this site is a co-production of Maarten van der Heijden and Bert Roest. ©

 

 

Fabianus de Edolo (Fabiano di Edolo, fl. 1690)

Fabianus de Ingal (Fabianus de Hungaria/Fabianus Hungarus/Frater Fabianus, fl. 15th cent.)

Fabianus Hinckelmann (fl. early 18th cent.)

Fabius Sinis (Fabius Syrius de Monte Regali/Fabio Sini da Monreale, fl. first half 17th cent.)

Fabius Papazonius (Fabio Papazonio/Papazzonio, fl. first half 17th cent.)

Fabritius Tettamanzi, see: Franciscus Fabritius Tettamanzi

Faustinus Cranius (Faustinus Diestensis/Faustinus van Diest/Faust de Craen, fl. 1620)

Faustinus de Matre Dei (Faustino da Madre de Deus, fl. 17th cent.)

Faustinus Gedeonus (Faustino Gideone da Brescia, fl first half 17th cent.)

Faustinus Tassus (Faustino Tasso, fl. 16th cent.)

Faustinus Tusculanus (Faostino da Toscolano/Luca di Domenico Bartoli, 1595-1679)

Faustus Garganellus (Faustus Garganelli/Fausto Garganello da Bologna, fl. first half 17th cent.)

Febronia Ferdinanda de Jesu Ansalone (Rosalia Ferdinanda de Gesu, 1657-1718)

Federicus Bencivenni (1759-1829)

Federicus Pellegrinus (Federicus Peregrinus/Federigo Pellegrini da Bologna, fl. 16th cent.)

Felice, see: Felix

Felicianus de Messina (Feliciano da Messina, d. 1663)

Felicianus de Miranda (Félicien de Mirande, dl. second half 17th cent.)

Felicianus de Sevilla (Feliciano de Sevilla/Sol de Almansa, 1657-1722)

Felicianus Suevus Schwab (fl. 18th cent.)

Felipe, Filippo, see also: Philippus (letter P)

Felix Alamin, see: Felix de Alamin

Felix Almonte, see: Felix de Almonte

Felix Antonius Guarnierus (Felice Antonio Guarnieri da Monte Reale, fl. later 17th cent.)

Felix Antonius Romanus (Felice Antonio da Roma, fl. second half 18th cent.)

Felix Azzi Parmensis (Felice degli Azzi di Parma, 1671-1745)

Felix Barcinoniensis, se: Felix de Barcelona

Felix Beaugrand (fl. ca. 1700)

Felix Bergomensis (Felice Passera di Bergamo, 1610-1702)

Felix Binus (Felix Bini Assisiesis/Felice Bini d'Assisi, fl. first half 17th cent.)

Felix Brandimartis (Felice Brandimarte/da Castelvetrano, fl. second half 17th cent.)

Felix Bretos de Pampilone (Félix Bretos de Pamplona , ca. 1620-1701)

Felix Brunori (Felice Brunori da Montescudolo, fl. second half 17th cent.)

Felix Cabrera, see: Felix de Cabrera

>>>? Felice Ciuffani: Leone Babbini,P. Felice Ciuffani da Olivola Cappuccino,2nd ed.(Genova, 1975).

Felix Ciatti (Felice Ciatti da Perugia, fl. first half 17th cent.)

Felix Cueillens (fl. second half 17th cent.)

Felix de Adzaneta (1691-1767)

Felix de Alamin (Felix Alamin/Felix de los Molinos, d. ca. 1727)

Felix de Albaida (1704-1794)

Felix de Almonte (Felix Almonte, d. 1733)

Felix de Barcelona (fl. 17th cent.)

Felix de Barcelona (Felix Andreu, fl. 18th cent.)

Fekix de Benis, see: Felix Bini

Felix de Bergamo, see: Felix Bergomensis

Felix de Bertinoro (Felice Sassi da Bertinoro, d. 1596.)

Felix de Cabra (Felix de Cabra, fl. 17th cent.)

Felix de Cabrera (Felix Cabrera, fl. first half 18th cent.)

Felix de Cantalico (Felix de Cantalicio/Felice da Catalice, fl. mid 16th cent.) sanctus

Felix de Castelvetrano, see: Felix Brandimartis

Felix de Conceptione (Felix da Conceiçam, fl. 18th cent.)

Felix de Doloribus et de Sancta Martha (Félix de los Dolores y Santa Marta, fl. later 18thcent.)

Felix degli Azzi, see: Felix Azzi Parmensis

Felix de Granada (fl. 17th cent.)

Felice da Lipari: Agostino da Giardini, Padre Felice da Lipari (Milan, 1967)>> dates!

Felix de los Dolores, see: Felix de Doloribus et de Sancta Martha

Felix de los Molinos, see: Felix de Alamin

Felix de Mallorca (d. 1751)

Felix de Montecchio (Felice da Montecchio, d. 1732)

Felix de Nicosia (Felice da Nicosia, 1715-1787)

Felix de Pamplona (Felice Bretos da Pamplona,fl. 17th cent.)

Felix de Sambuca (Felice da Sambuca/Giacchino M. Antonio Viscosi, d. 1805)

Felix Franceschinus (Felice Franceschini da Cassia, fl. early 17th cent.)

Felix Gabrielis (Felice Gabrieli, 1603-1684)

Felix Granatensis, see: Felix de Granada

Felix Josephus de Ubrique (Felix Josefo de Ubrique/Felix José de Ubrique, d. 1731)

Felix Justus (Felice Giusti Udinese, fl. late 16th cent.)

Felice Guzman (1722-1788)>> check: Fiorenzo F. Mastroianni, ‘‘Chi sia il Papa’. Un inedito di Felice Guzman (1722-1788)’, Studi e ricerche francescane 1(1972), 137-140.

Felix Maria de Parma (Felix Maria de Parma, 1692-1767)

Felix Maria de Neapoli (Felice Maria García/Garzía/Gaspar García Alonzo Guzman, 1712-1788)

Felix Matthioli (Felice Matthioli da Gualdo, d. 1685)

Felix Molina (Félix Molina, fl. ca. 1700)

Felix Passera (Felice Passera da Bergamo, fl. 17th cent.)

Felix Peintner (1694-1769)

Felix Peretti (Felice Peretti da Montalto, Pope Sixtus V, 1520-1590)

Felix Potestas (Felice Potestà di Palermo/Felice Podestà, fl. early 18th cent.)

Felix Reineccius (Felix Reineck, fl. 1650)

Felix Rotondus (Felice Rotondi da Monte Leone, fl. 17th cent.)

Felix Valles (Felis Vallés, early 18th cent.)

Ferdinandus Almeida, see: Ferdinandus de Almeida

Ferdinandus Bevilacqua (Fernando Bevilacqua da Fossombrone, fl. 17th cent.)

Ferdinandus Camberos (Fernando Camberos y Yegros, fl. early 18th cent.)

Ferdinandus Darbi (Ferdinando Darbi, d. 1729)

Ferdinandus Davila (Fernando Davila, fl. 1590)

Ferdinandus de Almeida (Fernando de Almeida, fl. 16th cent.?)

Ferdinandus de Belvedero (Ferdinandus de Belvederio/Fernando da Belvedere d'Iesi, fl. first half 17th cent.)

Ferdinandus de Bononia (Ferdinando di Bologna/Fernando di Bologna, fl. early 18th cent.)

Ferdinandus de Campo (Fernando del Campo, d. 1635)

Ferdinandus de Colz (Ferdinand von Colz, 1633-1701)

Ferdinandus de Jesu Larrea (Fernando de Jesús Larrea y Dávalos, d. 1773)

Ferdinandus de Paez (Fernando de Paez, fl. second half 16t cent.)

Ferdinandus de Portugal (Fernando de Portugal, fl. ca. 1400)

Ferdinandus de Sancto Antonio Capilla (Fernando de San Antonio Capilla, fl. early 18th cent.)

Ferdinandus de Sancto Georgio, see: Ferdinandus Troyer

Ferdinandus de Solitudine (Fernando de la Soledad, fl. early 18th cent.)

Ferdinandus de Trejo et Sanabria (Ferdinando de Trejo y Sanabria/Fernando de Trejo y Sanabria, d. 1614)

Ferdinandus de Varese (Ferdinando di Varazze/Beltrami, 1757-1805)

Ferdinandus Durandus (Fernando Durán, fl. 18th cent.)

Ferdinandus Espino (Fernando Espino, fl. later 17th cent.)

Ferdinandus Perez (Fernando Perez, fl. early 16th cent.)

Ferdinandus Troyer (Ferdinand Troyer/Ferdinand von Sankt Georgen, 1595-1652)

Ferminus Capitis (Firminus/Firmanus), see: Fremin Capitis

Fidelis de Albenga, see: Fidelis Ligur Ingaunus Plebe Albingensi

Fidelis de Drepano (Fedele di Trapani, d. 1804)

Fidelis de Santo Biagio (Fedele da San Biagio/Platani, d. 1801)

Fidelis de Sancto Germano Vercellese (Fedele da Sangermano Vercellese, 1569-1623)

Fidelis de Scandiano (Fedele da Scandiano/Minari, ca. 1718-1779)

Fidelis de Sigmaringen (Mark Roy/Mark Rey, 1578-1622), sanctus

Fidelis de Terra Nova (Fedele da Terranuova/Pier Francesco Taddei, 1741-1810)

Fidelis de Trapani, see: Fidelis de Drepano.

Fidelis de Zara (Fidelis Dalmatus Jaderensis/Niccolò Busotti/Fedele da Zara, 1728-1801)

Fidelis Ligur Ingaunus Plebe Albingensi (Fedele Ligure da Albenga, fl. second half 18th cent.)

Fidelis Philippi Neapolitensis (Fedele de’Filippi da Napoli, 1671-1750)

Fidentius de Padova (Fidenzio di Padova, fl. later 13thcent.)

Filippo/Filippus, see: Philippus (letter P)

Flaithri O Maolchonaire (Florentius Conrius/Florence Conry, ca. 1560-1629)

Flaminius Bonera (Flaminio Bonera da Bergamo, fl. 17th cent.)

Flaminius Bottardi (Flaminio Bottardi di Parma, d. 1763)

Flaminius de Grittis (Flaminio Grizzi, fl. early 17th cent.)

Flaminius Maria de Latera (Flaminio Maria da Latera/Flaminio Annibali/Girolamo C. Annibali/'Damiano Fillareti', 1733-1813)

Flavianus Ricci (Flaviano Ricco da Cimbria, d. 1789)

Florentinus Bonensis (Florentin von Bonn, fl. 17th cent.)

Florentinus Boulanger (fl. 17th cent.)

Florentinus Caletensis (Florentin de Calais, d. 1625)

Florentinus Erdt (Florentin Erdt, 1743-1773)

Florentius Boulanchyer (Florent Boulanger/Florent Boulenger, fl. 1600)

Florentius Burgoinus (Florentius Bourgoun/Florent Bourgoin/Florentius Vouropinus, fl. 16th cent.)

Florentius Conrius, see: Flaithri O Maolchonaire

Florentius de Hanswijck (Florent van Hanswyck/Florent d'Hanswijck/Florentius van Mechelen, fl. first half 17th cent.)

Florentius Leijdanus van Oyen (Florentius Leydans/Leydanus, fl. second half 16th cent.)

Florian Jaroszewicz (fl. mid 18th cent.)

Florida Cevoli (1685-1767)

Floridus Burghusianus (fl. mid 18th cent.)

Flosculus Binterim (Anton Joseph (Josef) Binterim, 1779- 1855)

Fortanerius Vasalli (Fortanerius Vasselli/Fortanier de Vassal, d. 1361)

Fortunatus Alamandinus Bononiensis (Fortunato di Bologna/Fortunato Alamandini, d. 1692)

Fortunatus de Brescia (Fortunato da Brescia, d. 1754)

Fortunatus de Coppulis de Perugia (Fortunatus de Perusio/Fortunato Coppoli, d. 1477)

Fortunatus de Neapoli (Fortunato di Napoli, fl. 17th cent.)

Fortunatus de Rovigo (Fortunato da Rovigo/Fortunato Mattaraia, d. 1701)

Fortunatus de Sospitello (Fortunato da Sospitello, fl. 17th cent.)

Fortunatus de Viralo (Fortuné du Virail, fl. second half 17th cent.)

Fortunatus Hueber (fl. 17th cent.)

Fortunatus Losiewski (Fortunato Losiewskiego, d. 1751)

Fortunatus Scansani (Fortunato Scansani di Guastalla, d. 1787)

Francisca Clara de Sancto Levino (Françoise-Claire de Saint-Lievin, 1629-1652)

Francisca de Clara Monte (Françoise de Clermont, ffl. late 13th cent.)

Francisca de Columna (Francisca de la Columna, fl. early 18th cent.)

Francisca de Jesu (Francisca de Jesus Borja y Enríques/Isabel Borja y Enríquez, 1498-1557)

Francisca de Triglis (Francesca del Serrone, d. 1607)

Francisca Farnese (Francesca Farnese, 1593-1651)

Francisca Josepha de Conceptione Castillo (Francisca Josefa de la Concepcion Castillo, 1671-1742)

Francisca Sanchez (Francisca Sanchéz de Villamayor, fl. ca. 1700)

Francisca Taffin (Françoise de Saint Omer Taffin, 1581-1642)

Francisca van der Haeghen (Françoise van der Haeghen, 1582-1639)

Francischinus de Baisaria ?

Francischinus Visdomini, see: Franciscus Visdomini

Franciscus Abadía (fl. c. 1762)

Franciscus Abila, see: Franciscus de Avila and Franciscus Avila

Franciscus A. de los Reyes (18th cent.)

Franciscus Acebedo, see: Franciscus de Acevedo

Franciscus Adriani (mid fourteenth century)

Franciscus Aesinus, see: Franciscus Ripanti

Franciscus Aempherle, see: Franciscus Amperle

Franciscus Aguilar, see: Franciscus de Aguilar

Franciscus Alarcón (fl. 18th cent.)

Franciscus Alvarez de Hinojosa (Francisco Álvarez de Hinojosa, fl. 1700)

Franciscus Alvatus (Francesco Alvato d'Asti, fl. 15th cent. ?)

Franciscus Ameyugo (Francisco Ameyugo/Francisco Amejugo, fl. second half 17th cent.)

Franciscus Amperle (Franciscus Aempherle, fl. ca. 1600)

Franciscus Andegavensis (Francois d'Angers, fl. first half 17th cent.)

Franciscus Andreas de Turro (Francisco Andrés de la Torre, fl. early 17th cent.)

Franciscus Angosto (Francisco Angosto, fl. first half 17th cent.)

Franciscus Antonius Benoffi de Pesaro (Francesco Antonio Benoffi da Pesaro, d. 1789)

Franciscus Antonius Blundus (Franciscus Antonius Blondus/Francesco Antonio Biondo, d. 1644)

Franciscus-Antonius Calegari (Francesco Antonio Calegari, 1656-1742)

Franciscus-Antonius Casimirus (Franciscus Antonius Casmirius/Francesco-Antonio Casimiri, fl. ca. 1600)

Franciscus-Antonius Colellus (Francesco-Antonio Colella di Bari, fl. 17th cent.)

Franciscus-Antonius Cremonensi (1652-1721)

Franciscus Antonius Castellanos, fl. mid 18th cent.)

Franciscus Antonius de Collelungo (Francescantonio da Collelongo, d. 1755)

Franciscus Antonius de Feltre (Francesco Antonio da Feltre/Francescantonio di Feltre, d. 1791)

Franciscus Antonius de Goritia (Francisco Antonio da Gorizia, fl. late 18th cent.)

Franciscus Antonius de la Rosa (Francisco Antonio de la Rosa/Figuera, fl. late 18th cent.)

Franciscus Antonius de Leonibud (Francesco Antonio Leoni, fl. first half 17th cent.)

Franciscus Antonius de Lorenzana (Francisco Antonio de Lorenzana, fl. mid 18th cent.)

Franciscus Antonius de Matrice (Francisco Antonio de Madrid/Francisco Moncada/Gabriel de Moncada, fl. first half 17th cent.)

Franciscus Antonius de Milano (Francesco Antonio da Milano, d. 1758)

Franciscus Antonius de Neostadio (Franziskus Antonius von Neustadt, fl. second half 18th cent.)

Franciscus Antonius de Ubillis (Francisco Antonio de Ubillos, fl. mid 18thcent.)

Franciscus Antonius de Varese (FrancescAntonio da Varese, fl. 18th cent.)

Franciscus Antonius de Venetia (Franciscus Antonius Venetus/Francisco Antonio da Venezia/Fantuzzi, d. 1786)

Franciscus Antonius de Vereo (Francisco Antonio de Vereo, fl. second half 18thcent.)

Franciscus Antonius Fantucci, see: Franciscus Antonius de Venetia

Franciscus Antonius Fasani (1681-1742)

Franciscus Antonius Feltrensis, see: Franciscus Antonius de Feltre

Franciscus Antonius Fogarini (Francesco Antonio Fogarini da Brescia, fl. 17th cent.)

Franciscus Antonius Freylus (Francisco Antonio Freyle, fl. later 18th cent.)

Franciscus Antonius Gervasius (Francesco Antonio Gervasi, fl. first half 18th cent.)

Franciscus Antonius Giuliani de Posta

Franciscus Antonius Guadagnini (Francesco Antonio Guadagnini da Viterbo, fl. late 17th cent.)

Franciscus Antonius Guarnierus, see: Felix Antonius Guarnierus

Franciscus Antonius Leoni (Francesco Antonio Leoni, fl. early 17th cent.)

Franciscus Antonius Marcucci (Francesco Antonio Marcucci, d. 1798)

Franciscus Antonius Maria Righini (Francesco Antonio Maria Righini fl. mid 18th cent.)

Franciscus Antonius Moncada, see: Franciscus Antonius de Matrice

Franciscus Antonius Mottola (Francescantonio Mottola da Monteleone, d. 1725)

Franciscus Antonius Pagi (François Antoine Pagi d'Aix fl. 17th cent.)

Franciscus Antonius Poma (Francesco Antonio Poma, fl. 1714)

Franciscus Antonius Salvioli (Francesco Antonio Salvioli, fl.later 17th cent.)

Franciscus Antonius Urius (Francesco Antonio Urio, 1631/1632 – ca. 1719)

Franciscus Antonius Vallotti (Francescantonio Vallottti, d. 1780)

Franciscus Antonius Vanarelli (Francesco Antonio Vannarelli, ca. 1615-1679)

Franciscus Antonius Venetus, see: Franciscus Antonius de Venetia

Franciscus Aquilanus: Franciscus de Aquila

Franciscus Aregatius, see: Franciscus de Aregatiis

Franciscus Arena (Francesco Arena da Messina , fl. 1700)

Franciscus Aretinus, see: Franciscus Pitigiani

Franciscus Arjona (Francisco Arjona, d. 1727)

Franciscus Arola (Francisco Arola, fl. 16th cent.)

Franciscus Arretinus, see: Franciscus Pitigiani

Franciscus Asculanus, see: Franciscus de Marchia

Franciscus a Sosa, see: Franciscus de Sosa

Franciscus Assisiensis, founder of the order (1182-1226) sanctus

Franciscus Assisiensis (Francesco d'Asissi, fl. later 15th century)

Franciscus Astensis

Franciscus Augustinus de Hinojosa (Francisco Agostín de Hinojosa, d. 1631)

Franciscus Aurelianensis (François d'Orléans, fl. first half 17th cent.)

Franciscus Avila (Francisco de Avila/Francisco Abila, fl. second half 16th cent.)

Franciscus Avila (Francisco Avila/Francisco Abila, fl. second half 17th cent.)

Franciscus Avileo (Francisco Avilés de Madrid, fl. late 18th cent.)

Franciscus Baêllo

Franciscus Bajuli (mid 14th cent.)

Franciscus Barahona (Francisco Barahona, fl. 1640)

Franciscus Barbaranus, see: Franciscus de Barbarano

Franciscus Bartoli/Bartholdus (Francesco Bartoli d’Assisi/Francesco Bartoldi, fl. early 14th cent.)

Franciscus Baucellis (Francisco Baucells, d. 1704?)

Franciscus Bell, see: Arthur Bell (letter A)

Franciscus Bellacius (Francesco Bellazzi, 1592-after 1628)

Franciscus Bellus (Francesco Bello/Francesco Belli, fl. early 17th cent.)

Franciscus Benzoni (Francesco Benzoni da Crema, fl. second half 15th cent.)

Franciscus Bermingham (Franciscus a Galvia/Francis Bermingham of Connacht/Francis of Galway, fl. 17th cent.)

Franciscus Betotti (Franciscus Bettoti/Francesco Betotti da Guiglia, d. 1654)

Franciscus Bezerra (Francisco Bezerra del Castillo, fl. c. 1650)

Franciscus Bohon Arjona (Francisco Bohon y Arjona/Francisco Bohon y Arjona/Bohon y Arxona, fl. 17th cent.)

Franciscus Bonal (François Bonal, d. before June 1666)

Franciscus Bonapater de Eugubio (OFM?)

Franciscus Bonnardus (Franiscus Bonardus/Francesco Bonnardi, fl. 16th cent.)

Franciscus Bordonus (Francesco Bordoni, fl. 17th cent.)

Franciscus Borgias Selva (Franz Borgias Selva/Franz Borgia Sölva, fl. second half 18th cent.)

Franciscus Bovillon (François Bouillon, fl. first half 17th cent.)

Franciscus Breccius (Francesco Breccia da Bettona, fl. 17th cent.)

Franciscus Brito, see: Franciscus de Brito

Franciscus Brun (Francesco Brun da Apt, fl. c. 1300)

Franciscus Brusco (fl. second half 16th cent.)

Franciscus Buratti, see: Franciscus de Monte Politiano

Franciscus Bustamente, see: Franciscus de Bustamente

Franciscus Cabezas (Francesco Cabezas, 1709-1773)

Franciscus Caccia (Franziskus Caccia, fl. ca. 1650-1723)

Franciscus Calderon (Francisco Calderón, fl. 17th cent.)

Franciscus Calona (Francesco Calona, d. 1651)

Franciscus Camberiensis, see: Franciscus de Chambéry

Franciscus Camomilla (fl. early 17th cent.)

Franciscus Campo (Francisco Campos/Franciso de Capos, fl. second half 16th cent.)

Franciscus Campobasso de Aragon, see Franciscus de Campobasso

Franciscus Cañes (Francisco Cañes, ca. 1530-ca. 1580)

Franciscus Canophilus (Franciscus Carophilus/Franciscus Sangrensis/Francisco Canofilo da Castel di Sangro, fl. 16th cent.)

Franciscus Careri Aptensis (François Carrière, d. 1665)

Franciscus Carofilus/Franciscus Carophilus, see: Franciscus Canophilus

Franciscus Caronelli (Franciscus de Caronelli/Franciscus de Caronetis/Franciscus de Coneclano/Francesco Caronelli/Francesco Corneclario, d. after 1413)

Franciscus Cascius (Francesco Cascio, 1600-1665)

Franciscus Casimirus Biernacki, see: Jazimierz Biernacki (Letter J)

Franciscus Casini, see: Franciscus Maria Casini

Franciscus Cassarelli (Francesco Cassarelli, fl. 17th cent.)

Franciscus Castanneri (Francisco Castañer, fl. early 17th cent.)

Franciscus Castellus, see: Franciscus de Castillo

Franciscus Cauwe (fl. 17th cent.)

Franciscus Cavalli, see: Franciscus de Scicli

Franciscus Cavanzo, see: Franciscus de Cavanzo

Franciscus Cervinus (Francesco Cervini da Montepulciano, fl. late 16th cent.)

Franciscus Cisneros, see: Franciscus Jiménez de Cisneros

Franciscus Claudius/François Claude/Frère Luc, see: Lucas Franciscus

Franciscus Cordubensis, see: Franciscus de Cordoba

Franciscus Coriolanus (Francisco de Coriolano/Francesco Longo/Francesco da Corigliano Calabro, 1562-1625)

Franciscus Cortesius (Francesco Cortese da Montefalco, fl. early 17th cent.)

Franciscus Courtot (François Courtot, fl. second half 17th cent.)

Franciscus Costo Navarro (Francisco Costo, fl. c. 1740)

Franciscus Cuadrado (Francisco Cuadrado, fl. first half 17th cent.)

Franciscus Cupani (Francesco Cupani/Francesco Cupano, d. 1710)

Franciscus de Abbatibus (Francesco degli Abbati/Franciscus de Asti/Franciscus Alvatus, mid 14th century)

Franciscus de Acevedo (Francisco de Acevedo/Francisco Azebedo, fl. early 17th cent.)

Franciscus de Acevedo (Francisco de Acevedo, fl. 18th cent.)

Franciscus de Adriano (ca. 1340- before1380?)

Franciscus de Aguilar (Francisco de Aguilar, fl. early 18th cent.)

Franciscus de Alcozer (Francisco de Alcocer/Francisco de Alcoçer, d. 1580)

Franciscus de Alvarez de Villanueva (Francisco de Álvarez de Villanueva, fl. late 18thcent.)

Franciscus de Ajofrin (1719-1789)

Franciscus de Amore (Francesco d'Amore da Corleone, fl. second half 16th cent.)

>> check: Franciscus de Annuntiatione/Francisco de Annunciacao, Consulta Mystico-Moral Sobro o Habito de Certas Religiosas da Ordem de S. Clara Urbanas (Coimbra: No Real Collegio das Artes da Companhia de Jesus, 1717).

Franciscus de Angelis (Franciscus de los Angeles, d. 1540), see: Franciscus de Quiñones

Franciscus de Angelis (Francisco de los Angeles, fl. c. 1643)

Franciscus de Angers, see: Franciscus Andegavensis

Franciscus de Angulo (Francisco de Angulo, fl. 1584)

Franciscus de Appignano/Apigniano, see: Franciscus de Marchia

Franciscus de Aqua Putrida (Franciscus de Aquapudrida/Francesco d'Acqua Putrida/Francesco Spineti, fl. 1340)

Franciscus de Aquila (Francesco de L’Aquila, 1566-1641)

Franciscus de Aquis Bormiis (Francesco d'Aquis Bormio, d. 1583)

Franciscus de Aracoeli (Francisco de Araceli, 1651-1720)

Franciscus de Aragon (`Il Bresciano', d. 1493)

Franciscus de Aregatiis (Franciscus Ragatius/Francesco Aregazzi, Francesco d'Aregazzi, ca. 1375-1427 [1437?])

Franciscus de Arimino (second half 15th cent, d. after 1469)

Franciscus de Arriba (Francisco de Arriba, d. 1622)

Franciscus de Ascensione (Francisco de Ascensión, fl. 1650)

Franciscus de Ascoli, see: Franciscus de Marchia

Franciscus de Assisio, see: Franciscus Assisiensis

Franciscus de Avila (fl. 1500)

Franciscus de Ayeta (Francisco de Ayeta, fl. late 17th cent.)

Franciscus de Bagnone, see: Franciscus Tonarelli de Bagnone

Franciscus de Barbarano (Franciscus Barbaranus/Francesco de’Mironi di Barbarano/Francesco da Vicenza, 1583-1656)

Franciscus de Bellavalle (François de Beauveau, d. 1533)

Franciscus de Bonafortuna, see: Bonaventura Parisiensis (Letter B)

Franciscus de Bonal, see: Franciscus Bonal

Franciscus de Bormio (Francesco Sirmondi), see: Franciscus de Aquis Bormiis

Franciscus de Bosco Valdebiensis (Francesco Dal Bosco di Valdobbiadene, fl. 17th cent.)

Franciscus de Brescia (late fifteenth century), see: Franciscus Sansone

Franciscus de Brito (Francisco de Brito, fl. first half 17th cent.)

Franciscus de Brugis (d. 1516)

Franciscus de Burgo (fl. second half 17th cent.)

Franciscus de Bustamente (Francisco de Bustamente, d. 1562)

Franciscus de Bustamente II (Francisco de Bustamente, fl. 1600)

Franciscus de Caldarola (d. 1507) beatus

Franciscus de Candia (fl. early 15th century), doctor fertilis

Franciscus de Canisvilla (Franciscus de Canisvila/François van Hondeghem, d. 1664)

Franciscus de Cannobio (Francesco de Canobio/Francesco Mazzirono, c. 1490-1570)

Franciscus de Campobasso (Aragonensis, d. 1480?)

Franciscus de Cardenas (Francisco de Cárdenas/de Valencia, fl. mid 17th cent.)

Franciscus de Caronelli, see: Franciscus Carolenni

Franciscus de Carpegna (Francesco da Carpegna, d. 1741)

Franciscus de Casaro (Francisco del Casar, fl. later 18th cent.)

Franciscus de Castillo (Franciscus Castellus/Franciscus del Castillo/Francisco del Castello de Cartagena, fl. 1550)

Franciscus de Castillo II (Franciscus Castellus/Franciscus del Castillo/fl. 16th cent.)

Franciscus de Castillo Velasco (Francisco de Castillo Velasco, fl. mid 17th cent.)

Franciscus de Castro (Francisco de Castro, fl. late 17th cent.)

Franciscus de Castrocaro (Francesco da Castrocaro, fl. first half 16th cent.)

Franciscus de Cavanzo (Francisco de Cavanzo, fl. second half 17th cent.)

Franciscus de Cazeres (Francisco de Cazeres, fl. second half 16th cent.)

Franciscus de Ceccano (Francesco da Ceccano, fl. 18th cent.)

Franciscus de Cedrate (Francisco de Cedrate/Piantanida, d. ca. 1750)

Franciscus de Chambéry (Franciscus Camberiensis/Franciscus Cambariensis/François de Chambéry/François Genand/Charles François de Chambéry, d. 1634)

Franciscus de Chierciaro (Francesco da Chierciario, fl. second half 17th cent.)

Franciscus de Ciudad Rodrigo (Francisco de Ciudad Rodrigo, fl. 1650)

Franciscus de Conceptione (Francisco de la Concepción, fl. 1650)

Franciscus de Conceptione (Francisco de la Concepción, fl. 1700)

Franciscus de Conceptione (Francisco de la Concepción, d. 1733)

Franciscus (Pereus) de Conceptione, see: Franciscus Pereus de Conceptione

Franciscus de Concha (Francesco de la Concha, d. 1584)

Franciscus de Conegliano (d. 1623)

Franciscus de Contarinis de Venetiis

Franciscus de Cordoba (Francisco de Cordoba/Francisco de Corduba/Franciscus Cordubensis, d. after 1578)

Franciscus de Corigliano Calabro, see: Franciscus Corolianus

Franciscus de Cracovia (Ruthenus, fl. ante 1437)

Franciscus de Cremona (= Franciscus de Aggregatis/Ragatius ???, d. 1437)

Franciscus de Domfront (François de Domfront, fl. 17th cent.)

Franciscus de Elejondo (fl. mid 18th cent.)

Franciscus de Emper (Francisco Emper/Francisco de Emper, fl. 17th cent.)

Franciscus de Empoli/de Emporio (Francesco da Empoli, fl. 1360)

Franciscus de Esculo, see: Franciscus (Rubeus) de Marchia

Franciscus de Faventia, see: Franciscus Pontislongi

Franciscus de Fabriano, see: Franciscus Fabrianensis

Franciscus de Faventia, see: Franciscus Pontislongi

Franciscus de Feltre, see: Franciscus Feltrensis

Franciscus de Florentia, see: Franciscus Michaelus de Padua

Franciscus de Fortio (Francesco da Force, fl. 15th cent.)

Franciscus de Franchis de Vitrio (Franciscus de Vitrio/Francesco de Franchis da Vietri di Potenza, d. 1666)

Franciscus de Fraxino (Francisco de Fraxino/Francisco de Frexinali, fl. early 16th cent.)

Franciscus de Fresneda (fl. 1615)

Franciscus de Funiano (Francesco di Funiano, d. 1579)

Franciscus de Galve, see: Franciscus Galvez

Franciscus de Galvia, see: Franciscus Bermingham

Franciscus de Genua (1573-1650)

Franciscus de Gioja (Francesco da Gioja, fl. second half 17th cent.)

Franciscus de Guadix (Francisco de Guadix, fl. 16th cent.?)

Franciscus de Guadix (Francisco de Guadix, fl. 17th cent.)

Franciscus de Guerra (Francisco de Guerra, d. 1658)

Franciscus de Guevara (Francisco de Guevara, fl. 1700)

Franciscus de Hausto, see; Franciscus de Tausto

Franciscus de Herrera (Francesco de Herrera/de Burgos, Burgos 1551-Piacenza 1609)

Franciscus de Herrera (fl. 1608) and Franciscus de Herrera (fl. 1670), see: Franciscus Herrera

Franciscus de Hevia (Francisco de Hevia/Francisco Eicia, fl. first half sixteenth cent.)

Franciscus de Hita (Francisco de Hita, fl. 1630)

Franciscus de Hita (Francisco de Hita/Alonso de Hita, fl. late 17th cent.), see: Alonso Hita (Letter A)

Franciscus de Hollandia (1650-1708)

Franciscus de Hondeghem, see: Franciscus de Canisvilla

Franciscus de Jepes (Francisco de Jepes, fl. 17th cent.)

Franciscus de Jerez (Franciscus de Xeres/Francisco de Jerez, 1613-1684)

Franciscus de Jesi (Aesinus), See Franciscus Ripanti

Franciscus de Jesu Maria de San Juan del Puerto, see: Franciscus Jesus Maria de San Juan del Puerto (Francisco Jesús María de San Juan del Puerto)

Franciscus de Koning, see: Franciscus Regis

Franciscus de la Lanza (fl. eighteenth cent.)

Franciscus de la Mota (Francisco Mota/Francisco de la Mota, fl. late 17th cent.)

Franciscus de Lannion (François de Lannion, fl. 1660)

Franciscus de la Parra, see: Franciscus de Parra

Franciscus de La Plata (Franciscus de Plata/Francisco de La Plata, fl. early 17th cent.)

Franciscus de La Puente (Franciscus de Ponte/Francisco de La Puente, d. 1651)

Franciscus de l'Aquila (Vastarini, 1566-1641)

Franciscus de la Rovere (Pope Sixtus IV, d. 1484)

Franciscus de las Navas (Francisco de las Navas, fl. late 16th cent.)

Franciscus de La Torre (Francisco de La Torre, fl. second half 17th cent.)

Franciscus de Lauda (Francisco de Lauda, fl. early 17th cent.)

Franciscus de Ledesma (Francisco de Ledesma, fl 1506)

Franciscus de Lendinara (d. after 1437)

Franciscus de Leon (fl. 15th cent.), see: Franciscus Legionensis

Franciscus de Leon (Franciscode Leon, d. 1667)

Franciscus Delgado (Francisco Delgado, fl. mid 17th cent.)

Franciscus de los Angeles, see: Franciscus de Angelis

Franciscus de Lucignano (Franciscus Lucinianensis/Francesco da Lusignano, fl. 15th cent.)

Franciscus de Lugano (Franciscus Luganus/Francesco da Lugano, fl. ca. 1600)

Franciscus de Lugnano, see: Franciscus Lugnanus

Franciscus de Lutra (Franziskus von Kaiserslautern, d. ca. 1326)

Franciscus del Viso (Francisco del Viso, fl. early 18th cent.)

Franciscus de Macedo (Francisco de Sancto Augustino Macedo, fl. 17th cent.)

Franciscus de Macerata (Franciscus Maceratensis/Francesco da Macerata, fl.ca. 1500)

Francisus de Madrid, see: Francisco de Sancto Bonaventura (d. 1738)

Franciscus de Malines, see Franciscus Monachus

Franciscus de Mallorca (Francisco de Mallorca, fl. late 17th cent.)

Franciscus de Marchia (Franciscus Rubeus de Marchia/Francesco della Marca de Pignano/Francesco d'Appignano/Francesco d'Apigniano/Francisco de Esculo/Franciscus Asculanus/Francesco d'Ascoli, ca.1290- after 1344)

Franciscus de Maria Avola, see: Franciscus Maria de Avola

Franciscus de Marignano (Francesco da Marignano, fl. early 16th cent.)

Franciscus de Mataluna, see: Franciscus Mercorius de Mataluna

Franciscus de Matre Dei (Francisco da Madre de Deus, d. 1574)

Franciscus de Mauleon, see: Franciscus Mausolensis

Franciscus de Mayronis (François de Meyronnes/`doctor illuminatus', `doctor acutus' or `Magister abstractionum', 1288 - ca. 1328)

Franciscus de Mazzara (Francesco da Mazzara, d. 1588)

Franciscus de Mazzara (Francesco da Mazzara, d. 1679)

Franciscus de Medina (Francisco de Medina, fl. 16th cent.)

Franciscus de Medina Arguelles (Francisco de Medina Arguelles, fl. 1700)

Franciscus de Medrano (Francisco de Medrano, fl. 16th cent.)

Franciscus de Medrano (Francisco de Medrano, fl. first half 17th cent.)

Franciscus de Menabio, see: Franciscus Menabio

Franciscus de Menesis (Francisco de Meneses/de Salamanca, fl. mid 1520s)

Franciscus de Meudon, see: Franciscus Meudonensis

Franciscus de Milano (Francisco de Milano/Arconi, 1530-1583)

Franciscus de Mistretta (Francesco da Mistretta)

Franciscus de Moersa (fl. 15th cent.)

Franciscus de Molins (François de Molins, fl. second half 17th cent.)

Franciscus de Monteaureo (Francesco da Montorio, fl. early 17th cent.)

Franciscus de Montecalerio (Francesco da Moncalieri, d. 1633)

Franciscus de Monteferetro (Francesco da Monteferetro/Francesco da Sanleo, fl. late 15th cent.)

Franciscus de Monte Politiani (Francesco da Montepulciano, d. 1571)

Franciscus de Monte Reale (Francesco da Monte Reale, d. 1728)

Franciscus de Montilla (Francisco de Montilla/Francesco de'Montilla, fl. late 16th cent.)

Franciscus de Mozzanica (Francesco da Mozzanica, fl. early 16th cent.)

Franciscus de Neapoli (Francesco da Napoli/Spinelli, d. 1639)

Franciscus de Neapoli (Francesco da Napoli/Alosio Severini/Francesco Severini, 1565-1646)

Franciscus de Neapoli (Francesco da Napoli/Francesco Maria Filamarino, c. 1599-1683)

Franciscus de Nieuwenhove (Frans van Nieuwenhoven/Niewenhovius/Franciscus de Nova Curia, d. 1562)

Franciscus de Nigro (Francesco De Negro, fl. early 17th cent.)

Franciscus de Nuit (François de Nuit, fl. 16th cent.)

Franciscus de Ojeda Vargas, see: Franciscus Ojeda Vargas Machuca

Franciscus de Orantes (Franciscus Orantius/Franciscus Horantius/Francisco de Orantes y Villena/Francisco Antonio de Orantes Vélez y Villena, 1516-1584)

Franciscus de Oriente (ca. 1520-1611)

Franciscus de Orleans, see: Franciscus Aurelianensis

Franciscus de Orpheis, see: Orpheus de Cancellariis de Bononia (Letter O)

Franciscus de Osuna (Francisco de Osuna, 1492-1541/49?)

Franciscus de Ovando, see: Franciscus Ovando

Franciscus de Padovano, see Franciscus Michaelus de Padua

Franciscus de Palude, see: Franciscus Paludanus

Franciscus de Pamplona (Franciscus Pampilonensis/Francisco de Pamplona/Tiburcio de Redín, 1597-1651)

Franciscus de Parra (Francisco de la Parra, d. c. 1560)

Franciscus de Paula (Franz de Paula Hörmann/Franz Hermann, 1719-1786)

Franciscus de Perugia (Francesco da Perugia/Francesco Toti, fl. 14th cent.)

Franciscus de Perugia (Franciscus Toti Perusinus/Francesco da Perugia/`Doctor summus', fl. second half 14th cent.)

Franciscus de Pesquera (Francisco de Pesquera y Aguilar, fl. 17th cent.)

Franciscus de Piaggiis (fl. second half 15th cent.)

Franciscus de Pieve (Francisco da Pieve di Teco/Garello, d. 1768)

Franciscus de Pinto (Francisco de Pinto, fl. early 18th cent.)

Franciscus de Pistoia, see: Franciscus Pistoriensis

Franciscus de Pitigianis de Aretio, see: Franciscus Pitigianus de Aretio

Franciscus de Plata, see: Franciscus de La Plata

Franciscus de Platea de Bononia (Francesco Piazza da Bologna, fl. 1442

Franciscus de Ponte, see: Franciscus de La Puente

Franciscus de Ponte Longo, see: Franciscus Pontislongi

Franciscus de Porras (Francisco de Porras, d. 1633)

Franciscus de Quaresimo, see: Franciscus Quaresmius

Franciscus de Quesada (Francisco de Quesada, fl. 17th cent.)

Franciscus de Quiñones (Franciscus Quinnonius/Francisco de Quiñones/Quignon/Francisco de los Angeles, d. October 1540)

Franciscus de Quiñones y Escovedo (Francisco de Quiñones y Escovedo/Escobedo, fl. mid 17th cent.)

Franciscus de Regibus (Franciscus de los Reyes, fl. later 17th cent.)

Franciscus de Robles, see: Franciscus Robles

Franciscus de Rodrazen (Franciscus de Rodrasem/Franciscus a Rozdrazew/Franciszek Rozdrazewski, d. 1658 [1671?])

Franciscus de Roja (Francisco de Rojas, fl. first half 17th cent.)

Franciscus de Roma (mid 14th century)

Franciscus de Romorantin (second half 17th cent)

Franciscus de Rosario (Francisco de Rosario, d. 1649)

Franciscus de Rosino(Francesco da Rosino, d. 1816)

Franciscus de Rubia/Ruffo, see: Franciscus Bartoli (Francesco Bartoli d’Assisi, fl. early 14th cent.)

Franciscus de Saccia (Francesco di Saccia, d. 1575)

Franciscus de Salazar, see: Franciscus Salazar

Franciscus de Sancta Anna (Francisco de Santa Ana, d. 1653)

Franciscus de Sancta Clara (Francis of St. Clare/Christopher Davenport), see: Christophorus Davenport (Letter C)

Franciscus de Sancta Clara (2) (Francisco de Santa Clara, fl. c. 1680)

Franciscus de Sancta Ines (Francisco de Santa Inés, fl. c. 1670)

Franciscus de Sancto Ambrosio (Francisco de Santo Ambrósio, d. 1700)

Franciscus de Sancto Antonio (Francisco de San Antonio/Francisco Vergara, d. 1708)

Franciscus de Sancto Antonio II, see: Joannes Franciscus de Sancto Antonio (Juan Francisco de San Antonio), Letter J

Franciscus de Sancto Andrea (Francisco de San Andres/Francisco de San Andreas, fl. early 18th cent.)

Franciscus de Sancto Augustino Macedo, see: Franciscus de Macedo

Franciscus de Sancto Bonaventura (Francisco de San Buenaventura, fl. 1640)

Franciscus de Sancto Bonaventura (Francisco Díaz de San Buenaventura, d. 1728)

Franciscus de Sancto Bonaventura (Francisco de San Buenaventura/Francisco de Madrid, d. 1738)

Franciscus de Sancto Jacobo (d. 1617)

Franciscus de Sancto Joanno de Capistrano (Francisco de San Juan de Capistrano, fl. early 1728)

Franciscus de Sancto Joanne Evangelista (Francisco de San Juan Evangelista, fl. 1700)

Franciscus de Sancto Josepho (Francisco de San José, fl. mid 17th cent.)

Franciscus de Sancto Josepho (2) (Francisco de San José, fl. early 18th cent.)

Franciscus de Sancto Josepho Suessanus (Francisco de San José de Suessa, fl. early 17th cent.)

Franciscus de Sancto Joanne Evangelista (Francisco de San Juan Evangelista, fl. scecond half 17th cent.)

Franciscus de Sancto Nicolau Serrato (Francisco de San Nicolás Serrate, fl. early 18th cent.)

Franciscus de Sancto Petrus de Alcantara (Francisco de San Pedro de Alcantara, fl. early 18th cent.)

Franciscus de Sancto Severino (Francesco di San Severino/Francesco Severini, fl. first half 17th cent.)

Franciscus de Sancto Simeone/Franciscus de Sancto Simone, see: Franciscus de Empoli

Franciscus de Sancto Stephano Andrade (Francisco de San Esteban Andrade, fl. first half 18th cent.)

Franciscus de Santelico (Francisco Santelices, fl. 17th cent.?)

Franciscus de Santiago (Francisco de Santiago, fl. early 18th cent.)

Franciscus de Sciacca (Francesco da Sciacca)

Franciscus de Scicli (Francesco da Scicli/Cavalli, ca. 1595-1662)

Franciscus de Secli (Francesco da Secli, ca. 1585-1672)

Franciscus de Serino (Francisco da Sarino)

Franciscus de Sestri Ponente (Franciscus de Sexto/a Sexto/Francesco da Sestri Ponente/Rombo/Carlo Lombi, 1619-1696)

Franciscus de Sevilla (Velasco, 1558-1615)

Franciscus de Siguenza (Franciscus Siguntinus/Francisco de Sigüenza, d. 1613 [?])

Franciscus de Solchaga (1747-1823)

Franciscus de Solis, see: Franciscus López de Solis

Franciscus de Soria (Francisco de Soria, fl. second half 17th cent.)

Franciscus de Soriano (Francesco da Soriano, ca. 1500-1567)

Franciscus de Soriano (Francisco de Soriano), see: Franciscus Soriano

Franciscus de Sosa (Franciscus a Sosa/Francisco Sosa da Toledo, d. 1618)

Franciscus de Sota (Francisco de Soto, d. 1551)

Franciscus de Soto (Francisco Soto y Marne), see: Franciscus Soto

Franciscus de Sousa Tavares (Francisco Sousa Tavares, fl. 16th cent.)

Franciscus de Spiritu Sanctoo (Francisco de Espíritu Santo, fl. early 17th cent.)

Franciscus de Subirathis, see: Franciscus Subiratus (Francisco Subirats)

Franciscus de Taurino (Francesco da Torino/Francesco Marzani, d. 1774)

Franciscus de Tausto (Francisco Tauste/Hauste, d. 1698)

Franciscus de Tolosa (d. 1600)

Franciscus de Toralo (Francisco de Toral, ca. 1501-1571)

Franciscus de Torralva (Francisco de Torralva, ca. 1550-1624)

Franciscus de Torano (Franciscus de Turano/Francesco di Torano, fl. mid 17th cent.)

Franciscus de Torrejuncilo, se: Franciscus de Turrojuncilo

Franciscus de Torres (Francisco de Torres, fl. early 17th cent.)

Franciscus de Torres, see also: Franciscus de Turro

Franciscus de Toulouse (Franciscus Tolosanus/François Julia/ François de Toulouse, d. 1678)

Franciscus de Trevio (Francesco da Trevi, fl. mid 15th cent.)

Franciscus de Turano, see: Franciscus de Torano

Franciscus de Turro (Francisco de Torres, fl. early 17th cent.)

Franciscus de Turrojuncilo (Francisco de Torrejoncillo, fl. mid to later 17th cent.)

Franciscus de Urbina (Francisco de Urbina, fl. late 17th cent.)

Franciscus de Vacchariis, see: Franciscus Vaccari

Franciscus de Valdobbiadene (dal Bosco/Il Castagnaro), see: Franciscus de Bosco

Franciscus de Valdorayno (Francisco de Valderrayn, fl. later 18th cent.)

Franciscus de Valentia (fl. early 16th cent.)

Franciscus de Valle Otañes (Francisco del Valle Otañes, fl. 17th cent.)

Franciscus de Vega (Francisco de Vega, fl. first half 17th cent.)

Franciscus de Velasco (Francisco de Velasco, fl. early 17th cent.)

Franciscus de Vera (Francisco de Vera, fl. early 18th cent.)

Franciscus de Vergara (Francisco de Vergara, fl. c. 1600)

Franciscus de Vicenza, see: Franciscus de Barbarano

Franciscus de Vietri di Potenza, see: Franciscus de Franchis de Vitrio

Franciscus de Villalpando (Francisco de Soto/Francisco Villalpando, d. 1797)

Franciscus de Villanueva Sirguero (Francisco de Villanueva Sirguero, fl. early 18th cent.)

Franciscus de Vitoria († 1533, Lima)

Franciscus de Walloncapella (François de Wallon-Capelle, ca. 1525-1592)

Franciscus de Xerez, see: Franciscus de Jerez

Franciscus de Zamora (Francisco de Zamora, d. 1674?)

Franciscus Diago (Francisco Diago, fl. c. 1700)

Franciscus Diaz de San Buenaventura, see: Franciscus de Sancta Bonaventura

Franciscus Diaz (Francisco Diaz, fl. later seventeenth cent.)

Franciscus di Gazzuolo (Francesco Gazzuolo, 31, 07, 1546, Gazzuolo - 11, 03, 1620, Mantua)

Franciscus Dinet (François Dinet, fl. first half 17th cent.)

Franciscus Durandus (Francisco Durant, fl. 14th cent.)

Franciscus Durandus (Francisco Durant, fl. early 17th. cent.)

Franciscus Durandus (Francisco Durant, fl. second half 17th. cent.)

Franciscus Durandus (Franciscus Durand/Francisco Durán, fl. 18th cent.)

Franciscus Dusini (Francesco Dusini di Cles, fl. early 18th cent.)

Franciscus Echarri (Francisco Echarri, fl. 18th cent.)

Franciscus Eicia, see: Franciscus de Hevia

Franciscus Eiximenis (Franciscus Ximenius Gerundensis/Francesc Eiximenis, ca. 1330, Gerona - April 1409, Perpignan)

Franciscus Emper, see: Franciscus de Emper

Franciscus Esquevio (Francisco Esquevio, fl. 16th cent.?)

Franciscus Esquina (Francisco Esquina, d. 1663)

Franciscus Estapoll (Francisco Estapoll, 1641-1718)

Franciscus Everaerts (Franciscus Everardus/François Everaerts/Franciscus Everard, fl. 16th cent.)

Franciscus Fabrianensis (1251-1322)

Franciscus Fabritius Tettamanzi (Francesco Fabrizio Tettamanzi/Fabrizio Tettamanzi, fl. first half 17th cent.)

Franciscus Faunus (Francisco Fauno, fl. early 17th cent.)

Franciscus Fauré (François Fauré, fl. 17th cent.)

Franciscus Faxardo (Francisco Fajardo, fl. early 17th cent.)

Franciscus Felix de Molina (1592-1650)

Franciscus Feltrensis (Francesco da Feltre/Francesco Canali, fl. late 15th-early 16th cent.)

Franciscus Fernandez (Francisco Fernández, fl. first half 17th cent.)

Franciscus Ferriz (Francisco Ferriz, fl. early 17th cent.)

Franciscus Feuardent (Franciscus Feuardentius/François Feuardent, 1539-1610)

Franciscus Fichet (François Fichet, fl. 1630)

Franciscus Figueroa (Francisco Figueroa, fl. late 16th cent.)

Franciscus Filigellus (Francesco Filigelli da Asciano, d. 1608)

Franciscus Florentinus, see: Franciscus Michaelus de Padua

Franciscus Forma (Francisco Forma, fl. first half 17th cent.)

Franciscus Fortunatus de Virail, see: Fortunus de Viralo

Franciscus Fournier (François Fournier, 1752-1818)

Franciscus Francinus (Francisco Francin, f. first half 17th cent.)

Franciscus Frangipanis (Francesco Frangipani di Tersato, f. first half 16th cent.)

Franciscus Fremin, see: Fremin Capitis

Franciscus Fresneda, see: Franciscus de Fresneda

Franciscus Fuxeus (fl. first half 15th cent.)

Franciscus Galvez (Francisco Galve/Francisco Galvéz, 1574/76?-1623)

Franciscus Garceus (Francisco Garcés, fl. second half 17th cent.)

Franciscus Garceus (Francisco Garcés; Francisco Tomás Hermenegildo, 1738-1781)

Franciscus Gasgo (Francisco Gasgo/Francisco Gasco, fl. second half 16th cent.?)

Franciscus Geiger, see: Franciscus Tiburtius Geiger

Franciscus Georgius de Venetiis (Francesco Giorgi Veneto/Francesco Zorri/Francesco Zorzi, 1460-1540)

Franciscus Gianozzi (Francesco Gianozzi da Capranica, fl. 17th cent.)

Franciscus Gioja (OFMCap), see: Franciscus Maria de Neapoli

Franciscus Gioja (OFMRef), se: Franciscus de Gioja

Franciscus Glavinich (Francesco Glavinich/Franjo Glavinic, 1585-1652)

Franciscus Gomez (Francisco Gómez, d. 1611)

Francesco Gazzuolo, see: Franciscus di Gazzuolo

Franciscus Gonzaga

Franciscus Gothi (Franciscus Gotthi, Franciscus Gottus, François Le Goust/Le Goux, d. 1480)

Franciscus Grassus (Francesco Grassi d'Arbe, fl. 16th cent.)

Franciscus Guevara, see: Franciscus de Guevara

Franciscus Guidus (Francesco Guidi, fl. first half 17th cent.)

Franciscus Guzmán de Toledo (Franciscus Gotmanus, Francisco Guzmán,fl. early sixteenth cent.)

Franciscus Haroldus (Francis Harold, d. 1685)

Franciscus Hasch (François Hache, fl. 17th cent.)

Franciscus Hebelinus (Francisco Hebelino, fl. late 17th cent.)

Franciscus Henno (François Henno, fl. early 18tth cent.)

Franciscus Henricus (François Hendricq, fl. first half 17th cent.)

Franciscus Henricus Aquinatis (François Henri d’Acquin, fl. first half 18th cent.)

Franciscus Henriquez (Francisco Henriquez, fl. early 18th cent.)

Franciscus Heredia (Francisco Heredia, fl. second half 17th cent.)

Franciscus Herrera (Francisco de Herrera/Francisco de Burgos, Burgos 1551-Piacenza 1609), see: Franciscus de Herrera

Franciscus Herrera (Franciscus Herrera, d. 1608)

Franciscus Herrera (Franciscus Herrera, fl. 1670)

Franciscus Hita, see: Franciscus de Hita

Franciscus Horantius, see: Franciscus de Orantes

Franciscus Horatius Olivarius de Penna (Francesco Horatio della Penna di Billi/Pennabilli, 1680-1745)

Franciscus Hurtado (Francisco Hurtado, d. 1628?)

Franciscus Hurtado de Mendoza (Francisco Hurtado de Mendoza, fl. early 17th cent.)

Franciscus Idurri de Larrea (Francisco Idurri de Larea, fl. first half 18th cent.)

Franciscus Ignatius de Sancto Michaele (Francesco Ignazio di San Michele/Francesco Ignazio Papotti, 1670-1752)

Franciscus Isaac Jenner (Franz Isaac Jenner, 1690-1772)

Franciscus Isabella (Francisco Isabella, fl. first half 18th cent.)

Franciscus Izquierdo (Francisco Izquierdo, fl. ca. 1800)

Franciscus Jesus Maria de San Juan del Puerto (Francisco Jesús María de San Juan del Puerto, fl. early 18th cent.)

Franciscus Jiménez (Francisco Jiménez, d. 1537 or 1547)

Franciscus Jiménez de Cisneros (1436, Torrelaguna (Madrid) - 1517, Roa (Burgos))

Franciscus Josephus de Bussmannshausen (Busmanshausen/von Roth, d. 1697)

Franciscus Josephus de Augustinis (Francesco Giuseppe Agostini di Cartoceto, d. 1775)

Franciscus Josephus de Cintruenigo (Franciscus Josephus Cintruensis/Francisco José de Cintruenigo, 1664-1730)

Franciscus Josephus de Jaca (Francisco José de Jaca, ca. 1646-ca. 1689)

Franciscus Lachere (François Lachere, fl. early 18th cent.)

Franciscus Lambertus (François Lambert d’Avignon, 1487-1530)

Franciscus Lannion, see: Franciscus de Lannion

Franciscus Lauda, see: Franciscus de Lauda

Franciscus Laurentius Martinez (Francisco Laurencio Martinez, fl. early 18th cent.)

Franciscus Lazarus de Goyta (Francisco Lázaro de Goyti, fl. c. 1670)

Franciscus Lector provinciae Calabriae Ordinis Minorum (fl. late 13th cent.)

Franciscus le Clerc du Tremblay, see: Josephus Parisiensis (letter J)

Franciscus Legionensis (Francisco de Leon, fl. c. 1462)

Franciscus Lekszycki, see: Franciszek Lekszycki

Franciscus Lelius Ubaldinus (Francesco Lelio degli Ubaldini, fl. 16th cent.)

Franciscus Leoni (Francesco Leoni, 1702-1775)

Franciscus Le Roux (1632-1696)

Franciscus Le Roy (François Le Roy, fl. early 17th cent.)

Franciscus Lichetus de Brixia (second half 15th cent-first half 16th cent.)

Franciscus Londres (Francesco Londres da Castronovo, d. 1675)

Franciscus Longo, see: Franciscus Coriolanus

Franciscus López de Solís (Francisco, fl. mid 17th cent.)

Franciscus Lopez Valdemoro (Francisco López Valdemoro, fl. c. 1660)

Franciscus Lorente (Francisco Lorente, fl. 17th cent.)

Franciscus Luca (Francisco Luca, fl. first half 17th cent.)

Franciscus Lucenilla (Francisco Lucenilla, fl. first half 17th cent.)

Franciscus Lucinianensis, see: Franciscus de Lucignano

Franciscus Luengus (Francisco Luengo de San Bernardino, fl. first half 17th cent.)

Franciscus Lugnanus (Francesco da Lugnano, fl. early 17th cent.)

Franciscus Lupani (Francesco Lupani, d. 1581)

Franciscus Lychetus, see: Franciscus Lichetus de Brixia

Franciscus Maderuelo (Francisco Maderuelo, fl. second half 16th cent.)

Franciscus Madry, see: Franciscus Mudry

Franciscus Maldonado (fl. first half 17th cent.)

Franciscus Manfredus (Francesco Manfredi, d. 1626)

Franciscus Maninconius (Francesco Manicombi da Sonnino, fl. 16th cent.)

Franciscus Marca (Francisco Marca, fl. 18th cent.)

Franciscus Marçal (Francesc Marçal), see: Franciscus Marzal

Franciscus Maria Amatus (Franciscus Maria de Amati) is a Jesuit, and not a Franciscan

Franciscus Maria Angeli (Francesco Maria/Padre Rivotorto, d. 1697)

Francesco Maria Anicito, see: Franciscus Maria de Paterno

Franciscus Maria Assermet (François-Marie Assermet, fl. early 18th cent.)

Franciscus Maria Benedictus (Francesco Maria Benedetti, 1683-1749)

Franciscus Maria Casini (Francesco Maria Casini, 1648-1719)

Franciscus Maria Cugianus (Francesco Maria Cugiano/Francesco Maria Corrigiaro/Francesco Maria di San Giorgio Cavanese/Franciscus Maria Insuber, fl. 1600)

Franciscus Maria de Alassio (Giancardi, 1603-1670)

Franciscus Maria de Arezzo, see: Franciscus Maria Casini

Franciscus Maria de Avola (Francesco di Maria d'Avola, fl. 18th cent.)

Franciscus Maria de Bergamo (Francesco Maria da Bergamo/Quadrio, 1705-1773)

Franciscus Maria de Bononia (Francesco Maria da Bologna/ dei’Capellis/Francesco Maria Capelli/Ergasto Acrivio, 1601-1668)

Franciscus Maria de Bruxelles (Caesens, d. 1713)

Franciscus Maria de Capellis (Francesco Maria dei’Capelli, d. 1668), see: Franciscus Maria de Bononia

Franciscus Maria de Ferrara (Francesco Maria di Ferrara, fl. later 18th cent.)

Franciscus Maria de Genua, see: Franciscus Maria Genuensis

Franciscus Maria de Lecce (d. 1719)

Franciscus Maria de Neapoli, see: Franciscus de Neapoli (Francesco da Napoli/Francesco Maria Filomarino, c. 1599-1683)

Franciscus Maria de Lutetia (François Marie de Paris/Jablier, 1634-1714)

Franciscus Maria de Paterno (Francesco Maria di paternò/Francesco Maria Anicito, 1694-1762.)

Franciscus Maria de Reims (François Marie de Reims, d. 1660)

Franciscus Maria de Salemi (Francesco Maria da Salemi; Antonio Passalacqua, 1638-1701)

Franciscus Maria de Sancto Georgio Cavano, see: Franciscus Maria Cugianus

Franciscus Maria de Stilo (Francesco Maria da Stilo)

Franciscus Maria de Tours (d. 1709)

Franciscus Maria Ferri (Francesco Maria Ferri da Marciano, fl. early 18th cent.)

Franciscus Maria Foret (fl. early 17th cent.)

Franciscus Maria Genuensis (Franciscus Maria Squarciaficus/Francesco Maria da Genova/Squarciafico, d. 1641)

Franciscus Maria Giancardus (Francesco Maria Giancardi, fl. 17th cent.)

Franciscus Maria Gioja, see: Franciscus Maria de Neapoli (Francesco Maria Gioja da Napoli/Francesco Gioja/Francesco Gojja/Francesco da Napoli/Francesco da Posilipo/Posillipo, d.1670)

Franciscus Maria de Septalia (Francesco Maria di Settalia/Francesco Maria degli Scelloni, fl. 15th cent.)

Franciscus Maria Grassinus (Francesco Maria Grassini, fl. mid 17th cent.)

Franciscus Maria Leoni (fl. 18th cent.)

Franciscus Maria Montagnana (Francesco Maria Montagnana/Francesco Maria Maranello, d. 1625)

Franciscus Marianus de Turre (Francisco Mariano de Torres, fl. mid 18th cent.)

Franciscus Maria Pagnetus, see: Franciscus Maria Pugnetti

Franciscus Maria Pagnotius (Francesco Maria Pagnozzi da Pistoia, fl. 17th cent.)

Franciscus Maria Parisiensis, see: Franciscus Maria de Lutetia

Franciscus Maria Philamarinus, see: Franciscus de Neapoli (Francesco da Napoli/Francesco Maria Filamarino, c. 1599-1683)

Franciscus Maria Pugnetus (Francesco Maria Pugnetti da Piacenza, fl. 16th cent.)

Franciscus Maria Riccardi, see: Fulgentius Maria Riccardi

Franciscus Maria Rhini (Francesco Maria Rhini, fl. 17th cent.)

Franciscus Maria Squarciaficus, see: Franciscus Maria Genuensis

Franciscus Maria Turensis, see: Franciscus Maria de Tours

Franciscus Maria Vici Faventis, see: Franciscus Vici (Francesco Vici da Fano), further down

Franciscus Maria Zuccari (Francesco Maria Zuccari, 1694–1788)

Franciscus Martinus (Francisco Martínez, fl. c. 1730)

Franciscus Martius (Francesco Martii da Pergola, fl. mid 17th cent.)

Franciscus Marzal (Francisco Marzal/Francisco Marçal, 1591-1688)

Franciscus Mascarenas (Francisco Mascareñas, fl. 17th cent.)

Franciscus Maurus Hispellatis (Franciscus Maurus Hispellos/Francesco Mauri da Spello, fl. 16th cent.)

Franciscus Maurus Montegranarensis (Francesco Mauri da Montegranaro, fl. ca. 1600)

Franciscus Mausolensis (François de Mauléon, fl. 17th cent.?)

Franciscus Medina, see: Franciscus de Medina

Franciscus Mediolanensis, see: Franciscus de Milano

Franciscus Medranus, see: Franciscus de Medrano

Franciscus Mellado (fl. early 17th cent.)

Franciscus Mellaghlin, see: Franciscus O'Mellaghlin

Franciscus Menabio (Francesco Menabio/Francesco da Menabio/Francesco da Menabbio, fl. early 17th cent.)

Franciscus Menezes, see: Franciscus de Menesis

Franciscus Mercorius de Mataluna (Francesco Mercorio da Maddaloni/Francesco da Magdalono, 1722-1807)

Franciscus Meudonensis (François de Meudon, fl. second half 17th cent.)

Franciscus Michaelus de Padua (d. ca. 1472)

Franciscus Milon (fl.early 17th cent.)

Franciscus Molina (Francisco Molina y Marín, fl. 18th cent.)

Franciscus Molloy, see: Froinsias O Maolmhuaidh

Franciscus Monachus (Franciscus van Mechelen/François de Malines/Franciscus Smunck, ca. 1490-1565)

Franciscus Mondono (Francesco Mondoni, fl. mid 17th cent.)

Franciscus Monerus (Francesc Moner, 1462-1491)

Franciscus Monteroni (Franceso Monteroni, fl. 17th cent.)

Franciscus Morenus (Francisco Moreno, fl. early 17th cent.)

Franciscus Morenus (Francisco Moreno, fl. late 17th cent.)

Franciscus Morenus de Robles (Francisco Moreno de Robles, fl. later 17th cent.)

Franciscus Mota, see: Franciscus de la Mota

Franciscus Mudry (Franciscus Madry/François Mudry, fl. first half 17th cent.)

Franciscus Nanius, see: Franciscus Sampson (Francesco Sansone)

Franciscus Navarrus (Francisco Navarro, fl. early 17th cent.)

Franciscus Navarro (Francisco Navarro, fl. c. 1700)

Franciscus Nicolai (fl. ca. 1500)

Franciscus Nigro (d. c. 1645), see: Franciscus de Nigro

Franciscus Noè (Fra Noè/Francesco Noè, fl. ca. 1500)

Franciscus Nugent (Franciscus Nugentius/Francis Lavalin Nugent, 1569-1635)

Franciscus Nuñez (Franciscus Nunnez/Francisco Núñez, fl. c. 1570)

Franciscus Odoardus (Francesco Odoardi, fl. c. 1700)

Franciscus Ojeda Vargas Machuca (Francisco Ojeda Vargas Machuca, fl. early 18th cent.)

Franciscus O'Mahony (Francis O'Mahony/Edmundus Ursulanus/Edmund Fitzours, fl. first half 17th cent.)

Franciscus O'Mellaghlin (Francis O'Mellaghlin, fl. 1700)

Franciscus Orantius, see: Franciscus de Orantes

Franciscus Ordas (Francisco Ordas, fl. 17th cent.)

Franciscus Ortiz Arias (Francisco Ortiz Arias, fl. c. 1580)

Franciscus Ortiz Lucio (Franciscus Ortisius Lucius/Francisco Ortiz Lucio, fl. c. 1580?)

Franciscus Ortiz Yanez (1497-1547)

Franciscus Ovando (Franciscus de Ovando/Francisco Ovando Mogollon de Parades, fl. late 16th cent.)

Franciscus Pagius (François Pagi, 1654-1721)

Franciscus Palau (fl. ca. 1780)

Franciscus Paludanus (François de la Palude/Frans van Palude, d. 1631)

Franciscus Panigarola (Francesco Panigarla, 1548-1594)

Franciscus Parexa (Francisco Pareja/Francisco Parexa, fl. c. 1600)

Franciscus Parisiensis (François de Pars, fl. 14th cent.)

Franciscus Pasalacqua, see: Franciscus Maria de Salemi

Franciscus Passarini (Francesco Passarini, 1636-1694)

Franciscus Paviensis (Francesco da Pavia/Francesco Sirena, fl. 17th cent.)

Franciscus Peña (Francisco Peña, fl. early 17th cent.)

Franciscus Penneman (d. 1575)

Franciscus Perdichizzi (Francesco Perdichizzi, fl. late 17th cent.)

Franciscus Perez de Mardulla (Francisco Perez de Mardulla/Francisco Perez de Marulla, fl. early 17th cent.)

Franciscus Pereus de Conceptione (Francisco Peris de la Concepción, d. 1701)

Franciscus Peri (d.1771)

Franciscus Perusinus, see: Franciscus de Perugia (2x)

Franciscus Petronius de Agrigento (Francesco Petronio d'Agrigento/Francesco Petronio di Sant'Anna, d. 1697)

Franciscus Petrus dei Cordi de Montepuliano (d. 1513)

Franciscus Picardus (François Le Picard, fl. 16th cent.), mentioned by Wadding, Juan de San Antonio and Sbaralea: thus far, we have found no evidence that he ever was a Franciscan friar

Franciscus Pichon Merinero (Francisco Pichón Merinero, fl. c. 1660)

Franciscus Pinto, see: Franciscus de Pinto

Franciscus Pisciottus (Francesco Pisciotta da Corrigliano, fl. mid 17th cent.)

Franciscus Pistoriensis (Francesco da Pistoia, fl. mid 14th cent.)

Franciscus Pitigianus de Aretio (Franciscus Aretinus/Franciscus de Pitigianis/Francesco Pitigiani/Francesco Arretino/Franciscus Pitigiani d'Arezzo, ca. 1533-1616)

Franciscus Pizarroso (Francisco Pizarroso, d. 1646)

Franciscus Pla (Francesch Pla, fl. 18th cent.)

Franciscus Polygranus (Franciscus Poligranus, fl. 16th cent.)

Franciscus Polyntius, see: Franciscus Vita Polyntius

Franciscus Pontislongi (Franciscus Pontelongus/Francesco Pontelonghi da Faenza, fl. 17th cent.)

Franciscus Porter (Francis Porter, d. 1702)

Franciscus Pothron (Franciscus Poteron/François Pothron/François Poteron, fl. 17th cent.)

Franciscus Pradiel (François Pradiel/François Pradier de Vic, fl. first half 17th cent.)

Franciscus Privitera (Francesco Privitera, 1631-1702)

Franciscus Pueyo et Abadia (Francisco Pueyo y Abadua, fl. 1700)

Franciscus Quaresmius (Francisco Quaresmio/Quaresmi, fl. first half 17th cent.)

Franciscus Quinnonius, see: Franciscus de Quiñones

Franciscus Ragatius, see: Franciscus de Aregatiis

Franciscus Raggius, see: Jacobus Reggius/Raggius (Giacomo Francesco Raggi/Jacobo Raggi/Joannes Franciscus Giragus, fl. mid 17th cent.), Letter J

Franciscus Rasinus de Cernenasco (Francesco da Martinengo/François Rasino, d. 1620)

François Martinengo, Bishop of Nice, born at Cercenaseo (Turin); named 23 October 1600; died 22 August 1620 at Nice.

Franciscus Regis (Franciscus Regius/Franciscus de Koning/François Le Rois, d. 1544)

Franciscus Regis II, see: Franciscus Le Roy

Franciscus Regis Gogl (Franz Regis Gogl, 1750-1814)

Franciscus Relius (Franciscus Rellio/Francisco Relio, fl. mid 17th cent.)

Franciscus Ripanti (Franciscus Aesinus/Francesco Ripanti da Jesi/Francesco da Jesi, d. 1549)

Franciscus Ripol (Francisco Ripol, fl. mid 17th cent.)

Franciscus Robles (Francisco Robles/Francisco de Robles, fl. 16th cent.)

Franciscus Robles y Ortega (Francisco Robles y Ortega, fl. late 17th cent.)

Franciscus Rodriguez Parada (Francisco Rodríguez Parada, fl. first half 18th cent.)

Franciscus Romero (Francisco Romero, fl. second half 17th cent.)

Franciscus Romeu (Francisco Romeu, fl. early 18th cent.)

Franciscus Royo (Francisco Royo, fl. early 18th cent.)

Franciscus Ruginius (Francesco Ruginio da Cotogno, fl. early 17th cent.)

Franciscus Rychlowski, see: Fransciszek Rychlowski

Franciscus Salazar (Francisco Salazar/Francisco de Salazar, fl. 16th cent.)

Franciscus Salcedo (Francisco Salcedo, d. 1600)

Franciscus Sampson (Franciscus Nanis/Franciscus Sanson de Senis/Francesco Sansone da Brescia/, 1414- Florence)

Franciscus Sanchez (Francisco Sánchez, fl. first half 17th cent.)

Franciscus Sanchez Garcia (Francisco Sánchez Garcia, fl. second half 17th cent.)

Franciscus Sanchez del Campo (Francisco Sánchez del Campo, fl. c. 1500)

Franciscus Sansone, see: Franciscus Sampson

Franciscus Santander (Francisco Santander, rl. early 18th cent.)

Franciscus Santelicis, see: Franciscus de Santelico

Franciscus Sanzoles, see: Alfonso de Sanzoles (Letter A)

Franciscus Scotus (Franz Schott/Francesco Scoto, 1548-1622)

Franciscus Siclensis, see: Franciscus de Scicli

Franciscus Sebastianus Altdorfensis (Franziskus Sebastianus von Altdorf, 1633-1698)

Franciscus Seggiari (Francesco Seggiari da Manfredonia, fl. first half 17th cent.)

Franciscus Sera (Francisco Sera, fl. early 18th cent.)

Franciscus Serranus (Francisco Serrano, fl. c. 1600)

Franciscus Sirena, see: Franciscus Paviensis

Franciscus Siguenza, see: Franciscus de Siguenza

Franciscus Siguntinus, see: Franciscus de Siguenza

Franciscus Sitanius (Franciscus Sitanski, fl. early 17th cent.)

Franciscus Solanus (Franciscus Solano, d. 1610)

Franciscus Solanus Menz (Franz Solan Menz, 1687-1732)

Franciscus Solier (Francisco Solier, d. 1675)

Franciscus Sordellus (Francesco Sordelli, d. 1443)

Franciscus Soriano (Francisco Soriano/Francisco de Soriano, fl. early 17th cent.)

Franciscus Soto (Francisco Soto y Marne, fl. early eighteenth cent.)

Franciscus Spinellus (Francesco Spinelli, fl. early 17th cent.)

Franciscus Spineto de Aqua Putrida, see: Franciscus de Aqua Putrida

Franciscus Spoletinus (floruit ca. 1340)

Franciscus Staidellus (Francisco Staidelio/Johann Franz Staidel/Giovanni Francesco Staidelio, fl. 1750)

Franciscus Suarez (Francisco Suárez, fl. late 17th cent.)

Franciscus Subiratus (Francisco Subirats, fl. first half 17th cent.)

Franciscus Surianus (Francesco Suriano, fl. later 15th cent.)

Franciscus Tantius (Franciscus Tant, d. 1602)

Franciscus Tedde (Francesco Tedde della Fane, fl. second half 17th cent.)

Franciscus Tejada (Franciscus Tejada y Velasco/Francisco de San Buenaventura, d. 1760)

Franciscus Tenorio (Francisco Tenorio, fl. early 16th cent.)

Franciscus Tiburtius Geiger (1755-1843)

Franciscus Tirado (Francisco Tirado, fl. early 17th cent.)

Franciscus Titelmans (Franciscus Tittelmans/Franciscus Hasseltensis/Francisus van Hasselt, 1502-1537)

Franciscus Tolosanus, see: Franciscus de Toulouse

Franciscus Tonarelli de Bagnone (Francesco Tognarelli da Bagnone, 1610-1692)

Franciscus Toralius, see: Franciscus de Toralo

Franciscus Tornellius de Novara (Francesco Tornielli/Francesco Torniello da Novara, 1499-1585)

Franciscus Torralva, see: Franciscus de Torralva

Franciscus Toschi (Francesco Toschi, d. 1647)

Franciscus Toti de Perugia, see: Franciscus de Perugia

Franciscus Urbina, see: Franciscus de Urbina

Franciscus Vaccari (Franciscus de Vacchariis/Francesco Vaccari da Argenta, fl. late 15th cent.)

Franciscus Valerius Polidorus, see: Valerius Polidori (Letter U-Z)

Franciscus Varela (Francisco Varela, d. 1630)

Franciscus Vázquez (Francisco Vázques/de Asis, fl. early 18th cent.)

Franciscus Velazquez (Franciscus Velasquez/Francisco Velázquez, fl. first half 17th cent.)

Franciscus Vervoort (ca. 1495-1555)

Franciscus Verdeselli (Francesco Verdeselli, fl. early 17th cent.)

Franciscus Vici (Francesco Vici da Fano, fl. mid 17th cent.)

Franciscus Vicecominus (Francesco Visdomini da Ferrara/Franceschino Visdomini, fl. 16th cent.)

Franciscus Vidal de Noya (Francisco Vidal de Noya, fl. second half 15th cent.)

Franciscus Vidal Peinado (Francisco Vidal Peinado, fl. first half 18th cent.)

Franciscus Vita Polyntius (Francesco Vita Polyntio da Patti/Francesco Vita Polintio, fl. 16th cent.)

Franciscus Wervensis (Frans van den Werve)

Franciscus Willer (Franciscus Wiler/Franz Weyler, fl. c. 1500)

Franciscus Xaverius de Sancta Theresia (Francisco Xavier de Santa Teresa, fl. early 18th cent.)

Franciscus Xaverius Faber (fl. 1700)

Franciscus Xaverius Maria de Neapoli (Francesco Saverio Maria da Napoli, fl. 18th cent.)

Franciscus Ximenius, see: Franciscus Jiménez

Franciscus Ximenius Gerundensis, see: Franciscus Eiximenis

Franciscus Zamorensis, see: Franciscus de Zamora

Franciscus Zazer (Francisco Zazer, fl. early 17th cent.)

Franciscus Zenus (Francesco Zeno, d. 1512)

Franciscus Zichenius (d. ca. 1559)

Franciscus Zorri, see: Franciscus Georgius (further above)

Franciszek Lekszycki (d. 1668)

Fransciszek Rychlowski (1611-1673)

François Le Roi, see: Franciscus Regis

Frater Lucas/Frère Luc, see: Lucas Franciscus

Fredericus, see also Federicus

Fredericus de Brunswick (Friedrich von Braunschweig, late 14th cent.)

Fredericus de Erlenbach (Erlenbacensis, d. ca. 1496)

Fredericus (Federicus) de Pernstein (Fridericus Theutonicus/Friedrich von Pernstein, fl. ca. 1320)

Fredericus de Regensburg

Fredericus de Saarburgo (14th cent.)

Fredericus Mykonius (fl. first half 16th cent.)

Fredericus Peregrina, see: Federicus Pellegrinus

Fredericus Stumelius (Friedrich Stuemel, fl. later seventeenth cent.)

Fredericus Theutonicus, see: Fredericus (Federicus) de Pernstein

Fremin Capitis (Ferminus Capitis/Firminus/Firmanus/Franciscus Fremin, fl. 16th cent.)

Frère Luc, see: Lucas Franciscus

Froinsias O Maolmhuaidh (Francis Molloy, d. 1677)

Fulcherius de Zuccola (Fulcherio di Zuccola, d. 1293)

Fulgentius Bossaert (Fulgentius de Steenvoorde, 1746)

Fulgentius Bottens (1636-1717)

Fulgentius de Isaeo (Fulgenzio da Iseo, fl. 17th cent.)

Fulgentius de Nativitate (Fulgencio de Natividad, fl. 1700)

Fulgentius de Steenvoorde, see: Fulgentius Bossaert

Fulgentius Estella (Fulgenzio Stella, fl. seventeenth cent.)

Fulgentius Ferot (Fulgence Ferot, fl. 18th cent.)

Fulgentius La Mothe (d. 1674)

Fulgentius Manfredi (Fulgentio Manredi, ca. 1563-1610)

Fulgentius Maria Riccardi (Fulgenzio Maria Riccardi di Torino/Francesco Maria Riccardi, d. 1806)

Fulgentius Mellocrucius (Fulgenzio Mellocroce, fl. first half 17th cent.)

Fulgentius Possevinus (Fulgenzio Possevino, fl. 1710)

 

 

 

  



 

 

 

Fabianus de Edolo (Fabiano di Edolo, fl. 1690)

OFMRef. Italian friar from Brescia. Provincial minister of the Brescia province, known for investment in rule Observance and uniformity in his province.

works

Il superiore in visita ideato. Non solo per Superiori, e Sudditi Regolari, mà per Prelati, per Parochi, per Predicatori alle Grate, per Confessori di Monache, per Capi di Famiglia, e per tutti quelli, che Regonno e Governano (Venice: Paolo Antonio Sanzonio, 1695). Accessible via the Biblioteca Nazionale Centrale of Florence and via Google Books.

literature

Cimarosto Sigismondo da Venezia, Biografia serafica degli uomini illustri che forirono nel francescano istituto (...) (Venice: G.B. Merlo, 1847), 731-732.

 

 

 

 

Fabianus de Ingal (Fabianus de Hungaria/Fabianus Hungarus/Frater Fabianus, fl. 15th cent.)

OMConv. Hungarian friar. Provincial minister of the Conventuals of Hungary in the years 1452-1474. presumed author of the Speculum Vitae B. Francisci et Sociorum Eius, composed sometime between 1400 and 1443. This work is a compilation built in particular from the works of Francis of Assisi, the Actus B. Francisci, materials from the lives of Francis' early followers etc.

works

Speculum Vitae B. Francisci et Sociorum Eius (Venice: Simon de Luere, 1504). See also: Speculum Vitae B. Francisco et Sociorum Eius in duas partes divisum, ed. Guilelmus Spoelberg (Antwerp: Gerard Wolfschat, 1620-1621/). The 1620/21 edition, which was based on an extended manuscript version once kept in the Recollect house of Valenciennes, is accessible via the Bibliothèque Municipale/Médiathèque de Lyon and via Google Books (look under Guilielmus Spoelberch). For more info and additional versions, see the article by Bihl. Sbaralea mentions in this regard for instance Speculum Vitae S. Francisci & Sociorum ejus (Cologne: Joh. Crithius, 1623).

Catalogus Sanctorum Fratrum Minorum. Apparently a fourteenth-century saint catalogue added as an appendix go the Speculum Vitae B. Francisci et Sociorum Eius.

Catalogus Ministorum Generalium, Capitulorum Generalium, & Ministrorum, atque Capitulorum provinciae Hungariae usquer ad annum 1504. Check!

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 342; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 233-234; M. Bihl, 'L'Édition du Speculum Vitae B. Francisci parue à Györ en 1752 et l'origine hongroise du Speculum Vitae', Archivum Franciscanum Historicum 20 (1937), 132-153.

 

 

 

 

Fabianus Hinckelmann (fl. early 18th cent.)

OFMRef. German (Bohemian) friar. Preacher and apostolic missionary in the Bohemian lands.

works

Medulla celebriorum controversiarum fidei, quae inter nos Catholicos, Lutherum, Calvinum, Graecos & Hebraeos vertunt. Expressa ex sacra Scriptura, sanctis Patribus, Conciliis, Doctoribus, rationibus ac propria praxi (...) (Ingolstadt: Sumptibus Joannis Andreae de la Haye, 1716). Accessible via Google Books.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana II, 82.

 

 

 

 

Fabius Papazonius (Fabio Papazonio/Papazzonio, fl. first half 17th cent.)

OFM. Italian friar. Lector jubilatus of theology.

works

Conclusiones ex uniuersa sacramentorum materia ad mentem doctoris Scoti (...) (Rome: Ludovico Grignani, 1639). Accessible via Google Books.

De Conceptione Immaculatae Virginis Mariae ?

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 342.

 

 

 

 

Fabius Sinis (Fabius Syrius de Monte Regali/Fabio Sini da Monreale, fl. 17th cent.)

OFMConv. Italian friar. Joined the order in the Umbria province (Monreale friary?). Renowned preacher, who preached in many of the major churches of Rieti, Foligno and Spoleto, and in the Franciscan churches of Piacenza, Padua, Florence, Palermo en elsewhere. He completed his course of studies at the Collegium S. Bonaventurae in 1608, and fulfilled stints as lector at the study houses of Piacenza, Pisa, Ferrara, Aquila, Florence, and Palermo, to become regent in the Naples studium. He was provincial secretary in 1624. He led his province as commissarius generalis the same year, and again in 1629 and 1630, and in 1630 he was also made guardian of the Perugia friary. This appointment was only for a few months, as he was appointed to the position of provincial minister of Saxony, also to help guide the fight against Protestantism. He eventually returned to Italy, where he lived in the major Conventual friary of Rome, where a number of his works would have been kept in manuscript format. There he also acted as confessor and as personal theologian of Cardinal Girolamo Colonna. He died in his nineties on 26 May 1670.

works

Sei ragionamenti delli affetti mistici tratti dal Cantico di Salomone (Rome: Andrea Fei, 1640).

Spiritualis industria pro confessione (Rome: Battista Robletti, 1641).

Opusculum de Casibus Consientiae?

Tractates Morales Quibus Fidelis Homo as Pie Sancteque Vivendum Dirigitur (...) F. Fabii Syrii a Monte Regali, Minoritae Conventualis, doctoris theologici... (Perugia, 1670). This is a collection of treatises, including a number previously issued by Francesco Michele del Padovano (such as De insensata cura mortalium, Manuale Sacrum pro intelligenda Sacra Scriptura, De iudiciis Astrologorum parvipendendis, De morbo epidemiali, & eius cura, De longitudine ac brevitate vitae humanae epistula ad Amicum, etc. See also the entry on Franciscus Michaelus de Padua (Franciscus Florentinus/Francesco Michele del Padovano/Francesco de Firenze).

De ratione studendi sacrae Scripturae (Perugia: Sebastiano Zecchini, 1660). See also the entry on Franciscus Michaelus de Padua.

Fabii Syrii e Monte regalo Ord. Minorum Convent. sac. Theologiae Doctoris Christianarum Institutionum Opus: olim MS Rome, Conventus SS. Apostolorum. ? Check.

literature

Wadding-Fonseca, Pandzic, Annales Minorum XXXI (ed. 1956), 473; Giovanni Franchini, Bibliosofia e memorie letterarie di scrittori Francescani conventuali Ch'hanno scritto dopo 'Anno 1585 (Modena: Eredi Soliani Stampatori, 1693), 171-173; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 342; Sbaralea, Supplementum ad Scriptores (ed. 1806), 234.

 

 

 

 

Faustinus Cranius (Faustinus Diestensis/Faustinus Craneus/Faustinus van Diest/Faust de Craen, fl. 1620)

OFMCap. Belgian friar from the Flanders province. Provincial minister. Biographer.

works

Alter Alexius natione Scotus, nobili familia oriundus, nuper in Belgium felici S. Spiritu afflatu delatus, & in familiam Seraphici Patris S. Francisci Capuccinorum adscriptus, sub nomine F. Archangeli (Cologna: Johann Christophorus, 1620). Accessible via the Biblioteca Nazionale Centrale Vitt. Emanuele in Rome and via Google Books. The work was also translated into Italian: Narrativa della vita d'un figlio, et d'una madre scozzesi di patria, & nobilissimi per nascita (...) Opera composta in latino dal P. Faustino Diestense Capuccino & tradotta in lingua volgare da un divoto della religione (...) (Modona: Giulian Cassiani, 1634).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 342-343; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 234.

 

 

 

 

Faustinus de Matre Dei (Faustino da Madre de Deus, fl. 17th cent.)

OFM. Portuguese friar from Ovar. Member of the Algarves province. Took his profession in the Bragança friary in 1613. Fulfilled several administrative charges (such as guardian of the Ilha de Madeira friary).

works

Primeira parte do Florilegio espiritual, colhido da doctrina dos sanctos padres (...) applicado á perfeição da vida religiosa, sobre o psalmo .Beatu ummacylaru in via' (...) (Coïmbra: Manuel Dias, 1656).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 343; Innocêncio Francisco da Silva, Diccionario bibliographico portuguez II, 254.

 

 

 

 

Faustinus Gedeonus (Faustino Gideone da Brescia, fl first half 17th cent.)

OFMCap. Italian friar from the Brescia province. Promotor of the devotion to the Virgin.

works

De B. Virginis praestantia, ejusque Sacratissima et immaculata conceptione tractatus (..) (Venice, 1641). This work has also been ascribed to the Certosino Faustino Salerno and others, so this ascription is not secure.

Septizonium Marianum , hoc est de Nominibus Deiparae opus nouiflimum in septem libros distributum (1648). This also needs to be checked.

literature

Wadding, Scriptores ordinis Minorum (ed. 1650), 108; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 343; Gaetano Melzi, Dizionario di opere anonime e pseudonime di scrittori italiani II, 411.

 

 

 

 

Faustinus Tassus (Faustino Tasso/Faustino Jason/Aeneas Jason, 1541-1597)

OFM. Italian Observant friar from Venice, (anti-judaic) preacher and apologist. Also involved with the Venetian Accademia degli Uranici in his younger years.

works

Oratione funebre, recitata in Firenze dal R. Faustino Tasso nell'essequie del Marchese di Monte Crivello, l'anno MDLXVIII (1568).

Venti ragionamenti familiari sopra la venuta del Messia. Del R.P. Faustino Tasso, minore osseruante. Fatti in Napoli ad alcuni hebrei (...) l'anno 1575. (...) Con due tavole: vna de ragionamenti; l'altra delle materie notabili (...)(Venice: appresso Gio. Antonio Rampazetto, 1585). Available via Google Books and via the collections of the Österreichische Nationalbibliothek in Vienna.

Le historie de' successi de' nostri tempi, del R. P. Faustino Tasso vinitiano de' minori osseruanti, diuise in tredici libri. Nelle quali si contengono tumulti, ribellioni, seditioni, tradimenti, ... & altre cose occorse fra catolici, & heretici, dal fine dell'anno 1561 fino al principio dell'anno 1580 (Venice: appresso Domenico, & Gio. Battista Guerra, fratelli, 1583). Accessible via the Biblioteca Nazionale Centrale Vitt. Emanuele in Rome, via the Národni Knihovna National Library in Prague, and via Google Books.

Della Conversione del Peccatore, Del R.P. Faustino Tasso Vinitiano dell'Ordine osservante di S. Francesco, Libro Primo. Nel quale si tratta quello che sii Conversione: opera utilissima per quelli, che desiderano vivere in gratia di Dio. All'Illustr.mo e Reuer.mo Cardinale d’Vrbino (Venice: appresso Domenico & Gio. Battista Guerra, 1578). Accessible via Google Books.

Libro secondo nel quale si tratta del mezzo col quale il peccatore si deve conuertire. All’Illustr.mo e Reuer.mo Cardinale Borromeo (Venice: appresso Domenico & Gio. Battista Guerra, fratelli, 1578).

Libro terzo [della Conversione del Peccatore] nel quale si tratta dell'opere, che deve far il peccatore dopo la sua conuersione. Con la spositione dell'oratione Domenicale. All'Ill.re Commendatore il cavaliere Arimondo (Venice: appresso Domenico & Gio. Battista Guerra, fratelli, 1578).

De'sermoni in honore della beata Vergine, sopra l'euangelio, exurgens Maria abijt in Montana. E sopra il Magnificat anima mea Dominum. Del R.P. Faustino Tasso, de' Minori osseruanti, 2 Vols. (Venice: presso Gio. Battista Somasco, 1587). Both volumes are accessible via the University Library of Madrid and via Google Books. It would seem that in any case the first volume is also accessible via the Bibliothèque Municipale de Lyon.

Il Primo( -secondo) Libro Delle Rime Toscane Del R. Faustino Tasso. Raccolte Da Diversi Luoghi & Date in Luce Da G. Campeggio, 2 Vols. (Turin: Appresso Francesco Dolce e compagni, 1573). Accessible via the University Library of Turin and via Google Books.

Oratione della felicita, e del sommo bene (...) publicamente recitata in Vinetia nell'Academia d'Uranici il giorno decimo di Giugno l'anno 1587. Al Sereniss. Principe Pasqual Cigogna, et Illustriss. Signoria di Vinetia (Venice: Presso Domenico Imberti, 1587). A lecture in honor of the start of the Accademia d'Uranici in Venice.

Parafrase sopra i sette salmi penitentiali. Del R. P. Faustino Tasso (...) Con gli argomenti nel principio de tutti i Salmi, & una diuotissima oratione nel fine (...) Con sette essercitij spirituali (...) (Venice: appresso Domenico Farri, 1590). Available via Google Books and via the collections of the Österreichische Nationalbibliothek in Vienna.

Constitutioni e decreti della Congregatione Generale Napolitana, nel celeberrimo conuento di S. Maria della Noua. Sotto il Reuerendiss. padre F. Francesco Tolosa (...) bene, e canonicamente celebrata l'anno 1591. Tradotti dal latino nel volgare dal r.p.f. Faustino Tasso (Venice: appresso Domenico Farri, 1591).

Orazione recitata in Torino dal R.P. Faustino Tasso in lode della Religione di S. Lazero, Emmanuel Filiberto Duca di Savoja gran Maestro e Protettore. Check!

Orazione funerale recitata dal R.P. Faustino Tasso in Praga, nell'esequie di Ferdinando I. Imperatore. Check!

Prediche del R.P. Faustino Tasso, fatte a vari Principli d'Italia. Check!

Apologia del R.P. Faustino Tasso Minor Osservante al suo Libro: della Conversione del Peccatore. Check!

Commentaria in novum Testamentum. Ascription by Wadding and Sbaralea.

Libellus carminum spiritualium (Turin, 1573). Ascription by Wadding and Sbaralea.

Orazione di Jeremia profeta in carmine esplicata? Ascription by Sbaralea.

To be continued...

literature

Juan de San Antonio. Bibliotheca Universa Franciscana I, 343; Giovanni degli Agostini, Notizie Istorico-critiche intorno la vita, e le opere degli Scrittori Viniziani (Venice, 1754) II, 509f; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 234-235; Michele Maylender, Storia delle Accademie d’Italia, 5 Vols. (Bologna-Trieste: Cappelli, 1926-1930) V, 412-413.

 

 

 

 

Faustinus Tusculanus (Faostino da Toscolano/Luca di Domenico Bartoli, 1595-1679)

OFMRef. Italian friar. Joined the order at the S. Maria della Spineta friary near Fratta Todina on April 17, 1617. Ordained priest om March 7, 1626. Learned Arabi in Rome, in the S. Pietro in Montorio friary. Was invited to join Dionisio Canossa, prospected guardian of Jerusalem for the OFMRef, but this was delayed after the death of Canosa, which meant a sojourn in Naples in the Santa Chiara monastery, prior to a renewed invitation by Canosa's successor, Paolo da Lodi. A journey via Messia to Alexandria, Rosetta, Cairo, and Damietta, brought Faostino to Jerusalem in March 1633. He worked for a while as a pilgrim guide, as guardian of the Bethlehem friary, and he was subsequently sent to Constantinopel in 1634 to appeal to the Sultan in a conflict over the holy places with representatives of the Grek Orthodox Church. Due to Ottoman warfare with Persia, Faostino had to seek out the Ottoman army, and was only able to obtain partial reassurances once he had presented himself in the Ottoman headquarters near Merdin. Back in Jerusalem in 1636, he helped Pietro da Montepeloso with the compilation of his Holy Land chronicles, and worked as a secretary for Giacinto da Verona and for Andrea d'Arco, the new guardian of the Holy Land province. In subsequent years, Faostino was repeatedly sent on delicate missions to help support the Franciscan presence in the Holy land, to neutralize the policies the Ottoman commander in Jerusalem, and to fend off Capuchin ambitions in the Holy Land. Eventually, Faostino traveled back to Italy and to several European courts, also to obtain financial support for the Franciscan Holy Land mission. In this context, he also transcribed the Croniche di Terra Santa of Francesco da Serino, and he took part in the Franciscan general chapter of Toledo (July 1658). He died at Trevi (Perugia province), in the San Martino friary, on February 19, 1679. He is known for his Itinerario di Terrasanta (dated 19 March 1654), and kept in a manuscript format in the Biblioteca comunale L. Leonii of Todi (MS 204). It is a lengthy itinerary in a diary format that covers 509 manuscript pages, divided into 63 chapter of unequal length. It more or less covers the period 1633-1643 and also contains itineraries for pilgrims and info concerning what they can see in various places in the Holy Land. It also contains indulgences information, additional liturgical and prayer texts, and closes with the author's return to Italy, his sojourn in Venice and his longer stay in Rome. The descriptions of the Holy Land and other regions present in this work contain a wealth of information on plants, customs, legends, roads, and peoples. It apparently also contains one of the first European descriptions of the way to prepare and drink coffee.

works

Itinerario di Terrasanta: Biblioteca comunale di Todi L. Leonii, MS 204.

literature

Croniche ovvero Annali di Terra Santa del p. Pietro Verniero da Montepeloso, ed. G. Golubovich, 3 Vols. (Florence, 1929) I, LXIII & III, 120, 146, 234; Croniche o Annali di Terra Santa del p. Francesco da Serino, ed. T. Cavallon (Florence, 1939), xiif.; Annales minorum XXIX, ed. A. Chiappini (Florence, 1948), 567; Walter Bianchini, 'Faostino da Toscolano', Dizionario Biografico degli Italiani 44 (1994)[http://www.treccani.it/enciclopedia/faostino-da-toscolano_(Dizionario-Biografico)/ ], with additional information.

 

 

 

 

Faustus Garganellus (Faustus Garganelli/Fausto Garganello da Bologna, fl. first half 17th cent.)

OFMConv. Italian friar from Bologna. He had already completed his studies in law when he joined the order. There he studied theology and also focused in actions and writings on the edification of interior man and on the exact performance of rites and ceremonies, and the obligations of the rule. he was made guardian of the Bitonto in 1635. Thereafter guardian of the Santi XII Apostoli friary in Rome. Again guardian of Bitonto in 1643. In between these stints as guardian, he was in 1630 appointed visitator and superintendent for the visitation of all Franciscan seminaries in the Bologna province, and later he would be appointed to do the same for all Italian provinces. Also visitator and president of the Polish and Russian provincial chapter. Aparently in conflict in Poland over issues of religious rites and ambitions of rivalling Conventual factions. Back in Italy in 1637, he was visitator in Puglia (San Niccolò province) and acting provincial of England (?), provincial commissioner of the Bologna province in 1638 and provincial minister of the same province in the same year. He died several years later in the Bologna province.

works

Caeremonialis Ordo Romanus ad usum Fratrum Minorum Conventualium S. Francisci, hinc inde collectus (...) (Bologna; Giovanni Rossi, 1631/Florence: Pietro Nestio, 1631). Published anonymously with support of and for use in the order.

Avvisi di Composizione Religiosa (Bologna: Giacomo Monti, 1647). Published anonymously with support of and for use in the order. Several reprints would follow in Perugia, Florence, Palermo, and elsewhere.

literature

Giovanni Franchini, Bibliosofia e memorie letterarie di scrittori Francescani conventuali Ch'hanno scritto dopo 'Anno 1585 (Modena: Eredi Soliani Stampatori, 1693), 173-175; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 235; Gaetano Melzi, Dizionario di opere anonime e pseudonime di scrittori italiani (...) (Milan: Luigi di Giacomo Pirola, 1848) I, 105; Dizionario biografico universale II, 974.

 

 

 

 

Febronia Ferdinanda de Jesu Ansalone (Febronia Ferdinanda di Gesù/Rosalia Ferdinanda de Gesu, 1657-1718)

TOR & OSC. Italian religious woman from Caccarone, a small town near Palermo. She became a tertiary and subsequently a Poor Clare in the Santa Chiara monastery of Palermo. She eventually became abbess there. Spiritual and mystical writer. After her death, a process of canonization was initiated, but it was put on hold in the early 19th century.

works

Regola per terziare francescane (ca. 1677/1692).

Contemplazioni, 6 Vols. (1703-1709/1752-1759). Massive work. See the 2015 studies by Mario Torcivia.

Fascetto mistico di fiori, overo considerazioni diversi (1719). See also the translation of one of her prayers: Gebeth zur Ehre unseres Herrn Jesu Christi in dem allerheiligsten Altars-Sakrament (Baden, 1795).

literature

Mario Torcivia, Francescanesimo mistico a Palermo: La Venerabile serva di Dio suor Febronia Ferdinanda di Gesù (Caccamo 1657-Palermo 1718) clarissa del monastero di S. Chiara (Soveria Mannelli: Rubbettino Editore, 2015); Mario Torcivia, 'Febronia Ferdinanda di Gesù (1657-1718). Clarissa del monastero di S. Chiara di Palermo', Antonianum 90 (2015), 101-124.

 

 

 

 

Federicus Bencivenni (1759-1829)

OFMCap. Italian friar from the Bologna region (San Giovanni in Persiceto). Entered the order in March 1776. Lector, preacher, guardian, definitor. Bishop of Bertinoro and Sarcina (1817).

works

Homiliae

literature

Elogio di Monsignor Federico Bencivenni Persicetano, vescovo di Bertinoro e Sarsina (1838); Michelangelo da Rossiglione, Cenni biografici e ritratti di Padri dell’ordine cappuccino sublimati alle dignità ecclesiastiche (Rome, 1910) II, no. 9-12; M.-Th. Disdier, ‘Bencivenni’, DHGE VII,1050.

 

 

 

 

Federicus Pellegrinus (Federicus Peregrinus/Federico Pellegrini da Bologna/Federigo, fl. 16th cent.)

OFMConv. Italian friar from Bologna. Lenten preacher and public lector/preacher of Sacred Scripture in the San Petronio church (Vesper lectures). These lectures formed the basis for several of his works of religious edification.

works

Discorso spirituale sopra il Miserere del R.P.M. Federico Pellegrini minor conuentuale. Altre volte da lui esplicato nella Collegiale di S. Petronio. Con la tauola di tutte le cose contenute in esso (...) (Bologna: Giovanni Rossi, 1579). Accessible via the Biblioteca Universitaria Alessandrina in Rome, the Österreichische Nationalbibliothek in Vienna, and via Google Books.

Oratione di Davide (Bologna: Giovanni Rossi, 1579).

Discorso sopra il primo salmo penitentiale (Bologna: Giovanni Rossi, 1585/Bologna: Giovanni Rossi, 1594). Accessible via the Österreichische Nationalbibliothek in Vienna and via Google Books.

Discorso sopra il secondo salmo penitentiale (Bologna: Giovanni Rossi, 1586).

Discorso sopra il terzo salmo penitentiale (Bologna: Giovanni Rossi, 1586).

Discorso sopra il quarto salmo penitentiale (Bologna: Giovanni Rossi, 1587).

Discorso sopra il quinto salmo penitentiale. Del r. p. maestro Federico Pellegrini bolognese minor conuentuale (...) (Bologna: Giovanni Rossi, 1587).

Discorso sopra il sesto e sette salmi penitentiali?

Carmina ?

Conversione del peccatore overo riforma della mala vita dell'huomo. Del R.P. Maestro Federico Pellegrini. Opera, nellaquale dichiarando l'Autore i Salmi Penitentuali, vi sparge molta Sacra Dottrina, e la riempie d'infiniti Concetti, di Dottrina Scholastica, di Senso Literale, di Dogmi, di Contemplationi, d'Orationi, di Meditationi, di Essercitationi, e d'altri essercitii Spiritiali, cavati da Santi Dottori, da Sacri Theologi, e da altri pij, e Cattolici Autori: Utilissima ad ogni persona, che desidera acquistarsi la vita eterna, e necessara ad ogni Religioso, per i molti Casi di Conscienzi, che per essa sono sparsi, 2 Vols. (Venice: Antheo Viotti & Barezzo Barezzi, 1591). Accessible via the Biblioteca Universitaria Alessandrina in Rome, the Biblioteca Nazionale Vittorio Emanuele in Rome, and via Google Books.

literature

Giovanni Franchini, Bibliosofia e memorie letterarie di scrittori Francescani conventuali Ch'hanno scritto dopo 'Anno 1585 (Modena: Eredi Soliani Stampatori, 1693), 175-176, 582-583; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 452; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 235.

 

 

 

 

Felix Antonius Guarnierus (Felice Antonio Guarnieri da Monte Reale, fl. later 17th cent.)

OFMConv. Italian friar. Member of the San Francesco province. Regent lector in Terni, Viterbo and Prague. Provincial minister in Umbria between 1694 and 1697, and general comissarius. Dogmatic theologian and controversialist. Wrote several works on the church militant and triumphant.

works

Opus de Ecclesia militante, capite, et membris ejusdem, Tum in toto Orbe Terrarum dispersa, tum in Conciliis congregata. Divisum in Quatuor Libros (...) (Rome: Haeredi Corbelletti, 1694. Accessible via Google Books and via the Národni Knihovna National Library in Prague.

Opus de Ecclesia purgante, et triumphante. Elaboratum a fr. Felice Antonio Guarnieri de Monte Regali (Rome: Gaetano Zenobio, 1708). Accessible via Google Books.

literature

Giovanni Franchini, Bibliosofia e memorie letterarie di scrittori Francescani conventuali Ch'hanno scritto dopo 'Anno 1585 (Modena: Eredi Soliani Stampatori, 1693), 576; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 106, 360 [Franciscus Antonius Guarnierus]; Miscellanea Francescana 29 (1929), 120; Isidoro Gatti, Il p. Vincenzo Coronelli: dei Frati Minori Conventuali negli anni del generalato (1701-1707) (Rome: Università Gregoriana, 1976), 915, 940; Francesco Costa, Impegno ecclesiale dei Frati minori conventuali nella cultura ieri e oggi (1209-1997) (1998), passim.

 

 

 

 

Felix Antonius Romanus (Felice Antonio da Roma, fl. second half 18th cent.)

OFMCap. Italian friar. Member of the Roman province. Provincial minister and general definitor (1772-1780).

works

Ristretto della vita di S. Serafino d'Ascoli, o sia da Montegranaro, laico professo dell' ordine de'minori cappuccini (...). esposto da un p. predicatore dell'ordine medesimo (Rome: Casaletti, 1768). Issued anonymously. In any case accessible via the Österreichische Nationalbibliothek in Vienna and via Google Books.

literature

Catalogus Scriptorum Ordinis Minorum S. Francisci Capuccinorum, ab anno 1747 usque ad annum 1852, sive Appendix ad Bibliothecam Scriptorum Capuccinorum a P. Bernardo Bononiensi (...) (Rome: Gaetano A. Bertinelli, 1852), 20.

 

 

 

 

Felix Azzi Parmensis (Felice degli Azzi di Parma, 1671-1745)

OFMRef. Italian friar from Parma. Brother of Orazio degli Azzi, who also joined the order (see Orazio da Parma (Orazio degli Azzi)). He joined the Osservanti Riformati at the age of 17 in 1688. After his religious formation and theological studies he embarked on a preaching career, leading him for about forty years through the northern half of the Italian peninsula, notably during the Lent season, but also on other occasions. He was given the honorific title of Pater Provinciae at the request of Pope Clement XII. Several times guardian of the Parma friary, where he worked to extend the library.

works

Panegirici Sacri consagrati al (...) Card. Fabrizio Spada (Parma: Paolo Monti, 1704). A collection of 8 panegyrical sermons.

La destra di Dio impegnata per Cesena nella mano sinistra del Magno Pontefice S. Gregorio (...) (Cesena: Stamperia Vescovile del Ricceputi, 1710). Panegyrical sermon. Reprinted in the Orazioni panegiriche e discorsi morali.

La Castità ne'cimenti. Discorso accademico (...) (Ravenna: Antonmaria Landi, 1717). Reprinted in the Orazioni panegiriche e discorsi morali

Le glorie di Cristo in Santa Caterina da Bologna (Ravenna, 1737). Reprinted in the Orazioni panegiriche e discorsi morali.

Panegirico ad onore di S. Petronio (Bologna, 1737). Reprinted in the Orazioni panegiriche e discorsi morali.

Quaresimale (...) dedicato a (...) Mons. Camillo Marazzani Vescovo di Parma (Venice: Francesco Pitteri, 1740).

Orazioni panegiriche e discorsi morali dedicati (...) ad Eustochio Palma Vescovo di Fossombrone (...) Opera postuma (Venice: Antonio Bortoli, 1749).

literature

Ireneo Affò & Angelo Pezzana 'Felice, ed Orazio Azzi Minori Osservanti Riformati', Memorie degli scrittori e letterati Parmigiani 7 (1833), 55-60; Sigismondo da Venezia, Biografia serafica degli uomini illustri che fiorirono nel francescano istituto (...) (Venice: G.B. Merlo, 1846), 767.

 

 

 

 

Felix Beaugrand (fl. ca. 1700)

OFM. French friar. He visited the Holy Land at least three times.

works

Relation nouvelle et tres-fidele du voyage de la Terre Sainte dans laquelle se voit tout ce qu’y a de remarquable tant par mer que par terre, depuis le depart de Marseille jusqu’au retour de ce saint voyage. Par un religieux observantin qui a fait le voyage trois fois (Paris: Antoine Warrin, 1700). Accessible via the Bibliothèque Municipale of Lyon and via Google Books (creative search). Later editions followed: Relation fidele du voyage de la Terre Sainte dans laquelle se voit tout ce qu' il y a de remarquable, tant par mer que par terre, depuis le départ de Marseille jusqu' au retour de ce saint voyage (...) (Paris: Gabriel Valleyre, 1754/1760). The 1760 edition is accessible via the digital collections of the Bibliothèque Municipale of Lyon. His work is a practical guide for pilgrims, with additional information on the customs of the Ottoman Turks. The work is divided into two sections. The first part describes the locations voyagers encounter along the way; the second part discusses the indulgences pilgrims can earn, the processions that can be witnessed etc.

Seconde partie de la Relation nouvelle et fidele du Voyage de la terre Sainte contenant la Description des Iles depuis le Port de Marseille, des Villes du Levant, l’origine des douze differentes Nations qui habitent la Terre-Sainte, leurs Religions, &tc. Avec plusieurs Remarques Historiques & tres curieuses (Paris: Antoine Warrin, 1701). Accessible via the British Library and via Google Books. This work discusses the 12 Jewish tribes once living in the Holy land, alongside of the peoples living there in the author’s own times, adding information on Islam and the laws of the Coran.

literature

Itinerari e cronache francescane di Terra Santa (1500-1800). Antiche Edizioni a stampa sui luoghi santi, la presenza francescana e il pellegrinaggio nella provincia d’Oltremare, ed. Marco Galateri di Genola (Milan: Edizioni Terra Santa, 2017), 166.

 

 

 

 

Felix Bergomensis (Felice Passera di Bergamo, 1610-1702)

OFMCap. Italian lay Capuchin friar in the Brescia province, infirmarer and specialist of medical herbs.

works

Il nuovo tesoro degl'arcani farmacologici Galenici, Chimici, & Spargirici. Consagrat alla Principessa di Castiglione (...), 2 Vols. (Venice: Giovanni Parè, 1688-1689). At least the second volume is accessible via Google Books.

Pratica uniuersale nella medicina: overo annotazioni sopra tutte le infermità più particolari che giornalmente sogliono avvenire ne corpi umani (Milan: Carlo Antonio Malatesta, 1693).

literature

Bernardus de Bononia, Bibliotheca Scriptorum OFMCap, 87; Sbaralea, Supplementum III, 221; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 346 & III (Appendix); Valdemiro, I conventi ed i Cappuccini bergamaschi: memorie storiche (1883), 193-196; Lexicon Capuccinum, 573 (with some additional bibliographical references); Angelo D’Ambrosio, "Herbis non verbis redeunt in corpora vires'. I rimedi curativi nell’Italia del Seicento: Felice Passera da Bergamo e Francesco Dal Bosco di Valdobbiadene, speziali e infermieri cappuccini', Collectanea Franciscana 86:3-4 (2016), 669-705; Bert Roest, '‘Acciò le anime dei fedeli non morissero disperate’: Capuchin Friars, the Plague and Plague treatises in the Early Modern Period', Franciscan Studies 78 (2020), 237-250.

 

 

 

 

Felix Binus (Felix Bini Assisiensis/Felice Bini d'Assisi, fl. first half 17th cent.)

OFMConv. Italian friar. Doctor of theology, cusos and general commissarius of the Sacro Convento of Assisi.

works

Opuscula de Civitate Assisii, et de Patria Propertii?

Mensa Spirituale (Perugia: Heredi di Pietro Tomasi, 1645).

Thema salutis in orationem Dominicam?

Thematum in Orationem Dominicam, una cum Apologia in Salutationem Angelicam?

literature

Giovanni Franchini, Bibliosofia e memorie letterarie di scrittori Francescani conventuali Ch'hanno scritto dopo 'Anno 1585 (Modena: Eredi Soliani Stampatori, 1693), 176-177; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 344; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 235; Cesare Orlandi, Delle città d'Italia e sue isole adjacenti compendiose notizie. Notizie sacre, e profane, Tomo Secondo (Perugia: Nella Stamperia Augusta, 1772), 263; Collectanea Franciscana 3 (1933), 92.

 

 

 

 

Felix Brandimartis (Felice Brandimarte/Felice da Castelvetrano, 1628-1685)

OFMCap. Italian (Sicilian) friar from Castelvetrano. Became a member of the Capuchin Palermo province in 1646 (14 January). Fulfilled several administrative and educational functions in the order. He was lector of theology and provincial preacher, as well as provincial definitor and provincial minister (elected at the provincial chapter of 27 October 1679). Acted as advisor and censor for the Inquisition in the Kingdom of Sicily. He died in Palermo in 22 September 1685. Several of his works reached the printing press.

works

Sapientiae tubae scientia, id est Tractatus scholasticus de arte sacra concionandi (Palermo: Domenico d'Anselmo, 1667).

L’arco trionfale. Panegirico in lode di Santa Rosalia Vergine Palermitana (Palermo, 1669).

Sermoni per alcuni santi ed uno per S. Rosalia vergine Palermitana (Palermo: Agostino Bossio, 1669).

Panegirici Sacri di diversi Santi occorrenti nell'anno con l'aggiunta di quattro prediche nel geno deliberatiuo, et vn'indice copioso di tutte le materie più notabili, e della Scrittura Sacra (Palermo: Domenico d'Anselmo Imp. Abbas Ian nuzzo G. & V. G. Imp.. R. Ioppulus, 1677). Accessible via the Nórodni Knihovna National Library in Prague and also available via Google Books.

Cursus Theologicus ad Mentem Scoti per Quatuor Annos Iuxta Quatuor Sententiarum Libros Commodis Lectionibus Distributus, 5 Vols. (Palermo, 1685). Unclear as to whether this work was indeed printed or has remained in manuscript format in the Capuchin Library of Palermo.

literature

Bernardo di Bologna, Bibliotheca Scriptorum Ordinis Minorum Capuccinorum (Venice, 1747); Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 344-345; Sbaralea, Supplementum III, 221; Giammaria Mazzuchelli, Gli scrittori d'Italia, cioè notizie storiche e critiche intorno alle vite e agli scritti dei letterati italiani II,iv, 2012-2013; Antonino da Castellamare, Storia dei frati minori cappuccini della provincia di Palermo (Palermo, 1924) III, 200, 206; Maximilian Neumayr, Die Schriftpredigt im Barock (Paderborn, 1938), 185; Egidio da Modica, Catalogo dei scrittori cappuccini della provincia di Palermo (Palermo, 1930), 54-55; A. Teetaert, ‘Brandimarte’, DHGE X, 417; LexCap, 575 (with additional references to older literature); Samuele Giombi, 'Sacra eloquenza: percorsi di studio e pratiche di lettura', in: Libri, biblioteche e cultura nell'Italia del Cinque e Seicento, ed. Edoardo Barbieri Danilo Zardin (Milan: Vita & Pensiero, 2002), esp. 204-205; Giuseppe L. Bonanno & Francesco S. Calcara, ‘I Cappuccini a Castelvetrano’, in: Francescanesimo e cultura nella Provincia di Trapani. Atti del Convegno di Studio Trapani-Alcamo 19-21 novembre 2009, ed. Diego Ciccarelli (Padua: Centro Studi Antoniani – Palermo: Biblioteca Francescana di Palermo, 2011); Paola Celi, Un maestro dell'oratoria sacra del Seicento: Felice Brandimarte da Castelvetrano, PhD Diss. (Università di Messina, 2012) [available at http://cab.unime.it/tesi/1364/ ]

 

 

 

 

Felix Bretos de Pampilone (Félix Bretos de Pamplona , ca. 1620-1701)

OFMCap. Spanish friar from Pamplona (Navarra region). Joined the order at the age of 17 in 1637, fulfilling his noviciate in the Tarazona friary. Later confessor of the vice-roys of Navarra, Cataluña and Siracusa. Also guardian.

works

Malicia Conidica (Pamplona, 1687).

Modo de ayudar a bien morir (Pamplona, 1687).

El Menor predicador Capuchino por Fr. Felipe Bretos de Pamplona, O. F. M. Capucinorum, en ochenta y cinco discursos (Pamplona: Martin Gregorio de Zabala, 1693/1696). Very erudite sermon collection.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 345; Pérez Goyena, Ensayo de Bibliografía Navarra II, 528, 586; José Javier Azanza-López, 'Manifestaciones de la cultura emblemática del Barroco en Navarra: fray Félix Bretos y El menor predicador capuchino', Príncipe de Viana 254 (2011), 277-298.

 

 

 

 

Felix Brunori (Felice Brunori da Montescudolo, fl. second half 17th cent.)

OFMConv. Italian friar from Montescudaio. Member of the Bologna province. Master of theology. Provincial definitor. Important Lenten preacher. Preached the Lenten cycle in Modena (1674), Genoa (1675), Pavia (1676), Milan (1677), Parma (1678), Cesena (1679), Turin (1680), in the cathedral of Savona (1681), in the St. Anthony Balica in Padua (1682), in the SS. Apostoli friar of Rome (1683), Bologna (1684), Verona (1685), Ravenna (1686), Ancona (1687), Ascoli (1690), Piacenza (1691), Urbania (1692), Orvieto (1693).

works

Discorsi Panegirici in lode della mircacolosa Apparizione di Maria Vergine vicino à Savona, e del famoso Miracolo della Colonna nella Cattedrale (Genua: Antonio Giorgio Franchelli, 1681).

literature

Giovanni Franchini, Bibliosofia e memorie letterarie di scrittori Francescani conventuali Ch'hanno scritto dopo 'Anno 1585 (Modena: Eredi Soliani Stampatori, 1693), 177; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 345; Gli scrittori d'Italia cioè Notizie storiche, e critiche intorno alle vite, e agli scritti dei letterati italiani del conte Giammaria Mazzuchelli bresciano, Volume II Parte IV (Brescia: Giambatista Bossini, 1763), 2231-2232.

 

 

 

 

Felix Ciatti (Felix Cialtus/Felice Ciatti da Perugia, fl. first half 17th cent.)

OFMConv. Italian friar. Born in Bettona and raised in Perugia. Regent of the Conventual studia of Pisa. Urbino, Perugia, Florence and given the title of perpetual definitor on May 10, 1636. Member of the Bolognese Academia degli Insensati, of the Perugian Accademia degli Sonnolenti and the Accademia degli Incogniti in Venice. He apparently accompanied the Conventual master general Berardicelli during his visit of the German and Bohemian provinces. Later general commissioner (1638) and subsequently provincial minister of the Umbrian/Assisi province (1639). He would have died at a relatively young age in the Spello friary on 16 October 1642. Known for his historical/antiquitarian interests (especially concerning Perugia) and for his writings on specific devotional and hagiographical topics.

works

Apologia pro fragmentis Berosii Chaldaei?

Poesie diverse dell'Autore?

De Sepulchro Christi Salvatoris?

De mystica litterarum significatione?

De Minoritis Perusinis illustribus?

In funere r. adm. patris magistri Francisci Vecchij a Senis, Pisani Ordinis erem. S. Augustini, Oratio a.r.p.m. fratre Faelice Ciatto Perusino inter Somnolentos Accad. Sopito, Ordinis min. conuent. S. Francisci, Pisis regente, in Ecclesia S. Nicolai habita, septimo idus Iulij 1624 et per fratrem Io. Iacobum Bonacchelium Pisanum, S. Theol. Baccal. eiusdem Erem. Ordinis alumnum typis data (Pisa: Apud Ioannem Fontanum, 1624). Accessible via Google Books.

Paradosso historico nel quale si proua Perugia esser patria di Sesto Aurelio Propertio poeta elegiaco. Discorso accademico del m.r.p.m. Felice Ciatti perugino min. con. accademico insensato, e sonnolento, da lui recitato nell'Accad. Insensata sotto il principato dell'ill.mo sig.r conte Girollamo Bigazzini (...) (Perugia: appresso Angelo Bartoli, 1628). Accessible via the Biblioteca Nazionale Centrale in Florence and via Google Books.

Secondo paradosso historico, nel quale si da giuditio e parere sopra la bella, et antichissima statua di bronzo già nel distretto di Perugia ritrouata et hora nell'Augustissima Galeria del Serenissmimo Gran Duca di Toscana conservata. Discorso academico (Perugia: appresso Angelo Bartoli, 1631). Accessible in Google Books.

Il Beato coronato: Mistalogia a lode di S. Stanislao (Perugia: nella stampa episcopale - appresso Angelo Bartoli, 1632).

Dell'origine della Chiesa Perugina, e suo primo Vescovo (Venice: Sarzina, 1634).

Discorso Academici de'Signori Incogniti havuti in Venetia nell'Academia dell'Illustriss. Sig. Gio. Francesco Loredani (Venice: Sarzina, 1635).

Delle memorie annali ed istoriche delle cose di Perugia, raccolte dal...P...Felice Ciatti, Perugino Francescano. Volume Primo. Distinto in tre parti, Nelle quali si descrive con varia eruditione Perugia etrusca, romana et augusta (...) all'Eminentissimo, e Reverendissimo Sig. Cardinal Benedetto Baldeschi vescovo di Perugia (Perugia: Appresso Angelo Bartoli, 1638). Apparently (according to Giovanni Franchini), four additional volumes appeared with the same printing press, but we have not yet been able to trace all of these. The first and second volumes of this work is partially accessible via Archive.org, and also via the Bibliothèque Municipale/Médiathèque de Lyon, the Biblioteca Nazionale of Naples, the Biblioteca Universitaria Alessandrina in Rome, and via Google Books.

Il Frate Academico, discorso per Academia?

Discorso accademico in lode del color bigio?

Ristretto dell'istoria del sacro anello di Maria Vergine che si conserua nella chiesa Catedrale di Perugia. Estratto dalle memorie annali, & istoriche delle cose di Perugia. Del p.m. Felice Ciatti minore conuentuale (Perugia: Eredi d'Angelo Bartoli & Angelo Laurenzi, 1649). Accessible via the British Library, Google Books, and other digital portals. The work also received a German translation: Mähel-Ring Mariae und Josephi. Das ist: kurzer, wahrhafftiger, gruendlicher Auszug unnd Inhalt, vom hochheiligen wunderthaedigen Maehel-Ring, durch und mit welchem die allerseeligiste, glorwuerdigiste Gottesgebaererin Maria dem H. Ioseph vermaelet worden (Salzburg: Johann Baptist Mayr, 1661). Accessible via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek and via Google Books.

To be continued. Check also the remarks of Sbaralea.

literature

Giovanni Franchini, Bibliosofia e memorie letterarie di scrittori Francescani conventuali Ch'hanno scritto dopo 'Anno 1585 (Modena: Eredi Soliani Stampatori, 1693), 178-179; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 345; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 236.

 

 

 

 

Felix Cueillens (fl. second half 17th cent.)

OFM. French friar and preacher at the court of Louis XIV during Lent 1665 (obtaining the title Prédicateur ordinaire du Roy), general definitor and provincial minister of tge Aquitaine province.

works

Vérités ausquelles Nostre-Seigneur a rendu témoignage, venant au monde, prêchées dans un Avent (Paris: Edmé Couterot, 1676). Accessible via Google Books.

Les douze Étoiles qui composent la Couronne de la Sainte Vi`erge, ou douze Panégyriques en son honneur (Paris, 1676). Accessible via Google Books.

L'Oraison funèbre de Marie Thérèse d'Autriche, Reine de France (Toulouse, 1683).

literature

Antoine Albert & Jean François de Lacour, Dictionnaire portatif des prédicateurs françois, dont les sermons, prônes, homélies, panégyriques, et oraisons funèbres sont imprimés (...) (Lyon: Pierre Bruyset Ponthus, 1757), 82.

 

 

 

 

Felix de Adzaneta (1691-1767)

OFMCap. Spanish friar.

works

Comedia famosa. la Condesa perseguida, u el capuchino escocés. De un ingenio (Valencia: Viuda de Joseph de Orga, 1762). Present in Madrid, Biblioteca Nacional (T-14.817 (18)); Paris, Bibliothèque Nationale, the British Library, etc.

literature

Francisco Aguilar Piñal, Bibliografía de autores españoles del siglo XVIII III (1984), 305.

 

 

 

 

Felix de Alamin (Félix de Alamín/Felix de los Molinos, d. ca. 1727)

OFMCap. Spanish (Castilian) friar from Los Molinos (Madrid). Born around 1637. Member of the Castilian province. Preacher and author of works of moral theology, anti-judaic and anti-muslim texts and treatises on the pursuit of Christian happiness. He attacked the mystical writings of the Spanish Carmelites Joseph de Jesus-Maria (Don Francesco de Quiroga) and Hugh of Balma, yet this apparently backfired.

works

Falacias del demonio y de los vicios, que apartan del camino real del cielo, y de la perfeccion, y sus remedios Particulares, y generales. Declara qual sea el camino recto de la Virtud, y Perfeccion. Descubre muchas astucias del demonio, con que oculta los caminos veraderos, y propone los falsos. Preserve contra los errores de Molinos. Es obra utilissima a quien desea conocer las Falacias de Satanas, y librarse de sus lazos, come lo declara el Prologo. dividese en dos tomos (Madrid: Antonio de Zafra, 1693/Madrid: Blas de Villanueva, 1714). Present in the Biblioteca Complutense in Madrid and made accessible via www.europeana.eu and via Google Books.

Espejo de verdadera y falsa confession: dividese en cinco libros. El primero propone las señales conjeturales de veraderos, y falsos dolores, y propositos en las Confesiones de pecados mortales. El segundo declara, que debe hazer de su parte quien desea hazer una verdadera confession de los pecados mortales. El tercero propone los defectos accidentales, quentos, ò historias que se deben escusar, ò quitar en la Confession y el Methodo de confessar bien, sin defectos y con brevedad. El quarto descubre los defectos que cometen en la Confession los que frequentan los Sacramentos. El quinto manifiesta las circunstancias impertinentes, quentos, ò historias, ò escrupulos que deben evitar los que frequentan la Confession; y enseña à estos à confessar sin defectos (...) (1691/Madrid: Melchior Alvarez, 1695). See also: Puerta de la salvacion y espejo de verdadera y falsa confession: dividese en cinco libros (...) (Madrid: Lorenzo Francisco Mojados, 1724). The 1695 edition is accessible via Google Books.

Espejo de verdadera y falsa contemplacion: dividese en quatro libros (...) (Madrid: Antonio de Zafra, 1695). Present in the Biblioteca Complutense in Madrid and made accessible via Google Books (creative search, does not always appear).

Exortaciones a la segura observancia de los Mandamientos de la ley de Dios, en que se proponen motivos para aborrecer los vicios à ellos opuestos (...) siguiendo el Catecismo de San Pio Quinto (...) segun la intencion del Concilio Tridentino (...) (Madrid: Blas de Villanueva, 1714). Present via de Biblioteca Nacional of Madrid and accessible via Google Books.

La Felicidad o Bienaventuranza natural y sobrenatural de el hombre: dividese en ocho tratados (...) (Madrid: Manuel Román-Vicente de Senossayn, 1723). Present in the Biblioteca Complutense/Biblioteca Nacional in Madrid and made accessible via Google Books.

Puerta de la salvacion y espejo de verdadera y falsa confession: dividese en cinco libros (...) (Madrid: Lorenzo Francisco Mojados, 1724).

Impugnacion contra el Talmud de los Judios, Alcoran de Mahoma y contra los hereges: y segunda parte, de la religion christiana, apostolica, catholica y romana, dividese en cinco tratados. En el primero se refutan las mentiras, fabulas, y blasfemias, que contiene dicho Talmud, ò Biblia de los Judios, y que es contra la Ley de Moyses, contra la Natural, y Divina. En el secundo, se impugna el Alcoran de Mahoma, lleno de Fabulas ridiculas, contradicciones, mentiras, y blasfemias. En el tercero, se impugna ser falso, que Dios aya dado la Doctrina, que los Hereges publican. En el quarto, se trata de las grandes necedades, y muchos vicios, que los Gentiles cometian en la adoracion de sus falsos Dioses. En el quinto, se trata de las excelencias de la Fé Catholica, comparadas con la falsedad de las Sectas contrarias (Madrid: Lorenço Francisco Mojados, 1717/Madrid: Lorenço Francisco Mojados, 1727). Present in the Biblioteca Complutense in Madrid, the Biblioteca de Catalunya in Barcelona, the University library of Santiago de Compostella, the Biblioteca Nacional in Madrid, and made accessible via Google Books. Apparently, a first attempt by Alamin to get this anti-judaic and anti-islamic work published in 1725 was thwarted by the ecclesiastical censors.

Thesoro de beneficios escondidos en el Credo, y motivos que inducen, y enfervorizan à agradecer, y corresponder à los muchos beneficios incluidos en cada Articulo. Dividese en tres tratados (...) (Madrid: Lorenço Francisco Mojados, 1727). Present in the Biblioteca Complutense in Madrid and made accessible via Google Books (creative search, does not always appear).

Retrato del verdadero sacerdote y manual de sus obligaciones: dividese en tres tratados (...) (Madrid: Juan García Infanzon, 1704/Madrid, 1727/Barcelona: Juan Piferrer, 1747). Present in the monastic library of Montserrat, the Biblioteca Nacional of Madrid, the University Library of Salamanca, etc. and accessible via Google Books.

Eternidad de diversas eternidades de Gloria a los justos en el cielo y de tormentos en eol infierno al pecador (Madrid: Imp. de la Cruzada, 1760). Present in the Biblioteca Nacional of Madrid.

literature

Bernardus de Bononia, Bibliotheca Scriptorum OFMCap, 86; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I 344, 346; Sbaralea, Supplementum I, 251 & III, 220; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 344, 346; Bullarium OFMCap V, 366; DThCat I, 658; Andres de Palazuelo, Vitalidad Seráfica (Semblanzas Capuchinas), Primera Serie (Madrid: Bruno del Amo, 1931), 204-207; Lexicon Capuccinum, 572-573; Gonzalo Díaz Díaz, Hombres y documentos de la filosofía española I, 107; Francisco Aguilar Piñal, Bibliografía de autores españoles del siglo XVIII III (1984), 305-306; Francois Soyer, Popularizing Anti-Semitism in Early Modern Spain and its Empire (Leiden-Boston: Brill, 2014), 54.

 

 

 

 

Felix de Albaida (1704-1794)

OFMCap. Spanish friar. Member of the Sangre de Christo province (Valencia region). Preacher and provincial definitor.

works

Resumen histórico de la vida, virtudes y milagros del Beato Lore zo de Brindis, General del Orden de Capuchinos, Sacado en italiano de los procesos presentados a la Sagrada Congregación de Ritos. Dividido een tres partes por e. P. Fr. Buenaventura de Cocaleo, del mismo Orden, y traducido por el R. P. Fr. Felix de Albaida, Predicador Misionero apostolico y ex-definidor de la Provincia de Sangre de Christo de Menores Capuchinos de Valencua (Valencia: José y Thomas de Orga, 1784). Present in the University Library of Valencia [C.587 & 1-4940].

literature

Francisco Aguilar Piñal, Bibliografía de autores españoles del siglo XVIII III, 306.

 

 

 

 

Felix de Almonte (Felix Almonte, d. 1733)

OFMCap. Spanish friar.

works

Centella seráfico del bolcán ardiente de amor, mi Seráfico Padre S. Francisco de Assis. Epilogo de su vida, prodigios y goria: contenido en cinco capítulos, que se extienden por el número nueve (...) persuadiendo a todos le celebren con novenas (...) (Cordoba: E. de Cabrera, 1714).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 344; Francisco Aguilar Piñal, Bibliografía de autores españoles del siglo XVIII III, 306-307.

 

 

 

 

Felix de Bertinoro (Felice Sassi da Bertinoro, d. 1596.)

OFMCap. Italian friar. Member of the Bologna province. Preacher and order administrator. Active as general commissioner in France. wrote about the religious wars and Protestant heresies, as well as about the Francican rule. He died at Forlì.

works

? to be continued...

literature

Bernardus de Bononia, Bibliotheca Scriptorum OFMCap, 85 ; Boverio, Annales II, 584; Lexicon Capuccinum 573-574 (with additional bibliographical references); Vincenzo Criscuolo, I Cappuccini e la Congregazione Romana: 1573-1595 (Rome: Istituto Storico dei Cappuccini, 1989), 195f; Gabriele Ingegneri, I Cappuccini in Emilia-Romagna: uomini ed eventi (Frati minori Cappuccini, 2004), ?

 

 

 

 

Felix de Cabra (Felix de Cabra, fl. 17th cent.)

OFMCap. Spanish friar from the Andalusia (Baetica) province. Theology lector and several times guardian.

works

Oracion evangélica del Bienaventurado S. Felix de Cantalicio, patente el Santissimo Sacramento en el Capitulo Prouincial que celebrò (...) (Granada: Imprenta Real de Francisco Ochoa, 1682). Accessible via the digital collection of the Universidad de Navarra [https://dadun.unav.edu/handle/10171/29918 ]

Oracion sobre la canonización de San Juan de San Facundo (Malaga: Matteo Lopez, 1692).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 345.

 

 

 

 

Felix de Cabrera (Felix Cabrera, fl. first half 18th cent.)

OFMCap. Spanish (Catalonian) friar. Theology lector, preacher and guardian.

works

Catena moralis diversorum annulorum ex tribus partibus composita: De reservatione in communi et in genere, de reservatis in dioecesibus gothalanie, de bulla s. cruciatae: MS Barcelona ?

literature

Dionigio di Genova, Bibliotheca scriptorum Ordinis minorum S. Francisci Capuccinorum, 86; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 345.

 

 

 

 

Felix de Cantalico (Felix de Cantalicio/Felice da Cantalice/Porri, 1515-1587), sanctus (canonized on 22 May 1712)

OFMCap. Italian lay friar. After a youth spent working the fields, he joined the Capuchins as a lay friar in 1543. Was admired for his lifestyle by Carlo Borromeo, Pope Sixtus V and Filippo Neri. See the remarks of Stanislao da Campagnola, in ‘Un cinquecento francescano che contesta ‘novelle, poesie, historie e li prurienti canti’’, in: San Francesco e il Francescanesimo nella letteratura italiana dal rinascimento al romanticismo. Atti del Convegno Nazionale (Assisi, 18-20 maggio 1989), ed. Silvio Pasquazi (Rome, 1990), 81: ‘…nella Roma del Cinquecento, il santo ‘laico’ cappuccino Felice da Cantalice insegnava acantare a fanciulli e alle loro madri.’ Hence he taught youngsters and their mothers 'appropriate' religious songs, so that they would leave behind lascivious and other secular songs. See for more information on his life and works also the Wikipedia pages devoted to him: https://en.wikipedia.org/wiki/Felix_of_Cantalice and https://it.wikipedia.org/wiki/Felice_da_Cantalice

works

Carmina. Several were edited in the Capuchin chronicles of Moncada. See the 1964 study of Mariano d'Alatri, as well as more recent studies mentioned under the literature section.

vitae

Mattia da Salò, Vita, morte e miracoli del beato Felice da Cantalice, ed. Vincenzo Criscuolo (Rome: Istituto Storico dei Cappuccini, 2013.

literature

Sbaralea, Supplementum (ed. 1807), 236; Gabriele da Modigliana, Legendario Cappuccino V, 251-275; Peter Lechner, Leben der Heiligen aus dem Orden der Kapuziner I, 147-228; Etudes Franciscaines 33 (1921), 97-109; Lexicon Capuccinum, 574-575 (with additional bibliographical references and info on many vitae devoted to Felice from the late 16th century onwards); Processus Sixtinus fratris Felicis a Cantalice cum selectis de eiusdem vita vetustissimis testimoniis, ed. Mariano d’Alatri (Rome, 1964) [with on pp. 387-389 info on the carmina of friar Felice]; San Felice da Cantalice: i suoi tempi, il culto e la diocesi di Cittaducale dalle origini alla canonizzazione del santo; convegno di studi storici nel IV centenario della morte di S. Felice da Cantalice; Rieti-Cantalice-Cittaducale, 28 - 30 settembre 1987. Atti del convegno, ed. Giovanni Maceroni & Anna Maria Tassi (Rieti: Editrice Il Velino, 1990); Mariano D’Alatri, ‘Félix de Cantalice, cap. Le saint des rues de Rome’, in: Visages de saints et bienheureux capucins,7-35; Pietro Zarrella, ‘Un ignoto processo di beatificazione a Napoli per san Felice da Cantalice (1615)’, Collectanea franciscana 75 (2005), 103-157; Malgorzata Pabis & Janusz Tycner, Swiety Feliks przyjaciel dzieci (Cracow: Glos Ojca Pio, 2006); Rinaldo Cordovani, San Felice da Cantalice. L'uomo del pane (Velar: EELLEDC Editrice, 2012.

 

 

 

 

Felicianus de Messina (Feliciano da Messina/Domenico Guargena/'Raffaello dei cappuccini', d. 1663)

OFMCap. Italian (Sicilian) Friar in the Messina province, celebrated painter. All of his paintings executed in Messina have been destroyed by earthquakes, but other works still remain. See especially the info provided by Giacchino Barbara mentioned below.

works

Paintings by Feliciano da Messina. See http://www.treccani.it/enciclopedia/feliciano-da-messina_%28Dizionario-Biografico%29/]; Wikipedia [https://it.wikipedia.org/wiki/Domenico_Guargena

literature

Lexicon Capuccinum (1951), 132, 571-572; Gioacchino Barbara, 'Feliciano da Messina', DBI 46 (1996) [http://www.treccani.it/enciclopedia/feliciano-da-messina_%28Dizionario-Biografico%29/]; Wikipedia [https://it.wikipedia.org/wiki/Domenico_Guargena ]

 

 

 

 

Felicianus de Miranda (Félicien de Mirande, dl. second half 17th cent.)

OFMCap. French (Occitan) friar, active in the Gascogne region.

works

Exercice spirituel pour toutes les actions de la journée, propre aux novices Capucins (1690).

 

 

 

 

Felix de Mallorca (d. 1751)

OFMCap. Spanish friar.

works

Exemplar doloroso llanto con que la Real Audiencia del Reyno de Mallorca, con assistencia del Excmo. Señor Capitán General, su Presidente, publicó su pena y cathólico zelo comulgando (...) en desagravio del sacrílego escandaloso hurto de las sagradas Formas, cometido en la capilla de N. Sra. del Rosario del convento de S. Agustín de dicha Ciudad. Predicó en tan pía y religiosa función día de S. Nicolás de Tolentino, a 10 de setiembre, el Rmo. P. Felix de Mallorca, Año 1733 (Palma de Mallorca: Viuda de Frau, 1733). Present in Palma de Mallorca, Bib. March Servera 4o 38 (19).

literature

Francisco Aguilar Piñal, Bibliografía de autores españoles del siglo XVIII III, 309.

 

 

 

 

Felix de Montecchio (Felice da Montecchio, d. 1732)

OFMCap. Italian friar. Member of the Picena province. One of the first Capuchin missionaries in Tibet (active there from 1704 onwards). After 22 years in the field, also as apostolic prefect for the Tibetan mission, he returned to Rome to act as secretary for the organisation of Capuchin missions. He died in Rome, leaving behind several writings on his missionary endeavors.

works

Lettere. Several Letters have been edited in Luciano Petech, I Missionari Italiani nel Tibet e nel Nepal: I Cappuccini Marchigiani, 7 Vols. (Rome: Libreria dello Stato, 1952-1956) I, 4 etc.

literature

Clemente da Terzorio, Le missioni dei minori cappuccini (Rome, 1919-1920) VIII & IX, 2, 61; Streit-Dindinger, Bibliotheca Missionum VI, 13, 59, 79, 93; Bengal, Past & Present: Journal of the Calcutta Historical Society 8-9 (1914), 176; Lexicon Capuccinum 577 (with additional references); Hugh Richardson, High Peaks, Pure Earth: Collected writings on Tibetan history and culture, ed. Michael Aris (Serindia Publications, 1998), 412.

 

 

 

 

Felix de Nicosia (Felice da Nicosia, 1715-1787)

OFMCap. Italian (Sicilian) friar. Born in Nicosia (Sicily) on 5 November 1715 as Filippo Giacomo Amoroso. Was trained as a shoemaker in his father’s workshop. Yet he became impressed with the life of the local Capuchins, and when he was 20 years old he asked the guardian for admittance into the order. The guardian and the provincial minister declined his wishes more than once, only admitting him eight years later. He fulfulled his novitiate in Mistreta (entering as a novice on October 19, 1743, and receiving the name Felice). He made his full profession a year later. He became a friar in his home town, which was unusual within the Capuchin order, and fulfilled mendicant and menial tasks as quaestor. He quickly became known for his extraordinary devotion to Christ and the Virgin and for his fasting practices during Lent. He allegedly developed thaumaturgic and bilocational capacities. He died after a short illness on 31 March 1787. In line with his vow of obedience, he would have asked his guadian for permission to die. Felice was beatified on 12 February 1888 by Leo XIII. His relics were translated to Nicosia cathedral in 1891 to facilitate the growing numbers of pilgrims/venerators, and was canonized on 23 October 2005 by Benedict XVI..

works

I fioretti di san Felice da Nicosia, ed. Mario Bertin & Salvatore Russo (Troina (EN): Città Aperta, 2005). Cf. Italia Francescana 80 (2005), 572-4.

vitae

Illuminato da Ischitella, Vita, virtù e miracoli del Venerabile Servo do Dio Fra Felice da Nicosia (Naples, 1838).

Gaetano Giunta, Vita virtù e miracoli del venerabile servo di Dio Fra Felice da Nicosia laico professo dell'ordine de' Cappuccini e alunno della provincia di Messina in Sicilia (Naples: Stamperia Reale, 1838).

Gesualdo de Luca da Bronte, Vita del Servo di Dio Felice da Nicosia (Catania, 1863).

Giacinto da Belmonte, Compendio della vita del Beato Felice da Nicosia Cappuccino (Rome, 1888).

Francesco da Montecolombo, Vita del Beato Felice da Nicosia (Rome, 1888).

Many more hagiographical accounts followed.

literature

Lexicon Capuccinum, 578 (with references to older literature); Il Beato Felice da Nicosia e il suo tempo. Atti del primo convegno di studi storici, ed. S. Russo (Nicosia, 1998); S. Vacca, ‘Felice da Nicosia (1715-1787) nella storia e nella spiritualità cappuccina’, Laurentianum 45,3 (2004), 277-312; F. Santi Cucinotta, “Immaginare’ fra Felice da Nicosia (1715-1787). Per un’antropologia iconica ecumenica’, Laurentianum 45,3 (2004), 357-376; Mario Bertin, Il Santo senza parole. Fra Felice da Nicosia, Cappuccino (Troina (EN): Città Aperta, 2005). Cf. Italia Francescana 80 (2005); San Felice da Nicosia. Immagini devozionali e rassegna bibliografica (Enna: Il Lunario, 2005); Salvatore Russo, ‘La canonizzazione di Fra Felice da Nicosia’, Italia Francescana 80 (2005), 495-506; É tornato Fra Felice, ed. Remigio Targia (Adriano: Tipolitografia Ricca, 2006); Felice da Nicosia. Modello di santità per I nostri giorni. Atti del Secondo Convegno di Studi, ed. S. Vacca, Studi e Ricerche, N.S. 2 (Rome: Laurentianum, 2007); Salvatore Vacca, ‘I Cappuccini e San Felice (1715-1787) a Nicosia’, in: Francescanesimo e cultura nelle province di Caltanissetta ed Enna: Atti del Convegno di studio, Caltanissetta-Enna, 27-29 ottobre 2005, ed. Carolina Miceli, Biblioteca francescana di Palermo (Palermo: Officina di Studi Medievali, 2008), 295-319.

 

 

 

 

Felix de Pamplona (Felice Bretos da Pamplona, fl. 17th cent.)

OFMCap. Spanish friar. Member of the Navarra province. Well-respected preacher, confessor and religious educator. Died as an octogenarian in 1701. Author of El Menor Predicador Capuchino (Pamplona: por Martin Gregorio Zavala, 1694). This work was apparently reprinted several times.

works

El Menor Predicador Capuchino (Pamplona: por Martin Gregorio Zavala, 1694). Later editions followed.

literature

Bernardus de Bononia, Bibliotheca Scriptorum OFMCap, 87; Lexicon Capuccinum, 532, 578-579 (with additional references).

 

 

 

 

Felix de Sambuca (Felice da Sambuca/Giacchino M. Antonio Viscosi, 1734-1805)

OFMCap. Italian (Sicilian) lay friar. Entered the order at the age of 21. Religious painter with an important reputation. He died in Palermo in December 1805. More info will follow.

works

Paintings of Felice da Sambuca, see: http://movimentonelbelice.altervista.org/fra-felice-da-sambuca-di-sicilia-itinerario-culturale-terre-sicane

literature

Emanuele Gambino, Fra Felice da Sambuca (Gioacchino Viscosi): pittore del 700 (1953); Pietro Griffo, Up-to-date Guide for the Visitor to the Monuments of Agrigento (Agrigento: Superint. Ant., 1956), 136; Fiamma Serafica (Palermo, 1933), 345-347; Gioacchino Barbera, 'Felice da Sambuca (al secolo Gioacchino Viscosi)', DBI 46 (1996) [ http://www.treccani.it/enciclopedia/felice-da-sambuca_(Dizionario-Biografico)/ ]; 'Fra'Felice da Sambuca di Sicilia - Itinerario culturale Terre', [http://movimentonelbelice.altervista.org/fra-felice-da-sambuca-di-sicilia-itinerario-culturale-terre-sicane/ ]; Luigi Biondi, “Il destino dell’arte’ di fra Felice da Sambuca OFMCap (1734-1805)’, in: >Francescanesimo e cultura nella Provincia di Trapani. Atti del Convegno di Studio Trapani-Alcamo 19-21 novembre 2009, ed. Diego Ciccarelli (Padua: Centro Studi Antoniani – Palermo: Biblioteca Francescana di Palermo, 2011).

 

 

 

 

Felix Franceschinus (Felice Franceschini da Cassia, d. 1642)

OFMConv. Italian (Umbrian) friar. Vicar general and later general of the Conventuals (elected 1625). Eventually bishop of Andria (1632). At the general chapter of 1625, he organised the re-evaluation of the Conventual statutes, as he found the 1617 statutes created/accepted under his predecessor Bagnacavallo too strict and rigorous with regard to the issue of poverty. The new constitutions received papal conformation on 15 May 1628. He also backed the publication of the new caeremoniale ordinis edited by Fausto Garganelli. He died as bishop of Andria in 1642.

works

Constitutiones Urbanae Fratrum Ordinis Minorum Conventualium (Rome: Imp. Cameralis, 1628).

Caeremonialis Ordo Romanus ad usum Fratrum Minorum Conventualium, ed. Fausto Garganelli (Bologna: Eredi Giovanni Rossi, 1631/Florence: Pietro Nesti, 1631).

literature

Giovanni Franchini, Bibliosofia e memorie letterarie di scrittori Francescani conventuali Ch'hanno scritto dopo 'Anno 1585 (Modena: Eredi Soliani Stampatori, 1693), 280-281; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 236.

 

 

 

 

Felix Gabrielis Ascolanus (Felice Gabrielli da Asculo/Felice da Capradosso, 1603-1684)

OFMConv. Italian friar from the Piceno region. He was a Bachelor of theology in Bologna, and Franciscan regent master at the St. Bonaventure college of Rome (1646). Later he was general minister of the Conventuals (elected 1653, a position he kept for two stints of three years), and bishop of Nocera (1659–1684). Important Lenten preacher (a.o. in Parma, Vicenza, Ascoli, Modena, fano, Pasaro, Padua, Venice etc.). Author of numerous theological handbooks, disputations, etc.

works

Oratio de laudibus academici usus (Bologna: Niccolò Tibaldino, 1630). An oration held when he was Bachelor and Academicus Philaleticus in Bologna.

Elogium in laudem Gulielmi Plati, a eulogy of the Conventual theologian/preacher, Guglielmo Plati da Mondiano, active in the Bologna studium when Felice was active as Bachelor, and included in Guglielmo Plati da Mondiano, Sermones in Laudem S. Francisci Assisiensis (Bologna: Nicolaus Tebaldinus, 1632).

Conclusiones theologicae de fide et dominio praeside Adm. R.P. Mag. Felice Gabriellio de Asculo, publice propugnatae Romae in Basilica SS. 12. Apostolorum a Fr. Ludovico Vertua.. (Rome: Apud Franciscum Monetam, 1652).

Conclusiones theologicae de morali virtute iustitiae, praeside admodum Reu. P. Mag. Felice Gabriellio Collegij Romani D. Bonauentura Ordinis Minorum conu. regente publice propugnatae in Lycaeo Feliciano ad SS. Duod. Apost. a Fr. Gabriele Mainardo a Nicia eiusdem ord. & collegij conuictore. Anno 1652 .. (Rome: apud Franciscum Monetam, 1652).

Theologicae disputationes de praedestinatione sanctorum, & impiorum reprobatione. Ad mentem diui Bonauenturae, & Scoti Authore P.M. Felice Gabriellio de Asculo ... (Rome: Francesco Felice Mancini, 1653).

Theologicae disputationes de fide, spe, & charitate ad mentem diui Bonauenturae, & Scoti. Authore fratre Felice Gabriellio de Asculo artium, et sacrae theologiae doctore vniu., ord. min. con. S. Francisci ministro generali... (Rome: typis Ignatij Lazari, 1656).

Tractatus de incarnatione, mentioned by Sbaralea.

Conciones quadragesimales & orationes, mentioned by Sbaralea.

To be continued...

literature

Giovanni Franchini, Bibliosofia e memorie letterarie di scrittori Francescani conventuali Ch'hanno scritto dopo 'Anno 1585 (Modena: Eredi Soliani Stampatori, 1693), 181-183; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 236-237.

 

 

 

 

Felix Maria de Neapoli (Felice Maria di Napoli/Felice Maria García/Felice-Maria Garzía/Gaspar García Alonzo Guzman, 1712-1788)

OFMCap. Italian friar from a noble family with Spanish roots. Born on February 6, 1712, probably in Naples. Joined the Capuchins in 1727 (Naples province, adopting the name Felice Maria da Napoli). Studied philosophy and theology at Naples, and was ordained priest in 1736. After that, he became a successful preacher for a number or years. When his health deteriorated, he became active as an author and translator. Hence he issued a series of Orazioni sacre (1747), an appendix of which included a proposal for an overhaul/modernisation of Capuchin studies (De instauratione studiorum). In the mean time he started on a large translation project: the production of an Italian version of  the nine-volume treatise La morale chrétienne by the Jansenist French author Pierre Floriot. For a while, this, as well as several of his other undertakings and opinions caused alarm among Felice’s superiors. He was accused of being an apostate and on May 4, 1752, he was formally condemned to 14 months in confinement and several of his clerical privileges were suspended (See condemnation sentence in MS Vatican Library, Vat.Lat. 12564, ff. 354ff.). Subsequently, Felice Maria obtained sufficient suport from Cardinal Passionei and the chaplain of the King of Naples, the progressive Catholic priest Celestino Galiani to overcome the verdict. In the mean time the nine volumes of his translation (Morale cristiana) were able to appear, and in 1763 he obtained the imprimatur from  the Roman church for the project as a whole, again in part thanks to the intervention of cardinal Passionei, after which Felice’s superiors were apparently appeased. Between 1753 and 1758, Felice also published a series of Italian translations of patristic works geared to current ecclesiastical issues and introducing Jansenist positions (such as the Raccolta di trattati, opuscoli, epistole e sermoni de' ss. padri intorno ai doveri degli ecclesiastici, tratti in italiano, e illustrati con co Subsequentlypiosissime note (Napoli 1753-1758), and he held a well-received laudatio in honor of the deceased cleric F. Ventura, in which Felice argued for the importance of a spiritual and intellectual life in servoce of civil and social progress. Renewed troubles came up authorities became weary of Felice's ongoing Jansenist flings, and his willingness to read and quote 'Protestant' legal scholars (including Grotius and Pufendorf), in works such as the l'Orazione ... per d. Carlo Carabba and the Funerali dello spettabilissimo ... d. Francesco Ventura, and especially when Felice wrote the Vindiciae potestatis ecclesiastiquae contra librum H. Grotii de imperio summarum potestatum. The fact alone that Felice used the prohibited works of Grotius caused iritation. This was enhanced when Felice initially refused to submit his work to the Roman censor. Due to dramatic health problems, Felice momentarily relented and retracted the text in 1763. It is unknown whether the text as such was destroyed or not. Recovering slightly from his health problems, he continued to write (a.o. the Apologia della morale cristiana, Orazioni degli uomini illustri raccolte, e pubblicate già alla peggio da M. F. Sansovino, Regola della vita, o de' costumi tratta dalla legge naturale che si mostra essere la stessa che la divina). In 1770,he attacked the enlightenment encyclopedist C.A. Pilati for his criticism of the church (Dimostrazione della ignoranza e della empietà dell'italiano anonimo scrittore delle Riflessioni.). Some time thereafter, Felice apparently offended the government of Naples. Fed up with his cantankerous and difficult disposition, the Neapolitan authorities wanted him to leave. Felice took up residence in Salerno. There, more or less living as an invalid, he obtained permission to leave the order (1772), and to become attached as a priest to the diocese of Naples. After that moment, he devoted much of his time to write a Storia della repubblica e dell’impero romano, a huge work. In all, 50-odd volumes were planned, Seventeen of these saw the printing press, of which the first appeared under his secular name D. Gasparo García in 1778. In this latter work, Felice had evolved from a pseudo-Jansenist to a moderist Deist position. Shortly before his death, Felice/Gasparo is once more to be found in Naples, where he died on 18 October 1788.

works

Dimostrazione de' principali errori scorsi nelle opere del celebre Giangiacomo Rousseau contro la Religione e lo Stato?

Orazione in lode di s. Fedele de Sigmaringa, cappuccino, e protomartire della Congregazione de Propaganda Fide (...) (Naples: Per Felice Carlo Mosca, 1746). Available via Google Books.

Orazioni sacre di Frate Felice-Maria da Napoli (Naples: Felice Carlo Mosca, 1747) [A series of five In lode di S. Fedele da Sigmaringa; Per S. Michele, Arcangelo; Per la festa del Corpus Domini; Per S. Giacomo della Marca; Per S. Felice da Cantalice, and in an appendix a text entitled De instauratione studiorum, and an Adhortatio ad theologiae studium.]

Apologia della morale cristiana, 2 Vols. (Naples, 1747).

Giudizio dato nel Giornale de' savi stampato in Parigi nel MDCCXLVI su i libri del signor d. Giuseppe Aurelio di Gennaro, consigliere del Sacro Regio Consiglio di Napoli, tratto dal francese in italiano (Naples, 1748).

Giudizio dato nel Giornale de' savi stampato in Parigi nel MDCCXLVI su i libri del signor d. Giuseppe Aurelio di Gennaro, consigliere del Sacro Regio Consiglio di Napoli, tratto dal francese in italiano (Naples, 1748).

Morale christiana ridotta a significare tutto ciò che brevemente insegnò Gesucristo nella Orazione Domenicale, tratta in Italiano, e corretta, accresciuta, e illustrata con molte note, e lunghissime allegazioni de'Santi Padri, da Fr. Felice-Maria, cappuccino (...), 9 Vols. (Naples: Felice-Carlo Mosca, 1747-1752/Venice: Bartoli, 1753-1757 [8 Vols.]). It is an Italian translation of La morale chrétienne by Floriot.

Allegazioni, 3 Vols. [check!] (Naples, 1750-1766). A substantial series of controversies between Felice Maria with the Capuchin general minister and other Capuchin dignitaries. See for a description the entry on Felice Maria di Napoli in Apolinaro da Valencia, Bibliotheca Fratrum Minorum Capuccinorum Provinciae Neapolitanae (Naples, 1886), 84ff.

Quaresimale (1752).

Trattato della divinità di Gesù Cristo, e della verità della religione da lui insegnata, provata dalla santità della morale del suo Vangelo (1752).

Raccoltà di trattati, opusculi, epistole e sermoni de’ SS. Padri greci e latini, intorno ai doveri degli ecclesiastici, tratti in Italiano, e illustrati con copiosissime note (...), 10 Vols. (Naples: Giovanni de Simone, 1753-1758).

Sermoni sopra i dolori della Madonna e sopra la passione di Gesucristo recitati nella Regale Arciconfraternità di Cavalieri dirempetto al Real Palazzo, con l'aggiunta di tre altri Sermoni intitolati alle sacre Maestà di Carlo Borbone, e di Maria Amalia Walburgo, re e regina delle due Sicilie (...) (Naples: Stamperia Simoniana, 1758).

Orazione di frate Felice-Maria da Napoli Cappuccino Recitata ne' funerali dello spettabilissimo presidente del supremo magistrato del commercio D. Francesco Ventura e intitolata All'Illustrissimo, e Reuerendissimo Signore Monsignor D. Benedetto Latilla... (Naples: Nella Stamperia Simoniana, 1760). Available via Google Books.

Orazione di Frate Felice-Maria da Napoli, capuccino alla Sagra Reale Cattolica Maestà di Carlo Borbone, nostro Rè Clementissimo, per D. Carlo Carabba (...) (Naples, 1760).

Difesa per il p. Felice-Maria da Napoli cappuccino. Da proporsi avanti l'eccellentissimo d. Ludovico Galtieri nunzio apostolico nel regno di Napoli, e delegato della sanità di N.S. Papa Benedetto 14. nella presente causa (Naples, s.d.). Available via Google Books.

Rischiaramento del manifesto pubblicato in nome de' Zelanti sopra le controversie avute da fra Felice ... col suo superiore generale (Naples, 1763).

Dichiarazione e protesta... (Naples, 1763). For a manuscript version of this 'confession', see: Confessione generale dei peccati suoi: MS Rome, Biblioteca Nazionale, 34.8.B.4.7.

Orazioni degli uomini illustri raccolte, e pubblicate già alla peggio da M. F. Sansovino ?

Regola della vita, o de' costumi tratta dalla legge naturale che si mostra essere la stessa che la divina (Naples, 1763).

Vindiciae potestatis ecclesiastiquae contra librum H. Grotii de imperio summarum potestatum (1763) never published?

Replica di frate Felice... alle due istanze di d. Marcello Ferro sopra le disposizioni testamentarie della sua madre... ?

Funerali del fu regio consigliere d. Giuseppe-Aurelio di Gennaro, con alcuni pochi componimenti in sua lode, e con l'orazione di fra Felice-Maria da Napoli, cappuccino (...) (Naples: Stamperia Simoniana, 1763).

Apologia della Morale Cristiana tratta dal Paternostro, con un Discorso cronologico-storico sopra la Dottrina della Chiesa concernente la divina grazia, e con l'aggiunta di un Ritoccamento dello stesso discorso, che le servono di supplemento. Opuscoli fatti da Fra Felice-Maria da Napoli, cappiccino (Naples: Stamperia Simoniana, 1763). This work includes an Apologia della morale Cristiana tratta del Paternostro contro le Calunnie datele dall'autore della Biblioteca Giansenista, a Discorso cronologico-istorico sopra la dottrina della Chiesa concernente la divina grazia, fatto per supplemento alla precedente Apologia, and a Ritoccamento del precedente discorso sopra la dottrina della Chiesa concernente la divina grazia.

Regola della vita, o de'costumi tratta dalla legge naturale, che si dimostra essere la stessa che la Divina. Scritta da Frate Felice Maria Garzia, Alonzo, Guzman da Napoli, cappuccino (...) (Naples: Stamperia Simoniana, 1768).

Storia della repubblica e dell’impero romano, con quelle degli altri Storici Greci, e Latini, e gli errori di quella di di Tito Livio, 5 Vols. (Naples: Giuseppe Campo, 1778-1788).

Dimostrazione della ignoranza e della empietà dell’italiano anonimo scrittore delle Riflessione sopra la Chiesa in generale, sopra il Clero Regolare e Secolare (...), 3 Vols. (Salerno-Naples: Simoniana, 1770).

Ragionamento della eredità di d. Agnese Caterina Alonzo... contra il dottore d. Marcello Ferro ?

literature

Johann von Regensburg, Catalogus Scriptorum Ordinis Minorum S. Francisci Capuccinorum, ab anno 1747 usque ad annum 1852, sive Appendix ad Bibliothecam Scriptorum Capuccinorum a P. Bernardo Bononiensi (...) (Rome: Gaetano A. Bertinelli, 1852), 20; Apolinaro da Valencia, Bibliotheca Fratrum Minorum Capuccinorum Provinciae Neapolitanae (Naples, 1886), 80-90; Melchior de Pobladura, Historia generalis Ordinis Fratrum Minorum Capuccinorum (Rome, 1948-1951) II, 214, 248, 285, 306, 326-327, 344, 361 & III, 558, 562; Lexicon Capuccinum, 577-578; Stanislas de Campagnola,‘Felice Maria Garzia da Napoli tra illuminismo e giansenismo’, Collectanea Franciscana 37 (1967), 33-88; R. Aubert, ‘García ou Garzía (Felice Maria)’, DHGE XIX, 1172-1173; Russo Raffaele, ‘Felice Maria da Napoli (1712-1788) – nota bibliografica’, Studi e ricerche francescane 10, 1-3 (1981), 163-194; Mario Ajello, ‘Felice Maria da Neapoli’, in: Dizionario Biografico degli Italiani 46 (1996), 577-578 [http://www.treccani.it/enciclopedia/felice-maria-da-napoli_(Dizionario-Biografico)/].

 

 

 

 

Felipe Díez (d. 1601)

OFM. Portuguese friar. Active as a preacher in Lisbon and member of the Santiago (Saint Jacob) province. Died at Salamanca in 1601.

workss

Summa praedicantium ex omnibus locis communibus locupletissima, 2 Vols. (Salamanca: Ioannes Ferdinandus, 1589). At least the second volume is available via Google Books.

R.P.F. Philippi Diez Lusitani, ord. min. reg. observantiae, provinciae S. Iacobi Summa praedicantium : ex omnibus locis communibus locupletiss. ... : adverte candide lector, omnia, quae in hac summa, maximo cum labore ob Christi Iesu amorem, & proximorum utilitatem accumulavi, omnino diversa esse ab iis, quae in libris concionum à me dudum editis habentur, uti experimento poterit comprobare (Venice: Apud Damianum Zenarium, 1591). Available as a digital document at the Zentralbibliothek Zürich [http://www.e-rara.ch/doi/10.3931/e-rara-25581]

Quinze tratados en los quales se contienen muchas y muy excelentes consideraciones para los actos generales que se celebran en la Sancta Iglesia de Dios muy provechosos para los fieles christianos (Salamanca: Artus Taberniel, 1602). Available via Google Books.

R.P.F. Philippi Diez Lvsitani, ordinis minorum ... Dominicarvm aestivalivm concionum: quae à Dominica in Albis, vsque ad Pentecosten, [et] in rogationibus, [et] à Pentecoste, vsque ad Aduentum in omnibus Dominicis in Sancta Dei Ecclesia habentur (Salamanca: Ioannes Ferdinandus, 1585).

R.P.F. Philippi Diez Lvsitani ordinis minorvm ... qvadrvplicivm concionvm: quae quotidie à Dominica in Septuagesima vsque ad gloriosam Domini resurrectionem in Sancta Ecclesia habentur (Salamanca: Ioannes Ferdinandus, 1585 & 1590).

literature

Carlos Reza, ‘La Asunción de la Virgen según un célebre predicador español del siglo XVI: Fr. Felipe Díez’, LF 3 (1950), 51-57; Manuel de Castro, ‘Los padres Gabriel de Toro y Felipe Díez, escritores franciscanos del siglo XVI’, Cuadernos bibliográficos 28 (1972), 61-106; Gaspar Calvo Moraléjo, ‘María ‘Maestra y evangelizadora’ según Fr. Felipe Díez, OFM (d. 1601)’, Estudios marianos 46 (1981) [also issued separately as María "maestra y evangelizadora" según Fr. Felipe Díez, OFM. (+1601), ed. Horacio Santiago-Otero & Isaac Vázquez Janeiro, Humanismo, reforma y teología, 32 (Instituto Francisco Suárez, 1981)]; Manuel de Castro, Bibliografia de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid, 1982), 108 (no. 266).

 

 

 

 

Felix Matthioli (Felice Matthioli da Gualdo, d. 1685)

OFMConv. Italian friar. Born in Gualdo. Became a collegialis at the Collegium S. Bonaventurae in 1644. Subsequently baccalaureus conventus in Perugia and regent of the studium of Città di Castello. He fulfilled a definitor position and then became first regent of the studium of Fano and then of Rimini (1656). Resigning from his post in 1659 to take on a position as theologian of the papal nuntius of Cologne, a delay and annulment in this move caused his appointment as regent of the Conventual studium of Florence. Subsequently visitator studium of the Roman province and the Tuscany province. Superior of the Sacro Convento in Assisi and elected provincial of the Assisi province in 1667. Later in life personal theologian/confessor of the Duke of Parma. Due to epilepsy-attacks, he became bed-ridden and died in Acquasparta on 13 November 1685.

works

Un Panegirico in lode di S. Tomaso da Villanova, detto in S. Agostino di Rimini (Rimini: Simbeni, 1659).

Prediche Quaresimali del Maestro Felice Mattioli da Gualdo Minor Convent. Teologo dell'Altezza Serenissima di Ranuccio II, duca di Parma, e di Piacenza &c. (Foligno: Antonio Mariotti, 1682). Accessible via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek (and hence also via Google Books).

literature

Giovanni Franchini, Bibliosofia e memorie letterarie di scrittori Francescani conventuali Ch'hanno scritto dopo 'Anno 1585 (Modena: Eredi Soliani Stampatori, 1693), 183.

 

 

 

 

Felix Molina (Félix Molina, 1660-1726)

OFMDisc. Spanish friar. Born in Valencia in 1660. Preacher and theologian in the San Juan Bautista province (Valencia). Made guardian of the Benicarlò, Jumilla, Liria and Valencia friaries. Elected provincial of the Valencia province in 1717. In this function he helped erect the new friary in the Ciudad de San Felipe and also stimulated other foundations of tertiary communities. Later also custodian as well as provincial visitator in the San Joseph province (Andalucia). He died in the Valencia friary on January 10, 1726 at the age of 66.

works

El Santo Santissimo por participacion, y semejanza, San Pasqual Baylon (1691). Based on a sermon preached in Ayora.

La Ave de gracia llena, Meria en su Purissima Concepcion. Sermon panegirico (Valencia: Francisco Mestre, 1700).

La Santa de el Santissimo, y Madre de la Comunion Santa Barbara (Valencia: Francisco Mestre, 1703). [Based on a sermon preached in Valencia in 1692]

literature

Juan de San Francisco, Bibliotheca Universa Franciscana I, 346; Vicente Ximeno, Escritores del reyno de Valencia, chronologicamente ordenados desde el año M.CC.XXXVIII de la christiana conquista de la misma ciudad, hasta el de M.DCC.XLVII.: Los escritores que han florecido desde el año M.DC.LL. hasta el de M.DCC.XLVIII. y principios de XLIX. y cinco indices, uno particular de este tomo, y quatro generales á todo la obra (Valencia: J.E. Dolz, 1749) II, 206; AIA 15 (1955), 348-349; Manuel de Castro, Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 149 (no. 581).

 

 

 

 

Felix Passera (Felice Passera da Bergamo, fl. 17th cent.)

OFMCap. Italian Capuchin friar from Bergamo. Pharmacological specialist. Infirmerer and professor of medicine

works

Nuovo Tesoro degli Arcani Farmacologici Galenici, Chimici, & Spargirici (...) da frate Felice Passera di Bergamo capuccino infermiero della provincia di Brescia. Opera molto utile, non solo a farmacologici, ma ancor'ad ogni medico, & professore della medicina. Divisa in tre libri, 3 Vols. (Venice: Giovanni Parè, 1688-1689). In part accessible via Google Books (in any case volumes 2 and 3).

Pratica universale nella medicina overo annotationi sopra tutte le infermità più particolari, che giornalmente sogliono avvenire ne corpi humani, con varie et diverse belle osservationi, regole, et avvertimenti, pertinenti ad esse. Divisa in quattro libri. Con una copiosa tavola di tutte le cose che in essi si contengono. Opera ... di fra Felice Passera da Bergamo capuccino infermiero della provincia di Brescia (Milan: Carlo Antonio Malatesta, 1693).

literature

Juan de San Francisco, Bibliotheca Universa Franciscana I, 346.

 

 

 

 

Felix Peintner (Felicius Peintner, 1694-1769)

OFMRef. Austrian friar and member of the Tirol Sankt Leopold province.

works

Wundervoller Magnus-Stab verändert in gnadenvollen Jakobs-Stab, in welchem druchwandert Erd, Höll und Himmel der hochwürdige, hoch-edlgebohrne Herr Herr Dominicus weyland des (...) Benediktiner-Ordens in dem (...) Stifft und Gotts-Hauß Sanct Mang in Füssen (...) Prälat, in einer Lob- und Trauer-Red an dem 30. dero Klag feyrlichen Leich-Bestättigung auf offener Cantzel an Tag gegeben von P.F. Felice Peintner, (...) Ordinari-Prediger ad S. Magnum in Füessen (Kempten: Stadler, 1739).

literature

Pascal M. Hollaus, 'Die Schriftsteller der Tiroler Franziskanerprovinz vom hl. Leopold gesammelt von P. Gerold Fußenegger OFM (1901-1965), 129 [Accessible via https://www.yumpu.com/de/document/read/2820520/veroffentlichungen-der-tiroler-franziskaner-aus-schwaz and https://docplayer.org/7754630-Die-schriftsteller-der-tiroler-franziskanerprovinz-vom-hl-leopold-gesammelt-von-p-gerold-fussenegger-ofm-1901-1965.html]

 

 

 

 

Felix Peretti (Felice Peretti di Montalto, Pope Sixtus V, 1520-1590)

OFMConv. Italian friar from Grottammare (Apulia). Born on 13 December 1520. Joined the Conventual Franciscans in 1534. Studied at the Conventual studia of Ferrara and Bologna. Made baccalaureus conventus and subsequently lector at the Rimini studium in September 1544, and appointed Baccaureus of the Siena studium by the general chapter of Venice (1546), and appointed regent of the Siena studium at the general chapter of Assisi in 1549. Following this, he was made regent master of the Naples studium in 1553, regent of the Venice studium in 1556. shortly afterwards, while being regent of the Venice studium, he also became general inquisitor in Venice and the Venetian possessions between 1557 and 1560, and titular provincial of Hungary. Made assistent theologian for the Inquisition in Rome in 1560. And somewhat later he traveled to Toledo as personal theologian of Cardinal Boncompagno. General procurator for his order in 1561. In between his teaching and inquisitorial tasks, he also was a productive preacher [overview of his preaching career given by Franchini]. General apostolic vicar of the Conventuals between 1566 and 1568, and Cardinal in 1570. He became pope in 1585 (Sixtus V), and was very active in implementing the Tridentine reforms and in refurbishing Rome. Also known for his involvement with the publication of a new Vulgate Edition of the Bible, the edition of the works of Gregory the Great, the works of Ambrose of Milan, and for his involvement with the edition of the works of Bonaventure. For his published and unpublished sermons and other writings, see also Casimiro Tempesti, Sansolini and Liberale Gatti. Cf. http://www.cronologia.it/biogra2/sistov.htm as well as https://en.wikipedia.org/wiki/Pope_Sixtus_V

works

Predica sopra il misterioso Vangelo della Settuagesima detta in San Lorenzo di Napoli (Naples, 1554).

Bullarium sive collectio constitutionum hucusque editarum a. Dummo D.N. Sixto Quinto Pont. Opt. Max. cum rubricis, summariis et lucubrationibus Laertii Cherubini editum (Rome: Haeredes Antonii Bladii, 1588).

Predica della necessità della sacra scrittura à reformare l'huomo (Naples, 1554). Held on Ash Wednesday in Perugia?

Predica della purissima concettione de la gloriosa madre de Dio Maria Vergine. Predicata (...) alli otto di Decembre (...) in Palazzo al'Illustriss. e Reverendiss. Cardinal Paceco Vice Re di Napoli (Naples: Cilio Allifano, 1554/Naples: Giuseppe Cacco, 1588 [3rd Italian ed.?])Sermo/Tractatus de Immaculata Conceptione B.V. Mariae (Louvain, 1665 [Latin version?]).

Concio habit Perusii an. 1555 (Perugia, 1555).

Commentarius super Evangelium S. Matthaei (Naples, ?), Allegedly composed and issued when he was regent in Naples. An exposition of the Gospel of John (1554) and on the letter of Paul to the Roman (1552) would have remained in manuscript format.

Of the Following of Christ (Scolar Press, 1977).

For other published and unpublished sermons and related writings, see also Casimiro Tempesti, Sansolini and Liberale Gatti.

literature

Giovanni Franchini, Bibliosofia e memorie letterarie di scrittori Francescani conventuali Ch'hanno scritto dopo 'Anno 1585 (Modena: Eredi Soliani Stampatori, 1693), 184-201, 583; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 663-665; Casimiro Tempesti, Storia della vita e geste di Sisto quinto sommo pontefice dell'ordine de' Minori Conventuali di San Francesco, 2 Vols. (Rome: Remondini di Venezia, 1754); C.A. Kneller, 'Zur Vulgata Sixtus V', Bulletin d'Ancienne Littérature Chrétienne Latine 1(1921), 103f. Additional studies by Keller on the Vulgate edition pushed by Sixtus V can be found in Zeitschrift für katholische Theologie 46 (1922), 313-330, 468ff; 47:1 (1923), 601-612; 48:1 (1024), 133-151; 52:2 (1928), 202-224; J.A.F. Orbaan, 'How Pope Sixtus V Lost a Road', The Town Planning Review 13:2 (1928), 121-125; Sigfried Giedion, Sixtus V and the Planning of Baroque Rome (Paris-London, 1952); Joseph Thomas Kalman, Sixtus V, and late XVI century Roman civic design, PhD. Thesis (University of California, 1973); Tod A. Marder, 'Sixtus V and the Quirinal', Journal of the Society of Architectural Historians 37:4 (1978), 283-294; C. Sansolini, Il pensiero teologico spirituale di Sisto V (Rome: Tipografia poliglotta vaticana, 1989) [With in Chapter VI (Sermoni editi e inediti, pp. 121-131), information on Felice's sermons held between 1547 and 1574. See also MS BAV Vat Lat. 11.85]; Aloisio Antinori, 'Il rapporto con l'antico nella Roma di Sisto V: la controversia sulla demolizione della tomba di Cecilia Metella', Architettura, storia e documenti (1989), 55-63; Sisto V, ed. Marcello Fagiolo & Maria Luisa Madonna, 2 Vols. (Rome: Istituto poligrafico e zecca dello Stato - Libreria dello Stato, 1992); Maria Luisa Riccardi, 'Gli obelischi sistini', Storia architettura 15:1 (1992), 12-89 [Analysis of the decoration, history, and placement of four obelisks in Rome: the "Vaticano" (1586), "Lateranese" (1588), "Esquilino" (1587), and "Flaminio"]; Irene Polverini Fosi, 'Justice and Its Image: Political Propaganda and Judicial Reality in the Pontificate of Sixtus V', The Sixteenth Century Journal 24:1 (1993), 75-95; Marco Spesso, 'Bonaventura da Bagnoregio e Sisto V: Una interpretazione letteraria dei restauri degli obelischi', Esperienze Letterarie: Rivista Trimestrale di Critica e Cultura 21:3 (1996), 83-96; A. Anker, 'Il Papa e Il Duce: Sixtus V's and Mussolini's plans for Rome, capital of the world', Journal of Urban Design 1:2 (1996), 165-178; A. Landi, 'Some Recent Works on Sixtus V, a controversial pope during the Counter-Reformation', Archivio Storico Italiano 154:570 (1996), 721-729; L. Sickel, 'A 'St Francis' for Sixtus V. Cardinal Francesco Maria Del Monte, Eleonora Orsini and the significance of the gift of a painting in January 1589', Mitteilungen des kunsthistorischen Institutes in Florenz 43:1 (1999), 239-241; Christian Mouchel, Rome Franciscaine. Essai sur l'histoire de l'éloquence dans l'Ordre des Frères Mineurs au XVIe siècle (Paris, Honoré Champion, 2001), 519ff & passim; Leros Pittoni & Gabrielle Lautenberg, Roma felix. La città di Sisto V e Domenico Fontana, Le immagini e la memoria, 2 (Rome: Viviani Editore, 2002). Cf. Miscellanea Franciscana 103 (2003),428-430; Charles Burroughs, 'Opacity and Transparence: Networks and Enclaves in the Rome of Sixtus V', Anthropology and Aesthetics 41 (2002), 56-71; Jill. E. Blondin, 'Power Made Visible: Pope Sixtus IV as Urbis Restaurator in Quattrocento Rome', The Catholic Historical Review 91:1 (2005), 1-25; Isidoro Liberale Gatti, ‘Chiesa e Stato a Venezia nel Cinquecento in alcune lettere private dell’inquisitore Fra Felice Peretti’, Il Santo 49 (2009), 427-473; Stephan Peter, 'Rom unter Sixtus V: Stadtplanung als Verräumlichung von Heilgeschichte', Zeitschrift für Kunstgeschichte 72:2 (2009), 165-214; Steven F. Ostrow, 'Paul V, the Column of the Virgin, and the New Pax Romana', Journal of the Society of Architectural Historians 69:3 (2010), 352-377; D. Verardi, "The Stars, the Angels, and the Bishops'. The Patristic and Medieval Sources of Astrological Thought of Sixtus V', Rivista di Storia e Letteratura Religiosa 47:1 (2011), 147-156; W. T. Selley, Sixtus V: The Hermit of Villa Montalto (Gracewing, 2011); Yves Loskoutoff, Un art de la Réforme catholique : la symbolique du pape Sixte-Quint et des Peretti-Montalto (1566-1655) (Paris : Honore Champion Editions, 2011); Kimberly Dennis, 'Camilla Peretti, Sixtus V, and the Construction of Peretti Family Identity in Counter-Reformation Rome', The Sixteenth Century Journal 43:4 (2012), 71-101; Stefano Sandano, Renovatio Christiana: The Counter Reformed Patronage of Pope Sixtus V at the Holy Steps in Rome (1585-1590) (CreateSpace Independent Publishing Platform, 2013); Javier Verdugo Santos, 'Christian interpretation of the Ancient monuments in Rome Sixtus V (1585-1590)', Archivo Español de Arqueología 90:6 (2017), 53-76 [see also the Spanish version: 'La reinterpretación cristiana de los monumentos de la Antigüedad en la Roma de Sixto V (1585-1590)', Archivo Espanol de Arqueologia 90:1 (2017)].

 

 

 

 

Felicianus de Sevilla (Feliciano de Sevilla/Sol de Almansa, 1657-1722)

OFMCap. Spanish friar. Member of the Andalusia (Baetica) province. Entered the order in 1676 and developed into a renowned preacher and propagator of the devotion to the mystery of the Holy Trinity. Founded in 1701 in Cádiz a Hospital de la Santa Caridad. He died in Granada in 1722. Several homiletic and spiritual works have been printed.

works

Florida imperial corona de la gran reyna de los angeles y hombres Maria Santissima Virgen Purissima y Madre de Dios (Cadiz: Christoval de Requena, 1698).

Racional campana de fuego, que toca a que acudan todos con agua de sufragios, a mitigar el ardor del Purgatorio (Cádiz, 1702). Accessible via Madrid, Biblioteca Nacional and the University library of Sevilla.

Primera parte de Romances espirituales, y canciones devotas, acerca de la obligacion del Christiano, y otras devociones (.../Sevilla: Francisco de Leefdael en la imprenta de Vallestilla, 1705 [3rd ed.]). Accessible via Google Books.

Segunda parte de Romances espirituales, y canciones devotas, acerca de la obligacion del Christiano, y otras devociones (Sevilla: Herederos de Thomas Lopez de Haro, 1698).

Tercera parte de Romances espirituales y canciones devotas que se ordenan a dispertar al pecador del letargo de la culpa y encenderle en devociones (Cadi: Christoval de Requena, 1699).

Compendiosa, y clara instrucción para la vida espiritual (Madrid, 1700).

Exercicio practico, y vtilissimo de la sacrosanta passion de Christo ... Sacado a la letra del libro de oracion mental, y exercicios, que compuso, è imprimiò el Padre Fr. Feliciano de Sevilla (Sevilla, 1700?).

Romances espirituales y canciones devotas: qve se ordenan a despertar al pecador del letargo de la culpa, y encenderle en devociones, para destierro de otros malos, y perniciosos, que ha introducido la malicia (Sevilla: Herederos de Thomas Lopez de Haro, 1701).

Racional campana de fuego que toca a que acudan todos los fieles con agua de sufragios à mitigar el incendio del Purgatorio, en que se queman vivas las benditas Animas que alli penan (Cádiz: Christoval de Requena, 1704).

El sol increado Dios trino y uno: y la grande excelencia de su culto y devocion (Cádiz: Christóval de Requena, 1702/Mexico: Felipe de Zúñiga y Ontiveros, 1790). The 1702 edition is accessible via the University Library of Sevilla.

Los Angelicos principes del Empyreo, quantas y quales sean sus excelencias (...) (Sevilla: herederos de Thomas Lopez de Haro, 1711). Accessible via the Universidad Complutense de Madrid, the Biblioteca Nacional of Madrid, via the university library of Sevilla, via http://www.bibliotecavirtualdeandalucia.es/catalogo/consulta/registro.cmd?id=1016106 and via https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=ucm.5325042715&view=1up&seq=5

Las cinco sagradas fuentes de las preciosissimas llagas de nuestro Redemptor Jesu-Christo : su gran excelencia y las copiosas dulces aguas de misericordias que por ellas se derraman sobre los que son sus devotos, exercicios de su culto (Mexico: Viuda de D. Joseph Bernardo de Hogal, 1750).

Antorcha angelical, en honra de los Santos Angeles, con algunos exercicios de su especial culto, entre ellos su novena (?../Mexico: Impr. de la Bibliotheca Mexicana, 1758/ Mexico: Joseph de Jauregui, 1771).

Luz Apostolica, que demuestra la grande excelencia è importancia de el (...) exercicio de la Santa Mission, y de el methodo como esta se ha de practicar con especial fruto (Sevilla: Herederos de Thomás López de Haro, 1716/Granada: Juan de Palomares, 1741). The 1716 edition is present in the university library of Sevilla.

Devoción á la Santísima Virgen María : en su coronación por Reina de los Cielos (Sevilla: Viuda de Vázquez, 1820).

literature

Bernardus de Bononia, Bibliotheca Scriptorum OFMCap, 84; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 343-344; Eduard d'Alençon, Bibliotheca Mariana, 23; Archivo Ibero-Americano 21 (1924), 217 [list works]; Lexicon Capuccinum, 572; Francisco Aguilar Piñal, Bibliografía de autores españoles del siglo XVIII III, 301.

 

 

 

 

Felicianus Suevus Schwab (fl. 17th cent.)

OFM. Swiss Franciscan and composer.

works

Liber secundus missarum concertatarum Quinque & sex Vocum Adjuncto Choro secundo, tam vocali quam instrumentali, pro Beneplacito. Lucubratus & Concinnatus A. F. FELICIANO SVEVI (Innsbruck: Michael Wagner, 1654). A digital version can be accessed via the Bayerische Staatsbibliothek Munich: https://opacplus.bsb-muenchen.de/metaopac/search?oclcno=165403798

FASCICULUS MUSICUS SACRORUM CONCENTUUM Trium Vocum. Tam Instrumentorum quam Vocalium. USUI. COLLIGATVS ATQVE TRIPARTITVS: http://stimmbuecher.digitale-sammlungen.de/view?id=bsb00094168

SACRA EREMVS Piarum Cantionum AD MAIOREM DEI: DEI PARENTIS IN EREMO SANCTORUMq; HONOREM EXCVLTA ET ELABORATA, AC IN GRATIAM MUSICES AMANTIUM DVLCI, DVARUM TRIVMVE VOCUM CONCERTANtium Jucunditate animata PER F. FELECIANUM SVEVI ... LIBER SECVNDVS: http://stimmbuecher.digitale-sammlungen.de/view?id=bsb00089609

Odae Latino-Germanicae, De Christi Triu[m]phatoris Resurrectione : Vocibus & Instrumentis suaviter constructae, & in Lucem emissae (Würzburg, 1651).

Magnificat seu Vaticinium Dei Parentis ... Cum Hymno Ambrosiano & Falsi Bordoni Quaternis Vocibus. Adjuncto Choro Secundo cum Violinis & Symphonijs non necessarijs, etc. Cantusi. (Altusi.) (Tenori.) (Cantus (Altus) (Tenor) (Bassus) Rip.) (Violino Rip.ii.) (Insbruck: Michael Wagner, 1651).

MAGNIFICAT Seu VATICINIVM DEI PARENTIS, SEMPER VIRGINIS MAGNAEQVE COELITVM REGINAE Cum Hymno Ambrosiano et Falsi Bordoni Quaternis Vocibus. Adjuncto Choro Secundo cum Violinis et Symphonijs non necessarijs Compositum A. F. FELICIANO SVEVI: http://stimmbuecher.digitale-sammlungen.de/view?id=bsb00090356

Granarium sacrum in aliquot fornices divisum cerere & pinguedine per gratum stomacho spirituali: cantus II (Würzburg: Zinck, 1634).

PSALMODIA VESPERTINA, DEO CAELI TERRAEQVE DOMINO OPT: MAX: Eiusdem Serenissimae Reginae SEMPER VIRGINI. Sanctißimoque Caelitum Omnium Caetui SACRATA Atque à Tribus Vocibus Concenta A. F. FELICIANO SVEVI, ... LIBER QVARTVS. Cum Licentia Ad.m R.di P. M. Io. Ludouici à Musis, tunc Commissarij Generalis Prov. Argentinae. 1641: http://stimmbuecher.digitale-sammlungen.de/view?id=bsb00092339

Sacra Parnassi Musici Promulsis ad maiorem Dei, Mariae Matris, coelitumque cultum, ad meliorem omnium musicae faventium, amantiumque usum, ad promptiorem festivitatum plerarumque e cantum (Würzburg, 1639).

Barockmusik aus Schweizer Franziskanerklöstern. Werke von Barthold Hipp, Felician Suevus Schwab, Constantin Steingaden. Ensemble Musicalin (www.arsmusica.ch/musicalina-musicalina@arsmusica.ch), Compact Disc M&S 5047/2 (Bern: Müller & Schade AG, 2007).

 

 

 

 

Felix de Barcelona (fl. 17th cent.)

OFMCap. Spanish (Catalan) Capuchin friar. Member of the Catalonia province. Preacher and author of Instruciones de Predicadores para hazer bien los sermones y predicarles provechosamente (Barcelona, 1679).

works

Instruciones de Predicadores para hazer bien los sermones y predicarles provechosamente (Barcelona: José Forcada, 1679).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 344; Lexicon Capuccinum, 532; Darío Velandia Onofre, 'Teatro en el púlpito? La oratoria sagrada española del siglo XVII', Perífrasis 3:5 (Bogotá, January-June 2012), 35-48 [http://www.scielo.org.co/pdf/peri/v3n5/v3n5a02.pdf ]

 

 

 

 

Felix de Barcelona (Felix Andreu, f. 18th cent.)

OFMCap. Spanish (Catalan) Capuchin friar.

works

Método práctico de la hermosa dilección y sincera devoción a María Inmaculada, Virgen María. Libro primero. Piadosos cultyos y exercicios para practicar debidamente la devoción annual y universal de nuestra Señora (Barcelona: Bernardo Pla, 1763). Present in Madrid, Biblioteca Nacional, 3-11943, Barcelona, Biblioteca Universitaria, B.68-3-4, and Zaragoza, Biblioteca Universitaria, G-25-235.

literature

Bibliografía de autores españoles del siglo XVIII, ed. Francisco Aguilar Piñal (Editorial CSIC - CSIC Press, 1984) III, 307 (no. 2409).

 

 

 

 

Felix de Conceptione (Felix da Conceiçam, fl. 18th cent.)

OFM. Portuguese friar from Coïmbra. Made his profession at the age of 19 in the Penella friary (Santo Antono province) on 8 December 1715. Guardian of the Lisbon friary when he was elected provincial on 10 May 1755.

works

Exercicios espirituales da Veneravel Madre Soror Maria de Jesus de Agreda, accrescentados pelo traductor, com hum methodo mais breve para se practicarem os exercicios da Cruz, e da morte por qualquer alma devota (Coïmbra: Luiz Seco Ferreira, 1730).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 345; Diôgo Barbosa Machado, Bibliotheca Lusitana IV, 117-118.

 

 

 

 

Felix de Doloribus et de Sancta Martha (Félix de los Dolores y Santa Marta, fl. later 18thcent.)

OFMDisc. Spanish friar. Member of the San Diego province (Aldalucia)

works

La humildad del gran Patriarcha de los Menores, N.S.P. San Francisco, ponderada y engrandecida. Oración panegírica que en la annual solemne fiesta del mismo Serafico Patriarca en su día, le consagró el...convento de Franciscos descalzos...de Cádiz Decíala el M.R.P... (Cadiz: Manuel Espinosa de los Monteros, 1773). Present in Badajoz, Biblioteca Pública, 373 and Zaragoza, Biblioteca Universitaria, Caja 62-1276.

Oración panegírica, dicha en las honras por modo de aniversario, que a la noble piadosa memoria de su difunto marido D. Juan Francisco Gragera y Barreda, mandó celebrar en la iglesia parroquial de Talavera la Real el dia 26 de marzo de 1786 la ilustre señora Doña Maria Ana de Montoya y Solis, hija del Conde de Villa Hermosa del Pinar... (Badajoz: Francisco Barrera, 1786).

literature

AIA 21 (1924), 207-208; Manuel de Castro,Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 114 (no. 300); Bibliografía de autores españoles del siglo XVIII, ed. Francisco Aguilar Piñal (Editorial CSIC - CSIC Press, 1984) III, 307 (nos. 2410-2411).

 

 

 

 

Felix de Granada (Felix Granatensis, fl. 17th cent.)

OFMCap. Spanish Capuchin friar.

works

Breve tratado...de la vida y martirio del Vble P. Fr. Fidel de Sigmaringa, predicador capuchino (1669?): MS Madrid, Biblioteca Nacional, 13532.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 345; Bibliografía de autores españoles del siglo XVIII, ed. Francisco Aguilar Piñal (Editorial CSIC - CSIC Press, 1984) III, 307 (no. 2412).

 

 

 

 

Felix Jose de Ubrique (Felix Josefo de Ubrique/Felix José de Ubrique, d. 1731)

OFMCap. Spanish Capuchin friar. Member of the Andalucía province. Preacher, lector and provincial minister. Both an itinerant preacher as well as a court preacher during the reign of Philip V.

works

Sermón que el las religiosas exequias función del Capítulo a sus Prelados difuntos ofrece esta Provincia de la Inmaculada Concepción de Nuestra Señora de Menores Capuchinos...Díxole en el convento de Santa Justa y Rufina, extra murps de la Ciudad de Sevilla... (Sevilla: 1704). Present in Sevilla, Biblioteca Universitaria, 113-85 (16) and in Madris, Biblioteca Nacional V.E. Caja 446 (16).

Sagrado holocausto, fervorosa víctima, y ardiente sacrificio, que en las aras cordiales de la más activa fidelidad, ofreció a Christo Sacramentado y su Purísima Madre, Maria Santissima del Triumpho, en acción de gracias por la victoria conseguida contra las enemigas armas de nuestro amado Rey y Señor D. Philip Quino (que Dios guarde) Don Manuel del Villar, sobre-estante de las obras de fortificación de esta ciudad de Cádiz (...) (Cádiz, 1711). Present in Sevilla, Biblioteca Universitaria, 109-75 (5).

Oración fúnebre en las exequias que a la Excma. Señora Doña María Guadalupe Alancastre y Cárdenas, Duquesa de Aveyro y Maqueda, consagró el Excmo. Señor Don Joachin Ponce de León, Duque de Arcos, su amante hijo, en su convento de R.P. Capuchinos de su Villa de Marchena, lunes día 10 de Febrero desdo año de 1716 (...) (Sevilla: Herederos de Tomás López de Haro, 1716). Present in Sevilla, Biblioteca Universitaria, 113-90 (9).

Oración fúnebre en las exequias que por el Señor D. Luis Primero (que santa gloria haya) solemnizó la ciudad de Xerez de la Frontera el dia 30 de octubre de 1724... (Cadiz, 1724). Present in Sevilla, Bibl. Facultad de Letras, 106 (23).

Sermon fúnebre que consagró la ilustre villa de Ubrique en las exequias del Excmo. Sr. D. Joaquin Ponce de León, Duque de Arcos y Maqueda (...) (s.l., s.a. [1729]). Present in Sevilla, Biblioteca Universitaria, 112-113 (5).

literature

Bernardinus de Bononia, Bibliotheca Scriptorum OFMCap, 87; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 346; Lexicon Capuccinum, 580; Bibliografía de autores españoles del siglo XVIII, ed. Francisco Aguilar Piñal (Editorial CSIC - CSIC Press, 1984) III, 308-309 (nos. 2414-2418).

 

 

 

 

Felix Justus (Felice Giusti Udinese, fl. late 16th cent.)

OFM. Italian friar from Udine. Meditative author.

works

I trenta Ringraziamenti e tre offerte del Padre Fra Felice Giusti da Udine Minor Osservante utilissimi e necessarii a tutti quelli, che bramano l'amor di nostro Signore (Udine: Giovanni Battista Natolini, 1595/Udine: Pietro Lorio, 1617).

I sessanta fruttuosi Ricordi del Padre Fra Felice Giusti da Udine Minor Osservante utilissimi e necessarii a tutti quelli che bramano di lasciare i peccati, ed acquistare la gloria del celeste Regno (Udine: Giovanni Battista Natolini, 1596[1566?]/Udine: Pietro Lorio, 1617).

Preparamento ed arte molto necessaria al buon morire (1600).

literature

Giovanni Cinelli Calvoli, Biblioteca Volante di Gio. Cinelli Calvoli continuata dal dottor Dionigi Andrea Sancassani, 2nd Ed., III (Venice: Giambattista Albrizzi, 1746), 54; Gian-Giuseppe Liruti, Notizie delle vite ed opere scritte da' letterati del Friuli III (Udine, 1780), 333; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 237.

 

 

 

 

Felix Maria de Parma (Felix Maria de Parma, 1692-1767)

OFMCap. Spanish friar. Translator of hagiographical texts.

works

Vida de San Fidel de Sygmaringa, siervo del Orden de Menores de N.P.S. Francisco. Por el R.P. Fray Maximiliano de Vaughenas (...) y ahora nuevamente traducido del idioma italiano al español, por el Rmo. P. Felix Maria de Parma (...) (Murcia: Phelipe Diaz Cayuelas, 1747). Present in Valencia, Biblioteca Universitaria, 1-5038 (1).

Compendio de la vida del B.S. Joseph de Leonissa (...) Traducida del idioma italiana al español por el P. Felix Maria de Parma (...) (Murcia: Phelipe Diaz Cayuelas, 1747). Present in Valencia, Biblioteca Universitaria, 1-5038 (2).

literature

Bibliografía de autores españoles del siglo XVIII, ed. Francisco Aguilar Piñal (Editorial CSIC - CSIC Press, 1984) III, 309.

 

 

 

 

Felix Potestas (Felice Potestà di Palermo/Felice Podestà, fl. early 18th cent.)

OFM. Italian Observant friar. Member of the Sicily province. Lector jubilatus, consultant for the Holy Office, provincial definitor, court theologian for the Kingdom of Sicily, and provincial minister. He died in the Santa Maria degli Angeli friary in Palermo. Known for his Examen ecclesiasticum: in quo universae materia morales omnesque ferè Casus Conscientiae excogitabiles, solidè, ac perspecuè resolvuntur, cum denuntiationibus ad monitoria atque edicta.... (Venice: Paulus Balleonius, 1712/Re-issued by the same printer in 1731/Madrid: ex Regia Typographia vulgo de la Gazeta, 1767). These editions all available via Google Books. He also is the co-author of the comparable Examen ecclesiasticum adauctum tres complectens tomos: in quo vniversae materiae morales, omnesque fere excogitabiles casus conscientiae solidae, et clare resolvuntur, cum denuntiationibus ad monitoria Papae, et episcoporum, ad edicta inquisitorum... (Didacvm de Larvmbe, 1718/por Pablo Campins, 1736).

works

Manuele Ordinandorum, duos complectens tractatus de Sacramento Ordinis et de Sacrosancto Sacrificio Missae (Palermo: Anglese & Leone, 1694/Tommaso Aiccardo, 1697).

Examen Ordinandorum Praedicatorum, Et Missionariorum: Complectens Sacramentum Ordinis, & sacrosanctum Sacrificium Missae (...) (Cologne: Wilhelm Metternich, 1712). Accessible via the Staatsbibliothek Regensburg and via Google Books.

Examen ecclesiasticum: in quo universae materia morales omnesque ferè Casus Conscientiae excogitabiles, solidè, ac perspecuè resolvuntur, cum denuntiationibus ad monitoria atque edicta.... (Cologne: Wilhelm Metternich, 1712/Venice: Paulus Balleonius, 1712/Re-issued by the same printer in 1731/.../Madrid: ex Regia Typographia vulgo de la Gazeta, 1767/etc). These editions all available via Google Books (but often do not show up, only use first two title worlds in the search) and some also via other digital portals, such as that of the Nórodni Knihovna National Library in Prague.

Examen ecclesiasticum adauctum tres complectens tomos: in quo vniversae materiae morales, omnesque fere excogitabiles casus conscientiae solidae, et clare resolvuntur, cum denuntiationibus ad monitoria Papae, et episcoporum, ad edicta inquisitorum (...) (Didacvm de Larvmbe, 1718/Palermo: Michele Costanzo, 1723/por Pablo Campins, 1736). This is a collective work, with Felice Potestà as one of the contributing authors.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 346-347; Cimarosto Sigismondo da Venezia, Biografia serafica degli uomini illustri che forirono nel francescano istituto (...) (Venice: G.B. Merlo, 1847), 749.

 

 

 

 

Felix Reineccius (Felix Reineck, 1605-1661)

OFMRef. Austrian friar. Member of the Tirol province. Court preacher in Innsbruck. Promotor of confraternities and productive author on Franciscan authors and prominent order figures. He died on 16 July, 1661.

works

Solon Franciscanus sive Sapientiae Franciscanae. Id est Auctorum In Religione Franciscana, in Indijs utrisque editorum, et synoptice conscriptorum (...), Pars Prima, 3 Vols. [?] (Innsbruck: Michael Wagner, 1649-1650). Accessible via Google Books and vua the Národni Knihovna National Library in Prague.

Bias Franciscanus, sive Sapientiae Franciscanae: id est Actorvm A Svmmis Romanis Pontificibus Religionis Franciscanae sapienter editorum & synopticè conscriptorum, Pars Secunda (Innsbruck: Michael Wagner, 1650). Available via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek Munich, the Národni Knihovna National Library in Prague & Google Books.

Cleobulus Franciscanus. Id est Sapientiae Franciscanae Siue Actorum a Regibus Reginis Regiisque liberis in Religione Franciscana sapienter editorum ac synoptice constriptorum, Pars Quarta (Innsbruck: Michael Wagner, 1651). Available via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek Munich & Google Books.

Pittacus Franciscanus oder der franciscaner Weissheit. Das ist der ienigen Thaten welche königliche Personen auß den königlichen Geschlechtern Sicilien, Ungarn, Poln, Armenien, Denenmarck, Schweden, Engelland und Portugal in den Franciskanr Orden meisslich vollbracht und kurtzlich beschriben, Fünffter Thail (Innsbruck: Michael Wagner, 1652). Accessible via Google Books and via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek Munich.

Thales Franciscanus, sive sapientiae franciscanae. id est: Actorum, ab Imperatoribus summis, Caesareique sanguinis Principibus, maxime Augustissima Domo Austriaca prognatis, in Religione Franciscana sapienter editorum, ac succincte descriptorum, Pars Tertia (Innsbruck, 1654). Available via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek Munich, the Národni Knihovna National Library in Prague & Google Books. There also exists an older vernacular version: Thales Franiscanus oder der Franciscaner Weißheit, das ist, der jenigen Thaten, welche kayserlich- und königliche Personen insondertheit aus dem hochlöblichen Hauß Österreich in dem Franciscaner Orden weißlich vollbracht und kürtzlich beschrieben durch P.F. Felicem Reineccium aus der Marck Brandenburg, des Reform. Franciscaner-Ordens Hof Prediger zum hl. Creutz, dritter Thail (Innbruck: Wagner, 1650).

Chilo Franciscanus, Idest Sapientiae Franciscanae in Religione Franciscana sapienter editorum, e quibus perspicue patet, eam esse Domum Covitati Dei, Ecclesiae videlicet Catholicae, apprime conformem, & synoptice conscriptorum, Pars Sexta (Innsbruck, 1659 [1656?]). Accessible via Google Books. There also exists an older vernacular version: Chilo Franciscanus oder der Franciscaner Weißheit, d. i. kürtzlich beschribner Thaten, welche in den Franciscaner Orden so weißlich vollbracht worden das darauß zu ersehen selbiger sey ein Hauß so der Statt Gottes nemblich der christlichen, catholischen Kirchen gleichförmig sey (...), sechster Thail (Innsbruck: Wagner, 1653).

Periander Franciscanvs Sive Sapientiae Franciscanae: Id est: Actorum, quae Cardinales S. R. E. Ordinis Franciscani sapienter gesserunt, Synoptice descriptorum, Pars Septima (Innsbruck: Michael Wagner, 1653/1656/1659). Accessible via Google Books and via the Národni Knihovna National Library in Prague.

Biblia Pauperum a Seraphico Doctore & S.R.E. Cardinale Bonaventura pauperis Ordinis Seraphici Francisci Inventa, & Exemplis ejusdem pauperis S. Francisci, pauperumque Sectatorum illius illuminata, Per P.F.F. Felicem Reineccium (...), 2 Vols. (Innsbruck: Michael Wagner, 1658-1659). Hence an edition of a work ascribed to Bonaventure. Accessible via Google Books and via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek Munich.

Hundert hohe heilige, keyserliche, koenigliche und fürstliche Frawen. Das ist: Leben und Tugend hundert auß keyserlichen, königlichen, und Fuerstlichen hohen Geschlechtern (...) gebornen Frauwn, welche in dem andern und dritten Orden S. Francisci recht und heilig gelebt (Innsbruck: Michael Wagner, 1660). Available via Google Booksand via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek Munich.

Chronicken der Mundern Brüder (...), 4 Vols. (Insbruck, 1658). The fourth volume: Vierter Theil Der Chronicken Der Mindern Brüder deß eingesetzten Ordens deß H. Seraphischen Vatters Francisci: Auß Glaubwürdigen Franciscaner Geschichtschreibern, so in der Teutschen Sprach zuuor niemahlen an das Liecht kommen, anietzo aber trewlich zusammen getragen (Innsbruck: Michael Wagner, 1658) is available via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek Munich, the regional library of Augsburg & Google Books.

Beschreibung Deß Herrlichen Mausolei Oder Kayserlich- und Königlichen Grabs Maximiliani Des Ersten, Röm. Kaysers: Wie auch Deren umb dises Grab herum stehenden, und in die siben Schuh hoch gar künstlich aus Ertz gegossener 28. Contrafait Statuen der fürtrefflichsten Helden und Fürtslichen Persohnen Deß Aller-Durchleuchtigisten Ertz-Hauss Oesterreichs, [et]c: Sambt der Designation, deren kleinern an dem Chor in der Höhe stehenden ertzenen Figuren; Und Nachricht von der so benamsten silbernen Capellen. So zu sehen in der Kays. Königl. Hof-Kirchen zum Heil. Creutz bey denen Wohl-Ehrwürdigen PP. Franciscanern zu Ynsbrugg (Innsbruck: Anthonius Wagner, 1731/Michael Anton Wagner: 1750/Michael Anton Wagner: 1765/1713/1731/1765/1772). Available via Google Books and the Bayerische Staatsbibliothek Munich.

Descriptio provinciae Tirolis: MS ? Once apparently present in the provincial order archives of the Franciscan Tirol province.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 347; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 237; Pascal M. Hollaus, 'Die Schriftsteller der Tiroler Franziskanerprovinz vom hl. Leopold gesammelt von P. Gerold Fußenegger OFM (1901-1965), 150-152 [Accessible via https://www.yumpu.com/de/document/read/2820520/veroffentlichungen-der-tiroler-franziskaner-aus-schwaz and https://docplayer.org/7754630-Die-schriftsteller-der-tiroler-franziskanerprovinz-vom-hl-leopold-gesammelt-von-p-gerold-fussenegger-ofm-1901-1965.html]

 

 

 

 

Felix Rotondus (Felice Rotondi da Monte Leone, fl. 17th cent.)

OFMConv. Italian (Umbrian) friar from Monteleone. Educated at the Collegium S. Bonaventurae. Lector in Perugia and short-time regent in Bergamo. Regent in Venice in the mid 1660s, and public theologian in via Scoti at Padua university. Eventually minister general/magister general of the Conventuals in 1695.

works

Elogia Virorum ac Mulierum domo Perusiae Ord. Min. Conventualium vel sanctitate, vel doctrina, vel rebus praeclare gestis insignium: MS Biblioteca Antoniana di Padova, 608 [cf: Catalogo dei codici manoscritti esistenti nella Biblioteca di Sant'Antonio di Padova, ed. Luigi M.D. Minciotti (Padua: Minerva, 1842), 151-152].

Commenti alle poesie del P. Cattalano (Rome, 1655).

Enchiridion dialecticum (Padua: Cadorinus, 1672).

Enchiridion Rhetoricum (Pavia, Cadorinus, ?).

Enchiridion Neotericum (Padua, ??).

Scotus Dogmaticus, & Scholasticus, several volumes? It would have amounted to a large Scotist Sentences commentary. The death of the author apparently forestald the completion of the work and its publication.

Juan de San Antonio and other older bibliographers hint at several other works that we have not yet been able to trace.

literature

Giovanni Franchini, Bibliosofia e memorie letterarie di scrittori Francescani conventuali Ch'hanno scritto dopo 'Anno 1585 (Modena: Eredi Soliani Stampatori, 1693), 201-202; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 347; Cimarosto Sigismondo da Venezia, Biografia serafica degli uomini illustri che forirono nel francescano istituto (...) (Venice: G.B. Merlo, 1847), 737; Diomede Scaramuzzi, Il pensiero di Giovanni Duns Scoto nel Mezzogiorno d'Italia: con una introduzione su la vera fisionomia dello scotismo (Rome: Collegio S. Antonio-Desclée e c., 1927), 228; Marco Forlivesi, Scotistarum princeps: Bartolomeo Mastri (1602-1673) e il suo tempo (Padua: Centro Studi Antoniani, 2002), 239.

 

 

 

 

Felix Valles (Felis Vallés, early 18th cent.)

OFM. Spanish friar from Zaragoza. Entered the order in his home town on 2 June 1690 (San Francisco friary). Predicator generalis and provincial order chronicler for the Aragon province.

works

Sermon panegírico de la conversion del apostol San Pablo en su Iglesia parroquial de Zaragoza (Zaragoza: Diego de Larumbe, 1713).

Oracion funebre en la muerta do la Señora Reina Catholica de España D.a María Luisa Gabriela de Saboya, que dijo en las reales exequias que celebró la fidelisima villa de Hijar en el dia 7 de Marzo de 1714 (Zaragoza: Diego de Larumbe, 1714).

Mensa eucharistica ó sermon panegírico de quarente horas, predicado en la villa de Mallen en 31 Marzo de 1716 (1716).

Incomplete and apparently never issued: Cathálogo de escritores franciscanos de la regular Observancia de la Santa provincia de Aragon

literature

Félix de Latassa, Bibliotecas antigua y nueva de escritores aragoneses III, 316;

 

 

 

 

Ferdinandus Camberos (Fernando Camberos y Yegros, fl. early 18th cent.)

OFMDisc. Spanish friar. Biographer.

works

El Héroe Seráfico San Pedro de Alcántara, glorioso timbre de la familia Descalza del gran Patriarca San Francisco de Asis. Relacion histórica y panegirica de su vida, muerte y milagros (Salamanca: Francisco Garcia Onorato y San Miguel, 1723).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 348; Vicente Barrantes y Moreno, Aparato bibliográfico para la historia de Extremadura I, 74.

 

 

 

 

Ferdinando Darbi (d. 1729)

OFMConv from Conegliano. Philosopher & theologian. Apparently only his Pro studiis primae philosophiae oratio>>

works

Pro studiis primae philosophiae oratio F. Ferdinandi Antonii Darbi Coneglanensis... (Typis Seminarii apud Joannem Manfrè, 1727). Available via Google Books.

literature

Francesco De Carolis, ‘L’‘Oratio pro studiis primae philosophiae’ di Ferdinando Darbi OFMConv (d. 1729)’, Miscellanea Francescana 102:3-4 (2003), 769-781.

 

 

 

 

Fernando Bevilacqua (Fernando Bevilacqua da Fossombrone, fl. 17th cent.)

OFMConv. Master of theology, order definitor and Renowned preacher, active in Siena, Modena, Florence (Santa Croce, 1690), Naples and Rome. He died sometimes after 1707. Eulogic homiletic, theatrical, musical and devotional author and advocate of the immaculate conception of Mary.

works

Racconto della Festa, fatta nel Real Palazzo di Napoli ec. per il felice arrivo in Milano della Sposa Reale del Cattolico, e gran Re Filippo Quarto (...) (Naples: Egidio Longo, 1649). Rather early for him. Is this a secure ascription? The edition accessible on Google Books does not at all indicate that is is a work by Fernando Bevilacqua.

Conceptae Parenetae Mariae Virginis festo die in Ecclesia Fratrum Minorum S. Francisci Convent. Urbis Fossempronii celebrato, Epigram. (Fano: Gaudenzio, 1689).

I Cerchi de' Divini Incantesimi. Orazione panegirica in lode della B. Umiliana de'Cerchi Fiorentina detta avanti il suo corpo (Florence: S.A.S., 1690). Accessible via Google Books.

S. Francesco d'Assisi. Dramma sacro per musica (Pesaro: Appresso i Gotti, 1690).

L'ascensione a trè cieli. Panegiroco di S. Aldebrando, Vescovo e Protettore di Fossombrone (Urbino: Giovanni Battista Bussi, 1695).

Orazione ne'Funerali del P.M. Ranieri detta nella Chiesa di S. Francesco di Rimini (Urbino: Stefano Leonardi, 1698).

Panegirico a Clemente XI, detto nella Metropolitano di Urbino (Urbino: Mainardi & Duranti, 1700).

Mosè gettato nel Nilo. Oratorio a quattro voci ad onore del glorioso S. Antonio di Padova (...) (Foligno: Nicola Campitelli, 1700).

Melodialogo. La volontà, il potere, e il decoro divino in impegno dell'Immacolata Concezione (Rimini: Ferrari, 1702).

Melodialoghi in onore dell'innocentiss. Madre i Dio senza colpa originale concetta (...) (Rimini: Ferrari, 1704).

Notizia compendiosa della vita di S. Vittorino Confessore. Panegirico in onore di S. Vittorino Anacoreta, detto in Camerino avanti il suo Corpo (Pesaro: Domenico e Fratello de'Gotti, 1702). This seems to be a false ascription?

Le lacrime favorite. Panegirico di S. Raniero, Tutelare di Pisa (Pisa: Francesco Bindi, 1705).

literature

Giovanni Franchini, Bibliosofia e memorie letterarie di scrittori Francescani conventuali Ch'hanno scritto dopo 'Anno 1585 (Modena: Eredi Soliani Stampatori, 1693), 202-203; Biblioteca picena o sia notizie istoriche delle opere e degli scrittori, Tomo Secondo: Lett. B. (Osimo: Domenicantonio Quercetti, 1791), 237-239; Augusto Vernarecci, Dizionario biografico degli nomini illustri di Fossombrone (Fossombrone: Monacelli, 1872, 11.

 

 

 

 

Ferdinandus Davila (Fernando Davila, d. 1620)

OFM. Spanish friar. Joined the prder in 1583. Theologian and bishop: bishop on Crete in 1593 and of the Ascoli Satriano diocese (Apulia) in 1595.

works

Annotationes in Evangeliae Adventum (Venice, 1590).

Conciones in Quadragesimam et in festos Sanctorum . Check!

Oratio in funere Philippi II Austriaci Potentissimi, Hispaniarum Indiarum ac utriusque Siciliae Regis Catholici (Naples: Paolo Venturino, 1599). Accessible via the Biblioteca de Catalunya in Barcelona and via Google Books.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 348; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 237 & 251. See also http://www.ascolisatrianofg.it/ascolisatrianofg/Ascoli_vescovi_Davila.htm

 

 

 

 

Ferdinandus de Almeida (Fernando de Almeida, fl. 16th cent.?)

OFM. Portuguese friar from Alverca.

works

Apologia por algumas opinioês da Summa de Fr. Jozé Angles.: MS Madrid, Bibl. Nacional, ?

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 348; Diego Barbosa-Machado, Summario da Bibliotheca Luzitana II, 10.

 

 

 

 

Ferdinandus de Belvedero (Ferdinandus de Belvederio/Fernando da Belvedere d'Iesi, fl. first half 17th cent.)

OFM. Italian friar. Theologian.

works

Discorsi morali sopra i simbolici precetti di Pittagora, 2 Vols. (Loreto: Paolo e Giovanni Battista Serafini, 1639-1641). Accessible via the Biblioteca Nazionale Centrale Vittorio Emanuele in Rome and via Google Books.

Discori sulle cantica canticorum: MS once present in the Franciscan convent library of Montecarotto. The work is sometimes also ascribed to Teodoro da Belvedere.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 348; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 237.

 

 

 

 

Ferdinandus de Bononia (Ferdinando di Bologna/Fernando di Bologna, d. 1720)

OFM. Italian friar. Member of the Observant Bologna province. Took the habit in 1675. After completing his religious formation and his theology studies, he became active as a preacher, but soon was tasked by his order superiors to become the secretary of the general visitator of the Aquila, Milan, and Alessandria provinces. Subsequently several years active as 'scriptor' at the office of the minister general in Rome. He was elected provincial definitor for his Bologna province in 1693, and after his return to the province itself, he became guardian of the Bolognese dell'Annunziata friary. There he devoted himself to order-related historical studies. He died on 1 March 1720.

works

Memorie Serafiche, e Notizie diverse nella Città di Bologna, cioè dell'Origine, e Fondazione di tutte le Case dei tre Ordini del P.S. Francesco in questa città; raccolte dal P.Fr. Fernando da Bologna Minor Osservante (...) l'anno della nostra saluta MDCCI (...): MS Bologna, Archivio del Convento dell'Annunziata (now in the Biblioteca Municipale of Bologna? Check!).

Memorie del Sacro Monte di Pietà di Bologna: MS Bologna, Archivio del Convento dell'Annunziata (now in the Biblioteca Municipale of Bologna? Check!).

Memorie istoriche della Provincia de'Minori Osservanti detta di Bologna (...) divise in tre parti consacrate al merito sublime del M.R.P. Luca da Carpi Lettore giubilato, già Ministro Provinciale della medesima, e Teologo del Serenissimo di Modena (Bologna: li successori del Benacci, 1717). Present in the Biblioteca Municipale of Bologna, and also in the Bodleian Library of Oxford?

literature

Giovanni Fantuzzi, Notizie degli scrittori bolognesi IX (Bologna, 1794), 98; Sigismondo da Venezia, Biografia serafica degli uomini illustri, 753; Catalogus Librorum Impressorum Bibliothecae Bodleianae in Academia Oxoniensi IV (1851), 114; Catalogue of the Mathematical, Historical and Miscellaneous Portion of the Celebrated Library of M. Guglielmo Libri (...) Part The First, A-L (...) Which will be Sold by Auction by Messr. S. Leigh Sotheby & John Wilkinson (...) (London: J. Davy & Sons, 1861), 137; Luigi Frati, Opere della bibliografia bolognese che si conservano nella Biblioteca municipale di Bologna (Bologna: Zanichelli, 1888) I, 198 (no. 1654).

 

 

 

 

Ferdinandus de Campo (Fernando del Campo/Fernando de Ocampo, d. 1632)

OFM. Spanish Franciscan friar from the Santiago province. Theologian. Guardian of San Francisco de Salamanca (1610). According to some catalogues, he was titular bishop of Usula (1620-1621), and bishop of Santa Cruz de la Sierra (Bolivia) between 14 December 1621 and 1632.

works

De Natura et Essentia Auxilii Efficacis (1598). Edited in Isaac Vázquez, ‘Voto inédito de Fr. Fernando de Campo, OFM, sobre las controversias ‘de auxiliis”, Verdad y Vida 22 (1964), 525-540.

Doctae Annotationes in Evangelia Quadragesimalia (Salamanca, 1599).

Sermón a san Ignacio de Loyola (1610). Referred to in Alonso de Salazar, Fiestas que hizo el insigne colegio de la Compañia de Jesús de Salamanca a la beatificación de san Ignacio de Loyola (Salamanca, 1610), f. 225v. Cf. Wadding, Annales Minorum XXV, 425 n. 66.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 348; José Simón Díaz, Bibliografía de la literatura hispánica, 11 Vols. (Madrid, 1960-1976) VII, no. 3851; Manuel de Castro, Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 98 (no. 196); Manuel de Castro y Castro, Escritores de la Provincia Franciscana de Santiago. Siglos XIII-XIX, Liceo Franciscano. Revista de Estudio e Investigacion XLVIII (2a Epoca): 145-147 (Santiago de Compostella, 1996), 57.

 

 

 

 

Ferdinandus de Colz (Ferdinand von Colz, 1633-1701)

OFMRef. Austrian friar. Member of the Tirol Saint Leopold province. Theology lector, provincial definitor and preacher.

works

Deo Gratias, das ist: Schuldige Danck- und Schlußpredig, von P.F. Ferdinando von Coltz Reformierten Franciscaner Tyrolischer Provintz Diffinitore, SS. Theol. Lect. & Concionat. Generali; in: Inßpruggerischer Lorbeer-Krantz, das ist: Lob- und Ehren-Predigten, so bey dem hochfeyrlichen Danck-Fest der zween new-canonizierten oder heilig-gesprochenen Franciscanern Johannis von Capistran und Paschalis Baylon in der ertzfürstlichen Tyrolischen Haubt- und Residenz-Statt Ynßprugg von unterschidlichen hochwürdigen wohl-ehrwürdigen, hochgelehrten Herren und Ordens-Predigern in der kayserl. Hof-Kirchen zum H. Creutz bey denen wohl-erwürdigen PP. Reformierten Franciscanern (...) in offentlichen Truck gegeben worden (Innsbruck: Wagner, 1691).

Liber vitae christianae, Lehr-Kunst christlich zu leben, das ist: Heilsame Glaubens- und Sittenlehr, (...) von P. F. Ferdinando von Colz (...) ss. theologiae Lect. und gewestem Hof- Predigern zum H. Creutz in Insprugg (Würzburg: Adolph, 1701). Apparently not very successful.

Der sicherste Weg zum Himmel, das ist: eine sehr erbauliche in verschiedenen sittlichen Lectionen bestehende Anweisung (...) (Sultzbach, 1713).

literature

Pascal M. Hollaus, 'Die Schriftsteller der Tiroler Franziskanerprovinz vom hl. Leopold gesammelt von P. Gerold Fußenegger OFM (1901-1965), 21. [Accessible via https://www.yumpu.com/de/document/read/2820520/veroffentlichungen-der-tiroler-franziskaner-aus-schwaz and https://docplayer.org/7754630-Die-schriftsteller-der-tiroler-franziskanerprovinz-vom-hl-leopold-gesammelt-von-p-gerold-fussenegger-ofm-1901-1965.html]

 

 

 

 

Ferdinandus de Paez (Fernando de Paez, fl. second half 16t cent.)

OFM. Spanish friar from the Toledo diocese (native of Peñalver?). Reached the doctorate at Alcalà de Henares and was professor of Scotist theology there.

works

Commentaria in I Librum Sententiarum: MS ?

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 349; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 237-238.

 

 

 

 

Fernando de Jesu Larrea (Fernando de Jesús Larrea y Dávalos, d. 1773)

OFM. from Quiti. Member of the San Francisco del Ecuador province and active as a missionary. He died in Santiago de Cali, November 3, 1773.

literature

Alfonso Zawadzky, Viajes del R.P. Fr. Fernando de Jesús Larrea, franciscano (1700-1773) (Cali: Imp. Bolivariana, 1947) [cf. CF 21 (1951), 235-237]; Leonardo Tafur Garcés, ‘Evocación de Fr. Fernando de Jesús Larrea y Dávalos’, Revista javeriana 49 (Bogotá, 1958), 193-200 & Boletín de la Academia Nacional de Historia 38 (Quito, 1958), 209-218; Manuel de Castro, Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed.Cisneros, 1982), 137 (no. 485). See also: http://www.wikiwand.com/es/Fernando_de_Jes%C3%BAs_Larrea#/overview

 

 

 

 

Fernando de Portugal (fl. ca. 1400)

OM. Portuguese friar. Known for his Litterae ad Pacem et Tranquillitatem Saluberrimam Ecclesiae .

works

Litterae ad Pacem et Tranquillitatem Saluberrimam Ecclesiae (13 August, 1408), ed. in: BF VII, no. 532 & Monumenta Henricina 1 (Lisbon, 1960), 319-320.

literature

F.L. Lopes, ‘Franciscanos portugueses predentinos. Escritores, mestres e leitores’, Repertorio de Historia de las Ciencias Eclesiasticas en España 7(Siglos III-XVI) (Salamanca, 1979), 472.

 

 

 

 

Ferdinandus de Sancto Antonio Capilla (Fernando de San Antonio Capilla, fl. early 18th cent.)

OFM. Spanish friar from the San Miguel province. Long-term lector and several times provincial minister.

works

Sermón para celebrar las exequias de Maria de Cristo (Sevilla: Francisco Garay, 1711).

Vida singular de la madre Maria de Christo: venerable por esclarecida virgen, por su rigorosa penitencia, por los favores que recibió de Dios, y por fundadora de dos beatorio en las villas de la Parra y Almendralejo (...) (Manuel Ruiz de Murga, 1716).

Cincuenta y una cartas de Fr. Fernando de San Antonio Capilla al Duque de Béjar, casi todas sobre asuntos particulares si bien en alguna da noticias de la época: MS Archivos Estatales (España), OSUNA,CT.217,D.19-72 [check http://pares.mcu.es/ParesBusquedas20/catalogo/description/3920634 ]

Cursus Philosophicus ?

Tractatus Theologici ?

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 348; Vicente Barrantes, Catalogo razonado y critico de los libros, memorias y papeles; impresos y manuscritos, que tratan de las Provincias de Extremadura, así tocante, á su historia, religion y geografía, como á sus antiguedades, nobleza y hombres célebres (Madrid: 1865), 207.

 

 

 

 

Ferdinandus de Solitudine (Fernando de la Soledad/Fernando da Soledade, 1663-1737)

OFM. Portuguese friar from Porto (born on 17 August 1663, as the son of Domingos Teixeira and Maria Pereira). He joined the order in 1682. Preacher, order administrator (also guardian of Guimaraens and provincial minister (1734-1737)), confessor of the Nuns of Santa Anna of Lisbon, and order chronicler. He continued the Historia Seraphica cronologica da Ordem de S. Francisco na Provincia de Portugal, the first two volumes of which had been issued by Manoel da Esperança. He died in the Lisbon friary on 29 December 1737.

works

Sermaõ das Almas pregado no Mosteiro da Madre de Deos de Monchique (Lisbon: Bernardo da Costa de Carvalho, 1694).

Sentimentos da Ley da Natureza, Ley Escrita, e ley da Graça, na figura, na profecia, e na experiencia articulados na morte, enterro, e sepultura de Christo Senhor Nosso (Lisbon: Manoel Lopes Ferreira, 1697).

Sermaõ nas Exequias da Serenissima Rainha N.S. Dona Maria Sofia Izabel de Neoburg celebradas em 19. de Agosto de 1699. Em o Real Convento de S. Francisco, pela Ordem Terceira (Lisbon: Miguel Deslandes, 1699).

Historia Seraphica cronologica da Ordem de S. Francisco na Provincia de Portugal, Tereira Parte (Lisbon: Officina de Manoel & Joseph Lopes Ferreyra, 1705 & 1735). Dealing with the period 1448-1500.

Historia Seraphica cronologica da Ordem de S. Francisco na Provincia de Portugal, IV (Lisbon: Officina de Manoel & Joseph Lopes Ferreyra, 1709/Lisbon: Domingos Gonsalves, 1737). Dealing with the period 1501-1568. Accessible via Google Books (the corrected 1737 edition).

Novena para os 13. dias do preclarissimo, e sempre piedoso Santo Antonio de Lisboa composta em obsequio da sua caridade, agradecimento do seu patrocinio, e mayor fervor do seu culto (Lisbon: Jozè Lopes Ferreira, 1711).

Novena de Santa Clara escrita a instancia das Religiosas do Mosteiro da Madre de Deos de Monchique da Cidade do Porto (Lisbon: Mathias Pereira da Sylva, e Joaõ Antunes Pedroso, 1720).

Historia Seraphica cronologica da Ordem de S. Francisco na Provincia de Portugal, V (Lisbon: Officina de Antonio Pedrozo Galram [Galraõ], 1721). Dealing with the period 1569-1715

Memoria dos Infantes D. Affonco Sanches e Dona Tereja Martins, Fundadores do Real Mosteiro de Santa Clara de Villa do Conde (Lisbon: Antonio Manescal, 1726).

Sermaõ do Patriarcha S. Francisco prégado na solemnidade que lhe dedicou a sua Ven. Ordem Terceira de S. Francisco de Lisboa Occidental com hum Cathalogo das Pessoas Veneraveis, que em toda a Ordem Terceira floreceraõ com fama de Santidade (Lisbon: Officina da Musica, 1727). Hence both a sermon and a catalogue of illustrious members of the Third Order.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 349; Diogo Barbosa Machado, Bibliotheca lusitana historica, critica, e cronologica II, 56-57.

 

 

 

 

Ferdinando de Trejo y Sanabria (Hernando de Trejo y Sanabria, d. 1614)

OFM. Spanish friar. Born in San Francisco del Sur (present-day Brasil) or Asunción in 1554 of 1556. Studied in Lima and joined the Franciscans there. Became a member of the Doce Apóstoles province (Peru). He was ordained as a priest in 1576, and in 1588 he became administrator superior of Peru for his order. In 1592, the Spanish King nominated him for the episcopal see of Tucumán (with its see in Santiago del Estero). He was confirmed as bishop by Clement VIII in 1594, and as a result he was consecrated in Quito. Considered to be the founder of the Universidad Nacional de Córdoba (Argentina).

See also: https://es.wikipedia.org/wiki/Hernando_de_Trejo_y_Sanabria

literature

José Maria Liqueno, Fr. Fernando de Trejoy Sanabria, fundador de la universidad, 2 Vols. (Córdoba (Argentina, 1916-1917); A. Rodríguez del Busto, Fr.Fernando de Trejo no fue fundador del colegio ni de la universidad de Córdoba (Argentina) (Madrid: Im. De Sucesores de Hernando, 1919); AIA 13 (1920), 451-459; José Maria Liqueno, Reivindicaciones históricas. El Illmo. Fr. Trejo y Sanabria, fundador de la universidad de Córdoba, su acción científico-social y la justicia histórica (Córdoba (Argentinia), 1920); AIA 14 (1920), 291, 297-298; Manuel de Castro, Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 186 (no. 837).

 

 

 

 

Ferdinando de Varese (Ferdinando di Varazze/Beltrami, 1757-1805)

OFMCap. Italian friar. Member of the Milan province. Made his solemn profession in 1757. Active as preacher and lector of scriptural theology.

works

L'Ecclesiaste Di Salomone Secondo La Nuova Versione Fatta Su L'Ebreo Da'cappuccini Di Parigi (Milan, 1773/Reprint Nabu Press, 2011).

Saggio sopra il libro di Giobbe (Milan, 1774).

literature

Valdemiro Bonari, I Cappuccini della Provincia milanese dalla sua fondazione, 2 Vols. (Crema: Tip. S. Pantaleone di Luigi Meleri, 1898) II, 520-522; Ilarino da Milano, Biblioteca dei Frati Minori Cappuccini di Lombardia (1535-1900) (Florence: Olschki, 1937), 108; Lexicon Capuccinum, 581.

 

 

 

 

Fernando Durandus (Franciscus Durand/Fernando Durán, fl. 18th cent.)

OFM. Panamese Friar. Entered the order in Guatemala. Became professor of theology and apparently wrote a significant number of biblical commentaries and commentaries on biblical songs and prayers.

works

Expositio in Psalmum.

Expositio Moralis supra Oseam Prophetam.

Expositio in Cap. Quarto Sachariae Prophetae.

Expositio in Orationem Jeremiae Prophetae.

Expositio in Cap. I. Evangelii S. Joannis.

Expositio in Canticum Salve Regina.

Expositio in Canticum Magnificat.

Expositio in Orationem Dominicam.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 380; A Bio-Bibliography of Franciscan Authors in Colonial Central America, ed. Eleanor B. Adams (Washington D.C.: Academy of American Franciscan History, 1953), 28-29.

 

 

 

 

Franciscus Durandus (Francisco Durant, fl. early 17th. cent.)

OFM. Spanish friar. Member of the Santiago province. Lector of theology, Secretary of the Franciscan minister general Francisco de Sosa and provincial minister.

works

Dictamen espiritual y razon de estado para el discreto Cortesano, que lo pretende de ser del Cielo, con muchos avisos curiosos para todos los estados de el humre, y muchos proverbios para los Predicadores Evangelicos de la palabra de Dios (Valencia, 1612). Accessible via Barcelona, Episcopal Library, and via Google Books.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 380.

 

 

 

 

Franciscus Durandus (Francisco Duran, fl. second half 17th. cent.)

OFMDisc. Spanish friar. Member of the San Pedro de Alcantara province. Theology lector, provincial secretary and provincial definitor.

works

Llanto religioso en las honras, que el Convento de S. Antonio de Padua de Granada hizo a nuestro caríssimo hermano Fr. Alonso Méndez , Lector de Teologia (...) (Granada: Francisco de Ochoa, 1689). Accessible via Archive.org [https://archive.org/details/A11310509 ]

Sermón panegirico (...) (Granada: Francisco de Ochoa, 1697). Needs checking.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 380; Félix Herrero Salgado, La oratoria sagrada en los siglos XVI y XVII: Predicadores dominicos y franciscanos (Fundación Universitaria Española, 1998), 678

 

 

 

 

Fernando Espino (fl. later 17th cent.)

OFM. Guatemalan or Nigaraguan Franciscan friar. Joined the order in 1626. Known for his knowledge of the Lenca language. Was sent out as a missionary in the Tegucigalpa region in 1667. In 1668 he was elected provincial in Guatemala. Left behind several historical works.

works

Relacion verdadera de la Reduccion de los indios infieles de la Provincia de la Tagvisgalpa, llamados Xicaques, cuyos Operarios han salido, y salen desta Provincia del SS. Nombre de Iesus de Goatemala, desde el año de 1612 hasta el presente año de 1674 (Guatemala: J. De Pineda Ibarra, 1674). Available at http://www.enriquebolanos.org/context.php?item=fondo-cultural-ciencia&m=internal_book_detail&id=100 and via http://repositorio.ihnca.edu.ni/2070/ as well as via http://memoriacentroamericana.ihnca.edu.ni/uploads/media/Fray_Fernando_Espino_Relacion_1977.pdf and via Google Books [last checked on August 24, 2016]

Razon del estado en que se hallan las reducciones de indios infieles que están á cargo de los religiosos de N.P.S. Francisco desta Santa Provincia del Santissimo Nombre de Jesús de Guatemala, assi en la Provincia de la Taguisgalpa, en los parajes de Xicaque y Iamastran, del Obispado de Comayagua, como en la de la Nueva Segovia y parajes de la Pantasma del Obispado de Nicaragua segun las cartas que han escrito los Padres Misioneros Apostólicos que se exercitan en ellas, á N.M.R.P.Fr. Fernando Espino, Ministro Provincial desta dicha Provincia (Guatemala, 1676).A part of this work was apparently reprinted in the Relaciones Históricas y Geográficas de la Améria.

literature

A Bio-Bibliography of Franciscan Authors in Colonial Central America, ed. Eleanor B. Adams (Washington D.C.: Academy of American Franciscan History, 1953), 30; B.H. Slicher van Bath, De bezinning op het verleden in Latijns Amerika 1493-1820. Auteurs, verhalen en lezers (Groningen, 1998), passim; Carlos García-Romeral Pérez, Bio-bibliografía de Viajeros Españoles (siglos XVI-XVII) (Madrid: Ollero & Ramos, 1998), 99 (no. 392).

 

 

 

 

Ferdinandus Perez (Fernando Perez, fl. early 16th cent.)

OFM. Spanish friar. Member of the Castilian province. Studied at Alcalà de Henares.

works

In I. Librum Sententiarum: MS ?

De angelis: MS Milan, Biblioteca Ambrosiana ?

De Matrimonio: MS Milan, Biblioteca Ambrosiana ?

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 349; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 238.

 

 

 

 

Fidelis Philippi Neapolitensis (Fedele de’Filippi da Napoli, 1671-1750)

OFMCap. Italian friar.

literature

Parente Mariano, Vita ordinaria nel modo straordinario. Il servo di Dio P. Fedele de’Filippi da Napoli (1671-1750), Tau, Testi e Ricerche di Francescanismo, 7 (Naples, 2002); Mariano Parente, Vita ordinaria nel modo straordinario. Il servo di Dio P. Fedele de’Filippi da Napoli, cappuccino (1671-1750) (Naples Editrice Campania Serafica, 2002).

 

 

 

 

Ferdinandus Troyer (Ferdinand Troyer/Ferdinand von Sankt Georgen, 1595-1652)

OFMRef. Austrian friar. Member of the Sankt Leopold province (Tirol). Spiritual author and historian. He died on 17 March, 1652.

works

Exercitia spiritualia, geistliche und gottseelige Ubungen sonderlich durch die viertzigtägige Fasten, als das Misere, eine kurtzer Beichtspiegel und was die Rew, Beicht unnd Bueß sey (...), aus underschidlichen (...) Authoren zusamen gezogen unnd auff viler Personen Begehr in Truck geben durch den Ehrw. P. Ferdinand von S. Georgen, reform. Franc. zu Ynßprugg (Innsbruck: Wagner, 1645).

Geschichte Tirols (1646): MS ?

Cronica der Statt Botzen (1648) in: Cultura Atesina – Kultur des Etschlandes (Bozen) 2 (1948), 140- 156; 3 (1949), 16-32, 60-76, 157-172; 4 (1950), 98-128. [A chronicle divided in 52 chapters, surviving in a manuscript from 1648 once in the Franciscan friary of Hall and now in the biblioteca della Prepositura di Bolzano (Propsteibibliothek Bozen)]

Besondere Andachten oder Übungen zu den schmerzhaften Instrumenten des leidenden Heilands (1654). Check!

literature

Pascal M. Hollaus, 'Die Schriftsteller der Tiroler Franziskanerprovinz vom hl. Leopold gesammelt von P. Gerold Fußenegger OFM (1901-1965), 196 [Accessible via https://www.yumpu.com/de/document/read/2820520/veroffentlichungen-der-tiroler-franziskaner-aus-schwaz and https://docplayer.org/7754630-Die-schriftsteller-der-tiroler-franziskanerprovinz-vom-hl-leopold-gesammelt-von-p-gerold-fussenegger-ofm-1901-1965.html]

 

 

 

 

Fidelis de Drepano (Fedele di Trapani, d. 1804)

OFMCap. Italian friar from Sicily. Member of the Palermo province and renowned preacher.

works

Breve ragguaglio della vita e virtù di Suor Maria Eucaristica Fardella del terzo Ordine di S. Francesco, composto e dato in luce da un solitario Capuccino (Naples, 1786).

Lettere apologetiche in risposta a Frate Eusebio ad istanza di D. Filipo Sinolfi (Palermo, 1790).

literature

Catalogus Scriptorum Ordinis Minorum S. Francisci Capuccinorum, ab anno 1747 usque ad annum 1852, sive Appendix ad Bibliothecam Scriptorum Capuccinorum a P. Bernardo Bononiensi (...) (Rome: Gaetano A. Bertinelli, 1852), 21.

 

 

 

 

Fidelis de Santo Biagio (Fedele da San Biagio/Platani, 1717-1801)

OFMCap. Italian friar. Artist and author. He entered the Capuchin order in Casteltermini, and fulfilled his novitiate in Caltanisetta, where he took the habit in 1729, adopting the name Fedele da San Bagio. Soon, he displayed artistic capacities, witness paintings in Caltanisetta (Addolorata and Casteltermini (Madonna e i ss. Francesco e Antonio). He transferred to the convent of Palermo in 1742, where he was ordained priest in 1745. He became aquainted with the painter Olivio Sozzi, who painted several works in the Capuchin Palermo friary, and who became something of a mentor to Fedele. Sozzi brought Fedele into contact with his own master Sebastiano Conca, in whose workshop Fedele worked as an apprentice in 1751 and 1752. This was followed by an apprenticeship in the workshop of Marco Benefial, and visits to other painters and the Accademia di S. Luca. Subsequently, Fedele became a prominent painter within the Capuchin Sicilian province, witness a number of productions in the Capuchin churches of Nicastro, Ciminna, and the Jeremiah chapel of Palermo cathedral.
Between 1756 and 1762, Fedele was guardian of the Capuchin friary of Casteltermini, where he again painted several works (Madonna e angeli, Transito di s. Giuseppe, Estasi di s. Francesco, Madonna della Catena, S. Francesco e S. Antonio, Annunciazione, Immacolata , Esaltazione della Croce etc.). He also produced a significant number of paintings for other Capuchin churches and monasteries in (Western) Sicily. In 1765, in the context of the canonization of Serafino d'Ascoli and the beatification of Bernardo da Corleone, Fedele went back to Rome, where he worked on several paintings for the papacy, Roman cardinals and members of the Congregazione dei Sacri Riti. Afterwards, he produced a series of paintings for the Capuchins of Alcamo (Padre Fedele da Sigmaringa) and again for a number of other Capuchin houses in Sicily. In 1784 the Provincial of the Roman Capuchins commissioned a large painting for the church of San Lorenzo Nuovo near Lake Bolsena, depicting the Virgin, San Serafino da Montegranaro and seven episodes in the life of Franciscan saints.
Fedele returned to Palermo in 1786, where he issued in 1788 the Dialoghi familiari sopra la pittura difesa ed esaltata, dedicated to the Duke of Anjou. This work describes in the form of a dialogue the theoretical, technical and moral-didactical aspects of (religious) painting, with specific details on the properties of oil paints and their colors. The work also contains a wealth of information on local painters and works. Further paintings as well as writings followed. Fedele was sufficiently famous to become associated with the Accademia romana dell’Arcadia (under the pseudonym Clorindo Eliniano), and with the Accademia del buon gusto and the Accademi degli Ereini in Palermo. Fedele died in Palermo on 8 August 1801. His mummified remains can still be seen in the local Capuchin mortuary catacombs. Fedele was both a productive painter and a productive writer. A complete overview of the latter is apparently given by Roccaforte (1968) and again by Marcella (2012).

works

La costanza fra perigli epilogata nella schiavitù del servo di Dio p. Ludovico d'Alcamo sacerdote Capuccino della Provincia di Palermo opera sagro-comica del P. Fedele Palermo da S. Biagio (...) (Palermo: Giuseppe Gramigniani, 1753). A versified religious-comical opera text. Available via Google Books.

La divina clemenza espressata nella parabola evangelica del figliol prodigo. Opera sacro-drammatica-morale a pro d’un peccatore convertito, del padre fr. Fedele Palermo da S. Biagio predicatore capuccino, e Pastore Arcade (...) (Palermo: Stamperia della Divina Provvidenza presso l'erede d'Aiccardo, 1760).

Lu Giuvini addottrinatu pri nun attaccarisi a li vanità di stu munnu; in versu ottenariu, ed in lingua siciliana, cu l'aggiunta di multi proverbij, uniformi a chiddi di la Sagra Scrittura da lu p. Fidili di S. Brasi predicaturi capuccinu (...) (Palermo: Giovanni Battista Gagliani, 1774).

Dialoghi familiari sopra la pittura: difesa, ed esaltata dal p. Fedele da S. Biagio pittore cappuccino col sig. avvocato d. Pio Onorato palermitano alla presenza de' suoi allievi nella bell'Arte disposti in quindici giornate per maggior eccitamento della gioventù che si applica al disegno, e colorito; e per impegnare li protettori della nobilissima arte a maggiormente promuoverla (Palermo: Antonio Valenza, 1788). Produced in collaboration with Pio Onorato. Available via Archive.org. See also: Dialoghi familiari sopra la pittura, ed. Diana Malignaggi (Palermo: Regione siciliana, Assessorato dei beni culturali e ambientali e della pubblica istruzione, Dipartimento dei beni culturali ed ambientali ed educazione permanente, 2002).

L’empietà della dottrina ariana conculcata e convinta nel glorioso martirio di s. Ermenegildo re d'Andalusia (Palermo 1797). A versified opera drama.

See for further info the works of (Roccaforte, 1968) and Marcella (2012).

literature

Catalogus Scriptorum Ordinis Minorum S. Francisci Capuccinorum, ab anno 1747 usque ad annum 1852, sive Appendix ad Bibliothecam Scriptorum Capuccinorum a P. Bernardo Bononiensi (...) (Rome: Gaetano A. Bertinelli, 1852), 21; Lexicon Capuccinum, 585 (with some additional references to older literature); Palermo, Bibl. centrale della Regione siciliana, ms. XV H 19: Domenico da Partinico, ‘P. F. da S. B. Platani’, L’Italia francescana 41 (1966), 436-454; P. Roccaforte, P. F. da S. B. Pittore e letterato (Palermo: S.F. Flaccovio, 1968); D. Malignaggi, ‘I ‘Dialoghi familiari sopra la pittura’ di padre F. Tirrito da S. B.’, in: Le arti in Sicilia nel Settecento. Studi in memoria di M. Accascina (Palermo 1985), 351-372; D. Malignaggi, ‘Storiografi della pittura sicil. fra Settecento eottocento’, in: ‘pittore dei Lampedusa’ e la pittura in Sicilia nel sec. XVIII, ed. D. Provenzani (Palermo, 1990, 161-178; Gioacchino Barbera, ‘Fedele da San Bagio’, Dizionario Biografico degli Italiani 45 (1995) [http://www.treccani.it/enciclopedia/fedele-da-san-biagio_(Dizionario-Biografico)/]; Padre Fedele da San Biagio. Fra letteratura artistica e pittura, ed. Gabriella Costantino (Caltanisetta EN: Sciascia Editore, 2002); Monica Marcella, Padre Fedele da San Biagio pittore e trattatista (Pitti, 2012).

 

 

 

 

Fidelis de Sancto Germano Vercellese (Fedele da Sangermano Vercellese/Barozzi, 1569-1623)

OFMCap. Italian friar. Born in the noble Barozzi family in San Germano Vercellese. Member of the Milan province and later first definitor of the new Piemonte province (created in 1616). Entered the order in 1585. Popular preacher and propagator of Quarantore prayer marathons and Marian devotions in Como and elsewhere. Involved with the creation of the Sacro Monte/Santuario di Oropa (between 1617-1620). In 1620 Paulus V named him theologus insignus and predicator apostolicus. He would have refused the cardinalate under Gregory XV. Fedele died in Rome on 10 May 1623, on his way back north from a a Lenten preaching tour in Naples.

works

Oratione in lode di santo Carlo Borromeo Cardinale di santa Prassede , e arcivescovo di Milano. Del Molto Rev. padre fra Fedele de San Germano Minoe Capuccino. Recitata da lui alli 7. di Novembre 1610, nella Chiesa della Concettione in Milano, nelle communi feste della Canonizatione del Canto (Milan: Pacifico Pontio & Giovanni Battista Piccaglia, 1610). 26 pp. Accessible via the Biblioteca Nazionale Centrale Vitt. Emanuele in Rome and via Google Books.

Esercizio per la conversione del peccatore (Como: Girolamo Ferrova, 1614). A quarant'ore prayer guidebook based on practices in San Damaso.

literature

Bernardinus de Bononia, Bibliotheca Scriptorum OFMCap, 87; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 349; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 238 & (ed. 1908) I, 252; Valdemiro Bonari, I Cappuccini della Provincia milanese dalla sua fondazione, 2 Vols. (Crema: Tip. S. Pantaleone di Luigi Meleri, 1898) II, 115-126; Ilarino da Milano, Biblioteca dei Frati Minori Cappuccini di Lombardia (1535-1900) (Florence: Olschki, 1937), 103;Lexicon Capuccinum, 585 (with some additional references). See also: http://www.webalice.it/garbif/felicedasangermano.htm and http://web.tiscali.it/sangermano/felicedasangermano.htm

 

 

 

 

Fidelis de Scandiano (Fedele da Scandiano/Minari, ca. 1718-1779)

OFMCap. Italian lay friar from the Parma province. Joined the order at the age of 20 in 1738. Having been trained as a mechanic/engineer, he found employment at the universities of Pavia (1769-1773) and Mutina (1774-1779). He was involved with the construction of several church interiors in Scandiano, Rio and Noverella.

works

Church designs and church interiors.

literature

I Francescani a Reggio Emilia (1927), 66; Lexicon Capuccinum, 585 (with additional bibliographical references).

 

 

 

 

Fidelis de Sigmaringa (Fidelis von Sigmaringen/Mark Roy/Mark Rey, 1578-1622), sanctus

OFMCap. German friar. Born in Sigmaringen. Studied in Sigmaringen and Freiburg im Breisgau. Travelled as part of his education and as teacher-mentor of three Swabian gentlemen during their education tour through Europe. Became a lawyer in Ensisheim and Colmar (Alsace), where he developed a reputation for being a 'poor man's lawyer'. Disenchanted with the secular life, he joined the Capuchin order and became a priest in 1612, giving his first mass as an ordained priest in the Capuchin friary of Fribourg (Switzerland) on October 4 of that year. Fidelis became a popular preacher and also fulfilled administrative functions, As guardian of Weltkirchen (Feldkirch), he actively became involved with contrareformatory activities, to convert local Calvinists. His successes drew the attention of the Roman Congregation of the Doctrine of the Faith, which commissioned Fidelis to preach in the Graubünden (Eastern Switzerland) with eight Capuchin assistents. His activities enraged local Calvinists, who began to threaten his life. Fidelis was killed by Calvinists on April 24 1622 after a sermon at Seewis im Prättigau (present-day Switserland). He was canonized in 1746. For more and sometimes diverging biographical details, see also https://en.wikipedia.org/wiki/Fidelis_of_Sigmaringen

works

Exercitia seraphicae devotionis: quae inter propria manuscripta S. Fidelis a Sigmaringa Ord. Min. Fratrum Capucinorum Missionis Apost. in Rhaetica Praefacti (...) Reperta fuerunt (Frankfurt, 1746/Rome: Johannis Zempel, 1756). The 1756 edition is accessible via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek and via Google Books.

De articulis fidei catholicae. ? Check the 2004 study by Schmucki.

Apologia doctrinae Catholicae Ecclesiae. ? Check the 2004 study by Schmucki.

Disputatio contra quosdam haereticos Prativegienses de Sancto Sacrificio Missae. ? Check the 2004 study by Schmucki.

vitae

Lucien de Montafunertal, Leben und Marter deß Gottseeligen Capuciners P. Fidelis von Sigmaringen under dem Titul Heiliger Vor-Arlenbergischer Wunder- und Gnaden-Quell (Constance: David Hautt, 1674); Lucianus Montifontanus, Probatica sacra cisarulana quam V.P. Fidelis a Sigmaringa capucini meritis e cruore pro fide effuso stagnantem nec annuis tantum, sed quotidianis pene gratiarum Signorumque motibus miraculosis hucusque exudantem (Constance: David Hautt, 1674). Both available via Google Books. For other vitae see Lexicon Capuccinum and the studies of Schmucki, for there is quite a massive hagiographic production on Fidelis, all the way up to the 20th century.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 342; Lexicon Capuccinum, 585-587 (with additional references to older literature); O. Schmucki, ‘Fidelis von Sigmaringen als Gegenreformator’, Helvetia Franciscana 22 (1993), 106ff; Dict. Spir., 5,303ff.; Fernando de Riese,‘Saint Fidèle de Sigmaringen, premier martyr de la Propagande de la Foi’,in: Visages de saints et bienheureux capucins, 101-121; Hermann Bischofberger, ‘Der heilige Fidelis von Sigmaringen in der Pfarrkirche St. Mauritius und im Kapuzinerkloster von Appenzell’, in: Innerrhoder Geschichtsfreund 39 (1998), 118-123; Hildebrand van Hooglede, ‘Extrait d’une lettre de Belgique’, in: Idem, Miscellanea IV, 1918; Rufino M. Gránde,’Fidel de Sigmaringen, Presbitero y mártir capuchino (1578-1622)’, in: Nuevo Año cristiano 4. Abril, 283-288; Oktavian Schmucki, Fidelis von Sigmaringen (1578-1622). Bibliographie. Kommentierter Literaturbericht bis 2000, Subsidia scientifica franciscalia, 10 (Rome: Istituto Storico dei Cappuccini, 2004), 758-760; Matthias Ilg, ‘Die ‘Prügelaffäre’ des Jahres 1729: ein neu hinterfragtes Kapitel aus der Verehrungsgeschichte des Fidelis von Sigmaringen’, Bote Tiroler Kapuziner 88 (2005), 216-224; Christian Schweizer, ‘Kapuziner, wer und woher sind sie? Sigmaringens Bezug zu dem Heiligen seiner Heimat’, Helvetia Franciscana 34 (2005), 95-99; Ephrem Bucher, ‘Bedeutung des hl. Fidelis im Kapuzinerorden’, Helvetia Sacra 34 (2005), 109-117; Oktavian Schmucki, ‘Zur Fidelisbibliographie: Ausblick auf weitere Studien über den hl. Fidelis von Sigmaringen’, Helvetia Franciscana 34 (2005), 118-133; Oktavian Schmucki, ‘Das‘Antidotum’ von Stephan Gabriel und die Schrift des hl. Fidelis von Sigmaringen ‘De articulis fidei catholicae”, in: Verum, pulchrum et bonum. Miscellanea di studi offerti a Servus Gieben in occasione del suo 80o compleanno, ed. Yoannes Teklemariam (Rome: Ed. Collegio San Lorenzo da Brindisi, Istituto Storico dei Cappuccini, 2006), 495-513; Hermann Ritter, ‘Der heilige Fidelis von Sigmaringen’, in: Konrad von Parzham und die Heiligen der franziskanischen Familie (Paderborn: Bonifatius Verlag, 2009), 96-105; Willi Eisele, 'Ein neuer Blick auf den heiligen Märtyrer Fidelis von Sigmaringen', Collectanea Francescana 87:3-4 (2017), 671-679; Otto H. Becker, 'Fidelis von Sigmaringen: Verehrung und Faszination', Helvetia Franciscana 47 (2018), 173-194; Markus Hofer, 'Fidelis von Sigmaringen und seine Persönlichkeit. Wir sind ihm etwas schuldig', Helvetia Franciscana 47 (2019), 159-172

 

 

 

 

Fidelis de Terra Nova (Fedele da Terranuova/Pier Francesco Taddei, 1741-1810)

OFMCap. Italian Capuchin friar from Terranuova in Val d'Arno. Member of the Tuscany province. Born on 28 June 1741. He studied law and was already a professed lawyer when he joined the order in his early thirties (vested at Montepulciano on 17 July 1772). For many years he worked in the Spedale di Sta. Maria Nuova in Florence to assist incurables and other infirm people. While in Florence, he also published his three-volume pedagogical Istituzioni fisiche per uso della studiosa gioventù. When he was unable to continue his work at the hospital, due to health problems of his own, he retired to the Montughi friary, where he died after a steady decline on 25 June 1810.

works

Istituzioni fisiche, compilate e distese a norma delle più accreditate ipotesi ed opinioni dei migliori antichi e moderni filosofi. Ad uso della studiosa gioventù delle private scuole. Con l'estensione delle più interessante nozioni di Anatomia, Igrologia, di Filosofia, e di Medicina pratica per uso dei Medici, Cerusici, e Parrochi di campagna, (...) dal P. Fedele da Terrenuova Cappuccino, 3 Vols. (Florence: Pietro Allegrini, 1792). The first volume deals with 'Fisica particolare', he second with 'Fisica generale', and the third with 'Economia del corpo umano'. The work includes many anatomical, and practical medicinal information.

literature

Memorie Valdarnesi 2 (1837, 163-164; Sigismondo da Venezia, Biografia serafica degli uomini illustri che fiorirono nel francescano istituto (...) (Venice: G.B. Merlo, 1846), 850-851; Catalogus Scriptorum Ordinis Minorum S. Francisci Capuccinorum, ab anno 1747 usque ad annum 1852, sive Appendix ad Bibliothecam Scriptorum Capuccinorum a P. Bernardo Bononiensi (...) (Rome: Gaetano A. Bertinelli, 1852), 21; Sisto da Pisa, Storia dei cappuccini toscani: 1692-1810 (1909), 540.

 

 

 

 

Fidelis de Zara (Fidelis Dalmatus Jaderensis/Niccolò Busotti/Fedele da Zara, 1728-1801)

OFMCap. Italian friar. Member of the Venetian province. Son of the military captain Carlo Busotti and Anna Zulatti (daughter of a medical doctor). Nicolò Was already a priest when he joined the Capuchins in Venice at the age of 27, making his solemn profession on 21 September 1756, adopting the name Fedele. After an additional spiritual and theological formation, he fulfilled several stints as guardian (Zara, Padua, Udine, Vicenza) and he became active as a preacher in Italy and Dalmatia. Also involved with the care of the sick (especially during the plague ouburst in Spalato in 1783-84). In addition, he worked as a theologian counselor for the Archbishop of Split and others, and also fulfilled ambassadorial roles at the court of Emperor Franz II. His intellectual interests, and notably his agricultural, economic and Latin poetical pursuits were sufficient to make him a member of several learned academies. He died at Split in 1801.

works

Carmina (created over a period of 40 years): MS Archivio della Curia provinciale dei cappuccini a Venezia-Mestre. This collection of 'songs' is divided in four books (Epistole ed elegie, Epigrammi, Odi, Inni sacri). Only the last of these were deemed sufficiently religious and in line with the Capuchin life to be published as Hymnodion seu Hymnorum quorumdam Collectio (1797).

Sermons?

Opuscoletti del religioso cappuccino predicatore padre Felice da Zara?

Modo di celebrare una novena in onore del glorioso s. Serafino laico cappuccino (Venice, 1774).

Produzioni ascetiche ed ascetize concernenti la peste di Spalato 1784, del trovantisi in mezzo e superstite religioso cappuccino padre Fedele da Zara (Venice, 1790).

Memoria concernente la rurale economia ed il commercio in Dalmazia, recitata nella seduta del 17 maggio 1789, in: Nuovo Giornale d'Italia spettante alla storia naturale, e principalmente l'agricoltura, le arti e il commercio 12 & 13 (13 & 23 July, 1791).

Ad nob. virum com. Antonium Tartaleum, ob eius nuptias auspicatissime celebrantes epitalamium (Venice, 1790).

In nuptiarum solemniis nob. dominae d.nae Matildis marchionissae de Canossa cum nob. domino d.no Ioanne Baptista ex comitibus de Arco epigramma?

Memoria sugli ostacoli all'avanzata dell'agricoltura in Dalmazia (Venice, 1791).

Carmen saeculare saeculo XIX adproperante Regi saeculorum immortali, invisibili, soli Deo honor et gloria (Ancona, 1793). A theological reflection on the new century to come.

Sui vantaggi offerti alla Dalmazia dalla buona coltivazione della terra (Venice, 1792.

Hymnodion seu Hymnorum quorumdam Collectio, auctore p. Fedele Dalmata Iaderensi Ordinis capuccinorum sacerdote concionatore (...) (Venice. 1797). A second volume of these texts was issued Mantissa ad Hymnodion sive ad priorem hymnorum collectionem additamentum (Venice, 1800).

Notizie istoriche concernenti l'illustre servo di Dio il P. Marco d'Aviano, 2 Vols. (Venice: Simone Occhi, 1798). Accessible via Google Books and via www.europeana.eu

Ad Sacram Caesaream regalem apostolicam maiestatem Francisci II epistola archiepiscopi Spalatensis nec non Dalmatiae et totius Croatiae primatis Lelii de comitibus Cippic (Split, 1798). This work shows Gaetano's involvement with the major political upheavals in Venice during the revolutionry period, with the assassination of the French-revolutionary oriented commander G. Matutinovich and his family, and the invasion of the city by the Imperial fleet led by general M. Rukavina.

Officium proprium d. Ioannis Ursini confessoris episcopi Trauguriensis (Venice, 1799).

Pezzi di riflessione ed istruzioni intorno all'uso ingiusto del denaro, che scorgasi alla presta, e che si eviti in pratica l'uso ingiusto del denaro, e ciò che ordinariamente vien suggerito dal reo interesse (Venice, 1802). Posthumously printed.

More info on the whereabouts and historical context of his works is given in the entry of the DBI mentioned below.

literature

Bernardus de Bononia, Bibliotheca Scriptorum OFMCap Appendix, 21; Sigismondo da Venezia, Biografia serafica degli uomini illustri che fiorirono nel francescano istituto (...) (Venice: G.B. Merlo, 1846), 832; Venezie Francescane (1936), 40-42; Davide da Portogruaro, Storia dei cappuccini veneti (Venice, 1941) I, 9; II, 79, 143, 146, 166, 204, 279; Giovanni Crisostomo da Cittadella, Bibliografia dei frati minori cappuccini della provincia di Venezia (1535-1939) (Padua, 1944), 99-105; S.N., 'P. Fedele da Zara poeta latino', Unione Serafica 14 (Venice, 1948), 11-16; Lexicon Capuccinum, 588 (with additional references); Redento da Alano, 'Padre F. da Zara poeta latino', Le Venezie francescane 25:3 (1958), 65-77; M. Giadrossi, 'P. F. da Z. OFM capp. (1728-1801) e le sue memorie: 1) La caduta della Repubblica; 2) La peste di Spalato nel 1783-84', Atti e memorie della Società dalmata di storia patria 12 (1984), 105-121 & 13 (1985), 61-125; Guido Fagioli Vercellone, 'Fedele da Zara;, Dizionario Biografico degli Italiani 45 (1995) [http://www.treccani.it/enciclopedia/fedele-da-zara_(Dizionario-Biografico)/ ]

 

 

 

 

Fidelis Ligur Ingaunus Plebe Albingensi (Fedele Ligure da Albenga, fl. second half 18th cent.)

OFMCap. Italian friar. Member of the Genoa province.

works

Dissertationes theologico-morales ex purissimis utriusque sanctissimi testamenti atque divinarum traditionum fontibus haustæ auctore p.f. Fidele Ligure Ingauno capuccino, 3 Vols. (Bologna: Longhi, 1777 [Volume 1]; Lucca: Giusti, 1778-1779 [Vols. 2-3]). Accessible via the Biblioteca provinciale dei Cappuccini of Genoa, the Biblioteca provinciale dei Frati minori cappuccini in Turin, and the Biblioteca provinciale dei frati Minori Cappuccini in Bologna.

literature

Catalogus Scriptorum Ordinis Minorum S. Francisci Capuccinorum, ab anno 1747 usque ad annum 1852, sive Appendix ad Bibliothecam Scriptorum Capuccinorum a P. Bernardo Bononiensi (...) (Rome: Gaetano A. Bertinelli, 1852), 21.

 

 

 

 

Fidentius de Padova (Fidenzio di Padova, fl. later 13thcent.)

OM. Italian friar, author of the Liber recuperationis Terrae Sanctis (1291), partly based on his own travels in the Middle East. In this work, presented to the first Franciscan Pope Nicolas IV, Fidenzio outlined a plan to reclaim the Holy Land, after the last strongholds of Christian crusader states had been lost in 1291.

works

Liber recuperationis Terrae Sanctis: MS Paris, Bibliothèque National de France, Lat. 7242, fols. 85-126r. For another manuscript, see the 2007 study of Dalché. It received its first edition in Girolamo Golubovich (ed.), Biblioteca bio-bibliografica della Terra santa e dell'Oriente Francescano, II (1913) 1-60.

literature

A.-D. von den Brincken, Die ‘Nationes’, 448; Fabio Simonelli, ‘Fidenzio da Padova’, DBI XLVII, 412-414; Sylvia Schein, Fideles Crucis: The Papacy, the West, and the Recovery of the Holy Land, 1274-1314 (Oxford: Clarendon Press, 1991), 75, 93-101; Paolo Evangelisti, Fidenzio da Padova e la costruzione di un modello egemonico francescano XIII-XV s., PhD. Diss. (Trieste, 1993-1994); Paolo Evangelisti, ‘Il ‘Liber recuperationis Terre Sancte’ di Fidenzio da Padova: un progetto egemonico francesano per il ricupero ed il governo della Terrasanta’, in: Acri 1291. La fine della presenza degli ordini militari in Terra Santa e i nuovi orientamenti nel XIV secolo, ed. Francesco Maria Tommasi (Ponte S. Giovanni, 1996), 143-170; Paolo Evangelisti, Fidenzio da Padova e la letteratura crociato-missionaria minoritica: strategie e modelli francescani per il dominio (XIII-XIV sec.), Istituto Italiano per gli Studi Storici in Napoli, 43 (Bologna, 1998); Paolo Evangelisti, I Francescani e la costruzione di uno Stato. Linguaggi politici, valori identitari, progetti di governo in area catalano-aragonese, Fonte e ricerche, 20 (Padua: Editrici Francescane, 2006) [a.o. with reference to Fidenzio da Padova, Ramon Llul, Francesc Eiximenis, Joan Eixemeno and Matteo d’Agrigento]; Patrick Gautier Dalché, ‘Cartes, Réflexion Stratégique et Projets de Croisade à la Fin du XIIIe et au Début du XIVe Siècle: Une Initiative Franciscaine?’, Francia 37 (2007), 80-83, Plate I, 87-92; Luca Demontis, ‘Quomodo Terra Sancta recuperari potest: Fidenzio da Padova, Raimondo Lullo e il ‘superamento’ della crociata’, Antonianum 90 (2015), 545-561; Paolo Evangelisti, Dopo Francesco, oltre il mito. I frati Minori fra Terra Santa ed Europa (XIII-XV secolo) (Rome: Viella libreria editrice, 2020), passim [reviews in Archivum Franciscanum Historicum 114:3-4 (2021), 651-654; Sehepunkte 21 (2021), Nr. 6 [15.06.2021], URL: http://www.sehepunkte.de/2021/06/34928.html]

 

 

 

 

Flaminius Bottardi (Flaminio Bottardi di Parma, d. 1766)

OFM. Italian Observant friar from the Bologna province. His baptismal name was Melchiorre Bottardi. He was a student when he took the habit at the age of 15 in the Busseto friary in November 1725, taking as his religious name Flaminio. Became a lector of philosophy at Bologna and later became regent lector of theology. active as a lector, guardian (for instance at the Cortemaggiore friary, where he made a register of the convent archive) and as a preacher. He died in the della Nunziata friary in Parma.

works

Conference di un Maestri col suo discepolo circa la controversia, se S. Pietro Regolato da Valladolid sia dell'Ordine de'Minori Conventuali. This drew out a Conventual response in their reprint of a life of the saint with additional 'responses' in a attached letter.

Conferenza seconda di un Maestro col suo discepolo intorno alla lettera i risposta alla lettera in risposta alla Conferenza prima circa la Controversia, se S. Pietri Regalato da Valladolid sia dell'Ordine de'Minori Conventuali (Parma: Salaroli, 1748).

Spiegazione de'Salmi Penitenziali e de'Salmi, Cantici ed altre cose comparse negli Uffizi di Maria Vergine e de'Morti (Venice, 1753).

Curtis Majoris Missarum pro RR. Patribus Observantibus Ordinis Divi Francisci cum aliquibus D.D. Rectoribus Venerandae Congregationis appellatae del suffragio delle anime del Purgatorio Coram Illmo. D.I.U.D. Antonio Francisco Godi Praetore amplissimo et emeritissimo Curtis-Majoris uti specialiter delegato (Parma: Paolo Monti, 1760).

Memorie Istoriche delle Chiese e dei Conventi dei Frati Minori dell'Osservante e Riformata Provincia di Bologna raccolte ed in tre tomi divise da Flaminio di Parma Frate Osservante dello stesso Ordine, 3 Vols. (Parma: Eredi Monti, 1760-1761). See the evaluation of this work and its flaws in Memorie degli scrittori e letterati Parmigiano continuate da Angelo Pezzana VII, p. 210.

Riflessioni sopra le lettere Apologetiche scritte contro il P. Luca Wadingo dal Sig. Arciprete D. Giuseppe Garuffi Riminese in defesa di Sigismondo Malatesta, e del suo Tempio dedicato a S. Francesco in Rimino, included in: Memorie Istoriche delle Chiese e dei Conventi dei Frati Minori dell'Osservante e Riformata Provincia di Bologna II, 474-498. See the remarks in Memorie degli scrittori e letterati Parmigiano continuate da Angelo Pezzana VII, p. 212.

Uffizio della Settimana Santa, con la spiegazione in italiano delli Salmi, Profezie, Vangeli, Epistole, e delle cose tutte in esso contenute (...) aggiuntevi in questa per la prima volte compiuta edizione le instruzioni ed annotazioni circa tutte le sacre funzioni, e circa li Riti usati da Santa Chiesa in questi giorni (...) (Parma: Fratelli Borsi, 1765). In fact, an older version of this work already appeared in Venice (Remondini, 1763), yet the printer, in setting the work for the printing press had changed so much in the text that the author no longer wanted to acknowledge it as his work, and decided to issue a corrected version, which then appeared in Parma two years later.

Divozioni, ovvero esercizi sacri da praticarsi da ogni fedel cristiano, cogli uffizi della B. Vergine, de'Morti, della S. Croce, dello Spirito Santo, ec., ed altre molte divote orazioni (Venice, 1755/Bassano: Remondini, 1766).

De Sacris Religiosorum studiis - de divino officio - de religiosis fratrum officiis erga fratres suos infirmos, morientes et mortuos. Allocutiones tres ad consodales. MS. Once present in the archive of the Convento della Nunziata in Parma.

Frammento delle Memorie istoriche de'suoi tempi. MS. Lost? Once present in the archive of the Convento della Nunziata in Parma. Apparently including contemporary materials dealing with issues from 1757 and after that the author had not been willing to include in his published Memorie Istoriche.

literature

Memorie degli scrittori e letterati Parmigiano continuate da Angelo Pezzana. tomo settimo ed ultimo (Parma: Tipografia Ducale, 1833) VII, 209-213; Sigismondo da Venezia, Biografia serafica degli uomini illustri che fiorirono nel francescano istituto (...) (Venice: G.B. Merlo, 1846), 811.

 

 

 

 

Flaminius de Grittis (Flaminio dei Grizzi, fl. early 17th cent.)

OFMCap. Italian friar. Preacher.

works

Meditazioni pie, sia esercizi di preparazione alla morte (Macerata: Pietro Salvioni, 1620). This needs to be checked.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 350; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 238.

 

 

 

 

Flaminio Maria de Latera (Flaminio Maria da Latera/Flaminio Annibali/Girolamo C. Annibali/'Damiano Fillareti', 1733-1813)

OFM. Italian Observant friar, lector, order historian and polemicist. Born in Latera as the son of Annobale and Flaminia Nusarelli. Took the habit in 1750 in the San Bernardino friary near Orte (Viterbo region). He made his solemn profession on 23 January 1751. After his education and ordination (possibly ca. 1756), he embarked on a career as lector (lector jubilatus in 1776). Prolific author: he produced probably more than 29 monographs and a large number of letters and religious poems. Quite a number of his works led to polemics with Conventual Franciscans and others over the early history of the order. His first major work, Lettere di Damiano Fillareti ad un padre minorita was published under the pseudonym Damiano Fillareti, and dates from 1764, when he was active in the Santa Maria Nova friary of Fano. The resulting controversy was curbed by the Observant provincial minister and inquisitor Benoffi, who expressed his support for Flaminio’s positions, yet at the same time transferred him to Velletri. Later, Flaminio spent a significant amount of time in the Santa Maria del Paradiso friary outside Viterbo, where he also functioned as the spiritual director for sister Lilia Maria del SS.Crocifisso. Later he would testify during her beatification process. In the Santa Maria del Paradiso friary and later in the San Bartolomeo all’Isola Tiberina friary (Rome), Flaminio produced a large number of works concerning the history of the order, the stigmata of Francis, the porziuncola indulgence and many other topics. Quite a few of these were written in response to other works or drew out attacks from the side of the Conventual Franciscans (see under editions). He also issued a major addition to the Bullarium Franciscanum of Sbaraglia. In 1791, Flaminio became general definitor for his order, and moved to the Ara Coeli friary. He also took part in the Observant general chapter of Rome (1792). Between 1794 and 1797, he was provincial minister of the Roman province. Shortly afterwards, he experienced the French occupation of Rome. Flaminio probably spent some time in the San Antonio delle Vigne friary in Venice, and in 1805 he apparently was vicar and novice master in the SS. Trinità seminary of Orvieto. It is unknown where he spent the last years of his life, after the dissolution of religious houses by the French regime in 1808. Throughout this turbulent period, Flaminio continued to research and to write. His last work, the Notizie storiche della Casa Farnese, della sua città di Castro, del suo ducato…, appeared posthumously.

works

Lettere di Damiano Fillareti ad un padre minorita (Fano: Giuseppe Leonardi, 1764). This work was issued under the pseudonym Damiano Fillareti. In this work, Flaminio attacked the opinions of Domenico Pannelli, who had argued that Bonaventure of Bagnoregio, patron saint of Dano, had never been a Franciscan. This altercation led to a polemical exchange.

Lettere di Damiano Fillareti a un Padre Minorita, nelle quali dà il suo giudizio intorno alle ragioni addotte dal signor D. D. Pannelli per negare la professione Minoritica di S. Benvenuto (...) Seconda edizione, con Osservazioni ed altro, di che si vegga una (...) introduzione, che si premette (Osimo: Domenicanotnio Quercetti, 1765/Cesare Sartori, 1766). A revised edition, as a closing argument against the opinions of Domenico Panelli. The 1765 edition is available via Google Books.

Canzoni (Giuseppe Poggiarelli, 1772). Dedicated to Cardinal Federico Lante, bishop of Porto and S. Rufina

Manuale de' Frati Minori disposto dal P. Flaminio Annibali da Latera del medesimo ordine (...) Con un'appendice, o sia Risposta all'autore del Saggio compendioso della dottrina di Giustino Febbronio ... (Rome: dalle Stampe del Casaletti a Sant'Eustachio, 1776). A reaction to a homologous work issued by the Conventual friar Giulio Antonio da Sangallo. It deals in a 'historical' way with the question which branch of the order could lay claim to the original charism of the order. This work again led to a polemic. It is available via Google Books. See also: Painacca, Esame critico: sopra il Manuale del P. Flaminio da Latera, Frate Osservante della Provincia di Roma (Venice: Appresso Francesco Sansoni, 1777); Baldassare Lombardi, Scrittura prima ... contro il Manuale de' Frati Minori del P. Flaminio Annibali da Latera, Min. Osser., stampato in Roma del 1776: a dimostrare irragionevoli affatto e vani gli sforzi, che in esso libro si fanno, per render dubbiosa, ora dopo cinquecento e più anni, la universalmente creduta esistenza del sacro Corpo di San Francesco d'Assisi nella Basilica del suo nome in quella Città (Rome: Dalle Stampe del Casaletti a S. Eustachio, 1777); Anonymus, Lettera d'un Anonimo ad un suo cordiale Amico di Roma: sull' Esame Critico dell' Avvocato Painacca, cui si premette la Serie Cronologica de' Ministri Generali dell' Ordine de' Minori (Venice, 1777).

Quanto incerto sia che il corpo del serafico S. Francesco esista in Assisi nella basilica del suo nome, ed altro che si premette intorno a varj libelli pubblicati dai PP. conventuali contro il P. Flaminio Annibali da Latera, minorita contro l'ordine suo, ed i suoi aderenti sotto diversi titoli, (Lausanne, 1779). This work again caused a stir, and can to an extent be seen to be connected with his previous Manuale dei frati minori. It can be accessed via Google Books. See also: Bonaventura Lombardi et al., Della sepoltura del Serafico Patriarca de'Minori S. Francesco nella patriarcale Basilica del suo nome in Assisi. Contro i dubbi del P. Flaminio Annibali da Latera (...) Dichiarazione, etc. (Rome: Arcangelo Casaletti, 1797).

Il giudizio imparziale sulla controversia fra i PP. Conventuali, ed osservanti, Ridotto all'Esame si scopre esser lavoro di un parzialissimo, appassionato Conventuale, e perciò ingiurioso al chiarissimo sig. ab. Giambattista Faure, Sotto il di cui nome e stato pubblicato. I soli Conventuali hanno torto (Lugano, 1780). Available via Google Books.

Censura, e risposta alla commedia intitolata La margheritona confusa (Florence, 1779/1780). Available via google Books.

Ad Bullarium Franciscanum a p. fr. Joanne Hyacintho Sbaralea... Supplementum studio et labore Fr. Flaminii Annibali de Latera (...) praeviis animadversionibus in notas ejusdem Sbaraleae illustratum, opportunisque adnotationibus refertum (Roma: Archangelus Casaletti in aedibus dei Maximi, 1780). Available via Google Books. This work, written at the request of Pope Pius VI, contains first a set of eight treatises gathered under the title

Animadversiones in notas P. Francisci Joannis Hyacinthi Sbaralea ad Bullarium franciscanum, with in an appendix the Epistola excusatoria of Angelo Clareno to John XXII and a list of miracles ascribed to Angelo Clareno. In addition, this work contains a number of bulls concerning the Franciscans up till Nicholas IV not included in Sbaraglia's Bullarium Franciscanum.

La difesa dell'antico metodo della via crucis e la censura del nuovo, scritte da F.F.A.F.O. vendicate dal giudizio proferito dai gazzettieri fiorentini nei fogli intitolati Annali ecclesiastici (Viterbo: Poggiarelli, 1783). Available via Google Books.

La pratica del pio esercizio della via crucis introdotta nella chiesa dai Fratri Minori (Viterbo: Poggiarchi, 1783). 2 editions in the same year.

Dissertationes critico-historicae: in quarum una seraphicus patriarcha Franciscus tertii ordinis institutor. In altera indulgentiae Portiunculae veritas asseritur, et vindicatur (Rome: Ex typographia Archangeli Casaletti in Aedibus Maximi, 1784).

Meditazioni sulla vera Religione interiore.

Officia Sanctorum.

Breviarium romanum ex decreto Ss. Concilii Tridentini.

Veritas impressionis sacrorum stigmatum in corpore seraphici S. Francisci Assisiensis in luce posita et a criticorum quorundam opinionibus vindicata a f. Flaminio Annibali de Latera Ordinis Minorum .. (Rome: Ex typographia Archangeli Casaletti, 1786). Taking a stance against detractors of the stigmata of Francis. Available via Google Books.

Compendio della storia degli Ordini religiosi esistenti, 4 Vols. (Rome: Luigi Perego Salvioni, 1790-1791). Dedicated to Cardinal Romualdo Onesti-Braschi. An unauthorised reprint with many errors appeared in Naples a few years layter [is that the Storia degli ordini regolari: colla vita de' loro fondatori (Naples: A spese di Nicola Gervasi, 1796) mentioned in WorldCat?]. Later a new authorised edition of the fourth volume came out which included as an appendix the Memorie storiche del Servo di Dio Padre Juan Varela y Losada. The 1790-91 imprint is available via Google Books.

L'immagine della Madonna del Suffragio ed i Miracoli a Grotte di Castro (...) (Montefiasco, 1790).

La Vergine coronata, 4 Vols. (1792).

Vita del frate Francesco Orante O.F.M. vescovo di Oviedo (1795).

F.F. Horantii (...) Locorum Catholicorum tum sacrae scripturæ, tum etiam antiquorum patrum pro orthodoxa, et veteri fide retinenda libri VII. Nunc denuò in lucem editi et à F.M.A. de Latera Præfatione (...) etc. referti, atque a (...) mendis expurgati. (Rome, 1795-6).

Vita della vergine santa Coleta riformatrice dell'ordine di S. Chiara o sia del secondo dei tre istituti del serafico padre S. Francesco d'Assisi cavata dai processi della di lei canonizzazione e da altri autentici monumenti scritta dal p. Flaminio Maria Annibali da Latera (...) (Rome: Antonio Fulgoni, 1805 & Mordacchini, 1807). Available via Google Books.

Vita della vergine S. Giacinta Mariscotti, monaca professa del tezz'ordine del serafico P. S. Francesco, scritta dal P. Flaminio Maria Annibali da Latera,... (Rome: A. Fulgoni, 1805). See also: Vie de Ste Hyacinthe Mariscotti, religieuse professe du tiers ordre de S. François, par le Père Flaminius Marie Annibal de Latera,... Traduit de l'italien, sur l'imprimé à Rome, 1805, chez Antoine Fulgoni (...) par M. Allibert (...) (Lyon-Paris: Perisse frères, 1845).

La Vita dei Ss. Martiri Cosma e Damiano (Rome: Giunchi, 1807).

(Posthumously)Notizie storiche della Casa Farnese, della sua città di Castro, del suo ducato e delle terre e luoghi che lo componevano, con l'aggiunta di due paesi Latera e Farnese. Raccolte e disposte dal padre Flaminio Maria Annibali da Latera minore osservante (Montefiascone: Stamperia del seminario, 1817).

To be continued...

literature

Sigismondo da Venezia, Biografia serafica degli uomini illustri che fiorirono nel francescano istituto (...) (Venice: G.B. Merlo, 1846), 854; Catholic Encyclopedia IX (New York 1910), 13; DHGE, III, 393; Livarius Oliger, 'Della vita e degli scritti del p. Flaminio Annibali da Latera o.f.m. (1733-1813)', AFH 7 (1914). Also issued as a a small monograph the same year (Quaracchi: Tip. del Collegio di S. Bonaventura , 1914).

 

 

 

 

Flaminius Bonera (Flaminio Bonera da Bergamo, 1602-1675)

OFMRef. Italian friar from the Riformati Brescia province. Took the habit in October 1622. Professor/lector of moral theology. Custos. He died at the age of 73 on 23 July 1675,

works

Tavola ai Consigli Legali d'Achille Pedrocca, 4 Vols. ? This needs to be checked. The editions of Pedrocca'sConsiliorum celeberrimi, et acutissimi iurisconsulti, ac integerrimi volumina that we have been able to check do not mention his name and were issued too early.

Initia et progressus Reformatae Provinciae Brixiae Ordinis FF. Minorum ?

Storiche Relazioni dello Stato della Provincia di Brescia (...) con la memoria de'Frati defunti da'principi della Riforma fino a'tempi presenti. Was this ever printed? Information taken from this text was incorporated in later historical and hagiographical works.

Galeria di cerimonie sacre, Monastiche, e civili raccolte, e disposte per ordine d'alfabeto ?

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 350; Giammaria Mazzuchelli, Gli scrittori d'Italia cioè Notizie storiche, e critiche intorno alle vite, e agli scritti dei letterati Italiani II, iii, 1595; Archivum Franciscanum Historicum 73 (1980), 243.

 

 

 

 

Florentius Conry (Flaithrí Ó Maolchonaire/Florentius Conrius/Florence Conry/Conroy/O'Mulconry/Omoelchonry, ca. 1560-1629)

OFM. Irish Observant friar. Flaithrí Ó Maolchonaire studied arts, philosophy and theology at the Irish college of Salamance (founded in 1592), and worked towards his ordination prior to his entry in the Franciscan Santiago province. During the Nine Years' War, he traveled to Ireland as confessor and preacher to soldiers under the command of Hugh O'Neill and Red Hugh O'Donnell. This all fell apart at Kinsale in 1601, after which Flaithrí returned to Spain. Two years later, he took part in an abortive maritime expedition that never made it to Ireland. We find him as a counselor of the Spanish crown concerning the settlement in Spain of Irish Catholic exiles, and he helped Irish soldiers to enter the Spanish military. In 1606, Flaithrí was elected provincial of the Irish friars minor at the general chapter of Toledo. During this period, he helped create the Irish Franciscan college at Louvain in the Habsburg Low Countries. From Douai, Flaithrí traveled to Rome, but also became involved with a new military adventure to capture Dublin Castle and start a rebellion against the English. When this fell through, the Spanish King Philip III and Pope Paul V secured for him his appointment to the archbishopric of Tuam. He was consecrated in Rome on Sunday 3 May 1609 by Cardinal Maffeo Barberini. Flaithrí never went to his archiocese in person, but alternated between Madrid and Louvain, using substitutes/suffragans to act in his behalf in Tuam. Late in life, in 1626, in the context of renewed warfare between Spain and England, Flaitrí tried in vain to organise an invasion of Ireland under the guidance of the Earls of Tyrone and Tyrconnel. He died of an illness at the Franciscan friary of San Francisco el Grande in Madrid on 18 November 1629. Two Irish friars transported his remains to the Irish College of St Anthony of Padua in Louvain in 1654, where they were re-interred in the collegiate chapel. For more on his life and career, see Wikipaedia [https://en.wikipedia.org/wiki/Flaithr%C3%AD_%C3%93_Maolchonaire]

works

Sgáthán an Chrábhaidh (Mirror of Devotion), an Irish translation of the Spanish allegorical bestseller Spill de la Vida Religiosa. See on this the Corpus of Electronic Texts Edition [http://www.ucc.ie/celt/published/G208020/index.html], as well as Desiderius, otherwise called Sgáthán an chrábhaidh, by Flaithrí Ó Maolchonaire (Florence Conry), ed. Thomas F. O'Rahilly (Dublin: The Dublin Institute for Advanced Studies, 1941/Reprint 1975).

De Augustini sensu circa b. Mariae Virginis conceptionem (Antwerp, 1619).

Peregrinus Jerichontinus, hoc est de natura humana feliciter instituta, infeliciter lapsa, miserabiter vulnerata, misericorditer restaurata (Paris, 1641).

De gratia Christi (Paris, 1646).

De flagellis justorum, juxta mentem S. Augustini (Paris, 1644).

Compendium doctrinae S. Augustini circa gratiam (louvain, 1624/LouvainL Henricus Hasterius, 1635/Rouen, 1643/Paris, 1645).

Epistola diffusa contra eos, qui assensum praebuerunt in Parlamento Hyberniae proscribendi bonis quorundam Principum Catholicorum, qui pro Fide Catholica contra Haereticos Anglos decertarunt. Included in Philippus Ossulevanus (Philip O'Sullivan), Historia Catholicæ Iberniæ compendium IV, Lib, 12, cap. 9.

catechism translation into Irish

to be continued...

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 351; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 238-239; Muriel McCarthy, Hibernia Resurgens [Catalogue of Marsh’s Library Exhibition] (Dublin: Marsh’s Library, 1994), passim; Joseph MacMahon, 'Irish Franciscan Scotists of the Seventeenth Century', Canterbury Studies in Franciscan History 2 (2009), 85-112: Benjamin Hazard, Faith and Patronage: The Political Career of Flaithrí Ó Maolchonaire c. 1560-1629 (Dublin-Portland OR: Irish Academic Press, 2009) & Faith and Patronage: The Political Career of Flaithrí Ó Maolchonaire c. 1560-1629, Revised Edition (Dublin-Portland OR: Irish Academic Press, 2010) [cf. review in AFH 104 (2011), 334-338]; Benjamin Hazar, 'At Ó Néill’s right hand: Flaithrí Ó Maolchonaire and the Red Hand of Ulster', Early Modern History (1500–1700), Features 18:1 (Jan/Feb 2010) [see: http://www.historyireland.com/early-modern-history-1500-1700/at-o-neills-right-hand-flaithri-o-maolchonaire-and-the-red-hand-of-ulster/]

 

 

 

 

Flavianus Ricci (Flaviano Ricco da Cimbria, d. 1789)

OFMRef. Italian friar from the Trento province. Doctor of theology and professor of moral theology at several universities, such as Innsbruck and Padua. He issued, among other things, a revised version of Anacletus Reiffenstuel's Theologia Moralis. He died in 1789.

works

La via sicura del cielo addittata con alcune brevi istruzioni ad un'anima che brama daddovero attendere ad una ben regolata divozione cristiana coll'aggiunta di alcune massime giovevoli per viver con pace nella società umana (Trento, 1751).

Riflessioni sopra varj sentimenti di Lamindo Pritanio, Antonio Lampridio e Ferdinando Valdesio intorno al voto sanguinario, ossia di sparger il sangue in difesa dell'Immacolata Concezione e del di lei culto : proposte in dodici lettere (...) (Trento: Francesco Michele Battisti, 1757).

Dodici lettere sul voto in favore dell'Immacolata Concezione indiritte all'autor anonimo dell'epistola stampata in Bologna l'anno MDCCLIV. Tiprodotte con la giunta di nuova lettera alla replica da lui pubblicata in Modena l'anno MDCCLVII (Cosmpoli, 1758).

De unica admittenda religione eaque revelata epistola I Flaviani Ricci olim in Oenipontana nunc in Ticinensi Academia theologiae professoris : ad juventutem divinarum rerum studiosam (Pavia: Bolzani, 1759).

De veris fictisque miraculis de angelorum in corpora potestate et de missione angelorum epistola II (Pavia: Giuseppe Bolzani, 1760).

Theologia Moralis a reverendo Patre Anacleto Reiffenstuel lector jubilato reformatae provinciae Bavariae ex-custode jam dudum edita, et novissime a P. Flaviano Ricci a Cimbria reformatae Tridentinae provinciae alumno, sacrae theologiae doctore, atque ab augustissima imperatrice et regina apostolica Maria Teresia creato publico moralis theologiae professore in inclita universitate Oenipontana (...), 2 Vols. (Trento: Francesco Michele Battisti, 1765/1773/Bassano: Remondini, 1780).

De unica admittenda religione eaque revelata epistola I Flaviani Ricci olim in Oenipontana nunc in Ticinensi Academia theologiae professoris ad juventutem divinarum rerum studiosam (1778).

Animadversiones in libellum Quid est papa? (1784).

literature

Sigismondo da Venezia, Biografia serafica degli uomini illustri che fiorirono nel francescano istituto (...) (Venice: G.B. Merlo, 1846), 843; Marco Bernuzzi, 'Flaviano Ricci ( 1714 - 1789 ) e la seconda cattedra di teologia dogmatica all' Università di Pavia', Bollettino della Società pavese di storia patria 113 (2013), 453-479.

 

 

 

 

Florentinus Bonensis (Florentin von Bonn, fl. 17th cent.)

OFMCap. German friar from the Cologne province. Preacher and lector of theology.

works

Caeremoniale sive Compendium SS. Rituum (...) ad usum FF. Min. Capuccinorum Prov. Coloniensis (Cologne, 1689).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 350.

 

 

 

 

Florentinus Boulanger (Florent Boulanger, fl. later 16th - early 17th cent.)

OFM/OFMRec. French friar. Member of the Saint-Denis (Parisian) province. He made his profession in 1575 in the Beauvais friary at the age of 16. After travels to Rome and a time in Aquitaine, he joined the Recollects. In 1600, he was in Verdun, and he made a renewed profession as a Recollect in 1602. Important actor in the reform of the Urbanist Poor Clares at Verdun. He was the first Recollect custodian of the French Recollect reform custody (1603-1605), a charge he had again between 1609 and 1612. He died in Paris in 1630

literature

Pierre Moracchini, 'Notes sur les origines des Récollets de France Parisienne', in: Ecrire son histoire: les communautés religieuses régulières face à leur passé (Saint-Etienne: C.E.R.C.O.R., 2005), 471ff.

 

 

 

 

Florentinus Caletensis (Florentin de Calais, d. 1625)

OFMCap. French friar. Member of the Capuchin Parisian province.

works

Traité theologiqie contre la proposition des Héretiques, que les bonnes oeuvres ne sont pas necessaires au salut. Did this work survive?

literature

Louis Ellies-Dupin, Table universelle des auteurs ecclésiastiques (hérétiques) et de leurs , 246; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 350; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 238.

 

 

 

 

Florentinus Erdt (Florentin Erdt, 1743-1773)

OFMRec. Austrian friar and member of the Tirol Sankt Leopold province.

works

Dissertatio polemica de Religione revelata contra moderni temporis Libertinos, Naturalistas et Neutralistas, (...) praeside P. F. Aemiliano Binder, (...) SS. Theologie Lectore, publicae concertationes expositas defendet P. F. Florentinus Erdt, ejusdem Instituti ac Disciplinae alumnus anno aer. v. MDCCLXXII mense maii die 7 (Innsbruck: Wagner, 1672).

SS. Theologiae tractatus duo de Actibus humanis et legibus, ex quibus praecipuas quaestiones publicae concertationi exposuit Oeniponti in conventu ad s. crucem P.F. Mauritius Schmid, (...) ss. theol. Lector, propugnantibus PP. FF. Paschasio Knoll et Florentino Erdt, eiusdem Instituti et disciplinae alumnis, anno MDCCLXIX, mense majo, die XVIII (Innsbruck: Wagner, 1769).

literature

Pascal M. Hollaus, 'Die Schriftsteller der Tiroler Franziskanerprovinz vom hl. Leopold gesammelt von P. Gerold Fußenegger OFM (1901-1965), 29. [Accessible via https://www.yumpu.com/de/document/read/2820520/veroffentlichungen-der-tiroler-franziskaner-aus-schwaz and https://docplayer.org/7754630-Die-schriftsteller-der-tiroler-franziskanerprovinz-vom-hl-leopold-gesammelt-von-p-gerold-fussenegger-ofm-1901-1965.html]

 

 

 

 

Florentius Boulanchyer (Florent Boulanger/Florent Boulenger, fl. 1600)

OFMRec. French friar. Member of the province de France (Saint Denis province). Took the habit in 1575. Played a significant role in the recollect reform (first custodian of the recollect Custodie de la Province de France).

works

Constitutiones et caeremoniale pro monialibus.

Traitez de la closture des religieuses: Leur enseignant l'obligation que toutes y ont; Pourquoy elles en peuuent sortir: Qui y entrer; Et auoir accez aux Parloirs. Avec un sommaire de tout, pour celles qui la gardent estroictement. Tres-utils a tous ceux, qui ont charge de leur conduite (Paris: Denys Moreau, 1629). Accessible via the British Library and via Google Books.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 350; Identités franciscaines à l'âge des réformes, ed. Frédéric Meyer & Ludovic Viallet (Presses Universitaires Blaise-Pascal, 2005), 176f, 180.

 

 

 

 

Florentius Burgoinus (Florentius Bourgoun/Florent Bourgoin, fl. 16th cent.)

OFM. Parisian friar. Editor of works by Augustin.

works

D. Aurelii Augustini Hipponensis episcopi, omnium operum primus tomus (...) cui accesserunt libri, epistolae, sermones, & fragmenta aliquot, hactenus numquam impressa (...) (Lyon: apud Hugonem et Haeredes Aemonis a Porta, 1541).

Index Omnium quae insigniter a D. Aurelio Augustino dicta sunt, nunc recens supra praecedentes aeditiones, per F. Florentium Bourgoinum Parisiensem, Fraciscanum, longe quam antea auctior ac locupletior redditus (Paris: Claude Chevallon, 1532/Paris: Charles Guillard, 1541/Lyon: apud Hugonem et Haeredes Aemonis a Porta, 1541/Venice: Ad Signum Spei, 1552/Valencia, 1552). The 1552 edition is accessible via the Biblioteca Nazionale Centrale Vitt. Emanuele in Rome and via Google Books. The 1532 and 1541 Paris editions are accessible via the digital collections of the University Library of Ghent.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 352; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 238.

 

 

 

 

Florentius de Hanswijck (Florent van Hanswyck/Florent d'Hanswijck/Florentius van Mechelen, fl. first half 17th cent.)

OFMCap. Belgian friar, member of the Provincia Flandro-Belgica. Preacher and provincial definitor.

works

Cornucopiae concionatorum abundans, enarrationibus symbolicis et moralibus diversorum conceptuum. In quibus sub Speculi similitudine, una cum plurimis Electis Sacris, copiose agitur de Sacratissimae Virginis mysteriis (...), 2 Vols. (Antwerp: Willem Lesteens, 1646). Accessible via Archive.org (copy of first volume present in the Biblioteca Nazionale of Naples), via the Bayerische Staatsbibliothek Munich, the Bibliothèque Municipale/Médiathèque de Lyon, the Biblioteca Nazionale Vittorio Emanuele in Rome, and via Google Books. Are there in fact three volumes of this work (cf. Sbaralea)?

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 351; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 239.

 

 

 

 

Florentius Leijdanus van Oyen (Florentius Leydans/Florentius Leydanus, 1515-1595)

OFM. Dutch friar. Born in Leiden in 1515. Became a student at Louvain University as member of the pedagogium Het Kasteel (The Castle) to study arts in August 1533. Received his licence in the arts on March 28, 1536. Thereafter he joined the Friars Minor, probably working in Antwerp (around 1567) and Leiden (1568-1570), to become provincial on July 16, 1570. He remained in that function until August 8, 1574, witnessing the demise of a number of friaries and other problems in the context of the unfolding Dutch Revolt. In 1580, he was guardian of Mechelen. That same year, he was made general commisarius with specific visitation rights in his order province. He died in the Mechelen friary on June 20, 1595. Active as preacher and author. He wrote late 1573/early 1574 an account of the martyrdom of the Gorcum friars, which he sent to Rome in 1580, and which was published by the general minister Franciscus Gonzaga, and was re-issued in verious permutations in other works. Besides, Florentius wrote several works in the Dutch vernacular.

works

Die Wegen van Sion: MS Leiden UB BPL 2786 (a 16th century copy written by Margrieta Lauris van Delft). Is this ascription correct?

Wegen die ons leyen in't hemels Jerusalem? See: Fr. Nieuwenhuizen, Bijdragen voor de Geschiedenis van het Bisdom Haarlem 9 (1881), 96-97.

Letter to Adriaan Hugaarts, guardian in Delft, sent from Mechelen on Ascension day 1572. The Latin text can be found in Bleyswyck, Beschrijvinghe der stadt Delft (Delft, 1667), 342. A Dutch translation has appeared in R. Boitet, Beschrijving der stadt Delft (Delft, 1729), 344, and later in excerpt format in De Bourdon 7 (1931) & Franciscaansch Leeven 84 (1950), 84.

Novorum, in Inferioris Germaniae Provintia Constantissimorum Martyrum, Ordinis Sancti Francisci ex Observantia, passionis historia: à Reverendo Florentio Leijdano, eiusdem Provintiae Ministro collecta, ed. Franciscus de Gonzaga Historia (Naples: apud Horatium Salvianum, 1581)/Historia Passionis in Germaniae Inferioris Provincia Constantissimorum Martyrum Ordinis sancti Francisci ex observantia: à Reverendo Florentio Leijdano, eiusdem Provintiae Ministro collecta Ingolstadt: Wolfgang Eder, 1582)/ etc.. The most insightful analysis of the dissemination and edition history of the text is given by De Troeyer (1969), 343ff.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 352; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 239; J. Doedens, ‘Florentius Leijdanus (van Oyen) en zijn Novorum Martyrum Historia’, Collectanea Franciscana Neerlandica 1 (1927), 267-284; B. de Troeyer, Bio-Bibliographia Franciscana Neerlandica Saeculi XVI I: Pars Biographica (Nieuwkoop, 1969), 339-345 (with additional information and bibliographical references).

 

 

 

 

Florian Jaroszewicz (fl. mid 18th cent.)

OFM. Polish friar of the strict Alcantarine observance. Doctor of theology and first custos (1746-1751) of the Russian custody (the custody of Notre Dame of Sorrows), which became independent from the Polish province in 1746. For the instruction of novices, Florian published in 1752 his Principia Theologiae Asceticae. The first part of this work (pages 1-46) amounts to a catechism (with questions and answers) of Christian doctrine and ascetical theology. Florian stresses (on page 31) that ‘cognitio Dei ac divinorum non speculativa sed affectiva, per sanctas meditationes, per spirituales lectiones, per adhortationes magistrorum spiritus, et continua in bonis operibus exercitia, cum lumine coelesti acquisita.’ This catechetical part is followed by more than three hundred pages of meditations and no less than seven introductions on prayer, saintly desires, saintly aspirations, spiritual retreat, the theological, cardinal and religious virtues, temptation and mortification.

works

Principia theologiae asceticae ad usum et captum tyrocinii religiosi potissimum Seraphici Ordinis Minorum S.P.N. Francisci Strict. Observantiae Reformatorum ex probatis authoribus collecta, disposita et elucidata (Lwow, 1752).

He also wrote religious works in Polish. These are listed on WorldCat and some are also mentioned at https://pl.wikipedia.org/wiki/Florian_Jaroszewicz

literature

Carolus-Maria de Perugia, Chronologia Historico-Legalis Seraphici Ordinis (Rome, 1752), III, 473-475; Paul Bailly, ‘Jaroszewicz (Florian)’, DSpir VIII, 171-72; Richard Butterwick, 'Catholicism and Enlightenment in Poland-Lithuania', in: A Companion to the Catholic Enlightenment in Europe, ed. Ulrich L. Lehner & Michael O'Neill Printy (Leiden: Brill, 2010), 324.

 

 

 

 

Florida Cevoli (1685-1767)

OSCCap. Italian Capuchin Poor Clare from Pisa. She entered the religious life in the female Capuchin house of Città di Castello. She was instructed into the religious life by Veronica Giuliani.

works

Lettere, edited in: O. Fiorucci, Ven. Suor Florida Cevoli, Contessa pisana, Cappuccina tifernate (Città di Castello, 1964), Appendix (8 letters).

literature

L. Iriarte, Beata Florida Cevoli, discipula de Santa Verónica Giuliani (1685-1767) (Pamplona: Curia Provincial de Capuchinos etc., 2002); Mediatrice di Perdono 42 (Città di Castello, maggio 2007), 15-21.

 

 

 

 

Floridus Burghusianus (Floridus Burhusianus, d. 1752)

OFMCap. German friar. Member of the Bavarian order province. Lector of theology, provincial definitor, custos and guardian. He died in 1752.

works

Buchstablich und Sittliche Auslegung Uber die Regul der Büsseren Des Dritten Ordens des Heil. Seraphischen Vatters Francisci. Bestehent In sonderbahren Fragen, und erörderten Gewissens-Zweyflen, dann verschidenen geistlichen Lehr-Stucken zu Nutzen nit allein deren unter diser Heil. Regul Lebenten, sondern auch anderer, forderist Weiblichen Geschlechts, Ordens-Persohnen (1743). Accessible via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek.

Quaestiones selectae supra IV. caput Regulae seraphicae FFr. Min. S. P. Francisci Capucinorum de licito et illicito recursu ad pecuniam, authore R. P. Florido Burghusiano (Munich: Johann Jacob Vötter, 1751). Accessible via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek.

Homo Apostolicus, Patris Cajetani Mariae a Bergamo. Versio ex Italico in idioma latinum, adjectus nonnulis additionibus.

literature

Catalogus Scriptorum Ordinis Minorum S. Francisci Capuccinorum, ab anno 1747 usque ad annum 1852, sive Appendix ad Bibliothecam Scriptorum Capuccinorum a P. Bernardo Bononiensi (...) (Rome: Gaetano A. Bertinelli, 1852), 21.

 

 

 

 

Flosculus Binterim (Anton Joseph (Josef) Binterim, 1779- 1855)

OFM and later secular priest. German friar from Düsseldorf. Son of the Binterim clothmaker family. He entered the Franciscan order in the Cologne province, adopting the name Flosculus. After studies of philosophy and physics in the Franciscan Bethania studyhouse in Düren and of theology in Aix-en-Chapelle (Aachen), he was ordained priest in 1802 in Deutz, near Cologne. Due to the forced secularisation of monasteries in 1804, he left the order, yet he continued to consider himself to be inspired by the Franciscan lifestyle. From 1805 onwards, until his death in 1855, he was active as a Catholic vicar in the parish of St. Martin in Bilk (Düsseldorf). In 1821, he received a doctorate at the Julius-Maximilian University of Würzburg. Three years later, due to his theological production and other activities, Pope Leo XII bestowed on him the Ordine dello Speron d'Oro (Ordine della Milizia Aurata), and in 1826, he became a member of the Catholic Academy in Rome. In 1848, he joined the theology faculty at Prague, the same year that he was elected into the Prussian national parliament. Near the end of his life, in 1852, he received an honorary doctorate in Canon Law from the Catholic University of Louvain. Binterim is nowadays especially known for his studies on the Archdiocese of Cologne and on the history of the Franciscan order. He is also one of the founding fathers of the Historical Society of the Lower Rhine (Historisches Verein für den Niederrhein, est. 1854). Yet Binterim was also involved in contemporary disputes. As a spokesman of conservative Catholicism, he took a stance agains the rationalist Catholic views of Georg Hermes. He also argued against Prussian policies regarding interconfessional marriage, and protested against the confinement of the Cologne Archbishop Clemens August Droste zu Vischering, one of the Catholic opponents of Prussian religious policies. As a result Binterim himself was also for a while inprisoned in the citadel of Wesel.

works

Many documents/letters etc. can be found in the Hermann-Smeets-Archiv der Bilker Heimatfreunde (Düsseldorf). Most of his printed works are readily available via Archive.org, Google Books and especially via the digital collections of the Universität- und Landesbibliothek Düsseldorf [http://digital.ub.uni-duesseldorf.de].

Sechste Rede bey dem eilfhundertjährigen Jubelfeste des heiligen Bischofes Suitbertus, Apostels hiesiger Gegend und der benachbarten Länder : vorgetr. d. 11. des Monats Julius 1817 in d. Pfarrkirche zu Kaiserswerth Düsseldorf: Stahl ca. 1817). A digital copy is available at http://digital.ub.uni-duesseldorf.de/urn/urn:nbn:de:hbz:061:1-83144

Antonii Josephi Binterim Epistolae catholicae de probationibus theologicis. (Düsseldorf: Schreiner, 1820). A digital copy is available at http://digital.ub.uni-duesseldorf.de/urn/urn:nbn:de:hbz:061:1-75406

Die vorzüglichsten Denkwürdigkeiten der Christ-Katholischen Kirche aus den ersten, mittlern und letzten Zeiten, mit besonderer Rücksichtnahme auf die Disciplin der katholischen Kirche in Deutschland, 7 Vols. (Mainz,1825–1832).

(in collaboration with Joseph Hubert Mooren) Die alte und neue Erzdiözese Köln, 4 Vols. (Mainz, 1828–1831).

De libertate conjugis infidelis, factae fidelis, si infidelis alter recuset cohabitare pacifice nec sine contumelia creatoris: quaestio retractata (Hergt, 1834). Available at http://digital.ub.uni-duesseldorf.de/urn/urn:nbn:de:hbz:061:1-80876 [last checked on 28 August 2016]

Kurze Beschreibung der jetzigen Pfarrkirche zu Bilk mit ihren Gemälden von dem Pfarrer daselbst Binterim (Düsseldorf, 1835).A digital copy is available at http://digital.ub.uni-duesseldorf.de/urn/urn:nbn:de:hbz:061:1-76226

Pragmatische Geschichte der deutschen National-, Provinzial- und Diözesansynoden, 7 Vols. (Mainz, 1835–1848).

Der katholische Bruder- und Schwesterbund zu einer rein katholischen Ehe (1838). A digital copy is available at http://digital.ub.uni-duesseldorf.de/urn/urn:nbn:de:hbz:061:1-11956

Herrn Erzbischofs von Cöln Clemens August, Freiherrn Droste zu Vischering Schrift Über den Frieden unter der Kirche und den Staaten: mit einer Rechtfertigung gegen den Verf. der Personen und Zustände aus den politischen Wirren in Preußen u. mit mehrern noch unbekannten Documenten, erläutert und gegen die Angriffe der Gegner vertheidigt von Anton Joseph Binterim ( Mainz: Halenza, 1844). A digital copy is available at http://digital.ub.uni-duesseldorf.de/urn/urn:nbn:de:hbz:061:1-21488

Beleuchtung des von der Kreissynode Duisburg herausgegebenen Katechismus der Unterscheidungslehren der evangelisch-protestantischen und der römisch-katholischen Kirche (Düsseldorf: Roschütz, 1844). A digital copy is available at http://digital.ub.uni-duesseldorf.de/urn/urn:nbn:de:hbz:061:1-21300

An matrimonio mixto, cujus ante conjugationem cautiones pollicitae sunt ecclesiasticae, parochus catholicus benedicere possit etiam tunc, quando nupturientes modo coram ministro protestantico matrimonialter contraxerunt? (Düsseldorf, 1846). A digital copy is available at http://digital.ub.uni-duesseldorf.de/urn/urn:nbn:de:hbz:061:1-80868

Dissertatio altera sive discussio iterata quaestionis : an matrimonio mixto, cujus ante conjunctionem cautiones sunt pollicitae ecclesiasticae, parochus catholicus (salva conscientia) benedicere possit etiam tunc, quando nupturientes modo coram ministro protestantico matrimonialiter contraxerunt?. (Düsseldorf: Schaub, 1847). A digital copy is available at http://digital.ub.uni-duesseldorf.de/urn/urn:nbn:de:hbz:061:1-82647

Die Wünsche und Vorschläge der katholischen Geistlichkeit Düsseldorfs an den Hochwürdigsten Herrn Erzbischof von Köln (Düsseldorf: Engels, 1848). A digital copy is available at http://digital.ub.uni-duesseldorf.de/urn/urn:nbn:de:hbz:061:1-20484

literature

Rhenania Franciscana, 10 (1939), 182-184; W. Kullmann, ‘Literarisch-freundschaftliche Beziehungen zwischen Marzellin Molkenbuhr und Anton Josef Binterim’, Franziskanische Studien 20 (1933), 130-144; Cornel Schönig, Anton Josef Binterim (1779–1855) als Kirchenpolitiker und Gelehrter, Veröffentlichungen des Historischen Vereins für den Niederrhein, 5 (Düsseldorf, 1933); Willibald Kullmann, ‘Anton Josef Binterims Pfarrkonkurs. Ein Beitrag zur Geschichte des Studienwesens d. Kölnischen Franziskanerprovinz in die Aufklärungszeit’, Franziskanische Studien 27 (1940), 1-21; Robert Haaß, ‘Binterim, Anton Joseph’, Neue Deutsche Biographie II (1955), 249-250; Friedrich Wilhelm Bautz, ‘Binterim, Anton Joseph’, Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon I (1975/1990), 598-599; Heinz Finger, ‘Anton Josef Binterim – der „geistige Vater“ des Hist. Vereins für den Niederrhein’, Annalen des Historischen Vereins für den Niederrhein insbesondere das alte Erzbistum Köln. Festschrift zum 150-jährigen Bestehen 207 (Cologne, 2004, 33-37; Anton Josef Binterim (1779–1855). Eine Ausstellung anlässlich des 150-jährigen Jubiläums des Historischen Vereins für den Niederrhein und des 75-jährigen Jubiläums der Wiedererrichtung der Kölnischen Franziskanerprovinz, ed. Erzbischöfliche Diözesan- und Dombibliothek (Cologne, 2004); Der Bilker Pastor Anton Josef Binterim, Seelsorger und Kirchenhistoriker im wiedererrichteten Erzbistum Köln. Eine Ausstellung der Diözesan- und Dombibliothek, ed. Erzbischöfliche Diözesan- und Dombibliothek Köln (Cologne, 2005); S. Heid, ‘Joseph Binterim [O.F.M.]’, in: Personenlexikon zur Christlichen Archäologie. Forscher und Persönlichkeiten vom 16. bis zum 21. Jahrhundert, ed. Stefan Heid & Martin Dennert (Regensburg: Schnell & Steiner 2012) I, 190-191.

 

 

 

 

Fortunatus Alamandinus Bononiensis (Fortunato di Bologna/Alamandini, d. 1692)

OFMCap. Italian friar. Member of the Bologna province. Joined the order as an adult of more than 30 years. Preacher and editor of the missionary account of Giovanni Antonio Cavazzi da Montecuccolo.

works

Istorica Descrizione delli tre regni Congo, Matamba e Angola, ed. Fortunato Alamandini da Bologna (Bologna: Giacomo Monti, 1687). Accessible via Archive.org.

literature

Bernardus de Bononia, Bibliotheca Scriptorum OFMCap, 89; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 352; baralea, Supplementum III, 223; Mazzucchelli, Scrittori d'Italia I, 240; Neerlandia Franciscana 1 (1914), 262-265; Lexicon Capuccinum, 606 (with some additional references).

 

 

 

 

Fortanerius Vasalli (Fortanerius Vasselli/Fortanier de Vassal, d. 1361)

OM. Italian friar. Master of theology, regent in Avignon and minister general between 1342 and 1348. Involved with the reworking of the Franciscan general statutes that were eventually issued under Guglielmus Farinerius (1354). Bishop of Marseille, Archbishop of Ravenna, Patriarch of Grado (or Venice?) and Cardinal Designate in 1361. Died at Ferrara (or Padua?) on his way to Avignon to receive the cardinal’s hat (see a different interpretation in the account of Sbaralea).

works

Sermones ad utrumque statum Ecclesiasticum et Secularem.

Commentarii super Libros Augustini, praesertim vigesimum secundam de Civitate Dei.

Quodlibeta.

literature

Fabricius, II, 178 & VI, 161;Wadding !; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 352; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 239; Zawart, 303; AFH 3(1910), 294 & 5 (1912), 699-700.

 

 

 

 

Fortunatus de Brescia (Fortunato da Brescia/Girolamo Ferrari, 1701-1754)

OFMRef. Italian friar. Born in Brescia on December 1, 1701 as the son of Giovanni Ferrari and Angela Maioni. Received his first training by private tutors and entered the Riformati branch on 29 September 1718 in the SS. Anunciata friary of Val Camonica, adopting the name Fortunato da Brescia. He obtained a scholastic education in the order’s school system, but soon began to dabble in ‘new’ forms of mathematical science, physics, physiology/biology, and he began to produce a large number of works that demonstrate a growing familiarity with and evaluation of more recent philosophical and scientific developments and controversies in a wide range of mathematical and scientific disciplines. Several of his works were clearly meant to introduce these new developments in a measured way to the schoolmen in his order and in other scholastic institutions. From 1728 onwards, he was himself lector of philosophy in the S. Cristoforo friary of Brescia, and in 1731 he also gave theology lectures there. In 1734, he began to teach mathematics at the Accademia degli Erranti, which formed the context of his first major work: Geometriae elementa ad philosophiam comparandam accommodata (Bressanone [Brixen]: Rizzardi, 1734). This publication was also the beginning of a long collaboration with the Brescia publisher Giovanni Maria Rizzardi, who for decades published most of Fortunato’s works. Fortunato’s intellectual development was due not only to his readings but also due to his contacts with other members of the Accademia degli Erranti and Cardinal A.M. Querini, who for a while supported Fortunato’s intellectual endeavors, notably his mathematical studies, and gave him access to his book and manuscript collections (now part of the Biblioteca Queriniana). Most of Fortunato’s works were geared to introducing new mathematical and scientific insights to a ‘scholastic’ audience. At the same time, he was rather innovative in his use of the microscope to study the embryonic origin and histological constitution of the various organs and tissues within animal bodies, building upon and transcending the work of Malpighi, Leeuwenhoek and others. From 1741 onwards, Fortunato became more and more concerned to connect philosophical/scientific insights with Catholic religious views concerning issues such as the eucharist and grace. In this context should be seen nearly all his major works from the last decade of his life. In 1753, Fortunato left Brescia to become the personal secretary of the minister general P. de Molina, whom Fortunato followed to Madrid. He continued his studies there, but in May 1754 he fell ill and he died in Madrid from a pulmonary condition within a few days (121 May, 1754). His quick demise caused some short-lived rumors in Italy, namely that he had been poisoned by Jansenist opponents.

works

Letters from Fortunato da Brescia to Mazzuchelli, Rodella, Cardinal Passionei, Bottari and others can be found in Biblioteca Queriniana di Brescia MS E.IV.3, ff. 221-238, MS E.IV.7 & MS B.V.3; Rome, BAV, Vat. Lat. MS 10004, ff. 349-372; Rome, BAV, Vat. Lat. MS 10021, f. 110; Rome, BAV, Vat. Lat. MS 12564, ff. 399-403; Rome, Biblioteca Corsiniana MS 569, f. 409, MS 1635, f. 161, MS 2051 & MS 2040 (32.G.27).

Geometriae elementa ad philosophiam comparandam accommodata (Bressanone [Brixen]: Rizzardi, 1734).

Animadversiones in propositionem 21 lib. VII Elementorum Euclidis cum nova eiusdem propositionis demonstratione... (Bressanone [Brixen]: Rizzardi, 1738). Written in collaboration with A.M. Querini.

Philosophia sensuum mechanica methodice tractata atque ad usus academicos accommodata secundis curis p.f. Fortunati a Brixia ...: Physices particularis. pars 1. De coelo, & astris. pars. 2. De corporibus elementaribus (Bressanone [Brixen]: Rizzardi, 1735-36/Second revised edition 1745-47/ Third revised edition 1751-1756). The third edition is Available via Google Books.

Elementa mathematica in quatuor tomos digesta, 4 Vols. (Bressanone [Brixen]: Rizzardi, 1738-1739 & later editions). Available via Google Books.

Elementa matheseos ad mechanicam philosophiam in privatis scholis tradentam ... accommodata (Bressanone [Brixen]: Rizzardi, 1740/1750). Different editions available via Google Books.

Philosophia mentis: methodice tractata atque ad usus academicos accommodata. Metaphysicam universam complectens, 2 Vols. (Bressanone [Brixen]: Rizzardi, 1741-1742/Second ed. Bressanone [Brixen]: Rizzardi, 1747-1749/Venice, 1769). In any case the second edition is available via Archive.Org & Google Books. See also: Philosophia Mentis Methodice Tractata Atque Ad Usus Academicos Accommodata (BiblioBazaar Reprint, 2015)

Probabilismus methodo mathematica demonstratus (Lyon, 1747). Available via Google Books.

De qualitatibus corporum sensibilibus: dissertatio physico-theologica (Bressanone [Brixen]: Rizzardi, 1749). Available via Google Books.

Cornelii Jansenii Yprensis episcopi Systema de medicinali gratia Christi redemptoris methodice expositum & theologice confutatum (Bressanone [Brixen]: Rizzardi,1751). Available via Google Books.

Animadversiones criticae in epistolam apologeticam Udalrici Weiß (...) (Bressanone [Brixen]: Rizzardi, 1751).

OSSERVAZIONI CRITICHE DEL P.F. FORTUNATO DA BRESCIA SOPRA CERTO ARTICOLO: Delle Novelle Letterarie di Firenze al num. 27. e 28. di quest' anno 1752 (Roveredo: Presso Francescantonio Marchesani Librajo, 1752). Available via Google Books.

Cornelii Jansenii Yprensis episcopi Systema de gratia Christi methodice expositum, & theologice confutatum secundis curis R.P. fr. Fortunati a Brixia ... Opus posthumum (Madrid: Mat. Mariæ a Jesu de Agreda, 1755). Available via Google Books.

Elementa Mathematica: In Quatuor Tomos Digesta. Algebra Synopsim, generalem proportionum doctrinam, ac utriusque progressionis theoriam, & praxim continens, 4 Vols. (Bressanone [Brixen]: Rizzardi, 1756-). At least several volumes available via Archive.Org & Google Books.

Admod. Reu. Patris Fortunati a Brixia ... De oratoriis domesticis dissertatio. Opus posthumum (Bressanone [Brixen]: Rizzardi, 1757).

Commentarius theologico-canonico-criticus de ecclesiis earum reverentia, et asylo atque concordia sacerdotii, et imperii auctore Josepho Aloysio Assemani accesserunt tractatus cl. virorum d. Josephi de Bonis de oratoriis publicis ac r.p. Fortunati a Brixia de oratoriis domesticis in supplementum celeberrimi operis Joannis Baptistæ Gattico de oratoriis domesticis, et usu altaris portatilis (Rome: sumptibus Venantii Monaldini bibliopola in via Cursus, 1766).

literature

A. Gemelli, 'Un precursore della moderna morfologia comparata', Rivista di fisica, matematica e scienze naturali 7 (1906), 355-360 [re-issued in Brixia sacra 5 (1914), 25-32; R. Mazzetti, Il card. A.M. Querini. Uomini e idee del Settecento e la nascita del giansenismo bresciano (Brescia, 1933), 109ff & passim; B. Hughes, 'Franciscans and Mathematics', Archivum Franciscanum Historicum 77:1-3 (1984), 1-66 (esp. 20-24); P. Del Negro, review of Cultura religione e politica nell'età di A.M. Querini, ed. G. Benzoni & M. Pegrari (Brescia, 1982), in: Rivista Storica Italiana 96 (1984), 253-265; Ugo Baldini, ‘Fortunato da Brescia’, Dizionario Biografico degli Italiani 49 (1997), 239-343 [http://www.treccani.it/enciclopedia/fortunato-da-brescia_(Dizionario-Biografico)/]; Pierluigi Pizzamiglio, ‘Ecclesiatici bresciani cultori delle scienze matematiche e fisiche', Brixia Sacra 3rd s. 12:1-2 (2007), 525-539.

 

 

 

 

Franciscus de Brito (Francisco de Brito, fl. first half 17th cent.)

OFM. Portuguese friar. Member of the Spanish San Miguel province. Provincial definitor.

works

Excellencias de S. Juan Baptista (Salamanca: Francisco Roales, 1644).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 373; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 248; Bento José de Sousa Farinha, Summario da bibliotheca Luzitana II, 59.

 

 

 

 

Franciscus de Brugis (d. 1516)

OMObs. Belgian Observant friar of flemish descent but active in the St. Anthony province in Venice. Together with the German Joannes de Spira (Johann Emerich of Speier, the printer) and the nobleman Luceantonius de Giunta (who provided the money), he issued a huge seven-volume Graduale (2 Vols), an Antiphonarium (4 Vols) and Psalterium (1 Vol) between 1499 and 1507. According to his introduction, Franciscus had corrected many musical mistakes. The first and fifth volume also contain a normative treatise of twelve chapters on church singing and composition. According to the necrology of the Venetian province, Franciscus died on 3 May 1516 (Franciscus de Brugis, alias Franciscus de Flandria) in the S. Giobe friary in Venice.

works

Graduale Romanum (Venice: Johannes Emericus, de Spira, for Lucantonio Giunta, 28 Sept. 1499; 14 Jan. 1499/1500; 1 Mar. 1500).

Antiphonarium proprium et co[m]mune sancto[rum]: s[?]m ordine[m] sancte Romane ecclesie. su[m]ma cu[m] diligentia reuisum: atq[ue] fideli studio emendatu[m], 4 Vols. (Venice: Johannes Emericus, de Spira, for Lucantonio Giunta, ca. 1499).

Psalterium nocturnum ac diurnum: Secundum morem et consuetudines sancte romane ecclesie (Venice: Johannes Emericus, de Spira, for Lucantonio Giunta, 1507).

literature

Giuseppe Massera, La ‘Mano musicale perfetta’ di Francesco de Brugis dalle prefazioni ai corali di L.A. Giunta, Venezia, 1499-1504. Con 7 tavv. f.t.e transcrizione integrale degli scritti teorici (Florence: Olschki, 1963); B. De Troeyer, Bio-Bibliographia Franciscana Neerlandica Saeculi XVI, I: Pars Biographica (Nieuwkoop: D. de Graaf, 1969), 1ff.

 

 

 

 

Fortunatus de Coppulis de Perugia (Fortunatus de Perusio/Fortunato Coppoli da Perugia, d. 1477)

OMObs. Italian friar. Born in Perugia around 1430 as the son of the lawyer Ivo di Niccolò and Maddalena di Paolo Montesperelli, both pertaining to the upper classes of perugian society. Fortunato studied law at Perugia’s university and from the early 1450s onwards apparently was elected into several paid ‘consultor’ positions within the town – possibly a convenient way to hand out funds to the male offspring of the urban elite in return for token administrative/political public offices. He also became bethrothed to Lucrezia di Niccolò di Mariotto Baglioni and he would officially already have married her when in 1455 he underwent a sudden conversion and joined the Observant Franciscans in the Monteripido friary near Perugia. The family of Lucrezia apparently never forgave him for that move and for a while tried to chase him down. For several years, Fortunato remained ‘hidden’ within the Observant school network, to return to Monteripido in 1459. It became more or less his home base during his many preaching campaigns throughout the Italian peninsula. He became involved with the erection of several Monte dei poveri/di pieta, both in Perugia (in collaboration with Michele Carcano da Milano) and elsewhere, and his name is also connected with a number of urban and territorial pacification projects, both on behalf of the papacy and at the request of local rulers. His preaching campaigns during the 1460s and 1470s are well-documented, as are his actions on behalf of the erection of Monte di pieta and concommitant anti-jewish homiletic diatribes in many Italian towns. Hence, during preaching ralies in Assisi and Cortona, he called Jews ‘cani selvaggi e sporchi, che hanno succhiato e continuano a succhiare il nostro sangue.’ [found in: A. Toaff, The Jews in Medieval Assisi, 60], and it seems this was in line with utterances at other occasions. In between his many urban preaching rallies – frequently during the Advent and Lent periods - Fortunato Coppoli also fulfilled several administrative charges within the Observant order family. He was elected guardian of the Porziuncola friary at Santa Maria degli Angeli (near Assisi, 1472-1474), and during 1474-1475, he was guardian of the Monteripido friary of Perugia. Spring 1475, he was elected provincial vicar of Umbria, and on the general chapter of Naples that year, he was elected commissioner en charged to act as an arbitor in conflicts among Observant factions in Brescia, Bergamo and Crema. He also intervened in the Observant reform project of the Poor Clares of Santa Lucia in Foligno under the abbess Cecilia Coppoli da Perugia (a distant kinswoman of Fortunato), initially judging the women’s ideas to adopt a regime of complete poverty too risky. Most of Fortunato Coppoli’s writings are directly related to his homiletic activities (sermons and ‘treatises’ on issues such as usury, gaming, a reworking of the Summa de Casibus Conscientiae of Bartholomaeus Pisanus etc.), and his work on behalf of the Monte di pietà (several consilia).

works

Annotazioni a casi giuridico-canonici, aggiunte e commenti alla Summa Pisanella e al sermo De dilectione proximi di s. Bernardino da Siena: Napels, Biblioteca Nazionale MS V.H.33 ff. 7r-9v, 16v-17r, 45r, 48v, 49rv, 52v, 53rv, 56r, 276r-278r.

Circa materiam ludi: Modena, Biblioteca Estense MS Lat. alfa.V.9.8 (577), f. 363r; Assisi, Biblioteca comunale MS 629, ff. 335v-339v; Assisi, Biblioteca francescana di Chiesa Nuova, MS 13, ff. 234v-237r & MS 30, ff. 260r-261r; Foligno, Bibl. comunale MS A.10.1.16, ff. 125v-127v.

Consilium de Monte Pietatis (Civitas Perusina): MS Cortona, Bibl. comunale, MS 249, ff. 39r-45v.

Consilium Montis Pietatis editum a doctissimo et venerando patre F[ratre] Fortunato Perusino ordinis Minorum Observantie (Civitas Florentina) (Venice: P. Quarenghi, 1498).

Lettere a Lorenzo il Magnifico: Florence, Archivio di Stato, Mediceo avanti il Principato, filza 21, n. 399; filza 24, n. 454; filza 33, n. 578; filza 35, n. 359.

De decimis, De usuris, De emptione: Assisi, Biblioteca comunale, MS 629, ff. 339v-340v.

Ex dictis fratris Fortunati: Florence, Biblioteca Riccardiana MS 1494, f. 122r.

literature

Luke Wadding, Scriptores trium Ordinum Fratrum Minorum (ed. Rome, 1908), 254; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 353; G.G. Sbaraglia, Supplementum et castigatio ad Scriptores OFM (ed. 1806), 239 & (ed. Rome, 1908) I, 254; O. Scalvanti, 'Cronaca perugina inedita di Pietro Angelo di Giovanni', Bollettino della Deputazione di storia patria per l'Umbria 4 (1898), 117; M. Ciardini, Un "consilium" per il Monte di pietà di Firenze (1473) (Florence, 1905), 20 f.; A. Fantozzi, 'Documenti intorno alla beata Cecilia Coppoli clarissa (1426-1500)', Archivum Franciscanum Historicum 19 (1938), 338-341; A. Ghinato, 'Un propagatore dei Monti di Pietà del '400: P. Fortunato Coppoli da Perugia, O.F.M. († 1477)', Rivista di storia della chiesa in Italia 10 (1956), 193-211; S. Maiarelli & U. Nicolini, Il Monte dei Poveri di Perugia. Periodo delle origini (1462-1474) (Perugia, 1962), passim; G. Pagnani, 'Monti di pietà', in: Dizionario degli istituti di perfezione VI (Rome, 1973), 119-122; Ariel Toaff. The Jews in Medieval Assisi, 1305-1487. A Social and Economie History of a Small Jewish Community in Italy (Florence: Leo S. Olschi, 1979), 60 & passim; A. Bartoli Langeli, 'La famiglia Coppoli nella società perugina del Duecento', in: Francescanesimo e società cittadina: l'esempio di Perugia (Perugia, 1979), 89; M. G. Muzzarelli, 'Un bilancio storico-grafico sui Monti di Pietà', Rivista di storia della Chiesa in Italia 33 (1979), 179 (n. 75); Ugolino Nicolini, 'Coppoli, Fortunato ('frater Fortunatus Perusinus' o 'de Perusio')', Dizionario Biografico degli Italiani 28 (1983), 670-675 [http://www.treccani.it/enciclopedia/fortunato-coppoli_(Dizionario-Biografico)/];

 

 

 

 

Fortunatus de Neapoli (Fortunato di Napoli, fl. 17th cent.)

OFMCap. Italian friar and member of the Naples province. His sermons were once kept in the Immacolata Concezione friary.

works

Prediche d'Advento del P. Fortunato da Napoli: MS Naples, Biblioteca Nazionale, VIII.AA.65.

Ad uso del Pre Fortunato da Napoli, pred. capno. (...) Panegirici e sermoni (...) Prediche dell'Advento (...) prediche di Santi (...): MS Naples, Biblioteca Nazionale, VIII.AA.51.

literature

Apolinaro da Valencia, Bibliotheca Fratrum Minorum Capuccinorum Provinciae Neapolitanae (Naples, 1886), 90-91.

 

 

 

 

Fortunatus de Rovigo (Fortunato da Rovigo/Fortunato Mattaraia/Antonio Mattaraia, d. 1701)

OFMCap. Italian lay Capuchin friar and botanist. Born in Rovigo on 10 May 1638 as son of Gasparo and Elena Mattaraia. Entered the Capuchin order in 1658 in the local S. Michele Arcangelo friary, where he completed his noviciate and made his profession on 26 January 1659, adopting the order name Fortunato. Was sent to Padua to be trained as herbalist/infirmarer under fra Gregorio da Padova. There he specialised in botanical learning, and he continued to do so after he became an infirmarer in Venice and later in the Capuchin friary of Verona and he maintained for many years a correspondence with leading Italian and foreigns botanists, many of whom are named in the ninth volume of his Erbario. He also profited from seeds and specimen sent to him by friar-missionaries in other parts of the world. A first literary product reflecting his expertise was the seven-volume Tavola di Montebaldo fiorito (1690), which never reached the printing press and much of which was lost in 1842, except for a few fragments (first 54 folios) now kept in the Biblioteca Mediceo-Laurenziana of Florence. This Tavola was followed by an ever bigger botanical undertaking in seven/nine volumes, the Theatrum plantarum or the Erbario, six of which were produced by Fortunato, and the remaining were the work of his pupil Petronio da Verona. This work was intended to be published, but somehow never made it completely to the printing press. It was kept in manuscript format in the Capuchin convent of Verona until the reduction of Italian monasteries in 1866. After decades of neglect it found its way into the collections of the Verona Museo di scienza naturale di Verona (Sezione Botanica), whereas L'indice vecchio delle piante dell'Erbario, produced by Petronio da Verona, is kept in Mestre, in the Capuchin Archivio della Curia provinciale.

works

Tavola di Montebaldo fiorito: MS Florence, Biblioteca Mediceo-Laurenziana, Ashb. 261 (fragments).

Theatrum plantarum/Erbario, 9 Vols.: MSS Verona Museo di scienza naturale di Verona (Sezione Botanica). Check!

Selva di varie compositioni appartenanti all'arte medica: MS Capuchin convent library of Venice? Check!

literature

Luigi Gaitier, Elogio di frate Fortunato da Rovigo infermiere cappuccino del secolo decimosettimo letto da Luigi Gaiter p. veronese nella chiesa de rr. pp. cappuccini in Verona il giorno 4. maggio 1840. nel quale fu dedicato nel convento medesimo un pubblico monumento alla sua memoria (Verona: Paolo Libanti, 1840) [accessible via Google Books]; Cenni intorno alla chiesa e convento dei cappuccini in Rovigo (Rovigo, 1851), 30-32; Bernardino da Cittadella, 'Un frate botanico del '600: Fortunato da Rovigo', L'Italia Francescana 3 (1928), 220-226; U. Tergolina, 'Cappuccini botanici: fra Fortunato da Rovigo, fra Petronio da Verona', Venezie Francescane 1:3 (1932), 147-162 [? also published as a small monograph La Tipografica Veronese, 1932]; A. Broglio, Il convento e i frati minori cappuccini di Rovigo (Rovigo, 1936), 16-19; Giovanni Crisostomo da Cittadella, Biblioteca dei frati minori cappuccini della provincia di Venezia (1535-1939) (Padua, 1944), 281f.; Lexicon Capuccinum, 607; Cesare da Reana, 'Fra Fortunato da Rovigo', La Palestra del Clero 35 (1956), 610-615; Pamela Anastasio, ‘Fortunato da Rovigo’, DBI XLIX, 243-244.

 

 

 

 

Fortunatus de Sospitello (Fortunato da Sospitello, fl. 17th cent.)

OFMRef. Italian friar from the San Tommaso Apostolo province. Lector of theology.

works

Antiquioritas Franciscana ad libram historicae veritatis examinata: Opusculum ex tom. II. lib. VI. cap. XVI. Orbis Seraphici P. Dominici de Gubernatis à Sospitello, Ordin. Minor. Strict. Observ. Chronologi, & ex opusculo secundo P. Joannis Franchini Ordin. Min. Conventualium Procuratoris Generalis collectum, & ad majorem lectorum commoditatem per paragraphos digestum, utriusque authoris textu in singulis paragraphis litteraliter inserto (...) (Lyon: Jean & Claude Anisson, 1685).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 353.

 

 

 

 

Fortunatus de Viralo (Fortuné du Virail, fl. second half 17th cent.)

OFMRec. French friar from the Saint Bernardin province (or from the Saint-Denis province?). Preacher and religious author. Definitor, custos and confessor of Queen Anne of Austria.

works

L'amour de tous les siècles envers l'immaculée Conception de la Mère de Dieu, ou l'alliance des deux misteres du tres-Saint & adorable Sacrement de l'Autel & de l'immaculée Conception (...) (Paris: Denis Thierry, 1655). Accessible via Google Books.

Psalterium Davidicum beatae et immaculatae Dei genitici Mariae ita fideliter adaptatum et multiplici sensu elicidatum, ut quilibet psalmus psalmo et versus versui respondeat (Lyon: Heritier Jean Baptiste De Ville, 1677). Accessible via the Bibliothèque Municipale de Lyon and via Google Books.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 353; Fabienne Henryot, 'Portrait du récollet en écrivain au XVIIe siècle', in: Les récollets, en quête d’une identité franciscaine, actes du colloque de Paris, 1er-2 juin 2012, ed. C. Galland, F. Guilloux & P. Moracchini (Tours: PUFR, 2014), 228-229.

 

 

 

 

Fortunatus Hueber (fl. 17th century)

OFMRef. German friar. Scotist, mariologist, angelologist, order historian, moral theologian and hagiographer from Bavaria. Born in Neustadt an der Donau, he entered the order in the Bavaria province on 5 November 1654. He fulfilled functions as theology lector, cathedral preacher in Freising (between 1670 and 1676), and provincial of the Bavaria province. In 1679, he was elected definitor-general and appointed order historian for his province. In 1698 he obtained the title scriptor ordinis. For a considerable period, he was also confessor to the Clarissan St. Jacob am Anger monastery in Munich. At several occasions, he performed visitations of the Bohemian province and the Hungarian St. Salvator province as order commissary. He died in 1706 in Munich.

works

Zoologia moralis, 2 Vols.?

Ens metalogicvm: sub cultu panegyrico entis eucharistici expositum disputationi publicae ad mentem doct. subt. Ioannis Duns Scoti in conventu Landishutano ss. caeli principum Petri et Pauli, fratrum minorum S. Francisci reformatorum (Munich: Lucas Straub, 1664).

Libellus thesium de mirabilibus operibus Domini (Munich, 1665).

Seraphische Lehrschuel Der Geistlichen Ubungen und wahren Andacht (Munich: Lucas Straub, 1670). Available via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek and via Google Books.

Das Leben des H. Petrus von Alcantara (Munich, 1670).

Homo primus et secundus in mundum prolatus (Munich, 1670).

Candor lucis aeternae, lilium regale fragans virgineum, seu D. Antonium de Padua (Munich, 1670).

Vnsterbljche Gedächtnvs Der vortrefflichen Geschichten, Heiligen Stifftungen und wunderlichen Standsverãnderungen, Welche dem Bayrischen hohen Alter haben eingedruckt Die Dapfere, Mächtige vnd Durchleichtige Hölden Von Thaurn, Andechs vnd Hohenwarth (...) (Ingolstadt: Johann Ostermaijr, 1670). Accessible via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek and via Google Books.

Historia der Helden und Herren von Andechs (Ingolstadt, 1670).

Zeitiger Granatapfel der allerscheinbaristen Wunderzierden in denen wunderthätigen Bildsäulen Unser lieben Frauen, der allerheiligsten Iungfrau Mutter Gottes Maria, bey zweyen hochansehnlichen Völkern der Bayrn und Böhamen, besonders von der blutfliessenden Bildsäulen der gnadenreichisten Himmelskönigin und Trösterin aller Betrübten zu Newkirchen in Kur-Bayrn, am Ober Böhamer-Wald gelegen (Munich: Lucas Straub, 1671). Available via Google Books and the Staatsbibliothek Regensburg.

Morgenländische Perlmuschl der himmlischen Belohnung und Freudens-Geniessung. An dem Fest-Tag Aller-Heiligen, im Jahr 1674, Vor einer volksreichen, ansehentlichen und andaechtigen Versammlung. In den churffuerstlichen, hochloeblichen Stifft und Pfarz-Kirchen der Chur-Bayrischen Haupt- und Regierungs-Stadt Straubing. Durch ein verguenstigte Ehren-Predig eroeffnet, geschaetzt und aussgeschenckt von Fortunato Hueber (...) (Munich: Lucas Straub, 1674). Available via Google Books.

Ornithologiae Moralis, Per Discursus Praedicabiles: ex omni genere Sacrarum Scientiarum, Historiarum, Eruditionum, Antiquitatum, Proprietatum, Doctrinarum, Conceptuum, Curiositatum, Legum, Institutionum, Sentetiarum, Affectuum, Argumentorum, Locorum & Materiarum Copiose Inventos, Svbtiliter ordinatos, facunde propositos et salubriter auditos: Formatae, Dispositae, Exornatae Et Sacris Oratoribus (...) Donatae. Pro Festis Per Annum, Ac Celeberiorum Ordinum Fundatoribus, 2 Vols. (Munich: Jaecklin, 1678). Available via Google Books and via the Biblioteca Nazionale of Naples.

Apparatus solemnis sublimis et illimis pro felicibus ac publicis auspiciis ad diademata, coronas, insulas, praelaturas, primitias, investituras, professiones, gradus, et varios cim saecularium, tum maxime ecclesiasticorum et regularium status inaugurandos (...) (Munich: Johann Jaecklin, 1680). Available via Google Books.

Tägliche und Merckwirdige Raiß-Beschreibung P. Fortunati Hueber S. Francisci Ordens der Reformierten Chur Bayerischen Provinz (…) in Hispanien nach Toleto zum General Capitl gereißet im Jahr 1682, ed. Irmgard E. Zwingler, in: Jahrbuch des Vereins für Augsburger Bistumsgeschichte 43 (2009), 353-544.

Saeculum conventus Monacensis Franziscanorum (Munich: Johann Jaecklin, 1684). Available via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek and via Google Books.

Sanctuarium praelatorum seu exhortationes Regulares & Ecclesiasticae, ad sublimia virtutum Exercitia & Conversationem Apostolicam directae. Sub variis Figuris ac Symbolis, potissimum es Sacra Scriptura analogice depromptum (...) (Munich: Johann Jaecklin, 1684). Accessible via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek and via Google Books.

Dreyfache Chronickh von dem dreyfachen Orden deß großen H. Seraphinischen Ordensstifters Francisci so weith er sich in Ober- und Nider-Deutschland erstrecket/Dreyfaches Chronicon vom Orden des heiligen Franziskus in Teutschland (München, 1686). Available via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek, the British Library, and via Google Books.

Stammen-Buch, Oder Ordentliche Vorstellung unnd Jährliche Bedächtnuß aller Heyligen, Seeligen, Vortrefflichen, Wunderthättigen, Himmelswürdigen, Gnadenreichen, Hocherleuchten, Verzuckten, Vollkomnen, und Kirch-berühmten Diener unnd Dienerinnen Gottes, Martyrer, Beichtiger, Jungfrauen, Frauen unnd Büsseren (...) aus denen dreyen Ordens-Ständen (...) S. Francisci (Munich: Johann Jaecklin, 1693). Available via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek and via Google Books.

Lob-, Dank- und Ehrenreiche Gedächtniss von dem Geist- und löblichen Iungfrau-Kloster des dritten Ordens Sti. Franzisci, bey den zweyen Heiligen Ioannes, dem Tauffer und dem Evangelisten, auf der Stiegen, deren Ridler benamset, zu München an der kurfürstlichen Residenz, in seinem vierhundertjährigen Saeculo oder Weltlauf mit Freuden erneuert und aufgericht (Munich: Sebastian Rauch, 1695). Available via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek and via Google Books.

Fortgang und ausführlicher Bericht deren drey Ordensständen unsers heiligen Seraphischen Vaters und Stifters Franzisci (Munich, 1695).

Quodlibetum angelico-historicum de sanctis angelorum beneficiis, lateinisch und teutsch (Augsburg, 1697).

Menologium, seu brevis et compendiosa illuminatio, relucens in splendoribus sanctorum, beatorum, miraculosorum, incorruptorum, extaticorum, beneficorum, et quocunque Sanctimoniae, vel Virtutis Fulgore, Illustrium, Singularium, aut Praecellentium Falumorum Famularumque Dei, Martyrum, Confessorum, Virginum, Viduarum, Poeninentium. Ab initio Minoritici Instituti usque ad moderna tempora, ex triplici-ordine I. Fratrum Minorum (...) II. Clarissarum (...) III. Utriusque Sexus Poenitentium (...) (Munich: Johann Lucas Straub, 1698). Accessible via Google Books. This provides lives of the beatified and saints of the Franciscan order, and is arranged according to the liturgical year. It is an extension of the Stammenbuch from 1693.

Quodlibetum Angelico-Historicum (Augsburg, 1697), A German-Latin work on the history of the cult of angels.

Allerley Englische Geschichten, Unzerstöhrlich, unbeleibt, unzahlbar (...) Welchen allen vorstehet Der Heil. Ertz-Engel Michael, Der Ehrenreichiste Fürst deß Himmels (...), Deren Sterbenden Tröster, Schiedmann, Helffer, (...) Forderist denen jenigen Christglaubigen, Welche auff dem Weeg deß Heyls, an Leben, Verdienst und Tugenden (...) seynd vorgesehen (...) (Munich: Johann Lucas Straub, 1727). Available via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek and via Google Books.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 352-353; Winfried Baumann & Lenka Matuskova, Wallfahren als Grenzgang: Jiri Plachy SJ und Fortunat Hueber OFM (Pardubice: Univezita Pardubice, Fakulta filozoficka, 2018). See also the references in the Deutsche Biographie [https://www.deutsche-biographie.de/pnd123139465.html]

 

 

 

 

Fortunatus Losiewski (Fortunato Losiewskiego d. 1751)

OFMConv. Polish friar. Preached in Cracow and Warshaw. A series of sermon collections in Polish seems to have survived.

works

Here are given the Latin titles as found in an Daniel A. Janocki, Polonia litterata nostri temporis (Bratislava: Jacob Korn, 1750) I, 43-44:

Conciones Vernaculas, de Sacrae coenae Mysteriis (Warshaw, 1729/Cracow, 1736).

Conciones Vernaculas, de quinque Sensibus Humanis (Cracow, 1735).

Conciones Vernaculas, de Adventu Domini (Cracow, 1736).

De Studiis, in quibus Homo Religiosus versari debet, libellum, sermone patrio confectum (Cracow, 1741).

De Moribus, Homine Religiosi, dignis, libellum (Cracow, 1744).

literature

Daniel A. Janocki, Polonia litterata nostri temporis (Bratislava: Jacob Korn, 1750) I, 43-44; Ryszard Wróbel, “By stanal pokój miedzy nami i Bogiem’. Krakowskie kazania Fortunata Losiewskiego OFMConv’, in: Wielcy kaznodzieje Krakowa. Studia in honorem prof. Eduardi Staniek, ed. Kazimierza Panusia (Cracow: Wydawnictwo UNUM, 2006), 289-320; Ryszard Wróbel, ‘Póznobarokowe kaznodziejstwo franciskanskie na przyklazie adwentowych I pasyjnych kazan o Fortunata Losiewskiego’, W nurcie franciszkanskim 15 (2006), 173-203; Ryszard Wróbel, ‘Pasyjne kazania o. Fortunata Losiewskiego, jako przyklad kaznodziejstwa póznobarokowego’, Polonia Sacra 11:21 (2007), 245-266 [On the Passion sermons of Fortunato as an example of late Baroque preaching].

 

 

 

 

Fortunatus Scansani (Fortunato Scansani di Guastalla, d. 1787)

OFM. Italian friar from the Bologna province. Studied in Jesuit schools before he took the habit of the Observant Franciscans at the age of 18 in Bussetto. He studied philosophy in Ferrara and theology in Bologna. Subsequently active as a lector of philosophy and theology at Ferrara. After reaching the status of lector jubilatus, he became prefectus studiorum in Bologna and also distinguished himself as a preacher, and as consultant for the inquisition. While giving a panegyrical sermon in Mantua in 1787 he died of a stroke at the age of 51.

works

Orazione dell'invenzione del santo legno della croce. Check!

literature

Sigismondo da Venezia, Biografia serafica degli uomini illustri che fiorirono nel francescano istituto (...) (Venice: G.B. Merlo, 1846), 831-832.

 

 

 

 

Francisca Clara de Sancto Levino (Françoise-Claire de Saint-Lievin, 1629-1652)

TOR. Flemish Recollect penitent. Born as Levine Sanders in Tamise (Eastern Flanders, current-day Belgium) on 9 September 1629. At the age of 12 or 14, she joined a convent established in 1626 by Jeanne Neerinck at Philippeville. That convent was a part of a new very strict branch established by Jeanne: Recollect Penitents. Françoise-Claire took the habit there on 1 August 1649 and soon became known for her visions, and other tokens of holiness. She lived part of her life secluded from other sisters, to whom she wrote a number of spiritual letters. Françoise-Claire died on 31 January 1652. She was an initiator of the devotion to the sacred heart.

works

Letters. 24 of her Flemish letters survive, as well as 3 of her French letters. See for more information: C. de Clercq, 'Multiples éditions concernant Soeur Françoise-Claire de Saint-Liévin', Franciscana (NL) 19 (1964), 137-146.

Statutes: A series of statutes compiled for external spiriual friends (later a confraternity) organised by Françoise-Claire. See: Kort begryp vanden oorsprongh, voort-gangh, oeffeninghen, reghels etc. van een seer devoot Broederschap eerst begonst in ‘t Clooster der Penitenten op S. Pieters neffens Ghendt, door (saligher memorie) Sr. Francoise Clara van S. Lieven, religieuse van het selve Clooster, ed. Fulgentius Bottens, Lector Jubilatus Custos Custodum (Bruges: Pieter van Pee, 1685).

Spiritual exercises. See: Korte ende soete inleydinghe tot ende in het goddelick ende minnelick herte vanden Heere Jesus, al-waer de ziele is kommende tot een aldervolmaeckste vereeninghe met Godt, door den wegh van sijn vijf bloedighe wonden, ghetrocken uyt de schriften van (saligher memorie) Sr. Francoise Clara van S. Lieven, Penit. Rec. (Bruges: Pieter van Pee, 1685).

vitae

Het leven en de goddelycke leeeringhen van Sr. Francoyse Clara van S. Lieven, Religieuse van de derde Orden van S. Francoys in het Clooster vande Poenitenten op S. Pieters, neffens Ghendt. By een vergadert uyt gheloofweerdighe schriften van de Eerw. Moeder des selven Cloosters, ende andere treffelijcke Religieusen, die noch leven, ende ghetuyghenisse gheven van het ghene sy ghesien, ende uyt haeren eyghen mondt ghehoort hebben, ed. P. Franciscus Cauwe OFMRec (Dunkirque: Jan Wyns, 1677). A second edition appeared in 1685 and a French adaptation appeared at Liège under the name of Gilles Laoureux OFMRec. A third Flemish edition came out in Ghent: Lieven de Clerck, 1710.

literature

C. de Clercq, 'Multiples éditions concernant Soeur Françoise-Claire de Saint-Liévin', Franciscana (NL) 19 (1964), 137-146; C. de Clercq, 'Françoise-Claire de Saint-Liévin', in: Dictionnaire d’histoire et de géographie ecclésiastique XVIII, 981-982.

 

 

 

 

Francisca de Clara Monte (Françoise de Clermont, ffl. late 13th cent.)

OSC. French poor Clare living in the late 13th century in the Avignon monastery and called beata in some ancient Franciscan martyriologies. On a possible erroneous identification with the beatified Marie de Clermont, a sixteenth century woman and sister of Cardinal georges d’Amboise, pontifical legate in Avignon, see the remarks of R. Aubert in DHGE XVIII, 973.

works

To be continued...

vitae

AASS Oct. XI, 390; A. du Monstier, Martyrologium Franciscanum, 2nd ed. (Paris, 1653), 435-436.

literature

DHGE XVIII, 973; Bibliotheca Sanctorum V, 1007.

 

 

 

 

Francisca de Columna (Francisca de la Columna, fl. early 18th cent.)

OSC. Portuguese Poor Clare from Torres Novas. Became abbess of the Espíritu Santo de Lisboa.

works

Comedia ao Nascimento da Christo (Barbosa, 1650). A versified dramatic representation of the nativity of Christ.

literature

Romania 33 (1915), 532; Serrano y Sanz, Apuntes para una biblioteca de escritores españolas (Madrid, 1903) I, 275; S. Eijan, La poesía franciscana (Santiago, 1936), 355.

 

 

 

 

Francisca de Jesu (Francisca de Jesus Borja y Enríques/Isabel Borja y Enríquez, 1498-1557)

OSC. Spanish Observant Poor Clare. She was born in Gandía on 15 January 1498, as the daughter of Juan Borja (second Duke of Gandía) and María Enríquez de Luna. She entered the Poor Clares of the Descalzas de Sta Clara de Gandía in 1510, overcoming initial resistance of her parents, who wanted to marry her off. Soon after her profession, she was joined in the convent by her mother (now a widow), who became abbess of the convent between 1514 and 1519. Francesca herself was elected abbess of the convent in 1533. Late in her life, Francesca became involved with the founding of new Poor Clare communities, and she died at the newly established Valladolid convent on October 28, 1557. Francesca was an accomplished Latinist and wrote both in Latin and in the Castilian vernacular. Some letters and the ‘Exhortaciones a las religiosas’ still survive.

works

Exhortaciones a las religiosas, found in: J. Carillo, Relación histórica de la real fundación del Monasterio de las Descalzas de Santa Clara de la Villa de Madrid (Madrid, 1616), ff. 77-84. Some passages of these Exhortaciones have been published in Escritos Clarisas Españolas. Antología, ed. Maria Victoria Triviño, OSC, Biblioteca de autores cristianos 523 (Madrid, 1992), 23-26. These exhortations can be seen as a manual of spiritual instruction, dealing with issues as obedience, peace, mutual charity and love, the tasks and behaviour of convent officials, and the exercise of prayer.

De la imagen de Dios borrada, que es el alma del pecador, included in: Francisco de Borja, Tratados espirituales, ed. Cándido de Dalmases (Barcelona: J. Flors 1964).

Cartas. Three of her many letters can be found in J. Llopis OFM, Crónica del Real Monasterio de la Seráfica Madre Santa Clara de la ciudad de Gandía: MS Gandía, Archivo Comunal I ff. 658-661, 665-668. One of these letters, namely a letter on the futility of temporal guidance adressed to Doña Luisa Borja y Aragón (Countes of Ribagorza and Duchess of Villa-Hermosa) has been published in Escritos Clarisas Españolas. Antología, ed. Maria Victoria Triviño, OSC, Biblioteca de autores cristianos 523 (Madrid, 1992), 27.

literature

Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 239-240; See also https://es.wikipedia.org/wiki/Francisca_de_Jes%C3%BAs

 

 

 

 

Francisca de Triglis (Francesca del Triglio/Francesca del Serrone, d. 1601)

TOR. Italian tertiary. Daughter of peasants from Serrone (third child of Ciccone 'del Triglio' and Menica Boccaccio), who was unable to join a monastery but was able to follow a tertiary life. She was vested om February 22, 1579, and lived a pious religious life in dwellings of her family. Known for her devout verses and spiritual letters. She died at the age of 43 in the house of her niece near San Severino on April 7, 1601. Her life is known in particular through the vitar devoted to her by her confessors, the Barnabite Giulio Scampoli, and the Jesuit Giovanni Battista Cancellotti.

works

Devout verses and spiritual letters. To be continued...

vitae

Giulio Scampoli Barnabita, Vita di Suor Francesca del Serrone del Territorio di S. Severino Tertiaria di S. Francesco descritta in tre libri (Macerata: Agostino Grisei, 1649). Accessible via the Biblioteca Nazionale Vittorio Emanuele in Rome; Giovanni Battista Cancellotti, Vita della venerabile serva di Dio Francesca del Serrone di San Severino, terziaria di s. Francesco (Rome, 1665).

literature

Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 240; Devout Laywomen in the Early Modern World, ad indicem.

 

 

 

 

Francisca Farnese (Francesca Farnese, 1593-1651)

OSC. Italian Poor Clare of noble descent. Born in Parma in 1593 (baptised Isabella). Educated at the Parmese court in highly refined courtly culture. He was supposed to marry but changed her mind at an early age, after which the family decided to let her enter at the early age of nine in the Poor Clare San Lorenzo in Panisperna monastery, Rome, where her aunt Francesca was abbess. She returned once more for several months to her family, to enter finally at the age of 14 as a novice, taking herself the name Francesca as well. Her sister Vittoria also came to live there. After a number of years, when her religious vocation had solidified and her spiritual ambitions had manifested themselves, her father, the Duke Maro Farnese, called her to his lands in the Farnese area, where he founded the Santa Maria delle Grazie monastery. Initially, Francesca became novice master in the new house. Thereafter she became first vicar and later abbess. During her vicariate time, she was tasked to edit a set of new Costituzioni. later in life, she helped found the Poor Clare monastery of Albano, the Santissima Concezione monastery in Rome, and she was involved with the reforms of the Santa Maria degli Angeli monastery of Palestrina. She died in the Santissima Concezione monastery in Rome at the age of 59 on 17 October 1651.

works

Costituzioni delle monache delli monasteri di S. Maria delle Gratie di Farnese, della Concettione di Albano e di S. Chiara in Palestrina (Rome: Stamperia della Reverenda Camera Apostolica, 1640/1731).

Meditative texts and prayers for her fellow nuns. Check!

Poemata sacra (Venice: Giovanni Giacomo Hertz, 1679).

Spiritual autobiography (written at the ruquest of her confessor). Check!

Canticum de Assumptione B. Mariae Virginis (1654). Check!

Instructive letter expressing her last will concerning the observance of her monastic constitutions to her fellow nuns. Check!

vitae

A. Nicoletti, Vita della Venerabile Madre Suor Francesca Farnese detta di Gesù-Maria, dell’Ordine di S. Chiara (Rome, 1678).

literature

G. De Dominicis, Suor Maria Francesca Farnese dell’ordine di S. Chiara, fondatrice dei monasteri di Farnese, di Albano, della SS.ma Concezione in Roma e riformatrice del monastero di Palestrina (Rome, 1981); Valeria Rubbi, 'Architettura conventuale femminile: il problema di una definizione tipologica', in: Caterina Vigri. La santa e la città, Atti del Convegno Bologna, 13-15 Novembre 2002, ed. Claudio Leonardi, Caterina Vigri. La Santa e la Città, 5 (Florence: SISMEL – Edizioni del Galluzzo, 2004), 259-267.

 

 

 

 

Francisca Josepha de Conceptione Castillo (Francisca Josefa de la Concepcion Castillo, 1671-1742)

OSC. Colombian friar and spiritual author.

works

Sentimientos espirituales de la Venerable Madre Francisca Josefa de la Concepción de Castillo (Santa Fe de Bogotá: Imp. Bruno Espinosa, 1743).

Vida de la Madre Francisca Josefa de la Concepción, escrita por ella misma (Filadelfia, 1817).

Deliquios del divino amor en corazón de la criatura y en las agonías de Huerto..

To be continued...

Opera omnia, see: Obras Completas de la Madre Francisca Josefa de Castillo, ed. Dario Achury Valenzuela (Bogota: Banco de la Republica, 1968).

literature

Serrano y Sanz, Apuntes para una biblioteca de escritores españolas (Madrid, 1903) III, 3-7; S. Eijan, La poesía franciscana (Santiago, 1936), 353-354.

 

 

 

 

Francisca Sanchez (Francisca Sanchéz de Villamayor, fl. ca. 1700)

OSC. Spanish Poor Clare from Madrid. Poet.

works

Religious poetry. Known for the a sonnet 'No eleva el sol con más suave estilo/de las flores las perlas que dio aurora...', which found its way in: Sagrada métrica lid, que al supremo general impulso de seis sonoros toques, en obsequio del mejor sol Santa María de Jesús, cantó el convento de San Diego de Alcalá, ed. Joaquín de Aguirre (Alcalá: José Espartosa, 1730).

literature

Serrano y Sanz, Apuntes para una biblioteca de escritores españolas (Madrid, 1903) II, 360.

 

 

 

 

Francisca Taffin (Françoise de Saint Omer Taffin, 1581-1642)

TORCap. Belgian Capuchin nun of noble descent. Born as Françoise Taffin at Saint-Omer on 4 January 1581. She married at the age of 16 with Alexandre Maes, chastellain of Bourbourg. They had two daughters together. Already then, she was attracted by the Capuchins and their lifestyle. Had cordial relations with Augustine of Béthune, who became her spiritual director in the winter of 1611/1612. Once widowed in 1614, Françoise decided for a religious life. As the female Capuchins of Paris did not accept foreign postulants, Augustine advised her to estabnlish a religious community in her own house in Bourbourg as regular tertiary. She lived there with her daughters and several others and adopted a lifestyle with Capuchin overtones. Over time, Françoise was able to establish other houses in Bergen, St. Omer, Aire, Lille, Douai, Courtrai, Liège, St.-Trond and even in Cologne, Bonn and Paderborn. As such, she was the founder of a network of female Capuchin tertiary houses in the Low Countries and the German Rhineland. The mother convent in Bourbourg eventually was extended to be able to house up till 50 women. Françoise was assisted by Augustine of Bethune (who also helped Françoise to edit the first edition of the ‘Constitutions régulières des soeurs de la pénitence du tiers ordre réformé, dictes vulgairement capucines’ (St.-Omer, 1627). When the congregation grew and expanded, the Capuchin friar Simon of Audenaerde obtained papal approval and an official aggregation with the Capuchin Third Order. The constitutions of the congregation were approved by the pope on 22 November 1630. Françoise died on 29 December 1642 in Bourbourg. Several of her religious writings have survived. Most of these were not published during her lifetime. All of them show an ecclectic spirituality with substantual influence of John of the Cross.

works

Constitutions régulières des soeurs de la pénitence du tiers ordre réformé, dictes vulgairement capucines (St.-Omer, 1627).

Rituel (never published during the author's lifetime): MS. See Hildebrand van Hoogleden, De Kapucijnen in de Nederlanden (Antwerp, 1955) IX, 202-217; Idem, ‘Notes sur le P. Augustin de Béthune et les premières capucines flamandes’, Études Franciscaines 42 (1930), 316-323.

Instructions (never published during the author's lifetime): MS. See Hildebrand van Hoogleden, De Kapucijnen in de Nederlanden (Antwerp, 1955) IX, 202-217; Idem, ‘Notes sur le P. Augustin de Béthune et les premières capucines flamandes’, Études Franciscaines 42 (1930), 316-323.

Spiritual writings (never published during the author's lifetime). See: Bullarium Franciscanum OFMCap V (ed. Rome, 1748), 237-265; Hildebrand van Hoogleden, De Kapucijnen in de Nederlanden (Antwerp, 1955) IX, 202-217; Idem, ‘Notes sur le P. Augustin de Béthune et les premières capucines flamandes’, Études Franciscaines 42 (1930), 316-323.

literature

Frédégand Callaey d’Anvers, 'Drie stukken betreffende Zuster Francisca Taffin van Sint-Omaars', Neerlandia Franciscana 4 (1921), 269-276.DSpir V, 1125-1126; LexCap (Rome, 1951), 1665-1666; G. Coolen, Bulletin de la Société académique des antiquaires de la Morinie 19 (1961), 417-434.

 

 

 

 

Francisca van der Haeghen (Françoise van der Haeghen, 1582-1639)

OSC. Belgian Colettine nun from Ghent. She became abbess of the new monastery of Tournai by 1626. She wrote for her nuns several spiritual treatises.

works

Le temps spirituel. Check!

vitae

Abregé de la vie de la vénérable mère Françoise Vanderhaeghen, première Abbesse & fondatrice du Couvent de l'Immaculée Conception de Notre-Dame, des religieuses Clairisses de Tournay (Tournai: l'imprimerie de E. J. Henry, 1789)

literature

To be continued...

 

 

 

 

Francischinus de Baisaria ?

To be continued

 

 

 

 

Franciscus Abadía (fl. c. 1762)

OFM. Spanish friar. Lector (Nuestra Señora de Jesus friary) and Preacher in the Aragon province. Wrote on the immaculate conception.

literature

AIA 15 (1955), 211-212.

 

 

 

 

Franciscus A. de los Reyes (Francisco de los Reyes, fl. 18th cent.)

OFM. Spanish Friar.

works

Historia de América: MS Madrid, Nac., 2550 [Castro, Madrid, n. 152]

 

 

 

 

Franciscus Adriani (Francesco Adriani, mid fourteenth century)

OM. Italian friar from Bologna. Baccalaureus (Paris?),`vir angelicae vitae' and fellow founder of the Faculty of Theology in Bologna. Renowned preacher. In 1349 he took part in the election of the provincial minister as discretus of Bologna. To him is ascribed a Tractatus in Symbolum S. Athanasii (now lost?)

works

Tractatus in Symbolum S. Athanasii. Lost?

literature

Sbaralea, Supplementum (ed. Rome, 1806), 240-241 & (ed. Rome, 1908) I, 255; Mazzetti, Repertorio dei professori di Bologna (Bologna, 1847), 1267; B. Pergamo, AFH, 27 (1934), 8-9; C. Piana, Chartularium, AF, 11(1970), 16-18, n. 22; DHGE, XVIII,679-680.

 

 

 

 

Franciscus Alarcón (Francisco Alarcón, fl. 18 th cent.)

OFM. Guatemalan Franciscan friar.

works

De los seis principales daños del pecado mortal. ?

Noticias escogidas sagradas y profanas ?

literature

A Bio-Bibliography of Franciscan Authors in Colonial Central America, ed. Eleanor B. Adams (Washington D.C.: Academy of American Franciscan History, 1953), 5.

 

 

 

 

Franciscus Amperle (Franciscus Aempherle, fl. ca. 1600)

OFM. German friar, who received part of his theological education in Munich.

works

De Almo Sacrae Evcharistiae Sacramento Disputatio Theologica. Praeside V.P.F. Marquardo Leone Ordinis Minorum Regularis Observ. &x. SS. Theologiae & Philosophiae in conventu Monacensis Professore proposita. Respondente F. Francisco Aempherle eiusdem ordinis, et SS> Theologiae Studioso (...) (Munich: Adam Berg, 1597). Accessible via Google Books and via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek.

De supersubstantiali, secretissimaque divina Dei essentia. Indagines Theologicae in monasterio Monacensi ordinis fratrum minorum S. Francisci de Observantia ad publicam disputationem propositae, Mense Iulio, Die 12, Praeside V.P.F. Marquardo Leone eiusdem ord. & Monasterii S.S. Theologiae Lectore. Respondente Religioso Fratre Francisco Aempherle, praefati ord., & Monast. S. Theologiae Studioso (Munich: Adam Berg, 1601). Accessible via Google Books and via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek.

 

 

 

 

Franciscus Andegavensis (Francois d'Angers, fl. first half 17th cent.)

OFMCap. French friar from the Paris province. Preacher and historian.

works

L'histoire de la mission des pères capucins de la province de Touraine â Maroc (Niort: veuve Jean Bureau, 1644). For a modern edition see also: L'histoire de la mission des pères capucins de la province de Touraine â Maroc, 1624–1636 (Rome: Archives Générales de l'Ordre des Capucins, 1888).

Vie du père Joseph Le Clerc du Tremblay (Paris: Denis Thierry, 1645).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 357.

 

 

 

 

Franciscus Alvatus (Francesco Alvato d'Asti, fl. 15th cent. ?)

OM. Italian friar from Asti. Theologian.

works

Postillae in Evangelia ?

Sermones Quaragesimales ?

literature

Wadding, Scriptores; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 356; Bollettino storico-bibliografico subalpino 3 (1898), 175.

 

 

 

 

Franciscus Alvarez de Hinojosa (Francisco Álvarez de Hinojosa, fl. 1700)

TOR. Spanish regular tertiary from the Andalusia (Baetica) province. Lector of theology.

works

Oracion funebre en las honras de (...) Juan de S. Bernardo, Lector Jubilado, Calificador del Santo Oficio, Examinador Synodal de Sevilla (Sevilla: Juan de la Puerta, 1700).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 356.

 

 

 

 

Franciscus Ameyugo (Francisco Ameyugo/Francisco Amejugo, fl. second half 17th cent.)

OFM. Spanish friar. Preacher, long-term lector and provincial minister of the Burgos province. Confessor and biographer of the Poor Clare Sor Juana de Jesús María. The biography he wrote, which went quickly through two editions, drew the attention of the Spanish inquisition and was forbidden completely in March 1679. This verdict was upheld in later editions of the index. This notwithstanding, German and Latin versions of the work appeared later on. Francisco also published other works, such as sermons and the Rethorica Sagrada y euangelica, which is a kind of preaching manual/model sermon collection.

works

Sermon de la Inmaculada y Purissima Concepcion de Maria Señora Nuestra; : predicado en el hospital de la Concepcion de la (...) ciudad de Burgos (...) por el Padre Fray Francisco de Ameyugo (Burgos: Diego de Nieva Murillo, 1657).

Nueva Maravilla de la gracia, descubierta en la vida de la venerable madre sor Juana de Jesus Maria, monja del gravissimo Convento de S. Clara de Burgos (...)(Madrid: Bernardo de Villa-Diego, 1673/Madrid: Gonzalez de Rayes, 1674/Barcelona: Martin Gelabert, 1676/Madrid: Iuan Garcia Infançon, 1677).Both the 1674 and 1676 editions are available via Google Books. The link to a digital copty via www.europeana.eu does not seem to work.

Neues Wunder der Gnaden zu findem im Leben der ehrwürdigen Mutter Sr. Joannae von Jesus Maria (...) (Cologne: Erben Johannes Widenfeld & Godefridus de Berges, 1682). This edition is available via Google Books.

Novum gratiae prodigium: sive vita venerabilis matris sororis Joannae a Jesu Maria (Cologne: Erben Johannes Widenfeld & Godefridus de Berges, 1689). This edition is available via Google Books.

Rethorica Sagrada y euangelica: ilustrada con la practica de diversos artificios rethoricos para proponer la palabra divina (Zaragoza: Juan de Ybar, 1667 & 1670/Madrid: Andrés García de la Iglesia, 1673). The Madrid 1673 edition is available via Google Books. In this work, Francisco presented the preacher as an artful practioner, almost like a painter, and as a person who used a variety of techniques/styles to convey the proper message.

Sermon de sto Domingo de la Calzada predicado en su santa iglesia cathedral, su señoria illustrissima el señor don Juan Chalaz, su dignissimo prelado (s.l., 1649).

Sermon del glorioso doctor s. Bernardo (Valladolid: Bartolomé Portolés de la Torre, 1649).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 357; Index librorum prohibitorum ac expurgandorum novissimus: pro universis Hispaniarum regnis (...), ed. Francisco Pérez de Prado (Madrid: Emmanuel Fernandez, 1747), 457; AIA 35 (1932), 536-538; AIA 15 (1955), 220-221; José Simón Díaz, Bibliografía de la literatura hispánica, 11 Vols. (Madrid, 1960-1976), V, nos. 229-239; Manuel de Castro, Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 84; Isabelle Poutrin, Le voile et la plume: autobiographie et sainteté féminine dans l'Espagne moderne (Madrid: Safer-Casa de Velázquez, 1995), passim.

 

 

 

 

Franciscus Andreas de Turro (Francisco Andrés de la Torre, fl. early 17th cent.)

OFM. Spanish friar from the Burgos province. Lector, guardian of the San Francisco de Burgos friary, provincial minister, visitator of the Los Angeles province, and between 1637 and 1646 Confidant of Sr. Maria Agreda, and supervisor of the first version of her autobiographical writings. He died on March 20, 1647.

works

Super Regulam S.P.N. Francisci. ?

Contra los Vicarios Generales Independientes ?

literature

Pedro Alamín, Sumario de la vida de la Venerable Madre Sor Iuana de Iesus Maria monja del Convento de S. Clara de Burgos (Zaragoza, 1676), 66; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 357; Francisco Palou, Relacion histórica de la vida y apostólicas tareas del venerable padre fray Junipero Serra (Mexico, 1787), 337f; AIA16 (1921), 222-223; Manuel de Castro, Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 184 (no. 828).

 

 

 

 

Franciscus Angosto (Francisco Angosto, fl. first half 17th cent.)

OFMDisc. Spanish friar from Carthagena. Studied in Salamanca. Member of the San Juan Bautista province. Custos.

works

Bona Mors: MS Avila, San Antonio ?

Defensio Franciscanae Paupertatis: MS Avila, San Antonio ?

Quaestio Regularis super quartum caput Seraphicae Regulae: MS Valencia, Conv. San Juan de la Ribera ?

Epilogus discursus Morales continens authoritatibus utriusque juris roboratus: MS Valencia, Conv. San Juan de la Ribera ?

Ordo Judicialis cum aliis quaestionibus ad Regulares spectantibus: MS Valencia, Conv. San Juan de la Ribera ?

Resolutiones moralis et quaestio 'Altissimae et Evangelicae paupertatis Decachordum': MS Valencia, Conv. San Juan de la Ribera ?

literature

Antonio Panes, Chronica de la Provincia de San Juan Bautista, de Religiosos Menores Descalzos de la Regula Observancia de Nuestro Seraphico Padre San Francisco II (1666), 306, 406, 563; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 358-359.

 

 

 

 

Franciscus Antonius Benoffi de Pesaro (Francesco Antonio Benoffi da Pesaro, 1706-1789 [1782/1786?])

OFMConv. Italian Conventual friar and master of theology. Assistant of the inquisition in Florence and subsequently inquisitor of Adria–Rovigo between 1746 and 1650, and of Aquilea between 1750 and 1667. Provincial minister of the Marches between 1764-1765. Between 1767 and 1786 inquisitor of Padua. Known for the production of a Compendio di storia minoritica, other historical Memoriae, apologetical letters, and of a Series Inquisitorum Tusciae. The latter was apparently never printed.

works

Series Inquisitorum Tusciae: Padua, Biblioteca Antoniana, MS 698 [important document for the history of the inquisition in Tuscany from the medieval period onwards].

Memorie storiche della Provincia della Marca dei Frati Minori Conventuali unite da f. Francesco Antonio Benoffi, le quali sono il frutto del suo Provincialato di quindici mesi dal Maggio 1764 a tutto Luglio 1765, ed. Stefano Rinaldi et al. (Ancona: Curia Provinciale OFMConv, 2013). Review in Collectanea Franciscana 85:1-2 (2015), 326-327.

Lettere (Ventiquattro) apologetiche a favore dell'ordine del Minori Conventuali, indiritte da un anonimo Minor Conventuale della Marca d'Ancona al M.R.P. Lettore Flaminio Anibali, da Latera, Minor Osservante, 2 Vols. (Padua: Fratelli Conzatti, 1777-1778).

Notizie interessanti. La sagra persona del gran pontefice O. M. Clemente XIV. Con l'aggiunta in fine di alcune lettere dello stesso non più stampate. Opera di un teologo italiano (Lugano: Agnelli, 1778). Accessible via Turin University Library and via Google Books.

Compendio di storia minoritica (Pesaro: Annesio Nobili, 1829) [posthumous publication]. Accessible via Google Books.

Dei procuratori generali dei minori nella curia romana. Memorie Storiche della vita di Giovanni Dacre d'Udine, Minorita, Vescovo di Trevigi, opera postuma del P.M. Francescantonio Benoffi, da Pesaro (Pesaro: Annesio Nobili, 1830).

Spirito della regola de'frati minori commentata dalle sacre costituzioni urbane de'minori conventuali. opera postuma (Giovanni Lana, 1841).

literature

Sigismondo da Venezia, Biografia serafica degli uomini illustri che fiorirono nel francescano istituto (...) (Venice: G.B. Merlo, 1846), 840; Gaetano Melzi, Dizionario di opere anonime e pseudonime di scrittori italiani o come che sia aventi relazione all'Italia II (Milan: Pirola, 1852), 110; Maria Auguista Morelli Timparano, ‘Su Francesco Antonio Benoffi da Pesaro, minore conventuale ed inquisitore, e su Giovannu Battista Dei di Firenze, antiquario ed archivista granducale: due personaggi del scolo XVIII’, Studia Oliveriana 3rd ser., 3-4 (2003-2004), 85-149.

 

 

 

 

Franciscus Antonius Blundus (Franciscus Antonius Blondus/Francesco Antonio Biondo, d. 1644)

OFMConv. Italian friar from San Severino. Entered the order in the Salerno diocese. After studies in the order’s internal colleges, he became a professor of theology at Rimini, Assisi, Bologna, Padua and Naples, to end up as regens at the St. Bonaventure college (Rome). Developed Scotist theological positions. On December 14, 1637, Biondo was appointed bishop of Capri. Three years later, on 13 December 1640, he was appointed bishop of Ortona and Campli. He died at Treglio in 1644.

works

De intellectu, voluntate, & scientia Dei (1620)?

De unitate, et trinitate in divinis (1625)?

Quaestio de adaequato philosophiae natualis obiecto iuxta mentem Iannis Duns Scoti subtilium Principis. Hac tempestate valde utilis, et ad recte naturaliter philosophandum apprime necessaria (Rome: Ludovico Grignani, 1637). Accessible via the Biblioteca Nazionale Centrale Vitt. Emanuele in Rome and via Google Books.

Disputationes Scoticae, in quibus divinae praedestinationis, et reprobationis mysterium juxta doctrinam Scoti eludicatur (Bologna, 1635 [1625?])

Tractatus Theologicus Moralis de Censuris Ecclesiasticis, Ac de Irregularitate iuxta Scoti doctrinam, in octo Disputationes distinctus (...) (Rome: Ludovico Grignani, 1636). Accessible via the Biblioteca Nazionale Centrale in Florence, and via Google Books.

literature

Lucas Wadding, Scriptores (ed. Rome, 1650) 111; Nicolaus Toppi, Biblioteca Napoletana et apparato agli huomini illustri in lettere di Napoli, e del regno (...) (Naples: Antonio Bulison, 1678), 98; G. Franchini, Bibliosofia e memorie litterarie di scrittori francescani conventuali (Modena, 1693), 223; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 360; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 241-242; J. Abate, ‘Series episcoporum ex ordine fratrum minorum conventualium assumptorum ab anno 1541 ad annum 1930’, Miscellanea Francescana 31 (1931),>>; L. Jadin, ‘Biondo’, DHGE VIIII, 1519.

 

 

 

 

Franciscus-Antonius Calegari (Francesco Antonio Calegari, 1656-1742)

OFMConv. Italian friar from Venice. Baroque music theorist, composer and chapel master, first at San Francesco di Bologna (1700), then at S. Maria Gloriosa dei Frari (Venice, 1701-1703), and later at the Basilica del Santo, Padua (1703-1727). He spent the last years of his life again at S. Maria Gloriosa dei Frari in Venice.

works

Ampla dimostrazione degli armoniali musicali tuoni (1732): MS Bergano, Biblioteca dell'Unione filarmonica. The work has been edited in the second volume of Walter William Schurr's doctoral dissertation on the composer. The Ampla dimostrazione amounts to a treatise on consonance and dissonance in chord inversions.

Trattato d'armonia (Venice, >>?).

literature

Peter Lichtenthal, Dizionario e bibliografia della musica III (Milan: Antonio Fontana, 1826), 462; Walter William Schurr, Francesco Antonio Calegari (d. 1742): Music Theorist and Composer, PhD. Diss., 2 Vols. (Catholic University of America, 1972); Julie Anne Sadie, Companion to Baroque Music (Berkeley-Los Angeles: University of California Press, 1990) 25; Barocco padano e musici francescani: L’apporto dei maestri conventuali. Atti del XVI Convegno internazionale sul barocco padano (secoli XVII-XVIII), Padova 1-3 luglio 2013, ed. Alberto Colzani, Andrea Luppi & Maurizio Padoan, Barocco Padano, 8/Centro Studi Antoniani, 55 (Padua: Associazione Centro Studi Antoniani, 2014). Review in Collectanea Franciscana 85:1-2 (2015), 352-354; Daniele Gambino, 'Il trattato teorico-pratico di Francesco Antonio Calegari ovvero l''Ampla dimostrazione degli armoniali musicali tuoni'', in: Barocco Padano 9: Barocco padano e musici francescani, II: L'apporto dei maestri conventuali. Atti del XVII Convegno internazionale sul barocco padano (secoli XVII-XVIII), Padova, 1-3 luglio 2016, ed. Alberto Colzani, Andrea Luppi & Maurizio Padoan, Centro studi antoniani, 62 (Padua: Centro Studi Antoniani, 2018), 543-607; Leonardo Frasson, 'Il p. Francesco Antonio Calegari maestro di cappella al Santo', in: Barocco Padano 9: Barocco padano e musici francescani, II: L'apporto dei maestri conventuali. Atti del XVII Convegno internazionale sul barocco padano (secoli XVII-XVIII), Padova, 1-3 luglio 2016, ed. Alberto Colzani, Andrea Luppi & Maurizio Padoan, Centro studi antoniani, 62 (Padua: Centro Studi Antoniani, 2018), 609-628.

 

 

 

 

Franciscus-Antonius Casimirus (Franciscus Antonius Casmirius/Francesco-Antonio Casimiri, fl. ca. 1600)

OFMConv. Italian friar from Brindisi. Theologian, active at the studium (gymnasium) of Naples, and elected provincial in October 1607.

works

Scotus dilucidatus in secundo Sententiarum Mirifico, Brevi, ac Facili Ordine (...) In quo etiam omnes controversiae inter D. Thomas, & Scotum Subtilium Principem huius 2. sent. facillimè explicantur. Scotistis, et Thomistis pro intelligentia, praesertim controversiarum apprime necessarius. Cathedrariis, ac Respondentibus summe utilis, tum propter irrefragabiles Decisiones, cum etiam propter innumeras distinctiones (Naples: Apud Ioh. Iacobum Carlinum, 1597). Accessible via Google Books and via the Österreichische Nationalbibliothek in Vienna.

Selva topica di varie materie scolastiche applicabili alli Evangelii di Quaresima: MS ?

Commentarii in 4. Sentent. Librum. Apparently never published due to the death of the author.

literature

Giovanni Franchini, Bibliosofia e memorie letterarie di scrittori Francescani conventuali ch'hanno scritto dopol l'anno 1585 (...) (Modena: Eredi Soliani, 1693), 224 (no. 126); Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 360; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 242; DThCat II, 1822; Diomede Scaramuzzi, Il pensiero di Giovanni Duns Scoto nel Mezzogiorno d'Italia: con una introduzione su la vera fisionomia dello scotismo (Rome: Collegio S. Antonio; Desclée e c., 1927), 206?

 

 

 

 

Franciscus-Antonius Colellus (Francesco-Antonio Colella di Bari, fl. 17th cent.)

OFMConv. Italian friar from Bari. Magister of theology, active in the San Francesco di Messina friary.

works

Morales affectus (Palermo: Pietro dall'Isola, 1665).

literature

Niccolo Toppi, Biblioteca Napoletana et apparato agli huomini illustri in lettere di Napoli (...) (Naples: Antonio Bulifon, 1678), 98; Giovanni Franchini, Bibliosofia e memorie letterarie di scrittori Francescani conventuali Ch'hanno scritto dopo 'Anno 1585 (Modena: Eredi Soliani Stampatori, 1693), 224; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 360;

 

 

 

 

Franciscus-Antonius Cremonensi (1652-1721)

OFMCap. Italian friar.Joined the order at the age of 17. He died in the Soresina friary in 1721. Trained as a painter under Giuseppe Battista Natali and Ippolito da Firenze. Several of his works still survive in Rome, Osimo, Comi, Cremona etc.

works

Paintings. To be continued

literature

G.B. Zaist, Notizie istoriche de' pittori, scultori, ed architetti cremonesi (Cremona: Pietro Ricchini, 1774), ?; Valdemiro Bonari, I Cappuccini della Provincia milanese dalla sua fondazione, 2 Vols. (Crema: Tip. S. Pantaleone di Luigi Meleri, 1898) II, 652; Lexicon Capuccinum, 623.

 

 

 

 

Franciscus Antonius Castellanos, fl. mid 18th cent.)

OFM. Spanish friar. Historian of the Cartagena province.

literature

AIA6 (1916), 336-337; AIA 38 (1935),87; Manuel de Castro, Bibliografía de las bibliografias franciscanasespañolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 100 (no. 214).

 

 

 

 

Franciscus Antonius Fogarini (Francesco Antonio Fogarini da Brescia, fl. 17th cent.)

OFMConv. Entered the Collegium S. Bonaventurae in 1644. Afterwards he was regent at the friaries of Brescia, Florence and Vienna [and not guardian at this time, as is suggested in the entry of the Enciclopedia Bresciana mentioned below]. And eventually he was made perpetual definitor for his order province. He also became guardian of the Brescia friary, and in December 1667 he was elected provincial minister. Throughout his life he was apparently also a philosophy and theology tutor for secular students. From a Scotist vantage point he also engaged with contemporary philosophical and physical issues. Due to the onset of Alzheimer or dementia, he was not able to bring all his work to the printing press.

works

De distinctionibus: MS Brescia, Bibl. del Convento di S. Francesco, ?

De negationibus: MS Brescia, Bibl. del Convento di S. Francesco, ?

De natura: MS Brescia, Bibl. del Convento di S. Francesco, ?

De personalitate: MS Brescia, Bibl. del Convento di S. Francesco, ?

De instrumento: MS Brescia, Bibl. del Convento di S. Francesco, ?

De creativitate creatura: MS Brescia, Bibl. del Convento di S. Francesco, ?

Geminum centiloquium, Theologicum unum, Philosophicum alterum (Brescia: Ricciardi, 1675).

Asserta Metaphysica, cum Phisico centiloquio (Brescia: Giovanni Antonio Vignaditti, 1685).

De certitudine honestatis in actibus humanis ad coscientiae securitate operante necessaria Tractatus theologicus (Brescia: Rizzardi, 1696).

literature

Giovanni Franchini, Bibliosofia e memorie letterarie di scrittori Francescani conventuali Ch'hanno scritto dopo 'Anno 1585 (Modena: Eredi Soliani Stampatori, 1693), 225-228; Antonio Fappani, 'FOGARI o Fogarino Francesco', Enciclopedia Bresciana [http://www.enciclopediabresciana.it/enciclopedia/index.php?title=FOGARI_o_Fogarino_Francesco_Antonio ]

 

 

 

 

Franciscus Antonius Freylus (Francisco Antonio Freyle, fl. later 18th cent.)

OFM. Spanish friar. Provincial of the Castilia province (1763-1766). Court preacher. Known for his funerary sermons.

works

Funebre obsequiosa demostracion que hizo la ... comunidad de las señoras Descalzas reales á la ... memoria del Señor Rey de Portugal D. Juan el Quinto ... : los dias quatro y cinco de febrero de 1751 ... dixo la oracion funebre panegyrica el R.P. Fr. Francisco Antonio Freyle del Orden de N. Seraphico Padre San Francisco ... ; sacala a luz la misma Real comunidad (Madrid, 1751). Available via the Biblioteca digital del Patrimonio Iberoamericano [http://bdh-rd.bne.es/viewer.vm?id=0000116404&page=1 [Last accessed 17-11, 2021]].

Oracion funebre, que en las reales exequias, celebradas por la comunidad de las señoras Descalzas Reales, a la gloriosa memoria de la Fidelissima Reyna de Portugal de S. Doña Mariana Josepha de Austrua, los dias 2, y 3 de Diciembre de 1754. dixo, con assistencia de la grandeza, y prelados de las comunidades, El Rmo P. Fr. Francisco Antonio Freyle (...) (En la Imprenta de Antonio Perez de Soto, 1755).

Oracion funebre panegyrica que en las honras que celebró el Real Convento de las Señoras Descalzas Reales de esta corte : el dia 28 de Agosto de este año de 1755 (...) por (...) Sor Gesualda de la Encarnacion, abadesa que fue de dicho Real Monasterior dixo el Rmo, P, Fr. Francisco Antonio Freyle (...) de la Regular Observancia de N. P. San Francisco ... (Madrid: mprenta de la viuda de Manuel Fernandez y del Supremo Consejo de la Inquisición, 1755). Available via the Biblioteca digital del Patrimonio Iberoamericano [http://bdh-rd.bne.es/viewer.vm?id=0000116819&page=1 [Last accessed 17-11, 2021]].

Relación de las solemnes magníficas exequias que la Real Hermandad de Maria Santissima de la Esperanza y santozelo de salvación de las almas : consagró a la augusta memoria del Rey Nuestro Señor Fernando Sexto ... los días 21 y 22 de febrero de este año de 1760 y Oración funebre que en ellas dixo el Rmo. P. Fr. Francisco Antonio Freyle, Predicador del Numero de S.M., Padre de esta santa provincia de Castilla, y guardian del Convento de N.P.S. Francisco el Grande de esta Corte ... (Madrid: Andrés Ortega, 1760). Available via the Biblioteca digital del Patrimonio Iberoamericano [http://bdh-rd.bne.es/viewer.vm?id=0000127702&page=1 [Last accessed 17-11, 2021]].

literature

AIA 26 (1926), 180-182; Manuel de Castro, Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 117 (no. 327).

 

 

 

 

Franciscus Antonius Gervasius (Francesco Antonio Gervasi, fl. first half 18th cent.)

OFMConv. Italian friar.

works

Panegirici per l'Immacolata Concezione di Maria Vergine fondati su i vangeli de i sei sabbati di quaresima, recitati (...) nel corso quaresimale del 1734 dal (...) fr. Francescantonio Gervasi Deffinitore perpetuo de’Minori Conventuali di S. Francesco (…) (Naples: Niccolò Monaco, 1734). Accessible by Google Books.

literature

Sbaralea, Supplementum (ed. 1806).

 

 

 

 

Franciscus Antonius Giuliani de Posta (Francesco Antonio Giuliani)

OFM. Italian friar

works

Sermones: See Cenci, Napoli,I, 24.

 

 

 

 

Franciscus Antonius Guadagnini (Francesco Antonio Guadagnini da Viterbo, fl. late 17th cent.)

OFMConv. Italian friar. Regent master in the Viterbo friary. Known for his Lenten preaching cycles held in the Conventual Franciscan church of Bologna (1690) and elsewhere.

works

Albero della vita, cioe meditazioni della Passione di Christo, divise in settimane per tutto l'anno (Ronciglione: Egidio Toselli, 1686).

literature

Giovanni Franchini, Bibliosofia e memorie letterarie di scrittori Francescani conventuali Ch'hanno scritto dopo 'Anno 1585 (Modena: Eredi Soliani Stampatori, 1693), 228.

 

 

 

 

Franciscus Antonius Leoni (Francesco Antonio Leoni da Ruttigliano, fl. early 17th cent.)

OFMConv. Italian friar. Theologian and canonist. Perpetual definitor of the San Niccolò province. Involved with guiding lay confraternities.

works

Memoriale ex Constitutionibus Urbanis (1634).

De Censuris Ecclesiasticis, interdicto opuscula moralia?

Istruzione de'Cordigeri, e Superiore erigenti loro Confraternità (Naples: Giacomo Caffaro, 1644). Other editions followed.

literature

Giovanni Franchini, Bibliosofia e memorie letterarie di scrittori Francescani conventuali Ch'hanno scritto dopo 'Anno 1585 (Modena: Eredi Soliani Stampatori, 1693), 228-229.

 

 

 

 

Franciscus Antonius Marcucci (Francesco Antonio Marcucci, 1717-1798)

OFS. Italian friar. Son of Leopoldo Marcucci and Giovanna Battista Gigli, who were members of the local aristocracy. He opted for the priesthood, against the wishes of his parents. After the death of his mother, Francesco traveled to Rome and studied in the major Dominican, Jesuit and Franciscan collegia, with financial support of his aunt, Francesca Gastaldi. Already before his ordination (25 February 1741), he apparently wrote his first work, the Introduzione nella predicazione evangelica. This work already suggests that Francesco was attracted by the Franciscan life and the Franciscan apostolate, not in the least due to his contacts with Maurizio da Porto Maurizio. Although he was a priest, Francesco did not join the order as a clerical friar. Instead he professed as a member of the secular Franciscan order. He drew the attention of the clerical authorities and was appointed Bishop of Montalto in 1770. Later, he would also become titular patriarch of Constantinople (1781), and acted as confessor and advisor of Pope Clement XIV. As bishop of Montalto, Francesco created the Pious Sisters of the Immaculate Conception (Suore Pie Operaie dell’Immacolata ConcezioneDecember 1774), and he invested much energy in the erection of schools, the production of teaching materials, and in the the education and spiritual formation of female religious. His beatification process started in 1964.

works

In the context of his beatification process, Catholic scholars have started to publish the as yet unpublished works of Marcucci (the Opera Omnia marcucciana project), many of which are kept in manuscript format in the archive and in the library of the Casa Madre delle Suore Pie Operaie dell'Immacolata Concezione in Ascoli Piceno. In this series have in any case been published:

Abbozzi di esercizi spirituali dati al mio clero (Venice, 2001).

Artis Historiae Specimen. Saggio sulla storiografia. Rifflessioni sopra di alcuni precetti piú importanti dell’arte istorica, ed. & trans. Maria Giudetta Mosca & Alberto Cettoli (Venice: I.T.E. - Ascoli Piceno: Suore Pie Operaie dell’Immacolata Concezione, 2002). [cf. review in AFH 96 (2003), 529f]

De Asculo Piceno, De Inscriptionibus Asculanis, Delle Sicle e Breviature (Venice: I.T.E., 2004).

Sermoni per il Triduo e per la Festa dell'Immacolata Concezione (1739-1786), ed. Suor M. Paola Giobbi, (Venice: I.T.E., 2004).

Sermoni per le feste mariane, ed. Suor Maria Paola Giobbi (Grottammare: Croma Group, 2008).

Il saggio della Prosodia latina. Antologie metriche, ed. Franco Zenobi (Teramo, 2008).

La Gramatichetta Franzese ad uso delle educande del Ven. Monistero dell’Immacolata Concezione di Ascoli; L’Egloga pastorale per l'Epifania del 1754 e il Tetralogo tra una Maestra e tre Pellegrine Oltramontane, ed. Stefania Valeri (Ascoli Piceno, 2008).

Il Regolamento di vita, ed. Maria Paola Giobbi (Grottammare; Croma Group, 2009).

Scritti sulla musica, ed. Valter Laudadio (Acquaviva: Fast Edit, 2010).

Lettere alle suore e alle educande (1742-1797), ed. Maria Paola Giobbi (Rome: LEV, 2012).

Scritti su la predicazione e le missioni popolari (1737-1752), ed. Vincenzo La Mendola & Maria Paola Giobbi (Rome: LEV, 2014).

Other works by Marcucci have been edited as:

Saggio delle cose Ascolane e de’ Vescovi di Ascoli nel Piceno (Teramo, 1766/anastatic reprint Bologna: Arnaldo Forni Editori, 1984).

Orazione per l’Immacolata Concezione di Maria sempre vergine (Ascoli, 1768/reproduction with introductory studies by Andrea Anselmi & Stefano De Fiores: Rome: Edizioni Monfortane, 1998).

Una sorgente di ieri per santificarsi oggi, lettere di direzione spirituale, ed. Suor Cristina Egidi (Rome: Edizioni Monfortane, 1983).

Un anno con Mons. Marcucci, raccolta di pensieri e massime per ogni giorno dell’anno, ed. Marcello Morgante (Ascoli Piceno: Centro Stampa Piceno, 1998).

Pensieri per ogni giorno, ed. Maria Paola Giobbi (Rome: Libreria editrice vaticana, 2013).

literature

Arcangelo Rossi-Brunori, La vita e la istituzione di Mons. Francesco Antonio Marcucci dell’Immacolata Concezione (Ascoli Piceno, 1917); M. Cristina Egidi, Il Servo di Dio Mons. Francesco Antonio Marcucci (Rome, 1994); Vincenzo Catani, Il Servo di Dio Mons. Francesco Antonio Marcucci (1717-1798), estratto da I Santi della Chiesa Trentina (Grottammare, 1999); Maria Paola Giobbi & Rossana Barbieri, Guardando Lei: la proposta di Francesco Antonio Marcucci (Ascoli Piceno, 2007); Gianni Fazzini, ‘Marcucci, Francesco Antonio’, Dizionario Biografico degli Italiani 70 (2008) [http://www.treccani.it/enciclopedia/francesco-antonio-marcucci_(Dizionario-Biografico)/]; Maria Paola Giobbi, Venerabile Francesco Antonio Marcucci. Educatore alla scuola di Maria (Gorle: Elledici-Velar, 2011); Angelo Ciancotti, Francesco Antonio Marcucci (1717-1798), Erudito Prete, Teologo, Vescovo, Fondatore ed Educatore (Rome: Libreria editrice vaticana, 2014).

 

 

 

 

Franciscus Antonius Maria Righini (Francesco Antonio Maria Righini fl. mid 18th cent.)

OFMConv. Italian friar. either from Rimini or from Imola, but in any case long-time resident of the San Francesco friary of Rimini. Known as an assistant of Giovanni Giacinto Maria Sbaraglia, and hagiographer/order historian/local historian in his own right. Many of his works remained in manuscript form, but his Provinciale Ordinis Fratrum Minorum S. Franciscum Conventualium, partly based on the chronicles of Paulino da Venezia, was printed in 1771. In 1756 he compiled, with recourse to a range of Franciscan historiographical sources (a.o. Giac. Oddi di Perugia, Mariano da Firenze, Pietro Rodolfi,Francesco Gonzaga, Luke Wadding, Arthur du Monstier, and local sources from Rimini) in archaic Italian an apocryphical legend of the lives of the fourteenth-century friars Giovanni de Bartoli and Andrea de Giacomo di Dolce (Giohanne de Bartole & Andrea de Iacomo dai Dolce) from Rimini. The alleged author of this legend was Roberto de Verucchio. See on this the study of Dalarun (1990) & Costa (2001).

works

Provinciale Ordinis Fratrum Minorum S. Franciscum Conventualium seu Polychronicon Jordanis ex codice ms. bibliothecae Vaticanae n. 1960, f. 23 s. descriptum, editum ac brevibus notis illustratum a F. Franc. Ant. Righini de Arimino eiusdem ordinis (Rome, 1771). With topographical info on all order provinces. Hence, this is predominantly based on the Vatican MS of the Historia satyrica of Paulinus of Venice, a fourteenth-century Franciscan and bishop of Pozzuoli.

Tabulae topographicae omnium provinciarum Regularium Ordinis Min. S. Francisci Conventualium, in quibus quaecunque loca seu conventus ab eiusdem ordinis prima institutione ad haec usque tempora demonstrantur. Apparently there are at least two editions of this worl.

A number of engravings/drawings based on Francesco's works, also those that never saw the printing press have formed the basis for engravings published in other nineteenth- and twentieth-century studies on Franciscan churches and convents.

to be continued

literature

Carlo Tonini, La coltura letteraria e scientifica in Rimini dal secolo XIV ai primordi del XIX, 3 Vols.? (Rimini: Danesi, 1884) II, 570-571; Franz Ehrle, 'Die ältesten Redactionen der Generalconstitutionen des Franziskaner-Ordens', Archiv für Literatur- und Kirchengeschichte des Mittelalters 6 (1892), 28, n. 1; J. Dalarun, ‘La part du faux. Les bienheureux Andrea et Giovanni, franciscains du Rimini au XIVe siècle’, Mélanges d’École Française de Rome, Moyen Age-Temps Modernes 102 (1990), 79-129; Francesco Costa, ‘La B. Chiara da Rimini (ca. 1260-1326) e le pretese falsificazioni di Francescantonio Righini OFMConv (1722-1779)’, Miscellanea Francescana 101 (2001), 792-825.

 

 

 

 

Franciscus Antonius Mottola (Francescantonio Mottola da Monteleone, d. 1725)

OFMCap. Italian Capuchin friar from the Reggio province. Already a doctor in Roman and Canon law and almost elected bishop of Reggio when he chose the Capuchin life. As custodian he took part in the general chapter of Rome and be became secretary to the apostolic preacher and cardinal Francesco Maria Casini. He died in his home province in 1725.

works

Modo di procedere nelle cause de'regolari.

Consulte canoniste.

Compendio di decisioni dei capitoli generali de padri cappuccini.

literature

Sigismondo da Venezia, Biografia serafica degli uomini illustri che fiorirono nel francescano istituto (...) (Venice: G.B. Merlo, 1846), 773.

 

 

 

 

Franciscus Antonius Pagi (François Antoine Pagi d'Aix fl. 17th cent.)

OFMConv. French friar. Studied philosophy and theology at Paris. Guardian of the Conventual Avignon friary in 1651. Elected provincial minister of the Provence province in 1652, in 1661 and in 1685. Wide-ranging antiquarian, historical, literary, philosophical and theological interests. Editor of the sermons of Anthony of Padua and other texts.

works

Dissertatio Hypatica, seu, de Consulibus Caesareis ex occasione Inscriptionis Forojuliensis Aurelianai Augusti. In Qua Caesarum et Augustorum Consulatus Ordinarii, & id genus gesta regulis hactenus nemini observatis declarantur (...) Accedunt quaestiones selectae de consulatibus designatis, suffectis, honorariis (...) post consulatibus (...) Imperio Aurelianeo aliisque Chronologiam Caesaream (...) illustrantibus, auctore Antonio Pagi, Ordinis Minorum Conventualium S Francisci Doctore Theologo (Lyon: Her. Anison & Jean Posuel, 1682). Accessible via Google Books.

Divi Antonii Paduani Sermones de Sanctis, & de diversis, hactenus inediti. Accedunt ex occasione Vindiciae Regularum Consilatuum Caesareorum Praefationi inserti, ed. Antonius Pagi (Avignon: Pierre Offray, 1684). Accessible via Google Books.

Supplicatio Ioanno XXII. ad obtinendam canonizationem Beati Elzearii, ed. Antonius Pagi. Edited?

Testamentum S. Ludovici Ordinis Minorum Episcopi Tholosani Edited?

Critica-Historico-Chronologica in Annales Eclesiasticos Cardinalis Baronii, & Spondani, qui deffenditur, illustratur, suppletur, ordo temporum corrigitur, innovator, & periodo Graeco-Romano, munitur (Paris: Veuve Emund Martin, 1689).

literature

Giovanni Franchini, Bibliosofia e memorie letterarie di scrittori Francescani conventuali Ch'hanno scritto dopo 'Anno 1585 (Modena: Eredi Soliani Stampatori, 1693), 229-233.

 

 

 

 

Franciscus Antonius Poma (Francesco Antonio Poma da Trapani, fl. 1714)

TOR. Italian friar from Sicily (Trapani). Master of theology (studies in Rome). Preacher and procurator for his order at the Roman cura, as well as general definitor (1714). Personal theologian of Cardinal Carlo Colonna.

works

Considerazioni e Riflessioni sovra i Quindici Misterj del SS.mo Rosario della Beatissima Vergine (Rome: Bernabò, 1712). Accessible via Google Books.

Istoria panegirica, e morale del glorioso S. Gio. Battista precursore di Gesu Cristo (...) (Rome: Rocco Bernabò). Accessible via the Biblioteca Nazionale of Naples and via Google Books.

La diaconale Basilica de'SS. Cosma, e Damiano nel Romano Foro, detto volgarmente Campo Vaccino de'Padri del Terz'Ordine di S. Francesco. Proposta a gl'occhi de'Fedeli ella sua antichità (...) (Rome: Stamperia di S. Michele, 1727). Accessible via Google Books.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 360; Sigismondo da Venezia, Biografia serafica degli uomini illustri che fiorirono nel francescano istituto (...) (Venice: G.B. Merlo, 1846), 768.

 

 

 

 

Franciscus Antonius Salvioli (Francesco Antonio Salvioli, fl.later 17th cent.)

OFMConv. Italian friar. Born in Carpi. Regent lector of the Padua studium. Later active in Reggio.

works

Lo stato dell'anima separata

literature

Giovanni Franchini, Bibliosofia e memorie letterarie di scrittori Francescani conventuali Ch'hanno scritto dopo 'Anno 1585 (Modena: Eredi Soliani Stampatori, 1693), 575; Bollettino francescano storico-bibliografico (Libreria editrice Frate Francesco, 1931), 58; Isidoro Gatti, Il p. Vincenzo Coronelli: dei Frati Minori Conventuali negli anni del generalato (1701-1707) (Università gregoriana editrice, 1976), ?

 

 

 

 

Franciscus Antonius Urius (Francesco Antonio Urio, 1631/1632 – ca. 1719)

OFMConv. Italian baroque composer from Milan (born there in 1631 or 1632). He eventually would die there as well, in or after 1719. He held positions as maestro di cappella at the Cathedral of Spoleto (1679), in Urbino (1681–83), in Assisi, Genoa, Santi Apostoli in Rome (1690), The Basilica di Santa Maria Gloriosa dei Frari in Venice (1697), and at the S. Francesco friary in Milan (1715–19). Urio was able to publish a substantial number of his compositions, and some of them influenced other composers, such as Händel, who used part of Urio's work, including parts of Urio's Te Deum in his own compositions (Israel in Egypt; Saul, Julius Cäsar, and Dettingen Te Deum).

works

Tantum ergo for soprano and bass continuo. A copy of this work can be found in the Library of the Royal College of Music in London.

Oratorium Gilard ed Eliada: MS Milan, Biblioteca Estense, mus.f.1200

Motetti di concerto a 2, 3, e 4 voci con violini e senza, Opus 1 (Rome, 1690).

Salmi concertati a 3 voci con violini, Opus 2 (Bologna, 1697).

Te Deum (c. 1700). This was published in Denkmäler der Tonkunst, ed. Friedrich Chrysander, Volume 5 (Bergdorff, near Hamburg: F. Weissenborn, 1871), and later in: Georg Friedrich Händels Werke. Supplement 2, ed. Max Seiffert (Leipzig: Deutsche Händelgesellschaft, 1902). Available at: http://imslp.org/wiki/Supplement_2_%28Handel,_George_Frideric%29

literature

Barocco padano e musici francescani: L’apporto dei maestri conventuali. Atti del XVI Convegno internazionale sul barocco padano (secoli XVII-XVIII), Padova 1-3 luglio 2013, ed. Alberto Colzani, Andrea Luppi & Maurizio Padoan, Barocco Padano, 8/Centro Studi Antoniani, 55 (Padua: Associazione Centro Studi Antoniani, 2014). Review in Collectanea Franciscana 85:1-2 (2015), 352-354.

 

 

 

 

Franciscus Antonius Vallotti (Francescantonio Vallotti, 1697-1780)

OFMConv. Italian friar. Composer. Born in Vercelli he studied music and singing at the local Saint Eusebius Church under the canon Giovanni Ambrogio Bissone. He joined the Conventuals at the age of 19 or thereabouts and was ordained priest in 1720 shortly after his solemn profession. Studies of philosophy (Cuneo) and of theology (Padua) followed. His musical talents were recognized by his order superiors, for he was asked in 1722 to become organist of the Paduan San Antonio basilica. There he worked under the chapel master Francesco Antonio Calegari from Venice, and he would succeed him at Padua as chapel master in 1730, keeping this position for 50 years, more or less until his death on January 10, 1780. Francescantonio Valotti wrote a large number of musical compositions and also distinguished himself in the field of musical theory and counterpoint sometimes in collaboration with the Venetian baroque composer and violinist Giuseppe Tartini, and on systems of well-temperamental tuning of instruments (the so-called Vallottu temperament). All this led to Francescantonio's Della scienza teorica e pratica della moderna musica.

works

Introits, Masses, Psalms etc.. Quite a number of Francescantonio Vallotti's works have never been printed. These include introits for 5 and 8 voices, partial and complete masses for 4 and 5 voices, numerous psalms for multiple voices and instruments, at least 2 Te Deums, responsaries, dies irae compositions for four voices and instruments, and various other pieces and instrumentalisations of pieces by other composers, such as Tartini. For a more or less complete listing see the studies of Maria Nevilla Massaro (1980 & 1999). A number of these works are now gradually being issued in the Corpus Musicum Franciscanum series.

Gloria in Re maggiore a 4 voci con Trombe ed Oboe obbligati 1749, ed. C. Zambon, Corpus Musicum Franciscanum, 24/2 (Padua: Centro Studi Antoniani, 2012).

Responsoria in parasceve a quatuor vocibus cantanda comitante clavicembalo (Mainz: B. Schott & filii, 1849).

Responsoria in sabbato sancto?

Responsoria in Coena Domini quatuor vocibus cantanda comitante clavicimbalo auctore F.A. Valotti. Adjectae sunt duae antiphonae auctore Orlando di Lasso (Mainz: B. Schott & filii, 1850).

Della scienza teorica e pratica della moderna musica (Padua: nella stamperia del Seminario, appresso Giovanni Manfrè, 1779). This work can be downloaded from Archive.org [https://archive.org/details/dellascienzateor00vall], Musopen.org [https://musopen.org/sheetmusic/38049/francesco-antonio-vallotti/della-scienza-teorica-e-pratica-della-moderna-musica/] and from Google Books.

literature

Sigismondo da Venezia, Biografia serafica degli uomini illustri che fiorirono nel francescano istituto (...) (Venice: G.B. Merlo, 1846), 828; Giulio Cattin, ‘Francescantonio Vallotti nella tradizione musicale della basilica del Santo. Le sue composizioni antoniane’, Il Santo 20 (1980), 565-686; Leonardo Frasson, ‘Francescantonio Vallotti maestro di capella nella basilica del Santo’, Il Santo 20(1980), 175ff.; Maria Nevilla Massaro, ‘Catalogo tematico delle opere musicali di Francescantonio Vallotti’, Il Santo20 (1980), 357ff.; Maria Nevilla Massaro, ‘Francescantonio Vallotti: un aggiornamento bibliografico’, Il Santo39 (1999), 601-612; Barocco padano e musici francescani: L’apporto dei maestri conventuali. Atti del XVI Convegno internazionale sul barocco padano (secoli XVII-XVIII), Padova 1-3 luglio 2013, ed. Alberto Colzani, Andrea Luppi & Maurizio Padoan, Barocco Padano, 8/Centro Studi Antoniani, 55 (Padua: Associazione Centro Studi Antoniani, 2014). Review in Collectanea Franciscana 85:1-2 (2015), 352-354; Lucija Konfic, 'Francescantonio Vallotti's theoretical system as reflected in Giuseppe Michele Stratico's theoretical writings on music', in: Barocco Padano 9: Barocco padano e musici francescani, II: L'apporto dei maestri conventuali. Atti del XVII Convegno internazionale sul barocco padano (secoli XVII-XVIII), Padova, 1-3 luglio 2016, ed. Alberto Colzani, Andrea Luppi & Maurizio Padoan, Centro studi antoniani, 62 (Padua: Centro Studi Antoniani, 2018), 527-540.

 

 

 

 

Franciscus Antonius Vanarelli (Francesco Antonio Vannarelli, ca. 1615-1679)

OFMConv. Italian friar from Rome. He probably was a novice in the Capranica friary and subsequently embarked on an itinerant life as choir and chapel master, with assignments in Assisi (Sacro Convento), Rome (a.o. Basilica dei Ss. Apostoli), Padua (Il Santo), and in several cathedral and collegiate churches in central Italy. For a detailed discussion of his life and musical production, see the 2018 article by Ivano Bettin and the 2020 entry by the same author on Vanarelli in the Dizionario Biografico degli Italiani [https://www.treccani.it/enciclopedia/francesco-antonio-vannarelli_%28Dizionario-Biografico%29/] Below are just listed a few of his published works.

works

Messa et salmi concertati a tre voci (Naples, 1653).

Decachordum Marianum (Rome: Giovanni Battista Caifabri, 1668).

Sacri concerti a due e tre voci, ed. Armando Silleari (Bologna, 1675). A collection of works by various composers, including two pieces by Vanarelli.

literature

R. Casimiri, 'Musicisti dell’Ordine Francescano dei Minori Conventuali dei sec. XVI-XVII', Note d’archivio per la storia musicale 16 (1939), 196; Ivano Bettin, 'Francesco Antonio Vannarelli. La vita e il catalogo tematico delle opere', in: Barocco Padano 9: Barocco padano e musici francescani, II: L'apporto dei maestri conventuali. Atti del XVII Convegno internazionale sul barocco padano (secoli XVII-XVIII), Padova, 1-3 luglio 2016, ed. Alberto Colzani, Andrea Luppi & Maurizio Padoan, Centro studi antoniani, 62 (Padua: Centro Studi Antoniani, 2018), 437-484; Ivano Bettin, 'Vannarelli, Francesco Antonio', in: Dizionario Biografico degli Italiani 98 (2020) [https://www.treccani.it/enciclopedia/francesco-antonio-vannarelli_%28Dizionario-Biografico%29/ (last accessed 6 November 2021)]

 

 

 

 

Franciscus Arena (Francesco Arena da Messina , fl. 1700)

OFMCap. Italian (Sicilian) Capuchin friar from Messina. Preacher and provincial order administrator.

works

Il Roveto bruggiante nel Tebro nel candissimo Neri infuocato a fiamme di Pentecoste (Trapani, 1700).

Panegirici sacri del p. Francesco Arena da Messina predicatore cappuccino. Dedicati alla immacolata madre di Dio sovrana Regina degl'angeli Maria della sacra Lettera (Palermo: Domenico Cortese, 1709). Check Biblioteca Comunale di Mistretta, biblio F.A. 7 E 12 (000020130) and Sopr. Beni Bibliografici Messina, biblio S.C SC E P. 5 41 (000008418).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 361; Atti della Accademia di scienze, lettere e arti di Palermo n.s. 9 (1887), 34.

 

 

 

 

Franciscus Arjona (Francisco Arjona, d. 1727)

OFM. Spanish friar. Member of the Cartagena province. Doctor of theology and custos.

works

Sermon en la muerte de Fr. Iulian Chumillas, Comisario General de Indias (1697).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca universa Franciscana I, 361; AIA 36 (1933),104-105; AIA 15 (1955), 230; José Simón Díaz, Bibliografía de la literatura hispánica, 11 Vols. (Madrid, 1960-1976) VI, nos. 494-498; Manuel de Castro, Bibliografía de lasbibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 89 (no. 125).

 

 

 

 

Franciscus Arola (Francisco Arola, fl. 16th cent.)

OFM. French friar. Doctor of theology. Exegete.

works

Concordantiae maiores sacrae Bibliae, summis vigiliis iam denuo ultra omnes editiones castigatae et auctae (Lyon: Sebastien Gryphe, 1551).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca universa Franciscana I, 361.

 

 

 

 

Franciscus Antonius de Collelungo (Francescantonio da Collelongo, d. 1755)

OFMRef. Italian friar from Collelungo (Sabina). Member of the Riformati province of Rome. Taught theology at the University of Bologna. Provincial definitor, custos and visitator of several provinces. Consultant for the sacra congregazione de'riti. he died in the San Francesco a Ripa friary in Rome in 1755.

works

Discorsi Sacri in lode di varii Santi offerti con divoto ossequio, e consegrati con umile riverenza al Nome sempre Glorioso, ed Immortale del Gran Padriarca S. Giuseppe (...) 2 Vols. (Rome: Giovanni Zempel, 1734). At least the second volume is accessible via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek and via Google Books.

literature

Sigismondo da Venezia, Biografia serafica degli uomini illustri che fiorirono nel francescano istituto (...) (Venice: G.B. Merlo, 1846), 800; Sbaralea, Supplementum III, 225.

 

 

 

 

Franciscus Antonius de Feltre (Francesco Antonio da Feltre/Francescantonio di Feltre, 1713-1791)

OFMRef. Italian friar (and a distant family member of the fifteenth-century friar Bernardo Tomitano di Feltre). Lector of philosophy and theology. Secretary to the general procurator of the order in Rome, commissary visitator of the Brescia province and later (1766) of the Venetian province, as well as general definitor for his order (1768), a position he apparently held until his death in 1791 (8 February). Before his death, he had started to collect documents to write a biography of Bernardo Tomitano di Feltre, yet his death prevented its completion. Several of these documents are listed by Antonio Maria da Vicenza.

works

Avvertimenti morali, civili e politici ad una sposa novella, che'è in procinto di passare a Marito, onde, eseguendoli, possa con sicurezza, in casa e fuori, incontrare la stima altrui, l'altrui affezione, e viversene sempre quieta e contenta (Feltre: Stamperia del Seminario per Edoardo Foglietta, 1778). Accessible via the Österreichische Nazionalbibliothek in Vienna and via Google Books.

Dissertazione del Padre Francescantonio Di Feltre della più stretta osservanza di San Francesco Diffinitor Generale dell'Ordine sopra l'Antichissima Croce di maraviglioso lavoro che si conserva Nel Convento Di Santo Spirito della Cità di Feltre (Feltre: Stamperia del Seminario per Odoardo Foglietta, 1781). Accessible via the Biblioteca Nazionale Centrale of Florence and via Google Books.

Orazione Panegirica in lode di S. Auguta V. e M., Protettrice di Serravalle.

Allegazione fatta e recitata dal P. Francescantonio di Feltre l'anno 1750, innanzi a Msr. Illmo et Rmo Gio. Battista Bortoli Vescovo di Feltre, e alla presenza di tutti gli Ordini della Città, per provare l'identita del dito del B. Bernardino Tomitano

literature

Sigismondo da Venezia, Biografia serafica degli uomini illustri che fiorirono nel francescano istituto (...) (Venice: G.B. Merlo, 1846), 824; Antonio Maria da Vicenza, Scriptores Ord. minor. script. observ. reformatorum provinciæ s. Antonii Venetiarum Venice: Typografia Emiliana, 1877), 134-137.

 

 

 

 

Franciscus Antonius de Goritia (Francisco Antonio da Gorizia, d. 1784)

OFMCap. Italian (Slovenian) friar. Member of the Styria province. Lector of moral theology and provincial minister (1769). He wrote Epitome Theologiae canonico-moralis that was finished and published by his fellow friar Girolamo da Gorizia.

works

Epitome Theologiae Canonico-Moralis: Omnes Seorsim In Bis Centis Triginta Tribus Tabulis Clare Distincte Ac Breviter Materias Practicas Exhibens, Confessariorum, Examinatorum, necnon Eximandorum usibus accommodata, ed. Girolamo da Gorizia (Rome: Palearini, 1796/(Venice: Andreoliana, 1822 & 1832/Rusand, 1829/Bassano: Remondini, 1838/Lyon-Paris: Pelagaud & Lesle, 1841). The 1822 Venice edition and the 1841 Lyon-Paris edition are accessible via Google Books.

literature

Sbaralea, Supplementum III, 226; Sigismondo da Venezia, Biografia serafica degli uomini illustri che fiorirono nel francescano istituto (...) (Venice: G.B. Merlo, 1846), 858; Catalogus Scriptorum Ordinis Minorum S. Francisci Capuccinorum, ab anno 1747 usque ad annum 1852, sive Appendix ad Bibliothecam Scriptorum Capuccinorum a P. Bernardo Bononiensi (...) (Rome: Gaetano A. Bertinelli, 1852), 22; DTHCat VI, 1497; Lexicon Capuccinum, 625 (with some additional references).

 

 

 

 

Franciscus Antonius de la Rosa (Francisco Antonio de la Rosa/Figuera, d. 1778.)

OFM. Spanish friar. Franciscan missionary, active in Latin America and author of miscellaneous works. Born in Spain in 1697 as a member of a noble Castilian family, but apparently baptized in the Santa Catalina parish of Mexico in 1698. He became a secular priest at the age of 23, and worked in this capacity for seven years in the provinces of Michoacán, Puebla and Oaxaca, becoming near fluent in several indigenous languages, esp. Náthuatl. He joined the Franciscans in 1724, and worked subsequently until 1742 as assistant pastor and pastor in the parish of Santa María la Redonda. In between and therafter he worked in the San Francisco de México friary as an apostolic notary for the inquisition and as lector of Náhuatl, in the context of which he also wrote a Mexican grammer. Later, he became the archivist/librarian of the San Francisco friary, which suited his bibliographical, catechetical, linguistic, historical and hagiographical interests. In his Vindicias de la Verdad..., he took a stance against official language politics of the Spanish crown.

works

Diccionario bibliográphico alphabético e índice sylabo repertorial de quantos libros sencillos existen en esta librería de este convento de NPS Francisco de México (1753). Apparently the first bibliographical work of the kind in New Spain.

Bezerro general menológico y chronológico de todos los religiosos (...) qye ha avido en esta santa provincia desde su funcación (1764): Newberry Library>>>>

Tesoro catequístico Yndiano (...) en el idioma castellano y mexicano (1770): Berkeley University, Bancroft Library >>>

Vindicias de la Verdad... (1773): Berkeley University, Bancroft Library MSS M-M 101. See the 2014 study of Heréndira Téllez Nieto. Which discusses at length the importance of this work as an opinion piece and a plea to safeguard the indigenous idioms.

Observaciones a la obra del P. Agustín Vetancourt (...) 'Teatro Mexicano (1774).

literature

B.H. Slicher van Bath, De bezinning op het verleden in Latijns Amerika 1493-1820. Auteurs, verhalen en lezers (Groningen, 1998), passim; Francisco Morales, ‘Los archivos franciscanos de México vistos a través de un franciscain del siglo XVIII: Fray Francisco Antonio de La Rosa Figuera’, in: Un aporte a la historia de la cultura de los siglos XVII-XX. II Simposio sobre Bibliotecas y Archivos del área franciscana en América, España y Portugal. Buenos Aires, 26-28 de Agosto de 2004, ed. Jukio Bunader & Celina A. Lértora Mendoza (Buenos Aires: Provincia Franciscana de la Asunción de la Santísima Virgen del Río de la Plata-Editorial Castañeda, 2005), 471-488; Heréndira Téllez Nieto, "Vindicias de la verdad', de fray Francisco Antonio Figueroa, un tratado sobre políticas lingüísticas en la Nueva España (siglo XVIII)', Relaciones. Estudios de historia y sociedad 35:140 (2014), 129-153 [http://www.redalyc.org/articulo.oa?id=13733001005]

 

 

 

 

Franciscus Antonius de Venetia (Francisco Antonio da Venezia/Francesco Antonio Fantuzzi, d. 1786)

OFMCap. Italian friar from Venice. Involved in popular missions, pacifications of political factions, assistance as spiritual guide and confessor, also to the ill and dying. Preacher at the San Marco in Venice and in many other Italian towns. Known for his examination of Italian translation of the Psalms by Saverio Mattei and for his remarks on Riccati's Antifilosofo militare.

works

Osservazioni sopra il libro intitolato Antifilosofo-militare, opera del r.p. Francesc'Antonio Fantuzzi, predicatore cappuccino della Veneta Provincia (Venice: presso Simone Occhi, 1782). Reaction against Osservazioni sull antifilosofo militare (Ferrara, 1781) by Giorgio Maria Albertini.

Ragionato critico esame sopra la traduzione de' Salmi fatta dal sig. Saverio Mattei, consecrato alla santità di nostro signore papa Pio Sesto felicemente regnante. Opera di f. Francesco Antonio Fantuzzi predicatore cappuccino veneto, 5 Vols. (Venice: Antonio Zatta & Figli, 1785-1786). Several volumes accessible via the Biblioteca Nazionale of Naples, the Biblioteca Statale del Monumento di Santa Scolastica, and via Google Books.

literature

Sigismondo da Venezia, Biografia serafica degli uomini illustri che fiorirono nel francescano istituto (...) (Venice: G.B. Merlo, 1846), 849; Catalogus Scriptorum Ordinis Minorum S. Francisci Capuccinorum, ab anno 1747 usque ad annum 1852, sive Appendix ad Bibliothecam Scriptorum Capuccinorum a P. Bernardo Bononiensi (...) (Rome: Gaetano A. Bertinelli, 1852), 23; Biblioteca Veneta, 131f; Sigismondo, Biografia Serafica, 849; Lexicon Capuccinum, 640.

 

 

 

 

Franciscus Antonius de Vereo (Francisco Antonio de Vereo, fl. second half 18thcent.)

OFM. Mexican friar. Preacher from the Santo Evangelio province (Mexico).

literature

AIA15 (1955), 484-485; Manuel de Castro, Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 190 (no. 865).

 

 

 

 

Franciscus Antonius de Leonibus (Francesco Antonio Leoni, fl. first half 17th cent.)

OFMConv. Italian friar from Rutigliano (near Bari). Master of theology.

works

Memoriale ex Constitutionibus Urbanis (1634). Check!

Instruttione de'Cordigeri del serafico P.S. Francesco d'Assisi, e de'superiori erigenti, aggreganti, communicanti le gratie spirituali, e che guidano le compagnie (Naples: Jacomo Gaffaro, 1638/Naples: Jacomo Gaffaro, 1644). Accessible via the Franciscan Institute Library, St. Bonaventure University.

De censuris ecclesiasticis et interdicto, opuscula moralia. Check!

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 360; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 242.

 

 

 

 

Franciscus Antonius de Lorenzana (Francisco Antonio de Lorenzana, fl. mid 18 th cent.)

Mix-up with the bishop & cardinal Francisco Antonio Lorenzana y Butrón (d. 1804), who was not a Franciscan? Check!

literature

Nuria Salazar Simarro, ‘Observancia o relajación? Disposiciones de Francisco Antonio de Lorenzana para los conventos femininos de México’, in: España y América entre el Barroco y la Ilustración (1722-1804) (Zaragosa: Pórtico, 2005), 167-189.

 

 

 

 

Franciscus Antonius de Matrice (Francisco Antonio de Madrid/Francisco Antonio Moncada/Gabriel de Moncada, fl. first half 17th cent.)

OFMCap. Spanish (Castilian) friar. Born in Madrid (?) as a member of the noble Moncada family in 1593 or 1598. Had a career as a legal specialist and legal counsellor, also with the Spanish court, prior to his entry into the order in the Castille province in 1641, when he adopted the name Francisco Antonio. He published before and after his entry into the religious life. Most important from this later period is his translation and reworking of the Annals of Boverio.

works

Several literary works from his secular period.

De pactis et prosodia novissima (Madrid: Alfonso Mattoni, 1639). Work from his secular period.

Las Chronicas de los Frailes Menores Capuchinos de N.P.S. Francisco, Traducción de la lengua latina a la castellana por el P. F. Francisco Antonio de Madrid Moncada (religioso de la misma Orden), 3 Vols. (Madrid, por Carlos Sánchez, 1644-1647). At least the first volume is accessible via Google Books. The work is also known as Anales de la religión de Capuchinos del P. Zacarias Boverio, con muchas vidas de religiosos y noticias que no tuvo presentes el cronista general de la orden, 3 Vols. (Madrid, 1644-1647).

literature

Bullarium OFMCap V, 365; Bernardus de Bononia, Bibliotheca Scriptorum OFMCap, 102; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 360, II, 3-4; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 242 & (ed. 1908) I, 257; Diccionario enciclopedico hispano-americano de literatura, ciencias y artes (1893) III, 304-305; Revista de Archivos, Bibliotecos y Museos 19 (1908), 385 & 20 (1909), 267; Lexicon Capuccinum, 627-628 (with additional references).

 

 

 

 

Franciscus Antonius de Milano (Francesco Antonio da Milano/Ruffoni, d. 1758)

OFMCap. Italian friar. Member of the Umbria province. Entered the order in 1700. Known for his religious poetry.

works

Francisciades - Poema in vitam S. Francisci: MS Assisi, Biblioteca Comunale, ? ; Archivum Generale Ordinis OFMCap, ?

Poema in Carmen carminum, sive Canticum Canticorum: MS Assisi, Biblioteca Comunale, ?

See also: Analecta OFMCap 13 (1897), 221-224 & Italia Francescana 1 (1926), 313-316.

literature

Francesco da Vicenza, Gli scrittori cappuccini della provincia serafica: note biografiche e bibliografiche (Foligno: G. Campi, 1922), 145-150; Lexicon Capuccinum, 629.

 

 

 

 

Franciscus Antonius de Neostadio (Franziskus Antonius von Neustadt, fl. second half 18th cent.)

OFMCap. Austrian friar. preacher.

works

Known for a German work of 46 meditations for sinners during Lent, which would have been issued in Vienna, 1784.

literature

Catalogus Scriptorum Ordinis Minorum S. Francisci Capuccinorum, ab anno 1747 usque ad annum 1852, sive Appendix ad Bibliothecam Scriptorum Capuccinorum a P. Bernardo Bononiensi (...) (Rome: Gaetano A. Bertinelli, 1852), 23

 

 

 

 

Franciscus Antonius de Ubillis (Francisco Antonio de Ubillos, fl. mid 18th cent.)

OFM. Spanish friar. Scotist theologian, active in the Cantabria province.

literature

AIA 17 (1922), 423; AIA 2 (1942),465-467; AIA 39 (1979), 409; Manuel de Castro, Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 187 (no. 844).

 

 

 

 

Franciscus Antonius de Varese (FrancescAntonio da Varese, fl. 18th cent.)

OFMCap. Italian Capuchin friar from the Milan province. Preacher and provincial minister.

works

Quaresimale, ed altre Prediche, e Discorsi del P. Francescantonio da Varese, 2 Vols. (Venice: Remondini, 1772).

literature

Giuseppe Remondini, Catalogus novissimus et copiosissimus librorum omnium qui impressi sunt et venduntur apud Josephum Remondini et filios, in via Mercatoria Venetiis (Venice, 1772), 238; Sigismondo da Venezia, Biografia serafica degli uomini illustri che fiorirono nel francescano istituto (...) (Venice: G.B. Merlo, 1846), 820.

 

 

 

 

Franciscus Antonius Fasani (Francesco Antonio Fasani, 1681-1742)

OFMConv. Italian friar. Preacher and mariologist. Born at Lucera in a family of laborers (parents Giuseppe Fasani and Isabella Della Monica). Baptised Donato Antonio Giovanni Nicolò (Giovanniello). Father died young and mother remarried. Giovannelli was able to study at the local San Francesco friary. Entered on 23 August 1695 as a novice at the Conventual friary of Monte Sant’Angelo, adopting the name Francesco Antonio, and making his solemn profesion on 23 August 1696. He studied in the order’s colleges in Venafro, Alvito, Montella and Aversa, and later theology in Agnone and Naples. Together with his order friend Antonio Lucci, Francesco Antonio continued his studies in Assisi, where both of them were ordained priest in September 1705. Subsequently Francesco Antonio studied at the Collegio di San Bonaventura for two years, to return to Assisi in 1707, and to embark on a career as preacher and philosophy lector in Lucera. He also showed a keen interest in the local poor. On 29 June 1709 Francesco Antonio received the magisterium of theology, after which he went into religious retreat for three years near Alberiona, as head of the San Rocco hermitage. There he also gave lessons to local boys. In 1712, he was appointed guardian and novice master in Lucera, where he also organised meals for the poor, and assisted condemned people. He also embarked in extended preaching journeys, becoming known as the ‘apostolo di Capitanata’. After a short ‘exile’ to Troia, Francesco Antonio again worked as preacher and social worker in Lucera and its surroundings from 1717 onwards. In 1720, he was apointed provincial minister of the Conventual province of Monte Sant Angelo, as successor of Antonio Lucci, who was at that time appointed regent master of the studium generale at San Lorenzo Maggiore in Naples. Francesco Antonio was again guardian of Lucera between 1726 and 1729, and again between the late 1730s and his death in 1742. In between he was also the spiritual director of the local female Santissima Annunziata monastery. Four years after his death, his beatification process started. He was officially beatified on 15 April 1951 and canonized on 13 April 1986.

works

Novena all’Immacolata (Lucera: Tip. Catapano, 1973)/La Novena all'Immacolata del Ven. P.M. F.sco Ant. Fasani M.C., ed. Giacomo Mezzino (Lucera: Edizione Comitato Promozione Culturale "Padre Maestro", 2001).

Le sette novene mariane, introd. & ed. F. Costa, D. Fehlner & F. Uricchio (Padua: Messaggero, 1986).

Mariale: interpretazione allegorico-spirituale del Cantico dei Cantici con appendice di altri testi biblici, ed., trans. & introd. M. Wszolek & F. Costa (Padua: Messaggero, 1986).

Mariale[‘Ecce nubecula parva’], edited and translated as: San Francesco Antonio Fasani OFMConv, Mariale ‘‘Ecce nubecula parva’’, trad dal. Lat. di Enza Pergola & Tonino Tolve, studi di F. Ossana & A. Di Monda, introd., not. & ed. E. Galignano (Lucera: Convento San Francesco-Edizioni del Comitato di Promozione Culturale ‘Padre maestro’, 1998). Cf. Reviews in Collectanea Franciscana 69 (1999), 734f; Analecta TOR 31:165 (2000), 340.

Quaresimale

Sermoni varii

Meditazione sopra la Passione di N.S. Gesù Cristo

Dio chiede il cuore: un manoscritto del Santo, ed. & trans. Eugenio Galignano (Lucera: Basilica Santuario S. Francesco Antonio Fasani dei Frati Minori Conventuali, 2018). Cf. review in Il Santo 58 (2018), 472-473; Miscellanea Francescana 119 (2019), 263-266.

Esposizione del Magnificat

Expositio Brevis super Patrem Nostrem, edited and translated as: San Francesco Antonio Fasani OFMConv, commento al ‘‘Padre nostro’’ (Expositio brevis), ed. Eugenio Galignano, trad. Umberto Antionio Tolve & Vincenza Pergola, studi di Antonio Pitta, Faustino Ossanna, Alberto Valentin, ed. Eugenio Galignano (Lucera: Comitato di Promozione Culturale ‘Padre Maestro’, 1997).

Secondo commento al Padre nostro, ed. & trans. E. Pergola, T. Tolve, E. Galignano, A. Pitta, F. Ossanna & A. Di Monda (Lucera: Comitato di Promozione Culturale ‘Padre Maestro’, 1999).

literature

T. M. Vigilanti, Vita del ven. servo di Dio fr. Francesco Antonio Fasani, predicatore, maestro e provinciale dell'Ordine dei minori conventuali di S. Francesco (Lucera, 1848); G. Fratini, La vita del venerabile servo di Dio fr. Francesco Antonio Fasani da Lucera (Foligno, 1893); G. Polatucci, Il venerabile servo di Dio Francesco Antonio Fasani (Ravello, 1927); A. Orlini, Appunti su la biografia del venerabile Francesco (Rome, 1950); P. Lorenzo M. Berardini, Il Beato Francesco Antonio dei frati minori conventuali (Rome: Postulazione generale, 1951); Lorenzo Di Fonzo, Il santo di Lucera: profilo cronologico di san Francesco Antonio Fasani dei Frati minori conventuali (Bari: Edizioni Comitato Esecutivo Regionale, 1986); Antonio Gallo & Bernardino Fondaco, San Francesco Antonio Fasani. Un apostolo del Mezzogiorno d'Italia (1681-1742) (Padua: Edizioni Messaggero, 1986); Lorenzo Di Fonzo, L'immagine di S. Francesco nei Sermoni e nella vita del Fasani (Bari: Edizioni Comitato Esecutivo Regionale, 1986); Francesco M.Uricchio, S. Francesco Antonio Fasani, OFM conv., commensale e servitore della parola di Dio (1681-1742) (Rome: Miscellanea francescana, 1988); San Francesco Antonio Fasani tra storia apostolato dottrina (Padua: Edizioni Messaggero, 1989); Maria Pia Chiechi, San Francesco Antonio Fasani educatore (Foggia, Edizioni del Rosone, 1996); Alberto Valentini, ‘Il ‘Mariale’ sul Cantico dei Cantici di S. Francesco Antonio Fasani (1681-1742)’, Miles Immac. 33 (1997), 60-75; Ilario Di Giovine, ‘L’Immacolata in S. Francesco Antinio Fasani: esperienza spirituale e ragione teologica’, Miles Immac. 33 (1997), 393-402; Alfonso Pompei, ‘Francesco Antonio Fasani’, in: Il grande libro dei Santi I, 726-728; Antonio Di Monda, ‘Aspetti cristologici del mariale ‘Ecce nubecula, parva…’ di San Francesco Antonio Fasani’, Miles Immac. 34 (1998), 299-330; Tonino Tolve, San Francesco Antonio Fasani (Lucera: Edizione Comitato di promozione culturale Padre Maestro, 2000); Antonio M. Di Monda, Il mistero dell’Immacolata. San Francesco Antonio Fasani nel“Filo d’oro” della tradizione francescana (Lucera, Comitato di promozione culturale “Padre Maestro”, 2000); Tonino Tolve, Testimonianze di ieri su San Francesco Antonio Fasani (Lucera: Edizione Comitato di promozione culturale Padre Maestro, 2003); Eugenio Galignano, ‘Donna della gioia e vergine che sa giubilare’. L’Immacolata negli scritti di san Francesco Antonio Fasani (Lucera: Edizioni del Centro di Promozione Culturale‘Padre Maestro’, 2005); Eugenio Galignano, ‘L’Immacolata Concezione in Francesco Antonio Fasani (1681-1742)’, in: La ‘Scuola Francescana’ e l’Immacolata Concezione, ed. S.M. Cecchin, Studi mariologici, 10 (Città del Vaticano: Pontificia Academia Mariana Internationalis, 2005), 455-524; Testi mariani del Secondo Millennio, Vol. 6: Autori moderni dell’Occidente (secc. XVIII-XIX), ed. S. De Fiores & L. Gambero (Rome: Cità Nuova, 2005). Deals with Franciscus Anthonius Fasani, Bartholomaeus Longo, Johannes M. Vianney et al.; Eugenio Galignano, ‘San Francesco Antonio Fasani: un canto di amore alla Madre del Signore’, Miles Immaculatus 42 (2006), 421-481; Gaspar Calvo Moralejo, ‘Los Sermones de la Asunción de la Virgen de San Francisco Antonio Fasani y la Madre Ágreda’, Miles Immaculatus 43 (2007), 217-245; San Francesco Antonio Fasani, apostolo francescano e cultore dell’Immacolata. Atti del Convegno Nazionale, Lucera 15-16 dicembre 2006, ed. Eugenio Galignano, Studi Mariologici, 12 (Vatican City-Lucera: Pontificia Academia Mariana Internationalis-Santuario S. Francesco A. Fasani, 2007) [reviewed in Miles Immaculatae 44 (2008), 326-331. Volume with several interesting esays on the life and works of Francesco Antonio Fasani]; Tonino Tolve, San Francesco Antonio Fasani Testimonianze di oggi (Lucera: Edizione Istituto Tecnico Commerciale e per Geometri ‘Vittorio Emanuele III’, 2007); Bernardino Nonni, San Francesco Antonio Fasani, 3rd. Ed. (Lucera: Edizioni IL PIEMME, 2011); Angelo Amato, ‘Maria nella vita e negli scritti di san Francesco Antonio Fasani’, in: Idem, Maria la Theotókos. Conoscenza ed esperienza, Pontificia Academia Theologica, Itineraria, 6 (Città del Vaticano: Liberia Editrice Vaticana, 2011), Essay XVI, 401-415; Emil Kumka, ‘Bibliografia su san Francesco Antonio Fasani (1681-1742) in occasione del 25o anniversario della canonizzazione’, Miscellanea Francescana 112 (2012), 261-274;

 

 

 

 

Franciscus Assisiensis, founder of the order (Francesco d'Assisi/Francesco Bernardone, 1182-1226), sanctus

OM. Italian order founder. Born in a wealthy cloth merchant family in Assisi, Francis led a gallant life and assisted his father in business until he was c. 20 years old. He also joined the town’s militia when Assisi engaged in border dispute with Perugia (1202). Francis was taken prisoner and held in captivity for several months. After his release he returned to Assisi, only to become dissatisfied with his secular life style. A serious illness and much reflection made him decide to devote himself to a life of prayer and the service to the poor. On a pilgrimage tour to Rome, he exchanged his clothes with those of a beggar and started to beg for alms. When, at his return to Assisi, he did not want to return to his previous life in the family’s business, his father disowned him. Francis then embarked on a life of community service to the lepers of Assisi, and spent time with restoring the ruined church of S. Damiano. Around 1208, he was inspired by divine calling to live according to the Gospel commands. He discarded his staff and shoes, put on a simple dark garment girded with a cord and started to engage in penitentiary adhortations. He soon began to gather a small group of like-minded followers, for whom Francis drew up a simple rule (known in the secundary literature as the Regula Primitiva, which apparently has not survived) on the basis of Gospel fragments. During a trip to Rome (1209-1210), Francis obtained papal approval for his chosen way of life. On the way back to Assisi, Francis and his followers took on the name of ‘friars minor’ (fratres minores). From then onwards the order started to grow with remarkable speed. In 1212, Claire of Assisi joined the young minorite community, laying therewith the foundation for the second order, the Poor Clares. From 1214 onwards, Francis set out on longer missionary journeys beyond the Italian Peninsula. The growing order was organized into provinces at the 1217 Pentecost Chapter, held at Assisi. When ,in 1219, Francis again set out on a missionary journey, that this time was to bring him to Egypt, the order became more institutionalised, and its direction passed into the hands of other friars. By 1221, Francis also seems to have established the first communities of tertiaries. To explain the basic tenets of the Franciscan way life to the growing number of new friars, Francis wrote a new rule (Regula non Bullata, 1221; following an earlier attempt at regulation of the Franciscan way of life in 1216). Further revision, under pressure of his friend and protector Cardinal Ugolino of Ostia, resulted into a new rule (Regula Bullata, 1223), which received papal approval, and became the official rule for the Friars Minor. In September 1224, Francis received the stigmata during an ascetical and mystical retreat on Mount Alvernia, in the Apennines. Francis died on 3 Oct. 1226 in the Portiuncola chapel, to be canonised on 16 July 1228. His general feast day in the Catholic church is 4 October.

works

Opuscula S. Francisci. Still widely used are the Opuscula S. Francisci, ed. Leonard Lemmens (Quaracchi, 1904/reprints in 1941, 1943 and 1949), and the Analekten zur Geschichte des Franziscus von Assisi, ed. Heinrich Boehmer (Tübingen, 1904), re-issued with revisions as Analekten zur Geschichte des Franciscus von Assisi,ed. Heinrich Boehmer & Friedrich Wiegand, Zweite Auflage (Tübingen, 1930/reprint 1961). The normative edition of Francis’ works for many years was made by Kajetan Esser. His edition first appeared as Die Opuscula des hl. Franziskus von Assisi, neue textkritische Edition (Grottaferrata,1976), and was re-issued with an enlarged critical apparatus as Opuscula sancti patris Francisci Assisiensis, denuo edidit iuxta codices mss, ed. K. Esser, Bibliotheca Franciscana Ascetica Medii Aevi, XII (Grottaferrata, 1978/anast. reprint 1998). This edition also appeared as Gli scritti di S. Francesco d’Assisi. Nuova edizione critica e versione italiana (Padua, 1982), which is a re-issue of the 1976 edition with an Italian translation, and as Die Opuscula des hl. Franziskus von Assisi. Neue textkritische Edition. Zweite, erweitete und verbesserte Auflage, ed. K. Esser & E. Grau, Spicilegium Bonaventurianum 13 (Grottaferrata, 19892).The 1978 edition by Esser and subsequent issues of this edition were also used for François d’Assise, Écrits, trans. Th. Desbonnets, Th. Matura, J.F. Godet & D. Vorreux, Sources Chrétiennes 285 (Paris, 1981) [This provides Kajetan Esser’s edition of the Latin text, combined with a French introduction, translation, and annotation by Théophile Desbonnets, Jean-François Godet, Thadée Matura and Damien Vorreux. This Sources Chrétiennes edition of 1981 was repeatedly re-issued by a different publisher with amendations and the inclusion of the first vitae on Francis, for instance as: Saint François d’Assisi. Documents, écrits et premières biographies, ed. Théophile Desbonnets & Damien Vorreux, 3rd ed. (Paris: Les Editions Franciscaines, 2002). See now also François d’Assise. Écrits, vies, témoignages, ed. Jacques Dalarun (Paris: Le Cerf-Editions franciscaines, 2010). The text of Esser's edition has also been used for a wealth of Italian and Spanish annotated editions (and translations), mentioned below.
A new critical edition, meant to replace the edition of Esser, has appeared as: Francisci Assisiensis Scripta, ed. Carolus Paolazzi, Spicilegium Bonaventurianum, 36 (Grottaferrata (Rome): Ed. Collegii S. Bonaventurae ad Claras Aquas, 2009) & Francesco d’Assisi, Scritti, ed. Carlo Paolazzi (Grottaferrata (Rome): Ed. Collegii S. Bonaventurae ad Claras Aquas, 2009). [o.a. reviews in CF 80 (2010), 672-675; Antonianum 85 (2010), 667-669; AFH 103 (2010), 227-238; Forma Sororum 47 (2010), 267-285; Frate Francesco 76 (2010), 283-286; Il Santo 50 (2010), 625-627]. It is hard to judge to what extent this new edition will invalidate the Esser edition. For many types of research, the Esser edition still provides a very dependable text. Scholars are advised to inform themselves about the differences in individual works, for instance with recourse to Carlo Paolazzi, ‘Novità nel testo critico degli ‘Scripta’ di Francesco d’Assisi in rapporto all’edizione Esser’, AFH 102 (2009), 353-390.
Translations and bilingual editions (most based on the 1978, 1983 or 1989 versions of the critical edition of Esser), include for instance: Los escritos de San Francisco y Santa Clara de Asís, ed. bilingue, ed. L. García Aragon (Madrid, 1998); Fontes Francescani, ed. E. Menestò, S.Brufani et. al., Testi, 2 (Assisi, 1995); Francis of Assisi: Early documents. I: The writings of Francis of Assisi; The life of Saint Francis by Thomas of Celano; The liturgical texts; The life of Saint Francis by Julian of Speyer; The versified life of Saint Francis by Henri d’Avranches; The Sacred Exchange between Saint Francis and Lady Poverty; Related documents, ed. Regis J. Armstrong, J.A. Wayne Hellmann & William J. Short (New York - London - Manila: New City Publications, 1999). The other three volumes of this series contain English translations of many other hagiographical texts on Francesco d’Assisi and related materials. Not all of these translations are reliable!; Gli Scritti di San Francesco d’Assisi, trans. Salvatore Daidone, Piccola Biblioteca. Saggi 80 (Florence, 1999); Gli scritti di san Francesco con notizie filologiche e biografiche, ed. Mario Sensi, in: San Francesco d’Assisi, 1-108; Das Testament eines Armen. Die Schriften des Franz von Assisi, ed. Leonhard Lehmann (Werl, 1999); Gli scritti di san Francesco d’Assisi, trans. Giorgio Racca,Fonti e testi francescani, 13 (S. Maria degli Angeli-Assisi (Pg), Edizioni Porziuncola, 2000); San Francisco de Asís. Escritos, biografias, documentos de la época, ed. José Antonio Guerra, BAC, Octava edición (Reimpresión) (Madrid, 2000);Die Schriften des heiligen Franziskus von Assisi. Einführung, Üebersetzung, Erläuterungen von Lothar Hardick & Engelbert Grau, Franziskanische Quellenschriften, 1, 10th ed. (Kevelaer: Coelde, Butzon & Bercker, 2001); Los Escritos de Francisco y Clara de Asís, ed. Julio Herranz, Javier Garrido y José Antonio Guerra, Colección Hermano Francisco, 40 (Oñati (Guipúzcoa), 2001), Los Escritos de Francisco y Clara de Asís, Textos y apuntes de lectura, ed. Julio Herranz, Javier Garrido y José Antonio Guerra, Colección Hermano Francisco, 40 (Oñati (Guipúzcoa), 2001); Das Erbe eines Armen. Franziskus-Schriften, trans. Leonhard Lehmann (Kevelear: Verlag Butzon & Bercker, 2003) [Translation at times based on different readings of the Latin text than those found in the 1989 edition of Esser]; Francesco d’Assisi, Scritti. Testo latini e traduzione italiana, ed. Aristide Cabassi & Giovanni Grado Merlo (Padua: EFR, Editrici Francescane, 2002); Das Erbe eines Armen. Franziskus-Schriften, ed. Leonhard Lehmann, Topos plus Taschenbücher, 464 (Kevelaer, 2003); San Francisco de Asís. Escritos, Biografías, Documentos de la época, ed. José Antonio Guerra, Nueva edición corrigida y actualizada, B.A.C. 399 (Madrid, 2003); La letteratura francescana, Volume I: Francesco e Chiara d’Assisi, ed. Claudio Leonardi & Daniele Solvi (Milan: Mondadori, 2004) [cf. the lengthy review of Dino Dozzi in Collectanea Franciscana 76,3-4 (2006), 553-560]; Franciscus van Assisi, De geschriften, ingeleid en toegelicht door Gerard P. Freeman, Hubert Bisschops, Beatrijs Corveleyn, Jan Hoeberichts & André Jansen (Haarlem: Gottmer, 2004) [See the interesting review in Collectanea Franciscana 76,1-2 (2006), 305-307]; La ‘Salutatio Beatae Mariae Virginis’ di san Francesco di Assisi, ed. Ago M. Lorenzo, Monumenta Italica Mariana, Studi e testi 3 (Rome, 1998); Cantico di frate Sole (1224/1225). See: V. Branca, Il Cantico di frate Sole. Studio sulle fonti e testo critico (Florence, 1950); The writings of Saint Francis of Assisi, trans. I. Brady (Santa Maria degli Angeli: Edizioni Porziuncola, 2004); Franciscus van Assisi, De geschriften, trans. G.P. Freeman, H. Bisschops, B. Corveleyn, J. Hoeberichts & A. Jansen, 2nd Ed. (Haarlem: Gottmer, 2006); La letteratura francescana I: Francesco e Chiara d'Assisi, ed. C. Leonardi & D. Solvi (Segrate-Florence: Mondadori, 2004); Fonti francescane. Nuova edizione. Scritti e biografie di san Francesco d’Assisi. Cronache e altre testimonianze del primo secolo francescano. Scritti e biografie di santa Chiara d’Assisi. Testi normativi dell’Ordine Francescano Secolare, ed. Ernesto Caroli (Padua: Editrici Francescane, 2004). [a.o. reviews in Collectanea Franciscana 74 (2004), 610-613; Il Santo 45 (2005), 755-766; AFH 99 (2006), 283-331]; San Francesco d’Assisi Introd. José Rodriguez Carballo (Bologna: Edizioni d’arte Marilena Ferrari, 2008) [with editions of the RnB, the RB and the Fioretti]; Héxaplas Franciscanas. Los Escritos de san Francisco y Santa Clara en Latín, Español, Italiano, Inglés, Francés y Alemán, ed. Leonardo Garcia Aragón (Guatemala: Iglesia de la Recolección, 2009); Los Escritos de Francisco y Clara de Asís, ed. Julio Herranz, Javier Garrido & José Antonio Guerra, 3rd. Revised Ed. (Bogotá: Ediciones Capuchinas FOSMI, 2009); François d’Assise. Écrits, vies, témoignages, ed. Jacques Dalarun (Paris: Le Cerf-Editions franciscaines, 2010); Francisco y Clara de Asís, Escritos. Nueva edición, según las últimas ediciones críticas de los textos originales, ed. Julio Herranz, Javier Garrido & José Antonio Guerra (Castillo de Villamonte: Ediciones Franciscanas Arantzazu, 2013 & reprint 2014); Franziskus von Assisi, Sämtliche Schriften Lateinisch/Deutsch, ed. Dieter Berg, Reclams Universal-Bibliothek, 19044 (Ditzingen: Reclam, 2014) [based on the 2009 edition of Carlo Paolazzi but also referring to the editions of Esser]; Francis of Assisi. The Essential Writings. In his Own Words, trans. John M. Sweeney (Brewster: Paraclete Press, 2018); Fonti francescane. Scritti e biografie di san Francesco d'Assisi, cronache e altre testimonianze del primo secolo francescano, scritti e biografie di santa Chiara d'Assisi, testi normativi dell'Ordine francescano secolare, 3rd Revised Edition (Padua: Efr-Editrici Francescane, 2018). See on many of these bi- or plurilingual editions, which help to chart the scholarship on the works since the late 1970s, also the critical and supplementary reviews in CF 73 (2003), 677-681, Francesca Joyce Mapelli’s article ‘Chronica. Convegno internazionale: ‘Verba Domini mei: Gli Opuscula di Francesco d’Assisi a 25 anni dalla edizione di Kajetan Esser, ofm’. Pontificio Ateneo Antonianum, Roma 10-12 Aprile 2002’, Antonianum 77 (2002), 399-406; Carlo Paolazzi, ‘Novità nel testo critico degli ‘Scripta’ di Francesco d’Assisi in rapporto all’edizione Esser’, AFH 102 (2009), 353-390, as well as the yearly overviews of new editions and translations in the Collectanea Franciscana. Bibliografia Franciscana (Rome: Istituto Storico dei Cappuccini), section II (S. Franciscus Assisiensis) A (Fontes Franciscani. Opuscula S. Francisci).
See for research purposes also Opuscula Sancti Francisci, Scripta Sanctae Clarae. Concordances, Index, Listes de fréquence, Tables comparatives, ed. J.-F. Godet & G. Mailleux, Corpus des Sources franciscaines V (Louvain, 1976); Gli autografi di frate Francesco e di frate Leone, ed. Attilio Bartoli Langeli, Corpus Christianorum. Autographa Medii Aevi, 5 (Turnhout, Brepols, 2000) [cf. reviews in Coll. Franc. 72 (2002) 337-355 & Rev. Hist. Eccl. 97 (2002) 366-368]; Leonardo García Aragón, Concordancias de los escritos de San Francisco, Publicaciones del Instituto Teológico Franciscano, Serie Mayor, 36 (Murcia, 2002); Daniele Solvi,Officina Franciscana. Testi, sinossi e indici delle fonti francescane, 2 Vol. + CD-ROM, SISMEL, Edizione nazionale dei testi mediolatini, 12 (Tavernuzze-Florence: Edizione del Galluzzo, 2005); Michel Deleu, ‘Histoire de l’édition des sources franciscaines’, Évangile aujourd’hui 220 (2008), 42-45; Studies in Early Franciscan Sources, ed. Michael W. Blastic, Jay M. Hammond & J.A. Wayne Hellmann, 3 Vols. (St. Bonaventure, NY: Franciscan Institute Press, 2011). In the literature section below, the reader will also encounter a substantial number of works that provide an introduction to individual or all works by Francis of Assisi. As scholarship is still moving forward, it is necessary to choose with care.
Below is a listing of individual works (predominantly according to the 1978 edition of Caietanus Esser; in the future, we hope to rework this to include the info from the new 2009 Paolazzi edition).

Admonitiones, ed. Esser (1978), 58-82. [written in the 1220s. In all 28 pieces of religious intruction for friars. Should be seen in the context of the rule, and can be seen as an additional text of encompassing religious instruction for the community of friars]. Admonicions [occitan translation of the Admonitiones], see: J. Roqueta, ‘Las Admonicions de St. Francés, text occitan del segle XIV, trach del manuscrit de la Chiesa Nuova d’Assis’, Revue des Langues Romanes 77 (1967),85-123; Robert J. Karris, The Admonitions of St. Francis: Sources and Meanings (St. Bonaventure NY: Franciscan Institute Publications, 1999); S. Francesco, Le ammonizioni, in: Elia Citterio, La vita spirituale, I suoi segreti, Teologia spirituale, 3 (Bologna: Grafiche Dehoniane ,2005), 237-348; Carlo Paolazzi, ‘Le ‘Admonitiones’ di Frate Francesco, testo critico’, AFH 102 (2009), 3-88.

Canticum Fratris Solis vel Laudes Creaturarum, ed. Esser (1978), 83-88; François d’Assise, Écrits, Sources Chrétiennes 285 (Paris, 1981), 342-345. See also: Ehrhard Wolfgang Platzeck, Das Sonnenlied des heiligen Franziskus von Assisi. Zusammenfassende philologisch-interpretative Untersuchung mit ältestem Liedtext und erneuter deutscher Übersetzung, Franziskanische Forschungen, 30-2, 2nd Edition (Werl, 1984). [A song of praise, first composed during Francesco’s sickbed at St. Damiano (April-May 1225) with some later additions. One of the most popular writings of Francesco and widely studied.]

Chartula Fr. Leoni Data (Laudes Dei Altissimi & Benedictio Fratri Leoni Data), ed. Esser (1978), 89-93; François d’Assise, Écrits, Sources Chrétiennes 285 (Paris, 1981), 338-341. [Laudes and benediction given to friar Leo two years before Francesco’s death. The autograph benediction ms survived. Cf. D. Lapsanski,‘The Autographs on the Chartula of St. Francis of Assisi’, AFH 67 (1974), 18-37.

Epistola ad Sanctum Antonium, ed. Esser (1978), 94-95; François d’Assise, Écrits, Sources Chrétiennes 285 (Paris, 1981), 268-269.

Epistola ad Clericos (Redactio Prior et Posterior), ed. Esser (1978), 96-101 [In François d’Assise, Écrits, the translators remark (31): ‘Des neuf lettres de François dont nous avons sûrement conservé le texte, six ont une collectivité pour destinataire et sont plutôt des ‘tracts’. Elles se terminent toutes par une exhortation à en garder soigneusement le texte pour le mettre en oeuvre, souvent accompagnée del’invitation pressante à le faire copier: à une époque où l’imprimerie n’existe pas, il faut organiser la diffusion des idées par la copie.’ The letter to the clerics, which in some mss has survived as De reverentia corporis Domini et de munditia altaris, is such a treatise, in this case on Eucharist devotion: it is a call for treating the body of Christ (the wafer and wine), as well as his written words (the Gospels) with proper respect: ‘(…) et ubicumque fuerit sanctissimum corpus Domini nostri Jesu Christi illicite collocatum et relictum, removeatur de loco illo et in loco pretioso ponatur et consignetur. Similiter nomina et verba Domini scripta, ubicumque inveniantur in locis immundis, colligantur et in loco honesto debeant collocari.’ Cf. B. Cornet, ‘Le De reverentia corporis Domini, exhortation et lettre de saint François’, Études Franciscaines ns. 6 (1955), 65-91, 167-180; 7 (1956), 20-35, 155-171; 8 (1957), 33-58. On all the letters of Francis, see also the new study & edition of Carlo Paolazzi, ‘Le ‘Epistole’ maggiori di Frate Francesco. Edizione critica ed emendamenti ai testi minori’, AFH 101 (2008), 3-154]

Epistola ad Custodes I, ed. Esser (1978), 102-104. [similar to the Epistola ad Clericos, with special emphasis on the penitential character of preaching, urging the people to confess and to partake in the eucharist. See also Carlo Paolazzi, ‘Le ‘Epistole’ maggiori di Frate Francesco. Edizione critica ed emendamenti ai testi minori’, AFH 101 (2008), 3-154]

Epistola ad Custodes II, ed. Esser (1978), 105-106.

Epistola ad Fideles I (Exhortatio ad Fratres et Sorores de Poenitentia), ed. Esser (1978), 107-112; François d’Assise, Écrits, Sources Chrétiennes 285 (Paris, 1981), 220-227;Testi e documenti sul terzo Ordine Francescano, ed. Lino Temperini (Rome,1991), 46-52. See also Carlo Paolazzi, ‘Le ‘Epistole’ maggiori di Frate Francesco. Edizione critica ed emendamenti ai testi minori’, AFH 101 (2008), 3-154 [A letter to ‘christianis religiosis’, by which probably are meant male and female penitents. Maybe can be seen as a precursor to the Franciscan rule of penitents, and is a laudation of the Christian life of the conversi. In two short chapters it speaks ‘De illis qui faciunt poenitentiam,’ praising their lifestyle and indicating that they are the sons of the heavenly father and the spouses, brothers and mothers of ‘our Lord Jesus Christ’ (‘Omnes qui Dominum diligunt ex toto corde, ex tota anima et mente, ex tota virtute et diligunt proximos suos sicut se ipsos, et odio habent corpora eorum cum vitiis et peccatis, et recipiunt corpus et sanguinem Domini nostri Jesu Christi, et faciunt fructus dignos poenitentiae: O quam beati et benedicti sunt illi et illae, dum talia faciunt et in talibus perseverant, quia requiescet super eos spiritus Domini et faciet apud eos habitaculum et mansionem, et sunt filii patris caelestis, cuius opera faciunt, et sunt sponsi,fratres et matres Domini nostri Jesu Christi (…)’ ) and ‘De illis qui non agunt poenitentiam,’ lamenting their blindness and their tribulations after death.]

Epistola ad Fideles II, ed. Esser (1978), 113-128; François d’Assise, Écrits,Sources Chrétiennes 285 (Paris, 1981), 228-243; Testi e documenti sul Terzo Ordine Francescano, ed. Lino Temperini (Rome, 1991), 62-80. See also Carlo Paolazzi, ‘Le ‘Epistole’ maggiori di Frate Francesco. Edizione critica ed emendamenti ai testi minori’, AFH 101 (2008), 3-154 [By Esser seen as a ‘redactio posterior’of the other letter ad Fideles, and like the other one directed at ‘Universis christianis religiosis, clericis et laicis, masculis et feminis…’ Yet it clearly stands on itself and is much longer. After praising the word of God made flesh in Christ on earth and indicating that Christ wants all mankind to be saved through Him and to receive Him with a pure heart and a chaste body, Francesco unfolds a complete but stern religious programme for the christiani religiosi in all social strata: ‘Diligamus igitur Deum et adoremus eum puro corde et puramente (….) Debemus siquidem confiteri sacerdoti omnia peccata nostra; et recipiamus corpus et sanguinem Domini nostri Jesu Christi ab eo (…) Qui autem potestatem iudicandi alios receperunt iudicium cum misericordia exerceant, sicut ipsi volunt a Domino misericordiam obtinere. Iudicium enim sine misericordia erit illis qui non fecerint misericordiam. Habeamus itaque caritatem et humilitatem; et faciamus eleemosynas, quia ipsa lavat animas a sordibus peccatorum (…) Debemus etiam ieiunare et abstinere a vitiis et peccatis et a superfluitate ciborum et potus et esse catholici. Debemus etiam ecclesias visitare frequenter et venerari clericos et reveri, non tantum propter eos, si sint peccatores, sed propter officium et administrationem sanctissimi corporis et sanguinis Christi (…) Debemus odio habere corpora nostra cum vitiis et peccatis (…) Debemus observare praecepta et consilia Domini nostri Jesu Christi. Debemus etiam nos metipsos abnegare et ponere corpora nostra sub iugo servitutis et sanctae obedientiae, sicut unusquisque promisit Domino (…) Non debemus secundum carnem esse sapientes et prudentes, sed magis debemus esse simplices, humiles et puri. Et habeamus corpora nostra in opprobrium et despectum, quia omnes per culpam nostram sumus miseri et putridi, foetidi et vermes (…) Et omnes illi et illae, dum talia fecerint et perseveraverint usque in finem, requiescet super eos Spiritus Domini et faciet in eis habitaculum et mansionem (…) Omnes autem illi, qui non sunt in poenitentia et non recipiunt corpus et sanguinem Domini nostri Jesu Christi, et operantur vitia et peccata, et qui ambulant post malam concupiscentiam et mala desideria, et non observant, quae promiserunt, et serviunt corporaliter mundo carnalibus desideriis, curis et sollicitudinibus huius saeculi et curis huius vitae, decepti a diabolo, cuius filii sunt et eius opera faciunt, caeci sunt, quia verum lumen non vident Dominum nostrum Jesum Christum. Sapientiam non habent spiritualem, quia non habent Filium Dei in se, qui est vera sapientia Patris (…) Sed sciant omnes, quod ubicumque et qualitercumque homo moriatur in criminali peccato sine satisfactione et potest satisfacere et non satisfecit, diabolus rapit animam eius de corpore suo cum tanta angustia et tribulatione, quantam nullus scire potest, nisi qui recipit. (…) Corpus comedunt vermes; et ita perdit corpus et animam in isto brevi saeculo et ibit in inferno, ubi cruciabitur sine fine. (…) In nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti. Amen. Ego frater Franciscus, minor servus vester, rogo et obsecro vos in caritate, quae Deus est, et cum voluntate osculandi vestros pedes, quod haec verba et alia Domini nostri Jesu Christi cum humilitate et caritate debeatis recipere et operari et observare…’]

Epistola ad Fratrem Leonem, ed. Esser (1978), 129-130; François d’Assise, Écrits, Sources Chrétiennes 285 (Paris, 1981), 266-267. See also Carlo Paolazzi, ‘Le ‘Epistole’ maggiori di Frate Francesco. Edizione critica ed emendamenti ai testi minori’, AFH 101 (2008), 3-154.

Epistola ad Ministrum, ed. Esser (1978), 131-134. See also Carlo Paolazzi, ‘Le ‘Epistole’ maggiori di Frate Francesco. Edizione critica ed emendamenti ai testi minori’, AFH 101 (2008), 3-154 [on the proper behaviour of a minister in the order, and on dealing (in accordance with the precepts of the Regula non Bullata) with the treatment of friars who are in mortal or venial sin]

Epistola ad Quendam Ministrum, ed.Esser (1978); François d’Assise, Écrits, Sources Chrétiennes 285 (Paris, 1981), 262-265. See also Carlo Paolazzi, ‘Le ‘Epistole’ maggiori di Frate Francesco. Edizione critica ed emendamenti ai testi minori’, AFH 101 (2008), 3-154

Epistola Toti Ordini Missa, una cum oratione: omnipotens, aeterne, ed. Esser (1978), 135-150. [A letter written (if we can believe Ubertino da Casale, Arbor Vitae Crucufixae Jesu V, 7) at the end of Francesco d’Assisi’ life, probably shortly before the Testament, with which it has some elements in common: contains many admonitions concerning the obervance of the Franciscan way of life. Cf. O. Schmucki, ‘La Lettera a tutto l’Ordine di san Francesco’, Italia Francescana 55 (1980), 245-285.]

Epistola ad Populorum Rectores, ed. Esser (1978), 151-153. [Short letter, urging the leaders of the world not to forget the mandates of God and his teachings, to partake in the eucharist and to urge the people to praise God]

Exhortatio ad Laudem Dei , ed. Esser (1978), 154-156; François d’Assise, Écrits, Sources Chrétiennes 285 (Paris, 1981), 332-333. [A laudatory prayer, predominantly based on biblical fragments. Cf. Kajetan Esser,‘Exhortatio ad laudem Dei, ein wenig beachtetes Loblied des hl. Franziskus’, AFH 67 (1974), 3-17.]

Expositio in Pater Noster, ed. Esser (1978), 157-161; François d’Assise, Écrits, Sources Chrétiennes 285 (Paris, 1981), 276-281. For an Italian translation, see also: Il Padre nostro di San Francesco, trans. Giuseppe Scarpat, Antichità classica e cristiana, 33 (Flero BS: Paideia Editrice, 2000). [Ascription not secure. The oldest ascription to Francesco seems to stem from Bartolomeo da Pisa in the Conformitates, AF IV (1906), 600 & V (1912), 256. Nevertheless, it seems to belong to the early Franciscan tradition and might be regarded as (one of) the earliest Franciscan pater noster exposition, with strong overtones of prayer. It stands itself in an older tradition of medieval prayer-like pater noster paraphrases, and is not a doctrinal explanation. See on the authenticity and characteristics of the text especially Kajetan Esser, ‘Die dem hl. Franziskus von Assisi zugeschriebene Expositio in Pater noster’, Collectanea Franciscana 40 (1970), 241-271 (reprinted in Idem, Studien zu den Opuscula des hl. Franziskus von Assisi (Rome, 1973), 225-257); J. Cambell, ‘Saint François a-t-il composé une paraphrase du Pater?’, Franziskanische Studien 45 (1963), 338-342; Giuseppe Scarpat, Il Padrenostro di San Francesco, Antichità classica e cristiana 33 (Brescia, 2000). Quickly, this exposition received vernacular versions, which circulated in the Franciscan order and beyond as a devotional text. See on this for example Engelbert Grau,‘Zwei oberdeutsche Übersetzungen der Expositio in Pater Noster des hl.Franziskus’, Franziskanische Studien 58 (1976), 208-215; Kurt Ruh, Dagmar Ladisch-Grube & Josef Brecht, Franziskanisches Schrifttum im deutschen Mittelalter, Band II: Texte (Munich, 1985), 253-258. See in general on such late German pater noster explications: P.E. Weidenhiller, Untersuchungen zur deutschsprachigen katechetischen Literatur des späten Mittelalters, MTU 10 (Munich, 1965), 214-225. See now also: Franciscus de Assisi, Commento al Padre nostro. Un testo finora sconosciuto del Poverello?, ed. Dominique Poirel (Cinisello Balsamo (MI):San Paolo, 2018), on a different commentary. See reviews in, for instance Frate Francesco 85 (2019), 276-280 & Analecta TOR 200 (2019), 264-265.]

Forma Vivendi S. Clarae Data, ed. Esser (1978), 162-163. [rudimentary rule for the ladies at San Damiano, incorporated in the eight chapter of the rule written by Clare that was approbated in 1253]

Fragmenta Alterius Regulae Non Bullatae, ed. Esser (1978), 163-182. For information on the proto-rule of 1216 and related issues, see for instance Bernard Vollot, La vie des Frères Mineurs de 1216. Le texte, Quaderni Francescani 28 (Rome, 1999); Idem, ‘La règle des frères mineurs de 1216’, Francescana. Bollettino della Società internazionale di studi francescani 2 (2000), 137-151; as well as the 1999 article of Armando Quaglia.

Laudes ad Omnes Horas Dicendae, ed. Esser (1978), 183-187; François d’Assise, Écrits, Sources Chrétiennes 285 (Paris, 1981), 282-285.[A kind of liturgical Laude, closed with a prayer, meant to be sung at all liturgical hours of the day and night: ‘Incipiunt laudes quas ordinavit beatissimus pater noster Franciscus et dicebat ipsas ad omnes horas diei et noctis et ante officium beatae Mariae Virginis sic incipiens: Sanctissime pater noster qui es in caelis etc. cum Gloria. Deinde dicantur laudes: Sanctus, sanctus, sanctus Dominus Deus omnipotens…’]

Officium Passionis Domini, ed. Esser (1978), 188-222; François d’Assise, Écrits, Sources Chrétiennes 285 (Paris, 1981), 286-331; The Geste of the Great King: Office of the Passion of Francis of Assisi, ed. & trans. André Cirino & Laurent Gallant (St. Bonaventure NY: Franciscan Institute Publications, 2001); ‘Quivi è perfetta letizia!’. I Salmi dell'Ufficio della Passione di San Francesco, ed. Cesare Vaiani, Esercizi spirituali (Ronciglione (VT): Tipografia A. Spada, 2007). The Officium Passionis Domini is also known in the manuscripts as the Psalmos quos ordinavit b. Franciscus. It is a more or less autonomous and extended office of psalms for all the liturgical hours. The introduction clarifies its content and function: ‘Incipiunt psalmi, quos ordinavit beatissimus pater noster Franciscus ad reverentiam et memoriam et laudem passionis Domini. Qui dicendi sunt per quaslibet horas diei et noctis unum. Et incipiunt a completorio feriae sextae Parasceve, eo quod in illa nocte traditus fuit et captus Dominus noster Jesus Christus. Et nota, quod sic dicebat istud officium beatus Franciscus: Primo dicebat orationem, quam nos docuit Dominus et Magister: Sanctissime pater noster etc. cum laudibus, scilicet: Sanctus, sanctus, sanctus, sicut superius continetur. Finitis laudibus cum oratione incipiebat hanc antiphonam, scilicet: Sancta Maria. Psalmos dicebat primo de sancta Maria; postea dicebat alios psalmos quos elegerat, et in fine omnium psalmorum, quos dicebat, dicebat psalmos passionis. Finito psalmo dicebat hanc antiphonam, scilicet: Sancta Maria virgo. Finita antiphona expletum erat officium.’ See also Oktavian von Rieden, ‘Das Leiden Christi im Leben des hl. Franziskus von Assisi’, Collectanea Franciscana 30 (1960), 5-30, 129-145, 241-243, 353-397; L. Gallant, ‘Dominus regnavit aligno’, L’‘Officium Passionis’ de saint François d’Assise. Édition critique et étude (Paris, 1978); De psalmen van Franciscus van Assisi. Een weg naar innerlijke vrede, trans. Herman de Vos (Utrecht, 1999); The Geste of the Great King. Office of the Passion of Francis of Assisi, trans. Laurent Gallant & André Cirino (St. Bonaventure NY, 2001); Friedrich Doormann, “Voll Vertrauen will ich handeln und mich nicht fürchten’. Der Jahrespsalter des hl. Franziskus von Assisi (Münster: Edition Octopus, 2006). Cf. Review in CF 77,1-2 (2007), 367-368, This book presents the psalms in the order in which they were prayed, and in doing so provides interesting new insights in Francis’ acquaintance with liturgical texts. See also Doorman’s article on this issue in Wissenschaft & Weisheit 67 (2004), 191-203.

Oratio Ante Crucificum Dicta, ed. Esser (1978), 223-225; François d’Assise, Écrits, Sources Chrétiennes 285 (Paris, 1981), 334-335 [probably a copy from an Italian original. Ascription not totally secure. It is supposed to be a prayer said before the crucifix of St. Damiano, and stands in a long medieval tradition of crucifix prayers. Not known whether this prayer goes back to the prayers uttered in the St. Damiano chapel, when the crucifix answered Francesco with the admonition to repare his ruined house. Cf. Kajetan Esser, ‘Das Gebet des hl. Franziskus vor dem Kreuzbild in San Damiano’, Franziskanische Studien 34 (1952), 1-11 (reprint in Idem, Studien, 79-89); T. Desbonnets, ‘Un témoin de la liturgie franciscaine primitive, Meaux B.M. 3’, AFH 63 (1970), 456.]

Regula Bullata, ed. Esser (1978), 225-238.

Regula Non Bullata, ed. Esser (1978), 239-294. [this text also comprises laude, a kind of testament and prayers] See now also: Carlo Paolazzi, La Regula non bullata dei Frati Minori (1221) dallo ‘Stemma codicum’ al testo critico, Editiones Arch. Franc. Hist. (Grottaferrata-Rome: Ed. Collegii S. Bonaventurae, 2007).

Regula pro Eremitoriis Data, ed. Esser (1978), 295-298.

Salutatio Beatae Mariae Virginis, ed. Esser (1978), 299-301; François d’Assise, Écrits, Sources Chrétiennes 285 (Paris, 1981), 274-275; La ‘Salutatio Beatae Mariae Virginis’ di san Francesco di Assisi, ed. & stud. M. Ago Lorenzo, Monumenta Italica Mariana, Studi e testi, 3 (Rome, 1998). [prayer to the Virgin]

Salutatio Virtutum, ed. Esser (1978), 301-305; François d’Assise, Écrits, Sources Chrétiennes 285 (Paris, 1981), 270-273 [prayer of praise, also known as Laudes de Virtutibus, and closely connected with the contemporary Laude genre of religious poetry]

Testamentum, ed. Esser (1978), 305-318.

Ultima Voluntas Scripta S. Clarae, ed. Esser (1978), 318-319.

Benedictio Fr. Bernardo Data, ed. Esser (1978), 319-320; François d’Assise, Écrits, Sources Chrétiennes 285 (Paris, 1981), 336-337. [allegedly a benediction said by Francesco shortly before his death.]

Benedictio S. Clarae et Eius Sororibus in Scriptis Missa, ed. Esser (1978), 320-321.

Epistola Civibus Bononiensibus Scripta, ed. Esser (1978), 321.

Epistola S. Clarae de Ieiunio Scripta, ed. Esser (1978), 321-322.

Epistola Dominae Jacobae Scripta, ed. Esser (1978), 323.

Epistola Fratribus Franciae Missae, ed. Esser (1978), 323.

Testamentum Senis Factum, ed. Esser (1978), 323-324.

De Vera et Perfecta Laetitia, ed. Esser (1978), 324-328.

Quite recently, another Canto di esortazione di san Francesco has been found which is not included in the edition of Esser. This text, which already was alluded to in the Legenda Perusina and in the Speculum Perfectionis, probably was written after Francesco wrote/dictated his Canticum Fratris Solis. In its surviving 14th century manuscript, it is written in an Umbrian dialect. It has been edited in G. Boccali, ‘Canto di esortazione di san Francesco per le poverelle di San Damiano’, Collectanea Franciscana 48 (1978), 5-29, and also has been included in François d’Assise, Écrits, Sources Chrétiennes 285 (Paris, 1981), 346-347.

vitae

See the entry on Francis in the Vitae et miracula section of our internet site.

literature

The literature on Francis is endless. Here is only provided a small selection. For the period until 1926, see: Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 244; Francesco d'Assisi tra due secoli 1882-1926. Studio bibliografico, a cura di Sandra Migliore, Quaderni di bibliografia francescana, 2 (Rome: Istituto Storico dei Cappuccini, 2000).
For studies from the early 20th century onward, see for instance: DSpir V, 1268-1303; DHGE, XVIII, 683-698; E. Baumgartner, `Die Franziskuslegende des Jakobus de Voragine, O.P.', AFH 5 (1912), 210-236; L. Oliger, `Textus antiquissimus epistolae S. Francisci de reverentia Corporis Domini (…)', AFH, 6 (1913), 3-12; J. Goyens & M Bihl, `Les éditions du 'Speculum Vitae B. Francisci (…)', AFH, 20 (1927), 116-131 & 132-153; M. Bihl, `De codicibus excerpta Vitae II S. Francisci continentibus', AFH 20 (1927), 497-524; M. Bihl, `De Legenda S. Francisci Neapolitana integra et nunc 'Legenda Umbra' aptius nuncupanda', AFH, 21 (1928), 240-268; M. Bihl, `De 'Legenda versificata' S. Francisci, auctore Henrico Abrincensi', AFH, 22 (1929), 3-53; M. Bihl, `De Legenda quadam Florentina S. Francisci non inedita', AFH, 23 (1930), 419-420; P. Sabatier, Vie de S. François d'Assise, édition définitive (Paris, 1931); M. Bihl, `De codicibus Vitae I S. Francisci Assisiensis auctore fr. Thoma Celanensi', AFH, 29 (1936), 273-307 & 30 (1937), 3-30, 257-281; M. Bihl, `De S. Francisci Legenda ad usum chori auctore fr. Thoma Celanensi iuxta novum codicem Senensem', AFH, 26 (1933), 343-389; M. Bihl, `De Legenda quadam S. Francisci anonyma et incognita nuperrime in 'Legenda aura' et in 'Passionali' arbitrari detecta', AFH, 28 (1935), 305-323; K. Esser, `Mysterium Paupertatis. Die Armutsauffassung des hl. Franziskus von Assisi', W&W, 14 (1951), 177-189; S. Clasen, `Die Sendung des hl. Franziskus. Ihre heilsgeschichtliche Deutung durch Bonaventura', W&W, 14 (1951), 212-225; O. Bonmann, `De authenticitate epistolae S. Francisci ad S. Antonium Patavinum', AFH, 45 (1952), 474-92; J. Cambell, Les écrits de S. François d'Assise devant la critique', FS, 36 (1954), 82-109; S. Clasen & J. van Gurp,`Nachbonaventurianische Franziskusquellen in niederländischen und deutschen Handschriften des Mittelalters', AFH, 49 (1956), 434-482 [this article gives an interesting insight in the transmission of hagiographical and meditative texts around Francis in the closing century of the Middle Ages. An analysis of a wide range of late medieval Dutch and German manuscripts brought the authors of the article to the conclusion that (474): ‘Von wenigen Ausnahmen abgesehen, werden nämlich die genannten Schriften nicht einzeln oder gar auszugsweise in einzelnen Kapiteln, sondern im Zusammenhang mit anderen Schriften überliefert, die immer die gleichen sind oder doch wenigstens einem gewissen Corpus von franziskanischem Schrifttum entnommen sind. Dieses Corpus umfaßt, wenn es vollständig ist, folgende Schriften: 1) Bonaventuras Große Franziskuslegende; 2) Bonaventuras Kleine Franziskuslegende; 3) Testament des hl. Franziskus; 4) Spiegel der Vollkomenheit [= Speculum Perfectionis]; 5) Kapitel von den Gefährten des hl. Franziskus; 6) Wunderbare Werke des hl. Franziskus und seiner Gefährten; 7) Goldene Worte des Br. Aegidius (…);8) Ermahnungen des hl. Franziskus, wohl als Abschluß des ganzen Corpus gedacht…’ [This total collection for instance found in MS Berlin Preuß. Staatsbibliothek Cod. germ. F. 1169; Den Haag, Koninklijke Bibliotheek Cod. 73 E 34; Den Haag, Museum Meermanno-Westrenianum Cod. 10 D 46; Weert, Minderbroederklooster Cod.4 & Cod. 8; Wittemberg, Redemptoristenklooster Cod. 2; Stuttgart, Landesbibliothek Cod. theol. et phil. Qu. 135; Trier, Bischöfliches Archiv Cod.64] These vernacular collections went back to Latin examples. The authors of the article maintain that (477-478): ‘Zweck dieser Sammlung war die Verwendung für die klösterliche Gemeinschaft, zumal für die Tischlesung…’ Also (481-482): ‘25 Handschriften nennen gar keinen Besitzer oder machen über ihn nur unzureichende Aussagen, 2 gehörten den Klarissen, 3 den Terziaren, 8 denTerziarinnen, 2 den Franziskanern (?); bei 4 ist es zweifelhaft, ob sie den Schwestern des gemeinsamen Leben oder Terziarinnen, resp. Augustinerinnen oder Terziarinnen gehörten; 13 anderen religiösen Gemeinschaften; doch bleibt zu bedenken, daß auch die Terziarinnen größtenteils zur Bewegung der Devotio moderna zählten. Selbst in den beiden Fällen, wo der Schreiber ein Franziskaner ist, ist es ungewiß, ob er für den eignen Gebrauch seines Konventes geschrieben hat. Der Erste Orden des hl. Franziskus scheint überhaupt nur das herkömmliche Corpus, nicht aber etwa für Laienbruder auch niederländische und deutsche Übertragungen dieser Schriften gekannt zu haben. Darum ist einmal die starke Verbreitung dieses franziskanischen Schrifttums in der Volkssprache nicht dem Franziskanerorden, sondern andern religiös interessierten Gemeinschaften zu verdanken, unter denen sicherlich sich die Kreise der Devotio moderna große Verdienste erworben haben…’; O. Schmucki von Rieden, `Das Leiden Christi im Leben des hl. Franziskus von Assisi. Eine quellenvergleichende Untersuchung im Lichte der Zeitgenössischen Passionsfrömmigkeit', CF, 30 (1960), 5-30, 129-145, 241-263, 353-397; O. Schmucki, Das Leiden Christi im Leben des hl. Franziskus von Assisi (Rome, 1960); K. Eßer, `Sancta Mater Ecclesia. Die Kirchenfrömmigkeit des hl. Franziskus von Assisi', in: Sentire Ecclesiam, ed. J. Daniélou & H.Vorgrimler (Freiburg im Breisgau, 1961), 218-250; K. Eßer, Anfänge und ursprungliche Zielsetzungen der Ordens der Minderbrüder (Leiden, 1966); Ephrem Longpré, François d’Assise et son expérience spirituelle, Bibliothèque de Spiritualité, 4 (Paris, 1966); Th. Desbonnets, `Recherches sur la généalogie des biographies primitives de saint François', AFH, 60 (1967), 273-316; Mario Niccoli, Gli scritti di S. Francesco (Rome, 1967); Iohannes Joergensen, S. Francesco d’Assisi, nuova edizione, ed. Ilarino da Milano & Stanislao da Campagnola (Assisi, 1968); J. Schauri, ‘S. François et la Bible. Essai bibliographique de sa spiritualité évangélique’ Collectanea Franciscana 40 (1970), 365-437; R. Manselli, `I biografi moderni di S. Francesco,' in: San Francesco nella ricerca storica degli ultimi 80 anni (Todi, 1971), 9-31; Th. Desbonnets, La Légende des Trois Compagnons. Nouvelles recherches sur la généalogie des biographes primitives de saint François', AFH, 65 (1972), 66-106; K. Eßer & R. Oliger, La tradition manuscrite des opuscules de S. François d'Assise (Rome, 1972); K Eßer, Über die Chronologie der Schriften der hl. Franziskus, AFH, 65 (1972), 20-65; Idem, Studien zu den Opuscula des hl. Franziskus von Assisi, Subsidia Scientifica Franciscalia, 4 (Rome, 1973); Edward A. Armstrong, Saint Francis: Nature Mystic. The Derivation and Significance of the Nature Stories in the Franciscan Legend (Berkeley, 1973); Lawrence Damian Isabell, The Practice and Meaning of Confession in the Primitive Franciscan Community according to the Writings of Saint Francis of Assisi and Thomas of Celano (Assisi, 1973); La`questione francescana' dal Sabatier add oggi, Società Internazionale di Studi Francescani. Atti del I Convegno internazionale, Assisi, 1973 (Assisi, 1974); Kajetan Esser, Le ammonizioni di S. Francesco (Rome, 1974); Alberto Ghinato, Concezioni di San Francesco d’Assisi intorno alla Regola dei Frati Minori, testimonianze raccolte dagli scritti e dalle fonti biografiche del Santo, Seminario di studi superiori-Sezione esercitazioni pratiche, V (Rome, 1974); Alberto Ghinato, La Regola dei Frati Minori nel contesto degli scritti di San Francesco; introduzione allo studio in prospettivodi vita e di spiritualità francescana, Seminario di studi superiori-Sezione Cattedra Francescana, VIII (Rome, 1974); D.V. Lapsanski, Perfectio Evangelica (Werl, 1974); Le stimmate di S. Francesco, dagli scritti del sec. XIII e XIV,ed. M. Bernardo Barfucci (Sacro Monte della Verna, 1975); Ottaviano Schmucki, ‘San Francesco d’Assisi messagero di pace nel suo tempo’, Studi e ricerche francescane 5,4 (1976), 211-232; Fiorenzo F. Mastroianni, ‘Note sulla discrezione sociale di Francesco d’Assisi’, Studi e ricerche francescane 5,4 (1976), 233-242; Atanasio Matanic, ‘Del viaggio di san Francesco in Oriente’, Studi e ricerche francescane 5,4 (1976), 243-258; A. Quacquarelli & S. Andreotti, San Francesco d’Assisi e la sua gente poverella e il monachesimo benedettino (Rome, 1977); N. Scivoletto, 'Problemi di lingua e di stile degli scritti latini di san Francesco', in: Francesco d'Assisi e Francesanesimo dal 1216 al 1226. Atti del IV convegno internazionale, Assisi, 15-17 ottobre 1976, Società Internazionale di Studi Francescani (Assisi, 1977), 101-124; O. Schmucki, “Ignorans sum et idiota’. Das Ausmaß der schulischen Bildung des hl. Franziskus von Assisi’, in: Studia historico-ecclesiastica, Festgabe (…) L.G. Spätling (Rome, 1977), 283-310; Stanislaus da Campagnola, Francesco d'Assisi nei suoi scritti e nelle sue biografie dei secoli XIII-XIV (Assisi, 1977); O. Schmucki, 'La figura di san Francesco nelle prime Costituzioni cappuccine. Lo spirito francescano nelle 'costituzioni delli Frati Minori detti della vita heremitica', L'Italia Francescana 53 (1978), 595-624; Francesco Saverio Toppi, ‘La preghiera individuale e comunitaria in san Francesco d’Assisi’, Studi e ricerche francescane 7,1-3 (1978), 3-28; Ottaviano Schmucki, ‘Luogo di pregiera, eremo, solitudine. Concetti e realizzazioni in san Francesco d’Assisi’, Studi e ricerche francescane 7,1-3 (1978), 29-53; F. Uribe Escobar, Strutture e specificità della vita religiosa secondo la regola di S. Benedetto e gli opuscoli di S. Francesco d’Assisi (Rome, 1979); Anton Rotzetter, ‘Das Diakonische Amt bei Franziskus von Assisi’, Wissenschaft und Weisheit 42 (1979); Optato van Asseldonk, ‘La Regula pro eremitoriis data’, Studi e Ricerche Francescane 8 (1979), 3-18; Alfonso Casini,‘Intorno al passaggio di S. Francesco in Liguria’, Studi Francescani 77 (1980); Dominique Cagnan, ‘Office de la Passion, prière quotidienne de Saint François d’Assise’, Antonianum 55 (1980); Gordon Leff, ``The Franciscan Concept of Man'', in: Prophecy of Milleniarism. Essays in the Honour of Marjorie Reeves, ed. A.Williams (New York, 1980), pp. 217-237; G. Matanic, ‘Tematiche delle ‘Ammonizioni’ di san Francesco’, Frate Francesco 47 (1980); G. Lauriola, ‘La personalità di Francesco d’Assisi nel ‘Cantico delle creature’’, Frate Francesco 47 (1980); A. Casini, ‘San Francesco fu in Liguria?’, Frate Francesco 47 (1980); R. Manselli, Nos qui cum eo fuimus. Contributo alla questione francescana, Bibliotheca Seraphico-Capuccina 28 (Rome, 1980); Alfonso Marini, ‘Una fonte italiana su S. Francesco del sec. XIV. La Vita dei cod. Vaticano Capponiano 207 e Assisiano, Chiesa Nuova, 8’, AFH 73 (1980), 3-68; M. Conti, ‘Il genere letterario del testamento e delle ammonizioni di S.Francesco’, Vita Minorum 51 (1980); O. Schmnucki, Gotteslob und Meditation nach beispiel und Anweisung des hl. Franziskus von Assisi (Luzern, 1980); L. Gallant,`L'Officium Passionis de Saint François d'Assise. Discussion concernant quelques variantes', AFH, 74 (1981), 502-508; R. Manselli, San Francesco (Rome,19823); Cl. Schmitt, `L'apport de l'`Archivum Franciscanum Historicum' sur saint François (1908-1981)', AFH, 75 (1982), 3-71; Lazzaro Iriarte, ‘L’approccio delle vocazioni al primo ordine, vivente san Francesco’, Studi e ricerche francescane 11 (1982), 3-18; Francesco Di Ciaccia, ‘La ‘Pace’ e il ‘Tormento’ nel San Francesco d’annunziano’, Studi e ricerche francescane 11 (1982), 145-155; Francesco Di Ciaccia,‘L’elemosina come socialità radicale in Francesco d’Assisi’, Studi e ricerche francescane 11 (1982), 156-171; Carmelina Grimaldi, ‘San Francesco e santa Chiara. Rievocazione storicamente autentica dell’epoca’, Studi e ricerche francescane 11 (1982), 3-71; F. di Ciacca, `Il `Saluto alla vergine' e la pietà mariana di Francesco d'Assisi', Studi Francescani, 79 (1982), 55-64;>>, D.Flood>>; E. Grau>>; Cl. Schmitt, `L'apport de l'Archivum Franciscanum Historicum sur saint François (1908-1981)', AFH, 75 (1982); G. Miccoli, ``La proposta cristiana di Francesco d'Assisi'', Studi medievali, ser. 3a, 24 (1983), 17-73; O. Schmucki, `Schrittweise Entdeckung der evangelischen Lebensform durch den heiligen Franziskus von Assisi,' Franz. Stud., 66 (1984), 368-421; O. Schmucki von Rieden, Zur Mystik des hl. Franziskus von Assisi im Lichte seiner Schriften (Engelberg, 1986); Alfonso Marini, ‘Dov’era Francescod’Assisi nel Trecento?’, in: Il XIV Convegno della Società Internazionale di Studi Francescani (Assisi, 16-18 ottobre, 1986) (Assisi, 1987), 111-121; H. Nolthenius, Een man uit het dal van Spoleto. Franciscus tussen zijn tijdgenoten (Amsterdam, 1988); Ezio Franceschini, Nel segno di Francesco, ed. F.Casolini & G. Giamba, Medioevo Francescano, 1 (Assisi: Edizioni Porziuncola, 1988); O. van Asseldonk, 'Favored Biblical Teachings in the Writings of St. Francis of Assisi', Grey Friars Review, 3 (1989), 287-314; O. Schmucki, `Quellen und Studien über den hl. Franziskus von Assisi (1987-1990)', CF, 60 (1990), 255-310; Nicole Bériou, ‘Saint François, premier prophète de son ordre, dans les sermons du xiiie siècle’, Mélanges de l’École Française de Rome Moyen Âge 102 (1990), 536-556; Helmut Feld, Franziskus von Assisi der `zweite Christus', Institut für europäischen Geschichte, Mainz, Vorträge 84 (Mainz, 1991); G. Miccoli, Francesco d'Assisi. Realtà e memoria di un esperienza cristiana (Turin, 1991); Grado Giovanni Merlo, Tra eremo e città. Studi su Francesco e sul francescanesimo medioevale, Medioevo Francescano, 2 (Assisi: Edizioni Porziuncola, 1991); Benedikt (Hugo) Mertens, ‘In eremi vastitate resedit. Der Widerhall der eremitischen Bewegung des Hochmittelalters bei Franziskus von Assisi’, Franziskanische Studien 74 (1992), 285-374; Bernhard Holter, Zum besonderen Dienst bestellt. Die Sicht des Priesteramtes bei Franz von Assisi und die Spuren seines Diakonats in den ‘Opuscula’, Franziskanische Forschungen, 36 (Werl, 1992); S. Gieben & V. Criscuolo, Francesco d'Assisi attraverso l'immagine. Roma, Museo Francescano, codice inv. nr. 1266, Iconographia Franciscana, 7 (Roma, Istituto Storico dei Cappuccini: 1992); Wolfgang Heinrich Savelsberg, Die Darstellung des hl. Franziskus von Assisi in der flämischen Malerei und Graphik des späten 16. und des 17. Jahrhunderts, Iconographia Franciscana, 6 (Rome, Istituto Storico dei Cappuccini, 1992); K. Krüger, Der frühe Bildkult des Franziskus in Italien (Berlin: Gebr. Mann Verlag, 1992); Nitza Yarom, Body, Blood and Sexuality: A Psychoanalytic Study of St Francis’ Stigmata and their Historica Context. 4 Vols., Studies in History and Culture (New York: P. Lang, 1992); Chiara Frugoni, Francesco el 'invenzione delle stimate. Una storia per parole e immagine fino a Bonaventura e Giotto (Turin, 1993); B. Langeli, `Gli autografi di Francesco d'Assisi (con una nuova edizione della Lettera di Spoleto)', in: Frate Francesco d'Assisi, Atti del XXI Convegno Internazionale, Assisi, 14-16 ottobre 1993 (Spoleto, 1994); Nicole Bériou, ‘Saint François, premier prophète de son ordre, dans les sermons du XIIIe siècle’, in: Modern Questions about Medieval Sermons: Essays on Marriage, Death, History and Sanctity, ed. Nicole Bériou & David L. D’Avray, Biblioteca di Medioevo Latino, 11 (Spoleto: Centro Italiano di Studi sull’Alto Medioevo, 1994), 285-308; J. Hoeberichts, Franciscus en de islam, Scripta Franciscana, 1 (Assen, 1994); Francesco attraverso i suoi scritti. Itinerario di vita spirituale, Bibliotheca ascetico-mystica, 6 (Rome, Istituto Storico dei Cappuccini, 1995); Ruth Wolff, Der heilige Franziskus in Schriften und Bildern des 13. Jahrhunderts (Berlin, 1996); Hugo, Studying in the life of Francis of Assisi. A beginner’s workbook (Quincy Ill., 1996); Francesco d'Assisi fra storia, letteratura e iconografia, ed. F. Ela Consolino, Studi di filologia antica e moderna 3 (Calabria, Soveria Mannelli, 1996). Cf. Rosina Lidia Cacciapuoti, ‘San Francesco d’Assisi: letteratura, biografia e iconografia’, Studi e ricerche francescane 24 (1996), 103-204; F. Accrocca, `Nodi problematici della fonti francescane a proposito di due recenti edizioni', Coll. Franc. 66 (1996), 561-596; Jacques Dalarun, La malavventura di Francesco d'Assisi. Per un uso storico delle legende francescane, Fonti e ricerche 10 (Milan, 1996) Cf. also the review article of Daniele Solvi, ‘Verso un’esegesi critica dell’agiografia? Spunti di riflessione da un libro recente’, Studi medievali ser. 3, 38/1 (1998 for 1997), 377-396; F. Uribe, Introduzione alle agiografie di S. Francesco e S. Chiara d'Assisi (sec. XIII-XIV) (Rome, 1996); O. Schmucki, `St. Francis's level of education', Greyfriars Review 10 (1996), 153-170; Bogdan Fajdek, `Francesco scopre nella preghiera la vocazione dell'Ordine', Vita Minorum 67 (1996), 461-474; F. Accrocca, Francesco e le sue immagini. Momenti della evoluzione della coscienza storica dei frati minori (secoli XIII-XVI) (Padua, 1997); Il fatto delle stimmate di S. Francesco. Atti della tavola rotonda tenuta alla porziuncola di Assisi, il 17 settembre 1996 (Assisi, 1997); Antoni Clavera, ‘De l’amargor a la dolcesa: el discerniment d’ésperits en Francesc d’Assís segons la ‘Llegenda dels Tres Companys’’, Estudios franciscanos 98:418-419 (1997), 93-167; G.M. Vigna, Synopsis Regularum sancti Francisci Assisiensis (Assisi, 1997); Eamon Duffy, `Finding St. Francis: Early Images, Early Lives', in: Medieval Theology and the Natural Body, ed. P. Biller & A.J. Minnis, York Studies in Medieval Theology 1 (York, 1997), 193-236; Francesco d’Assisi e il primo secolo di storia francescana (Torino: Einaudi, 1997); F. Accrocca - A. Ciceri, Francesco e i suoi frati. La regola non bollata: una regola in cammino (Milan, 1998); Gerhard Ruf, ‘Begegnung mit dem Leichnam one Scheu in der christlichen Vergangenheit: Umgang mit dem toten Körper des Franziskus von Assisi’, in: Körper ohne Leben: Begegnung und Umgang mit Toten, ed. Norbert Stefenelli (Vienna, 1998), 361-372; Edith van den Goorbergh & Theo Zweerman, Was getekend: Franciscus van Assisi. Aspecten van zijn schrijverschap en brandpunten van zijn spiritualiteit, Scripta franciscana, 5 (Assen. 1998) [translated as: Yours Respectfully, Signed and Sealed: Francis of Assisi, Aspects of His Authorship and Focusses of His Spirituality (Leuven: Peeters, 2001)]; Helmut Feld, ‘Religiöse Idee und Darstellung des heiligen Franziskus von Assisi’, Rottenburger Jahrbuch fürKirchengeschichte 17 (1998), 271-288; Lorenzo Ago, ‘La questione critica intorno alla ‘Salutatio Beatae Mariae Virginis’ di San Francesco di Assisi’, Antonianum 73 (1998), 255-303; L. Lehmann, ‘Die Bedeutung des Geistes bei Franziskus und Klara von Assisi’, Wissenschaft und Weisheit 61 (1998), 3-32; Enrico Menestò, ‘Per una rilettura della Epistola ad fideles di San Francesco d’Assisi’, in: Santi e Santità nel Movimento Penitenziale Francescano dal Duecento al Cinquecento. Atti del Convegno di Studi Francescani Assisi, 11-12 febbraio, 1998, ed. Lino Temperini (Rome: Editrice Analecta TOR, 1998), 9-23; Juana María Arcellus Ulibarrena, Floreto de Sant Francisco-Sevilla, 1492-. ‘Fontes Franciscani’ y Literatura en la península ibérica y el Nuevo Mundo. Estudio crítico, texto, glosario y nota, presentación de Enrico Menestò, Colección ‘Espirituales Españoles. Serie B. Lecturas, 7 (Madrid, 1998); Martí Avila Serra, ‘L’amistat entre Francesc i Clara d’Assís dins la litératura franciscano-contemporània’, Estudios Franciscanos 99: 423 (1998), 413-446; Karl Bosl, ‘Saint Francis and the twelfth century social and religious movements’, in: Idem, Vorträge zur Geschichte Europas, Deutschlands und Bayerns, 1: Europa von der Christianisierung bis Johannes Paul II, ed. Erika Bosl (Stuttgart: Anton Hiersemann, 1998), 150-161; Felice Accrocca, Francisco, un folle per amore (Milan: Paoline Editoriale Libri-Figlie di San Paolo, 1998); W.R. Cook, Images of St. Francis of Assisi in Painting, Stone and Glass from the Earliest Images to ca. 1320 in Italy. A Catalogue, Italian Medieval and Renaissance Studies 7 (Florence-Perth: Leo S. Olschki, 1999); Miguel Ángel Laville Martin, ‘La su misión a toda criatura por Dios, propuesta por Francisco de Asís…’ Antonianum 74 (1999), 463-499; David Flood, ‘Fonti di storia francescana delle origini’, Vita Minorum 59 (1999), 207-220; David Flood, ‘Admonitions Seventeen and Nineteen and the making of a Franciscan’, The Cord 49 (1999), 276-285; Stanislao da Campagnola, Francesco e francescanesimo nella società dei secoli XIII-XIV, Medioevo francescano Saggi 4 (Assisi, 1999); Pietro Maranesi, ‘San Francesco e gli studi: Analisi del ‘nescientes litteras’ del X capitolo della Regola Bollata’, Collectanea Franciscana 69 (1999), 7-41; Kurt Ruh,‘Franziskus von Assisi und die Tafelrunder’, Zeitschrift für deutsches Altertum und deutsche Literatur 128/2 (1999), 194-197; Francisco de Asís y el primer siglo de historia franciscana, trans. José A. Guerra (Oñati (Guipúzcoa), 1999); Pietro Messa, Le fonti patristiche negli scritti di Francesco di Assisi (S. Maria degli Angeli-Assisi, 1999/ reprinted in 2006); Pietro Messa, Le fonti della spiritualità di Francesco d’Assisi. Status quaestionis, ipotesi e conclusioni circa la tradizione patristica nei suoi scritti, Diss. (Rome, 1999); Robert J. Karris, The Admonitions of St. Francis: Sources and meanings (St. Bonaventure, NY, 1999); Felice Acrocca, ‘Francesco e il demonio. La guarigione della donna di Sangemini’, Il Santo 39 (1999), 221-241; Jean-Baptiste Auberger, ‘Les Admonitions expression d’une expérience spirituelle’, Évangile aujourd’hui. Revue de spiritualité franciscaine 183 (1999), 65-74; Martino Conti, Il codice di comunione dei Frati Minori. Introduzione e commento alla Regola, Bibliotheca Pontificii Athenaei Antoniani 36 (Rome, 1999); Leonard Lehmann, ‘Francis’s ‘Praises to be said at all the hours’’, Greyfriars Review 13 (1999) 135-149; André Vauchez, ‘The stigmata of St. Francis and their medieval detractors’, Greyfriars Review 13 (1999), 61-89; Armando Quaglia, ‘Documenti sulla genesi della Regola francescana, bistrattati e distorti’, Studi Francescani 96 (1999), 177-187; San Francesco. Vita, opere e miracoli>>>; Anton Rotzetter, ‘Francis of Assisi: A Bridge to Islam’, trans. John Bowden, in: Frontier Violations (London-Maryknoll NY: CSM Press & Orbis, 1999),107-115; Jacques Le Goff, Saint François d’Assise, Bibliothèque des histoires (Paris, 1999); Sara Cappelletti, Daria Cantelli, Elisabetta Grassi, ‘Gli scritti di Frate Francesco d’Assisi. Riferimenti biblici e scritturistici in alcune delle laudi e delle preghiere di Frate Francesco d’Assisi. Riflessioni sulla sua spiritualità attraverso l’analisi delle fonti bibliche che egli predilige’, in: San Francesco. Vita, opere e miracoli, 149-152; Rosina Lidia Cacciapuoti, ‘Un primato contestabile: Il ‘Cantico’ di S. Francesco e le nuove ipotese sulle origine della letteratura italiana’, Studie Ricerche Francescane 27 (1999), 203-238; Leonhard Lehmann, La preghiera francescana. Percorsi formativi, Sussidi per l’animazione della vita religiosa 4 (Bologna, 1999); Stanislao da Campagnola, ‘Influssi delle biografie di Francesco nel culto, nell’iconografia, nella poesia volgare dei secoli XIII-XIV’, in: Idem, Francesco e francescanesimo, 275-318; Marie-Anne Polo de Beaulieu, ‘L’image du Père fondateur dans les recueils d’exempla franciscains des XIIIe et XIVe siècles’, in: Die Bettelorden im Aufbau, 215-241; Lázaro Iriarte, Vocazione francescana. Sintesi degli ideali di s. Francesco e santa Chiara, Piemme religione, Third Italian Edition, ed. Theo Jansen (Casale Monferrato, 1999); Margaret Slowick, ‘A comparison of Francis and Clare’s approaches to prayer’, The Cord 49 (1999),166-170; Yannis Spiteris, Francesco e l’Oriente cristiano. Un confronto, Bibliotheca ascetico-mystica, 8 (Rome, Istituto Storico dei Cappuccini, 1999); Felice Accrocca, ‘‘Natus fuit pro nobis in via’ (Off. Pass. XV, 7)>>> ; Marino Bigaroni, ‘La “Domus comunis Assisii” costruita per s. Francesco e i frati dietro la Porziuncola (a. 1221)’, in: Atti Accad. Properz. del Subasio, serie VII, n. 4 (1999-2000), 3-36; Alain Absire, Le Pauvre d’Orient. St. François et Malik al-Kamil (Paris, Presses de la Renaissance, 2000); Gregorio Magno, ‘fonte di Francesco d’Assisi’, Collectanea Franciscana 70 (2000), 337-343; Edith Pásztor, ‘Le fonti biografiche di san Francesco’, in: Edith Pásztor, Francesco d’Assisi e la “questione francescana”, ed. Alfonso Marini, preface by Grado G. Merlo, Medioevo Francescano, Collana della Società internazionale di studi francescani. Saggi, 5 (S. Maria degli Angeli – Assisi (Pg), Edizioni Porziuncola, 2000), 1-13; Jacques Le Goff, San Francesco d’Assisi, con una postfazione di J. Dalarun, Storia e Società (Rome-Bari, Editori Laterza, 2000) [Reviews in Coll. Franc. 72 (2002), 368f, Rev. Ecles. Brasil. 62 (2002), 732-734 & Via Spiritus 8 (2001), 276-279]; Jerónimo Bórmida, Lectura de Textos Franciscanos. Introducción al método y análisis de textos (Buenos Aires - Montevideo, Uruguay, Gráficos del Sur, 2000) [review in Coll. Franc. 71 (2001), 210-212]; Martino Conti, ‘La preghiera davanti al Crocifisso’, Vita Minorum 71 (2000), 388-394; Martino Conti, Il discorso d’addio di S. Francesco. Introduzione e commento al Testamento, Bibliotheca Pontificii Athenaei Antoniani, 37 (Roma, Pontificium Athenaeum Antonianum, 2000); Antonio Ciceri, ‘Prolegomeni attorno al problema dell’originalità degli ‘Opuscula sancti Francisci Assisiensis’’, Vita Minorum 71:1 (2000), 13-34; Grado Giovanni Merlo, ‘Le “Fonti francescane”. Contenuti e problemi’, Franciscana 2 (2000), 1-42; Raimundo Domínguez, ‘Literatura franciscana’, Selecc. Franc. 30 (2000), 462-469; Francesco d’Assisi tra due secoli, 1882-1926. Sussidio bibliografico, ed. Sandra Migliore, Quaderni di Bibliografia Francescana, 2 (Roma, Istituto Storico dei Cappuccini, 2000); Oktavian Schmucki, ‘Franziskus von Assisi’, in: Religion in Geschichte und Gegenwart 4 III, 250-254; Stanislao da Campagnola, ‘Francesco d’Assisi nella storia del mondo, in: Religioni e culture, 35-44; Carlo Paolazzi, ‘Gli “Scritti” tra Francesco e i suoi scrivani: un nodo da sciogliere’, Antonianum 75 (2000), 481-497; Giovanni Pozzi, ‘Lo stile di san Francesco’, Italia Medioevale e Umanistica 41 (2000), 7-72; Jacques Dalarun, ‘Vita istorum fratrum haec est’, Franciscana 2 (2000) 153-161; Bernard Vollot, ‘La règle des frères mineurs de 1216’, Franciscana 2 (2000), 137-151; Helmut Feld, ‘Die Zeichenhandlungen des Franziskus von Assisi’, in: Institutionalität und Symbolisierung. Verstetigung kultureller Ordnungsmuster in Vergangenheit und Gegenwart, ed. Gert Melville (Köln, Böhlau Verlag, 2000), 393-408; Roberto Lambertini, ‘Francesco e le sue immagini. Nota di lettura’, Il Santo 40 (2000), 179-188; Enrico Menestò, ‘A re-reading of Francis of Assisi’s ‘Letter to the faithful’, Greyfriars Review 14 (2000), 97-110; Edith Pásztor, Francesco d’Assisi e la ‘questione francescana’, ed. Alfonso Marini, Collana della Società internazionale di studi francescani 5 (S. Maria degli Angeli - Assisi, 2000); Pietro Mazzaglia, L’immagine di san Francesco d’Assisi. Storia, iconografia e teatro, Diss.(Pavia, Università degli Studi di Pavia. Facoltà di Lettere e Filosofia, 2000);Christoph Türcke, ‘Askese und Performance. Franziskus als Regisseur und Hauptdarsteller seiner selbst’, Neue Rundschau 111/4 (2000), 35-43; David Flood, ‘Ammonizioni XVII e XIX e la formazione del francescano’, Vita Minorum 71:2 (2000), 99-116; David Flood, ‘Early Franciscans and the radical practice of democracy’, The Cord 50 (2000), 119-124; Carlo Paolazzi, ‘Gli ‘Scritti’ tra Francesco e i suoi scrivani: un nodo da sciogliere’, Antonianum 75(2000), 481-497; André Jansen, ‘Translation, meaning and structure of Admonition XXVII, 4-6’, Greyfriars Review 14 (2000), 237-256; Armando Quaglia, ‘La manipolazione dei documenti sulla genesi della regola francescana’, Studi Francescani 97 (2000), 107-115; Michael Robson, St. Francis of Assisi. The Legend and the life (London-New York, N.Y., Geoffrey Chapman imprint, 2000); Markus Hofer, Francesco. Der Mann des Jahrtausends. Die historische Gestalt des Franz von Assisi (Innsbruck-Wien-München, Tyrolia Verlag, 2000); Adolf Holl, Der letzte Christ: Franz von Assisi (Stuttgart, Kreuz-Verlag, 2000); T. Duarte, ‘A aprovação da Regra de São Francisco pelo Papa Inocêncio III’, Fragmentos de Cultura 10 (2000), 655-670; Klaus Schreiner,‘Buchstabensymbolik, Bibelorakel, Schriftmagie. Religiöse Bedeutung und lebensweltliche Funktion heiliger Schriften im Mittelalter und in der Frühen Neuzeit’, in: Die Verschriftlichung der Welt, 59-103 (a.o. on the Tau sign and other symbols found in the Franciscan tradition); Chiara Frugoni, ‘La prima attestazione pubblica di Francesco d’Assisi’, AFH 93 (2000), 503-511; Jan Hoeberichts, ‘Hoe vredelievend was Franciscus?’, Franc. Leven 83 (2000), 288-291; Giovanni Miccoli, ‘Francesco e La Verna’, Studi Francescani 97 (2000), 225-259; Vittorio Carrara, ‘Francesco e la prima fraternità francescana. Cronaca di un singolare incontro (Terzolas, 7-9 giugno 1999)’, Laurentianum 41 (2000), 493-510; Oktavian Schmucki, ‘Die Naturmystik des hl. Franziskus von Assisi’, Vita Fratrum 34 (2000), 67-77. Also appeared in Spanish in Selecc. Franc. 30(2001) 125-138; José Antonio Guerra, ‘La autoridad y la obediencia en las dos reglas franciscanas. Una reflexión sobre 1 R 4-6 y 2 R 10,’ Selecc. Franc. 29 (2000), 406-445; T. Duarte, ‘A aprovação da Regra de São Francisco pelo Papa Inocêncio III’, Fragmentos de Cultura 10 (2000), 655-670; Andrew Cunningham, ‘Science and Religion in the thirteenth century revisited: The making of St. Francis, the Proto-Ecologist. Part I: Creature not Nature’, in: Studies in History and Philosophy of Science 31/4 (2000); Mario Domenico Sideri, Le stigmate di Francesco d’Assisi. Invenzione o realtà? (Udine, Segno, 2000); Jacques Dalarun, ‘The death of Holy Founders from Martin to Francis’, Greyfriars Review 14 (2000), 1-19; Attilio Bartoli Langeli, Gli autografi di frate Francesco e di frate Leone, Corpus Christianorum Aurographa Medii Aevi, V (Turnhout: Brepols, 2000); Carlo Paolazzi, ‘Per gli autografi di frate Francesco: dubbi, verifiche e riconferme’, AFH 93 (2000), 3-28; Eutimio Rainoldi, La "lectio divina" di Francesco d'Assisi, Bibliotheca Ascetico-Mystica, 9 (Rome, Istituto Storico dei Cappuccini, 2000); Oktavian Schmucki, ‘Die Regel des Johannes von Matha und die Regeln des Franziskus von Assisi. Ähnlichkeiten und Eigenheiten. Neue Beziehungen zum Islam’, in: La liberazione dei ‘captivi’, 219-244 (also appeared as: ‘La regla de Juan de Mata y la regla de Francisco de Asís. Semejanzas y peculiaridades. Nuevas relaciones con el Islam'],  Selecc. Franc. 29 (2000) 371-394; Lino Temperini, ‘Ristampata la “Nova vita di san Francesco” di Arnaldo Fortini’, Anal. T.O.R. 31 (2000), 535-542; Cesare Vaiani, Vedere e credere. L’Esperienza cristiana di Francesco d’Assisi, Sapientiae, 2 (Milan: Edizioni Glossa Srl, 2000); Pietro Maranesi, ‘‘Pellegrini e forestieri.’ L’itineranza nella proposta di vita di Francesco d’Assisi’, Coll. Franc. 70 (2000), 345-390; Felice Accrocca,‘La Trinità negli scritti di Francesco d’Assisi’, in: La liberazione dei ‘captivi’, 419-437; O Franciscanismo e a Santissima Trinidade, Cadernos Franciscanos, 15 (Petrópolis, Editora Vozes, 2000); Matthias Haman, ‘Tau’, in: Lexikon für Theologie und Kirche 3IX, 1275f.; Xavier Emmanuelli & Michel Feuillet, Célébration de la pauvreté. Regards sur François d’Assise, Coll. “Célébrations” (Paris, Éditions Albin Michel, 2000); Peter Segl, ‘Franziskus und Valdes. Armut als Rebellion gegen die etablierte Religion’, in: Asyl, Toleranz und Religionsfreiheit, 71-100; Prospero Rivi, ‘San Francesco e el’Ordine dei Frati Minori. La fraternità come ambito e lettivo di conversione’,in Italia Francescana 75 (2000),87-96; Fernando Uribe, ‘La fraternità nella forma di vita proposta da Francesco d’Assisi’, Vita Minorum 71 (2000), 356-376; Bernard McGinn, ‘Reflections on St. Francis at the new millennium’, Franciscan Studies 58 (2000), 1-18; Theo Zweerman, ‘Franziskus, sich beugend und unbeugsam. Gedanken zu Anfängen und Ansätzen in unserem Orden’, Thur.Franc. 55 (2000), 464-479. Cf also Vita fratrum (München) 35/3 (2000), 63-76; Michael W. Blastic, ‘Francis and Clare’s joy in being human: The mystery of the Incarnation’, The Cord 50 (2000), 262-274; Johannes Schneider, ‘Inkarnation bei Franziskus und Klara von Assisi’, in: Menschwerdung Gottes, 3-35; Ilia Delio, ‘Francis and the humility of Good’, The Cord 50 (2000), 58-69; Stéphane-J. Piat, Saint François d’Assise à la descouverte du Christ pauvre et crucifie, Reprint of the 1968 ed. (Paris, Les Éditions Franciscaines, 2000); Roland J. Faley, ‘Francis and the Gospel centered life’, Anal. T.O.R. 31 (2000), 297-306; Paolino Sdringola, Il Crocifisso povero nell’esperienza di Francesco e Chiara d’Assisi (S. Maria degli Angeli-Assisi (Pg), Edizioni Porziuncola, 2000); Martino Conti, ‘Maria nella vita di S. Francesco e S. Chiara’, Vita Minorum 71 (2000), 196-206; Daniel Russo, ‘Du culte à l’image. Saint François d’Assise ou la naissance de l’image de religion’, in: Au cloître et dans le monde: femmes, hommes et sociétés (IXe-XVe siècle). Mélanges en l’honneur de Paulette L’Hermite-Leclercq, ed. Patrick Henriet & Anne-Marie Legras (Paris: 2000), 379-390; Eutimio Rainoldi, La “lectio divina” di Francesco d’Assisi (Roma, Istituto Storico dei Cappuccini, 2000); Tiziano Lorenzin, ‘La lectio divina in Francesco ed Antonio’, in: Insegnava fra loro la parola, >>>; Thaddée Matura, François d’Assise, maître de vie spirituelle d’après ses écrits, Présence de saint François, 40 (Paris, Les Éditions Franciscaines, 2000). Reviews in AFH 94 (2001) 260 & Misc. Franc. 101 (2001), 864-870; Lee Patterson, ‘Brother Fire and St. Francis’drawer: human nature and the natural world’, Medieval Perspectives 16 (2001 for 2000), 1-18; Martí Àvila i Serra, Los ojos del espiritu. Comentario a las ‘Admoniciones’ de Francisco de Asís, Colección Hermano Francisco, 39 (Oñato (Guipúzcoa), 2001); Francesco Dolciami, ‘Francesco d’Assisi tra devozione, culto e liturgia’, Collectanea Franciscana 71, 1-2 (2001), 5-45; Rodolfi Doni, Francesco d’Assisi. Il santo dell’amore e della poesia (Milan, 2001); Bernardo Commodi, Francesco d’Assisi e Angela da Foligno. ‘Tu sei la sola nata da me’ (S. Maria degli Angeli (Assisi) - Foligno, 2001); Edith van den Goorbergh &Theodore Zweerman, Respectfully Yours: Signed and Sealed, Francis of Assisi. Aspects of His Authorship and Focuses of His Spirituality, ed. Elis Saggau & Paul Sansone (St. Bonaventure NY, 2001) [English translation of: Was getekend: Franciscus van Assisi: aspecten van zijn schrijverschap en brandpunten van zijn spiritualiteit (Assen, 1998). For a review of the English version, see Franciscan Studies 61 (2003), 287-289]; Roberto Paciocco, ‘Le ‘scritture’ di san Francesco d’Assisi’, Hagiographica 8(2001), 165-190; Francesca Joyce Mapelli, ‘Questioni filologiche sospese riguardo ai testi francescani delle origini. Francesco, Chiara, Angela’, Antonianum 76 (2001), 599-602; Martí Avila i Serra, Lo sojos del espíritu. Comentario a las ‘Admoniciones’ de Francisco de Asís, Collección Hermano Francisco, 39 (Oñati (Guipúzcoa): Editorial Francana Arantzazu, 2001); Christian Renoux, La prière pour la paix attribué à saint François: une énigme à résoudre, Coll. ‘Présence de Saint François, 39 (Paris: Les Editions Franciscaines, 2001) [cf. Collectanea Franciscana 22 (2002), 363-365; AFH 94 (2001), 225f; Frate Francesco 68 (2002), 413-416; Miscellanea Francescana 101 (2001), 862-864]; Giovanni Miccoli, ‘The Writings of Francis’, Greyfriars Review 15 (2001), 135-170; Maria Francesco Perillo, ‘La ‘Regola Bollata’ nella legislazione delle Suore Francescane dell’Immacolata’, Immaculata Mediatrix 1 (2001), 107-133; David Flood,‘Why Francis talked the way he did. The sources and purposes of Franciscan discourse’, The Cord 51 (2001), 218-227; Francesco Dolciani, ‘Francesco d’Assisi tra devozione, culto e liturgia’, Collectanea Franciscana 71 (2001), 5-45; Faustino Ossanna, ‘El sentido de la teología en la Orden francescana: la carta de Francisco a Antonio’, Selecciones de Franciscanismo 30 (2001), 266-276; Alfio Marcello Buscemi, ‘Il Corpo del Signore. Sulla I Ammonizione di san Francesco’, Forma Sororum 38 (2001), 111-122, 274-285; Felice Accrocca, ‘Il Natale di Francesco a Greccio nel 1223’, Frate Francesco 67 (2001), 163-176; Grado Giovanni Merlo, ‘La storia di frate Francesco d’Assisi. Una proposta di sintesi’, Franciscana 3 (2001), 1-19; Grado Giovanni Merlo, ‘The story of Brother Francis and the Order of Friars Minor’, Greyfriars Review 15 (2001), 1-33; Armando Quaglia, ‘Le ‘forzature’ storico-critiche del P. K. Esser sulla genesi della regola francescana’, Studi Francescani 98 (2001), 245-255; Bernard Vollot, ‘Hugh of Digne and the Rule of 1216’ Greyfriars Review 15 (2001), 35-85; Bernard Vollot, ‘La Règle des Frères Mineurs de 1221 et celle qui l’a précédée’, Charité 49 (Montréal, 2001), 132-135; Il Cantico delle creature di Francesco diAssisi. Versiones manuscriptae in 165 linguis, ed. Lorena Iacomucci & Donatella Caponi (Falconara, 2001); Francesco Goia, François d’Assise. Les lieux et les textes, Beaux Livres (Paris: Les Éditions du Cerf, 2001); Jean Lacroix, ‘L’aventure vestimentaire dans les écrits de saint François d’Assise et de ses disciples et épigones (XIIIe siècle)’, in: Le nu et le vétu au Moyen Age. Actes du 25e colloque du Centre universitaire d’études et de recherches médiévales de’Aix, Sénéfiance, 47 (Aix-en-Provence: Publications de l’Université de Provence, 2001), 217-230; Emanuela Prinzivalli, ‘A Saint to be read: Francis of Assisi in the hagiographic sources’, Greyfriars Review 15 (2001), 253-298; Helmut Feld, Franziskus von Assisi, Wissen, 2170 (Munich: C.H. Beck, 2001); Alberto Castaldini, Il segno del giusto. Francesco d’Assisi e l’ebraismo, L’albero dei limoni (Reggio Emilia: Edizioni Diabasis, 2001); Joan Mueller, Storia di Francesco, il Santo di Assisi, trans. M.T. Maenza (Padua: Edizioni Messaggero, 2001); Vittorio Dornetti, Francesco d’Assisi una santità laica. Studi su Francesco e il francescanesimo, ed. Francesco Di Ciaccia, Il periplo, 5 (Milan: ASEFI, 2001); Rinaldo Falsini, ‘Eucaristia in san Francesco e nella tradizione francescana’, in: Idem, Nel rinnovamento liturgico il passaggio dello Spirito. Saggi raccolti, ed. Enrico Mazza & Giordano Monzio Compagnoni, Bibliotheca ‘Ephemerides Liturgicae’, Subsidia, 111 (Rome: CLV-Edizioni Liturgiche, 2001), 203-224; Fortunato Iozzelli, ‘Francesco d’Assisi tra Vangelo e Chiesa’, Frate Francesco 67 (2001), 7-37; Oktavian Schmucki, ‘La mística de la naturaleza en San Francisco de Asís’, Selecciones de Franciscanismo 30 (2001), 125-138; Helmut Feld, ‘Franziskus von Assisi und die Mystik’, in: Hildegard von Bingen in ihrem Umfeld. Mystik und Visionsformen in Mittelalter und früher Neuzeit. Katholizismus und Protestantismus im Dialog, ed. Anne Bäumer-Schleinkofer (Würzburg: Religion und Kultur-Verlag, 2001), 161-196; José Joaquim Lopes Morgado, ‘Meu Deus e meu todo!: o Deus de Sao Francisco’, Estudios Franciscanos 102:431 (2001), 477-495; Pierre Leprohon, Francesco d’Assisi, trans. L. Bacchiarello (Milan: Lampi di Stampa, 2001); Andrew Cunningham, ‘Science and religion in the thirteenth century revisited: the making of St. Francis the Proto-Ecologist. Part 2: Nature not Creature’, Studies in the History and Philosophy of Science 32/1 (2001); Lorenzo M. Ago,‘L’umanità di Maria e il realismo dell’Incarnazione secondo san Francesco di Assisi. Tra catari e trovatori’, Theotokos 9 (2001), 227-282 [also published in La madre di Dio per una cultura di pace, ed. Walter Dall’Aglio & Enrico Vidau, Biblioteca di Theotokos, 10 (Rome: Monfortane, 2001), 89-109); Rodolfo Doni, Francesco d’Assisi. Il santo dell’amore e della pace, Donne e uomini nella storia, 17, 2nd ed. (Milan: Paoline Editoriale, 2001); Anacleto Jacovelli, La vida de San Francisco de Asís. El Esposo de Dama Pobreza, trans. Adolfo González, 9th ed. (Assisi: Casa Editrice Francescana, Edizioni Porziuncola, 2000); Pietro Messa, Frate Francesco tra vita eremitica e predicazione (S. Maria degli Angeli-Assisi: Edizioni Porziuncola, 2001) [cf. review in Collectanea Franciscana 72 (2002), 969f & Il Santo 43 (2003), 884-887]; Christian Renoux, La prière pour la paix attribué à François: une énigme à resoudre (Paris, 2001). Review in Collectanea Franciscana 72:1-2 (2002), 363-365; San Francesco e il francescanesimo nella letteratura italiana dal XIII al XV secolo. Atti del Convegno Nazionale (Assisi, 10-12 dicembre 1999), ed. Stanislao da Campagnola & Pascuale Tuscano (Assisi: Accademia Properziana del Subasio, 2001) [a.o. Marco Boriosi,‘L’evoluzione della vita di san Francesco nella letteratura agiografica francescana in italiano (XIII-XV sec.)’, 277-297; Stanislao da Campagnola, ‘Francesco d’Assisi ‘scrittore’’, 15-40. cf. Bollettino della Deputazione di Storia Patria per l’Umbria 99 (2002), 383-387]; Raimundo Domínguez, ‘Literatura franciscana’, Selecciones de Franciscanismo 30 (2001), 295-302; Felice Accrocca, Francesco, fratello e maestro, Orientamenti formativi francescani, 11 (Padua, 2002); Jan Hoeberichts, Francesco e l’Islam (Padua, 2002) [translation of Franciscus en de Islam (Assen, 1994). The work also appeared in German [2001] and English. For a Lengthy review, see Collectanea Franciscana 72:1-2 (2002), 369-372]; Raoul Manselli, San Francesco d’Assisi. Editio maior, Tempi e figure, 41 (Cinisello Balsamo, 2002). Review in CF 73 (2003), 691f; Thaddée Matura, ‘The ‘language’ of Francis in his Writings’, Greyfriars Review 16 (2002), 29-35; Thaddée Matura, Francesco maestro dello Spirito. Le linee fondamentali della spiritualità di Francesco d’Assisi (Magnani: Edizioni Qiqajon, 2002); Roberto Rusconi, Francesco d’Assisi nelle fonti e negli scritti, Fonti e ricerche 17 (Padua, 2002); Estelle Varenne, La Bible dans les Ecrits latins de saint François d’Assise, Diss. (Poitier, Université de Poitiers, Faculté des Lettres et des Langues, 2002) [review in AFH 95 (2002), 468]; Johannes Freyer, ‘San Francesco e la pace. Teologia e spiritualità’, Vita Minorum 73 (2002), 107-121; Rocco Barbariga, ‘Il significato simbolico di ‘pecora’ e ‘agnello’ secondo San Francesco d’Assisi’, Vita Minorum 73/6 (2002), 57-69; Urban Küsters,‘Spuren der Heiligkeit. Formen der Körperwahrnehmung in mittelhochdeutschen Franziskus-Legenden’, in: Akten des X. Internationalen Germanistenkongresses Wien 2000: ‘Zeitenwende-die Germanistik auf dem Weg vom 20. ins 21. Jahrhundert’, ed. Peter Wiesinger, Mediävistik und Kulturwissenschaften, 5 (Bern, 2002), 57-61; Felice Accrocca,‘L’illetterato e il suo testimone. Considerazioni sull’autografia di Frate Francesco e Frate Leone in margine ad un recente volume’, Collectanea Franciscana 72 (2002), 337-355; David Flood, ‘I primitivi scritti francescani’, Vita Minorum 73:5 (2002), 41-50; David Flood, ‘Read it at chapter: Francis of Assisi and the Scritti’, Franciscan Studies 60 (2002), 341-357; Armando Quaglia, La vera genesi della Regola Francescana (S. Maria degli Angeli-Assisi: Edizioni Porziuncula, 2002); La spiritualité de François d’Assise (Paris: Editions Franciscaines, 2002); Fernando Uribe, Introduzione alle fonti agiografiche di san Francesco e santa Chiara d’Assisi, Medioevo Francescano, Saggi 7 (Assisi: Edizioni Porziuncola, 2002); Nikolaus Kuster, ‘Schriften des Franziskus an Klara von Assisi. Eine Spurensuche zwischen ‘plura scripta’ und dem Schweigen der Quellen’, Wissenschaft und Weisheit 65(2002), 163-179; Marino Conti, ‘La minorità come stile di vita della fraternità francescana’, Vita Minorum 73(2002), 122-133; Fernando Uribe, ‘Significato del lavoro nelle primi fonti francescane’, Forma Sororum 39 (2002), 354-365 & 40 (2003), 20-38; Elvio Lunghi, ‘Francis of Assisi in Prayer before the Crucifix in the Accounts of the First Biographers’, in: Italian Panel Painting of the Duecento and Trecento, ed. Victor M. Schmidt, Studies in the History of Art, 61 (New Haven – London: Yale UP, 2002), 341-353; Carlo Paolazzi, Lettura degli ‘Scritti’ di Francesco d’Assisi, Tau 10, 2nd ed. (Milan: Edizioni Biblioteca Francescana, 2002); Marco Bartoli, ‘‘Meum officium est spiritualem’. Francesco e il governo dei frati in una recente pubblicazione di Edith Pasztor’, Frate Francesco n.s. 68 (2002), 391-396; Klaus Krüger, ‘A Saint to be looked at: The image of St. Francis in thirteenth-century panel paintings’, Greyfriars Review 16 (2002), 119-143; Peter Loewen, ‘Francis the musician and the mission of the joculatores domini in the medieval German lands’, Franciscan Studies 60 (2002), 251-290; Richard C. Trexler, ‘The stigmatized body of Francis of Assisi. Conceived, processed, disappeared’, in: Frömmigkeit im Mittelalter: Politisch-soziale Kontexte, visuelle Praxis, körperliche Ausdrucksformen, ed. Klaus Schreiner (Munich: Funk, 2002), 463-497; Niklaus Kuster, Franziskus von Assisi, Meister der Spiritualität (Freiburg, 2002). Review in CF 73 (2003), 694ff; Manuel Amunárriz, ‘Load y ben decid a mi Señor’. El mundo interior de Francisco y Clara de Asís, Colección Hermano Francisco, 42 (Oñati, 2002); Laudato si, mi Signore, per nostra matre terra. Zur Aesthetik und Spiritualität des Sonnengesangs in Musik, Kunst, Religion, Naturwissenschaften, Literatur, Film und Fotografie, ed. Ute Jung-Kaiser (Bern: Peter Lang, 2002); Fabio Scarsato, Francesco ovvero delle contraddizioni. L’esperienza dell’eremo, La croce di Aquileia. Percorsi di vita spirituale e pastorale, 2 (Padua: Edizioni Messaggero, 2002); Cosimo Scordato, ‘Le settte parole di Gesú in croce’, in: Ho Theológos 20 (2002), 21-42; Roberto Rusconi, Francesco d’Assisi nelle fonti e negli scritti, Fonti e ricerche, 17 (Padua: Editrici Francescane, 2002); Montserrat Casas Nadal, ‘Notas sobre les ‘Floretes’ de Sant Francesc i la seva recepció a Catalunya’, Acta historica et archaeologica mediaevalia 23-24 (2003), 613-628; Sean Kinsella, “The Lord give you peace’: the preaching of peace in the writings and early lives of St. Francis of Assisi’, Mediaevistik 16 (2003), 51-99; Felice Accrocca, ‘La benedizione di Francesco morente’, Frate Francesco 69 n.s. (2003), 209-232; Pietro Maranesi, ‘Facere misericordiam. La conversione di Francesco secondo il Testamento’, Frate Francesco 69 n.s. (2003), 91-126; Dino Dozzi, ‘Así dice el Señor’. El Evangelio en los escritos de san Francisco, Colección Hermano Francisco, 43 (Oñati, 2003); Fernando Uribe, ‘Los Escritos de Francisco de Asís. Una nueva propuesta editorial’, Antonianum 78 (2003), 143-152; Lorenzo Di Fonzo, ‘Lodi e canto di S. Francesco al ‘Bon Signore’ per la fraternità e nella vita’, Miscellanea Francescana 103 (2003), 473-491; Michael Cusato, ‘An Unexplored Influence on the Epistola ad Fideles of Francis of Assisi: The Epistola universis Christi fidelibus of Joachim of Fiore’, Franciscan Studies 61 (2003), 253-278; Johannes Schneider, Virgo ecclesia facta. La presenza di Maria nel crocifisso di San Damiano e nell’Officium Passionis’ di san Francesco d’Assisi, trans. Marco Zappella, Bibliotheca Mariana Francescana, 1 (Assisi, 2003); Verba Domini mei. Gli ‘Opuscula’ di Francesco d’Assisi a 25 anni dalla edizione di Kajetan Esser, ofm, ed. Alvaro Cacciotti, Medioevo, 6 (Rome, 2003). See also the article of Josep Maria Segarra on the conference leading to this volume (Estudios Franciscanos 104:434 (2003), 213-229); ‘Minores et subditi omnibus’, Tratti caratterizzanti dell’identità francescana. Atti del Convegno Roma, 26-27 nov. 2002, ed. Luigi Padovese (Rome, 2003) [with essays on Francis and his writings by Leonardo Lehmann, “Sed sint minores’: La minorità nella Regula non Bullata: Proposte e reazione’, pp. 129-148; Fernando Uribe, “Omnes vocentur fratres minores’ (Reg NB 6,3). Verso un’identificazione della minorità alla luce degli scritti di S. Francesco d’Assisi’, pp. 149-190; Bernhard Holter, “Sacerdotes fraternitatis in Christo humiles’ (Ep Ord 2). Il sacerdozio minoritico nella visione di S. Francesco’, pp. 191-204]; San Francesco e l’Oriente. Oltre le parole, ed. Giuseppe Alberico Possedoni, Studi francescani, 1 (Padua, 2003); Pietro Messa & Ludovico Profili, Il Cantico della fraternità. Le Ammonizioni di frate Francesco d’Assisi (Assisi, 2003); Alviero Niccacci, ‘Riflessioni bibliche sul ‘Sacrum commercium sancti Francisci cum Domina Paupertate’, in: Domini vestigia sequi. Miscellanea offerta a P. Giovanni M. Boccali, ed. Cesare Vaiani, Studi e ricerche, 15 (Santa Maria degli Angeli-Assisi: Ed. Porziuncola, 2003), 99-129; J.-B. Auberger, ‘A short note on the autographs of Francis of Assisi’, Greyfriars Review 17:1 (2003), 1-4; F. Ossanna, ‘The meaning of theology in the Franciscan order: Francis’s Letter to Anthony’, Greyfriars Review 17:2 (2003), 123-133; J.M. Arcelus Ulibarrena, ‘Vidas de Domingo de Guzmán y Francisco de Asís; traducciones repetidas en códices castellanos medievales’, Franciscana 5 (2003), 243-262; Johannes Schneider, Virgo ecclesia facta. La presenza di maria nel crocifisso di San Damiano en ell’Officium di San Francesco d’Assisi, trans. Marco Zappella, Biblioteca Mariana Francescana, 1 (S. Maria degli Angeli-Assisi: Ed. Porziuncola, 2003) [Review in CF 75 (2005), 377-378]; Pietro Messa, ‘Beatus Franciscus acquisivit hoc Breviarium’, in: Domini vestigia sequi. Miscellanea offerta a P.Giovanni M. Boccali, ed. Cesare Vaiani, Studi e ricerche, 15 (Santa Maria degli Angeli-Assisi: Ed. Porziuncola, 2003), 133-179 [with a transcript of Francis’ Breviary]; Johannes Schlageter, ‘Die geschichtlichen Quellen zu Franziskus und Klara von Assisi im Streit um die franziskanische Lebensform in der frühen deutschen Reformation [1519-1535]’, in: Domini vestigia sequi. Miscellanea offerta a P. Giovanni M. Boccali, ed. Cesare Vaiani, Studi e ricerche, 15 (Santa Maria degli Angeli-Assisi: Ed. Porziuncola, 2003), 371-421; Lino Temperini, San Francesco d’Assisi dalla penitenza alla conformità con Cristo (Rome: Editrice Franciscanum, 2003); Alfonso Marini & Marco Bartoli, Il Sacrum Commercium del beato Francesco con madonna Povertà (Vicenza-Verona: L.I.E.F., 2003); Kenneth Boxter Wolf, The Poverty of Riches: St. Francis of Assisi Reconsidered (Oxford: Oxford UP, 2003); Daris Schioppetto, ‘Da San Damiano alla Verna: la preghiera di S. Francesco al Crocifisso’, Vita Minorum 75 (2004), 229-256; Thaddée Matura, Francis of Assisi. The Message in his Writings, Second Edition (St. Bonaventure NY, 2004); Jacques LeGoff, Saint Francis of Assisi (Routledge, 2004) [English translation of the French original, which appeared in 1998]; Chino Biscontin, San Francesco (Pordenone: Edizioni Biblioteca dell’Imagine, 2004); Cesare Vaiani, Francesco e Chiara d’Assisi. Analisi del loro rapporto nelle fonti biografiche e negli scritti, Conscientia, 2 (Milan: Glossa, 2004) [a.o. reviews in AFH 99 (2006), 400f; Frate Francesco 89 (2005), 596-600]; E. Menestò, ‘Le lettere di Francesco d’Assisi’, Filologia Mediolatina 11 (2004); M.M. Terzoni, ‘I due testi di Francesco inseriti nella Regola di Chiara (Parte I)’, Frate Francesco n.s.70/2 (2004), 445-482; Gloria Cuccato, Francesco, un cavaliere al servizio della Chiesa, Sulle spalle di Giganti, 1 (Genoa-Milan: Marietti, 2004) [review in Collectanea Franciscana 75 (2005), 371-372]; Valentin Redondo, ‘Misión de Francisco entre los sarracenos’, Estudios Franciscanos 105: 436 (2004), 115-158; Miquel Colom de Juneda, Sant Francesc d’Assís, l’Home evangèlic, 2nd Ed., Els daus, 224 (Barcelona: Editorial Claret, 2004); Javier Garrido, Itinerario espiritual de Francisco de Asís. Problemas y perspectivas, Colección Hermano Francisco, 47 (Oñati (Guipúzcoa: Editorial Franciscana Arantzazu, 2004) [Review in CF 75 (2005), 373-375; Cesare Vaiani, Ver y Creer. La experiencia cristiana de Francisco de Asís, Hermano Francesco, 46 (Añati (Guipúzcoa): Editorial Franciscana Arantzazu, 2004). [Cf. review in CF 75 (2005), 376-377; Francesco Mores, Alle origini dell’immagine di Francesco d’Assisi, Fonti e ricerche, 18 (Padua: Ed. Francescane, 2004) [review in CF 75 (2005), 379-382]; Ctirad Caclav Pospisil, ‘Il ‘verbum abbreviatum’ nel c. IX della Regula bullata e nel Breviloquium’, Antonianum 79:1 (2004), 129-141; Niklaus Kuster, Francesco d’Assisi, maestro di spiritualità, Memoria e profezia (Padua: Ed. Messaggero di S. Antonio, 2004) [see review in CF 75 (2005), 696ff; Oscar Pellesi, Francesco d’Assisi. Figlio del vento, Biografie francescane, 1 (Padua: Ed. Messaggero di S. Antonio, 2004) [see review in CF 75(2005), 698f]; Armanda Debbi, Francesco d’Assisi e l’Eucaristia, Absorbeat. Libri di spiritualità francescana, 10 (Villa verucchio: Pazzini, 2004) [cf. review in CF 75 (2005), 710-711]; Leonhard Lehmann, ‘Kajetan Eßers Studium der Schriften des hl. Franziskus als Beitrag zur Wiederentdeckung des franziskanischen Charismas’, in: Europa und die Welt in der Geschichte. Festschrift zum 60. Geburtstag von Dieter Berg, ed. Raphaela Averkorn, Raimund Haas & Bernd Schmies (Bochum: Verlag Dr. Dieter Winkler, 2004), 255-289; Luigi Pellegrini, Frate Francesco e i suoi agiografi, Medioevo Francescano, medioevo francescano, Saggi 8 (Assisi: Edizioni Porziuncola, 2004); R. Rusconi,‘Francesco d’Assisi e la politica: il potere delle istituzioni e l’annuncio della pace evangelica’, Franciscana 6 (2004), 1-22; Marcus Hofer, Wilde Orte. Franz von Assisi und seine Einsiedeleien (Innsbruck-Vienna: Tyrolia Verlag, 2004); Achim Wesjohann, ‘Das Französisch des Franziskus. Mutmaßungen über einen Charismatiker’, in: Studia Monastica. Beiträge zum klösterlichen Leben im christlichen Abendland während des Mittelalters, ed. Reinhardt Butz & Jörg Oberste, Vita regularis, 22 (Münster: LIT Verlag, 2004), 325-344; R.J. Armstrong, ‘Minority: the Sacramental Intuition of Francis of Assisi’, Collectanea Franciscana 74,3-4 (2004), 469-491; S.E. Kinsella, “To serve the Lord with Poverty and Humility’: the Witness to Peace in the Life and Works of Saint Francis of Assisi’, Laurentianum 45,3 (2004), 377-429; William R. Cook, ‘Giotto and the figure of St. Francis’,in: The Cambridge Companion to Giotto, ed. Anne Derbes & Mark Sandona (Cambridge: CUP, 2004), 135-156; Raimondo Michetti, Francesco d’Assisi e il paradosso della minoritas. La Vita beati Francisci di Tommaso da Celano, Nuovi Studi Storici, 66 (Rome: Ist. Stor. Ital. Per il Medio Evo, 2004) [cf. review in Il Santo 46/1-2 (2006), 285-287 & CF 76,1-2 (2006), 310-316]; Kaspar Elm, Alla sequela di Francesco d’Assisi, Contributi di storia francescana, Medioevo Francescano, Saggi 9 (Assisi: Edizioni Porziuncola, 2004) [interesting collection of articles. Reviewed by Felice Accrocca, ‘Ordini religiosi, francescanesimo e condizione femminile nel Medio Evo in due recenti raccolte di studi’, Collectanea Franciscana 75 (2005), 297-316]; Giovanni Miccoli, ‘The reading of the Christian proposal of Francis according to his first biographers’, Franciscan Studies 62 (2004), 15-29; Leonhard Lehmann, ‘Franz von Assisi. Mystik zwischen Selbstbewusstsein und Kirchengehorsamkeit’, in: Die Kirchenkritik der Mystiker. Prophetie aus Gotteserfahrung, Band I: Mittelalter, ed. Mariano Delgado & Gotthard Fuchs, Studien zur christlichen Religion und Kulturgeschichte, 2 (Fribourg-Stuttgart: W. Kohlhammer Verlag, 2004), 69-103; Leonhard Lehmann, ‘Neue Literatur zu den Schriften des hl. Franziskus’, Collectanea Franciscana 74:3-4 (2004), 581-653; M.M. Terzoni, ‘I due testi di Francesco inseriti nella Regola di Chiara (ParteI)’, Frate Francesco n.s.70/2(2004), 445-482; Roberto Rusconi, ‘Francesco d’Assisi e la politica: il potere delle istituzioni e l’annuncio della pace evangelica’, Franciscana 6:1 (2004), 1-22; Silvana Vecchio, ‘Precette e consiglio nella teologia del XIII secolo’, in: Concilium. Teorie e pratiche del consigliare nella cultura medievale, ed. Carla Casagrande, Chiara Crisciani & Silvana Vecchio, Micrologus Library, 10 (Florence: Sismel, 2004), 33-56 [on relationship between evangelical counsels and precepts in the Franciscan rule and in Franciscan rule commentaries and the writings of John of La Rochelle and Bonaventure]; Silvestro Nessi, Felice Accrocca, Luigi Pellgrini, Lanfranco Serrini, Mario Sensi, Francesco Santucci, Elvio Lunghi, Tomás Gálvez, & Egidio Cani, San Francesco e Rivotorto. I primi passi della Fraternità Francescana, il Santuario, il Territorio (Assisi: Casa Editrice Francescana, 2004); Carlo Paolazzi, Lettura degli ‘Scritti’ di Francesco d’Assisi, 2nd Ed. Tau, 10 (Milan: Edizioni Biblioteca Francescana, 2004); Chiara Frugoni, Vita di un uomo: Francesco d’Assisi, Einaudi tascabili. Saggi (Turin: Einaudi, 2005); Franziskus von Assisi. Das Bild des Heiligen aus neuer Sicht, ed. D. Bauer, Helmut Feld & Ulrich Köpf, Beihefte zum Archiv für Kulturgeschichte (Cologne-Weimar-Vienna: Böhlau Verlag, 2005) [Cf review in CF 76 (2006), 605ff]; André Vauchez, Francesco d’Assisi e gli ordini mendicanti, Medioevo Francescano, Saggi 10 (Assisi: Edizioni Porziuncola, 2005); Jean François Godet-Calogeras, ‘Francis of Assisi’s Resignation: An Historical and Philological Probe’, in: Charisma und religiöse Gemeinschaften im Mittelalter. Akten des 3. Internationalen Kongresses des ‘Italienisch-deutschen Zentrums für Vergleichende Ordensgeschichte’, ed. Giancarlo Andenna, Mirko Breitenstein & Gert Melville (Dresden: LIT, 2005), 281-300; Jacques Dalarun, ‘Francis and Clare of Assisi: Differing perspectives on gender and power’, Franciscan Studies 63 (2005), 11-25; Giovanni Miccoli, ‘Francis and La Verna’, Greyfriars Review 19 (2005), 31-65; Donna C. Trembinski, ‘Non alter Christus: Early Dominican Lives of Saint Francis’, Franciscan Studies 63 (2005), 69-105; Jan Hoeberichts, ‘The authenticity of Admonition 27 of Francis of Assisi. A discussion with Carlo Paolazzi and beyond’, Collectanea Franciscana 75 (2005), 499-523; Johannes B. Freyer, ‘‘Das wahre Licht, unseren Herrn Jesus Christus Sehen’ – die Christologie des heiligen Franziskus nach seinen Schriften’, AFH 98 (2005), 9-40; Stefano Maffei, ‘San Francesco nei sermoni latini del domenicano Iacopo da Benevento’, AFH 98 (2005), 177-209 [also lists other sermons on Francis by other medieval authors]; Andrea Boni, San Francesco fondatore e guida del suo Ordine, Collectio Assisiensis, 33 (S. Maria degli Angeli-Assisi: Ed. Porziuncola, 2005); Paul Bösch, Franz von Assisi-neuer Christus. Die Geschichte einer Verklärung (Dusseldorf: Patmos, 2005); Giovanni Maria Luisetto, Francesco d’Assisi. Natura e grazia (Padua: Centro Studi Antoniani, 2005); Cesare Vaiani, ‘L’eucaristia negli scritti di Francesco’, Vita Minorum 76 (2005), 561-576; Cesare Vaiani, ‘La risurrezione nell’esperienza di Francesco d’Assisi’, Vita Minorum 76 (2005), 379-393; Felice Accrocca, ‘Viveva ad Assisi un uomo di nome Francesco’. Un ‘introduzione alle fonti biografiche di san Francesco (Padua: Ed. Messaggero, 2005); Raimondo Michetti, Francesco d’Assisi e il paradosso della minoritas, Cortona Francescana, 2 (Cortona, Academia Etrusca, 2005); Fabio Scarsato, Laudato sie per sora bellezza. L’esperienza estetica di Francesco d’Assisi (Padua: Edizioni Messagero di Sant’Antonio, 2005); Leonhard Lehmann, “Erlösung’ in den Schriften des hl. Franziskus’, in: Franziskus von Assisi. Das Bild des Heiligen aus neuer Sicht, ed. Dieter R. Bauer, Helmut Feld & Ulrich Köpf (Cologne: Böhlau Verlag, 2005), 107-140; David Ethelbert Flood, ‘Franziskus und die Offenheit der Geschichte’, in: Franziskus von Assisi. Das Bild des Heiligen aus neuer Sicht, ed. Dieter R. Bauer, Helmut Feld & Ulrich Köpf (Cologne: Böhlau Verlag, 2005), 97-106; Felice Accrocca, ‘Dagli agiografi a frate Francesco. Il percorso francescano di Luigi Pellegrini’, Il Santo 45/3 (2005), 775-766; Pietro Messa, ‘Le feste mariane nel ‘Breviarium sancti Francisci’, in: La ‘Scuola Francescana’ e l’Immacolata Concezione. Atti del Congresso Mariologico Francescano S. Maria degli Angeli-Assisi 4-8 dicembre 2003, ed. Stefano M. Cecchin, Studi Mariologici, 10 (Città del Vaticano: Pontificia Academia Mariana Internationalis, 2005), 55-85; Clemente Ciammaruconi, ‘Trent’anni dopo: la nuova edizione delle Fonti Francescane’, Il Santo 45/3 (2005), 737-754; Dominique Donadieu-Rigaut, Penser en images les ordres religieux (Paris: ap, éditions arguments, 2005) [also on Francis and his order]; Stefano Brufani, ‘Le citazioni evangeliche della ‘scoperta’ del vangelo nella Regula non bullata’, Franciscana 7 (2005), 1-32; Jean François Godet-Calogeras, ‘A modo sum mortuus vobis: la Question de la démission de Frère François’, Franciscana 7 (2005), 33-68. See also his article ‘Francis of Assisi’s Resignation: An Historical and Philological Probe’, in: Charisma und religiöse gemeinschaften im Mittelalter, 281-300; Andrea Boni, San Francesco fondatore e guida del suo ordine, Collectio Assisiensis, 33 (S. Maria degli Angeli-Assisi: Ed. Porziuncola, 2005); Giuseppe F. Merenda Francino, L’altra storia di Francesco d’Assisi, Scaffale aperto (Rome: Armando Editore, 2005); Ignatius Brady, ‘Saint Francis and the Holy Spirit’, Greyfriars Review 19 (2005), 199-205; David Flood, ‘And Never Talk to Strangers! Admonition Twenty-Eight, 7-16’, Frate Francesco n.s. 71/1 (2005), 7-17; A.M. Buscemi, ‘Ammonizione III. L’obbedienza perfetta’, Frate Francesco n.s. 71/1 (2005), 17-56; Volker Stadler, ‘Ich kenne Christus, den Armen, den Gekreuzigten’. [Paulinische Rezeption in den Schriften des Franziskus von Assisi],Veröffentlichungen der Duns-Skotus Akademie, 20 (Mönchengladbach: B. Kühlen Verlag, 2005) [cf. Review in Collectanea Franciscana 76,1-2 (2006), 307-310]; Dominique Donadieu-Rigaut, Penser en images les ordres religieux (XIIe-XVe siècles) (Paris, 2005). Esp. on Francis See CF 77 (2007), 494f.; Nicola Petrone, Eucaristia e Famiglia nello spirito di San Francesco (Lanciano, 2005); Leonard Lehmann, ‘Der Geist des Herrn als Lebensprinzip bei Franziskus und Klara’, in: Das Franziskanische Verständnis des Wirkens des Heiligen Geistes in Kirche und Welt, ed. Herbert Schneider, Veröffentlichungen der Duns-Skotus Akademie, 21 (Mönchengladbach: B. Kühlen Verlag, 2005), 4-33; Giulia Barone, ‘Elias von Cortona und Franziskus’, in: Franziskus von Assisi: Das Bild des Heiligen aus neuer Sicht, ed. Dieter R. Bauer, Helmut Feld & Ulrich Köpf, Beihefte zum Archiv für Kulturgeschichte, heft 54 (Cologne-Weimar-Vienna: Böhlau Verlag, 2005), 183-194; Thadée Matura, Francis of Assisi: Writer and spiritual master, trans. Paul Lachanges. Foreword by Jean-François Godet-Calogeras (Cincinnati, OH: St. Anthony Messenger Press, 2005); Grado Giovanni Merlo, ‘Da frate Francesco, oltre san Francesco’, in: Il francescanesimo dalle origini alla metà del secolo XVI. Esplorazioni e questioni aperte. Atti del Convegno della Fondazione Michele Pellegrino Università di Torino, 11 nov. 2004, ed. Franco Bolgiani & Grado Giovanni Merlo (Bologna: Il Mulino, 2005), 249-270; Cesare Vaiani, ‘La risurrezione nell’esperienza di Francesco d’Assisi’, Vita Minorum, 76:3 (2005), 87-102; Pietro Messa, ‘San Francesco d’Assisi tra agiografia e profezia’, Convivium Assisiense n.s. 7:1 (2005), 103-143; André Vauchez, ‘François d’Assise rendu à l’histoire’, in: Una storiografia inattuale? Giovanni Miccoli e la funzione civile della ricerca storica, ed. Giuseppe Battelli & Daniele Menozzi, I libri di Viella, 50 (Roma: Ed. Viella, 2005), 69-84; Tadeo Matura, ‘El ‘lenguaje’ de Francisco en sus escritos’, Selecciones de Franciscanesimo 34 (2005), 74-80; Leonhard Lehmann, ‘la rilettura degli scritti di san Francesco’, Vita Minorum 76:2 (2005), 39-67; Giambattista Silini, ‘La Lettera di Frate Francesco ad un Ministro (Breno/Brescia: Tipografia Camuna, 2005); Alfonso Marini, ‘Dalla ‘sequela’alla ‘conformitas’. Una ricerca su fonti francescane’, Franciscana 7 (2005), 69-87; Mariko Maria Sambe, ‘Lignum scientiae boni et mali’. L’‘Admonitio’ II di Francesco d’Assisi’, Convivium Assisiense 7:1 (2005), 145-197; Raimondo Michetti, ‘François d'Assise et la paix révelée. Réflexions sur le mythe du pacifisme franciscain et sur la prédication de paix dans la société communale du XIIIe siècle’, in: Prêcher la paix et discipliner la société. Italie, France, Angleterre (XIIIe-XVe siècle), ed. R.M. Dessì, Collection d’études médiévales de Nice, 5 (Turnhout: Brepols, 2005), 279-311; Felice Accrocca, ‘La ‘Legenda trium sociorum’: una peculiare attenzione all’umanità di Francesco’, Frate Francesco 71 (2005), 543-574; Enrico Menestò, Gli’Actus Beati Francisci et sociorum eius’: studio sulla tradizione manoscritta, Diss. (Florence: Dip. Di Studi sul Medioevo e il Rinascimento dell’Università di Firenze, 2005); The Stigmata of Francis. New Studies, New Perspectives. Essays by Michael F. Cusato, Jacques Dalarun & Carla Salvati (St. Bonaventure: Franciscan Institute Publications, 2006); Jacques Dalarun, Francis and the Feminine (St. Bonaventure: Franciscan Institute Publications, 2006); Michael Higgins, “Dominus conduxit me inter illos et feci misericordiam cum illis: Francis of Assisi and Mercy’, Franciscan Studies 74 (2006), 17-32; Giovanni Miccoli, ‘Francesco e la pace’, Franciscan Studies 74(2006), 33-52; Laurent Gallant, ‘Francis of Assisi: Forerunner of Interreligious Dialogue. Chapter 16 of the Earlier Rule Revisited’, Franciscan Studies 74 (2006), 53-82; Andrea Di Maio,‘Espliciti richiami e taciti legami: Antonio e Francesco: Bonaventura e Antonio’, Il Santo 46/1-2 (2006),7-54; Felice Moretti, ‘Francesco d’Assisi. Un santo che giocava con gli animali’, Il Santo 46/1-2 (2006), 103-148; Carlo Paolazzi, ‘Della vera, caritativa e perfetta obbedienza. L’ammonizione III di frate Francesco’, in: Pietate et studio. Miscellanea di studi in onore di P. Lino Mocatti (Trento: CIVIS, 2006), 187-202; Giovanni Iammarone, ‘Il Crocifisso e la Croce in Francesco, Chiara e nel primo francescanesimo’, Miscellanea Francescana (2006), 367-429; Carlo Paolazzi, ‘Per l’autenticità della Admonitio XXVII e il lessico di frate Francesco: Una risposta a Jan Hoeberichts’, Collectanea Franciscana 76,3-4 (2006), 475-505; Erina Russo De Caro, ‘Francesco d’Assisi e i suoi papi’, Analecta Tor 37:2 (2006) 2, 785-788; Dino Dozzi, ‘L’interpretazione mistica degli Scritti di Francesco e Chiara secondo Claudio Leonardi’, Collectanea Franciscana 76,3-4 (2006), 553-560; Ferdinando Castelli, “Risvegliò il mondo”. San Francesco nella letteratura del Novecento (Padua: Edizioni Messagero, 2006); Roberto Rusconi, ‘Sulle orme di (san) Francesco d’Assisi’, in: ‘Ubi neque aerugo neque tinea demolitur’. Studi in onore di Luigi Pellegrini per i suoi settanta anni, ed. Maria Grazia Del Fuoco (Naples: Liguori Editore, 2006), 611-625; Paul Bösch, ‘Opinationes de stigmatibus Francisci. Annotationes ad quaestionem disputatam’, Collectanea Franciscana 76,3-4 (2006), 561-565; Wondtekenen, Wondertekenen. Over de stigmatisatie van Franciscus, ed. Willem Marie Speelman, Scripta Franciscana, 10 (Assen: Van Gorcum, 2006); Pietro Maranesi,“Dedit mihi tantam fidem’. I versetti 4-13 del testamento di Francesco d’Assisi’, in: Verum, pulchrum et bonum. Miscellanea di studi offerti a Servus Gieben in occasione del suo 80o compleanno, ed. Yoannes Teklemariam (Rome: Ed. Collegio San Lorenzo da Brindisi, Istituto Storico dei Cappuccini, 2006), 31-76; Felice Accrocca, ‘Francesco trascinato nudo con una corda al collo. Contributo alla ‘questione francescana’, in: Verum, pulchrum et bonum. Miscellanea di studi offerti a Servus Gieben in occasione del suo 80o compleanno, ed. Yoannes Teklemariam (Rome: Ed. Collegio San Lorenzo da Brindisi, Istituto Storico dei Cappuccini, 2006), 77-95; Jan Hoeberichts, ‘Francis and the Devil. About the Devil in Francis’ writings, in the opus celanense and in Franciscan art’, in: Verum, pulchrum et bonum. Miscellanea di studi offerti a Servus Gieben in occasione del suo 80o compleanno, ed. Yoannes Teklemariam (Rome: Ed. Collegio San Lorenzo da Brindisi, Istituto Storico dei Cappuccini, 2006), 97-153; Kees van Dooren, ‘The stigmatization of St. Francis fact or fiction’, in: Verum, pulchrum et bonum. Miscellanea di studi offerti a Servus Gieben in occasione del suo 80o compleanno, ed. Yoannes Teklemariam (Rome: Ed. Collegio San Lorenzo da Brindisi, Istituto Storico dei Cappuccini, 2006), 155-183; Niklaus Kuster, ‘Franz von Assisi und Benedikt von Nursia: was Bettelbruder und Mönchsvater spannungsvoll verbindet’, in: Verum, pulchrum et bonum.Miscellanea di studi offerti a Servus Gieben in occasione del suo 80o compleanno, ed. Yoannes Teklemariam (Rome: Ed. Collegio San Lorenzo da Brindisi, Istituto Storico dei Cappuccini, 2006), 185-228; Felice Accroca, Dario Antiseri et al., La conversione di san Francesco d’Assisi. Un stimulante scelta di Cristo (Assisi: Casa Editrice Francescana, 2006) [review in CF 77 (2007), 661-663]; J.A. Wayne Hellmann, ‘Gospel: Life or observance? Observations on a language shift in the Early Documents’, Franciscan Studies 64 (2006), 281-292; Leonhard Lehmann, ‘Le fonti francescane nuova edizione (2004): osservazioni e valutazione’, AFH 99 (2006), 283-331; Stefano M. Manelli, Spigolando nelle ‘Fonti Francescane’’, Annales Franciscani 1 (2006), 23-86; Carlo Paolazzi, Studi su gli ‘Scitti’ di frate Francesco, Spicilegium Bonaventurianum, 35 (Grottaferrata: Ed. Collegii S. Bonaventurae as Claras Aquas, 2006); Carlo Paolazzi, ‘Francis and his use of scribes: A puzzle to be solved’, Greyfriars Review 18 (2004), 323-341; Carlo Paolazzi, ‘La ‘Regula non bullata’ secondo Angelo Clareno: tradizione testuale e rimaneggiamento’, Aevum 80 (2006), 457-477; Johannes B. Freyer, ‘La visión escatalógica en los Escritos de san Francisco’, Cuadernos Franciscanos 153 (2006), 3-9; Jean François Godet-Calogeras, ‘Evangelical radicalism in the writings of Francis and Clare of Assisi’, Franciscan Studies 64 (2006), 103-121; Pietro Messa, Le fonti patristiche negli scritti di Francesco d’Assisi (S. Maria degli Angeli-Assisi: Ed. Porziuncola, I ristampa, 2006); Victor Alcade, ‘El itinerario de discernimento espiritual en San Francisco visto desde el corpus de las Admoniciones (…)’, Verdad y Vida 64 (2006), 389-422; Roberto Rusconi, ‘La formulazione delle regole minoritiche nel primo quarto del secolo XIII’, in: Regolae-Consuetudines-Statuta (2005), 461-481; Fernando Uribe, La regla de san Francisco. Letra y Espíritu, Publicaciones Instituto Teológico de Murcia OFM, Textos, 3 (Murcia: Ed. Espigas, 2006); Andrea Boni, ‘Integrazione giuridica tra la prima e la seconda regola francescana ‘, Antonianum 81 (2006), 83-108; Emanuele Coccia, “Regula et vita’. Il diritto monastico e la regola francescana’, Medioevo e Rinascimento ns. 20:17 (2006), 97-147; Pascuale Magro, ‘Francesco, Natale e l’umanesimo europeo’, San Francesco Patrono d’Italia 12 (2006), VII-IX; Bernard Forthomme, Le chant de la création selon François d’Assise (Paris: Editions Franciscaines, 2006); Cesare Vaiani, Teologia e Fonti Francescane. Indicazioni di metodo, Presenza di san Francesco, 46 (Milan: Ed. Biblioteca Francescana, 2006); Stan Rougier, Saint François d’Assise, Chemins d’Éternité (Paris: Pygmalion, 2006); Gert Melville, ‘Il Franesco diviso. Sulla istituzionalizzazione di un carismatico’, in: Omnia religione moventur. Culti, carismi ed istituzioni ecclesiastiche. Studi in onore di Cosimo Damiano Fonseca, ed. Pierantonio Piatti & Raffaella Tortorelli (Galatina: Mario Congedo Editore, 2006), 33-54; Leonhard Lehmann, L’eucaristia al tempo e negli scritti di Francesco d’Assisi’, in: Eucaristia, Vita spirituale e francescanesimo, ed. P. Martinelli, Teologia spirituale, 4 (Bologna: Ed. Dehoniane, 2006), 11-43; Leonhard Lehmann, ‘La devozione a Maria in Francesco e Chiara d’Assisi’, Forma Sororum 43 (2006), 276-284; Pietro messa, ‘Le feste liturgiche di Maria Vergine e l’esperienza spirituale di Francesco e Chiara d’Assisi’, in: La Vergine Maria nella teologia e nella spiritualità francescana. Incontro di spiritualità francescana, Santuario della Verna, Quaderni di spiritualità francescana, 26 (Santa Maria degli Angeli-Assisi: Ed. Porziuncola, 2005), 9-26; Bert Roest, ‘The Franciscan Hermit: Seeker, Prisoner, Refugee’, Church History and Religious Culture 86 (2006), 163-189; Hans Belting, ‘Franziskus. Der Körper als Bild’, in: Bild und Körper im Mittelalter, ed. Kristin Marek, Katrin Kärcher et al. (Paderborn-München: Wilhelm Finck Verlag, 2006), 21-36; Andrea Di Maio, ‘Espliciti richiami e taciti legami: Antonio e Francesco; Bonaventura e Antonio’, Il Santo 46 (2006), 7-53; Carlo Paolazzi, Studi su gli ‘Scritti’ di frate Francesco, Spicilegium Bonaventurianum, XXXV (Grottaferrata (Rome): Editiones Collegii S. Bonaventurae ad Claras Aquas, 2006) [review in CF 77 (2007), 650ff & Franciscan Studies67 (2009), 521-525]; Alfonso Marini, ‘‘VIveva ad Assisi un uomo di nome Francesco’. Note di lettura’, Il Santo 46 (2006), 479-484; Dal ludus alla laude: giochi di uomini, santi e animali dall'alto Medioevo a Francesco d'Assisi, ed. Felice Moretti & Franco Cardin (Bari, 2007); Fernando Uribe, ‘‘El árbol del bien y del mal’. Admonición 2: ‘El mal de la propria voluntad’ de San Francisco’, Selecciones Franciscanos 36 (2007), 347-358 [An Italian version appeared in Vita Minorum 78:5 (2007), 43-75]; Oktavian Schmucki, ‘Was wollte Franziskus eigentlich? Versuch einer Antwort im Licht der Nicht-bullierten Regel des heiligen’, in: San Damiano 65 (Luzern, 2007), 4-7; Patrick Nold, ‘Pope John XXII's Annotations on the Franciscan Rule: Content and contexts’, Franciscan Studies 65 (2007), 295-324; Leonhard Lehmann, ‘‘Sed sint minores’. La minoridad en la Regla non bulada: propuestas y reacciones’, Selecciones Franciscanos 36 (2007), 397-414; Francesco Santi, ‘Libertà ed esperienza in Francesco d’Assisi’, in: Etica laica ed etica religiosa. Atti per il centenario di Giosuè Carducci. XXVI edizione delle ‘Giornate dell'Osservanza’, 5-6 maggio 2007. Convegna dell’Osservanza, ed. Giuseppe Chili, Quaderni della Fondazione del Monte di Bologna e Ravenna, 12 (Bologna: Fondazione del Monte di Bologna e Ravenna, 2007), 61-76; Gert Melville, ‘Il Francesco diviso. Sulla istituzionalizzazione di un carismatico’, in: I Francescani e la politica, 693-708; John Tolan, Le Saint chez le Sultan. La rencontre de François d'Assise et de l'Islam. Huit siècles d'interpretation, L'Univers Historique (Paris: Les Éditions du Sueil, 2007). Cf. Reviews in Annales 63 (2008), 900-902; Études Franciscaines n.s. 1 (2008), 203-208; Giovanni Iammarrone, Il crocifisso e la croce in Francesco, Chiara e nel primo francescanesimo, Memoria e profezia (Padua: Ed. Messaggero, 2007); Michael F. Cusato, ‘The Tau: The meaning of the Cross for Francis of Assisi’, The Cord 57 (2007), 287-301; Eutimio Rainoldi, La ‘lectio divina’ di Francesco d'Assisi, 2nd Ed. (Rome: Istituto Storico dei Cappuccini, 2007); Felice Accrocca, ‘Cristo e la sua croce nell’esperienza religiosa di Francesco d’Assisi’, Ricerche Teologiche 18 (2007), 507-526; Marco Bartoli, ‘El ideal medieval de cortesía en Francisco y Clara de Asís’, Selecciones de Franciscanismo 36 (2007), 415-424; Leonhard Lehmann, Franziskus Meister des Gebets. Eine Einführung, Topos 599 (Kevelaer: Butzon & Bercker, 2007); Michael Blastic, ‘Prayer in the Writings of Francis of Assisi and the Early Brothers’, in: Franciscans at Prayer, 3-29; Gerard Lobo, ‘‘Not so much praying as becoming totally prayer.’ Prayer as ‘Being’ in the Writings of Franciscus of Assisi, part IV’, in: Tau 32 (2007), 9-22, 44-60; Oktavian Schmucki, ‘La ‘Lettera a tutto l’Ordine’ disan Francesco’, in: Idem, Beiträge zur Franziskusforschung. Zum 80. Geburtstag, ed. Ulrich Köpf & Leonhard Lehmann, Franziskanische Forschungen, 48 (Kevelaer: Edition T. Coelde, Butzon & Bercker, 2007). [This volume contains a number of other important essays by Schmucki as well, such as his essay ‘Gli scritti legislativi di san Francesco’, pp. 219-236; ‘Schrittweise Entdeckung der evangeliumsgemäßen Lebensform des hl. Franziskus von Assisi’, 145-167, ‘Die Stellung Christi im Beten des hl. Franziskus von Assisi’, 101-144; ‘‘ Mentis silentium’. Le programme contemplatif de l'ordre franciscain primitif’, 269-303; ‘Zur Mystik des hl. Franziskus von Assisi im Lichte seiner Schriften’, 377-402 etc. See also the reviews of the volume in Collectanea Franciscana 78 (2008), 708-714; Antonianum84 (2009), 159-163; Il Santo 48 (2008), 575-577; Wissenschaft und Weisheit 72 (2009), 310-312]; Cornelius Bohl, ‘Mein Franz von Assisi - Dein Franz von Assisi. Neuere deutschsprachige Franziskus-Publikationen’, Wissenschaft und Weisheit 70 (2007), 262-303; Pietro Messa, ‘Paul Sabatier e gli studi francescani’, Convivium Assisiense 9:2 (2007), 31-52; Werner Dettloff, ‘Die Bedeutung des heiligen Franziskus für die Kirche seiner Zeit’, in: Kirchenbild und Spiritualität. Dominikanische Beiträge zur Ekklesiologie und zum kirchlichen Leben im Mittelalter. Festschrift für Ulrich Horst OP zum 75. Geburtstag, ed. Thomas Prügl & Marianne Schlosser (Paderborn-Munich-Vienna-Zürich: Ferdinand Schöningh, 2007), 115-128; Fernando Uribe, La regla de san Francisco. Letra y Espíritu, Publicaciones Instituto Teológico de Murcia OFM, Textos, 3 (Murcia: Instituto Teológico Franciscano, 2006) [review in CF 77 (2007), 656ff]; Ignazio Baldelli, Non dica Ascesi, ché direbbe corto. Studi linguistici su Francesco e il francescanesimo, ed. Francesco Santuci & Ugo Vignuzzi, Saggi, 12 (Santa Maria degli Angeli-Assisi: Ed. Porziuncola, 2007) [see reviews in AFH 102 (2009), 313; Il Santo 48 (2008), 307-309]; Lorenzo Massacesi, Il linguaggio esodale negli scritti di san Francesco d’Assisi. Analisi, valutazione e sintesi teologica, Dissertationes ad Lauream, 113 (Rome: Seraphicum, 2007) [review in CF 77 (2007), 654ff; Pietro Maranesi, ‘Francesco e Chiara a San Damiano. Lettura critica di alcune pericopi clariane a margine di una recente pubblicazione’, Collectanea Franciscana 77:1-2 (2007), 199-248; Jacques Dalarun, Francis of Assisi and Power (St. Bonaventure NY: Franciscan Institute Publications, 2007) [translation of the 1999 work François d’Assise ou le pouvoir en question]; Paolo M. Siano, ‘Uno studio sulla conversione di Francesco d’Assisi (1206-1209) tra storia, agiografia e storiografia’, Annales Franciscani 2:1 (2007),123-338; Bejan Silvestro, San Francesco d’Assisi nelle riscritture di alcuni ambienti ortodossi, Studi francescani, 12 (Padua: Ed. Messaggero, 2007); Giovanni Iammarone, Il crocifisso e la croce in Francesco, Chiara e nel primo francescanesimo (Padua: Ed. Messaggero, 2007); Pietro Maranesi, Facere Misericordiam. La conversione di Francesco d’Assisi: confronto critico tra il Testamento e le Biografie, Viator (S. Maria degli Angeli-Assisi: Ed. Porziuncola, 2007); Grado Giovanni Merlo, Tra eremo e città. Studi su Francesco d’Assisi e sul francescanesimo medievale, 2nd extended Ed., Saggi, 2 (S. Maria degli Angeli-Assisi: Ed. Porziuncola, 2007); Carlo Paolazzi, ‘Francesco d’Assisi e il creato, dalla contemplazione all’obbedienza’, Studi Francescani 104:304 (2007), 189-204; Carlo Paolazzi, La Regula non bullata dei Frati Minori (1221) dallo ‘Stemma codicum’ al testo critico, Editiones Arch. Franc. Hist.(Grottaferrata-Rome: Ed. Collegii S. Bonaventurae, 2007). Also published in AFH 100 (2007), 5-148; Felice Accrocca, ‘Il ‘Francesco della storia’ è il ‘Francesco mistico’? Le ‘Vite antiche di san Francesco in una recente pubblicazione’, Il Santo 47 (2007), 321-352; Ferdinando Castelli, ‘San Francesco nella letteratura del Novecento’ la Cività Cattolica 158:1 (2007), 26-39; Maria Teresa Dolso, ‘La Vie de S. François di Paul Sabatier tra impegno storiografico e propaganda religiosa’, Rivista di storia del cristianesimo 4 (2007), 133-170; Jacques Dalarun et al., ‘Francis's Autograph to Brother Leo: A new reading’, The Cord 57 (2007), 329-335; Stefano M. Manelli, ‘Spigolando nelle "Fonti Francescane (II)’, Annales Franciscani 2 (Frigento 2007), 19-78; Jacques Dalarun, ‘Plaidoyer pour l'histoire des textes. À propos de quelques sources franciscaines’, Journal des Savants 2 (2007), 319-358; Francesco Botterio & Ann Maria Cerimonia, ‘Il ricorso alla Sacra Scrittura nei Padri del deserto e negli Scritti di san Francesco’, in: I Padri del deserto tra i francescani, ed. Guglielmo Spirito, Studi francescani, 11 (Padua: Edizioni Messaggero, 2007), 81-106 (see also other articles in this volume); Stefano Anniballi, ‘Le Ammonizioni di san Francesco e i Detti dei Padri del deserto’ in: I Padri del deserto tra i francescani, ed. Guglielmo Spirito, Studi francescani, 11 (Padua: Edizioni Messaggero, 2007), 55-80; Lorenzo Massacesi, Il linguaggio esodale negli scritti di san Francesco d'Assisi, Analisi, valutazione e sintesi teologica, Dissertationes ad Lauream, 113 (Rome: Seraphicum, Pontificia Facultas Theologica S. Bonaventurae, 2007); Fernando Uribe, ‘Todos sean llamados ‘Hermanos Menores’ (RegNB VI,3). Hacia una identificación de la minoridad a partir de los escritos de san Francisco de Asís’,Espiritualidad y vida 18 (Abril 2007), 80-88; Ruth Evans, ‘The Office of the Passion by Francis of Assisi’, The Cord 57 (2007), 302-328; Helmut Feld, Franziskus von Assisi und seine Bewegung 2nd Ed. (Darmstadt: WBG, 2007); Jacques Dalarun, ‘François et Claire, masculin/féminin à Assisi au XIIIe siècle’, Évangile aujourd’hui 215 (2007), 27-38; Werner Dettloff, ‘Die Bedeutung des heiligen Franziskus für die Kirche seiner Zeit’, in: Kirchenbild und Spiritualität, 115-128; Ruth Wolff, ‘The Sealed Saint: Representations of Saint Francis of Assisi on Medieval Italian Seals’, in: Good Impressions: Image and Authority in Medieval Seals, ed. Noël Adams, John Cherry & James Robinson (London: The British Museum, 2008); Leonhard Lehmann, ‘La devozione a Maria in Francesco e Chiara d’Assisi’, Forma Sororum 44 (2007), 26-49, 109-115; Jacques Dalarun, ‘‘Sicut mater’. Une relecture du billet de François d’Assise à frère Léon’, Le Moyen Âge 113 (2007), 383-401; Fernando Hueso Iranzo, ‘La terminología de la minoridad en los escritos de San Francisco de Asís’, Verda y Vida 65 (2007), 79-154, 411-479; Johannes Schneider, ‘Franz von Assisi und die Musik’, Zeitschrift für katholische Kirchenmusik 54 (Vienna 2007), 2-3, 74-75, 150-151, 216-217; La mistica parola per parola, ed. Luigi Borriello, Maria R. Del Genio & Tomás Spidlík (Milan: Ancora, 2007), 166f; Miguel Angel Lavilla, ‘Literatura franciscana’, Selecciones de franciscanismo 36 (2007), 299-311, 471-478 & 37 (2008), 207-316, 469-474; Fernando Uribe, ‘Per ‘conoscere’ il Padre: l’Ammonizione I di san Francesco d’Assisi’, Studi Francescani 105:1-2 (2008), 5-34; Thaddée Matura, ‘Francis of Assisi-Theologian?’, in: A Pilgrimage Through the Franciscan Intellectual Tradition, ed. André Cirino & Josef Raischl (Canterbury: Franciscan International Study Centre, 2008), 13-22; Roberto Rusconi, Francis of Assisi in the Sources and Writings, trans. Nancy Celaschi (St. Bonaventure NY: Franciscan Institute Publications, 2008); Michael W. Blastic, A Study of the Rule of 1223: History, Exegesis and Reflection (St. Bonaventure NY: Francisan Institute Publications, 2008); Antonio Pompilio, Gli Scritti di Francesco d’Assisi. Approccio storico-critico (San Giovanni Rotondo: Edizioni Padre Pio da Pietrelcina, 2008); Jacques Dalarun, ‘Pour une nouvelle édition française des sources franciscaines’, Evangile Aujourd’hui 220 (2008), 35-41; L’eredità del Padre. le reliquie di san Francesco a Cortona (Padua: Edizioni Messaggero, 2008) [cf. the reviews in Il Santo 48 (2008), 329-331; Collectanea Franciscana 80 (2010), 401f]; André Vauchez, ‘François d’Assise rendu à l’histoire: l’oeuvre de Giovanni Miccoli’, Études Franciscaines n.s. 1 (2008), 7-19; Leonhard Lehmann, ‘Relectura de los escritos de san Francisco’, Selecciones de franciscanismo 37 (2008), 3-24; Felice Accrocca, ‘Una obra valiosa y durante mucho tiemp olvidadaSelecciones de franciscanismo 37 (2008), 343-374; Fernando Uribe, ‘La vera gloria dell’uomo. L’Ammonizione V di San Francesco’, Frate Francesco 74 (2008), 351-376; Fernando Uribe, ‘Per ‘conoscere’ il Padre: l’Ammonizione I di san Francesco d’Assisi’, Studi Francescani 105 (2008), 5-34; Fernando Uribe, ‘Obbedienza e autorità nella regola di s. Francesco’, in: Autorità e obbedienza nella vita consacrata e nella famiglia francescana, ed. P. Martinelli, Teologia spirituale, 11 (EDB, 2008), 67-100; Massimo Tatullo, ‘Elementi per un confronto sinottico fra il Testamento e la Regola bollata di Francesco d’Assisi’, Italia Francescana 83 (2008), 307-326; Di qui passò Francesco. 350 chilometri a piedi tra La Verna, Gubbio, Assisi... fino a Rieti. Tutti i sentieri, gli ostelle dove dormire, le foreste, gli eremi e li luoghi più significativi della tradizione, ed. Angela Maria Seracchioli, 2nd Ed. (Milan: Cart’armata edizioni, 2008); Théophile Desbonnets, Assise e les ermitages sur les pas de saint François (Paris: Éditions Franciscaines, 2008); Massimo Fusarelli, ‘Lettera a frate Leone’, in: Autorità e obbedienza nella vita consacrata e nella famiglia francescana, ed. P. Martinelli, Teologia spirituale, 11 (EDB, 2008), 103-108; André Vauchez, ‘Lire ‘l’Écriture’ avec saint François (...)’, Évangile aujourd’hui 218 (208), 27-34; Rino Bartolini, Lo Spirito Santo negli scritti di Francesco d’Assisi (S. Maria degli Angeli-Assisi: Edizioni Porziuncola, 2008); Dinh Anh Nhue Nguyen, ‘Motivi sapienziali biblici nelle Ammonizioni di san Francesco’, Miscellanea Francescana 108 (2008), 204-226 & 465-495; John V. Kruse, ‘The Changing Role of Hugolino dei Conti di Segni (Gregory IX): A hermeneutical tool for understanding the lives of Francis’, Miscellanea Francescana 108 (2008), 438-464; Alain Absire, François d’Assise et le Sultan, Littérature (Paris: Petite Renaissance, 2008); Michael F. Cusato, ‘From Damietta to La Verna: The impact on Francis of his experience in Egypt’, Spirit Life 12 (2008), 81-112; Gwenolé Jeusset, Francesco e il Sultano, Biblioteca di Cultura Medievale. Di fronte e attravers, 830 (Milan: Ed. Biblioteca Francescana - Editoriale Jaca Book, 2008); Jan Houberichts, ‘Francis’ Letter to all the Brothers (Letter to the Entire Order). Title, structure and language’, Collectanea Franciscana 78 (2008), 5-85; Chiara Giovanna Cremaschi, ‘Quelli e quelle che non sanno di lettere....’, Vita Minorum 79 (2008), 67-80; Laura Sarubbi, Antonio e Francesco, i nocchieri di Dio (Casale Monferrato: Portalupi Editore, 2008); San Francesco e la Porziuncola: dalla chiesa piccola e povera alla Basilica di Santa Maria degli Angeli, Atti del convegno di studi storici : Assisi, 2-3 marzo 2007, ed. Pietro messa, Viator 5 (Santa Maria degli Angeli-Assisi: Porziuncola, 2008) [cf. reviews in Il Santo 48 (2008), 532-538, AFH 102 (2009), 509-513; Collectanea Franciscana 79 (2009), 435-438; Studi Francescani 106 (2009), 625-633]; Carlos Novoa, ‘Epistola ad Ministrum’, Naturaleza y gracia: revista cuatrimestral de ciencias eclesiásticas 55 (2008), 323-428; Lorenzo Massacesi, L’Esodo della Fraternità francescana. Studio sugli scritti di San Francesco d’Assisi, Studi francescani, 13 (Padua: Edizioni Messaggero, 2008) [cf. reviews in Collectanea Franciscana 79 (2009), 348-350; Miscellanea Francescana 108 (2008), 572-574]; Michael W.Blastic, A Study of the Rule of 1223. History, Exegesis and Reflection, ed. Edward Coughlin (Friars of the Holy Name Province, 2008); Francesco a Roma dal signor papa. Atti del VI Convegno storico di Greccio, 9-10 maggio 2008, in occasione dell’VIII centenario dell’approvazione della prima regola, Alvaro Cacciotto & Maria Melli, Biblioteca di ‘Frate Francesco’, 7 (Milan: Edizioni Biblioteca Francescana, 2008); Ruth Wolff, ‘The Sealed Saint: Representations of Saint Francis of Assisi on Medieval Italian Seals’, in: Good Impressions: Image and Authority in Medieval Seals, ed. N. Adams, J. Cherry & J. Robinson (London: The British Museum, 2008), 91-137; Marco Bartoli, ‘Agiografia e storia. Riflessioni a proposito di un libro di Raimondo Michetti’, Rivista di storia della Chiesa in Italia 62 (2008), 209-219; Jean François Godet-Calogeras, ‘‘Amodo sum mortuus vobis’. La cuestión de la dimissión del hermano Francisco’, Selecciones de franciscanismo 37 (2008), 375-400; Lino Temperini, ‘Francesco d’Assisi. Cronistoria e itinerario spirituale ‘in via poenitentiae’’, Analecta TOR 181 (2008), 407-472; Roman Reisinger, ‘Francesco d’Assisi und seine vehementen Predigten gegen den Bürgerkrieg zwischen italienischen Städten’, in: Bettelorden in Mitteleuropa - Geschichte, Kunst, Spiritualität Referate der gleichnamigen Tagung vom 19. bis 22. März 2007 in St. Pölten (Diözesanarchiv St. Pölten, 2008), 24-34; Hubert Jan Bisschops, Franciscus van Assisi: mysticus en mystagoog, Scripta Franciscana, 11 (Assen: Koninklijke van Gorcum, 2008); J. Recassens Murillo, ‘La experiencia de la Verna (...)’, Verdad y Vida 66:251-252 (2008), 307-334; Pierre Brunette, François d’Assise et ses conversions, Découvrir (Paris: Les Éditions Franciscaines, 2008); Felice Accrocca & Enzo Fortunato, Chi me lo fa fare? La lota nello sviluppo umano e spirituale di Francesco d’Assisi, Orientamenti formativi francescani, 10 (Padua: Edizioni Messaggero, 2008); Mark Turnham Elvins, ‘Eastern Christian Influences on the Spirituality of St. Francis of Assisi’, The Cord 58 (2008), 169-180; Oktavian Schmucki, ‘Die Vogelpredigt des hl. Franziskus von Assisi. Überlieferung und Kommentar’, Wissenschaft & Weisheit 71 (2008), 3-34; Niklaus Kuster, ‘‘Pax et Bonum -Pace et Bene’; Ein franziskanischer gruß, der nicht von Franziskus stammt’, Wissenschaft & Weisheit 71 (2008), 60-80; Marc Boriosi, ‘Ré-inventer saint François. Les réécritures en langue vulgaire des légendes de saint François dans les milieux franciscains réformateurs italiens (fin XIVe-fin XVe siècles)’, in: Le Passé à l’épreuve du présent. Appropriations et usages du passé du Moyen Âge à la Renaissance, ed. Pierre Chastang (Paris, Presses universitaires de Paris-Sorbonne (PUPS), 2008), 359-374; Pietro Maranesi, ‘Facere misericordiam’. La conversione di Francesco d’Assisi: confronto critico tra il Testamento e le biografie, Collana ‘Viator’ (S. Maria degli Angeli-Assisi: Edizioni Porziuncola, 2008); Pietro Maranesi, ‘Il servizio ai lebbrosi in san Francesco e nei francescani’, Francescana 10 (2008), 19-81; Damien Boquet, ‘Écrire et représenter la dénudation de François d’Assise au XIIIe siècle’, Rives méditerranéennes 30 (2008), 39-63; Pietro Maranesi, ‘La conversione di Francesco: racconti di una (doppia) identità’, Vita Minorum 79:3-4 (2008), 65-108; Édouard d’Alençon, Frate Jacopa. La nobildonna romana amica di san Francesco, La via di Francesco (S. Maria degli Angeli: Ed. Porziuncola, 2008); Jacques Dalarun, The Misadventure of Francis of Assisi (St. Bonaventure: Franciscan Institute Publications, 2009) [translation of La malaventura di Francesco d'Assisi (2002)]; Paul Sabatier, Vita di S. Francesco d`Assisi, Studi Francescani (Santa Maria degli Angeli: Ed. Porziuncola, 2009) [New translation of the more than 100 years old classic by Sabatier]; Pietro Maranesi, L`eredità di Frate Francesco - Letturastorico-critica del Testamento, Studi Francescani (Santa Maria degli Angeli: Ed. Porziuncola, 2009); John Tolan, Saint Francis and the Sultan: The Curious History of a Christian-Muslim Encounter (Oxford & New York: Oxford UP, 2009); Gwenolé Jeusset, ‘A propos de ‘Le Saint chez le Sultan’ de John Tolan’, Frate Francesco 75 (2009), 215-228; Leonhard Lehmann, ‘Francisco ante el Sultán: una misión de paz’, Verda & Vida 67 (2009), 397-447; Franco Cardini, Nella presenza del soldan superba, Saggi francescani, Medioevo francescano. Saggi, 13 (Spoleto: Centro Italiano di Studi sull’Alto Medioevo, 2009).Jan Hoeberichts, ‘Did the Master make a Mistake? On Esser's theory about the two versions of Francis' Letter to the Clergy; its dependence on the papal bull Sane cum olim and a new approach’, Franciscan Studies 67 (2009), 1-40; Grado Giovanni Merlo, In the Name of Saint Francis: A History of the Friars Minor and Franciscanism until the Early Sixteenth Century, trans. Raphael Bonnano & Robert J. Karris (St. Bonaventure NY: Franciscan Institute Publications, 2009); Mechtild Flury-Lemberg, ‘Die Sprache der Reliquien - Zeugnis ihrer Vergangenheit: ein Blick hinter die Kulissen bedeutender Tuchreliquien; Hl. Rock Christi in Trier, Grabtuch Christi in Turin, Kasel des hl. Ulrich im Kloster St. Urban, Tunika des hl. Antonius von Padua, Tunika des hl. Franziskus von Assisi’, Das Münster 62 (2009), 36-45; Marco Bartoli, Pater Pauperum. Francesco, Assisi e l’elemosina, Studi francescani, 18 (Padova: Ed. Messaggero, 2009) [o.a. reviews in CF 79 (2009), 708f; Frate Francesco 76 (2010), 625-630; Il Santo 49 (2009), 577-580; Studi Francescani 107 (2010), 267-271; ‘Presentazione della nuova edizione critica degli ‘Scripta’ di Francesco d’Assisi a cura di Carlo Paolazzi’, in: Studi Francescani 107 (2010), 507-562>> a presentation of the edition, which should replace the edition of Kajetan Esser, by Aldo Menichetti, Giancarlo Breschi and Marco Guida; Franziskus-Quellen. Die Schriften des Heiligen Franziskus, Lebensbeschreibungen, Chroniken und Zeugnisse über ihn und seinen Orden, ed. Dieter Berg, Leonhard Lehmann et al., Zeugnisse des 13. und 14. Jahrhunderts zur Franziskanischen Bewegung, Band 1 (Kevelaer: Butzon & Bercker, Ed. T. Coelde, 2009). [o.a. reviews in CF 89 (2010), 315f; W&W 73 (2010), 309-312. This is an important volume with a wealth of interesting materials, amomg which I would like to signal: L. Lehmann, ‘Die Schriften des hl. Franziskus’, 1-144; L. Lehmann, ‘Lebensbeschreibungen, Chroniken und Zeitdokumenten über Franziskus und seinen Orden: Einführung in die hagiographischen Quellen’, 147-164; L. Lehmann, ‘Die Franziskanische Frage’, 165-179; J. Schlageter, ‘Rundschreiben des Br. Elias’, 180-186; J.-B. Freyer, ‘Einleitung in die Trilogie des Thomas von Celano’, 187-194; J.-B. Freyer, ‘1. Lebensbeschreibung (Vita) Celanos, 2. Vita oder Memoriale des Thomas von Celano, 3. Das Mirakelbuch’, 195-486; L. Lehmann, ‘Chorlegende des Thomas von Celano’, 487-495]; Patricia Appelbaum, ‘St. Francis in the Nineteenth Century’, Church History 78 (2009), 792-813; Servus Gieben, ‘San Francesco nell’arte: le principali tipologie figurative’, Credere oggi 29:2 (2009), 126-133; Bonawentura Zygfryd Smolka, ‘Eklezjologiczny wymiar odmawiania Liturgii Godzin w swietle pism swietego Franciszka z Asyzu’, in: Observare Evangelium Wroclawska Ksiega Jubileuszu 800-lecia Zakonu Braci Mniejszych, ed. Franciszek M. Rosínski (Wroclaw: Franciszkanskie Wydawnictwo sw. Antoniego, 2009), 647-653 [ecclesiological aspects of liturgical hours in view of the works of Francis]; Tomás Gálvez Compos, Francisco de Asssís, paso a paso (Madrid: San Pablo, 2009). [review in Miscellanea Francescana 111:3-4 (2011), 591f]; Inspirierte Freiheit. 800 jahre Franziskus und seine Bewegung, ed. Niklaus Kuster, Thomas Dienberg & Marianne Jungbluth (Freiburg-Basel-Vienna: Herder, 2009). [o.a. reviews in CF 80 (2010, 336-338; Wissenschaft & Weisheit 73 (2010), 327-329; Helvetia Franciscana 38 (2009), 312-314.>> general history with attention to Francis and the various offshoots of the order and a range of small biographies on individual friars; Carlo Delcorno, ‘Le origini. Francesco d’Assisi, in: Idem, ‘Quasi quidam cantus’. Studi sulla predicazione medievale, ed. Giovanni Baffetti, Giorgio Fortini, Silvia Serbanti & Oriana Visani, Biblioteca di ‘Lettere italiane, 71 (Florence: Leo S. Olschki Editore, 2009), 159-193 [>>on preaching . See on the book as a whole also the reviews in Il Santo 50 (2010), 609-615; Archivum Historicum Societatis Jesu 79 (2010), 568-574; Collectanea Franciscana 79 (2009), 679f.]; F. Mair, ‘Bonaventura, Mirakelbuch’, 779-812; P. Zahner, ‘Bonaventura, Mirakelbuch’, 779-812; P. Zahner, ‘Bonaventura, Legenda minor, Predigten und Kleinere Zeugnisse’, 813-914; Dieter Berg, ‘Jordan von Giano, Chronik’, 955-1011; J. Schneider, ‘Thomas von Eccleston, Chronik’, 1012-1082; J. Schneider, ‘Textsammlung/Legende von Perugia’, 1083-1206; J. Schneider, ‘Spiegel der Vollkommenheit’, 1207-1332; J. Schneider, ‘Fioretti/Blümlein; Betrachtungen über die Wundmale’, 1333-1478; L. Lehmann & Th.M. Huber, ‘Kleinere Zeugnisse von innerhalb und außerhalb des Ordens’, 1479-1603; J. Schneider, ‘Sieben Zeugnisse aus dem Manuskript Little’, 1605-1611; J. Schneider, ‘Päpstliche Schreiben’, 1613-1648; J. Schneider, ‘Zeugnisse für den Portiunkula-Ablass’, 1649-1667]; Jacques Dalarun, ‘Pour une nouvelle édition française des Sources franciscaines’, La Vie Spirituelle 89 (2009), 425-444; Carlo Paolazzi, ‘Novità nel testo critico degli ‘Scripta’ di Francesco d’Assisi in rapporto all’edizione Esser’, AFH 102 (2009), 353-390; Fernando Uribe, ‘Prologómenos para el estudio de las Admoniciones de san Francisco de Asís. Ensayo introductivo y bibliográfico’, Antonianum 84 (2009), 65-108; Filippo Sedda, ‘Sulla datazione e circostanza della ‘Epistola toti Ordini missa’ di frate Francesco in margine a due recenti contributi’, Studi Francescani 106 (2009), 5-32; Jacques Dalarun, “Sicut mater’. Una rilettura del biglietto di Francesco d’Assisi a Frate Leone’, Frate Francesco 75 (2009), 19-51; Cesare Vaiani, ‘Perdono e misericordia negli scritti di Francesco: ‘La Lettera a un ministro”, Vita Minorum 80:4-5 (2009), 57-72; La grazia delle origini. Studi in occasione dell’VIII centenario dell’approvazione della prima regola di san Francesco d’Assisi (1209-2009), ed. Paola Martinelli, Teologia spirituale, 15 (Bologna: ed. Dehoniane, 2009). [reviews in CF 79 (2009), 706-708; Wissenschaft & Weisheit 72 (2009), 313-316]; Wieslaw Block, ‘La ‘protoregola’ alla luce della ‘Forma vivendi’ data a Chiara e alle consorelle di S. Damiano’, in: La grazia delle origini, 101-136; Pietro Maranesi, ‘Storia e contenuto di un testo fondativo per una missione: il ‘propositum vitae”, in: La grazia delle origini, 47-99; Priamo Etzi, “Regola bollata’, Costituzioni generali, commenti alla ‘Regola’ e dichiarazioni pontificie nel primo secolo francescano’, in: La grazia delle origini, 137-173; Marco Bartoli, ‘Il voto di osservanza della ‘Regola’ nella polemica tra Predicatori e Minori’, in: La grazia delle origini, 175-198; J-B. Freyer, ‘Il lavoro secondo gli scritti di s. Francesco’, in: La grazia delle origini, 199-207; Albert Schmucki, ‘Conversione e autostima. Una lettura formativa del ‘Testamento’ di Francesco’, in: La grazia delle origini, 447-468; Patrick Crasta, ‘Francesco d’Assisi e l’accompagnamento spirituale’, in: La grazia delle origini, 469-491; Felice Accrocca, ‘Un’eredità impegnativa. Dalla ‘Protoregola’ lla ‘Regola bollata”, in: La maturità evangelica di Francesco. Il carisma francescano tra regola e vita, ed. Enzo Fortunato, Orientamenti formativi francescani, 15 (Padova: ed. Messaggero, 2009), 17-28; Regel und Leben. Materialien zur Franziskus-Regel, II, ed. J. Schneider, Werkstatt Franziskanische Forschung, 3 (Münster; Fachstelle Franziskanische Forschung-Nordersedt Books on Demand, 2009). Cf. review in CF 80 (2010), 312-314; with important articles on the Franciscan rule, its origins and context by Leonhard Lehmann, Volker Stadler, Johannes Schlageter, Johannes Schneider]; Thaddée Matura, ‘Lettura spirituale della ‘Regula bullata fratrum minorum”, Vita Minorum 80:1 (2009), 75-107; Giovanni Miccoli, ‘La scelta evangelica di Francesco e la ‘Regula bullata”, Vita Minorum 80:1 (2009), 29-73; Pietro Maranesi, ‘Il travaglio di una redazione. Le novità testuali della ‘Regola bollata’ indizi di un’evoluzione’, Miscellanea Francescana 109 (2009), 61-89, 353-384; Cesare Vaiani, ‘Nuclei centrali della ‘Regola bollata’ di S. Francesco per il cammino spirituale’, Italia Francescana 84 (2009), 89-113; Fernando Uribe Escobar, ‘La ‘prehistoria’ de la Regla franciscana’, Verdad y Vida 67 (2009), 35-63; Paul Bösch, ‘Der erste Aufenthalt auf La Verna in der ‘Vita beati Francisci’ des Thomas von Celano’, Wissenschaft & Weisheit 72 (2009), 18-54; Oktavian Schmucki, ‘800 Jahre Franziskusorden. Die Entwicklung seiner Regel (1209-2009)’, Schweizerische Kirchenzeitung 15-16 (2009), 278-285; Pietro Maranesi, L’eredità di Frate Francesco. Lettura storico-critica del Testamento, Studi e ricerche, 1 (S. Maria degli Angeli – Assisi: Ed. Porziuncola, 2009). [Cf. reviews in CF 80 (2010), 330-334; Italia Franciscana 84 (2009), 531-535]; Le immagini del francescanesimo. Atti del XXXVI Convegno Internazionale (Assisi, 9-11 ottobre 2008), Atti dei Convegni della Società Internazionale di Studi Francescanu di Assisi e del Centro Universitario di Studi Francescani: Nuova serie, 19 (Spoleto: Centro Italiano di Studi sull’Alto Medioevo, 2009). [A number of important essays by Chiara Frugoni and many others on the representation of Francis, the order and related themes in frescoes, manuscripts etc. oa. Reviews in CF 80 (2010), 403f; Rivista di Storia della Chiesa d’Italia 65 (2011), 185-188]; Pietro Urciuoli, Francesco d’Assisi – Giullare, non trovatore. Lettura storico-critica del Testamento, Biografie francescane, 2; Studi francescani, 20 (Padova: Ed. Messaggero, 2009); 800 anni in piena regola. L’arte di seguire Francesco da Cimabue ai giorni nostri. Catalogo della mostra (Milan: Beni Culturali Cappuccini Onlus. Museo, 29 novembre 2009-21 marzo 2010), ed. Rosa Giorgi (Milan: Edizioni Biblioteca Francescana, 2009). [o.a. reviews in CF 80 (2010), 753d; Italia Francescana 85 (2010), 189-192. >> many interesting essays on the representation of Francis, Anthony of Padua and many other beatified friars in art]; Boguslaw Bednarek, ‘Swiety Franciszek i franciszkanie w ‘Wielkim zwierciadle przykladow’, in: Observare Evangelium Wroclawska Ksiega Jubileuszu 800-lecia Zakonu Braci Mniejszych, ed. Franciszek M. Rosínski (Wroclaw: Franciszkanskie Wydawnictwo sw. Antoniego, 2009), 19-39 (>>on the representation of Francis and the friars in the Magnum speculum exemplorum; Paul Bösch, ‘Zwischen Orthodoxie und Häresie. Eine Deutung der Stigmata von Franz von Assisi’, Zeitschrift für Religionswissenschaft 17 (2009), 121-147; Liviana Bortolussi, Le stigmatedi san Francesco nei dibattiti del Novecento, PhD Diss. (Rome: Antonianum, 2009); Dario Schiopetto, La forza della follia. Commento al Saluto alle Virtù di Francesco d’Assisi (Vicenza: Ed. Lief, 2009); Pietro Messa, ‘San Giovanni Crisostomo nel breviario e negli scriti di Francesco d’Assisi’, in: San Giovanni Crisostomo, ponte tra Oriente e Occidente. Atti del X Simposio intercristiano Isola di Tinos (Grecia), 16-19 settembre 2007, ed. Luca Bianchi, Simposi intercristiani, 10 (Padova: Ed. San Leopoldo, 2009), 137-165; Michael Cusato, ‘Francis of Assisi, Deacon? An examination of the claims of the earliest Franciscan Sources, 1229-1235’, in: Defenders and Critics of Franciscan Life. Essays in Honor of John V. Fleming, ed. Michael Cusato & Guy Geltner, The Medieval Franciscans, 6 (Leiden-Boston: Brill, 2009), 9-39; Carlo Roberto, Nei panni di Francesco. Il ruolo dell’abito nella vita del santo di Assisi, Immagini e parole (Bari: Stilo, 2009); Francesco a Roma dal signor Papa. Atti del VI Convegno storico di Greccio, 9-10 maggio 2008, in occasione dell’VIII centenario dell’approvazione della prima regola, ed. Alvaro Cacciotti & Maria Melli, Biblioteca di Frate Francesco, 7 (Rome: Centro Culturale Aracoeli – Milan: Edizioni Biblioteca Francescaa, 2009). [review in CF 80 (2010), 307-310. The volume contains interesting articles on the encounter with Innocent III, the question of the ‘forma vitae’, the role of Guido I of Assisi etc. by a number of specialists.]; Felice Accrocca, ‘Francesco e Innocenzo III. Il loro incontro nelle fonti francescane’, Miscellanea Francescana 109 (2009), 7-60 [Re-issued in Felice Accrocca, L'identità complessa. Percorsi francescani fra Due e Trecento (Padua: Centro Studi Antoniani, 2014), 1-50]; Francisco Martínez Fresneda, ‘Francisco de Asís, hombre ‘nuevo”, Selecciones de Franciscanismo 38 (2009), 355-390; Pietro Messa, Tra vita eremetica e predicazione. Il percorso di Francesco d’Assisi e della sua fraternità (S. Maria degli-Angeli-Assisi: Edizoni Porziuncola, 2009). [o.a. reviews in Studi Francescani 107 (2010), 271-276; AFH 103 (2010), 315f.]; David Flood, ‘Now that we have left the world’, The Cord 59 (2009), 3-9; Niklaus Kuster, Franziskus, Rebell und Heiliger (Freiburg-Basel-Vienna: Herder, 2009); André Vauchez, François d’Assise. Entre histoire et mémoire, Biographies (Paris: Librairie Arthème Fayard, 2009) [o.a. review in Études Franciscaines n.s. 4 (2011), 437-442; AFH 103 (2010, 255-257; Studi Francescani 107 (2010), 276-285. For an Italian edition, see: André Vauchez, Francesco d’Assisi. Tra storia e memoria, edizione italiana a cura di Grado Giovanni Merlo, Saggi, 911 (Turin: Einaudi, 2010). Review in Estudios Franciscanos 115: 456 (January-August 2014), 276-278; Fernando Uribe, Itinerari francescani. Visita ai Luoghi dove visse san Francesco, Teologia spirituale, 3 (Bologna: Ed. Dehoniane, 2009); Tomás Gálvez Campos, Francisco de Asís, paso a paso. Itinerario cronológico, geográfico y espiritual (Madrid: Ed. San Pablo, 2009); Felice Accrocca, ‘Francisco y el Crucifijo de San Damián’, Selecciones de Franciscanismo 38 (2009), 163-210; Felice Accrocca, Ti indicherò il cammino. Francesco e il Crocifisso di San Damiano (S. Maria degli Angeli-Assisi: Ed. Porziuncola, 2009). [cf. review of Lehmann in CF 80 (2010), 678f.]; Ilaria Montanar, ‘Il processo di conversione di Francesco d’Assisi e la ‘scoperta’ del Vangelo nella ‘Legenda trium sociorum”, Frate Francesco 75 (2009), 407-435; Pietro Messa, Tra vita eremetica e predicazione. Il percorso di Francesco d’Assisi e della sua fraternità (S. Maria degli-Angeli-Assisi: Edizoni Porziuncola, 2009); Michael W. Blastic, ‘The Christology of the Writings of Francis and Clare’, Frate Francesco 75 (2009), 317-339; David Flood, The Daily Labor of the Early Franciscans (Saint Bonaventure: The Franciscan Institute, 2009); Kees van Dooren, La nascità di san Francesco d’Assisi nella grafica, Iconographia Franciscana, 19 (Rome: Istituto Storico dei Cappuccini, 2009); Pietas et Studium. Rocznik Wyzszego Seminarium Duchownego Prowincji Matki Bozej Anielskiej Zakonu Braci Mniejszych w Krakowie (Cracow: STYL, 2009) [second volume of the Pietas et Studium series, dedicated to Salezy Bogdan Brzuszek OFM. With articles on the stigmata of Francis in papal documents from the 13th century, a study of the sermon Invenerunt eum in medio doctorum of Fransciszek Rychlowski OFMRef (1611-1673), and an article on the theologian, mariologist polemist and artist Antoni Wegrzynowicz OFMRef (1658-1721)]; Marino Bigaroni, ‘Simboli escatologici sul feretro ritrovato di san Francesco e sulla sua tomba’, Frate Francesco 75 (2009), 111-140; Francesco d’Assisi otto secoli di storia (1209-2009). Atti del XXVIII edizione delle ‘Giornate dell’Osservanza, 9-10 maggio 2009, ed. Giuseppe Chili, Quaderni della Fondazione del Monte di Bologna e di Ravenna, 14 (Bologna: Fondazione del Monte di Bologna e di Ravenna, 2009). [a.o. Stefano Zamagni, ‘Per una ricostruzione storica del pensiero economico francescano’, 15-42; Franco Cardini, Francesco e il Sultano. La storia e il messaggio’, 43-54 [see also: Franco Cardini, ‘Francesco e il Sultano. La storia e il messaggio’, in: Segni del francescanesimo a Bitonto e in Puglia: atti del convegni di studi, 3-5 giugno 2011, ed. Nicola Pice & Felice Moretti (Bari, 2012), 73-85]; Emilio Pasquini, ‘Il messaggio poetico di Francesco da Assisi’, 55-64; Leonardo Lehmann, ‘Cosa voleva Francesco quando propose al Papa la sua forma di vita?’, 125-150; Carlo Paolazzi, ‘Scritti di Francesco, nuova edizione’, 151-157.]; Giuseppina De Sandre Gasparini ‘Al margine di una recente lettura di Francesco d’Assisi’, Rivista di Storia del Cristianesimo 6 (2009), 215-228; La maturità evangelica di Francesco. Il carisma francescano tra regola e vita, ed. Enzo Fortunato, Orientamenti formativi francescani, 15 (Padua: Edizioni Messaggero, 2009) [Many essays on Franciscan religious life and spirituality, also from a modern religious point of view and not always historical]; C. Márcio Teixeira, “Il Signore mi ha rivelato’: esperienza du rivelazione in san Francesco’, Vita Minorum 80:6 (2009), 13-31; Fortunato Iozelli, ‘Francesco d’Assisi e la Bibbia’, Studi Francescani 106 (2009), 549-563; Franciszek Kusiak, Swiety Franciszek z Asyzu i kolekcjoner jego przedstawien (Peplin: Wydawnictwo ‘Bernardinum’, 2009). On the iconography of Francis of Assisi in Poland. Review in Archivum Franciscanum Historicum 107:1-2 (2014), 240-241; Costanzo Cargnoni, ‘Il malato nella visione di s. Francesco e dei cappuccini’, in: Religioni e doctrinae. Miscellanea di studi offerti a Bernardino de Armellada in occasione del suo 80o compleanno, ed. Aleksander Horowski, Bibliotheca Seraphico-Capuccina, 89 (Rome: Istituto Storico del Cappuccini, 2009), 49-69; La regola dei frati minori. Atti del XXXVII Convegno internazionale Assisi, 8-10 ottobre 2009 (Spoleto: Centro Italiano di Studi sull'Alto Medioevo, 2010). [esp. the following articles: Gert Melville, ‘Vita religiosa e regole al tempo di Francesco d'Assisi’, 3-29; Jean-François Godet-Calogeras, ‘De la Forma vitae à la Regula bullata et le Testament de Frère François’, 31-59; Carlo Paolazzi, ‘Le Regole: aspetti di novità redazionali, testuali e interpretative’, 61-81; Luigi Pellegrini, ‘La tradizione manoscritta della Regila non bullata: la genesi di un testo e la sua vicenda nella storia dell'Ordine minoritico’, 83-115; Interpreting Francis and Clare of Assisi: From the Middle Ages to the Present, ed. Constant J. Mews & Claire Frances Renkin (Sidney, 2010); Daniele Solvi, ‘La Regula et vita dei Frati Minori nella agiografia’, 117-151]; Francesco Neri, “Miei signori, figli e fratelli”. San Francesco d’Assisi e i sacerdoti, teologia spirituale, 20 (Bologna: Ed. Dehoniane, 2010). Cf. Review CF 81:1-2 (2011), 372-373; Robert Llizo, "When the Brothers Go Through the World': The Urban Asceticism of St. Francis of Assisi, PhD. thesis (Claremont Graduate University, 2010) [http://search.proquest.com/dissertations/docview/902937900/abstract/137B36A8FBA55A86A02/47?accountid=14632]; Gilberto Cavazos-González, Greater Than a Mother's Love: The Spirituality of Francis and Clare of Assisi (Scranton, 2010); La Regola dei Frati Minori. Atti del XXXVII Convegno internazionale, 8-10 ottobre 2009 (Spoleto: Fondazione Centro italiano di studi sull’Alto medioevo, 2010) [On the rule and the early constitutions, with a number of interesting essays. Also on the rule commentaris of Hugh of Digne, Pecham, Angelo Clareno]; Luigi Pellegrini, I luoghi di frate Francesco. Memoria agiografica e realtà storica, Tau, 13 (Milan: Edizioni Biblioteca Francescana, 2010); Scott Wells, 'The Exemplary Blindness of Francis of Assisi', in: Disability in the Middle Ages: Reconsiderations and Reverberations, ed. Joshua R. Eyler (Farnham etc., 2010), 67-80; Fernando Uribe, La Regola di san Francesco. Lettera e Spirito, Teologica spirituale, 22 (Bologna: Ed. Dehoniane, 2010). Review in CF 81:1-2 (2011), 373-375; André Vauchez, ‘Ce que saint Francois d’Assise a changé dans le christianisme’, in: ‘Una strana gioia di vivere’: a Grado Giovanni Merlo, ed. Marina Benedetti & Maria Luisa Betri (Milan, 2010), 241-248; Luciano Bertazzo, ‘Tra Domenico e Francesco: percorsi di autocoscienza istituzionale’, in: ‘Una strana gioia di vivere’: a Grado Giovanni Merlo, ed. Marina Benedetti & Maria Luisa Betri (Milan, 2010), 249-264; Jean-François Godet-Calogeras, ‘La Lettre aux Fidèles de Francois d’Assise et le document de Volterra. Une genealogie discutée’, in: ‘Una strana gioia di vivere’: a Grado Giovanni Merlo, ed. Marina Benedetti & Maria Luisa Betri (Milan, 2010), 265-282; Raimondo Michetti, ‘Le lettere di Francesco d’Assisi ai frati minori tra direzione spirituale e coercione religiosa’, in: Storia della direzione spirituale, ed. Sofia Boesch Gajano, biblioteca Morecelliana, 12 (Brescia: Editrice Morcelliana, 2010), 305-335; Andrzej Zajac, L’esperienza di Dio nelle Lodi di Dio Altissimo alla luce degli altri scritti di san Francesco d’Assisi, I Maestri Francescani, 17 (Rome: Editrice Miscellanea Francescana, 2010) [review in CF 82 (2012), 411-413]; Il saio delle stimmate di san Francesco d’Assisi. Storia e conservazione, ed. Nicoletta Baldini & Susanna Conti, I tesori della Verna, 1 (Florence: Cento DI, 2010) [review in CF 82 (2012), 455-456]; i>San Francesco. Cultura e spiritualità del Santo patrono d'Italia, ed. Alvaro Cacciotti, Maria Melli & Marco Pizzo (Milan: Edizioni Biblioteca Francescana, 2010) review in Il Santo 53:3 (2013), 519-522; Daniela Rando, “Francesco, davvero grande e davvero santo’: un’incursione nella bizantinistica di fine Ottocento’, in: ‘Una strana gioia di vivere’: a Grado Giovanni Merlo, ed. Marina Benedetti & Maria Luisa Betri (Milan, 2010), 365-374; Adam L. Hoose, 'Francis of Assisi's Way of Peace?: His conversion and mission to Egypt', The Catholic Historical Review 96 (2010), 449-469; Fernando Uribe, Introducción a las hagiografías de san Francesco y santa Clara de Asís (siglos XIII y XIV), 2a edición ampliada, Publicaciones Instituto Teológico de Murcia. Serie Mayor, 30 (Murcia: Instituto Teológico Franciscano-Editorial Espigas, 2010). Review in CF 81:1-2 (2011), 380-382; AFH 104 (2011), 374]; Daniele Solvi, 'Alla sequela del “Saint François d’Assise” (1968). Una nuova edizione delle fonti francescane', Archivum Franciscanum Historicum 104 (2011), 547-565; Colmán Ó Clabaigh, 'Alter Christus: The Cult of St Francis of Assisi in Late Medieval Ireland', in: Le silence du cloître: l'exemple des saints, XIVe-XVIIe siècles, ed, Fréderic Meyer & Ludovic Viallet (Clermont-Ferrand, 2011), 357-377; Richard F. Cassady, The Emperor and The Saint: Frederick II of Hohenstaufen, Francis of Assisi, and Journeys to Medieval Places (Norwich, 2011); Michael Robson & Patrick N.R. Zutshi, 'An Early Manuscript of the "Admonitions" of St Francis of Assisi', The Journal of Ecclesiastical History 62 (2011), 217-254; Fernando Uribe, La Regola di san Francesco. Lettera e Spirito (Bologna: Ed. Dehoniane, 2011). [review in Miscellanea Francescana 111:1-2 (2011), 275f]; Paul Rout, 'St Francis of Assisi and Islam: A Theological Perspective on a Christian-Muslim Encounter', Al-Masaq 23 (2011), 205-215; Marianna Iafelice, ‘La stimmatizzazione di san Francesco in alcuni frontespizi del XV e XVI secolo’, Collectanea Franciscana 81:1-2 (2011), 259-292; Marc Weaver, ‘The Rule of Saint Francis: What was Really Lost?’, Franciscan Studies 69 (2011), 31-52; Manuela Sanson, Il corpo nell’opera di Francesco d’Assisi e di Iacopone da Todi, PhD. Diss. (Università di Trento, 2011) [http://eprints-phd.biblio.unitn.it/496/]; Giovanni Iammarrone, ‘L’uomo immagine di Dio nella teologia francescana. Per un recupero della visione di san Francesco’, Miscellanea Francescana 111:3-4 (2011), 309-358; Cindy Charrière, ‘Il sacramento delle Sante Parole in Francesco d’Assisi’, Miscellanea Francescana 111:3-4 (2011), 456-472; The Writings of Francis of Assisi: Letters and Prayers, ed. Michael W. Blastic, Jay M. Hammond, and J. A. Wayne Hellmann, Studies in Early Franciscan Sources, 1 (St. Bonaventure, New York: Franciscan Institute Publications, 2011) [review on TMR 12.03.09]; Jessica N. Richardson, 'The Brotherhood of Saint Leonard and Saint Francis: Banners, Sacred Topography and Confraternal Identity in Assisi', Art History 34 (2011), 884-914; Felix Heinzer, ‘Der besungene Heilige – Aspekte des liturgisch propagierten Franziskus-Bildes’, Wissenschaft & Weisheit 74 (2011), 234-251; Niklaus Kuster, “Eine asymetrische Beziehung? Fragen zu Jacques Dalaruns Blick auf Franziskus und Klara’, Wissenschaft & Weisheit 74 (2011), 282-287; Gert Melville, 'What Role did Charity Play in Francis of Assisi's Attitude Towards the Poor?', in: Aspects of Charity: Concern for One's Neighbour in Medieval Vita Religiosa, ed. Gert Melville (Berlin: LIT Verlag, 2011), 99-122; Tomaso Subini, ‘Restare ai margini. Su ‘Francesco giullare di Dio’ di Roberto Rossellini’, Franciscana 13 (2011), 291-312 + illustrations; André Vauchez, ‘Gregorio IX e san Francesco d'Assisi: alcune riflessioni attorno alla canonizzazione del Poverello’, in: Segni del francescanesimo a Bitonto e in Puglia: atti del convegni di studi, 3-5 giugno 2011, ed. Nicola Pice & Felice Moretti (Bari, 2012), 65-72; Peter Bell, ‘Gewand(t) – Vestimentäre Kommunikation und Bildrhetorik in mittelalterlichen Franziskuszyklen’, in: Gelobte Armut. Armutskonzepte der franziskanischen Ordensfamilie vom Mittelalter bis in die Gegenwart, ed. Heinz-Dieter Deimann, Angelica Hilsebein, Bernd Schmies & Christoph Stiegeman (Paderborn-Munich-Vienna-Zürich: Ferdinand Schöningh, 2012), 81-100; Bernard Forthomme, Il canto del corpo ardente. La stimmatizzazione di san Francesco d'Assisi (Padua: Ed. Messaggero, 2012). See review in Il Santo 53:3 (2013), 522-524; Stephen Mossman, ‘Preaching on St. Francis in Medieval Germany’, in: Franciscans and Preaching. Every Miracle from the Beginning of the World Came about through Words, ed. Timothy Johnson, The Medieval Franciscans, 7 (Leiden-Boston: Brill, 2012), 231-272; Manuela Sanson, ‘La concezione del corpo nelle opere di Francesco d’Assisi’, Miscellanea Francescana 112 (2012), 180-208; Antoine Haddad, 'The Book of the Life of the Seraphic Saint Francis of Assisi: (Kitab Sirat Mar Fransis al-Assissi as-Sarafi)', Laurentianum 53 (2012), 55-137; Felice Accrocca, ‘Francesco e il vescovo Guido I’, Miscellanea Francescana 112 (2012), 465-484; Andrzej Zajaz, ‘Crypta refugii. L’obbedienza come esperienza di sicurezza in Dio in san Francesco d’Assisi’, Miscellanea Francescana 112 (2012), 485-503; Leonhard Lehmann, ‘Francesco incontra il sultano: l’inizio di una missione di pace. Studio comparativo delle più antiche fonti’, Miscellanea Francescana 112 (2012), 504-556; Chiara Frugoni, Francesco e le terre dei non cristiani, Biblioteca di Frate Francesco, 12 (Milan: Edizioni Biblioteca Francescana, 2012). See review in Il Santo 53:3 (2013), 500-504]; Emil Kumka, “mostrerò loro qual è la mia volontà’, Francesco d’Assisi tra governo dell’Ordine e difesa dell’ideale minoritico’, Miscellanea Francescana 112 (2012), 557-580; Pietro Maranesi, ‘La morte di un uomo cristiano. Gli ultimi anni di vita di Francesco di Assisi’, Miscellanea Francescana 112 (2012), 581-599; Franziskus – Licht aus Assisi. Katalog zur Ausstellung im Erzbischöflichen Diözesanmuseum und im Franziskanerkloster Paderborn, ed. Christoph Stiegemann, Bernd Schmiess, Heinz-Dieter Heimann (Munich: Hirmer Verlag, 2011). Review in CF 82 (2012), 815-817. with loads of small articles by specialists on Franciscan life and culture, and also on Franciscan iconography; Milvia Bollati, Gloriosus Franciscus, Un’immagine di Francesco tra iconografia e storia, Fonti e ricerche, 22 (Padua: Editrici Francescane, 2012). Review in CF 82 (2012), 814-815 (on a cycle in the lower basilica of San Francesco in Assisi); Krijn Pansters, Franciscan Virtue. Spiritual Growth and the Virtues in Franciscan Literature and Instruction in the Thirteenth Century, Studies in the History of Christian Traditions, 161 (Leiden-Boston: Brill, 2012). Review in CF 82 (2012), 787-788. with reference to Francis, Bonaventure and David of Augsburg; Massimo Cacciari, Doppio ritratto. San Francesco in Dante e Giotto, Biblioteca minima, 18 (Milan: Edizioni Adelphi, 2012). Review in CF 82 (2012), 781-782; Lino Temperini, Francesco di Assisi. Cronistoria, psicologia, itinerario spirituale. Rivisitazione storica (Cascine Vica Rivoli (TO): Neos Edizioni, 2012). Review in Archivum Franciscanum Historicum 107:1-2 (2014), 253-254; Fernando Uribe, Leer a Francisco y Clara de Asís: sus escritos. Introducción general e introducción metodológica, Colleción Hermano Francisco, 56 (Vitoria-Gasteiz: Ediciones Franciscanas Arantzazu, 2012). Review in CF 82 (2012), 779-781; Augustine Thompson, Francis of Assisi: A New Biography (Ithaca, NY: Cornell University Press, 2012). Review in CF 82 (2012), 777-779 & AFH 106:1-2 (2013), 326-328; Chiara Frugoni, ‘La voce di Francesco nelle tavole del XIII secolo’, in: Segni del francescanesimo a Bitonto e in Puglia: atti del convegni di studi, 3-5 giugno 2011, ed. Nicola Pice & Felice Moretti (Bari, 2012), 13-64; Chiara Frugoni, Francesco e le terre dei non cristiani, Biblioteca di Frate Francesco, 12 (Rome: Centro Culturale Aracoeli – Milan: Edizioni Biblioteca Francescana, 2012) [Review AFH 106:3-4 (2013), 61-614]; A. Marini, ‘Storia contestata: Francesco d’Assisi e l’Islam’, Franciscana 14 (1012), 1-54; Raffaele Ruffo, ‘Il capitolo XXI della Regula non Bullata: Un modello di annuncio Francescana’, Collectanea Franciscana 82 (2012), 5-22; A. Horowski, ‘Sermoni su san Francesco del ms. C.41.sup. dell’Ambrosiana e le loro fonti’, Franciscana 14 (2012), 55-119; Felice Accrocca, Un santo di carta. Le fonti biografiche di san Francesco d’Assisi (Rome: Centro Culturale Aracoeli – Milan: Edizioni Biblioteca Francescana, 2013) [Review in Estudios Franciscanos 115: 456 (January-August 2014), 263-278; deals with the encyclical letter of Elias, the Vita Prima of Tommaso da Celano, the work De inceptione vel fundamento Ordinis, the Leggenda Trium Sociorum, the two redactions of the Memoriale of Tommaso da Celano, the Legenda Major of Bonaventure, the Legenda Minor, the Compilatio Assisiensis, the Speculum perfectionis, the Fioretti.]; Steven E. Plank, ‘[Uno] Miracolo da far stupire: Transformation and Il Guercino’s ‘St. Francis in Ecstasy with St. Benedict’, Franciscan Studies 71 (2013), 445-462; Fernando Uribe, Leggere Francesco e Chiara d’Assisi. Introduzione generale e guida metodologica ai loro scritti, Tau, 14 (Milan: Edizioni Biblioteca Francescana, 2013). Review in Il Santo 53:3 (2013), 481-485; Das Testament des hl. Franziskus. In Erinnerung an Kajatan Eßer (1913-1978) zum 100. Geburtstag, ed. Leonhard Lehmann, Werkstatt Franziskanische Forschung, 7; Regel und Leben. Materialien zur Franziskus-Regel, 4 (Norderstedt: Books on Demand, 2013). Studies of Esser and commentaries by modern scholars such as Lehmann, Maranesi etc. on The Testament and its influence in the order (also among the Capuchins). Review in Archivum Franciscanum Historicum 107:1-2 (2014), 241-243; Latifah Troncelliti, 'The Unbearable Lightness of Francis' Forma Vitae', in: Thoughts on Francis of Assisi (New York, 2013), 73-114; David Flood, ‘Francis of Assisi’s Metadiscourse to the Rule and its Rejection’, Frate Francesco 79:1 (2013), 209-223; Carolyn A. Muessig, 'Signs of Salvation: The Evolution of Stigmatic Spirituality Before Francis of Assisi', Church History 82 (2013), 40-68; José María Salvador González, 'Domina Paupertas. The praise of voluntary poverty by Saint Francis of Assisi and its reflection in Late Medieval Spanish painting', Signum. Revista da ABREM 14:2 (2013), 105-130; A. Pecorini Cignoni, ‘Due sermoni anonimi del secolo XIV in onore di san Francesco’, Studi Francescani 110:1-2 (2013), 5-30; Aleksander Horowski, Repertorium sermonum latinorum medii aevi ad laudem sancti Francisci Assisiensis, Subsidia Scientifica Franciscalia, 13 (Rome: Istituto Storico dei Cappuccini, 2013); Cesare Vaiani, Storia e teologia dell'esperienza spirituale di San Francesco d'Assisi (Milan: Edizioni Biblioteca Francescana, 2013). Review in Studi Francescani 113 (2016), 615; Leonardo Ariel González, ‘Puntos de contacto entre la regla para los eremitorios de San Francisco y los escritos de Santa Clara’, Estudios Franciscanos 115: 456 (January-August 2014), 247-265; P. Maranesi, L. Lehmann, C. Vaiani & E. Scognamiglio, Un testo identitario. Metodi e temi di lettura della Regola di Francesco d’Assisi, ed. A. Cortek (Assisi: Cittadella Editrice, 2013). Review in Estudios Franciscanos 115: 456 (January-August 2014), 268-270; Nikolaus Kuster, ‘Von Bischof Rufins Traktat «De bono pacis» zu Assisis Pakt «pro bono pacis». Friedensvisionen und Friedenswege in der Stadt des jungen Franziskus (1181-1210)’, Wissenschaft und Weisheit 76:2 (2013), 163-196; Grado Giovanni Merlo, Frate Francesco, Intersezioni, 406 (Bologna: Il Mulino, 2013). Review in Il Santo. Rivista Francescana di storia, dottrina, arte 54:1 (2014), 214-215; Antonio Ramina, Legami secondo lo Spirito. La qualità cristiana delle relazioni negli Scritti di san Francesco d’Assisi, ed. Cesare Vaiani, Sophia. Episteme/Dissertazioni, 14 (Padua: Edizioni Messaggero, 2013) [Review in Collectanea Franciscana 85:1-2 (2015), 291-292.]; Gonzales Artemia Vitores, Francesco d’Assisi e la Terra Santa, Memoria a profezia (Padua: Edizioni Messaggero, 2013); Cesare Vaiani, Storia e teologia dell’esperienza spirituale di Francesco d’Assisi, Fonti e ricerche, 23 (Milan: Edizioni Biblioteca Francescana, 2013) [Review in Collectanea Franciscana 85:1-2 (2015), 294-295]; Carmine Di Sante, Francesco e l’altissima povertà. Economia del dono e della giustizia, Memoria e Profezia (Padua: Edizioni Messaggero, 2013). Review in Il Santo. Rivista Francescana di storia, dottrina, arte 54:1 (2014), 204-205; Angelo Pellegrini, «Minoritas et libertas». Saggi su san Francesco d’Assisi e il francescanesimo dei secoli XIII e XIV, Biblioteca Studi Francescani, n.s., 2 (Florence: Edizioni Studi Francescani, 2013). Review in Il Santo. Rivista Francescana di storia, dottrina, arte 54:1 (2014), 208-210 [Deals with Francis, Bonaventure, Scotus and Ockham]; Lucia Bodecchi, San Francesco nella Commedia di Dante (Ravenna: Centro Dantesco Ravenna, 2013). Review in Il Santo. Rivista Francescana di storia, dottrina, arte 54:1 (2014), 213-214.; A. Horowski, ‘«Propheta magnus surrexit in nobis»: Francesco d’Assisi in alcuni sermoni medievali’, Collectanea Franciscana 83: 3-4 (2013), 369-432; Liviana Bortolussi, Le stigmate di San Francesco nei dibattiti del ‘900, teologia spirituale, 30 (Bologna: Ed. Dehoniane, 2013); P. Maranesi, ‘La conversión de Francisco: relatos de una (doble) identidad’, Estudios Franciscanos 114:455 (2013), 465-494; Stefano Brufani, ‘La primavera di Assisi. Frate Francesco e I frati Minori tra intuizione evangelica e istituzione’, in: Umbria: Terra Francescana, ed. Andrea Maiarelli (S. Maria degli Angeli-Assisi: Edizioni Porziuncola, 2013), 13-37; Alfonso Marini, ‘Francesco d’Assisi e il creato’, in: Umbria: Terra Francescana, ed. Andrea Maiarelli (S. Maria degli Angeli-Assisi: Edizioni Porziuncola, 2013), 59-89; Stefano Brufani, “Ordinem secundum sua statuta reformavit’: Francesco d'Assisi nella crisi del ‘20’, Franciscana 15 (2013), 1-47; James Matthew Powell, 'St Francis of Assisi's way of peace', in: Idem, The Papacy, Frederick II and Communal Devotion in Medieval Italy (Farnham etc.: Variorum, 2014) XI, 1-9; Leonardo Ariel González, ‘Puntos de contacto entre la regla para los eremitorios de San Francisco y los escritos de Santa Clara’, Estudios Franciscanos 115:456 (2014), 247-261; Francesco e Chiara d’Assisi. Percorsi di ricerca sulle fonti. Atti delle giornate di studio. Edizioni e traduzioni, Franciscalia, 2 (Padua: EFR-Editrici Francescane, 2014); Mark Weaver, ‘Francis of Assisi's Testament: A Counter-Proposal to Kajetan Esser’, Franciscan Studies 72 (2014), 1-26; Pietro Maranesi & Massimo Reschiglian, ”Beato il servo che…” Intorno alle “Ammonizioni” di frate Francesco, Tau, 18 (Milan: Edizioni Biblioteca Francescana, 2014) [Review in Collectanea Franciscana 85:1-2 (2015), 293-294]; Emil Kumka, Io non smetterò di ammaestrare i frati: La pedagogia di Francesco nella “Compilatio Assisiensis” (Città del Vaticano: Libreria Editrice Vaticana, 2014) [Review in Collectanea Franciscana 85:1-2 (2015), 298-299]; John Coakley, ‘The Conversion of St. Francis and the Writing of Christian Biography, 1228-1263’, Franciscan Studies 72 (2014), 27-71; Gert Melville, ‘Quoniam ubicumque sumus et ambulamus, habemus cellam nobiscum. Franziskus von Assisi und die räumlichen Muster der "vita eremitica"’, in: Die Klöster der Franziskaner im Mittelalter. Räume, Nutzungen, Symbolik, ed. Gert Melville & Leonie Silberer (Münster, 2014), 105-126; Donna Rembinski, 'An Infirm Man: Reading Francis of Assisi's Retirement in the Context of Canon Law', in: Medicine and the Law in the Middle Ages, ed. Wendy J. Turner & Sara Margaret Butler (Leiden: Brill, 2014), 269-287; Rachel Fulton Brown, 'Exegesis, Mimesis, and the Voice of Christ in Francis of Assisi's 'Office of the Passion", The Mediaeval Journal 4:2 (2014), 39-62; Luc Matthieu, ‘À propos de la première admonition de saint François d’Assise’, Études Franciscaines n.s. 7:1 (2014), >>; Felice Accrocca, 'The hagiographies of St. Francis of Assisi: a look at the 'Franciscan Question", Franciscana 16 (2014), 273-283; Frederic Rauell, Amics heterodoxes de Francesc d'Assís (Barcelona: Kame, 2014). Review in Estudios Franciscanos 116:459 (2015), 488-489; Maria Pia Alberzoni, ‘‘Et ego manibus meis laborabam' Francesco d'Assisi e il lavoro come espressione di carità’, SÉMAIA. Ciencias Socials e Humanidades 26 (2014), 47-62; Daniele Solvi, 'Francesco d’Assisi come autore nella memoria agiografica', in: Auctor et auctoritas in latinis Medii Aevi litteris, Author and Authorship in Medieval Latin Literature. Proceedings of the VIth Congress of the International Medieval Latin Committee (Benevento-Naples, November 9-13, 2010), ed. E. D'Angelo & J. Ziolkowski (Florence, 2014), 1053-1069; Francesco plurale. Atti del XII convegno storico di Greccio, 9-10 maggio 2014, ed. Alvaro Cacciotti & Maria Melli, Biblioteca di Frate Francesco, 16 (Milan: Edizioni Biblioteca Francescana, 2015). Review in Studi Francescani 113:1-2 (2016), 631; Pietro Maranesi, Chiara e Francesco. Due volti dello stesso sogno, Convivium assisiense (Citadella, 2015). Review CF 87:1-2 (2017), 347; Néstor Bernardo Molina Parra, El Reino de Dios en el pensamiento eclesiológico y escatológico de san Francisco de Asís, según sus escritos y las fuentes hagiográficas del siglo XIII-XIV (Murcia: Servicio de Publicaciones del Instituto Teológico de Murcia OFM, 2015). Review in Estudios franciscanos117:460 (2016), 253-257; Laurent Gallant, ‘Une expérience de ‘dissidence loyale’ dans l’Égise du xiiie siècle. Essai d’interprétation d’un événement majeur, mais peu documenté, de la vie de François d’Assise’, Études Franciscaines n.s. 8:1 (2015); Mariano D’Alatri & Felice Accrocca, L’urgenza della predicazione: San Francesco diacono (Santa Maria degli Angeli-Assisi: Edizioni Porziuncola, 2015). Review in Collectanea Franciscana 85:1-2 (2015), 299-300. Work seems to be more about formation now than about scholarship; Felice Accrocca, Francesco d’Assisi e la santa Chiesa romana. La scelta del Vangelo e La codificazione difficile di un ideale, Convivium Assisiense. Itinera Franciscana, 9 (Assisi: Cittadella Editrice, 2015). Review Collectanea Franciscana 88:1-2 (2018), 407; Chiara Frugoni, ‘San Francesco, modello di vita, santo taumaturgo, santo delle stimmate: tre proposte agiografiche’, in: L'arte di Francesco: capolavori d'arte italiana e terre d'Asia dal XIII al XV secolo [Firenze, Galleria dell'Accademia, 31 marzo - 11 ottobre 2015], ed. Angelo Tartuferi & Angelo F. D'Arelli (Florence: Giunti, 2015), 35-46; Chiara Frugoni, Quale Francesco? Il messaggio nascosto negli affreschi della Basilica superiore ad Assisi (Turin: Einaudi, 2015); Felice Accrocca, ‘‘Epistola ad Fideles II’: nuova proposta di lettura’, Collectanea Franciscana 85:1-2 (2015), 5-17; Jacques Dalarun, La Vie retrouvée de François d’Assise, Sources franciscaines (Paris: Editions Franciscaines, 2015) [also issued as: La Vita ritrovata del beatissimo Francesco, Fonti francescane (Milan: Ed. Biblioteca Francescana, 2015)]. Review in Collectanea Franciscana 85:1-2 (2015), 295-296; Jacques Dalarun, Il Cantico di frate Sole: Francesco d'Assisi riconciliato, Con gli occhi dello Spirito, 6 (Milan: Edizioni Biblioteca Francescana, 2015) [a.o. review in Il Santo 56 (2016), 279-281]; Michael F. Cusato, ‘The Democratization of Prayer: What Francis of Assisi learned in Damietta (1219)’, Collectanea Franciscana 85:1-2 (2015), 59-82; Paul Bösch, ‘Die verschollene Vita Quasi stella matutina im Gesamt der frühen Franziskus-Quellen’, Archivum Franciscanum Historicum 108:1-2 (2015), 3-40; Daniele Solvi, 'La lingua di Francesco e Chiara d’Assisi', Studi Medievali 56 (2015), 705-720 (+ 16 tavv. fuori testo); Regis J. Armstrong, ‘Franciscus: Inter minores minimus’, Collectanea Franciscana 85:3-4 (2015), 401-426; Alfonso Marini, Francesco d'Assisi, il mercante del regno, Frecce, 197 (Rome: Carocci editore, 2015). Review in Collectanea Franciscana 85:3-4 (2015), 748-751; Giuseppe Cassio & Pietro Messa, Il cibo di Francesco: Anche di pane vive l'uomo (Milan: Edizioni Terra Santa, 2015); Francesco plurale: Atti del XII Convegno storico di Greccio: Greccio, 9-10 maggio 2014, ed. Alvaro Cacciotti & Maria Melli, Biblioteca di Frate Francesco, 16 (Milan: Edizioni Biblioteca Francescana, 2015); Robert J. Karris, The Admonitions of St. Francis: Sources and Meanings (St. Bonaventure, NY: Franciscan Institute Publications, 2015). Review by David Burr in Franciscan Studies 73 (2015), 331-332.Carlo Paolazzi, Lettura degli 'Scritti' di Francesco d'Assisi, III edizione, Tau, 10 (Milan: Edizioni Biblioteca Francescana, 2015); Franciscus liturgicus: Editio fontium saeculi XIII, ed. F. Sedda in coll. with J. Dalarun (Padua, 2015); Fonti liturgiche francescane: l’immagine di san Francesco d’Assisi nei testi liturgici del XIII secolo, ed. M. Bartoli, J. Dalarun, T.J. Johnson & F. Sedda (Padua, 2015) [review by Pietro Delcorno in Medieval Sermon Studies (2017), https://www.academia.edu/34988102 Review_to_Franciscus_liturgicus_Editio_fontium_saeculi_XIII_ed._F._Sedda_in_coll._with_J._Dalarun._Padua_2015_and_Fonti_liturgiche_francescane_l_immagine_di_san_Francesco_d_Assisi_nei_testi_liturgici_del_XIII_secolo_eds._M._Bartoli_J._Dalarun_T.J._Johnson_and_F._Sedda_Padua_2015_]; François d’Assise au miroir de la liturgie, ed. Marco Bartoli, Jacques Dalarun, Timothy Johnson & Filippo Sedda, Sources franciscaines (Paris: Éditions franciscaines, 2015). Review by Valentin Strappazzon in Il Santo 56 (2016), 291-294; Felice Moretti, ‘Francesco d’Assisi e il diavolo’, Il Santo 55:1-2 (2015), 163-188; The World of Francis of Assisi: Essays in Honor of William R. Cook, ed. Bradley Franco and Beth A. Mulvaney (Leiden: Brill, 2015) [several worthwhile essays]; Maria Pia Alberzoni, Santa povertà e beata semplicità. Francesco d’Assisi e la Chiesa di Roma, Ordines. Studi su istituzioni e società nel Medioevo europeo, 1 (Milan: Vita e Pensiero, 2015). Review in Estudios franciscanos 118:462 (2017), 300-303 & in Wissenschaft & Weisheit 78 (2015), 266ff.; Haude Morvan, ‘La mort de saint François sur les retables toscans du xiiie siècle’, Études Franciscaines n.s. 8:2 (2015), >>; Christina Cedillo, ‘Habitual Gender. Rhetorical Androgyny in Franciscan Texts’, Journal of Feminist Studies in Religion 31:1 (2015), 65-81; San Francisco de Asís: escritos autobiográficos, omenaje a José Antonio Guerra y Sebastián López, OFM, ed. Julio Herranz & Jesús Torrecilla, Estudios Franciscanos, 6 (Madrid: Escuela Superior de Estudios Franciscanos, 2015). Review in Estudios Franciscanos 118:462 (2017), 297-300; David Flood, Francis of Assisi's Rule and Life (Phoenix, AZ: Tau Publishing, 2015) [Review in Collectanea Franciscana 87:3-4 (2017), 705-706/Wissenschaft & Weisheit 78 (2015), 264ff]; David Blowey, 'La paternidad de Dios en las escritos de Francisco de Asís: Una aproximación a la Economía de la Salvación a la luz de la Regula non bullata, 23', Selecciones de Franciscanismo 132 (2015) & 133 (2016), 58-123; Cordelia Warr, ‘Proving Stigmata: Antonio Daza, Saint Francis of Assisi and Juana de la Cruz’, Studies in Church History 52 (2016), 283-297; Robert Karris, ‘St. Francis of Assisi’s Admonitions In New Ecclesiastical And Secular Contexts’, Franciscan Studies 74 (2016), 207-230; Felice Accrocca, ‘A proposito di 'Regula Bullata' II, 11: una terza correzione sul documento originale di Onorio III', Collectanea Franciscana 86 (2016), 265-268; Jacques Dalarun, François d'Assise en questions (Paris: CNRS Editions, 2016) Review CF 87:1-2 (2017), 342-345; Luca Baggio, ‘L’arte di Francesco. Capolavori d’arte italiana e terre d’Asia dal XIII al XV secolo’, Il Santo 56 (2016), 255-262; Angelo Tartuferi, L’arte di Francesco d’Assisi: una mostra e alcuni esempi dal Duecento al Quattrocento, Studi Francescani 113:3-4 (2016), 579-598; Giuseppe Cassio, “Discende dal seno del Padre sull’altare’. La posterità di Francesco negli altari minoritici’, in: La lettera e lo spirito. Studi di cultura e vita religiosa (secc. XII-XV) per Edith Pasztor, ed. Marco Bartoli, Letizia Pellegrini & Daniele Solvi, Biblioteca di frate Francesco, 17 (Milan, 2016), 91-118; Filippo Sedda, ‘Due legende liturgiche francescane secondo l’uso di Clermont-Ferrand e Parigi’, in: La lettera e lo spirito. Studi di cultura e vita religiosa (secc. XII-XV) per Edith Pasztor, ed. Marco Bartoli, Letizia Pellegrini & Daniele Solvi, Biblioteca di frate Francesco, 17 (Milan, 2016), 215-234; Stefano Brufani, 'Le lettere di Onorio III a frate Francesco nell'Archivio del Sacro Convento di Assisi', in: La lettera e lo spirito. Studi di cultura e vita religiosa (secc. XII-XV) per Edith Pasztor, ed. Marco Bartoli, Letizia Pellegrini & Daniele Solvi, Biblioteca di frate Francesco, 17 (Milan, 2016), 51-74; Aleksander Horowski, 'Testi liturgiche su san Francesco nel secolo XIII: a proposito del "Franciscus liturgicus" e delle Fonti liturgiche francescane", Collectanea Franciscana 86:1-2 (2016), 291-334; Sophie Delmas, 'François d'Assise vu par Bernardin de Sienne. Un témoignage inédit de l'autographe de l'Itinerarium anni", Etudes Franciscaines n.s. 9 (2016), 257-270; André Vauchez, ‘Les vertus dans les écrits de S. François d'Assise et quelques textes hagiographiques franciscains du XIIIe siècle’, in: Models of Virtues: The roles of virtues in sermons and hagiography for new saints' cult (13th to 15th century): international meeting, Porto, 22-23 March 2013, ed. Eleonora Lombarda (Padua, 2016), 35-46; Fortunato Iozzelli, 'Francesco d’Assisi 'buon samaritano' nella predicazione di Odo da Chateauroux', in: Litterae ex quibus nomen Dei componitur. Studi per l'ottantesimo compleanno di Giuseppe Avarucci, ed. Alexander Horowski, Bibliotheca Seraphico-Capuccina, 104 (Rome: Istituto Storico dei Cappuccini, 2016), 269-290; Carlo Paolazzi, Lettura degli Scritti di Francesco d’Assisi, Tau, 10 (Milan: Edizioni Biblioteca Francescana, 2016). Review CF 87:1-2 (2017), 339-342; Felice Accrocca, 'Francesco, il cardinale Ugo di Ostia e la conferma papale della Regola', Collectanea Franciscan 86:3-4 (2016), 433-460; Oktavian Schmucki, 'Der Brief des heiligen Franziskus an alle Minderbrüder - Versuch zu einem historischen Kommentar', Wissenschaft und Weisheit 79 (2016), 7-46; Johannes Karl Schlageter, 'Geschichtliche Quellen zu Franziskus und Klara von Assisi vor der Spaltung des Ordens 1517 und zu Beginn der Reformation', Wissenschaft und Weisheit 79 (2016), 142-174; Johannes Schneider, 'Ein neuer Franziskus!? Das neuentdeckte Franziskus-Leben des Thomas von Celano', Wissenschaft und Weisheit 79 (2016), 209-228; Laure Solignac, ‘Francois d’Assise et frère Ane’, Études franciscaines n.s. 9:1 (2016); Pietro Maranesi, "Dichoso el siervo que...'. Sobre las Admoniciones de fray Francisco', Selecciones de Franciscanismo 134 (2016), 251-291; Massimo Reschiglian, 'La sabiduría de los pobres en las Admoniciones de fray Francisco', Selecciones de Franciscanismo 134 (2016), 303-357; Vincenzo Cherubino Bigi, ‘II ‘Cantico delle creature’ di Francesco d’Assisi’, in: Idem, Scritti francescani: filosofia, teologia, spiritualità, Teologia viva, 3 (Milan, 2017), 385-411; Vincenzo Cherubino Bigi, ‘San Francesco un uomo preghiera vivente’, in: Idem, Scritti francescani: filosofia, teologia, spiritualità, Teologia viva, 3 (Milan, 2017), 452-471; Vincenzo Cherubino Bigi, ‘La via della penitenza in Francesco d'Assisi’, in: Idem, Scritti francescani: filosofia, teologia, spiritualità, Teologia viva, 3 (Milan, 2017), 472-493; Vincenzo Cherubino Bigi, ‘II lavoro e l'operare negli Scritti di Francesco d'Assisi’, in: Idem, Scritti francescani: filosofia, teologia, spiritualità, Teologia viva, 3 (Milan, 2017), 494-511; Dieter Berg, Franziskus von Assisi, Der sanfte Rebell (Ditzingen: Reclam, 2017); Paul Bösch, 'The “Legenda versificata” as the oldest surviving Life on Francis of Assisi', Collectanea Franciscana 87:1-2 (2017), 5-37; Raniero Cantalamessa, 'Francis of Assisi, “Religious genius”', Collectanea Franciscana 87:1-2 (2017), 39-64; Felice Accroca, 'Corpus agiografico e biografie di Francesco d’Assisi. A proposito di alcuni libri recenti', Collectanea Franciscana 87:1-2 (2017), 267-305; André Vauchez, ‘Francesco homo novus', in: Storia della spiritualità francescana, I: secoli XIII-XVI, ed. M. Bartoli, W. Block & A. Mastromatteo (Bologna: Edizione Dehoniane, 2017), 23-36; Felice Accrocca, Sulla via di Francesco. Saggi e discussioni sugli scritti e le agiografie francescani, Medioevo Francescani. Saggi, 19 (Spoleto: CISAM, 2017). Short review in Archivum Franciscanum Historicum 111:1-2 (Jan.-June 2018), 279-280; Cesare Vaiani, ‘Francesco d'Assisi. Scritti e fonti agiografiche', in: Storia della spiritualità francescana, I: secoli XIII-XVI, ed. M. Bartoli, W. Block & A. Mastromatteo (Bologna: Edizione Dehoniane, 2017), 37-81; Marco Guida, 'Chiara d'Assisi. Discepola di Cristo e di Francesco', in: Storia della spiritualità francescana, I: secoli XIII-XVI, ed. M. Bartoli, W. Block & A. Mastromatteo (Bologna: Edizione Dehoniane, 2017), 91-116; Jay M. Hammond, 'The Economy of Salvation According to Francis of Assisi', in: Ordo et Sanctitas: The Franciscan Spiritual Journey in Theology and Hagiography. Essays in Honor of J. A. Wayne Hellmann, O.F.M. Conv., ed. Michael F. Cusato, Timothy J. Johnson & Steven J. McMichael, The Medieval Franciscan, 15 (Leiden-Boston: Brill, 2017), 111-136; ‘Tu sei il sommo bene’. Francesco d’Assisi e il bene comune, ed. Salvatore Ferro & Albert Schmucki (Milan: Edizioni Biblioteca Francescana, 2017); Pietro Messa, Francesco il misericordioso. La sfida della fraternità (Milan: Edizioni Terra Santa, 2018); Maria Pia Alberzoni, Gert Melville, Maria Teresa Dolso, Felice Accrocca, Alfonso Martini, “Ipse altissimus revelavit michi et dominus papa confirmavit’. Recenti contributi e questione aperte su Francesco d’Assisi. Atti della Tavola Rotonda Milano, 20 gennaio 2017’, Collectanea Franciscana 88:1-2 (2018), 263-325. [A panel discussion with presentations in reaction to the publication of Felice Accrocca, Francesco d’Assisi e la santa Chiesa romana. La scelta del Vangelo e La codificazione difficile di un ideale, Convivium Assisiense. Itinera Franciscana, 9 (Assisi, 2015), Maria Pia Alberzoni, Santa povertà e beata semplicità. Francesco d’Assisi e la Chiesa Romana, Ordines. Studi su istituzioni e società nel medioevo europeo, 1 (Milan, 2015) & Alfonso Marini, Francesco d’Assisi, il mercante del regno, Frecce, 197 (Rome, 2015)]; Fernando Uribe Escobar, Núcleos del carisma de san Francisco de Asís: La identidad franciscana, Colección Hermano Francisco, 65 (Oñati: Ediciones Franciscanas Arantzazu, 2017). Review in Collectanea Franciscana 88:1-2 (2018), 409-410; Luis E. Larra Lomas, Solo la misericordia nos salvará: La escatología en los escritos de Francisco de Asís, Colección Hermano Francisco, 67 (Oñati: Ediciones Franciscanos Arantzazu, 2017); Pietro Maranesi, La fragilità in Francesco d'Assisi. Quando lo scandalo della sofferenza diventa grazia (Padua: Edizioni Messaggero, 2018). Cf. review in Convivium Assisiense 20:2 (2018), 130-133; Nuccio D'Anna, 'Le Laudes creaturarum di san Francesco fra teofania, contemplazione e mistica', Rivista di Ascetica e Mistica 43:2 (2018), 167-186; Dal Cantico delle creature alla mistica della creazione. Atti del IV Convegno internazionale di mistica cristiana: Assisi, 29-30 settembre 2017, ed. Luigi Borriello et al. Esperienza e fenomenologia mistica, II serie, 5 (Città del Vaticano: Libreria Editrice Vaticana, 2018); Michael Cusato, 'Sacrum Commercium Beati Francisci cum Domina Paupertate', Studi Fanciscani 18 (2018), 5-50; François Delmas-Goyon, Nouveaux Regards sur la 'question franciscaine', Archivum Franciscanum Historicum 111 (2018), 317-364; Mario Caldadero, "Ardeva d'amore preso da stupore'. la devozione di Francesco d'Assisi al Corpo e Sangue di Cristo nel periodo delle controversie eucaristiche', Annales Franciscani 13 (2018), 269-372; "Ipse Altissimus revelavit michi et dominus papa conformavit". Recenti contributi e questioni aperte su Francesco d'Assisi. Atti della Tavola rotonda, Milano, 20 gennaio 2017, in: Collectanea Franciscana 88:1-2 (2018), 265-345 [On the early history of the order and the relations between early evangelical ideals and papal directives. With articles by Maria Pia Alberzoni, Felice Accrocca, Alfonso Marini, Maria Teresa Dolso, Gert Melville]; Isabella De Osti, 'Intorno alla natura della mistica cristiana. La povertà evangelica in Francesco d'Assisi e il controcanto della speculazione eckhartiana nella lettura di Massimo Cacciari', Studia Patavina 65 (2018), 127-137; Marco Bartoli, La nudità di Francesco: riflessioni storiche sulla spogliazione del Povero di Assisi, Presenza di san Francesco, 66 (Milan: Edizioni Biblioteca Francescana, 2018). Reviews o.a. in Il Santo 59 (2019), 270-276; Archivum Franciscanum Historicum 111 (2018), 608-609; Collectanea Franciscana 89 (2019), 342-343; Gregor Geiger, 'Die Orientreise des hl. Franziskus in seinen Schriften', Im Land des Herrn 72 (2018), 84-90; Cesare Vaiani, 'Frate Francesco tra i non cristiani', in: Francescani in Terra Santa. Una storia lunga 800 anni, ed. Giuseppe Caffuli, I libri di Terra santa (Milan: Terra Santa, 2018); Fernando Uribe Escobar & Bernardo Molina, El canto del hombre pobre. Lectura y actualización de las Admoniciones de san Francisco de Asís (Capuchinos Editorial, 2018). Review in Collectanea Franciscana 89:1-2 (2019), 339; Gabriele Zaccagnini, ‘Tre mercanti alla ricerca di Dio: Ranieri da Pisa, Francesco d'Assisi e Lucchese da Poggibonsi’, Studi Francescani 115:1-2 (2018), 73-108; Chiara Frugoni, Le conseguenze di una citazione fuori posto: “Udienza di Innocenzo III”, “Estasi”, “Predica di fronte ad Onorio III” nel ciclo francescano della basilica superiore di Assisi, Con gli occhi dello Spirito, 8 (Milan: Edizioni Biblioteca Francescana, 2018). Review Collectanea Franciscana 88:1-2 (2018), 410-412; Chiara Mercuri, Francesco d'Assisi: La storia negata (Bari: Laterza, 2018); Pietro Maranesi, 'Pietro di Bernardone nella vicenda iniziale di Francesco: Analisi della Legenda trium sociorum', Collectanea Franciscana 88 (2018), 5-52; Felice Accrocca, Francesco ieri e oggi. Vita e attualità del Santo di Assisi (2018) [Review in Collectanea Franciscana 89:1-2 (2019), 339-341; Frederic Raurell, Carisma i institució en l'esperiència de Francesc d'Asís (Barcelona: Kame editors, 2018). Cf. Review in Estudios Franciscanos 119-120 (2018), 303-307; Francesco e la rivoluzione di Giotto. Testi di Engelbert Grau OFM, Raoul Manselli & Serena Romano (Milan: Edizioni Biblioteca Francescana, 2018). Cf. review in Collectanea Franciscana 89 (2019), 350-352; Jacques Dalarun & Dominique Poirel, 'Le manuscrit retrouvé: de nouveaux textes écrits par saint François?', in: Saint François en France: 800 ans de présence franciscaine, Collection École Franciscaine (Paris: Éditions Franciscaines, 2018); Sidney Damasio Machado, 'L' 'Altissimo' e il 'Santissimo': studio semantico e simbolico di due termini chiave degli Scritti di san Francesco d'Assisi, PhD Thesis (Rome: Antonianum, 2018); Jacques Dalarun, 'El cántico del Hermano Sol, o el canto del hombre reconciliado', Selecciones de Franciscanismo 47 (2018), 87-99; San Francesco e le lodi. Atti dell'VIII Convegno di Pozzuolo Martesana (14 ottobre 2017), Quaderni francescani, 8 (Milan: Ancora Editrice, 2018); Pietro Maranesi, 'Francesco di Assisi: tra eremo e città. Dalla preghiera di lode all'annuncio di pace', Frate Francesco 84 (2018), 435-446; San Francesco e la Bibbia: letture medievali del testo sacro, ed. Gilbert Dahan, Sophie Delman & Marcel Durrer, Temi biblici, 12 (Bologna: Dehoniane, 2018); Arnaldo Casali, 'L'umorismo in Francesco d'Assisi', Antonianum 93 (2018), 683-723; Stephen Jaeger, 'The Saint's Life as a Charismatic Form: Bernard of Clairvaux and Francis of Assisi', in: Faces of Charisma: Image, Text, Object in Byzantium and the Medieval West, ed. Brigitte Miriam Bedos-Rezak & Martha Dana Rust, Explorations in Medieval Culture, 9 (Leiden: Brill, 2018), 181-204; Oktavian Schmucki, 'La predicación a las aves de San Francisco de Asís'. Tradición y comentario', Selecciones de Franciscanismo 47 (2018), 343-382; Azza Heikal, Saint François d'Assise et le sultan Al'Kâmil, Comprendre le Moyen-Orient (Paris: L'Harmattan, 2018); Manuel Corullón, L'incontro tra Francesco d'Assisi e il Sultan. Un dialogo che interroga e provoca, Presenza di san Francesco, 65 (Milan: Edizioni Biblioteca Francescana, 2018); Ernesto Dezza, 'Le stimmate di Francesco come 'locus philosophicus'', Doctor Virtualis. Rivista di storia della filosofia medievale 14 (2018), 17-36; Adomas Vysniauskas, 'Stimmate e stimmatizzazione. La lezione delle fonti', Studi Francescani 115 (2018), 205-227; Gabriele Zaccagnini, 'Tre mercanti alla ricerca di Dio: Ranieri da Pisa, Francesco d'Assisi e Lucchese da Poggibonsi', Studi Francescani 115 (2018), 73-108; Pietro Maranesi, 'Pietro di Bernardone nella vicenda iniziale di Francesco: Analisi della "Legenda trium sociorum"', Collectanea Franciscana 88:1-2 (2018), 7-52; Niklaus Kuster, 'Franz von Assisi ganz menschlich: Anfragen an Volker Leppins neue Biografie', Collectanea Franciscana 89:1-2 (2019), 5-49; Gwenolé Jeusset, Envoyé vers les frères de l’autre rive. Dans le sillage de la rencontre entre saint François d’Assise et le sultan Malik al-Kamil (Marseille: Publications Chemins de Dialogue, 2019); Giuseppe Buffon, Francesco l’ospite folle. Il Povero di Assisi e il Sultano. Damietta 1219 (Milan: Edizioni Terra Santa, 2019) [Cf. review Picenum Seraphicum n.s. 33 (2019)]; Michael William Blastic, 'The Virgin Mary in the Writings of Francis and Clare of Assisi', in: Medieval Franciscan approaches to the Virgin Mary: Mater Misericordiae Sanctissima et Dolorosa, ed. Steven J. McMichael & Katherine Wrisley Shelby (Leiden-Boston: Brill, 2019), 13-31; Anna Gaspari, 'Il viaggio d'oltremare di Francesco d'Assisi e il suo culto nel mondo bizantino', in: Frate Elia, il primo francescanesimo e l'Oriente, ed. Gabriel Marius Caliman, Cortona francescana. NS, 2 (Spoleto: CISAM, 2019), 17-34; Jacques Dalarun, ‘Stimmate e stimmatizzazione. La lezione delle fonti’, Studi Francescani 116:1-2 (2019), 205-228; The Prayed Francis: Liturgical Vitae and Franciscan Identity in the Thirteenth Century, ed. Marco Bartoli, Jacques Dalarun, Timothy J. Johnson and Filippo Sedda (St. Bonaventure, NY: Franciscan Institute Publications, 2019). Review in Franciscan Studies 78 (2020), 300-304; Marcello Bolognari, 'Le Laudes Dei altissimi di frate Francesco e l’oratio iniziale dello Stimulus amoris: un precoce esempio di ricezione duecentesca', Archivum Franciscanum Historicum 113:3-4 (2020), 569-586; Javier Garrido, L’itinerario spirituale di Francesco d’Assisi. Problemi e prospettive, Tau, 24 (Milano: Edizioni Biblioteca Francescana, 2020); Pietro Maranesi, 'La lettera a frate Antonio. Tra scelta di minorità e impegno intellettuale: una necessaria 'ambi-valenza'', Italia Francescana 3 (2020), 283-303; Pietro Maranesi, 'Benedicat tibi Dominus: Lettura della Cartula di frate Francesco a frate Leone', in: 'Non enim fuerat Evangelii surdus auditor...' (1 Celano 22). Essays in Honor of Michael W. Blastic, O.F.M. on the Occasion of his 70th Birthday, ed. Michael F. Cusato & Steven J, McMichael, The Medieval Franciscans, 18 (Leiden-Boston: Brill, 2020), 13-36; J.A. Wayne Hellmann, 'A Prayer of Francis of Assisi, Inspired by the 'Our Father', in: 'Non enim fuerat Evangelii surdus auditor...' (1 Celano 22). Essays in Honor of Michael W. Blastic, O.F.M. on the Occasion of his 70th Birthday, ed. Michael F. Cusato & Steven J, McMichael, The Medieval Franciscans, 18 (Leiden-Boston: Brill, 2020), 37-54; Paolo Evangelisti, Dopo Francesco, oltre il mito. I frati Minori fra Terra Santa ed Europa (XIII-XV secolo) (Rome: Viella libreria editrice, 2020) [reviews in Archivum Franciscanum Historicum 114:3-4 (2021), 651-654; Sehepunkte 21 (2021), Nr. 6 [15.06.2021], URL: http://www.sehepunkte.de/2021/06/34928.html]; Jay M. Hammond, 'To Follow the Teaching and Footprints of our Lord Jesus Christ: Words and Deeds as Mimetic Process in the Earlier Rule of the Lesser Brothers', in: 'Non enim fuerat Evangelii surdus auditor...' (1 Celano 22). Essays in Honor of Michael W. Blastic, O.F.M. on the Occasion of his 70th Birthday, ed. Michael F. Cusato & Steven J, McMichael, The Medieval Franciscans, 18 (Leiden-Boston: Brill, 2020), 55-91; Maria Pia Alberzoni, 'Francesco e Chiara d'Assisi: l'amicizia nella santità', in: 'Non enim fuerat Evangelii surdus auditor...' (1 Celano 22). Essays in Honor of Michael W. Blastic, O.F.M. on the Occasion of his 70th Birthday, ed. Michael F. Cusato & Steven J, McMichael, The Medieval Franciscans, 18 (Leiden-Boston: Brill, 2020), 300-317; Simone Ceccobao, Pietro Maranesi & Cesare Vaiani, Verba scripta. Un'introduzione agli scritti di frate Francesco (Assisi: Cittadella Editrice, 2020); Pietro Messa, Francesco profeta. La costruzione di un carisma, Prefazione di André Vauchez (Rome: Viella Libreria editrice, 2020) [Review Archivum Franciscanum Historicum 113:3-4 (2020), 633-636]; Pietro Maranesi, Caro Leone ti scrivo. Gli autografi di Francesco: memoria di una grande amicizia (Padua: Edizioni Messaggero, 2020) [Review by Francois Delmas-Goyon in Études Franciscaines n.s. 13:2 (2020)]; Roberto Lambertini, Francesco, I suoi frati e l'etica dell'economia: un'introduzione/Francis, His Friars and Economic Ethics: An Introduction (Spoleto: CISAM, 2020); Paolo Evangelisti, 'Vide igitur, quid sentire debeas de receptione pecuniae'. Il denaro francescano tra norma e interpretazione (1223-1390), Medioevo Francescano, 42, Opuscoli, 3 (Spoleto: CISAM, 2020); Donna Trembinski, Illness and Authority: Disability in the life and lives of Francis of Assisi (Toronto-Buffalo-London: University of Toronto Press, 2020); Carolyn Muessig, The Stigmata in Medieval and Early Modern Europe (Oxford: Oxford UP, 2020) [Francis discussed on pp. 60-90]; Li Wendan, 'Francis of Assisi and Franciscans in the Vita Gregorii IX', Franciscana. Bollettino della Società internazionale di studi francescani 22 (2020), 1-34; Krijn Pansters, 'Franciscan Conversion: Turning toward the Truly Good', Franciscan Studies 79 (2021), 1-22; Frater Franciscus. Storia e attualità. Atti del XLVIII Convegno internazionale Assisi, 15-17 ottobre 2020 (Spoleto: CISAM, 2021); André Vauchez, 'Saint Francis of Assisi and Franciscan Saints in Italian Preaching: From the Thirteenth to the Beginning of the Fourteenth Century', in: Testimony, Narrative and Image: Studies in Medieval and Franciscan History, Hagiography and Art in Memory of Rosalind B. Brooke, ed. Michael F. Cusato & Michael J.P. Robson, The Medieval Franciscans, 20 (Leiden-Boston: Brill, 2022), 285-308; William R. Cook, 'Who was Francis in the Thirteenth Century? An Iconographical Inquiry', in: Testimony, Narrative and Image: Studies in Medieval and Franciscan History, Hagiography and Art in Memory of Rosalind B. Brooke, ed. Michael F. Cusato & Michael J.P. Robson, The Medieval Franciscans, 20 (Leiden-Boston: Brill, 2022), 340-363; Kathleen Giles Arthur, 'Alter Christus, Patriarcha Pauperum, Poverello: Bernardine of Siena and Observant Reform in Fifteenth-Century Images of Saint Francis', in: Testimony, Narrative and Image: Studies in Medieval and Franciscan History, Hagiography and Art in Memory of Rosalind B. Brooke, ed. Michael F. Cusato & Michael J.P. Robson, The Medieval Franciscans, 20 (Leiden-Boston: Brill, 2022), 402-428.

 

 

 

 

Franciscus Assisiensis (Franciscus de Assisio/ Francesco d'Asissi/Pseudo Francis of Assisi, fl. later 15th century)

OMConv. Italian Conventual theologian, preacher and confessor in the Roman province (Italy), as well as provincial minister and general procurator for his order in Rome (1480). Known for his sermon in defense of Christianity against the Turks, allegedly held in the presence of Pope Sixtus IV on 10 December 1480.

works

Oracio fratris francisci de Asisio ex ordine minorum sacre theologie confessoris provincialis provincie romane (...) habita coram pontifico maximo et christianorum conventu (...) pro defensione fidei christiane M.cccc.lxxx die decima decembris: Houghton Library, Harvard University, Cambridge Mass. MS Riant 57 f. 1rff. It can be accessed via http://pds.lib.harvard.edu/pds/view/40980008?printThumbnails=no&action=jp2zoomin&imagesize=1200&jp2x=-1&jp2y=-1&jp2Res=0.25&rotation=0&n=9&op=j&bbx1=0&bby1=0&bbx2=91&bby2=130&zoomin.x=11&zoomin.y=6 [last accessed 12-11, 2021]
For an incunable edition, see: Oratio fratris Francisci de Asisio ex ordine minorum facre theologie profesoris prouincialis prouincie Romane (Rome: Eucharius Silber, 1480). Apparently present (complete or in part) in the episcopal library of Besançon, the National Library of Budapest, the National Library of Florence, the National Library of Milan, the British Library in London, The Bibliothèque Mazarine in Paris, the National Library in Vienna, and the Landesbibliothek in Stuttgart.

literature

Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 244; Gesamtkatalog der Wiegendrucke, no. 10310 [check https://gesamtkatalogderwiegendrucke.de/ ]

 

 

 

 

Franciscus Astensis (Francesco d'Asti, fl. 14th cent.)

OM. Italian friar.

works

Sermones pro Feriis Sextis Quaqulis Fidei: MS Lüneb. Ratsbücherei theol. 2° 35 (ca. 1400), ff.243ra-254vb

 

 

 

 

Franciscus Augustinus de Hinojosa (Francisco Agostín de Hinojosa, d. 1631)

OFM. Spanish friar from Madrid. he was elected bishop of Nicaragua, but died on 5 July 1631 before he could take possession of his episcopal see.

works

Sermon sobre la la Beatificación de la B.M. Teresa de Iesus, included in: Sermones predicados en la Beatificación de la B.M. Teresa de Iesus Virgen, fundadora de la Reforma de los Descalços de N. Señora del Carmen (Madrid: Viuda de Alonso Martin, 1615), 208ff. [sermon no. 16].

literature

Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 103; Continuazione dell'Oper L'Arte di verificare le date dei fatti storici delle inscrizione delle cronache, IX: Introduzione alla cronologia storica dell'America, ed. Giuseppe Pontini di Quero (Venice: Gattei, 1832), 439.

 

 

 

 

Franciscus Aurelianensis (François d'Orléans, fl. first half 17th cent.)

OFM. French friar. Guardian of the Angoulême friary.

works

Histoire des Martyrs du Japon (ca. 1633).

Magnadia ac Praerogativa Virginis (Paris, 1658). ?

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 358, 413.

 

 

 

 

Franciscus Avila (Francisco de Avila/Francisco Abila, fl. second half 16th cent.)

OFM. Cypriotic friar. Bishop.

works

Conciones in sacrum quadragesimae tempus et in dies dicatos sanctis illo tempore occurrentes (...) (Venice, 1590). Present in Vilnius University Library.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 356.

 

 

 

 

Franciscus Avila (Francisco Avila/Francisco Abila, fl. second half 17th cent.)

OFM. Spanish friar. Active in Mexico.

works

Elogio del glorioso patriarca S. Francisco de Asís (México: por Lupercio, 1689).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 356; José Mariano Beristáin de Souza, Biblioteca hispano americana septentrional: o, Catálogo y noticias de los literatos que o nacidos o educados, o florecientes en la América Septentrional Española (...) I, 185.

 

 

 

 

Franciscus Avileo (Francisco Avilés de Madrid, fl. late 18th cent.)

OFMDisc. Spanish friar. Member of the San José province

literature

AIA21 (1924), 323-324.

 

 

 

 

Franciscus Baêllo (Francisco Baello, d. 1768)

OFM. Spanish friar. Born in Valencia in Spain. Became a Franciscan friar in the convent St. John de la Ribera. Taught arts and theology. Called to Rome, where he directed the community of St. Pascal. Further active as general secretary and vice-procurator of the order. Also involved in the beatification process of Andreas Hiberman. Died in Rome.

works

Los milagros de la santa Ciudad (Rome, 1768)

literature

Biblioteca Valenciana de los escritores que florecieron hasta nuestros dias: con adiciones y enmiendas a la de D. Vicente Ximeno. Contiene los autores desde el año 1701 hasta el presente de 1829, ed. Justo Pastor Fuster, 2 Vols. (Valencia: Mompié, 1830) II, 126 (no. 1788); Bibliografia española d’Italia, I (1927), 559; J. Goyens, ‘Baêllo’, DHGE VI, 162.

 

 

 

 

Franciscus Bajuli (Francisco Bajuli, mid 14th cent.)

OM. Spanish (Catalan) friar. Guardian of the Barcelona convent. Preached/taught on 17 April 1351 (Good Friday) that the blood of Christ shed during his Passion was separated from his divinity and therefore should not be venerated. This drew the attention of Nicholas Roselli, inquisitor of Aragon, who brought the issue to the attention of cardinal Juan Morlandino. Francisco Bajuli was forced to retreat his statements, which were declared heretical. In 1462, a comparable issue arose when the famous Observant preacher Giacomo della Marca defended the same position. When the inquisition got involved, Pope Pius II interfered, ordering all parties to keep silent on the subject.

works

to be continued

literature

Marianus de Florentia, Compendium, AFH 1 (1907), 302; Wadding, Annales VIII (Rome, 1732), 58-62; J. Goyens, ‘Bajuli’ DHGE VI, 288

 

 

 

 

Franciscus Barahona (Francisco Barahona, fl. 1640)

OFM. Spanish friar from the San Miguel province. Custos and provincial vicar, and consultant for the inquisition.

works

Panegírico de la conversion de San Pablo (Madrid: Francisco Maroto, 1641).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 368; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 245.

 

 

 

 

Franciscus Bartoli/Bartholdus (Francesco Bartoli/Francesco Bartoldi d’Assisi/Francesco Rubea/Francesco della Rossa Bartholi, fl. 14th cent.)

OM. Italian friar with Michaelist and Spiritual inclinations. Born at Assisi, he became acquanted with the Franciscan friar Marino, the nephew of Masseo, one of Francis of Assisi’s closest companions. Inspired by the example and the stories of Marino, Francesco Bartoli joined the Franciscan order. He went through the order’s school programme, following lectorate courses of theology at Perugia (1312) and Cologne (1316). On his way back from Cologne, he carried with him a number of relics (among which relics of Saint Louis (Louis IX), given to him by the latter's daughter, Princess Blanche, who had become a Poor Clare). Francesco became lector theologiae at Assisi (1320, 1326, either at the Santa Maria degli Angeli convent or at the Porziuncola) and at Borgo San Sepolcro (1328-29). Between September 1328 and 1330, Franciscus Bartoli wrote a range of letters in support of the deposed Minister General Michael of Cesena, Louis of Bavaria and the anti-pope Nicholas V (against John XXII). On 23 January 1330 Bartoli confessed his schismatic activities to the inquisition (represented by the Tuscan inquisitor Pietro da Prato and the bishop of Florence) and, after accepting penitence, he was rehabilitated. He became guardian at San Damiano in 1332 and returned to the Sacro Convento in Assisi in 1334. Died probably shortly thereafter. Aside from his letters, he is known for his Latin treatise on the Indulgence of the Porziuncola (Tractatus de Indulgentia S. Maria de Portiuncola). During the 1330 investigation, the inquisition took from Bartoli several documents, among which was a long fragment of Olivi’s Postilla super Apocalipsim. Francesco Bartoli was in close contact with Giovanni d’Alverna, Giovanni Pelagio, Angelo da Perugia, Angelo Gregorii, Giovanni di Camollia and other friars with Spiritual inclinations. Some old bibliographical guides also ascribe to him a work on the passion of Christ and a set of Sermones festivi & feriales. We have not yet been able to identify these.

works

Tractatus de Indulgentia S. Maria de Portioncola: A translation of this indulgence treatise can be found in MS Assisi, Chiesa Nuova MS 9. The work was edited as: Fr. Francisci Bartholi de Assisio Tractatus de Indulgentia S. Mariae de Portiuncula, ed. Paul Sabatier, Collection d’Études et de Documents sur l’Histoire religieuse et littéraire du Moyen Age, 1-2 (Paris, 1900). There also seems to exist an incunable edition of the work, issued in Trevi, ca. 1470.

Epistolae, edited in: A. Mercati, ‘Fr. Francesco Bartoli d’Assisi Michelistae la sua ritrattazione’ AFH 20 (1927), 260-304

Historia passionis Christi pro die Veneris Sancti concordata per 4. Evangelistas: Olim MS Assisi, Sacro Convento [cf. Sbaralea].

Sermones festivi & feriales. Check!

literature

Juan de San Antonio, Biblioteca Universa Franciscana I, 369; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 245; Angelo Mercati, ‘Fr. Francesco Bartoli d’Assisi Michelista e la sua ritrattazione’ AFH 20 (1927), 260-304; J. Goyens, ‘Bartoli (Francesco)’, DHGEVI, 1046; Catholic Encyclopedia II, 313; La Vida del glorios sant Frances, version provençal de La Legenda Maior Sancti Francisci de saint Bonaventure, ed. Ingrid Arthur, PhD Diss. (Uppsala, 1955), 9f; François-Régis Durieux, ‘Un manuscrit occitan des Spirituels de Narbonne au début du XIVe siècle. Essai d’interpretation franciscaine’, in: Franciscains d’Oc, Les Spirituels ca 1280-1324, Cahiers de Fanjeaux 10 (Toulouse, 1975), 231-241; Marvyn Roy Harris, The Occitan Translations of John XII and XIII-XVII from a Fourteenth-Century Franciscan Codex (Assisi, Chiesa Nuova MS. 9), Transactions of the American Philosophical Society Vol. 75 Part 4 (Philadelphia, 1985), 4-12.

 

 

 

 

Franciscus Baucellis (Francisco Baucells, 1675-1715?)

OFM. Spanish (Catalan) friar from Barcelona. Member of the Observant Catalonia province and working from the Colegio y Seminario de Misiones de S. Miguel de Escornalbou. Apostolic preacher, known for a set of doctrinal sermons. Author of the popular Font mystica y sagrada del paradis de la iglesia/Fuente mystica, y sagrada, del paraiso de la iglesia, which saw at least 23 Catalan editions between 1703 and 1762, and an additional 13 in Spanish between between 1737 and 1765.

works

Font mystica y sagrada del paradis de la iglesia: dividida en quatre parts: En que se exolica ab claredat, y brevedat tota la Doctrina Christiana, perque ab facilitat la pugan saber, y aprendrer la gent mes vulgar, y necessitada (Barcelona: Joseph Texido, 1703/Barcelona: Joan Jolis, 1704/Barcelona: Joseph Texido, 1711/Barcelona: Joseph Giralt, 1737). The 1737 edition (like the 1703, 1704 and 1711 editions accessible via Google Books), is augmented and contain at the end a catechism in dialogue format. There must be older editions than the 1703 version, but this needs to be checked.

Fuente mystica, y sagrada, del paraiso de la iglesia dividida en quatro partes, en que se explica con claridad, y brevedad toda la Doctrina Christiana, para que con facilidad la pueda saber, y aprender la gente mas vulgar, y necesitada (Barcelona: Thomas Piferrer, 1765). These 1740 and 1765 editions are likewise augmented and contain at the end a catechism in dialogue format. both of these extended editions are accessible via Google Books.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 369; AIA32 (1929), 364; Manuel de Castro, Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 92 (no. 153).

 

 

 

 

Franciscus Bellacius (Francesco Bellazzi, 1592-after 1628)

OFM. Italian Franciscan composer. Probably obtained his first musical training in the chapter of Vigevano Cathedral, where he was a choir boy. In his adolescence, he joined the Franciscans in Milan, where he became the choir master of the San Francesco church. He disappears from view after 1628. He might have died in the plague epidemic of 1630. He was a productive composer, especially between 1618 and 1628, and he was in tune with new musical developments.

works

Liber primus concertuum à 3, 4 & 6 vocibus (1620), ed. C. Ramella, Corpus Musicum Franciscanum, 21/2 (Padua: Centro Studi Antoniani, 2012).

Messa, motetti, letanie (1622).

Vesperum à 5 vocibus (1623).

Messe Magnificat et Motetti concertati e correnti falsi bordoni con Gloria Patri e canzon francese, 2nd Ed. (Venice: Bartolomeo Magni 1628).

Requiem (1628).

Missa Sine Nomine (1622), ed. Luciano Migliavacca & Marco Rossi [For mixed choir (SATB)], Polyphonia, 71 (Edizione Carrara (M7.EC-5021).

literature

Robert L. Kendrick, The Sounds of Milan, 1585-1650 (Oxford: OUP, 2002), passim [also on other Franciscan composers].

 

 

 

 

Franciscus Betotti (Franciscus Bettoti/Francesco Betotti da Guiglia, d. 1654)

OFMConv. Italian friar, possibly from Bologna (or from Modena?). Took the habit when he was a student at Bologna University. Regent lector at the Conventual studia of Ferrara. Venice, Bologna, Padua (1636). Made second professor of logic at the University of Padua in 1638 and then first professor of logic in 1642, and professor of Scotist metaphysics in 1646. He kept this university position until his death on 20 January 1654. Well-respected Aristelian philosopher along Scotist lines. Involved with a number of scholarly controversies.

works

In Laudem Logicae, praelectio habita in Universitate Patavina (Padua: Sebastiano Sardo, 1638).

Examen de septimo quaesitis a Fortunio Lyceto professore (Padua: Giovanni Battista Pasquati, 1652).

literature

Giovanni Franchini, Bibliosofia e memorie letterarie di scrittori Francescani conventuali Ch'hanno scritto dopo 'Anno 1585 (Modena: Eredi Soliani Stampatori, 1693), 233-234; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 369 [Franciscus Belloti]; Sbaralea, Supplementum (1806), 245 [Franciscus Bettoti]; Girolamo Tiraboschi, Biblioteca modenese o Notizie della vita e delle opere degli scrittori natii degli Stati del Serenissimo Signor Duca di Modena I (1781), 265.

 

 

 

 

Franciscus Bellus (Francesco Bello/Francesco Belli, fl. early 17th cent.)

TOR. Italian (Sicilian) Franciscan regular tertiary. Professor of theology and preacher in the kingdom of Sicily and Naples.

works

Libro della Verità Christiana, nel quale si apportano molte figure del Vecchio Testamento intorno ai misteri della nostra fede (Pavia: Pietro Bartoli, 1601).

Libro sopra il decalogo. Check!

literature

Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 245; Alessio Narbone, Bibliografia sicola sistematica o Apparato metodico alla storia letteraria della Sicilia, III (1854), 266; La Sacra Scrittura E i Francescani (Padua: Antonianum, 1973), 208.

 

 

 

 

Franciscus Benzoni (Francesco Benzoni da Crema, fl. second half 15th cent.)

OFMConv. Italian Conventual friar of noble descent. Bachelor of theology and philosopher known for his corrections and editions of Aristotelian works by Paulus Venetus and Joannes Canonicus.

works

As co-editor with Mariotto da Pistoia: Expositio Pauli Veneti in libros Posteriorum Aristotelis (Venice: Theodorus de Reiusburch & Renaldus de Nobiomago, 1477/1481).

As co-editor: Joannis Canonici ex Ordine Minorum in VIII libros Physicorum (Venice: Octavianus Scotus, 1481).

As co-editor involved with the first volume of: Commentaria super libros Sententiarum. In Richardi de Mediavilla Quodlibeta et Commentaria super libros I and II Sententiarum (Venice: Lazzaro Soardi, 1507-1509). The volume title is: Sacratissimi theologi Ricardi de Mediavilla, (...) In primum Sententiarum questiones persubtilissime (....) studio operaque Francisco Benzono (1507).

literature

Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 245; Brian Richardson, Print Culture in Renaissance Italy: The Editor and the Vernacular Text, 1470-1600 (Cambridge: CUP, 1994), 196.

 

 

 

 

Franciscus Bermingham (Franciscus a Galvia/Francis Bermingham of Connacht/Francis of Galway, fl. 17th cent.)

OFM. Irish friar from Galway County (Connacht). Studied in Rome (St. Isidore), but his attempt of becoming guardian of St. Isidore's in 1657/8 was thwarted. Instead he was asked to leave Rome, allegedly due to his tendencies to engage in intrigues. He is mentioned as provincial definitor and he was in any case guardian of the Irish friary at Capranica (1662-). He is known for a summa of Scotist theology.

works

Summa Scotistica S. Theologiae de Deo Uno et Trino, iuxta Angelici Doctoris methodum, et Subtilis Doctoris Mentem (Rome, 1656). This was only the first volume. A planned second volume might not have reached the printing press.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 369; B. Millet, The Irish Franciscans, 1651-1665, 200f, 479.

 

 

 

 

Franciscus Bezerra (Francisco Bezerra del Castillo, fl. c. 1650)

OFM. Guatemalan friar. Guardian of the San Francisco de la Costilla friary in 1645. Active in the Ciudad Real friary of Chiapa by 1651 and elected provincial vicar in 1668, to replace the deceased provincial Cristóbal Serrano. Possibly also active as a painter.

works

Sermon predicado en la fiesta de nuestro seraphico Padre San Francisco, en el convento de San Antonio de la Ciudad Real de Chiapa, ocupando el Altar la ilustre familia de los Guzmanes Orden de Predicadores/Panegirico de los santos patriarcas Domingo y Francisco, predicado en la ciudad real de Chiapa (Guatemala, 1664).

literature

Francisco Vázques, Crónica de la Provincia del Santísimo Nombre de Jesús de Guatemala, 2nd ed., ed. Lázaro Lamadrid, 4 Vols. (Guatemala, 1937-1944) II, 325, III, 143, 208, IV, 304; A Bio-Bibliography of Franciscan Authors in Colonial Central America, ed. Eleanor B. Adams (Washington D.C.: Academy of American Franciscan History, 1953), 19-20.

 

 

 

 

Franciscus Bohon Arjona (Francisco Bohon y Arjona/Bohon y Arxona, fl. 17th cent.)

OFM. Spanish friar from the Santiago province. Long-term lector and provincial minister. Censor for the inquisition in the Castilian provinces and visitator of the San Miguel province. Preacher.

works

Hora Serafica: ultima y postrimera iornada, que hizo deste mundo al cielo el mas pobre caminante de los mortales San Francisco (...): paraphraseada con algunas anotaciones para el pulpito (...) fr. Francisco Bohon y Arxona (...) (Salamanca: Melchor Esteuez, 1675). Accessible via Coruña, Biblioteca do Arquivo do Reino de Galicia, Depósito Xeral, SCM 183.

Triunfo glorioso con que fue coronado la Reyna de los Angeles en el primer instante de sy ser animado. Predicado (...) a la celebridad que la Universidad de Salamanca consagró a Maria Santisima en su Capilla el dia octavo de la Concepción inmaculada (...) (Salamanca: Joseph Gomez de los Cubos, 1664). Accessible via Salamanca, Bibl. Universitaria, 26.016.

Apologetica Never edited ?

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 369-370; Archivo Ibero-Americano (1965), 373, (1967), 182 & (1989), 558; José Simón Díaz, Bibliografía de la literatura hispánica V-VI (apéndices) (1973), 235; Carthaginensia 21:39-40 (2005), 144.

 

 

 

 

Franciscus Bonal (François Bonal/François Bonnal, d. before June 1666)

OFM. French friar from Aquitaine. Two times provincial minister of the Aquitaine province. Christian author with humanist and anti-jansenist inclinations.

works

Panegyrique a Monseigneur le Duc d'Orléans, sur le sujet du Chrestien (Paris: veuve Camuzat, 1644). Accessible via the Bibliothèque municipale/médiathèque de Lyon and via Google Books.

Le chrestien du temps, en quatre parties: I, De l’origine du christianisme; II, De la vocation de tous au salut des chrétiens; III, De la pureté primitive du christianisme; III, Du relâchement des chrétiens du temps (Lyon, 1655/Toulouse, 1667/Lyon: François Comba, 1668/Lyon, 1672/Lyon, 1688). Latin versions of this work appeared as Christianus Huius Temporis in Quatuor Partes Divisus (Augsburg: Johannes Jacobus Lotter, 1709, 1714 and 1718). Several editions available via Google Books, via the Bibliothèque Municipale de Lyon and other digital portals.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 370; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 246; Anthologie des écrivains catholiques, ed. H. Bremond & Ch. Grolleau (Paris, 1919), 122-135; H. Bremond, Histoire illustré du sentiment religieux en France. L’humanisme dévot (Paris, 1916) I,391-421.

 

 

 

 

Franciscus Bonapater de Eugubio

OM. Italian friar.

works

Notulae in I-IV Sent.: MS Naples, Bibl. Naz. VII.F.29 ff. 194v-205v [Incipiunt quedam notule circa scientiam theologie secundum doctorum opiniones a fr. Francisco Bonepatre de Eugubio ad utilitatem audientium ipsam scientiam compilate...]

literature

Cenci, Napoli II, 557.

 

 

 

 

Franciscus Bordonus (Francesco Bordoni, 1595-1671)

TOR. Italian regular tertiary from Parma. Provincial minister (1640), general procurator (1650-1653), and minister general (1653-1659). Consultant of the local inquisition, and professor of theology and canon law at the university of Bologna from 1621 onwards. Productive author of works on ecclesiastical legal issues and procedures, priviliges, but also of inquisitorial works, historical works on the Third Order, mariological texts

works

Lilium Immaculatae conceptionis Beatae Mariae Virginis [1666, autograph]: MS Madrid, Bib. Nac., 2222 [Castro, Madrid,no. 121]

Calendario delle vite de Santi e Beati, et altri Servi di Dio, degni di Memoria, tanto Fratri, quanto Suore, Religiosi, e Monache del Terz’Ordine di S. Francesco Secolare e Regolare (Parma, 1666): MS Bibliotheca Palatina Parm. 628 [see for a description the article of Zanot]

Sacrum Sillibarium de Vitis Sanctorum et Beatorum Dei tertii Ordinis Sancti Francisci: MS Rome, Biblioteca della Curia Generalizia del TOR Ms. s. segn [cf. Zanot]

Syllogistarium, seu Tractatus de Constructione Syllogismorum (Milan: Pagano, 1630).

Tractatus de Professione regulari ad leges Juris communis, & Constitutionum Romanorum Pontificium (Milan: Felipe Ghisulphi, 1635). Accessible via the Biblioteca Nazionale Centrale of Florence and via Google Books.

Variae resolutiones seu Consilia Regularia, nedum regularibus personis, verum etiam praelatis ecclesiasticis, sacerdotibus, judicibus, advocatis, causidicis, aliisque in utroque foro versantibus, apprime utilia, imo et necessaria (Venice: Bertani, 1641). Accessible via Google Books and the Biblioteca Alessandrina in Rome.

De antiquitate Religionis Tertii Ordinis S.P.N. Francisci, et de absoluta jurisdictione Itali Generali illius (Bologna: Giacomo Monte, 1644).

Responsio ad argumentum probantium valere in Ordine Hierosolymitano professionem sine cingulo emissam (1647)?

Sacrum tribunale iudicum in causis sanctae fidei contra haereticos omnibus episcopis, inquisitoribus, consultoribus, iudicibus, confesariis, procuratoribus, & advocatis valdè necesarium (Rome: Typis Haeredum Corbelletti, 1648). A manual of inquisitorial procedures. Available via Google Books and via the Biblioteca Alessandrina in Rome.

Formulae Licentiarum, Obedientiarum et Literarum patientium ad diversa, quae a Praelatis regularibus solent expediri (...) (Parma: Maria Vigna, 1649/Ticino: Giovanni Andrea Magro, 1650). Accessible via the digital collections of the Biblioteca Nazionale Centrale of Florence, the Bayerische Staatsbibliothek Munich and via Google Books.

Decisiones miscellaneae quinque centum dubiorum nouorum ad publicam vtilitatem clericorum, religiosorum, & secularium expositorum (Venice: Paolo Baleoni, 1650). Available via Google Books, the library of the Universidad Complutense in Madrid, and via the Biblioteca Nazionale of Naples.

Controversiae Morales (...) in utroque foro (...) (Rome: eredi Corbelletti, 1652). Accessible via the Biblioteca Nazionale Vitt. Emanuele in Rome and via Google Books.

Theatrum Praecedentiae Quarumcumque Personarum Graduatarum, tam Ecclesiasticarum, quam Secularium. Et praesertim Regularium, atque omnium Religionum inter se (Parma: Typis Marii Vignae, 1654). Accessible via Google Books and via the library of the Universidad Complutense in Madrid.

De antiquitate religionis tertii ordinis S. Francisci (Louvain, Bernardinus Masius, 1657). Accessible via the British Library and via Google Books.

Archivum Bullarum Privilegiorum, Instrumentorum, ac Decretorum Fratrum, et Sororum Tertii Ordinis S. Francisci (...) (Parma: Mario Bignami, 1658/Rome, 1658).

Chronologium Fratrum et Sororum Tertii ordinis Seraphici, tam Regularis quam Saecularis (Parma, 1658). Present in the Biblioteca Comunale of Cremona and accessible via Google Books.

De Professione Regulari ad Leges Juris Canonici, Constitutiones Pontificias, ac Sacrae Rotae Decisiones (Venice: Bertano, 1660). Accessible via the Bibliothèque Municipal de Lyon, the Bibliotheca Nazionale Centrale Vitt. Emanuele in Rome, and via Google Books.

Tractatus de formalitatibus Scoti abobiectis vindicatis (Parma: Mario Bignami, 1662).

Duplex tractatio, in vna De prima tonsura, non ordine, conferibili irregulari, sine praeuia dispensatione in ordine ad beneficium non sacerdotale. Addita resolutione, in qua parte capitis vngendus sit baptizandus a parocho. In altera Formulario criminali accommodatum iudicibus regularibus, qui non tenentur ad apices iuris (de quibus, in eius calce.) (Modena: Bartolomeo Suliani, 1663). Accessible via the Biblioteca Nazionale of Naples and via Google Books.

Religiosa paupertas reformata ad mentem SS. Patrum Institutorum, Summ. Pontif. Sacrorum Conciliorum, & piisimi Imperatoris Justiniani (Venice: eredi Storti, 1664).

Sacrum Septenarium Immaculatae Conceptionis Deiparae semper Virginis completum per Bullam Alexandri VII (Palermo: Rua & Comagna, 1664). Accessible via the Biblioteca Nazionale of Naples and via Google Books.

R.P.M. Francisci Bordoni Opera omnia, iuridico-regularia, et moralia; in quinque tomos distributa. Quorum 1. Sacrum tribunal iudicum in causis sanctæ fidei. 2. Resolutionum partem priorem. 3. Resolutionum partem alteram. 4. Resolutionum partem vltimam, decisionum miscellaneas, & theatrum præcedentiæ. 5. Praxim criminalem, & tractatum de professione regulari. , 5 Vols. (Lyon: Jean-Antoine Huguetan & Marc-Antoine Ravaud, 1665). Look for the titles R.P.M. Francisci Bordoni Parmensis (...) Operum Tomus Primus/R.P.M. Francisci Bordoni Parmensis (...) Operum Tomus Secundus etc. Accessible via many libraries, including the Biblioteca Nazionale entrale of Florence, the Österreichische Nationalbobliothek in Viena, and the library of the Complutense University of Madrid. Several volumes are also accessible via Google Books.

Praxis Criminalis et tractatus de professione regulari = R.P.M. Francisci Bordoni Parmensis (...) Operum Tomus Quintus (...)

Homicidii proditoris vindicatio, et restitutio in eum pristinum statum, in quo illud Bartholus constituerat (Parma: Bignami, 1667). Accessible via the Biblioteca Nazionale of Naples, and via Google Books.

Propugnaculum opinionis probabilis in concursus probabilioris (...) (Lyon: Jean-Antoine Huguetan & Guillaume Barbier, 1669). Accessible via the Biblioteca Alessandrina in Rome, the Bibliothèque Municipale of Lyon, and via Google Books.

Thesaurus sanctæ Ecclesiæ Parmensis ortus, sanctorum, et privilegiorum (...) (Parma: apud Viothos, 1671). Accessible via the British Library, the Biblioteca Nazionale Centrale of Florence, and via Google Books.

De Legatis Opus perutile ac diu desideratum ad formam utriusque Iuris in quo plura tum vetera tum nova utriusque fori, tum Ecclesiastici, tum Secularis dubia breviter et clare exponuntur. Additis Centum Consultis Variis Theologicis, Iuridicis, et Regularibus. Opera Posthuma ex Codicibus propria manu Autjoris exaratis. Quibus accessit desideratissimus Tractatus de Privilegiis Clericorum (Parma: Giuseppe Oleo & Ippolito Rosati, 1688). Accessible via Google Books and via the Österreichische Nationalbibliothek in Vienna.

Privilegia Clericorum in Controversiis Occurentibus inter Iudices Ecclesiasticos, et Laicos (Parma: Giuseppe Oleo & Ippolito Rosati, 1689). Accessible via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek, the Narodni Knihovna National Library in Prague, and via Google Books.

Centum Consilia in utroque iure, et foro (...) (Parma: Giuseppe Oleo & Ippolito Rosati, 1689). Accessible the Narodni Knihovna National Library in Prague and via Google Books.

Manuale Consultorum In Causis S. Officii contra Haereticam pravitatem refertum, quamplurimis dubiis novis, et veteribus resolutis, cui accessit discursus de concursu et ecamine clericorum ad benefitia vacantia. Opera posthuma (...) (Parma: eredi Giuseppe Oleo etc., 1693/Parma: Ippolito Rosati & Fratelli, 1693). Accessible via the British Library, the Biblioteca Nazionale Centrale of Florence, and via Google Books.

Opus posthumum: consistens in diversis meditationibus, ordine contexto super miraculorum essentiam, & qualitatem, qui faciliùs aperitur aditus ad Beatificationem, & Canonizationem Servorum Dei, ed. Francesco Odoardi Mancini (Parma: Paolo Monte, 1703 [2x?]). Available via Google Books, the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek Munich, the Biblioteca Comunale of Cremona, and via the Bibliothèque Municipale de Lyon.

More edited and unedited works, also works that we have as yet not been able to trace, are listed in the catalogues of Juan de San Antonio, Sbaralea, and with more details in the 1999 study of Massimiliano Zanot.

literature

Wadding, Scriptores (ed. Rome, 1906), 79; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 371-372; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 246-247 & (ed. Rome, 1908) I, 261-262; BUF, I, 371-372; AIA, 15 (1955), 520; R. Pazzelli, L’immacolata concezione di Maria in P. Francesco Bordoni T.O.R. Studio su manoscritti (Rome, 1951); M. Zanot, ‘Francesco Bordoni TOR: la fatica del calamo’, Analecta TOR 27/159 (1996), 7-99 & 28/160 (1997), 173-232; Francesco Costa, ‘Francesco Bordoni, TOR (1595-1671) nella ‘Biblioteca Universale’ (1706) del Cordonelli’, in: Santi e Santità nel movimento penitenziale francescano dal duecento al cinquecento, ed. Lino Temperini, Analecta TOR 29 (Rome, 1998), 247-255; Massimiliano Zanot, Francesco Bordoni TOR: la fatica del calamo (25 aprile 1595-7 agosto 1671) (Rome: Ed. Franciscanum, 1998); Massimiliano Zanot, Francesco Bordoni (1595-1671) teologo inquisitore storico (Rome, 1999) [with information on additional works].

 

 

 

 

Franciscus Bonnardus (Franciscus Bonardus/Francesco Bonnardi da Monte Regalo, fl. 16th cent.)

OFM. Italian Observant friar from Piemonte. Was appointed bishop of Couserans (Aquitaine) by pope Gregory XIII on November 6, 1581. It seems that he was only able to obtain the episcopal consecration in 1584. Is mentions as the author of several works.

works

Tractatus de Summo Pontifico/Tractatus quod unius Romani Pontificis est concilium convocare: MS ?

Expositio in Psalmum L. Miserere Mei Deus: MS ?

Quod Soli Romani Pontificis est Concilium Convocare: MS ?

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 371; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 246; (ed. Rome, 1908) I, 261; A. Rossotti, Syllabus Scriptorum Pedemontis (Mondovi, 1667), 205; Othon de Pavie Ranson, L'Aquitaine séraphique (Foix, 1905), 200; C. Eubel, Hierarchia Catholica Medii Aevi (Münster, 1910) III, 192; A. Clergeac, Chronologie des archevêques, évêques et abbés de l’ancienne province ecclésiastique d’Auch (Paris-Auch, 1912), 67; DBI [to be continued]

 

 

 

 

Franciscus Borgias Selva (Franz Borgias Selva/Franz Borgia Sölva, fl. second half 18th cent.)

OFMRef. Austrian friar and member of the Sankt Leopold province (Tirol).

works

Incarnatio verbi thesibus theologicis breviter adumbrata quas ex praelectionibus P.F. Caroli Larcher, Ord. Min. Ref. p. t. ss. Theol. Lect., propugnabunt P.F. Franciscus Borgias Selva et Rel. Fr. Hyacinthus Larcher, eiusdem instituti et disciplinae ex conventu Bulsanensi ad sacra stigmata die V. maji (Bolzano (Bosen): Weiss, 1777).

De regula fidei ex fontibus theologicis derivata, adsertiones quas ex praelectionibus P.F. Caroli Larcher, Ord. Min. Ref. p. t. ss. Theol. Lect., propugnabit P. Franciscus Borgias Selva, ejusdem instituti et disciplinae, Bulsani in conventu ad ss. stigmata anno MDCCLXXV, mense majo, die XXIII (Bolzano (Bozen): Weiss, 1775).

P.F. Caroli Larcher, Ord. Min. Ref. Prov. Tyrol. D. Leopoldi ss. theologiae Lectoris actualis Analysis Theologica ad mentem divinam creationis, conservationis et reparationis ordine manifestatam, defendendam suscipit P.F. Franciscus Borgias Selva, ejusdem voti et studii, in conventu Oenipont. ad s. crucem, anno MDCCLXXVIII mense majo die XIX (Innsbruck: Wagner, 1778).

literature

Pascal M. Hollaus, 'Die Schriftsteller der Tiroler Franziskanerprovinz vom hl. Leopold gesammelt von P. Gerold Fußenegger OFM (1901-1965), 178 [Accessible via https://www.yumpu.com/de/document/read/2820520/veroffentlichungen-der-tiroler-franziskaner-aus-schwaz and https://docplayer.org/7754630-Die-schriftsteller-der-tiroler-franziskanerprovinz-vom-hl-leopold-gesammelt-von-p-gerold-fussenegger-ofm-1901-1965.html]

 

 

 

 

Franciscus Bovillon (François Bouillon, fl. first half 17th cent.)

OFM. French friar. Bachelor of theology.

works

Histoire de la vie et du purgatoire de S. Patrice, archevesque, et primat d'Hybernie. Mise en François par le R. François Bovillon, de l'ordre de S. François, Bachelier en Theologie (Paris: Charles Rovillard, 1643/Rouen: Clement Malassis, 1656/Lyon: Esprit Vitalis, 1674/Rouen: Jean B. Besongne, 1682/Paris: Charles Fosset, 1683/.../Troyes: Jean Oudot, 1750). In any case the 1656, 1674 and 1682 editions are accessible via the Bibliothèque Municipale/Médiathèque of Lyon and via Google Books.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 372.

 

 

 

 

Franciscus Breccius (Francesco Breccia da Bettona, fl. 17th cent.)

OFMConv. Italian friar. Member of the San Francesco province. Entered the Collegium S. Bonaventurae in 1631. Later lector in Foligno, Amelia and Todi, public lector of moral theology at Ispello, regent in Perugia, and in 1655 and after theologian-consultant for the bishop of Spoleto.

works

Horto Mistico?

Paradiso di delitie?

literature

Giovanni Franchini, Bibliosofia e memorie letterarie di scrittori Francescani conventuali Ch'hanno scritto dopo 'Anno 1585 (Modena: Eredi Soliani Stampatori, 1693), 235; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 372-373l Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 248.

 

 

 

 

Franciscus Brun (Francesco Brun da Apt, d., 1321)

OM. Italian friar. Friend and confessor of Louis of Toulouse. Active at the Royal court of Naples. Bishop of Gaeta

literature

Miscellanea Franciscana VII, 38 (1938), 234, 244ff; AF VII, xxxiv, 106-117; DHGE XVIII, 705; C. Ciannaruconi, ‘Francesco Brun da Apt, un francescano alla corta angioina fra XIII e XIV secolo’, Archivum Franciscanum Historicum 89 (1996), 585-614.

 

 

 

 

Franciscus Brusco (Francesco Brusco da Sezze, fl. late 16th - early 17th cent.)

OFMConv. Conventual friar from Sezze. He became lector of theology in Naples, and thereafter, in 1584, professor of theology at the Sapienza in Rome, a position he apparently held for six years, prior to his appointment as provincial of the Roman province. He was procurator for the Friars Minor Conventual between 1593-1599 and consultant for the Congregation for the Index of Forbidden books. In 1599, he was appointed Bishop of the Lettere diocese (Southern Italy), a position he held until his death in 1625. Not known as to whether any of his works ever reached the printing press.

literature

Wadding, Annales Minorum XXIII, 252; Gli scrittori d'Italia cioe notizie storiche, e critiche intorno alle vite, e agli scritti dei letterati Italiani del Conte Giammaria Mazzuchelli Bresciano (Brescia: Giambattista Bossini, 1763) II, iv, 2239-2240.

With thanks to Prof. dr. Leen Spruit

 

 

 

 

Franciscus Cabezas (Francesco Cabezas, 1709-1773)

OFM. Spanish Lay friar from Enguera (Valencia) and architect. Entered the order as a lay friar in the Recollect Corona de Valencia friary (January 1728), making his profession on January 24, 1729. But already beforehand, in 1727, he had been involved with the construction of the Franciscan friary of Alcoy. He continued working on that friary after his profession. He later worked on restaurations of the friary of Santa Bárbara de Alcira, on the Clarissan Játiva convent, and on the San Francisco el Grande de Madrid friary. He also worked on parish churches, on churches and cloister buildings of other orders, and secular palaces. He was keen to apply innovative technical solutions and wrote a work of practical geometry for architecturial purposes, the Trisección del ángulo explicada de cuatro modos, los dos primeros en las proposiciones 11 y 14; los otros dos en el Scolio números 33 y 39, por Fr. Francisco Cabezas, religioso lego recoleto de N.Sr.P.S. Francisco, hijo del convento de la Corona de la ciudad de Valencia (Valencia: Joseph Estevan, 1772). He died after due to an illness in the Corona de Valencia friary on August 14, 1773.

works

Trisección del ángulo explicada de cuatro modos, los dos primeros en las proposiciones 11 y 14; los otros dos en el Scolio números 33 y 39, por Fr. Francisco Cabezas, religioso lego recoleto de N.Sr.P.S. Francisco, hijo del convento de la Corona de la ciudad de Valencia (Valencia: Joseph Estevan, 1772).

Architectural designs

literature

Bibliografía de autores españoles del siglo XVIII, Tomo II: C-Ch, ed. Francisco Aguilar Piñal (Madrid: Consejo superior de investigaciones cientificas instituto 'Miguel de Cervantes', 1983), 29 (no. 128).

 

 

 

 

Franciscus Caccia (Franziskus Caccia, fl. ca. 1650-1723)

OFMRef. Austrian friar. lector, preacher, general definitor, provincial minister and general commissary for the Holy Land in Vienna (he also spent a considerable time in the Holy Land himself).

works

Compendium seu brevis relatio Locorum Sanctorum, que Seraphicus Ordo Franciscanorum ultra quadrigentos annos legitime possedit e a Schismaticis per aliquot annos injuste et dolorose ablata, nunc iterum majori gloria nobis per decretum magni Sultani A. 1690 Die 26 Junii restituita (Vienna: Christoph Lercher, 1690/Vienna: Andreas Heyinger, 1693). The 1693 edition is accessible via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek and via Google Books.

Monumenta Gloriae Seraphicae. Das ist: Gedenck-Zeichen Seraphischer Ehr des Brinn-Englischen Heiligen Vatters Francisci, Und dero Mindern Ordens-Brüdern der Regularischen und strengen Observanz, So das Heijlige Grab Jesu Christi (...) (Vienna: Christoph Lercher, 1692/Vienna: Andreas Heyinger). Accessible via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek and via Google Books.

Antiquo-Novum Oraculum Miraculum, Das ist: Lebensthat, Krafft und Wundermacht des heiligen in allen Anliegen mildreichisten Noth-Helffers Antonii von Padua: Alte, und Neue wahrhaffte Miracul, so erst geschehen von Anno 1666. biß auf das 1688 (...), 2 Vols. (Salzburg: Melchior Haan, 1692). Accessible via the Österreichische Nationalbibliothek Vienna, via the Bayerische Staatsbibliothek Munich, and via Google Books.

Innocentia Apostolica. Die Apostolische Unschuld. Das ist: Innocentii dess Eilfften tugendsambster Lebens-Wandel, Ruhmwürdigste Regierung, und Gottsleeligste Entzuckung (Johann Joseph Krembssl, 1696/Frankfurt: Johann Philipp Andreae, 1697). Accessible via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek, the Bibliothèque Municipale of Lyon, and via Google Books.

Asceteria, Das ist: Andaechtige Geist-volle Ubungen. Oder Vor- und Nachmittägige Betrachtungen, Abgetheilt in fünff Theil (...) (Vienna: Andreas Heijinger, 1699). Accessible via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek and via Google Books.

Mater Dolorosa, Et Gratiosa. Schmertzhaffte und Gnadenreiche Mutter. Das ist: Ursprung, Alter, Gnaden- und Miracul-Beschreibung der vorhin uhr-alten, und nun neerbauten Kirchen Zu Maria Lantzendorff: So auff der Von der Kåyserl. Residentz-Stadt Wienn zwey Stund entlegenen Heyd (...) (Vienna: Andreas Heijinger, 1703). Accessible via the Österreichische Nationalbibliothek Vienna and via Google Books.

Pia Sola Fidissima Consolatio, Das ist, Ein gantz getreüe Trösterin Ist Maria Trost Bey Sanct Ulrich An dem Titular-Fest einer Hochlöblichen Bruderschafft. Vor einem hoch-adelischen Volckreichen Auditorio vorgetragen und verfertiget (Vienna: Andreas Heijinger, 1705). Accessible via the Narodni Knihovna National Library in Prague and via Google Books.

Jerusalem, seu de Palestina nova, das von Christo Jesu selbsten, gelobte, bewohnte, benannte Heilige Land (...) Allen Gutherzigen Pilgern (...) vorgestellet (Vienna: Christoph Lercher, 1706). Accessible via the Österreichische Nationalbibliothek Vienna and via Google Books. It is a proper guide for visiting the HL and the surrounding regions and monuments, with much info on roads, distances, transport vessels, costs of living, fauna and inhabitants.

Anatomia, Oder Neue kunst- und gunstreiche Zerlegung aller Glieder des gantzen Heiligen Leibs des Seraphischen Vatters Francisci. Das ist: Sehr nutzliche, geistreiche Lob- und Ehren-Predigen, so mit Biblischen Historien, neuen Concepten, Theologiscj- und Philosophischen Discursen, Juridisch-Mathematisch- und Medicinalischen Anmerckungen (...) (Vienna: Johann Baptist Schönwetter, 1706/1741). Accessible via the Österreichische Nationalbibliothek Vienna and via Google Books. The 1741 edition is also accessible via the Narodni Knihovna National Library in Prague.

Hymenaeus, Das ist: Zwey und fünffzig Discurs, Und Predigen, Bey Geistl. Einkleijd- und Belübds-Ablegungen, So auff alle Sonn- und Feijertäge des gantzen Jahrs sehr tauglich (...) (Vienna: Christoph Lercher, 1707). Accessible via the Österreichische Nationalbibliothek Vienna and via Google Books.

Octavarium, Das ist: Fried- und Freudenreiche, Ehr- und Lehr-Reiche von dem Göttlichen Mund selbsten zu Trost aller Gott-lobend-und liebenden Seelen allerlieblichst aussgesprochen Acht Seeligkeiten. So zur Fasten- oder Advent-Zeit sehr tauglich (...) (Vienna: Johann Baptist Schönwetter, 1707). Accessible via the Österreichische Nationalbibliothek Vienna and via Google Books.

Speculum Mysteriosum, Erstes Quadragesimal Geheimbnußreicher Spiegel, Daß ist: Dreyzehen Fasten- sambt der Passion-Predig in 13. unterschidliche Spiegel abgetheilt (...) (Schloss Wildberg: Joseph Antonius Streibig, 1708). Accessible via the Österreichische Nationalbibliothek Vienna, the Narodni Knihovna National Library in Prague, and via Google Books.

Delectae Selectae Facies Adae, Oder unterschiedliche Gesichter des Est- und Anderten Adae. Das ist: Dreijzehen Fasten-sambt der Passion-Predig in dreijzehen Spiegel abgetheilt (...) (Vienna: Johann Baptist Schönwetter, 1708). Accessible via the Österreichische Nationalbibliothek Vienna and via Google Books.

Cura curiosa: Oder Heylsame Seelen-Cur. Das ist: Fünffzehen Buß-Predigen, Sambt einer Glaubens-Bekanntnus, Oder Bekehrenden Lob-Predig (...) (Vienna: Christoph Lercher, 1708). Accessible via the Österreichische Nationalbibliothek Vienna and via Google Books.

Conciones Quadragesimales Hieroglyphice Propositae: In welchen Abermahl durch 12. kurtze Sermones zwölff unterschiedliche Spiegel mit schönen Figuren (...) geziehret (...) (Vienna: Christoph Lercher, 1708). Accessible via the Österreichische Nationalbibliothek Vienna and via Google Books.

Diogenes Christianus: Oder Christlicher Diogenes. Drey-Jährige Fasten-Predigen. Das ist: Sechs und dreijssig ausserlesene Predigen, in welchen Diogenes beweint, dass zich so viel Menschen in unvernünfftige Thier verwandlen (...) (Vienna: Johann Baptist Schönwetter, 1709). Accessible via the Österreichische Nationalbibliothek Vienna and via Google Books.

David Poenitens. Oder Büssende David. Das ist: Sechzehen Buß- Predigen, in welchen zu einem Beyspiel der Bußfertige David vor das gestrenge Gericht GOttes, mit unterschiedlichen Figuren, Gleichnussen, Geschichten, Sinn- Sprüchen, und sittlichen Lehren vorgestellt wird, allen Sündern zu einem klaren Spiegel (Vienna: Johann Baptist Schönwetter, 1709). Accessible via the Österreichische Nationalbibliothek Vienna, and via Google Books.

Iconismus, Das ist: Lob- und Ehren-Predigen, von denen Lieben Heiligen Apostlen (...) (Vienna: Johann Baptist Schönwetter, 1713). Accessible via the Österreichische Nationalbibliothek Vienna, the Narodni Knihovna National Library in Prague, and via Google Books.

Metempsychosis Viennensis. Das ist: Lob- und Ehren-Predigen, von allen hochen Festen der allerseeligisten Jungfrauen und Gottes Gebährerin Mariae (...) (Wildberg: Joseph Antonius Streibig, 1716). Accessible via the Bayerische Staatsbibliothek and via Google Books.

Metempsychosis Viennensis: Das ist: Lob- und Ehren-Predigen von dem Macklfreijisten Leib, und Allerheiligisten Blidmassen der unbefleckten Jungfrau und Himmels-Königin Mariae (...) (Vienna: Johann Baptist Schönwetter, 1717). Accessible via the Österreichische Nationalbibliothek Vienna, the British Library, and via Google Books.

Iconismus, Das ist: Lob- und Ehren-Predigen, von dem hochen Fest der Kirchweijch (...) (Wildberg: Joseph Antonius Streibig, 1720). Accessible via the Narodni Knihovna National Library in Prague, the British Library, and via Google Books.

Affllicta Filia Sion, Dass ist: Die betrangte Tochter Sion. Oder Kurtze und wahrhafftige Beschreibung der heiligen Stadt Jerusalem, Und anderen Orthen in Palaestina: Welche Von denen Minderen Brüdern deß Seraphischen Vatters S. Francisci bewohnet werden, wie auch was in dem jüngst geschlossenen Passarovizischen Friden vor obbemeldte Heil. Oerther gehandlet, sambt beygefügten etlichen Dectreten deß Groß-Sultans. Wie auch gründlicher Bericht unterschidlicher Zufällen, welche zu disen unseren, und auch anderen Zeiten dem H. Land begegnet (Wildberg: Joseph Antonius Streibig, 1720). Accessible via the Narodni Knihovna National Library in Prague, and via Google Books.

To be continued...

literature

Itinerari e cronache francescane di Terra Santa (1500-1800). Antiche Edizioni a stampa sui luoghi santi, la presenza francescana e il pellegrinaggio nella provincia d’Oltremare, ed. Marco Galateri di Genola (Milan: Edizioni Terra Santa, 2017), 170.

 

 

 

 

Franciscus Calderon (Francisco Calderon, fl. 17th cent.)

OFM. Spanish friar. Member of the Concepcion province. Preacher and custos, as well as provincial chronicler (succeeding in this function Juan García Feijoo).

works

Sermon en las Exequias de doña Leonor Carreto, marquesa de Mancera, virreyus desta nueva España (Mexico, 1675).

Crónica de la Santa Provincia de la Purísima Concepción de Nuestra Señora de la Regular Observancia: MS Valladolid, Convento de los PP. Franciscanos, Archivo de la Provincia Franciscana de Arantzazu. Check!. The work was divided in four parts, the first of which has been edited in modern times as: Primera parte de la crónica de la Santa Provincia de la Purísima Concepción de Nuestra Señora de la Regular Observancia, ed. Hipólito Barriguein Fernández (Diputación de Valladolid, 2008).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 373; Joseph Sabin, A Dictionary of Books Relating to America: From Its Discovery to the Present Time III (New York, 1870), 215; Fidel de Lejarza, 'Notas para la historia misionera de la Provincia de la Concepción', AIA> 8 (1948), 9-103 [14-18].

 

 

 

 

Franciscus Calona (Francesco Calona, d. 1651)

TOR. Italian regular tertiary from Palermo. Master of theology. Prior of tertiary Santa Maria della Misericordia convent of Palermo, provincial definitor and finally provincial of the tertiaru Sicilian province. Book censor and consultant for the inquisition in the Kingdom of Sicily. He died in Palermo on 31 October 1651 as provincial.

works

Lucerna secreta della coscienza, cioè Interrogarorio generale e speciale per confessioni generali o particolari (Palermo: Alfonso de Isola, 1643).

Devoto modo di dire le nove Ave Maria per tutti li giorni della settimana distintamente ad onore della celeste matrona s. Anna, (Palermo: Nicolo Bua & Michele Portanova, 1645/Palermo: Domenico Anselmo, 1654).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 373; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 248; Sigismondo da Venezia, Biografia serafica degli uomini illustri che forirono nel francescano istituto, 658-659; Giuseppe Maria Mira, ibliografia siciliana ovvero Gran dizionario bibliografico delle opere edite e inedite, antiche e moderne di Autori Siciliani o di argomento siciliano I (1875), 154.

 

 

 

 

Franciscus Camomilla (fl. early 17th cent.)

OFMConv. Polish friar from Przemyl. Preacher.

works

Orationes variae. ? Mentioned by Wadding & Sbaralea.

Oratio in funere Dorotheae Brudzeroniae Tielenskae. ? Mentioned by Wadding & Sbaralea.

literature

Wadding-de Ceretto, Annales Minorum XXV (ed. 1886), 509 (no. LXXVI); Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 248.

 

 

 

 

Franciscus Campo (Francisco Campos/Franciso de Capos, fl. second half 16th cent.)

OFM. Spanish Franciscan friar from the Santiago province. Preacher. Known for his Compendium to access the many volumes of sermons of his fellow friar Felipe Díez (Philippus Diez, see letter P).

works

Compendium sive Index Moralium Conceptuum ad Hominum Animos Virtutis Studio Vitiorumque Odio in Morum Reformationem Impellendos. Ex Operibus Religiosissimi P.F. Phillippi Diez Concionatoris Eggregii Selectum, per Alphabetum Digestum (Salamanca: Ioannes Ferdinandus, 1588/Venice: Apud Societatem Minimam, 1597). For later editions, see Castro (1996). The 1588 and 1597 editions can be obtained via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek, Munich and via Google Books.

literature

Manuel de Castro y Castro, Escritores de la Provincia Franciscana de Santiago. Siglos XIII-XIX, Liceo Franciscano. Revista de Estudio e Investigacion XLVIII (2a Epoca): 145-147 (Santiago de Compostella, 1996), 58-59.

 

 

 

 

Franciscus Cañes (Francisco Cañes, ca. 1530-ca. 1590)

OFM. Spanish friar. He traveled to Damascus to work at the Spanish Franciscan college there in 1757. He stayed on for sixteen years. After his return to Spain he published an Arabic grammar for missionary use. Some twelve years later he added to this a large Spanish-Latin-Arabic dictionary.

works

Gramática arábigo-española, vulgar, y literal con un diccionario arábigo-español, en que se ponen las voces más usuales para una conversación familiar, con un Texto de la Doctrina Cristiana en el idioma arábigo (Madrid: Don Antonio Perez de Soto, 1775). Accessible via Google Books, the digital collections of the Österreichische Nationalbibliothek, Vienna, and via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek, Munich.

Diccionario español-latino-arábigo en que siguiendo el diccionario abreviado de la Academia se ponen las correspondencias latinas y árabes, para facilitar el estudio de la lengua arábica a los misioneros, y a os que viajaren o conratan en África y Levante, 2 Vols. (Madrid: Don Antonio Sancha, 1787). The first volume is accessible via Google Books.

literature

James I. Monroe, Islam and the Arabs in Spanish Scholarship: Sixteenth Century to the Present, Medieval Iberian Peninsula texts and studies, 3 (Leiden-Boston: Brill, 1970), 28-29; Ladislav Drozdik, 'Fr. Bernardino González and the Spanish Lexicographical Tradition', Asian and African Studies 15:1 (2006), 103-107 [esp. 105-107].

 

 

 

 

Franciscus Canophilus (Franciscus Carophilus/Franciscus Sangrensis/Francisco Canofilo da Castel di Sangro, fl. 16th cent.)

OFM. Italian friar from Castel di Sangro (Abruzzo).

works

Oeconomia concionalis super Evangeliis quadragesimae (Venice: Bartolomeo Cesani, 1551). Accessible in digital format via the Biblioteca Nazionale Centrale Vitt. Emanuele in Rome and via Google Books. For a listing of other Italian libraries that have a copy of this work, see: http://edit16.iccu.sbn.it/scripts/iccu_ext.dll?fn=10&i=8933

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 374.

 

 

 

 

Franciscus Careri Aptensis (François Carrière, d. 1665)

OFMConv. French friar from Apt. Joined the Conventuals in the San Louis province and became Doctor in theology. Apostolic penitentiary, court preacher for the French king and named perpetual definitor for his order. Known for several exegetical and theological works, as well as for a Historia chronologica pontificum Romanorum. To him are also attributed several non-theological works, but more research is needed to confirm their authenticity. He also wrote a Commentarius in Universam Scripturam and a Medulla bibliorum exprimens summariè quae quaelibet Testamenti Liber veteris continet. It needs to be checked to what extent these works differ from homologous works by the benedictine biblical scholar Augustin Calmet and the Oratorian Louis de Carrières.

works

Fidei Catholicae Digestum singula ejus dogmata & ritus ecclesiae, juxta SS.PP. & Concil. doctrinam exactè declarans (Lyon: Laurent Anisson & Jean Battiste Devenet, 1657). Available in digital format via Archive.Org [https://archive.org/details/bub_gb_TwQgVh9emAwC], via the Biblioteca Virtual de la Rioja [http://bibliotecavirtual.larioja.org/bvrioja/es/consulta/registro.cmd?id=1681], and via Google Books.

Digestum Chronologiae Papalis (Lyon: heritiers de Simon Matheret, 1657). Accessible via the Bibliothèque Municipale de Lyon and via Google Books.

Medulla bibliorum exprimens summariè quae quilibet Veteris Testamenti liber continet (Lyon: Germain Nanty & Claude Sibert, 1660). Available via Google Books (use different word combinations, as it does not always show up). The work is also present in the Biblioteca Nazionale of Naples.

Commentarius in Universam Scripturam, Sensum Litterae Referens (...) (Lyon: héritiers Horace Boissat & George Remeus, 1663). Accessible via the Bibliothèque Municipale de Lyon and via Google Books.

Historia chronologica pontificum Romanorum. There are several editions of this work. We have concrete information on the second edition from 1663, entitled Historia chronologica pontificum Romanorum cum praesignatione futurorum ex S. Malachia. Editio secunda aucta (Lyon: H. Boissat & G. Rémeus, 1663, reprinted in 1668 and 1694), accessible via the Bibliothèque Municipale de Lyon and via Google Books, and on the fourth, revised edition: Historia chronologica pontificum Romanorum cum praesignatione futurorum ex S. Malachia a R.P.F. Francisco Carriere Aptensi Minorita Convent. (...) et ab alio eijusdem Ordinis usque ad Innocent XII continuata (...) Nunc demum ab innumeris, quibus scatebat erroribus, in hac quarta Editione sedulo expurgata (Venice: Lorenzo Basilio, 1697). Available via Google Books. The work was placed on the index of forbidden books ‘donec corrigatur’ on 22 December 1700.

attributed: Panegyricus Lusitaniae (Paris, 1647)

attributed: De Mensuris & Monetis Hebreorum (Lyon).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 374 [Franciscus Carriere] & III, 3 [as an anonymous author]; Dictionnaire De la Provence Et Du Comté-Venaissin (Marseille: Jean Mossy Père & Fils, 1786) III, 159; DThCat II, 1803-1804.

 

 

 

 

Franciscus Caronelli (Franciscus de Caronelli/Franciscus de Caronetis/Franciscus de Coneclano/Francesco Caronelli/Francesco Corneclario, d. after 1413?)

OMConv. Italian friar from Conegliano. Active in the Venice region during the late 14th-early 15th century. Obtained in 1373 the title of master of theology by papal bull (issued by Pope Gregory XI from Avignon). Subsequently active as regent master of the Sant'Antonio studium in padua in 1376, and in the 1380s, he was active in Verona. In 1405, he was 'praeceptor ordinis'. More detailed biographical info is to be found in Fabio Troncarelli, 'Caronelli, Francesco', Dizionario Biografico degli Italiani 20 (1977) [https://www.treccani.it/enciclopedia/francesco-caronelli_%28Dizionario-Biografico%29/]

works

De Curru Carariensi moraliter descriptus (1376): MS Paris, Bibliotèque Nationale Lat. 6468 (olim 4994, 14th cent.). The text in this nicely decorated manuscript was conceived by Francesco when he was regent lector of the San Antonio di Padova studium. It amounts to an allegorical treatise of 247 chapters about a dream he had experienced about a cart with four wheels, representing the cardinal virtues, and with axles representing faith and hope, with a bow/end representing a meditation of ultimate glory, etc. the

Liber de Fato (1381/1387): MS Paris, Bibliothèque Nationale Lat. 6452 (olim 5373, 14th cent.). It is a work of 22 chapters, and divided in three parts. It discusses the way fate and providence have been treated by astrologers, poets, philosophers and theologians (esp. Thomas Aquinas and Boethius) Issued as master of theology teaching in Verona. Dedicated to Antonio della Scala, lord of Verona.

Proffismata secundum ordinem alphabeti (1388): MS Basel, Stadt- und Universitätsbibliothek A VI 6 (ms dated 1432). It is a kind of alphabetically organised dialogue with Antonio della Scala to provide exempla and homiletic arguments, as well as ready-made syllogisms, and statements/short treatments of logical, ethical and metaphysical issues that can come up in disputations.

Somnium pauperis in sermone (1405): MS Padua, Biblioteca Antoniana, 437. An allegorical/symbolical treatment of an apocalyptic vision of the author.

Liber Proffismatum, id est de rebus utilibus (1413): MS Biblioteca arcivescovile di Udine, 148 (olim 42, 15th cent.). This work, dedicated to Antonio della Scala, is a large collection/compilation of maxims, statements, citations and reflections concerning moral theology, distributed over no less than 779 entries (a bit like some of the works of Servasanto da Faenza and John of Wales?).

literature

Wadding, Annales minorum VIII (ed. Rome, 1733), 277; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 248-249 & (ed. 1908) I, 663-64; B. Nardi, Saggi sulla cultura veneta del Quattro e Cinquecento (Padua, 1971), ad Indicem; Fabio Troncarelli, 'Caronelli, Francesco', Dizionario Biografico degli Italiani 20 (1977) [https://www.treccani.it/enciclopedia/francesco-caronelli_%28Dizionario-Biografico%29/ ]; Sarah R. Kyle, Medicine and Humanism in Late Medieval Italy: The Carrara Herbal in Padua (Abingdon-Oxford: Routledge, 2017), ad indicem.

 

 

 

 

Franciscus Cascius (Francesco Cascio, 1600-1665)

OFMCap. Italian friar. Missionary.

literature

Carlo Toso, Francesco Cascio capuccino. Gloria della Missio antiqua del Congo (1600-1682), Bibliotheca seraphico-cappuccina, 91 (Rome: Istituto Storico dei Capuccini, 2010). Signaled in AFH 104 (2011), 373-374.

 

 

 

 

Franciscus Cassarelli (Francesco Cassarelli, fl. seventeenth cent.)

OFM. Italian Observant friar. Scotist philosopher.

works

Conclusiones ex universa philosophia iuxta mentem Subtilissimi Duns Scoti (Rome,1664)

 

 

 

 

Franciscus Castanneri (Francisco Castañer, fl. early 17th cent.)

OFM. Spanish friar from the Castille province.

works

Breve Relacion de la santidad, y milagros del venerable P. Fr. Angel Delpaz de la villa de Perpiñan, en el Principado de Cataluña, de la Orden de los Menores (...) Traduzida de Latin en Castellano, por Francisco Castañer, Interprete del Rey nuestro Señor, y de todos sus Consejos, y Tribunales (Madrid: Diego Flamenco, 1623). Accessible via the Biblioteca de Catalunya and via Google Books (creative title search; does not always show up).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 374; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 249.

 

 

 

 

Franciscus Cauwe (fl. 17th cent.)

OFMRec. Belgian friar.

works

Teghen-Verghift tegen een groote Peste van het Christendom, te weten, de ydelheyr, oneerbaerheyt, ende overdaet der vrauwelycke kleederen ende cieraeten (...) (Ghent: Erven Jan vanden Kerchove, 1676). Accessible via the digital collections of the University Library of Ghent and via Google Books (there sometimes presented as a work by Fulgentius Bottens). The work can also be accessed via http://www.flandrica.be/flandrica/items/show/2001

 

 

 

 

Franciscus Cervinus (Francesco Cervini da Montepulciano, 1476-1513), beatus

OFMConv. Italian (Tuscan) friar. He entered the Conventuals in 1493 and studied arts in Bologna, followed by theological studies in Perugia. In 1502, he preached an advent cycle at Treviso, and in 1504, he is mentioned as a lector physicae in Ferrara and as bachelor in Padua. He is also known to have been among the theology masters and bachelors who opposed minister general Egidio da Amelia (1505/6). Shortly thereafter, he went in eremitical retreat in Puglia. He left this retreat in 1512 (although on 15 May of that year, he was given for future retreats access to the hermitage of Cerbaiolo, near Sansepolcro by minister general Bernardino da Chiero), for he took up preaching again: preaching peace in Perugia (19 April-3 May, 1513), and in Assisi (19-26 May, 1513), and subsequently he gave sermons in Siena (24 October), as well as an Advent cycle in Florence, from the Santa Croce pulpit (Late November and December). He died in Florence on 31 December 1513. He was later beatified.

works

Predica dell'abominazione di desolazione: MS Florence, Bibl. Riccardiana. Check the study of Michele Lodone! For an old edition, see: Predica dell'abominazione di desolazione, ed. Lorenzo Vivoli (Florence, 1590). Lorenzo Vivoli would have made a reportatio of the sermon he heared as an onlooker.

Predica da F. Francesco de Monte Pulciano fatta nella Chiesa de S. Croce di Firenze a dì 18. December 1513: MS Florence, Bibl. Riccardiana. Check the study of Michele Lodone!

For more information on manuscripts, editions and other information about his sermons and related texts, see esp. the 2021 study of Michele Lodone.

literature

Giovanni Franchini, Bibliosofia e memorie letterarie di scrittori Francescani conventuali Ch'hanno scritto dopo 'Anno 1585 (Modena: Eredi Soliani Stampatori, 1693), 235-236; Michele Lodone, I segni della fine: Storia di un predicatore nell’Italia del Rinascimento (Rome: Viella, 2021).

 

 

 

 

Franciscus Coriolanus (Francisco de Coriolano/Francesco da Corigliano Calabro/Francesco Longo, 1562-1625)

OFMCap. Italian friar from Calabria, active in Rome and Calabria. Theology lector, provincial definitor and provincial minister of the Calabria province in 1612. Also visitator of the Lyon province. Propagator of the theology of Bonaventure and author of surveys of council texts and ‘orologi spirituali’. As propagator of the works of Bonaventure, he also made an interesting compilation of the works of the latter along the structure of Thomas Aquinas’ Summa Theologiae. It is influenced by a comparable work by Petrus Trigosus OFMCap. He died in Rome in January 1625.

works

Tractatus de Casibus Reservatis: o.a. MS Würzburg, UB Benedict. Provenienz, M.ch.q.70 ff.1r-3r (17th cent., incomplete). The work also received a seventeenth-century imprint: De Casibus Reservatis juxta Regulam decreti (...) Clementis VIII. Regularibus praescriptam (Venice, 1614/Lyon: Ludovic Mugnet, 1616/Toul: Simon San-Martello;, 1618/Cologne: Antonius Bethzerus, 1619/Milan, 1620/Lyon, 1623 [severely revised version]). The 1618 edition is accessible via the Österreichische Nationalbibliothek and via Google Books.

Summa theologica Sancti Bonaventurae ad instar Summae D. Thomae conditionata, 7 Vols. [?] (Rome, 1622).

Summa Conciliorum omnium, quae a S. Petro usque ad Gregorium XV celebrata sunt (....) (Antwerp: Plantin-Moret, 1623/Paris: Veuve Pierre Chevalier, 1639/Paris: Veuve Pierre Chevalier, 1645). Various editions are accessible via Google Books and via the Österreischische Nationalbibliothek.

Expositio in Bullam Clementis VIII de largitione munerum omnibus Regularibus utriusque sexos interdicta (Lyon, 1623).

Explicatio in Bulla Coena Domini et absolutionum a casibus dictae Bullae (Lyon: Ludovic Prost, 1623).

De Conciliis Generalibus approbatis et reprobatis breve compendium. Cui etiam accessit Bullae in Coena Domini brevis explicatio (Rome: Giovanni Paolo Gelli, 1624). Accessible via the Biblioteca Nazionale Vittorio Emanuele in Rome, and via Google Books.

Horologium spirituale, sive 24. meditationes in omnibus festis B. Mariae Virginis (Rome: Gugliemo Pacciotti, 1625).

Horologium spirituale, sive 24. meditationes in totam Passionem Domini N. Jesu Christi (Venice: Giovanni Battista Giotto, 1626).

Exercitium Angelicum pro salutanda Deipara Virgine Maria (Venice: Giovanni Battista Giotto, 1626).

Le Sacré chariot de l'aurore de grâce, ou Horloge spirituel roulant sur vingt-quatre heures, qui sont vingt-quatre considérations sur les principaux mystères de la vie de la Reine des cieux, oeuvre (...) composée premièrement par le R. P. François de Coriolan (... et rendue nouvellement française par un religieux du même ordre (Lyon: L. Muguet, 1628).

Breviarium chronologicum Pontificum et Conciliorum omnium, quae a S. Petro usque ad hae nostra tempora celebrata sunt (Lyon: héritiers Ludovic Prost, 1633). Accessible via the digital collections of the University Library of Ghent and via Google Books.

literature

Bullarium OFMCap II, 28f; Bernardinus de Bononia, Bibliotheca Scriptorum OFMCap, 94; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 377-378; Sbaralea, Supplementum I, 266, 275; Collectanea Franciscana 1 (1931), 185, 190-192 & 5 (1935), 405-408; Italia Francescana 14 (1939), 219-221; Lexicon Capuccinum, 623 (with some additional references); Colman J. Majchrzak, A Brief History of Bonaventurianism (Washington, D.C.: Catholic University of America Press, 1957), 57ff; Marco Maggi, ‘Orologi ascetici. Meditazione e ‘ordine del giorno’ in alcuni ‘orologi spirituali’ del Seicento italiano’, Rivista della Storia e Letteratura Religiosa 41 (2005), 573-597; Salvatore Rizzolino, Angelus Domini nuntiavit Mariae. Poemetti mariani dimenticati fra Lagrime e Rime spirituali del Tasso. Appendice di testi mariani cappuccini tra XVI-XVII sec., ed. Costanzo Cargnoni, Centro Studi Cappuccini Lombardi. Nuova Serie, 4 (Milan: Edizioni Biblioteca Francescana, 2017), 467-471.

 

 

 

 

Franciscus Cortesius (Francesco Cortese da Montefalco, fl. early 17th cent.)

OFM. Italian friar from the Saint Francis province. Preacher (praedicator generalis).

works

Giglio Angelico esposto con alti sensi in sette Lettioni, ne'sette Sabbati di Quaresima. Con una breve inventione, e morale dichiaratione del Vangelo corrente nelle secondo parti. Lette nel MDCVI in Foligno, e nel MDCVIII con maggior misteri a Padova (Venice: All'Insegna della Speranza, 1608). Accessible via the Biblioteca Alessandrina and via Google Books.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 378 [Franciscus Corterius]; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 251.

 

 

 

 

Franciscus Courtot (François Courtot, fl. second half 17th cent.)

OFM. French friar. Professor of theology at Paris University.

works

Quaestio theologica. Quis Deus cordis mei & pars mea? Psal. 72 (...) His, Deo duce, & praeside S.M.N. Petro de Berulle sacrae facultatis Paris. doctore, socio Navarrico, regi à consiliis, & abbate de Pontlevoy, sedebit responsurus F. Franciscus Courtot minor Altissiodorensis, die sabbati 21. januarii, anni Domini 1662. à meridie ad vesperam. In scholis Scoticis fratrum minorum Parisiensium. Pro tentativa (1662).

La vie de Saint Pierre d'Alcantara, religieux de l'ordre de Saint François. Tirée de differens Auteurs (Paris: Antoine Bertier, 1670). Accessible via the Bibliothèque Municipale of Lyon and via Google Books.

La science des moeurs, tirée du fond de la Nature. Ou est compris le projet d'un nouveau corps de Morale tirée de l'Ecriture Sainte (Paris: Edmé Couterot, 1694). Accessible via the collections of the Bayerische Staatsbibliothek Munich, the Bibliothèque Municipale of Lyon and via Google Books.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 378.

 

 

 

 

Franciscus Costo Navarro (Francisco Costo, fl. c. 1740)

OFM. Spanish friar. Preacher in the Cartagena province and guardian of the Franciscan friary of Murcia.

works

Reyno mas amado de Christo el Señor San Patricio, apostol de Hyberria, patrono de (... )Murcia: sermon, que en su ilustre cathedral, con assistencia de ambos Cabildos/ dixo (...) Fr. Francisco Costa Navarro (...) Guardian del Convento del Seraphico Padre San Francisco de la misma ciudad, dia 17. de marzo, año de 1756 ; dale a luz a sus expensas don Francisco Fontes (S.l.: s.n., 1756).

literature

AIA 21 (1924), 339; AIA 36 (1933), 109-110; Manuel de Castro, Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 105 (no. 249).

 

 

 

 

Franciscus Cuadrado (Francisco Cuadrado, fl. first half 17th cent.)

OFM. Guatemalan friar. Active during the reign of Philip III.

works

Arte Real de Doctrina Cristiana, máximas y sentencias Divinas y Humanas.

literature

A Bio-Bibliography of Franciscan Authors in Colonial Central America, ed. Eleanor B. Adams (Washington D.C.: Academy of American Franciscan History, 1953), 27.

 

 

 

 

Franciscus Cupani (Francesco Cupani/Francesco Cupano, 1657-1710)

TOR. Italian (Sicilian) tertiary. Born in Mirto on 21 January 1657. Studied theology and medicine and became known for his botanical interests. Studied under Silvio Boccone from Palermo and became (the first) director of the botanic garden at Misilmeri from 1692 onwards. There he kept up a correspondence with leading botanists all over Europe and advocated a classification of plans accordining to a binomial nomenclature that later would become the norm thanks to the work of Linnaeus. For a description of Cupani's botanical garden see http://www.scricciolo.com/Nuovo_Neornithes/Hortus_Catholicus.htm [L’Hortus Catholicus di Francesco Cupani (1657-1710)]. Francesco Cupani maintained an international network of botanists and biologists and published a number of plant calalogues and descriptions of the fauna and flora of Sicily. He died at Palermo in 19 January 1710.

works

Erbario Cupani, seu Plantae siccae quae omnes in horto catholico crescunt et multae aliae quae Siciliae nascuntur terris plerisque locis (...): This autograph herbarium of 164 folios with many dried specimen attached to the pages can now be accessed in digital format via http://www.hortusbotanicuscatinensis.it/erbari/erbario_it/cupani/index.html

Catalogus plantarum sicularum Noviter adinventarum (Palermo: Pietro Coppola & Carolo Adamo, 1692).

Syllabus plantarum Siciliae Nuper detectarum (Palermo: Giovanni Adamo, 1694). Accessible via the British Library and via Google Books (title search)

Hortus catholicus, seu Illustrissimi et Excellentissimi Principis Catholicae, Ducis Misilmeris, Comitis Vicaris, Baronis Prizis, nec non Magni Baronis Siculianae, etc. (Naples: Francesco Benzi, 1696). A decription of the plants in the botanical garden of Misilmeri, with at the end in an appendix a catalogue of Sicilian plants. Accessible via the Biblioteca Alessandrina in Rome and via Google Books.

Hortus Catholicus, sive Catalogus Plantarum quae in Horto Botanico Misilmeriensi D. Josephi Principis Catholicae reperiuntur (Palermo: Giuseppe Gramignani, 1697). Accessible via Google Books and via the Österreichische Nationalbibliothek in Vienna.

Supplementum alterum ad Hortum Catholicum continens plantarum paucarum quarundam Sicularum, sive Siciliensium, in quas ipse praecipue, aliique nunc usque irrepfere emendationem necnon synonymiam easque quae noviter ad praefatum Hirtum accesserunt, atque illas quas in eodem per oblivionem reliquerat (...) (Palermo: Giuseppe Gramignani, 1697).

Panphyton Siculum sive Historia Naturalis de animalibus, stirbibus et fossilibus: quae in Sicilia vel in circuitu ejus inveniuntur (Palermo, 1713). A facsimile edition appeared as Panphyton Siculum sive Historia Naturalis (…), 3 Vols. (Palermo, 2003). Cf. Analecta TOR 177 (2006), 804f. This work, published after Francesco's death was a large description/natural history of the flora and fauna of Sicily.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 378-379; Cimarosto Sigismondo da Venezia, Biografia serafica degli uomini illustri che forirono nel francescano istituto (...) (Venice: G.B. Merlo, 1847), 729; Paolo Capitanucci, ‘Francesco Cupani (1657-1710), naturalista e scienziato del TOR, nel 350o della nascità’, Analecta TOR 179 (2007), 309-316; Bruno Massa, ‘La fauna illustrata da Francesco Cupani nel Panphyton Siculum’, Naturalista siciliano Ser. 4, 33:1-2 (2009), 213-224; Santa Pulvirenti, Rosanna Maria Stefania Costa & Pietro Pavone, ‘Francesco Cupani: the “scientific network” of his time and the making of the Linnaean “system”’, Acta botanica Gallica: bulletin de la Société botanique de France 162:3 (May 2015), 1-9; Santa Pulvirenti, Maria Martina Indriolo, Pietro Pavone & Rosanna Maria Stefania Costa, ‘Study of a pre-Linnaean Herbarium Attributed to Francesco Cupani (1657–1710)’, Candollea 70:1 (July 2015), 67-99; Rosanna Maria Stefania Costa, Pietro Pavone, Rita Angela Carbonaro & Santa Pulvirenti, ‘Francesco Cupani’s Panphyton Siculum. The rediscovery of a copy with handwritten corrections by his pupil Antonio Bonanno’ (April 2016) [http://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/23818107.2016.1166983?journalCode=tabg21]

 

 

 

 

Franciscus de Abbatibus (Francesco degli Abbati/Franciscus de Asti/Franciscus Alvatus, mid 14th century)

OM. Italian friar from Asti. Theologian. Known compiler of postils and sermons in particular.

works

Postilla Super evangelia Domenicalia: a.o. MSS Strasbourg, Univ. & Nat. 78 ff. 1ra-208rb; Troyes 715; Paris, Maz. 1039; Naples, Naz. V.E.20 f. 94r; VII.E.9 f. 85r; ff.89v-102v; Bamberg, Bibl. Theol. 9 (Q.II.35); Padua?; Florence ?

Sermones de Sanctis: MS Toulouse ?

Sermo de Luca Apostoli 2: MS Troyes 1486.

Sermones Quadragesimales: MSS Ghent, St. Albinus ?; Salamanca ?; Ferrara ?; Padua, Sacro Conv. 522 (14th cent.) & 523 (15th cent.); Uppsala, UB, C. 595 ff. 69r-97v; etc. [Also Fabricius, II, 192] The work was published among the works of Richard of Middletown.

Distinctiones Astensis: MS Basel, UB, B.VIII, 15. An alphabetical collection of distinctions for homiletic purposes.

literature

Wadding, Script., 77?; Sbaralea, Supplementum ad Scriptores Ordinis Minorum (ed. 1806), 240; (ed. Rome, 1908), I, 254f; M. Bihl, ‘Abbati’, DHGE I, 29; Zawart, Franciscan Preaching, 87; Stegmüller, Rep. Bibl., no. 2295; Schneyer, II, 55.

 

 

 

 

Franciscus de Adriano (ca. 1340- before 1380?)

OM. Italian friar. Entered the order in Bologna(?). Studied theology at the Studium Generale of Paris (lectorate program?). Became lector at the studium generale of Bologna, and was appointed (together with two other Franciscan friars and six other theologians) professor of theology at the newly founded Bologna theology faculty in 1360 (papal decree of Innocent VI). Known for his forrays in and lectures on Greek texts. Produced a (now lost?) treatise on the Athanasian creed. Renowned preacher and known as a vir angelicae vitae (his ‘title of honour’ in the official list of founding members of the Bologna theology faculty). Probably died before 1380.

works

Tractus super 'Quicunque Vult' Athanasiae. Lost?

literature

Wadding, Annales VIII, 147; Sbaralea, Supplementum I, 255; Mazetti, Repertorio dei professori di Bologna (Bologna, 1847), 1267; F.Ehrle, I più antichi statuti della facoltà teologica dell’università di Bologna (Bologna, 1932), 101, no. 3; C. Piana, Cartularium>>?; G.Melloni, Atti o memorie degli uomini illustri in santita nati o morti in Bologna. Volume postumo, ed. A.Benati & M. Fanti, Monumenta Italiae Ecclesiasticae, Hagiographica 1 (Florence-Rome, 1971), 479-483;

 

 

 

 

Franciscus de Acevedo (Francisco de Acevedo/Francisco Azebedo/Francisco de Azevedo, fl. early 17th cent.)

OFMDisc. Spanish friar. Member of the San Gabriel province.

works

Sermon capitular (Salamanca: Susana Muñoz, 1615). A sermon held at the provincial chapter of that year.

Copia de una carta del señor don Fernando de Azevedo a su magestad de la reyna doña Isabel de Borbon (1624).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 368; Alexander Samuel Wilkinson & Alejandra Ulla Lorenzo, Iberian Books Volumes II & III/Libros Ibéricos Volúmenes II y III, nos. 19881 & 19882.

 

 

 

 

Franciscus de Acevedo (Francisco de Acevedo, fl. 18th cent.)

OFM. Mexican friar. Lector of logic and philosophy.

works

Integer Philosophiae cursus Stagiritae in esse, principoos attamen et menti Joannis Duns Scoti accomodatus: MS Totimihuacán, Convento de San Francisco, 1774.

literature

Mauricio Beuchot, Filosofía y ciencia en el México Dieciochesco (Mexico City: Universidad Nacional Autónoma de México, 1996), 43-45.

 

 

 

 

Franciscus de Aguilar (Francisco de Aguilar, fl. early 18th cent.)

OFM. Spanish friar from the San Michele d’Estremadura province. Renowned preacher, lector and theologian. In 1722, he was appointed visitator of the Canary Islands. After an assignment as custos, he became in 1723 provincial minister of the Estremadura province. Author.

works

Hieroglyphica sive Symbola Mariana Quibus Matris Dei Mysteria Laudantur cum novenario de Mysterio Conceptionibus (...)(Salamanca: Eugenio García de Honorato, 1724). Available via Google Books.

Psalterium Decem Chordarum Superadditum Hieroglyphicis Marianis (Salamanca: Eugenio García de Honorato, 1724).

Orbis eucharisticus: ubi materialis mundi creatio, figuraeque Antiqui Testamenti ad eucharistiae sacramentum adaptantur, aliaque argumenta usque ad viginti quinque orations de hoc mysterio (Salamanca: Eugenio García de Honorato, 1725). In any case present in Murcia, Biblioteca de la Provincia Franciscana de Cartagena.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 356; Antoine de Sérent, ‘Aguilar’, DHGE I, 1062; AIA 38 (1935), 364; AIA 15 (1955), 214-215; José Simón Díaz, Bibliografía de la literatura hispánica, 11 Vols. (Madrid, 1960-1976) IV, n. 2009.

 

 

 

 

Franciscus de Ajofrin (Francisco de Ajofrín/Bonifacio Castellano Lara, May 1719-January 1789)

OFMCap. Spanish friar. Born as Bonifacio Castellano Lara in Anofrin on 20 May 1719. Entered the order in the Castilian province (24 November 1740). Ordained priest on 18 March, 1747. Studied philosophy and theology, to become first vice guardian of the Segovia friary in 1753 and then teacher of philosophy in the El Pardo convent (near Madrid), between 1754 and 1758. Subsequently professor of theology in the El Pardo convent and possibly also in the Segovia convent between 1759 and 1762. In any case in Madrid around 1763. In this period he defended the work of the jesuit José Francisco Isla. In 1763, due to his piety, prudence and intellectual capacities, he received a commission by the Congregatio de Propaganda Fidei to travel to Mexico. There he was to collect money for the Congregatio, in order to pay a debt (of no less than 134073 pesos) to the Spanish crown related to the Capuchin mission in Tibet. Francisco travelled barefooted through the Mexican provinces, and gathered 12316 pesos. Thereafter, he returned to Spain (October 1767). The following year, he was assigned the position of historian or archivist of his province, with the task to write about the history of his province and the missionary activities of the Capuchin order in general. Resulted a.o. in the production of several volumes of history and a series of Saints' lives/biographies of Capuchin friars. He also wrote works of canon law, meditative works, sermons, penitentiary songs, a diary of his own labours and travels in the New World, and stimulated the production and circulation of works by other religious authors (such as the Historia del famoso predicador fray Gerundio de Campazasof José Francisco de Isla SJ). Francisco died on January 16, 1789 in the convent of S. Antonio del Prado, Madrid.

works

Tolle et Lege. The library of the Real Academia de la Historia in Madrid still has more than 70 volumes of (mostly unedited) materials concerning Francisco de Ajofrín under the collective title Tolle et Lege. These volumes contain many sermons, short theological treatises, christmas songs, penitential songs and verses, local historical notes etc.), and also contain autograph versions of works that were published during his life time. These volumes include several hagiographical ventures (Vida del B. Bernardo de Corleone; Vida del B. Girolamo de Corleone; Vida del B. Archangelo Lesley; Vida del S. Fidela de Sigmaringen; Vida, Virtudes y milagros del B. Lorenzo de Brindis), a Carta familiar de un sacerdote (on the Capuchin mission in Tibet), a Diario (lengthy diary with loads of ethnographical, biological, architectonical and other details concerning his travels in Mexico), and a Historia sacro-profana de la ilustre villa de Ajofrín, y aparición de su milagrosa imagen de Nuestra Señora de Gracia, venerada a siete leguas de la dicha villa, en el convento de reverendos padres agustinos calzados del lugar de San Pablo de los Montes de Toledo..., manuscrito presentado al Consejo de Castilla por su autor en 1774.

Carta familiar de un sacerdote, respuesta a un colegial amigo suyo: en que le dà cuenta de la admirable conquista espiritual del vasto imperio del gran Thibèt, y la mission que los padres Capuchinos tienen allí, con sus singulares progressos hasta el presente. Dase también una noticia succinta de la fundación de esta Penitente Seraphica Familia; de los santos que la ilustran, Cardenales, Arzobispos; de su observancia, y austeridad, missiones que tiene en todo orbe, provincias, conventos, y religiosos en que se halla propagada, con orras noticias historico-eclesiasticas (México, imprenta de la Biblioteca Mexicana, 1765/revised edition Madrid, 1772).

Dissertación critico-apologética a favor de los privilegios de la bula de la Santa Cruzada (...) (Madrid, 1776/Madrid: Imprenta de Saturnino de Ancos, 1857)

Espejo de paciencia y resignacion: Vida, virtudes, y milagros de S. Serafín de Montegranario, ú de Asculi, religioso lego capuchino, canonizado por nuestro santo padre Clemente XII (Madrid: Joaquín Ibarra, 1779).

Vida, virtudes y milagros del Beato Lorenzo de Brindis, General que fue de los Capuchinos, fundador de esta santa provincia de Castilla y embajador dos veces a nuestro católico monarca Felipe tercero (Madrid: Joaquín Ibarra, 1784). A shortened version of this work appeared as: Compendio de la vida del Beato Lorenzo de Brindis (...) (Madrid: Joaquín Ibarra, 1784). Revised and extended editions of the first edition appeared after the canonization of Lorenzo da Brindisi (Barcelona, 1881 & Madrid, 1904).

Admirable y pasmosa vida del capuchino escocés, llamado en el siglo Jorge Lesleo y en la religión Arcángel de Escocia (...) (Madrid: Antonio Fernández, 1787).

Diario del viaje que por orden de la Sagrada Congregación de Propaganda Fide hizo a la América septentrional en el siglo XVIII el P. Fray Francisco de Ajofrín, capuchino, ed. Vicente Castañeda y Alcover & Buenaventura de Carrocera, 2 Vols, Real Academica de la Historia, Archivo documental español XII-XIII (Madrid: Real Academia de la Historia, 1958-1959). This work appeared also as: Diario del viaje que hicimos a México Fray Francisco de Ajofrín y fray Fermín de Olite, capuchinos, manuscrito en la Biblioteca Nacional de Madrid, ed. Genaro Estrada (México: Antigua librería Robredo, de J. Porrúa e hijos, 1936); Diario del viaje que hizo a la América en el siglo XVIII el p. Fray Francisco de Ajofrín, 2 Vols. (México: Instituto Cultural Hispano Mexicano, 1964) [with much important bio-bibliographical information]

Tratado teológico-místico-moral en que se explica, según los principios más sólidos, la bula "Pastoralis curae" de la santidad de Benedicto XIV sobre el confesor extraordinario de las monjas (Madrid: Imprenta de Pedro Marín, 1789). Posthumous work with polemical overtones.

El ayuno natural: disposición preparativa para la sagrada comunión combatido por el P. Fr. Francisco de Ajofrin, religioso Capuchino; nuevamente sostenido por el Dr. D. Manuel Custodio... de la Universidad de Sevilla (Sevilla: por Don Josef Padrino y Solis, 1790). Revised posthumous publication.

Several of his works can now be accessd via Archive.org, Google Books and other digital portals.

literature

Eduard d'Alençon, Bibliotheca Mariana, 25; Revista de Archivos, Bibliotecos y Museos 15 (1906), 392-294; Andrés, Vitalidad seráfica I, 210-218; LexCap.,609; Missionalia Hispanica 11(1954), 209-244; DSpir V, 1016-1017; Robert Ricard, 'Sur Fr. Francisco de Ajofrin, voyageur au Mexique (1763)', Journal de la Société des Américanistes 37 (1948), 340; Diario del Viaje (see above); Collectanea Franciscana 36 (1966), 56-86; DHGE, XVIII, 680-681; Margarita García Luna Ortega & José N. Iturriaga de la Fuente, Viajeros extranjeros en el Estado de México (Mexico: UNAM, 1999), passim.

 

 

 

 

Franciscus de Amore (Francesco d'Amore da Corleone, fl. second half 16th cent.)

OFM. Italian friar from Sicily.

works

Sermone della vane speranze del mondo, con l'occasione della morte di Filippo II re delle Spagne (Palermo: Giovanni Antonio De Francisci, 1599). For the whereabouts of this work, see: http://edit16.iccu.sbn.it/scripts/iccu_ext.dll?fn=10&i=15951

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 357; Giuseppe Maria Mira, Bibliografia siciliana: ovvero, Gran dizionario bibliografico delle opere edite e inedite, antiche e moderne di autori siciliani o di argomento siciliano I, 36.

 

 

 

 

Franciscus de Angelis (Francisco de los Angeles, fl. c. 1643)

OFMDisc. Spanish discalceat friar. Member of the San Pablo province. Preacher and exegete.

works

Considerationes in Tota Pulchra Es Maria. Cum festivitatibus ipsius Virginis, et Patriarcharum nostrorum Seraphici Dominici et Francisci (Madrid: Francisco Garcia de Arroyo, 1643). Accessible via Google Books, via Europeana.eu, and via the university library of Madrid.

Considerationes in Evangelia Festivitatum Christi, & Angelorum cum Patriarchis nostris Dominico, & Francisco cum aliis Sanctis: MS Valladolid, Conv. San Diego?

Considerationes in Evangelia praesentantiorum Dei Mysteriorum, Sanctorumque nostrae Seraphicae Religionis: MS Valladolid, Conv. San Diego?

Considerationes in Evangelia Festivitatum Sanctorum cum Historia Ruth: MS Valladolid, Conv. San Diego?

Elucidationes in fere totam Sacram Scripturam: MS Valladolid, Conv. San Diego? It would amount to a concise biblical commentary on near all biblical books.

Elucidatio in Evangelia: MS Valladolid, Conv. San Diego?

De Sermonum Speculatione: MS Valladolid, Conv. San Diego? A preaching manual?

Adventuale, Quadragesimale, & Mariale: MS Valladolid, Conv. San Diego?

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 358; AIA15 (1955), 222-223; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 241; José Simón Díaz, Bibliografía de la literatura hispánica, 11 Vols. (Madrid, 1960-1976) X, nos. 2603-2604; Manuel de Castro, Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 115 (no. 318); Iberian Books Volumes II & III/Libros Ibéricos Volúmenes II y III, 65.

 

 

 

 

Franciscus de Angulo (Francisco de Angulo/Francisco Angulo, fl. 1584)

OFM. Spanish friar. Member of the Granada province. Preacher and provincial definitor. Lived in the Nuestra Señora de Loreto friary in 1584.

works

Vida de V. Fr. Juan Cabrera: MS Archivo Prov. San Gabriel ?

Tratado 12 sobre la regla de los frayles menores: Sevilla, Bibl. Conv. Franc. Obs. Litt.C.129 ?

Meditaciones sobre la regla serafica por singolas dias: MS Sevilla, Bibl. Conv. Franc. Obs.?

Descripción Histórica de los conventos de San Stefano, S. Clara y San Lorenzo de Montilla: MS Madrid, Archivio General OFM., 56.3.50 ?

Libro memorial de la fundación y cosas notables deste Convento de nuestra Señora de Loreto y novicios que se han recibido y de las visitas que en el se han hecho: Ms. Convento de Loreto, without signature. See the 2011 study of Salvador Rodríguez Becerra. Work by the same author?

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 359; Salvador Rodríguez Becerra, 'San Francisco Solano y el convento de Nuestra Señora de Loreto', in: El franciscanismo en Andalucía, vol. XVI. San Francisco Solano en la Historia, Arte y Literatura de España y América, ed. M. Peláez del Rosal (Priego de Córdoba: Asociación Hispánica de Estudios Franciscanos, 2011), 189-206.

 

 

 

 

Franciscus de Aqua Putrida (Franciscus de Aquapudrida/Francesco d'Acqua Putrida/Francesco Spineti, fl. 1340)

OM. Italian friar from the Terra Laboris (Naples) province. Went through the theology degree program (magister bullatus in 1323? Cf. Sbaralea), and was lector of philosophy and theology, as well as custos.

works

Diadema Philosophorum: MS ? It would have amounted to a compendium of philosophical conclusions.

Quaestiones in quartum Sententiarum: MS ?

literature

Nicolò Toppi, Biblioteca napoletana, et apparato a gli huomini illustri in lettere di Napoli, e del regno delle famiglie, terre, città e religioni, che sono nello stesso regno. Dalle loro origini, per tutto l'anno 1678 (1678), 87; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 360-361, 439; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 286.

 

 

 

 

Franciscus de La Plata (Franciscus de Plata/Francisco de La Plata, fl. early 17th cent.)

OFM. Spanish friar. Lector jubilatus in the San Francisco friary of Sevilla.

works

Sermón en la fiesta del Glorioso San Nicolás de Tolentino, predicado en el Insigne Convento de San Agustín de Sevilla (Sevilla: Gabriel Gamarra, 1607).

Sermón en la Festividad del Glorioso San Iuan Evangelista, llamada Ante Portam Latinam, predicado en la Santa Iglesia de Sevilla a seys de Mayo de 1609 (...) (Sevilla: Alfonso Rodriguez, 1609).

Sermón en la Festividad del Glorioso Sant Iuan Evangelista, predicado en el insigne monasterio de Sancta Clara de Sevilla (...) (Sevilla: Gabriel Ramos, 1609).

Sermón en la Festividad della Gloriosa Santa Clara, predicado en el insigne monasterio de Sancta Clara de Sevilla (...) (Sevilla: Gabriel Ramos, 1609).

Sermón en la festividad que hace la Iglesia a la admirable conversión del Apóstol San Pablo, predicado en el insigne convento de Santa Clara de Sevilla a veinte y cinco de henero de 1609 (...) (Sevilla: Alfonso Rodriguez, 1609).

Sermón en la Festividad del Glorioso San Clemente (...) (Sevilla: Gabriel Ramos, 1609).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 425; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 279; Miguel Ángel Núñez Beltrán, La oratoria sagrada de la época del barroco: doctrina, cultura y actitud ante la vida desde los sermones sevillanos del siglo XVII (Sevilla: Universidad de Sevilla, 2000), 446.

 

 

 

 

Franciscus de La Puente (Franciscus de Ponte/Francisco de La Puente, d. 1715)

OFMCap. Spanish friar. Member of the Granada province. Apostolic missionary in Cumana and Caracas (Venezuela) from ca. 1680 onward. He retired from the mission in 1714, when the missionary pueblos of the Capuchins were placed under the control of the bishop of Puerto Rico died. La Puente went back to Spain and died in the Bayona Capuchin friary in 1715.

works

Catecismo de la doctrina cristiana en el idioma propio de los indios de la nación chaima, ed. Mateo de Anguiano (Madrid: Imprenta Real, 1703).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 425; Buenaventura de Carrocera, Lingüística indígena venezolana y los misioneros capuchinos (Caracas: Universidad Catolica Andres Bello, 1981), 73-75.

 

 

 

 

Franciscus de Aquila (Francesco de L’Aquila, 19 February 1566- 6 September 1641)

OFMCap. Italian friar. Born in L’Aquila (Vastarini family) on 19 February 1566. Was a distinguished fencer in his youth and lived for a while in Rome, under the protection of Giuseppe Malatesta. After a religious conversion, he entered the Capuchins at Penne (Capuchin Abruzzi province) in 1587. Studied theology at Florence and was ordained priest in 1593. On January 7, 1596, he received the preaching licence by the Capuchin minister general Silvestro da Monteleone. After his consignment as provincial minister of the Capuchin province in the Abruzzi (1595-1597) Francesco embarked on a succesful preaching career throughout the Italian peninsula (esp. in the cities of Naples, Palermo, Rome, Florence, Pisa, Genua, Ancona, Modena, and Bologna), and became involved in the establishment of new Capuchin convents (such as the S. Michele convent at L’Aquila in September 1610). After a succesful preaching tour in Palermo at the request of cardinal Giovanni Doria (Lent, 1614), Francesco was asked by the vice-roy of Sicily (Pedro Téllez Girón Guzmán, duke of Osuna) to become his ambassador. Francesco fulfilled several diplomatic missions for the Sicilian vice-roy (who between 1616-1622 was also vice-roy of Naples), and became the latter’s court preacher. Between 1624 and 1627, Francesco once again was provincial minister of the Abruzzi province. He died at L’Aquila on September 6, 1641 and was buried in the S. Michele convent.

works

Sermones. Check!

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 361; A. Dragonetti, Le vite degli illustri Aquilani (Aquila, 1847), 234-235; T. Bonanni, La guida storica della città dell’Aquila (Aquila, 1874), 36-37; Paolino da Bagno, ‘Un cappuccino abruzzese ambasciatore a Malta’, L’Italia francescana 8 (1933), 517-529; Lexicon Capuccinorum (Rome, 1951), 609-610.

 

 

 

 

Franciscus de Alcozer (Francisco de Alcocer/Francisco de Alcoçer, d. 1580)

OFM. Spanish friar from the Santiago de Compostella province. Author of catechistic and other works of pastoral and moral theology. He also revised the third part of the chronicle of Marco de Lisbon.

works

Confessionario Breve y muy provechoso paralos penitentes (Salamanca: Iuan de Canoua, 1568/Salamanca: Alexandro de Canoua, 1572/Cordoba: Francisco de Cea, 1592/Madrid: Lorenço de Ayala, 1598/Barcelona: Sebastian Matevad, 1615/Alcala de Henares: Juan Gracian, 1619). For more editions, see Castro (1996). The 1568 edition is available via the library of the Universidad Complutense in Madrid, and via Google Books. See for the 1592 edition also the Fondo Antiguo de la Universidad de Granada. The 1619 edition can be found via Archive.org

Tratado del Iuego compuesto por Fray Frãcisco de Alcoçer en el qual se trata copiosamente quando los jugadores pecan, y son obligados a restituyr (...) (Salamanca: Andrea Portonariis, 1559). The 1559 edition is available via the library of the Universidad Complutense in Madrid, and via Google Books. See also Europeana.eu [https://www.europeana.eu/et/item/92004/UCM____UCM___BH_FLL_249683C33H25_sp ].

Reglas de Rezar el Officio Divino, y como se ha de dezir la Missa segun la sancta yglesia Romana, como lo rezan y dizen los frayles menores (Salamanca: Iuan Canoua, 1566).

literature

Wadding, Scriptores (ed. Rome, 1906), 77; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 356; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 241 & (ed. Rome, 1908) I, 255; Antoine de Sérent, ‘Alcozer’, DHGE II (1914), 30; AIA40 (1980), 173-182; Manuel de Castro y Castro, Escritores de la Provincia Franciscana de Santiago. Siglos XIII-XIX, Liceo Franciscano. Revista de Estudio e Investigacion XLVIII (2a Epoca): 145-147 (Santiago de Compostella, 1996), 22-26.

 

 

 

 

Franciscus de Alvarez de Villanueva (Francisco de Álvarez de Villanueva, fl. late 18th cent.)

OFM. Spanish Franciscan missionary. Born in Asturias and a member of the Castilian province. Was sent to Peru in 1770 and later to Chili. Procurator of missions in Ocopa. He traveled back to Spain in 1775 and again in 1790. In Madrid, he became Comisario Procurador de las Misiones de Ocopa, as successor of Pedro González de Agüero. He died in Madrid. In his works on the American colonies, he included a wealth of information on customs and natural history, partly deriving his info from other sources.

works

Noticia del establecimiento y población de las colonias inglesas en la América septentrional; religión, orden de gobierno, leyes y costumbres de sus naturales y habitantes; calidades de su clima, terreno, frutos, plantas y animales; y estado de su industria, artes, comercio y navegación: sacado de varios autores (Madrid: Imp. Antonio Fernández, 1778). Available via Archive.org and via the digital collections of the University of Sevilla.

Relación historica de todas las misiones de los padres franciscanos en las Indias y proyecto para nuevas conversiones en las riberas del afamado rio Marañón (1781).?

Diario del viaje que hicimos a las conversiones de las fronteras de Huánuco, partido de la Intendencia de Tarma, Arzobispado de Lima, de Pataz o Cajamarquilla, Intendencia y Obispado de Trujillo, el padre Guardián del Colegio de Propaganda Fide de Santa Rosa de Ocopa, Fr. Manuel Sobreviela, el padre ex-comisario Fr. Francisco Álvarez de Villanueva y el padre secretario de las visita Fr. Vicente Gómez en el año de 1787 (1788).

literature

B.H. Slicher van Bath, De bezinning op het verleden in Latijns Amerika 1493-1820. Auteurs, verhalen en lezers (Groningen, 1998), passim; La web de las biografías [http://www.mcnbiografias.com/app-bio/do/show?key=alvarez-de-villanueva-francisco]

 

 

 

 

Franciscus de Aquis Bormiis (Francesco d'Aquis Bormio/Francesco Sirmondi, ca. 1535-1583)

OFMCap. Italian friar who joined the order around 1555, after studies in Bavaria and Milan. Entered the order in Milan. Preacher, missionary in Creta and Valteline, and co-founder of a new province - the Capuchin province of Schwitzerland (starting with a convent at Altdorf in the Uri canton). Guardian and successful itinerant preacher. Visitated and reformed (women's) cloisters. Since 1576 active as counterreformer in Veltin, which shows, among other things, in the production of his (now lost?) Acta Disputationis a P. Francisco de Bormio habitae in Rhaetia cum quodam ministro haeretico, De la Roxhelf nuncupato, de Sanctissimo Eucharistiae Sacramento (1576). General definitor in 1581 and general commissary for the Swiss mission. Involved with the erection of the Altdorf friary, and subsequently the friaries of Stanz (1582) and Luzern (1585). He apparently was well-esteemed by Cardinal Borromeo.

works

Acta Disputationis habitae in Rhetia cum quodam Ministro Haeretico de la Rochelf nuncupato de Sanctissimo Eucharistiae Sacramento (Milan, 1576).

Lettere (written between May and August 1567): Milan Ambros. F. 110. Inf.

literature

Dionisio da Genova, Bibliotheca scriptorum O.M.S.Francisci Capuccinorum, 163-164; Zacharia Boverio, Annalium seu sacrarum historiarum Ordinis Minorum S. Francisci qui Capucini nuncupantur II (ed. Lyon, 1639), 65-68; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 361; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 242; Lexicon Capuccinum (Rome, 1951), 619-620; Rainald Fischer, Die Gründung der Schweizer Kapuzinerprovinz(Fribourg, 1955), 37-89; DHGEXVIII, 704-705; R. Fischer, `Francis von Bormio', Fidelis, 68, 4 (1981), 15-35.

 

 

 

 

Franciscus de Aracoeli (Francisco de Araceli/Francisco de Aracaeli, 1651-1720)

OFM. Portuguese friar. Preacher

works

Sermão da canonização de S. Paschoal Baylon: pregado em a tarde do segundo dia do solemne triduo, que celebrou o Convento de São Francisco do Porto em 4. de Agosto de 1691 (Coimbra: Antonio Dias da Costa, 1692). Check Arquivo-Biblioteca da Catedral de Ourense 2/9/400(10).

Sermão de São Joseph, que pregou no Mosteyro da Madre de Deos de Monchique na profissaõ de sua irmãa a Madre Soror Luiza Clara de Aracaeli o P.Fr. Francisco de Aracaeli (Coimbra: Antonio Dias da Costa, 1692).

Norma viva de Religiosas. Tratado historico e panegyrico, em que se descreve a vida, e acçoens da Serva de Deos a Madre Leocadia da Conceiçam, Religiosa no recoleto Mosteyro da Madre de Deos de Monchique. Escrita pelo Padre Fr. Francisco de Aracaeli, Pregador jubilado, Religioso de São Francisco da Provincia de Portugal (Lisbon: Miguel Manescal, 1708). Check Lisbon, BN R.12123 P. Also Accessible via the British Library and via Google Books.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 361; Tipografia portuguesa do século XVII: Letras A e B, 126-127.

 

 

 

 

Franciscus de Aragon (`Il Bresciano', d. 1493)

OFMObs. Italian (Sicilian) friar of royal (Napolitan) descent. Entered the order on Sicily or Campania, and became a celebrated preacher and theologian. Befriended Pope Sixtus IV, who gave him the function of inquisitor, and later (1481) made him pontifical legate at the court of the King of Castille. Died at Brescia (1493). Author? He is often mixed up with Francesco de Campobasso and with Francesco Sansone da Brescia.

literature

F. Gonzaga, De origine seraphicae religionis franciscanae ejusque progressibus(Rome, 1587), 488; Wadding, Annales XV (Quaracchi, 1933), 338 (an. 1506); Mariano da Firenze, Compendium Chronicarum, AFH 4 (1911), 331; Bullarium Franciscanum Novum Series III (Quaracchi, 1949), 624, 745, 750, 761, 786, 843, 856, 883; M.R. Pazos, ‘Los franciscanos españoles en el pontificado de Sixto IV (1471-1484)’, AIA 2nd series 10 (1950), 78-79; Bibliotheca SanctorumV, 1050-1051; DHGE, XVIII, 682-3

 

 

 

 

Franciscus de Aregatiis (Franciscus Ragatius/Francesco Aregazzi, Francesco d'Aregazzi, ca. 1375-1427 [1437?])

OMConv. Italian friar from Cremona. Doctor of theology and canon law. Present for his order at the Council of Constance (and also at the Council of Basel?). Bishop of Cremona and Bergamo.

works

Homiliae Dominicales totius anni & sermones diversae. Check!

In philosophiam et theologiam (schooltexts). Never edited? MS?

Comm. in Epistolas Pauli. MS?

Sermones de sanctis. MS?

literature

Wadding, Annales Minorum, check!; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 430; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 242, 281; Biographical Index of the Middle Ages, 83.

 

 

 

 

Franciscus de Arimino (Franciscus Ariminensis, fl. second half 15th cent, d. after 1469)

OMConv. Italian friar from Bologma. Master of theology. Present at the Counculs of Ferrara and Florence, and funerary preacher at the burial of Eugenius IV. Provincial minister in 1450 [for more details, see Sbaralea].

works

Tractatus de Sanguine Christi [capp. 31]: Vat. Lat. 3705 (an. 1463)

Sermo Conceptionis Gloriose: Naples, Naz. VII.G.29 ff. 194-202v

Tractatus quatuor de immaculata conceptione B.M. Virginis, nempe Thomae de Rossy, Andreae de Novo Castro, Petri de Candia, Francisci de Arimino, ed. P. Piana, T. Szabò & A. Emmen (Quaracchi, 1954).

Conciones quadragesimales & per annum.

literature

Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 243; Etzkorn, IVF, 40-41; J. Gaudemet, Revue historique de droit français et étranger, 74:3 (1996), 495.

 

 

 

 

Franciscus de Arriba (Francisco de Arriba, d. 1623)

OFM. Spanish friar. Member of the Concepción province. Born in 1552. Bishop-elect of Ciudad Rodrigo (1622).

works

Operis conciliatorii gratiae et liberi arbitri creati perfectam concordiam... explicantis, pro conciliandis controversiis istius temporis circa materiam auxiliorum gratiae, quod duodecim libris complendum est, tomus primus... authore R.P.F. Francisco de Arriba (...) (Paris: apud L. Sonnium, 1622).

Variarum difficiliumque speculativae theologiae quaestionum libri quatuor; in quibus praecipue de simplicitate divini esse ac personarum Trinitate, de Coexistentia vera & reali omnium creaturarum ab aeterno in Aeternitate Divina, De duplici ordine sub quo Deus operatur ad extra, & aliis (...) (Paris: Apud Laurentium Sonnium, 1623). Available via Google Books and via the Bibliothèque Numérique de Lyon [https://numelyo.bm-lyon.fr/f_view/BML:BML_00GOO0100137001100457790?pid=BML:BML_00GOO0100137001100457790&pg_titre= ]

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 361-362; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 243; Isaac Vázquez, ‘Fr. Francisco de Arriba, OFM, en las controversias ‘de auxiliis”, Verdad y Vida 23 (1965), 463-508; Manuel de Castro, Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 89 (no. 128).

 

 

 

 

Franciscus de Ascensione (Francisco de Ascensión, d. 1654)

OFMDisc. Spanish friar from Aguilar de Campo (Burgos diocese). Member of the San Pablo province. Theologican with mystical inclinations and confessor of Beatriz de Langa. He would have died in 1654 in the San Diego de Valladolid friary.

works

Vida de la V. Doña Beatriz de Langa. It was included in Juan de San Antonio, Chronica de la Santa Provincia de San Pablo II, 404ff.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 362; Archivo Ibero-Americano 26 (1926), 404.

 

 

 

 

Franciscus de Avila (fl. 1500)

OMObs. Spanish friar.

works

La vida y la muerte, o vergel de discretos (1508), ed. Pedro Manuel Cátedra García, Espirituales Españoles. Serie maior, 2 (Madrid, Fundación Universitaria Española - Universidad Pontificia de Salamanca, 2000). The work was issued in 1508 in Salamanca by Han Gysser. A copy of that 1508 edition is now in the Huntington Library, San Marino, California (only known copy?).

 

 

 

 

Franciscus de Ayeta (Francisco de Ayeta, fl. late 17th cent.)

OFM. Spanish Franciscan friar, missionary and apologetic order historian/polemicist. Born in Pamplona in or around 1640. He joined the Franciscans around the age of nineteen and soon after his ordination mover to New Mexico. Active as visitor of the Santo Evangelio province (New Mexico), as commissary of the Inquisition in New Spain and, after 1683, as procurator for Franciscan missions in the New World in Madrid. While scrutinizing the missions in New Mexico, he anticipated the incipient Pueblo Revolt and informed the colonial authorities. His information came too late to stop the revolt, which started in August 1680 and caused chaos in the New Mexico region for nearly fifteen years. Francisco de Ayeta was apparently the first to organise a relief effort for fugities from New Mexico who sought refuge in El Paso, and coordinated other relief efforts and concomitant missionary undertakings. This included assistance in the re-settlement of Tigua Indians in and after 1782 in locations protected from from Spanish settlers. In this context Francisco de Ayeta assisted in the creation of the pueblo annex mission of Corpus Christi de la Isleta (present-day Texas). As a visitor and as procurator for Franciscan missions, he defended the missionary presence in new Spain of the regulars and the Franciscans in particular over against spokesmen of the secular clergy. He probably died sometime during the 1690s.

works

Defensa de la verdad consagrada a la luz de la justicia (…) (s.n., s.a. [1680]). Available via Google Books.

Apología del orden de San Francisco en América (ca. 1690).?

Defensa de la provincia del Santa Evangelio de México sobre la retención de los curatos y doctrinas?

Ultimo recurso de la provincia de San José de Yucatan sobre despojo de parroquias?

Crisol de la verdad manifestada por el R.P.R. Francisco de Ayeta, Religioso de la orden seraphica de N.P. San Francisco, Comissario General del Santo Oficio, Ex-Custodio, y Visitador dos vezes de las conversiones de la Nueva Mexico, Padre de la Provincia del Santo Evangelio de Mexico, Procurador general en esta Corte de las Provincias de las Indias, en virtud de sus poderes, En defensa de dicha su provincia sobre el despojo, y sequestro de las 31. Doctrinas de que la removio el Reverendo Obispo D. Juan de Palafos, siendo Visitador del Reyno. En contravencion De los sacros Privilegios, que los Sumos Ponifices la concedieron à instancias de los señores Reyes, como Delegados Apostolicos de las Indias (...) (s.n., 1693). Available via Google Books.

literature

Beristain de Souza, Biblioteca Hispano-americana septentrional (Mexico, 1816) I, >>; AIA28 (1927), 197-222; José Simón Díaz, Bibliografía de la literatura hispánica [BLH], 11 Vols. (Madrid, 1960-1976) VI, nos. 1903-1909; Carlos E. Castañeda, Our Catholic Heritage in Texas, 7 Vols. (Austin: Von Boeckmann-Jones, 1936–1958/Reprint New York: Arno, 1976), Vols. I-III, passim; C. L. Sonnichsen, Pass of the North: Four Centuries on the Rio Grande, 2 Vols. (El Paso: Texas Western Press, 1968-1980) I, >>; W. H. Timmons, El Paso: A Borderlands History (El Paso: Texas Western Press, 1990), passim; B.H. Slicher van Bath, De bezinning op het verleden in Latijns Amerika 1493-1820. Auteurs, verhalen en lezers (Groningen, 1998), passim; Andrew L. Knaut, The Pueblo Revolt of 1680: Conquest and Resistance in Seventeenth-Century New Mexico (University of Oklahoma Press, 2015), passim.

 

 

 

 

Franciscus de Barbarano (Franciscus Barbaranus/Francesco de’Mironi di Barbarano/Francesco da Vicenza, 1583-1656, 1583-1656)

OFMCap. Italian friar. Born in Vicenza, as the first son in the noble Barbarono de'Mironi family: father the lawyer Druso, and mother Druna's second wife, the Venetian noble woman Laura Querini. Baptised Girolamo Francesco. He began studies in civil and canon law as an adolescent. In 1614, against the wishes from his mother, he opted for the religious life, and joined the Capuchins at Bassano, taking the name Francesco. In the Capuchin order, he studied philosophy and theology, and he became active as a preacher (Lenten preacher in various places within the Venetian state, starting in Conselve), guardian (Arzignano (1627-) and Vicenza (1629-1630 & 1635-) novice master and historian. Active as a pastoral care worker in Castelnuovo outside Vicenza during the great plague epidemic of 1630/31. He combined his pastoral and other activities with the production of a number of spiritual and historical works. After 1647, his declining health forced him to stop preaching. He settled in Vicenza and continued to write until he died of the plague in 1656.

works

Francesco's literary production was large, parts of it remained in manuscript format and much is lost. See below for some works that have been identified.

Orologia spirituale, cioè Prediche pertutte le feste della Santissima Vergine (Venice, 1641). Ascription tot totally secure.

Direttorio alla vita cristiana et spirituale. Opera di sommo profitto a qualonque stato di persone, secolari, ed anco religiose (Venice: Giovanni Battista Costano, 1646).

Historia Ecclesiastica della città, territorio e diocesi di Vicenza, 6 Vols. (Vicenza, 1649-1762) [The first of these volumes, from 1649, lists the local saints, the second one (1652) the local beati, and the third one (1653) the not officially beatified people renowned for their saintly lifestyle. These were the only volumes published during Francesco's lifetime. Volumes four to six were published much later: the fourth one the high ecclesiastical figures and scholars from Vicenza and its diocese was published in 1760, the fifth and the sixth one the churches, monasteries and other important institutions, were published in 1761 and 1762. This belated publication of the final volumes was made possible thanks to the financial sponsorship of Elisabetta Bissari, the widow of a cousin of Francesco, Girolamo Barbaran.

Gioiello spirituale del cristiano formato con le preziosissime gemme delle virtù teologali (Vicenza, 1650).

Annali della città, territorio e diocesi di Vicenza (1651), an autograph now kept in Vicenza, Biblioteca civica Bertoliana.

Monile Spirituale Hominis Christiani (Vicenza: Eredi Pietro Grossi, 1651).

Lucerna della confessione, quale con suoi chiarissimi splendori fugando le tenebre di qualunque ignoranza illumina confacilità e brevità il cristiano di quanto è obbligato sapere e fare per degnamente ricever il santo sacramento della penitenza (1655)? Not sure as to whether this was ever printed, although the licence for its publication had been issued. Possibly the death of the author forestalled its publication.

literature

L. Wadding, Scriptores Ordinis Minorum (ed. Rome, 1906), 78; Bernardo di Bologna, Bibliotheca scriptorum ordinis minorum S. Francisci capuccinorum (Venice, 1747), 92; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 368-369; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 245 & (ed. Rome, 1908) I, 260; G. Mazzuchelli, Gli scrittori d’Italia (Brescia, 1758) II-1, 242; Domenico Bortolan, Il p. Francesco Barbarano de' Mironi storico vicentino (Vicenza: Typ. San Giuseppe, 1893); Eduard d’Alençon, Bibliotheca Mariana Ordinis Minorum Capuccinorum(Rome, 1910), 27; A. Teetaert, ‘Barbarano’, DHGE VI, 577 & XVIII, 771-772; Giovanni Crisostomo da Cittadella, Biblioteca dei frati minori cappuccini della provincia di Venezia (Padua, 1945), 111-118; Lexicon Capuccinum, 640; DSpir V, 1099; Giovanni Mantese, Lo storico vicentino p. Francesco da Barbarano O.F.M. Cap. 1596-1656 e la sua nobile famiglia, Odeo Olimpico, 9-10 (Vicenza: Accademia Olimpica, 1972); Cristina Scarpa, 'Francesco da Vicenza', in: Dizionario Biografico degli Italiani 50 (1998), 37-38 [http://www.treccani.it/enciclopedia/francesco-da-vicenza_(Dizionario-Biografico)]

 

 

 

 

Franciscus de Bellavalle (François de Beauveau, d. 1533)

OM & OFMC. French friar rom the Lorraine region. Professed in Metz and obtained the licence of theology in 1506 and the doctorate in 1511. Between 1514 and 1523 he was guardian of the Parisian friary for two terms. In between, in 1517, he was in Rouen. In 1518, John Mair dedicated his edition of Scotus’s Reportata to him, mentioning him as a theologian and guardian in Paris, yet unclear whether this meant he was guardian at that particular time. François de Beauveau pops up repeatedly in documents that show he represented the Franciscan friary in Paris before the theology faculty between 1524 and 1528. In 1526 he was elected provincial minister of the French province. He died as guardian of the Troyes friary on April 3, 1533.

literature

A. Beluet, ‘Nécrologe des franciscains d’Auxerre’, Archivum Franciscanum Historicum 3 (1910), 311; H. Martin, Le métier de prédicateur, 172; J.K. Farge, Registre des Procès Verbaux 1524-1533, 35, 95, 102, 186, 191; J.K. Farge, Biographical Register, no. 33; Robert Sauzet, Mendiants et réformes. Les réguliers mendiants acteurs du changement religieux dans le royaume de France (1480-1560) (Tours: Publications e l’Université de Tours, 1994), 19.

 

 

 

 

Franciscus de Bosco Valdebiensis (Francesco Dal Bosco di Valdobbiadene/ Il Castagnaro, 1563-1640)

OFMCap. Italian lay friar from the Venice province. Entered the order in 1583. Long-term infirmarer and practical medicine and pharmacological specialist.

works

La prattica dell'infermiero di Francesco Dal Bosco di Valdebiadene detto il Castagnaro, minorita capuccino, nella quale con osseruationi fondate nell'uso di moltissimi anni s'addottrina l'assistente e caritatiuo infermiere per ben conoscere e ne' casi repentini applicar li rimedij proportionati a' mali de suoi infermi. Con indice publicato uno delle osseruationi e l'altro delle cose notabili (Verona: Giovanni Battista Merlo, 1664/Venice: Giovanni Giacomo Hertz, 1666/Venice: Giovanni Giacomo Hertz, 1669/Bologna: Gioseffo Longhi, 1677/Venice: per il Prodocimo, 1687)/La pratica dell'infermiero di Francesco Dal Bosco di Valdebiadene detto il castagnaro, minorità capuccino (Venice: Domenico Lovisa, 1702). The 1664 and 1687 editions are accessible via Google Books and via the Biblioteca Nazionale Centrale Vitt. Emanuele in Rome. The 1677 edition is also accessible via Google Books, via the Biblioteca Nazionale Centrale Vitt. Emanuele in Rome, and via the British Library. The 1666 and 1669 editions are accessible via the Österreichische Nationalbibliothek and also via Google Books.

literature

Bernardus de Bononia, Bibliotheca Scriptorum OFMCap, 92; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 372; Sbaralea, Supplementum III, 227; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 372; Umberto Tergolina-Ghislanzoni, 'Fra Francesco detto il 'Castagnaro' speziale infermiere', Le Venezie Francescane 3 (1934), 175-181G. Crisostomo da Cittadella, Biblioteca dei frati minori cappuccini della provincia di Venezia (1535-1939) (Padova, 1944), 282f; Lexicon Capuccinum, 639-640; Angelo D’Ambrosio, "Herbis non verbis redeunt in corpora vires'. I rimedi curativi nell’Italia del Seicento: Felice Passera da Bergamo e Francesco Dal Bosco di Valdobbiadene, speziali e infermieri cappuccini', Collectanea Franciscana 86:3-4 (2016), 669-705; Bert Roest, '‘Acciò le anime dei fedeli non morissero disperate’: Capuchin Friars, the Plague and Plague treatises in the Early Modern Period', Franciscan Studies 78 (2020), 237-250; Anna Maria Foli, La farmacia di Dio. Antichi rimedi per la salute, il buon umore, la bellezza e la longevità dalla tradizione monastica e francescana (Edizioni Terra Santa, 2020), passim.

 

 

 

 

Franciscus de Burgo (fl. second half 17th cent.)

OFMRef. Irish friar. Professor of philosophy at louvain university. Later missionary in the British Isles and theology lector in St. Isidore in Rome. Near the end of his life guardian of the St. Ambrose friary in Prague.

works

Bibliotheca Succincta Et Portatilis, Sive Directorium Concionatorum, 2 Vols. (Cologne, 1680/Cologne: Balthasar Joachi Endterl, 1691). A preaching handbook with preaching themes, biblical exempla, moralities, etc. Accessible via the Národni Knihovna National Library in Prague, the Bayerische Staatsbibliothek Munich and via Google Books.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 373.

 

 

 

 

Franciscus de Bustamente (Francisco de Bustamente, d. 1562)

OFM. Spanish friar. Guardian, lector and missionary in New Spain, versed in Nahuatl. Took a stance against the veneration of an Amerindian image of the Virgin of Guadelupe, and also wrote to the Spanish king on matters of slavery.

works

Sermons. Cf. Elenes (2010)

Cartas: a.o. MS British Library, Harl. 3570 f. 253v. Cf. the studies of Morales (1973) and Sherman (1979).

literature

Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 248; Francisco Morales, Ethnic and Social Background of the Franciscan Friars in Seventeenth Century Mexico (Academy of American Franciscan History, 1973), 56; William L. Sherman, Forced Native Labor in Sixteenth-century Central America Lincoln-London: University of Nebraska Press, 1979, 173ff, 221; Robert Stephen Haskett, Visions of Paradise: Primordial Titles and Mesoamerican History in Cuernavaca (Norman: University of Oklahoma Press, 1991), 41, 215; Alejandra C. Elenes, Transforming Borders: Chicana/o Popular Culture and Pedagogy (Lanham-Boulder-New York-Toronto-Plymouth, Lexington Books, 2011), 108;

 

 

 

 

Franciscus de Bustamente II (Francisco de Bustamente, fl. 1600)

OFM. Spanish friar from the Aragon province. Choir master in the Zaragoza friary ca. 1576.

works

Ceremonial de la orden de S. Francisco para los frayles y monjas de Aragon, el qual se mando recopilar en el capitulo provincial celebrado en Zaragoça año de 1600 (...) (Zaragoza: Angelo Tavano 1601). The first version of this work was apparently conceived as early as 1576.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 373; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 248.

 

 

 

 

Franciscus de Caldarola (Francesco Piani da Caldarola, d. 1507) beatus

OMObs. Italian friar. Born in Pian de'Bussi (Caldarola). Joined the order Francesco in the Colfano friary (Camporotondo di Fiastrone), studiued the arts, philosophy and theology and was ordained in or around 1449. Became a very active preacher along well-established Observant lines (anti-Jewish diatribes, anti-sodomy rhetorics, social peace rhetorics, propagation of passion devotion and devotion to the Virgin. He foiunded the confraternity of St. Maria del Monte in Colfano (compiled for this also the statutes), which focused on devotional and penitental practices and forms of practical charity, and also became responsible for the local Annunziata hospital.

works

Capitoli della Regola della Fraternità di Maria ss, del Monte, ed. Milzia de Santoni (Camerino, 1891)

literature

L. Tassi, Memorie relative al B. Francesco Piani da Caldarola, sacerdote M.O. della Provincia Picena (Fabriano, 1891); F. Feliziani, Il B. Francesco Piani da Caldarola (Camerino, 1934); G. Stacchiotti, Vita del B. Francesco da Caldarola (Tolentino, 1937); Bibliotheca Sanctorum, V, 1153-54; Lo scrigno di Caldarola. La Madonna del Monte. Il Beato Francesco. La confraternita, ed. Angelo Antonio Bittarelli (Tolentino, 1992); Viviana Grifi Cammilleri, Intorno alla vita del beato Francesco da Caldarola (Tolentino, 20070; Viviana Grifi Cammilleri, Intorno alla vita del beato Francesco da Caldarola (Tolentino, 2007).

 

 

 

 

Franciscus de Candia (Francesco di Candia, fl. early 15th cent.), doctor fertilis

OM. Italian friar. Lector of theology in Bologna (1405)

works

In quatuor libros Magistri Sententiarum Commentarii: MS Check!

Sermo Francisci Cretensis: Florence, Bibl. Laurenz. Med. 233 plut. 28. Check ascription and signature!

literature

Wadding, Scriptores, 79; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 373; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 248 & (ed. 1908) I, 263; B. Pergamo, AFH, 27 (1934), 27.

 

 

 

 

Franciscus de Campobasso (Aragonensis, d. 1480?)

OFMObs. Spanish friar, active in Italy as preacher. Author?

works

to be continued

literature

F. Gonzaga, De origine seraphicae religionis franciscanae ejusque progressibus (Rome, 1587), 433; Mariano da Firenze, Compendium Chronicarum, AFH 4 (1911), 325; Wadding, Annales XIV (Quaracchi, 1933), 78 (an. 1473), 244 (an. 1480) & Annales XV (Quaracchi, 1933), 449 (an. 1513); Bibliotheca Sanctorum V, 1051-1052; DHGE, XVIII, 682.

 

 

 

 

Franciscus de Cannobio (Francesco de Canobio/Francesco Mazzirono, c. 1490-1570)

OFM & OFMCap. Italian friar. Entered the Franciscan Observants at the age of 22, but later switched to the Capuchins (Milan province). Author of a Chronographia that was later used by Marco de Lisboa and Zaccaria Boverio for their own chronicles. Other Capuchin historians seemingly have not used his work very much.

works

Volumen Chronographicum, in quo fidelissime exaravit res gestas ab initio a Viris illustribus suae Familiae usque ad annum 1570. Written in Italian? Formed a source for the Annals of Boverio.

'Die Lebensweise der ersten Kapuziner im Südtessin. Brief des Francesco Mazzirono an seine Mittbürger in Cannobio. Bigorio, 1540', in: Von Wanderbrüdern. Einsiedlern und Volkspredigern: Leben und Wirken der Kapuziner im Zeitalter der Reformation, Quellen zur Enstehung der franziskanischen Reform und zu ihrer frühen Entfaltung im deutschen Sprachraum (Edition Coelde-Butzon und Bercker Verlag, 2003), 262-264.

literature

Bernardus de Bononia, Bibliotheca Scriptorum OFMCap, 93; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 373-374; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 248 & (ed. 1908) I, 263; Legendario Cappuccino V, 298-302; Valdemiro Bonari, I Cappuccini della Provincia milanese dalla sua fondazione, 2 Vols. (Crema: Tip. S. Pantaleone di Luigi Meleri, 1898) II, 28-29; Monumenta Historiae OFMCap III, 374-376; Lexicon Capuccinum, 621 (with some additional references).

 

 

 

 

Franciscus Canisvilla (François van Hondeghem/Frans van Hondeghem, d. 1664)

OFMRec. Belgian (Flemish) friar. Born in Hasebrouck. Joined the Franciscans in the Flemish Saint Joseph province.

works

Cynosura Salutis, sive Patrocinium B. V. M. obtinendi praxes optimae (Ypres (Ieper): Philip Lobel, 1644). Accessible via the digital collections of the University Library of Ghent and via Google Books (yet it does not always show up there with a normal title search, try Franciscus Van Hondeghem).

Fas Seraphica, sive Francisci Seraphici ad evangelicam perfectionem praxis optima (Ypres (Ieper): Philip Lobel, 1645).

Beatae et Gloriosae Virginis Mariae Maternum vivat ac Regium, sive imago phaeniceae puritatis et Immaculatae Conceptionis illius (Brussels: Philippus Vleugaert, 1659). Accessible via the digital collections of the University Library of Ghent and via Google Books.

Domus Propitiationis Pauperis, sive Patrocinium Beatae Mariae Deiparae (Brussels: Franciscus Vivien, 1655). Accessible via the Nórodni Knihovna National Library in Prague, via the Biblioteca Nazionale Centrale Vitt. Emanuele in Rome, and via Google Books.

Hypotyposis, sive Lux Meridiana Festivi et Immaculati Conceptus ab Ecclesiae Luminaribus majoribus et minoribus dimanata (Brussels: Philippus Vleugaert, 1660).

Benjamin Campioen voor de Onbevleckte Ontfangenis van d'alder-heylighste Maghet Maria (Brussels: Philippus Vleugaert, 1662/Bruges: Lucas van den Kerchove, 1663). The 1663 edition is accessible via the digital collections of the University Library of Ghent and via Google Books.

literature

Juan de San Francisco, Bibliotheca Universa Franciscana I, 373, 379 [Franciscus de C.V.M.]; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 248; Servais Dirks, Histoire littéraire et bibliographique des frères Mineurs de l'observance de St.-François en Belgique et dans les Pays-Bas (Antwerp: Van Os-De Wolf, 1885), 229.

 

 

 

 

Franciscus de Cardenas (Francisco de Cárdenas/de Valencia, fl. mid 17th cent.)

OFM. Spanish friar. Franciscan missionary and historian, active in Latin America

literature

B.H. Slicher van Bath, De bezinning op het verleden in Latijns Amerika 1493-1820. Auteurs, verhalen en lezers (Groningen, 1998), passim

 

 

 

 

Franciscus de Carpegna (Francesco da Carpegna, d. 1741)

OFMCap. Italian friar.

literature

Renato Raffaele Lupi, ‘Padre Francesco da Carpegna’, Voce Francescana 22 (2002),187-191, 202-204. 

 

 

 

 

Franciscus de Casaro (Francisco del Casar, fl. later 18th cent.)

OFMDisc. Spanish friar. Member of the San José province around 1776.

literature

AIA21 (1924), 319-320.

 

 

 

 

Franciscus de Castillo (Francisco del Castillo/Francisco del Castello de Cartagena, fl. 1550)

OFM. Spanish friar. Religious poet and exegete in the Cartagena province in 1558.

works

Proverbios de Salomo, interpretados en metro Español, y glosados (Cuenca: Juan de Canova, 1558).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 374; AIA 36 (1933), 106; José Simón Díaz, Bibliografía de la literatura hispánica, 11 Vols. (Madrid, 1960-1976) VII, 6635-6636; Manuel de Castro, Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 100 (no. 218; Rodríguez, ‘Autores espirituales’, Repertorio de historia de las ciencias eclesiásticas en España, VII Vols. (Salamanca: Universidad Pontificia, 1967-1979) III, 459(no. 95).

 

 

 

 

Franciscus de Castillo II (Franciscus Castellus/Franciscus del Castillo/fl. 16th cent.)

OFM. Spanish friar from the Los Angeles province.

works

Tractatus de Praeservatione Deiparae semper Virginis ab Adamitica Labe: MS Sevilla, Bibl. Conv. S. Antonio, 200 [check!]

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 374.

 

 

 

 

Franciscus de Castro (Francisco de Castro, fl. late 17th cent.)

OFM. Spanish friar. Theology lector in the San Buenaventura College in Sevilla.

works

Idea virtuosa, oracion funebre panegirica a las honrras, que celebro el venerable Orden Tercero de Penitencia de N. P. S. Francisco, E. dia treinta de Enero de 1695. años a su siempre estimada, venerable Sierva de Dios, y Hermana Isabel de la Cruz, cuyo cuerpo yaze sepultado en su capilla (Sevilla: Juan Francisco de Blas, 1695). Accessible via the British Library and via Google Books.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 375.

 

 

 

 

Franciscus del Castillo Velasco (Francisco de Castillo Velasco, fl. mid-seventeenth cent.)

OFM. Spanish friar. Born in Madrid. Became a member of the Franciscan order in the Castille province, where he advised the Inquisition and became lector in Alcalá (around 1641?). Produced a lengthy Scotist Sentences commentary and a treatise on the sacraments.

works

Tractatus de sacramentis in genere (1636): Madrid Bibl. Nac. 13744).

Subtilissimi Scoti doctorum super tertium sententiarum librum, tomus I, De incarnatione Verbi divini, et praeservatione Virginis Mariae ab originali; Tomus II De tribus virtutibus theologicis fidei, spei et charitatis (Antwerp: Apud Petrum Bellerum, 1641). Available via Google Books.

Subtilissimi Scoti Doctorum super tertium sententiarum librum tomus secundus: de tribus virtutibus theologicis, fidei, spei, et charitatis (Antwerp: Apud Petrum Bellerum, 1641). Available via Google Books.

Cynosura salutis, sive patrocinii B.V. Mariae obtinendi praxes optimae (Ypres, 1644).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 374; DThCat II, 1835; AIA26 (1926), 179-180; AIA 15 (1955),254-255; Castro (1973), p. 554 (§ 553); José Simón Díaz, Bibliografía de la literatura hispánica, 11 Vols. (Madrid, 1960-1976) VII, no. 6637; Manuel de Castro, Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 101 (no. 221).

 

 

 

 

Franciscus de Castrocaro (Francesco da Castrocaro, fl. first half 16th cent.)

OFM. Italian Observant friar with humanist tendencies. Member of the Bologna province.

works

Decastichon. A laudatory poem included at the beginning of the Caeliloquii Alberti Marchesii (Bologna, 1509).

Oratio Venerandi P. Fratrus Francisci de Castrocaro ordinis Minorum Observan. provintiae Bonon. Habita in comitiis Carpensibus, praesertim adversus Martinum Luterum (Bologna: Hieronymus de Benedictis, 1521). Held at the Franciscan general chapter of Carpi in 1521, and issued with a preface by Giovanni Antonio Faminio. Assessible via the British Library and via Google Books.

literature

Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 249; Adriano Prosperi, 'America e Apocalisse. Note sulla 'cinquista spirituale' del Nuovo Mondo', in: Idem, America a Apocalisse e altri saggi (Pisa-Rome: Istituti editoriali e poligrafi internazionali, 1999), 29-30; The New World in Early Modern Italy, 1492-1750, ed. Elizabeth Horodowich & Lia Markey (Cambridge: CUP, 2017), 65.

 

 

 

 

Franciscus de Cavanzo (Francisco de Cavanzo/Francisco de Cauanço, fl. second half 17th cent.)

OFM or OFMCap? Spanish friar.

works

Informe en que se ponen de manifiesto las proposiciones, y materias que se tratan en el libro, cuyo titulo es: Regla de la tercera orden elucidada; y los motivos que tiene la orden (...) de san Francisco para suplicar en el Real consejo de Castilla (...) (Madrid, 1673). Present in the Biblioteca de Galicia, FA-XVII-53. It is reaction to the Regla de la tercera orden elucidada, issued by the Capuchin friar Martín de Torrecilla in 1672.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 375 [Franciscus Cavanzo, same friar?].

 

 

 

 

Franciscus de Cazeres (Francisco de Cazeres, fl. second half 16th cent.)

OFM. Spanish friar and member of the Castile province.

works

Sumario de las grácia y indulgencias que gozan los Hermanos Terceros de San Francisco (Sevilla, 1585).

Ceremonial de los officios divinos segun el uso de la Iglesia Romana (Toledo: Pedro Rodriguez, 1571).

Los siete dias de la semana de la Creacion del Mundo (Antwerp: Petrus Bellerus, 1612). A Spanish translation of the French work La Sepmaine; ou, Creation du monde (1578) by the Gascon Huguenote (!) courtier and poet Guillaume de Salluste Du Bartas.

literature

Nicolao Antonio, Bibliotheca Hispana Sive Hispanorum: Qui usquam unquamve sive Latinâ sive populari sive aliâ quâvis linguâ scripto aliquid consignaverunt notitia I (Rome, 1672), 317; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 375; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 249-250.

 

 

 

 

Franciscus de Ceccano (Francesco da Ceccano, fl. 18th cent.)

OFMCap. Italian friar and member of the provincia Romana.

works

Pregi del Santissimo Rosario con sue meditazioni sopra i 15 misteri colle Indulgenze addette a questa santa divozione, come puranco la spiegazione del Pater noster ed Ave Maria ed una utilissima osservazione circa il S. Sacrifico della Messa (Rome: Salomoni, 1760).

Vita della Serva di Dio Suor Mariangela Vigili Terziaria professa Carmelitana, in due libri descritta (Rome, 1765).

Discorsi spirituali e morali (Rome, ?).

Esposizioni morali del sagro libro dell'Apocalisse profittevoli ad ogni cristiano da vari autori raccolte (Rome: Salomoni, 1773).

literature

Catalogus Scriptorum Ordinis Minorum S. Francisci Capuccinorum, ab anno 1747 usque ad annum 1852, sive Appendix ad Bibliothecam Scriptorum Capuccinorum a P. Bernardo Bononiensi (...) (Rome: Gaetano A. Bertinelli, 1852), 22.

 

 

 

 

Franciscus de Cedrate (Francesco da Cedrate/Piantanida, d. ca. 1750)

OFMCap. Italian friar from the Milan province. Sculptor.

works

Tabernacolo ligneo, altare maggiore della Chiesa di S. Antonio di Cassano d'Adda [http://www.vivicassano.it/Conosci_Cassano/Chiesa_S_Antonio/tabernacolo.html ]

literature

Valdemiro Bonari, I Cappuccini della Provincia milanese dalla sua fondazione, 2 Vols. (Crema: Tip. S. Pantaleone di Luigi Meleri, 1898) II, 655-657; Lexicon Capuccinum (Rome, 1951), 622 (with additional info).

 

 

 

 

Franciscus de Chambéry (Franciscus Camberiensis/Franciscus Cambariensis/François de Chambéry/François Genand/Charles François de Chambéry, d. 5 February 1634)

OFMCap. French friar. Born in Chambéry. Studied law and fulfilled legal functions in the Chambéry senate before joining the Capuchin order in 1595 (profession on 25 January 1596). Fulfilled several administrative posts within the order (guardian at Chambéry between 1602 and 1605; definitor for his province from 1609 onwards; provincial of the newly created Savoy province between 1614 and 1618). Renowned preacher, missionary and peace broker. Friend of Franciscus de Sales. Author of at least two works: an episcopal history and a work of religious exercises for Capuchin monks and nuns. He died in the friary of Bellay in 1634

works

De Reverendissimis et Religiosissimis almae Augustanae Praetoriae Ecclesiae Episcopis historiographica narratio: MS Bibl. Diocesi di Saluzzo ??

Regulares et Religiosae PP. Capuccinorum Exercitationes, in Quattuor Libros Distributae (Lyon: Ludovicus Muguet, 1634) [work of religious excercises, influenced by the teachings of Ignace of Loyola and Francis of Sales. The 1634 edition is accessible via the Bibliothèque Municipale/Bibliothèque Numérique of Lyon and via Google Books]. Some older bibliographers mention editions dating from 1624 and 1627, yet we have not been able to trace those.

literature

Bernardus de Bononia, Bibliotheca Scriptorum OFMCap, 93 & 94; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 373 & 388; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 248; Rosier St. François (1925), 112-115; Lexicon Capuccinum (Rome, 1951), 622; Collectanea Franciscana, 30 (1960), 234ff; Dict de Spir, V, 1033-34; DHGE, XVIII, 712.

 

 

 

 

Franciscus de Chierciaro (Francesco da Chierciario, fl. second half 17th cent.)

OFMCap. Italian friar from the Cosenza province.

works

Corona della santissima Trinità (Cosenza: Mollo, 1680).

literature

Bernardo da Bologna & Dionigi da Genova, Bibliotheca scriptorum Ordinis minorum S. Francisci Capuccinorum retexta et extensa, 93; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 375.

 

 

 

 

Franciscus de Ciudad Rodrigo (Francisco de Ciudad Rodrigo, fl. 1650)

OFM. Spanish friar and preacher.

works

Panegyrim de Immaculata Conceptione Virginis Mariae (Alcalá, 1651).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 375; Archivo Ibero-Americano (1955), 257.

 

 

 

 

Franciscus de Conceptione (Francisco de la Concepción, fl. 1650)

OFMDisc. Spanish friar from the San Diego province. Consultant for the inquisition.

works

Progressus statusque litigii super praecedentias inter Augustinianos et Discalceatos Franciscanos (1654).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 376.

 

 

 

 

Franciscus de Conceptione (Francisco de la Concepción, fl. 1700)

OFMDisc. Spanish friar from the San Pablo province in Castille. Active as a missionary in China and later in Manilla (Philippines).

works

Compendiaria breviorque via spiritualis ad ultimam cum Deo unionem adipiscendam (1695).

Quae essentialiter requiruntur ad legem Dei amplectendam, & sanctum Baptismum recipiendum (1700).

to be continued...

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 376.

 

 

 

 

Franciscus de Conceptione (Francisco de la Concepción, d. 1733)

OFMDisc. Spanish missionary from the San José province, active in China. Died in Manilla in 1733.

works

Relacion. See: L. Perez, 'Relacion del P. Francisco de la Concepcion, misionero de Cochinchina', Archivum Franciscanum Historicum 10 (1917) 175-184.

De Theologia Mystica (1727): ? He would have sent this work for approval to the general chapter of Rome (1723).

Adversus Errores Comphutii Philosophi Sinarum tractatus: ?

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 376; Severiano Alcobendas, ‘El P. Francisco de la Concepción, misionero de China (1696-1733)’, AIA 2 (1942), 307-355; Manuel de Castro,Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 116 (no. 320).

 

 

 

 

Franciscus de Concha (Francesco de la Concha, d. 1584)

OFMCap. Italian friar from the Naples province. During a Lenten sermon campaign, he would have been taken captive on the Sicilian coast by Turkish pirates, who apparently sold him into slavery in Algeria. According to Capuchin sources he provided spiritual care to fellow Christian slaves in Algeria and died in captivity in 1584. In or before 1580, he supposedly was able to send a letter from Algeria to his provincial vicar about his situation.

works

Lettera sulle miserie e consolazioni della sua schiavitù (Palermo, 1580). Check.

literature

Bibliotheca scriptorum Ordinis minorum S. Francisci Capuccinorum, 93; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 377; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 250; Apolinaro da Valencia, Bibliotheca Fratrum Minorum Capuccinorum Provinciae Neapolitanae (Naples, 1886), 91-92.

 

 

 

 

Franciscus de Conegliano (d. 1623)

OFMCap. Italian friar. After having become a widow and raising his children, he joined the Capuchins in the Venetian province in 1588. Once an ordained priest, he became guardian of Asolo (1599), and later of Ostiglia (1602), and Mantova (1604). In this period he became well-acquainted with the Mantova Gonzaga ducal family, for whom he also fulfilled diplomatic tasks. He was among the founders of the Tyrol province and, as an architect, he was involved with the building of several friaries in Tyrol and Bavaria, and he also fulfilled several additional stints as guardian in Innsbruck, Munich, Salzburg and Würzburg. He died in Munich in 1623. Several letters and other documents survive, especially concerning his ongoing contacts with the Gonzaga's. For more detailed information about his life and works, see especially the entry of Rotraut Becker in the Dizionario Biografico degli Italiani.

works

Epistolario. See: Davide da Portogruaro, 'L'epistolario del P. Francesco da Conegliano con la famiglia Ducale di Mantova', Le Venezie francescane 5 (1936), 142-157, 195-204 & 6 (1937), 85-97.

literature

Analecta OFMCap 3 (1887), 313-314; Agapit Hohenegger, Geschichte der Tirolischen Kapuziner-Ordensprovinz (1593-1893), 2 Vols. (Innsbruck : Wagner, 1913-1915) I, 85; Le Venezie francescane 4 (1935), 143, 195; Davide da Portogruaro, 'L'epistolario del P. Francesco da Conegliano con la famiglia Ducale di Mantova', Le Venezie francescane 5 (1936), 142-157, 195-204 & 6 (1937), 85-97; Lexicon Capuccinum, 622-623 (with some additional bibliographical references to older works); Rotraut Becker, 'Francesco da Conegliano', Dizionario Biografico degli Italiani 49 (1997) [http://www.treccani.it/enciclopedia/francesco-da-conegliano_(Dizionario-Biografico)/ ]

 

 

 

 

Franciscus de Contarinis de Venetiis

OM. Italian friar.

works

Speculum Perfectionis (Ital.): Naples Naz. XIII.D.130.

literature

To be continued

 

 

 

 

Franciscus de Cordoba (Francisco de Cordoba/Francisco de Corduba/Franciscus Cordubensis, d. after 1578)

OFM. Spanish Observant friar from the Santiago (Saint Jacob) province. Provincial minister. Confessor of Empress Mary of Austria and Queen Anna of Spain.

works

Sermo Habitus Francofordiae in solemnitate omnium Sanctorum, coram serenissima Bohemorum Regina, quo, expresso Dei verbo, ostenditur, Quae sit methodus ad fidei controversias componendas (Prague: Georgius Malantricus, 1562/Frankfurt a.M., 1562). Accessible via Paris Bibl. Nationale D. 128572 and via Google Books. A new edition was issued more than 20 years later with a slightly different title: Concio F. Francisci Cordubensis (...) Habita Francofordiae in solenni Omnium Sanctorum festo, coram Serenissima Romanorum et Bohemorum Regina, qua expresso Dei verbo, ostenditur, Quae sit methodus ad fidei controversias componendas (Ingolstadt: Wolfgang Eder, 1586/(Ingolstadt: Wolfgang Eder, 1606). This edition is likewise accessible via Google Books. Check also the webportal of the Bayerische Staatsbibliothek Munich (http://www.digitale-sammlungen.de)

Annotationes Catholicae in Religionis articulos a Sectariis controversos, quibus candidus lector dogmatum dissidia haud difficile sedare poterit(Vienna, 1567/Cologne: Apud maternum Cholinum, 1572). Accessible via the Staatliche Bibliothek Regensburg, via the Bayerische Staatsbibliothek Munich, and via Google Books.

Libellus de Officio Praelatorum, his temporibus Necessario (Prague: Georgius Melantrichus ab Aventino, 1562). Accessible via the Stadtbibliothek Augsburg, via Google Books, and via the webportal of the Bayerische Staatsbibliothek Munich (http://www.digitale-sammlungen.de). The full title of the work is >Francisci Cordvbensis Ordinis minorum regulis observantiae, à confessionibus Serenissimae Bohemorum Reginae, olim verò Provincialis ministri provinciae Sancti Iacobi in Hispania Libellus de offitio Praelatorum, his temporibus necessario (Prague: Georg Melantrich, 1562).

Concideraciones Acerca de la Libertad del Concilio de Trento (May 1562). (Partly?) published in Revista Española de Teologia44 (1984), 532-537.

Cartas y Considerationes. A number of these are listed in Castro (1996), 86f. Some of these have been edited in the Revista Española de Teologia 44 (1984), 532-550 and in Concilium Tridentinum XIII, 489-500, 656-660.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 377; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 250; Manuel de Castro y Castro, 'Francisco de Córdoba OFM censor de Trente', Revista Española de Teología 44:2-169 (1984), 515-551; Klaus Ganzer, ‘Ein unbequemer Reformer am Rande des Konzils von Trient: der Franziskaner Franziskus von Córdoba als Berater Ferdinands I’, in: Geschichtsdenken, Bildungsgeschichte, Wissenschaftsorganisation. Ausgewählte Aufsätze für Laetitia Boehm anläßlich ihres 65. Geburtstages, ed. G. Melville et.al. (Berlin, 1996), 437-474; Manuel de Castro y Castro, Escritores de la Provincia Franciscana de Santiago. Siglos XIII-XIX, Liceo Franciscano. Revista de Estudio e Investigacion XLVIII (2a Epoca): 145-147 (Santiago de Compostella, 1996), 85-87.

 

 

 

 

Franciscus de Cracovia (fl. ante 1437)

OM. Polish friar.

works

Ruthenus: MS Kraków Biblioteka Jagiellonska 1464, pp. pp. 1-124 (a. 1437) & 1563 (before 15th cent.), ff. 4r-5r (fragment); [inc & expl.: 'Apprehenderunt septem mulieres virum unum' ( Is 4, 1); 'Hec verba de futuri contingentibus predixit Ysayas propheta'].

literature

http://www.mirabileweb.it/title/ruthenus-title/194123 ; Catalogus codicum manuscriptorum Medii Aevi Latinorum qui in Bibliotheca Jagellonica Cracoviae asservantur. Volumen XI numeros continens inde a 1501 usque ad 1575, ed. Anna Kozlowska (Cracow: Bibliotheca Jagellonica-Officina editoria Ksiegamia Akademicka, 2016).

 

 

 

 

Franciscus de Cremona (Franciscus de Aggregatis/ Ragatius ???, d. 1437)

OM. Italian friar. Doctor of theology in Bologna, later bishop of Bergamo. Present at the council of Constance in 1414.

works

Conciones in Concilio Constantiniensi: Mentioned in Fabricius, II, 192f; Zawart, 292

Homiliae dominicales: Mentioned in Wadding, 92f [other opinion Fabricius, II,109]

literature

Wadding, Script, 77, 92; Sbar., Suppl, I, 257; B. Pergamo, AFH, 27 (1934), 35-36.

 

 

 

 

Franciscus de Domfront (François de Domfront, fl. 17th cent.)

OFMCap. French friar.

works

Scientia Principis Christianissimi. I have not yet been able to trace this work.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana II, 147 [Joannes de Defont]; Biografia universale antica e moderna ossia Storia per alfabeto della vita pubblica e privata di tutte le persone che si distinsero per opere, azioni, talenti, virtù e delitti XXII, 156-157; Dictionnaire historique, critique et bibliographique, contenant les vies des hommes illustres, célèbre ou fameux de tous les pays et de tous les siècles (...) XI, 161.

 

 

 

 

Franciscus de Elejondo (fl. mid 18th cent.)

OFM. Spanish friar from Mondragón? Scotist theologian, lector and provincial (1752-1755) in the Cantabria province. He published in collaboration with Juan Antonio de Ubillos in 1655 a Scotist Philosophia rationalis (San Sebastián, 1755) and a Philosophia transnaturalis

works

Philosophia rationalis (San Sebastián, 1755).

Philosophia transnaturalis.

literature

AIA2 (1942), 465-467.

 

 

 

 

Franciscus de Emper (Francisco Emper/Francisco de Emper, fl. 17th cent.)

OFMDisc. Spanish friar. Member of the Valencia province of San Juan. Preacher and guardian of the San Juan de Ripa friary.

works

Acta V.Fr. Didaci Mazon Provinciae S. Joh. alumni ab anno 16276 ad usque 1647: MS Once apparently kept in the Provincial order archives of the Valencia province.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 381; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 252.

 

 

 

 

Franciscus de Empoli/de Emporio (Franciscus de Sancto Simone/Francesco da Empoli/Francesco di San Simone da Pisa, fl. 1360)

OMConv. Italian Franciscan friar. Usury theorist. Unknown where and when he entered the order. It would seem that he taught at Oxford, probably sent there as a baccalaureus sententiarum by the general chapter of Marseille (1343). In any case still in Oxford in 1345, when the provincial chapter of his home province, held in Pisa, reserved funds for his continued stay at Oxford University [Archivio di Stato di Pisa, Fondo S. Francesco, n. 1, c. 6r.]. The De conformitate of Bartolomeo da Pisa even suggests that Francesco obtained the doctorate at Oxford. Francesco was in any case back in Italy in 1347, when he is mentioned as vicar in the Santa Croce friary of Florence, and on 28 May 1359 he was appointed professor of theology at the Studium Generale of Florence. One year later, in 1360, he was elected provincial minister of the Tuscany province, a position he held until 1367 and possibly again between 1369 and his death in Florence on 12 October 1370. Shortly after his return to Italy, Francesco became involved with a dispute about the nature and the legitimacy of interest for loans, public debt and loan insurances in the context of the creation of the Florentine Monte vecchio (1345/7), and he wrote an interesting scholastic treatise on these issues.

works

Quaestio super Materiam Montis Communitatis Florentiae/Determinatio de materia Montis: MSS BAV, Vat. Lat.,4272 (14th cent.), ff. 128v-133v; BAV, Vat.Lat. 2660, ff. 267r-270v; Monteprandone, Biblioteca Comunale 39, ff. 187-190; Florence, Biblioteca Laurenziana, S. Croce, Plu. 31 dext., ff. 151-154 [the most complete and dependable MS]. Passages of the work of Francesco can also be gleaned from the works of various of his opponents in the debate (such as Lorenzo Ridolfi, Domenico Pantaleoni etc.). See for instance, Lorenzo Ridolfi, Tractatus universi iuris (Venice, 1586) VII, ff. 43v-44v; J. Kirshner, 'A note on the Authorship of Domenico Pantaleoni's Tract on the Monte Comune of Florence', Archivum Fratrum Praedicatorum 43 (1973), 73-81 & J. Lechner, 'Kleine Beiträge zur Geschichte des englischen Franziskaner-Schrifttums im Mittelalter', Philosophisches Jarbuch der Görres-Gesellschaft 3 (1940), 379-382. For an edition, see: Quaestio de Monte, ed. L. Armstrong, Mediaeval Studies 61 (1999), 28-44.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 381; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 284-285; M. Villani, Cronica (Florence, 1846) II, 295f & III, 106 [see also the new 1995 edition of this work by G. Porta]; Statuti della Università e Studio fiorentino dell'anno 1387, ed. A. Gherardi (Florence, 1881), passim; Bullarium Franciscanum VI (1902), no. 599; Bartolomeo da Pisa, De conformitate vitae b. Francisci ad vitam Iesu, Analecta franciscana, IV (Quaracchi: Ad Claras Aquas, 1906), 340; M. Bihl, 'Ordinationes Fr. Bernardi de Guasconibus ministri provincialis Tusciae pro bibliotheca conventus S. Crucis Florentiae a. 1356-1367', Archivum Franciscanum Historicum 26 (1933), 147; E. Mancini, 'Un francescano empolese amico di Franco Sacchetti', Archivum Franciscanum Historicum 16 (1923), 432; J.T. Noonan jr, The Scholastic Analysis of Usury (Cambridge, MA, 1957), 122, 204; A.B. Emden, A Biographical Register of the University of Oxford to A.D. 1500 (Oxford, 1959) III, 164; Cesare Cenci, 'Silloge di documenti francescani trascritti da P. Riccardo Pratesi', Studi Francescani 62 (1965), 390; Cesare Cenci, Fr. Guglielmo Centueri da Cremona, Trattato 'De iure Monarchiae' (Verona, 1967), 14f.; P.G. Pesce, 'La dottrina degli antichi moralisti circa la liceità del contratto di assicurazione', Assicurazione 33 (1966), 42f; A. Spicciani, 'Un dibattito teologico sulle 'prestanze' nella Firenze del secolo XIV', Aevum 49 (1975), 157-165 (an updated version in: Idem, Capitale e interesse tra mercatura e povertà nei teologi e canonisti dei secoli XIII-XV (Rome, 1990), 97-111); E. Spagnesi, 'Aspetti dell'assicurazione medievale', in: L'assicurazione in Italia fino all'Unità. Saggi storici in onore di E. Artom (Milan, 1975), 47-49; Julius Kirshner, 'Storm over the Monte comune: Genesis of the moral controversy over the public debt of Florence', Archivum Fratrum Praedicatorum 53 (1983), 219-276; Julius Kirshner, ''Ubi est ille?' Franco Sacchetti on the Monte comune of Florence', Speculum 59 (1984), 556-584; M.W. Sheehan, 'The Religious Orders, 1220-1370', in: The History of the University of Oxford, ed. J.I. Catto, 3 Vols. (Oxford, 1984) I, 203; Julius Kirshner, 'Francesco da Empoli' in: Dizionario Biografico degli Italiani 49 (1997), 729-731; Lawrin Armstrong, ‘The politics of usury in‘Trecento’ Florence: the ‘Quaestio de Monte’ of Francesco da Empoli’, Mediaeval Studies 61 (1999), 1-44; Etzkorn, IVF, 111; Mattia Fochesato, ‘Francesco da Empoli e Pietro Strozzi: un dibattito su usura e speculazione nella Firenze del Trecento’, Studi Francescani 109 (2012), 73-114.

 

 

 

 

Franciscus de Genua (Francesco da Genova/Francesco Neri/Di negro, 1573-1650)

OFMCap. Italian friar from Genoa. After studies with the Jesuites in Rome, Francesco returned to Genua and entered the Capuchin order (noviciate and profession (15 may 1591) in the St. Barnabas convent). Ordained priest in the 1590s. Became a renowned preacher. Nominated apostolic preacher by Pope Urban VIII in 1624, a position he was to keep until 1638. He also became a consultant for teh Sacra Congregatio Concilii and the Sacra Congregatio Episcopum et Regularium. In the mean time, he became procurator general of the Capuchin order between 1625-1637, and general vicar (after the death of Girolamo da Narni on 13 September 1632) between September 1632 and May 1633. During his administrative service in the leading gremia of the Capuchin order, Francesco promoted the Italian translation of the Annales of Boverio, as well as the beatification of Lawrence of Brindisi. In 1638, Francesco returned to Genua, where he died on 22 April 1650 (S. Concezione convent). He left behind a range of theological works, most of which have not yet been printed or edited. The Sermone fatto nel giorno anniversario dell’unione della Serenissima Repubblica di Genova, printed in Genua (1608), is probably the work of the Capuchin friar Francesco Maria da Genova (d.1641).

works

Prediche dell'Avvento e della Quaresimafatta alla presenza di Urbano VIII: MS Genua, Capuchin Provincial Archives, ? Check!

Theologiae Moralis Breve Compendium addita Rethorica Ecclesiastica Distincta in IV Tractatus: Finalmarina, Biblioteca dei Capuccini, ? Check!

Declarationes Quarundam Difficultatum a Sacra Congregatione factae super Sacrum Concilium Tridentium (...): MS Porto Maurizio, Bibl. Munic., ? Check!

Sermone fatto nel giorno anniversario dell'unione della Serenissima Repubblica di Genova (Genua, 1608). [probably by his namesake Francesco Maria da Genova].

literature

Bullarium OFMCap I, 87-88 & II, 376-377; Bernardinus de Bononia, Bibliotheca Scriptorum OFMCap, 97; Sbaralea, Supplementum I, 289; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 412; F. Zaverio da S. Lorenzo, I cappuchini genovesi. Note biografiche (Genua,1912) I, 35-36, 230-231; Pellegrino, Annali dell'ordine dei Frati Minori Cappuccini II, 231-234; Francesco Saverio Molfino, I cappuccini genovesi, 35, 230, 363, 490; Mauro da Leonessa, Il predicatore Apostolico, 89-93; Lex.Cap., 624-625 (with some additional references); Collectanea Franciscana 25 (1955), 308-310; DHGE, XVIII, 718-9

 

 

 

 

Franciscus de Fortio (Francesco da Force, fl. 15th cent.)

OMConv. Italian friar from the Marches. Lector of theology ca. 1450. He taught Scripture as Baccalaureus Biblicus in Florence from July 1458 onward, followed by lectures on the Sentences. He received the title of Master of theology at Florence University in 1460, and was inquisitor in Florence and later custodian of the Sacro Convento di San Francesco in Assisi between 1466 and 1486. In this period he initiated a new inventory of the Convent Archives. In 1486, shortly before his death, he was elected provincial minister.

works

Commentarius super duodecim libros metaphysicales Aristotelis et super octo libros Physicorum: MS. Assisi, Sacro Convento ? [check!]

Commentarius super quatuor libros Sententiarum: MS. Assisi, Sacro Convento ? [check!]

literature

Luca Giuseppe Ceracchini, Fasti teologali ouuero notizie istoriche del collegio de' teologi della sacra università fiorentina dalla sua fondazione fino all'anno 1738 (Florence: Francesco Moücke, 1738), 154; Archivum Franciscanum Historicum 5 (1912), 296; Archivum Franciscanum Historicum 7 (1914), 337; Archivum Franciscanum Historicum 10 (1917), 487; G. Parisciani, I frati minori conventuali delle marche (sec. XIII-XX) (Ancona, 1982), 209; Documentazione di vita assisana, 1300-1530, 2 Vols. (Editiones Collegii S. Bonaventurae ad Claras Aquas, 1975) II, 769, 792-793; Inventario e regesti dell'archivio del Sacro convento d'Assisi (Assisi: Sacro Convento, 1991), 167, 169.

 

 

 

 

Franciscus de Franchis de Vitrio (Franciscus de Vitrio/Francesco de Franchis da Vietri di Potenza, d. 1666)

OFMCap. Italian friar. Born in 1602 in Vietri di Potenza. Entered the Capuchins in 1620. Member of the Basilicata (Lucania) province. After he was ordained priest, he taught philosophy and theology to adolescent friars in the Lucania-Salerno province. He also fulfilled several administrative charges on the (sub-)provincial level. He helped establish a second friary at Vietri, where he died on 10 April 1666. Highly reputed preacher (known to have preached in Venice, Padua and Palermo). Also well-known exegete, notably because of his lengthy Osea commentary.

works

Salvator mysticus, seu Hoseas enucleatus. Opus à rev. patre Francisco de' Franchis, ed. Paolo da Rivello, (Palermo: Eredi Francisco Barralli, 1643/Naples, 1645 [2 Vols.?]/Salerno: Francesco Savio, 1647/Naples: Giacinto Passero, 1671). This commentary, which is also known under the title Commentaria litteralia, et moralia in Hoseam, was published after Francesco’s death by his pupil Paolo da Rivello. The work is not complete, yet contains no less than 2000 pages of spiritual exegesis. Several editions available via the Biblioteca Nazionale Centrale Vitt. Emanuele in Rome, the Biblioteca Complutense in Madrid, via Google Books and via Archive.org [https://archive.org/details/bub_gb_ipRVzZHXAwoC].

Commentaria in Jonam Prophetam (Naples, 1645). Check! We have as yet not been able to trace this work.

literature

Bernardus de Bononia, Bibliotheca Scriptorum OFMCap,93; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 387, 446; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 254 & (ed. 1908) I, 269; Alessandro M. da Serino, ‘Il P. Francesco de Franchis e il suo 'Salvator mysticus’, L’Italia francescana 15 (1940), 29-39, 101-110, 159-168, 299-309; Lexicon Capuccinum (Rome, 1951), 641; DHGE, XVIII, 772; Frederic Raurell, ‘Lo studio e l’esegesi della Sacra Scrittura. Francesco de Franchis da Vietri di Potenza, un originale commento al libro di Oseo’, in: I frati minori cappuccini in Basilicata e nel Salernitano, 409-443.

 

 

 

 

Franciscus de Fraxino (Francisco de Fraxino/Francisco de Frexinali, fl. early 16th cent.)

OFM. Spanish friar. Provincial minister of the San Gabriel province (1523).

works

To be continued. The sermon in honor of Bishop Don Juan Alonso de Moscoso ascribed to him by Sbaralea, is a work by the early seventeenth-century friar Franciscus de Fresneda. See there.

literature

Wadding-Fonseca, Annales Minorum XVI (2nd. ed., 1736), 158; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 255.

 

 

 

 

Franciscus de Fresneda (Francisco de Fresneda, fl. 1615)

OFM. Spanish friar. Member of the Granada province. Lector jubilatus and guardian of the San Francisco friary in Vélez-Málaga.

works

Sermón que predicó el muy R. P. Fray Francisco de Fresneda , lector jubilado y guardián de san Francisco de la Ciudad de Vélez Málaga, included in: Libro de todos los sermones que se predicaron en diferentes ciudades, en las horras y cabo de año del Illustrissimo y Reverendissimo señor Don Juan Alonso de Moscoso , Obispo que fue de las Sanctas Yglesias de Guadix y León y Málaga, electo Arçobispo de Santiago, del Consejo de su Magestad. Passó desta vida a la eterna a 21 de agosto de 1614 años (Málaga: Juan Rema, 1617 [1616?]). This volume is now accessible via the Biblioteca Virtual de Andalucia [http://www.bibliotecavirtualdeandalucia.es/catalogo/es/consulta/registro.cmd?id=1000939 ]

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 387.

 

 

 

 

Franciscus de Funiano (Francesco di Funiano, d. 1579)

OFMCap. Italian friar and member of the Bologna province. Known for his asceticism and a respected theologian and preacher, who preached in many Italian towns. He died in the Faenza friary in 1579.

works

Prediche e Sermoni intorno alle virtù e ai vizi. Never edited? Manuscript once present in the Franciscan friary of Rimini.

literature

Boverius, Annales, ad an. 1579, § 6; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 387-388; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 255; Sigismondo da Venezia, Biografia serafica degli uomini illustri che fiorirono nel francescano istituto, 425.

 

 

 

 

Franciscus de Gioja (Francesco da Gioja, fl. second half 17th cent.)

OFMRef. Italian friar. Theologian and custos in the San Niccolò province (Apulia). Provincial order historian.

works

Historia Provinciae S. Nicolae usque ad Annum 1661: MS Madrid, Archivio Generalis Ordinis ?

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 389.

 

 

 

 

Franciscus de Guadix (Francisco de Guadix, fl. 16th cent.?)

OFM. Spanish friar. Guardian of the Granada friary and theological censor. Language specialist.

works

De Vocabulis ex Arabica lingua ad Hispanam derivatis. Edition?

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 391.

 

 

 

 

Franciscus de Guadix (Francisco de Guadix, fl. 17th cent.)

OFMCap. Spanish friar. Member of the Andalucia province, and lector of the Capuchin friary in Xerez de la Frontera.

works

Sagrado y diuino relox de sol, Christo Sacramentado, que se mostro en el Conuento de Capuchinos de la ciudad de Xerez de la Frontera el tercer dia de Pasqua de Espiritu Santo, en la funcion de colocar el Santissimo Sacramento en el nueuo Sagrario y Tabernaculo (...) Señalole en panegyrica oración el Padre Fray Francisco de Guadix, predicador Capuchino, Hijo de la Misma Provincia, y Lector actual del mismo Convento en 20. dias del mes de Mayo de este año de 1687 (Sevilla: Juan Antonio Tarazona, 1687). Present in the Biblioteca de la Universidad de Sevilla and accessible via Archive,org [https://archive.org/details/A10907613 ]

 

 

 

 

Franciscus de Guerra (Francisco de Guerra, d. 1658)

OFM. Spanish friar from Villagarcia. Member of the Concepción province. Professor/lector of theology, secretary of the minister general Giovanni Battista Visco de Campania. Subsequently Bishop of Cádiz and later of Placencia. Mariologist.

works

Majestas gratiarum ac virtutum omnium Deiparae Virginis Mariae, 2 Vols. (Seville: J. de Ribeira, 1659).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 391; AIA 26 (1926), 199-201; AIA 15 (1955), 308-310; José Simón Díaz, Bibliografía de la literatura hispánica, 11 Vols. (Madrid, 1960-1976) XI, nos. 2716-2718; Manuel de Castro,Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 124 (no. 387).

 

 

 

 

Franciscus de Guevara (Francisco de Guevara, fl. 1700)

OFM. Spanish friar from Aragon. Reached the status of lector jubilatus and was a well-known evangelical preacher.

works

Oracion fúnebre en las Exequias del Católico Rey de España el Sr. Don Cárlos II, celebradas en su sufragio (Zaragoza: Domingo Gascon, 1701).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 391; Félix de Latassa, Bibliotecas antigua y nueva de escritores aragoneses I, 655.

 

 

 

 

Franciscus Henriquez (Francisco Henriquez, fl. early 18th cent.)

OFM. Spanish friar from La Palma (one of the Canary Islands). Member of the San Diego province of the Canary Islands. Reached the status of lector jubilatus. Also provincial definitor.

works

De Supernaturalitate entis (1728). Check!

Juan de San Antonio also mentions a work in the Spanish vernacular on images appearing in the Canarian Islands, yet we have as yet not been able to identify that work.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 392.

 

 

 

 

Franciscus Heredia (Francisco Heredia, fl. second half 17th cent.)

OFM. Spanish friar. Active in the Mexican San Evangelio province. Provincial minister and general procurator for the New Spain order provinces. Present at the General Chapter of Valladolid in 1670.

works

Oración fúnebre en las honras que la religión de S. Francisco hace a sus bienhechores los Señores condes difuntos de Chinchón (Valladolid, 1670). Preached during the general chapter meeting?

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 392; Archivo Ibero-Americano (1967), 455.

 

 

 

 

Franciscus de Herrera (Francisco de Herrera/Francisco de Burgos, Burgos 1551-Piacenza 1609)

OFM. Spanish Observant friar, born in Burgos. Joined the order in the St. Jacob/Santiago de Compostella province. Known as Scotist commentator/lector at the San Francisco convent of Salamanca between 1583 and 1600, and guardian of the San Francisco de Toro friary. Thereafter general procurator and general secretary of his order in Rome. Died in Piacenza (Italy). Wrote several theological disputations and commentaries, as well as a compact Dilucidatio on the most important theological questions dealt with in the Sentences and in (Scotist) Sentences commentaries.

works

De Angelis (Salamanca, 1595).

Disputationes theologicae et commentaria in primum et secundum librum Sententiarum subtilis doctoris Scoti. Per fratrem Franciscum de Herrera (...), 2 Vols. (Salamanca: Andreas Renaut, 1589-1595/1600). Various editions available via Google Books, via the Biblioteca Complutense/Biblioteca Nacional in Madrid, via the Biblioteca Nazionale Vitt. Emanuele in Rome, The Biblioteca Casanata in Rome, and via the Biblioteca Alessandrina in Rome.

Manuale theologicum et resolutissima dilucidatio principalium quaestionum quae communiter in quatuor libris Sententiarum disputantur (Rome, 1606; Barcelona: Sebastianus Mathevad, 1611; Rome: Guglielmus Faciottus, 1610; Paris: Ludovicus Cavallus, 1616; Lyon: Hieronymus de la Garde, 1642; Venice, 1644). Various editions available via Google Books, the Biblioteca Nazionale of Naples, and other digital portals.

Primera parte de la Instrucción cristiana y consideraciones para todas las ferias y domingos de Quaresma (Medina del Campo: J. Godínez, 1604). Present in Paris, Bibliothèque de l'Arsenal, B.A.4 T. 2027.

Tratado de los quatro articulos principales de la regla de s. Francisco (Salamanca: Antonia Ramirez, 1604).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 392; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 258; D. Savall, ‘La interpretación escotista en la provincia de Santiago. Fr. Francisco de Herrera y el pecado de los angeles’, El Eco franciscano 56 (Santiago de Compostella, 1939), 448-459; I. Vázquez, O.F.M., ‘Fr. Francisco de Herrera, OFM, y sus votos en la controversia de auxiliis’, Verdad y vida 23 (1965), 271-318; AIA 28 (1968), 177; José Simón Díaz, Bibliografía de la literatura hispánica XI (Madrid: Instituto 'Miguel de Cervantes, 1976), 540f.; Manuel de Castro, Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 127 (no. 412); DSpirVII, 369-370.

 

 

 

 

Franciscus de Hevia (Francisco de Hevia/Francisco Eicia/Francisco de Evia, fl. first half sixteenth cent.)

OFM. Spanish friar from the Santiago de Compostella province. Probably born at Hevia (Asturia province). Entered the Franciscan order in the Santiago province, where he embarcked on a career as a preacher. He died in 1553. In the course of his life, he published several works, such as a Libro llamado thesoro de ángeles, an Espejo del alma, a Confessionario, and a Praeparatio mortis.

works

Libro llamado tesoro de los ángeles (Astorga, 1547) [Copy in British Library: C.57.c.18]; Thesaurus Angelorum in quo plura habentur praedicatoribus et confessoribus utilia (Astorga, 1547). Seems to be an ars praedicandi of some kind.

Praeparatio mortis (Alcalá, 1558) [This work seems hard to find. It figures on the 1559 Catholic index of F. de Valdés and on that of Trente. For more information concerning the whereabouts of this work, see Isaías Rodríguez, ‘Autores espirituales españoles (1500-1700)’, Repertorio de Historia de las Ciencias eclesiasticas en España 3 (siglos xiii-xvi)(Salamanca, 1971), 480.]

Espejo del Anima. Agora de nuevo collegido dela sagrada scriptura, y de lo que han scripto los santos doctores (Valladolid: Francisco Fernández de Córdoba, 1550). Accessible via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek Munich and via Google Books. [This text, written for a wide audience of lower clerics and educated lay people probably can be regarded as Francisco Hevia’s main work. It consists of four parts of treatises [‘En elprimero se escriben las cosas del ánima, según que puese ser considerada por sí sola. En el segundo se escriben las cosas della, en cuanto es ayuntada al cuerpo (del pecado original y de lo que con él perdió el hombre; de lo que ganacon el bautismo, de los arrobamientos de algunas almas, de la caridad, vida delalma, de los sacramentos regla del ánima, de la caridad para sí proprio y a Dios). En el tercero se escriben otras cosas della, en cuanto es apartada el ánima del cuerpo. En el cuarto se declaran otras cosas, en cuanto será tornado en la resurrección final a su propio cuerpo.’], respectively dealing with 1.) the soul as such (creatio ex nihilo, its excellence, powers, immortality, and the way in which it differs from angelic being), 2). the relationship between soul and body before and after the fall (maintaining that the prelapsarian relationship can be restored, as can be shown with the example of saints, and that Christ and his mother were not blemished by original sin), 3). the nature of death and the judgment after death (a (rather anti-millenarian) part that also contains information on purgatory and hell, the usefulness of intercessory prayers for the dead (even for those in hell)), and 4). the nature of and relationship between individual judgment (after one’s death) and the final judgment at the end of time (after the return of Elia and Henoch and the second coming of Christ). The work is rather traditional, and frequently refers to Scotus to underscore his doctrinal points.]

Confessionario y breve información para toda persona que desea saberse confesar con brevedad.Unknown when it was published for the first time (but probably after 1550, as the Espejo del Alma is mentioned in it). It is repeatedly printed among the works of Louis de Granada, for instance in the latter’s Quarta parte de la contemplación (Saragossa, 1558), ff. 86-103, and also in several Italian translations of Louis de Granada’s works. [The Confessionarioamounts to a confession manual in seven chapters for the use of priests and confessors. Aside from the habitual adhortations, the work insists that parish priests teach their penitents the practice of penance as a proper exmination of their conscience. It urges that penitents choose the same confessor over time, and that confession should at least take place at Christmas, Easter, Pentecost, and at the major feasts of the Virgin Mary.]

Libro llamado Itinerario de la oración donde se declara muy copiosa y provechosamente la santísima oración del Pater Noster, hecho y copilado por el padre fray Francisco de Evia, predicador de la orden de los menores de la provincia de Sanctiago de Obsercancia (Medina del Campo: Guillermo de Millis, 1553). Accessible via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek Munich and via Google Books. An Italian version was prepared by Julio Constantino Recanatensi (Venice, 1581). A modern edition appeared as: Francisco de Hevia, Itinerario de la oración, ed. Manuel de Castro (Madrid-Salamanca: Universidad Pontificia de Salamanca, 1981).

Tres sermones de la Anunciación: MS Madrid, Conv. S. Franc. ? check.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana (Madrid, 1732) I, 380, 393; Sbaralea, Supplementum (ed. 1908) I, 267; H. Reusch, Der Index der verbotenen Bücher (Bonn, 1883) I, 310; Archivo Ibero-Americano 27 (1927), 74-82; Harry Caplan & Henry H. King, ‘Latin Tractates on Preaching: A Book-List’, The Harvard Theological Review 42:3 (Jul., 1949), 190-191; Bibliotheca Catholica Neerlandica Impressa (Den Haag,1954), nos. 3982, 4146, 4265, 4568, 4863; DSpir IV, 1173; DHGEXXIV, 331-332; Manuel de Castro, ‘Hevia’, DSpir VII, 433-434; ; Isaías Rodríguez, ‘Autores espirituales españoles (1500-1700)’, Repertorio de Historia de las Ciencias eclesiasticas en España 3 (siglos xiii-xvi) (Salamanca, 1971), 479-480; Manuel de Castro,‘Bibliografía de las bibliografías franciscanas’, AIA 41 (1981), 36-37.

 

 

 

 

Franciscus de Hita (Francisco de Hita, fl. c. 1630)

OFM. Spanish friar from Madrid. Preacher in the Alcalà friary (Castilia province).

works

Sermon ó panegirico de su Patriarca San Francisco (Alcalá de Henares: Antonio Duplastre, 1635).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 393; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 258; AIA28 (1968), 197-198; José Simón Díaz, Bibliografía de la literatura hispánica, 11 Vols. (Madrid, 1960-1976) XI,no. 4983; Manuel de Castro, Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 128 (no. 420).

 

 

 

 

Franciscus de Hollandia (Franciscus Burgh/Albertus Burgh, 1650-1708)

OFM. Dutch friar. Son of a wealthy Amsterdam family. Studied in Leyden. Contacts with Spinoza and Dutch cartesians (Prof. Theod. Cranen). After studies he undertook an `educative' journey to Italy. There he converted to Catholicism, influenced by the examples of Bonaventura Barcinone OFM and Martinus Harney OP. Returned once more to The Netherlands to announce his change of faith. Thereafter departure to Brussels, where he entered the friars minor. Career in the order, a.o. teacher of philosophy and theology in Italy, and adversary of Spinozist thought. For info in life and works, see Emmen & Israel.

works

to be continued

literature

A. Emmen, ‘P. Franciscus de Hollandia, O.F.M. (1650-1708), in saeculo Albertus Burgh’, AFH 37 (1944), 202-306; A. Emmen, `P. Franciscus de Hollandia, O.F.M. Nova documenta bibliographica', AFH, 37 (1944), 202-306 [also published as a small monograph in 1947]; Archief voor de geschiedenis van de Katholieke Kerk in Nederland 22-24 (1982), 230; Jonathan I. Israel, Radical Enlightenment: Philosophy and the Making of Modernity 1650-1750 (Oxford: OUP, 2001), passim.

 

 

 

 

Franciscus Pla (Francesch Pla, fl. 18th cent.)

OFM. Spanish (Catalan) friar and member of the Catalunya province. Theology lector and novice master in the S. Francesch de Barcelona friary.

works

Manual instrucció de novicis y novament professos de la religió de nostre Pare Sant Francesch, de la Provincia de Cathalunya (Barcelona: Hereus de Barthomeu Giralt, 1755/Barcelona, 1800).

Manual instrucciò de novicis de la religiò de N.P.S. Francesch, de la provincia de Cathalunya (Barcelona: Los Hereus de Bartholomeu y Maria Angela Girált, 1780).

literature

To be continued...

 

 

 

 

Franciscus Polygranus (Franciscus Poligranus, fl. 16th cent.)

OFM. German friar from the Saxony province. Antiheretical preacher, who left behind several multi-volume series of sermons (German Predigten and Latin Postillae).

works

Passio Domini Nostri Iesv Christi Secvndvm quatuor Euangelistas: cum Commentarijs F. Francisci Polygrani (Cologne: Erben Arnold Birckmann, 1559/Cologne: Erben Arnold Birckmann, 1565/Cologne: Erben Arnold Birckmann, 1571). Accessible via the Staatliche Bibliothek Regensburg, the Bayerische Staatsbibliothek Munich, the Bibliothèque Municipale of Lyon, and via Google Books.

Postillae seu Enarrationes Epistolarum omnium, quae Dominicis diebus in Ecclesia per anni circulum recitari solent, 4 Vols. (Cologne: Erben Arnold Birckmann, 1560/Cologne: Erben Arnold Birckmann, 1562/Cologne: Erben Arnold Birckmann, 1570). Some volumes accessible via the library of the Universidad Complutense in Madrid, the University Library of Tilburg University, and via Google Books.

Christliche Predigen vnd außlagung über die Epistlen vnd Euangelia, wie die in der Allgemeynen Christlichen kirchen, durch das Jar auß gebraucht, gesungen vnd gelesen werden (Cologne: Jaspar Gennep, 1564). Accessible via the Narodni Knihovna National Library in Prague, the Staatliche Bibliothek Regensburg, and via Google Books.

Postillae sive ennarrationes in Evangelia, prout iuxta Ritu Sanctae Ecclesiae per singulas anni totius Sanctorum ferias distributa sunt, non minus piae quam doctae, omnibus divini verbi praeconibus utilissimae, 4 Vols. (Cologne: Erben Arnold Birckmann, 1558/Cologne: Erben Arnold Birckmann, 1569/Cologne: Erben Arnold Birckmann, 1570). Check https://www.europeana.eu/en/item/368/item_UIY4OPOQPEDD5HYGPW6NNMT5BDV3RXL5, the collections of the Österreichische Nationalbibliothek Vienna, the library of the Universidad Complutense in Madrid, the Bibliothèque Municipale of Lyon, the Bayerische Staatsbibliothek, and Google Books.

Assertiones Quorundam Ecclesiae Dogmatum cum ab aliis quondam, tum a Lutherana factione denuo in dubium revocatorum, per F. Franciscum Polygranum quam studiosissime collectae ac iam primum editae (...) (Cologne: Johannes Birckmann, 1571). Accessible via the Österreichische Nationalbibliothek Vienna, the collections of the Bayerische Staatsbibliothek, and via Google Books. The work was censured by the Congregation of the Index.

literature

Fortunatus Hueber, Dreyfache Cronickh von dem dreyfachen orden dess grossen H. Seraphischen Ordens-Stiffters Francisci (1686), 669; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 425-426; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 280.

 

 

 

 

Franciscus Pontislongi (Franciscus Pontelongus/Francesco Pontelonghi da Faenza, fl. 17th cent.)

OFMConv. Italian friar. Member of the Faenza friary. Enrolled in the Collegium S. Bonaventurae in 1628. Was regent lector in Parma, Cesena, Florence, and Padua. Visitator studium in the Marches province. Scotist theologian in opposition to Bartolomeo Mastri. He died in Bologna on 23 October 1680 on his way to a chapter meeting in Ferrara.

works

Disputationes Logicales ad mentem subtilissimi Scoti in quibus cum scotistis, et aliis doctoribus, quos Meldulensis, et Catanensis sequuntur, praecipue disputatur (Bologna: Giacomo Monti, 1647).

Disputationes Philosophiae pars primae (Udine: Niccolò Schiratti, 1653).

Responsiones ad ea quae hucusque contra doctrinam Patris Pontelongi a P. Rubeo de Lugo adducta sunt (Imola: Giacinto Masseone, 1657/Forlì: Cimat & Saporet, 1660).

Disputationes Philosophiae pars secunda (Padua: Giovanni Battista Pasquati, 1662).

literature

Giovanni Franchini, Bibliosofia e memorie letterarie di scrittori Francescani conventuali Ch'hanno scritto dopo 'Anno 1585 (Modena: Eredi Soliani Stampatori, 1693), 245-251; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 426; Marco Forlivesi, Scotistarum princeps: Bartolomeo Mastri (1602-1673) e il suo tempo (Padua: Centro Studi Antoniani, 2002), 104, 175, 245f, 266.

 

 

 

 

Franciscus Porter (Francis Porter, 1622-1702)

OFMRef. Irish friar from the County of Meath. Active as a lector (Professor of theology) at the Irish St. Isidore College in Rome (also President there), as well as provincial minister. Theologian to King James the Second. He died in Rome on 7 April 1702.

works

Securis Evangelica ad Haeresis Radices posita, ad Congregationem Propagandae Fidei (Rome, 1674/Rome: Eredi Giusepe Dondini, 1687/Rome: Eredi Corbelletti, 1722). This work argues that all matters of dissent between Protestant groups and the Catholic Church ultimately go back to the question of the perpetual infallibility of the Church of Christ on Earth. The second extended edition is accessible via the Narodni Knihovna National Library in Prague, the Biblioteca Nazionale Centrale in Florence and via Google Books. The third edition from 1722 is also accessible via the Dutch Royal Library in The Hague.

Palinodia Religionis pretensae Reformatae. Suam Reformationem per propria principia reprobantis, et ex eisdem principiis fatentis. Solam Romanam esse Veram Christi Ecclesiam (...) (Rome: Niccolò Angelo Tinassi, 1679). Accessible via the Narodni Knihovna National Library in Prague, the Biblioteca Nazionale Centrale in Florence, and via Google Books.

Syntagma variarum ecclesiae definitionum, in materia fidei, & morum, a seculo quarto ad praesens usque tempus editarum (...) (Rome: Typis Rev. Cam. Ap., 1681). Accessible via the Biblioteca Nazionale Centrale Vitt. Emanuele in Rome and via Google Books.

Compendium Annalium Ecclesiasticorum Regni Hiberniae (Rome: Niccolò Angelo Tinassi, 1690). Both a history of Ireland from its early history to the latest troubles due to the Prince of Orange, and a diatribe against the Protestant heresies originating with Luther. Accessible via the Biblioteca Nazionale Centrale in Florence and via Google Books.

Systema Decretorum Dogmaticorum, ab initio nascentis Ecclesiae per Summos Pontifices, Concilia Generalia, et Particularia hucusque editorum, juxta Septendecim Saeculorum Ordinem distributum: In quo insuper recensentur praecipui cujuslibet Saeculi Errores, Adversi Impugnatores Orthodoxi; Item Recursus et Appellationes hactenus ad Sedem Apostolicam habitae (...) (Avignon: François-Sebastien Offray, 1693). Accessible via the Narodni Knihovna National Library in Prague, the Biblioteca Nazionale Centrale in Florence and via Google Books.

De Abolitione consuetudinis praestandi juramentum reis (Rome: Rome: Typis Rev. Cam. Ap., 1696). The veracity and the whereabouts of this work need to be checked.

Opusculum contra vulgares quasdam Prophetias de Electionibus Summorum Pontificum, S. Malachi, Archiepiscopo Armacano, Hiberniae Primati, Legato Apostolico, hactenus falso attributas. Gallice primum a R.P. Menestrier Soc. Jesu editum, nunc novis supplementis auctum, et in Latinam Idioma translatum. Adjunctis Celebrium Auctorum reflectionibus et judiciis de Abbatis Joachimi Vaticiniis, ejusque Spiritu Prophetico (Rome, 1698). Accessible via the Biblioteca Nazionae Centrale Vitt. Emanuele in Rome. The work is also accessible via Google Books, but then as a work of Menestrier, the author of the shorter French original.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 426; Cimarosto Sigismondo da Venezia, Biografia serafica degli uomini illustri che forirono nel francescano istituto (...) (Venice: G.B. Merlo, 1847), 733; The Celt July 1857, 45-47. See also https://www.catholic.com/encyclopedia/francis-porter

 

 

 

 

Franciscus Pothron (Franciscus Poteron/François Pothron/François Poteron, fl. 17th cent.)

OFMRec. French friar from the Saint-Denis province. Novice master. Created a novice manual from works by Bonaventure (and pseudo-Bonaventure).

works

Bonaventura selectus seu regularis disciplinae et perfectionis praxis (Paris, 1632/Milan: Phillippus Ghisulphus, 1651/Douai: Baltazar Belleri, 1652/Prague: Joannes Julius Gerzabek, 1738). Accessible via Google Books, the Bibliothèque Municipale of Lyon, the Narodni Knihovna National Library in Prague, and several other major portals.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 426; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 280; Fabienne Henryot, 'Portrait du récollet en écrivain au XVIIe siècle', in: Les récollets, en quête d’une identité franciscaine, actes du colloque de Paris, 1er-2 juin 2012, ed. C. Galland, F. Guilloux & P. Moracchini (Tours: PUFR, 2014), passim.

 

 

 

 

Franciscus Pradiel (François Pradiel/François Pradier de Vic, fl. first half 17th cent.)

OFM. French friar. Reached the status of Baccalaureus Licentiatus at the University of Paris. Preacher at the court of Louis XIII and Louis XIV. Almoner in the king's castles.

works

De la Volonté de dieu et de l'Eucharistie. Traité auquel est défendue la réelle présence du précieux corps et sang de Jésus-Chrisr au saint sacrement de l'autel, contre les erreurs et fausses assertions des ministres de France confiliées par le sieur Du Moulin, ministre, et par luy mesme publiées en un Traité de la toute puissance et volonté de Dieu (Paris, 1617). Present in the Bibliothèque de l'Arsenal.

Le Triomphe de la parole de Dieu pour la défense de la foi catholique, contre les ministres (...) (Paris, 1618).

De l'Excellence et de la dignité de l'oraison (Paris, 1620).

Tableau historique, dans lequel sont contenues, quelques remarques d'Estat: Et comment le Roy, a fait Monsieur le Mareschal de Lesdiguieres, Connestable de France (Paris: Bertrand Martin, 1623).

Complainte sur le trespas de Monsieur le President Lamoignon (...) (Paris, 1636).

Comparaison de David et de Louis XIII. A l'occasion des premieres couches de la Reyne, le domanche 5. Septembre 1638, apres 22 ans de sterilité (Paris, 1640).

De la Reconaissance de David touchant les graces & faveurs qu'il dit avoir recue de Dieu, et Allegories sur ces paroles Dextera Domini (...) Proposées au Roy par F. François Pradiel, Predicateur ordinaire de sa Majesté (Paris, 1640).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 426-427; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 280; Jean-Baptiste Claire, Dictionnaire universel des sciences ecclésiastiques II, 1838; Edmond Maignien, Dictionnaire des ouvrages anonymes et pseudonymes du Dauphiné (Grenoble, 1892), 130; Louis Desgraves, Répertoire des ouvrages de controverse entre catholiques et protestants en France (1598-1685) I, passim.

 

 

 

 

Franciscus Privitera (Francesco Privitera, 1631-1702)

OFMRef. Italian (Sicilian) friar from the Messina Riformati province. Provincial minister and consultant & censor for the Inquisition in the Kingdom of Sicily. He died on 18 January 1702.

works

Manuale antistitum seu de Dextera et sinistra episcoporum in quo quid potest, quiduè non potest: episcopus fere qualibet in materia, ordine abecedario disposita: iuxta probabiliora DD. placita dilucidè resolutur (...) Auctore ad m. r. p. Francisco Priuitera catanensis (...) (Catania: Paolo Bisagni, 1683). Accessible via the catalogue of the Biblioteca centrale della Regione siciliana “Alberto Bombace” in Palermo. The work is also accessible via the collections of the Biblioteca Nazionale of Naples and via Google Books.

Epitome della vita, martirio, e miracoli del'inuitta, nobilissima, e generosa sposa di Giesù s. Agata vergine, e martire, nata, & educata in Sicilia nella clarissima, e fedelissima città di Catania, doue anco trionf• nel suo glorioso martirio, sotto Decio imperatore, e Quintiano preside, nell'ann. sal. 252. con l'aggiunta del annuario catanese per le notitie sacre, anco profane della città di Catania patria della Santa, ridotta in breue epitoma, ed in lingua volgare à comune beneficio delli deuoti della Santa, per opera del m.r.p. Francesco Priuitera di Catania del Ordine de Minori Osseruanti Reformato già prouinciale, e qualificatore del S. Officio in questo Regno di Sicilia (Catania: Paolo Bisagni, 1690). Accessible via the catalogue Biblioteca centrale della Regione siciliana “Alberto Bombace” in Palermo

Elogio di S. Euplio martire Catanese (Catania, 1691).

Dolorosa tragedia rappresentata nel Regno di Sicilia nella città di Catania. In cui il venenoso serpe tremoto con varie stratagemme demostra le funeste sciagure della caduta città, come anco d'alcune altre città, e terre nel Regno, con la morte dell'oppressi viuenti, e dani irreparabili, e deplorabili, con le memorie de passati tremoti causati del gran Mongibello, con suoi incendij, facendosi al spesso à vedere animato di fuoco, e sentire nelli suoi stepitosi tremoti minacciando rouine à conuicini. Opera profitteuole à viventi, acci• alle prime scosse della terra fuggissero solleciti dalle fabriche temendo le solite repliche all'hore 24 0 40 se vogliono guadagnarsi la vita. Composta dal m.r.p. Francesco Priuitera da Catania dell'Ordine Serafico nel più stretto Instituto. Già prouinciale, e qualificatore del S. Officio in questo Regno di Sicilia (Catania: Paolo Bisagni, 1695). Accessible via the catalogue of the Biblioteca centrale della Regione siciliana “Alberto Bombace” in Palermo

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 427.

 

 

 

 

Franciscus Pueyo et Abadia (Francisco Pueyo y Abadia, d. 1722)

OFM. Spanish friar from the Aragon province. Lector jubilatus and court preacher.

works

Espejo evangélico, fabricado de todas las ferias mayores y menores, con sus dominicas (...) (Madrid: Luas Antonio de Bedmar, 1703).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 427; Francisco Aguilar Piñal, Bibliografía de autores españoles del siglo XVIII VI, 491.

 

 

 

 

Franciscus Quaresmius (Francisco Quaresmio/Quaresmi, 1583-1650)

OFM. Italian friar. Born at Lodi on 4 April 1583 (son of a noble family: father Alberto Quaresmio and mother Laura Papa). He entered the Observant Franciscan convent of Mantua at a young age. Followed studies of arts, philosophy, theology ad canon law in the schools of the order. Afterwards, he held positions such as guardian, custos, and provincial minister. He travelled to the Middle East in 1616, to become guardian at Aleppo and Jerusalem (1616-1618). And later he was appointed apostolic commissary for the Eastern provinces (1618-1619). After a five year stint back in Western Europe between 1620 and 1625, he went back to Jerusalem in 1625. Between 1627 and 1629 he served as papal commissary and as as vicar-patriarch for the Chaldeans and Maronites of the Middle East at Aleppo, reporting back to Rome on the state of the Eastern churches in 1629. He later travelled through both Western Europe and the Middle East to return to Italy, to Milan, to become guardian of the Sant’Angelo friary. Near the end of his life, between 1645-1648, he was general definitor and general procurator for his order, to die in Milan (Sant'Angelo friary) on October 25, 1650 (1656?). He was known for his theological works on the Holy Land, which were partly based on the works of Gretser. In these works he was rather belligerent and called for a crusade. His opinions, agitation and writings sometimes drew censure.

works

Itinerario di Caldea del Rev. P. Francesco Quaresmio e di Fr. Tomaso da Milano suo compagno. Min. Oss. e Giov. Batt. Eliano. Maronita, ed Elia Patriarca e con li Nestoriani etc. l'anno 1629, ed. Marcellino da Civezza in: Storia delle Missioni Francescane XI, 595-608.

Hierosolymae afflictae et humiliatae deprecatio ad Philippum IV Regem Cath. Ut libertatem ex Turcarum tyrannide assegnatur (Milan, 1631/Venice, 1647/1650..). Issued under the name Franciscus Laudensis Guardianus Montis Sion [?]. Accessible via the Biblioteca Nacional Mariano Moreno in Buenos Aires and via the Biblioteca Ambrosiana in Milan. For an English translation, see: Jerusalem Afflicted Quaresmius, Spain, and the Idea of a 17th-century Crusade, ed. Ken Tully & Chad Leahy (Routledge, 2020).

Historica Theologica et Moralis Terrae Sanctae Elucidatio. In qua pleraque ad veterem et presentem eiusdem Terrae statum spectantia accurate explicantur, 8 Vols. (Antwerp: Plantin press (Balthasar Moretus), 1639/Reprint: Venice, 1888-1889 [ed. Cipriano da Tarvisio]). Several volumes of the 1639 edition, as well as several volumes of the 1888-1889 Venice edition are accessible via Google Books. They can all be accessed via a number of major libraries, including the Biblioteca Nazionale Centrale of Florence, and the Bibliothèque Municipale of Lyon See also: Francesco Quaresmio, Elucidatio Terrae Sanctae, Historice, Theologice et Moralis, ed. Sabino de Sandoli (Jerusalem: Franciscan Printing Press, 1989). His Historia has an encyclopaedic character and is more than 2000 pages long, with illustrations. Discusses biblical times all the way uo to his own time. It also deals with the world of Islam and other Christian denominations.

De Sacratissimis D.N. Iesu Christi Quinque Vulneribus Varia, Pia & Luculenta Tractatio (...), 5 Vols. (Venice, 1647/Venice: eredi Sebastiano Combi & Giovanni Lanou, 1652). For instance accessible via the Narodni Knihovna National Library in Prague, the Bibliothèque Municipale of Lyon, via the Biblioteca Ambrosiana in Milan, the Biblioteca Nazionale Centrale in Florence, and in part also via Google Books. For a discussion of the contents of the individual volumes, see Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 427-428.

Pro confraternitate SS. Stellarii B. Virginis Mariæ tractatus (Palermo, 1648).

Ad SS. DD. N. Alexandrum VII pont. Opt. max. F. Francisci Quaresmii Lauden. Ord. Min. Pia Vota Pro Anniversaria Passionis Christi Solemnitate (Milan, 1656). Accessible via the Biblioteca Ambrosiana in Milan.

Apparatus pro reductione chaldeorum ad catholicam fidem, 6 Vols. (1652). Apparently never printed. Quaresmio refers to this in his Historica Theologica et Moralis Terrae Sanctae Elucidatio. Present in Pavia, Biblioteca Comunale or in the Franciscan archives in Jerusalem? Check!

Epistolae ex oriente: A number of Quaresmio's letters are present in the Archives of the Congregation de Propaganda Fide in Rome.

Adversus errores Armenorum, 3 Vols. (1652): MS Lodi, Bibl. Conv. S. Francesco. Check!

Deipara in Sanguine Agni (...), never finished?

Quaestiones circa receptionem pecuniae? This would have been a rule commentary of some sort? Check Sbaralea.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 427-428; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 280; Marcellino da Civezza, Storia delle missioni francescane, VII (Florence, 1894), 413-418, VIII-XI (1895), 597-608; A. Cirelli, Gli annali di Terra Santa editi dal P. Saturnino Mencherini, o.f.m. e Bibliografia di Terra Santa del medesimo editore (Quaracchi, 1918), 598f, 601; Girolamo Golubovich, 'Franciscus Quaresmius', The Catholic Encyclopedia XII, ed. Charles G. Herbermann et al. (New York: The Encyclopedia Press, 1913); Rehav Rubin, 'Quaresmius’s Novae Ierosolymae et Locorum Circumiacentium Accurata Imago (1639): An Image of the Holy City and its Message', in: Visual Constructs of Jerusalem, ed. Bianca Kühnel, Galit Noga-Banai, and Hanna Vorholt (Turnhout: Brepols, 2014), 277-284; Zur Shalev, Sacred Words and Worlds: Geography, Religion, and Scholarship, 1550-1700 (Leiden: Brill, 2012), 121-139; Marianne Petra Ritsema van Eck, Custodians of Sacred Space: Constructing the Franciscan Holy Land through texts and sacri monti (ca. 1480-1650), PhD Thesis, University of Amsterdam (Amsterdam, 2017), passim; Itinerari e cronache francescane di Terra Santa (1500-1800). Antiche Edizioni a stampa sui luoghi santi, la presenza francescana e il pellegrinaggio nella provincia d’Oltremare, ed. Marco Galateri di Genola (Milan: Edizioni Terra Santa, 2017), 126; See also: http://www.treccani.it/enciclopedia/francesco-quaresmi_(Dizionario-Biografico)/ for more detailed biographical information and additional bibliographical references, as well as https://en.wikipedia.org/wiki/Franciscus_Quaresmius

 

 

 

 

Franciscus Rasinus de Cernenasco (Francesco da Martinengo/François Rasino/Francesco Rasino da Cercenasco, d. 1620)

OFM. Italian friar from Cercenasco (Turin region). Preacher, lector generalis, guardian, provincial definitor and provincial minister. Theological counselor and international legate for the Duke of Savoye. The Duke wanted him as Archbishop of Turin, yet that opportunity fell through. Eventually, he was appointed bishop of Nice (October 1600). He died there on 22 August 1620.

works

Statuta Synodalia Dioecesis Niciensis et Catalogus Episcoporum Niciensium (Nice: apud Castellum, s.a. [1615?]).

literature

Wadding-De Cerreto, Annales Minorum XXV (ed. 1886) 410; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 430-431; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 281.

 

 

 

 

Franciscus Regis (Franciscus Regius/Franciscus de Koning/François Le Rois, d. 1544)

OFM. Belgian (Flemish) Franciscan from Nijvel/Nivelles. Took his profession in the Flemish custody and went to Paris for his education. After his studies, he returned to Nijvel, where he became guardian of the local friary, which had just joined the Observance (OFM). Franciscus’s preaching drew the attention of King Charles V, who made him his personal preacher (he also preached at the court of Charles's sister Mary of Hungary, then governess of The Netherlands). Several of his work were printed, although there seems to be some confusion concerning the attribution of texts to several homologous authors, including a François Le Rois who was a member of the order of Fontevraud.

works

Le dialogue de consolation entre lame et la raison (Paris, 1499 ; rééd. 1527 et 1537), printed as the work ‘par ung religieux de la réformation de l'ordre de Fontevrault.’ Unclear whether the ascription to the Franciscan Franciscus Regis is correct. The work seems to be too old to be a genuine work of our Franciscan friar.

Le livre de la femme forte et vertueuse declaratif du cantique de salomon es proverbes au chapitre qui se commence: Mulierem fortem quis inveniet ..(Paris: Gilles Couteau, pour François Regnault, 1501/ Paris: Jean Petit, 1517). Printed as the work ‘par ung religieux de la réformation de l'ordre de Fontevrault.’ Unclear whether the ascription to the Franciscan Franciscus Regis is correct. The work seems to be too old to be a genuine work of our Franciscan friar. The ascription to the Fontevraud author seems much more likely, as is born out by the information on the title page.

Le mireur de Pénitence... (Paris, 1507). Printed as the work ‘par ung religieux de la réformation de l'ordre de Fontevrault.’ Unclear whether the ascription to the Franciscan Franciscus Regis is correct.

Commentaire sur le Pater Noster?

Sermons?

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 431; J.-Fr. Foppens, Bibliotheca Belgica (Brussels, 1739) I, 307; J.-M. Quérard, Les supercheries littéraires dévoilées, 3rd Edition (Paris, 1869-70) III, 387-388; Servatius Dirks, Histoire littéraire et bibliographique des frères mineurs de l’Observance de S. François en Belgique (Antwerp, 1886), 72; Biographie Nationale de Belgique XI, 902-903; Dict. Theol. Cath. IX, 448-449; DHGE XXXI, 968.

 

 

 

 

Franciscus de Jepes (Francisco de Jepes, fl. 17th cent.)

OFM. Spanish friar from the Los Angeles province. Long-term lector (bis-jubilatus), consultant for the Inquisition, and examiner for the diocese of Sevilla.

works

Tractatus Apologeticus: MS Sevilla, Bibl. Conv. S. Antonio, ? This work, the current whereabouts seems to be unknown, would contain some 10 apologiae against heresies, against detractors of the Franciscan rule, against accusations about the heretical or schismatic nature of the Franciscan order, and his most important theologians, against assertions that Francis was originally an Augustinian friar, against detractors of the Porziuncola indulgence etc. The work would have been compiled at the request of provincial order superiors, to provide Franciscan preachers and teachers with ammunition to defend themselves and the order.

Exposición de la regla Franciscana: MS Sevilla, Bibl. Conv. S. Antonio, ? Current whereabouts unknown.

Exposicón sobre los casos reservados: MS Sevilla, Bibl. Conv. S. Antonio, ? Current whereabouts unknown.

Tratado de los sacramentos: MS Sevilla, Bibl. Conv. S. Antonio, ? Current whereabouts unknown.

Prática judicial: MS Sevilla, Bibl. Conv. S. Antonio, ? Current whereabouts unknown.

to be continued...

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 394-395.

 

 

 

 

Franciscus de Jerez (Franciscus de Xeres/Francisco de Jerez, 1613-1684)

OFMCap. Spanish friar. Member of the Andalusia province. Entered the order around the age of 20. Active as lector, three- times provincial minister, and two-times general definitor (elected in 1667 and 1671). Respected preacher, also at the court of Philip IV of Spain. Would have inspired the Spanish painter Murillo to produce several religious paintings. He died in Madrid in 1684. A text book of philosophy and sermons have been published.

works

Sacra praeletio pro primitiis philosophici cursus exornandis, pro exitandis in litterarum studium religiosorum iuuenum animis, pro Logicae, et Philosophiae laudibus commêdandis, et denique pro debito diuinae sapientiae ornamento(...) (Granada: apud Antonium Renè et Lazcano, 1642). Accessible via the Biblioteca Virtual Miguel de cervantes [http://www.cervantesvirtual.com/obra/sacra-praeletio-pro-primitiis-philosophici-cursus-exornandis-pro-exitandis-in-litterarum-studium-religiosorum-iuuenum-animis-pro-logicae-et-philosophiae-laudibus-commedandis-et-denique-pro-debito-diuinae-sapientiae-ornamento/ ]

Oración panegírica en la festividad del culto glorioso de oficio y misa que Clemente X ha concedido al santo rey Fernando Tercero, celebrose en la iglesia del apóstol Santiago de Roma a 16 de febrero de este año de 1671 (Rome, 1671).

literature

Bullarium OFMCap V, 375; Bernardus de Bononia, Bibliotheca OFMCap, 102; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 448; Ambrosio de Valencina, Reseña historica de la provincia capuchina de Andalucía y varones ilustres en ciencia y virtud que han florecido en ella desde su fundación hasta el presente, 5 Vols. (Sevilla: Imp. de la Divina Pastora, 1906-1908) IV, 181-201; Lexicon Capuccinum, 625-626.

 

 

 

 

Franciscus de la Lanza (Francisco de la Lanza fl. eighteenth cent.)

OFM. Spanish Scotist theologian. Together with Bartolomeo Sarmentero, he wrote a Cursus Theologiae.

works

Cursus theologiae scholasticae in via...Joannis Duns Scoti : de cursus per quatuor ejusdem sententiarum libros (Valladolid: Ex Typographia Athanesii, et Gregori Figueroa, sumptibus Didaci Ochoa de Hondategui, 1746-1750). This work is partially available via Google Books.

literature

AIA2 (1942), 455-462; Manuel de Castro, Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 136 (no. 480).

 

 

 

 

Franciscus de la Mota (Francisco Mota/Francisco de la Mota, fl. late 17th cent.)

OFMCap. Spanish friar. Member of the Capuchin Castile province. Apostolic preacher.

works

Compendio de la suma añadida del R. P. Fr. Martin de Torrecilla con addiciones del tomo de Proposiciones condenadas, y del de Obispos y otras, compuesto por el P. Fr. Francisco de la Mota, del Orden de Capuchinos (...) (Madrid: Antonio Román, 1698). Accessible via the University library of the Universidad Complutense de Madrid, and via https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=ucm.5320780562&view=1up&seq=5

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 411.

 

 

 

 

Franciscus de Lannion (François de Lannion, fl. 1670)

OFMCap. French friar. Preacher and provincial definitor (mentioned as definitor in 1680). There also existed a François de Lannion, OFMCap in 1738 (Histoire de la Normandie et questions diverses (C.T.H.S., 1984) II, 17), yet that must be a different person.

works

Panégyrique funèbre de Henri de Bourneuf, Marquis de Cucé, en la Cérémonie de l'Anniversaire du même, dans l'Eglise des Capucins de Rennes, le 14 Octobre 1661 (Rennes, 1661). Is this included in the volume Harangues & oraisons funèbres de M. Henry de Bourgneuf, Marquis de Cucé (Rennes: Jean Durand, 1661)?

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 396; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 259; Jacques Le Long, Bibliothèque historique de la France, contenant le catalogue des ouvrages imprimés & manuscrits qui traitent de l'histoire de ce Royaume ou qui y on rapport (...), 2nd Ed. III, 248; Flavien de Blois, Les Capucins de l'Ermitage de Nantes, 1529-1880, 35.

 

 

 

 

Franciscus dell'Aquila (Francesco dell'Aquila/Vastarini/Francesco Ficetola, 1566-1641)

OFMCap. Italian friar. Born in l'Aquila in 1566. Was a studious youth but also a talented swordsman. After the death of his mother, he decided to join the Capuchins, and became a member of the Abruzzo province. Took the habit in 1587. Active as lector, definitor and provincial minister. Also a renowned preacher, all the way up to the court of Pope Urban VIII. The Duke of Osuna praised him publicly and offered him the episcopal see of Pozzuoli, whereas the Grand Duke of Tuscany offered him the episcopal see of Fiesole. He declined in both instances. Involved with the erection of a new Capuchin monastery in l'Aquila ca. 1606-1610. Traveled as a legate on behalf of the King of Sicily to the Island of Malta in 1614. He died in l'Aquila in 1641.

works

Sermones & Conciones.

To be continued

vitae

Pompeo Vastarini, Istorici racconti della vita del P. Francesco Vastarini della città dell'Aquila (...)?

literature

Bernardus de Bononia, Bibliotheca Scriptorum OFMCap, 91; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 361; Filippo, I Cappuccini Abruzzesi, 39; Paolino da Bagno, 'Un cappuccino abruzzese Ambasciatore a Malta', Italia Francescana 8 (1933), 517-529; L'Abruzzo Francescano (1933), 39, 61, 80, 106 & (1935), 161, 197; Lexicon Capuccinum, 609-610; DHGE,XVIII, 682>>

 

 

 

 

Franciscus de la Rovere (Franciscus da Savona/della Rovere/Pope Sixtus IV, 1414- 12 August 1484)

OMConv. Italian friar. Born at Celle, Near Savona (Liguria); son of cloth merchants. Entered the Franciscan order at an early age. Studied philosophy and theology at Padua and elsewhere (see: Cenci!). Became master of theology and quickly made career in the order. He attracted the attention of Cardinal Bessarion (cardinal-protector of the Franciscan order) and became his confessor around 1459. Became procurator general for the order & vicar for the Italian provinces. Drew the attention of Pope Pius II with a quaestio on the blood of Christ and was elected minister general of the order in 1464. In 1467 he was made Cardinal of San Pietro in Vincoli. After the death of Pope Paul II, he was elected Pope in August 1471. His Papacy was characterised by attempts to organise the defense against the Turcs and by severe nepotism. His desire to favour his family and to aggrandize the papal states lead to a series of wars with Florence, Naples and Venice. Sixtus spent a lot of money on rebuilding Rome. He initiated the Capitoline Museum, expanded the Vatican library, and was a generous patron of humanist learning and the arts.

works

Tractatus de Futuris Contingentibus cum Glossis Petri de Rivo super Eundem: Vat. Lat. 4865 ff. 47ra-57r; Vat. Lat. 4865 (15th cent.) ff. 47ra-57

Opinio de Immaculate Conceptione: Naples Naz. VIII.A.11 ff. 88a-92d

De Laudibus Castitatis: ?

Litterae/Epistolae: ?

Tractatis de Potentia Dei: ?

De Conceptione Beatae Mariae Virginis: ?

Orationes: ?

Exhortatio ad Omnes Principes pro expeditione contra Turcas una cum Instructionibus pro diversis negotis (Rome, 1481). This is a call for a crusade against the Turcs.

Constitutiones, & reformationes pro fratribus Ord. Min. in 19. capitulas distributas. Issued when he was Minister General (1488, see also under Rules and Constitutions elsewhere in this website)

Libri cabalistici Hebraeorum: ?

5. Gradus distinctionis formalis Magistri Francisco de Savona: MS Assisi Sacro Convento?

`Lettere autografe di Francesco della Rovere da Savona, min. Gen. 1464-9 e cardinale 1467-71', AFH, 28 (1935), 198-234.

Sex Quam Elegantissimae Epistolae, ed. & trans. James Hyatt & George Bullen (London: Lawrence & Bullen, 1892). Accessible via Google Books.

De Sanguine Christi (Rome: J.P. de Lignamine, 1471)

Explicatio in Nicolai Richardi tractatum super declaratione indulgentiarum pro animabus Purgatorii concessarum (1482). Printed together with a treatise by Nicholas Richard.

Officium, & Missa de Visitatione B.V. Mariae, included in the 1499 Cremona edition of the Breviario Romano, ff. 93ff. and on other missals printed in the 16th cent.

Tractatus de Futuris Contingentibus, ed. Baudry, in: La querelle des Futurs Contingents, (Louvain, 1465-1475) (Paris, 1950), pp. 113-125. [See also Chris Schabel, `Peter de Rivo and the Quarrel over Future Contingents at Louvain: New Evidence and New Perspectives (part II)', Documenti e studi sulla tradizione filosofica medievale, 7 (1996), 369-382.

A number of papal bulls....

literature

Wadding Scriptores 211-212; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 662-663; Sbaralea Supplementum III, 104-1106; Hain, 14796-14800; C. Sericoli, Immaculata B.M. Virginis Conceptio Iuxta Sixti IV Constitutiones, Bibliotheca Mariana Medii Aevi V (Sibenic & Rome, 1945); Zawart, 293; Roberto Weiss, The Medals of Pope Sixtus IV (1471-1484) (Rome: Edizioni di Storia e Letteratura, 1961); Eunice D. Howe, The Hospital of Santo Spirito and Pope Sixtis IV (1978); Egmond Lee, Sixtus IV and Men of Letters (Rome, 1978); L. di Fonzo, ‘Sisto IV. Carriera scolastica e integrazioni bibliografiche’, Miscellanea Franciscana 86 (1986), 278-302; Isabelle Jennifer Frank, Melozzo Da Forli and the Rome of Pope Sixtus IV, 1471-1484 (Harvard University Press, 1991); Sisto IV. Le arti a Roma nel primo Rinascimento. Atti del Convegno internazionale di studi. Roma, Sala dei Cento Giorni, Palazzo della Cancelleria Apostolica, Refettorio del Salviati, ex-convento di San Salvatore in Lauro, 23-25 ottobre 1997, ed. Fabio Benzi et al. (Roma, Edizioni dell’Associazione Culturale Shakespeare and Company 2, 2000); Kate Lowe, ‘Franciscan and Papal Patronage at the Clarissan Convent of San Cosimato in Trastevere, 1440-1560’, Papers of the British School at Rome 68 (2000), 217-239; Isidoro Liberale Gatti, ‘‘Singolaris eius inaudita doctrina’: la formazione intellettuale e francescana di Sisto IV e suoi rapporti con gli ambienti culturali’, in: Sisto IV, 21-32; Filippo Rotolo, ‘Il P.MoFrancesco della Rovere (Sisto IV) in Sicilia. Vicende del Francescanesimo (1425-1484)’, Miscellanea Francescana102 (2002), 707-757 [check jaargang!]; Eugene E. Ryan, 'Francesco della Rovere e la questione della potenza divina', in: Lo stato e 'l valore: i Montefeltro e i Della Rovere; assensi e conflitti dell'Italia tra '400 e '600; atti del convegno, ed. Patrizia Castelli & Salvartore Geruzzi (Pisa, 2005), 85-92; Eunice D. Howe, Art and Culture at the Sixtine Court: Platina's 'Life of Sixtus IV' and the Frescoes of the Hospital of Santo Spirito (Vatican City: Bibliotheca Apostolica Vaticana, 2005); Antonino Poppi, ‘Lo scotista Francesco Della Rovere (futuro Sisto IV) concorrente di Gaetano Thiene nello Studio di Padova (c. 1444-1449) (…)’, in: Atti e Memorie dell'Accademia Galileiana di Scienze, Lettere ed Arti in Padova già dei Ricovrati e Patavina, Parte III: Memorie della Classe di Scienze Morali, Lettere ed Arti 121 (2008-2009), 7-20; Francesca Niutta, 'Il salterio di Gioacchino de Gigantibus per Sisto IV alla Biblioteca Nazionale', Roma nel rinascimento (2009), 281-288; Vanna Torelli Vignali, 'Una bolla di Sisto IV e la badia di Fontana Taona', Bullettino Storico Pistoiese 111 (2009), 211-222; Fabio Benzi, 'Aspetti dell'arte a Roma sotto il pontificato di Sisto IV', in: La forma del Rinascimento: Donatello, Andrea Bregno, Michelangelo e la scultura a Roma nel Quattrocento, ed. Claudio Crescentini & Claudio M. Strinati (Soveria Mannelli (Catanzaro), 2010), 77-85; Maurizo Gattoni Da Camogli, Sisto IV, Innocenzo VIII e la geopolitica dello Stato pontificio, 1471-1492 (Rome, 2010); Carmela Massaro, 'Fiscalità pontificia e regno di Napoli nel secondo Quattrocento. Due registri di decime di Sisto IV', in: Scritti di storia medievale offerti a Maria Consiglia De Matteis, Berardo Pio (Spoleto, 2011), 337-380; Minou Schraven, 'Founding Rome anew: pope Sixtus IV and the foundation of Ponte Sisto, 1473', in: Early Modern Rome 1341-1667: proceedings of a conference held on May 13 - 15, 2010 in Rome, ed. Portia Prebys (Ferrara, 2011), 617-626; Gerardo De Simone, 'La Roma di Sisto IV', in: Il Medioevo. [4] Esplorazioni, commerci, utopie, ed. Umberto Eco (Milan, 2011), 627-630; Maurizio Gargano, 'Sisto IV: la città e l'architettura di un 'Pontifex Maximus", in: Roma e il papato nel Medioevo: studi in onore di Massimo Miglio, ed. Amadeo De Vincentiis, 2 Vols. (Rome, 2012) II, 183-190; Camilla Cavicchi, 'Osservazioni in margine sulla musica per l'immacolato concepimento della Vergine, al tempo di Sisto IV', L'Atelier du Centre de Recherches Historiques 10 (2012) [http://acrh.revues.org/4386]; Minou Schraven, 'Founding Rome anew: pope Sixtus IV and the foundation of ponte Sisto, 1473', in: Foundation, Dedication, and Consecration in Early Modern Europe, ed. Maarten Delbeke & Minou Schraven (Leiden: Brill, 2012), 129-151; Tobias Daniels, La congiura dei Pazzi: i documenti del conflitto fra Lorenzo de' Medici e Sisto IV: le bolle di scomunica, la "Florentina Synodus," e la "Dissentio" insorta tra la santità del papa e i fiorentini: edizione critica e commento (Florence, 2013); Flavia Cantatore, 'Sisto IV committente di architettura a Roma tra magnificenza e conflitto', in: Congiure e conflitti: l'affermazione della signoria pontificia su Roma nel Rinascimento: politica, economia e cultura: atti del convegno internazionale, Roma, 3-5 dicembre 2013, ed. Maria Chiabò (Rome, 2014), 313-338; John Willis Clark, On the Vatican Libray of Sixtus IV - Primary Source Edition, Facs. Reprint (BiblioLife, 2014); István F. Mészáros, ‘The Devil as a Franciscan? – A curious detail in the Sistine Chapel’, in: Franciscan Observance between Italy and Central Europe. Proceedings of the International Conference, 4-6 December 2014/L’Osservanza francescana fra Italia ed Europa Centrale. Atti del Convegno internazionale, 4-6 dicembre 2014, ed. György Galamb, Theme issue of Chronica. Annual of the Institute of History, University of Szeged 15 (2017), 259-268. [created during/under the influence of the pontificate of Sixtus IV]; Giuseppe Lombardi, 'Sisto IV, papa', in: Dizionario Biografico degli Italiani XCII (2018), 850-862.

 

 

 

 

Franciscus de las Navas (Francisco de las Navas, fl. 16th cent.)

OFM. Spanish Franciscan author from the Concepción province. Since 1538 active in latin America (traveled over with Juan de Gaona). Active in the Tecamachalco friary. Returned to Spain but came back to Mexico in 1573. Described in the work of Mendieta (II, 201) and in the catalogues of Beristain (IV, 20-21).

works

Calendario índico de los indios del mar océano, y de las partes de este nuevo mundo.

literature

Manuel de Castro y Castro, ‘Lenguas indigenas americanas transmitidas por los Franciscanos del siglo XVI’, in: Actas del II Congreso Internacional sobre los Franciscanos en el Nuevo Mundo (siglo XVI) (Madrid; DEIMOS, 1988), 512; B.H. Slicher van Bath, De bezinning op het verleden in Latijns Amerika 1493-1820. Auteurs, verhalen en lezers (Groningen, 1998), passim

 

 

 

 

Franciscus de La Torre (Francisco de La Torre, fl. second half 17th cent.)

OFM. Spanish friar from the Los Angeles province. Lector jubilatus, provincial minister and theological censor for the inquisition.

works

Ars concionandi, adjectis instructionibus mysticis, moralibus, politicis, theoricis, ac practicis. MS Sevilla Archivio Conv. San Antonio?

Expositio casuum reseratorum. MS Sevilla Archivio Conv. San Antonio?

Expositio Regulae Seraphicae. MS Sevilla Archivio Conv. San Antonio?

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 444.

 

 

 

 

Franciscus de Lauda (Franciscus Quaresmius Laudensis/Francisco de Lauda, fl. early 17th cent.)

OFM. Spanish friar. Theologian and apparently guardian of Mount Sion in Jerusalem.

works

Jerosolymae affloctae et humiliatae deprecatio ad Philippum IV. Hispanarum Regem (Milan: eredi Melchior Malatesta, 1631).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 396; Antonio de Leon Pinelo, Epitome de la bibliotheca oriental, y occidental, nautica, y geografica I, 1477.

 

 

 

 

Franciscus de Ledesma (Francisco de Ledesma, fl 1506)

OFM. Spanish friar from the Compostela province. Guardian of the San Francisco de Salamanca friary. Order historian, whose Monumenta Ordinis Minorum were used by many later order historians, including Wadding. He also would have been present at the 1508 Observant general chapter of Barcelona, and there was tasked (in collaboration with other friars) to collect and summarize existing order statutes, and bring them to the next general chapter for examination.

works

Monumenta Ordinis Minorum (Salamanca: juan de Porras, 1506/Salamanca: Juan de Porras, 1511 [under the name of Antonio del Rincon]). The 1506 edition is accessible via the University Library of the Universidad Complutense of Madrid and via Google Books. The 1511 edition is accessible via Google Books and the collections of the Österreichische Nationalbibliothek in Vienna.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 396; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 259.

 

 

 

 

Franciscus de Lendinara (Francesco da Lendinara, d. after 1437)

OM. Italian friar. Born at Rovigo as the son of the pharmacist Rinaldo da Lendinara di Rovigo. Entered the order in the Lendinara convent (1382). Ordained priest in 1392. Probably followed a lectorate course. Taught at the convents of Piacenza, Cesena, Ravenna, Vicenza, Ferrara, and Rovigo. Also active as guardian in Vicenza, Rovigo, Piove di Sacco, Lendinara, Venice, Padua and Montagnana. Subsequently custos of the Verona and Padua custody, as well as provincial vicar of the Venetian province (1421). In 1413, when Francesco was exiled temporarily from Venice by the urban authorities (between 1407 and 1415), he accompagnied Marquis Nicole III d’Este on a trip to the Holy Land. After 1437, when Francesco’s name is mentioned in a donation charter, he disappears from sight. He is known for his ‘autobiographical’ or rather historiographical notes, the Ricordi, which, among other things, contain interesting information on the Venetian province, the political history of Venice, and Francesco’s connections with artists, writers, and aristocratic figures.

works

Ricordi: MS Oxford, Bodl. Canonici Italiani, 210 ff. 100v-106v [probably an autograph manuscript. The beginnings and the end of the manuscript are missing. The notes cover the years 1382 to 1427. The work has been edited in: Cesare Cenci, 'Fra' F. da L. e la storia della provincia di S. Antonio tra la fine del sec. XIV e l'inizio del sec. XV', Archivum Franciscanum Historicum 55 (1962), 103-192 (edition on pp. 114-139).

literature

G.S. Sbaraglia, Supplementum et castigatio (ed. Rome, 1908) I, 61; C. Cenci, `Fra Francesco da Lendinara e la storia dell provincia di S. Antonio tra la fine del s. XIV e l'inizio del s. XV', AFH 55 (1962), 103-192; C. Piana, ‘Lo studio di S. Francesco a Ferrara nel Quattrocento’, AFH, 61 (1968), 103, 113, 156; Cesare Cenci, 'Manoscritti e frati studiosi nella Biblioteca Antoniana di Padova', AFH 69 (1976), 513; L. Gargan, Cultura e arte nel Veneto al tempo del Petrarca (Padua, 1978), 253ff.; Paolo Vian, ‘Francesco da Lendinara’, DBI XLIX, 791-792 [with more information on his career. See http://www.treccani.it/enciclopedia/francesco-da-lendinara_(Dizionario-Biografico)/].

 

 

 

 

Franciscus de Leon (Francisco de Leon, d. 1667)

OFM. Spanish friar from Tordesillas. Traveled onward to Peru and became a member of the Doce Apostoles province. Novice master, custor, provincial definitor and provincial minister. He died on 4 June 1667. He was buried in the San Francisco friary of Lima, where his body was found uncorrupted in 1675.

works

Arte de la oracion mental. check ?

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 396.

 

 

 

 

Franciscus Delgado (Francisco Delgado, fl. mid 17th cent.)

OFM. Spanish friar. Lector jubilatus and preacher in the Granada province. Also active as theological censor.

works

Informe defensorio de las religiones, a cerca del derecho que los Regulares tienen para Predicar, y Confessar perpetuamente en el Obispado en que han fiso aprovados una vez por el ordinario (1665). Accessible via Google Books.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 379; AIA 37 (1934), 558-559; AIA 15 (1955), 267; José Simón Díaz, Bibliografíade la literatura hispánica, 11 Vols. (Madrid, 1960-1976) IX, nos. 2441-2444, 6154-6155; Manuel de Castro,Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 107 (no. 259).

 

 

 

 

Franciscus de Lucignano (Franciscus Lucinianensis/Francesco da Lusignano, fl. 15th cent.)

OMConv. Italian friar from the Tuscany province.

works

Vita versificata di Michelina da Pesaro: MS Pesaro, Biblioteca Oliveriana, 1422. Apparently also included in: Raphael De Pardi, Semita spirituale III (1523).

literature

Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 259; Jacques Dalarun, La sainte et la cité: Micheline de Pesaro (...), 15.

 

 

 

 

Franciscus de Lugano (Franciscus Luganus/Francesco da Lugano, fl. ca. 1600)

OFMCap. Italian friar and member of the Milan province. Preacher.

works

Liber de miraculis SS. Eucharistiae. Check.

literature

Bonifacio Vannozzi, Delle lettere miscellanee (...) (Rome: Pietro Manelfi, 1608), 374-375; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 260.

 

 

 

 

Franciscus de Lutra (Franziskus von Kaiserslautern, d. ca. 1326)

OM. German friar. Defender of the spirituals. Fled the Spyer convent on 18 October 1320, and publicly nailed a declaration defending his spiritual views on the cathedral doors (cf. AFH 39 (1946), 57-59). In this declaration, he also denounced the Franciscan order for its betrayal of the Franciscan poverty ideal and its persecution of the spiritual wing. He even argued that it was a mortal sin to provide the disgraced Franciscan order with alms. Franciscus fled to the bishop of Speyer, Emichus von Leiningen, who for some time refused to hand him over to order officials and to officials of Pope John XXII (cf. AFH 39 (1946), 59-62; Bullarium Franciscanum V, no. 421 & no. 459). Finally, in May 1322, the bishop gave in, whereupon Franciscus was imprisoned for several months, until he received permission by the minister general Michael Cesena to transfer to the Benedictines of Avignon (the monastery of St. Andreas de Villanova), a decision approved by Pope John XXII (BFV no. 514). However, Franciscus did not settle among this Benedictine community, but fled again and took refuge in the Rhine valley. He continued to write letters defending his views (cf. BF V no. 597) to the bishops of Cologne, Mainz, Trier, and Spyer (28 May 1324), to the provincial minister and custodians of the Strasbourg province (27 June 1324), and to the guardian of the Regensburg convent (8 January 1326). After January 1326, he disappears from view.

works

Declaratio & Litterae: AFH 39 (1946), 38-62

literature

K. Eubel, Geschichte der Oberdeutschen (Straßburger) Minoritenprovinz(Würtzburg, 1886), 46, 267; Angelo Mercati, `Contra Franciscum de Lutra Apostatam',AFH 39 (1946), 38-62; F. Bock, `Politik und kanonischer Prozess zur Zeit Joh. XXII', Zeitschrift für Bayerische Landesgeschichte, 22 (1959), 1-12; LThK, IV (1960),239-40.

 

 

 

 

Franciscus del Viso (Francisco del Viso, fl. early 18th cent.)

OFMCap. Spanish friar. Member of the Andalusian (Baetica) Sevilla province. Guardian of the friary of Sevilla.

works

Clypeo theológico moral sobre la bula del Sr. Inocencio X (...) (Cádiz: Herederos de Cristóbal Requena, 1726).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 446; Collectanea Franciscana 56 (1986), 111.

 

 

 

 

Franciscus de Macedo (Francisco de Macedo/Francisco Macedo/Franciscus a Santo Augustino Macedo, fl. 17th cent.)

OFMDisc. Portuguese friar. Born in the late 16th century (1596?). He first joined the Jesuits in 1610, but left that order in 1638. He subsequently joined the Discalced Augustinians, but left those for the Discalceate Observant Franciscans in 1648 (San Antonio province). Took part in the Jansenist controversy. Professor in Coïmbra. He was involved with the political life in Portugal (alliance with the Braganza house), but Pope Alexander VII brought him to Rome, where he worked for a while in Collegio of the Officio de Propaganda Fidei and later taught at La Sapienza, combining this with a position as consultant for the Roman inquisition. Later, he worked in Venice, where he held public disputations in September 1667 on a wide variety of issues, ranging from exegesis and theology to history, literature, and law (See their description by Juan de San Antonio). This eventually earned him a professorship in moral philosophy at the University of Padua. He died in 1681. In the course of his life he wrote an astounding number of works, possibly as many as 130. In these, he touched on many philosophical and theological controversies (including Jansenism). Below are listed several of his works that reached the printing press.

works

De primis solemnibus, et pompa triumphali habita in apotheosi divi Francisci Xaverii epico carmine libri tres (Lisbon, 1620).

Lacrimae Provinciae Lusitaniae, ob ereptum sibi lugduni acerba morte P. Franciscum de Mendaçoa (Lyon, 1626/1631?).

Apotheosis Sanctae Elisabethae Reginae Lusitaniae epico carmine liber unicus (Coimbra, 1626).

Thesaurus eruditionis pro Sole Zodiacum percurrente. Parnasi nemus poeticis arboribus confitum, Viridarium eloquentiae Rhetoricis floribus distinctum (Madrid, 1628). A set of rethorical theses.

Historia de los Martires del Japon (Madrid, 1632).

Epitome chronologico desde el principio del Mundo hasta la venida de Christo (Madrid, 1633).

Vida del grande D. Luis de Attayade, Tercer Conde de Attoguia, y virrey de la India dos vezes (Madrid, 1633).

Sermão que fez o padre Francisco de Macedo da Companhia de Iesus, na festa de S. Thome Padroeiro da India, na Capella Real desta Cidade de Lisboa. Dirigido a Serenissima senhora Princesa Margarita (Lisbon, 1637).

Panegyris de S. Thoma Apostolo (Lisbon: Lorenço Craesbeeck, 1637).

Jus succedendi in Lusitanae regnum dominae Catharinae, regis Emmanuelis ex Eduardo filio neptis, doctorum sub Henrico, Lusiatane rege ultimo conimbricens. sententiis confirmatum (...) Addita appendice de actu possidendi et jure postliminii (...) regis Joannis IV (Lisbon: S. Cramoisy, 1641/Paris, 1641).

Panegyrico apologetico, por la desagraviada Lusitania de la servitud iniusta, del tyrannico yugo, de la insoportable tirania de Castilla con el derecho, virtud, y cuydado de Don Ivan (...) (Paris-Barcelona, 1641).

Sacrae Divae Magdalenae speluncae vulgo Saincte Brune prope Massiliam, poetica, citra fictionem, descriptio (Aquis-Sextis, 1641).

Statua equestris, aerea vita, aerea fama, aeternum monumentum, immortale trophaeum, affabricata posteritas, Augustis Regis, Ludovici Iusti justa effiges, Martia imago, Tuba crepans (...) (Paris, 1641).

Cardinali Iulio Mazzarino pro recens donata purpura elogium (Paris, 1641).

Elogia Gallorum (Aquis-Sextis, 1641).

Excellentissimi Principis DD Marchionis de Fontane christianissimi regis Galliarum, apud Sanctissimo DNP Urbanum Oratoris Romam solenni pompa invecti skhediasma Triumphale (Rome, 1641).

Illustrissimo et reverendissimo DD Ludovico Bretelio Archiepiscopo Aquensi rusticanae suae domus et villae in Oppido Iocorum Poetica descriptio (Paris, 1641).

Poema epicum pro victoria Anglorum ab hollandis mari comparata (London, 1641).

Sanctissimo patri domino nostro Urbano VIII pontifici macimo Lyra Barberina Sylva (Rome, 1641).

Sanctissimo patri domino nostro Urbano VIII pontifici maximo Ilarion Apes barberinae (Rome, 1641).

Roma in tabula Lusitana (Roma, 1642).

Honor vindicatus (La Rochelle, 1642).

Sermao que fez o RP Frey francisco de Sant Agostinho, Capucho da provincia de sancto Antonio, nas honras, que a naçao Francesca celebrou à memoria del Rey Christianissimo Luis XIII o Iusto, na sua capella real desta cidade de Lisboa em 17 dias do mes de Iulho (Lisbon, 1643).

Montigiensis de Castellano hoste victoria. Auspiciis invictissimi regis Ioannis IV Portugalliae XVIII (1644).

Officium breve S. Joannis Evangelistae ad usum principis Teodosii (Lisbon, 1644).

Sermam de soledade de Nossa Senhora que prégou na capella real, o padre mestre Frey Francisco de S- Agostinho capucho da Provincia de Santo Antonio, lente de artes, e theologia no seu collegio de Coimbra. No fim mostrou o Santo Sudario. Em sesta feira de Endoenças, (Lisbon, 1645).

Philippica portuguesa, contra la invectiva castellana (Lisbon, 1645).

Manifestum pro regno Lusitaniae (1647).

Propugnaculum lusitano-gallico contra calumnias hispano-belgicas. In quo ferme omnia vtriusque regni tum domi tum foris præclare gesta continentur (Paris, 1647).

Euologio altissimo principi DD Ludovico Borbonio, principi Condaeo, Primo regii sanguinis principi, pari Franciae primo, archi-economo, regiae domus Galliae, duci anguiensi, et Castelruissensi, et Montmorantio, et Albretensi, et Fronsacio (Paris, 1647).

Orpheus, tragicommedia (Paris, 1647).

Serenissimi Principis DD Petri Infantis Portugalliae recens nati carmen genethliacum (Paris, 1648).

Panegyris soterica ob propulsatum sacrae eucharistiae ope imminens ab immisso sicario periculum, Serenissimo regi Lusitaniae Ioanni IV Promisso, divinitus servato dicta (Paris, 1648).

Scrutinium divi Augustini (London, 1644; Paris, 1648; Munster, 1649).

Philippica Portuguesa contro la invectiva Castellana (...) (Lisbon: Antonio Alvarez, 1645). Available via Google Books.

Cortina divi Augustini de Praedestinatione et Gratia, adytis in Centum Oracula reclusis D. Gregorii Magni & D. Bernardi responsis confirmata (Paris, 1648/Munich: Christophorus Hongoolt, 1649). Accessible via Google Books

Propugnaculum Lusitano-Gallicum contra calumnias Hispano-Belgicas (Paris: Antoine Bertier, 1647). Available via Google Books.

Laurus Harcurtia trilaurea (...) Ludovico Lotharingico, comiti Armeniaco dicata (D. Langlaeus, 1648).

Mens Divinitus Inspirata Sanctissimo Patri Domino nostro Innocentii Papae X super Quinque Propositiones Cornelii Jansenii (...) (London: R. Norton, 1653/Louvain, 1655). Several editions available via Google Books and via the Biblioteca Nazionale Centrale Vitt. Emanuele in Rome.

Domus Sadica Regiis lineis firmata: Romanis Columnis nixa, Sadicis heroibus illustrata (London: William Dugard, 1653).

Mens diuinitus inspirata sanctissimo patri domino nostro Innocentio papæ 10. Super quinque propositiones Cornrlij Jansenij et mens diui Augustini illustrata de duplici adjutorio gratiæ sine quo non & quo (London, 1653).

Lituus Lusitanus Buccinae Anglicanae Thomae Angli, Canenti Occonens (London: R. Norton, 1654). Available via Google Books.

Scrinium. Divi Augustini in quo arcana illius de Adjutorio Sine quo non Sensa continentur. Addita Libra Cum Aequamento Augustini inter Calvinianos et Arminianos (London: Thomas Roycroft, 1654). Accessible via Google Books.

Mens vera Augustini de praedestinatione, gratia, et libero arbitrio. Cum libra inter Arminianos et Caluinianos (London, 1654).

Tessera romana auctoritatis pontificiae adversus buccinam Thomae Angli, & Classicum Heterodoxorum (London: R. Norton, 1654), also in Roccaberti, Bibliotheca Maxima Pontifica (Rome, 1696) XII, 164-220. The 1654 edition is available via Google Books.

Syluae pontificiae rosae Alexandrinae domino nostro Alexandro papae VII (Rome, 1655).

Mens divinitus inspirata SS. papae Innocentii X (Louvain, 1655).

Christina Pallas togata Alexandri VII. Auspiciis Romae triumphatrix (Rome: Typ. Camerae Apostolicae, 1656). Accessible via the Biblioteca Statale di Cremona and via Google Books.

Rationale doctrinae et veritatis philosophicae et theologicae duodecim gemmis litterariis distinctum ad ideam Exodi XXVIII conformatum (Rome: Typis S. Congreg. de Propaganda Fide, 1657). Accessible via the Biblioteca Nazionale of Naples and via Google Books.

Panegyricus Alexandro Septimo pontifici maximo ob depulsam pestem (Rome: Vitale Mascardi, 1657). Accessible via Google Books.

Corona Cnosia nouem sideribus illustris pro litteris amaenioribus. Ill.mo et Excell.mo Principi D.D. Augustino Chisio Aelio Angelicae Arcis Praefectto et utrique Militari Custodiae Praeposito dicata (1657). Accessible via Google Books. It amounts to a concise eulogy on the liberal arts and other disciplines (such as history, politics).

Tabernaculum foederis disciplinarum iuris canonici, et ciuilis, et theologiae postivae, & sacrae Scripturae. Duodecim tentoris More Castrorum Israelitorum Num Cap. II Per gyrum erectis circumdatum (1657). Accessible via the Biblioteca Nazionale of Naples and via Google Books.

Encyclopaedia in Agonem Litterarium producta auspicijs Alexandri Maximi Papae VII Agonotheta, et Athleta (Rome: Typis S. Congreg. de Propaganda Fide, 1657). Available via Google Books and via the Biblioteca Nazionale Centrale Vitt. Emanuele in Rome.

Vitae SS. Ioannis de Mattha, et Felicis de Valois, Fundatorum Ordinis SS. Trinitatis, Redemptionum Captivorum (...) (Rome: Angelo Bernabo de Vermi, 1660). Available via Google Books and via the Biblioteca Nazionale Centrale Vitt. Emanuele in Rome.

Theatrum Meteorologicum, in quo aetherea, aerea, ignea, aquea, terrestria, ac ex his mista meteora spectantur (Rome: Giacomo Dragondelli, 1660). Accessible via the British Library and via Google Books.

De clavibus Petri opus in IV. libros divisum (...) Additis tribus Controuersijs. 1. De haeresi & schismate. 2. De sacerdotio Christi. 3. De peccato originali (...) (Rome: Typis Philippi Mariae Mancini, 1660). Partially reprinted in Roccaberti, Bibliotheca Maxima Pontifica (Rome, 1696) XII, 113-37. The 1660 edition is accessible via the Biblioteca Nazionale Centrale Vitt. Emanuele in Rome and via Google Books.

Archigymnasij Romanae sapientiae. Ab Alexandro 7. Pont. Max. Perfecti, Lustrati, Consecrati Postridie Idus Novembres Descriptio (Rome: Giacomo Dragondelli, 1661). Accessible via Google Books.

Diatriba de aduentu s. Iacobi in Hispaniam (Rome: Philippo Maria Mancini, 1662). Accessible via the Biblioteca Nazionale of Naples and via Google Books.

Christina regina Alexandro papæ. Alexander papa Christinæ reginæ (1662?).

Sermon que en el dia del gran padre y doctor de la iglesia San Augustin predico el reverendissimo p. fr. Francisco de San augustin (Madrid, 1663).

Controversiae selectae contra haereticos et schismaticos (Rome: Mancino, 1663). Accessible via the Biblioteca Alessandrina and via Google Books.

Funebris in iustis Em.mi ac Reu.mi Principis Card. Iulii Sacchetti Oratio in Templo Caenobii a S. Marcello PP. Servorum habita (Rome: Filippo Maria Mancini, 1663). Accessible via Google Books.

Reverendissimi P.N. Abbatis Domni Hilarionis Rancati In eius Exequiis praesente corpore ad Sanctae Crucis in Hierusalem habita Laudatio (Rome: Filippo Maria Mancini, 1663). Accessible via Google Books.

Scholae theologiæ positiuae ad doctrinam catholicorum & confutationem hæreticorum apertæ (...) (Rome: Ex typographia Philippi Mariae Mancini, 1664). Accessible via the Biblioteca Nazionale of Naples, via the Biblioteca Alessandrina, and via Google Books.

Vindiciae Romani Pontificis et Pontificatus aduersus calumnias heterodoxorum Anglorum praesertum, & Scotorum, in Academiis Oxoniensi, Cantabrigiensi, & Aberdonensi (Rome: Filippo Maria Mancini, 1666). Accessible via the Biblioteca Nazionale of Naples and via Google Books.

Oratio funebris in patris reuerendissimi Pauli Luchini. Exgeneralis Augustiniani (Rome, 1664).

Scholae theologiae positiuae ad doctrinam catholicorum, & cunfutationem hæreticorum apertæ (Rome, 1664).

Vindiciae romani pontificis et pontificatus aduersus calumnias heterodoxorum, Anglorum praesertim, & Scotorum, in Academijs Oxoniensi, Cantabrigiensi, & Aberdonensi (Rome, 1666).

Assertor romanus adversus calumnias heterodoxorum Anglorum praesertim et Scotorum in academiis Oxoniensi, Cantabrigiensi et Aberdoniensi (Rome: Filippo Maria Mancini, 1667). Accessible via Google Books.

Vita Teresiae Reginae Legionis: et Sanciae Dominae Ierabricae Sororum Lusitanarum Sanctimonialium Cisterciensium Sancti Bernardi instituti, quae Vulgo, Sanctae Reginae, appellantur (Rome: Filippo Maria Mancini, 1667). Accessible via the Biblioteca Nazionale Centrale Vitt. Emanuele in Rome and via Google Books.

Concentus Euchologicus Sanctae Matris Ecclesiae in Breuiario et Sancti Augustini in Libris. Adiuncta Harmonia Exercitorum S. Ignatii Societatis Iesi Fundatoris, et Operum S. Augustini Ecclesiae Doctoris (Venice: Apud Cieras, 1668). Accessible via the Biblioteca Angelica in Rome and via Google Books.

Concentus euchologicus sanctae matris Ecclesiae in breuiario et sancti Augustini in libris. Adiuncta harmonia exercitiorum s. Ignatij Societatis Iesu fundatoris, et operum s. Augustini Ecclesiae doctori (Venice, 1668).

Litteræ Officiosæ reciprocæ Marci ad Petrum et Petri ad Marcum, super acceptis a SS. D. N. Clemente 9. Papa in Cretensi obsidione auxilijs (Venice, 1668).

Phoenix Creticus Catharinus Cornelius Venutus heros incendiarij pulueris opera extinctus. Tribus Macedi operibus epigrammate, elogio, laudatione rediuiuus (Venice, 1669).

Vita venerabilis P. Toribii Alfonsi Mogrovegii archiepiscopi Limensis, ex actis legitimis de mandato sacræ rituum Congregationis opera ordinarij confectis deprompta (Venice, 1669).

Panegyricus sanctissimo p.d. nostro Clementi papae 9. Patauii dictus (Padua, 1669).

Pictvra Venetae Vrbis, Eivsqve Partivm in Tabulis Latinis, Coloribus Oratoriis expressa, & pigmentis Poeticis colorata (...) (Venice: Apud Cieras, 1670). Available via Google Books.

Vita Venerabilis Toribii Alfonsi Mogrovegii Arciepiscopi Limensis (...) (Padua: Pietro Maria Frambotti, 1670). Accessible via the Biblioteca Nazionale Centrale Vitt. Emanuele in Rome, Google Books, and several other portals.

Votum Poeticum in Triumphali Pompa Excellentiss. D.D. Francisco a Sousa, Comitis Prati, Marchionis Minarum Legati extraordinarii Obsequii et officii ergo (...) (Padua: Pietro Maria Frambotti, 1670). Accessible via the Biblioteca Nazionale Centrale of Florence and via Google Books.

Medulla historiae ecclesiasticae. emaculata, Emedullata, Vindicata (Padua: Pietro Maria Frambotti, 1671). Accessible via the Biblioteca Nazionale Centrale Vitt. Emanuele in Rome and via Google Books.

Collationes doctrinae S. Thomae et Scoti, cum differentiis inter utrumque (…) Commentariis Caietani in primis, & Licheti diligenter excusis, Et aliarum penè omnium Scholarum, praecipue Iesuiticae Suario, et Vasquio authoribus, controversiis apte prolatis (…) 3 Vols. (Padua: Petrus Maria Frambotti, 1671/1673/Apud Cadorinum, 1680/1685). Partially available via Google Books. Also accessible via the Digital Library of the Catholic Reformation

Panegyricus sanctiss. domino nostro Clementi Papæ X dictus (1673). Accessible via the Biblioteca Nazionale Centrale of Florence and via Google Books.

Disquisitio theologica de ritu azymi et fermentati (...) (Venice, 1673/Verona, 1673 ('corrected' edition after the Venetian edition had been placed on the index on 21 June 1673)). Initially, the work had fulminated against Cardinal Giovanni Bona. Mabillon apparently wrote a refutation of this work. The Verona edition is available via Google Books and via the digital collection of the Bayerische Staatsbibliothek Munich.

Illustrissimo, ac reuerendissimo d.d. Hyacintho Libello archiepiscopo Auenionis designato. Cuius vrbis sunt tres claues. Triclavium poeticum. Cum triplici voto Macedo (1673).

In stellarum copiam sub Clemente 10. d.n. Romam confluentium (1673).

Panegyricus sanctiss. domino nostro Clementi Papæ 10 (1673).?

Commentationes duae ecclesiasticae polemicae: altera pro Sancto Vincentio Lirinensi, & Sancto Hilario Arelatensi, & Monasterio Lirinae, Altera pro Sancto Augustino, & Aurelio, & Patribus Africanis (...) (Verona: Ex Typografia Nova rubeana, 1674). Available via Google Books.

Responsio ad Notas Nobilis Critici Anonymi In Apologiam Reverendiss. P. Fr. Thomae Mazzae Inquisitoris Generalis Ianuensis (...) (Verona: Giovanni Battista Meruli, 1674). Accessible via Google Books.

Myrothecium morale documentorum tredecim: qu[a]e sunt totidem lectiones super textum Aristotelis lib. 8 Ethicorum De amicitia: cum duplici pia appendicula & indice librorum (Ex typis Iacobi de Cadorinis, 1675). Accessible via the Biblioteca Nazionale of Naples and via Google Books.

Panegirico Sacro del Serafico Padre S. Francesco. Per recitarsi nel giorno Festivo de suoi natalitii nel conspicuo Convento delle Illustriss. Signore Madri di San Lorenzo di Venetia (Padua: Giacomo Cadogino, 1675). Accessible via the Biblioteca Nazionale Centrale of Florence and via Google Books.

Serenissimo principi Nicolao Sagredo Venetiarum duci elogium Macedo (Padua, 1675).

Schema illustre, et genuinum Sacrae Congregationis Sancti Officij Romani cum elogijs eminentissimorum principum cardinalium et corollario de infallibili auctoritate summi pontificis in mysterijs fidei proponendis, ac eiusdem controuersis decidendis (Padua: Cadorino, 1676). Accessible via Google Books

Manifestatio veritatis, & responsio ad propositiones Henrici Noris (1676). Accessible via Google Books.

In serenissimum d. Aloysium Contarenum recens inauguratum principem Venetiarum Macedo (Padua, 1676).

Responsiones P. Francisci Macedi Professoris Patavini, Veneti Civis, &c. Adversus Propositiones Parallelas F. Ioannis A Guidicciolo Collectae ab Annibale Riccio Veneto Sacrae Theologiae Baccalaureo (Venice: Alessandro Pezzana, 1576). Accessible via the Biblioteca Nazionale Centrale Vitt. Emanuele in Rome and via Google Books.

Trifavus Macedi Compositus ex Panegyrico, Elogio, Poemate Romæ conditus Patauij expressus: Illustrissimo, Reuerendissimo, Excellentissimo d.d. Aloysio a Sousa (...) (1676). Accessible via the Biblioteca Alessandrina and via Google Books.

Commentatio Polemica R.A.P. Francisci Macedo pro Vincentio Lerinensi adversus Henricum de Noris, included as an appendix to: Bruno Neusser, Prodromus velitaris: in qvo, S. Avrel, Augustinus Hipponensis, Sanctissimi Galliarum Episcopi, Eminentissimi Cardinales Baronius, & Bellarminus, & centeni Societatis Scriptores vindicantur a calumniis, conviciis, imposturis quibus scatet opus tripartitum Henrici de Noris in Historian Pelagianam, de Quinta Synodo Oecumenica, & Vindicias Augustinianas (Mainz: Johann Petrus Zubrodt, 1676). Available via Google Books.

Prodromus velitaris, in quo, S. Aurel. Augustinus Hipponensis, sanctissimi Galliarum episcopi, eminentissimi cardinales Baronius, & Bellarminus ... vindicantur a calumniis, conuiciis, imposturis, quibus scatet opus tripartitum Henrici de Noris in historiam Pelagianam, ... auctore F. Brunone Neusser ... Adiecta est in calce aduersus eundeam Henricum de Noris Commentatio polemica R.A.P. Francisci Macedo (Mainz, 1676). This work is in the title ascribed to Bruno Neusser, yet it might in actual fact be a work by Macedo.

Responsa P. Francisci Macedi Minoritae Lusitani, Magistri Conimbricensis, Lectoris sui Ordinis Jubilati (...) aduersus Gerras Germanas Germanitatum Cornelij Iansenij, & Henrici Noris, collecta ab Annibale Riccio Veneto Sacrae Theologiae Baccalaureo (Venice: Alessandro Pezzana, 1677). Accessible via Google Books.

Panegyricus illustriss. & reuerendiss. ac excellentiss. d.d. Ludouico a Sousa archiepisc. Bracharensi Hispaniarum primati, regij principis Lusitaniæ Petri apud Romanum pontificem dominum nostrum Innocentium vndecimum legato extraordinario (Padua, 1677).

Trifauus Macedi compositus ex panegyrico, elogio, poemate Romæ conditus Patauij expressus: illustrissimo, reuerendissimo, excellentissimo d.d. Aloysio a Sousa (1677?).

Genethliacon augusti principis Iosephi Caesaris Augusti Leopoldi Imperatoris Filii Trilingue Latinum, Italicum, Hispanicum (Venice: Antonio Tivani, 1679). Accessible via the Biblioteca Nazionale Centrale of Florence and via Google Books.

Panegirico di S. Chiara d'Assisi diuiso in dieci discorsi (Padua: Cadorino, 1680). Accessible via Google Books.

Panegyricus Innocentio XI (1680).

Collationes S. Thomae et Scoti in Tertium Sententiarum (...) de ineffabili et altissimo incarnationis Mysterio, & aliis continentibus (...) (Padua: Cadorino, 1680/Padua: Cadorino, 1685). Accessible via the Biblioteca Nazionale Centrale Vitt. Emanuele in Rome and via Google Books.

Elogia poetica in serenissimam Rempublicam Venetam ejusque Augustum senatum (...) (Padua: Cadorino, 1680). Accessible via Google Books.

Somnia quinquaginta Fr. Macedo in itinerario S. Avgvstini post baptismvm Mediolano Romam (...) (Leida, 1681).

In Nuptiis Serenissimorum Principum Victorii Amadei Ducis Sabaudiæ et Elisabethae Mariae Franciscae Infantis Lusitaniae Epithalamium (1681). Accessible via the Biblioteca Nazionale Centrale of Florence and via Google Books.

Reverendissimi patris fr. Francisci de Macedo minoritae Lusitani ... Carmina selecta (1683).

Scholae theologicae positivae ad (...) confutationem haereticorum (Rome, 1696). Also included in Roccaberti, Bibliotheca Maxima Pontifica (Rome, 1696) XII, 221-248.

To be continued...check also Sbaralea and Manuel de Castro.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 362-368; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 260-263; Cimarosto Sigismondo da Venezia, Biografia serafica degli uomini illustri che forirono nel francescano istituto (...) (Venice: G.B. Merlo, 1847), 728-729; Enrique Rivera de Ventosa, ‘Der Scotismus’,in: Die Philosophie des 17. Jahrhunderts,Band I/1, 376-383 (esp. 378-382); Eugeniusz Ziemann, ‘Macedo Francisco OFMObs’, Encyclopedia Katolicka XI, 672; Collectanea Franciscana Bibliographia franciscana 10 (1951-1952), nos.1630-1632 & 11 (1954-1957), nos. 2342-2343; L. Ceyssens, ‘François de Saint Agustin de Macedo. Son attitude au début du jansénisme’, AFH 49 (1956), 241-254; Manuel de Castro,Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 142 (no. 527); Manuel Lazáro Pulido, 'Gracia y redención en el pensamiento escotista barroco: Fr. Francisco de Sto. Agostinho de Macedo', Comprendre. Revista catalana de filosofia 20:1 (2018), 46-54.

 

 

 

 

Franciscus de Macerata (Franciscus Maceratensis/Francesco da Macerata, fl.ca. 1500)

OMConv. Italian friar and master of theology. At the general chapter of Cremona (1488), he was appointed lector of Sacred Scripture in the dei Frari di Venezia friary. Worked together with Pietro Angelo di Montolmo on a corrected edition of natural works by Aristotle (and with commentaries by Gaetano da Tiene). Was involved with other masters of theology with the publication of the Constitutiones Alexandrinae (given the task to do so at the general chapter of Terni, 1500), and also had editorial involvement with an edition of the historiographical works of Josephus. Appointed Pater Conventus SS. Apostolorum in Rome by the Franciscan Minister General in 1502, and General procurator for the ultramontan provinces of his order.

works

(as editor)Constitutiones Alexandrinae. See: Orbis Seraphicus, ed. D. Gubernatis a Sospitello, Vol. 3, 138-210; M. Bihl, ‘De editionibus statutorum Alexandrinorum anni 1500’, AFH 17 (1924), 118-144; Kevin L. Potter, ‘An Unknown Addition to the Constitutiones Alexandrinae by Minister General Egidio Delfini (1502)’, Archivum Franciscanum Historicum 111:3-4 (Jul.-Dec. 2018), 439-476.

(as editor): Opus Josephi Hebraei de Bello Judaico (Milan: Alexander Minutianus, 1513)

literature

Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 263-264; Sigismondo da Venezia, Biografia serafica degli uomini illustri che fiorirono nel francescano istituto (...) (Venice: G.B. Merlo, 1846), 251.

 

 

 

 

Franciscus López de Solís (Francisco López de Solís, fl. mid 17th cent.)

OFM. Spanish Franciscan author, active in Latin America? We have not yet been able to find anything on this seventeenth-century friar. Is he to be identified with the sixteenth-century friar Francisco Lopez from Sevilla, who joined the order at the age of 17 at Xeres de la Frontera, and was subsequently sent to New Mexico as leader of a missionary group, and who became a missionary martyr? This sixteenth-century friar established himself at Puaray, in the middle of the Tiguez Indian territiry. When the soldiers accompanying him returned to Mexico, Francisco Lopez and other missionaries stayed behind. In the Spring of 1582 Lopez was killed by local Tigua Indians. Later, his remains were transferred to Sandia, where they became the object of a cult.

literature

B.H. Slicher van Bath, De bezinning op het verleden in Latijns Amerika 1493-1820. Auteurs, verhalen en lezers (Groningen, 1998), passim

 

 

 

 

Franciscus de Mallorca (Francisco de Mallorca, fl. late 17th cent.)

OFMCap. Spanish friar.

works

El Sol de la iglesia S. Thomas de Aquino, cuyas luzes brillan en las quatro partes del mundo. Aplaudido en el real Convento de Santo Domingo de Mallorca, en la Ereccion de su Milicia Angelica, y Solemnidad de 40. horas. Orador el M.R.P.Fr. Francisco de Mallorca, Religioso Capuchino (Barcelona: Rafael Figuero, 1697). Present in the Biblioteca de Catalunya and accessible via Google Books.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 399.

 

 

 

 

Franciscus de Marchia (Franciscus Rubeus de Marcia/Francesco della Marca de Pignano/Francesco d'Appignano/Francesco d'Apigniano/Francisco de Esculo/Franciscus Asculanus/Francesco d'Ascoli, ca.1290- after 1344), Doctor Succinctus/Praefulgidus

OM. Italian friar. Born in Appignano del Tronto (AP), Italy, around 1290 and might have entered the order there. Possibly began his studies at Paris in 1310. Read the Sentences at the Paris Studium Generale ca. 1319-20 (sententiarius between Landulphus Caracciolo and Francis of Meyronnes). Master of theology in 1320. By 1321, he might have been at the court of Robert of Naples and attended the Franciscan general chapter of Perugia in 1322. Thereafter lector at the Avignon studium (1324). Provincial of the March of Ancona ca. 1327-32. His Sentences commentary has survived in many MSS in several reportationes. There also are MSS with his Quodlibeta and his commentaries on the Physics and Metaphysics of Aristotle. He was under the influence of Scotus and Peter Aureol, but can not be presented as a mere follower of their teachings. Between ca. 1324 and 1328, when he was lector at the Franciscan studium in Avignon, he chose the side of Michael of Cessena in the struggles on Franciscan ownership/poverty of Christ with John XXII, and he fled Avignon with Michael of Cesena, Bonegratia of Bergamo and Ockham in 1328. In 1329 expulsed from the order. Reconciliation in 1343 (cf. his Confessio). He died after 1344.

works

In Logicam et Physicam Aristotelis: MS Munich, Bayerische Staatsbibliothek Clm 5874.

Sententia et Compilatio super Libros Physicorum Aristotelis: o.a. MSS Naples, Bibl. Naz., XI.E.47, ff. 98-129 [=Abbreviatio Physicorum]; BAV, Ottob. Lat. 1816, ff. 30-49. For editions see: Sententia et Compilatio super Libros Physicorum Aristotelis, ed. Nazareno Mariani, Spicilegium Bonaventurianum, 30 (Rome-Grottaferrata: Editiones Collegii S. Bonaventurae ad Claras Aquas, 1998). This work has been translated as: Francesco della Marca, Testo e commenti dei Libri della Fisica di Aristotele. Con aggiornamenti, trans. Nazareno Mariani, Varia, 28 (Rome: Istituto Storico dei Cappuccini, 2017). Short review in Archivum Franciscanum Historicum 111:1-2 (Jan.-June 2018), 289-290.

Quaestiones Super Metaphysicam: MSS abbreviated version o.a. Florence, Bibl. Laurenz. Fesul. 161 ff. 63-73 (incomplete, see Doucet, AFH, 28 (1935); BAV, Vat.Lat. 3130 (14th cent.) ff. 29-36v; Padova, Bibl. Anton., 173 ff. 53v-55v, 59-60v; BAV, Vat.Lat. 4871 (14th cent.) f. 37 (see Lohr and also Doucet, AFH, 29 (1936), 404-5, and Etzkorn, IVF, 172); MSS long version o.a. Bologna, Coll. Di Spagna ff. 48-102v; Paris, Bibl. Mazarine 3490 ff.1-57. For editions, see: Nazareno Mariani, ‘Il prologo alla ‘Metaphysica’ di Francesco della Marca’, in: Religioni e doctrinae. Miscellanea di studi offerti a Bernardino de Armellada in occasione del suo 80o compleanno, ed. Aleksander Horowski, Bibliotheca Seraphico-Capuccina, 89 (Rome: Istituto Storico del Cappuccini, 2009), 381-41 [with an edition of the Prologus in ‘Metaphysicam’, Ordo et distinctio scienciarum, pp. 400-411]. A new edition appeared as: Francesco della Marca, Quaestiones super Metaphysicam, ed. Nazareno Mariani, Spicilegium Bonaventurianum, 37 (Grottaferrata (Rome): Frati Editori di Quaracchi, 2012). An Italian translation of this edition appeared as: Questioni sulla Metafisica, trans. Nazareno Mariani, Spicilegium Bonaventurianum, 38 (Grottaferrata (Rome): Frati Editori di Quaracchi, 2012). Cf. review of this edition and this translation in Il Santo 53:3 (2013), 477-480 & AFH 106:3-4 (2013), 637-640.

Comm. In I Sent.: a.o. MSS Naples, Bib. Naz. VII.C.23 ff. 1-130; Naples, Bib. Naz. VII.C.27; Bologna, Coll. Hisp. S. Clemente, 45; Città del Vaticano BAV Ross. lat. 525; Città del Vaticano BAV Chig. B VII 113; Città del Vaticano BAV Lat. 1096; Madrid, Bib. Nac., 504, ff. 1-173v (In I-III Sent) [in all at least 13 manuscripts]. Parts have been edited in: Francisci de Marchia sive de Esculo OFM, Quodlibet cum quastionibus selectis ex commentario in librum Sententiarum, ed. Nazareno Mariani OFM, Spicilegium Bonaventurienum XXIX (Rome, 1997). See on this the remarks of Chris Schabel in Picenum Seraphicum n.s. 19 (2000), 277-282; Other, partial editions are in print or in progress by Russ Friedman and Chris Schabel. The first distinctions have appeared in Picenum Seraphicum n.s. 18 (1999) and 19 (2000) [such as distinctions 35, 36 and 38 of In I Sent., edited inPicenum Seraphicum n.s. 18 (1999),69-95 & 19 (2000), 27-68.] The Quaestiones Praeambulae et Prologusof the Sentences commentary have been edited and discussed by Antonio Poppi in AFH97:3-4 (2004), 469-480. Since 2003, Nazareno Mariani has been working on a critical edition as well: Commentarius in IV Libros Sententiarum Petri Lombardi. Quaestiones Praeambulae et Prologus, ed. Nazareno Mariani, Spicilegium Bonaventurianum, 31 (Grottaferrata: Ed. Collegii S. Bonaventurae ad Claras Aquas, 2003). Review in CF 75 (2005), 414-417. See on the same text also Quaestiones praeambulae et Liber primus Sententiarum ex codice Chig. B.VII.113 Bibliothecae Apostolicae Vaticanae, ed. Nazareno Mariani, Varia, 30 (Rome: Istituto Storico dei Cappuccini, 2019); Commentarius in IV Libros Sententiarum Petri Lombardi. II-Distinctiones primi libri a prima ad decimam, ed. Nazareno Mariani, Spicilegium Bonaventurianum, 32 (Grottaferrata: Ed. Collegii S. Bonaventurae ad Claras Aquas, 2006). See reviews in CF 76 (2006), 621-623; AFH 99 (2006), 634f. & AFH 100 (2007), 327-337 [Aleksander Horowski]; Francisci de Marchia sive de Esculo commentarius in IV libros sententiarum Petri Lombardi. Vol. III: Distinctiones primi libri ab undecima ad vigesimam octavam, ed. Nazareno Mariani, Spicilegium Bonaventurianum, 33 (Grottaferrata (Rome): Ed. Collegii S. Bonaventurae ad Claras Aquas, 2007). Review in Il Santo 47 (2007), 593 & in AFH 100 (2007), 511-551 [Giovanni Lauriola]; Commentarius in IV Libros sententiarum Petri Lombardi. Distinctiones primi libri a vigesima nona ad quadrigesimam octavam, ed. Nazareno Mariani, Spicilegium Bonaventurianum 34 (Grottaferrata, 2009). See the review by Giovanni Lauriola in Collectanea Franciscana 81:1-2 (2011), 101-144. as well as the review in Recherches de Théologie et Philosophie Médiévales 76 (2009), 409-414]. Nazareno has also started with an Italian translation of Francis of Marchia's Sentences commentary. The translation of the first book appeared as Francesco della Marca, Commento alle Sentenze. Libro I, distinzioni I-XLVIII, traduzione di Nazareno Mariani, Spicilegium Bonaventurianum, XXXII-XXXIII- XXXIV/A (Rome-Grottaferrata: Edizioni del Collegio S. Bonaventura – Quaracchi, 2016). Review in Collectanea Franciscana 87:1-2 (2017) 355-356.

Comm. In II Sent..: o.a. MSS Madrid, Bib. Nac., 517 ff. 1a-35vb; Admont, Bibliothek der Benediktinerabtei, 178; Città del Vaticano, BAV, Barb. lat. 791; Città del Vaticana, Chigi lat. B VII 113; Città del Vaticano, BAV, Vat. lat. 946; Florence, Biblioteca Nazionale Centrale II. II. 182; Augsburg, Staats- und Stadtbibiothek, Fol. 334; Paris, Bibliotothèque nationale de France, lat. 3071; Rome, Biblioteca Nazionale Centrale Vittorio Emanuale II, 1007 (S. Bonav. 2); Leipzig, Universitätsbibliothek, 532; Munich, Bayerische Staatsbibliothek, Clm 8872; Naples, Biblioteca Nazionale Centrale, VII. C. 23, ff. 131-217 [In II-III Sent]; Prague, Metropolitni Kapituly, 531 (C 99); Milan, Biblioteca Ambrosiana, O. 206, sup.; Citta del Vaticano, BAV, Vat.lat. 1096; Vienna, Österreichische Nationalbibliothek, lat. 4826; Paris, Bibliothèque nationale de France, lat. 3072 & 15852 [in all at least 15 manuscripts for book II] Parts are edited in Scheider, Die Kosmologie. See also: Francisci de Marchia: Reportatio IIA (Quaestiones in secundum librum Sententarium) qq. 1-12, ed. Tiziana Suarez-Nani, William Duba, Emmanuel Babey, and G.J. Etzkorn, Ancient and Medieval Philosophy, De Wulf-Mansion Centre, Series 3 - Francisci de Marchia Opera Philosophica et Theologica II, 1 (Leuven: Leuven University Press, 2008) [cf. reviews in Collectanea Franciscana 79 (2009), 723-725; Il Santo 50 (2010), 186-188; Francisci de Marchia: Reportatio IIA (Quaestiones in secundum librum Sententarium) qq. 13-27, ed. Tiziana Suarez-Nani, William Duba, Emmanuel Babey, and G.J. Etzkorn, Ancient and Medieval Philosophy, De Wulf-Mansion Centre, Series 3 - Francisci de Marchia Opera Philosophica et Theologica II, 2 (Leuven: Leuven University Press, 2010); Francisci de Marchia: Reportatio IIA (Quaestiones in secundum librum Sententarium) qq. 28-49, ed. Tiziana Suarez-Nani, William Duba, Delphine Carron, and G.J. Etzkorn, Ancient and Medieval Philosophy, De Wulf-Mansion Centre, Series 3 - Francisci de Marchia Opera Philosophica et Theologica II, 3 (Leuven: Leuven University Press, 2012). See on this volume the review in Il Santo 53:3 (2013), 480-481. See also the fascinating article of William Duba, 'Rebuilding the Stemma: Understanding the Manuscript Tradition of Francis of Marchia's Commentaries on Book II of the Sentences', in: Durand of Saint-Pourçain and His Sentences Commentary. Historical, Philosophical, and Theological Issues, ed. Andreas Speer, Fiorella Retucci, Thomas Jeschke & Guy Guldentops (Louvain-Paris-Walpole, MA: Peeters, 2014), 119-169, which offers a reconstruction of the revision process of Francis de Marchia's text and how it can translate in the building of a stemma of the manuscript witnesses.

Comm. in III Sent.: a.o. MSS Naples, Bibl. Naz. VII.C.23 ff. 131-217 (In II-III Sent); Madrid, Bib. Nac., 504, ff. 1-173v (In I-III Sent)

Comm. In IV Sent. (dist. 1-15, incompl): a.o. MS Madrid, Bib. Nac., 517 ff. 36a-70va; BAV Vat. Lat 3092, (14th cent.) ff. 137ra-143vb; BAV Vat. Lat. 4871 (14th cent.) ff. 100ra-101vb. Question 23 has been edited in: William Duba, The Forge of Doctrine. The Academic Year 1330-31 and the Rise of Scotism at the University of Paris, Studia Sententiarum, 2 (Turnhout: Brepols, 2017), Appendix H.

Quodlibet (ca. 1324-1328): MS Paris, BnF lat. 16110 ff. 125ra-146vb, with some individual questions in other mss: question 3 appears in MS BAV, Vat.lat. 6768 and versions of questions 4 and 6 appear in MS BAV, Vat.lat. 1085. For modern editions, see: Francisci de Marchia sive de Esculo, OFM, Quodlibet cum quaestionibus selectis ex commentario in I et II librum sententiarum,ed. N. Mariani, Spicilegium Bonaventurianum, 28 (Grottaferrata, 1993); Francisci de Marchia sive de Esculo OFM, Quodlibet cum quaestionibus selectis ex commentario in librum Sententiarum,ed. Nazareno Mariani OFM, Spicilegium Bonaventurienum 29 (Rome, 1997). See the remarks by William Duba (2007), who questions the dating and the identification of Francis’ of Marchia’s Quodlibet.

Sermones (attributed), edited in: Nazzareno Mariani, ‘Due sermoni attribuiti a Francesco della Marca’, AFH 98 (2005), 571-595 (Description and edition of sermons from MS. Città del Vaticano, B.A.V., Vat.lat. 3130, where these sermons are situated in between Francis’ Metaphysics commentary); Nazareno Mariani, ‘Sermone inedito di Francesco della Marca’, AFH 99 (2006), 213-250 [edition of: ‘Utrum nativitas Christi fuerit naturalis vel supernaturalis’]

Contra Destitutionem Iacobi de Cathurco [on the visio beatifica polemic]: MS Vat. Lat. 4857 (14th cent.) & 14812 (see A. Maier, AFH, 63 (1970), 287f.)

Contestatio Libris papae Joh. XXII: Contestazione del libello del papa Giovanni XXII che comincia Poiché il temerario, trans. Nazzareno Mariani (Appignano del Tronto (AP): Centro Studi Francesco di Appignano del Tronto, 2001). [cf. review in Picenum Seraphicum 20 (2002), 238-240]

Improbatio contra libellum domini Iohannis, qui incipit `Quia vir reprobus',ed. N. Mariani, Spicilegium Bonaventurianum, 28 (Grottaferrata, 1993). This deals with the Franciscan poverty issue in the context of John XXII's denial of the absolute poverty of Christ.

Other polemical writings: see BPhM, 33 (1991), 63.

Quaestiones super Matthaeum?

Circa Virginis Matris praeconia? Allegedly a work on the immaculate conception.

Absolutio et Confessio Fratris Francisci de Esculo de Ordine Minorum, ed. Eva Luise Wittneben, in: Picenum Seraphicumn.s. 19 (2000), 147-149.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 360, 362; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 243-244; Picenum Seraphicum new series 1 (1915), 506-511; Stegmüller, RS, I, no. 237-239.; Doucet, AFH, 47 (1954), 116-7; F. Ehrle, `Der Sentenzenkommentar Peters von Candia...', Franz. Stud. Beiheft 9 (Münster in Westf., 1925), 253-254; A. de Solano, Fray Francisco de la Marca y la contribucion franciscano medieval al progreso de las ciencias', Estudios Franciscanos, 51 (1950), 175-380; A. Maier, AFH, 46 (1953), 174-77; A. Emmen, AFH, 39 (1957), 216-7; M. Claget, The Science of Mechanics in the Middle Ages (Madison, 1959) passsim; DThC XII, 2104-2109 & XIV, 5; LThK² IV, 240-241; A. Zimmermann, `Algemeine Mataphysik und Teilmetaphysik (...)', AGPh, 48 (1966), 190-206; Idem, `analoge und univoke Bedeutung des Terminus `ens' (...)', in: Deus et homo ad mentem, I. Duns Scoti. Acta tertii Congressus Scotistici (Rome, 1972), 723-730; Idem, in: Studia scholastica-Scotica, 5 (1972), 724-30; Lohr, Traditio, 23 (1967), 411-12; Idem, Commentateurs, 60-61; Idem, `New Material concerning Franciscus de Marchia, `Quaestiones super metaphysicam', Antonianum, 46 (1971), 486-488 & BPhM, 14 (1972), 120; R. Ferguson, Francis of Marchia: The Historical Contextof His Understanding of the Nature of Theology, Phd. Univ. of Wisconsin (Ann Arbor, 1973); Notker Schneider, `Franciscus de Marchia über die Wirklichkeit der materie (Metaph. VII, q. 5) (...)', Franz. Stud., 71 (1989), 138-158; Idem, `Die Qualität der Zahlen (...),'DSTF,2 (1991), 587-610 ; Notker Schneider, Die Kosmologie des Franziskus de Marchia. Texte, Quellen und Untersuchungen zur Naturphilosophie des 14.Jahrhunderts, Studien und Texte zur Geistesgeschichte des Mittelalters, 28 (Leyden, 1991); J.-M. Counet, `La cosmologie de François de Marchia. à propos d'un ouvrage récent', BPhM, 34 (1992), 215-220; R. Lambertini, ` Il mio regno non è di questo mondo (...)', in: Filosofia e Teologia nel Trecento, Studi in ricordo di Eugenio Randi, ed. L. Bianchi (Louvain-la-Neuve, 1994), 129-156; Idem, `La proprietà di Adamo (...)', BISIAM, 99:2 (1994), 201-252; Werner Dettloff, `Franciscus de Marchia', LThK³ IV (1995), 49-50; Le travail intellectuel à la faculté des arts de Paris: textes et maîtres (ca. 1200-1500), II, C-F, ed. Olga Weijers, Studia Artistarum, 3. Études sur la faculté des arts dans les universités médiévales (Turnhout, 1996), 91-94; Paolo Vian, ‘Francesco della Marca (Francesco d’Ascoli, Franciscus de Esculo, Franciscus Pignano)’, DBI IL, 793-797; Russell L. Friedman, ‘Francis of Marchia and John Duns Scotus on the psychological model of the Trinity’, Picenum Seraphicum n.s. 18 (1999), 11-56; Christopher Schabel, ‘Il determinismo di Francesco di Marchia’, Picenum Seraphicum n.s. 18 (1999), 57-95 [contains an edition of Scriptum in Primum Sententiarum, distinctio 35] & 19 (2000), 15-67; Eva Luise Wittneben & Roberto Lambertini, ‘Un teologo francescano alle strette. A proposto della tradizione manoscritta della Confessio di Francesco d’Ascoli’, Picenum Seraphicum n.s. 18 (1999), 97-122 & 19 (2000), 135-149; Christopher Schabel, ‘Notes on a Recent Edition of Parts of Francis of Marchia’s In Primum Librum Sententiarum’, Picenum Seraphicum n.s. 19 (2000), 277-282; Christopher Schabel, ‘Il determinismo di Francesco di Marchia [Rubeus, de Ascoli, de Pignano, de Appignano Esculo, min. (parte II)’, Picenum Seraphicum 19 (2000), 15-67; Christopher Schabel, ‘La dottrina di Francesco di Marchia sulla predestinazione’, Picenum Seraphicum n.s. 20 (2001), 9-46; Russell L. Friedman & Chris Schabel, ‘Francis of Marchia’s commentary on the Sentences: question list and state of research’, Mediaeval Studies 63 (2001), 31-106; Roberto Lambertini, ‘Francesco d’Ascoli e la polemica francescana contro Giovanni XXII: a proposito dei rapporti tra l’‘Improbatio’ e l’‘Appellatio magna monacensis’’,in: Scritti in onore di Girolano Arnaldi offerti dalla Scuola nazionale di studi medioevali, ed. Rossella Rinaldi, Andrea Degrandi et al., Istituto Storico Italiano per il Medio Evo. Nuovi Studi Storici, 54 (Rome, Istituto Storico Italiano per il Medio Evo, 2001), 277-308; Atti del 1°Convegno Internazionale su Francesco d’Appigmano (Appignano del Tronto 26-27 maggio 2001), ed. Domenico Priori (Appignano del Tronto: Centro Studi Francesco d’Appignano-Comune di Appignano del Tronto, 2001/Piceno, 2002) [with articles by, among others, Roberto Lambertini, ‘Oltre la proprietà, alle origini dal potere (…)’, pp.51-66; Russell Friedman, 'Francesco d'Appignano on the eternity of the world and the actual infinite', 83, 102; Christopher Schabel, ‘On the threshold of inertial mass? Francesco d’Appignano on resistence and infinite velocity’, pp. 175-189; Mario Sensi,‘Contestazione del libello del papa Giovanni XXII’, pp. 9-27; Notker Schneider,‘Kontexte des naturbegriffs’, pp. 161-173]; Nazareno Mariani, ‘Certezze e ipotesi sul Commento alle Sentenzedi Francesco della Marca Omin’, AFH95:1-2 (2002), 93-183; Chris Schabel, ‘Parisian Commentaries from Peter Auriol to Gregory of Rimini, and the problem of predestination’, in: Mediaeval Commentaries on the ‘Sentences’ of Peter Lombard. Current Research, ed. G.R. Evans 2 Vols. (Leiden-Boston-Köln: Brill, 2002) I, 221-265; Russ Friedmann,‘Francesco d’Appignano on the Eternity of the World and the Actual Infinite’,in: Atti del primo convegno internazionale su Francesco d’Appignano, ed. D. Priori (Appignano, 2002), 83-101; Nazareno Mariani, 'Certezze e ipotesi sul Commento alle Sentenze di Francesco della Marca OMin.', Archivum franciscanum historicum 95 (2002), 93-183; Roberto Lambertini, ‘Angelo Clareno e Francesco d'Appignano tra povertà e politica: alle origini delle dissidenze francescane nella Marche’, Le Marche. Folklore - Religiosità 5 (2002), 39-53; Russell L. Friedman, ‘Francis of Marchia’, in: A Companion to Philosophy in the Middle Ages, ed. Jorge J.E. Gracia & Timothy B. Noone, Blackwell Companions to Philosophy, 24 (Oxford: Blackwell, 2003), 254-255; Tiziana Suarez-Nani, “Linguaggio, conoscenza e libertà’. Note in margine alle questioni 26 e 27 del commento di Francesco de Marchia al II libro delle ‘Sentenze”, Freiburger Zeitschrift für Philosophie und Theologie 50 (2003), 354-375; W.Duba, ‘Francesco di Marchia sulla conoscenza intuitiva mediata e immediata (III Sent. Q. 13)’, Picenum Seraphicum 22-23 (2003-2004), 121-157; William Owen Duba, ‘Francesco di Marchia sull'Immaculata Concezione’, in: Atti del 2 Convegno Internazionale su Francesco d'Appignano, ed. Domenico Priori & Massimo Balena (Appignano del Tronto, 2004), 59-75; Antonio Poppi, 'Ontologia e "scienza divina" nel "Commentario alle sentenze" di Francesco della Marca O. Min. (1319)', Miscellanea Francescana 104 (2004), 100-120; Christopher Schabel, ‘The Redactions of Book I of Francesco d'Appignano's Commentary on the Sentences’, in: Atti del 2 Convegno Internazionale su Francesco d'Appignano, ed. Domenico Priori & Massimo Balena (Appignano del Tronto, 2004), 97-122; T. Suarez-Nani, ‘Un nuovo contributo al problema dell’individuazione: Francesco de Marchia el’individualità delle sostanze separate’, Documenti e Studi sulla Tradizione Filosofica Medievale 16 (2005),405-459; Tiziana Suarez-Nani, ‘Intuition, composition, division: La modalité dela connaissance angélique selon François de Marchia (Étude et texte)’, Picenum Seraphicum 24 (2005), 103-145 (text on pp. 128-145); Sabine Folger-Fonfara, ‘Franciscus de Marchia: Die erste Unterscheidung einer allgemeinen und einer besonderen Metaphysik’, Documentie Studi sulla Tradizone Filosofica Medievale 16 (2005), 461-513; Nazzareno Mariani, ‘Due sermoni attribuiti a Francesco della Marca’, Archivum Franciscanum Historicum 98 (2005), 571-595; T. Suarez-Nani, ‘Un nuovo contributo al problema dell’individuazione: Francesco de Marchia el’individualità delle sostanze separate’, Documenti e Studi sulla Tradizone Filosofica Medievale 16 (2005), 405-459; Domenico Priori & Marino Stipa, Francesco d’Appignano. Doctor Succinctus (Appignano del Tronto: Ed. Centro Studi Francesco d’Appignano, 2005); Roberto Lambertini, ‘Giacomo d’Ascoli, Francesco d’Appignano, Giovanni da Ripatransone: custodia ascolana e cultura scolastica francescana nel Trecento’, in: Gli Ordini mendicanti nel Piceno. 1: I francescani dalle origini alla Controriforma, Atti del corso del piano provinciale di aggiornamento per docenti e dirigenti delle scuole elementari e delle medie inferiori e superiori, ed. Giannino Gagliardi (Ascoli Piceno, 2005), 33-52; Atti del III Convegno Internazionale su Francesco di Appignano. Appignano del Tronto, 24 settembre 2005, ed. Domenico Priori (Appignano del Tronto: Centro Studi Francesco d’Appignano, 2006) [with many interesting contributions by specialists, such as Guido Alliney, William Duba, Chris Schabel, Tiziana Suarez-Nani, Domenico Priori, Sabina Folger-Fonfara, Roberto Lambertini et al.]; Vivarium 44 (2006), 1-204 (a theme issue on our Franciscan). Also issued separately as: Francis of Marchia, Theologian and Philosopher. A Franciscan at the University in the Early Fourteenth Century, ed. Russel L. Friedman & Christopher Schabel (Leiden-Boston: Brill, 2006) [also with many interesting contributions by noted specialists in the field]; Tiziana Suarez-Nani, ‘Un modello alternativo di conoscenza? Francesco de Marchia e la spazializzazione del rapporto conoscitivo’, Freiburger Zeitschrift für Philosophie und Theologie 53 (2006), 345-366; Nazareno Mariani, ‘Sermone inedito di Francesco della Marca’, AFH 99 (2006), 213-250 [edition of: ‘Utrum nativitas Christi fuerit naturalis vel supernaturalis’]; Christopher Schabel, ‘Francis of Marchia on divine ideas’, in: Intellect et imagination, 1589-1599; Tiziana Suarez-Nani, ‘Discursivité ou saisie intuitive? La modalité de la connaissance angélique selon François de Marchia’, in: Intellect et imagination, 1601-1612; William Duba, ‘Francis of Marchia on Christ’s cognition of the word’, in: Intellect et imagination, 1613-1624; Roberto Lambertini, ‘Natural law, religious poverty and ecclesiology according to Francis of Marchia’, in: Intellect et Imagination dans la Philosophie Medievale/Intellect and Imagination in Medieval Philosophy: Actes du XIe Congrès International de Philosophie Médiévale de la Société Internationale pour l’Etude de la Philosophie Médiévale, Vol. III, ed. Maria Candida Pacheco and Jose F. Meirinhos (Turnhout: Brepols, 2006), 1625-1635; Guido Alliney, ‘Per un confronto fra le redazioni del ‘Commento’ alla ‘Sentenze’ di Francesco della Marchia: la versione ‘maggiore’ di In Sent., I, d.1, q.6’, Doc. Studi Trad. Filos. Med. 17 (2006), 469-509; Francesco Fiorentino, ‘Causalità, infinito e sostanza in Francesco d'Ascoli’, Archivum Franciscanum Historicum 100 (2007), 311-326; Aleksander Horowski, “Distinctiones primi libri a prima ad decimam’ del ‘Commento alle sentenze’ di Francesco della Marca’, Archivum Franciscanum Historicum 100 (2007), 327-337; Giovanni Lauriola, “Distinctiones primi libri ab undecima ad vigesimam octavam’ del Commento alle Sentenze di Francesco della Marca’, AFH 100 (2007), 511-551; William O. Duba, ‘The authenticity of Francis of Marchia's ‘Quodlibet’: The testimony of Paris, BnF, Ms. Lat. 16110’, Bulletin de Philosophie Médiévale 49 (2007), 91-102 & Idem, William O. Duba, ‘Continental Franciscan Quodlibeta after Scotus’, in: Theological Quodlibeta in the Middle Ages. The Fourteenth Century, ed. Chris Schabel (Leiden-Boston: Brill, 2007), 601ff.; Sabine Folger-Fonfara, Das ‘Super’ Transzendentale und die Spalting der Metaphysik. Der Entwurf des Franziskus von Marchia, Studien und texte dur Geistesgeschichte des Mittelalters, 96 (Leiden-Boston: Brill, 2008); Fabrizio Amerini, ‘Francesco di Appignano come fonte di Paolo Veneto’, Picenum Seraphicum n.s. 25-26 (2006-2008), 19-67; William O. Duba & Chris Schabel, ‘The Redactions of Francis of Marchia’s Commentary on Book III of the Sentences’, Picenum Seraphicum n.s. 25-26 (2006-2008), 69-100; Euphrosyne Katsoura, Constantia Papamarkou & Chris Schabel, ‘Francis of Marchia’s Commentary on Book IV of the Sentences. Traditions and redactions with questions on projectile motion, polygamy, and the immortality of the soul’, Picenum Seraphicum n.s. 25-26 (2006-2008), 101-166; Tiziana Suarez-Nani, ‘Peut-on prouver l’immortalité de l’âme? Démonstration et certitude selon François de Marchia’, Picenum Seraphicum n.s. 25-26 (2006-2008), 167-195; Claudio Attardi, ‘Due teologi francescani marchigiani nel dibattito teologico del Trecento: Francesco d'Appignano e Giovanni di Ripatransone’, Medioevo Adriatico 2 (2008), 1-23; Roberto Lambertini, ‘Letters and Politics: Gerald Odonis vs. Francis of Marchia’, Vivarium 47 (2009), 364-374; Nazareno Mariani, ‘Il prologo alla ‘Metaphysica’ di Francesco della Marca’, in: Religioni e doctrinae. Miscellanea di studi offerti a Bernardino de Armellada in occasione del suo 80o compleanno, ed. Aleksander Horowski, Bibliotheca Seraphico-Capuccina, 89 (Rome: Istituto Storico del Cappuccini, 2009), 381-41 [with an edition of the Prologus in ‘Metaphysicam’, Ordo et distinctio scienciarum, pp. 400-411]; Marco Lamanna, ‘Il ‘supertrascendentale’ nella metafisica di Francesco d' Appignano’, in: La posterità di Giovanni Duns Scoto, ed. Pasquale Porro & I. Agostini, Quaestio, 8 (Turnhout: Brepols, 2009), 684-689; Giovanni Lauriola, ‘Francesco della Marca, Commentarius in Librum Sententiarum I, dd. 29-48’, Collectanea Franciscana 81:1-2 (2011), 101-144; Tiziana Suárez-Nani, ‘Materia e forma nel commento di Francesco della Marca sul II° libro delle ‘Sentenze’: l'uomo, l'anima, l'angelo e i cieli’, Documenti e studi sulla tradizione filosofica medievale 22 (2011), 493-526; Tiziana Suárez-Nani, ‘Un'altra critica alla noetica averroista: Francesco della Marca e l'unicità dell'intelletto’, in: Universalità della ragione. Pluralità delle filosofie nel Medioevo. Atti del XII Congresso Internazionale di Filosofia Medievale sul tema ‘Universalità della ragione - Pluralità delle filosofie nel Medioevo’ (Palermo, 16 / 22 settembre 2007), ed. Alessandro Musco et al. (Palermo, 2012) II, 1025-1032; William Duba, 'The Ontological Repercussions of Francis of Marchia's Distinction between Determination de possibili and de inesse', in: Contingenza e libertà: teorie francescane del primo Trecento: atti del convegno internazionale, Macerata, 12-13 dicembre 2008, ed. Guido Alinney, Marina Fedeli & Alessandro Pertosa (Macerata, 2012), 177-202; William Duba, 'I sermoni principiali di Francesco d'Appignano', in: Atti del VI Convegno lnternazionale su Francesco d'Appignano, ed. D. Priori (Appignano del Tronto, 2013), 153-176 [see also the other essays in that volume]; William Duba, 'Rebuilding the Stemma: Understanding the Manuscript Tradition of Francis of Marchia's Commentaries on Book II of the Sentences', in: Durand of Saint-Pourçain and His Sentences Commentary. Historical, Philosophical, and Theological Issues, ed. Andreas Speer, Fiorella Retucci, Thomas Jeschke & Guy Guldentops (Louvain-Paris-Walpole, MA: Peeters, 2014), 119-169; An evaluative review by Alice Lamy of the Atti del I Convegno Internazionale su Francesco d'Appignano from 2001 and four subsequent installments this conference can be found in Franciscan Studies 72 (2014), 513-523; William Duba, ‘Three Franciscan Metaphysicians after Scotus: Antonius Andreae, Francis of Marchia, and Nicholas Bonet’, in: A Companion to the Latin Medieval Commentaries on Aristotle's Metaphysics, ed. Fabrizio Amerini & Gabriele Galluzzo (Leiden-Boston: Brill, 2014), 413-494; Christopher Schabel, 'Projectile Motion in a Vacuum According to Francesc Marbres, Francis of Marchia, Gerald Odonis, and Nicholas Bonet?', Early science and Medicine 22 (2017), 55-71.
With thanks to Prof.dr. Chris Schabel and dr. William Duba.

 

 

 

 

Franciscus de Marignano (Francesco da Marignano, fl. early 16th cent.)

OMObs & OFM. Italian Observant friar. Guardian of the Varallo friary (succeeding Bernardino Caimi), after the construction of the famous copy of the holy places in Palestine. Possible author of the Li Misteri che sono supra el Monte de Varalle.

works

Questi sono li Misteri che sono supra el Monte de Varalle (in una ‘‘Guida’’ poetica del 1514), ed. Stefania Stefani Perrone (Varallo: Società per la conservazione delle opera d’arte e dei monumenti in Valsesia, 1987).

literature

Alessandro Nova, ‘Popular’ Art in Renaissance Italy: Early Response to the Holy Mountain at Varallo, in: Reframing the Renaissance. Visual Culture in Europe and Latin America 1450-1650, ed. Claire Farago (New Haven and London: Yale University Press, 1995), 115.

 

 

 

 

Franciscus de Matre Dei (Francisco da Madre de Deus/Gaspar Barreiros/Gaspar Varrerio, d. 1574)

OFM. Portuguese friar. After studies of Rhetorics, Theology and Aritmetics, a period in the service of Cardinal-King Henrique and regular canon in Evora, coupled with activities as inquisitor. In 1561, while in the retinue of the Portuguese cardinal in Italy, he switched with papal authority to the Franciscan order, taking the habit in the Aracoeli friary on 30 April 1562. After he 1564, he was back in Portugal, where he taught moral theology in the friaries of Alenquer and Santarém. Known for his geographical and humanist expertise. This also translated into a number of works, quite a few were never published. Much ended up in the legacy of his kinsman Lope de Barros, who helped publish a number of them.

works

Chorographia de alguns lugares que stam em hum caminho, que fez Gaspar Barreiros o ano de MDXXXXVI, começando em Bada na cidade de Badajoz em Castella, te á de Milam em Itália (Coimbra: Joan Alvarez, 1561). This work was a product from his pre-Franciscan period. Accessible via the digital collections of the Österreichische Nationalbibliothek Vienna and via Google Books (creative search, does not always show up). A modern facsimile edition came out in Coimbra (por ordem da Universidade, 1968)

Censuras de Gaspar Barreiros sobre quatro livros intitulados em M. Portio Catam de Originibus, em Beroso Chaldaeo, em Manethon Aegyptio, & em Q. Fabio Pictor Romano (Coimbra: Joan Alvarez, 1561). This work was a product from his pre-Franciscan period. Accessible via the digital collections of the Österreichische Nationalbibliothek Vienna and via Google Books (creative search, does not always show up).

Commentarius de Ophyra Regione Apud Divinam scripturam commemarata, Unde Salomoni Iudaeorum regi inclyto, ingens, auri, argenti, gemmarum, eboris, aliarumque, rerum copia apportabatur (Coimbra: Joan ALvarez, 1561/1600/1615). This work was a product from his pre-Franciscan period. Accessible via the digital collections of the Österreichische Nationalbibliothek Vienna and via Google Books (creative search, does not always show up). This work De Ophyra Regione was later also included in other travel story collections.

Censura in quendam auctorem, qui sub falsa inscriptione Berosi Chaldaei circunferentur (Rome, 1565/Rome: H. Commelinus, 1598). Accessible via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek Munich and via Google Books. Cf. also Sbaralea, who, if he refers to the same work, calls it Censurae 4. super Commentaria Jo. Annii Viterbiensis.

De Locis S. Scripturae Hebraicis Angeli Caninii Commentarius, et Antonii Nebrissensis Quinquagena. Nunc primum simul emendatius edita (Antwerp: sumptibus viduae et haeredum Io. Belleri, 1600). Accessible via the digital collections of Ghent University Library, the Narodni, Knihovna National Library in Prague, and via Google Books.

Vita S. P. Francisci. Mentioned by Sbaralea but we have not yet been able to trace the work.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 403-404; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 266-267.

 

 

 

 

Franciscus de Mazzara (Francesco da Mazzara, d. 1588)

OFMConv & OFMCap (since 1562). Italian Friar. First a Conventual friar, maintaining public chairs of theology in Palermo and Bologna. He transferred to the Capuchins in 1562 (Palermo province), continuing his teachings in theology and Sacred Scripture in a Capuchin ambiance. He apparently compiled late in life his philosophical and theological lectures. He died in 1588 in the Drepano friary.

works

Praelectiones in libros Aristotelis, 3 Vols (1588): MS ?

Praelectiones theologicae secundum doctrinam Scoti, 2 Vols.: MS ?

literature

Bernardo di Bologna & Dionisio da Genova, Bibliotheca scriptorum Ordinis minorum S. Francisci Capuccinorum retexta & extensa (1747), 96; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 407-408; Melchior a Pobladura, Historia Generalis (..) Pars Prima, 230; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 272 & (ed. 1908) I, 288; Sigismondo da Venezia, Biografia serafica degli uomini illustri che fiorirono nel francescano istituto, 440; Diomede Scaramuzzi, Il pensiero di Giovanni Duns Scoto nel mezzogiorno d'Italia (Padua: Collegio S. Antonio, 1927), 134; Ch. Lohr, ‘Renaissance Latin Aristotle Commentaries: Authors L-M’, Renaissance Quarterly 31 (1978), 532-603 (574).

 

 

 

 

Franciscus de Mayronis (François de Meyronnes/`doctor illuminatus', `doctor acutus' or `Magister abstractionum', 1288 - ca. 1328)

OM. French friar. Born in Meyronnes (Alpes de Haute-Provence). His family had close contacts with Charles I of Anjou (Count of the Provence). Became friar in the Digne convent (Provence province). Probably followed a lectorate course at the Paris studium (Fall 1304-July 1307), where he became acquainted with the theology of Scotus. After his lectorate studies, he taught the Sentences in various Franciscan studia of France and Italy, and for sometime was custodian of the Sisteron custody. Went up for his theology degree course and read the Sentences pro gradu magisterii at Paris 1320-21. The lengthy Sentences commentary deriving from these baccalaureate lecture have survived in various redactions. Francis completed the obligatory post-Sentential exercises (a.o. the Disputatio Collativa with Pierre Roger OSB (the future Clement VI), and quaestiones in which he defended mendicant rights and theological positions), and finished several other works (a.o. his commentaries on Augustine). In the summer of 1323, he became master of theology in Paris (with strong support of Pope John XXII and King Robert of Naples), where he proved himself to be an able and rather independent follower of Scotus. Meyronnes was in fact a member and possibly one of the leaders of a group of subtiles 'engaged in a common project to elaborate a doctrine inspired by Scotus' (Duba, 2014) [the title subtiles came from the Franciscan friar Himbert of Garda, who probably was Francis of Meyronnes' secretary]. Francis of Meyronnes differed from Scotus esp. in his speculations on the potentia absoluta of God. He defended, like Scotus, the distinctio formalis, the univocity of being, the haeccitas, the absolute predestination of Christ and the immaculate conception. During his regency, Francis also assisted Elzéar of Sabran at his deathbed (27 September 1323), and gave his funerary laudation. In Spring 1324, he was elected provincial minister of the Provence province, and went to the pontifical court at Avignon. At Avignon, he was active as a preacher (witness his Sermo de Indulgentiis and his Sermo de Eucharistia), and as a counsellor in the process against William of Ockham (cf. Mayronis’ Determinatio Paupertatis, which argues along the same lines as the position expressed by preacher-king Robert of Anjou). For his friend-protector Robert of Anjou, Francis wrote in this period several commentaries on Pseudo-Dyonisius and an additional series of Quaestiones. He also wrote a verdict on the Apocalypse commentary of Peter John Olivi in the context of the process against Olivi's works (Although I do not know about the whereabouts of that verdict, a lengthy reaction to it has just surfaced, namely the newly rediscovered Sexdequiloquium by John of Rupescissa/Jean de Roquetaillade). Later, Francis was sent on an ambassadorial mission in Gascoigne by pope John XXII. Francis of Mayronis died in Piacenza, between 1326 and 1328. He left behind a large literary legacy. Aside from his Sentences commentary, and several philosophical works (Treatises on Aristotelian logical, physical, and metaphysical issues), he composed Quodlibeta, Quaestiones super Pater Noster, a Tractatus de Octo Beatitudinibus, several ‘political’ and moral treatises (some of which defended a strong interpretation of papal plenitudo potestatis), and commentaries on, or rather florilegia of Augustine and Dionysius (not unlike Kilwardby?), such as the Flores ex Libris S. Augustini super Genesim. He also produced several series of sermons, at times on meditative, ascetical and contemplative issues (some are more and some less tied up with his high-brow speculative theology, but they became at the same time very popular exemplary sermon collections that can be found in many Franciscan libraries and that later also inspired the Observant preaching revival). On the influence of Francis of Meyronnes on later Franciscan theologians and preachers, see André Duval,‘Meyronnes (François de)’, DSpir X, 1159 and the studies mentioned below.

works

Commentarius in quattuor libros Sententiarum. The Sentences Commentary of Francis of Meyronnes has survived in various redactions in at least 100 manuscripts. See a.o. MSS Padua, Anton. 134, 143, 154, 168, 195, 201, 204 (211), 206, 212, 294; Padua, Bibl. Univ. 1258; Vienna, Österr. Nationalbibl. 4792 (an. 1449); Madrid, Nac., 70 (14th cent., Super Ium Sent); Paris, BN Lat., 3411 [=opus dictum conflatus]; Budapest, Országos Széchényi Könyvtar Lat. 454 (an. 1463), ff. 1ra-198rb; BAV Vat.Lat. 4269 (15th cent.) ff. 78r-119v; St. Paschal's College, Box Hill, Australia, Unnumbered 213ff (15th cent.); Avignon, Bibl. Munic. 323 (an. 1453); Bologna, Coll. Hisp. S. Clemente 47 ff. 1r-342v [Piana, Antonianum, 17 (1942), 115, etc. See for more systematic listings of manucripts F. Stegmüller, Repertorium Commentariorum in Sententias Petri Lombardi, nos. 218-219; V. Doucet, ‘Commentaires sur les Sentences, supplément au Répertoire de M. Fréderic Stegmüller’, AFH 47 (1954), nos. 117-121; B. Roth, Franz von Mayronis, seine werke, seine Lehre vom Formalunterschied, 97-115; H. Roßmann, Die Sentenzenkommentare des Franz von Mayronis, 129-227; Fiorentino, Francesco di Meyronnes, 22ff. This is comparable with the manuscript reception of the Sentences of Scotus and shows the importance of Francis of Meyronnes as a late medieval theologian.
The commentary received a number of early editions, such as those prepared by Michele Manzolo, Nicholaus Kesler and Mauricio Ibernico: Franciscus de Mayronis, Scriptum super primum Sententiarum, per Michaelem Manzolum (Treviso, 1476/ Treviso, 1478). A Pdf of the 1476 edition of the Super primum sententiarum scriptum can be found on the URL https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k60073d/f2.item; Franciscus de Mayronis, Scriptum primi Sententiarum Conflatus intitulatum, per Nicholam Kesler (Basel, 1489), for instance accessible via the digital collections of the Universitäts- und Landesbibliothek Darmstadt [http://tudigit.ulb.tu-darmstadt.de/show/inc-iv-337]; Franciscus de Mayronis, In quattuor libros Sententiarum qui Conflatus nominantur. Per Mauritium Hibernicum (Venice, 1504-1507); Franciscus de Mayronis, In quattuor libros Sententiarum qui Conflatus nominantur profundissima scripta, una cum quaestionibus quodlibetalibus, formalitatibus, tractatu de primo principio, et de terminis theologicis. Que nunc primum de obscurissimo carcere in clarissam lucem educta, quam post ultimam Venetam conflatus et quolibetorum tantum impressionem, iterum ab eximio theologo Mauritio Hybernico maiori diligentia fuere recognita multisque marginalibus appostillis insignita. Revisis repertoriis, que omnia cognitu digna demonstrant, per Lucam Antonium de Giunta (Venice, 1519/ Venice, 1520/.../Reprint by Minerva, Frankfurt a.M., 1966). See now also: Franciscus de Mayronis, Conflatus. Kommentar zum ersten Buch der Sentenzen. Lateinisch-Deutsch, trans. Hannes Möhle & Roberto Hofmeister Pich, Herders Bibliothek de Philosophie des Mittelalters, 29 (Freiburg im Breisgau: Herder, 2013. Review in Archivum Franciscanum Historicum 107:1-2 (2014), 193-195.
Based on the incipit and explicit information and a further comparison of the text in a number of manuscripts and the above-mentioned early printed editions, Roßmann (expanding earlier analyses by Roth) and now Fiorentino have come to the conclusion that we are probably dealing with three different versions. Combining the results from their investigations from what we know about the established route of lectorate and degree studies in the Franciscan order by the early fourteenth century, (Cf. Roest, 2000) we might conclude that Francis of Meyronnes started commenting on the Sentences of Lombard after he had completed his lectorate studies at Paris under Scotus. During these years he would have been teaching in the provincial school network. After teaching logic and philosophy, he would have taught the  Sentences ‘pro exercitio’ in a provincial studium. This lead to a commentary known by its incipit in MS BAV Vat.Lat. 896 as ‘Ab Oriente’, which stays close to the teachings of Scotus and is clearly a ‘lectura’and not a polished work meant for publication. Subsequently, as a sententiarius ‘pro gradu’ at Paris, Francis continued to work on his Sentences commentary. This lead to an intermediate version that has come down to us in a reportatio known by its incipit in for instance MS BAV Lat. 894. as ‘Summa simplicitas’. This version served a basis for a further reworking of the text by the time that Francis had become master of theology, leading to a much more autonomous text that includes much of Francis’ insights based on his work on disputed and quodlibetal questions. This latter text can be regarded as a proper ordinatioapproved for publication by the chancellor of the university of Paris and the Minister General of the Franciscan order is known by its incipit as the ‘Conflatus’. This last version has survived in a large number of manuscripts (sometimes with additional questions and materials, leading some modern scholars to assume the existence of a fourth redaction), such as MS Rome, Bibl. Ang., 419; MS Rome, Bibl. Naz., Fondo gesuitico 1026; Ms Naples, Bibl. Naz., VII.C.33, MS Capestrano, Bibl. Conv., 47 and the MSS Florence, Bibl. Naz., Conv. Sopp., A.9.730, B.4.1581 and D.1.1583. For more information on these particular manuscripts, see Fiorentino, 31-35.
The text of the Conflatus can be found in some of the early modern editions, for instance in the 1520 Venice edition prepared by Mauricio Ibernico: In quatuor libros Sententiarum, Quodlibeta, Tractatus formalitatum, De primo principio, Terminorum theologicalium declara- tiones, De univocatione (Venice, 1520). Beyond that, several questions on the immaculate collection, derived from Francis’ Sentences commentary, have been edited separately, together with some sermons on the same subject in P. Alva y Astorga, Monumenta Antiqua Seraphica pro Immaculata Conceptione (Louvain, 1664), 275-326.
Francis of Meyronne’s mature Sentences commentary has not yet received a modern scholarly edition based on the best available manuscript, yet a scholarly edition of  Distinctio 38, q. 1-4  of the Conflatus in Primum Librum Sententiarum I Sent. has been  provided by Francesco Fiorentino, first in Frate Francesco 89 (2005), 471-507 and subsequenly in the appendix to Fiorentino’s 2006 study (bases on the above-mentioned Capestrano, Rome, Florence and Naples manuscript (with MS Capestrano, Bibl. Conv., 47 as point of departure).

Passus super Universalia, Predicamenta et Perihermenias: a.o. MSS Padua Scaff. 25 ff. 28-30v; Padua, Anton. 407& 427; Tarragona Bibl. Prov. 111 (188) nr. 36c, 34d, 16a; Uppsala, UB, C.627 (an. 1462-4) ff. 166-210 (Prologus); Fribourg Cordelier 43 ff. 211v-214r (for other mss see Lohr). This work was also issued in print repeatedly: Passus super Universalia, Predicamenta et Perihermenias (Bologna, 1478 (see Hain 10536)/Lerida 1485/Milan, 1489/Venice, 1489/Toulouse, 1490/ Venice, 1517). An electronic version of  the 1489 and 1517 Venice editions can be found on Gallica. See for instance https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k60338q?rk=85837;2. The 1490 Toulouse edition apparently can be found on the URL http://bibliothek.uv.es/search*val/aMayer%2C+Henricus+/amayer+henricus/1,1,2,B/l962&FF=amayer+henricus&2,,2,0,-1. Another 1490 edition of several of his Logicalia is to be found on URL https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k531438?rk=64378;0

In Isagogem Porphyrii>> Cf. Rossmann, Die Quodlibeta und verschiedene sonstige Schriften, 56-57.

Tractatus de Signis Nature: a.o. MSS Bologna Archig. Lat. 96 f. 80v; Erfurt Amplon. F.94 ff. 236-238; Oxford Bodl. Canon. Misc. 371 f. 236; Prague, Metr. Lat. 1439 ff. 1-10.

Tractatus de Identitate et Distinctione Predicamentorum: a.o. MSS Munich, Clm. 18530b ff. 131v-142v; Fribourg Cordlier 43 ff. 214v-219v.

Tractatus de Intuitiva et Abstractiva Notitia: a.o. MS Vat. Lat. 3026 ff. 63-71vb. For a partial edition, see G.J. Etzkorn, `Franciscus de Mayronis: A Newly-Discovered Treatise on Intuitive and Abstractive Cognition', Franciscan Studies, 54 (1994-7), 15-50. See also G.J. Etzkorn & S.Dumont, BPhM, 33 (1991), 59.

Questio de Differentia Specifica inter Notitiam Intuitivam et Abstractivam: o.a. MS BAV, Vat. Lat. 3026, ff. 71va-vb

Tractatus de Modis Intrinsecis: a.o. MSS BAV, Vat. Lat. 3026 ff. 72-74va; Fribourg Cordelier 43 ff. 220r-224v (Scriptum per Conrad Grütsch)

Tractatus de Secundis Intentionibus: a.o. MSS Florence, Naz., Conv. Soppr. J.V.31 ff. 78v-81v; Madrid Escorial F. II. 8 ff. 86-88v; Padua Anton. Scaff. I, n. 25 (ad 1461) ff.28r-30v.

Tractatus de Usu Terminorum: a.o. MSS Copenhagen, Gl.Kgl.S.620; Oxford Bodl. Rawlinson C.21 f. 200; Vat.Lat. 4269 ff. 1-13v; Fribourg Cordelier 43 ff. 24v-27v

Expositio in VIII Libros Physicorum Aristotelis: a.o. MSS Düsseldorf, U. und Landesbibl. B. 173, f. 10-236v; Munich, Nat. Mus. 935 ff. 278-285. the work was issued in print as: Expositio in VIII Libros Physicorum Aristotelis (Ferrara, 1490/Venice, 1517). See also the use of this commentary in M. Silvagius, Lectura seu Expositio Brevis Memoriae Mandanda (Venice, 1542). An electronic version of the 1517 Venice edition can for instance be found on URL http://gallica.bnf.fr/scripts/ConsultationTout.exe?O=n060338

Tractatus de Transcendentibus: This work survived in a considerable number of MSS, a.o. Padua Anton, 407 ff. 67-70; Naples Naz. VII.C.33 ff. 191ab; Fribourg, Cordelier 43 ff. 196-198 (inc: Circuivi mare et arida - quia quaedam transcendentia…). For a critical edition, see: Tractatus de Transcendentibus, ed. E.P. Bos (Leyden, 1996).

De Distinctione Attributorum:MS BAV Vat.Lat. 3026 (15th cent.) ff. 103va-106vb, 113ra-114vb.

Tractatus de Primo Principio Complexo (several redactions): a.o. MSS BAV, Reg. Lat. 373, ff. 1ra-5ra (inc. Auditum audivi); BAV, Reg. Lat. 4385, ff. 55v-88v (inc. Attendite); Florence, Naz. Conv. Soppr. A.3.641; Oxford, Balliol College 70; BAV, Vat.Lat. 3052 ff. 1-34v; Naples Naz. VII.E.74 ff. 126r-153v; Erfurt Amplon. F.120 ff.70-73; Munich, Clm 18530b ff. 119-121v; See also: Tratado sobro o principado temporal, trans. José Antônio de Camargo Rodriguez de Souza, Veritas 47 (2002), 473-486 & Tractatus de Primo Principio Complexo (Venice, 1517 & 1520).

Tractatus de Univocatione Entis: a. o.Cambridge, Pembroke College 255 f. 216. See also the facsimile reprint In Libros sententiarum, Quodlibeta, Tractatus formalitatum, De primo principio, Terminorum theologicalium declarationes, De univocatione (Frankfurt a.M., Minerva, 1966.)

De Ordine in Divinis

De Perfectionibus Simpliciter

De Relationibus

Tractatus Formalitatum (probably compilation by later disciples): a.o. MS Vat.Lat. 4269 (15th cent.) ff. 43-72v. The work saw early sixteenth-century imprints in 1519 and 1520, together with other works. This saw a facsimile reprint as In Libros sententiarum, Quodlibeta, Tractatus formalitatum, De primo principio, Terminorum theologicalium declarationes, De univocatione (Frankfurt a.M., Minerva, 1966.) An electronic version of the imprint can be found via Gallica.

De Possibilitate Fruendi Essentia sine Personis: MS BAV, Vat. Lat. 3026 ff. 107ra-112vb

Tractatus de Virtutibus: This work, a mature work that reworks parts of Meyronnes’ arguments in his commentary on the Sentences, circulated widely. It has been discussed in Duba (2014). At least 27 manuscript witnesses have until now been found: Aarau, Aargauer Kantonsbibliothek, 93, ff. 66–136; Barcelona, Biblioteca Central, 655; Berlin, Staatsbib- liothek preussischer Kulturbesitz, Lat. fol. 40 (olim Elect. 984), ff. 394ra-419va; Bologna, Biblioteca Universitaria, 1487; Brugge, Openbare Bibliotheek, 226, ff. 85r–103v; Cambridge, Corpus Christi College Library, 164 IV (fragment); 230, ff. 73 seq.; Cambridge, University Library, Dd.3.47, ff. 185–237; Ff.3.23, ff. 174–195; Erlangen, Universitäts- bibliothek, 222 & 255, ff. 192va-200ra; Klosterneuburg, Stiftsbibliothek, 361, ff. 1–131; London, British Library, Royal 7 D V, f. 1; München, Bayerische Staatsbibliothek, CLM 3726, ff. 239r-305v; CLM 8723, ff. 53r-75v; CLM 24828; München, Universitätsbibliothek, Bggb. Incun. 1166, ff. 249–290; Oxford, All Souls College Library, 85, ff. 134ra–168vb; Oxford, Merton College Library, 201, ff. 6r-71v; Napoli, Biblioteca Nazionale, VIII.A.44, ff. 1r–124r; VII.E.74, ff. 158–198; Padova, Biblioteca Antoniana, 393 & 503, ff. 2–44; Paris, Bibliothèque Nationale de France, Lat. 1010, ff. 116ra–123va; Tortosa, Archivo Capitular de la Catedral, 124, ff. 86–121; Città del Vaticano, Biblioteca Apostolica Vaticana, Vat. Lat. 11504, ff. 202 seq.; Wien, Österreichische Nationalbibliothek, 1560, ff. 103r–128rb. Roth (1936), 225-236, 246, 580, Roßmann, (1972), 62, and Duba (2014) provide more information and have indicated that the Tractatus de Virtutibus appears in a citation by the fifteenth-century Franciscan theologian Guillaume of Vaurillon (Guillelmus de Vorillon In I Sent., d. 10, a. 1).

Quaestiones super III De Anima: a.o. MS Poznan, BU 1734 (XV) n. 4.

De Iuramento et Periuro:Padua Bibl. Univ. 1159 (sec. XV)

De Verbo Divino: Vat.Lat. 3092 ff. 100ra-101rb

Flores Dionysii, also known as Puncti Dionysii, Dicta Dionysii, and Comm. in Pseudo-Dionysii Areopagitae: a.o. MS Colmar, Bibl. du Consistoire 1950 ff. 95-118 (an. 1451); Lüneb. Ratsbücherei theol, 2°, 68 ff. 188ra-212rb (an. 1382); Lüneb. Ratsbücherei theol, 2°, 73 ff. 143r-190v. These were written on the request of King Robert of Naples, and deal with De Mystica Theologia, De Theologica Hierarchia, De Angelica Hierarchia, De Divinis Nominibus and the Epistolae of Pseudo-Dionysius. Cf. Rossmann, Die Quodlibeta und verschiedene sonstige Schriften, 53-55. Parts of these commentaries on the work of Pseudo Dionysius have been edited by J. Barbet, ‘Le prologue’ (1954), 183-191 (see below). Other parts can be found in Guido Alliney, ‘Francesco di Meyronnes e lo pseudo-Dionigi. I Flores Dionysii sul primo capitolo del De mystica theologia’, in: Chemins de la pensée médiévale. Études offertes à Zénon Kaluza, ed. J.J.M. Bakker et al., FIDEM, Textes et Études du Moyen Âge, 20 (Turnhout, 2002), 255-288.

Tractatus de passione Domini, ed. Riccardo Burgazzi (Milan: Prospero Editore, 2019). This work might date from Francis’time as biblicus/sententiarius.

De Septem Peccatis Mortalis: MS Naples Naz. V.H.220, ff. 174a-186b.

Comm. in Decretalem `Cum Marthae' (1319): MSS Vat.Lat. 3026 (15th cent.) ff. 95vb-103rb; Tortosa, Chapter Library 69;Trier, Stadtbibliothek 586. [Commentary on the decretal ‘Cum Marthae’, dealing with the Mass, the Eucharist sacrament, and the Officium Divinum. Cf. Roßmann, Franziskanische Studien 54 (1972), 44]

Expositio de Summa Trinitate et Fide Catholica [=commentary on Book I, Chapter 1 & 2 of Gregory IX’s decretals, dealing with the confession of faith formulated at the Fourth Lateran Council. There are two versions of Francis’ commentary: a small one, which provides mere explanation of the text, and a large one, which has a more theological character. The large version was composed ca. 1321-1322. This version also encapsulates the last version of Francis of Meyronnes’ Tractatus de Articulis Fidei.]: Cf. Roth, 34, 72f, 74-83, 103, 184f, 190ff, 373-396, 573; ; Stegmüller, RS I, n. 226 & 27; Doucet, Supplement, 29; Roßmann, (1972), 45-46; MS Munich, Clm 8345 ff. 196va-224rb [small version]; Frankfurt a.M., Stadt- und Universitätsbibliothek Praed. 93 ff. 121rb-155va.

Tractatus de Articulis Fidei: MSS Naples, Naz. VIII.AA.17 ff. 149a-155 & XII.G.11 ff. 135-140; Vat.Lat. 4307ff. 30-35; Lüneburg Ratsbücherei Theol. 2°, 35 ff. 274va-279rb. A version of this work has been issued in his Sermones de laudibus Sanctorum et domenicales per totum annum cum aliquibus tractatibus (Venice: Pelegrinus de Pasqualibus, 1493/Basel, 1498).

De Fide: MS BAV Lat.3026 ff. 74vb-92va [For other manuscripts and an initial analysis, see Roßmann,‘Quodlibeta’ (1972), 45-48.

De Celebratione Missarum: MS Naples, Naz. VII.E.17 ff. 1-10; VIII.A.23 ff. 83-90v

Quaestiones super Pater Noster: MS Prague, 450, ff. 118-126.

In Passionem Christi: MS Munich Clm 8393 ff. 140ra-160rb.

Tractatus de Esse et Essencie (Vinculum, part of his Quodl.): a.o. MSS Bologna, Coll. Di Spagna 47 ff. 349r-357v; Wroclaw, Bibl. Univ. B.1604. For an edition, see Tractatus de Esse Essentiae et Existentiae, ed. Stanislav Sousedik, in: Studia Neoaristotelica 2 (2005), 271-322.

Disputatio Collativa (1320-21), ed. J. Barbet, Textes philosophiques du moyen âge 9 (Paris, 1961). On this disputation between François de Meyronnes and Pierre Roger, see Lohr, Traditio, 23 (1967), 409-10 & Idem, Commentateurs, 58-60; see also: F. Ruello, `La notion 'thomiste' de ratio in divinis' dans la Disputatio de François de Meyronnes et de Pierre Roger (1320-21)', RThAM, 32(1965), 54ff.

Quodlibeta: a.o. MSS Fribourg Cordelier 43 ff. 204r-211r (inc: Utrum ens secundum eandem rationem formalem conveniat…); Tortosa, Biblioteca de la Catedral 96 f. 143va (prologue); Rome, BAV, Vat.lat. 900 ff. 87v-116r, containing 6 questions (best MS of a different redaction); Rome, BAV, Vat.lat. 901 (cf. Duba (2007), 613-619). The manuscript evidence seems to suggest that we are dealing with at least two redactions. The final redaction, parts of which seem to have been recorded in MSS Tortosa, Biblioteca de la Catedral 96 f. 143va (prologue) and BAV, Vat.lat. 901 f. 1ra & 4vb (questions 1 & 9) was printed with the Sentences commentary in Venice in 1507, 1519 and 1520. See: In Libros Sententiarum, Quodlibeta, Tractatus formalitatum, De primo principio, Terminorum theologicalium declarationes, De univocatione, ed. Mauritius de Hibernia (Venice, 1519/Venice, 1520/ Reprint by Minerva, Frankfurt a.M., 1966). See also Roth (1936), Roßmann (1971 & 1972) & Duba (2007). The Quodlibeta are introduced by a Principium de Commendatione Sacrae Scripturae, and have their origin in the 'disputatio generalis' of 1323. They reflect the discussions that Francis as baccalaureus sententiarius and as formatus had with the sententiarii John of Prato OP, William of Ockham (sententiarius at Oxford between 1317-1319) and Peter Roger (Pietro Ruggero). On the basis of the 1520 Venice edition, prepared by Maurizio Ibernico, we can list the following questions:
1. Utrum articulus Trinitatis possit defendi a fidelibus contra phylosopicas impugnationes;
2. Utrum articulus Trinitatis sit demonstrabilis;
3. Utrum divina essentia sit in tribus personis beatissimae Trinitatis distincta;
4.Utrum Deus possit revelare suam essentiam alicui viatori abstractive
5. Utrum Deus possit revelare suam essentiam intuitive alicui viatori;
6. Utrum sit dare entia rationis pertinentia ad scientiam theologiae;
7. Utrum entia rationis sint necessaria;
8. Utrum esse essentiae creabilium quidditatum fuerit aeternum;
9. Utrum Christianus sufficienter in theologia instructus possit defendere articulos creationis contra adversarios veritatis quantumque peritos;
10. Utrum in Christi humanitate sit aliqua perfectior entitas eius anima rationale;
11. Utrum Principatus Regni Siciliae ex hoc sit nobilior quia subiectus Ecclesiae;
12. Utrum oboedientia sit nobilissima virtutum moralium;
13. Utrum tres personae beatissimae Trinitatis servent ordinem originis in creando, ita quod una divina persona primo producat creaturam secundum ordinem originis quam alia;
14. Utrum producat beatissima Trinitas creaturas in esse secundum quid, antequam producat eas in esse realis simpliciter;
15. Utrum emanatio creaturarum a Deo praesupponat emanationem personarum divinarum;
16. Utrum in eadem potentia operativa possint simul esse plures operationes.
Quodlibet 8 has received a modern edition in W.J. Courtenay, Capacity and Volition. A History of the Distinction of Absolute and Ordained Power(Pergamo, 1990), 126-129 (deals with Qdlb 8)) For these and other Quodlibeta, see also Roßmann (1972) & Duba (2007).

Determinatio Paupertatis Christi et Apostolorum condita a fr. Francisco de Mayronis eximio doctore sanctae theologiae ordinis fratrum minorum, tunc ministro Provinciae, quam condidit in Romanam Curiam apud Avegnonem dum de facto quaestio est incitata: MS Assisi, Bibl. Conv. 684, fol. 32vb-64vb.

Determinatio de Opere Dominice Incarnationis: MS Frankfurt a.M. Leonardstift 12 ff. 2r-19v (ca. 1470).

Quaestio utrum tendenti ad perfectionem necessaria sit abdicatio temporalium: MS Cambridge University, Dd III 47 ff. 245-246.

Tractatus de Principatu Temporali (sive: De Prelatura Dominii Spiritualis ad Dominium Temporale (ca. 1324): o.a. MS Paris, BN, lat. 3655, ff. 40-45v. Several of his questions and treatises on papal absolutism and related issues have been edited in P. de Lapparant, ‘L’Oeuvre politique de François de Meyronnes. Ses rapports avec celle de Dante’, Archives d’Histoire Doctrinale et Littéraire du Moyen Âge 15-17 (1940-1942), 5-151. De Monarchia Universali/De Principatu temporali has been edited by Friedrich Baethgen, 'Dante und Franz von Mayronis', Deutsches Archiv 15 (1959), 103-136.

Quaestio de Potestate Papae: MS BAV Lat. 3026 (15th cent.) ff. 92vb-95va. Check also P. de Lapparant, ‘L’Oeuvre politique de François de Meyronnes. Ses rapport avec celle de Dante’, Archives d’Histoire Doctrinale et Littéraire du Moyen Âge 15-17 (1940-1942), 5-151.

Quaestio de Acceptatio Divina, ed. in Roßmann, Die Hierarchie der Welt (1972), 251-257. [Advice on the process against Ockham]

De Decem Preceptis: o.a. MSS Naples Naz. XII.G.12 ff. 147r-; BAV, Vat.Lat. 4307 ff. 11-30. [probably closely related to the treatment of the Ten Commandments in Book III of Francis of Meyronnes’ Sentences commentary]. See also Explicatio Decalogi (Paris: Jodocus Badius, 1519). Cf. Roßmann, ‘Quodlibeta’ (1972), 44-45. Roßmann identifies two to three different printed versions.

Tractatus de Vita Contemplativa, ed. by B. Roth, ‘Franz von Mayronis über das kontemplative Leben’, in: Kirchengeschichtliche Studien. Festschrift M. Bihl (Colmar, 1941), 114-144. [Predominantly directed to monks and clerics, and more particularly to Franciscan friars. Presents contemplation as an intrinsic aspect of the religious life. Contemplation is described as an ‘assistentia spiritualis qua assistit anima nostra Deo.’ It brings us to God. Follows closely Bonaventurean ideas: although intelligence and will both play an important part, the primacy of the will and its love is stressed. Meditation of Scripture, creation and the Passion of Christ as starting point for veritable contemplation.]

De Subjectione: J. António de Camargo Rodriguez de Souza (transl.), ` A hierocraciano `Quaestio de Subjectione' de frei Francisco de Meyronnes O.M.', in: Lógica e linguag em na Idade Média, ed. L. Alberto de Boni (Porto Alegre, 1995), 163-196. Might date from Francis’ time as biblicus/sententiarius.

Utrum theologus catholicus in theologicis sufficienter instructus possit articulum trinitatis defendere contra emulum veritatis, ed. in Roth, Franziskus von Mayronis. 336-347.

Utrum sortilegi sint heretici reputandi / Questio magistri Francisci de Mayronis de hereticis. Queritur utrum sortilegi sint heretici reputandi... : a.o. MS Paris, BN, lat. 3655, ff. 45v-47v. [Potentially accessible via https://archivesetmanuscrits.bnf.fr/ark:/12148/cc61604w ] An edition with commentary is currently in preparation by Sylvain Piron and Alain Boureau. See also: Alain Boureau, Le pape et les sorciers. Une consultation de Jean XXII sur la magie en 1320 (Manuscrit B.A.V Borghese 348) (Rome, École française de Rome, 2004).

Tractatus de conceptione Virginis gloriose editus a magistro Francisco de Meyronis ordinis Minorum, provincie Provincie, custodie Sistarici [sic]. Circa Virginis matris preconia mente devotissima insistendo: a.o. MS Paris, BN, lat. 3655, ff. 48-63v.

De Obedientia, taken up again in his Quodlibet and found in MS Bologna, Biblioteca Comunale A 1292 ff. 99v-114r

Tractatus de Corpore Christi [=sermon held at the papal court of Avignon in 1324. On the various versions of this sermon/treatise and its manuscript copies, see Roßmann (1972), 58. The treatise was edited in the Sermones de Laudibus Sanctorum (Venice, 1493) ff. 218rb-225rb.]

Tractatus de Indulgentiis [sermon held on Vinculi Petri (August 1) at the papal court of Avignon]: For manuscript information, see Roßmann (1972), 59. See also Stuttgart Württemb. Landesbibl. HB I 22 ff. 209ra-219ra (15th cent.). The text was printed in the Sermones de Laudibus Sanctorum (Venice, 1493).

Devota sed excellentissima expositio super Ave Maria (ca. 1483). Accessible via Archive.org [https://archive.org/details/OEXV725_P4]

Postilla Evangeliorum. Not yet edited? Dates from his years as biblicus?

Veritates de Civitate Dei Augustini. These and other exegetical commentaries on the works of Augustine were gathered in the Veritates de Civitate Dei Augustini (Cologne, 1475/Venice, 1489); Veritates de Civitate Dei & Veritates de Trinitate (Basel, 1505-1506/1515/Lyon, 1520). Most of these Veritates seem to date from 1321. They consist of paraphrases of and commentaries on sayings taken from various works by Augustine of Hippo, Francis’ favorite author, namely: De Civitate Dei, De Trinitate, De Religione, De Doctrina Christiana, Retractiones, De Diversis Quaestionibus, De Mirabilibus Sacrae Scripturae, Super Genesim, Contra Manicheos, Contra Adamantium, Super Matthaeum, Super Lucam, De Stoicis et Epicureis. There are also different late medieval manuscript configurations of these works. See for instance Flores ex Libris S. Augustini super Genesim (a.o. MSS Assisi, 96; Danzig, Stadtbibl. 1951; Hannover,Stadtbibl, 20.); Kraków, Jagell. 771 (mid 15th cent.) ff. 149-229; Vat.Lat. 4272 (14th cent.) ff. 20-59v; Lüneburg Ratsbücherei Theol. 2°, 30 ff. 1ra-68rb(15th cent)); Florilegium ex De Civ. Dei Augustini (a.o. MSS Vat.Lat. 4272 ff. 20r-59v; Naples Naz. III.A.14 (Brancacciano) ff. 11r-50v; Madrid, Nac., 533 (14th cent.); Frankfurt a.M. Dominikanerkloster 70 ff. 2ra-107vb (15th cent.); Nürnberg Stadtbibl. Theol. Cent. I, 53 ff. 66r-99rb (15th cent.).

Sermones de Immaculata Conceptione. Some of these are edited in P. Alva y Astorga, Monumenta Antiqua Seraphica pro Immaculata Conceptione(Louvain, 1664), 275ff. Some others are edited in the work of J. Juric (1954 & 1956). Some extracts of his Marian sermon Audite Somnium Meum have been edited by A. Pompei (1955). Cf. Roßmann (1971). See on such Marian sermons also MSS Augsburg, UB, Cod. II.1.2° 50 (ca. 1450) ff.131-142 [De BMV]; Augsburg, UB, Cod. II.1.2° 86 (15th cent.) ff. 189r-191rb [In Assumptione BMV].

Sermo in Natale S. Joh. Baptistae: MSS Padua Bibl Univ. 1907 (sec. XV); Frankfurt a.M. Leonhardstift 12 ff. 19v-23v

Sermones: o.a. MSS Naples, Naz. V.H.144 & V.H.220; Padua, Anton. 453 (163) (see also Cenci, Napoli,I, 257f & 273f); Padua Anton. Mss 221; 393; 439; ff. 6-14v; 453; 459; 484ff. 173v-242v; 500 & 503; Colmar, Bibl. Publ. 190 ff. 191-197; Wolfenbüttel Herzog August Bibl. Novi 960, ff. 1r-62rb (14th cent.); Vat. Palat. Lat. 451; Vienna, Österr. Landesbibl. 3746; Munich, Bayerische Staatsbibl. Clm 8982 ff. 157r-162r, Clm 7594, Clm 8825, Clm 8974, Clm 3592 ff. 158-171v etc. [sermons and treatises on the Holy Spirit, charity, grace, mercy, temptation, contrition, sins, virginity, the celebration of Mass etc.]

Sermones de Sanctis Francisci Maronis Doctoris Theologiae Illuminatissimi (...) (Basel: Jacobus de Pforzen, 1498). Alongside of sermons on saints, this imprint also contains 'treatises' on baptism, angels, humility, fasting, indulgences, penitence, the articles of faith, the Eucharist, the seven gifts of the Spirit, the last judgment, the pater noster etc.

Sermones aurei doctoris illuminati Francisci de Mayronis ordinis minorum ab adventu cum quadragesimali (Brussels, 1483 (extracts?)/Venice: Bernardinus de Rovaria, 1491/Cologne, 1490). Predominantly (university) sermons held at Paris. An English translation and an analysis of sermon 57 for the Saturday of the second week of Lent is provided in: Robert J. Karris, ‘Francis of Meyronnes’ sermon 57 on the parable of the prodigal son (Luke 15:11-32)’, Franciscan Studies63 (2005), 131-158.

Sermones de Tempore (Deventer: Broeders van het Gemeene Leven, 1481). Accessible the Dutch Royal Library in The Hague and via Google Books.

Sermones de Sanctis et Sermones Dominicales: a.o. MSS Bologna, Coll. Hisp. S. Clem., 54 ff. 21ra-116vb; Frankfurt a. M. Dominikanerkloster 93 (14th cent.); Lüneb. Ratsbücherei 2°, 55 ff. 111ra-193rb [see also W. Lampen, `Trois sermons de François de Meyronnes sur la stigmatisation...', La France Franciscaine, s. II, 10 (1927), 338-397; Daniele Solvi, 'Un inedito sermone di François de Meyronnes su san Ludovico di Tolosa', Hagiographica 22 (2015), 107-127. For more manuscripts of Meyronnes’ sermons, see Roßmann (1972), 69ff. For early imprints, see: Sermones de laudibus sanctorum et dominicales per totum annum cum aliquibus tractatibus utilimissimis pro predicandi officio (Venice: Pelegrinus de Pasqualibus, 1493/Basel, 1498)[also contains the Tractatus de Articulis Fidei, that is works on: Pater Noster, Ave Maria, Magnificat, Missus est, De S. Joanne Baptista, De Corpore Christi (a sermon held at Avignon on the feast of Corpus Christi), De Septem Donis Spiritus Sancti (ff. 225rb-226vb: ‘eine rein erbaulich-aszetische Schrift…’, Roßmann, (1972), 66, note 200), De Ultimo Iudicio, De Humilitate, De Poenitentia, De Ieiunio, Sermo de Indulgentiis (for St. Petrus in Vinculis)] Cf. Roßmann (1972). ), 45, 59-60 for manuscript info and the ascription of comparable works to Aldibrandinus de Tuscanella OP et. al.. An electronic copy of the 1493 Venice edition can be found on Gallica "https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k60175c?rk=21459;2, via https://repository.urosario.edu.co/handle/10336/12096, and an electronic version of the 1498 Basel edition can be found on URL http://diglib.hab.de/inkunabeln/74-6-theol/start.htm

Sermones de Stigmatis S. Francisci, ed. W. Lampen, La France Franciscaine 10 (1927), 371-397. Cf. also Roßmann, Die Hierarchie (1972), 12-13, 42-48; Roßmann (1976), passim

Postillae per Totum Annum et Sermones de Festis [Fabricius, II, 195-7; AFH, 2 p. 636 & 4, p. 23]

Sermo de Assumptione, ed. in B. Roth, ‘Franz von Mayronis über das kontemplative Leben’, Kirchengeschichtliche Studien. Festschrift M. Bihl (Colmar, 1941).

Tractatus: A range of more accessible and at times also more contemplative texts (that seem to differ from the more theological works dealing with comparable issues). A number of them have been listed in Roth 233ff (a.o. Tractatus de Contritione, Tractatus de Peccatis). He also published Francis of Meyronnes’ Tractatus de Contemplatione (actually a sermon) Not listed by Roth is MS Munich Clm 7594, which seem to contain some of François’ sermons/treatises De Contemplatione (ff. 195r-197v); De Humilitate (ff. 197v-200v); De Gratia (ff. 200v-202v); De Misericordia (ff. 202v-203v); De Temptatione (ff. 203v-206r); De Contritione (ff. 206r-211v); De Articulis Fidei (ff. 211v-214r); and De Virginitate (ff. 214r-215r). The same and additional ascetical texts are found in MS Munich Clm 8346 ff. 149vb-157va (De Contritione); MS Munich Clm 8988 ff. 217r-225v (De Contritione); Munich Clm 8346 ff. 240vb-244vb (Tractatus de Gratia); Brussels, Royal Library Cod. IV. 235 (cf. AFH 58 (1965), 187). The Tractatus de Vita Contemplativa edited by Roth (1941), is at least found in MS Munich, Staatsbibliothek Clm 8346 ff. 175vb-179vb; Munich Clm 8345 ff. 188ra-192vb; Munich Clm 8974 ff.16ra-20va; Munich, Univ. Bibl. Cod. Msc. 0 ff. 53v-57v; Munich Clm 7594 ff.195r-197v. Some versions of several of these seem to have been included in Sermones de laudibus sanctorum et dominicales per totum annum cum aliquibus tractatibus utilimissimis pro predicandi officio (Venice: Pelegrinus de Pasqualibus, 1493/Basel, 1498).

Ex Francisco Maronis in Serm S. Gregorii: MS Frankfurt a.M., Dominikanerkloster 92, ff. 193r-194v (ca. 1500)

Tractatus de Octo Beatitudinibus: MS Braunschweig, 141, ff. 14-77). This is not by Francis of Meyronnes, but originates from the Lectura super Matthaeum of Christian von Hiddesdorf. Cf. L. Meier, Antonianum 14 (1939), 160.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 405-407; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 267-272; P. Duhem, ‘François de meyronnes et la question de la rotation de la Terre’, AFH 6 (1913), 22-25; P. Duhem, Le système du monde, VI, 451-474; W. Lampen, ‘François de Meyronnes’, La France Franciscaine 9 (1926), 215-222; P.E. D’Alençon, ‘François de Meyronnes’, Dictionnaire de théologie catholoque, X (Paris, 1929), 1634-1645; Anscar Zawart, The History of Franciscan Preaching and of Franciscan Preachers (1209-1927), A Bio-bibliographical Study, Franciscan Studies, 7 (New York, 1928), 302; B. Jansen, ‘Beiträge zur geschichtlichen Entwicklung der Distinctio formalis’, Zeitschrift für Katholische Theologie 53 (1929), 317-344, 517-544; R. Hofmann, Die heroische Tugend. Geschichte und Inhalt eines theologischen Begriffes (Munich, 1933), 82-89; P. Glorieux, La littérature quodlibétique (Paris, 1935) II, 89-90, 320; B. Roth, ‘Franz von Meyronnes und der Augustinismus seiner Zeit’, Franziskanische Studien 22 (1935), 44-75; B. Roth, Franziskus von Mayronis OFM. Sein Leben, seine Werke, seine Lehre vom Formalunterschied in Gott (Werl, 1936); G. McColley & H.W. Miller, ‘Saint Bonaventure, Francis Mayron, William Vorlong and the Doctrine of a Plurality of Worlds’, Speculum 12 (1937), 486-489; F. Claessens, ‘Liste alphabétique de manuscrits de François de Meyronnes’, La France Franciscaine (1939), 57-68; A. Maier, ‘Das Problem der intensiven Größe in Scholastik. De intensione et remissione formarum (Leipzig, 1939), 57-68; P. de Lapparent, ‘L'oeuvre politique de François de Meyronnes. Ses rapports avec celle de Dante’, Archives d’Histoire doctrinale et littéraire du Moyen Age 15-17 (1940-2), 1-152; Piana, Antonianum, 17 (1942), 121; B. Roth, ‘Franz von Mayronis über das kontemplatieve Leben’, Kirchengeschichtliche Studien. Festschrift M. Bihl (Colmar, 1941), 114-144; G. de Lagarde, La naissance de l’esprit laïque (Paris,1942) III, 345-350; A.Teetaert, Collectanea Franciscana13 (1943), 37 [more MSS!]; G. Abate, Miscellanea Franciscana 47 (1947) [more MSS!], 508, 513-514; Stegmüller, Repertorium in Sententias (Würtzburg, 1947), I no. 218-235; B. Nardi, `La `Monarchia' di Dante e Francesco di M.', Cultura neolatina. Rivista di filologia romanza, 8 (1948), 255-264; J. Barbet, ‘Francesco di Meyronnes’, Enciclopedia italiana di Scienze, Lettere ed Arti, XV (Rome, 1949), 855; F. Timivella, ‘Francesco di Meyronnes’, Enciclopedia cattolica (Florence, 1950), 1594-1595; >Stegmüller, Rep. Bib..(Paris, 1950) II. no. 2309-2330; A. Maier, Zwei grundprobleme der scholastischen Naturphilosophie (Rome, 1951), 361ff; Jean de Dieu, ‘La Vierge et l’Ordre des Frères Mineurs’,in: Maria, ed. H. du Manoir (Paris,1952) II, 803ff; J. Barbet, ‘Le prologue du commentaire dionysien de François de Meyronnes’, Archives d’Histoire doctrinale et littéraire du Moyen Age 29 (1954), 183-191; Doucet, AFH, 47 (1954),114-116; A. Emmen, ‘Die Bedeutung der Franziskanerschule für die Marialogie’, Franziskanische Studien 36 (1954), 385-419; J. Juric,‘Franciscus de Mayronis Immaculatae Conceptionis eximus Vindex’, Studi Francescani 51 (1954), 224-263; A. Pompei, ‘Sermones duo Parisienses saec. XIV de Conceptione B.V.M.’, Miscellanea Francescana 55 (1955), 480-557; J. Juric, ‘De redactione inedita sermonis ‘absit’’ Studi Francescani 53 (1956), 3-54; E. Emmen, ‘Einführung in die Mariologie der Oxforder Franziskanerschule’, Franziskanische Studien 39 (1957), 99-127; M. Mückshoff, ‘Die mariologische Prädestination im Denken der franziskanischen Theologie’, Franziskanische Studien 39 (1957), 288-502; F. Baethgen, ‘Dante und Franz von Mayronis’, Deutsches Archiv 15 (1959), 103-136; J. Leclercq, L’Idée de royauté du Christ au moyen âge, Unam Sanctam, 32 (Paris, 1959), passim; F. Ruello, Ad’HDLMA 26 (1959), 126, 181-186; J. de Lagarde-Sclafer, ‘La participation de François de Meyronnes à la querelle de la pauvreté, 1322-1324’, Études franciscaines nouv. Ser. 10 (1960), 53-73; J. Barbet, François de Meyronnes-Pierre Roger. Disputatio (1320-1321) (Paris, 1961); P. Vignaux, ‘L’Être comme perfection selon François de Meyronnes’, Études d’histoire littéraire et doctrinale 3rd series (Montréal, 1962), 259-318; W. Dettloff, Die Entwicklung der Akzeptations- und Verdienstlehre von Duns Scotus bis Luther mit besonderer Berücksichtigung der Franziskanertheologen (Münster, 1963), passim; M. Wilks, The Problem of Sovereignty in the later Middle Ages (Cambridge, 1964); F. Ruello, ‘La notion ‘thomiste’ de ‘ratio in divinis’ dans la Disputatio de François de Meyronnes et de Pierre Roger’, Recherches de Théologie Anciènne et Médiévale 32 (1965), 54-75; J. Barbet, `Un témoin de la discussion entre les écoles scotiste et thomiste selon F. de M', in: De Doctrina Ioannis Duns Scoti, IV (Rome, 1968), 21-33; Schneyer, Repertorium der lateinischen Sermones II (Munster, 1970), 64-79; A. Maurer, `Francis of Mayronne’s defense of epistemological realism', Studia Mediaevalis et Mariologica P. Carolo Balic OFM dedicata (Rome, 1971), 203-225; A. Maurer & A.P. Caird, `The Role of Infinity in the Thought of Francis of Meyronnes, MS, 33 (1971), 201-227; H.Roßmann, ‘Die Sentenzenkommentare des Franz von Meyronnes OFM’, Franziskanische Studien 53 (1971), 129-227; H.Roßmann, `Die Quodlibeta und verschiedene sonstige Schriften des Franz vonMeyronnes OFM', Franziskanische Studien 54 (1972), 1-76; H. Roßmann, Die Hierarchie der Welt. Gestalt und System des Franziskus von Mayronnes OFM, mit besonderer Berücksichtigung seiner Schöpfungslehre, Franziskanische Forschungen, 23 (Werl, 1972); L. Cova, ‘Francesco di Meyronnes e Walter Chatton sulla ‘notitia intuitiva de re non existente’, Medioevo 2 (1975), 227-251; H. Roßmann, ‘Das Bild des hl. Franz von Assisi in den Franziskuspredigten des Franz von Meyronne’, Franziskanische Studien 58 (1976), 142-184; P. Vignaux, `L'être comme perfection selon F. de M.', in: De saint Anselme à Luther (Paris, 1976), 253-312; T. de Morembert, ‘François de Meyronnes’, DGHE XVIII (Paris, 1977), 729; H. Roßmann, ‘Der hl. Franziskus von Assisi als Abbild Christi in der Sicht des Franz von Meyronnes’, Franziskanische Studien 60 (1978), 168-185; T. de Morembert, ‘François de Meyronnes’, Dictionnaire de biographie française, XIV (Paris, 1979), col. 1061; H. Roßmann, ‘François de Meyronnes’, Dictionnaire de spiritualité ascétique et mystique, X (Paris, 1980), col. 1155-1161; A.Maierù, `logica aristotelica e teologica trinitaria (...)', in: Studi sul XIV secolo in memoria di Anneliese Maier, ed. A. Maierù & A. Paravicini (Rome, 1981), 481-512; A. Pompei, ‘Francesco di Meyronnes’, Enciclopedia filosofica (Florence, 1982), 760-761; C. Bérubé, `La première école scotiste', in: Preuve et raison à l'Université de Paris (...), ed. Z. Kaluza &P. Vignaux (Paris, 1984), 9-24; E.P. Mahoney, `Aristotle as `The Worst Natural Philosopher'' (...)', in: Die Philosophie im 14. Und 15. Jahrhundert. In Memoriam Konstanty Michalski, ed. Olaf Pluta (Amsterdam, 1988), 261-273; Maurer,`Francis of Meyronnes' Defense of Epistemological Realism', in: Being and Knowing, 333-359; O. Langholm, Economics in the Medieval Schools (Leyden,1992), 420-429; M. Rossini, ``Scientia Dei conditionata'. Francesco di Meyronnes e i futuri contingenti', Medioevo, 19 (1993), 287-232; W. Dettloff, LThK³ IV (1994), 49; M. Rossini, ‘Quod exsistit coexsistit: Alessandro di Alessandria ed I futuri contingenti’, in: Via Scoti. Metolologica ad mentem Ioannis Duns Scoti. Atti del Congresso Scotistico Internazionale Roma 9-11 marzo 1993, ed. L. Sileo (Rome, 1995); Le travail intellectuel à lafaculté des arts de Paris: textes et maîtres (ca. 1200-1500), II, C-F, ed. Olga Weijers, Studia Artistarum, 3. Études sur la faculté des arts dans les universités médiévales (Turnhout, 1996), 94-98; Egbert Peter Bos, ‘The Theory of Platonic Ideas according to Francis of Meyronnes. Commentary on the Sentences (Conflatus), I, Dist. 47’, in: Néoplatonisme et philosophie médiévale. Actes du Colloque internationale de Corfou, 6-8 octobre 1995 organisé par la Société Internationale pour l’Etude de la Philosophie Médiévale, ed. Linos G.Benakis, Société Internationale pour l’Étude de la Philosophie Médiévale (Turnhout: Brepols, 1997), 211-227; R. Lambertini, ‘Da Egidio Romano a Giovanni da Parigi. Da Dante a Marsilio. Fautori ed espositori della teocrazia papale agli inizi del Trecento’, in: Il pensiero politico. Idee, teorie, dottrine, ed. A. Andreatta Artemio, E. Baldini, C. Dolcini & G. Pasquini (Turin, 1999) I, 209-254; Zénon Kaluza,  ‘L’organisation politique de la cité dans un commentaire anonyme du Timée de 1363’, in: Le Tomée de Platon: Contributions à l‘histoire de sa réception. Platos Timaios:Beiträge zu seiner Rezeptionsgeschichte, ed. Ada Neschke-Hentschke, Bibliothèque philosophique de Louvain, 35 (Louvain-Paris, Peeters, 2000), 141-171 [also on Franciscus de Meyronnes]; G. Alliney, ‘Il tempo come respectus realis nel primo scotismo: Francesco di Meyronnes’, Archives d’Histoire doctrinale et littéraire du Moyen Age 67 (2000), 237-267; G. Alliney, ‘The Concept of Time in the First Scotistic School’, in: The Medieval Concept of Time, the Scholastic Debate and Ist Reception in Early Modern Philosophy, ed. P. Porro (Leiden-Boston-Köln, 2000), 189-219; G. Alliney, “Tempus naturae’ e ‘tempus mathematicum’ in Nicola Bonet’, in: Revivescunt chartae. Codices, documenta, textus. Miscellanea in honorem fratris Cesaris Cenci, ed. A. Caciotti & P. Sella (Rome, 2002), 1089-1113; Tobias Hoffmann, Creatura intellecta. Die Ideen und Possibilien bei Duns Scotus mit Ausblick auf Franz von Mayronis, Poncius und Mastrius, Beiträge zur Geschichte der Philosophie und Theologie des Mittelalters. Neue Folge, 60 (Münster: Aschendorff Verlag, 2000) [cf. review in Collectanea Franciscana 73 (2003), 386f;] Tobias Hoffmann, ‘Les idées comme essences créables chez François de Meyronnes’, in: Le contemplateur et les idées. Modèles de la science divine, du néoplatonisme au XVIIIe siècle, ed. Olivier Boulnois, J. Smutz & Jean-Luc Solère, Bibliothèque d’histoire de la philosophie, n.s. (Paris: Vrin, 2002), 129-147; Chris Schabel, ‘Parisian Commentaries from Peter Auriol to Gregory of Rimini, and the problem of predestination’, in: Mediaeval Commentaries on the ‘Sentences’ of Peter Lombard. Current Research, ed. G.R. Evans 2 Vols. (Leiden-Boston-Köln: Brill, 2002) I, 221-265; Zenon Kaluza, ‘Franciszek z Meyronnes’, in: Powszechna encyklopedia filozofii III, 597-599; Guido Alliney, ‘Francesco di Meyronnes el o pseudo-Dionigi. I ‘Flores Dionysii’ sul primo capitolo del ‘De mystica teologia’, in: Chemins de la pensée médiévale. Études offertes à Zénon Kaluza, ed. Paul J.J.M. Bakker et al., Textes et Études de Moyen Age, 20 (Louvain-la-Neuve: FIDEM –Turnhout: Brepols, 2002), 255-288; Roberto Lambertini, ‘Francis of Meyronnes’, in: A Companion to Philosophy in the Middle Ages,ed. Jorge J.E. Gracia & Timothy B. Noone, Blackwell Companions to Philosophy, 24 (Oxford: Blackwell, 2003), 256-257; Hannes Möhle,‘Transzendentale Begriffe und wahre Philosophie. Ein Beitrag zu den logischen Schriften des Franciscus de Mayronis’, in: Die Logik des Transzendentalen: Festschrift für Jan A. Aertsen zum 65. Geburtstag, ed. Martin Pickavé, Miscellanea Mediaevalia, 30 (Berlin: Walter de Gruyter, 2003), 304-319; Egbert Peter Bos, ‘Francis of Meyronnes on relation and transcendentals’, in: Die Logik des Transzendentalen: Festschrift für Jan A. Aertsen zum 65. Geburtstag, ed. Martin Pickavé, Miscellanea Mediaevalia, 30 (Berlin: Walter de Gruyter, 2003), 320-336; Alfonso Maierù, “De primo principio complexo’ de François de Meyronnes. Logiques et théologie trinitaire au début du XIVe siècle’, in: Logik und Theologie. Das Organon im arabischen und im lateinischen Mittelalter, ed. D.Perler & U. Rudolph (Leiden: Brill, 2005), 401-428; Marie Barbu, ‘La formation universitaire et l’univers culturel de François de Meyronnes’, in: Formation intellectuelle et culture du clergé dans les territoires angevins (milieu du XIIIe-fin du XVe siècle), ed. Marie-Madeleine de Cevins & Jean-Michel Matz, Collection de l’Ecole Française de Rome, 349 (Rome: Ecole Française de Rome, 2005), 253-363; Robert J. Karris, ‘Francis of Meyronnes’ Sermon 57 on the Parable of the Prodigal Son (Luke 15, 11-32)’, Franciscan Studies 63 (2005), 131-158; Francesco Fiorentino,‘Francisci de Maironis conflatus in primum librum Sententiarum. Distinctio 38’, Frate Francesco 89 (2005),471-507; Francesco Fiorentino. ‘Francesco di Meyronnes e la relazione tra la volontà divina e quella umana dopo Duns Scoto’, Franciscan Studies 63 (2005), 159-214; Marie Barbu, ‘La justice dans les écrits du franciscain et théologien François de Meyronnes’, in: La justice temporelle dans les territoires angevins aux XIIIe et XIVe siècles : théories et pratiques, ed. Jean-Paul Boyer, Anne Mailloux & Laure Verdon (Rome: École française de Rome, 2005), 83-93;

Albertus Magnus und die Anfänge der Aristoteles-Rezeption im lateinischen Mittelalter: von Richardus Rufus bis zu Franciscus de Mayronis, ed. Ludger Honnefelder (Münster, 2005); Francesco Fiorentino, ‘Durata e necessità temporale in Matteo d’Acquasparta, Francesco di Meyronnes, Gregogio da Rimini e Giovanni di Mirecourt’, Gregorianum 87 (2006), 597-622; Ludwig Hödl, ‘Der trinitätstheologische Relationssatz des Boethius in der Schule des Thomas von Aquin im 14. Jahrhundert’, Recherches de Théologie et de Philosophie Médiévales 73 (2006), 175-194; Girard J. Etzkorn, ‘Francis Mayronis on cognition: Abstractive and intuitive-abstractive’, in: Laudemus viros gloriosos: Essays in Honor of Armand Maurer, CSB (Notre Dame, IN: University of Notre Dame Press, 2007), 297-326; Stephen F. Brown, 'Francis of Meyronnes (ca. 1288-1328)', in: Historical Dictionary of Medieval Philosophy and Theology (2007), 111-112; Francesco Fiorentino, Francesco di Meyronnes, Libertà e contingenza nel pensiero tardo-medievale, Medioevo, 12 (Rome: Edizioni Antonianum, 2006) [cf.reviews in CF 77 (2007), 398-399; Wissenschaft & Weisheit 70 (2007), 319-321; AFH 100 (2007), 581-584, and the lengthy review in Franciscan Studies (2009) (see below).]; William O. Duba, ‘Continental Franciscan Quodlibeta after Scotus’, in: Theological Quodlibeta in the Middle Ages. The Fourteenth Century, ed. Chris Schabel (Leiden-Boston: Brill, 2007), 613-619; Hannes Möhle, 'Franciscus de Mayronis und Cajetan im Streit um die Zerstörung der Metaphysik', in: New Essays on metaphysics as ‘Scientia transcendens’, Proceedings of the Second International Conference of Medieval Philosophy, ed. Roberto Hofmeister Pich, Textes et Études du Moyen Âge, 43 (Louvain-la-Neuve: Fédération internationale des instituts d'études médiévales, 2007), 283-301; Hannes Möhle, ‘Formalitas’ und ‘Modus intrinsecus’. Die Entwicklung der scotischen Metaphysik bei Franciscus de Mayronis, Beiträge dur Geschichte der Philosophie und Theologie des Mittelalters, Neue Folge, 70 (Münster: Aschendorff, 2007) [see review in Collectanea Franciscana 78 (2008), 393-397; Marilyn mcCord Adams, ‘The Metaphysics of the Trinity in Some Fourteenth-Century Franciscans’, Franciscan Studies 66 (2008), 101-168; Bert Roest, ‘Freedom and Contingency in the Sentences Commentary of Francis of Meyronnes’, Franciscan Studies 67 (2009), 323-346; Alain Boureau, ‘La méthode critique en théologie scolastique. Le cas des commentaires des ‘Sentences; de Pierre Lombard (XIIIe-XIVe siècle)’, in: La méthode critique au Moyen Âge, ed. Mireille Chazan & Gilbert Dahan, Bibliothèque d’histoire culturelle du Moyen Âge, 3 (Turnhout: Brepols, 2009), 167-180; Antonio Ciceri, ‘Riccardo di San Vittore e Francesco di Meyronnes nel codice Lonigo, convento di San Daniele, S 17 (Parte I)’, Frate Francesco 75 (2009), 341-383; Sylvain Piron, ‘La consultation demandée à François de Meyronnes sur la ‘Lectura super Apocalipsim’, Oliviana [digital journal] 3 (2009) [http://oliviana.revues.org/index330.html]; Roberto Lambertini, 'Diritto e potere nell'inchiesta di Giovanni XXII sulla povertà francescana: Enrico del Carretto e Francesco di Meyronnes', in: Il soggetto e la sua identità: mente e norma, Medioevo e modernità, ed. Luca Parisoli, Biblioteca dell'Officina di Studi Medievali, 12 (Palermo, 2010), 95-110; Laurent Cesalli, 'Objects and Relations in Correlational Theories of Intentionality.The Case of Franciscus de Mayronis', Quaestio 10 (2010), 267-284; William Owen Duba, 'Francis of Meyronnes', in: Encyclopedia of Medieval Philosophy. Philosophy between 500 and 1500 (2011), 364-366; Luca Parisoli, 'Francesco di Meyronnes nella tradizione scotista del volontarismo ontologico', in: Contingenza e libertà: teorie francescane del primo Trecento: atti del convegno internazionale, Macerata, 12-13 dicembre 2008, ed. Guido Alinney, Marina Fedeli & Alessandro Pertosa (Macerata, 2012), 113-150; William Duba, ‘Faith in Francis of Meyronnes’ Commentary on Book III of the Sentences and in the Tractatus de virtutibus’, in: Fides Virtus. The Virtue of Faith from the Twelfth to the Early Sixteenth Century, ed. Marco Forlivesi, Riccardi Quinto, Silvana Vecchio et al., Archa Verbi. Yearbook for the Study of Theology, Subsidia 12 (Münster: Aschendorff, 2014), 315-333; Maarten Hoenen, ‘Logical Education in Mendicant Convents. Francis of Mayronnes' Passus super Universalia et Praedicamenta Aristotelis’, in: Forme e oggetti della conoscenza nel XIV secolo: studi in ricordo di Maria Elena Reina, ed. Luca Bianchi & Chiara Crisciani, Micrologus' library, 61 (Florence: SISMEL-Edizione del Galluzzo, 2014), 106ff.; Pietro Delcorno, In the Mirror of the Prodigal Son: The Pastoral Uses of a Biblical Narrative (ca. 1200-1550), PhD Thesis Radboud University (Nijmegen: Bookbuilders, 2015), 179-185 & passim; Damien Ruiz, ‘Le Médecin et le Théologien. Autour de saint Louis d'Anjou: les ‘deux François de Meyronnes’, Carthaginensia 31 (2015), 853-880; Tiziana Suarez-Nani, 'Nature spécifique, degrés et modes intrinsèques: l'héritage de Duns Scot chez Landulphus Caracciolo et François de Meyronnes', in: Universals in the Fourteenth Century, ed. Fabrizio Amerini & Laurent Cesalli (Pisa: Edizioni della Normale, 2016), 155-186; William Owen Duba, 'From Scotus to the Platonici: Hugh of Novocastro, Landulph Caracciolo, and Francis of Meyronnes', in: Divine Ideas in Franciscan Thought: (XIIIth-XIVth century), ed. Jacopo Francesco Falà & Irene Zavattero (Ariccia, RM: Aracne, 2018), 239-370; Christiaan W. Kappes, 'Francis of Meyronnes and the Immaculate Conception', in: Medieval Franciscan Approaches to the Virgin Mary: Mater Misericordiae Sanctissima et Dolorosa, ed. Steven J. McMichael & Katherine Wrisley Shelby (Leiden-Boston: Brill, 2019), 196-224.

 

 

 

 

Franciscus de Mazzara (Francesco da Mazzara, d. 1679)

OFMCap. Italian (Sicilian) friar, and member of the Palermo province. Subsequently active as novice master, provincial minister and general visitator. He died in Palermo in 1679.

works

Direttorio spirituale & istruttione delli nouitij, e giouani capuccini opera posthuma del m.r.p. Francesco da Mazara predicatore capuccino (...) Utilissima ad ogni persona per l'acquisto della perfettione religiosa (Palermo: Domenico d'Anselmo, 1679). Accessible via the Biblioteca provinciale dei frati Minori Cappuccini in Bologna, and via Biblioteca Oblata Sant'Eugenio de Mazenod in Santa Maria a Vico (Campania).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 408

 

 

 

 

Franciscus de Medina (Francisco de Medina, fl. later 16th cent.)

OFM. Spanish Franciscan friar who according to older traditions traveled with nine fellow Franciscan missionaries to Mexico in 1542 and, seven years later (in 1549) would have taken part in an expedition to Peru. It is more probable that Francisco departed for New Spain in 1578 with 23 Franciscan friars. Thereafter, he is documented as a missionary stationed in the Tepepulco friary (Santo Evangelio province).

works

Vida y milagros del glorioso san Agustín, doctor de la Iglesia, traducida en la lengua mejicana (Mexico: Diego López Dávalos, 1605).

literature

Manuel de Castro y Castro, ‘Lenguas indigenas americanas transmitidas por los Franciscanos del siglo XVI’, in: Actas del II Congreso Internacional sobre los Franciscanos en el Nuevo Mundo (siglo XVI) (Madrid: DEIMOS, 1988), 517-518.

 

 

 

 

Franciscus de Medina Arguelles(Francisco de Medina Arguelles, fl. 1700)

OFM. Spanish friar. Member of the Concepción province. Convent preacher in the Valladolid friary.

works

Elogio fúnebre por Luis de la Torre ministro general (Valladolid: Antonio Figueroa, 1702). Check!

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 408.

 

 

 

 

Franciscus de Medrano (Francisco de Medrano, fl. 16th cent.)

OFM. Spanish friar. Active in New Spain. Historian. He died participating in an expedition by Gondisalvo Jimenez de Quesada before he could finish his Historia del Nuevo Reyno de Granada. See under works.

works

Historia del Nuevo Reyno de Granada. This work was later continued and edited into two volumes by Pedro Aguado, his provincial minister (see Petrus de Aguado (Pedro de Aguado), letter P.

Ars lingae Mosca dictae. ?

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 408; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 272; Nicolás Antonio, Bibliotheca hispana nova, sive Hispanorum Scriptorum qui ab anno MD ad MDCLXXXIV floruere Notitia I (Madrid, 1783), 446; Lucas Fernández de Piedrahita, Historia general de las conquistas del nuevo reino de Granada (Medardo Rívas, 1881), passim

 

 

 

 

Franciscus de Medrano (Francisco de Medrano, fl. first half 17th cent.)

OFM. Spanish lay friar from Tordesillas (Castile). Known for a vernacular Oracion para ayudar a bien morir.

works

Oracion para ayudar a bien morir fundada sobre la del Padre nuestro (Madrid: Dominico Garcia, 1648).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 408; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 272; Nicolás Antonio, Bibliotheca hispana nova, sive Hispanorum Scriptorum qui ab anno MD ad MDCLXXXIV floruere Notitia I (Madrid, 1783), 446.

 

 

 

 

Franciscus de Menesis (Franciscus Menezes/Francisco de Meneses/Francisco/Menezes/Francisco de Salamanca, fl. mid 1520s)

OFM. Spanish Franciscan friar from Salamanca, combining Scotist theological convictions with humanist philology. In 1508, he was tasked with Franciso de Ledesma and four other friars at the Observant Barcelona General Chapter to collect and streamline the order statutes for future examination at the next General Chapter. He worked in the 1520s with Francisco Castillo to prepare a collection of errors in the works of Erasmus [Cf. Allen, Ep. 2094], which did not earn him Erasmus’ sympathies, but did earn him the praises of Luis de Carvajal, one of Erasmus’ fiercest opponents. Franciscus de Menesis is also known for grammatical works.

works

Difficilium Accentuum Compendium a Francisco Menese minorita Hispano editum (Paris: Robert Estienne, 1527). This work is accessible via the Bibliothèque nationale de France in Paris, the Bibliothèque Mazarine, the Sorbonne Library, the Bibliothèque Municipale of Alençon, the British library and several other libearies. The work was republished in a reworked version as: Brevis ac Dilucida Accentuum Collectio(Salamanca: Juan Giunta, 1546). This work, which is also known as Accentuum Collectio quae Summula prosodiaca vocatur, would include in chapter 8 an Apologia resolutorium pro Magistro Antonio Nabrissensi.

Epistola, included at the beginning of Alfonso de Castro's De justa haereticorum punitione (1547).

Brevis ac dilucida accentuum collectio. See under Difficilium Accentuum Compendium a Francisco Menese minorita Hispano editum .

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 409; Sbaralea, Supplementum (ed. 1807), 272; Bataillon, Erasmo y España, 219, 319, 729; Thomas B. Deutscher, ‘Francisco de Meneses’, in: Contemporaries of Erasmus, A Biographical Register II, 433.

 

 

 

 

Franciscus de Milano (Franciscus Mediolanensis/Francesco da Milano/Giovanni Arconi, 1530-1583)

OFMCap. Italian friar. Born as a member of the Arconi family. Joined the order in his adolescence and received a thorough theological education. Fulfilled stints as novice master, preacher (called a novus apostolus by some commentators) and provincial minister (1568). He also was among the theologican-consultants at the Council of Trent. At the general chapter of 1581 he was elected general procurator for his order at the papal curia.. He died two year into this assignment in 1583. Mariologist.

works

Volumen in quo doctissime tractat de Immunitate Virginis Deiparae ab omni peccati originalis macula?

Further works on the virgin Mary and the immaculate conception? To be continued.

literature

Bullarium OFMCap II, 305; Boverio, Annales II, 68-76; Bernardinus de Bononia, Bibliotheca Scriptorum OFMCap, 96; Benedetto Palocci di Scandriglia, Frutti serafici, overo Laconismo delle vite dell'huomini più illustri in santità e dottrina de'Frati minori capuccini, dall'anno 1525 sino all'anno 1612 (1656), 183-185; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 408; Flores Seraphici II, 36-41; Sbarelea, Supplementum (ed. 1806), 272 & (ed. 1908) I, 288; Valdemiro Bonari, I Cappuccini della Provincia milanese dalla sua fondazione, 2 Vols. (Crema: Tip. S. Pantaleone di Luigi Meleri, 1898) II, 31-34; Analecta OFMCap 12 (1896), 151 (n. 12) & 21 (1905), 312; Eduard d'Alençon, Bibliotheca Mariana Ordinis FF. Min. Capuccinorum (1910), 26; Collectanea Franciscana 3 (1933), 576-578; Italia Francescana 19 (1944), 58; Lexicon Capuccinum, 628 (with some additional references).

 

 

 

 

Franciscus de Mistretta (Francesco da Mistretta)

OFM. Italian friar. Franciscan missionary in Etiopia. Crucified and stoned to death at Debra Tabor, with his fellow friar Ludovico da Laurenzana, on 27 March 1668. Author?

literature

Stefano Brancatelli, Il Signore ci conduce come madre. La missione etiopica di fra Francesco da Mistretta (Trapani: Il Pozzo di Giacobbe, 2012). Signalled AFH 106:3-4 (2013), 657-659. On mission in 17th cent. And documents!

 

 

 

 

Franciscus de Moersa (fl. fifteenth cent.)

OM. German friar.

works

Tractatus de Confessione: MS Göttingen, Bibl. Univ., Theol. 156 H (saec XV) ff. 231r-249r.

 

 

 

 

Franciscus de Molins (François de Molins, fl. second half 17th cent.)

OFMCap. French friar from the Lyon province. Lector of philosophy.

works

Integrus Cursus Philosophicorum ad mentem Scoti, 3 Vols. (Lyon, 1687).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 409.

 

 

 

 

Franciscus de Monteaureo (Francesco da Montorio, fl. early 17th cent.)

OFM. Italian friar and member of the Neapolitan Principatus province. Provincial historian/chronologist.

works

Chronologica descriptio provinciae principatus. MS?

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 238; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 273.

 

 

 

 

Franciscus de Montecalerio (Francesco da Moncalieri, d. 1633)

OFMCap. Italian (Piemontese) friar from the noble Duc family. He entered the order in 1606. Following his theological formation, he was made apostolic missionary in the subalpine regions, and became involved with the erection of the Dronero, Pancalieri and Caraglio friaries, and in conversionary preaching in the region. Also known for his involvement in the foundation of 'Humiliati' groups in Moncalieri and Pancalieri, the propagation of Quarantore prayer marathons and other devotions. In 1630, together with other Capuchin preachers active in the care for and spiritual consolation of plague victims. He would have died in 1633 (Rocco da Cesinale mentions his death in 1629, yet that would be problematical considering his actions in the plague of 1630).

works

Lettere (1630): Two letters related to the plague outbreak of 1630 in the Caraglio region. Cf. G.B. Gioachino Montu, Memorie storiche del gran contagio in Piemonte negli anni 1630 e 31. E specialmente del medesimo in Chieri e ne' suoi contorni (Turin: Giacinto Marietti, 1830), 133.

Narrazione storica della sua missione nelle vali di Magra e di Dronero. A work dedicated to Vittorio Amadeo Carlo Emanuele, son of the Duke of Savoy. Check!

literature

Dionisio da Genova & Bernardo di Bologna, Bibliotheca scriptorum ordinis Minorum S. Francisci Capuccinorum retexta et extensa (1747), 96; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 273; G.B. Gioachino Montu, Memorie storiche del gran contagio in Piemonte negli anni 1630 e 31. E specialmente del medesimo in Chieri e ne' suoi contorni (Turin: Giacinto Marietti, 1830), 133-134; Rocco da Cesinale, Storia delle missioni dei cappuccini II (Rome, 1872), 266, 279.

 

 

 

 

Franciscus de Monteferetro (Francesco da Monteferetro/Francesco da Sanleo, fl. late 15th cent.)

OFMConv. Italian fiar from the Picena province. Lector of philosophy and editor of philosophical texts.

works

As editor, he would have been involved with the 1492 edition (re-issued thereafter) of Questiones Ioannis Canonici super octo libros Physicorum, a work by the fourteenth-century Austin Canon Francesc Marbres (alias 'Joannes Canonicus', active at Tortosa Cathedral, present-day Spain). See on this Francesc Marbres the 2014 study of Christopher D. Schabel.

literature

Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 273; Biographical Index of the Middle Ages, 387.

 

 

 

 

Franciscus de Monte Politiani (Francesco da Montepulciano/Francesco Buratti, d. 1571)

OFMCap. Italian friar and member of the Tuscany province. Preacher and exegete. Would have been related to Pope Marcel II. He would have died in the Cathedral of Siena during the performance of an Advent preaching cycle.

works

Annotationes super quatuor Prophetas Majores, praecipue super Ezechielem: MS ?

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 410; Giammaria Mazzuchelli, Gli Scrittori d'Italia cioè Notizie Storiche, e Critiche intorno alle Vite, e agli Scritti dei Letterati Italiani II, iv, 2425; Sigismondo da Venezia, Biografia serafica degli uomini illustri che fiorirono nel francescano istituto, 425.

 

 

 

 

Franciscus de Monte Reale (Francesco da Monte Reale/Francesco Quarnieri, d. 1728)

OFMCap. Italian Capuchin friar from Umbria.

works

Specchio di direzzione spirituale da istruire e santificare i nouiziati de' frati minori cappuccini, i nouelli maestri, i nouizj, i professi ed i prouetti composto ed esposto in noue opuscoli (...) dal p. fra Francesco da Monte Reale predicatore cappuccino (...) doue le materie sono disposte in maniera che possono seruire à maestri per cauarne motiui da fare conferenze (...) (Milan, 1712).

Il religioso ritirato nella solitudine, fabbricata sù'l Monte Calvario, a colpo di lancia, nel ferito costato di Gesu Crocifisso. Per praticare in quella, con frutto, i santi essercizi di dieci giorni. Opera di Fra Francesco da Monte Reale capucino (...) (Milan: Francesco Vigone e Fratelli, 1719). Accessible via the Bibliothèque Numérique de Lyon (Numelyo) and via Google Books.

literature

Sigismondo da Venezia, Biografia serafica degli uomini illustri che fiorirono nel francescano istituto (...) (Venice: G.B. Merlo, 1846), 773; Rivista di storia della Chiesa in Italia 59:1 (2005), 224.

 

 

 

 

Franciscus de Montilla (Francisco de Montilla/Francesco de'Montilla, fl. late 16th cent.)

OFMDisc. Spanish friar. First member of the discalceate San José province in Spain, Subsequently Member of the discalceate San Gregorio province in the Philippines, Custos, novice master and visitator of the discalceate San Diego province in Mexico, and missionary in China. At the end of his life he returned to the discalceate San José province and died in the Spanish town of Almodovar del Campo.

works

De Propagatione Fidei in Insulis Philippini. Used and discussed in Juan de San Antonio, Minorum Fratrum, Origine, Domiciliove Discalceatorum Attramento et Sanguine Scriptorum Bibliotheca (Salamanca, 1728), 80f.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 410-411; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 273; Fondo Gesuitico al Gesù di Roma, Busta N. 94/1465 - 1. Manila, 19-20 – Vertenza con fr. Francesco de’ Montilla degli Scalzi (1598-99).

 

 

 

 

Franciscus de Mozzanica (Francesco da Mozzanica, fl. early sixteenth cent.)

OMObs. Published in 1510, at Milan, the Brevissima introductione de done che se voleno ben confessare and possibly also a type of ars moriendi.

works

Brevissima introductione de done che se voleno benconfessare (Milan: Im caxa de Alessandro Pellizzoni, 1510). [directed to the Marchesa Beatrice d’Avalos Trivulzio and the Contessa Paolo Gonzaga Trivulzio. It is a ‘confessione generale’ that lists all possible sins, but this is followed by an ‘interrogatorio’ geared to the problems and issues concerning typical issues of alleged female behaviour in the eyes of Observant preachers.]

In nomine Iesu. Questo si e una brevissima introductione; Ricordo di fare il transiti felice de la Morte (Milan: Alessandro Pelizono, 1510). Same work, or a separate ars moriendi?

literature

Anne Jacobson Schutte, Printed Italian Vernacular Religious Books, 1465-1550: A Finding List(Genève, 1983), 181; Roberto Rusconi, ‘‘Confessio generalis’ Opuscoli per la pratica penitenziale nei primi cinquante anni dalla introduzione della stampa’, in: I frati minori tra ‘400 e ‘500’, Atti del XII Convegno Internazionale Assisi, 18-19-20 ottobre 1984 (Assisi, 1986), 213-214; Daniel Bornstein, Medieval Christianity, A People's History of Christianity, 4 (Fortress Press, 2009), 219-220.

 

 

 

 

Franciscus de Neapoli (Francesco da Napoli/Spinelli/Francesco de Paola, d. 1639)

OFMCap. Italian friar. Scion of the noble Spinelli friary, dukes of Caibani, lords of Paola etc. First a member of the Naples province, where he received his clerical and theological formation, and later transferred to the Coscenza province, where the Spinelli friary had considerable possessions. There active as guardian, lector, custos, provincial definitor and provincial minister. He died in the Paola friary on 15 July 1639 at the age of 78.

works

Concio et Tractatus de Epistola Beatae Mariae Virginis ad Messanenses (Messina, 1634).

Panegirici ed Orazioni Sacre.

literature

Apolinaro da Valencia, Bibliotheca Fratrum Minorum Capuccinorum Provinciae Neapolitanae (Naples, 1886), 92.

 

 

 

 

Franciscus de Neapoli (Francesco da Napoli/Alosio Severini/Francesco Severini, 1565-1646)

OFMCap. Italian friar of noble descent and heir of a number of titles and possessions. He received an education line with his noble standing prior to his conversion, which caused him to transfer all his titles and rights to his brother Giovanni-Battista Severini and joined the Capuchin order in the Apulia (San Niccolò) province, to take his profession on 4 October 1589. He later was incorporated into the Naples province. Following his clerical and theological education, he became active as lector, and fulfilled charges as visitator and general commissary. Renowned preacher throughout the Italian peninsula. Also active as guardian in Naples and as provincial definitor, as (acting?) provincial minister in the Bari province, and as general definitor. He died in Naples on 25 September 1646.

works

Vita di Fra Gieremia Vallacco, dell'Ordine de'Frati Minori Capuccini, scritta da Fra Francesco Severini Napolitano, del medesimo ordine (Naples: Pasaro, 1670). Issued posthumously.

Vita del Capuccino Scozzeze. Was this ever printed?

Vita di Fr. Liberato da Napoli. Was this ever printed?

literature

Apolinaro da Valencia, Bibliotheca Fratrum Minorum Capuccinorum Provinciae Neapolitanae (Naples, 1886), 94.

 

 

 

 

Franciscus de Neapoli (Francesco da Napoli/Francesco Maria Filamarino/Marco-Antonio Filamarino, c. 1599-1683)

OFMCap. Italian friar. Descendant of the Neapolitan ducal Filomarino family, and brother of the Neapolitan Archbishop and Cardinal Filamarino. His baptismal name was Marco-Antonio. He joined the order at the age of 16 in 1615, taking the name Francesco-Maria, and became a member of the Naples province. Professor of Sacred Scripture and doctrinal theology, as well as preacher and order administrator. Three times provincial minister and consultant of the Inquisition of Naples. Refused an appointment to the episcopal see of Salerno by Urban VIII. Died in Naples in 1683. Known for his peculiar Praeclarissimo Mariae nomini tractatus de diuinis reuelationibus duo, in which he claimed to discern between real and false divine revelations.

works

Praeclarissimo Mariae nomini tractatus de diuinis reuelationibus duo; Dicati. Quorum Prior Prophetias, Oracula, Inspirationes, Instinctus, Somnia, et id genus quamplurima continens, quae vera sint, quaevè Falsa ostendens, omnes Daemonum detegit Illusiones. Posterior vera septem spicas, seu septem discutit Propositiones, ad quas haec de Revelationibus Materia dirigitur, Superioribus, Theologis, Confessariis, & in via Spiritus degentibus perutiles (Naples: Hyacinth Passarus, 1675). Accessible via the Biblioteca Nazionale Centrale in Florence, the Biblioteca Centrale Nazionale Vitt. Emanuele in Rome, and via Google Books.

Opera scolastica. Apparently never published.

literature

Bernardus de Bononia, Bibliotheca Scriptorum OFMCap, 106; Niccolo Toppi, Biblioteca Napoletana, et apparato a gli huomini illustri in lettere di Napoli (1678), 100; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 402; Sbaralea, Supplementum III, 231; Bonaventura da Sorrento, Cappuccini della Provincia monastica di Napoli e Terra di Lavoro. Memorie storiche raccolte (1879), 41; Apolinaro da Valencia, Bibliotheca Fratrum Minorum Capuccinorum Provinciae Neapolitanae (Naples, 1886), 96-97; Pellegrino, Annali dell'ordine dei Frati Minori Cappuccini III, 342-344; DThCat XII, 1375; Enciclopedia Cattolica V, 1343; Lexicon Capuccinum, 629.

 

 

 

 

Franciscus de Nieuwenhove (Frans van Nieuwenhoven/Niewenhovius/Franciscus de Nova Curia, d. 1562)

OFM. Belgian friar from Dendermonde. Possibly born around 1502. According to Willot lector in theology in the Provincia Flandriae and subsequently guardian in Ghent, Bruges and Duinkerken (Dunkirque). According to the Necrologium Conventus Gandavensis lector in Bruges and Ghent, and later guardian in Ghent and Duinkerken. Well-known preacher in Flanders, as well as author of Sermones, Commentarii,as well as moral treatises and ascetical works. Almost none of these text were published, and it wpould same that most of them were disappeared by the late eighteenth century. According to Necrologium Conventus Gandavensis, he died in Ghent on 15 August, 1562, but it is unclear whether this date is completely correct. He was buried in the Franciscan friary.

works

Poemata. Two short Latin poems of Franciscus were included in 1538 in a sermon collection of Joannes Royaert: Royardus, Homiliae in omnes epistolas dominicales, pars hiemalis (Antwerp: J. Steels, 1538), f. 2v.

Sermones, Commentarii, as well as moral treatises and ascetical works, gathered in three manuscript volumes, were apparently kept in the Franciscan friary in Ghent until the period of the French Revolution. Henricus Willot, who apparently consulted the volumes, has provided a Latin list of contents. It is unclear whether all works were in Latin to begin with: Priori tomo sermones in totius anni Dominicas continentur; Secundo tomo perdoctae atque Catholicae conciones in evangelia, quae annue proponi in Ecclesia solent, ad sanctorum memoriam, cum legendis quorumdam Sanctorum; Tomo tertio conciones in evangelia quadragesimalia, cum explicatione passionis Dominicae; Commentaria in epistolam ad Ephesios; Alterum quadragesimale de militia; Expositio in hymnum Angelicum Gloria in excelsis Deo; In hymnum Veni sancte Spiritus; Alius tractatus in orationem Dominicam; In Symbolum Apostolorum; Collationes quatuor ad Sacerdotes in primitiis; Tractatus de virginibus & viduis ex utroque testamento desumptus; Tractatus de visu & aspectu Dei; Sermones in professione Monachorum & Religiosorum; Tractatus de fructibus proposito themate Pauli, Fructus autem spiritus; Sermo de septem doloribus gloriosae Virginis Mariae; Tractatus vel potius aciomata de septem Ecclesiae notis sacris vel sacramentis in usum Iuvenum; Oeconomia Christiana in qua agit de societate conjugale, herili & externa; Expositio regulae Fratrum Minorum; Tractatus brevis de casibus reservatis Episcopis, a jure, consetudine & statutis Synodalibus saltem Tornacensibus.

literature

Henricus Willot, Athenae Orthodoxorum Sodalitii Franciscani (1598), 119-120; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 412-413; Dirks, Histoire litt. (1885), 86-87; H. Lippens (ed.), ‘Obituarium Gandavense’, FF 13 (1930), 243 (59); W. Schmitz, Het aandeel der minderbroeders, 106; De Troeyer, Bio-Bibliographia Neerlandica Saeculi XVI, I (1969), 159-160.

 

 

 

 

Franciscus de Nigro (Francesco De Negro/Francesco Dal Negro, fl. first half 17th cent.)

OFMCap. Italian friar from Genoa (or from Savona, born in a noble family with roots in Genoa). Master of theology, order procurator in Rome and general visitator for his order. Long-term preacher at the papal court of Urban VIII and Innocent X, and consultant of the Sacra Congregazione del Concilio di Trento, dei vescovi e regolari. He died in 1650 (or around 1645?).

works

Orazione tenuta al senato di Genova nel giorno della unione nel S. Lorenzo (Genoa: Pavoni nel 1608).

Orazione sulla passione di Cristo/Sermo de Passione Domini N. Jesu-Christi (17 April 1609). Held 'in die Parasceve' in the Cathedral of Genoa.

Prediche apostoliche tenute nel sacro palazzo.

Conciones Adventuales et Quadragesimales (Genova, 1638).

Ecclesiastica retorica divisa in quattro trattati: MS olim Genoa, Bibl. Ordinis OFMCap. Current whereabouts?

Indice delle dichiarazioni fatte dal concilio di Trento/Syllabus omnium declarationum sac. Congregationis Concilii Trident.: MS Porto Maurizio, Bibl. Comunale ?.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 412; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 273; Sigismondo da Venezia, Biografia serafica degli uomini illustri: che fiorirono nel Francescano istituto (Venice: G.B. Merlo, 1846), 658.

 

 

 

 

Franciscus de Nuit (François de Nuit, fl. 16th cent.)

OFMCap. French Capuchin friar from the Francia province. Lector of theology and preacher.

works

La Tour de David, d'ou pendent mille Boucliers pour la défense des Constitutions des Capucins/Turris David aedificata cum propugnaculis, milleque clypei ex illa pendentes, ad defensionem Constitutionum Regularium Fratrum Capuccinorum. Check!

literature

Louis-Ellies Du Pin, Table universelle des auteurs ecclesiastiques et de leurs ouvrages III, 368; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa FranciscanaI, 413.

 

 

 

 

Franciscus de Orantes (Franciscus Orantius/Franciscus Horantius/Francisco de Orantes y Villena/Francisco Antonio de Orantes Vélez y Villena , 1516-1584)

OFM. Spanish friar. Confessor of Don Juan of Austria and bishop of Oviedo. Born at Cuéllar (Segovia) within an aristocratic family, as the son of Juan de Orantes y Villena y de María Vélez de Guevara. After going to a local school, he joined the order at the San Francisco friary of Valladolid on 13 August 1535 (Observant Inmaculada Concepción province). After his profession, he studied at the university of Alcalá and subsequently at Salamanca, where he worked under Alfonso de Castro. After finishing his studies, he became theology lector in Valladolid. In 1561, Juan/Cristóbal Fernándes de Valtodano, bishop of Palencia, sent Francisco as his representative to the Council of Trent. During his stay there, Francisco began writing his Locorum Catholicorum pro orthodoxa ac veteri fide retinenda. Back in Spain, Francisco became guardian of the Valladolid friary, and began to distinguish himself as a preacher. In 1575, he was elected provincial minister, but soon after, he had to leave office, as he was asked to become the confessor of the Prince Don Juan of Austria. Francisco moved to Madrid, to the Spanish court, and later followed Don Juan during his military/naval campaigns, including the battle of Lepanto, doubling his work as confessor with that of vicar general and general commissioner of the the Armada of the Levant. He also accompanied Don Juan to the Low Countries in 1576, and was present when Don Juan died near Namur (present-day Belgium) on 1 October 1578. He sent an account of the prince's death to Philip II. After his return to Spain, Francisco became a consultant of the inquisition in murcia, and a few years later the Spanish king proposed him for the episcopal see of Oviedo. he was nominated for this position on 6 Mach 1580, and he was consecrated on 15 May the same year. He died after three years in office on 12 October 1584.

works

Carta sobre la muerte del Sr. Don Juan de Austria: MS Madrid, Nac. 2058, ff.76-78v [Castro, Madrid, no. 114]

Oratio F. Francisci Orantii habita in sacra oecomenica Synodo Tridentina die celebrorum Sanctorum omnium, anno 1562 (Venice: Giordano Zileti, 1563). Available via Google Books and via the Biblioteca Nazionale Centrale Vitt. Emanuele in Rome.

Locorum Catholicorum pro Romana fide adversus Calvini intitutiones, see: Locorum Catholicorum tum sacrae Scripturae, tum etiam antiquorum patrum pro orthodoxa ac veteri fide retinenda, Libri Septem.

Locorum Catholicorum tum sacrae Scripturae, tum etiam antiquorum patrum pro orthodoxa ac veteri fide retinenda, Libri Septem (Venice, 1563/Venice: Giordan Zileti, 1564/Paris: Chesnau, 1565/Paris: Nicholas Chesneay, 1565 & 1566/Rome, 1795 etc.). This multi-volume work, which is also known under the title Locorum Catholicorum pro Romana fide adversus Calvini intitutiones, attacks Calvinism, and was highly regarded in the later 16th century in Catholic circles. Several editions available via Google Books, via the Biblioteca Nazionale Centrale Vitt. Emanuele in Rome, the Biblioteca Casanata in Rome, and other libraries and portals.

Epístola de Ecclesia, ad Michaelem Baij Lovaniensem cancellarium (Cologne: Gazellus, 1580). Initially conceived during his sojourn in Germany and the Low Countries in and after 1576. In this work, he attacked the positions of Miguel Bayo. The work is present in the Dutch Royal Libary in The Hague (The Netherlands), and in the University Library of Tilburg (also The Netherlands).

Commentaria in Librum Job. ?

Commentaria in Danielem. ?

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 393-394; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 258; Manuel Risco, España sagrada: Theatro geographico-historico de la iglesia de España (...) (Madrid: A. Marin, 1795), 133-135; Sociedad de Bibliófilos Españoles 34 (1899), 522-523; Fernando Domínguez, ‘Orantes (Horantius) y Villena, Francisco de’, LThK 3rd ed. VII, 1084.

 

 

 

 

Franciscus de Oriente (Francisco de Oriente, ca. 1520-1611)

OFM. Indian friar of Portuguese descent. Born in Goa. Entered the Observant Franciscans in the custody of St. Thomas (later the province of St. Thomas). Studied in Portugal. From 1543 onwards impressive career as missionary and order administrator in India and Ceylon. Had a good knowledge of the various local languages, and wrote categetical poems on Christian doctrine.

works

Catechetical poems.

literature

DHGE,XVIII, 735-7; M. da Civezza, Storia universale delle missioni francescane (Florence, 1894) VII, iii, 185-186, 195-197; Fernaode Queyroz, The Temporal and Spiritual Conquest of Ceylon, trans. S.G. Perera (Colombo, 1930), 449, 451, 454,705, 708; A. Meerseman, The Franciscans in Bombay (Bangalore, 1957), 114-116; A. Meerseman, ‘Notes on the Study of Indian Languages by the Franciscans’, Neue Zeitschrift für Missionswissenschaft 16 (1960), 42-43; A. Meersman, The Chapter-Lists of the Madre de Deus Province in India, 1569-1790 (Lisbon, 1960), 158-159; A. Meerseman, The Franciscans in Tamilnad (Schöneck-Beckenried, 1962), 19, 54, 58-59, 72, 122; F. Lopes, ‘Os franciscanos no Oriente Português de 1584 a 1590’, Studia 9 (January 1962), 47-48; F. Lopes, AIA 13 (1953), 165-210; F. Lopes, ‘A evangelização de Ceilão dese 1552 a 1602’, Studia 20-22 (April-Dec. 1967), 33-35, 62-63, 69.

 

 

 

 

Franciscus de Osuna (Francisco de Osuna, c. 1492-1541)

OFM. Spanish friar and influential theological writer in service of the reform of the order. Born in Osuna (Andalusia). Took part in the conquest of Tripoli as a soldier (1510), and apparently did leave arough soldier’s life. After a pilgrimage to Compostella, he had a religious conversion. Probably entered the Observant branch of the order as a novice in or around 1513 in Castille. On the basis of some Scotist leanings and heavy reliance in his works on the desert fathers, as well as on Bernard of Clairvaux, Richard of St. Victor, Dionysius Areopagita, Bonaventura, Gerson, Gabriel Biel, and elements derived from the modern devotion, one might asume that he received a thorough theological education in the Franciscan school network (even though his health was precarious) and probably attended the ‘humanist’ university Alcalá de Henares. Unknown whether or not he obtained any theological degree. Around the age of thirty, he is found in the Recollect convent Nuestra Señora de la Salceda (1523, Guadalajara province, to the North of Pastrana, and not far from Alcalá), which was devoted to the meditative life (and had also housed, thirty years earlier, Francisco de Cisneros). In order to enter there, Francisco must have received special permission by his order superiors. After 1526, he probably also spent time in comparable convents elsewhere in Castilia and beyond. In these meditation-oriented Franciscan communities, Francisco excercised the recogimiento style of mental prayer and meditation (according to Recollect statutes, Francisco spent the morning hours with prayer and meditation on the Passion of Christ, and the night hours with meditative exercises directed to deepen the knowledge of the self), preached to religious communities and lay congregations, and wrote large parts of his four Abecedarios, as well as several of his other works From c. 1528 onwards, Francisco spent a range of years in Sevilla (Andalusia), where he worked as general commissioner for the Indian provinces (October 1528 - May 1529), probably dealing with the preparation of sending out new missionaries. From c. 1530 onwards, Francisco embarked on a career as preacher and confessor. He was not only active in Sevilla and the Spanish provinces, but also travelled to Southern France, where he assisted in the 1532 at the Ultramontan general chapter of Toulouse. There, he obtained permission to travel to Paris, in order to print several of his works. In October 1533, he is found at Paris. From there, he travelled to Antwerp (1535-1536), where he published more works. Shortly after 1536, possibly after a preaching trip through the Southern Low Countries and the Rhine land, Francisco is back in Spain, where he finishes the edition of his last works. He died before 31 March 1542.
He was among the first to write a more systhematic manual of the recogimiento style of spiritual excercise (centred on the nada penser, in order to have direct access to the Divine and become a light of God), namely in the third book of his Abecedario Espiritual (also known as the Tercer Abecedario, the most pupular of his writings and the first of his writings to be published, namely in 1527, in Toledo). The other books of the Abecedario (which he wrote over many years, and were based on the meditative exercises engaged in by Osuna and his circle of spiritual friends and disciples) deal with meditations on the passion and ascetical excercises to deepen self-knowledge and approach the divine (book one and book two, printed for the first time repectively in Sevilla, c. 1528 and c. 1530), an addition to his Tercer Abecedario on the recogimiento and the importance of spiritual love (book four, printed for the first time in Sevilla, c. 1530), on evangelical poverty (book five: printed in Spain c. 1540, after Osuna’s return from the North. Contains many recollections of his recent travels and also harbours some anti-Erasmian concerns), and on the five wounds of Christ (book six, printed well after Osuna’s death in 1554). His Abecedario Espiritual (and especially the Tercer Abecedario), did much to established a Spanish tradition of composing alphabetically organised spiritual handbooks, and was a source of inspiration for Theresa of Avilla, John of the Cross, and other mystics. The work, just like Alonso of Madrid’s Arte Para Servir a Dios (1521) shows the influence of the fifteenth-early sixteenth-century Franciscan alumbrados tradition (a mystical tradition that inthe 1520s and thereafter increasingly drew the attention of the Spanish inquisition). Aside from the multi-volume Abecedario, Francisco also wrote a Eucharist treatise (Gracioso Combite, published in Sevilla, 1530), a work on Christian life in the world (El Norte de los Estados, published in Sevilla, 1531), several volumes of sermons (Latin translations of his Spanish sermons (the first volume of which was published in Toulouse, 1533, whereas a second volume was published at Paris, november 1533), a commentary on the Annunciation and Advent sermons (Super Missus Est, published in Antwerp, 1535 etc.), meditations and sermons for Lent (both published in Antwerp, 1536 etc.). In all, according to the prologue of his Sanctuarium Biblicum Pars Septentrionalis & Meridionalis, his sermon collections form together a ‘quadruplex opusculum (…) juxta quadruplicem mundi partem (…) primo de toto Christi adventu (…) pars orientalis(…) de tota quadragesima (…) pars occidentalis (…) de totis dominicis anni (…)pars meridionalis. Quartum (…) de praecipuis sanctis (…) pars septentrionalis.’

works

Abecedario Espiritual, 6 Vols. (Toledo-Sevilla, 1527-1554) [The works came out individually under the following titles: Primera parte del libro Abecedario espiritual que trata de las circunstancias de la Sagrada Pasión de Hijo de Dios (Sevilla,1527/28/Burgos, 1537/Medina, 1544/Saragossa, 1546/Sevilla, 1554/Venice, 1583 (Italian translation)); Seconda parte del libro Abecedario espiritual donde se tratan diversos ejericios (Sevilla, 1530/Burgos, 1539, Burgos, 1545/Sevilla, 1554/Burgos, 1555); Tercer Abecedario (Toledo: Ramón de Petras,1527/Valladolid, 1537/Burgos, 1544/Sevilla, 1554/Burgos, 1555/Madrid, 1638/Madrid, 1911/London, 1931 & 1948 (English translation)); Ley de amor y cuarta parte del Abecedario espiritual (Sevilla, 1530/ Burgos, 1536/s.l., 1542/Valladolid, 1551/Valladolid, 1554/Sevilla, 1554);Quinta parte del Abecedario espiritual (Burgos, 1542, Burgos, 1554/Sevilla, 1554/Munich, 1602 & 603 (German translations, with titles Trost der Armen & Spiegel der Reichen); Sexta parte del libro Abecedario espiritual (Medina del Campo, 1554/Sevilla, 1554/Rome, 1616 (Latin translation)]. Many of these early modern imprints can now be accessed via a number of digital portals. See also the following more recent editions: Franciscus de Osuna, Versenkung (ABC des kontemplativen Betens), ed. E. Lorenz (Freiburg, 19943); Tercer Abecedario, ed. Miguel Mir, Nueva Biblioteca de Autores Españoles XVI (Madrid, 1911); Místicos franciscanos españoles II. Tercer abecedario espiritual de Francisco de Osuna,ed. S. López Santidrián, Biblioteca de Autores Cristianos, 592 (Madrid, 1998); Abecedario Espiritual V y VI partes, ed. Mariano Quirós García, 3 Vols., Espirituales Españoles, 4 (Madrid: Fundación Universitaria Española – Salamanca: Universidad Pontificia de Salamanca, 2002);Primer Abecedario Espiritual. Segundo Abecedario Espiritual, ed. & introd. José Juan Morcillo Pérez, Místicos Franciscanos Españoles, 3-4 (Madrid: Editorial Cisneros, 2004). [Cf. review in CF 76,3-4 (2006), 624ff]; Tercer abecedario espiritual, ed. Saturnino López Santidrián, Reprint, Misticos franciscanos españoles, 2 (Madrid: Biblioteca de Autores Cristianos, 2005 [reprint of a first edition issued in MadridL BAC, 1998]). An older Spanish edition was issued as: Tercer Abecedario espiritual, ed. Melquiades Andrés Martín (Madrid, Editorial Católica, 1972). An early German edition has been studied and received editorial attention in Peter Dyckhoff, Das geistliche ABC nach Franziskus von Osuna (1492-1541) nach einer Übersetzung aus dem Spanischen von Heinrich Peter Brubach (Freiburg-Basel-Vienna: Herder, 2018). Cf. review in Collectanea Franciscana 89 (2019), 367-369. See for a modern Dutch translation of the first part of the work Het ABC van het contemplatief gebed. Deel 1: Inleiding en samenvatting, trans. Jan Janssen (Den Bosch: Private publication, 2008). An English translation of the third part was also issued as: The third spiritual alphabet, trans. Mary E. Giles, The Clasics of Western Spirituality (London: SPCK, 1981). For a German study/translation, see: Peter Dyckhoff, Das geistliche ABC nach Franziskus von Osuna (Herder, 2018).

Gracioso Convite de las gracias del santo Sacramento del altar (Sevilla: Juan Cromberger, 1530/Sevilla: Bartolomé Pérez, 1531/Sevilla: Martín Montesdoca, 1554/Burgos: Juan de Junta, 1537/Burgos: Juan de Junta, 1543/Sevilla: Juan de Robertis, 1544). The work also received a late 16th-century imprint: Il grazioso convito delle grazie del santissimo sacramento dell' altare, trans. Giulio Zanchini (Venice: J.G. Ciotti, 1599). This Italian version is accessible via Google Books, the digotal collections of the Bayerische Staatbibliothek Munich, and the Österreichische Nationalbibliothek Vienna. The Gracioso Convite amounts to a treatise on the altar sacrament, aiming to instill the urge to confess and go to communion frequently. Makes clear that the eucharist creates the mystical union with Christ.]

El Norte de los Estados, en que da regla de vivir (Sevilla, 1531/Burgos, 1541/Burgos: Espinosa, 1550/Burgos, 1610). The 1550 edition can be accessed via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek Munich and via Google Books. According to Melquiades Andrés Martín, DSpir, XI, 1040, this work would have had an influence on Chapter 45 of the second part of Cervantes’ DonQuichotte. Prien (1972), 366 states:‘Dieser ‘Polarstern der Stände’ soll ein Wegweiser sein für Jünglinge, Verlobte, Verheiratete, Verwitwete und Enthaltsame. Das Buch ist in Form eines Dialogs zwischen dem Autor und seinem fiktiven Neffen Villa Señor abgefaßt, der seinen Onkel in allen Lebenslagen zu Rate zieht.’ The chapter dealing with children (El estado del niño) contains not only a full-blown catechism (also ina dialogue format), but also additional guidelines for education, explications on prayer, the function of (parts of) church buildings. Prien 1972), 367ff. provides a German translation and commentary of this catechetical chapter. This chapter definitely was meant to provide fathers with a guideline to raise their children (sons!) in a Christian fashion. Prien (1972), 369 indicates that the Third Abecedarium already contains lengthy explanations of the Pater Noster (with recourse to the Pater Noster writings of Francis of Assisi). Likewise, explanations of the Pater Noster can be found in the Gracioso Convite and in the fifth Abecedarium. In these texts can also be found explanations of charity and the virtues. As such: catechistic instruction part of Osuna’s ascetical-mystical program. Osuna’s Catechism in the El Norte contains explanations and user guides concerning theSymbolum Apostolicum (creed and the twelve articles of faith), the seven sacrements, the three theological virtues, the Decalogue, the commandments of the Church, the works of charity, the struggle against the mortal sins, the temptations of the five sense and ofthe three enemies (devil, world, and flesh, against which the cross provides the proper shield), closing with the urge to pray the pater noster in the vernacular, as medicine against temptation.

Sermones septem beatae Mariae super illa verba, Beatus ve[n]ter qui te portauit (...) (Toulouse: Jacques Collomiers, 1533).

Sanctuarium Biblicum Pars Septentrionalis & Meridionalis (Paris: Guillaume Lebret, 1533/Toulouse, 1533/Saragossa: Pedro Bernuz, 1546/Saragossa,1549/Medina del Campo, 1554/Saragossa: viuda de Juan Millán, 1558/Venice, 1573/Rome, 1590) [Sermons for Sun- and feast days for the Lent, Easter and post-Easter season]. Accessible via the University Library of the Universidad Complutense de Madrid, and via Google Books.

Expositionis super Missus est alter liber ubi agitur de hominis reformatione in paradiso deleciarum deformati, ac per incarnationem Filii Dei in paradiso virginea reparati. Alter sermonum liber super Missus est ubi per omnes missiones sacrae paginae causae accommodatas, agitur de ipso adventu Filii Dei vario, exordiens a festo beati Andreae, per singulas ferias, dominicas et festa usque ad Epophaniam inclusive/Sermonarium pars Orientali (Antwerp 1535/1536) [Sermons for the Advent period] Accessible via the Universidad Complutense de Madrid, and via Google Books.

Pars Occidentalis in Accommodas Hisce Temporibus Evangeliorum Quadragesimalium expositiones (Antwerp, 1536/Saragossa, 1546/Paris, 1546/Saragossa, 1548/Saragossa, 1549/Paris, 1550/Medina del campo, 1554/Lyon, 1560/Venice: Giacomo Simnbeno,1572/Venice, 1583) [Sermons for Lent] Several editions accessible via various digital portals. Check for instance the Narodni Knihovna National Library in Prague, the Bibliothèque Municipale of Lyon, and Google Books.

Partis Meridionalis Sermones (...) in Evangelia Dominicalia totus anni, 2 Vols. (Rome: Domenico Basa, 1590). In any case the firs volume accessible via the digital collections of the Österreichische Nationalbibliothek Vienna, the Biblioteca Alessandrina in Rome, and via Google Books.

Ley de amor santo (Antwerp 1530/1536). The 1536 edition, which was published together with the fourth part of the Abecedario, is for instance accessible via the Biblioteca Nazionale Centrale Vitt. Emanuele in Rome and via Google Bools. Modern edition in: Misticos Franciscanos Españoles Tomo I, Biblioteca de Autores Cristianos (Madrid, 1948), 217-700.

Trilogium Evangelicum. Primum Christi passionem (quam ab infantia praesensit) docet, cui annectitur exposition accomoda canticorum graduum. Proximum vero resurrectionem adamussim, ubi omnia quae per quaraginta dies gessit, enodantur. Duplex iam elogium utrique quadragenae delervit infra & post Pascha. Tertium autem Christi ascensionem pariter & nostram insinuat (...) (Antwerp: Simon de Cock, 1536/Paris, 1537). This is a collection of sermons on the passion for the Easter season. The 1536 Antwerp edition is accessible via the University Library of the Universidad Complutense de Madrid, and via Google Books.

Flagellum Diaboli. Probably spurious: known in print thanks to the German translation by the German Catholic translator Aegidius Romanus: Flagellum Diaboli: Oder deß Teugels Gaißl. Darin gar lustig und artlich gehandlet wirt: Von der macht und gewalt deß bösen Feindts: Von den effecten und Wirkungen der Zauberer Unholdter und Hexenmaister: Warum Gott bewillige das die Menschen von jhnen werden belaidigt am Leib und Gut: Und was für remedia und mittel darwider zugebrauchen (…), trans. Aegidius Albertinus (Munich: Adam Berg, 1602). See for instance the Bibliothèque Municipale of Lyon, the Bayerische Staatsbibliothek in Munich and Google Books.

De Quinque plagis D. N. Iesu Christi. R. P. F. Francisci Ossunensis opusculum è lingua Hispanica in Latinam conuersum, ac paraphrasticè dispositum (...) (Rome: Gulielmo Facciotti, 1616). A Latin transformation of works earlier issued in Spanish. Accessible via Google Books and via the Bibliothèque Municipale of Lyon.

To be continued. The best overview is still: Francisco de Osuna y la imprenta: catálogo biobibliográfico, ed. Mariano Quirós García (Salamanca: Universidad de Salamanca, 2010).

Antologies. There exist several modern anthologies of the works of Francisco de Osuna in translation, in several European languages. An example is Francisco de Osuna, Rukovät’ kontemplativnej modlitby, trans. Katarína Kliestencova & Ján K. Balázs, Frantiskánska mystika, 1 (Bratislava: Vydavatel’stvo Serafín, 2006).

literature

Wadding, Annales XVI (Rome, 1736), >>: Wadding, Scriptores, 127-128; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 416-417; Sbaralea, Supplementum I, 291-292 & II, 88; P. Michel-Ange, ‘La vie franciscaine en Espagne entre les deux couronnements de Charles-Quint’, Rivista de Archivos, Bibliotecas y Museos 26 (1912), 157-214, 345-404 & 28 (1913), 167-225 & 29 (1913), 1-63, 157-216& 31 (1915), 1-62 & 32 (1915), 193-253; P. Groult, Les mystiques des pays-Bas et la littérature espagnole du XVIe siècle (Louvain, 1927), 79-131; S.C. Franklin, ‘Francisco de Osuna (…)’, Bulletin of Spanish Studies9 (1932), 58-168; G.M. Bertini, Frate Francesco da Osuna. Via alla mistica (Brescia, 1933); F. de Ros, Un maître de Ste. Thérèse, le père F. de Osuna. Sa vie, son oeuvre, sa doctrine spirituelle (Paris, 1936); M. Bataillon, Érasme et l’Espagne (Paris, 1937) passim; P. Benito, ‘Sur une traduction anglaise du Troisième Abécédaire’, Bulletin hispanique 45 (1943), 62-68; H.J. Prien, F. de Osuna. Mystik und Rechtfertigung (1967); H.J.Prien, ‘Ein spanischer Katechismus aus dem Jahre 1529 von Franziskus de Osuna’,Zeitschrift für Kirchengeschichte 83 (1972), 365-390; M. Andrés, Francesco de Osuna. Tercer Abecedario Espiritual (Madrid, 1972); L.Calvert, Francis de Osuna and the Spirit of the Letter (Chapel Hill, 1972); A. Vermeylen, DHGE XVIII, 737-741; J.C. Nieto, ‘The Franciscan alumbrados and the prophetic-apocalyptic tradition’, Sixteenth-Century Journal 8 (1977), 3-16; Melquíades Andrés Martín, ‘Los alumbrados de Toledo en el Cuarto Abecedario Espiritual, o Ley de Amor, de Francisco de Osuna (1530)’, Archivo Ibero-Americano 41 (1981), 459-480; Melquiades Andrés Martín, ‘Osuna’, DSpir, XI, 1037-1051 [with a lot more bibliographical references]; Vicente Muñiz Rodríguez, ‘Presencia de Dionisio Areopagita en Francisco de Osuna y Bernardino de Laredo’, Naturaleza y Gracia 40 (1993), 315-327; Erika Lorenz, Praxis der Kontemplation. Die Weisung der klassischen Mystik (Munich, 1994); J.D. Loye, ‘Le receuillement chez François d’Osuna’, Carmel 85, 3 (1997), 43-55; Pedro Jódar Martínez, Jesucristo y la vida espiritual en los escritos de Francisco de Osuna, Diss. (Pamplona, 1998); Hans-Jürgen Prien, ‘Martin Luther und Francisco de Osuna’, Anuario de Historia de la Iglesia 7 (1998), 367-368; Hans-Jürgen Prien, ‘Der Katechismus von 1529 des spanischen Theologen Francisco de Osuna (ca. 1492-1541), in Idem, Das Evangelium im Abendland und in der Neuen Welt. Studien zu Theologie, Gesellschaft und Geschichte, Acta Coloniensia, 5 (Frankfurt a.M: Vervuert, 2000), 69-100; José Juan Morcillo Pérez, ‘Francisco de Osuna y la mística. Acercamiento a sus recursos linguísticos en las dos primeras partes del ‘Abecedario espiritual’, in: El Franciscanismo en Andalucía. Conferencias del V Curso de Verano, ed. Manuel Peláez del Rosal (Córdoba: Caja Sur., 2000), 627-637; Francisco Chavero Blanco, ‘La antropologia cultural en Francisco de Osuna: Aproximación a su pensamiento’, in: El Franciscanismo en Andalucía. Conferencias del V Curso de Verano. San Francisco en la cultura y en la historia del Arte Español (Priego de Córdoba, 1 a 8 de agosto de 1999). Conferencias del VI Curso de Verano. San Francisco en la Historia, Arte y Cultura Española (Priego de Córdoba, 28 de julio a 5 de agosto de 2000), ed. Manuel Peláez del Rosal (Córdoba: Caja Sur., 2002) II, 593-635; Rafael M. Pérez García, Naturaleza o historia? Las imágenes de animales en la obra de Francisco de Osuna’, in: El Franciscanismo en La península Ibérica. Balance y perspectivas. I Congreso Internacional, Madrid, 22-27 de septiembre de 2003, ed. María del Mar Graña Cid (Barcelona: C.B.G. Editora, 2005), 993-1005; Enrique Llamas, ‘El dolor salvífico de María. La ‘compassio Mariae’ en mariólogos españoles de los siglos XVI-XVII’, Estudios Marianos 72 (2006), 145-173; La mistica parola per parola, ed. Luigi Borriello, Maria R. Del Genio & Tomás Spidlík (Milan: Ancora, 2007), 168; Estelle Garbay-Velâzques, ‘Les poèmes alphabétiques des six Abécédaires spirituels de Francisco de Osuna’, in: Le plaisir des formes dans la littérature espagnole du Moyen Âge et du Siècle d'Or/El placer de las formas en la literatura medieval y del Siglo de Oro, ed. Monica Güell & Marie-Françoise Déodat-Kessedjian, Méridiennes (Toulouse, 2008), 53-72; Luis Pérez Simón, ‘Presencia de Ubertino de Casale (1259-1329) en el Primer Abacedario Espiritual de Francisco de Osuna (1492-1541/2)’, Verdad y Vida 67 (2009), 275-308, 549-574; Luis Pérez Simón, ‘ Presencia de Ubertino de Casale en el quinto abecedario espiritual de Francisco de Osuna’, Verdad y Vida 69 (2011), 77-102; Hans-Jürgen Prien, Francisco de Osuna - Mystik und Rechtfertigung: ein Beitrag zur Erforschung der spanischen Theologie und Frömmigkeit in der ersten Hälfte des sechzehnten Jahrhunderts (Hamburg: Verlag Dr. Kovac, 2014);

 

 

 

 

Franciscus de Pamplona (Franciscus Pampilonensis/Francisco de Pamplona/Tiburcio de Redín, 1597-1651)

OFMCap. Spanish friar and missionary (Congo & Venezuela).

works

Cartas. Check!

Poemata et carmina de immaculata conceptione ? Mentioned by Juan de San Antonio and Sbaralea. Check!

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 418; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 276; Melchior de Pobladura, ‘Génesis del movimiento misional en las provincias capuchinas de España (1618-1650)’, Estudios franciscanos 50 (1949), 209-230, 353-383; Lázaro de Aspurz, ‘Fray Francisco de Pamplona. Un momento de contacto entre el Consejo de Indias y la Congregación de Propaganda Fide (1641-1651)’, Missionalia hispanica 8 (1951), 505-524; Lázaro de Aspurz, ‘La personalidad de fray Francisco de Pamplona a través de sus cartas’,Estudios franciscanos 53 (1952), 85-110; B. de Carrocera, ‘Fray Francisco de Pamplona, organizador de misiones y conductor de misioneros’, Missionalia hispanica 9 (1952), 5-51; Miscellanea Melchor de Pobladura, 2 Vols (Rome, 1964); Isidoro de Villapadierna, ‘François de Pampelune’, DHGEXVIII, 741-742. etc.

 

 

 

 

Franciscus de Paula (Franz de Paula Hörmann/Franz Hermann, 1719-1786)

OFMRec. Austrian friar and member of the Tirol province. Theologian.

works

Scotus systematizatus seu subtiliora theologiae Scotistae systemata, exposita publicae disputationi in ecclesia FF. Min. S.P. Francisci Reform. Provinciae Tyrol. Friburgi Brisgoviae ad sanctum Martinum, praeside P.F. Christophoro Antonio Froelich, ss. theologiae Lectore ordinario, propugnantibus PP. FF. Francisco de Paula Hermann et Primo Enslin, eiusdem Ordinis et studii candidatis theologici, mense maio de 20. horis ante et post meridiem consuetis (Freiburg i.Br.: Schaalin, 1745).

literature

Pascal M. Hollaus, 'Die Schriftsteller der Tiroler Franziskanerprovinz vom hl. Leopold gesammelt von P. Gerold Fußenegger OFM (1901-1965), 85. [Accessible via https://www.yumpu.com/de/document/read/2820520/veroffentlichungen-der-tiroler-franziskaner-aus-schwaz and https://docplayer.org/7754630-Die-schriftsteller-der-tiroler-franziskanerprovinz-vom-hl-leopold-gesammelt-von-p-gerold-fussenegger-ofm-1901-1965.html]

 

 

 

 

Franciscus de Parra (Francisco de la Parra, d. c. 1560)

OFM. Spanish friar. Took the habit in the Santiago province. Went with Motolinía to Guatemala. Custodian of the Guatemala custody. In 1552 and again in 1556, he visitated as a provincial commissioner the Yucatan region. Known for his knowledge of local languages and his inventive adaptation of the Latin alphabet to account for sounds in Guatemalan languages. His writings on grammar were used by later Franciscan and Dominican linguists.

works

Vocabulario Trilengüe Guatemalteco de los tres principales Idiomas, Kachiquel, Quiche y Tzutuchil: MS ?

literature

José Mariano Beristáin de Souza, Biblioteca hispano americana setentrional--Adiciones y correcciones que á su fallecimiento dejó manuscritas José Fernando Ramírez, 2nd Ed., 2 Vols. (Amecameca: Colegio Católico, 1883), Volume 2 399-400; Francisco Vázquez, Crónica de la Provincia del Santísimo Nombre de Jesús de Guatemala, 2nd Ed., Bibliotea “Goathemala”, 14-17, 4 Vols (Guatemala, 1937-1944) I, 124-128; Pius J. Barth, Franciscan Education and the Social order in Spanish North America (1502-1821) (Chicago, 1945), 230-232; R.L. Roys, ‘The Franciscan Contribution to Linguistic Research in Yucatan’, The Americas 8 (1952), 418f; A Bio-Bibliography of Franciscan Authors in Colonial Central America, ed. Eleanor B. Adams (Washington D.C.: Academy of American Franciscan History, 1953), 63-64.

 

 

 

 

Franciscus de Perugia (Franciscus Toti Perusinus/Francesco da Perugia/Francesco Toti, fl. 14th cent.)

OM. Italian friar, commonly known as Francesco `Toti'. Master of theology for the San Francesco province in Umbria. Defended John XXII against Louis of Bavaria. He became general inquisitor in Toscane and Naples in 1328. On 15 March 1333, John XXII made him Bishop of Sarno in the Naples kingdom (colleague and acquaintance of Paulinus of Venice?). He died before 1350. Francesco produced indices to the letters of St. Bernard, the Sentences of Lombard and to works of Thomas Aquinas. He also wrote a Sentences commentary still present in the Biblioteca Comunale of Sarnano. Some polemical works to defend papal plenitudo potestatis against Louis of Bavaria have also survived.

works

Comm. in I & II Libros Sententiarum: MS Sarnano, Biblioteca Comunale E.144

Index Sententiarum ex Epistolis Domini Bernardi Iussu Johannis XXII/Tabula in Ep. S. Bern: MS Naples Naz. Lat. 34 (mss già Viennesi)

Tabula super Textum Libri Sententiarum, edita de Mandato (...) Iohannis Papae XXII: MS Naples, Naz. VII.D.29 ff. 3-20.

Contra Bavarum tractatus tres: MS. Venice Bibl. S. Marc. cod. 193.Bess. [? check Sbaralea]; Vatican City, BAV [? check Sbaralea].... Partly edited in: R. Scholz, Unbekannte kirchenpolitische Streitschriften aus der Zeit Ludwigs des Bayerns (Rome, 1911-14), I, 29-37, 232-34; II, 76-88.

Tractatus de Potestate Ecclesiastica: MS Paris ? [olim Paris, Bibl. Colbert 506. Check Sbaralea].

literature

Wadding, Annales Minorum VII, 169, 173, 536; Bullarium Franciscanum V, 542 no. 1012; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 444; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 288 & (ed. Rome, 1908) I, 305; R. Scholz, Unbekannte kirchenpolitische Streitschriften aus der Zeit Ludwigs d. Bayern (Rome, 1911-1914), I, 29-37, 252-274; II, 76-88; G. Abate, ‘Antiche manoscritti ed inconaboli dell’ex Biblioteca O.F.M. Conv. ora Biblioteca comunale di Sarnano (Marche)’, Miscellanea francescana 47 (1947), 520; V. Doucet, ‘Commentaires sur les Sentences. Supplément au Répertoire de M. Frédéric Stegmüller’, AFH 47 (1954), 116; DThCat XV, 1241-1242; LThK, 2nd ed. IV, 242; P. Péano, ‘François de Pérouse’, DHGE XVIII, 745-746.

 

 

 

 

Franciscus de Perugia (Francesco da Perugia/`Doctor summus', fl. second half 14th cent.)

OM. Italian friar. The so-called `Doctor summus', renowned for his structured Sentences commentary. Became master of theology in Paris in 1368. Magister regens in 1370. Pupil of John of Ripa. maybe he is not the same person as: Franciscus de Perugia, the apostolic penitentiary in Rome (1375-76) and the compiler of De Septem Vitiis Capitalibus et Decem Preceptis.

works

In I-II Sent: Sarnano, Bib. Com. E. 144; Paris BN Nouv. Acq. 769; Admont 526.

In I-IV Sent.: Munich Staatsbibliothek Clm 8718.

In III -IV Sent.: Schwaz, Franziskanerkloster Q I/1,9 (late 14th cent.) [In III Sent., ff. 1ra-81rb; In IV Sent. ff. 81va-147rb. The work is followed by an alphabetical register on all four books of the Sentences (ff.147va-194vb).

Tractatus de Septem Vitiis Capitalibus et Decem Preceptis: MS Prag, Universitätsbibliothek 1671 (IX.A.6) ff.120v-127r; Wilhering, Zisterzienserstift 80 ff. 8-14v.

literature

Sbaralea, Supplementum I, 294; Stegmüller, RS, I, 236; ; F. Fußenegger, `Neues über Franz von Perugia', Franz. Stud., 25 (1938), 285-287; Doucet, AFH, 47 (1954), 116; J. Lechner, `Franziskus von Perugia und die Quästionen seines Sentenz-Kommentar', Franziskanische Studien, 25 (1938), 28-64; O. Bonmann-G.Fussenegger,>>, 284-287; T. Majic, `Die Apost. Pönitentiarie im 14. Jh.',RQ, 50 (1955), 127-177; Johannes Schlageter, Francesco di Perugia', LThK 3 (1995), 51.

 

 

 

 

Franciscus de Pesquera (Francisco de Pesquera y Aguilar, fl. 17th cent.)

OFM. Spanish (Castilian) friar. Member of the Castile province. Preacher and legal specialist.

works

Promptuarium Alphabeticum Practicarum et Theoricarum Conclusionum atque Resolutionum Juris Civilis, Canonici, negnon Regni: MS Madrid, Bib. Nac.? [Once in the library of the Franciscan Observant library of Madrid].

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 423; Joseph Antonio ALvarez y Baena, Hijos de Madrid, illustres en santidad, dignidades, armas, ciencias y artes. Diccionario Histórico II, 116.

 

 

 

 

Franciscus de Piaggiis (fl. second half 15th cent.)

OMConv. Italian friar from Rocca Contrada (present-day Arcevia, Marche region). Doctor in theology and canon law.

works

Tractatus varii Moralis Theologiae et Juris Canonici (ca. 1491): MS olim Rocca Contrada/Arcevia, Biblioteca Francescana. Current whereabouts?

literature

Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 278; Biographical Index of the Middle Ages, 387.

 

 

 

 

Franciscus de Pieve (Francisco da Pieve di Teco/Garello, d. 1768)

OFMCap. Italian friar. Provincial minister of the Genoa province. Known for his Lectiones theologico-morales, ed. Claudio Clavesana, 8 Vols. (Bologna, 1775/Lucca, 1779).

literature

Francesco Saverio da s. Lorenzo della Costa, I cappuccini genovesi, 3 Vols. (Genua: Tipografia della gioventù - Vergine di Pompei, 1912-1914-1973) I, 38, 298; DThCat XII, 2094; Lexicon Capuccinum, 633.

 

 

 

 

Franciscus de Platea de Bononia (Francesco Piazza da Bologna, fl. 1442)

OMObs. Italian friar. Son of the lawyer Alessandro Ariosvanni Piazza. Doctor in theology and canon law. Became an Observant novice in 1432. Embarked on a career as apreacher (also at the papal court of Eugenius IV) and as an author of moral theological works with a pastoral impact. He was buried at San paolo in Monte.

works

De Defectibus in Missa (Ital.): Naples, Naz. XII.F.56 ff. 113r-168r

De Excommunicatione: Naples, Naz. I.H.44 ff. 165r-168r; Killiney, Bibl. Franc. B 3 ff. 1r-77r; Bologna Bibl. dell'Archiginnasio cod. B. 3239 ff. 1r-70v; Assisi, Bibl. Comun. 650 ff. 52v-85r.

De Missis Dicendis (Ital.): Naples Naz. VII.D.18 ff. 179a-181b

De Restitutione (1442): Naples Naz. VII.D.39. ff. 69r-158v & VII.F.13ff. 2a-41c; Killiney, Bibl. Franc. B 3 ff. 77v-187v; Bologna Bibl. dell'Archiginnasio cod. B. 3239 ff. 71r-195v. The work was printed in the 15th century as well: Opus Restitutionis (Venice, 1472).

De Usuris: Naples Naz. VII.D.39; VII.F.13 ff. 2a-41c; V.H.274 ff. 158r-159v; Killiney, Bibl. Franc. B 3 ff. 188r-257; Bologna Bibl. dell'Archiginnasio cod. B. 3239 ff. 203r-267v [Cf. also Bologna Bibl. Univ.Lat. 4218 ff. 26vb-76ra, which also contains an index of one of Francis's works]

De Debito Coniugali: Bologna, Convento S. Antonio 4 ff. 62r-63va; Modena, Bibl. Estense a.V.9.8 (lat. 577) f. 168r; Leipzig, Bibliotheca Paulina ? [Check!]

Tractatus restitutionum, usurarum et excommunicationum: MS Oxford, Bodleian Canon. Pat. Lat. 128; Ravenna, Biblioteca Classense ? [check!]. This combined work was also printed: Tractatus restitutionum, usurarum et excommunicationum (Venice: Bartolomeo da Cremona, 1472/Paris: Martin & Michel Udalric, 1476/Venice: typis Johannis Coloniae Agrippunensis & Johannis Manthen de Gherretzem, 1477/Speyer: Petrus Drach, 1489/Lyon, 1489). This would combine a number of the treatises surviving in maniscript format. The 1489 Speyer edition can for instance be found in the Library of the Smithsonian Institute (Call number BV4647.J8 P716 1489), and in the Library of the University of Pennsylvania. The part on excommunication was apparently also included in the fourteenth volume of Tractatus Universi Iuris, 22 Vols. (Venice: Franciscus Zilettus, 1584-1586).

Sermones ?

literature

Fabricius, II, 199; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 425; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 279-280; Zawart, 325; Cl. Schmitt,AFH, 57 (1964), 165-190; Cenci, Napoli, check; C. Piana, `L'evoluzione degli studi nell'Osservanza francescana (…)', Analecta Pomposiana, 7 (1982), 268-9; C. Piana, Il Beato Marco da Bologna e il suo convento di S. Paolo in Monte nel Quattrocento (Bologna, 1973), 77-94 [a lot of mss info!]; F.Gaeta, `Un inedito Vergeriano', Rivista di storia della chiesa in Italia, 13 (1959), 398, n. 13; Thomas M. Izbicki, ‘The origins of the De ornatu mulierumof Antoninus of Florence’, MLN 119:1 supl. (2004), 142-161.

 

 

 

 

Franciscus de Pinto (Francisco de Pinto, fl. early 18th cent.)

OFMDisc. Spanish friar. Member of the San José province. Lector of philosophy, theology and apostolic examiner for the papal nuntios, as well as consultant for the inquisition.

works

Oraciones Panegyricas, y Morales, y Ciento y Diez Ideas para varios assumptos, 2 Vols. (Madrid: Imprenta Real-Joseph Rodriguez de Escobar, 1708-1711). Accessible via the Biblioteca do Arquivo do Reino de Galicia.

Adventual con oraciones panegyricas y morales: que comunmente suelen predicarse, desde la Dominica primera de Adviento, hasta la Sexagesima (Madrid: Diego Martinez Abad, 1711). Accessible via the university library of the Universidade de Santiago de Compostela (signature INC 716-3), and via the Biblioteca do Convento de San Francisco de Santiago (signature 12-13-22). Check http://biblioteca.galiciana.gal/es/consulta/registro.do?id=549466

Sermones quadragesimales, y otras festividades (Madrid: Francisco Martinez Abad, 1719). Available via Google Books and via the library of the Universidad Complutense de Madrid.

Teoremata sobre Ps. 50. Included in the first volume of his Oraciones Panegyricas.

Formas predicables. Included in the second volume of his Oraciones Panegyricas.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 424; AIA21 (1924), 329; AIA 29 (1928), 228-232; AIA 15 (1955), 399-400; AIA 22 (1962), 374; Manuel de Castro,Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 165 (no. 685).

 

 

 

 

Franciscus de Porras (Francisco de Porras, d. 1633)

OFM. Spanish friar. Born in Villanueva de los Infantes (Ciudad Real). On September 12, 1606, he joined the Franciscan order in the San Francisco friary, Mexico. He was novice master there between 1523 and 1628. He then traveled to the Moqui province (New Mexico), in the company of Andrés Gutiérrez and Cristóbal de la Concepción (lay friar). There, Francisco would have miraculously cured the son of a local chief. After this cure, Francisco was poisoned by local pagan priests, and he died on June 28, 1633. According to Ocaña, he would have baptized many natives and taught them in the local Moqui language.

works

Vocabulario de la lengua moqui. Nothing seems to be known about this work. See the Catalogación y estudio de las traducciones de los franciscanos españoles [http://www.traduccion-franciscanos.uva.es/consultar-libro.php?id=1227&tipos=obra]

literature

Wadding, Annales Minorum (ed. Quaracchi, 1934) XXVII, 135, 369; Francisco de Ocaña, ‘Relación’, ed. Archivo Ibero-Americano 27 (1927), 236; Manuel Castro y Castro, ‘Lenguas indigenas transmitidas por los Franciscanos del S. XVII’, in: Los Franciscanos en el Nuevo Mundo (siglo XVII), La Rábida, 18-23 septiembre de 1989 (Madrid: Editorial Deimos, 1992), 442.

 

 

 

 

Franciscus de Quesada (Francisco de Quesada, fl. 17th cent.)

OFMDisc. Spanish friar. Preacher in the San Pedro Apostolo friary in Priego de Cordoba (Discalceate San Pedro de Alcantara province). Developed a Lullist meditation guide.

works

Arte general de la Meditacion y contemplacion: MS Segovia, Conv. de San Gabriel, check!

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 428-429.

 

 

 

 

Franciscus de Quiñones (Franciscus Quinnonius/Franciscus Quignonius/Francisco de Quiñones/Quignon/Francisco de los Angeles, ca. 1475-1540)

OMObs & OFM. Spanish friar from Léon, c. 1475. Eldest son of count Diego Fernández de Quiñones and countess Juana Enríquez. Therewith also a relative of emperor Charles V. As young boy he served as page to cardinal Jiménez, and later continued to serve in the cardinal’s household. Thereafter studies at the universities of Alcalá and Salamanca. Entered the Franciscan Obs. before 1507 at the age of sixteen at the convent of Santa Maria de los Angeles (La Coruña, Sierra Morena), taking the name of Francisco de los Angeles. Custos of the Angeles custody in 1512. Definitor general in 1517. Vicar general of the new Spanish Angeles province between 1518 and 1521.
He received papal premission from Pope Leo X to travel as a missionary to the New orld with his fellow friar Jean Glapion (confessor of Charles V), but Glapion died and Francisco de Quiñones was elected Commissary-general of the Observants outside Italy in 1521/22. This prevented his departure as a missionary. Instead, he continued to be in charge of the order. As Commissary-general of the Observants outside Italy he visited the Low Countries and a number of Spanish provinces. Then, in 1523, he was elected minister general of the entire order between 1523, a position that he kept until 1527 (during which years he travelled the Spanish, Portuguese, and several Italian provinces, as well as the Low Countries). Stimulated the Observants and the Poor Clares, as well as the reform of the Recollects (cf. the Valladolid Constituciones of 1523; Wadding, Annales XVI, 193-197), and the Capuchins, took action for the training of Franciscan youth, the use of retreat houses for spiritual quests, and supported the dispatch of missionaries to Mexico in 1523/24 (the expedition of the ‘twelve Apostles’ to Mexico). He wrote an obedience and instruction for missionary works, in which he stressed the qualities of the missionary and developed standards for missionary method. As minister general he lived in Rome, where he surrounded himself with scholars and humanists, such as Juan Ginés de Sepulveda and Diego López Zuniga. He also served as diplomatic mediator between Pope Clement VII and Charles V. By then the latter had become a personal friend. Negotiated the liberation of Clement after the sack of Rome and prepared the Treaty of Barcelona (1528). Was appointed Cardinal of the Holy Cross (S. Croce in Gerusalemme, December 7, 1527) and between 1530 and 1533, he was bishop of Coria. Also appointed papal governor of Veroli and Campagna/Acerno. Charged by Clement VII with the revision of the Roman breviary, Francisco and his collaborators came out with their reformed breviary in 1535 (revised edition in 1536). It ran into more than 100 editions, notwithstanding severe criticism by the Sorbonne and the council of Trent. The Breviary was no longer allowed for general usage in 1556 and was forbidden in 1558. Francisco added a preface to the reprint of Luis de Carvajal’s Apologia Diluens Nugas Erasmi. Yet Erasmus never regarded him as one of his proverbial Franciscan criticasters. Quiñones died on 5 November 1540 at Vieroli (Italy), when he was preparing an envisaged general council at Mantua at the behest of Paul III. This council would never take place. Instead, a few years later, a genuine contrareformatiory council started in 1545 at Trent.

works

Breviarium Romanum ex sacra potissimum Scriptura et probatis sanctorum historiis collectum et concinnatum (Rome, 1535 etc.), also known as the Breviarium Sanctae Crucis [Between 1535 and 1558, 100 editions were issued, amounting to more than 100.000 copies. See also Breviarium romanum a Francisco cardinali Quignonio editum et recognitum iuxta editionem Venetiis A. D. 1535 impressum, ed. Johan Wickham Legg. (Cambridge,1888/Re-issued Westmead: Farnborough, Hants, Gregg International Publiisher Ltd., 1970). In this breviary, Quinones redistributed the psalms over the week days. He reduced the Matins to one nocturn (consisting of three psalms and three lessons), and eliminated choral elements (antiphons, responsories, versicles and hymns) throughout. The work had an impact on the English Book of Common Prayer, and also influenced twentieth-century reforms in Catholic liturgy. After criticism, the work was suppressed by the Council of Trent]

Obediencia e Instrucción de Fr. Francisco de de Los Angeles a los Doc Apóstolos de Méjico: MS Viena, Österreichische Nationalbibliothek, N. S. Cod. 1600 (11), fols. 327-330v.

The text has been studied and (partially) edited in: Melquiades Andrés Martin & Sara Rodicio García, ‘Obediencia e Instrucción a los Doce Apóstples de Méjico según el MS 1.600 de Viena’, in: Congreso Franciscanos Extremeños en el Nuevo Mundo (Guadelupe, 1986), 387-434; J. Meseguer Fernández, ‘Contenido misionológico de la Obediencia (…)’, The Americas 11 (1954-1955), 473-500; J. Meseguer Fernández, ‘Quiñones solicita facultades (…)para ir a Nueva España’, AIA 14 (1954), 311-338. Cf. also Wadding, Annales XVI, 182-190. See also Orbis seraphicus I (Rome, 1689), 44.

Constituciones de Valladolid (1523). Meant for the Recollect houses in Spain, which soon became important centres of the ‘via del recogimiento. A Latin translation of this text can be found in Wadding, Annales XVI, 193-197. Quiñones came out with comparable constitutions for Recollect houses in Portugal (1524), Italy (1526) end elsewhere. Cf. Bullarium discalceatorum I (Madrid, 1744), 118-121, as well as Archivo Ibero-Americano 21 (1961), 5-51 & Archivo Ibero-Americano 25 (1965), 361-369. [The 1523 text of Valladolid contains no less than four chapters on the admission and proper preparation of novices, the proper life of prayer (presented as the principal occupation of the friars), the proper relation between the exterior and interior life, and the practice of poverty. The constitutions indicate that, aside from the daily Divine Office, friars should engage two times a day in spiritual reading, recommending for this purpose the Stimulus Amoris of Jacob of Milan]

Regula Sanctimonialium B.V, Conceptae: Constitutions and texts for the Poor Clares (the ‘Concepcionistas). Cf. L. Carrión, ‘Las casas de recolección de la provincia de la Inmaculada Concepción y estatutos por los que se regían’, AIA 9 (1918), 264-272 & I. Omaechevarría, ‘Fr. Francisco de Quiñones. Autor de la relación más antigua acerca de la Concepción francisca de Toledo’, AIA 33 (1973), 61-75. Cf. also Wadding, Annales XVI (Quaracchi, 1933), 193-197 (Latin version).

Constituciones recoletas para Portugal, 1524, e Italia, 1526, ed. Juan Meseguer Fernández, in: Archivo Ibero-Americano 21 (1961), 459-489.

Compendium privilegiorum fratrum minorum, necnon et aliorum fratrum mendicantium, odine alphabetico congestum (Vallis-Oleti: Nicolai Thyerri, 1525).

Testamentum, see the 2003 study of Tellechea Idígoras and Sánchez Gil.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 429-430; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 280; Marqués de Alcedo, Le Cardinal Quiñones et la Sainte Ligue (Bayonne, 1910); P. Battifol, Histoire du Breviaire Romain, 3rd. ed. (Paris, 1911), 274-298; J.W. Legg, The Second Recension of the Quignon Breviary, 2 Vols. (London, 1908-1912); Miguel Ángel, ‘La viere franciscaine en Espagne entre les deux couronements de Charles-Quint, ou le premier commisaure géneral des provinces franciscaines des Indes’, Revista de Archivos Bibliotecas y Museos (Madrid) 26 (1912) 157-214, 345-404; 28 (1913) 167-225; 29 (1913) 1-63, 157-216; 31 (1914) 1-62; 32 (1915) 193-253 [On Quiñones and Osuna]; P. Batiffol, Histoire du Breviaire Romain (Paris, 1913), 274-298; Carlos Gracia, ‘Una comisión de Carlos V al Rmo. P. Francisco de los Ángeles Quiñones’, Archivo Ibero-Americano 5 (1916), 135-137; Marqués de Alcedo y de San Carlos, Los merinos mayores de Asturias (del apellido Quiñones) y su descendencia, 2 Vols. (Madrid, 1918-1925); J.M. Lenhart, ‘Quiñones’´Breviary, a Best Seller’, Franciscan Studies NS 6 (1946), 468; Enciclopedia Cattolica X, 420-421; AFH 44 (1951), 65 & AFH 45 (1952), 6; Juan Meseguer Fernández, ‘Quiñones solicita facultades de nuncio y virrey para ir a Nueva España’, Archivo Ibero-Americano 14 (1954) 311-338; J. Meseguer Fernández, ‘Contenido misionológico de la Obediencia e Instrucción de Fray Francisco do Los Angeles a los Doce Apóstoles de México’, The Americas 11 (1954-5), 473-500; José Jungmann, 'Warum ist das reformbrevier des kardinals Quiñones gescheitert?', Zeitschrift für Katholische Theologie 78 (1956), 98-107; Juan Meseguer Fernández, ‘A doubt of some of the franciscan missionaries in Mexico salved by pope Paul III at the request of cardinal Quiñones’, The Americas 14 (1957-1958), 183-189; J. Messeguer Fernández, 'El P. Francisco de los Ángeles de Quiñones, OFM, al servicio del Emperador y del Papa', Hispania 18:73 (1958) 1-41 (651-689; Juan Messeguer Fernández, 'El Programa de gobierno del P. Francisco de Quiñones, OFM (1523-1528)', Archivo Ibero-Americano 21 (1961) 3-51; Bataillon, Erasmo y España, 326, 368, 405; Juan Meseguer Fernández, ‘Programa de gobierno del P. Francisco de Quiñones, Ministro General, OFM (1523-1528)’, AIA 21 (1961), 8-51; J. V., ‘Les réformes du bréviaire au XVI siècle. Rôle de l'Espagne’, L'Ami du clergé 64 (1964), 305-318; Ignacio Omaechevarría, ‘Fr. Francisco de Quiñones, autor de la relación más antigua acerca de la Conceptión Franciscana de Toledo’, AIA 33:129 (1973), 61-75; I. García, ‘Quiñones, Francisco de los Ángeles’, in: Diccionario de Historia Eclesiástica de España III (Madrid, 1973), 2037-2038; G. Trulli, ‘Il cardinale Quiñones a Veroli, Lazio 13 (1977), 189-191; DSpir XII, 2852-2853; Juan Meseguer Fernández, 'Culto a María, Madre de Dios, en el breviario del cardenal Quiñones', Estudios Marianos 45 (1980) 71-81; Ignacio Omaechevarría, ‘Il cardinale Quiñones promotore dell'Ordine dell'Immacolata Concezione’, in Acta congressus mariologici-mariani Internationalis Caesaraugustae anno 1979 celebrati IV (Rome, 1983), 113-137; Arturo Bernal Palacios, ‘Juan de Arce, Antonio Agustín y el Breviario de Quiñones. (El ms. B-6-23 de San Carlos de Zaragoza)’, Teología Espiritual 32 (1988), 305-350; J. Ignacio Tellechea Idígoras & F. Víctor Sánchez Gil, ‘Testamento del Cardenal Quiñones, protector de la Orden Franciscana (OFM) y gobernador de Veroli (d. 1540)’, AFH96 (2003), 129-159; Steven E. Turley, Franciscan Spirituality and Mission in New Spain, 1524-1599: Conflict Beneath the Sycamore Tree (Luke 19:1-10) (London-New York, Routledge, 2016), 1, 24f, 34, 42.

 

 

 

 

Franciscus de Quiñones y Escovedo (Francisco de Quiñones y Escovedo, fl. mid 17th cent.)

OFM. Franciscan preacher in Guatemala.

works

Sermon predicado en el Muy Religioso Convento de Nuestro Seraphico Padre San Francisco, a quatro de Octobre, este Año de 1660, su proprio dia, en el Ciudad de los Cavalleros de Guatemala, assistiendo la Muy Noble Familia Guzmana de los Predicadores, en presencia de las dos Cabezas del Govierno deste Reyno, y los dos Cabildos (Guatemala, 1660). See: J.T. Medina, La Imprenta en Guatemala (Santiago de Chile, 1910), 1-2.

literature

AIA20 (1923), 811-82; Victor Miguel Díaz, Historia de la Imprenta en Guatemala Desde Los Tiempos de la Colonia, Hasta la Epoca Actural (Guatemala: C.A. Tipografia nacional, 1930), 11; A Bio-Bibliography of Franciscan Authors in Colonial Central America, ed. Eleanor B. Adams (Washington D.C.: Academy of American Franciscan History, 1953), 66; Manuel de Castro, Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 167 (no. 701).

 

 

 

 

Franciscus de Regibus (Francisco de los Reyes, fl. later 17th cent.)

OFM. Mexican Friar from the Santo Evangelio province.

literature

AIA15 (1955), 412; José Simón Díaz, Bibliografía de la literatura hispánica, 11 Vols. (Madrid, 1960-1976) X, nos. 2942-2944; Manuel de Castro, Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 168 (no. 714).

 

 

 

 

Franciscus de Rodrazen (Franciscus de Rodrasem/Franciscus a Rozdrazew/Franciszek Rozdrazewski, d. 1658 [1671?])

OFMCap. Polish friar and member of the Bohemian province. Missionary, anti-heretical author and socius of Valerianus Magni.

works

Tractatus de quibusdam Controversiis, sive responsiones ad 70 Obiectiones ab haereticis confictas (Raudnitz, 1620). A German version of this work was apparently issued in 1627.

Directorium pro noviter ad fidem Catholicam conversis (Olomouc: Nicolai Aradecaeli [Mikulasse Hradeckeho], 1633)

Scala spiritualis (Olomouc: Nicolai Aradecaeli [Mikulasse Hradeckeho], 1636).

Rzebrjk Duchownj. Po nemz kazdy krestiansky Czkowek do Krakowstrj Nebeskeho snadne wgsti inuze (...) (Olomouc: Mikulasse Hradeckeho, 1636). Accessible via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek Munich and via Google Books.

Vita S. Antonii de Padua cum diversis doctrinis et resolutionibus difficultatum, pro satisfactione vulgi (Prague: Georg Zypars, 1645/1646).

Exercitia spiritualia pro captu omnium statuum et conditionibus personarum (Prague: Georg Zypars, 1647).

literature

Bullarium OFMCap IV, 348; Bernardus de Bononia, Bibliotheca Scriptorum OFMCap, 98; Wadding, Scriptores, 92; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 432; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 281 & (ed. 1908) I, 298; Adam Benedykt Jocher, Obraz bibliograficzno-historyczny Literatury i Nauk w Polsce I, nos. 2859, 2946 & III, 5590, 6068, 8326; Rocco da Cesinale, Storia delle missioni II, 678; DThCat XIII, 2758; Lexicon Capuccinum, 633-634; Collectanea Franciscana 44-45 (1974), 444.

 

 

 

 

Franciscus de Roja (Francisco de Rojas/Franciscus de Roxas/Francisco Rojas Nieto, fl. first half 17th cent.)

OFM. Spanish friar from Toledo. Member of the Observant Castilia province. Lector of theology and consultant for the inquisition. Biblical commentator, preacher and author of sermons, praedicabilia and dialogues for religious edification. Promotor of antijudaic stereotypes.

works

Concordantia evangelistarum iuxta translationes literales, anagogicos, morales, et allegoricos sensus, tomus primero (Madrid: Juan de la Cuesta, 1621).

Commentariorum in Concordiam Euangelistarum iuxta translationes literales, anagogicos, morales et allegoricos sensus, Tomus II (Madrid: Juan de Cuesta, 1621). Available via Google Books and via the Biblioteca Alessandrina in Rome.

Sermon predicado en las honras, funerales obsequias del rey Felipe III (Madrid, 1621).

Dos oraciones, que nuestro señor enseño a su sierva aguada de la cruz, para sacar animas del purgatorio (Madrid: Diego Flamenco, 1623).

Epitafios a los excelsos tumulos que la inclita familia de redemtores de la orden de la sma. trinidad erigio en las exequias del s.d. Enrique de Guzman conde de Olivares (...) (Sevilla: Francisco de Lyra). Ascription correct?

Sermon predicado en el conuento real de San Francisco de Madrid: dia de la impression de las llagas (Madrid: Viuda de Alonso Martin, 1626).

Quadragesimal sobre los Evangelios (Madrid: Imprenta Real, 1628).

Tomo tercero quadragesimal sobre los evangelios, por el Pe Fr. Francisco de Rojas (...) (Madrid: en la Emprenta del Reyno, 1628). Check the whereabouts of the second volume!

Sermon de las llagas de N.P.S. Francisco (Madrid: viuda de Luis Sánchez, 1628).

Descripcion suscinta, del sumpuoso tumulo (...) solemnes honras que don Pedro de Cordovam cavallero del abito de Calatrava (...) Celebradas en el convento real de la santisima trinidad de Malala (...) (Madrid: Andrés de Parra, 1633). Ascription correct?

Vespertinas de los opprobios de la Pasión de Cristo: causados de la casi eternalmente ingrata nación hebrea: en modo de dialogos para las tardes de los domingos de la quaresma, ocasionados de lo que se predicó por las mañanas (...) por Fr. Frco de Rojas Nieto, religioso de los menores observantes de la Orden de S. Francisco (Madrid: en la Emprenta del Reyno, 1634). Available via the Universidad Complutense (Madrid), and Google Books.

Teatro funeral de la Iglesia Catolica (...) (Madrid: en la Emprenta del Reyno, 1636/Madrid: Imprenta del Reino, 1637). A collection of 31 'ad status 'model funerary sermons. Present in the British Library, the library of the Universidad Complutense (Madrid), and accessible via Google Books.

Tomo segundo de los Opprobios que en el arbol de la Cruz oyo Xpo quando dixo las siete palabras (...) por fr. Fran[cis]co de Rojas, religioso de los menores observantes de la Orden del Sr St Francisco (Madrid: en la Emprenta del Reyno, 1640). Available via the Universidad Complutense (Madrid), and Google Books.

Eluzidario de las grandezas de la Virgen Maria (Madrid: Francisco Garcia, 1643). Present in the university library of Sevilla.

Fragmentos de los santos padres de la Iglesia sobre los evangelios desde la dominica septuagesima hasta la de in Albis (Zaragoza: viuda de Pedro Vergés, 1647).

Catena aurea SS. Ecclesiae Doctorum, per maris abyssum evangelicae historiae navigantium, secundum ordinem a romana catholica ecclesia praefixum, ut praestantius... divini verbi praecones per annum integrum gyrare possint, translationes antiquiores et neothericae etiam adducuntur quae ad litteralem, et moralem sensum utilius conducunt (...), 3 Vols. (Lyon: sumpt. P. Borde, L. Arnaud et C. Rigaud, 1651). It amounts to a collection of exegetical questions, dealt with in a series of 46 Tractatus 'ad litteram' and 'ad mores'. Available via de digital collections of the University Library of Ghent and via Google Books.

Anales de la Orden de los Menores, donde se tratan las cosas mas memorables de personas insignes en santidad, y letras de las tres ordenes que instituyo su gran fundador San Francisco, 3 Vols. (Valencia: herederos de Juan Chrisostomo Garriz, 1652). Available via the Universidad Complutense (Madrid), and in part accessible via Google Books.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 432; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 281-282; AIA35 (1932), 546-551; AIA 15 (1955), 420-421; Manuel de Castro, Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 172 (no. 738); Alexander Samuel Wilkinson & Alejandra Ulla Lorenzo, Iberian Books Volumes II & III/Libros Ibéricos Volúmenes II y III, 2106-2107; François Soyer, Antisemitic Conspiracy Theories in the Early Modern Iberian World. Narratives of Fear and Hatred (Leiden-Boston: Brill, 2019), passim.

 

 

 

 

Franciscus de Roma (Francesco da Roma, mid 14th century)

OM. Italian friar. Preacher.

literature

Schneyer, II, 79-80; Hist. Lit. France, 36 (1927), 428-431.

 

 

 

 

Franciscus de Romorantin (François de Romorantin, second half 17th cent.)

OFMCap. French (Breton) friar. Entered the order in Brittany and was sent to Syria as commissioner for the missions in 1654. Missionary in the Levant and Bagdad (1672 and after), author of several works, mostly lost. Some letters have survived , as well as his lengthy refutation of the Koran, written in Latin and Arabic.

works

Anatome Alcorani Mahumetti. Check whereabouts and real title

literature

Dionysio da Denova, Bibliotheca scriptorum ordinis minorum S. Francisci capucinorum (ed. 1691), 124; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 433; Rocco da Cesinale, Storia delle missioni III, 228, 255, 272; Clemente da Terzorio, Le missioni dei minori cappuccini (Rome, 1919-1920) V, 109-133 & VI, 71-72; Louis de Gonzague, ‘Les anciens missionaires capucins de Syrie et leurs écrits apostoliques de langue arabe’, Collectanea franciscana 2 (1932), 52-54, 191-194, 201; Louis de Gonzague, ‘Une réfutation inédite du Coran’, Collectanea franciscana 7 (1937), 179-208,374-416; LexCap. Col. 634; DHGE, XVIII (1977), 750-1.>>> Romain Planté, 'Propager la foi catholique et la grandeur du roi en Orient: des capucins bretons et tourangeaux en terre d’Islam. Conditions de vie des missionnaires et interactions avec les populations locales', Histoire (2013) [dumas.ccsd.cnrs.fr/dumas-00915647/document]

 

 

 

 

Franciscus de Rosario (Francisco de Rosario, d. 1649)

OFMDisc. Portuguese lay friar. Member of the San Josef province in Brasil. He died in Bahia on 28 June 1649.

works

Riti & consuetudini de el Marañon. Check! Lost during the Dutch presence in Brazil?

Catecismo na lingoa brasilica. Check!

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 433; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 282; Mary C. Karasch, Before Brasília: Frontier Life in Central Brazil (Albuquerque: University of New Mexico Press, 2016), 227

 

 

 

 

Franciscus de Rosino (Francesco da Rosino, d. 1816)

OFMRef. Italian friar from Piemonte. He joined the order in the provincia Riforma of Rome, making his solemn profession in the Fonte Colombo friary. He became choir master in San Pietro in Montorio and teacher of music (chant and harmony). In 1798, due to the changing political circumstances he left Rome and went to the venetian province, where he eventually died in the San Francesco di Ceneda friary in 1816 in the habit of a secular priest due to the suppression of the religious orders.

works

Grammatica melodiale teorico-pratica esposta per dialoghi nella quale con metodo chiaro breve, facile, e ragionato insegnasi il modo d'imparare anche di per se il vero canto ecclesiastico (...) Divisa in tre parti. Opera del P.F. Francesco Di Rossino Minore riformato (...) Con in fine un appendice pratica, la quale servirà di direttorio al clero tanto secolare, che regolare, particolarmente ai religiosi francescani (Rome: Lazzarini, 1793).

literature

Sigismondo da Venezia, Biografia serafica degli uomini illustri che fiorirono nel francescano istituto (...) (Venice: G.B. Merlo, 1846), 865.

 

 

 

 

Franciscus de Saccia (Francesco di Saccia, d. 1575)

OFM & OFMCap. Italian friar from Sicily. Entered the Observant order branch in Palermo, and obtained a reputation as a Scotist theologian, prior to his transfer to the Capuchins. Became a respected preacher, also for large public gatherings. He died in Palermon in 1575.

works

Lecturae Philosophicae et Theologicae secundum Mentem Scoti: MS Palermo, Convento dei Francescani Osservanti. Check!

literature

Boverio, Annales I, ?; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 434; Sigismondo da Venezia, Biografia serafica degli uomini illustri che forirono nel francescano istituto, 420-421.

 

 

 

 

Franciscus de Sancta Anna (Francisco de Santa Ana, d. 1653)

OFMDisc. Spanish discalced friar. Member of the San José province. Court preacher. Died in Madrid.

works

Exortacion catholica [concio tempore belli habita] (s.a., 1640/1647?). Check Albacete, Biblioteca Pública del Estado 656(15); Toledo, Biblioteca de Castilla-La Mancha/Biblioteca Pública del Estado 4-9722(9).

Sermon que predico en las exequias funerales que hizo el mismo convento a la christianisima regna madre de Francia el guardian y el convento sobredichos le dedican y ofrecen a la reyna catolica de España, nuestra señora (Madrid: Catalina de Barrio y Angulo, 1642). Check Madrid, Biblioteca Regional de Madrid A-Caj 5/1.

Sermon de los patriarcas san Francisco i santo Domingo (Zaragoza: hospital real de nuestra señora de Gracia, 1645). Check Madrid, Archivo Histórico Nacional 11-A-9(4); Madrid, Biblioteca Nacional VE/6/5.

Sermon en la translacion del santissimo sacramento al templo renovado de Santa Catalina, convento de la orden de Santa Clara, en la ciudad de Zaragoça (Zaragoza: Hospital real de nuestra Señora de Gracia, 1645). Check Madrid, Biblioteca Nacional VE/13/9.

Honras funerales anuales a la feliz i gloriosa memoria de doña Isabel de Borbon predico las en la seo de la ciudad de Çaragoça, a seis de otubre de 1645 el r.p.f. Francisco de Santa Ana de Francisco descalços (Zaragoza: Hospital Real de Nuestra Señora de Gracia, 1645). Check Madrid, Biblioteca Nacional VE/151/8; Teruel, Biblioteca Pública del Estado FA-377(6).

Sermon que predico el m.r.p.f. s. en hazimiento de gracias de la eleccion de vice-comissario general de la familia cismontana de n.s.p.s. Francisco en la persona del padre frai Pedro Manero, en el convento de San Francisco de Çaragoça (1649). Check Madrid, Biblioteca Nacional VE/13/33 [the identification might be mistaken]

Discursos predicables para todos los dias de quaresma (Zaragoza: Juan de Ibar, 1651). Available via Google Books. For a number of Spanish libraries where this work can either be found or where a digital copy is available, see https://iberian.ucd.ie/view/iberian:92056

Sermon que predico en hazimiento de gracias de la eleccion de vicecomissario general de la familia cismontana de n.s.p.s. Francisco, en el convento de san Francisco de Caragoca, dia de s. Mateo evangelista desta ano 1649 (Coimbra: Manuel Rodrigues de Almeida, 1681). Check Toulouse, Médiathèque José Cabanis Res. D XVII 675(17) [the identification might be mistaken]

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 359; AIA 21 (1924), 200-201; José Simón Díaz, Bibliografía de la literatura hispánica, 11 Vols. (Madrid, 1960-1976) X, nos. 2989-2996; Manuel de Castro, Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 117 (no. 323).

 

 

 

 

Franciscus de Sancto Bonaventura (Francisco de San Buenaventura, fl. 1640)

OFMRec. Spanish friar from the Baetica (Andalusia) province. Apostolic preacher.

works

Breve Tratado del adorno del alma y descuido del cuerpo (Sevilla: Simon Faxardo, 1644). In fact a treatise against tendencies of 'luxuria' in men and women, and the spiritual remedied against it, showing the 'true adornment' of the soul.

literature

Francisco Escudero y Perosso, Tipografía hispalense: anales bibliográficos de la ciudad de Sevilla (Madrid, 1894 ), 423.

 

 

 

 

Franciscus de Sancto Bonaventura (Francisco Díaz de San Buenaventura, d. 1728)

OFM & OFMDisc. Spanish friar. Born in 1652 in a family of modest means in the Lugo region (Astorga diocese). Took the habit in the Santiago de Compostella province in 1670 and was ordained priest in 1676. Fulfilled several stints as lector of philosophy and theology in various study houses of his order province, doubling his teaching asignments with preaching and other activities, as he was soon also made apostolic preacher, synodal examiner for the Archbishop of Santiago and consultant for the inquisition. At the behest of King Charles II, Francisco traveled to Rome in 1684, to defend as an acknowledged theologian the Mística Ciudad de Dios of María Jesús de Ágreda. Francisco would spent the remainder of his life in Rome and its surroundings (dying in Rome, in teh Aracoeli friary on 8 October 1728), both as a representative of the Spanish and later the Austrian Habsburg house, and as a devoted order administrator. He became theology professor in the Aracoeli friary/studium, and later fulfilled tasks as commissary general and general definitor for his order. He organized colleges/seminaries for the mission in Spain, the Holy Land, and the Americas, for which he wrote statutes (approved by Innocent XI); he worked towards the creation of missionary colleges for mission to the Holy Land; he promoted indulgences for the via crucis devotion; he worked on behalf of the unity of the order in opposition to secessionist tendencies of the French order provinces during the reign of Louis XIV; and initiated a large-scale reform of the liturgical books of the order. In addition to this he was active as consultant for the Santo Officio and other curial organs, helped obtain Alexander VIII’s condemnation of 31 Jansenist propositions in 1690, and secured from pope Innocent XII the promotion of the feast of the inmaculate conception to a universal feast within the Church (1693). According to some, he was found in the 1690s in the Discalceate San Diego province (Andalusia), where he would have been guardian of the Reyna de los Angeles friary, yet that seems another Francisco de San Buenaventura.

works

Sermon panegirico en honor de San Buenaventura (Valladolid: Felipe Francisco Marquez, 1678).

Luz clara en que la religíon seráfica manifiesta al mundo las razones que le assisten para desear a la militante iglesia con maestros graduados en la insigne Universidad de Salamanca (Salamanca: Gregorio Ortiz Gallardo, 1682).

Primera parte del Espejo serafico, destierro de ignorancias y antorcha contra las vltimas dudas que descubriò el discurso: sacada à vista del mundo para los insignes penitentes hijos de la (...) Orden Tercera del (...) Patriarca San Francisco (Santiago: Antonio Frayz, 1683). Available via https://minerva.usc.es/xmlui/handle/10347/8973

Defensa de la 'Mistica Ciudad de Dios' (1683/4): MS Compostela, Bibl. Conv, APS, v, 94.

Estatutos para los Colegios-Seminarios de Misiones (Rome, 1686).

Directorium Trium Ordinum S. P. N. Francisci, et omnium utriusque sexus Personarum, tam Rebularium, quàm saecularium, quae obedientiae, seu directioni Ministri generalis Totius Ordinis Fratrum Minorum subijciuntur. In tres Partes divisum, quarum prima, & praesens, illa Statuta, Decreta, Indulta, Brevia, Constitutiones, Declarationes, necnon documenta eisdem conformia, ac ex eisdem secuta, refert, quae (iuxta novissimas S. Sedis litteras, tam quo ad Indulgentias, & peccatorum remissiones, quam quo ad privilegia, & exercitia spiritualia dictarum Personarum respective expeditas) praxi queunt mandare (...) (Rome: Typis Reverendae Camerae Apostolicae, 1688). The work is for instance presenrt in the Bibliotheque Provinciale des Frères Mineurs Franciscains of Paris. It is also Available via Google books (title search, with author search it does not always show up).

Missionarius Minorita (Rome, 1690).

Tres tomos sobre las controversias jansenistas (1690-1700): MS ?

Series facti in Causa B. Raymundi Lulii Martyris Majoricensis, Tertii Ordinis Sti Francisci Alymni (1693/1699): MS Rome, Archivio Generale OFM, Carte III/11, 509ff. For a (partial?) edition, see: J.M. Pou y Martí, 'Per la glorificació del B. Ramón Lull en el segle XVII', Estudis Franciscans 46 (1934), 279-289.

Relación sobre la cause de la Inmaculada Concepción (Rome, 1696).

Breviario Romano-Seráfico (Rome: Typ. Camera Apostolica, 1697).?

Martirologio Romano-Seráfico (Rome: Typ. Camera Apostolica, 1698).?

De imitatione Mariae (Rome, 1700).?

Relatio missionum Occidentalium sub vexillis Seraphici Instituti peractarum a. P. Francisco Diaz a S. Bonauentura earundem promotore congesta, et Sacrae Congregationi de Propagnada Fide nouissimè praesentata (Rome: typis reuerendae Camerae Apostolicae, 1700). Available via Google Books and via the Biblioteca Nazionale Centrale, Vitt. Emanuele in Rome.

Trisagio Serafico Para Venerar a La Santisima y Augusta Trinidad (...) (Sevilla: L. Martin de Hermosilla, 1712). Accessible via Google Books. This work, which also saw later imprints, is also ascribed (with more probability) to other several other friars, including the Capucin friar Diego Josef de Cadiz.

Lucerna Hierosolymitana ardens per quinque integra Saecula in Manibus Fratrum Minorum a patre Fr. Francisco Diaz A'Sancto Bonaventura, Patrum eiusdem Ordinis Decano, ac terrae Sanctae per hos ultimos triginta sex annos Romae Procuratore, succinctè descripta (...) (Rome: De Comitibus, 1717-1719). A work with many documents concerning the history of the friars in the Middle East, their rights, privileges, and their relations with other groups in the region. The friar was long-term procurator for the Holy Land in Rome and the work is a collaboration with Fr. Bernarus ab Ecclesia, general commissary for the Holy Land at the papal curia. Available via Google Books.

Fructus Arboris Seraphici (Rome: Tip. Savioni, 1723).

Bullarium peculiare terrae Sanctae ex-quatuor Suprà Sexaginta Bullis Apostolicis nonnullis que aliis litteris à Sanctâ sede et sacrâ de propagandâ fide congregatione in favorem superiorum, fratrum et commissariorum terrae sanctae variis temporibus emanatis à S. D. N. Benedicto XIII. (Rome: Typis Reverendae Camerae Apostolicae, 1727). What exactly was our friar's involvement?

Carta en defensa de los colegios de Misiones, ed. Lino G. Canedo, Liceo Franciscano 4 (1951), 115-120.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 379-380; Manuel R. Pazos, ‘Los estudios universitarios en la provincia de Santiago’, Liceo Franciscano 2nd Ser., 4 (1951), 65-82; Lino Gómez Canedo, ‘El P. Francisco Díaz de San Buenaventura y los colegios-seminarios de misiones’, Liceo Franciscano 2nd Ser., 4 (1951), 105-120; Isaac Vázquez, Las negociaciones inmaculistas en la Curia romana durante el reindao de Carlos II de España (Madrid, 1957), passim; I. Vázquez, ‘Fray Francisco Díaz xe San Buenaventura y las luchas contra el probabilismo en el siglo XVII’, Compostellanum 6 (1961), 5-46; Isaac Vázquez, ‘Tirso González, S.J. y F. Díaz de San Buenaventura frente al jansenismo belga a finales del siglo XVII’, Agustiniana 13 (Louvain, 1963), 307-341; Isaac Vázquez, ‘Un franciscano al servicio de los Habsburgos en la curia romana: Francisco Díaz de San Buenaventura (1662-1728)’, AIA 23 (1963), 25-64; 197-266; Isaac Vazquez, 'Fray Francisco Díaz de San Buenaventura, escritor', AIA 24 (1964), 313-334; Isaac Vázquez, ‘Fr. Francisco Díaz de San Buenaventura, OFM.’, Diccionario de historia eclesiástica de España, 4 Vols. (Madrid, 1972-1975) II, 1753-1754; Manuel de Castro, Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 107 (no. 264);Hombres y documentos de la filosofía española, Volume 2: C-D, ed. Gonzalo Díaz Díaz ( Editorial Consejo Superior de Investicaciones Cientificas - Instituto de Filosofía 'Luis Vives', 1983), 542-543; Actas del III Congreso Internacional sobre los Franciscanos en el Nuevo Mundo: siglo XVII, La Rábida, 18-23 de septiembre de 1989 (Madrid: Editorial Deimos, 1989), 827-828; Itinerari e cronache francescane di Terra Santa (1500-1800). Antiche Edizioni a stampa sui luoghi santi, la presenza francescana e il pellegrinaggio nella provincia d’Oltremare, ed. Marco Galateri di Genola (Milan: Edizioni Terra Santa, 2017), 175.

 

 

 

 

Franciscus de Sancto Bonaventura (Francisco de San Buenaventura/Francisco de Madrid, d. 1738)

OFMDisc. Spanish friar from the Descalzes province of San Joseph. Lector of theology, several times guardian, provincial definitor, and revisor of libraries for the tribunal of the inquisition. H eide on 21 June 1738 in the San Gil friary.

works

Sermon de gracias reducido a dolores gloriosos (Toledo: Agostino de Salas, 1710).

Sermon Panegírico de nuestra Señora del Prado de la Villa de Talavera, el Domingo 7 de Mayo de 1715 (Madrid: Tip. Regia, 1715).

Recuerdo manual de las Ordenanzas de la Hermandad de la Caridad, sita en la Parroquia de Santa María de Ocaña (Madrid: Occania, 1717).

Novena de San Pedro de Alcántara inserta en el tratado de Oracion del Santo (Madrid, 1731).

Compendio de los prodigios de San Buenaventura, con inserción de su novena (Madrid, 1709/1723).

Comedia de Santa Clara de Angolancia (Madrid, s.a.).

Sermones para las festividades de nuestra Señora, 2 Vols.: MS ?

Dos Santorales comunes: MS ?

Dos Santorales Seráficos: MS ?

Panegiricos diversos: MS ?

Particulares asuntos morales: MS ?

Diferentes consultas morales: MS ?

Quaresma con duplicados sermones: MS ?

Animas benditas y distintos funerales, 2 Vols.: MS ?

Scotus Scripturarius, para leer de Sagrada Escritura: MS ?

Papel en defensa del sutilísimo Scoto, y de la Concepcion Inmaculada de María: MS ?

Summorum Pontificum variae constituciones, quibus pro Discalceatis Sancti Patris Nostri Francisci aliqua continentur privilegia: MS ?

Historia Cronológica de los Venerables de la Santa Provincia de San Joseph, hasta 1729: MS ? Check provincial order archives and the Franciscan archives in Rome.

To be continued...

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 370; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 264; Josef Antonio Álvarez y Baena, Hijos de Madrid, ilustres en santidad, dignidades, armas, ciencias y artes. Diccionario Histórico II (Madrid, 1790), 236-238; Biografía eclesiastica completa XII (Madrid-Barcelona, 1862), 566-567; Archivo Ibero-Americano 7 (1920), 132.

 

 

 

 

Franciscus de Sancta Clara (2) (Francisco de Santa Clara, d. 1713)

OFMDisc. Spanish friar. Member of the San José province. Theology lector, court preacher for Carlos II and Felipe V, and consultant for the inquisition. He died in the Real Convento de San Gil (Madrid, on 7 May 1713)

works

Oración panegirica del primer milagro de Nuestra Señora de la Caridad de la villa de Illescas (Madrid: Lucas Antonio de Bedmar, 1686).

Sermon del Santissmo Sacramento del Altar. predicado al Rey N. Señor en su Capilla. Por Fr. Francisco de Santa Clara (...) (Madrid, 1691).

Exortación cristiana moral y religiosa, hecha al venerable capitulo de la santa Provincia de San José (Madrid, 1692).

Panegirico de San Pedro de Alcántara (...) al capítulo general (...) San Juan de los Reyes a 16 de mayo de 1692 (...) (Madrid, 1692).

Sermón de la Dominica cuarta de Adviento (Madrid, 1693).

Oración fúnebre en las ecequias de la reina nuestra señora D.a Mariana de Austria, predicada en la Real Convento de la Encarnación (...) (Madrid: Antonio de Zafra, 1696).

Sermón de profesión y velo de la señora doña Isabel María de Santa Teresa (...) (Madrid: Geronymo Estrada, 1703).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 375; M. de Alcalà, Chronica de la Santa Provincia de San Joseph de religiosos descalzos y más estrecha observancia de N.S.P. San Francisco II (Madrid, 1738), 111, 114, 117 244-245;AIA 35 (1932), 528; AIA 22 (1962), 374; José Simón Díaz, Bibliografía de la literatura hispánica, 11 Vols. (Madrid, 1960-1976) X, 2997-3000; Manuel de Castro, Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 117 (no. 324); I Francescani e la politica: atti del convegno internazionale (...) I, 471.

 

 

 

 

Franciscus de Sancto Ambrosio (Francisco de Santo Ambrósio, d. 1700)

OFM. Portuguese friar. Member of the Piedade province. Preacher, consultant for the Inquisition, guardian of the friaries of Xabregas, Evora, Odemira, and Faro. Also diocesan examiner, confessor/penitentiary of the Bishop of Algarve and confessor of the 'Religiosas Capuchas' of N. Senhora da Quietaçaõ das Flamengas (Alcantara).

works

Sermam da gloriosa Madre S. Clara pregado no convento das Religiosas de sua primeira regra da Assumpçaõ da Cidade de Faro, estando o Santissimo Sacramento manifesto (...) (Lisbon: Antonio Craesbeeck de Mello, 1681).

Sermam do Principe da Igreja mey Senhor S. Pedro, pregado na Santa See da Cidade de Faro pelo R.P.FR. Franciscp de S. Ambrosio (...) (Lisbon: Antonio Craesbeeck de Mello, 1681).

Sermões varios pregados pelo reverendo Padre Frey Francisco de Santo Ambrozio, Religioso Observante (...)

Ultimo fim da vida en discursos predicaveis prégados neste Convento de Xabregas (Lisbon: Antonio Craesbeeck de Mello, 1698).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 357; Bibliotheca universitatis: livros impressos do século XVII, acervo bibliográfico da Universidade de São Paulo II (2002), 1330.

 

 

 

 

Franciscus de Sancto Andrea (Francisco de San Andres/Francisco de San Andreas, fl. early 18th cent.)

OFMDisc. Spanish friar. Member of the San Gabriel province and convent preacher.

works

Oracion funebre, en las exequias de R. Fr. Juan de San Francisco y Mohedas (Salamanca, 1728).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 357.

 

 

 

 

Franciscus de Sancto Antonio (Francisco de San Antonio/Francisco Vergara, d. 1708)

OFMDisc. Spanish discalced friar from Segovia. Member of the San Pablo province. Court preacher. He died in the San Diego friary of Valladolid in 1708.

works

Compendium gratiarum Provinciae S. Pauli factarum a Catholicis Regibus Hispaniarum (Valladolid, 1695/Madrid: Joseph de Ruena, 1703/1708). Compiled at the request of the Franciscan minister general.

Piissima erga Dei Genetricem devotio ad impetrandam gratiam pro articulo mortis, ex Seraphico Doctore D. Bonaventura deprompta, ed. Francisco de San Antonio (Madrid: Manuel Ruiz de Murga, 1700/Valencia: Joseph Garcia, 1728). Ascription needs further checking via the Fondo Antiguo de la Universitat de València.

Sermones de Christ, de Christipara, de Sanctis ac pro defunctis, 4 Vols.: MS once present in Salamanca, Bibl. convento de franciscanos descalzos el Calvario. Check current whereabouts!

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 359-360.

 

 

 

 

Franciscus de Sancta Ines (Francisco de Santa Inés, fl. c. 1670)

OFMDisc. Member of the San Gregorio province. Chronicler of the missions in the Philippines with loads of interesting ethnographic details.

works

Crónica de la provincia de San Gregorio Magno de religiosos descalzos de N.S.P. San Francisco en las islas Filipinas, China, Japón etc. (Manila, 1676).

Crónica de la provincia de San Gregorio Magno de religiosos descalzos de N.S.P. San Francisco en las islas Filipinas, China, Japón etc. Tomo I: Escrito por Francisco de Santa Inés en 1676 (Manila, 1999).

Crónica de la provincia de San Gregorio Magno de religiosos descalzos de N.S.P. San Francisco en las islas Filipinas, China, Japón etc. escrita por Francisco de Santa Inés en 1676 II, 2nd Ed. (Manila: Chofré y Comp, 1892).

literature

AIA 28 (1927), 40-41; Manuel de Castro,Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 117 (no. 325). Imke Rath, 'Depicting Netherworlds, or the Treatment of the Afterlife in a Colonial Contact Zone', in: Image - Object - Performance: Mediality and Communication in Cultural Contact Zones of Colonial Latin America and the Philippines, ed. Astrid Windus & Eberhard Crailsheim (Münster: Waxmann Verlag, 2013), 181f.

 

 

 

 

Franciscus de Sancto Jacobo (d. 1617)

OFMDisc. Spanish friar and member of the San Gabriel province. Known for his devotion to the Virgin.

works

Favores a B. Virgine de Guadalupe accepti. Parts of this work according to Sbaralea included in Juan de Trinidad, Chronica provinciae S. Gabrielis I (book 3, chapter 42).

De vita sua interiori: MS. Cuacos de Yuste (Cáceres), Monasterio de San Jerónimo de Yuste ? It amounts to a spiritual autobiography, written at the command of his confessor Pedro Rodrigo de Llareno.

Carmen: Todo el mundi en general. A song on the Virgin, apparently edited in Juan de San Antonio, Minorum Fratrum, Origine, Domiciliove Discalceatorum Attramento et Sanguine Scriptorum Bibliotheca pro supplemento Waddingianae, incrementoque novae Franciscanae Bibliothecae, authorum omnium sub unico Generali Ministro in Ordinibus tribus efformabilis (Salamanca: Ex Typographia Eugenii Garcia de Honorato & S. Miguel, 1728).

literature

Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 258.

 

 

 

 

Franciscus de Sancto Joanno de Capistrano (Francisco de San Juan de Capistrano, fl. 1728)

OFMDisc. Spanish friar. Member of the San Diego province (Andalusia).

literature

AIA21 (1924), 336-337; Manuel de Castro, Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 116 (no. 322).

 

 

 

 

Franciscus de Sancto Josepho (Francisco de San José, fl. fl. mid 17th cent.)

OFM. Spanish friar from Antigua. Went to new Spain and helped to create the Colegio de Cristo Crucificado in Guatemala.

works

Exposición del cap. 1 del Evangelio de San Juan. Exposición de la Creación y Redención del Mundo. Exposición de las Historias de Sansón y David, ?.

Tratado de la Oración mental, y Exposición de los Cantares de Salomón, ?

La Vida de Nuestro Señor Jesucristo, ?

These works are listed in Beristain, Biblioteca hispano americana setentrional (ed. Tip. del Colegio Católico, 1819) II, 122. Unknown as to whether any of these works have survived.

literature

A Bio-Bibliography of Franciscan Authors in Colonial Central America, ed. Eleanor B. Adams (Washington D.C.: Academy of American Franciscan History, 1953), 73; B.H. Slicher van Bath, De bezinning op het verleden in Latijns Amerika 1493-1820. Auteurs, verhalen en lezers (Groningen, 1998), passim

 

 

 

 

Franciscus de Sancto Josepho (2) (Francisco de San José, fl. early 18th cent.)

OFM. Missionary in the Colegio de Ocopa, Peru.

literature

AIA21 (1924), 275-276; Manuel de Castro, Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 116 (no. 321)

 

 

 

 

Franciscus de Sancto Josepho Suessanus (Francisco de San José de Suessa, fl. early 17th cent.)

OFMDisc. Italian friar. Member of the strict Observant Naples provine and penitentiary in St. John of Lateran in Rome. Author of a work on the Immaculate Conception sent to Paul V, and of a Spanish catechism? Or is there a confusion between two friars with the same name? Check the literature below.

works

Tractatus de Canonizatione mysterii Immaculatae Conceptionis Deiparae Virginis (1617?).

literature

Juan de San Antonioo, Bibliotheca Universa Franciscana I, 395; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 258; AIA 15 (1955), 456; Manuel de Castro,Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 182 (no. 812).

 

 

 

 

Franciscus de Sancto Joanne Evangelista (Francisco de San Juan Evangelista, fl. scecond half 17th cent.)

OFMDisc. Spanish friar. Member of the San Pablo province. Became active as a provincial commissary for the missions in the Philippine San Gregorio province and guardian of the Libona friary. Apparently wrote a vernacular Catechism/Treatise on Christian doctrine.

works

Doctrina cristiana (1681). ?

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 395.

 

 

 

 

Franciscus de Sancto Nicolau Serrato (Francisco de San Nicolás Serrate, 1664-after 1742)

OFMDisc. Spanish friar from the discalceate San Diego province (Andalusia). Philosophy and theology lector in Sevilla and in the San Antonio de Padua del Puerto de Santa María friary in Cádiz, custos and definitor for his order province. In 1736, he went to La Habana in Cuba as predicador general and as definitor. Back in Andalusia in 1742. Date of death unknown.

works

Sermón fúnebre que en las honras hechas en el convento de San Pedro de Alcántara de Sevilla, en 27 de marzo, al M.R.P. Fray Luis de la Concepción, Lector de Theología, Prefecto apostólico de las Misiones de África y actual Ministro Provincial de la Santa Provincia de San Diego (...) (1703).

Rosa Philosophica, in cujus spinis, foliis, et granulis Logicam, Physicam, metaphysicam et Ethicam adumbrantibus, universe Philosophiae potissime controversiae Scotiace asserendae proponuntur (Gadiz: Christoforo Requena, 1705).

Sacro, fúnebre e histórico contexto que al sentidísimo fallecimiento, exemplaridad notable y piadosa memoria del M.R.P. Fray Joseph de la Madre de Dios y Pilas, lector de Teología y dos veces Ministro Provincial de la Provincia de San Diego (...) (Sevilla: Francisco de Blas, 1705).

Texto latino de la Regla y Testamento seráfico. Traducción castellana fiel y pura de uno y otro. Para el uso de la Provincia de San Diego de Menores Descalzos (s.l., s.a.).

Ceremonial de la Missa y Oficio Divino, según el orden de la Santa Iglesia Romana, sus últimas disposiciones, rúbricas y decretos, los indultos del Misal y Breviario novísimo Franciscano, y las costumbres loables de la Santa Provincia de San Diego de Andalucía de religiosos menores descalzos (....) (Sevilla: Convento de San Diego, 1721).

Rito manual para diversas festividades, funciones eclesiásticas y actos de comunidad en la Santa Provincia de San Diego de Menores Descalzos (...) (Sevilla: Convento de San Diego, 1722).

Doctrina de novicios: Instituciones christianas, regulares y virtuosas para su mejor educacion en la Santa Provincia de San Diego de Franciscos Descalzos de Andaluzia (...) (Sevilla, s.n., ca. 1724?).

Epitome de la heroica vida, y glorioso martyrio del inclyto y bienaventurado martyr S. Juan de Prado (...) por nuestro SS. P. Benedicto XIII en 24 de Mayo de 1728 (...) (Sevilla: en el Convento de S. Diego, 1728). Available at the Biblioteca Virtual Andalucía [http://www.bibliotecavirtualdeandalucia.es/catalogo/es/consulta/busqueda_referencia.cmd?campo=idtitulo&idValor=313408]

Compendio historico de los santos y venerables de la Descalzas Serafica para gloria de Dios y exemplo de las almas (...) (Sevilla: en el Convento de San Diego, 1729). Available at the Biblioteca Virtual Andalucía [http://www.bibliotecavirtualdeandalucia.es/catalogo/es/consulta/busqueda_referencia.cmd?campo=idtitulo&idValor=307201]

Año eterno y dias antiguos, discursos evangelicos, formados en platicas de obediencia, y Documentos de todo un año, segun el orden de las Dominicas, Assuntes especiales, Exercicios de muerte, Letras de las Meditationes, y Jaculatorias que se practican en la Congregacion del Oratorio o Escuela de Christo Unico Maestro de los hombres (...) (Sevilla: en el Convento de S. Diego, 1731). Sermon collection. Available at the Biblioteca Virtual Andalucía [http://www.bibliotecavirtualdeandalucia.es/catalogo/es/catalogo_imagenes/grupo.cmd?path=1003431®istrardownload=0&posicion=517&presentacion=pagina&interno=S&embebido=S]

Iris histórico que serena tormentas, ilustra nubes, y raya pacíficas claridades. Formábalo a varios reflexos de la luz de la verdad (...) (Madrid: Thomás Rodríguez Frías, 1739).

Cuaderno de funciones de tiempo, administración de sacramentos, oficio de sepultura, y otros actos de comunidad, según el Manual de la Santa Provincia de San Diego de Andalucía (...) Corregido y enmendado en esta última impresión por Fr. Miguel Moral de San Rafael (...) (Sevilla: Félix de la Puerta, 1741).

Zizania antiqua ab inimico homine in agro et tritico Mariano Mysticae Civitatis Dei temere superseminata, Pars Prima (Madrid: Ildefonso Balvás, 1742).

Zizania antiqua ab inimico homine in agro et tritico Mariano Mysticae Civitatis Dei temere superseminata, Pars Secunda: MS Madrid, Biblioteca Nacional & Madrid, Biblioteca de Pastrana. Check!!

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 411-412; AIA21 (1924), 196-197; AIA 24 (1925), 92-98; AIA 32 (1929), 38; AIA 15 (1955), 449-450; AIA 22 (1962), 375; Manuel de Castro, Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 180 (no. 793); Gonzalo Díaz Díaz, Hombres y documentos de la filosofía española VII, 303-305

 

 

 

 

Franciscus de Sancto Petrus de Alcantara (Francisco de San Pedro de Alcantara, fl. early 18th cent.)

OFMDisc. Spanish Discalceate friar from the San Joseph province. Lector of theology in the San Buenaventura friary of Ocaña.

works

Sermon panegyrico predicado al siempre Augusto Sacramento del Altar, en la Octava, que en Septenario de Sermones se celebra en la Parroquial de Santa Maria de la Villa Coronada de Ocaña, ed. Bernardo Escamilla (Madrid: Bernardo Peralta, 1729).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 423; Juan Catalina García, Biblioteca de escritores de la provincia de Guadalajara y bibliografía de la misma hasta el siglo XIX (Madrid: Tipografico 'Sucesores de Rivadeneyra', 1899), 485.

 

 

 

 

Franciscus de Sancto Severino (Francesco di San Severino/Francesco Severini, fl. first half 17th cent.)

OFMCap. Italian (Neapolitan) friar and provincial minister of the Naples province, as well as general definitor.

works

Vita del V. Fr. Jeremia di Valachia (Naples: Giacinto Passaro, 1620).

literature

Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 284.

 

 

 

 

Franciscus de Sancto Stephano Andrade (Francisco de San Esteban Andrade, fl. first half 18th cent.)

Friar from Hunduras. Entered the order in Guatemala. Taught philosophy and theology in the order and was admitted to the Colegio dela Santa Cruz (Quéretaro) in 1700. Three years later, he transferred to the new Colegio de Cristo Crucificado. Francisco became guardian of this college/friary in 1710, and again in 1731 and 1740. Close collaborator and friend of friar Antonio Margil (d. 1726), fellow founder and former guardian of the Colegio dela Santa Cruz, and missionary in Guatemala and Texas.

works

Sermones morales y panegíricos, 9 Vols.

Miscelánea, 3 Vols. Check!

Vocabulario de varios logares dificultosos de la Sagrada Biblia

Apología de los privilegios de los misioneros

Apuntes de la Vida, obras, virtudes y milagros del V. P. Fr. Antonio Margil de Jesús

Novena de Christo Nuestro Bien Crucificado, para meditar, y sentir sus penas. Con el Exercicio de las siete caidas, que dio en el discurso de toda su Passion dolorosa (Guatemala, 1724).

Titulo glorioso del crucificado con Cristo en la mystica cruz de la vida, y predicacion admirable del Apostol del Reyno de Guatemala, y Segunda azuzena de la Religion Seraphica, el. R.P. Fr. Antonio Margil de Jesus, Missionero Apostolico, Fundador, ex-Guardian, y Padre de los Colegios de Propaganda Fide, de toda la Nueva España. Inscripcion famosa del libro de sus admirables virtudes, que predicó en sus Honras Funerales (…) (Mexico, 1729).

El Seraphim con suis alas del Throno de Christo Sacramentado para el fructuoso empleo de las almas en el Iubileo Circular (Guatemala, 1739).

literature

J.T. Medina, La Imprenta en México, 8 Vols. (Santiago de Chile, 1907-1912) IV, 277; J.T. Medina, La Imprenta en Guatemala (Santiago de Chile, 1910), 96; AIA 27 (1927), 326-327; G. Valenzuela, La imprenta en Guatemala (Guatemala, 1933), 9-10; D. Sánchez García, Catálogo de los escritores franciscanos de la Provincia Seráfica del Santísimo Nombre de Jesús de Guatemala (Guatemala, 1920), 8; Eleanor B. Adams, A Bio-bibliography of Franciscan Authors in Colonial Central America (Washingthon D.C.: Academy of American Franciscan History, 1953), 8-9.

 

 

 

 

Franciscus de Santelico (Francisco Santelices, fl. 17th cent.?)

OFM. Honduran friar. Native from Tegucigalpa (Honduras). He studied canon law at the San Carlos University and obtained a doctorate. Thereafter he joined the Franciscans and taught moral theology in Guatemala.

works

Tractatus de Scientia Dei, in quo nova molitur via conciliandi libertatem creatam cum Providentia et Praedestinatione: MS ?.

Philosophicae Considerationes, novaque Theoremata, quibus Scoticae Doctrinae ultimum apponitur fulcimentum: MS ?.

Tractatus de Gratia Habituali: MS ?.

literature

A Bio-Bibliography of Franciscan Authors in Colonial Central America, ed. Eleanor B. Adams (Washington D.C.: Academy of American Franciscan History, 1953), 74.

 

 

 

 

Franciscus de Santiago (Francisco de Santiago, fl. early 18th cent.)

OFM. Portuguese friar from Porto. General commissary for the Holy Land.

works

Relaçao summaria e noticiosa dos Lugaros Santos de Jerusalem et dos mais de que na Terra santa et Palestina està de posse, em que tem muytos conventos et hospicios a Religião dos Frates Menores da Padre Saõ Francisco, sobre o direyto com que a dita Religião os possue (… ) (Lisbon [?]: Joseph de la Trinidade, 1709/Lisbon: Miguel Manescal da Costa, 1747). The 1747 edition is accessible via Google Books. Focus on Franciscan rights and privileges in the Holy Land, as well as descriptions of the 7 major Franciscan friaries in the region and a list of the Franciscan martyrs, who died there since 1261.

literature

Itinerari e cronache francescane di Terra Santa (1500-1800). Antiche Edizioni a stampa sui luoghi santi, la presenza francescana e il pellegrinaggio nella provincia d’Oltremare, ed. Marco Galateri di Genola (Milan: Edizioni Terra Santa, 2017), 184.

 

 

 

 

Franciscus de Sciacca (Francesco da Sciacca, ca. 1505-1575)

OFM & OFMCap. Italian friar from the Palermo province. First entered the Observance and transferred to the Capuchins around 1533/34. Known Scotist as well as a renowned preacher.

works

Lecturae philosophicae et theologicae secundum mentem Scoti. Never published?

literature

Wadding, Annales Minorum, ad an. 1575 (no. 53); Boverio, Annales I, 773; Bernardinus de Bononia, Bibliotheca Scriptorum OFMCap, 98; Sbaralea, Supplementum I, 299; Benedetto Palocci di Scandriglia, Frutti serafici, overo Laconismo delle vite dell'huomini più illustri in santità e dottrina de'Frati minori capuccini, dall'anno 1525 sino all'anno 1612 (1656), 127-129; FLores Seraphici I, 117-120; Antonino da Castellammare, Storia dei frati minori Cappuccini della provincia di Palermo (Palermo: Scuola tipografica salessiana, 1914) II, 20-29; Egidio da Monica, Catalogo degli scrittori cappuccini della provincia di Palermo (Palermo, 1930), 62; DThCat XIV, 1594; Lexicon Capuccinum, 635; Corrado Dollo, Modelli scientifici e filosofici nella Sicilia spagnola (Naples: Guida Editori, 1984), 80.

 

 

 

 

Franciscus de Scicli (Francesco da Scicli/Francesco Cavalli, ca. 1595-1662)

OFMCap. Italian friar. Completed his medical studies at Padua around 1618. Joined the order in 1632 and continued to practice as a medical doctor. He also treated Pope Innocent X in 1648. Experimented with the creation of medical compounds and one of the results of this was his Teatro Universale Farmaceutico. He died in 1662 and left behind several other medical writings.

works

De rebus medici quae sunt in quotidiano usu, et quas perfecte callere debent medici et pharmacopaei (Venice, 1675). We have not yet seen a copy of this work.

De Herbis, Vol. III, in quibus de earum virtute et praeparatione: MSS Scicli, Biblioteca Conv. dei Cappuccini. Check!

literature

Bernardus de Bononia, Bibliotheca Scriptorum OFMCap, 99; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 437; Mongitore, Bibliotheca Sicula I, 240; Giuseppe Maria Mira Bibliografia Siciliana I, 212-213; Edouard d'Alençon, 'Poudre de vipère et or potable. Consultation donnée à un Pape par un capucin', Études Franciscaines 28 (1912), 85-96; Lexicon Capuccinum, 635 (with some additional references).

 

 

 

 

Franciscus de Secli (Francesco da Secli, ca. 1585-1672)

OFM & OFMRef. Italian friar. He joined the order (OFM) around 1600 and was ordained priest in 1610. He transferred to the stricter Riformati Branch of the San Niccolò province. Lector of theology, custos and provincial minister. In 1628, he traveled to the Holy Land and sojourned there for five months. He published account of his rather wild travel experiences in 1639 (Viaggio di Gerusalemme). Back in Italy he worked in the Santa Maria della Croce, Francavilla Fontana and San Bernardino of Bari friaries. He also issued prior to the publication of his Viaggio a Paragone spirituale, which is a mystical/spiritual theology along Bonaventurean lines, and a number of works that might have disappeared altogether, such as his Novena pro expectatione partus virginis Mariae, the Opusculum in laude S. Antonii Patavini and Beatissimi Francisci Patris de Paula incliti foundatoris ordinis minimorum opuscula quaedam (...) a Patre Francisco a Seclì(...) summa diligentia excerpta et in unum ob suam in Sactum devotionem collecta. This was followed in 1643 by his Modo di Orare, which develops in a more practical sense themes already discussed in his Paragone spirituale. In later years, Francesco as given administrative tasks (custodian, provincial minister of the San Niccolò province, visitator of the riformati provinces of Rome, Milan, and the Abruzzi, and general commissary for his order), all the while continuing writing a number of smaller works. He died in the San Francesco d'Assisi friary of Gallipoli friary on 14 July 1672.

works

Paragone spirituale del P.F. Francesco da Secli, Theologo de'Min. Osservanti Riformato, della Provincia di San Nicolò, In Risposta a d'una Lettera a lui scritta, molto utile à chiunque vorrà caminare alla perfettione (...) (Bari: Giacomo Gaidone, 1634). Accessible via the Bibliothèque Municipale of Lyon and via Google Books. Paragone spirituale del P.F. Francesco da Secli, Theologo de'Min. Osservanti Riformato, della Provincia di San Nicolò (...), 2nd Ed. (Naples: heredi di Tomaso, 1669). This second edition is accessible via the Universidad Complutense in Madrid and via Google Books.

Viaggio di Gerusalemme nel quale si have minuta e distinta notitia delli Santi Luoghi: la descrittione di molti paesi di Levante, con la intelligenza germana di alcuni luoghi del Santo Evangelo, e si dimostra quello che s'ja da tenere per verità di quei luoghi (...) (Lecce: P. Micheli, 1638). The work testifies to an eventful journey. Much attention is given to liturgical celebrations in the holy sanctuaries, notably during Christmas night in Bethlehem.

Novena pro expectatione partus virginis Mariae in qua etiam agit de Immaculata Virginis Conceptione (Trani, 1637).

Opusculum in laude S. Antonii Patavini (Trani: Lorenzo Valerio, 1637).

Libellus de vita et miraculis B. Jacobi Bitectensis Ordinis Minorum (Lippstadt [Lupiis?], 1642). Cf. AASS III, Apr. 27

Opuscula collecta (Naples, 1642).

Beatissimi Francisci Patris de paula incliti foundatoris ordinis minimorum opuscula quaedam (...) a Patre Francisco a Seclì(...) summa diligentia excerptaet in unum ob suam in Sactum devotionem collecta. Check!

Modo di Orare (1643).

literature

Wadding, Annales Minorum XXVIII, 458,574; XXIX, 165 & XXX, 150; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 436; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 284; Mario Marti, Scrittori salentini di pietà: fra Cinque e Settecento (Galatina-Milan: Congedo, 1992), 115-117; Mario Marti, 'Francesco da Seclì e le sue opere', in: Almanacco di Storia, Arte e Società 2003-2004, ed. V. Zacchino (Secli: Amministrazione Comunale di Seclì, 2003); Alessandro Tedesco, Itinera ad loca sancta: I libri di viaggio delle Biblioteche Francescane di Gerusalemme (Milan: Edizioni Terra Santa, 2017) 142; Marco Galateri di Genola, Itinerari e cronache francescane di Terra Santa (1500-1800). Antiche Edizioni a stampa sui luoghi santi, la presenza francescana e il pellegrinaggio nella provincia d’Oltremare, ed. Marco Galateri di Genola (Milan: Edizioni Terra Santa, 2017), 124.

 

 

 

 

Franciscus de Serino (Francesco da Sarino, 1594-1557)

OFM. Italian friar. Theologian, lector and preacher, as well as confessor of the nuns of S. Maria Maddalena in Naples. From 639 onwards active in the Holy Land. Known especially for his substantial Croniche o vero Annali di Terra Santa.

works

Croniche o vero Annali di Terra Santa. Parte seconda (...) dal principio dell'anno 1637 sino al fine del 1642, edited as: Croniche o Annali di Terra Santa. Continuate dal P. Francesco da Serino de’ Frati Minori. Pubblicate per la prima volta, ed. T. Cavallon, Biblioteca bio-bibliografica della Terra Santa e dell’Oriente Francescano, Nuova serie - Documenti: XI & XII, 2 Vols. (Quaracchi-Florence: Collegio di S. Bonaventura, 1939).

Enchiridion da f. Francesco da Severino minore osservante riformato, di molte cose degne di memoria, compendiosissimamente et con diligenza raccolte, non solo a sé stesso, ma utile et curioso a tutti. The original manuscript of this massive work seems to have been lost. Extracts were issued by the Capuchin friar L.A. de Porrentruy: La Santa Casa Nazareth et Lorette: un chapitre inédit de l'abrégé de la chronique de Terre-Sainte par le père Francesco de Serino chroniqueur de la Custodie en 1640, ed. Ludovicus Antonius a Porrentruy (Rome: Imprimerie A. Befani, 1907).

literature

J. Poulenc, 'La "Biblioteca bio-bibliografica della Terra Santa e dell'Oriente francescano" (1906-1954)', Archivum franciscanum historicum 70 (1977), 449f., 643, 646, 652; G.F. D'Andrea, 'Il Regno di Napoli e la custodia di Terra Santa', in: La custodia di Terra Santa e l'Europa, ed. M. Piccirillo (Rome, 1983), 52f; Dario Busolini, 'Francesco da Serino', Dizionario Biografico degli Italiani 49 (1997) [https://www.treccani.it/enciclopedia/francesco-da-serino_(Dizionario-Biografico)/] with additional references.

 

 

 

 

Franciscus de Sestri Ponente (Franciscus de Sexto/a Sexto/Francesco da Sestri Ponente/Rombo/Carlo Lombi, 1619-1696)

OFMCap. Italian friar, Member of the Genoa province. Born as Carlo Lombi, son of Pietro & Nicoletta Rossi on 17 November 1619. He joined the order on 13 April 1635 in the San Barnaba friary in Genoa. Following his formation he became lector of philosophy and theology, and between 1648 and 1666 he have many Lenten cycles in many Italian towns. Three times provincial minister (1667, 1676, 1687) and apostolic visitator of the Roman province. Known for his sermons and a range of other hagiographical, moral, novice training and political writings.

works

Le Maraviglie dell'Altissimo considerate de'concorsi miracolosi alla Vergine Gloriosissima di Laghetti. Compositione del P.F. Francesco da Sestri Predicatore Capuccino nella Catedrale di S. Reparata di Nizza di Provenza (Nizza, 1654/Nizza, 1655).

L'elefante panegirico sacro per S. Evasio Vescovo di Casale (Casale, 1656).

Vita del P. Zaccaria Boverio da Saluzzo, diffinitore generale de Capuccini (Genoa: Giovanni Calenzano, 1664). This edition is accessible via Google Books, the Bibliothèque Municipale of Lyon, and via the Biblioteca Nazionale Centrale of Florence.

Discorsi morali da farsi a' Religiosi e Religiose claustrali detti in varie occasioni, 2 Vols. (Genoa: Antonio Giorgio Franchelli, 1575-1681). Accessible via the Biblioteca Nazionale of Turin, and via Google Books (in any case the first volume).

Aucupium ibis hoc est confutationes obiectionum elenchistae cuiusdam anonymi in apologiam pro Annio F. Thomae Mazza. Authore Didymo Leoclauico Siuilieno. Editum a reuerendo P.F. Francisco a Sexto ordinis minorum capuccinorum (...) (Ronchi: apud Antonium Georgium Franchi, 1676). Accessible via Google Books, the Bibliothèque Municipale of Lyon and via the Biblioteca Nazionale Centrale of Florence.

Prima parte de' Ragionamenti a' novitii, di fra Francesco da Sestri (...) (Genoa: Antonio Giorgio Franchelli, 1682). Accessible via Google Books and via the Bibliothèque Municipale of Lyon.

Parte seconda de' ragionamenti a' nouitii di fra Francesco da Sestri (...) (Genoa: Antonio Giorgio Franchelli, 1685). Accessible via Google Books and via the Bibliothèque Municipale of Lyon.

Il tiranno considerato priuo delle qualità necessarie all'eccell[en]za del principato (Genoa: Antonio Giorgio Franchelli, 1690). Accessible via the Biblioteca Nazionale Centrale Vitt. Emanuele in Rome, the University Library of Turin, and via Google Books.

To be continued...

literature

Michele Giustiniani, Gli Scrittori Liguri I (Rome, 1667), 247-248; Bernardus de Bononia, Bibliotheca Scriptorum OFMCap, 99; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 436; Sbaralea, Supplementum III, 233; Zaverio Molfino, Capuccini Genovesi (Genoa, 1912) I, 43f, 363; Eduoard d'Alençon, Bibliotheca Mariana, 26; Lexicon Capuccinum, 636 (with additional references).

 

 

 

 

Franciscus de Sevilla (Francisco de Sevila/Velasco, 1558-1615)

OFMCap. Spanish friar from Sevilla. Prior to his entry into the order he was for some years a Mercedarian priest. Active as novice master, provincial definitor and founder of the first Capuchin friary in Madrid and Granada. Famous preacher (also at the Spanish royal court) and propagator of popular devotions (on the Eucharist, Mary, 40 hour prayers). Also published several rules for religious confraternities. He died on 27 December 1615.

works

Rules for religious confraternities. To be continued

literature

Bullarium OFMCap V, 364, 375; Bernardus de Bononia, Bibliotheca Scriptorum OFMCap, 147; Sbaralea, Supplementum I, 306; Edouard d'Alençson, Bibliotheca Mariana, 39; Andrés, Vitalidad seráfica II, 76-88; J. Calasanz Vives y Tuto de Llevaneras, Biografía hispano-capuchina (Barcelona, 1896), 373-400; LexCap. 636 (with some additional references to older literature); DHGE, XVIII, 765-6; Emilio de Sollana, ‘La provincia capuchina de Valencia y la Inmaculada’, Estudios franciscanos 56 (1955), 363-396; Emilio de Sollana, Escritores de la provincia capuchina de Valencia. Ensayo bibliográfico (Valencia, 1963), 178f; Arturo M. da Carmignano di Brenta, San Lorenzo da Brindisi, dottore della Chiesa universale (1559-1619) (Venice, 1960-1963) II, 238, 278ff, IV-1, 205-207, IV-2, 416-418.

 

 

 

 

Franciscus de Siguenza (Franciscus Siguntinus/Francisco de Sigüenza, d. 1613 [?])

OFMDisc. Spanish friar. Member of the San Jose province. Lector of moral theology and provincial definitor.

works

Breve Exposicion y Compendio de la Regla de los Frayles Menores, segun las declaraciones de los Summos Pontifices, San Buenaventura, y otros Expositores (Madrid: Luis Sanchez, 1613). An Italian version was issued in Venice in the printing house of Giovanni Battista Combi, 1627.

Instruccion de novicios de la provincia de S. Joseph, de Descalzos franciscos. Check!

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 437; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 284; Juan Catalina García, Biblioteca de escritores de la provincia de Guadalajara: y bibliografía de la misma hasta el sigko XIX (Madrid, 1899), 493.

 

 

 

 

Franciscus de Solchaga (1747-1823)

OFMCap. Castilian friar. Entered the order in 1764. Court preacher and appointed general minister by papal bull in 1818. He died on 26 August 1823. Wrote several works of canon law.

works

Works of canon law. To be continued

literature

Bullarium OFMCap IX, 275-276; Analecta Ordinis Minorum Capuccinorum XII, 56; Collectanea Franciscana 13 (1943), 298-300; Lexicon Capuccinum, 636-637 (with some additional references).

 

 

 

 

Franciscus de Soria (Francisco de Soria, fl. second half 17th cent.)

OFM. Spanish friar. Member of the Mexican San Evangelio province. Long-term preacher and author of manuals of religious instruction.

works

Manual de Exercicios, Para Los Desagravios de Christo Ntro. Redemptor. Por El Padre Predicador Fr . Francisco de Soria, Hijo de Nro. Seraphico Padre S. Francisco (Puebla de los Angeles, 1686). The work saw several additional imprints during the second half of the 18th century in Mexico and Madrid.

To be continued... (He apparently left behind several other edited and unedited works of religious instruction that we have not yet been able to trace).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 437-438; Florencio Gavito & Felipe Teixidor, Adiciones a la Imprenta en la Puebla de los Angeles de J. T. Medina (Mexico City: Universidad Nacional Autónoma de México, 1991), 126.

 

 

 

 

Franciscus de Soriano (Francesco da Soriano/Soriano nel Cimino, ca. 1500-1567)

OFM & OFMCap. Italian friar. Not to be confused with the Andalusian friar Francisco Soriano. Francesco da Soriano transferred from the Observants to the Capuchins and is especially known for his preaching rallies, for instance in Rimini (1548), but also more to North, in Umbria. Also known as a propagator of the Quarantore prayer marathons, for instance in Orvieto. He was elected general definitor in 1561. He died in the San Bonaventura friary in Rome. He produced several scholastic theological texts, sermons and prayer texts.

literature

Monumenta Historica OFMCap III, 157-167; Flores Seraphici I, 224-228; Benedetto da Scandriglia, Frutti serafici, ovvero delle vite dell’huomini più illustri de’Fr. Min. Cappuccini (Rome, 1656), 85-88; DThCat XIV, 2417-2418; Italia Francescana 10 (1935), 388-394; Francesco da Vicenza, ‘Il convento della Romita di Terni’, Italia francescana 14 (1939), 30-40; Felice da Mareto, Tavole dei capitoli generali dell’Ordine dei Frati Minori Cappuccini (Parma, 1940), 66; Francesco da Vicenza, ‘Cenni biografici scritti da P. Lattanzio da Terni’, Collectanea Franciscana 10 (1940), 518; Bonaventura von Mehr, Das Predigtwesen in der Kölnischen und Rheinischen Kapuzinerprovinz im 17. und 18. Jahrhundert (Rome, 1945), 40f., 52; Lexicon capuccinum (Rome, 1951), 637; I Cappuccini in Emilia-Romagna: storia di una presenza (EDB, 2002), passim.

 

 

 

 

Franciscus de Sosa (Franciscus a Sosa/Francisco Sosa da Toledo, d.1618)

OFM. Spanish Observant friar from the province of Santiago (St. Jacob). Lector of theology in the Salamanca friary. Minister General between 1600-1606. Bishop of the Canarias between 1607-10 and of Osma (1613-1618). Died in Madrid. Known as an ardent defender of the immaculate conception of Mary.

works

Advertencias de Fray Francisco de Sosa Lector de Theologia en el Convento de sant Francisco de Salamanca, Cerca de la nueva Constitucion de nuestro santissimo Padre Clemente Papa VIII De largitione munerum utriusque sexus Regularibus interdicta (Salamanca: Juan Fernandez, 1595). Accessible via the library of the Universidad Complutense of Madrid and via Google Books.

Discurso de Fray Francisco de Sosa, de la orden de San Francisco, contra dos Tratados que sin nombre de autor se han estampado cerca de la censura que (...) Paulo Papa V promuncio contra la Señoria de Venecia (Gian Giacomo Carlino, 1607/Salamanca: Abtonio Vazquez, 1623). The 1607 edition is accessible via the library of the Universidad Complutense of Madrid and via Google Books. This would seem to be a discussion secular and papal temporal power in the context of two 'illegitimate' publications that defended the Venetian Republic in its conflicts with the papacy.

Crónica de la provincia franciscana de Santiago, 1214-1614, ed. M. de Castro (Madrid, 1971).

Tratados del Illustrissimo y Reverendissimo señor Don Fr. Francisco de Sosa: hijo de la sancta Provincia de Santiago, y del Convento de S. Francisco de Salamanca, General de toda la Orden, Obispo de Canaria, Osma, y Segovia, del Consejo de su Magestad, en el Real Supremo de la Sancta General Inquisicion (…) (Salamanca: Antonio Vazquez, 1623). Accessible via the library of the Universidad Complutense of Madrid and via Google Books.

Obligacion con que quedan los religiosos obispos, ed. Gaspar de Vigachoaga (Madrid: Imprenta Real, 1631). Accessible via Google Books, the Episcopal Seminary Library of Barcelona, the library of the Universidad Complutense of Madrid and other digital portals.

The catalogues of Wadding, Juan de San Antonio and Sbaralea mention other texts on the immaculate conception (also disputes with opponents on the issue), verdicts on the work of Juana de la Cruz, explicatory sentences on the tertiary rule and the nature of confraternities etc. that we have not yet been able to trace.

literature

Wadding, Scriptores (Rome, 1906), 93ab; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 438; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 285 & (ed. 1908) I, 302a; AIA, 27 (1927), 42-48; AIA 15 (1955), 453-455; 20 (1960), 123; Manuel deCastro, Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 181 (no. 805); María de los Reyes Hernández Socorro & Santiago de Luxán Meléndez, 'Fray Francisco de Sosa, un personaje del Toledo del Greco, Obispo de Canarias, visitador de Portugal en 1613', in: VII Coloquio de historia canario - americano (Las Palmas de Gran Canaria: Cabildo Insular de Gran Canaria, 1986) I, 490-512.

 

 

 

 

Franciscus de Sota (Francisco de Soto, d. 1551)

OFM. Spanish friar. One of the so-called 'Doce' who became active as missionaries in New Spain in the early 16th century (from 1524 onward). Back in Spain between 1546 and 1548 for recruitment of new missionaries and to set up new order provinces in the Americas administratively with the order superiors. He died in Mexico city in 1551 during an initial provincial chapter meeting. Wadding ascribed to him several exegetical works, passion devotion and Mary devotion texts, yet that information has not been confirmed.

literature

Wadding, Annales Minorum; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 438; Juan Guillermo Durán &Rubén Darío García, 'Los coloquios de los "Doce Apóstoles" de México: los primeros albores de la predicación evangélica en el Nuevo Mundo', Revista de la Facultad de Teología de la Pontificia Universidad Católica Argentina 34 (1979), 131-185.

 

 

 

 

Franciscus de Sousa Tavares (Francisco Sousa Tavares, fl. 16th cent.)

OFM. Portuguese friar. Was a secular prefect in the Portuguese colony of Malacca prior to his entry into the order.

works

Liuro de doctrina spiritual, em que se contem os tractados seguintes: Um tratado que cousa é oração e da necessidade e obrigação dela; A exposição do Pater Noster; Uns avisos pera o principiante spiritual andar com a mente em Deus; Do autor em defensão da vida spiritual e oração; Uma amoestação caritativa; Um Opúscolo do estado desta vida e dos bens dela; Um Opúsculo do estado da contemplação; Outro Opúscolo acerca do estado da Cruz; Uma Amoestação do Anjo ao spírito que guarda pera o persuadir a se unir a Deus com humildade (Lisbon: Joam de Barreira, 1564).

De Devoção (Evora, 1587).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 438; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 286; Biografía eclesiástica completa XXVII, 1003-1004; Innocencio Francisco da Silva, Diccionario bibliographico portuguez, III: F-J (Lisbon: Imprensa Nacional, 1859), 71; Catalogo dos Livros Raros, manuscriptos e impressos, que compunham a Bibliotheca de Sir G888, en que hão de ser vendidos em leilão (Lisbon: Joaquim Germano de Sousa Neves, 1867), 73.

 

 

 

 

Franciscus de Spiritu Sancto (Francisco de Espíritu Santo, fl. early 17th cent.)

OFMDisc. Spanish friar from the Mexican San Diego province. Provincial minister.

works

Instrucción y doctrina para los religiosos novicios (Mexico City, 1636).

literature

Balthasar de Medina, Chronica de la Santa Provincia de San Diego de Mexico, de Religiosos Descalços de N.S.P.S. Francisco en la Nueva-España (...) (Mexico: Juan de Ribera, 1682), f. 216v; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 439; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 286; José Toribio Medina, La imprenta en México: Epítome (1539-1810) (Sevilla: E. Rasco, 1893), 88 (no. 1060).

 

 

 

 

Franciscus de Taurino (Francesco da Torino/Francesco Marzani, d. 1774)

OFMCap. Italian friar. Member of the Piemonte province. Lector of philosophy and theology and subsequently lector of sacred eloquence and provincial minister.

works

Encyclicae circa Confessiones Regularium et Saecularium. Check!

literature

Catalogus Scriptorum Ordinis Minorum S. Francisci Capuccinorum, ab anno 1747 usque ad annum 1852, sive Appendix ad Bibliothecam Scriptorum Capuccinorum a P. Bernardo Bononiensi (...) (Rome: Gaetano A. Bertinelli, 1852) 22.

 

 

 

 

Franciscus de Tausto (Francisco de Tauste/Francisco de Hauste, d. 1698)

OFMCap. Spanish friar from Aragon. Preacher and missionary in the Orinoco region (Venezuela). Killed in action by indigenous people in 1698. Known for linguistic and catechistic works.

works

Arte y Vocabulario de la lengua de los Indios Chaymas, cumanagotos, cores, parias y otros diversos de la provincia de Cumaná o Nueva Andalucía, con la Doctrina Christiana y Catecismo en la dicha lingua india (Madrid: Bernardo Villa-Diego, 1680/Leipzig, 1888)/ Arte y Vocabulario de la lengua de los Indios Chaymas (...) Edición facsimil, ed. Miguel Ángel Pallarés Jiménez (Zaragoza: Instituto Aregonés de Antropología, 2002). A copy of the 1680 edition is apparently present in the Staatsbibliothek Berlin.

Dictionarium Indicum, adjuncto Catechismo in Lingua Indica. See the second half of the Arte y Vocabulario de la lengua de los Indios Chaymas.

literature

Bernardus de Bononia, Bibliotheca Scriptorum OFMCap, 94; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 441; Pellegrino, Annali dell'ordine dei Frati Minori Cappuccini III, 362; Rocco da Cesinale, Storia delle Missioni III, 719-727; Streit-Dingdinger, Bibliotheca Missionum II, 726f; España Misionera, Revista 2 (Madrid, 1945), 545-547; Venezuela Misionera 7 (1945), 46-48; Lexicon Capuccinum (1951), 637-638; The Indigenous Languages of South America: A Comprehensive Guide, ed. Lyle Campbell & Verónica Grondona (Berlin-Boston: Walter de Gruyter, 2012), 54.

 

 

 

 

Franciscus de Tolosa (d. 1600)

OFM. Spanish Observant friar. Provincial minister of the Cantabria province in 1579 and general definitor of the Ultramontan Observant provinces. General minister of the order between 1587 and 1593. Bisshop of Tui/Tuy (Spain) between 1597 and 1600.

works

Demostraciones católicas (Bilbao, 1612).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 443; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 287; Eubel, Hierarchia III, 321 & IV, 348; DThCat VI, 762; Eugenio Urroz Erro, 'El preclarísimo guipuzcoano Francisco de Tolosa, Euskal-Erria: revista bascongada San Sebastián 75 (2o sem. 1916), 490-497.

 

 

 

 

Franciscus de Turrojuncilo (Francisco de Torrejoncillo, fl. mid to later 17th cent.)

OFMDisc. Spanish friar from the San Gabriel province. Anti-judaic preacher and author.

works

Centinela contra judíos, puesta en la torre de la Iglesia de Dios, con el trabajo, caudal y desvelo del P. Fr. Francisco de Torrejoncillo, predicador jubilado de la Santa Provincia de S. Gabriel, de Descalços de la Regular Observancia de nuestro Seráfico Padre San Francisco (Madrid, 1674/Madrid: Joseph Fernandez de Buendia, 1676/Pamplona: Juan Micón, 1691/Pamplona: Juan Micón, 1720/Madrid, 1721/Coimbra, 1724/Porto: Manoel Pedroso Coimbra, 1745). In this work, Francisco defended the activities of the Spanish Inquisition, and called for a systhematic application of racial statutes, amounting to a plea to deport all the descendants of converted Jews from Spain and its colonies. In any case the 1676 Madrid edition, the 1691 Pamplona edition, the 1720 Pamplona edition, and the 1745 Porto edition are available via Google Books and/or via the Biblioteca de Catalunya, the British Library, the library of the Universidad Complutense of Madrid and other portals/libraries.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 444; AIA 35 (1932), 551; José Simón Díaz, Bibliografía de la literatura hispánica, 11 Vols. (Madrid, 1960-1976) X, nos. 3076-3081; Manuel de Castro, Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 185 (no. 830); François Soyer, Popularizing Anti-Semitism in Early Modern Spain and its Empire: Francisco de Torrejoncillo and the Centinela contra Judíos (1674) (Leiden: Brill, 2014).

 

 

 

 

Franciscus de Urbina (Francisco de Urbina, fl. late 17th cent.)

OFMDisc. Spanish friar. Member of the San Gabriel province. Lector of theology and synodal examiner in Coria.

works

Sermón del Nacimiento de Jesu-Christo Nuestro Redentor, que predicó a las Cathólicas Magestades en su Real Capilla el año passado de mil seiscientos y noventa y dos, el día de S. Estevan (...) (Madrid: Antonio Román, 1693). Present in the library of the Universidad de Sevilla.

Sermón de la Reina de los Angeles, ante la majestuosa imagen de Valdejimena (Madrid: Antonio González Reyes, 1702).

Sermón de el mandato (Madrid: Antonio González Reyes, 1702).

Sermon panegyrico de la Concepcion (Madrid: Antonio González Reyes, 1703).

De perfectionibus B. Mariae Virginis scholastica methodo. MS ? [Once present in the order archives of the discalceate San Gabriel province, Plut. 6. num. 77.]

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 446; Juan de San Antonio, Minorum Fratrum, Origine, Domiciliove Discalceatorum, attramento, & languine Scriptorum Bibliotheca pro supplemento Waddingianae incrementoque novae Franciscanae Bibliothcae (Salamanca: Eugenio Garcia de Honorato & S. Miguel, 1728), 92; J. Simon, Bibliografia de la Literatura Hispanica XVI (1994), 272; Revista de Estudios Extremeños 41: 1-2 (1985), 47; Miguel Ángel Núñez Beltrán, La oratoria sagrada de la Epoca del barroco: doctrina, cultura y actitud (Sevilla: Universidad de Sevilla, 2000), 462.

 

 

 

 

Franciscus de Toralo (Franciscus Toralius/Francisco de Toral, ca. 1501-1571)

OFM. Spanish friar from Ubeda. Took the habit in his home town by 1516. In 1542, he traveled with Jacobo de Tastera and other friars to New Spain. Francisco went to Tecamachalco and helped create a missionary station. He also mastered the local languages (Popoloca, Mexican etc.). In 1553, he was sent as custos to the general chapter at Salamanca. The year after, he returned to Mexico with a group of 36 friars recruited from all over Spain. In 1558, Francisco was elected the tenth provincial of the Holy Gospel province and in 1560, king Philip II supported his candidacy for the episcopal see of Yucatan. He went back to Spain for his consecration and took possession of his see in thee Summer of 1562. Almost immediately, he was confronted with social and religious unrest, partly as the result of the inquisitorial and missionary action undertaken by the Franciscan provincial Diego de Landa against indigenous groups suspected of idolatry. Francisco’s opposition to the policies of Diego severely strained relations between the bishop and local Franciscan friars. Francisco died on April 20, 1571.

works

Arte, Vocabulario, Doctrina Christiana, en lengua Popolaca ? This work mentioned for instance by Juan de San Antonio and Viñaza, 257.

Sermones, en la lengua popoloca.

Letters and other documents from his episcopal periode have been included in several studies and source collections. See for instance: Cartas de Indias (Madrid, 1877), passim; C. Carrillo y Ancona, El Obispado de Yucatán, 2 Vols. (Mérida, 1895), passim; M. Cuevas, Historia de la Iglesia en México 2 Vols. (Mexico, 1922), passim; Documentos del Siglo XVI para la historia de México (Mexico, 1924), passim; Documentos para la historia de Yucatán, II: La Iglesia en Yucatán, 1560-1610, ed. F.V. Scholes et al. (Mérida, 1938); France V. Scholes & Eleanor B. Adams, Don Diego Quijada, Alcalde Mayor de Yucatán, 1561-1565, 2 vols. (Mexico City, 1938 ); Letters and People of the Spanish Indies: Sixteenth Century, ed. James Lockhart & Enrique Otte (Cambridge: CUP, 1976), 203f.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 443; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 287; C. Muñoz y Manzano Conde de la Viñaza, Bibliografía española de lenguas indígenas de América (Madrid, 1892), 257; A Bio-Bibliography of Franciscan Authors in Colonial Central America, ed. Eleanor B. Adams (Washington D.C.: Academy of American Franciscan History, 1953), 78-79; Manuel de Castro y Castro, ‘Lenguas indigenas americanas transmitidas por los Franciscanos del siglo XVI’, in: Actas del II Congreso Internacional sobre los Franciscanos en el Nuevo Mundo (siglo XVI) (Madrid: DEIMOS, 1988), 519-520; David E. Timmer, ‘Providence and Perdition: Fray Diego De Landa Justifies His Inquisition Against the Yucatecan Maya’, Church History 66 (1997). 477-499.

 

 

 

 

Franciscus de Torano (Franciscus de Turano/Francesco di Torano, fl. mid 17th cent.)

OFMRef. Italian friar from Naples or from the Abruzzo. Member of the Roman Riformati province. Provincial and general definitor and lector theologiae (Lettore primario) in the San Francesco Trastevere friary in Rome in and after 1647.

works

Breve Compendium aliquarum resolutionum ad Generales Ministros totius Ordinis S.P. Franciscim nec non ad provinciales Ministros aliosque Superiores spectantium (Rome: Louigu Grignano, 1645).

Breve compendium ad Superiores quoscumque Regulares, & praesertim ad Minoritas (1647)/ Breve compendium ad Superiores quoscunque Regulares, ad Minoritas praesertim. Per Fratrem Timoteum à Mediolano erroribus purgatum secundo impressum (Rome-Milan: Apud Impressores archiep., 1656/Cologne: Johann Bussaeus, 1659). Accessible via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek, via Europeana.eu, and via Google Books. it remains unclear to us when the first 1647 edition of this work was ever issued. We have only come across the corrected 2nd and 3rd edition.

Firmamentum Virginum. ?

Immaculatae Deipara Biblia. ?

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 445; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 287-288; Niccola Palma, Storia ecclesiastica e civile della regione più settentrionale del Regno di Napoli V (Teramo, 1835), 22-23.

 

 

 

 

Franciscus de Torralva (Francisco de Torralva, ca. 1550-1624)

OFM. Spanish (Castilian) friar. Traveled to Yucatan with Diego de Landa in 1573. Active as novice master, guardian, definitor and custos. Also known as a preacher, well-versed in the Mayan language.

works

Sermones de Dominicas, i Santos, para predicar a los Indios todos los Dias en lengua Lucatheca mui clara i elegante: MS ?

literature

Antonio de Leon Pinelo, Epitome de la bibliotheca oriental, y occidental, nautica, y geografica I (Madrid, 1737), 727; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 444; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 288; A Bio-Bibliography of Franciscan Authors in Colonial Central America, ed. Eleanor B. Adams (Washington D.C.: Academy of American Franciscan History, 1953), 79.

 

 

 

 

Franciscus de Torres (Francisco de Torres, d. 1636)

OFM. Spanish Observant friar from Luco (Luco de Huerva?) (Zaragoza diocese). Member of the Aragon province. Theologian (Lector Jubilatus) in the Colegio de San Diego of Zaragoza, guardian (Barbastro friary), order historian, censor for the inquisition and synodal examiner for several dioceses. He died in the San Francisco de Zaragoza friary in 1636.

works

Consuelo de los devotos de la Inmaculada Concepcion de la Virgen Santisima (...) Contienese en este Tratado lo historial sucedido acerca deste soberano mysteriom y es para todos estadosa de personas (Zaragoza: Pedro Cabarte, 1620). Accessible via http://www.bivizar.es/i18n/consulta/registro.cmd?id=1432

Vida del V.P. Fr. Pedro Selleras, Religioso de la Regular Osservancia de S. Francisco de la Provincia de Aragon (Zaragoza: Diego Cabarte 1626 [1625?]).

Memorial Juridico de la Verdad y Doctrina (Huesca: Pedro Bluson, 1627/Zaragoza: Pedro Cabarte, 1636).

Panegirico de la Immaculada Concepcion de Maria Santisima (Valencia: Silvestre Esparza, 1634).

(ascribed): Expositio super Regulam S.P. Francisci. Cf. Sbaralea.

(ascribed): Tractatus adversus vicarios generalos independentes ad Bernardinum de Senis Commissarium Generalem (inc.: Escusado estaba). Cf. Juan de San Antonio.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 444; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 288; Félix de Latassa y Ortin, Biblioteca Nueva De Los Escritores Aragoneses II, 514.

 

 

 

 

Franciscus de Toulouse (Franciscus Tolosanus/François Julia/ François de Toulouse, d. 1678)

OFMCap. French friar and member of the Occitan Capuchin province. he joined the order in 1628. Active in Vigan and the surrounding region. Lector of theologian and provincial minister, Highly productive preacher, missionary expert and religious controversialist. Many of his sermons and other treatises did survive. He died in 1678.

works

Thrasylli factionis calvinisticae ministri impietas prostrata: sive refutatio spurcissimi libelli, ab ipsomet procusi (Paris: Denis Thierry, 1657). Available via Google Books (does normally not show up with a title search, but shows up when other works by the author are listed) and via the Bibliothèque Muncipale de Lyon.

Jésus-Christ, ou le Parfait missionnaire, ou il est traitte: I. De la Mission en general. II. Des qualitez necessaires au parfait Missionaire. III. De la conduite & des emplois du Parfait Missionaire (Paris: Denis Thierry, 1662). It amounts to a handbook of missionary preaching. Available via Google Books, the Biblioteca Nazionale Centrale Vitt. Emanuele in Rome, and via the Bibliothèque Muncipale de Lyon.

Le missionaire apostolique, ou Sermons utiles à ceux qui s'emploient aux Missions, 13 Vols. (Paris: Estienne Michallet-Denys Thierry, 1666/1682). A large, multi-volume sermon collection. A selection of these sermons have been printed in J.-P. Migne, Orateurs sacrés X, 892-1134 & XI, 9-899. Now, several volumes of Le missionaire apostolique can be accessed via Gallica, the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek and via Google Books. A number of volumes are also present in the Bibliothèque Muncipale de Lyon.

La vie de la Vénérable Mère Jeanne de l'Estonnac, veuve a Fev messire Gaston de Mont-Ferrand, Marquis de Landiras, première religieuse, et mère fondatrice de l'Ordre des Religieuses de Nostre Dame (Toulouse: Jean Pech, 1671). Available via Google Books, via the library of the Universidad Complutense in Madrid and via the Bibliothèque Muncipale de Lyon.

Some older works mention additional sermon collections and a history of the virgin, yet those we have not yet been able to trace.

literature

Bernardus de Bononia, Bibliotheca Scriptorum OFMCap, 102; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 443; Eduardus d'Alençon, Bibliotheca Mariana, 27, 80; Apollinaire de Valence, Bibliotheca fratrum minorum Capuccinorum provinciarum Occitaniae et Aquitaniae (Rome-Nîmes: Praefectus Archivi Generalis Capuccinorum-Gervais-Bedot, 1894), 72-75; Apollinaire de Valence, Toulouse chrétienne: histoire des capucins (Toulouse: Privat, 1897) II, 387; Irénée d’Aulon, Bibliographie des capucins de Toulouse (Toulouse, 1928), 12; Lexicon capuccinum (Rome, 1951), 639; DSpir V, 1097-1099; Catholicisme IV, 1557; DHGE XVIII, 771.

 

 

 

 

Franciscus de Trevio (Francesco da Trevi, fl. mid 15th cent.)

OMObs. Italian Observant preacher from the Spoleto diocese. Renowned preacher, known for Advent and Quadragesimale preaching cycles in Ferrara and other Italian towns. He is mentioned by Roberto Caracciolo da Lecce in a sermon on Bernardino as an imitator of that preacher's preaching style.

works

Conciones quadragesimales & per annum. Check!

Sermones varii. Check!

literature

Roberto Caracciolo da Lecce, Quadragesimale de Peccatis, f. 157r-v [in a list of preachers imitating the style of Bernardino da Siena]; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 288-289.

 

 

 

 

Franciscus de Turro (Francisco de Torres, fl. early 17th cent.)

OFM. Spanish preacher from the Aragon province.

literature

AIA 15(1955), 460-461; Manuel de Castro, Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 185 (no. 832).

 

 

 

 

Franciscus de Valdorayno (Francisco de Valderrayn, fl. later 18th cent.)

OFM. Spanish friar. Liturgical specialist in the Cantabria province.

works

Ceremonial romano-seráphico de la Santa Provincia de Cantabria de la Regular Observancua de N.P.S. Francisco (...) (Vitoria: Tomás de Robles, 1770).

literature

AIA38 (1935), 362-363; Manuel de Castro, Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 188 (no. 852); Bibliografía de autores españoles del siglo XVIII (Madrid: Editorial CSIC, 1981) VIII, no. 1930.

 

 

 

 

Franciscus de Valle Otañes (Francisco del Valle Otañes, fl. 17th cent.)

OFM. Spanish friar from the Valencia province. Preacher.

works

Defensorio iurisdiccional, en favor de los Capellanes de la Armada Real. Contra Don Simon Marcos de Nestares, Capellan Maior, por aver usurpado la iurisdiccion regular, y contravenido a los privilegios insertos, dentro, y fuera del Derecho (Sevilla, 1674). Accessible via Archive.org [https://archive.org/details/A10902503]

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 445.

 

 

 

 

Franciscus de Valentia (fl. early 16th cent.)

OMConv. Italian friar from Genoa and member of the Genoa province. Bzccalaureus formatus. Editor of the 1514 edition of Antonius Andreae's Quaestiones in metaphysicam Aristotelis .

works

(As editor): Divinae scientiae clarissimi Antonii Andreae quaestiones nuperrime diligenti examine recognite ac novis additionibus textuum in margine decorate et tabula alphabetica per reverendum fratrem Franciscum de Valentia provincie ianue sacre theologiae bacchalium formatum (Venice: Gregorius de Gregoriis, 1514). Accessible via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek and via Google Books.

literature

Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 289.

 

 

 

 

Franciscus de Vega (Francisco de Vega, fl. first half 17th cent.)

OFM. Spanish friar. Preacher and hagiographer.

works

Vida de S. Iuan Capistrano (Madrid, 1623).

literature

Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 289; La biblioteca de Remírez de Prado, ed. Joaquín de Entrambasaguas, 4 Vols. (Madrid: Soler, 1943) IV, 197.

 

 

 

 

Franciscus de Velasco (Francisco de Velasco, fl. early 17th cent.)

OFMCap. Spanish Capuchin friar from Valencia, known for his prophetical spirit. He died om 27 December 1615 and there were attempts to have him canonized.

works

Regulae et Constitutions pro Congregatione Pietatis ab eo instituta (Valencia, 1608).

Regulae et constitutiones pro Valentina Congregatione illibata Conceptionis Deiparae (Valencia, 1610).

literature

Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 289.

 

 

 

 

Franciscus de Vera (Francisco de Vera, fl. early 18th cent.)

OFM. Spanish friar from the Los Angeles province. Preacher and novice master.

works

Ceremonial Romano, en que se trata de las ceremonias que se deben hazer, assí en el altar, como en el coro, según las costumbres Regulares de la Santa Provincia de los Angeles, de la Regular y Reformada Observancia del Orden de N.S.P. San Francisco (Sevilla: Juan Francisco de Blas, 1713). Accessible via the Biblioteca Nacional of Madrid (3-76111).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 445; Francisco Aguilar Piñal, Bibliografía de autores españoles del siglo XVIII VIII, 375

 

 

 

 

Franciscus de Vergara (Francisco de Vergara, fl. c. 1600)

Franciscan missionary, active in Mexico. Known for his knowledge of the Matlatzinga language.

works

Cartilla de la doctrina cristiana en lengua matlatzinga (Mexico: Diego López de Avalos, por Adriano Cesar, 1602).

literature

Manuel Castro y Castro, ‘Lenguas indigenas transmitidas por los Franciscanos del S. XVII’, in: Los Franciscanos en el Nuevo Mundo (siglo XVII), La Rábida, 18-23 septiembre de 1989 (Madrid: Editorial Deimos, 1992), 441.

 

 

 

 

Franciscus de Villalpando (Francisco de Soto/Francisco de Villalpando, d. 1797)

OFMCap. Spanish friar. Born in 1740. He joined the order in 1758. Philosopher/mathematician. Lector/professor of philosophy in the schools of his order.

works

Tractatus praeliminaris mathematicarum disciplinarum elementa: in usum physicae candidatorum (Madrid: apud Ioachimum Ibarra, C. R. M. Typographum, 1778). Available via the Biblioteca Digital de Castilla y Leon [http://bibliotecadigital.jcyl.es/i18n/consulta/resultados_navegacion.cmd?busq_autorobra=CYLA20110000325&descrip_autorobra=Obras%20como%20autor:%20Francisco%20de%20Villalpando%20,%20(O.F.M.%20Cap.),%201740-1797]. The work is also accessible via Google Books. A modern reprint of the work was issued in 2009.

Philosophia ad usum scholae FF. Minorum S. Francisci Capuccinorum Provinciae utriusque Castellae accomodata in tres tomos distributa, 3 Vols. (Madrid: Joachim Ibarra 1777-1778). A three-volume handbook of philosophy that also touched on more modern aspects of natural philosophy/physics.

Vida Del Beato Bernardo de Ofida, Religioso Lego Del Orden de Capuchinos de la Provincia de la Marca(...)? A reprint of this work was issued by BiblioBazaar in 2012.

literature

Andrés, Vitalidad seráfica I, 224-228; Menendez-Pelayo, La Ciencia española III, 200; Buenaventura de Carrocera, 'Un capitulo de la historia de la filosofía en España: la obra filosófica del P. Francisco de Villalpando', Estudios Franciscanos 49 (1948), 56f, 379; Zamora Sanches German, Francisco de Villalpando (1740-1797), o.f.m. cap., introductor oficial de la filosofia moderna en españa, Diss. Pontificia Univeritas Gregoriana (Salamanca, 1982); Powszechna encyklopedia filozofii III, 595.

 

 

 

 

Franciscus de Villanueva Sirguero (Francisco de Villanueva Sirguero, fl. early 18th cent.)

OFM. Spanish friar from the Compostella province. Apostolic preacher and theology lector, as well as synodal examiner.

works

Miscelaneo sacro. Contiene cinco tratados. Los tres de Oracion, uno de la Confesion, y otro de la Via Sacra, y Estacion del Santisimo Sacramento, con varios remedios para todos los vicios, y una devocion a nuestra Señora, Rosario y Letania (Salamanca: Maria Estevez, 1700/Santiago de Compostella: Antonio Rodriguez, 1722 [extended]/1783/Madrid: Placido Barco Lopez, 1797). The large 1797 edition is accessible via the library of the Universidad Complutense in Madrid and via Google Books.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 446.

 

 

 

 

Franciscus de Vitoria (Francisco de Vitoria, † 1533, Lima)

OFM. Spanish friar. Not to be confused with his Dominican contemporary. Missionary and defender of Indian interests. Active in Mexico from 1530 onwards. In 1548 in Spain, where he was appointed general commissioner of Peru. In 1550 he travelled with 40 Franciscan missionaries to Peru. Participated in the council of Lima in 1552 and founded the first Franciscan South-American order province in 1553.

works

Cartas: MS ?

literature

L. Canedo, ‘New data regarding the origin of the franciscan missions in Peru, 1532-1565’, The Americas 9 (1952-1953), 315-158; D. de Córdova Salinas, Crónica franciscana de las Provincias del Perù,ed. L.G, Canedo (Washington, 1957); R. Aubert, ‘François de Vitoria’, DHGE XVIII, 772-773 (with additional bibliographical references); L. Gómez Canedo, Evangelización y conquista. Experiencia franciscana en Hispanoamérica(Mexico, 19882); A. Abad Pérez, Los franciscanos en América (Madrid, 1992). For the probable existence of another contemporary Franciscan missionary with the same name in Colombia and Peru, see R. Aubert, ‘François de Vitoria’, DHGE XVIII, 773.

 

 

 

 

Franciscus de Walloncapella (François de Wallon-Capelle, ca. 1525-1592)

OFMRec. French friar from Saint-Omer. Guardian of the Recollect friary of Nivelles (Nijvel). He took part in the provincial synod of Kamerijk organized by Archbishop Louis de Berlaimont. Later François became the second bishop of Namur (1579-1592). He died there on 17 February 1592.

works

Livre sur les Stations de Rome. Check!

Sermons. Check!

literature

Ferreolus Locrius, Catalogus Scriptorum Artesiensium, in: Idem, Chronicon belgicum, 3 Vols. (Arras, 1616) III, 684; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 291; Nicolas Le Long, Histoire ecclésiastique et civile du diocèse de Laon (Châlons: Seneuze, 1783), 431; Jean-Joseph Giraud, Bibliothèque sacrée, ou Dictionnaire universel des Sciences ecclésiastiques, 2nd. Ed., 29 Vols. (Paris, 1822-1827) XVII, 308; http://diocesedenamur.be/default.asp?X=8FB1E9D505667E78626275616D0B01010358

 

 

 

 

Franciscus de Zamora (Franciscus Zamorensis/Franciscus Zamora/Francisco de Zamora, d. 1671)

OFM. Spanish friar. Member of the Carthagena province. Elected general minister in 1559. He died in Piombino in 1571 en route to Rome.

works

Illustriss. Tridentini concilii cardinalibus legatis coram plenaque amplissimorum oecumenica patrum corona, oratio habita, per totius instituti minoritanae obseruationis. Reuerendissimum pat. F. Franciscum a Zamora generalem ministrum. Dominica secunda Quadragesimae anno 1562 (Padua: Lorenzo Pasquati, 1562). Accessible via Google Books.

(as editor): Commentarius S. Bonaventurae in 4. Libros Sententiarum a Fr. Julio Urceano provinciae Brixiae purgatus et notis margineis illustratus, 5 Vols. (Venice: Francesco Sansovio, 1562).

(as editor): Opuscula omnia S. Bonaventurae tomis duobus distincta (Venice, 1564/Paris, 1667).

Orationes Romae habitae coram Paulo IV. Pontifice Maximo.

Homilias sobre el Salmo Miserere (Venice, 1574).

literature

Dominicus de Gubernatis, Orbis Seraphicus I, 233; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 452; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 293.

 

 

 

 

Franciscus Diago (Francisco Diago, fl. c. 1700)

OFM. Spanish friar. Scotist theologian in the Aragon province (reached the status of lector jubilatus in the Zaragoza college), and provincial commissary. Not to be confused with his Dominican namesake from the early 17th century. Our Franciscan was a pupil of the Scotist Juan Pérez López, and he published for his master the Staterae theologicae.

works

Staterae theologicae in pondere et mensura dextera manu appositae, ut ante Scoti lucem, luminaris minorum appendantur, quaque forsam sinistra manu obumbre tentarunt doctrinam A.R.P. Fr. Ioannis Perez Lopez (...) modeste publico splendori praestat R.P.Fr. Francisco Diago (...) (Gerona: Jerónimo Palol, 1701). Accessible via Google Books.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 379; AIA2 (1942), 453; AIA 15 (1955), 394-396; Manuel de Castro, Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 107 (no. 261).

 

 

 

 

Franciscus Diaz (Francisco Diaz, fl. later seventeenth cent.)

OFM. Spanish friar. Member of the Castilia province. Scotist theologian and preacher. Not to be confused with Francisco Diaz de San Buenaventura.

works

Theoramata Theologica ex I. Sententiarum Doctoris Subtilis (Alcala: Maria Fernandez, 1662).

Oracion panegyrica afectuosa memoria repetida en las funerales exequias, que el muy observante Convento de N. S. de Porciuncula de la ciudad de Siguença, hizo por la muerte del (...) Señor D. Fr. Alonso Vazquez de Toledo, del Orden Serafico, (...) Obispo de Cadiz (... ) declamada por (...) Fr. Francisco Diaz (Alcala: Francisco Garcia Fernandez, 1674). Accessible via the Instituto Teolóxico Compostelano, 10019(15).

Idea Virtuosa Propuesta en las Exequias que el Muy Observante Convento de Religiosas de San Antonio de Padua, del Orden De San Francisco de La ciudad De Toledo, celebró en la Muerte De Sor Lorenza Maria Gracian de Solorzano, su Novicia (Madrid: Lucas Antonio De Bedmar, 1676). Accessible via the Biblioteca do Convento de San Francisco de Santiago, 41I-2-2(7).

Preseas misticas con matizes de conceptos panegyricos, en aclamacion de las preciosas y maravillosas virtudes de nuestra gloriosa madre Santa Clara: sermon que en su real conuento de esta Ciudad de Toledo, predico Fr. Francisco Diaz, religioso menor. (Toledo: Agustin de Salas Zaço, 1678). Accessible via the Biblioteca Pública de Pontevedra "Antonio Odriozola", B/772.

Exemplar religioso propuesto en las funerales exequias que el (...) Conuento de Nuestra Señora de la Consolacion de Señoras Descalças Franciscas hizo por la muerte de (...) Soror Ana Dorotea de la Concepcion, Marquesa de Austria (...) por fray Francisco Diaz (...) de la Regular Obseruancia de nuestro Padre San Francisco (Madrid, 1694). Accessible via the Instituto Teolóxico Compostelano, 15254(3).

literature

Bibliotheca Universa Franciscana I, 379; AIA8 (1917), 102-104; AIA 27 (1927), 328-330; José Simón Díaz, Bibliografía de la literatura hispánica, 11 Vols. (Madrid, 1960-1976) IX, nos. 2991-2995; Cristóbal Pérez Pastor, La Imprenta en Toledo: descripción bibliográfica de las obras impresas en la imperial ciudad desde 1483 hasta nuestros días (Madrid: Manuel Tello, 1887), 231; Manuel de Castro, Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 107 (no. 262).

 

 

 

 

Francesco di Gazzuolo (1546, Gazzuolo - 11, 03, 1620, Mantua)

OFM. Italian friar of high noble descent. Born on 31 May 1546 in Gazzuolo, Member of the household of Alexander Farnese in Flanders, and later living at the court of Philip II in Spain. Entered the Franciscan order in May 1562 in Alcalá de Henares. Studied in Spain and was ordained priest in Toledo in 1570. Returned to Italy in 1573. Provincial minister in Venice between 1577 and 1579. Elected minister general in 1579. Mades several visitation journeys to enhance discipline and to recruite missionaries for Asia and Amercia. In 1587, he became bishop of Gefalù, In 1593 he was appointed bishop of Pavia, and in April of the same year he moved to the episcopal see of Mantua. Took measures to improve the education of priests. Accompagnied as nuntius the cardinal-legate Alexander de Medici on his trip to France to normalize the relations with Henry IV of France, and to prepare a peace treaty between France and Spain. He died in Mantua on 11 March, 1620. The process of his beatification started in 1627 and was taken up again in 1904.

works

Ascetical writings. To be continued

literature

P. Sevesi, `Il Ven. Francesco Gazzuolo, OFM, vescovo eletto di Pavia', Studi Francescani, 20 (1923), 27-32; P. Sevesi, `San Carlo Borromeo e il Ven. Padre Francesco Gazzuolo per la seraphica riforma', Studi Francescani, 22 (1925), 156-186; G. Guzzo, `Il Ven. Francesco Gazzuolo', Frate Francesco, 15 (1942), 183-187; Klaus Jaitner, `Gazzuolo, (7) Francesco', LThK, 3 (1995), 835-836.

 

 

 

 

Franciscus Dinet (François Dinet, fl. first half 17th cent.)

OFMRec. French friar from the Aquitaine province. Born in La Rochelle.

works

Les adresses de saint amour ou Manuel de la philosophie chrestienne (La Rochele: Estienne du Rosne, 1634).

Les institutions de la vie morale (La Rochelle: Etiènne du Rosne, 1647). Lengthy work of 728 pages.

Le théatre de la noblesse Françoise, ou sont descrites les vertues qui sont les hommes illustres, avec les actions plus mémorables des rois & des reines, des prince, seigneur, dames & autres personnes qui ont été en réputation dans le royaume de France, 2 Vols. (La Rochelle: Etiènne du Rosne, 1648). The work is at the same time a guide showing the nobility how to behave. Accessible via the Bibliothèque Municipale de Lyon and via Google Books. The second volume is quite eulogic on the deeds of virtuous women, taking a stance against the Aristotelian, Platonic and medical opinion that woman is a defective organism.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 380; Louis-Etienne Arcère, Histoire De La Ville De La Rochelle Et Du Pays D'Aulnis II (La Rochelle: René-Jacob Desbordes, 1757), 370-371.

 

 

 

 

Franciscus Durandus (Francisco Durán, fl. c. 1600)

OFM. Spanish friar. Member of the Santiago province. Preacher and provincial (1607-1610).

literature

Atanasio López, ‘Un orador franciscano desconocido’, AIA 30 (1928), 113-121; Manuel de Castro, Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 108 (no. 275).

 

 

 

 

Franciscus Durant (fl. 14th cent.)

OM. Spanish friar

works

Sermones: MS Toledo, Ecclesia Primat., no. 5-28 [check!]

literature

Zawart, 298; AIA, 1 (1919), 374-376.

 

 

 

 

Franciscus Dusini (Francesco Dusini di Cles, d. 1711)

OFMRef. Italian friar. Member of the Trento province. Scriptor of Giovanna Maria dalla Croce di Roveredo.

works

Breve ristretto di vita, virtù, doni e gratie della ven. madre suor Giovanna Maria dalla Croce di Roveredo (Rovereto, 1708).

Neue wunder und tugend Blum in den Tyrolischen Gebürg aus dem Florianischen Geschlects Garten entsprossen, das ist Kurzer Begriff des Lebens der gottseligen Johannae Mariae von Creutz zu Rovereid aus dem serphischen Orden des heiligen Francisci (Wolfgang Moritz Endter, 1709).

literature

Sigismondo da Venezia, Biografia serafica degli uomini illustri, 757.

 

 

 

 

Franciscus Echarri (Francisco Echarri, fl. 18th cent.)

OFM. Spanish friar from the Burgos province. Preacher and provincial definitor.

works

Instrucción y examen de ordenandos, en que se contiene una clara esplicación de la Doctrina Cristiana y materias principales de la Teologia Moral, con un Apéndice de las oblogaciones del estado Clerical (Pamplona: Alfonso Burguete, 1727/...Madrid: Repullés, 1829 [7th Ed.]). The seventh edition seems accessible via the library of Complutense University of Madrid, and via Google Books.

Directorio moral del reverendo padre fray Francisco Echarri, del orden de nuestro padre San Francisco de la Regular Observancia (Pamplona: Josef Joaquin Martinez, 1728/.../Madrid: En la imprenta Real de la Gazeta, 1779 [2-volume 6th Edition]/Madrid: Pedro Marin, 1780 [2-volume 7th Ed.]/Madrid: Imprenta Real, 1788/...). The 1779 and 1780 editions seems accessible via the library of Complutense University of Madrid, and via Google Books. It deals with the morals of human actions, the sacraments, the precepts of the decalogue, issues of justice and canon law, parish issues, mortal sins etc.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 380.

 

 

 

 

Franciscus Eiximenis (Franciscus Ximenius Gerundensis/Francesc Eiximenis, ca. 1327, Gerona - April 1409, Perpignan)

OM. Spanish (Catelan) friar. Theologian, popular preacher, political theorist, millenarian. Born in Gerona. Entered the local Franciscan convent at an early age. Was ordained deacon in 1352 (Barcelona) and studied philosophy and theology at the Franciscan studia of Valencia, Paris, Cologne and Oxford. Worked for some years at the curia in Avignon (1365-1371), and in this period he apparently also traveled for a while through Italy, where he would also have visited Mount Alverna, Santa Maria d'Aracoeli in Rome, and Florence. After his return to Catalonia, his provincial minister did not accept his candidacy for the philosophy chair of the town of Lérida, as Eiximenis was not yet master of theology. He then became custodian in Barcelona in 1374. King Pedro IV and the Duke of Anjou and Armagnac lobbied on his behalf in so that Eiximenis could continue his studies, for which the king and queen of Aragon also supported him financially. Eiximenis thereafter became master of theology at Toulouse (1374). Thereafter he returned to Barcelona, where he was confessor and guardian of the Franciscan friary, as wel as counsellor for various people. He also taught philosophy and theology and started to write his first works (dedicating the first book of his Crestià to Pedro IV). In 1383, he came to Valencia, where he stayed until 1408. During this period, which saw a large literary production, he was asked (together with two other Franciscan friars) to examine the Hebrew books of the Valencia synagogue. Eiximenis also became active as supporter of order reform (helping to found ‘Observantist’ convents in the Valentina region), and as a peace broker and political advisor for Valencia. Eiximenis was for a short while confessor of Juan I of Aragin (Pedro's successor), a position soon later taken by his fellow Franciscan Tomas de Olzina, and later Eiximenis became the councellor of Martin I of Aragon (Juan's successor) for political matters concerning the great schism. As an embassador for Martin I and his wife Maria de Luna, Eiximenis supported pope Benedict XIII (Pedro de Luna), to whom Eiximenis dedicated his Psalterium laudatorium in 1404. On Request of the latter, he took part in the council of Perpignan (November 1408). Around the same time, Benedict XIII made him Patriarch of Jerusalem (13, 11, 1408), and subsequently episcopal administrator of Elna (19,12, 1408). Eiximenis died at Perpignan in Spring 1409, where he was buried in the Franciscan friary. He was a prolific writer (both in Latin and in Catelan) of mystical, moral, eschatological, and theological writings, such as the: Dotzè Llibre del Crestiá (1383/85), which, influenced by Joh. Rupescissa and Lactantius, foretold the coming of a 1000 year Sabbath; Llibre de les dones (1369), mirors of princes (Regiment de la cosa pùblica, part of La Crestiá), city planning manifestos and works concerning social politics.

works

El Crestiá. This was envisaged as a thirteen-volume work, which would deal with all fundamental aspects of Christianity. It was written on request of Pedro IV el Ceremonioso, the magistrats of Barcelona, and patrician citizens of the town, desiring to know the road to Paradise. The work intended to clarify, direct, awaken, teach, and exhort every faithful christian, so that he would take care of his soul, follow the roads leading to God, and steer free from the dangers of life. Only five [?] books of El Crestiá did appear, composed between 1378 and 1391: the Primer del Crestiá, the Segon del Crestiá, the Regiment de la cosa pública, the Terç del Crestiá, and the Dotzén del Crestiá.
For some manuscripts, see: Madrid, Nac. 1790 (Primer del Crestiá); 1791 (Segon del Crestiá); 1792 (Terç del Crestiá, first part); 1793 (Terç del Crestiá, 2nd part); 1794 (Terç del Crestiá, 3rd part); 2215 [Castro, Madrid, no. 91, 92, 93, 94, 95]; Palacio Real, 2-N-1 (Terç del Crestiá); El Escorial T. I. II (Primer del Crestiá); Barcelona, Bibl. Central. 456 (Primer del Crestiá); Barcelona, Bib. Central 2215 (Segon del Crestià); Barcelona, Bibl. Universitaria 91 (Terç del Crestiá); Barcelona, Bib. Central 457 & 458 (Terç del Crestiá); Valencia, Bibl. Metropol. 290 (Primer del Crestiá); Valencia, Bibl. Metropol. 291 (Segon del Crestiá); Valencia, Bibl. Metropol. 292 & 293 (Terç del Crestiá); Valencia, Bib. Metropolitana 136 (Dotzé del Crestiá); Barcelona, Archivo del Palau (Dotzé del Crestiá); Archivo de la Corona de Aragón, San Cugat 10 (Dotzé del Crestiá); Barcelona, Bib. Central 1598 (chapter 321 of the Dotzé del Crestiá); Vich, Archivo Episcopal…. (Dotzé del Crestiá); Paris BN Esp. 9 (first 166 chapters of Dotzé del Crestiá). See also J. Massó y Torrents, 'Les obres de Fra Francesch Eximeniç (1340?-1409?) - Essaig d'una bibliografia', 592ff.
The various volumes received a number of editions:
1. Primer del Crestiá(Valencia: Lamberto Palmart, 1483). See also Francesc Eiximenis: Lo Crestià (selecciò), ed. Albert Hauf (Barcelona, 1983) [This first book of El Crestiá, written between 1378 and 1381, contains 381 chapters, and provides an exposition of the origin, the nature, and the dignity of Christian faith. Strong emphasis on the idea that God has created mankind as his beloved ofspring and has incorporated man into himself by love, just like two lovers unify themselves through their mutual love. Eximenis explains that Christ has made man kings and priests through his own sacrifice, which the faithful offer daily through the Eucharist.]
2. Segon del Crestiá,was never printed (see manuscripts above) [The work, probably written between 1382 and 1383, deals in 239 chapters with the temptations encountered by every Christian.]
3. Regiment de la Cosa Publica [two redactions: as an independent treatise and as part of the Dotzè del crestià. For this work, also known as Regiment de prínceps, Eiximenis made much use of the works of John of Wales]: See J. Massó y Torrents, 'Les obres de Fra Francesch Eximeniç (1340?-1409?) - Essaig d'una bibliografia', 609ff. It received a first imprint as Regiment de la cosa pública (Valencia, 1499). Modern editions are Regiment de la cosa pública, ed. Daniel de Molins (Barcelona, 1927/reprint 1980); Regiment de la cosa pública, ed. M. Sanchis Guarner (Valencia, 1972). For a modern French translation, see: François Eiximenis, Le gouvernement de la république, trans. Patrick Gifreu et al. (Perpignan: Les Éditions de la Merci, 2012). [Written in Valencia in 1383, on request of local lawyers and urban administrators. The work was later included in the Dotzén del Crestiá (chapters 357-395). In the Regiment, Eximenis explains that, through baptism, mankind shares one faith and one hope. Hence, all people should also try to be unified in their search for a true Christian life. To that end, people should love their community and cherish the fundaments of a beneficial terrestial city. These fundaments are concord, observance of the law, justice, fidelity, and prudence in political matters. Thus, the terrestial community will be stable and durable, being a figure of the holy city of Paradise. Work makes much use of John of Wales’ Communiloquium and his Breviloquium de Virtutibus]
4. Terç del Crestiá. This work, containing no less than 1060 chapters, was written in Valencia in 1383. It has survived in many manuscripts and received its first full edition in the twentieth century: Terç del Crestià, ed. Martí de Barcelona & Norbert d'Ordal, 3 Vols, Els nostres clàssics, collecció B, 1, 2, 4 (Barcelona, 1929-32); Com usar bé debeure i menjar, ed. Jorge E. Gracia, Clàssics Curial, 6 (Barcelona, 1977) (= Terç del Crestiá, chapters 350-397) [This popular work of Eximenis deals with the sins that marr Christian life, and with the challenges that man encounters during this life. All this should strengthen man’s desire to reach Paradise.]
5.Dotzén del Crestiá, ed. Lamberto Palmart (Valencia, 1484) (First four parts); Dotzé Llibre del Crestiá, Seconda part, volum primer, ed. Curt Wittlin, Arseni Pacheco, Jill Webster, Josep M. Pujol, Josefina Fíguls, Bernat Joan i August Bover, Obres de Francesc Eiximenis, 2 (Girona, 1986); Dotzé Llibre del Crestiá, Seconda part, volum segon, ed. Curt Wittlin, Arseni Pacheco, Jill Webster, Josep M. Pujol, Josefina Fíguls, Bernat Joan, Andreu Solé, Teresa Romaguera i Xavier Renedo, Obres de Eiximenis, 4 (Girona, 1987); Dotzè llibre del Crestià. Primera part. Volum Primer, ed. Xavier Renedo et al., Obres de Francesc Eiximenis, 1 (Girona: Universitat de Girona-Diputació de Girona, 2005). See also Paolo Evangelisti, Francesc Eiximenis. Il Dodicesimo Libro del Cristiano; capp. 139-152 e 193-197. Lo statuto della moneta negli scritti di un frate Minore del XIV sec., Rei nummariae scriptores, 1 (Trieste, 2013), Cf. also http://www/openstarts.units.it/dspace/handle/10077/9277. [The Dotzén del Crestiá, which contains 907 chapters, deals with the ways in which God draws man to Himself in the social life. Eximenis relates how God shows Himself in the wonders of creation (a beautiful city), and has created in man’s heart an image of the Divine City. Man is himself a well-ordered city, and reflects in himself the glories of Heaven. Yet, original sin creates in man a view of a criminal and diabolical city. As God has given man a natural inclination to live in society, society (or the communities in which man spends his life) should help man to obtain knowledge of the spiritual city, to become desirous of it, and help him with the means to deserve it.]
Some passages from individual books of El Crestiá can also be found in: Lo crestià (Selecció), ed. A. Hauf, Les millors obres de la literatura Catalana, 98 (Barcelona, 1983)

Llibre de les Dones: o.a. MSS Madrid, Nac. 1797; 1984; 4030 ff. 226-241 [Castro, no. 108, 221]; Barcelona, Bib. Universitaria 79; Barcelona, Bib. Central 461; Paris, BN Esp. 57; Chantilly, Instituto de Francia, 534; ACA, Canc., Pergamins. Fragments, n. 420. For manuscripts of the Castilian versions, see J. Massó y Torrents, 'Les obres de Fra Francesch Eximeniç (1340?-1409?) - Essaig d'una bibliografia', 641ff; I. Rodríguez, ‘Autores espirituales españoles en la edad media’, Repertorio de Historia de las Ciencias Eclesiasticas en España 1 (Siglos iii-xvi) (Salamanca, 1967), 264. For editions, see: Lo libre de las dones/Llibre de les dones (Tarragona, 1485/Barcelona: Juan Rosembach, 1495/Valladolid, 1542 [=Carro de las Donas, Spanish adaptation by an anonymous Franciscan at the behest of Pope Adrian VI; also includes insights of J.L. Vives. See on this adaptation: J. Fitzmaurice-Kelly, ‘Vives and the ‘Carro de las Donas’, Revue Hispanique 81/1 (1933), 530-544; J. Meseguer Fernández, ‘El traductor del ‘Carro de las donas’ de Francisco Eximénez, familiar y biógrafo de Adriano VI’, Hispania 19 (1959), 230-250)]; Lo libre de las dones, ed. Frank Naccarato & Curt Wittlin, et dir. Joan Coromines, 2 Vols, Biblioteca Torres Amat, 9-10 (Barcelona, 1981). Some extracts have appeared in the Bibliothèque de l’École des Chartes 46 (1885), 10-137. [The Llibre de les dones was written in 1396 and dedicated to the countess of Prades. In this work, Eiximenis deals with woman under five conditions: as child, young girl, spouse, widow, and as member of a religious community. He does not provide a very innovative view of woman (adhering to most common patriarchical Christian prejudices), but declares that woman by nature is pious, reserved, loving and gracious. The work has survived in many manuscripts, and at least two late fifteenth-century editions, the first of which already counts 396 chapters.]

Tractat de la Passio: a.o. MS Madrid, Biblioteca Nacional, 4327.

Scala Dei o tractat de contemplatió: a.o. MSS Madrid, Nac. 92 (15th cent) [Castro, Madrid, no. 9]; Barcelona, Bib. Universitaria 88 [21-2-16]; St. Petersburg, Hisp. Q-I-7; St. Petersburg, National Library Hisp. Q. I.7. The work was for instance edited as Scala Dei o tractat de contemplació (Barcelona: Diego Gumiel, 1494/Barcelona, 1501/Barcelona, 1523). Extracts of the Scala Dei and the Llibre de les Dones appeared under the title Confessionale in Valencia (1497, 1502, 1507, 1906). A partial modern Italian translation by Lazaro Iriarte has appeared in Mistici Francescani Secolo XIV, II (Assisi-Bologna, 1997), 1003-1040. [A relatively small manual of piety, dedicated to and destined for queen Mary of Aragon (Maria de Luna) and on top of that destined for all Christians. Probably composed in the early fifteenth century. Eiximenis wanted to probe the queen with a series of spiritual reflections that would enable her like steps of a ladder (inspired by the Jacobsladder, Gen, 28, 12 and the famous work of John Climacus) to climb up towards God. The first part of the work consists of a guide to stimulate piety and the virtues, organised in a series of ‘contemplations’ (on the seven beneficia of God, and how to live by dying justly and gain Paradise), amplified with considerations concerning the Pater Noster (the prayer par excellence to gain the friendship and help of Christ, explaining its parts in a catechistic fashion), litanies on the life and suffering of Christ and Mary (replete with a prayers), an explanation of the virtues of the Psalms in the Psalterium for the spiritual life, a range of contemplative and supplicatory prayers to Christ, a consideration of the things that should always be foremost in our thought, and the ways in which contemplative and active people can keep the heart fixed in good and advantageous meditations. In the context of these ‘contemplations’ and the additional considerations, this part also provides instructions for confession, penitence, alms giving, etc.. The second part of the work is a comprehensive contemplation manual, in which Eximenes describes three ways leading to perfection. This part is directly inspired by the Benjamin Major of Richard of St. Victor, the Theologia Mystica of Hugh of Balma, and De Triplici Via of Bonaventure, and is in actual fact mainly based on materials taken from his Llibres de les dones.]

Ars Praedicandi Populo: a.o. MSS Cracow, University Library Jagellon, 471 (AAA.I.8)ff. 466r-487r; Budapest, ELTE University Library, Cod. Lat. 73; BAV Ottob. Lat. 396. The Ars Praedicandi Populo was edited as: ‘L’ Ars praedicandi de Francesc Eiximenis', ed. P. Martí de Barcelona, in: Homenatge a Antoni Rubió i Lluch, Miscellània d’estudis literaris històriis I lingüístics, 3 Vols. (Barcelona, 1936) II, 4-340. Also published in: Analecta Sacra Tarraconensia 12 (1936), 304-340 (on the basis of the Cracow manuscript), and as Francesc Eiximenis, Art de predicació al poble, ed & trans. Xavier Renedo, Textos pedagògics, 47 (Vic: Eumo, 2009). It amounts to a preaching guide starting of as a commentary of chapter nine of the Regula Bullata. It seems to have survived in one manuscript only (see under manuscripts), and once was preceded with a series of sermons. Renedo (in his edition and also in his 2012 article (see below under literature) suggests that the work was composed at the latest by 1378. He also argues that the chapter de consiliis circa predicacionem is not written by Eiximenis himself and is rather an anonymous synthesis of topical arguments about preaching. For that reason, Renedo omitted this chapter in his critical edition. The Ars Praedicandi Populo contains a chaper on the art of memory, and this element is discussed more in depth in the studies of Kimberly Rivers, as well as in The Art of Memory in Late Medieval Central Europe (Czech Lands, Hungary, Poland), ed. Farkas Gábor Kiss et al. (Budapest-Paris: L'Harmattan, 2016), 109ff, in connection with other Franciscan and non-Franciscan ars memoriae texts

El `Tractat d'usura' de Francesc Eiximenis, ed. Josep Hernando i Delgado (Barcelona, 19??).

Llibre dels Angels: a.o. MSS Madrid, Nac. 4030 ff. 1-225v; Madrid, Nac. 62; Madrid, Nac. 73 [Castro, Madrid, no. 3, 7. 221]; El Escorial h. II. 13; El Escorial h. II. 16; El Escorial h. III. 21; Barcelona, Bib. Universitaria 86; Barcelona, Seminario 400; Barcelona, Archivo Capitular 30; Barcelona, Bib. Central 267; Barcelona, Bib. Central 342; Barcelona, Bib. Central 462; Ateneo, MS IV; Babra, Gerona, Seminario….; Paris, BN Esp. 38; Rome, Bib. Casanat. 1392;Turin, Bib. Naz. 1647; Cambridge, Trinity College 350. For manuscripts of the Castilian, French, an Latin versions, see also J. Massó y Torrents, 'Les obres de Fra Francesch Eximeniç (1340?-1409?) - Essaig d'una bibliografia', 616ff; I. Rodríguez, ‘Autores espirituales españoles en la edad media’, Repertorio de Historia de las Ciencias Eclesiasticas en España 1 (Siglos iii-xvi)(Salamanca, 1967), 263. For editions, see: Llibre dels angels (Barcelona: Juan Rosembach, 1494 [Catelan, cf. Archivo Ibero-Americano 19 (1923), 108-124]/Barcelona: Pere Miquel, 1494/Burgos, 1490 [Castilian]; De sant Miquel Arcàngel. El quint tractat del `Llibre dels àngels', ed. Curt Wittlin, Clàssics Curial, 15 (Barcelona, 1983); Libre dels àngels, ed. S. Gascon (Barcelona: Bellaterra, 1993); Il Libro degli Angeli, ed. Gabriella Zanoletti (Milan, 1999); Saint Michel Archange, trans & intro. Patrick Gifreu (Les Éditions de la Merci, 2015) [=Modern French edition of the fifth treatise]; A early French edition appeared as: Le livre des anges fait et compilé sur le livre de saint Denis, De triplici gerarchia, et sur les ditz de plusieurs docteurs devotz et contemplatifz, par frère François Dachimenis (Genève, 1478/Lyon, 1486/Paris, 1505 & 1518). A Flemish translation appeared in 1518, Brussels. [This book, written at Valencia in 1392, consists of five parts, respectively dealing with the greatness, the nature, the orders, the services, and the victories of angels, ending with those of St. Michael. The fourth part also deals with fallen angels. Eximenis emphasises that the angels are there to help and protect kings, cities and every Christian, and as such played a large rule in the diffusion of concept of the personal and communal guardian angel. Eximenis promotes devotion to angels. He uses many sources, and especially the works of Pseudo-Dionysius]

Vida de Jesucrist: a.o. MSS Valencia, Biblioteca Universitaria, 92-6-13; Madrid, Nac. 2801 [books VI-X]; 4187 [books VIII-IX] [Castro, 168, 241]. A French translation can be found in MS Paris Mazarine 927; Paris BN, etc. For more manuscripts (Catelan, Castilian, French, etc.), see J. Massó y Torrents, 'Les obres de Fra Francesch Eximeniç (1340?-1409?) - Essaig d'una bibliografia', 666ff; I. Rodríguez, ‘Autores espirituales españoles en la edad media’, Repertorio de Historia de las Ciencias Eclesiasticas en España 1 (Siglos iii-xvi) (Salamanca, 1967), 264. The work received a partial Castilian edition in 1496, which appeared in Granada. [The work amounts to a large biography of Christ in 691 chapters. It was written in 1397/1398 on request of Pedro de Artès, a familiarius of king Martin I of Aragon. Eximenis wrote the work for lay people. While respecting divine predestination, Eximenes gives a place to good works, and elaborates on the motherhood of Mary.]

Cercapou: a.o. MSS Barcelona, Bib. Central 1720 & 1804; Barcelona, Bib. Universitaria 2 & 148 [21-3-3]. For editions, see: Cercapou, ed. G.E. Sansone , 2 Vols. (Barcelona, 1957-1958) [A catechetical text, meant to facilitate the examination of one’s own conscience. The work , which is quite demanding, is inspired by Ludolph the Chartusian. The intended public is large, ranging from lay people, to monks, nuns, and secular priests.]

Liber Pastoralis/Pastorale: MSS Madrid, Nac. 444 ff. 1-77v [Castro, Madrid, n. 37]; Toulouse, Bibl. Munic. 293 (an. 1457); Barcelona, Bib. Central 463; Valencia, Bib. Metrololitana 261; Paris BN Lat. 3188; London, British Library Add. 17365; BAV Rossiniana 213; Milan, Ambrosiana H. 87 sup; Barcelona, Biblioteca Dalmases, 127. Two other mss still mentioned in old catalogues (Biblioteca de D. Antoni Agustín y Albanell, arquebisbe de Tarragona 1586 and Palma, Biblioteca Publica Espiscopal, sine sign.) seemingly are lost. The work was also issued in print: Pastorale (Barcelona: Pedro Posa/Pere Posa, 1495) [A Latin work, written on request of Michael Miracle (parish priest of Penáguila), and Hugh de Llupiá y Bages (bishop of Valencia). The text deals, in four parts and 167 chapters, with the clerical state, the episcopal dignity, the obligations of the pastor, his supernatural compensation and the glory he will receive in the afterlife. It has survived in many manuscripts.]

`Psalterium': a.o. MSS Madrid, Nac. 4286 ff. 1-113 [Catelan version. Cf. Castro, Madrid, n.249]; Barcelona, Biblioteca de Catalunya [=Bib. Central] 464; Barcelona, Biblioteca Dalmases, 125; Valencia, univ. 241; Valencia, Biblioteca Metropolitana 151; Paris, Bibliotheque Nationale, Esp. 45 [Catelan version]; Barcelona: Llibreria de D. Salvador Babra, sin. sign. For more manuscript information, see I. Rodríguez, ‘Autores espirituales españoles en la edad media’, Repertorio de Historia de las Ciencias Eclesiasticas en España 1 (Siglos iii-xvi) (Salamanca, 1967), 266. The work received a first imprint as Psalterium/Saltiri (Gerona: Diego de Gumiel, 1495) [Edition of the 1416 Catelan translation (by G. Fontana) of three or four treatises found in MS Barcelona Biblioteca de Catalunya 464 and elsewhere (see above). In the manuscripts, these treatises are called: De Laude Creatoris (Tractatus de Essentialibus in Divinis, on the Divine attributes) & Psalmi Poenitentiales; Sequitur Secundus Tractatus qui est de Vita et Excellentia Redemptoris; ubi fit Memoria de Ejus Matre Sanctissima et de Angelis et de Quibusdam Ei Quoquomodo Annexis; Incipit Tertius Tractatus: de Vita Hominis Viatoris. These treatises amount to series of very affective contemplative prayers, evoking a strong piety and love towards the suffering Christ, and including prayers on the name of Jesus] These texts received a new edition as: Psalterium alias Laudatorium Papae Benedicto XIII Dedicatum. Three Cycles of Contemplative Prayers by a Valencian Franciscan (...), ed. Curt Wittlin, PIMS Studies and Texts, 87 (Toronto, 1988).

Exposició dels psalms: a.o. MSS Madrid, Nac. 4286 ff. 114-148; Barcelona, Bib. Central 464; Paris BN Esp. 45. This work seems to go back to a Latin original, entitled Expositio in Psalmos Poenitentiales, to be found in MSS Barcelona, Biblioteca Dalmases, 125; Valencia, Biblioteca del convent de S. Francesc (whereabouts unknown?); Alcalà de Henares, Biblioteca del Collegi de S. Pere y S. Pau (wherabouts unknown?). It was printed as Expositio in Psalmos Poenitentiales(Gerona: Diego Gumiel, 1495).

Ramon Soler, Doctrina compendiosa. Francesc Eiximenis discutint ètica professional amb els jurats de València. Per un anònim, potse Ramon Soler, l’any 1396, ed. Curt Wittlin, Col.lecció bàsica, 9 (Paiporta: Editorial Denes, 2006). Review in Arxiu de Textos Catalans Antics 27 (2008), 587f.

Antologies: Prosa,ed. Xavier Renedo i Sergi Gascon, Tria de Clàssics, 8 (Barcelona, 1993/1996) [selection of texts]; Llibres, mestres i sermons. Antologia de textos, ed. David Guixeras & Xavier Renedo, Biblioteca Barcimo, 2 (Barcelona: Barcomo, 2005). See review in Arxiu de Textos Catalans Antics 27 (2008), 587-589. This same collection appeared in an English version as: Francesc Eiximenis, An Anthology, ed. Xavier Renedo & David Guixeras, trans. Robert D. Hughes (Barcelona: Editorial Barcino - Woodbridge Suffolk: Tamesis Books, 2008). Cf. reviws in Collectanea Franciscana 78 (2008), 704f & AFH 101 (2008), 628f.

Doctrina compendiosa de vivre justament (Barcelona, 1509); Doctrina compendiosa, ed. M. De Barcelona (Barcelona, 1929). This is probably a spurious ascription. For manuscript information, see I. Rodríguez, ‘Autores espirituales españoles en la edad media’, Repertorio de Historia de las Ciencias Eclesiasticas en España 1 (Siglos iii-xvi) (Salamanca, 1967), 267.

Tractat de la concepció de la Verge. Probably spurious.

Confesional: MS Barcelona Univ. 21-2-22  & ed. Valencia: N. Spindeler, 1497). Probably spurious.

De triplici statu mundi:MS El Escorial H. III. 24. Possibly spurious. See the study of Josep Perarnau i Espelt (2008) mentioned in the bibliography.

Summa theologica? Possibly to be identified with Lo Crestiá. see I. Rodríguez,‘Autores espirituales españoles en la edad media’, Repertorio de Historia de las Ciencias Eclesiasticas en España 1 (Siglos iii-xvi) (Salamanca, 1967), 267.

Exposicio de la Regla dels Frares Menors. Lost?

De religió. Lost?

Libre de virtuts. Lost?

De Pomo

>Compendium Animae. Lost?

Sermonaris. Lost?

Summa philosophica. Lost?

Testamentum: MS Escorial?

Opera Omnia. It is also worth while to visit http://www.antiblavers.org/galeria/thumbnails.php?album=14, which offers a large number of transcriptions based on manuscript and incunable versions of his works [last acessed 4 August 2022]

Omnibus/selected works: Francesc Eiximenis. An Anthology, ed. Xavier Renedo & Davis Guixeras, trans. Robert D. Hughes (Barcelona-Woodbridge: Barcino-Tamesis, 2008).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 448-449; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 291-293; LThK, 3rd ed. III, 1114-1115; LMA, III, 1760f; Jaume Massó y Torrents, ‘Les obres de Fra Francesch Eximeniç (c. 1340?-c. 1409?): essaig d’una bibliografia’, Anales de l’Institut d’Estudis Catalans 3 (1909-10), 588-596; J.H. Probst, ‘Francesch Eximeniç, ses idées politiques et sociales’,  Revue Hispanique 39 (1917), 1-82; Antonio de La Torre [y del Cerro], ‘Una noticia bibliográfica de fray Francesch Eximénez’, Almanaque las Provincias (Valencia) 38 (1917), 227-233; Andrés Ivars, ‘El escritor Fr. Francisco Eximénez en Valencia (1383-1408)’, AIA 14 (1920), 76-104; 15 (1921), 289-331; 19 (1923), 359-398; M. de Barcelona, 'Nous Manuscrits de Fra. Francesc Eximeniç', Estudios Franciscanos 36 (1925), 449-452; P. Bohigas, `Prediccions i profecies en les obres de Fra Francesc Eiximenis', Franciscalia (Barcelona, 1928), 30ff; P. Martí de Barcelona, ‘Fra Francesc Eiximenis, O.M. (c. 1340-1409): la seva vida, els seus escrits, la seva personalitat literària’, Estudios Franciscanos 40 (1928), 437-500; Pou y Marti, Visionarios, 349-69; J. Puig y Cadafalch, ‘Idees tèoriques sobre urbanisme en el segle xiv: un fragment d’Eiximenis’, Estudis Universitaris Catalans 21 (1936), 1-9; J.H. Probst, `Die ethischen und sozialen Ideen des Katalanischen Franziskaners Eiximenis', W & W, 3 (1938), 79-84; Estud. Franciscanos, 62 (1961), 411-432; J. Monfrin, ‘La Bibliothèque de Francesc Eiximenis (1409)’, Bibliothèque d’Humanisme et Renaissance 29 (1967), 447-484; J.A. Maravall, 'Franciscanismo, burguesia y mentalidad precapitalista. La obra de Eiximenis', in: La corona de Aragón en el siglo XIV. VIII Congreso de Historia de la Corona de Aragón, 2 Vols. (Valencia, 1969), 285-306; Jaume Massó i Torrents, `Les obres de fra Francesch Eiximeniç (1340?-1409?). Essaig d'una bibliografia', Anuari de l'Institut d'Estudis Catalans, 3 (1909-1910), 588-692 [reprinted in: Studia bibliographica, Estudis sobre Francesc Eiximenis, I. ed. Emili Grahit et al. (Gerona, 1991); Use together with: David J. Viera, Bibiografia anotata de la vida i obra de Eiximenis (Barcelona, 1980); Nolasque d’El Molar, ‘Eximenis (Eiximenis, Ximénez; François)’, DSpir IV, 1950-1955; M.J. Peláez, `Eximenis y la sociedad ecclesiástica de su tiempo', Estudios Franciscanos,78 (1977), 455ff.; David J. Viera, ‘Influjó el Llibre de les dones de Francesc Eiximenis en la De institutione foeminae Christianae de Luis Vives?’, Boletín de la Sociedad Castellonense de Cultura 54 (1978), 145-155; David J. Viera, `Manuscritos eiximenianos no catalogados por J. Massó Torrents', Estudios Franciscanos, 80 (1979), 157-165; Manuel J. Peláez, ‘La ley, la justicia, la liberdad política en el pensamiento jurídico de Francesc de Eiximenis, OFM (Agustinianismo político, franciscanismo canónico y ‘ius comune’)’, Estudios Franciscanos 80 (1979), 157-165; J. Berg Sobré, ‘Eiximenis, Isabel de Villena and some fifteenth century catalan illustrations of their works’, in: Actes del Primer Col.loqui d'Estudis Catalans a Nord-Amèrica (Urbana, 30 de març-1 d'abril de 1978) (Barcelona: Publ. d'Abadia de Montserrat, 1979), 303-314; David J. Viera, ‘El ‘Llibre de les dones’ de Francesc Eiximenis y el ‘Corbacho’ del Arcipreste de Talavera, influencia directa, indirecta o fuente comunes?’, Estudios Franciscanos 81 (1980); D.S. Viera, Bibliografía anotada de la vida i obra de Eximenis (Barcelona, 1980); J. Perarnau, `Documents i precisions entorn de Eximenis (c.1330-1409)', Arxiu de Textos Catalans Antics (Barcelona, 1982), 191-215; Vila Soledad, La ciudad de Eiximenis : un proyecto teórico de urbanismo en el siglo XIV (Valencia: Diputación de Valencia, 1984); David J. Viera, `Más sobre manoscritos, incunables y ediciones rares de la obra de Francesc Eiximenis', Archivio Ibero-Americano, 47 (1987), 57-62; C. Guardiola Alcover, `Juan de Gales, Cataluña y Eximenis', Antonianum, 64 (1989), 330-365; El escritor fr. Francisco Eiximénez en Valencia (1383-1408). Recopilación de los escritos publicados por el padre Andrés Ivars en la Revista `Archivo Ibero-Americano' sobre Francesc Eiximenis y su obra escrita en Valencia, ed. Pedro Santonia (Benissa, 1989); Antonianum, 64 (1989); L. Cervera Vera, Francisco Eiximenis y la sociedad urbana ideal (Madrid: Swan editorial, 1989); M. Aurell, `Eschatologie, spiritualité et politique dans la confédération catalano-aragonaise (1282-1412)', Cahiers de Fanjeaux, 27 (1992), 191-235; M.J. Péláez, Estudios de historia del pensiamento político y jurídico catalán e italiano (Barcelona, 1993), 37-80,81-107, 109-129; Boll. Soc. Castel. Cultura, 69/4 (1993), 441-459; Iberia and the Mediterranean World. Festschrift Burns, 322-344; Finestrelles, 6 (1994), 189-204; Marc B. Escolà, `Sobre la teoria del poder en el tractat de Francesc Eiximenis: regiment de prínceps', Finestrelles, 6 (1994), 189-204; Sergi Gascón Urís, `Camps d'estudi en Eiximenis', in: Miscellanea Colón, 2, Estudis de Llenguai Literatura Catalanes 32 (Barcelona, 1994), 25-29; La réligion civique à l'époque médiévale et moderne (Chrétienté et Islam), ed. A. Vauchez, Collection de l'Ecole Française de Rome 213 (Rome, 1995), 135-152; Carmen Clausell Nácher, `Una obra de espiritualidad franciscana del siglo XVI: el anonimo `Caro de las Donas' ', Bol. Soc. Castell. Cultura 71 (1995), 81-94 [reworking of Eiximenis's Llibre de les dones]; Curt Wittlin, De la traducció literal a la creació literària. Estudis filològics i literaris sobre textos antics catalan i valencians, Biblioteca Sanchis Guarner 34 (Barcelona, 1995), 81-101; Carmen Clausell, ‘Frencesc Eiximenis en Castilla I: Del ‘Llibre de les donnes’ al ‘Carro de las donas’’, Boletín de la Real Academica de Buenas Letras de Barcelona 45 (1995-1996), 439-464; C. Clausell Nácher, `El P. Carmona, OFM, confesor de Adriano VI y probable traductor del Llibre de les Dones de Francesc Eiximenis', AFH, 89 (1996), 287-305; D.J. Viera, `Francesc Eiximenis's dissension with the Royal House of Aragon', Journal of Medieval History 22 (1996), 249-261; Carmen Clausell Nácher, `El P. Carmona, confesor de Adriano VI y probable traductor del `Llibre de les dones' de Francesc Eiximenis', AFH 89 (1996), 287-305; J.O. Puig, ‘El concepte de participacío en el pensament clàssic: l’aportació de la teoria eiximeniana de la ciutat, la comunitat i la cosapública’, in: Actes del II Congrés Català de Sociologia. Volum I. (Barcelona, 1996), 193-312; Manuel M.J. Peláez, ‘La sociabilité dans la pensée politique de l’évêque d’Elne Francesc Eiximenis’, Provence Historique 47:187 (January-March, 1997), 259-270 [n.b. the article itself is in Spanish]; M.J. Peláez & M.E. Gómez Rojo, ‘El pacifismo y la tolerancia en el pensamiento social y politico de Francesc Eiximenis’, in: VIII. Jahrestagung der Reincke-Gesellschaft (Toledo 15.-20. V. 1997): Toleranz und Intoleranz im Mittelalter, Wodam Greifswalder Beiträge zum Mittelalter, 74 = Jahrbücher der Reincke-Gesellschaft Ser. IV, 8 (1997), 73-81; Sergi Gascon Uris, ‘L’astrònom Pere Gilbert en les obres d’Eiximenis’, Boletín de la Real Academia de Buenas Letras de Barcelona 46 (1997-1998), 389-396; J. Perarnau i Espelt, ‘Un paràgraf del Primier de crestià de Francesc Eiximenis inspirat en el De Mysterio cymbalorum d’Arnaude Vilanova’, Arxiu Text. Catal. Ant. 17 (1998), 507-510; M.N. Munsuri Rosado & R. Ferrer Navarro, ‘Francesc Eiximenis: algunos aspectos de su espiritualidad’, Anal. Valent. 24 (1998), 379-386; M.T. Ferrer Mallol, ‘Frontera, convivencia y proselitismo entre cristianos y moros en los textos de Francesc Eiximenis y de San Vicente Ferrer’, in: Pensamiento medieval hispano: Homenaje a Horacio Santiago-Otero, ed. J.M. Soto Rábanos (Madrid, 1998), 1579-1600; J. Puig Montado, ‘Francesc Eiximeniç y la tradición antimusulmana peninsular’, in: Pensamiento medieval hispano: Homenaje a Horacio Santiago-Otero,ed. J.M. Soto Rábanos (Madrid, 1998), 1551-1577; Isaac Vázquez Janeiro, ‘El pensamiento hispano-franciscano medieval en la historiografia recente’, in: Pensamiento medieval hispano: Homenaje a Horacio Santiago-Otero, ed. J.M. Soto Rábanos (Madrid, 1998), 1143-1173; Manuel J. Pelaez, ‘La magie et sa repression dans la pensée politique et sociale de Francesc Eiximenis et de Saint Vincent Ferrier’, in: Magie et illusion au Moyen Age,Senefiance, 42 (Aix-en-Provence, 1999), 441-451; Manuel J. Pelaez Albendea, ‘Noblesse et culture aristocratique dans la pensée de Francesc Eiximenis (XIVe siècle), de Jeroni de Merola (XVIe siècle) et de Marco Antonio Savelli (XVIIe siècle)’, Études Médiévales 1 (1999), 331-339; Manuel J. Peláez, ‘Jueces. Abogados y notarios en el pensamiento de Francesc Eiximenis’, in: Juges et Criminels. Études en hommage a Renée Martinage, ed. Serge Dauchy& Véronique Demats-Sion, I[Ancien Régime (ser. II, s.a.)], 10-15; Manuel J. Peláez Albendea, ‘Notas sobre el Derecho Canónico y las fuentes eclesiásticas en el pensamiento de Francesc Eiximenis’, An. Estud. Med. 29 (1999), 835-842; Josep-Antoni Ysern i Lagarda, ‘Notes sobre la creativitat literària de Francesc Eiximenis en l’ús d’exemple’, Estudis de Llengua i Literatura Catalanes 39 (1999), 5-37; Patricia Zambrana Moral & María E. Gómez Rojo, ‘La noción de tiranía como forma de gobierno y abuso de poder en dos textos jurídicos: las Partidas y el “Dotzè del crestià” de Eiximenis’, in: El Territori i les seves institucions històriques. Actes de les jornades d’estudi commemoratives del 650è aniversari de la incorporació definitiva del marge dret del riu Ebre a Catalunya. Ascó 28, 29 i 30 de novembre de 1997, ed. Josep Serrano Daura, Estudis, 20 (Barcelona, Fundació Noguera, 1999) II, 933-947; Kimberly Rivers, ‘Memory and medieval preaching: Mnemonic advice in the Ars Praedicandi of Francesc Eiximenis (ca.1327-1409)’, Viator 30 (1999), ),253-284; Barry Taylor, ‘The Fables of Eiximenis: Norm and Abnormality’, Modern Language Review 94:2 (1999), 409-414; David J. Viera, ‘The Rabbi Moises and the Primer del Crestià of Francesc Eiximenis’, Medieval Encounters 5,2 (1999), 184-197; Curt Wittlin, ‘Prophezeiungen in den Werken von Francesc Eiximenis: Ihr Einfluss auf Missionare in Südamerica und Rebellen in Spanien’, in: Dulce et decorum est philologiam colere. Festschrift für Dietrich Briesemeister zu seinem 65. Geburtstag, ed. Sybille Grosse& Axel Schönberger (Berlin: Domus Editoria Europeae, 1999), 793-812; Eusebi Ayensa I Prat, ‘‘Lipot’: un préstec grec en l’obra de Francesc Eiximenis’, Boletín de la Real Academía  de Buenas Letras de Barcelona 47 (1999-2000), 377-382; Curt Wittlin, ‘Francesc Eiximenis i les seves fonts’, Llengua i literatura 11 (2000), 41-108; Josep Ignasi Saranyana & Francisco Cardona-Vidal, ‘Sobre el imaginario femenino bajomedieval: Ramon Llull vs. Francesc Eiximenis’, Nuevo Mundo (Buenos Aires) 1 (2000), 341-370; David J. Viera, ‘Francesc Eiximenis’s concept of the good king’, Medieval Perspectives 15,1 (2000), 130-141 (concerning the Dotzè del Crestià; royal authority came from God through the papacy and existed solely as an accord between king and his people); Manuel J. Pelaez, ‘La beauté et la laideur dans la pensée de l’évêque d’Elne, Francesc Eiximenis’,in: Le Beau et le laid au Moyen Age, Senefiance 43 (Aix-en-Provence, 2000), 413-420; David J. Virta & Jordi Piqué-Angordans, ‘Eiximenis, Fra Dolcino and the ‘Malvat hom’’, Antonianum 76 (2001), 729-746; Jacques Monfrin, ‘La bibliothèque de Francesc Eiximenis (1409)’, in: Idem, Etudes de philologie romane, Publications Romanes et Françaises, 230 (Geneva: Droz, 2001), 603-647; Sadurni Martí, ‘Les cartes autògrafes de Francesc Eiximenis’, Estudi general 22 (2002), 235-249; Manuel J.Peláez, ‘Saint-Jean-Baptiste, le Précurseur, dans les oevres de Francesc Eiximenis, évêque d’Elne’, in: Jean-Baptiste: Le précurseur au Moyen Age. Actes du 26e colloque du CUERMA, 22-23-24 février 2001, Senefiance, 48 (Aix-en-Provence: CUERMA, 2002), 167-173; Xavier Renedo Puig, ‘Eiximenis i el bon ús del vi’, Estudi general 22 (2002), 251-277; Paolo Evangelisti, ‘I ‘pauperes Christi’ e i linguaggi dominativi. I francescani come protagonisti della testualità politica e dell’organizzazione del consenso nel bassomedioevo (Gilbert de Tournai, Paolino da Venezia, Francesco Eiximenis)’, in:La propaganda politica. Atti del XXXVIII Convegno storico internazionale. Todi, 14-17 ottobre 2001 (Spoleto: Centro italiano di studi sull’alto medioevo, 2002), 315-392; Jorge Garcia Lopez, ‘Francesc Eiximenis en la Guerra dels Segadors’, Estudi general 22 (2002), 421-443; David J. Viera,‘Uthred of Boldon, O.S.B., professor of Francesc Eiximenis, O.F.M.’, Studia monastica 45:1 (2003), 53-60; Paolo Evangelisti, ‘Credere nel mercato, credere nella res publica: la comunità catalano-aragonese nelle proposte e nell’azione politica di un esponente de francescanesimo mediterraneo: Francesc Eiximenis’, Annuario de estudios medievales 33:1 (2003), 69-117; José-Luis Martín, La mujer y el caballero: estudio y traducción de los textos de Francesc Eiximenis (Barcelona: Edicions Universitat de Barcelona, 2003); Josep Perarnau Espelt, ‘Un nou bifoli del Llibre de les dones de Francesc Eizimenis (ACA, Canc., Pergamins. Fragments, n. 420)’, Arxiu de textos catalans antics 22 (2003), 269-308; David J. Viera & Jordi Piqué-Angordans, ‘Francesc Eiximenis (c. 1330-1409) i la Guerra dels Cent Anys’, Estud Llengua Liter. Catal. 46-47 (2003-2004), 11-121; David J. Viera, ‘The Evolution of Francesc Eiximenis’s Attitudes Towards Judaism’, in: Friars and Jews in the Middle Ages and Renaissance, ed. Steven J. McMichael & Susan E. Myers, The Medieval Franciscans, 2 (Leiden-Boston, 2004), 147-160; Lluís Brines I Garcia, La Filosofia Social i Política de Francesc Eiximenis (Editorial Nova edició, 2004) [Reissued with some changes in various articles published in Estudios Franciscanos107 (2007) & 108 (2008); Wolfram Aichinger, ‘Sinne und Geschlecht bei Francesc Eiximenis’, Mediaevistik17 (2004), 7-23 [Discusses the distinctions between the exterior and interior senses of men and women in Eiximenis’ Libre de les dones]; David J. Viera, ‘Modifications in the exempla and narrations of Francesc Eiximenis’, Hispanófila 140 (2004), 1-8; Albert G. Hauf, ‘La huella de Ubertino de Casale en el prerasmismo hispánico: el caso de Francesc Eiximenis, O.F.M.’, in: Actes del X Congrés Internacional de l’Associació Hispànica de Literatura Medieval, ed. Rafael Alemany et al, (Alacant: Institut Interuniversitari de Filologia Valenciana, 2005), 93-135; Jaume de Puig I Oliver, ‘La ‘Vida de Crist’ de Francesc Eiximenis i el ‘Flos Sanctorum; Castellá’, Revista Catalana de Teologia 30 (2005), 91-116; Carmen Clausell Nácher, ‘La pervivencia del tractat de contemplació de Francesc Eiximenis, O.F.M., en la Castilla de los siglos XV y XVI’, in: El Franciscanismo en La península Ibérica. Balance y perspectivas. I Congreso Internacional, Madrid, 22-27  de septiembre de 2003, ed. María del Mar Graña Cid (Barcelona: C.B.G. Editora, 2005), 445-458; Curt Witlin, ‘Eiximenis i la creença dels cerlitans que ‘caprei es salvarà. Dotze, 123, Pastorale, 36, Vida de Jesucrist, 4/57’, in: La cultura catalana en projecció de futur. Homenatge a Josep Massot i Muntaner, ed. Germà Cilón, Tomás Martínez Romero & Maria Lilar Perea (Castelló de la Plana, 2004), 495-515; Albert G. Hauf, ‘Del sermó oral al sermó secrit. La ‘Vita Christi’ de fra Francesc Eiximenis com a glosssa evangèlica’, in: La cultura catalana en projecció de futur. Homenatge a Josep Massot i Muntaner, ed. Germà Cilón, Tomás Martínez Romero & Maria Lilar Perea (Castelló de la Plana, 2004), 243-289; Josep Perarnau, ‘Le edizioni dei testi degli autori del Basso Medioevo con particolare riferimento a quelle di autori catalani Arnau de Vilanova, Ramon Llull, Nicolau Eimeric, Francesc Eiximenis’, in: Bilan et perspectives des Études médiévales (1993-1998). Euroconference (Barcelona, 8-12 juin 1999), Actes du IIe Congrès Européen d’Études Médiévales, ed. Jacqueline Hamesse, Textes et Études du Moyen Age, 22 (Turnhout: Brepols, 2004), 429-433; Paolo Evangelisti, I Francescani e la costruzione di uno Stato. Linguaggi politici, valori identitari, progetti di governo in area catalano-aragonese, Fonte e ricerche, 20 (Padua: Editrici Francescane, 2006) [a.o. with reference to Fidenzio da Padova, Ramon Llul, Francesc Eiximenis, Joan Eixemeno and Matteo d’Agrigento]; Lluís Brines i Garcia, ‘La filosofia social i politica de Francesc Eiximenis’, Estudios Franciscanos 107 (2006), 41-232, 303-495 [also published as a book: La filosofia social i politica de Francesc Eiximenis (Sevilla: Novaedició, Grupo Nacional de Editores, 2004)]; Tomàs Martínez Romero, ‘El germen d’un volum antològic Eiximenià sobre comportament civic?’, Arxiu de Textos Catalans Antics 25 (2006), 507-514; Xavier Renedo Puig, ‘El arte de la memoria en la ‘Ars praedicandi populo’ de Francesc Eiximenis’, in: Los Franciscanos Conventuales en España, 701-714; Carmen Clausell Nácher, ‘Las fuentes espirituales del Libro V del ‘Carro de las Donas’, in: Los Franciscanos Conventuales en España, 815-823; Jean-Pierre Barraque, ‘Le prince chez Francesc Eiximenis’, in: Minorités juives, pouvoirs, littérature politique em péninsula ibérique, France et Italie au Moyen Âge. Études offerts à Beatrice Leroy, ed. Jean-Pierre Barraque & Veronique Lamazou-Duplan (Biarritz: Atlantica, 2006), 443-456; Robert E. Lerner, ‘Eiximenis i la tradició profetica’, Llengua i Literatura 17 (2006), 7-27; Nuria Boveda, Francesc Eiximenis ou la difficile redemption de la chair, Licentiate Thesis, 2 Vols. (Toulouse: Institut Catholique, Faculté de Théologie, 2007); Josep Brugada Guriérez-Rave & Josefina Guillén Sánchez, ‘Francesc Eiximenis a Oxford’, Annals de l’Institut d’Estudis Giromins 48 (2007), 47-82; Paolo Evangelisti, ‘Identità comunitaria, pubblica prosperità e mercato nel linguaggio e nell'azione politica di due esponenti minoriti del Mediterraneo occidentale: Francesc Eiximenis e Matteo d’Agrigento (XIV-XVs.)’, In: I Francescani e la politica. Atti del Convegno internazionale di studio, Palermo 3-7 Dicembre 2002, Tomi I-II, ed. Alessandro Musco (Palermo: Officina di Studi Medievali 2007), 387-413; Lluís Brines I Garcia, ‘La Filosofia Social i Política de Francesc Eiximenis (3a part)’, Estudios Franciscanos 108: 442 (2007), 41-134, 279-420; Josep Hernando i Delgado, ‘Obres de Francesc Eiximenis en Biblioteques Privades de la Barcelona del segle XV’, Arxiu de Textos Catalans Antics 26 (Barcelona, 2007), 385-568; Joan Requesens i Piquer, ‘Hug de Balma (s. XIII) en català (s. XV): la seva ‘Theologia mystica’ en el ‘Tractat de contemplació’ de Francesc Eiximenis i edició del Pròleg traduït’, Arxiu de Textos Catalans Antics 26 (2007), 569-615; M. Bukala, ‘Enterprise Ethics, ‘Management Ethics’, and Work Ethics. Less Examined Aspects of ‘Oeconomica Medievalia’. Previous Research and New Questions’, Studia Antyczne i Mediewistyczne 5 (2007), 185-205; Xavier Renedo, ‘Eiximenis, els exemples i l’art de riure’, in: Actes del tretzè Col·loqui internacional de llengua i literatura catalanes, Universitat de Girona, 8-13 de setembre de 2003, ed. Sadurní Martí & Miriam Cabré (L'Abadia de Montserrat, 2007), 7-34; Curt Wittlin, ‘És veritat que Francesc Eiximenis ‘inventava autors, títols de llibres i noms de reis i d’altres persones’ i que patia d’uma ‘ingenuïdat i credulitat sense límits?’, in: Actes del tretzè Col·loqui internacional de llengua i literatura catalanes, Universitat de Girona, 8-13 de setembre de 2003, ed. Sadurní Martí & Miriam Cabré (L'Abadia de Montserrat, 2007), 35-55; Carmen Clausell Nàcher, ‘La tradició textual del ‘Llibre de les dones’, in: Actes del tretzè Col·loqui internacional de llengua i literatura catalanes, Universitat de Girona, 8-13 de setembre de 2003, ed. Sadurní Martí & Miriam Cabré (L'Abadia de Montserrat, 2007), 200-212; Sergi Gascón Urís, ‘El ms. B-71 de l’Arxiu Històric de la Ciutat de Barcelona i el ms. 4539 de la Biblioteca de Catalunya: dos nous còdex del ‘Llibre dels àngels’ d’Eiximenis’, in: Actes del tretzè Col·loqui internacional de llengua i literatura catalanes, Universitat de Girona, 8-13 de setembre de 2003, ed. Sadurní Martí & Miriam Cabré (L'Abadia de Montserrat, 2007), 247-261; David Guixeras, ‘El prolèg general del ‘Crestià’ de Francesc Eiximenis: models i objectivs’, in: Actes del tretzè Col·loqui internacional de llengua i literatura catalanes, Universitat de Girona, 8-13 de setembre de 2003, ed. Sadurní Martí & Miriam Cabré (L'Abadia de Montserrat, 2007), 263-275; Jordi Lorca, ‘Gil de Roma en el tractat de la guerra de Francesc Eiximenis’, in: Actes del tretzè Col·loqui internacional de llengua i literatura catalanes, Universitat de Girona, 8-13 de setembre de 2003, ed. Sadurní Martí & Miriam Cabré (L'Abadia de Montserrat, 2007), 277-286; Montserrat Piera, ‘‘No és al món malícia sobre malícia de fembra’. Vicis corruptes i malalties al ‘Llibre de les dones’ de Francesc Eiximenis’, in: Actes del tretzè Col·loqui internacional de llengua i literatura catalanes, Universitat de Girona, 8-13 de setembre de 2003, ed. Sadurní Martí & Miriam Cabré (L'Abadia de Montserrat, 2007), 311-322; Raquel Rojas Fernández, ‘Varia fortuna de la obra de Francesc Eiximenis: las traducciones castellanas y el manuscritto de las Reales Descanzas de Madrid’, in: Actes del tretzè Col·loqui internacional de llengua i literatura catalanes, Universitat de Girona, 8-13 de setembre de 2003, ed. Sadurní Martí & Miriam Cabré (L'Abadia de Montserrat, 2007), 363-378; M. Bukala, ‘Enterprise Ethics. ‘Management Ethics’, and Work Ethics. Less examined aspects of ‘Oeconomica Medievalia’. Previous research and new questions’, Studia Antyczne i Mediewistyczne 5 (2007), 185-205 [also on Francesc Eiximenis]; Clàsics valencians multilingües, ed. Vincent Martines Peres et al., Universitas Philologica et Historica, 11:2 (Alcoi: Editorial Marfil, 2007); David J. Viera & Jordi Piqué-Angordans, ‘L’estil en l’obra de Francesc Eiximenis. Estudi diacrònic’, in: Actes del tretzè Col·loqui internacional de llengua i literatura catalanes, Universitat de Girona, 8-13 de setembre de 2003, ed. Sadurní Martí & Miriam Cabré (L'Abadia de Montserrat, 2007), 437-444; Paul Payan, ‘Famille du Christ et pastorale familiale dans la ‘Vita Christi’ de Francesc Eiximenis’, in: Famille et parenté dans la vie religieuse du midi, XIIe-XVe siècle, =Cahiers de Fanjeaux 43 (Privat, 2008), 189-207; Xavier Renedo, ‘De l’éducation des filles (et des épouses) aux mères comme éducatrices des enfants selon Francesc Eiximenis’, in: Famille et parenté dans la vie religieuse du midi, XIIe-XVe siècle, =Cahiers de Fanjeaux 43 (Privat, 2008), 209-240; Josep Perarnau i Espelt, ‘El ‘De triplici statu mundi’ no és de Francesc Eiximenis’, Arxiu de textos catalans antics (2008), 45-86; Jean-Pierre Barraque, Les idées politiques de Francesc Eiximenis’, Le Moyen Age 114 (2008), 531-556; Joan Molina Figueras, ‘Francesc Eiximenis et les images de la ville idéale dans la couronne d’Aragon’, in: Les élites lettrées au moyen âge. Modèles et circulation des savoirs dans la Méditerranée occidentale (XIIe-XVe s.), Actes de séminaires du CHREMMO (Montpellier: Presses universitaires de la Méditerranée, 2008), 75-109; Paolo Evangelisti, ‘Il valore di Cristo. L’autocomprehensione della comunità politica in Francesc Eiximenis’, Enrahonar 42 (2009), 65-90; Paolo Evangelisti, ‘Contract and Theft: two Legal Principles Fundamental to the civilitas and res publica in the Political Writings of Francesc Eiximenis, Franciscan Friar’, Franciscan Studies 67 (2009), 405-426; Jaume de Puig i Oliver, Catàleg dels manuscrits de les obres de Francesc Eiximenis, O.F.M., conservats en biblioteques públiques. Primera part: Obres originals en caval/1’, Arxiu de Textos Catalans Antics 28 (2009), 455-612; Carmen Cortés Pacheco, ‘El tirano y la tiranía en el pensamiento político pactista de Francesc Eiximenis’, in: El pensamiento político en la Edad Media, ed. Pero Roche Arnas (Madrid, 2010), 379-390; María Asenjo González, "Si·s volia conservar en sa bona fortuna': la sociedad perfecta, el buen gobierno la ciudad idea según la tesis de Francsc Eiximenis', in:Medievo utópico : sueños, ideales y utopías en el imaginario medieval (Madrid: Sílex, 2011); Xavier Renedo Puig, 'Notes sobre la datació del Dotzè del Crestià de Francesc Eiximenis', in: Annals de l'Institut d'Estudis Gironins 52 (2011) [=Misel.lània d'homenatge a Gabriel Roura i Güibas] (2011),207-224; El saber i les llengües vernacles a l’època de Llull i Eiximenis/Knowledge and Vernacular Languages in the Age of Llull and Eiximenis, ed. Anna Alberni, Lola Badia, Lluís Cifuentes & Alexander Fidora, Estudis ICREA sobre vernacularització (Barcelona 2012); Bert Roest, “Ne Effluat in Multiloquium Et Habeatur Honerosus’: The Art of Preaching in the Franciscan Tradition’, in: Franciscans and Preaching. Every Miracle from the Beginning of the World Came about through Words, ed. Timothy Johnson, The Medieval Franciscans, 7 (Leiden-Boston: Brill, 2012), 399-403; Xavier Renedo, ‘Tres notes sobre l’Ars predicandi populo de Francesc Eiximenis (autoria, datació i contingut)’, in: La predicación medieval: sermones cristianos, judíos e islámicos en el Mediterráneo / Medieval Preaching: Christian, Jewish and Islamic Sermons in the Mediterranean, ed. Linda G. Jones, = Anuario de Estudios Medievales 42/1 (2012), 1-300 (there pp. 253-271); Catàleg dels manuscrits de les obres de Francesc Eiximenis, OFM, conservats en bibliotheques publiques, volum I: Descripció dels manuscrits, Corpus Scriptorum Cataloniae. Series D: Subsidia, 2 (Barcelona: Institut d’Estudis Catalans-Facultat de Teologia de Catalunya, 2012). Review in CF 82 (2012), 794-795; I francescani e le scienze. Atti del XXXIX Convegno internazionale di studio. Assisi, 6-8 ottobre 2011, Convegni S.I.S.F, XXXIX, n.s. 22 (Spoleto: Centro Italiano di Studi sull’Alto Medioevo, 2012), esp. 281-308 [cf. review in Il Santo 53:3 (2013), 490-495]; Pilar Gispet Saüch, ‘Una traducció llatina del primer capítol del Primer del Crestià de Francesc Eiximenis’, in: Miscellània Albert Hauf, Estudis de llengua i literatura catalanes, 62, 63, 64 & 66, 4 Vols. (Barcelonam 2011-2013) II, 5-16; Xavier Renedo Puig, ‘Eiximenis, Alfonso IV, Pedro I de Portugal y sus vasallos’, in: Mirabilia. Revista Eletrônica de História Antiga e Medieval 15 (2012) [http://dialnet.unirioja.es/descarga/articulo/4218374.pdf]; Bernardo Bayona Aznar, ‘Las lealtades de Francesc Eiximenis (1328?-1409) en el Cisma y su doctrina del poder’, in: Doctrinas y relaciones de poder en el Cisma de Occidente y en la época conciliar(1378-1449), ed. José Antônio de Camargo Rodrigues de Souza & Bernardo Bayona Aznar (Zaragoza, 2013), 103-146; Paolo Evangelisti, Francesc Eiximenis. Il Dodicesimo Libro del Cristiano; capp. 139-152 e 193-197. Lo statuto della moneta negli scritti di un frate Minore del XIV sec., Rei nummariae scriptores, 1 (Trieste, 2013); Paolo Evangelisti, ‘Ad invicem participancium. Un modello di cittadinanza proposto da Francesc Eiximenis, frate francescano’, Mélanges de l'Ecole française de Rome. Moyen Âge 125: 2 (2013) [http://mefrm.revues.org/1466]; Jill Rosemary Webster, ‘Reflexions sobre Francesc Eiximenis: crític social, moralista, predicador, reformador o framenor senzill i devot?’, Acta historica et archaeologica mediaevalia 31 (2014), 337-348 [http://www.raco.cat/index.php/ActaHistorica/article/view/278235/366022]; B. Bayona Aznar, ‘El papel de la donatio Constantini en el pensamiento de Francesc Eiximenis’, Itinerarium 59:206 (2013), 267-286; Xavier Renedo, ‘La vida conjugal segons Francesc Eiximenis’, Mot so Razo ? (?), 7-20; Xavier Renedo Puig, ‘El llenguatge sexual i la vergonya femenina segons Francesc Eiximenis’, Scripta. Revista internacional de literatura i cultura medieval i moderna 3 (2014), 164-177; Blai Josep Server, ‘‘Batalla e guerra permeten los drets’: La guerra medieval en el Dotzè del Crestià de Francesc Eiximenis’, in: La guerra en la Edad Media: Fuentes y metodología, nuevas perspectivas, difusión y sociedad actual; Actas del II Congreso Internacional de Jóvenes Medievalistas Ciudad de Cáceres; Cáceres (España) del 24 al 25 de octubre de 2013 (Belo Horizonte, 2014), 65-89 [http://media.wix.com/ugd/3fdd18_420a134b0bd4423ca44a9df8f23245de.pdf]; Lluís Brines i García, ‘Tendèndies de pensament franciscà en Francesc Eiximenis’, Estudios Franciscanos 115: 456 (January-August 2014), 1-34; Clément Lenoble, ‘Monnaie, valeur et citoyenneté chez Olivi et Eiximenis. ‘Moralisation de l'économie’ ou ‘économie politique’ médiévale?’, Médiévales 68 (2015), 161-180; Chiara Mancinelli, ‘La influencia del ‘Tratado sobre contratos’ de Olivi en el ‘Tractat de avaricia’ de Eiximenis: un ejemplo de circulación de la moral económica en el mediterráneo’, in: Tra il Tirreno e Gibilterra. Un Mediterraneo iberico?, ed. Luciano Gallinari & Flocel Sabaté Curull, 2 Vols. (Cagliari, 2015) I, 99-135; Nuria Silleras-Fernandez, Chariots of Ladies: Francesc Eiximenis and the Court Culture of Medieval and Early Modern Iberia (Ithaca, NY: Cornell University Press, 2015); Francesc Eiximenis (c.1330-1409): el context i Fobra d'un gran pensador cátala medieval: Actes de les jornades celebrades a Barcelona els dies 16 i 17 de desembre de 2009, ed. Antonio Riera Melis (Barcelona, 2015) [Contains: Antonio Riera Melis, ‘Considéracions preliminars: Francesc Eiximenis (c. 1330-1409): el context, l’obra i els manuscrits’, 9-34; Martía Teresa Ferrer i Mallol, ‘La projecció exterior de la Corona catalano-aragonesa a la segona meitat del segle XIV’, 37-78; Flocel Sabaté Curull, ‘El temps de Francesc Eiximenis. Els estructures économiques, socials i politiques de la Corona d’Aragó a la segona meitat del segle XIV’, 79-166; Enric Guinot Rodríguez, ‘La societal valenciana en temps de Francesc Eiximenis (1383-1408)’, 167-186; Xavier Renedo Puig, ‘Lo Crestià: una introdúccio’, 189-232; Salvador Giner, ‘Els orígens del républicanisme: Lo régiment de la cosa publica’, 233-242; Josep Hernando Delgado, ‘El tractat sobre la usura’, 243-266; Teresa-María Vinyoles Vidal & Mireia Comas, ‘Lo libre de les dones’, 267-288; Curt J. Wittlin, ‘El Psalterium, un llibre per a papes, reis i bisbes’, 289-304; Jaume de Puig Oliver, ‘Els manuscrits: Notes sobre els manuscrits de l'obra de Francesc Eiximenis’, 307-316]; Dominique de Courcelles, ‘Le Libre de les dones de Francesc Eiximenis: la femme et la paix en Catalogne au 14e siècle’, E-Spania 20 (2015) [http://e-spania.revues.org/24294]; Agustí Boadas Llavat, ‘Seny y rauxa en Ramon Llull y Francesc Eiximenis’, Revista española de filosofía medieval 22 (2015), 43-52; Lluís Ramon Ferrer, ‘El transcoro de la Catedral de Valencia. Una contextualización del discurso visual a partir del Crestià de Francesc Eiximenis’, Ars Longa 24 (2015), 37-51; Paola Evangelisti, ‘Construir una identidad: Francesc Eiximenis y una idea europea de ‘civilitas’’, in: La construcció d’identitats imaginades: literatura medieval i ideologia, ed. Julián Acebrón Ruiz, Isabel Grifoll & Flocel Sabaté Curull, Flocel, Verum et pulchrum medium aevum, 10 (Lleida, 2015), 125-166; Bernardo Bayuona Aznar, ‘La "venenosa" donación de Constantino según Francesc Eiximenis’, in: De Natura: la naturaleza en la Edad Media, ed. José Luís Fuertes Herreros & Angel Poncela González, Textos e estudos de filosofia medieval, 8, 2 Vols. (Ribeirão: Ediçoes Húmus, 2015) I, 265-276; Chiara Mancinelli, 'Teoría y praxis: Francesc Eiximenis y el convento del Santo Espíritu, pensar en la economía y administrar los conventos', Archivo Ibero-Americano 75:280 (2015),5-45; Xavier Renedo Puig, ‘Idees i prejudicis d'Eiximenis sobre la poesia’, in: Studia medievalia Curt Wittlin dicata = Mediaeval Studies in Honour Curt Wittlin = Estudis Medievals en homenatge a Curt Wittlin, ed. Lola Badia, Emili Casanova & Albert Hauf (Alicant: Institut Interuniversitari de Filologia Valenciana, 2015), 301-322; Mario Ascheri, 'Eiximenis, un grande comunicatore: non solo sulla moneta', Mélanges de l'Ecole française de Rome. Moyen Âge 128:2 (2016) [http://mefrm.revues.org/3224 ]; Xavier Renedo Puig, 'Trois références à Pèire Joan Oliu dans le Premier del Crestià de Francesc Eiximenis', Oliviana 5 (2016) [http://oliviana.revues.org/833 ]; Paolo Evangelisti, 'La moneta, istituzione comunitaria e leva dello sviluppo della res publica. Il Dodicesimo libro del cristiano di Francesc Eiximenis', Mélanges de l'Ecole française de Rome. Moyen Âge 128:2 (2016) [http://mefrm.revues.org/3203 ]; Shelley E. Roff, 'A Fourteenth-Century View on Urbanism: Francesch Eiximenis and Urban Planning in the Crown of Aragon', in: Medieval urban planning: the monastery and beyond, ed. Mickey Abel (Newcastle-upon-Tyne: Cambridge Scholars Publishing, 2017), 174-195; Victor Farías Zurita, ' ''Sutzura e viltat carnal': The Place of Sin and Lust in the Treatises of the Franciscan Francesc Eiximenis (ca. 1400)', in: The Friars and their Influence in Medieval Spain, ed. Francisco Garcia-Serrano (Amsterdam: Amsterdam University Press, 2018), 221-246; Rozalia Sasor, 'El concepto de la guerra justa en el 'Dotze' de Francesc Eiximenis', Studia Iberystyczne 17 (2018), 211-224; Lluís Brines i Garcia, Biografia documentada de Francesc Eiximenism OFM (Valencia: Gasco, 2018). Study with edition of much unpublished materials and valuable remarks on existing editions]. Short notice in Archivum Fratrum Historicum 112:1-2 (2019), 418-420.

 

 

 

 

Franciscus Esquevio (Francisco Esquevio, fl. 16th cent.?)

OFM. Spanish friar. Member of the Santiago province.

works

Suma de Casos de Conciencia. ?

Tratadillo Preparatorio para ayudar a bien morir. ?

literature

Jacobo de Castro, Primera parte de el Arbol chronologico de la Santa provincia de Santiago (Salamanca: Francisco Garcia Onorato y San Miguel, 1722), 117; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 381.

 

 

 

 

Franciscus Esquina (Francisco Esquina, d. 1663)

OFM. Spanish friar from Sevilla. Traveled to Guatemala in 1646. Active as a preacher both in Spain and in Guatemala & Chiapa. He died on 29 November 1663.

works

Sermones Latini et Poemata Sacra.

Oficio (...)de Ntro Seráfico Doctor San Buenaventura.

literature

A Bio-Bibliography of Franciscan Authors in Colonial Central America, ed. Eleanor B. Adams (Washington D.C.: Academy of American Franciscan History, 1953), 31.

 

 

 

 

Franciscus Estapoll (Francisco Estapoll, 1641-1718)

OFM. Spanish Observant friar from Palma de Majorca. Took the habit in the San Francisco de Asis friary of Palma at the age of 15 in 1656. Became a lector of philosophy and theology and a professor of theology with definite Scotist leanings at the newly erected University of Majorca. He died in the San Francisco de Asis friary on April 19, 1718 at the age of 77. Several of his lectures and treatises were prepared for publication, but his death prevented this from going through. Manuscript copies of his works were kept in the convent library and later would have made it into the provincial public library of Majorca.

works

De lógica et metaphísica

De philosophia in libros de Coelo et mundo et anima

In primum Sententiarum secundum Scotum

In secundum et tertium Sententiarum (...)

literature

Biblioteca de Autores Baleares, ed. Joaquin María Bover (Palma: P.J. Gelabert, 1868) I, 269 (no. 380).

 

 

 

 

Franciscus Everaerts (Franciscus Everardus/François Everaerts/Franciscus Everard, fl. 16th cent.)

OFM. Belgian (Flemish) friar. Preacher and guardian of the Bruges friary after the reconquest of that town by the Duke of Parma. Known for his collaboration with Cornelis Adriaensz in his anti-Protestant preaching. He apparently wrote a large number of sermons and anti-heretical texts, yet only one of these is known by name.

works

Historia septem fratrum Machabaeorum concionibus explanata. The whereabouts of this collection needs to be ascertained.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 381; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 252; Servais Dirks, Histoire littéraire et bibliographique des Frères Mineurs de l'Observance de St.-François en Belgique et dans les Pays-Bas (Antwerp, 1885), 112.

 

 

 

 

Franciscus Fabritius Tettamanzi (Francesco Fabrizio Tettamanzi/Fabrizio Tettamanzi, fl. first half 17th cent.)

OFM. Italian Observant friar from Milan. Preacher and musical specialist.

works

Breve metodo per apprendere fondatamente e con facilità il canto fermo. Diviso in tre libri, nel primo si pongono brevemente le Regole del medesimo canto con il modo di praticarle; nel secondo il modo di cantare l'ordo canoniche; nel terzo si pone l'officio in canto di tutta la settimana santa (Milan: Federico Agnelli, 1636/Milan: Beniamino Sittori, 1765). In any case the 1765 edition is accessible via the digital collections of the Biblioteca Nazionale Vittorio Emanuele in Rome, the British Library and via Google Books.

literature

Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 234.

 

 

 

 

Franciscus Faunus (Francisco Fauno da Canthiano, fl. early 17th cent.)

OFMConv. Italian friar from the Urbino region. Preacher from the 1610s onwards. He reached the magisterium theologie in 1622 Known to have preached in Venice.

works

Monile, o Corona di quindeci Rose, nelle quali si tratta per modo di discorso dei Misteri Gaudiosi, Dolorosi, e Gloriosi di Maria, e del suo dolcissimo figliuolo (Venice: Francesco Baba, 1622/Venice: Francesco Baba, 1626). The 1626 edition is accessible via the Bayerische Staatsbibliothek and via Google Books. The work can also be found in the Mercury NGA Library, Rare BX2163 .F38 1626

literature

Giovanni Franchini, Bibliosofia e memorie letterarie di scrittori Francescani conventuali Ch'hanno scritto dopo 'Anno 1585 (Modena: Eredi Soliani Stampatori, 1693), 236; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franiscana I, 382; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 252.

 

 

 

 

Franciscus Fabrianensis (Francesco Venimbeni, 02-09 1251, Fabriano - 22-04, 1322,Fabriano) beatus

OM. Italian friar from Fabriano in the March of Ancona. Born in Fabriano on 2 September 1251 as son of (the medical doctor) Compagno Venimbeni and Marguerita di Federico. Entered the order on 29 September 1267. During his noviciate, he received permission to visit Assisi, in order to earn the Porziuncola indulgence. In Assisi, he met friar Leo and got acquainted with the latter’s reminiscences of Francis. After his priest ordination, Franciscus de Fabriano embarked on a career as popular preacher. After his appointment as guardian of the new S. Francesco convent in Fabriano (in 1316 and again between 1318 and 1321), he used his family inheritance to collect manuscripts, and to firmly establish the Fabriano convent library. During his service as guardian, the Fabriano convent hosted the provincial chapter (1319). After his death, on 22 April, 1322, Francesco’s grave site in the S. Francesco convent of Fabriano became a cult site. In 1334, Francesco’ nephew Domenico di Bonaventura Festi, devoted a vita to him. This saint’live was copied in 1547 (by friar Dominico di Mariano Cresci), and reworked in 1620 (by G.A. Caldori). In 1339, his remains were found intact, which enhanced his cult. Francesco Venimbeni da Fabriano finally was officially beatified on the first of April 1775 (cf. Processus cultus B. Francisci Venimbeni of 1774 in MS Fabriano Archivio Com. 144). Until 1962, his feast figured on the Franciscan liturgical calendar (22 April). Thereafter, a local commemoration was maintained, and he remained on the calendar of the Conventuals. To Francesco Venimbeni da Fabriano are attributed several sermons, an Ars Predicandi (lost?), a Repertorium Ecclesiasticum (?), and (securely) a Chronicon. The latter work - a miscellaneous collection of historical and autobiographical notes, a description of the Porziuncola indulgence, a list of general ministers, and several poems (such as a lamentation - O Lugubre Ecclesiae Planctus - on the death of Bonaventura de Bagnoregio) -probably survived intact until 1866. Thereafter, only fragments of the work (the autograph manuscript Fabriano Bibl. Com. 121) remained. To him should not be ascribed De Veritate et Excellentia Indulgentiae (an ascription made by Wadding and several later bibliographers).

works

Chronicon: MS Fabriano Bibl. Com. 121. See also G. Pagnani, 'Frammenti della Cronaca del B. Francesco Venimbeni da Fabriano.' Archivum Franciscanum Historicum. 52 (1959) 153-177.

Repertorium Ecclesiasticum (check authenticity!): MS Fabriano, Bibl. Com. 121 [an exempla-collection derived from a Liber de VII Donis (maybe the Tractatus of Etienne of Bourbon)]

Sermones (check authenticity!): MS Fabriano Bibl. Com. 121

Fratris Francisci Bartholi de Assisio tractatus de Indulgentia S. Mariae de Portiuncula, nunc primum integre edidit Paul Sabatier. Accedunt varia documenta inter quae duo sancti Francisci Assisiensis opuscula hucusque inedita et dissertatio de operibus Fr. Mariani de Florentia, quae a pluribus saeculis delituerant nunc autem feliciter inventa (Paris: Fischbacher, 1900). Spurious?

literature

Wadding, Annales III, 278-280, IV, 309-311, 453-454, V, 131-132, VI, 426-435; Wadding, Scriptores 80; AASS April III, 88-94 [=Vita et miraculis B. Patris Francisci de Fabriano by Bonaventura Festi. Cf. BHL no. 3137]; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 382; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 252 & (ed. 1908) I, 267-268; L. Tasso, Vita del B. Francesco Venimbeni da Fabriano (Fabriano,1893); Miscellanea Francescana 5 (1896), 179-191; M. Faloci-Pulignani, ‘Gli storici dell’Indulgenza della Porziuncola’, Miscellanea Francescana10 (1906), 69-72; Zawart, 289; Martyrologium Franciscanum (Quaracchi, 1939), 151; A. Talamonti, Cronistoria dei Fratri Minori della provincia Lauretana delle Marche, III (Sassoferrato, 1941), 74-75 & passim; Jacques Cambell, ‘François de Fabriano’, DSpir V, 1035-1037; Bibliotheca SanctorumV, 1155-1156; P. Péano, ‘François de Fabriano’, Dict. d'Hist. et de Géogr. Eccl. XVIII (Paris, 1977), 717-718; Robert Brentano, ‘The Chronicle of Francesco Venimbeni da Fabriano’, in: Idem, Bishops, Saints, and Historians: Studies in the Ecclesiastical History of Medieval Britain and Italy, ed. William L. North, Variorum Collected Studies Series, 898 (Aldershot & Burlington: Ashgate, 2008) [published earlier in Memoirs of the American Academy in Rome 48 (2003), 159-170]; Luca Marcelli, ‘Sanctus Franciscus novellus: l'immagine delle origini nella cronaca, nell'agiografia e nel culto di Francesco Venimbeni’, in: Le origini e la loro immagine: momenti di storia del Francescanesimo nelle Marche: Atti del Convegno di studi, Fabriano, Oratorio della Carità, 24 ottobre 2009, ed. Francesca Bartolacci, Picenum Seraphicum, 28 (Jesi: Casa Editrice 'Terra dei fioretti', 2010), 71-97.

 

 

 

 

Franciscus Fauré (François Fauré/François Le Fauré, 1612-1687)

OFM. French friar. Preacher at the French royal court and bishop of Amiens. Born on 8 November 1612 at Sainte-Quitière (Angoulème diocese) as the son of Jean Faure (governor of Mirebeau) and Gabrielle Martin. He entered the Franciscans in his adolescence, and after his education became lector of philosophy in the Angoulême friary. Subsequently provincial minister, Magister theologiae at Paris and preacher of Queen Anne of Austria. By royal decree he was appointed Bishop of Glandèves in March 1651 yet two years later he was transferred at royal request to the See of Amiens. As bishop he remained closely connected with the crown. He died in Paris on Sunday 11 May, 1687. His heart was buried in the Franciscan church of Paris, whereas the remainder of his body was buried in the John the Baptist chapel of Amiens Cathedral.

works

Oraison funèbres d'Anne d'Autriche.

Harangue funèbre du duc de Coligny (Paris: Prouveray, 1649).

Réponse à la harangue du R.P. Chartroux.

La vérité toute nue.

L'esprit de paix (Paris: semée par la ville de Paris, 1652). Accessible via the Bibliothèque Municipale/Médiathèque de Lyon and via Google Books.

Louis le Grand. Panegyrique (Paris: François Muguet, 1680). Accessible via the Bibliothèque Municipale/Médiathèque de Lyon and via Google Books.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 382; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 252-253; Pierre Amable Floquet, Etudes sur la Vie de Bossuet Jusqu'a son Entree en Fonctions en Qualité de Précepteur du Dauphin, 121, 217, 475f., 493.

 

 

 

 

Franciscus Faxardo (Francisco Fajardo, fl. early 17th cent.)

OFM. Spanish friar. Member of the Castile province. Lector, preacher at the royal court, consultant for the inquisition and confessor of the Clarissan Descalzas Reales monastery in Madrid.

works

Práctico exercicio de virtudes. Su author el M.R.P.M. Francisco Fajardo (...), ed. Juan Picazo (Alcala, 1730/Madrid: Francisco López, 1802). Both editions are present in Madrid, Biblioteca Nacional (signatures 7-12104 & 2-68806).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 382; Francisco Aguilar Piñal, Bibliografía de autores españoles del siglo XVIII III, 250.

 

 

 

 

Franciscus Felix de Molina (Francisco Félix de Molina, 1592-1650)

OFM. Spanish Observant friar. Born in Madrid. Became lector of theology at the University of Alcalá. Two times, he was active as guardien of the San Diego convent. Besides, he acted as definitor of the Castilian province. He is known for several Scotist metaphysical works.

works

Opus philosophicum (c. 1640): MS Madrid, Bibl. Nac. 7744

Compendia fidei, spei, charitatis et gratiae in via Scoti. Edita Compluti an. 1640 in conventu S. Marie a Iessu, ordinis Minorum: MS Madrid, Bibl. Nac. 7744

De Verbi divini incarnatione (c. 1636): MS Madrid Bibl. Nac. 8080

Tentativae Complutensis tomus prior, in quo subtilis doctoris Joannis Duns Scoti mens accuratissime elucidatur (...) Hos complectitur tractatus: De fine ultimo et de beatitudine; de actibus humanis; de bonitate et malitia; de conscientia; de habitibus; de virtutibus in communi (Alcalá: Antonio Vázquez, 1642). Present in the Universidad Complutense de Madrid and available via Google Books.

Tentativae Complutensis. Tomus posterior, in duas divisas partes. in quo subtilis doctoris Joannis Duns Scoti mens accuratissime elucidatur, comprobatur, defenditur; neque minori studio ac diligentia Angelici Doctoris doctrina exponitur atque explanatur. (Alcalá: María Fernández, 1645). Present in the Universidad Complutense de Madrid and available via Google Books

Tentativae Complutensis tomus posterior. Secunda pars. (...) Haec secunda pars complectitur tractatus de gratia, justificatione et merito (Alcalá: María Fernández, 1645). Present in the Universidad Complutense de Madrid and available via Google Books

Primum principium Complutense. In quo vera et germana subtilis Doctoris Ioannis Duns Scoti mens, quam accuratissime explanatur, adducitur, parique studio ac vigilantia Angelici (...) D. Thomae doctrina proponitur et exponitur clare (...) (Alcalá, María Fernández, 1646; Alcalá: Tip. de la Universidad, 1659). Present in the Universidad Complutense de Madrid and available via Google Books (the 1646 edition. It does not always appear in Google Books with a title search, more often when searching with the author name Francisco Félix).

De divini Verbi Incarnatione tractatus singularis, ad mentem doctoris Subtilis, cura ac diligentia P. Aegidii Nuble additus, auctoris discipuli (...) (Paris: Iacobus Quesnel, 1651). Present in the Biblioteca Nazionale Centrale Vitt. Emanuele in Rome and accessible via Google Books (title search, does not always show up with author search). According to Sbaralea, there also exist several manuscript copies of a version of this text.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 382-383; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 253; AIA 35 (1932), 538-541; AIA 15 (1955), 340; Manuel de Castro, ‘Notas de biobibliografía franciscana’, AIA 28 (1968), 179-181; Castro (1973), 361-362, 372; AIA 28 (1979), 122; José Simón Díaz, Bibliografía de la literatura hispánica, 11 Vols. (Madrid, 1960-1976) X, nos. 408-412; Manuel de Castro, Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 114 (no. 301).

 

 

 

 

Franciscus Feltrensis (Francesco da Feltre/Francesco Canali, fl. late 15th-early 16th cent.)

OMObs. Italian Observant friar. Friend and socius of Bernardino da Feltre between 1483 and 1494. He kept a diary with much information on the preaching of Bernardino and other issues related to the Franciscan Observant world in Italy, and which was avidly used by later biographers of Bernardino da Feltre (such as Bernardino Guslino). He also would have been involved with the correction of the Roman Breviary, resulting in a new Venetian edition (1518), yet that needs additional checking.

works

Diario/Giornale di viaggio. Lost?

Breviarium Romanum (Venice, 1518). The author would have finished the correction of this work by 1513, and it was published in 1518.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 383; Collectanea Franciscana 7 (1937), 426.

 

 

 

 

Franciscus Fernandez (Francisco Fernández, fl. first half 17th cent.)

OFM. Spanish friar. Spiritual author.

works

Guía de la vida espiritual (Paris, 1643).

literature

Julio Cejador y Frauca, Historia de la lengua y literatura castellana (Época de Felipe IV o de Lope y Calderón) V (Madrid, 1916), 183.

 

 

 

 

Franciscus Ferriz (Francisco Ferriz, d. 1631)

OFM. Spanish friar from Zaragoza. lector jubilatus and guardian of the Santa María de Jesús friary in his home town and provincial minister of the Aragon province in 1629. he died on 5 May 1631.

works

Compendio y resumen de la oración mental (Zaragoza: Juan de la Naja & Quartanet, 1624).

Respuesta dada por el P. Fr. Francisco a la consulta del ciudad de Zaragoza (a consult on the closing of the town brothels).

Oracion fúnebre en las exequias (...) Cardenal Gabriel de Trejo y Paniagua (Murcia: Luis Beros, 1630).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 383; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 253; Félix de Latassa, Bibliotecas antigua y nueva de escritores aragoneses I (1884), 515.

 

 

 

 

Franciscus Feuardent (Franciscus Feuardentius/François Feuardent/Franciscus Feuerardent, 1539-1610)

OFM. French friar. Born at Coutances (Normandy). Entered the Franciscan order in 1559 after studies at schools in Bauyeux. Was ordained priest in 1561. Doctor in theology at the university of Paris in 1576. Taught at the Grand Couvent and in the university. Vehement anticalvinist preacher and one of the most prominent spokesmen of the Catholic Ligue. Guardian of Paris friary between 1590-1593. Thereafter he retired to Bayeux, where he continued to collect books. Eventually he died in Paris (or Bayeux) in 1610. In the course of his life, he produced an enormous number of works: sermons, polemical works, patristic studies as well as exegetical works (including a new edition of the Vulgate, the Glossa ordinaria and Nicholas of Lyra's Postilla Litteralis), and edited texts for the Bibliotheca Veterum Patrum.

works

Divi Irenaei Lugdunensis, episcopi & martyris, Adversus Valentini, & similium gnosticorum haereses, libri quinque. Jam tertiò diligenti editorum codicum collatione, vetustissimi etiam magnaeque fidei manuscripti codicis (Paris, 1575)/Sancti Irenæi ... Detectionis et eversionis falso cognominatæ agnitionis, seu Contra hæreses libri quinque. : Post Francisci Feuardentii et Joannis Ernesti Grabe recensionem castigati denuo ad MSS. codices Romanos, Gallicanos & Anglicanos, necnon ad antiquiores editiones... (Paris: Typis & sumptibus Joannis Baptistæ Coignard, 1710). The 1575 edition is available via Google Books. Feuardent was a co-editor of this work.

Beati Ildephonsi archiepiscopi Toletani de virginitate Mariae liber (...), ed. François Feuardent (Paris: Sebastien Nivel, 1576). Available via Google Books.

Michaelis Pselli Dialogus de energia seu operatione daemonum translatus a Petro Marrello (Paris, 1577). Feurardent wrote an introduction to this work and provided annotations,

Alphonsi a Castro (...) Opera omnia duobus tomis comprehensa : (...) Accessit appendix, ad libros contra haereses (...) authore f. Francisco Fevardentio (Paris: Apud Sebastianum Niuellium, 1578).

Liber Ruth (...) commentariis explicatus: quibus ea copiosè traduntur, quae ad historiam, fideique Christianae, ac morum rationem pertinent (...) (Paris: Sebastien Nivel, 1582/Paris: Sebastien Nivel, 1585/Antwerp, 1585). Available via Google Books.

In librum Esther commentarii, concionibus Christianis accommodati (...) (Paris, 1585/Cologne: Birckmann, 1594/Cologne: Birckmann, 1595). In any case the 1595 edition is available via Google Books and the Österreichische Nationalbibliothek in Vienna.

Stanislaw Sokolowski, Censura orientalis ecclesiae. De praecipuis nostri seculi haereticorum Dogmatibus (...), ed. François Feuardent (Paris: Arnold Sittart, 1584). Available via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek Munich and via Google Books.

Sept dialogues, ausquels sont examinez cent soixante & quatorze erreurs des Calvinistes, partie contra la tres-saincte Trinité & unité de Dieu en commun, partie contre chacune des trois persones en particulier (Paris: Sebastien Nivelle, 1585). Accessible via the Biblioteca Nazionale Centrale Vitt. Emanuele in Rome and via Google Books.

Semaine premiere des dialogues auxquels sont examinees et refutees 174 erreurs des Calvinistes (Paris, 1585).

D. Pauli apost. epistola ad Philomenem, commentariis ac variorum locorum communium diligenti copiosaque tractatione explicata, & Christianis concionibus accommodata(...) (Cologne: Gosuinus Cholinus, 1587). Available via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek Munich and via Google Books.

Biblia Sacra, cum glossa ordinaria (...) et postillâ Nicolai Lyrani, Additionibus Pauli Burgensis, ac Matthias Thoryngi (...), ed. François Feuardent, 6 Vols. (Paris, 1590). Several volumes available via Gallica, University Library Ghent, Google Books and the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek Munich.

R.P. fr. Francisci Feu-Ardentii, ordinis f. minorum (...) Dialogi septem quibus ducenti calvinianorum gravissimi errores perspicuè refellentur & solidè confutantur (...) (Cologne: Birckmann, 1594). Available via the digital collections of the University Library of Ghent and via Google Books.

In Jonam Prophetam Commentarii, es veterum patrum Hebraeorum, Graecorum, & Latinorum scriptis collecti, & Christianis Mysteriis, ac concionibus accommodati (...) (Cologne: Henricus Falckenburg, 1595). Available via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek Munich and via Google Books (creative search, does not always appear).

In B. Iudae Epistolam catholicam, qua cum veterum, tum novorum Haeresiarchum mores, fraudes, scelera, blasphemie, graphicè describuntur, & refellentur. Commentarii; Christianis concionibus accomodati; & locorum aliquot communium uberiore tractatione locupletati (...) (Cologne: Henricus Falckenburg, 1595). Available via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek Munich and via Google Books.

Seconde semaine des dialogues auxquels (...) sont pareillement examinées et fonfutées 465 erreurs des hérétiques Calvinistes (Paris, 1598).

Divi Jacobi epistola, christianorum iustos ac integros mores exprimens oratione. Commentariis, ac variorum locorum communium diligenti tractatione explicata, & Christianis concionibus accommodata (...) (Paris: Guillaume de la Nove, 1599). Available via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek Munich and via Google Books.

Commentarius in Epistolam ad Romanos (Paris, 1599).

Epistola prima d. Petri, apostolorum principis, summa christianae religionis mysteria breviter & absolutè complectens: Commentariis, ac variorum locorum communium tractatione, explicata (...) (Paris: Sebastien Nivel, 1600). Available via the Biblioteca Casanata, Rome, and via Google Books.

Epistola Secunda D. Petri, Apostolorum principis, precipua fidei Christianae sacramenta, praesertim novissimi saeculi periculosa tempora describens. Commentariis, ac multorum locorum communium disquisitione, exposita (...) (Paris: Sebastien Nivel, 1601). Available via Google Books.

Examen des confessions, prières, sacremens et catéchisme des calvinistes, avec réfutation de la response d'un ministre (...) par F. François Feu-Ardent, (...) Seconde édition (...) (G. de La Noue, 1601).

Entremangeries et guerres ministrales. C'est a dire contradictions, iniures, condemnations, & execrations mutuelles des Ministres & Predicans de ce siecle. Responces modestes et Chrestiennes aux aphorismes (...) (Caen, 1601/Paris: Tite Haran, 1601). The 1601 Paris edition is available via the digital collections of the University Library of Ghent and via Google Books.

Divins opuscules, et exercices spirituels. du tres saint pere Efrem, archidiacre d'Edesse en Mesopotamie: escrits par ledit Autheur l'an trois cens cinquante, en langue Syriaque: & en mesme temps tournez en Grec: puis en Latin par plusieurs autheurs: maintenant mis en nostre langue Françoise, Avec un excellent Sermon de S. Cyril Alexandrin (...). Plus, une Responce aux lettres & questions d'un Calviniste, toucnant l'Unnocence, Virginité, Excellence, & Invocation de la glorieuse Vierge Marie, Mere de Dieu. Par F. François DFeu-ardent (...) Troisiesme edition augmentee (Paris: Claude Chappelet, 1602).

Entremangeries et guerres ministrales. C'est a dire haines, contradictions, accusations, condamnations, maledictions, excommunications, fureurs & furies des Ministres de ce siecle, les uns contre les autres, touchant les principaux fondemens de la foy, & religion Chrestienne (...) Troisiesme edition augmentee (Paris: Claude Chappelet, 1604). The 1604 edition is available via Google Books and via the University Library of Lausanne.

Theomachia Calvinistica sedecim libris profligata, quibus mille et quadringenti hujus sectae novissimae errores diligenter excutiuntur et refelluntur (Paris: Sebastien Nivel, 1604/1621/Cologne: Choin, 1629). Partially based on the Semaine premiere, the Seconde semaine and the Entremangeries. The 1604 edition is available via the digital collections of http://www.europeana.eu and via Google Books. The 1629 is in any case available via Google Books.

Evangelica Planeqve Divina Christi Dei Et Domini, Ac Sanctissimi Praecursoris eius, Conceptionis & Nativitatis historia, septem & viginti Homiliis per Adventum explicata (...) (Paris: Claude Chappelet, 1605). Available via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek Munich and via Google Books.

Super duo S. Lucae prima capita, in quibus Christi Dei et Domini ac S. Praecursoris historia septem et viginti homiliis per Adventum explicantur (Paris: Claude Chappelet, 1605).

Beati Job Patriarchae, prophetae et martyris historia viginti et quinque homiliis per Adventum Domini explicata (Paris: Claude Chappelet, 1606). Available via Google Books and via the Bibliothèque Municipale de Lyon.

Ad Collegii Mazarinaei professores, sub Musarum nomine. Invitatorium carmen (...) (Paris: François Muguet, 1688).This edition is available via Google Books and via the Bibliothèque Municipale de Lyon.

To be continued (esp. concerning works that apparently never reached the printing press. See for an initial listing Juan de San Antonio and Sbaralea).

literature

Wadding, Scriptores, 80f; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 383-386; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 253 & (ed. 1908) I, 268; Dict. Théol. Cath., 5, 2262-2265; D. Franses, 'Franciscus Feuerardent (d. 1610) en de patrologie', Collectanea Franciscana Neerlandica 1 (1927), 285-298; H. Dedieu, `la littérature de controverse', AFH, 80 (1987), 91;

 

 

 

 

Franciscus Fichet (François Fichet, fl. 1635)

OFM. Belgian (or French?) friar. Apparently active in the Southern Low Countries.

works

Exercises spirituelles pour gagner la grâce de Dieu (Lyon, 1622). This needs to be checked.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 386; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 253; Servais Dirks, Histoire littéraire et bibliographique des Frères mineurs de l'Observance de St-François en Belgique et dans les Pays-Bas, 180, 233 [check!]

 

 

 

 

Franciscus Figueroa (Francisco Figueroa, fl. late 16th cent.)

Probably from the Jaen region in Spain, who took the habit either in the Granada province or after his arrival in Guatemala. He served as a missionary and priest in a number of pueblos until his death in 1632.

works

Una descripción de la fundación de esta provincia, y varones excelentes que habián florecido en ella, hasta el año de 1583. This work was sent to the central offices of the Franciscan order in Rome in 1583. A Latin translation was published in Francisco Gonzaga, De Origine Seraphicae Religionis Franciscanae (Rome, 1587/1603), 1327-1335. Copies of the work circulating in Guatemala were used by Franciscan chroniclers as Vázquez.

Sermón de gracias a Nuestra Señora del Coro por la feliz celebración del capitulo provincial (Guatemala, 1721).

literature

Francisco Vázquez, Crónica de la Provincia del Santísimo Nombre de Jesús de Guatemala, 2nd Ed., Bibliotea “Goathemala”, 14-17, 4 Vols (Guatemala, 1937-1944) III, 289; Colección de documentos inéditos para la historia de España (Madrid, 1842.) Volume 100, pp. 492-502; A Bio-Bibliography of Franciscan Authors in Colonial Central America, ed. Eleanor B. Adams (Washington D.C.: Academy of American Franciscan History, 1953), 32.

 

 

 

 

Franciscus Filigellus (Francesco Filigelli da Asciano, d. 1608)

OFMConv. Italian friar from Asciano (Tuscany) with literary interests. Known for his (unfinished) Italian verse translation of Bartolomeo da Pisa (da Rininico)'s De Conformitate.

works

Le Conformità di S. Francesco à Christo Signor Nostro. This Italian verse translation was never completed, due to his death in September 1608, and apparently never issued?

literature

Giovanni Franchini, Bibliosofia e memorie letterarie di scrittori Francescani conventuali, 236-237; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 386; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 253-254.

 

 

 

 

Franciscus Forma (Francisco Forma, fl. first half 17th cent.)

OFM. Spanish (possibly Catalan) friar with geographical interests.

works

Nueva Descripción de Cataluña, i sus seis Condados con Mapas (1643). We have as yet not been able to find this work.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 387; Antonio de León Pinel, Epitome de la bibliotheca oriental, y occidental, nautica, y geografica III, 1447.

 

 

 

 

Franciscus Fournier (François Fournier, 1752-1818)

OFMCap. French friar. Provincial minister.

literature

Christian Schweizer, ‘Fournier, François’, Dictionnaire historique de la Suisse V, 115.

 

 

 

 

Franciscus Francinus (Francisco Francin, f. first half 17th cent.)

TOR. Spanish (Aragonese) regular tertiary with strong inclinations towards passion devotion. Apparently active in Italy.

works

Passio Christi meditata, sive expensa, oblata Devotioni Christianae (Rome: Francesco Moneta, 1641).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 387; Félix de Latassa y Ortín, Bibliotecas antigua y nueva de escritores aragoneses I, 534.

 

 

 

 

Franciscus Frangipanis (Francesco Frangipani, f. first half 16th cent.)

OFM. Italian (Dalmatian) friar. Respected theologian and diplomat. Provincial minister in 1525. He was involved with peace negotiations between between Emperor Ferdinand I and John Zápolya, rival claimants to the Kingdom of Hungary (leading to the (later failed) agreement of Varadino/Grosswardein/Nagyvarad, now Oradea, 1538), and with the organisation of funds to fight Ottoman advances (at the behest of Paul III). Bishop of Eger (Agria/Agriense) and Archbishop of Kolotsha/Kolotcha/Colozza (1539). He died in 1641.

works

Epistolae. Check!

Francisci Comitis de Frangi-Panibus archiepiscopi Colocensis et episcopi Agriensis, oratoris regni Hungariae ad caesarem, electores et principes Germaniae, Oratio habita Ratisbonae in comitiis (1541): MS Milan, Biblioteca Ambrosiana >> check! Is this a work by our friar or not?

literature

Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 254-255; Sime Ljubic, Dizionario biografico degli uomini illustri della Dalmazia (Vienna-Zara: Lechner-Battara & Abelich, 1856), 136-137.

 

 

 

 

Franciscus Fuxeus (Franciscus de Fuxe, fl. first half 15th cent.)

OMConv. German friar. Master of theology and preacher. He took part in the Council of Basel, where he engaged in a disputation with the bishop of Palermo, and where he preached in 1433 on the name day of St. Dominic. He is present in the writings/letters of Aeneas Sylvius Piccolomini (Pope Pius II).

works

Quaestiones philosophicae et theologicae. Mentioned by Sbaralea. Check!

Allegationes factae pro fratribus ordinis minorum in communi viventium contra fratres eiusdem ordinis de observantia noncupatos: MSS Strasbourg, Bibliothèque Nationale et Universitaire 47 (Latin 45) [a. 1426, 12 novembre], ff. 167ra-186vb.

Conciones et sermones varii. Mentioned by Sbaralea. Check!

Controversiae in concilio Basiliensi habitae. Mentioned by Sbaralea. Check!

De auctoritate concilii oecumenici. Mentioned by Sbaralea. Check!

literature

Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 255 & (ed. 1908) I, 270; BISLAM II, 588; Clément Schmitt, 'La réforme de l'Observance discutée au Concile de Bâle', Archivum Franciscanum Historicum 83 (1990), 369-404 [369-71]; CALMA III,4 (2010), 433; http://www.mirabileweb.it/calma/franciscus-fuxeus-fl-saec-xv-ante-med-/2397 [last checked 13 June 2022]

 

 

 

 

Franciscus Galvez (Francisco Galve/Francisco Galvéz, 1574/76?-1623), beatus

OFM. Spanish friar. Born in Utiel (Valencia region). After he was ordained to the priesthood, he was first Sent to Mexico, and from there onward to the Philippines (1601). In 1606, he was sent to Japan, to work as a missionary. he was expelled in 1614, yet returned around 1616 or 1618 via Malacca and Macao. Eventually, he found the martyr's death (burned alive) in Japan in Shinagawa, south of Tokyo, early December 1623 (alongside of several Jesuits and a number of Christian converts). To him are ascribed several sermons, a catechism and a compendium of saints' lives in Japanese, yet we have not yet been able to trace those works.

literature

Wadding, Annales XXVI, 114-115; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 388; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 255; Giuseppe Boero, Los doscientos cinco mártires del Japón: relación de la gloriosa muerte de los martires beatificados por el sumo pontifice Pio IX, el dia 7 de Julio de 1867 (Mexico: J.M. Lara, 1869), 102ff.; AIA 20 (1923), 336-362; Bibliotheca Sanctorum VI, 21-22; DHGE XIX, 923.

 

 

 

 

Franciscus Garceus (Francisco Garcés, fl. second half 17th cent.)

OFM. Spanish friar from the Inmaculada Concepción province. Preacher and guardian in different friaries.

works

Sermón de la Invención de la Cruz (...) en la fiesta qye le consagró su cofradía, en la Parroquial de San Martín de la villa de Paredes de Nava (...) (Valladolid: Joseph Portoles y García, s.a. [1672?]).

Varias metaforas en ideas sagradas, aevangelicos assumptos. Predicadas por el padre Fray Francisco Garces, hijo de la Santa Provincia de la Concepción, y Guardian del Convento de N.P.S. Francisco de la Villa de Medina del Campo, 2 Vols. (Valladolid: Joseph de Rueda-Antonio Rodríguez, 1679-1686). Accessible via Madrid, Biblioteca Nacional. See for access also https://liburutegibiltegi.bizkaia.eus/handle/20.500.11938/71727

Juan de San Antonio mentions also a eulogy on Saint Rosario (Osma, tip. Episc., 1671) and a sermon on Saint Dominic and Saint Francis (Valladolid: Joseph de Rueda), but these we have not yet been able to chart.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 388; Carmela Otero Tuñez, Mas libros y folletos de la Universidad compostelana, I: Impresos de los siglos XV, XVI y XVII (Santiago de Compostela, 1982), 129.

 

 

 

 

Franciscus Garceus (Francisco Garcés; Francisco Tomás Hermenegildo, 1738-1781)

OFMRec. Spanish friar and missionary. Born at Morata del Conde in Aragon (12 April 1738). Joined the Recollects in 1753 at San Cristobál del Alpartir. In 1762, he volunteered to go to the Franciscan missionary college at Santa Cruz de Querétaro in New Spain (Mexico). After four years of study, he was appointed missionary commissioner in the Sonora province and became involved with the mission among the Pima Indians in the area now known as Tucson, Arizona. Took part in the Spanish expedition into upper California in 1775-1776 under the military leadership of Juan Battista de Anza, and hence took part in the foundation of what later would become San Francisco. After his return to S. Xavier del Bac in September 1776, he embarked on missionary activities among the Yuma Indians in the area of the Colorado river. In that context, he established the La Purísima Concepción del Rio Colorado mission in Arizona. When the Yuma Indians rebelled in 1781, Francisco was also killed. he was recognized as a Catholic martyr and procedures for his canonization are in the works. An intriguing diary concerning Francisco’s travels in California between 1775-1776 has survived.

works

On the Trail of a Spanish Pioneer: the Diary and Itinerary of Francisco Garcés in His Travels Through Sonora, Arizona and California, 1775-1776, ed. Elliot Coues, 2 Vols. (New York, 1900); A Record of Travels in Arizona and California, 1775–1776, ed. John Galvin (San Francisco: John Howell, 1967).

literature

Anza’s California Expeditions, ed. H.E. Bolton, 5 Vols. (Berkeley, 1930), passim; AIA 35 (1932), 541-544; AIA 15 (1955), 293; John L. Kessel, ‘The Making of a Martyr: the Young Francisco Garcés’, New Mexico Historical Review 45 (1970), 181-196; Scott J. Maughan, Francisco Garcés and New Spain’s Northwestern Frontier, Doctoral Diss. (Salt Lake City, 1968); M. Geiger, Franciscan Missionaries in Hispanic California, 1769-1848 (S. Marino CA, 1969), 92-97; K. McCarty, Franciscan Beginnings on the Arizona-Sonora Desert, 1767-1770, Doctoral Diss. (Washington, 1973); José Simón Díaz, Bibliografía de la literatura hispánica, 11 Vols. (Madrid, 1960-1976) X, nos. 4057-4058; K. McCarty, Desert Doccumentary: the Spanish Years, 1767-1821, Arizona Historical Society Monographs, 4 (Tucson, 1976); John L. Kessel, Friars, Soldiers, and Reformers: Hispanic Arizona and the Sonora Mission Frontier, 1767-1856 (Tucson, 1976); Manuel de Castro, Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 119 (no. 340).

 

 

 

 

Franciscus Gasgo (Francisco Gasgo/Francisco Gasco, fl. second half 16th cent.?)

OFM. Spanish friar from Galicia. Member of the Santiago de Compostella province. Would have been on familiar terms with Pope Clement VIII.

works

Commentaria in Evangelia ad Mentem SS. Patrum.: MS Monforte de Lemos, Conv. S. Antonio ?

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 388; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 255.

 

 

 

 

Franciscus Georgius de Venetiis (Francesco Giorgi Veneto/Francesco Zorri/Francesco Zorzi, 1460-1540)

OFM. Italian Observant friar and Humanist author, interested in Cabalism, hermeticism and Neo-Platonism. Also active as hagiographer. He taught biblical exegesis in the schools of the order and was for a considerable time guardian of the friary of San Francesco della Vigna (Venice). He was very much inspired by contemporary hermetic thinking, cballistic speculations, and by the legacy of Marsilio Ficino and Giovanni Pico della Mirandola, as well as by Scotist theological thought. In 1525, he issued his De harmonia mundi totius cantica tria. Eleven years later, in 1536, he issued his Scripturam sacram Problemata, which is a kind of large encyclopedic repertory with forrays into problematical issues in the biblical studies of his time, with recourse to Hebrew sources. Francesco Zorzi also became active as an architect. He designed for instance the church of the Madonna dei Miracoli (Motta di Livenza, 1510), and he also worked (with Jacopo Sansovino) on the renovations and transformations of the church of San Francesco della Vigna, again with recourse to Calabistic numbers.

works

Poemata (Carmina spiritualia): MS Naples Naz. XIV.E.14 (see also the commentary on these in XIII.B.59)

De Harmonia Mundi Totius Cantica Tria (Venice: In aedibus Bernardi de Vitalibus, 1525/republished Paris: apud Andream Berthelim, 1545 & Paris: A. Macé, 1546). [the third edition from 1546 had as its title: Liber Prontuarium Rerum Theologicarum et Philosophicarum. The work was translated into French in 1578/1579 by Guy Le Fèvre de la Boderie, as L'Harmonie du Monde, divisée en trois cantiques. Oeuvre singulier et plein d'admirable erudition. premierement composé en Latin par François Georges Venetien, et depies traduict et illustré par Guy Le Fevre De la Boderie (Paris: Chez Iean Macé, 1578). For modern editions, see: Francesco Giorgio Veneto, L'Elegante Poema & Commento sopra il Poema, ed. Jean-François Maillard (Milan-Paris: Arché - Edidit, 1991); Francesco Giorgio Veneto, De harmonia mundi, pref. Cesare Vasoli (Lavis-Florence: La Finestra editrice-Biblioteca Nazionale Centrale di Firenze, 2008); Francesco Zorzi, L'armonia del mondo, ed. & trans. Saverio Campanini, Il Pensiero Occidentale (Milan: Bompiani, 2010). Several old editions of De Harmonia Mundi are available via Gallica, Archive.org, Google Books and other portals.

Vita beatae Clarae Monachae Sancti Sepulchri Venetiarum descripta per fratrem Franciscum Georgium. A life of Chiara Bugni. See the articles of Zarri, Cavalli and Rauch (2011) and the edition in the same volume: Vita beatae Clarae, il testo latino di Francesco Zorzi, ed. Adelise Malena, in: La vita e i sermoni di Chiara Bugni, clarissa veneziana (1471-1514). 363-436.

In Scripturam Sacram Problemata (Venice: Bernardino Vitale, 1536/Paris: Michel Sonne, 1574/Paris: Michel Sonne, 1575). The 1536 and 1574 editions are accessible via the Österreichische Nationalbibliothek in Vienna and via Google Books. The 1575 edition is also acessible via Google Books and via the collections of the Bayerische Staatsbibliothek Munich.

Officia SS. Eustachii, et sociorum, Nominis Jesu, & passionis Christi ? This office received papal approval from Paul III in 1537. Check Sbaralea.

By a disciple?:In Canticum Canticorum, edited in: Saverio Campanini, ‘Ein unbekannter Kommentar zum ‘Hohelied’ aus der kabbalistischen Schule von Francesco Zorzi’, in: Erzählender Vernunft, ed. G. Frank, A Hallacker & S. Lalla (Berlin: Akademie Varlag, 2006).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 388-389; G. degli Agostini, Notizie istorico-critiche intorno la vita e le opere degli scrittori veniziani (Venice, 1754), II, 332-362; Miola, Il Propugnatore, 21,II (1888), 147-51; Sbaralea Supplementum (ed. 1806), 255 & (ed. 1908) I, 271; Kristeller, Iter Italicum I, 433ab-431b; U. Vicentini, Le Venezie Francescane, 24 (1957), 34; Cenci, Napoli, II, 982; F. Secret, Kabbalistes Chretiens de la Renaissance (Paris: Dunod: Paris, 1964), 43-49, 126-140; Cesare Vasoli, Profezia e Ragione (Naples: Guida, 1974) [with excerpts of Zorzi's theological questions from the Harmonia]; Frances Yates, The Occult Philosophy in the Elizabethan Age (London, 1979), esp. chapters 3 and 4; Vittoria Perrone Compagni, 'Una fonte di Cornelio Agrippa: il De harmonia mundi di Francesco Zorzi', Annali dell'Istituto di Filosofia (Florence) 4 (1982), 45-74; F. Secret, Le Zohar chez les kaabalistes chrétiens à la Renaissance (Neully sur Seine: Arma Artis, 1985); Saverio Campanini, 'Haophan betoc haophan. La struttura simbolica del De Harmonia mundi di Francesco Zorzi', Materia Giudaica 3 (1997), 13–17; G. Busi, ‘Francesco Zorzi. A Methodical Dreamer’, in: The Christian Kabbalah, ed. J. Dan (Cambridge Mass.: Harvard College Library, 1997); Cesare Vasoli, ‘L’ermetismo a Venezia da Francesco Giorgio Veneto ad Agostino Steuco’, in: L’ermetismo nell’Antichità e nel Rinascimento, ed. Luisa Rotondi Secchi Tarugi, Caleidoscopio. Mentis itinerarium 8 (Milan, 1998), 127-162 [also published in: Magia, alchimia, scienza dal’400 al ‘700. L’influsso di Ermete Trismegisto/Magic, alchemy and science 15th-18th centuries. The influence of Hermes Trismegistus, ed. Carlos Gilly & Cis van Heertum (Florence: Centro Di, 2002), 31-67]; Saverio Campanini, 'Le fonti ebraiche del De Harmonia mundi di Francesco Zorzi', Annali di Ca' Foscari 38:3 (1999), 29–74; Cesare Vasoli, ‘Nuovi documenti sulla condanna all’Indice e la censura delle opere di Francesco Giorgio Veneto’, in: Censura ecclesiastica e cultura politica in Italia tra Cinquecento e Seicento, ed. Cristina Stango, Fondazione Luigi Firpo. Centro di studi sul pensiero politico. Studi e testi, 16 (Florence: Olschki, 2001), 55-78; Roland Kany, ‘Zorzi (Giorgio), Francesco, bekannter als Franciscus Georgius Venetus’, LThK3 X, 1490f; Marino Zorzi, ‘Ermete Trismegisto nelle biblioteche veneziane’, in: Magia, alchimia, scienza dal’400 al ‘700. L’influsso di Ermete Trismegisto/Magic, alchemy and science 15th-18th centuries. The influence of Hermes Trismegistus, ed. Carlos Gilly& Cis van Heertum (Florence: Centro Di, 2002), 113-134; Myriam Jacquemier, 'Le 'De Harmonia Mundi' de Francesco Zorzi Veneto (1525) dans sa traduction française par Guy Le Fèvre de La Bodelie en 1578, une oeuvre initiatique exemplaire', Studi Francesi 49 (2005), 240-256; Saverio Campanini, ‘Francesco Giorgio’s criticism of the ‘Vulgata’. ‘Hebraica Veritas’ or ‘Mendosa traductio’?’, in: Hebrew to Latin, Latin to Hebrew, ed. Giulio Busi, Berlin Studies in Judaism, 1 (Savigliano: Nino Aragno Editore, 2006), 197-222; Saverio Campanini, 'Ein unbekannter Kommentar zum „Hohelied“ aus der kabbalistischen Schule von Francesco Zorzi: Edition und Kommentar', in: Erzählende Vernunft, ed. G. Frank, A. Hallacker & S. Lalla (Berlin: Akademie Verlag, 2006), 265–281; Saverio Campanini, ‘Francesco Zorzi: armonia del mondo e simbolica’, in: Il pensiero simbolico nella prima età moderna, ed. A. Angelini & P. Caye (Florence: Olschki, 2007), 239-260; Annarita Angelini, La medietas del corpo dell'uomo nel Rinascimento (to be found on: www.storicifilosofia.it/public/angelini-pv.pdf (consulted on Julu 31, 2007); Silvano Onda, 'Le vicende costruttive della chiesa e del convento. Il progetto di Jacopo Sansovino e il «memoriale» di Francesco Zorzi; Le teorie ermetiche di frate Zorzi', in: La chiesa di San Francesco della Vigna e il convento dei Frati Minori, Venezia 2008 (Venice: Edizione a cura della Parrocchia di San Francesco della Vigna, 2008), 55-88; Gabriella Zarri, ‘Chiara Bugni e Francesco Zorzi suo Biografo: Saggio Introductive,’ in: La vita e i sermoni di Chiara Bugni, Clarissa Veneziana (1471-1514), Temi e Testi: Scritture nel Chiostro (Rome: Edizioni di storia e letteratura, 2011), xi-xxxix [see also the articles of Cavalli and Rauch in the same volume and the edition of Zorzi's vita]; Alfonso Vesentini Argento, Il cardinale e l'architetto. Girolamo Aleandro (1480-1542) e il rinascimento adriatico veneziano (Pieve San Giacomo-Cremona: Apostrofo edizioni, 2013).

 

 

 

 

Franciscus Gianozzi (Francesco Gianozzi da Capranica, fl. 17th cent.)

OFMConv. Vice-secretary, and later secretary and assistent of the Conventual minister general Franceschini da Cassia (1625). Provincial minister of the Roman province in 1630.

works

Poesie sacre (Rome, 1651).

literature

Giovanni Franchini, Bibliosofia e memorie letterarie di scrittori Francescani conventuali Ch'hanno scritto dopo 'Anno 1585 (Modena: Eredi Soliani Stampatori, 1693), 237; Francesco Saverio Quadrio, Della storia e della ragione d'ogni poesia. Volume Secondo di Francesco Saverio Quadrio della Compagnia di Gesù, nel quale tutto ciò, che alla narrativa o melica s'appartiene, è ordinatamente mostrato. Alla serenissima altezza di Francesco III. duca di Modana, Reggio, Mirandola &c. (Milan: Francesco Agnelli, 1741), 318.

 

 

 

 

Franciscus Glavinich (Francesco Glavinich/Franjo Glavinic, 1585-1652)

OFM. Croatian friar from Istria. Theologian, preacher, guardian of the Tersatto friary (1613), of the Monte Santo sopra Salcano friary (1639), and provincial of the Bosnian-Croatian province in 1646.

works

Origine e cose memorabile della provincia di Bosnia: MS Madrid, Order Archive? The work was apparently printed as Origine della Provincia Bosnese Croatica (Udine, 1691).

Manus Christi Amoris divisa in quinque libros (Venice: Giovanni Salis, 1625).

Cetiri poszlidnya clovika (Venice, 1628/Pazin: Istarsko knjizevno drustvo "Juraj Dobrila", 1986). A Croation work on the four last things.

Confessario Cattolico (Udine, 1642).

Historia Tersattana (Udine: Nicola Schiratti, 1648). The work was re-issued as: Historia Tersattana: raccolta dalle antiche, e moderne historie, annali, e traditioni (Rijeka: Sveuciliste "Vl. Bakaric", Naucna biblioteka, 1989), and again as Historia Tersattana (Povijest Trsata) / Origine della Provincia Bosna Croatia (Postanak Provincije Bosne Hrvatske) (Rijeka, 2014).

Czvit szvetih to yeszt Sivot szvetih od kih Rimska Czrikua cini sspominak. Prenessen i sslosem na Haruatski yezik Catholicansskim obicayem po o. f. Franciscu Glavinichu Istrianinu (Bartolu Ginammu, 1657/Venice, 1702). A collection of saints lives. Accessible via the British Library.

Check also: Opis franciskanskih postojank v Hrvaski, Bosni, in v Kranjski (Nova Gorica-Ljubljana: Branko & Jutro, 2002).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 389; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 156; William Antony Hutchison, Loreto and Nazareth: Two Lectures, Containing the Results of Personal Investigation of the Two Sanctuaries (London: E. Dillon, 1863), 9-10; L'Istria 1:1-2 (Gen. 1846), 94-98; Dict. d'histoire et de la géog. ecclésiastiques XXI, 176-177.

 

 

 

 

Franciscus Gomez (Francisco Gómez, d. 1611)

OFM. Spanish friar. Born in Valladolid in or around 1516. Brought to New Spain as a servant boy by Bishop Juan de Zumárraga in 1533. He received an education, was ordained priest and served as the bishop’s secretary for a number of years. Thereafter secretary of the Viceroy Antonio de Mendoza. After Mendoza took up a position in Peru, Francisco joined the Franciscans. He went with Alonso de Escalona to Guatemala in 1554. There, he worked as a priest. When he became elderly and increasingly suffered from gout, he returned to Mexico, where he died in Cholula in 1611, apparently at the age of 95. Francisco had a reputation for his knowledge of Mexican as well as the Guatemala Achi language.

works

Cosas curiosas y particularidades de la lengua. Mentioned in Agustin de Vetancurt, Teatro mexicano, Biblioteca Histórica de la Iberia, 7-10, 4 Vols. (Mexico, 1870-1871 (1697-98) IV, 444.

Un Quaderno de Apuntaciones/Varios opúsculos sobre la inteligencia de la lengua mejicana. Mentioned in Francisco Vázquez, Crónica de la Provincia del Santísimo Nombre de Jesús de Guatemala, 2nd Ed., Bibliotea “Goathemala”, 14-17, 4 Vols (Guatemala, 1937-1944) I, 147 (where he describes the death of Bishop Marroquín).

Memoriales e algunos varones insignes de la provincia del Santo Evangelio.?

Memoriales de Vidas de Santos Religiosos. Some of these were used by Juan de Torquemada, for his Los veinte i un libros rituales i monarchia indiana, con el origen y guerras, de los indios occidentales (Madrid, 1723), Book 20, Chapter 70.

Relación original de la Aparición de Nuestra Señora de Guadelupe (Mexico, 1648). According to Eleanor Adams, this work is mentioned in J.M. Beristain y Souza, Biblioteca Hispano Americana Septentrional, 3rd ed. 5 Vols in 2 (Mexico, 1947) II, 364-365.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 389; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 156; Francisco Vázquez, Crónica de la Provincia del Santísimo Nombre de Jesús de Guatemala, 2nd Ed., Bibliotea “Goathemala”, 14-17, 4 Vols (Guatemala, 1937-1944) II, 198-209; Juan de San Antonio, BUF I, 389; A Bio-Bibliography of Franciscan Authors in Colonial Central America, ed. Eleanor B. Adams (Washington D.C.: Academy of American Franciscan History, 1953), 37; Manuel de Castro y Castro, ‘Lenguas indigenas americanas transmitidas por los Franciscanos del siglo XVI’, in: Actas del II Congreso Internacional sobre los Franciscanos en el Nuevo Mundo (siglo XVI) (Madrid: DEIMOS, 1988), 547.

 

 

 

 

Franciscus Gonzaga (Francisco Gonzaga/Francesco Gonzaga, 1546-1620)

OFM. Spanish friar from a family with Italian roots in the ruling family of the Duchy of Mantua. His father was the fifth son of Carlo Gonzaga, Marquis of Gazzuolo, Count of San Martino and his wife Emilia Cauzzi Gonzaga, was the natural daughter of Federico II Gonzaga, Duke of Mantua by his lover Isabella Boschetti. Francisco Gonzaga was educated at the court of Philip II of Spain. After joining the Franciscan order, he went for a while to Italy (San Antonio province, where he became provincial minister). Elected Franciscan minister General at the general chapter of Paris (1579). Eventually appointed bishop of Cefalu (Sicily, 1587–1593) and later of Pavia (1593) and Mantua (1593–1620). Papal legate for Clement VIII to broker peace between France and Spain (1596-1599). Now first and foremost known as the author of De Origine Seraphicae Religionis Eiusque Progressibus.

works

Epistola ad universos Ordinis Superiores de pace et unione conservanda (1579). Also included in Ocularia et Manipulus Fratrum Minorum, 32.

Regula S. Francisci cum declarationibus (...) (Rome: Antonio Bladio, 1580).

Ocularia et Manipulus Fratrum Minorum, Licentia G.M.R.P.F. Francisci Gonzaga excerptus (...) (Paris: Michael Sonnius, 1582). Accessible via the Bibliothèque Municipale de Lyon and via Google Books. It is a work by Yves Magistri, yet contains pastoral letters and other materials by Gonzaga.

Epistola quae omnes minoritae ad exactam Regulae observantiam hortatur (Pesaro: Girolamo Concordia, 1582).

A todos los religiosos y religiosas de la provincia de la concepcion de nuestra señora (s.l., s.n., 1583).

Permiso de Fray Francisco de Gonzaga, General de los Franciscanos Menores, a fray Francisco Cazorla, para que resida en Tierra Santa (1586).

Statuta Barcinonensia ad Concilii Tridentini Canones.

De Origine Seraphicae Religionis Franciscanae Eiusque Progressibus, de Regularis Observantiae Institutione, Forma Administrationis ac Legibus Admirabilique Eius Propagatione, 4 Vols. (Rome: Dominici Basae, 1587/Venice, 1603²/Venice 1606). The 1587 edition is available via Google Books. The work is for instance present in the Friedsam Memorial Library, St. Bonaventure University, Princeton University Library, the Biblioteca Nacional in Madrid, the Erzbischöfliche Diözesan- und Dombibliothek Köln, elsewhere. The work also received a Spanis translation by the Franciscan Francisco Mendoza (Spanish friar from the Castile province. Cf. Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 408.)

Constituciones para todas las monjas y religiosas sujetas a su obediencia, en la familia cismontana (Toledo: Pedro Rodriguez, 1594).

Constituzioni per le Clarisse e Terziarii (Rome, ?).

Considerationes spirituales ad Sacerdotes et Parochos suae dioecesis Mantuanae (Mantua: Francesco Osanna, 1599).

To be continued...

literature

Lucas Wadding, Scriptores Ordinis Minorum (ed. 1650), 119-120; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 389-390; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 256-257; Francesco Maria Paolini, Vita del venerabile Francisco Gonzaga, Ministro Generale di tutto l'Ordine dei Frati Minori, Vescovo di Mantova (Tip. Artigianelli S. Giuseppe, 1906); Silvano Giordano, 'Francesco Gonzaga', Dizionario Biografico degli Italiani 56 [https://www.treccani.it/enciclopedia/francesco-gonzaga_res-2e32f583-87ee-11dc-8e9d-0016357eee51_%28Dizionario-Biografico%29/]; Davide Bisognin, Francesco Gonzaga, ministro generale dei frati minori e vescovo (1579-1620), Diss. (Rome: Pontificia Università Gregoriana, 2002). Abstract to be found in Vita Minorum 63:6 (2002), 120-126; Davide Bisognin, L’altri santo Gonzaga. Il venerabile Francesco (Vicenza: L.I.E.F., 2005). [review in CF 76,1-2 (2006), 415-416]; José Luis Tellecha Idígoras, ‘La mesa de Felipe II’, La Ciudad de Dios 122 (2006), 745-763 [also deals with a letter by Franciscus Gonzaga to the Spanish King].

 

 

 

 

Franciscus Gothi (Franciscus Gotthi, Franciscus Gottus, François Le Goust/Le Goux, d. 1480)

OMConv. French or Italian friar. Sbaralea and also more recent studies suggests that he is of Sicilian descent, Nevertheless, he seems to have entered the order at Auxerre. There he several times held the office of guardian. He received the licence of theology in Paris in 1461 and became magister on June 21, 1462 [Paris, BN Lat. 5657a f. 23r]. The city of Auxerre helped him to pay for his magisterial expenses. He returned to Auxerre, where he acquired a reputation as a preacher. At his death, on 8 February 1480, the city paid 100 sous for his obsequies.

works

Compendium Biblicum metrice (Venice: Lucas Antonius, 1519/Lyon: Jacob Junta, 1546/Lyon: Joannes Crespin, 1549) [For information on these and possible other editions, see also Lebeuf and Sbaralea]

literature

Wadding, Scriptores 83; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 390; Sbaralea, Suppl. I, 272; Rodulphius, Historia Seraph. Religionis 82; Lebeuf, Mémoires concernant l’istoire ecclésiastique et civile d’Auxerre II, 501; Béguet, AFH 3 (1910), 127-128; Stegmüller, Rep.Bibl. II, 314; Armando Bisanti, ‘Un compendio biblico di Francesco Gotto’, in: Francescanesimo e civiltà siciliana nel Quattrocento. Atti del Convegno Internazionale di Studi Palermo, Carini, Gibilmanna 25-31 ottobre 1992, ed. Diego Ciccarelli & Armando Bisanti, Biblioteca Francescana (Palermo: Officina di Studi Medievali, 2000), 177-185; Repertorium edierter Texte des Mittelalters aus dem Bereich der Philosophie und angrenzender Gebiete, ed. Rolf Schönberger, et al., 2nd Ed. (2012), 1381-1382.

 

 

 

 

Franciscus Grassus (Francesco Grassi d'Arbe, fl. 16th cent.)

OFMConv. Croatian (Dalmatian) friar. Preacher and lector in Italy (also regent of the Fermo and the Urbino studia), as well as guardian of the Fermo friary and of the SS. XII Apostoli friary in Rome. Apparently a friend and collaborator of the Conventual general Gesualdi. After the death of Grassi, three volumes of his sermon collections were used for a long time by the Franciscan preacher Nicolò Sola da Pirano.

works

Quaresimale con Prediche delle ferie, Sabbati, e feste 2 Vols. (1596)?

Annuale, cioè Prediche sopra gl'Evangelii delle Feste frà l'annno 2 Vols. (1596)?

literature

Giovanni Franchini, Bibliosofia e memorie letterarie di scrittori Francescani conventuali Ch'hanno scritto dopo 'Anno 1585 (Modena: Eredi Soliani Stampatori, 1693), 237-238.

 

 

 

 

Franciscus Guidus (Francesco Guidi, fl. first half 17th cent.)

TOR. Italian regular tertiary from Montefiore Conca (not far from Rimini).

works

Vita di santa Marciana, vergine e martire (Bologna: Francesco Cattaneo, 1632).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 391; Sbaralea, Suppementum I, 273.

 

 

 

 

Franciscus Guzmán de Toledo (Franciscus Gotmanus, Francisco Guzmán, fl. early sixteenth cent.)

OFM. Spanish friar from Toledo. Member of the Castilia province. Preacher and guardian of the San Juan friary in Toledo.

works

De Caelibatu Ministrorum Altaris Sacrorum Tractatus (Toledo: apud Franciscum Guzmanum, 1566/Venice: apud Gratiosum Perchasimum, 1569). The 1566 edition is present in the Complutense University of Madrid and and the 1569 edition can be accessed via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek Munich. Both editions can also be accessed via Google Books.

literature

Wadding, Scriptores,120; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 390-391; Isaías Rodríguez, ‘Autores espirituales españoles (1500-1700)’, Repertorio de Historia de las Ciencias eclesiasticas en España 3 (siglos xiii-xvi) (Salamanca, 1971), 498-499 (no. 150).

 

 

 

 

Franciscus Haroldus (Francis Harold, d. 1685)

OFMRef. Irish friar from Limerick. Active as professor of theology at the Irish Colleges in Prague and Vienna. Later, from the 1660s onwards lector and librarian of the Irish Franciscan College of St. Isidore in Rome. He also held the position of chronographus generalis of the order. He died in Rome on 18 March 1685. In Rome, he published a two-volume abbreviation of the Annales Minorum of his uncle, the Irish friar Luke Wadding, sketching the history of the order from 1208 to 1540 and adding to its first volume a life of Luke Wadding (which was also published separately in 1731). He also left behind other biographies, and collections of church documents, several of which were published, whereas others are now kept in the Luke Wadding Papers collection in the UCD Digital library [ Permanent link: https://digital.ucd.ie/view/ivrla:18726 ] When Francis Harold died, he was working on the publication of additional volumes of the Annales Minorum, which eventually were brought to completion by others.

works

Epitome Annalium Ordinis Minorum, 2 Vols. (Rome: Nicola Angelo Tinassi, 1662). Accessible via the Bayerische Staatsbibliothek Munich and via Google Books.

Vita P. Fr. Lucae Waddingi (Rome, 1731). See also: Vita Fratris Lucae Waddingi (...) Editio Tertia Emendatior, Cura Patrum Provinciae Hibernae (1931).

Vita et Acta B. Alberti a Sartiano. Never printed.

Supplementum Catalogi de Scriptoribus Ordinis Minorum. Never printed.

Lima Limata Conciliis, constitutionibus synodalibus et aliis monumentis (...) notis et scholiis illustrata (Rome, 1673). Documents concerning councils and other church matters related to Peru.

Beati Thuribii Alphonsi Mogroveii archiepiscopi Limensis vita exemplaris (Rome: Giacomo Dragondelli, 1680). A copy is apparently present in the library of the Royal Irish Academy and in the British Library. It is also accessible via the Bayerische Staatsbibliothek Munich and via Google Books.

Papers and documents, see the UCD Digital library [ Permanent link: https://digital.ucd.ie/view/ivrla:18726 ]

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 391; Leslie Stephen & Sidney Lee, Dictionary of National Biography XXIV, 426

 

 

 

 

Franciscus Hasch (François Hache, fl. 17th cent.)

OFM. French friar. Reached the doctorate of theology at Paris and later retired to Châtellerault. Known for a biblical concordance and a alphabetical manual of patristic and theological statements.

works

Sententiae ex duodecim Bibliothecae Patrum tomis selectae, ed ad faciliorem usum pastorum et praedicatorum, ordine alphabetico dispositae (...) per fratrem Franciscum Hache, pictavum, ordinis minorum cordigerorum, almae facultatis Theologiae parisiensis doctorem (Châtellerault: Simon Mareschal, 1666).

Concordance des deux Testaments.

literature

Charles Dugast-Matifeux et al., État du Poitou sous Louis XIV. Rapport au roi et mémoire sur le clergé, la noblesse, la justice et les finances (Fontenay-le-Comte: Pierre Robuchon, 1865), 178-179.

 

 

 

 

Franciscus Hebelinus (Francisco Hebelino, fl. late 17th cent.)

OFM. Spanish friar from Santiago. Made his profession in the Santiago province in 1665. Preacher and guardian.

works

Sermón de San Francisco (Salamanca: Eugenio Garcia, 1683). Check!

Sagrado apoteosis: cancion evangelica historial, en la colocacion de una (...) imagen de Santa Rosa de Viterbo, en el (...) convento de (...) S. Francisco de la villa de Muro (...) (1693).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 392; AIA 28 (1927), 364-365; 36 (1933), 541-542; Manuel de Castro, Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 126 (no. 398).

 

 

 

 

Franciscus Henno (François Henno, fl. early 18th cent.)

OFMRec. German or Belgian friar. Member of the Recollect St. Andreas province. Lector of theology (reached the status of lector jubilatus) and productive author, keen to find a harmonization between Scotist and Thomist theological positions. It needs to be checked to what extent the individual volumes mentioned below are interlocking parts/subsequent issues of separately published volumes of his eight-volume Theologia dogmatica, moralis ac scholastica, opus principiis thomisticis et scotisticis, quantum licuit, accommodatum issued for the first time as a set between 1706 and 1713.

works

Theologia dogmatica, moralis ac scholastica, opus principiis thomisticis et scotisticis, quantum licuit, accommodatum, complectensque casus omnes obvios ex firmis Scripturae, conciliorum, canonum et sanctorum Patrum sententiis resolutos, 8 Vols. (Douai: Michael Mairesse, 1706-1713/Cologne: Wilhelm Meternich, 1718/Venice: eredi Nicola Pezzana, 1768). Available in different versions and editions via Google Books, the Národni Knihovna National Library in Prague, and a number of other digital portals.

Theologia moralis et scholastica de actibus humanis, eorumque regulis & principiis, 2 Vols. (Douai: Michael Mairesse, 1710/Cologne: Wilhelm Metternich, 1718). Accessible via the digital collections of the University Library of Ghent and via Google Books. This seems to be (a re-elaborated?) part three of the overarching Theologia dogmatica, moralis ac scholastica mentioned above.

Theologia Moralis et Scholastica de Vitiis et Virtutibus. Opus Principiis thomisticis & Scoticis, quantùm licuit, accommodatum, Editio secunda correctior (Tournai: Jacob Vincent, 1710/Cologne: Wilhelm Metternich, 1718). Accessible via the the Koninklijke Bibliotheek (Dutch Royal Library) in the Hague, via the Bayerische Staatsbibliothek Munich, and via Google Books. This seem to be be part two of the overarching Theologia dogmatica, moralis ac scholastica mentioned above.

Theologia sacramentalis, dogmatica, moralis et scholastica, Opus Principiis Thomisticis et Scotisticis, quantùm licuit, accommodatum, complectensque materias omnes, his temporibus obvias, ex firmis Scripturae, Conciliorum, Canonum, & Sanctorum Patrum Sententiis explanatas ?2 Vols. (Douai: Michael Mairesse, 1712). Is this part of the 8-volume work or yet another compilation? Available via Google Books.

Tractatus triplex de restitutione jure et justitia ac statu religioso. Opus principiis thomisticis & scotisticis accommodatum (...) (Douai: Michael Mairesse, 1707/Douai: Joannes Jacobus Arthus Taverne, 1713/Cologne: Metternich, 1718). Available via the British Library, the Bayerische Staatsbibliothek Munich, and Google Books. This seems to be the fifth volume of the overarching Theologia dogmatica, moralis ac scholastica mentioned above.

Theologia dogmatica et scholastica de verbi divini incarnatione. Opus Principiis Thomisticis et Scotisticis, quantùm licuit, accommodatum (...) (Tournai: Jacob Vincent, 1718). Accessible via the digital collections of the University Library of Ghent and via Google Books.

Theologia dogmatica, moralis et scholastica in duos libros divisa (Cologne: Wilhelm Metternich, 1718/Venice: Antonio Bortoli, 1719). In any case the 1718 edition seems to be accessible via the Bayerische Staatsbibliothek Munich and via Google Books.

Theologia dogmatica ac scholastica de vitiis et virtutibus... (Tournai: Jacob Vincent, 1720). Available via Google Books.

Tractatus moralis in Decalogi praecepta opus principiis Thomisticis et Scotisticis accommodatum (...), 2 Vols. (Douai: Michael Mairesse, 1706/Tournai: Jacob Vincent, 1707/Douai: Michael Mairesse, 1711/Cologne: Wilhelm Metternich, 1718). Several editions for instance available via the Bibliothèque Municipale de Lyon and via Google Books.

Dissertatio Epistolaris de Quibusdam Dogmatibus Theologicis R.P. Franc. Henno FF. Min. Recoll. Provinciae D. Andreae Lectoris Jubilati. Epistola Prima (s.l., 1711). Available via Google Books.

See also Servatius Lefebvre, Tractatus triplex de censuris, irregularitate et indulgentiis in supplementum Theologiae moralis et scholasticae Francisci Henno (Jacob Franciscus Willerval, 1755).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 392; Sigismondo da Venezia, Biografia serafica degli uomini illustri che fiorirono nel francescano istituto (...) (Venice: G.B. Merlo, 1846), 769.

 

 

 

 

Franciscus Henricus (François Hendricq, fl. first half 17th cent.)

OFM. Belgian friar from Saint-Omer. Hagiographer.

works

Vie admirable de Madame Sainte Claire, fondatrice des pauvre Clarisses (Saint-Omer, 1631).

literature

Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 258; Mémoires de l'académie des sciences, lettres et arts d'Arras, 11th ser. 5 (1873), 263; Ulysse Chevalier, Répertoire des sources historiques du moyen âge. Bio-bibliographie (Paris: Société bibliographique, 1877), 459.

 

 

 

 

Franciscus Henricus Aquinatis (François Henri d’Acquin, fl. first half 18th cent.)

OFM. French friar from the Touraine-Pictavienne province. Lector of theology at the friary of Ancenis (Lower-Loire area).

works

Harangue faite à Monseigneur le maréchal d’Estrées, premier commissaire du Roy aux États à Ancenis (Ancenis, 17 September, 1720).

Harangue faite à Madame la maréchal d'Estrées (Nantes: Nicholas Verger, ?).

literature

Bulletin des bibliophiles bretons (Nantes, 1897), 111.

 

 

 

 

Franciscus Herrera (Franciscus Herrera, d. 1608)

OFM. Spanish friar and member of the Castile province. Preacher in Alcala de Henares.

works

Fiel y verdadero traslado de un breve memorial de la vida y milagros del sancto padre fray Julan de Alcala (...) (Lima (Ciudad de los Reyes): en casa de Francisco del Canto, 1610). Manuscripts of this work apparently were once present in the Archives of the San Diego friary in Alcalà de Henares.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 392; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 258.

 

 

 

 

Franciscus Herrera (Francisco Herrera, fl. 1670)

OFM. Spanish friar. Lector (reached the status of lector jubilatus) in the Concepción province. Also provincial minister, and preacher at the royal court

works

Oración funebre, en las exequias, que celebro el Real Convento de N.P. San Francisco de Valladolid, al ilustrissimo, y Reverendissimo Señor Don Fray Iuan de Villamar (...) dedicala a (...) Fray Alonso Salizanes (...) el Padre Fray Francisco de Herrera (Valladolid: Bartolome Portoles, 1666). Accessible via the University Library of Valladolid. Check also the Europeana web portal [https://www.europeana.eu/en/item/297/https___hispana_mcu_es_lod_oai_minerva_usc_es_10347____9164_ent0 ]

Oracion panegirica en la honras de la señora Doña Ysabel Pacheco y Mendoza condesa de Grajal (...) dixola el P. Fr. Francisco de Herrera (...) (Valladolid: por Ioseph de Rueda, 1671). Accessible via the University Library of Valladolid.

Francisco issued several other occasional sermons and funerary sermons (a.o. for Margaret of Austria (1673) and Philip IV of Spain (1675)) that are mentioned with Latin titles by Juan de San Antonio but which we have as yet not been able to trace down.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 392; AIA 35 (1932), 544-545; AIA 28 (1968), 442-444; DSpir VII, 369-370; José Simón Díaz, Bibliografía de la literatura hispánica, 11 Vols. (Madrid, 1960-1976) XI, nos. 4394-4403; Manuel de Castro,Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 127 (no. 411).

 

 

 

 

Franciscus Horatius Olivarius de Penna (Francesco Orazio Olivieri della Penna di Billi/Pennabilli, 1680-1745)

OFMCap. Italian friar from Penna di Billi/Pennabulli. Apostolic prefect for the missions in Tibet. Scholar and author. He entered the Capuchin order at Pietrarubbia. After his education, he was selected for the missions in India, in reply to a call from the Sacra Congregazione di Propaganda Fide to beef up Catholic mission between the Ganges River and the Kingdom of Tibet. Francesco arrived in Lhasa on June 12, 1707, and worked there under dire circumstances. After a few years, he returned to Rome in order to obtain a more secure financial and material underpinning of the missionary efforts in Tibet. With new resources and promises of additional support he returned to Lhasa in 1716. To professionalize his missionary endeavors, Francesco Della Penna studied Tibetan language and culture at the monastery of Sera under a Buddhist Lama, and he started with the compilation of a Tibetan-Italian dictionary, which around 1732 included ca. 33,000 words. Alongside of this, he translated Roberto Francesco Romolo Bellarmino's catechism into Tibetan, as well as Niccolo Thurlot's Tesoro della Dottrina Cristiana. Moreover, he translated several Tibetan works on Shakiabuta, on transmigration and buddhist perfection into Italian. In 1736, Francesco Della Penna returned again to Rome to seek additional support, to return to Lhasa by January 1741. Things seemed to be going well, and he obtained freedom of proselytism for himself and other missionaries from the seventh Dalai Lama, Kelsang Gyatsoro. Yet when a group of about 20 converted Tibetan men and women no longer wanted to perform the obligatory lamaistic prayers and refused to accept the Dalai Lama's blessing, things went awry. A number of Christian Tibetans were put on trial and were flogged on 22 May, 1642. Although Francesco Della Penna was allowed to meet with the Dalai Lama, the mission was forced to close down. Francesco moved to Nepal, but died on the way at Patan on July 20, 1745.

works

Epistulae, edited in: L. Petech, I missionari italiani nel Tibet e nel Nepal, 6 Vols. (Rome, 1952-1955) I, 129-134, 141-146; II, 21-23, 26-27, 43-46, 128-131, 142-145, 157-160.

Relazione del principio stato e d’altri due regni confinanti, raccomandata alla vigilanza, e zelo de’Padri cappuccini della Marca nello Stato della Chiesa (Rome: A. Rossi, 1742). Reprinted in Analecta Ordinis Minorum Capuccinorum IV (Rome, 1888), 279-283, 315-319, 340-343.

Breve ragguaglio dello operto dai cappuccini della provincia della Marca nella missione del Tibet (1738), edited in: Analecta Ordinis Minorum Capuccinorum XXXVII (Rome, 1921), 285-294, XXXVIII (Rome, 1922), 57-63. Re-edited in L. Petech, I missionari italiani nel Tibet e nel Nepal III, 86-117.

Relatio ad S. Congregationem de Propaganda Fide de Moribus et Religione Populorum Thibet et Nepal (Rome, 1738).

Breve notizia del regno del Thibet &Breve ragguaglio del gran regno del Thibet, ed. M. Klaproth, Journal asiatique2nd ser. XIV (1934), 177-204, 273-296, 406-432. re-edited in L. Petech, I missionari italiani nel Tibet e nel Nepal III, 47-85. An English translation of this text was issues as: 'Brief Account of the Kingdom of Tibet', in: Narratives of the Mission of George Bogle to Tibet: And of the Journey of Thomas Manning to Lhasa. Ed., with Notes, an Introduction, and Lives of Mr. Bogle and Mr. Manning, ed. Clements Robert Markham (London: Trübner & co., 1876), 309-340 [complete work available via Google Books].

Rappresentanza del 1738, in L. Petech, I missionari italiani nel Tibet e nel Nepal III, 117-172. A German version of this text was published as: Missio Apostolica Thibetano-seraphicidas. Das ist neue, durch päbstlichen Authorität sanktionierte Missionen (…) (Munich, 1740).

Discussions with the Dalai Lama, edited in L.Petech, I missionari italiani nel Tibet e nel Nepal IV, 501-505.

Tibetan-Italian-Tibetan Dictionary. Use as abase for the Tibetan-English Dictionary published by Chr. G. Schroeter (Serampore, 1826). Cf. Journal of the Asiatic Society of Bengal new ser. 8 (1912), 379-397 & Johannes a Rinferberg, ‘De vocabulario thibetano a Patre Francisco Horatio a Penna compilato’, Analecta Ordinis Minorum Cappuccinorum 47 (1931), 303-312.

Some fragments of translations of Tibetan texts into Italian have been edited in L. Petech, I missionari italiani nel Tibet e nel Nepal III, co. 3.

A list of Tibetan Kings has been included in the Alphabetum Tibetanum Misisonum Apostolicarum Commodo, ed. A. Giorgi (Rome, 1759/Revised edition: Rome, 1762, 296-341. This work also contains other work by Francesco Horatio.

There are many other works that now are lost. See on these the work of Jann, the work of Petech as well as DHGE XVIII, 803-804.

literature

Matteo Gentili, Memorie sulla vita di Francesco Orazio della Penna 9Urbino, 1845); Franciscan Annals of India (Agra, 1916), 21-22, 61-65; Streit-Dingdinger, Bibliotheca Missionum I, nos. 934, 939, 940, VI, 96-100, VIII, 32, 72, 140, 415, 643, 689; Giuseppe Frediani, ‘Profili di missionari. P.Orazio della Penna, O.M.Capp.’, Pensiero Missionario 4 (1932), 365-386; A. Jann, ‘Die Mission und literarische Tätigkeit des apostolischen Präfektes von Tibet, P. Franciscus Horatius Olivarius della Penna di Billi’, in: Studien aus dem Gebiete von Kirche und Kultur. Festschrift G. Schnürer(Paderborn, 1930), 128-307; Arsenio da S.Agata Feltria, ‘Intorno al vocabolario del P. Francesco Orazio della Penna’, Bollettino francescano storico-bibliografico 5 (1933), 21-33; Frédégand d’Anvers, ‘Missionaires capucins et civilisation tibétaine’, Etudes franciscaines 46 (1934), 129-130; L. Petech, I missionari italiani nel Tibet e nel Nepal, 6 Vols. (Rome, 1952-1955), passim; Lexicon Capuccinum (Rome, 1951), 632 (with additional references); DHGE, XVIII (1977), 801-5 (with additional info and references).

 

 

 

 

Franciscus Hurtado (Francisco Hurtado, d. 1628?)

OFM. Spanish friar from Valencia who traveled to Guatemala with Pedro de Arboleda in 1593 (according to Vázquez III, 69-70). Others situate his arrival in Guatemala in 1563. He studied under Miguel de Agía and later taught theology in Guatemala. He became active as a preacher in Honduras and also served as custos of the Santa Catalina custory (Honduras). In or shortly before 1629 he went back to Spain for order business, and there he received licence to print his Lamina avrea. Hurtado did not return to Guatemala or Honduras, but retired in a Valencian friary.

works

Lamina aurea de atributos virginales de la Purissima Concepcion de la Virgen Maria Señora nuestra, Tomo Primero (Salamanca: Antonia Ramirez, 1628). Present in the Universita Complutense of Madrid and accessible via Google Books. Did a second volume ever appear?

Sermo pro die octavo Conceptionis Virginis Mariae (...) (Salamanca, 1620). Check!

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 394; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 258; Francisco Vázquez, Crónica de la Provincia del Santísimo Nombre de Jesús de Guatemala, 2nd Ed., Bibliotea “Goathemala”, 14-17, 4 Vols (Guatemala, 1937-1944) III, 69-70; J.T. Medina, Biblioteca Hispano-Americana, 7 Vols. (Santiago de Chile, 1898-1907) II, 297; A Bio-Bibliography of Franciscan Authors in Colonial Central America, ed. Eleanor B. Adams (Washington D.C.: Academy of American Franciscan History, 1953), 38-39; AIA15 (1955), 317-318; José Simón Díaz, Bibliografía de la literatura hispánica, 11 Vols. (Madrid, 1960-1976) XI, nos. 5419-5420; Manuel de Castro, Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 129 (no. 424).

 

 

 

 

Franciscus Hurtado de Mendoza (Francisco Hurtado de Mendoza, fl. early 17th cent.)

OFM. Spanish friar and preacher in the Burgos province. Guardian of the San Francisco friary in Pamplona and consultant for the Inquisition.

works

Sermón de la Concepción de la Virgen Nuestra Señora (Pamplona: Nicolás Asiain, 1620).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 394; AIA28 (1968), 447-448; Manuel de Castro, Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 129 (no. 427).

 

 

 

Franciscus Idurri de Larrea (Francisco Idurri de Larea, fl. first half 18th cent.)

OFM. Spanish friar. Member of the Burgos province. Lector of theology and preacher.

works

Oracion funebre por el Ilustrísimo Sr . D . Lucas Conejero de Molina, arzobispo de Burgos (Burgos: Juan de Sila, 1728).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 394.

 

 

 

Franciscus Ignatius de Sancto Michaele (Francesco Ignazio di San Michele/Francesco Ignazio Papotti di Cividale, 1670-1752)

OFM. Italian friar from Cividale. Entered the Observants on 21 August 1689 in the San Niccolò di Carpi friary. He completed his religious formation and his advanced theological studies in Forlì, Derrara, Cortemaggiore, Velletri and Rome (1696-1698). He taught moral theology at Busseto between 1698 and 1699, and philosophy at Cremona between 1699 and 1701. Due to warfare and other troubles, he could not complete another assignment as philosophy lector at Cremona, and ended up at Mirandola and thereafter at a concorso at Florence (1703). Other teaching assignments followed until he reached the status of lector jubilatus in 1715. Thereafter guardian of Finale (1718-1719), spiritual director of the Poor Clares of Mirandola (1730 and after), and guardian of the Mirandola friary (1741-1744). He died on 16 April 1752 at the age of 82.

works

Annali o Memorie Istoriche della Mirandola fino al 1749, ed. Felice Ceretti, 2 Vols. (Mirandola: Gaetano Gagarelli, 1876-1877). Sigismondo da Venezia mentions additional historical accounts, but it is unclear to us as to whether these pertain the annals themselves.

literature

Sigismondo da Venezia, Biografia serafica degli uomini illustri che fiorirono nel francescano istituto (...) (Venice: G.B. Merlo, 1846), 797-798; F. Ceretti, 'Intorno al P. Francesco Ignazio Papotti ed ai suoi Annali della Mirandola', in: Memorie Storiche della Città e dell'Antico Ducato della Mirandola 3 (1876), V-XXXV.

 

 

 

 

Franciscus Isaac Jenner (Franz Isaac Jenner, 1690-1772)

OFMRec. Austrian friar and member of the Tirol province.

works

Erhöhte Demuth, das ist: Wunderbarliches Leben des demüthigen Diner Gottes aus dem Orden der Mindern Brüder S. Francisci der strengeren Oberservanz, Benedicti a Philadelipho, ingemein genannt Schwartzen Heiligen, welchen dermalen (...) Benedictus XIV. in letzt abgewichenen Jahr 1743 dem Register der auserwählten Seeligen Gottes einverleibt und erhöhet hat, beschrieben von einem Franciscaner der Reformierten Tyrolischen Provinz D. Leopoldi (Innsbruck: Wagner, 1744). Issued anonymously.

Geistlicher Fasching, tugendsam zu halten bey dem Würth deß Weisen Lambs, das ist: Nutzliche Andachts-Ubungen in denen drey Faschings-Tägen eine wahre Frölichkeit zu genüssen mit Christo Jesu, von einem Preistern heraußgegeben (Brixen/Bressanone: Krapf, 1763). Issued anonymously. This work might also be the product of Analectus Weiller.

Other, non-published works are apparently kept in the Franciscan monastery of Schwaz.

literature

Pascal M. Hollaus, 'Die Schriftsteller der Tiroler Franziskanerprovinz vom hl. Leopold gesammelt von P. Gerold Fußenegger OFM (1901-1965), 88. [Accessible via https://www.yumpu.com/de/document/read/2820520/veroffentlichungen-der-tiroler-franziskaner-aus-schwaz and https://docplayer.org/7754630-Die-schriftsteller-der-tiroler-franziskanerprovinz-vom-hl-leopold-gesammelt-von-p-gerold-fussenegger-ofm-1901-1965.html]

 

 

 

 

Franciscus Isabella (Francisco Isabella, fl. first half 18th cent.)

OFM. Preacher of the la Concepción province.

literature

AIA15 (1955), 320-321; Manuel de Castro, Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 130 (no. 438).

 

 

 

 

Franciscus Izquierdo (Francisco Izquierdo, fl. ca. 1800)

Friar from Valenia. Traveled to Guatemala in the company of José Antonio Liendo y Goicoechea in 1789. Custos in 1802 and later guardian of Quezaltenango.

works

Vocabulario en lengua quiché y castellana (1812).

literature

D. Sánchez García, Catálogo de los escritores franciscanos de la Provincia Seráfica del Santísimo Nombre de Jesús de Guatemala (Guatemala, 1920), 50; A Bio-Bibliography of Franciscan Authors in Colonial Central America, ed. Eleanor B. Adams (Washington D.C.: Academy of American Franciscan History, 1953), 40.

 

 

 

Franciscus Jesus Maria de San Juan del Puerto (Francisco Jesús María de San Juan del Puerto, fl. early 18th cent.)

OFMDisc. Spanish friar from the San Diego province (Andalusia). Theology lector and apostolic missionary in Northern Africa, as well as provincial definitor, consultant for the inquisition, historian of the Maroccan and Holy Land missions, and guardian of the Meqvinez friary.

works

Mission Historical De Marrevecos, En Que Se Trata De Los Martirios, persecuciones, y trabajos, que han padecido los Missionarios, y frutos que han cogido las Missiones, que desde sus principios tuvo la Orden Seraphica en el Imperio de Marruecos, y continuà la Provincia de San Diego de Franciscos Descalços de Andalucia en el mismo Imperio (...) (Sevilla: Francisco Garay, 1708). Accessible via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek Munich, via Google Books, and via the Biblioteca Digital of the Biblioteca Nacional of Spain [http://bdh.bne.es/bnesearch/CompleteSearch.do?numfields=1&field1=autor&showYearItems=&visor=&field1val=%22Francisco+de+Jes%c3%bas+Mar%c3%ada+de+San+Juan+del+Puerto+(O.F.M.)%22&advanced=true&field1Op=AND&exact=on&textH=&completeText=&text=&pageSize=1&pageSizeAbrv=30&pageNumber=1].

Patrimonio seraphico de tierra santa fundado por Christo nuestro redentor con su preciosa sangre, prometido por su magestad à N.P.S. Francisco para sí y para sus hijos, adquirido por el mismo santo, heredado y posseido por sus hijos de la regular observancia y conservado hasta el tiempo presente (...) escrito por el R.P. Fr. Francisco Jesus Maria de San Juan del Puerto (Madrid: Imprenta de la causa de la V.M. Maria de Jesus de Agreda, 1724). The work is in any case accessible via the digital collections of the Universidad Complutense de Madrid, the Bayerische Staatsbibliothek Munich and via Google Books. A later Portuguese edition was issued in Lisbon in 1734. Check on the work also https://bibliothecaterraesanctae.org/700/1724-francisco-jesus-maria.html and the Biblioteca Digital of the Biblioteca Nacional of Spain [http://bdh.bne.es/bnesearch/CompleteSearch.do?numfields=1&field1=autor&showYearItems=&visor=&field1val=%22Francisco+de+Jes%c3%bas+Mar%c3%ada+de+San+Juan+del+Puerto+(O.F.M.)%22&advanced=true&field1Op=AND&exact=on&textH=&completeText=&text=&pageSize=1&pageSizeAbrv=30&pageNumber=2] It amounts to a large work on the Franciscan missions in the Holy Land since the beginning.

Primera parte de las crónicas de la provincia de San Diego en Andalucia, de religiosos descalzos de N.P.S. Francisco (Sevilla: Convento de San Diego, 1724). Accessible via Biblioteca Digital of the Biblioteca Nacional of Spain [http://bdh.bne.es/bnesearch/detalle/bdh0000071792]

Juan de San Antonio mentions another work on the games and celebrations of Christian captives in Morocco at the occasion of the birth of Luis I, which would have been issued in the same year and by the same publisher as the Mission Historical De Marrevecos. We have not yet been able to trace that work.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 395; José López, La orden franciscana en la asistencia de los cristianos cautivos en Marruecos (Tanger: Tip. Hispano-Arabiga de la Misión Católica, 1945), passim; Itinerari e cronache francescane di Terra Santa (1500-1800). Antiche Edizioni a stampa sui luoghi santi, la presenza francescana e il pellegrinaggio nella provincia d’Oltremare, ed. Marco Galateri di Genola (Milan: Edizioni Terra Santa, 2017), 178.

 

 

 

 

Franciscus Jiménez (Franciscus Ximenius/Francisco Jiménez, d. 1537 or 1547)

OFMDisc. Spanish friar. Studied law at the university of Salamanca. Became friar in the Santiago province and moved to the province of St. Gabriel. Still at a rather young age he sailed to the New World (1524). Was ordained priest in Mexico. Was one of the first to produce (still unedited) dictionaries of Mexican languages, as well as basic catechetical works and some matters of historiographical import

works

Arte y vocabulario de la lengua mejicana: ?

Breve doctrina cristiana, en lenguamejicana: ?

Vida de el V.P.Fray Martín de Valencia (1536), ed. Atanasio López, Archivo Ibero-Americano 26 (1926), 48-83. For a new edition, see: Pedro Ángeles Jiménez, 'Vida de fray Martín de Valencia', in: La hermana pobreza: el franciscanismo de la Edad Media y la evangelización novohispana (Mexico, 1996).

Some old catalogues also point him out as the author of a large compendium of medicinal plants in New Spain, yet that might be a confusion with Quatro Libros de la Naturaleza, y Virtudes de las plantas, y Animales que estan recevidos en el uso de medicina en la Nueva Espana issued by the medical specialist Francisco Hernandez, and which was augmented and translated by the Dominican friar Francisco Ximenez.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 449-450; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 293; MH14 (1957), 391, 446; Mendieta, II, 118, 165; Lib. IV, cap. 44; Lib. V. part Icap. 25; Manuel Castro y Castro, ‘Lenguas indigenas americanas transmitidas por los franciscanos del siglo xvi’, in: Actas del II Congreso Internacional sobre Los Franciscanos en el Nuevo Mundo (siglo XVI), La Rábida, 21-26 de septiembre de 1987 (Madrid, 1988), 497; B.H. Slicher van Bath, De bezinning op het verleden in Latijns Amerika 1493-1820. Auteurs, verhalen en lezers(Groningen, 1998), passim; E. Zaragoza, ‘Jiménez Francisco’, DHGE XXVII, 1288f.; Victor Sánchez Gil, ‘Jiménez Francisco’, DHGE XXVII, 1289f.

 

 

 

 

Francis Jiménez de Cisneros (Franciscus Ximenes, 1436-1517)

OMObs. Spanish friar and bishop. Born at Torrelaguna in New Castile. From impoverished aristocratic descent. private education with his uncle Alvaro. Studies of arts and law at Alcalá and Salamanca. After studies in canon and civil law, he went to Rome in 1459 where he practised for some years as a consistorial advocate. The pope promised him the first vacant benefice in Spain. Hence, in 1471, Cisneros became archpriest of Uceda in January 1471. Yet Carillo, the Archbishop of Toledo wished this post to go to one of his own men. As Cisneros did not want to back down, the Archbishop imprisoned him for a number of years. After his release between 1477 and 1480, he was made capellán mayor of the archbishop of Seville (Gonzalo de Mendoza) [check: not the bishop of Sigüenza?]. In 1484, he resigned his post, to enter the Observant branch of the Franciscan order, taking on the name Francisco. He made his profession in the San Juan de los Reyes (Toledo). From there he moved first to Castañar and then to La Salceda. Guardian in La Salceda shortly before 1492. In that year, on the recommendation of archbishop Mendoza, he became confessor of Queen Isabella of Castille. He accepted this post on condition that he could continue to live in his monastery and follow the Franciscan religious life, only appearing at Court when he was needed. Became confidant ofthe royal couple Isabella and Ferdinand (even regent of Castile in 1516, after Ferdinand’s death). Provincial of the Franciscan Castilian province in 1494, archbishop of Toledo and primate of Spain in 1495, cardinal and inquisitor general in 1507, keeping a poor lifestyle in accordance to his Franciscan vows. Active reformer of the Franciscan order. Founder of the University of Alcalá de Henares (which eventually opened in 1508). Promoted forced conversion of the Moors in Granada, and even led an army during King Ferdinand’s military campaign against the Moors of Oran in 1509. Also promotor of editions and translations of medieval mysticism (Catherine of Siena, Angela of Foligno, Vincent Ferrer, Ludolph of Saxony, Thomas à Kempis etc.) and supporter of Erasmian humanism (in the philological sense). In the University of Alcalá de Henares, Cisneros stimulated innovative biblical scholarship. The main product of his patronage was the Complutensian Polyglot Bible, with parallel passages in Latin, Greek, and Hebrew, which was finished shortly before his death (d. 1517, Roa (Burgos)).

works

Constituciones [for the archdiocese of Toledo] (Salamanca, 1498/Madrid, 1905)

Cartas del cardenal don fray Francisco Jiménez de Cisneros dirigidas a Diego López de Ayala, ed. Pascual Gayangos & Vicente de la Fuente (Madrid: Imprenta del Colegio de Sordomudos y Ciegos, 1867-1875).

Cartas de los secretarios del Cardenal (…) Cisneros durante su regencia, ed. V. de la Fuente (Madrid, 1875). See also Advertencias a Carlos V:MS Madrid, Nac. 290 [Castro, Madrid, n. 33: Instrucción según la qual el emperador Carlos V se habrá de haver en su llegada a España]

Cartas inéditas del Cardenal Cisneros al cabildo de la catedral primada, ed. J. Meseguer Fernández (Toledo, 1973)

Biblia Políglota Complutense, 6 Vols. (Alcalá de Henares: Guillén de Brocar, 1514-1517). Cisneros was a patron of this project. Cf. https://fr.wikipedia.org/wiki/Bible_polyglotte_d%27Alcal%C3%A1

editorial involvement & patronage with the edition of works of Aristotle, Ramon Llul, John Climacus and others. To be continued. More is to be found in documents from the Archivo de la Universidad (Madrid), the Archivo Histórico Nacional (Madrid), and in the Real Academia de la Historia (Madrid).

vitae

Vida de Francisco Jiménez de Cisneros: MS University of Kansas, Spencer Library, C 238 [biography composed at Torrelaguna between 1517 and 1524]

Eugenio de Robles, Compendio de la vida y hazañas del cardenal don fray Francisco Jiménez de Cisneros y del oficio y misa muzárabe (Toledo: Pedro Rodríguez, 1604).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 450-452; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 291; J.P.R. Lyell, Cardinal Ximenez, Statesman, Ecclesiastic, Soldier and Man of Letters, with an account of the Complutensian Polyglot Bible (London, 1914); José del Valle Moré, Cisneros y las leyes de Indias (La Habana: Libréria Cervantes, 1918); Estudios Franciscanos 20 (1918), 293-298; L. Fernández de Retana, Cisneros y su siglo (Madrid, 1929-30); Walter Starkie, La España de Cisneros, trans. Alberto de Mestas (Buenos Aires: Juventud Argentina, 1945).; AIA 2nd ser. 13 (1953), 243-348; Luys Santa Marina, Cisneros, 4th Edition, Col. Austral, 157 (Buenos Aires: Espasa-Calpa, 1953); J. López de Toro, Perfiles humanos de Cisneros (Madrid, 1958); AIA 29 (1969), 141-149; J. García Oro, Cisneros y la reforma del clero español en tiempo de los Reyes Católicos (Madrid, 1971); José García Oro, ‘Francisco Jiménez de Cisneros, OFM’, Diccionario de historia eclesiástica de España 4 Vols. (Madrid, 1972-1975) II, 1238-1239; Isaac Vázquez, ‘Cisneros reformador. Nuevas luces sobre la reforma católica’, Antonianum 48 (1973), 124-133; P. Sainz Rodríguez, La siembra mística del Cardenal Cisneros y las reformas en la iglesia (Madrid, 1979); Manuel de Castro,Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 131 (no. 449); C.M. Stafford Poole, 'Juan de Ovando's Reform of the University of Alcala de Henares, 1564-1566', The Sixteenth Century Journal 21:4 (1990), 575-606 [with a nice overview of Cisneros's foundation of the university of Alcala and its structure]; F. Fernández-Armesto, ‘Francisco Jiménez de Cisneros’, in: Contemporaries ofErasmus, A Biographical Register II,235-237; LThK, 2 (1994),1204-1205; AIA 55 (1995), 5-264; Carlos Gilly, ‘Otra vez Nebrija, Erasmo, Reuchlin y Cisneros’, Boletín de la Sociedad Castellonense de Cultura 74:1-2 (1998), 257-340; J. García Oro & M.J. Portela Silva, ‘El gobierno Toledano del cardenal Cisneros en las cuentas’, Toletana 2 (2000), 77-144; J. Carcía Oro, Cisneros, el cardenal de España (Barcelona: Ed. Ariel, 2002); Elizabeth Teresa Howe, ‘Cisneros and the translation of women’s spirituality, in: The Vernacular Spirit: Essays on Medieval Religious Literature, ed. Renate Blumenfeld-Kosinski, Duncan Robertson& Nancy Bradley Warren (New York: Palgrave, 2002), 283-295; Isabel Mateo Gómez, ‘La librería de Cisneros en la catedral de Toledo según los textos de Gómez de Castro (1569) y Quintanilla (1653): Hipótesis sobre su traza y su programa iconográfico’, Archivo español de arte 76:301 (2003), 5-21; Klaus Herbers, ‘Ximénes (Jiménes) de Cisneros Francisco, obs. Card.’, Religion in Geschichte und Gegenwart, 4th ed. VIII, 1755f.; José García Oro, Cisneros. Un cardenal reformista en el trono de España (1436-1517) (Madrid: La Esfera de los Libros, 2005); Jaume Bover, ' L'epitafi pel sepulcre del cardenal Francisco Ximénez de Cisneros, de Nicolau de Pacs', Boletín de la Sociedad Arqueológica Luliana 61 (2005), 287-288; Roberto González Ramos, 'Últimas claves de una gran obra. La reja del sepulcro del Cardenal Cisneros', Archivo Español de Arte 81 (2008), 233-252; Erika Dolphin, Archbishop Francisco Jimenez de Cisneros and the Decoration of the Chapter Room and Mozarabic Chapel in Toledo Cathedral PhD. Diss. (New York University, 2008); Judith Ostermann, 'Ein Königreich für einen Kardinal: das Grabmal Francisco Ximenez de Cisneros (1436 - 1517) in Alcalá de Henares', in: Vom Nachleben der Kardinäle: römische Kardinalsgrabmäler der Frühen Neuzeit, ed. Arne Karsten & Philipp Zitzlsperger, Humboldt-Schriften zur Kunst- und Bildgeschichte, 10 (Berlin, 2010), 131-164; Esther Burgos Bordonau et al., 'Los post-incunables de Cisneros de la Biblioteca Histórica Marqués de Valdecilla de la Complutense y la música de Antonio de Cabezón', Pecia Complutense 14 (2011), 1-22; José García Oro & María José Portela Silva, ‘Cisneros ante la Iglesia de Toledo Ciudad, Iglesia, Señorío’, Archivo Ibero-Americano 72:271-273 (2012), 215-414; Taryn E.L. Chubb, 'De vita spirituali: San Vicente Ferrer, Cardinal Cisneros, and Fifteenth-Century Devotional Practices in Castilla', La Corónica 41:1 (2012), 93-108; Santiago Aguadé Nieto, 'Los secretarios Humanistas del Cardenal Cisneros y las constituciones de 1510', in: Mundos medievales: espacios, sociedades y poder: homenaje al profesor José Ángel García de Cortázar y Ruiz de Aguirre, 2 vols. (Santander, 2012) II, 939-956; Joseph Pérez, Cisneros, el cardenal de Espana (Tres Cantos: TAURUS, 2014); Exposición El sueño de Cisneros: V Centenario de la edición de la Biblia Poliglota Complutense (Museo Luis González Robles-Universidad de Alcalá, 14 de noviembre 2014- 1 de febrero de 2015), ed. María Dolores Cabañas González (Alcalá de Henares: Universidad de Alcalá, Servicio de Publicaciones, 2014) [a large number of short essays. See especially 'Cisneros y la reforma de la Iglesia', 77-79 & 'Cisneros, reformador y político', 80-82]; A quinientos años de la Políglota: el proyecto humanístico de Cisneros. Fuentes documentales y líneas de investigación, ed. Miguel Anxo Pena González & Inmaculada Delgado Jara, Fuentes documentales, 8 (Salamanca: Servicio de Publicaciones Universidad Pontificia de Salamanca, 2015); Susan Boynton, 'Restoration or Invention? Archbishop Cisneros and the Mozarabic Rite in Toledo', Yale Journal of Music & Religion 1:1 (Februry 2015), 5-30; Juan Triviño Fernández, 'Cartas del cardenal Cisneros a la Cofradía de la Madre de Dios en el Archivo Diocesano de Toledo (h. 6 julio 1509?-4 enero 1516)', Toletana 34 (2016), 175-195; Francisco Vázquez Martínez, 'Un problema de historiografía y cronología: la fecha de nacimiento del cardenal Jiménez de Cisneros', Hispania sacra. Revista española de historia eclesiástica 68 (2016), 281-298; Angel Fernández Collado, 'Semblanza biográfica del cardenal fray Francisco Jiménez de Cisneros', Toletana 34 (2016), 15-23; Nicasio Salvador Miguel, 'Cisneros en Granada y la quema de libros islámicos', in: La Biblia Políglota Complutense en su contexto, ed. Antonio Alvar Ezquerra (Alcalá de Henares, 2016), 153-184; Miguel Angel Dionisio Vivas, 'El cardenal Francisco Jiménez de Cisneros: reformador, humanista y estadista', Toletana 34 (2016), 25-38; Jesús R. Folgado Garcia, 'Fray Francisco Jiménez de Cisneros y fray Hernando de Talavera: dos religiosos, arzobispos y confesores regios en el Reino de Granada', Toletana 34 (2016), 51-77; Angel Fernández Collado, 'Mendoza y Cisneros: dos cardenales de Toledo revitalizadores del Rito Hispano-Mozárabe y sus sucesores', Toletana 34 (2016), 119-126; Fray Francisco: Cisneros en la creación de "España", ed. Luis Coloma, José Antonio Salido Valle & Maria Angeles Álvarez Martínez (Alcalá de Henares, 2017); Carlos Navarro y Rodrigo, Cisneros: un cardenal entre Dios y el rey (Madrid, 2017); Marie-France Schmidt, Cisneros. Cardinal et grand inquisiteur (Paris, 2017); Antonio Castillo Gómez, 'Cisneros, Alcalá y la cultura escrita en el alba de la Edad Moderna', La bibliofilia 119 (2017), 239-268; Maria Luisa Regueiro Rodríguez, 'El cardenal Cisneros, humanista', Razón y fe 276 (2017), 315-325; José María Revuelta, Historia medieval de la Iglesia en España: la Universidad, los religiosos, los Reyes Católicos y Cisneros (Madrid, 2018); Tarsicio de Azcona, 'De los Reyes Católicos al rey emperador Carlos V. La transición verificada por el cardenal Cisneros', Estudios Franciscanos 119-120 (2018), 123-154.

 

 

 

 

Franciscus Josephus de Bussmannshausen (Busmanshausen/Christoph-Joseph von Rodt, 1630/31-1697)

OFMCap. Austrian friar, After a profound education in the humanities, law and philosophy, and several embassadorial missions, he became canon of Konstanz cathedral. Then, on 6 March 1650, he entered the Capuchins of Zug (Switzerland). He fulfilled his theological studies at Brescia. When the Swiss Capuchin province was divided, he joined the new Austrian province, fulfilling several functions (guardian, definitor and lector). Became well-known for his homiletic prowess (surnamed ‘Saint Demosthenes') and for his religious writings. He died at Markdorf on 19 January 1697

works

Oliva in campis: Oder geistlicher und fruchtbarer in das Fürstl. Stüfft Kempten gepflanzter Oliven Baum. Das ist: Dominical und Predigten de tempore durch das Jahr hindurch (Kempten: Rudolff Dreherr, 1678). Available via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek, Munich and via Google Books.

Dapifer Coelestis Oder Him[m]lischer ErbTruckseß: Das ist: Predig von Hochheit priestlicher Wuerdigkeit. Gehalten in solemnissimis Primitiis desz hochwuerdigen hochgebornen Herrn Joan Frobeni Ignatii (...) (Kempten: Rudolff Dreherr, 1679). Available via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek, Munich and via Google Books.

Spinae, tribulique deserti vitiorum: Das ist: Fasten-Predigen von den 7. Todt-oder Haupt- und 9. Frembden Suenden. Durch absonderlich beijgeseßte Exordia, auff ein gaenßliches Festival und Dominical gerichtet. Sampt angehengten zwo Passion-Predigen von Christo Medico (...) (Kempten: Rudolff Dreherr, 1680). Available via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek, Munich and via Google Books.

Lectulus floridus virtutum et spinae, tribulique deferti vitiorum: Das ist Advent- und Fasten-Predigen von Tugenden, und 7. Todt-oder Haupt- und 9. Frembden Suenden. Durch absonderlich beijgeseßte Exordia, auff ein gaenßliches Festival und Dominical gerichtet (...) (Kempten: Rudolff Dreherr, 1680). Different version of same collection as the previous one? Available via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek, Munich and via Google Books.

Planctus Ecclesiae et Animae: Super Caput Primum Lamentationum Jeremiae Prophetae. Allegorice, et moraliter expositus, & distributus. In Discursus LII. Concionatorios Quadragesimales; qui ad integrum Dominicale, atque Festivale reduci possunt per Exordia pro singulis Festis, & Dominicis per annum apposita. Quibus accesserunt geminae Conciones de Passione Domini (...) (Kempten: Rudolff Dreherr, 1680). Available via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek, Munich and via Google Books.

Vox Medica Samaritani Coelestis: Das ist Traktat von d. siben Heyligen Sacramenten : In XXXII Fasten-Predigen : Sampt e. absonderl. Passion-Predig (...) (Kempten: Rudolff Dreherr, 1681).

Opus Concionum Quadripartitum: Das ist: Sonn- und Festtägige, Wie auch Advental und Fasten-Predigen=Olivia in Campis Oder Geistlicher und fruchtbarere Oliven-Baum. Das ist: Dominical/ und Predigen de tempore durch das Jahr hindurch (...) (Cologne: Cornelis Coenen, 1684). Apparently a revised version of the 1678 publication. Available via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek, Munich and via Google Books.

FLORVM CAMPI FASCICULUS II. HOC EST, CONCIONVM FESTIVALIVM CVRSVS ANNVVS II (...) (Kempten: Michael Franz, 1684). Available via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek, Munich and via Google Books.

Innerliche Actus oder Uebungen der Tugenden (Kempten, 1683). A work that concentrates on the act of contrition and mentions in that contexts the spiritual growth as developed by Marco d’Aviano.

Mariale Seu Sermones Menstrui De Beatissima Virgine Deipara Maria: Nempe XII. Fructus Palmae, XII. Signa Zodiac (...) (Kempten: Michael Franz, 1688).

to be continued...

literature

Bernardus de Bononia, Bibliotheca Scriptorum OFMCap, 103; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 395; Romualdus Stockacensis, Historia Provinciae Anterioris Austriae FF. Min. Cap.(Kempten, 1747), 322ff (no. ix); Rocco da Cesinale, Storia delle missioni II, 536; Eduard d'Alençon, Bibliotheca Mariana, 27; M. Heyret, ‘Die gedruckten Schriften des ehrw. Marcus von Aviano O.F.M.Cap., und deren Verbreitung’, Collectanea Franciscana 10 (1940), 51-53; Lexicon Capuccinum, 620; S. Knobloch, Das Predigtwerk des P. Franz-Joseph von Roth, 1631-1697. Eine homiletisch-theologische Untersuchung(Wurzburg, 1972); DHGE, XVIII, 805-6; Stephan Knobloch, Prediger des Barock, Franz Joseph von Rodt, Schriften zur Religionspädagogik und Kerygmatik, 11 (Würzburg: Echter Verlag, 1974).

 

 

 

 

Franciscus Josephus de Augustinis (Francesco Giuseppe Agostini di Cartoceto, d. 1775)

OFM. Italian Observant friar from the Fano region and member of the della Marca province. He studied philosophy in Bologna in the 1730s, and theology in the Sant'Antonio di Pergola friary. He had specific mathematical interests and taught as a professor of mathematics at the Collegio Nolfi in Fano. The gist of his lectures can be gathered from his Specimen Geometriae in quinque Capita distributum.

works

Specimen Geometriae in quinque Capita distributum (Fano: Gaetano Fanelli, 1746/Fano: Leonardi, 1753/Fano: Andrea Donati, 1765). The 1753 edition was a corrected version which also included a series of logical lectures.

Discorso sopra la utilità delle Mattematiche nello studio della teologia. A lecture held in Macerata on 11 February 1731. Cf. the remarks in Biblioteca picena I, 55.

literature

Biblioteca picena o sia notizie istoriche delle opere e degli scrittori piceni I (Osimo: Domenicantonio Quercetti, 1790) 54-55; Sigismondo da Venezia, Biografia serafica degli uomini illustri che fiorirono nel francescano istituto (...) (Venice: G.B. Merlo, 1846),811.

 

 

 

 

Franciscus Josephus de Cintruenigo (Franciscus Josephus Cintruensis/Francisco José de Cintruenigo, 1664-1730)

OFMCap. Spanish friar. Member of the Navarra province. Entered the order in 1680. Lector of philosophy and theology, as well as apostolic preacher. Brought out an extension of Jacobo de Corella (Jaime de Corella)'s multi-volume Collationes morales practicae, alias Suma de la teologia moral.

works

Suma de la teologia moral: su materia, los tratados principales de los casos de conciencia : su forma, unas conferencias practicas: tercera parte (Madrid: Tomas Llorente, 1700).

Suma de la teologia moral: su materia, los tratados principales de los casos de conciencia: su forma, unas conferencias practicas: quarta parte (Madrid: Geronimo de Estrada y Junco, 1704).

Suma de la theologia moral: su materia, los tratados principales de los casos de conciencia: su forma, unas conferencias practicas: quinta parte (Madrid: Juan de Sierra, 1730).

Later editions followed as well.

literature

Bernardus de Bononia, Bibliotheca Scriptorum OFMCap, 103; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 395; Ildefonso de Ciáurriz, Capuchinos ilustres de la antigua provincia de Navarra y Cantabria I, 244-247 & II, 67-79; Lexicon Capuccinum, 622.

 

 

 

 

Franciscus Josephus de Jaca (Francisco José de Jaca, ca. 1646-ca. 1689)

OFMCap. Venezuelan friar. Active in Latin America. Active lobyist for the abolition of slavery in the Spanish Colonial empire. Author (several works listed in the studies mentioned below). Born in Jaca (Aragon), he entered the Capuchin order in his home town and was ordained priest around 1672. Sent as a missionery to Llanos de Caracas (Venezuala, 1676/77), and later to Colombia (1681). The latter assignment fell through but he was already on his way and stayed a while in Carthagena to take the boat to Havanna. In Carthagena he experienced first-hand the slave trade and the opposition to the slave trade by local Jesuits. In the wake of this, Francisco José wrote his Resolución sobre la libertad de los negros y sus originarios, en estado de paganos y después ya cristianos, after which he was accused of stirring up revolt and disturbing the piece by the secular authorities. He retired into a hermitage (San Cristo outside Carthagena), where he was visited by the French Capuchin friar Épiphane de Moirans, who also had taken a stance against slavery. Both began to refuse absolution to slave holders. They were exiled from the New World and sent to Spain, arriving in Cadiz on October 4, 1682. Both faced persecution from the Council for the Indian lands and the Spanish inquisition, and both asked to be allowed to go to Rome to argue on behalf of the liberation of slaves. They were allowed to go free in 1685, but they were not given much leeway to pursue their goals. Francisco José was sent back to Venezuela, where he died at the age of 45 in 1690.

works

Commentaria in Cantica Canticorum?

Resolución sobre la libertad de los negros y sus originarios en estado de paganos y después y a cristianos. Una primera condena de la esclavitud en el pensamiento hispano, ed. Miguel Anxo Pena González, Corpus Hispanorum de Pace. Segunda Serie, 11 (Madrid: Consejo Superior de Invesigaciones Científicas, 2002). [cf. Collectanea Franciscana 74 (2004), 754f; Salmanticensis 50 (2003), 324-326; Zeitschrift für Katholische Theologie 126 (2004), 154-158]; José Tomás López, ‘Dos defensores de los esclavos negros en el siglo XVII', Venezuela Mis. 68:624 (2007), 29-32.

literature

Bernardinus de Bononia, Bibliotheca Scriptorum OFMCap, 104; John Lenhart, 'Early Capuchin Champions of Negro Emancipation', Franciscan Studies 6 (1946), 195ff.; Boletín Oficial de la Provincia de Navarra 2 (1947), 97-99; Rocco da Cesinale, Storia delle Missioni III, 726f; Lexicon Capuccinum, 625; López García Iosephus Thomas, Dos defensores de los esclavos negros en el siglo XVII : Francisco José de Jaca OFM Cap. y Epifanio de Moirans OFM Cap., Ph.D. Thesis (Caracas: Pontificia Studiorum Universitas a S. Thoma Aq. in Urbe, 1982); Miguel Anxo Pena González, 'Un documento singular de fray Francisco José de Jaca, acerca de la esclavitud práctica de los indios', Revista de Indias 61:223 (2001), 701-714; Miguel Anxo Pena González, Propuesta teológico liberadora de Francisco José de Jaca, en el siglo XVII, sobre la esclavitud negra (Salamanca: Universidad Pontificia de Salamanca, Facultad de Teología 2001); Miguel Anxo Pena González, ‘Francisco José de Jaca. Una vida en favor de la liberación de los esclavos negros’, Collectanea Franciscana 72 (2002), 599-671; Idem,Francisco José de Jaca. La primera propuesta abolicionista de la esclavitud en el pensamiento hispano,Bibliotheca Salamanticensis. Estudios, 252 (Salamanca, 2003); Miguel-Anxo Pena González, ‘Evangelismo franciscano: Una apuesta por el hombre’, Ciencia Tomistica 133 (2006), 267-293; Louis Sala-Molins, Esclavage Réparation. Les lumières des capucins et les lueurs des pharisiens (Paris: Lignes, 2014), passim.

 

 

 

 

Franciscus Lachere (François Lachere, 1660-1734)

OFM. French friar from the neighbourhood of Dijon. Member of the Saint Bonaventure province. Doctor of theology and provincial definitor. Was sent by the French King Louis XIV to Niger (Senega), where he traveled around for three years. He died in Dijon on 20 May 1734.

works

Laus funerea R. Patris le Roux (1697).

Les vies de S. Jacques de la Marche et de S. François Solano, Religieux-Prêtres de l'Observance de St. François, Canonisés par Bulles de N.S.P. le Pape Benoit XIII. des 10 et 18 Décembre 1726 (Dijon: Joseph Sirot, 1728). Accessible via the Bibliothèque Municipale de Lyon and via Google Books. It seems to be a revision of a work issued earlier by François Courtot.

Mémoires de voyage d'Afrique. Never issued?

l'Histoire des Privilèges de l'Ordre de S. François dans la Province de S. Bonaventure. Never issued?

Nécrologe du Couvent des FF. Mineurs, de la Régulière Observance de S. François de Dijon (1723): MS ?

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 395-396; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 259; L'Abbé Papillon, Bibliotheque des Auteurs de Bourgogne I-II (Geneva: Slatkine Reprints, 1970), 362-363.

 

 

 

 

Franciscus Lambertus (François Lambert d’Avignon, 1487-1530)

OMObs/OFM. French friar and later Lutheran. Born at Avignon in 1487. Entered the strict Observants at Avignon in 1502. Soon developed into a zealous defender of Franciscan religious reform. Was appointed apostolic preacher in 1517, in which function he became active throughout South-Eastern France. In 1522, François Lambert went for his order to Zurich in Switzerland, where he engaged in public discussions with Zwingli. After his arrival in Basel, François opted for Lutheranism and departed for Wittenberg, where he taught theology between 1523 and 1524. In 1524, François returned to France, to spread the Lutheran reform. He was active in Metz and Strasbourg, where he also got under the influence of Martin Bucer. In 1526, the Landgraf Philip of Hessen called François Lambert to Marburg, to reform the church in his territories and to help found the university of Marburg. François Lambert attacked the old ecclesiological structures (cf. his Paradoxa) and came up with new regulations for the ecclesiastical structures of Hessen (Reformatio), which nevertheless were never implemented. For some time, François Lambert taught at Marburg, to retire at Frankenberg-sur-Eder, where he died in 1530.
François Lambert was a very prolific author. At least 23 of his works do survive, ranging from exegetical and pastoral works to outright polemical treatises (Like other former Franciscans, such as Johann Eberlin von Günzburg and Johannes Schwan, François Lambert also wrote pamflets against the Franciscans and the mendicants in general. Franciscan reactions to his works were written by Herborn and by Frans Nicolai). Several of his writings had a wide circulation (especially among pietist groups and in regions in which the influence of Luther and the Swiss reformers was not dominant), and were translated in various vernacular languages (esp. French, Dutch, German, English).

works

Corone de Nostre Saulveur (Lyon, c. 1520) [dates from his Catholic period, but already puts forward Christ as the unique norm for the Church and its theology. Invites the lay people to live according to the evangelical precepts put forward in the Franciscan rule. See the study of Haas, Zeitschrift für Kirchengeschichte 84 (1973), 288-301]

Rationes propter quas Minoritarum conversationem habitumque reiecit (Wittenberg, 1523/Basel: Cratander, 1523).

Evangelici in Minoritarum Regulam Commentarii (Wittenberg, 1523)

Theologici Rationes (Wittenberg, 1523)

Commentarius de Sacro Conjugio (Strasbourg, 1524/English version appeared in 1563)

De Causis Excaecationis Multorum Saeculorum (Strasbourg, 1524/English version London, c. 1527)

Farrago Omnium fere Rerum Theologicarum (Strasbourg, 1525/English version appeared in London, 1536)

De Fidelium Vocatione in Regnum Christi (Strasbourg, 1525/German version in 1526)

Biblical commentaries: a range of biblical commentaries on the Kings, Song of Songs, The Twelfth Prophets, Lucas, Acts, and the Apocalypse. See for these works the remarks in the studies mentioned below.

Commentarii de Prophetia (…) deque Litera et Spiritu (Strasbourg, 1526)

Reformatio Ecclesiarum Hassiae (Marburg, 1526)

Paradoxa & Epistola ad Colonienses (Erfurt, 1527/Dutch version appeared in 1530)

De Regno, Civitate et Domo Dei (Worms, 1538)

Somme Chrestienne (Marburg, 1529) [addressed to Emperor Charles V]

De Symbolo Foederis (Strasburg, 1530/German version appeared in 1557)

to be continued...

literature

J.W. Baum, Franz Lambert von Avignon (Strasbourg-Paris, 1840); F.W. Hassencamp, Franciscus Lambertus von Avignon, Leben und ausgewählte Schriften der Väter und Begründer der reformierten Kirche, part 9 (Elberfeld: R.L. Friderichs, 1860); L. Ruffet, Lambert d’Avignon, le reformateur de la Hesse (Paris, 1873); W. Maurer, ‘Lambert von Avignon und das Verfassungsideal der Reformatio Ecclesiarum Hessiae von 1526’, Zeitschrift für Kirchengeschichte 48 n.s. 11 (1929), 208-260; Roy L. Winters, Francis Lambert of Avignon (1487-1530): A Study in Reformation Origins (Philadelphia: The United Lutheran Publishing House, 1938); Edmund Kurten, Franz Lambert von Avignon und Nikolaus Herborn in ihrer Stellung zum Ordensgedanken und zum Franziskanertum in Besonderen, Reformationsgeschichtliche Studien und Texte 72 (Münster: Aschendorff, 1950); Andres Moser, ‘Franz Lamberts Reise durch die Schweiz im Jahre 1522’, Zwingliana10 (1957), 467-471; G. Müller, Franz Lambert von Avignon und die Reformation in Hessen (Tübingen, 1968); R. Haas, Franz Lambert und Patrick Hamilton in ihrer Bedeutung für die evangelische Bewegung auf den Britischen Inseln (Marburg, 1973); R. Haas, ‘La corone de nostre saulveur’, Zeitschrift für Kirchengeschichte 84 (1973), 288-301;DSpir IX, 143-145; Paul Nyhus, The Franciscans in South Germany, 1400-1530: Reform and Revolution, Transactions of the American Philosophical Society n.s. 65 (8) (1975); Pierre Fraenkel et al., Pour retrouver François Lambert. Bibliographie et études (Baden-Baden: Valentin Koerner, 1987); Marc Venard, Réforme protestante, Réforme catholique dans la province d'Avignon-XVIème (Paris: Editions du Cerf,1993), 135-139; Geoffrey Dipple, Antifraternalism and Anticlericalism in the German Reformation (Aldershot: Scholar Press, 1996), 1ff.; Dictionnaire de Biographie Française XIX fasc. 110, col. 510-511; Gerhard Müller, ‘Lambert von Avignon, ex-obs (d. 1530)’, Religion in Geschichte und Gegenwart V4, 46; Pietro Delcorno, ‘Between Pulpit and Reformation: The ‘Confessions’ of François Lambert’, Franciscan Studies 71 (2013), 113-134 (with additional references); Pietro Delcorno, In the Mirror of the Prodigal Son: The Pastoral Uses of a Biblical Narrative (ca. 1200-1550), PhD Thesis Radboud University (Nijmegen: Bookbuilders, 2015), 457-463.

 

 

 

 

Franciscus Laurentius Martinez (Francisco Laurencio Martinez, fl. early 18th cent.)

OFM. Spanish friar from the Granada province. Lector of theology in the Granada friary.

works

Oración fúnebre en las honras del V. Padre y Siervo de Dios Fray Juan Barrero, Religioso del Orden de N.S.P. San Francisco morador que fue en el Real Convento Casa grande de Granada (...) el dia 29 de mayo de 1713 (Granada: Nicolás Prieto, 1713). Accessible via the University Library of Sevilla and via the Biblioteca Nacional of Madrid. The work can also be accessed via Archive.org [https://archive.org/details/A1131012 ]

He would also have issued in 1713 a festive eucharist sermon on the victories of Philip V of Spain, but that we have not yet been able to trace.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 396; Francisco Aguilar Piñal, Bibliografía de autores españoles del siglo XVIII V, 476.

 

 

 

 

Franciscus Lazarus de Goyta (Francisco Lázaro de Goyti, fl. c. 1670)

OFM. Born in Madrid. Member of the Castilia province. Lector (reached the status of lector jubilatus), court preacher, guardian of the San Juan de los Reyes friary in Alcala and the Collegio de San Pedro y San Pablo at the University of Alcalá in the early 1680s, as well examiner for the archbishop of Toledo (correct?).

works

Palma y Fenix de la Gracia. Glorias, excessos y triunfos de la Emperatriz del Cielo, Maria Señora nuetra a toda naturaleza criada. En el soberano misterio de su Concepcion Francisca de la Ciudad de Toledo (...) (Toledo: Agustin de Salas Zaço, 1677).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 396; AIA 30 (1928), 346-347; AIA 15 (1955), 304-305; José Simón Díaz, Bibliografía de la literatura hispánica, 11 Vols. (Madrid, 1960-1976) XI, nos. 1592-1596; Cristóbal Pérez Pastor, La Imprenta en Toledo: descripción bibliográfica de las obras impresas en la imperial Ciudad desde 1483 hasta nuestros días (Madrid, 1887), 229; Manuel de Castro, Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 123 (no. 377).

 

 

 

 

Franciscus Lector provinciae Calabriae Ordinis Minorum (fl. late 13th cent.)

OM. Italian friar. Not much is known about this friar, other than that he is apparently the author of a number of funerary sermons that have survived in MS Siena, Biblioteca Comunale degli Intronati F.IX.19 (alongside of sermons by Bonaventure and anonymous texts) and MS Todi Biblioteca Comunale 140.

works

Collationes defunctorum: MS Siena, Biblioteca Comunale degli Intronati F.IX.19; MS Todi Biblioteca Comunale 140. See for further details the study of Horowski mentioned below.

literature

Aleksander Horowski, 'Il codice F.IX.19 della Biblioteca Comunale degli Intronati in Siena: Un testimone disatteso dei sermoni di San Bonaventura da Bagnoregio', Collectanea Francescana 87 (2017), 635-669.

 

 

 

 

Franciscus Legionensis (Francisco de Leon, fl. c. 1462)

OM. Spanish friar. Custos of the Leon custody in the Santiago province. Preacher.

works

Sermones de Tempore et de Sanctis, necnon Breves Annotaciones: MS Pamplona, Bibl. Catedral.c 1.VIII.1462. Cf. Manuel de Castro y Castro, Escritores de la Provincia Franciscana de Santiago. Siglos XIII-XIX, Liceo Franciscano. Revista de Estudio e Investigacion XLVIII (2a Epoca): 145-147 (Santiago de Compostella, 1996), 20.

 

 

 

 

Franciscus Maria Ferri (Francesco Maria Ferri da Marciano, fl. early 18th cent.)

OFMConv. Italian friar. Composer.

works

Antifone a due voci concertate di Fra Francesco Maria Ferri da Marsciano Minor Conventuale (...) (Rome: Mascardi, 1719).

literature

Gaetano Gaspari, Catalogo della biblioteca del Liceo musicale di Bologna, ed. Federico Parisini (Bologna: Romagnoli, 1892) II, 219.

 

 

 

 

Franciscus Maria Foret (fl. early 17th cent.)

OFMConv. Belgian friar from Bruges who was active in Italy. He became a master of theology in Verona. During his formative years, he wrote epic eulogic poetic works on the town of Verona and also a poetic address to the Conventual Minister General Felice Francischino. He would have died in Verona.

works

Vincentiae urbis origo poeticis numeris decantata ad Vicentinos Decemviros (Verona: Angelo Tamo, 1629).

Athesis heroico versu decantatus [ad Felicem Francuschinum Generalem Ministrum Ord. Min. Conv.] (1630): MS olim Ferrara, Bibl. S. Francesco. Check?

literature

Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 264; Francesco Costa, Impegno ecclesiale dei Frati minori conventuali nella cultura ieri e oggi (1209-1997) (Miscellanea francescana, 1998), 637.

 

 

 

 

Franciscus Maria Genuensis (Franciscus Maria Squarciaficus/Francesco Maria da Genova/Squarciafico, 1596-1641)

OFMCap. Italian friar. Joined the order in 1618. He reached the magisterium theologiae and held positions as lector and preacher. Provincial minister in 1640, to die a year later in Genoa in early August 1637 at the age of 45. Left behind a number of sermons and songs/poems for public festivities/manifestations in the Genoan republic.

works

Oratione fatta nella Chiesa Cattedrale di S. Lorenzo nell giorno dell'Unione, alle presenza del Serenissimo Duce Giovanni Francesco Brignole e de serenissimi collegii l'anno MDCXXXV (Genoa: Calenzani & Farrovi, 1635). On the anniversary of the Genoa Senate. Accessible via the Biblioteca Casanata in Rome and via Google Books. Also present in Genoa, Biblioteca civica Berio, B.S.XVII.B.403-404. Cf also https://bibliotecadigitale.regione.liguria.it/opacbdl/opaclib?db=solr_bdl&sortlabel=Titolo%2FAnno&rpnquery=%40attrset+bib-1++%40attr+1%3D12+%40attr+4%3D1+%22http%3A%2F%2Fbibliotecadigitale.regione.liguria.it%2Fopacbdl%2Fopac%2Fbdl%2Fcollezioni_digitali.jsp%23berio%22&totalResult=92&select_db=solr_bdl&nentries=1&sortquery=+BY+%40attrset+bib-1++%40attr+1%3D5036++BY+%40attrset+bib-1++%40attr+1%3D16++BY+%40attrset+bib-1++%40attr+1%3D5031+&rpnlabel=+Collezione+%3D+Libri+antichi+e+manoscritti+della+Biblioteca+Civica+Berio+di+Genova+%28Frase+esatta%29+&resultForward=opac%2Fbdl%2Ffull.jsp&searchForm=opac%2Fbdl%2Ferror.jsp&refine=19%21%3A%21Testo%21%3A%21Testo%21%3A%21Tipi%2Bdocumento%4023%21%3A%21squarciafico%2C+francesco+maria%21%3A%21squarciafico%2C+francesco+maria%21%3A%21Autori&do_cmd=show_cmd&mode=idx&fname=none&from=1

Old catalogues mention additional panegyrical sermons to celebrate important public moments in the Genoa Republic, but those we have not yet been able to trace.

literature

Bernardinus de Bononia, Bibliotheca Scriptorum OFMCap, 106; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 266 (ed. 1908) I, 281; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 400. 402-403; Pellegrino, Annali dell'ordine dei Frati Minori Cappuccini I, 417-420; Eduard d'Alençon, Bibliotheca Mariana, 29; Francesco Saverio da s. Lorenzo della Costa, I cappuccini genovesi, 3 Vols. (Genua: Tipografia della gioventù - Vergine di Pompei, 1912-1914-1973), 45, 235, 413; Lexicon Capuccinum, 624.

 

 

 

 

Franciscus Lelius Ubaldinus (Francesco Lelio degli Ubaldini, fl. 16th cent.)

OFM. Italian (Florentine) friar of noble descent. Respected literary figure. Known for a Canzone al Monte Alverna, issued near the end of his life.

works

Canzone al Monte Alverna delle piaghe del glorioso San Francesco, Cf. Giovambatista di Lorenzo Ubaldini, storia della casa degli Ubaldini e de' fatti d'alcuni di quella famiglia. Libro primo (...) (Florence: Bartolommeo Sermartelli, 1588) 127ff. See also Orazio Civalla, Tempio di lodi in honor del Serafico Patriarca S. Francesco (Macerata, 1620).

literature

Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 259; Studi Secenteschi (2008), 99.

 

 

 

 

Franciscus Leoni (Francesco Leoni, 1702-1775)

OFMConv from Verona. Studied arts and theology and became a master in both. He was active as a metaphysics teacher (with much attention for Platonic ideas) and as a teacher of the liberal arts in the Padua friary. From December 1736 onwards, he taught theology 'in via Scoti' at Padua university. In and after 1743, he also taught Scripture and ecclesiastical history. When the theology chairs along Thomist and Scotist lines were fused, Leoni continued to teach Sacred Scripture. He apparently was an esteemed professor. Although he was rather conventual as a scholastic theologian, in his exegesis he engaged with Spinozist ideas about a rational and historical approach to the Bible and the Pentateuch in particular, also touching on post Galileon cosmological issues, without doubting the mozaic provenance of the first biblical books.

works

Disputatio contra Academicos et Pyrrhonios (Padua, 1731).

Meditatio de Deo et Numine (Padua, 1733/1762).

Epistolae Duae (Macerata, 1736). One of these 'letters' dealt with the Pentateuch, and the other on the use of reason in theology.

Epistolae tres ad Silvestrum Ruggium Monachum Cassinensem in controversia inter Scipionem Maffaeium et Christophorum Phassium super nonnullis fragmentis S. Iraeneo attribuitis (Venice, 1736).

Orazione in lode di Simone Contareni, Procuratore de S. Marco (Venice, 1741).

Dissertatio de Sibyllarum in veteri Ecclesia auctoritate (Padua, 1744).

Specimen historiae Ecclesiasticae (Venice, 1744).

La Chiesa militante. Poema eroico (Venice, 1750).

Disceptatio historico-critica de Scolastica Catholicorum theologia (Padua, 1755).

To be continued

literature

D. Sparacio, Frammenti bio-bibliografici di scrittori ed autori Minori Conventuali dagli ultimi anni del 1600 al 1930 (Assisi, 1931); Miscellanea Francescana 31 (1931), 158, 259; F.A. Benoffi, 'Degli studi nell’ordine de’ Minori', Miscellanea Francescana 31 (1931), 154; Fr. De Carolis, 'Spinoza e la questione del Pentateuco in Fr. Leoni, OFM Conv.', Miscellanea Francescana 90 (1990), 459-505; R. Aubert, 'Leoni (Francesco)', DHGE XXXI (2012), 743.

 

 

 

 

Franciscus Le Roux (1632-1696)

OFM. French friar from Chagny en Bourgogne (Saône-et-Loire). He studied theology after joining the order and reached the doctorate at Paris in 1632. He also functioned as general commissionar and as visitator of Clarissan monasteries. In addition, he was two times provincial minister of the Burgundy Saint-Bonaventure province. He died at Moulins, on October 7, 1696 at the age of 64. He was a proponent of Bonaventurean theological thought and published a number of spiritual works and translations.

works

Traités spirituels de S. Bonaventure, trans. François le Roux, 2 Vols. (Paris, 1693).

Traités spirituels des devoirs intérieurs de piété que chacun peut pratiquer tous les jours, pour s'animer dans le chemin de la perfection (Lyon, 1707).

Traité spirituel pour les supérieurs où il est traité de l’importance qu’il y a d’avoir de bons supérieurs parmi les religieux. Quelles sont les Regles selon S. Bonaventure, par le moyen desquelles ils peuvent remplir dignement les functions de leur Superiorité (Lyon: Pierre Valfray, 1697/ 1707). Accessible via Google Books and other digital portals.

Traitez spirituels, pour les superieurs, et pour les maitres des novices; Où l'on fait voir l'importance qu'il y a d'en avoir des bons dans les Religions. Les Regles selon S. Bonaventure, par le moyen desquelles ils peuvent s'aquiter dignement de leurs Charges (Lyon: Pierre Valfray, 1697). Available via Google Books. There are apparently also manuscript versions of this work, which amount to an extent to a translation of the works of David von Augsburg.

Traité spirituel pour les maîtres des novices, où il est parlé de l'importance qu'il y a d'en avoir de bons, et des qualités qui sont nécessaires pour réussir dans leur emploi (Lyon, 1707). There are apparently also manuscript versions of this work, which amount to an extent to a translation of the works of David von Augsburg.

literature

Fr. Ruffier, Oraison funèbre du T.R.P. Fr. Le Roux (Dijon, 1698); Ph. Papillon, Bibliothèque des auteurs de Bourgogne (Dijon, 1742) II, 218-219; Charles Louis Richard & Jean Joseph Giraud, Bibliothèque sacrée, ou, Dictionnaire universel historique, dogmatique, canonique, géographique et chronologique des sciences ecclésiastiques (Paris: Méquignon-Havard, 1825) XXI, 256-257; A. Cioranescu, Bibliographie de la littérature française du xviie siècle, 2nd ed. (Paris, 1969) II, 1276; DSpir VI, 669: R. Aubert, 'Le Roux (François)', DHGE XXXI, 942.

 

 

 

 

Franciscus Le Roy (François Le Roy, fl. early 17th cent.)

OFM. French friar. Member of the French province. Bachelor of theology and general definitor for his order. During his Parisian years as graduate student, he issued works on Aristotelian metaphysics, which also reflect formalised academic disputations.

works

Expositiones super multa Aristotelis axiomata. Check!

Formalitatum, seu Plurium scientiarum metaphisico coeuntium ordine scita commixtio, tum ex doctore subtili, tum ex Aristotele, aliisque clarissimis, & lectissimis Scoti sequacibus confesta et reficta, atque methodo instructa, institutaque eleganti, primo quidem a summae eruditionis Doctore Hono. M.N. Ioanne du Douet Dinannico minore: tum rursum alio donata stylo, statu, studioque (Paris: Jean Le Bove, 1603).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 433.

 

 

 

 

Franciscus Lichetus de Brixia (Franciscus Lychetus/Francesco Licheto/Francesco Lechi/Francisco Lecheto, Liqueto, Lychet, second half 15th cent.-first half 16th cent.)

OMObs & OFM. Italian friar of noble descent. Date and place of birth unknown, but maybe from Brescia or Lovere (near Bergamesco, Lombardy). Entered the order (the Observant sub vicariis branch) probably at a young age and worked his way through the study programs. Taught as a lector at the Santa Maria di Gesù studium (on the isle of Lechi, Garda lake). Possibly already provincial vicar in the Brescia province around 1494. Taught in Naples beyween 1509-1512, possibly in the context of his theology degree obligations, and with sponsorship of the queen-regent Giovanna, widow of king Ferdinand I of Naples. The fruit of these lectures (Sentences teachings along Scotist lines) were published in Naples in 1512 at the request of the general vicar for the Cismontan Observants. Elected vicar of the Observant Candia province in 1512; elected provincial definitor in 1514, as well as provincial vicar of the Brescia province. Took part in the general chapter of 1517, where Leo X forced the 'unification'/separation of the order and made the Observants the official heirs to the Franciscan tradition. As provincial vicar/minister Licheto developed many scolarly and cultural contacts, and he was able to obtain funding for the publication of revised and updated versions of his commentaries of Scotus's work on the Sentences and quodlibetals (see under editions). Soon after, at the general chapter of Lyon (1518), Licheto was called to succeed minister general Cristoforo Numai da Forlì, who was made Cardinal by Leo X. Hence Licheto was elected minister general in July of that year. In office he became famous for his long missionary journeys through Italy and other Franciscan provinces (in France and Middle & Eastern Europe), both to oversee reforms and discipline, and also in anwer to the demand of Leo X, who had given him the title of papal nuntius and apostolic commissary, and had asked him to reform the order's study program and to collect alms for the construction of the St. Peter in Rome. Parts of Licheto's diary detailing his journeys/visitations and activities have survived. One of his actions in France was the reform of the studies at the Grand Couvent des Cordeliers, stimulating Scotist theological positions. While traveling through Eastern Europe, he fell ill near Kosice, on his way to Budapest, where he died on 15 September 1520. He was buried in the friary of the Observant Franciscans.

works

Peritissimi ac celeberrimi viri f. Francisci Lecheti de Brixia or. mi. obseruan. in Io. Duns Scotum super primo Senten. clarissima commentaria, in geniosarum difficultatum perpulcre dilucidationes, apparentium prelibati Scoti contradictionum solutiones, demum opinionum multarum scotice dogmati obuiantium destructiones feliciter incipiunt (Naples: Sigismondo Mayr, 1512). Paid by and edicated to the queen-regent Giovanna. Accessible via the Biblioteca Nazionale of Naples, the Biblioteca Nazionale Centrale Vitt. Emanuele in Rome and via Google Books (Look in Google Books both under the author's name and with title words as searches do not always bring the desired results).

Peritissimi viri. R.D.F. Fran. Lycheti de Brixia totius ordinis Minorum, de observantia Vicarii provincie Brixie. In Iohan. duns Scotum super quaestionibus Quolib. clarissima commentaria: subtilium difficultatum perpulchre solutiones: apparentium prelibati Scoti conradictionum solotiones: demum opinionum multarum Scotico dogmati obviantium destructiones feliciter incipiunt (...) (Venice, 1517/Joannes Granion, 1520). Available via Google Books, the library of the Complutense University (Madrid), and via the Biblioteca Nazionale Centrale Vitt. Emanuele in Rome (Look in Google Books both under the author's name and with title words as searches do not always bring the desired results).

Peritissimi viri. F. Fran. Lycheti de Brixia ordi. mino. fr onder. Vicarii provincie Brixie. In Iohan. Duns Scotum Super secundo Senten. clarissima commentaria e i In Iohan. Duns Scotum super Quaestionibus quolib. clarissima commentaria (...), 2 Vols. (Salò: Paganino dei Paganini, 1517). Available via Google Books and the Biblioteca Alessandrina in Rome. There is also a later edition available: F. Francisci Lycheti Brixiensis, Ordinis Minorum Regularis Observantiae olim Generalis, Theologi Praestantissimi. In Secundum Sententiarum Ioannis Scoti Doctoris Subtilis Commentaria (...) (Venice: Giovanni & Andrea Zenario, 1589). Accessible via the Biblioteca Nazionale Centrale Vitt. Emanuele in Rome and via Google Books.

Peritissimi viri. F. Fran. Lycheti de Brixia ord. min. reg. ob. Ministri provincie Brixie in Io. Duns Scotum super primo et tertio Sententiarum clarissima commentaria subtilium difficultatum perpulchre solutiones apparentium prelibati Scoti condictionum solutiones necnon ope multarum Scotico dogmati obviantum destructiones cum expositione littere omisse super primo Neapoli impresso et quibus plurimis difficultatis de novo additis feliciter incipiunt (Salò: Guido Bonazzari, 1518). Revised version. Accessible via the Biblioteca di Cremona and via Google Books.

F. Francisci Lycheti Brixiensis (...) In Tertium Sententiarum Joannis Scoti Doctoris Subtilis Commentaria (...) (Venice: Giovanni & Andrea Zenario, 1589). Accessible via the Biblioteca di Cremona and via Google Books.

In primum, secundum, et tertium Scoti Sententiarum libros (...), 3 Vols. (Paris: J. Granjon, tip. Giovanni da Prato, 1519-1520). Newly revised version, issued by his former pupil Battista Castiglione, with approbation from the Sorbonne.

F. Francisci Lycheti Brixiensis, Olim Regularis Obseruantiae Ministri Generalis Ornatissimi, Theologi Prætantissimi, & in Doctrina Scotica Eruditissimi, Ac Scoticarum Disciplinarum Propugnatoris Acerrimi. In Primum, Secundum & Tertium Scoti Sententiarum Libros, Ac in Eiusdem Quolibeta Commentationes Subtilissimæ(...), 3 Vols. (Venice: Apud Ioannem, & Andream Zenarium, 1589). Issued at the behest of Cardinal francescano Costanzo da Sarnano ('multis annis a Franciscanae familiae patribus desideratae'). Available via Google Books.

Some versions of these Scotus commentaries on the Sentences are also included in the Scotus edition of Lucas Wadding (Lyon, 1639) and its reprint (Paris, 1893).

Licheto's commentary on Scotus's fourth book of the Sentences, as well as his Super novem libros metaphysicorum commentaria, and the Theoremata disputata contra Augustinum Suessanum (attributed) were apparently never printed, although some suggest that the last work was sometime during the 16th century published in Naples.

Expositio Bullae Leonis X/Instructio et Declaratio Circa Breve Leonis X (...) (1518?)

literature

L. Wadding, Scriptores Ordinis minorum (Ed. Rome, 1906), 84; L. Wadding, Annales minorum, seu trium Ordinum a s. Francisco institutorum (ed. Ad Claras Aquas, 1933) XV 519; XVI, 100, 117-121; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 397-398; G.G. Sbaraglia, Supplementum et castigatio (ed. 1806), 260 & (ed. Rome, 1908) I, 276; Marcellino da Civezza, Storia universale delle missioni francescane (Prato, 1883) VII: I, 79-92; Heribert Holzapfel, Manuale historiae Ordinis fratrum minorum (Freiburg in Br., 1909), 255, 271f, 300, 392, 417, 591; Michael Bihl, 'Statuta provincialia fr. minorum observantium Thusciae an. 1457 et 1518', AFH 8 (1915), 179-182; Michael Bihl, 'De die e mortuali P. Francisci Lycheti, O.F.M. Ministri gen., Budae 15 sept. 1520’, AFH 5 (1922), 780-781; D. Scaramuzzi, Il pensiero di Giovanni Duns Scoto nel Mezzogiorno d'Italia, con una introduzione su la vera fisionomia dello scotismo (Rome, 1927), 116-118; A. van den Wyngaert, 'Statuta provincialia fr. minorum observantium Ianuae an. 1487-1521', AFH 22 (1929), 375-378; A. Berengo Morte, 'Tabula loci insulae Gardae, seu studentium sub disciplina r. p. Francisci Lichetti de Brixia an. 1515', Le Venezie Francescane. Rivista storico-artistica-letteraria illustrata 2 (1933), 124-126; Michael Bihl, 'Relatio de ministro generali Francisco L. capitulum provinciale Cracoviae celebrante 21-25 augusti 1520', AFH 27 (1934), 466-530; C. Minarik, 'De provincia Bohemiae a fr. Francisco L., ministro generali, visitata atque de huius obitu', AFH 27 (1934), 452-465; E. Wegerich, 'Biobibliographisches Notizen über Franziskanerlehrer des 15. Jhts', Franziskanische Studien 29 (1942), 169-174; Bernardino de Armellada, 'Dos teólogos franciscanos del siglo XVI ante el problema del sobrenatural', Revista Española de Teología 19 (1959), 373-421; H. Bulang, 'Unterwegs zu Báñez und Molina. Lychetus, OFM und seine Diskussion mit Cajetan OP über das göttliche Vorherwissen und Mitwirken', Theologisches Jahrbuch (1965), 364-389; I. Vázquez Janeiro, 'I tabù della storia del scotismo', Antonianum 49 (1984), 337-392 (esp. 364); L. Courtois, 'Licheto (Francesco)', DHGE XXXII (2015), 22-23; Silvano Giordano, ‘Licheto Francesco’, DBI 65 (2006), 73-75 [http://www.treccani.it/enciclopedia/francesco-licheto_(Dizionario-Biografico)/].

 

 

 

 

Franciscus Londres (Francesco Londres da Castronuovo/Francesco Londres da Palermo, d. 1675)

OFMRef. Italian friar from Palermo. Joined the order in Castronuovo. Lector of philosophy and lector generalis of theology. Provincial definitor of the Mazzara province. Renowned preacher. He died in the San Antonino friary of Palermo in 1675.

works

Avvento sacro e feste occorrenti. Del padre fra Francesco Londres da Castronovo. Predicatore, e lettore generale di sacra theologia nel convento di S. Antonino di Palermo (Palermo: Pietro dell'Isola, 1652).

Sacro Paradiso Mariale per l'aspettazione del Parto della SS. Vergine Maria, con il sermone della Natività del Signore (Palermo: Pietro dell'Isola, 1653).

Sonetto, included in: Giuseppe Giacalone, Grandezze della serafica fenice Francesco santo raccolte da graui autori, e divise in Sedeci Sermoni (Palermo: Pietro dell'Isola, 1654), 16. Accessible via the Biblioteca Nazionale Centrale Vitt. Emanuele in Rome and via Google Books [Francesco also approved the publication of this work by Giacalone].

Mensa sacra, ottava del SS. Sacramento dell'altare (Palermo: eredi di Giacomo Maringo, 1656).

Delle prediche quaresimali parte prima (Palermo: Agostino Bisio, 1664).

Magnum humanae conscientiae theatrum ad hominum cuiusque status conscientiam pertinens, serie alphabetica dispositum. Tomi primi comprehendentis literam A. partem primam (Palermo: Bossi, 1669). This was supposed to become a large multi-volume collection, but only the first volume dealing with a part of the letter A was published.

Cursus Philosophicus. Apparently never published.

Cursus Theologicus. Apparently never published.

Quaestiunculae in Regulam Seraphicam. Apparently never published.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 396; Giuseppe Maria Mira, Bibliografia siciliana ovvero Gran dizionario bibliografico delle opere edite e inedite, antiche e moderne di autori siciliani o di argomento siciliano (...) I 524.

 

 

 

 

Franciscus Lopez Valdemoro (Francisco López Valdemoro, fl. c. 1660)

OFM. Spanish friar. Theology lector in the Castilia province and censor for the Inquisition.

works

Carta al Rmo. P.M.Fr. Iuan Martinez de Prado, Catedratico de la Prima de S. Thomas en Alcala, y Provincial de España, de la Orden de N.P.S. Domingo. Escrita por Fr. Francisco Lopez Valdemoro, Lector jubilado, Calificador de la S. Inquisicion, Religioso de la Orden de N.P.S. Francisco, proponiendo graues, è insuperables dificultades, que sobre un Memorial, hecho por dicho P. Reuerendissimo Prouincial, se le ocurren, para que su Reverendissima se digne, y sirva enseñarle, satisfaciendolas (...) (Toledo, 1662). It seems to be a defense of the Immaculate Conception. The work is accessible via the Library of the Universidad Complutense of Madrid, and via Google Books.

literature

AIA27 (1927), 48-50; AIA 15 (1955), 331-332; Manuel de Castro, Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 140 (no. 512).

 

 

 

 

Franciscus Lorente (Francisco Lorente, fl. 17th cent.)

OFM. Spanish friar. Member of the Castilia province. Lector jubilatus and several times guardian

works

Sermón de la feria seis antes del domingo primero de cuaresma (Alcalà: Impr . de la Universidad, 1677).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 397; Julián Martín Abad, La imprenta en Alcalá de Henares, 1601-1700 II, 949.

 

 

 

 

Franciscus Luca (Francisco Luca, fl. first half 17th cent.)

OFMDisc. Spanish lay friar from the San Gabriel province. Later active as a missionary in the Philippines (San Gregorio province). He would have died in 1639.

works

Dictionarium Idiomatum principalium insularum philippinorum. ?

literature

Lucas Wadding - Aniceto Chiappini, Annales Minorum XXVIII (ed. 1941), 555; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 397.

 

 

 

 

Franciscus Lucenilla (Francisco Lucenilla, fl. first half 17th cent.)

OFM. Spanish friar from the Baética (Andalusia) province. Possibly member of the Sevilla friary. Lector jubilatus and consultant for the Inquisition.

works

Tractatus pro defensione paternitatis R.P.Fr. Francisci Suarez (...) (Sevilla, 1648).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 397; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 259; Gonzalo Díaz Díaz, Hombres y documentos de la filosofía española IV, 842.

 

 

 

 

Franciscus Luengus (Francisco Luengo de San Bernardino, fl. first half 17th cent.)

OFM. Spanish friar. Member of the Castilia province. Guardian of the Salçeda friary, provincial definitor, and preacher. He would have died in the Salçeda friary in 1647.

works

Iesus Lux, Maria Via. Controversiae viginti quinque super Regulam Fratrum Minorum (Alcalá: Antonio Vazquez, Typographus Universitatis, 1642). Accessible via the Biblioteca Nazionale Centrale Vitt. Emanuele in Rome and via Archive.org [https://archive.org/details/bub_gb_YKO_5oyhINEC/page/n3/mode/2up]

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 397; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 259-260.

 

 

 

 

Franciscus Lugnanus (Francesco da Lugnano, fl. early 17th cent.)

OFM. Italian friar. Member of the San Francesco province. General procurator for his order.

works

Vita et costumi del beato Gio. Buonvisi da Lucca. Dell Ordine de Frati Minori Osservanti della Provincia di S. Francesco (Lyon: Horatio Cardone, 1610). Accessible via the Bibliothèque Municipale of Lyon, via the British Library, and via Google Books. The work was re-issued later as: Vita, virtu, e dottrine mirabili del Beato Giovanni Bonuisi da Lucca (Macerata: Carlo Zenobio, 1675). This latter edition is also accessible via the Bibliothèque Municipale of Lyon and via Google Books. A Latin version of the text is accessible in AASS 5 Mai, d. 21.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 397.

 

 

 

 

Franciscus Lupani (Francesco Lupani, d. 1581)

OFMConv. Italian friar from Cattaro and member of the Dalmatia province. Master of theology and esteemed preacher. He was appointed bishop of his home diocese Cattaro by Gregory XIII, and he died in that office after three years.

works

Commentari sopra la dialettica. Never printed?

Maniera di pregare. Never printed?

Prediche quaresimali. Never printed?

Sermoni dei santi. Never printed?

literature

Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 260; Sigismondo da Venezia, Biografia serafica degli uomini illustri che fiorirono nel francescano istituto (Venice: G.B. Merlo, 1846), 424.

 

 

 

 

Franciscus Maderuelo (Francisco Maderuelo, fl. second half 16th cent.)

OFMCap. Spanish friar. Member of the Castilia province. Preacher.

works

Doctrinal Erudición de Terceros (Madrid: Lorenzo Garcia, 1689).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 398.

 

 

 

 

Franciscus Maldonado (Francisco Maldonado, fl. first half 17th cent.)

OFM. Spanish friar. Born in Madrid in 1571. Traveled to Guatemala as a minor and made his profession in the Franciscan friary of Guatemala in 1605 (apparently on 4 October). Although not much is known about his career in the order (aside from the fact that he is known as preacher and definitor of the Santíssima Nombre de Jesús de Guatemala province), he was widely recognized by his fellow friars as a great linguist with an in-depth knowledge of Kiché, Cakchiquel, and Tzutuhil. He is known for the creation of a large Theologia Indorum, and a number of other works, most of which were apparently widely used but were not printed. Beristain (III, 178) makes mention of 13 manuscript volumes in the library of the Franciscan friary of Guatemala.

works

Ramillete manual para los yndios sobre la Doctrina christiana. A manuscript copy made by Sebastián López from 1748 can apparently be found in the Library of the American Philosophical Society in Philadelphia. It amounts to a series of twelve dialogues in Cakchiquel on the articles of faith and other basic catechetical issues. Maldonado reworked in this text an existing Cakchiquel Doctrina Christiana by Pedro de Betanzos OFM that had been printed in 1556.

Sermones super Evangelis, quae in Sanctorum Festivitatibus Leguntur: Cum Eorumdem Vitis, et Transitis Idiomathe Guathemalensi Cakchiquel. Per Fr. Franciscum Maldonado, ordinis divi Francisci praedicatorem, olimque deffinitorem, nominis Jesu Guathemalensis provinciae alumnum, licet Matriti natum anno 1571. This work can apparently be found in the Bibliothèque National, Paris.

Ha nima vuh vae theologia yndorum ru binaam (ca. 1671). 349 pp. This work can apparently be found in the Bibliothèque National of Paris.

Santoral en lengua Kiché.

Explicatio fidei, en lengua cakchiquel, o la explicación de la fe y sus artículos (1616). 120 fols. The work was dedicated to Francisco Varea on 29 December 1616. Cf. J.T. Merdina, La imprenta en Guatemala, 120-121.

Instrucción teológica de los Indios 2 Vols. ?

Several other catechistic works are mentioned in bibliographical guides but no reliable information is given on their whereabouts.

Impendimentos del Matrimonio para los indios y orden que se debe guardar en denunciarlos y acudir por dispensacion para los ys contraídos (in Cakchiquel). ? See Medina, 121.

Passion y muerte de Xpto. Señor Nuestro, Mandato, Pasión y Descendimiento (1615). ? See Medina, 121.

literature

J.M. Beristain y Souza, Biblioteca Hispano Americana Septentrional, 3rd ed. 5 Vols in 2 (Mexico, 1947), passim; J.T. Medina, La Imprenta en Guatemala (Santiago de Chile, 1910), 120-121; C.J. Rosales, Gramática del idioma cachiquel, xxi; A Bio-Bibliography of Franciscan Authors in Colonial Central America, ed. Eleanor B. Adams (Washington D.C.: Academy of American Franciscan History, 1953), 48-51; Manuel Castro y Castro, ‘Lenguas indigenas transmitidas por los Franciscanos del S. XVII’, in: Los Franciscanos en el Nuevo Mundo (siglo XVII), La Rábida, 18-23 septiembre de 1989 (Madrid: Editorial Deimos, 1992), 455-457.

 

 

 

 

Franciscus Manfredus (Francesco Manfredi, d. 1626)

OFMCap. Italian Capucin friar from the Reggio region. Member of the Bologna province. Preacher. He died in Bologna on 16 June 1626.

works

Carmina Varia, Natalitia Principis Etruriae (Bologna, 1612). Is this the work of the Conventual friar Gianfrancesco Buoni instead?

De laudibus Villulae Arientinae (Bologna, 1613). Is this the work of the Conventual friar Gianfrancesco Buoni instead?

Orazione in lode di S. Carlo Borromeo nella catedrale di Piacenza (Piacenza: Eredi Giovanni Battista Bazzacchi, 1614).

Predica di ringraziamento a S.D.M. per il quinto felicissimo parto della Seren. Duchessa di Parma recitata nel Duomo di Piacenza la Domenica di Sessagesima (Piacenza: Eredi Bazzacchi, 1615).

Panegirico per la Beatificazione del B. Francesco Saverio (Bologna, 1620).

Orazione ai cittadini di Parma in rendimento di grazie per la nascità del serenissimo duca di Parma e di Piacenza (Piacenza, 1625).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 399; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 264; Girolamo Tiraboschi, Biblioteca modenese o Notizie della vita e delle opere degli scrittori natii degli stati del serenissimo signor Duca di Modena (...) III, 140-141.

 

 

 

 

Franciscus Maninconius (Francesco Maniconi/Francesco Manicombi da Sonnino, fl. 16th cent.)

OFMConv. Italian friar from Sonnino, and member of the Rome province. Preacher in Viterbo, Milan and other towns in North and Central Italy. He might have died around 1590, and that would have prevented the publication of his works.

works

Prediche dette in Milano & Viterbo?

literature

Giovanni Franchini, Bibliosofia e memorie letterarie di scrittori Francescani conventuali Ch'hanno scritto dopo 'Anno 1585 (Modena: Eredi Soliani Stampatori, 1693), 238; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 399; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 264.

 

 

 

 

Franciscus Marca (Francisco Marca, fl. 18th cent.)

OFM. Spanish friar.

works

Chronica seraphica de la santa provincia de Cataluña de la regular observancia de Nuestro Padre S. Francisco. Parte segunda, contiene desde los años 1400 hasta los de 1759 (...) (Barcelona: Imprenta de los Padres Carmelitas Descalzos, 1764).

 

 

 

 

Franciscus Maria Angeli (Francesco Maria Angeli da Assisi/Padre Rivotorto, d. 1697)

OFMConv. Italian friar from Assisi. Preacher, theologian (reached the magisterium), musical theorist, convent historian and order administrator, Spent a long time in the Rivotorto convent. Lector at Perugia and at Assisi. Provincial minister of the Umbrian Conventuals (1670-1673), assistant of he general minister on visitation journeys, as well as custos of the Sacro Convento at Assisi. Died there in March 1697.

works

Summario del contrapunto (1691). On musical contrapunt composition.

Collis Paradisi Amoenitas seu Sacri Conventus Assisiensis Historiae Libri II. Opus Pothumum, ed. Francesco Antonio Felice Carosi da Monte Leone (Montefalco: Es typographia Seminarii, 1704/Vienna: Johann Thomas Trattner, 1752). Accessible via the Österreichische Nationalbibliothek Vienna and via Google Books. The 1752 edition can also be found via the Bibliothèque Municipale of Lyon.

literature

Vincenzio Coronelli, Bibliotheca Universale Sacro-Profana (Venice, 1703), 767-768; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 399, 402; Bonaventura Bartolomasi, Series chronologica historica ministrorum provincialium de Umbria(Rome, 1814), 39; Fétis, Biographie universelle des musiciens (Paris, 1883) I, 106.

 

 

 

 

Franciscus Maria Assermet (François-Marie Assermet, fl. early 18th cent.)

OFM. French friar. Member of the France province. Doctor of theology at Paris (member of the theology faculty) with Scotist leanings and lector jubilatus.

works

Theologia scholastico-positiva ad S. R. Ecclesiae mentem elucubrata, 2 Vols. (Paris: Petrus Giffart, 1713/Paris: Étienne Ganeau & Jean-François Moreau, 1715/Paris: Petrus Giffart, 1723). Accessible via the Bibliothèque Municipale of Lyon and via Google Books.

Histoire critique et anticritique de l'indulgence de la Portioncule ditte de Notre-Dame des Anges (1719). Accessible via the Bibliothèque Municipale of Valognes.

Speculum Veridicum: In cujus Prima Parte Sincere repræsentantur errores, refellunturque prava Jansenianorum, & aliorum Novaugustinianorum dogmata Vindicatur constitutio Sanctissimi Patris p.m. Clementis XI. Pont. Max. quæ incipit: Unigenitus Dei Filius &c. Deinde Confutatur Libellus Planctuum Paschasii Qvesnelli Jansenistæ, contra dictam Bullam; explicanturque genuine juxta mentem S. Rom. Ecclesiæ 101. propositiones damnatæ ejusdem Auctoris. In Secunda Parte Calvinistarvm & Lvtheran. Theologia proponitur, ac eorum prava doctrina antilogiarum demonstratur, & solvitur Catholice (1725).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 399-400.

 

 

 

 

Franciscus Maria Benedictus (Francesco Maria Benedetti, 1683-1749 [1746?])

OFMConv. Italian friar from Assisi. Chapel master at the Sacro Convento of Assisi, at San Francesco of Turin, and at Aosta Cathedral (1721 to 1727). He died in Assisi.

works

Matutino per la Pentecoste a 4 di Fra F. M. B. d'Assisi Min. Con.le M.ro di Capp. Della Sacra Basilica: MS Assisi, Biblioteca Comunale, >>>>.

Regole per sonare sulla parte del Basso (...): MS Bologna, Biblioteca del Liceo musicale, >>>>

Oratori, mottetti e cantate morali (...) (1710-1738): MS Assisi, Biblioteca Comunale, >>>>.

Laudate Dominum: für Sopran-Solo, Chor und Basso continuo (Münster in Westf.: Verlag Klaus Kindler, 1979).

Ecce annuntio vobis. Motetto per Natale für Soli, fünfstimmigen gemischten Chor und Basso continuo, ed. Jurgen Heller (Altötting: Alfred Coppenrath, 1994).

Gaudete, exultate: motetto grosso concertato: für Chor SATB, 2 Trompeten in C (2 Trompeten in B), 2 Violinen, Viola, Basso continuo, oder Chor SATB, 2 Violinen, Viola, Basso continuo, ed. Jürgen Heller (Altötting : Musikverlag Coppenrath, 1998).

Si quæris miracula: quattro responsori a quattro e otto voci, Corpus musicum Franciscanum, 33/1 (Padua: Centro Studi Antoniani, 2016).

Assumpta est; Ecce sacerdos magnus: antifone a 8 voci, Corpus musicum Franciscanum, 33/2 (Padua: Centro Studi Antoniani, 2016).

Quattro cantate per soprano e basso continuo con violini, Corpus Musicum Franciscanum, 33/3 (Padua: Centro Studi Antoniani, 2018).

Oratorio per la passione di nostro Signore: a quattro voci con violini (Torino 1718), Corpus musicum Franciscanum, 33/4 (Padua: Centro Studi Antoniani, 2019).

Sonate e versetti per organo, Corpus musicum Franciscanum, 33/5 (Padua: Centro Studi Antoniani, 2020).

To be continued...

literature

Dizionario Biografico degli Italiani 8 (1966) [https://www.treccani.it/enciclopedia/francesco-maria-benedetti_(Dizionario-Biografico)/ (last accessed 6 November 2021)], with references to older literature; Caterina Pampaloni, Francesco Maria Benedetti maestro di cappella della basilica di San Francesco in Assisi, tesi di laurea (1985).

 

 

 

 

Franciscus Maria Casini (Francesco Maria Casini, 1648-1719)

OFMCap. Italian friar. Born in Arezzo in a family pertaining to the local nobility. Joined the Capuchins at Cortona in 1662 and made his profession in 1663. He continued his studies until the doctorate in theology. Also took up several administrative charges in his order (including a charge as provincial minister of the Tuscany province, and appointments as provincial definitor and procurator), and became a much sought-after preacher, working not only in Italy but also in Southern France. From 1698 onwards, he also preached at the papal court, and Innocent XII made him officially a preacher of the apostolic palace. Francesco Maria was made cardinal in 1712 (cardinal of Santa Prisca). He died in Rome on 14 February 1719, leaving all his possessions to the Holy Office. In the course of his life, he published a number of sermon collections and ascetical works.

works

Panegirici sacri (Venice: Giovanni Filippo Cecchi, 1677). Available via Google Books. A mixture of sermons on saints, special celebrations, funerary sermons etc.

Panegirici del Padre Francesco Maria Casini d'Arezzo Capuccino (Massa: Girolamo Marini, 1678/Venice: Giovanni Filippo Cecchi, 1679). A mixture of sermons on saints, special celebrations, funerary sermons etc. Both editions seem available via Google Books and/or via the Biblioteca Nazionale of Florence, and the Bayerische Staatsbibliothek Munich.

I Consigli della sapienza overa Raccolta delle Massime di Salomone necessarie all'Huomo per saviamente procedere, colle riflessioni su le medesime Massime. Trasportata dal Francese nell'Italiano dal Padre Francesco Maria Casini d'Arezzo Cappuccino (Venice: Giovanni Filippo Cecchi, 1681). Accessible via the Biblioteca Nazionale Centrale Vitt. Emanuele in Rome and via Google Books.

L'età dell'uomo alle misure del tempo e dell'eternità (Venice: Giovanni Filippo Cecchi, 1682/Rome, 1712/Bologna: Longhi, 1740). In any case the 1740 edition is accessible via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek Munich and via Google Books. The 1682 edition is accessible via Google Books (creative search) and via the Bibliothèque Numérique of Lyon (https://numelyo.bm-lyon.fr/).

Delle prediche dette nel palazzo apostolico da fra Francesco Maria d'Arezzo Cappuccino (...), 3 Vols. (Rome: Giovanni Maria Salvioni, 1713-1714/1724/Milan: Francesco Vigone & Fratelli, 1714/Venice: Baglioni, 1746). Several volumes are accessible via Google Books, via the Bibliotheque Municipale of Lyon, the Narodni Knihovna National Library in Prague,the Complutense University Library in Madrid, and other major libraries and digital portals.

Lusus poetici (1704). Check!

Francisci Mariae de Aretio Ordinis Capuccinorum, Eminentissimo Tituli S. Priscae S.R.E. Presbyteri Cardinalis Casini, Opera omnia, 3 Vols. (Augsburg: Martin Veith, 1740). At least in part available via Google Books, via the Narodni Knihovna National Library in Prague, and via the Bibliothèque Municipale of Lyon. The first volume contains thirteen Advent sermons, the second six Lenten sermons, and the remainder additional sermons.

Sacrae Orationes in Palatio Apostolico a Francisco Maria de Aretio (...), trans. Pietro Paolo Capelli, 2 Vols. (Augsburg, 1740). Accessible via the Bayerische Staatsbibliothek Munich and via Google Books.

Prediche dell'Eminentissimo Francesco Maria Casini dell'Ordine de'RR.PP. Cappuccini, Cardinale di S. Prisca, dette nel Palazzo Apostolico, 2 Vols. (Fossombrone: Metauro, 1860). Accessible via Google Books, and via the Bibliotheque Municipale of Lyon.

literature

Bernardino da Bologna, Bibliotheca scriptorum Ordinis minorum S. Francisci capuccinorum (Venice, 1747), 104; Cimarosto Sigismondo da Venezia, Biografia serafica degli uomini illustri che forirono nel francescano istituto (...) (Venice: G.B. Merlo, 1847), 750; Sbaraglia, Supplementum et Castigatio III (ed. Rome, 1936), 230; F. Zanotto, Storia della predicazione (Modena, 1899), 284-293; Romualdo da San Marcello, "Il cardinale Casini oratore', Italia Francescana 2 (1927), 218-231; Bernardino da Cittadella, 'Il pensiero missionario del cardinal Casini nelle sue Prediche al Palazzo apostolico', Italia Francescana 5 (1930), 463-467 & 6 (1931), 184-203; C. Noci, Il Cardinale Francesco Maria Casini, Diss. (Rome, 1937); V. Ciaurri, Il Casini oratore', La scuola cattolica 76 (1948), 320-326; P. da Cortona, Le prediche apostolice del Cardinale Francesco Maria Casini, Diss. (Rome, 1956); LexCap, 359 [with additional references]; Paolino Carlini, Francesco Maria Casini(1648-1719). Un restauratore dell’oratoria italiana (Rome, 1969); Claudio Mutini, 'Asini, Francesco Maria', Dizionario Biografico degli Italiani (1978) [http://www.treccani.it/enciclopedia/francesco-maria-casini_(Dizionario-Biografico)/]

 

 

 

 

Franciscus Maria Cugianus (Francesco Maria Cugiano/Francesco Maria Corrigiaro/Francesco Maria di San Giorgio Cavanese/Franciscus Maria Insuber, fl. 1600)

OFM. Italian friar from the Piedmont region. Theologian and preacher.

works

La vita del venerabile Bartolomeo da Saluzzo: MS Bibl. Conv. San Pietro in Montorio (Rome), ? Check!

Prezioso tesoro per arricchire un'anima divota, per celebrare la santa messa, e degnamente comunicarsi (Turin, 1600).

Trattato intorno al Significato de'Misterii della Santa Messa (Turin, 1608).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 400; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 264; Onorato Derossi, Scrittori piemontesi savoiardi nizzardi registrati nei catalogi del vescovo Francesco Agostino della Chiesa e del Monaco Andrea Rossotto (Turin, 1790), 45.

 

 

 

 

Franciscus Maria de Alassio (Giancardi, 1603-1670)

OFMCap. Member of the Genoa province. Writer of ascetical and mariological works. Several of his writings published under the name Giuliano Giancardi (a cousin on his father's side, who was a secular priest).

works

Augustissima apparitione della gran madre di Dio ad Antonio Botta nell'Inclita, e Fedelissima Città di Savona, Discorsi Predicabili (...) (Genoa: Pier Gio. Calenzano, 1650); Augustissima apparitione della gran madre di Dio ad Antonio Botta (...), Parte seconda (Mondovì: Giovanni Gislandi e GiovanFrancesco Rossi, 1653). At least the second volume accessible via Google Books.

Imprese d'Alassio citta sacra della gran madre di dio. Opera di D. Giuliano Giancardi d'Alassio Prete Secolare. Nella quale si descrive à gloria della Reina Madre (...) Et anche l'origine d'Alassio (...) (Mondovi: Con licenza de'Superiori, 1653). Accessible via Google Books.

literature

Bernardus de Bononia, Bibliotheca Scriptorum OFMCap, 105; Sbaralea, Supplementum I, 280; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 400; Eduard d'Alençon, Bibliotheca Mariana, 28, 90; Pellegrino, Annali dell'ordine dei Frati Minori Cappuccini III, 159; Francesco Saverio da s. Lorenzo della Costa, I cappuccini genovesi, 3 Vols. (Genua: Tipografia della gioventù - Vergine di Pompei, 1912-1914-1973) I, 39, 298; Lexicon Capuccinum, 609.

 

 

 

 

Franciscus Maria de Avola (Francesco di Maria d'Avola, fl. 18th cent.)

OFMCap. Italian friar from the Syracuse province. Provincial minister.

works

Ibla rediviva descrizione istorica della florida Ibla Maggiore una delle più vetuste città del Regno di Sicilia dalle cui rovine è risorta Avola oggidì esistente. Opera del r. p. Francesco di Maria D'Avola (...) (Caltagirone: Simone Trento, 1745). Accessible via the Biblioteca Nazionale Centrale of Florence and via Google Books.

Difesa dell'Ibla rediviva. Risposta apologetica contro le calunnie e maldicenze di Nicolò Tademo e di Lodovico Caponeta Notinesi (Caltagirone, 1749).

Vita della serva di Dio suor Agata La Tasca terziaria capuccina della città di Caltagirone, descritta da frà Francesco di Maria d'Avola Capuccino, della Provincia di Siracusa (...) (Syracuse: Pulejo, 1766). Accessible via the Biblioteca Nazionale of Naples and via Google Books.

Dilucidazione del trattato della regolata divozione dei Cristiani di Lamindo Pritannio, e Confutazione degli errori degli eretici di nostri tempi intorno alla stessa divozione (Syracuse: Pulejo, 1772).

literature

Catalogus Scriptorum Ordinis Minorum S. Francisci Capuccinorum, ab anno 1747 usque ad annum 1852, sive Appendix ad Bibliothecam Scriptorum Capuccinorum a P. Bernardo Bononiensi (...) (Rome: Gaetano A. Bertinelli, 1852), 23.

 

 

 

 

Franciscus Maria de Bergamo (Francesco Maria da Bergamo/Quadrio, 1705-1773)

OFMCap. Italian friar from Bergamo (member of the Quadrio family, originally from Lugano). Entered the Capuchins in the Milan province in 1722. Preacher, guardian, provincial definitor and lector. At the invitation of pope Benedict XIV, he was called to Rome as apostolic preacher at the papal court; a position he kept under Clement XIII and Clement XIV. During Lent 1772, he fell ill and retired to Albano, and subsequently went back to Bergamo, where he died on 4 December 1773. Approximately 200 of his sermons still survive in the Capuchin provincial archives in Milan. Several of his lectures and sermons, notably those written before 1750, have been published in various collections. More study of their whereabouts is necessary.

works

Predica della passione di Gesù (Venice, 1748).

Orationes panegyricas

To be continued

literature

Bullarium OFMCap IX, 81-82; Valdemiro da Bergamo, I conventi ed i cappuccini bergamaschi (Milan, 1883), 196-200; Mauro, Il predicatore apostolico, 140-142; Ilarino da Milano, Biblioteca dei frati minori cappuccini di Lombardia (1535-1900) (Florence, 1937), 115-117; Lexicon Capuccinum(Rome, 1951), 618-619; DHGE, XVIII, 805-6.

 

 

 

 

Franciscus Maria de Bononia (Francesco Maria da Bologna/ dei’Capellis/Francesco Maria Capelli/Ergasto Acrivio, 1601-1668)

OFMCap, Italian friar. Joined the order in 1622. Preacher and spiritual author. Also wrote satyrical stories under the pseudonym Ergasto Acrivio.

works

Circulus aureus, seu, Breue compendium caerimoniarum & rituum, quibus passim ad suas & proximi vtilitatis presbyteris vt contingit (ca. 1650?/Valentino Mortali, 1665/ erede Vittorio Benacci, 1668/Venice: Benedetto Milocho, 1674/Giuseppe Piccini, 1675/ Giovanni Antonio Remondini, 1685/Venice: Antonio Tivani, 1686/Venice: Antonio Tivani, 1693). This work was placed on the index of forbidden books in 1724. At least the editions from 1675 and 1686 are accessible via Google Books, the Biblioteca Angelica in Rome, the Bayerische Staatsbibliothek in Munich and other portals/venues.

Fasciculus florum spiritualium monitorum deprecationum & affectuum ergà Deum diuersorum sanctorum: praecipue ad missam deuotè atque vtiliter conficiendam (Bologna: Domenico Barberi, 1650/Bologna: erede Domenico Barberi, 1675). Accessible via Google Books and the Biblioteca Nazionale Centrale Vitt. Emanuele in Rome.

Satirette Morali e Piacevoli. Written under the pseudonym Ergasto Acrivio: These have been issued in several editions from the seventeenth-century onwards. See for instance Satirette Morali e Piacevoli (Foligno: Giovanni Tomassini, 1794). Accessible via Google Books.

literature

Bernadus de Bononia, Bibliotheca Scriptorum OFMCap, 104; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 400; Sbaralea, Supplementum III (ed. Rome, 1936), 230; H. Reusch, Der Index der verbotenen Bücher (Bonn, 1885)II, 220; DThCat II, 1683; Donato da S. Giovanni in Persiceto, Biblioteca dei Frati Minori Cappuccini della provincia di Bologna (Bologna, 1949), 185-200; Lexicon Capuccinum (Rome, 1951), 619; Enciclopedia CattolicaIII, 61; Dict. de Spir, II, 1683; DHGE, XVIII, 806.

 

 

 

 

Franciscus Maria de Bruxelles (François Marie Caesens, d. 1713 (d. 1713)

OFMCap. Born in 1665. Belgian friar, theologian/lectoe, provincial definitor and moral/spiritual author. Involved with the aftermath of Jansenist controversies. He died in Ghent in 1713

works

Cursus theologiæ capucino-seraphicæ tripartitus secundum inconcussa, tutissimaque dogmata sanctorum Augustini, Bonaventuræ ac Thomæ (Ghent: Erven Maximiliaen Graet, 1698-1701)/Theologia capucino-seraphica, scholastica et moralis, 3 Vols. (Ghent: Joannes Eton, 1715-1718/Brussels: Johan Vleugaert, 1726/1744). The 1726 edition is partially available via Google Books.

Synopsis apocalyptice-cantatrix eventuum præcipuorum Ecclesiæ, cum propugnaculo auctoritatis pontificiæ adversus persecutiones et hæreses, sive panoplia Theologiae capucino-seraphicae (Ghent: Haeredes Maximiliaen Graet, 1710).

literature

Bernardus de Bononia, Bibliotheca Scriptorum OFMCap, 104; Pellegrino, Annali dell'ordine dei Frati Minori Cappuccini IV, 353; DThCatII, 1683 & VI, 762; Franciscaansch leven 17 (1934), 292-295; L. Ceyssens, ‘De difficultatibus praetextu iansenismi in provincia Flandro-belgica Minorum capuccinorum’, Collectanea Franciscana 8 (1938), 389, 393-395; Melchior de Pobladura, Historia generalis ordinis Fratrum Minorum capuccinorum (Rome, 1948) II, 354; Hildebrand van Hooglede, De kapucijnen in de Nederlanden(Antwerp, 1945-1956) III, 281, V, 153, 211, VI, 435 (n. 3), 445, 455-479, 490-492, 494, 499, 513-518, 520, 563, VII, 296, VIII, 515-519, 536, IX, 377; Lexicon Capuccinum (Rome, 1951), 620; Enc.Catt. V, 1614; LThK 2nd Ed. IV, 241; Dict. de Spir., VI,762-63; DHGE, XVIII, 806; Sylvio Hermann De Francheschi, ‘Morales franciscaines du jeûne et de l’abstinence au temps des Lumières. Ascétisme alimentaire et discipline régulière au XVIIIe siècle’, Archivum Franciscanum Historicum 111:1-2 (Jan.-June 2018), 193-218.

 

 

 

 

Franciscus Maria de Ferrara (Francesco Maria di ferrara/Forecchi, d. 1820)

OFMCap. Italian friar. Member of the Bologna province. Entered the order around 1766. Lector, guardian, provincial definitor and long-term provincial minister during the times of the suppression of religious orders, revolutionary turmoil and the restauration. Also prominent member of the Academia ecclesiastica of Ferrara. He died in Ferrara in 1820 at the age of 72.

works

Orazione panegirica del B. Lorenzo da Brindisi (Ferrara: Pomatelli, 1783).

Dissertazione apologetica intorno lo stato delle sacre Vergini, 4 Vols. (Ferrara: Pomatelli, 1783-1786).

Orazione in onore di S. Pellegrino Lazioni (Forlì: Marozzi, 1791).

Il filosofo cristiano. Elogio del Rmo. P. Viviani (Ferrara, 1796).

Utili consolazioni al mondo affitto (Ferrara: Rinaldi, 1804).

Il Religioso ritirato per dieci giorni (Ferrara, 1810). A reworking and compilation of a work by Gaetano Maria da Bergamo.

literature

Catalogus Scriptorum Ordinis Minorum S. Francisci Capuccinorum, ab anno 1747 usque ad annum 1852, sive Appendix ad Bibliothecam Scriptorum Capuccinorum a P. Bernardo Bononiensi (...) (Rome: Gaetano A. Bertinelli, 1852), 23; Michele Maylender & Luigi Rava Storia delle Accademie d'Italia II, 245; Donato da S. Giovanni in Persiceto, Biblioteca dei Frati Minori Cappuccini della provincia di Bologna (1535-1946) (Budrio: Montanari Fratelli editori, 1949), 202-205; Atti uffiziali della Provincia dei Frati Minori Cappuccini di Bologna (1938), 51-53; Lexicon Capuccinum, 623-624.

 

 

 

 

Franciscus Maria de Lecce (d. 1719)

OFM. Italian Franciscan missionary, polyglot, wrote Albanese grammatical texts.

works

Osservazioni grammaticali nella lingua albanese (Rome, 1716). This was later used by the Franciscan friar Francesco Rossi to create his Regole grammaticali della lingua albanese (Rome, 1866).

Dizzionario albanese. Unpublished?

literature

M. da Civezza, Saggio di bibliografia (…)sanfrancescana (Prato, 1879), 300; Biblioteca bio-bibliografica della Terra Santa e dell’Oriente francescano n.s. XIII (Quaracchi, 1930), 17, 113, 212, 221-223, 229ff, 427; A.M. de Turre, Orbis Seraphicus. De modernis missionibus Fratrum minorum a S. Congregatione de Propaganda Fide dependentibus, ed. A. Chiappini (Quaracchi, 1945) II, ii, 41-43& 57;  Enc.Cat. V, 1614-1615; DHGE, XVIII, 807

 

 

 

 

Franciscus Maria de Neapoli (Francesco Maria Gioja da Napoli/Francesco Gioja/Francesco Gojja/Francesco da Napoli/Francesco da Posilipo/Pausilypo, d.1670)

OFMCap. Italian friar. Professor of theology and preacher in the Naples province. Known for his enthousiastic account of the conversion of queen Nzinga of Matamba by the Capuchin missionary Antonio de Gaeta (1656). Francesco Maria Gioja died on 4 September 1670 at the age of 70.

works

La Maravigliosa conversione alla Fede di Christo della Regina Singa, e del suo Regno di Matamba nell'Africa meridionale. Descritta con historico stile dal P.F. Francesco Maria Hiooa da Napoli, detto da Posilippo, predicator capuccino, e lettore un tempo di Sagra Teologia. E cavata da una relatione di là mandata dal P. F. Antonio da Gaeta, predicator parimente Capuccino della provintia di Napoli, missionario apostolico, e prefetto generale delle Missioni de'Regni dell'Africa (...) (Naples: Giacinto Passero, 1660). Accessible via the British Library, the University Library of the University of Wisconsin at Madison, and via Google Books.

Vita P. Antonii Laudati Caraffae Cajetani Capucini Concionatoris, ac in Aphrica Missionarii Apostolici, qui obiit Loandae Angolae eano 1662, die 10 julii (Naples: Giacinto Passero, 1669).

literature

Dionysio da Genova, Bibliotheca Scriptorum Ordinis Minorum S. Francisci Capucinorum, 134; Bernardus de Bononia, Bibliotheca Scriptorum OFMCap, 105; Niccolo Toppi, Biblioteca Napoletana, et apparato a gli huomini illustri in lettere di Napoli (1678), 100; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 401; Sbaralea, Supplementum III, 230; Apolinaro da Valencia, Bibliotheca Fratrum Minorum Capuccinorum Provinciae Neapolitanae (Naples, 1886), 95-96; É. d’Alençon, Neerlandica Franciscana 1 (1914), 259-261; O. de Bouveignes, Revue congolaise (July 1948), 797-800; Clemente da Terzorio, Le missioni dei minori cappuccini (Rome, 1938), X, 457-492; J. Cuvelier, Koningin Nzinga van Matamba (Bruges-Bussum, 1957); Lex.Cap., 629-630; DHGE XX, 1448.

 

 

 

 

Franciscus Maria de Lutetia (François-Marie de Paris; ‘Jablier’, 1634-1714)

OFMCap. French friar from Paris and member of the Parisian province. Philosopher, theologian and scientist (inovative in the field of optics and the building of optometric instruments). Also known as a preacher and as the editor of works written by his deceased fellow Capuchin friar Esprit Sabbathier d’Yvoy (published the latter’s Idealis Umbra Sapientiae Generalis (Paris, 1679), and also its translation: L’ombre idéale de la sagesse universel (Paris, 1679)).

works

Nouvelle découverte sur la lumière pour la mesurer et en compter les degrés(Paris, 1700/Paris: Conservatoire national des arts et métiers, 2002). This text explained his photo/lightmeter, which François-Marie had presented at the French Academie des Sciences on 26 August 1699. The work is for instance accessible via the Biblioteca Nazionale Centrale Vitt. Emanuele in Rome, the Bibliothèque Municipale de Dijon, the British Library, and via Google Books.

literature

Bernardus de Bononia, Bibliotheca Scriptorum OFMCap, 106; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 401-402; Ubald d’Alençon, ‘Un illustre Parisien, l’inventeur du photomètre’, Études franciscaines (1903), 655-658; Lexicon Capuccinum (Rome, 1951), 631-632; DHGE, XVIII, 807-8; DHGE XXVI, 519

 

 

 

 

Franciscus Maria de Paterno (Francesco Maria di Paternò/Francesco Maria Anicito, 1694-1762)

OFMCap. Italian friar from the Messina province. He entered the order in 1710 (Bronte). Lector, guardian, provincial definitor, provincial vicar and provincial. Popular missionary, known for his emotional Lenten sermons. Known as 'l’Apostolo di Paternò'.

works

Trutina sacra sopra l'Officio divino. Opera Canonica, ascetica e contemplativa, 3 Vols. (Catania: Pulejo, 1754).

literature

Catalogus Scriptorum Ordinis Minorum S. Francisci Capuccinorum, ab anno 1747 usque ad annum 1852, sive Appendix ad Bibliothecam Scriptorum Capuccinorum a P. Bernardo Bononiensi (...) (Rome: Gaetano A. Bertinelli, 1852), 23; Giuseppe Maria Mira, Bibliografia siciliana ovvero, Gran dizionario bibliografico delle opere edite e inedite, antiche e moderne di autori siciliani o di argomento siciliano (1875), 41; C. Chichi, Necrologio dei religiosi della Provincia di Messina dei Frati Minori Cappuccini (Messina, 1985), 329. Check also https://www.cappuccinimessina.it/Frati-Nella-Storia.aspx?ID=6&F=27

 

 

 

 

Franciscus Maria de Reims (François Marie de Reims, d. 1660)

OFMCap. French friar.

works

Vie reglée des dames qui cherchent se sanctifier dans le monde (Paris,1635/2nd ed. Paris: Edmé Couterot, 1695/3rd ed. Paris: Edmé Couterot, 1698). The 2nd and 3rd edition are available via Google Books.

 

 

 

 

Franciscus Maria de Salemi (Francesco Maria da Salemi/Francesco Passalacqua/ Antonio Passalacqua, 1638-1701)

OFMRec. Italian (Sicilian) friar from Palermo. Arabist and missionary. After classical studies at the local Jesuite college of Palermo and an education at the episcopal seminary, he was ordained priest. Shortly thereafter, in 1663, he joined the Friars Minor in the Recollect Val Mazzara province. After his noviciate, he became novice master, a position that he kept until 1668, when he embarked on a long but troubled missionary career, leading to his positioning in Egypt from September 1679 onwards, where he worked among the Christian Kopts and among the Arabs. Eventually, due to lasting internal order rivalries, Francesco-Maria had to leave his missionary post in 1692. Several years later, in 1697, he became apostolic prefect of the missions in Upper Egypt and Ethiopia.

works

Compendium Sacri Oecumenici Concilii Chalcedonensis, in quo actiones et decreta Sanctorum Patrum circa Fidem Orthodoxam contra Eutychem et Dioscorum e Latino Fonte in Arabicum idioma fidelissime translata, recensentur. Ad instructionem Nationis Cophtae, et Abissinae (…) (Rome: Jo. Jacobi Komarek Boemi prope SS. Vincentium Anastasium in Trivio, 1694). This is an Arabic history of the council of Chalcedon with an explanation of its doctrinal statements.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 422; Giacomo d’Albano, Historia della missione francescana in Alto Egitto-Fungi-Etiopia, 1686-1720, ed. G. Giamberardini (Cairo, 1961); G. Manfredi, La figura del ‘Praefectus missionum’ nelle prefetture d’Egitto-Etiopia e dell’Alto-Egitto-Etiopia affidate ai Fratri Minori, 1630-1792 (Cairo, 1958); G.M. Montano, Etiopia francescana nei documenti dei sec. XVII e XVIII. La missione di Akhim, Fungi ed Etiopia. Prefettura del P. Francesco-Maria Passalacqua da Salemi, II: 1691-1703, Biblioteca bio-bibliografica della Terra Santa e dell’Oriente francescano, ns. Doc. II (Quaracchi, 1948); G. Basetti-Sani,‘François-Marie de Salemi’, DHGE,XVIII, 809-816.

 

 

 

 

Franciscus Maria de Stilo (Francesco Maria da Stilo)

OFMRef. Italian friar. Member of the San Francesco province. Poet.

works

Christipodos. Once kept in the Franciscan convent library of Scarzuola. Check the 2005 inventory by Andrea Maiarelli.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 403; Andrea Maiarelli, L'Archivio storico della provincia serafica di San Francesco d'Assisi dei frati minori in Umbria: inventario della sezione conventi chiusi (1230-2004) (Porziuncola, 2005), 108.

 

 

 

 

Franciscus Maria de Tours (d.1709)

OFMCap. Member of the Tours province. Active as a missionary in Asia and Tibet in particular. He died in Patna in 1709.

works

Thesaurus linguae Indianae, 2 Vols.: Archive of the Congregatio de Propaganda Fidei [Prepared in Surat in 1702, and subsequently revised by Cassiano da Macerata].

Quaestiones circa Ritus malabaricos (Liège, 1704).

literature

Bernardinus de Bononia, Bibliotheca Scriptorum OFMCap, 102; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 443; Pellegrino, Annali dell'ordine dei Frati Minori Cappuccini I, 342; Rocco da Cesinale, Storia delle missioni III, 302; Streit-Dingdinger, Bibliotheca Missionum VI, nos. 52, 96 & 741; Enciclopedia Cattolica V, 1615; Lexicon Capuccinum, DHGE, 639; XVIII, 816-818; Rudolf Kaschewsky, 'The Role of François Marie de Tours in the Capuchin Mission in India and Tibet', Orientalia Suecana 69 (2020), 29-41

 

 

 

 

Franciscus Maria Giancardus (Francesco Maria Giancardi/Giuliano Giancardi, 1603-1670)

OFMCap. Italian friar from Liguria. Wrote under pseudonym (Giuliano Giancardi, the name of his brother). He died in the Capuchin Savona friary (Santa Maria della Misericordia) at the age of 65 in 1670.

works

Motivi Spirituali per servire la Gran Madre di Dio (Genoa: Calenzano, 1630/Montereale, 1632).

Città Sacra della Gran Madre di Dio per le Chiese sue, che sono in Alassio (Genoa, 1648).

Augustissima apparitione della gran Madre di Dio ad Antonio Botta nell'inclita, e fedelissima città di Sauona. Discorsi predicabili, descritta sopra le letanie, echo della Madonna, da D. Giuliano Giancardi d'Alassio Prete Secolare (...), 2 Vols. (Genoa: Pier Giovanni Calenzano, 1650-Mondovi, Giovanni Gislandi & Giovanni Francesco Rossi, 1653). In any case the second volume is accessible via Google Books and via the Bibliothèque Municipale de Lyon [https://numelyo.bm-lyon.fr/f_view/BML:BML_00GOO0100137001102304313 ]

Giardino Sacro per la Madonna del Suffragio in Alassio (Genoa, 1651).

Giojello Sacro delle Reliquie trasportate di Sardegna in Alassio (Genoa, 1651).

Imprese d'Alassio Citta Sacra della Gran Madre de Dio. Opera di D. Giuliano Giancardi d'Alassio Prete Secolare. Nella quale si descrive à gloria della Reina Madre, con l'Augusta Geneaologia, e viaggio di Alerame, e d'Alassia, partiti dall'Impero fuggutivi, la reconciliatione loro con la Maestà di Ottone II (...) (Mondovi, 1653). Accessible via Google Books and via the Bibliothèque Municipale de Lyon [https://numelyo.bm-lyon.fr/f_view/BML:BML_00GOO0100137001103404534?pid=BML:BML_00GOO0100137001103404534&pg_titre= ]

Apparitione Augustissima della Madre di Dio in Savona. Historia Sacra (Genoa, 1660).

Esercizi spirituali e novendiale sacro in onore della purissima Vergine (...) (Genoa, 1660).

Istoria della santissima Vergine detta della Guardia in Ponzevera (Genoa, 1661).

Historia della SS. Vergine delle Vigne nella Città di Genova (Genoa: 1661).

Historia di Santa Maria di Pia nel Finale.

Miracoli, e gratie di S. Maria di Pia nel Finale.

Genova Augusta in Libertà, Coronata Republica della Gran Madre di Dio.

Maraviglia di Genova in Elogii 50.

Vita di S. Ugone Confessore Cavaliere Gerosolimitano.

Corona di gratia, e di Miracoli di S. Maria di Misericordia di Savona.

Sacra Cronologia dell'Origine, e Fondatione di Savona, delle sue Chiese, e Conventi.

Vessillo Sacro dell'Immacolata Concettione di Maria.

La Maraviglie di Dio nella Vita della Ven. Madre Suor Domitilla da Pavia Monaca Capuccina.

Historia di S. Maria di Monte Allegro di Rapallo, con una raccolta di Miracoli.

Cuore di S. Francesco Patriarca de'Frati Minori.

Lingua di Sant'Antonio da Padova.

Fiori di Santa Brigida Reina di Svetia.

Voto dell'Immacolata Concettione di Maria Vergine.

Fiori della Passione di Christi Signor nostro.

Trionfi di S. Maria detta della Guardia.

Rosa d'oro di S. Maria di Misericordia in Savona.

literature

Dionysio da Genova, Bibliotheca Scriptorum Ordinis Minorum S. Francisci Capucinorum, 133-134; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 400-401; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 264-265.

 

 

 

 

Franciscus Maria Gioja (Francesco Maria Gioja da Napoli/Francesco Posilippo, fl. 17th cent.)

OFMCap. Italian friar from the Naples region. Preacher in the Naples province, theology professor and apostolic missionary in the Matamba region in Africa.

works

La Maravigliosa conversione alla Fede di Christo della Regina Singa, e del suo Regno di Matamba (Naples: Giacinto Passero, 1660). Accessible via the British Library, the University Library of the University of Wisconsin at Madison, and via Google Books.

Vita P. Antonii Laudati Caraffae Cajetani Capucini Concionatoris, ac in Aphrica Missionarii Apostolici, qui obiit Loandae Angolae eano 1662, die 10 julii (Naples: Giacinto Passero, 1669).

literature

Dionysio da Genova, Bibliotheca Scriptorum Ordinis Minorum S. Francisci Capucinorum, 134; Niccolò Toppi, Biblioteca napoletana, et apparato a gli huomini illustri in lettere di Napoli e del Regno (...), 100; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 401.

 

 

 

 

Franciscus Maria Leoni (Francesco Maria Leoni, fl. 18th cent.)

OFMConv. Italian friar from Verona. Studied arts and theology and became master of theology before he became a public teacher of arts metaphysics, as well as (from 1736 onwards) professor of theology (in via Scoti), Sacred Scripture (from 1743 onwards) and church history in the Franciscan friary and the Gymnasium/university of Padua. He engaged with 'new' thoughts, including Spinozist theories concerning a rational interpretation of the Old Testament.

works

Disputatio contra Academicos et Pyrrhonios (Padua: typis Joan. Baptistae Conzatti, 1731).

Index disputationum pertinentium ad eam partem primae philosophiae: quae est a septimo ad duodecimum usque Aristotelis librum (Padua: typis Joan. Baptistae Conzatti, 1732).

Meditatio de Deo et Numine (1733 /1762).

Revmi. Patris Magistri F.M. Leoni ordinis min. con. theologi necnon in Patavina Accademia Pubb. metaph. profess. epistolae duae quarum altera est de Pentateuchon divinitus dato, altera de usu rationis in theologia (Typis haeredum Pannelli impress. S. Officii, 1736).

Epistolae tres ad Silvestrum Ruggium Monachum Cassinensem in controversia inter Scipionem Maffaeium et Christophorum Phassium super nonnullis fragmentis S. Iraeneo attribuitis (Venice, 1736).

Orazione in lode di Simone Contareni, Procuratore de S. Marco (Venice, 1741).

Per l'ingresso alla dignità di procuratore di S. Marco per merito di ... Simone Contarini orazione del P. maestro Francesco M. Leoni (Carlo Pecora, 1742). Available via Google Books.

Sibyllarum in veteri ecclesia auctoritas et historiae ecclesiasticae ac theologiae conjunctio (Venice: Joh. Baptistae Albritii Hieronymi Filii, 1744/1750). The 1744 edition is available via Google Books.

Historiae ecclesiasticae specimen (1744).

La Chiesa militante. Poema eroico (Venice, 1750).

De necessitate religionis divinitus reseratae disceptatio. This is an inaugural lecture. See: Padova, Università degli Studi di Padova, Archivio Storico, ARC.574.59.

De scholastica catholicorum hominum theologia disceptatio (Padua: typis Seminarii, 1755).

De IV Evangeliis ab Ecclesia receptis disceptatio (1761).

literature

Domenico Sparacio, Frammenti bio-bibliografici di scrittori ed autori Minori Conventuali dagli ultimi anni del 1600 al 1930 (Assisi: Casa editrice francescana, 1931); N. Papini, in: Miscellanea Francescana 31 (1931), 158, 259; Storia e cultura al Santo di Padova fra il XIII e il XX secolo, ed. A. Poppi (Vicenza: Neri Pozza Editore, 1976), passim; Fr. De Carolis, ‘Spinoza e la questione del Pentateuco in Fr. Leoni, OFM Conv.‘, Miscellanea Francescana 90 (1990), 459-505; Isidoro Gatti, I frati minori conventuali tra giurisdizionalismo e rivoluzione: il P. Federico Lauro Barbarigo ministro generale dell'ordine (1718-1801), Fonti e studi francescani (Padua: Centru studi antoniani, 2006), 154; Francesco De Carolis, Scritti di filosofia (Naples: Giannini, 2007), passim.

 

 

 

 

Franciscus Maria de Septalia (Francesco Maria di Settalia/Francesco Maria degli Scelloni, fl. 15th cent.)

OFMConv. Italian friar from Milan. Scion of the noble Scelloni family. Appointed bishop of Viterbo (1472). Active as papal legate in Umbria for Sixtus IV . Also biographer of this pope.

works

Vita Sixti IV, eaque quae sub ejus pontificatu acciderunt: MS, Rome, Biblioteca Apostolica Vaticana, Biblioteca barberiniana,>> check!

literature

Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 265-266; Sigismondo da Venezia, Biografia serafica degli uomini illustri: che fiorirono nel Francescano istituto (Venice: G.B. Merlo, 1846), 233.

 

 

 

 

Franciscus Maria Grassinus (Francesco Maria Grassini, fl. mid 17th cent.)

TOR. Italian musical specialist. Organist and chapel master in the Bolognese church of Santa Maria della Carità.

works

Canto Primo, Motetti concertati, a due, trè, quatro, e cinque voci parte con instromenti e senza, con le Litanie della B.V. nel fine (Venice: Francesco Magni, 1653).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 401; Emil Bohn, Bibliographie der Musik-Druckwerke bis 1700, welche in der Stadtbibliothek des academischen Instituts fuer Kirchenmusik und der koeniglichen und Universitaets-Bibliothek zu Breslau aufbewahrt werden (Berlin: Albert Cohn, 1883), 163.

 

 

 

 

Franciscus Maria Montagnana (Francesco Maria Montagnana/Francesco Maria Maranello, d. 1625)

OFMConv. Italian friar from Maranello (or Modena?). Lector of philosophy in Ferrara, master of theology and provincial minister of the Bologna province (elected in 1623). As provincial minister he was tasked to bring to the printing press some works of religious instruction for the edification and training of Franciscan novices (cf. Sbaralea)

works

Cicalata stridente all'orecchio di Don Taddeo Barberini (...), ed. Teofilo da Monopol (Rovigo: Daniel Bisuccio, 1626). This would have gone back to a work composed while he taught in Ferrara.

literature

Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 265; Francesco Antonio Benoffi, Compendio di storia minoritica: opera postuma (Pesaro: Annesio Nobili, 1829), 291; Girolamo Tiraboschi, Biblioteca Modenese o notizie della vita e delle opere degli scrittori natii degli stati del serenissimo signor Duca di Modena III (Modena, 1783), 152.

 

 

 

 

Franciscus Marianus de Turre (Francisco Mariano de Torres, fl. mid 18th cent.)

OFM. Mexican Franciscan author, active in latin America. Known for his continuation of the Crónicas of Tello and Nicolás de Ornelas. He deals with the conquest of Nueva Galicia and provides info on Amerindian populations in Jalisco, Colima, Coahuila, California and elsewhere.

works

Manuscript fragments of the chronicle of Francisco Mariano de Torres are kept in the Guadalajara Public Library (Mexico). An edition was apparently issued in 1939 and again in 1960 and 1965 (ed. Luís del Refugio). I have yet to find their whereabouts.

literature

B.H. Slicher van Bath, De bezinning op het verleden in Latijns Amerika 1493-1820. Auteurs, verhalen en lezers (Groningen, 1998), passim; Handbook of Middle American Indians, Volume 13: Guide to Ethnohistorical Sources, Part Two, ed. Howard F. Cline, John B. Glass (Austin: University of Texas Press, 2014), 154

 

 

 

 

Franciscus Maria Pagnotius (Francesco Maria Pagnozzi da Pistoia, fl. 17th cent.)

OFMCap. Italian friar. Mariologist.

works

Maria Trionfante con la pompa di una triplicata corona di stelle risplendenti, per l'origine, progresso, ed eminenza del suo Santissimo Stellario (...) (Pistoia: Pier-Antonio Fortunati, 1655/1656 [reprint]). Accessible via the Biblioteca Nazionale Centrale of Florence, and via Google Books.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 401.

 

 

 

 

Franciscus Maria Pugnetus (Francesco Maria Pugnetti da Piacenza, fl. 16th cent.)

OFMConv. Italian friar. Preacher master of theology and theology lector in Cesena. He might have died in 1583.

works

D.O.M.A. Oratio Francisci Mariae Pugnetti Placentini Conventualis Francescani de laudibus Forliviensium, habita ab eodem in Provincialibus comitiiss, Forlivii in sacrae aede Divi Francisci (Bologna: Alessandro Benazzi, 1570).

Oratio in funere A.R.P.M. Francisci Visdomini Ferrariensis, habita Bononiae (Bologna: Alessandro Benazzi, 1573).

literature

Giovanni Franchini, Bibliosofia e memorie letterarie di scrittori Francescani conventuali Ch'hanno scritto dopo 'Anno 1585 (Modena: Eredi Soliani Stampatori, 1693), 239; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 401 [Franciscus Maria Pagnetus]; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 265; Archivum Franciscanum Historicum 15 (1922), 219.

 

 

 

 

Franciscus Maria Rhini de Politio (Francesco Maria Rhini, fl. 17th cent.)

OFM. Italian friar from Palermo. Lector jubilatus, custos of the Holy Land and guardian of the Sacro Monte. Apostolic commissary for the East on behalf of Alexander VII. Elected Minister General in 1670. Elected bishop of Syracusa (1675) and later of Agrigento (1677).

works

Epistola Pastoralis ad Fratres Ordinis Minorum pro Regulari Observantia (Valladolid, 1670). Check Volume IV, part II, p. 152ff. of De Gubernatis' Orbis Seraphicus.

Constitutiones pro utraque Familiae FF. Minorum. Check Volume IV, part II, p. 196ff. of De Gubernatis' Orbis Seraphicus.

Ordinationes pro regimimne magni Conventus Lugdunensis FF. Minorum de Observantia, et ejusdem Provinciae (Paris, 1672).

Reglemens du R. Père general de l'Ordre de Saint François, pour la Reformation de tous les Convents & Monasteres du Royaume de France, qui sont sous sa jurisduction. Avec l’arrest de la Cour de Parlement, Portant homologation des Reglements du R.P. General de l’Ordre de S. François, & de l’Avis de Commissaires Ecclesiastiques & Reguliers, deputez pour les examiner (1672). Accessible via Google Books and via the digital collections of the University Library of Ghent.

literature

Juan de San Francisco, Bibliotheca Universa Franciscana I, 402.

 

 

 

 

Franciscus Maria Zuccari (Francesco Maria Zuccari, 1694–1788)

OFMConv. Italian friar from Dosolo. Active as organist and chapel master in Ferrara, and in the Franciscan basilica in the Sacro Convento of Assisi. After refusing an appointment in Padua, he became organist and chapel master in the Basilica dei dodici apostoli in Rome. Yet between 742 and 1749, he did work as organist in Padua, after which he returned to Assisi. In Assisi (Fondo di Cappella e Fondo del Maestro di Cappella) can be found many of his musical manuscripts, which included some 400 musical compositions of religious music, both compositions by himself and compositions by others. Several of these are also indicative of his interest in the violoncello.

works

Esercizi per il Violoncello (1760): MS Assisi. Check!

Sonate per Violoncello and Basso Continuo, 1-8.

Le lagrime gloriose. Oratorio a quattro voci cantato nella città di Sanseverino l'anno 1731, nella solenne coronazione della SSma, Vergine del Gloriosa che fu veduta ne'tempi passati a piangere. Posto in musica dl M.R.P. frà Francesco Maria Zuccari (...) (Macerata: Eredi Pannelli, 1731). In fact a work by Giambattista Cancellotti?

Magnificat, due composizioni, 4 voci, soli, orchestra, Corpus Musicum Franciscanum, 20/3 (Padua: Centro Studi Antoniani, 2018).

Graduale am Grundonnerstag ed. August Scharnagl, Coppenrath Series (Carus Verlag).

Messa in C minore.

In te Domine: in Sol Maggiore per soli, coro a 4 vv e basso continio (1782), Corpus musicum Franciscanum, 20/1 (Padua: Centro Studi Antoniani, 2012).

Beatus vir: in sol minore a 8 voci e basso continuo (1756), Corpus Musicum Franciscanum, 20/22 (Padua: Centro Studi Antoniani, 2012).

Messa in D minore a 5 voci (1727-1745), Corpus Musicum Franciscanum, 20/4 (Padua: Centro Studi Antoniani, 2018).

Nisi Dominus: contralto, basso e strumenti (1748), Corpus musicum Franciscanum, 20/5 (Padua: Centro Studi Antoniani, 2020).

Magnificat: quattro composizioni a 4 voci e basso continuo, Corpus musicum Franciscanum, 20/6 (Padua: Centro Studi Antoniani, 2020).

Lettere. See for instance: Biancamaria Brumana, 'Francesco Maria Zuccari e la corrispondenza con padre Martini', Il Santo (2000).

literature

To be continued...

 

 

 

 

Franciscus Martinus (Francisco Martínez, fl. c. 1730)

OFM. Spanish friar. Provincial minister of the Castilia province between 1733 and 1736.

works

Oración fúnebre laudatoria de la vida de Fr. Pedro de Moreda (Madrid: Thomas Rodriguez, 1730).

To be continued...

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 403; AIA24 (1925), 186-188; Manuel de Castro, Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed.Cisneros, 1982), 145 (no. 552).

 

 

 

 

Franciscus Martius (Francesco Martii da Pergola, fl. mid 17th cent.)

OFMConv. Preacher and editor.

works

Sermones Quadragesimale Sancti Antonii de Padua (Bologna: Typis Iacobi Montii, 1649).

literature

Giovanni Franchini, Bibliosofia e memorie letterarie di scrittori Francescani conventuali Ch'hanno scritto dopo 'Anno 1585 (Modena: Eredi Soliani Stampatori, 1693), 239-240 [with a comparison between the edition of Anthony's sermons by Francesco Martuu and those of other early modern editors].

 

 

 

 

Franciscus Marzal (Francisco Marzal/Francisco Marçal, fl. 17th cent.)

OFM. Spanish friar from Menorca (Balearic Islands). Lector of theology in several study houses (including in the Aracoeli friary) and provincial minister of te Mallorca province. Specialist in the works of Ramon Llull, whose works he edited and brought to press.

works

Ars Generalis ultima Venerabilis Magistri, ac Doctoris illuminati Raymundi Lulii, a mendis castigata (...) (Palma de Mallorca: typis haeredum Gabrielis Guasp, 1645 [1642?]).

Ars generalus ultima (...) (1643).

Tractat special, qual sia el iust preu del Blat en la Isla de Menorca desde que comensa la cullita fins que se asseñala la afforació de aquella (Palma de Mallorca, 1650). An economic treatise on proper pricing.

Dialecticum certamen Artis singulare defensorium in Caramuelem antiperipateticum (Palma de Mallorca: Raphael Moya, 1666).

Epistolae familiares pro Arte generali (...) (Palma de Mallorca, 1668/1669).

Ars brevis B. Raymundi Lullii (Palma de Mallorca: Raphael Moya, 1669).

Quaestiones difficiles super quatuor libros Magistri Sententiarum cum resolutiones et Summa Lulliana - quaestionum B. Martyris Raymundi Lulli in quatuor lib. Sententiarum (Palma de Mallorca: Pedro Fati, 1673).

Memorial selecto para los profesores de la escuela luliana y devotos del Beato Raymundo Lulio, Martyr (Palma de Mallorca, 1673).

En Nom de Iesus Crucificat comense el Tractat anomenat Exercici de la Santa Creu, compost per un Frare Menor de la Observancia de Sant Franccken en el Puig de Randa, y acabat à 20. de Agost, die de Sant Bernat, añy 1446. Aretraduit en llengua vulgar corrent, añy 1682 per F. Francesch Marcal en lo Convent de Sant Francesch de la Ciutat de Mallorca (Palma de Mallorca: Francesch Oliver, 1683). Accessible via the Biblioteca de Catalunya and via Google Books.

Nova et naturalis discurrendi methodus ex principiis Artis Lullianae deducta, seu Logica reformata. Check!

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 403; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 266; Sebastián Trias Mercant, 'El lulismo barroco y fray Francisco Marçal', Cuadernos Salmantinos de Filosofia 16 (1989), 107-125; Miquel Àngel Casasnovas Camps, Biblioteques, llibres i lectors: la cultura a Menorca entre la contrareforma i el Barroc (Barcelona: Institut Menorquí d'Estudis-Curial Edicions Catalanes-Publicacions de l'Abadia de Montserrat, 2001), 211-212, 219.

 

 

 

 

Franciscus Mascarenas (Francisco Mascareñas, fl. 17th cent.)

OFM. Spanish or Portuguese (?) friar. Active in Guatemala.

works

Ochenta Sermones para los Domingos y fiestas del año.>?

literature

A Bio-Bibliography of Franciscan Authors in Colonial Central America, ed. Eleanor B. Adams (Washington D.C.: Academy of American Franciscan History, 1953), 52-53.

 

 

 

 

Franciscus Maurus Hispellatis (Franciscus Maurus Hispellos/Francesco Mauri da Spello, fl. 16th cent.)

OFMConv. Italian friar from Umbria. Was able to join the order as an adult after the death of his father. Wrote a long epic poem on the life and miracles of Francis of Assisi.

works

Francisci Mauri Hispellatis Minoridae, Francisciados Libri XIII. Nunc primum in lucem editi. Ad Serenis. Cosmum Medicem Etruriae Ducem (Florence: Carolus Pectinarius, 1571/Antwerp: Plantin, 1572/Rouen: Laurent Mercy, 1634/Foligno, 1652). The 1571 Florence edition and the 1572 Antwerp edition are accessible via Google Books and via other digital portals. It amounts to a huge versified life of Francis. The work received Latin and Italian translations and re-editions.

Versus lyrici. Celebratory poems. Cf. the Testimony of Franchini and Juan de San Antonio.

literature

Giovanni Franchini, Bibliosofia e memorie letterarie di scrittori Francescani conventuali Ch'hanno scritto dopo 'Anno 1585 (Modena: Eredi Soliani Stampatori, 1693), 240-241; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 404; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 267.

 

 

 

 

Franciscus Maurus Montegranarensis (Franciscus Maurus de Montegranario/Francesco Mauri da Montegranaro, fl. ca. 1600)

OFMConv. Italian friar from the Picena region. Magister Studii in Ferrara (1569) and eventually magister theologiae. Order secretary and elected provincial minister of the Marches province in December 1585 (but actual provincial minister between August 1586 and 1589, apparently during a period of severe provincial administrative difficulties (see Franchini for more details). Later inquisitor in Pisa (1604) and incorporated as theologus primarius in the university of Pisa. He would have died around 1606

works

Schola Monachalis (1578).

Epigramma. Apparently included at the beginning of the Compendium privilegiorum fratrum minorum et aliorum mendicantium et non mendicantium reformatum secundum decreta Concilii Tridentini et summorum pontificum qui a Clemente VII usque ad Clementem VIII successerunt (Brescia, 1590/Naples, 1594), a work by Hieronymus de Sorbo (OFMCap).

literature

Giovanni Franchini, Bibliosofia e memorie letterarie di scrittori Francescani conventuali Ch'hanno scritto dopo 'Anno 1585 (Modena: Eredi Soliani Stampatori, 1693), 241-242; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 404; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 267

 

 

 

 

Franciscus Mausolensis (François de Mauléon, fl. 17th cent.?)

OFMCap. French Capuchin friar and member of the Aquitain province. Apostolic missionary.

works

La confession générale. Check!

Traité sur la mode de prier et de méditer. Check!

Traité sur la mode d'instruire les ignorants. Check!

Traité sur l'absolution. Check!

literature

Bernardo di Bologna & Dionisio da Genova, Bibliotheca scriptorum Ordinis minorum S. Francisci Capuccinorum retexta & extensa (1747), 96; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 267.

 

 

 

 

Franciscus Mellado (fl. early 17th cent.)

OFM. Spanish friar. Member of the Los Angeles provinces. Provincial order historian, who gathered at the request of his provincial minister Andrea Camacho documents and information for the construction of a provincial order chronicle. Francisco apparently sent a manscript copy of this work to Luke Wadding in Rome, who used the information for his Annales Minorum.

works

Historia Provinciae S. Angelorum: MS. Current whereabouts unknown.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 404.

 

 

 

 

Franciscus Menabio (Francesco Menabio/Francesco da Menabio/Francesco da Menabbio, fl. early 17th cent.)

OFMRef. Italian (Etrurian) friar. Lector of theology and preacher (predicator generalis).

works

Compendio delle meraviglie del sacro monte della Verna (Lucca: Frediani, 1707/1721/Florence: Pietro Nesti al Sole, 1636/Venice: Niccolò Taglini, 1694). The 1636 and 1694 editions are accessible via the Biblioteca Nazionale Centrale in Florence and via Google Books.

Storia della provincia Toscana dei Francescani Riformati: MS ?

literature

Wadding, Annales Minorum XXIV (ed. 1860), 42; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 408; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 272.

 

 

 

 

Franciscus Mercorius de Mataluna (Francesco Mercorio da Maddaloni/Francesco da Magdalono, 1722-1807)

OFMCap. Italian friar and member of the Napoli province. After his death, his body would have stayed 'uncorrupted' and uninterred for 60 days.

works

La volontà salvifica di Dio. Dialogo con un frate giansenista Modern edition in the Quaderni storici dei cappuccini di Napoli (2004).

Quaresimale: MS Conv. Cap. Maddaloni?

Gottescalchus Siculus profligatus (Naples: Caietanus Raimondus, 1801).

literature

Apolinaro da Valencia, Bibliotheca Fratrum Minorum Capuccinorum Provinciae Neapolitanae (Naples, 1886), 92; Memorie della vita del servo di Dio Padre lettor Francesco Mercorio da Mataluna Cappuccino, ed. C.A. Sparano (Naples, 1990); Sisto Ambrosino, P. Francesco Mercorio da Maddaloni (1722-1807), Tau, Testi e Ricerche di Francescanesimo, 5 (Naples, 1996?); Sisto Ambrosino, ‘Manoscritti du P. Francesco Mercorio da Maddaloni’, Studi e ricerche francescane 21 (1993); Fiorenzo F. Mastroianni, P. Francesco Mercorio da Maddaloni (1722-1807). Vita, virtù e miracoli (Naples, Edizioni Cappuccini, 2006).

 

 

 

 

Franciscus Meudonensis (François de Meudon, fl. second half 17th cent.)

OFMCap. French friar from the Parisian province. Preacher and orthography specialist.

works

L'esprit de l'orthographie universelle (Paris, 1689).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 409; John Mary Lenhart, 'Language Studies in the Franciscan Order: A Historical Sketch', Franciscan Studies 5 (1926), 96.

 

 

 

 

Franciscus Michaelus de Padua (Franciscus Florentinus/Francesco Michele del Padovano/Francesco de Firenze, d. ca. 1472)

OMConv. Italian friar, theologian, inquisitor and humanist. Born in Florence, ca. 1396. Entered the order ca. 1410 in the Santa Croce convent (at the age of 14). Initial studies of artes, philosophy and theology at the studia of Florence, Bologna, and Toulouse (where he followed a lectorate course as student de debito, and received a littera testimonialis on his studies and behaviour on 19 March, 1418 from the regent of the Toulouse studium, Domenico Barani. This letter has been edited in Pratesi (1954), 317-318). At the general chapter of Manua (1418), he was appointed bacalarius pro primo anno (probably at the studium generale of Florence). In November 1418, he became lector of philosophy pro secundo anno (for the year 1419-1420) in the studium generale of Siena. Already on 20 January 1419, he received the assignment pro tertio anno (for the scholastic year 1420-1421), for the studium of Rimini. During his appointment as baccalaureus pro primo anno at the studium generale of Santa Croce, he would have started his degree course in theology (which he was to continue in the years thereafter). In between his appointments as lector philosophiae in Siena and Rimini (1419-1421), he worked for his theology degree, and he fulfilled his post-bachelor study obligations for the magisterium at Perugia between 1421 and 1423, to graduate there as magister theologiae on 29-06, 1423 (cf. Pratesi (1954), 319ff). In 1425, Francesco was called to Rome by the minister general Antonio da Massa, to account for an unknown accusation. After his exoneration (first orally, and subsequently in a letter dated in Florence the 20th November of 1425), Francesco kept all his privileges and his titles. Probably active as teacher at Perugia in 1432, and back in Florence in the same year or shortly thereafter, where he received the gratiae magistrales from Florence University. Subsequently active as inquisitor in Florence (1439, 1443), as magister regens at the Studium Generale of S. Croce of Florence (1433 (?)/1439-1441) and as dean of the theology faculty of Florence University (1440s). In these years and thereafter, he also was involved in teaching at the San Gimignano convent, and as confessor of the local Poor Clares. Also active, for shorter periods of time, in Pistoia (where he acted as procurator for the Poor Clares in 1437) and Siena. After 1459, until his death in or after 1472, he seems to have resided in Florence. For more information and for the documents that document his life, see the various articles of Pratesi mentioned below. Francesco Michele wrote ca. thirteen works, none of which circulated beyond the Florentine boundaries. Until the 17th century, when some of his works were plagiarised by another friar (Fabio Siri), none of his works were printed. His most important works are the Speculum Christianae Probitatis and the Christianorum Institutionum Liber, alongside of a range of smaller works of theological and/or humanist interest. All his works are written in an elegant, humanist Latin, and Francesco Michele can be seen as a significant figure within Florentine humanist circles.

works

Speculum Christianae Probitatis: MS Florence, Ricc. 3003 (3135) 246 ff. (See AFH, 14 (1921), 249) [The manuscript is dated 28 August 1458. The work probably was made during one of Francesco’s sejourns in San Gimignano. The Speculum consists of 38 chapters on Christian virtues and related theological themes, meant to guide preachers and confessors, as well as Christians in general: 1. De excellentia conditionis humane, ff. 8r-12v; 2. De adversione hominis, ff. 12v-15r; 3. De repellendis humanis indigentiis, 15r-19v; 4. De obiurgatione et contraversia discendi, ff. 19v-27r; 5. De comparatione scientie et sapientie, ff. 27r-35v; 6. De doctrina et eius necessitate, ff. 36r-43r; 7. De non amando sed contenpnendo mundo, ff. 43r-50v;8. De non despicienda sed amanda paupertate, ff. 50v-61r; 9. De non detestandis sed contempnendis divitiis, ff. 61r-65v; 10. De seculari nobilitate contempnenda et spirituali magni pendenda, ff. 65v-71r; 11. De vitandis ignobilis vulgi variis ineptiis, ff. 71r-72v; 12. De vitandis humanis laudibus et obprobiis preferendis, 73r-75r; 13. De fugienda potius quam querenda presidentia maxime spirituali, ff. 75r-82r; 14. De obedientia et reverentia sacerdotibus exibenda, ff. 82r-91v; 15. De contemnendis prosperis, ff. 91v-95v;16. De quibusdam mulieribus potentibus prospera spernentibus, ff. 95v-99v; 17. De vitandis pompis in vestibus et ornatu, ff. 99v-105v; 18. De vitandis carnis delitiis, ff. 105v-114r; 19. De vitandis carnis illecebris, ff. 114r-117v; 20. De excellentia virginitatis, ff. 117v-124r; 21. De viduitate servanda, ff.124r-126r; 22. De statu uxorio, ff. 126r-131r; 23. De statu penitentie ad quam vocamur, ff. 131r-142r; 24. De perferendis patienter adversis, ff. 142r-146v; 25. De adversis habendis pro commodis et prospera pro adversis, ff. 146v-153r;26. De non metuenda morte, ff. 153r-158v; 27. De vitando otio vite humane inimico, ff. 158v-166r; 28. De repellenda a se pessima invidia, ff. 166r-171v; 29. De detractione et murmuratione fuganda, ff. 171v-179r; 30. De adulatione et mendacio, ff. 179r-182r; 31. De caritate numquam relinquenda, ff. 182r-195v;32. De fide firmiter habenda, ff. 195v-222r; 33. De infidelitate, ff. 222r-228r; 34. De quadam communi errore infidelium, idest de iudicio, ff. 228r-234r; 35. De spe theologica virtute, ff. 234r-237r; 36. De misericordia habenda ad afflictos, ff. 237r-238v; 37. De dignitate veritatis, ff. 238v-241r; 38. De pacis utilitate, ff. 241r-245r. ]

Christianorum Institutionum Liber: MS Rome Bibl. Angelica 1093 [Written in or after 1460, and dedicated to the Florentine youth Braccio Martelli (Braccio di Domenico). The work, which according to its preface is inspired by the letters of Jerome, consists of 40 chapters on moral and practical issues of the true Christian life. It contains many citations from Church fathers and classical philosophers, poets, and rhetoricians (esp. Virgil and Cicero). It can be seen as a thorough reworking of the Speculum Christianae Probitatis. It contains: Prefatio, ff. 1r-1v; 1. De excellentia conditionis humane, ff. 1v-5v; 2. De aliis divinis operibus que merito perfecta esse dicuntur, ff. 5v-7v; 3. De hominis lapsu, ff. 7v-14v; 4. De christiana morte et eius memorie utilitate, ff. 14v-20r; 5. De funere et exequiis, ff. 20r-23r; 6. De humanarum incommoditatum remediis, ff. 23r-28r; 7. Quarum rerum intellectus humanus capax sit, ff. 28r-30v; 8. De differentia inter scientiam et sapientiam, ff. 30v-41r; 9. Quomodo doceri et accipi ab hominibus sapientia et copia litterarum debeat, ff. 41r-44v; 10. De illis qui alios regere debent, ff. 44v-51r; 11. De reverentia clericis a secularibus exibenda, ff. 51r-57r; 12. De vaga et herronea vite presentis peregrinatione, ff. 57r-61r; 13. Quomodo locupletes in divitiis salvari possint, ff. 61r-65r; Quomodo pauperes sua sorte contenti esse debent et paupertas ipsa appetenda non recusanda est, ff. 65r-74r; 15. Quod rebus ut aiunt fortune prospere cedentibus non est letandum neque credendum, ff. 74r-77r; 16. De vera sive potius christiana nobilitate, ff. 77r-79r; 17. De quibusdam claris mulieribus pro Christo mundum spernentibus, ff. 79r-83v; 18. De vario falsoque vulgi iudicio non curando et de populorum frequentia vitanda, ff. 83v-85v; 19. De cavendis hominum laudibus et ipsorum opbrobiis perferendis, ff. 85v-87r; 20. De adversis equo animo perferendis, ff. 87r-90v; 21. Quod utiliora sunt flagella Dei quam impunitate speccatorum, ff. 90v-93v; 22. De penitentia, ff. 93v-99v; 2. Non est indulgendum gule, ff. 100r-104v; 24. De honesto cultu corporibus adhibendo, ff. 104v-109v; 25. Quod luxurie vitium apprime fugiendum est, ff. 109v-112r; 26. De excellentia virginitatis, ff. 112r-119v; 27. De viduitate servanda, ff. 119v-122r; 28. De castitate matrimoniali servanda, ff. 122r-124v; 29. De otio fugiendo, ff. 124v-126v; 30. De detractione ac murmuratione fugiendis, ff. 126v-130r; 31. De adulatione et mendacio fugiendis, ff. 130r-131r; 32. De veritate ac mendacio, ff. 131r-132v; 33. De miseratione erga afflictos, ff. 132v-134v; 34. De amanda et sectanda iustitia, ff. 134v-137r; Quod invidie stimulis est resistendum, ff. 137r-139r; De discretione, ff. 139v-140r; 37. De charitate thesauro omnium virtutum, ff. 140r-147r; 38. De fide, ff. 147r-168r;39. De fiducia et spe, ff. 168r-169v; 40. De incredulitate sive infidelitate, ff. 169v-174v.] 

Tractatus/Sermones de S. Francisco ad Plebem Veronensem (ca. 1448): MS Florence, Mediceo Laurenziana cod. 19 Plut. XXVI [collection of praedicabilia/sermons, the first two of which are addressing the population of Verona. Aside from sermons on Louis of Toulouse and (four sermons on) Francis of Assisi (which make use of De Conformitate Vitae Beati Francisci and a range of other hagiographical sources), the work also contains a sermon on the Franciscan Rule and eight sermons on other issues (such as evangelical poverty)]

Breviloquium de Epidemia(September 1456): MSS Florence Riccardiana MS 723 ff. 47r-68v & MS 623; Florence, Mediceo Laurenz 30 Plut. LXXXIII cod. 30; Florence, Naz. Landau-Finaly 152 ff. 1r-16v; Modena, Bibl. Estense cod. gamma Z. 6. 625 ff. 1-20 [Text dated September 1456 and dedicated to Piero dei Medici. Work heavily dependent upon the Compendium de Epidemia, Compilatum Parisii per Magistros Facultatis Medicorum ad Instantiam et Mandatum Illustrissimi Regis Francorum Philippi (1348) and explains the causes and origins of diseases/illnesses with reference to the influence of the stars (presented as secondary causes under Divine providence). The work ends with listing the obligations and tasks of the Christian medical doctor]

De Insensata Cura Mortalium, ad Illusos Vitae Huius Amatores Libellus: MSS Firenze, Naz. Magliabec XXXV cod. 254; Florence, Naz. Landau-Finaly 152 ff. 24v-55v [Written c. 1466, and dedicated to Pietro Gottoso dei Medici. The work deals in ten chapters (and with many scriptural, patristic, and classical citations) with the illusory well-being in this world. Is therefore a 'mitigated' contemptus mundi treatise.] In a reworked version, parts of this work were 'borrowed' and included in Tractates Morales Quibus Fidelis Homo as Pie Sancteque Vivendum Dirigitur (...) F. Fabii Syrii a Monte Regali, Minoritae Conventualis, doctoris theologici... (Perugia, 1670).

De Floccipendendo Vulgo et Contemnendis Eius Ineptiis et de Quidditate Fortunae/ De Vulgo et Eius Somniis Ineptiis: MS Florence, Naz. Landau-Finaly 152 ff. 100r-118v. Check also Munich, Staatsbibliothek Clm 23593 ff. 91r-100v. A reworking was published by Fabio Siri (under the title: De Vulgo et Eius Somniis Ineptiis) in Tractates Morales Quibus Fidelis Homo as Pie Sancteque Vivendum Dirigitur (...) F. Fabii Syrii a Monte Regali, Minoritae Conventualis, doctoris theologici... (Perugia, 1670). Cf. Poccianti, Catalogus, 69. In six chapters, replete with many classical citations, the author dismisses the confort of material wealth. Apparently, Francesco makes a strong case for the fundamental difference between (earthly) fortune and the working of Divine providence. Christians should rely on the latter, even when they do not feel blessed in their material existence]

Ad Amicum Quandam Vitae Praesentis plus quam Expedit Amatorem/ De Brevitate Vitae Humanae ad Amicum Quendam Vitae Praesentis plusquam Expedit Amatorem: MS Munich, Clm 23593 ff. 91r-100v. In a reworked version, parts of this work were 'borrowed' and included in Tractates Morales Quibus Fidelis Homo as Pie Sancteque Vivendum Dirigitur (...) F. Fabii Syrii a Monte Regali, Minoritae Conventualis, doctoris theologici... (Perugia, 1670).

[printed by Siri after De Floccipendendo]. The original work was written before 1469. It is a short work on the ‘condition humaine’ in the present world, in which man is hampered by his vices (esp. gluttony). Strong emphasis on the transitory quality of human life on earth. In antiquity, man’s lifespan was longer, not only because of divine intervention, but also becaue of e more ascetical lifestyle. Now, however, at the end of times, when everything was old and weak, man’s lifespan was short.

De Ratione Studiorum Sacrae Scripturae [Solely surviving in an adaptation/plagiarisation of Fabio Siri in the latter's Tractates Morales Quibus Fidelis Homo as Pie Sancteque Vivendum Dirigitur (...) F. Fabii Syrii a Monte Regali, Minoritae Conventualis, doctoris theologici... (Perugia, 1670). The work would amount to a short, introductory, handbook for Bible study. Cf. R. Pratesi, AFH 47(1954), 293-366 & 48 (1955), 73-109.]

Quattordici Discorsi/Orationes: MS Florence, Naz. Landau-Finaly 152 ff. 56r-59v, 62v-88v, 93v-100r [Predominantly festive sermons or lectures on the Eucharist, the Incarnation of Christ, Virginity, the Cross, Saint Dominick, Saint Francis, funerary sermons etc.. Nine of these were presented at the Papal court. Written in a highly stylized humanist Latin. Of particular interest is the Oratio per quamdam dedicatam Christo iuvenculam ad sanctimoniales recitata virginalis continentiae privilegia (ff. 93v-97r). This sermon amounts to an eulogy of virginity, and is also a praise of the religious life of female religious] In a reworked version, parts of this work were 'borrowed' and included in Tractates Morales Quibus Fidelis Homo as Pie Sancteque Vivendum Dirigitur (...) F. Fabii Syrii a Monte Regali, Minoritae Conventualis, doctoris theologici... (Perugia, 1670).

Litterae/Epistolae: MS Florence, Naz. Landau-Finaly 152 ff. 17r-24v, 60r-62v, 88v-93v [Contains a series of 15 letters, among which (consolatory) letters to the Medici family and other aristocratic figures, as well as letters to several popes and to general ministers of the Franciscan order, 12 of which have been published by Pratesi (1954). In these other letters to popes and minister generals, Michele asks for a proper reform of the Franciscan Order, re-uniting the Observant and Conventual branches]. For other manuscripts that contain the same letters, see: MSS Florence, Bibl. Riccardiana 928 ff. 31v-36v & Florence, Laurenziana Plut. LII cod. 15 no. III ff. 17v-22r & Siena, Bibl. Comunale H. V. 31 ff. 111v-116v [letter to Pope Nicholas V (March 1447); Florence, Laurenziana Plut. XXVI cod. 19 ff. 169v-171v-179v [letter to minister general Giacomo Bassolini da Mozzanica, 21 April 1456]; Florence, Riccardiana 723 ff. 68r-77v [seven letters to members of the Medici family]; Munich, Staatsbibl. Clm 23593 ff.101r-109v [letters to Sixtus IV]. Several letters have been edited by R. Pratesi, in: Archivum Fratrum Historicum 48 (1955), 72-130. Some of them were also reworked and published in Tractates Morales Quibus Fidelis Homo as Pie Sancteque Vivendum Dirigitur (...) F. Fabii Syrii a Monte Regali, Minoritae Conventualis, doctoris theologici... (Perugia, 1670).

De Quibusdam Astrologorum Parvidendis Iudiciis: Munich Clm 23593 ff. 1r-50v [Attack on the absurd claims of the astrologers and their infringement on the field of theology]

De Non Negligendo vel Etiam Abdicando Litterarum Studio: MS Munich Clm 23593 [The work is dedicated to pope Nicholas V (c. 1447-1455). It is a plea for the pursuit of true scholarship within the Franciscan order, arguing that Francis of Assisi had only prohibited inept studies and vain profane science. Scientia Sacra, however, was necessary and had to be cultivated.]

Advisamenta pro Reformatione Facienda Ordinis: MS Florence Mediceo-Laurenziana Plut. XXVI cod. 19 [written before 1435. For the edition and description, see Pratesi below. The work makes a case for the reform of the conventual branch, but also criticizes the Observants]
Advisamenta pro Reformatione Facienda Ordinis Minorum, edited by R. Pratesi, in: Archivum Franciscanum Historicym 48 (1955), 72-130.

literature

M. Poccianti, Catalogus Scriptorum Florentinorum Omnis Generis (Florence, 1589), 69; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 386-387 [Franciscus Florentinus]; Sbaralea,Supplementum (ed. 1806), 254 & (ed. 1908) I, 269; DHGE, XVIII, 732; DSpir X, 1205-1206; AFH 3 (1910), 337, 555; AFH 14 (1921), 249; U. Morini, ‘Fra Francesco da Firenze detto il Padovano’, Miscellanea Francescana 32 (1932), 175-176; Thorndike, History, IV (1934), 313-330; R. Pratesi, ‘Francesco Micheli del Padovano di Firenze, teologo ed umanista francescana del secolo XV’, AFH, 47 (1954), 239-366 & AFH, 48 (1955), 73-130; R. Pratesi, `Discorsi e nuove lettere di Francesco Micheli del Padovano, teologo e umanista del sec. XV', AFH, 49 (1956), 83-105; C. Piana, Chartularium Studii Bononiensi, 63*, 91; Cenci, Documenta di Vita Assisiana, I, 516; Kristeller, Iter Italicum I (1963)& II, 64, 154, 199; C. Piana, La Facoltà teologica dell'Università di Firenze nel Quattro e Cinquecento, Spicilegium Bonaventurianum, XV (Grottaferrata, 1977), 143, 519; Remo L. Guidi, `Un testimone del francescanesimo nel Quattrocento: Francesco Micheli del Padovano’, Studi Francescani 112:1-2 (2015), 71-122.

 

 

 

 

Franciscus Milon (fl.early 17th cent.)

OFMRec. German friar from the Cologne province. Lector of philosophy and theology. Later provincial of the Recollect provincia britannica.

works

R. P. Francisci Bonaldi Societatis Jesu Theologi, Divina ecclesiae oeconomia: in qua magnitudo et dignitas beneficii Redemptionis nostrae & ad Christi fidem vocationis explicatur, trans. Franciscus Milon (Cologne: Joannes Crithius, 1611). This translation is accessible via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek Munich and via Google Books.

literature

Wadding, Scriptores Ordinis Minorum, 125; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 409.

 

 

 

 

Franciscus Molina (Francisco Molina y Marín, fl. eighteenth cent.)

OFM. Spanish friar, member of the Valencia province and active in the Albaceta friary.

works

Expositio totius philosophiae, ca. 1728: Madrid BNE, Ms 8008

Declaratio quatuor psalmorum. Check!

literature

Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 272; Castro (1973), 364.

 

 

 

 

Franciscus Monachus (Franciscus Schmunck/Franciscus van Mechelen/François de Malines, ca. 1490-1565)

OMObs & OFM. Belgian friar. Observant friar from Mechelen (Malines). Joined the order at an early age, either before or after studies in Louvain (studies in 1505/1510). Active as a priest, guardian (Mechelen, 1561 and elsewhere). In 1541 preacher in Sint-Truiden. Also active as astronomer and geographer. Created an innovative world globe (lost), in the context of which he also published his De orbis Situ (Antwerp: Marten de Keyser voor Roeland Bollaert, ca. 1529).

works

De orbis Situ ac descriptione, ad Reverendiss. D. Archiepiscopum Panormitanum, Francisci Monachi ordinis Franciscani, epistola sane quam luculenta. In qua Ptolemoei, caeterorumque superiorium geographorum halluninatio refellitur, aliaque proetera de recens inventis terris, mari insulis. De ditione papae Joannis De Situ Paradisi, et dimensione miliarum ad proportionem graduum coelio, praeclara et memoratu digna recensentur (Antwerp: Marten de Keyser voor Roeland Bollaert, ca. 1529/Antwerp: Joannes Withagius, 1565 [in the Peregrinatio Joannis Hesei]). See also: L. Gallois, De orontio Finaeo gallico geographo (Paris, 1890), 87-103 & Peregrinatio Joannis Hesei, ed. Nicolaus Mameranus (Antwerp: Joannes Withagius, 1565). This work is in fact a short treatise that accompanied the globe that Franciscus had presented to his protector Jeran Carondelet, titular Archbishop of Palermo and counselor of Margareth of Parma

Regiones Septentrionales (Antwerp: Silvester van Paris, s.a. [1556]?). It is supposed to contain a map of the Northern countries. Did copies of this work survive?

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 398, 409-410; Dirks, 85; W. Schmitz, Het aandeel der minderbroeders, 106; J. Denuce, ‘Eenige onzer minder bekende kartografen uit het begin der XVIe eeuw', in: Handelingen van het eerste Taal- en Geschiedkundig Congres gehouden te Antwerpen den 17-18-19 september 1910) (Antwerpen, s.a.), 258-267; J. Denuce, De geschiedenis van de Vlaamsche kaartsnijkunst (Antwerp, 1941), 9-12; A. de Smet, ‘Leuven als centrum van de wetenschappelijke kartografische traditie in de voormalige Nederlanden gedurende de eerste helft van de 16de eeuw', in: Feestbundel L.G. Polspoel, Acta geographica Lovaniensia, V (1967), 97-116; B. De Troeyer, Bio-Bibliographia Franciscana Neerlandica Saeculi XVI, I: Pars Biographica (Nieuwkoop: D. de Graaf, 1969), 101-106 [with much more detailed info on the works]; Robert J. King, 'Franciscus Monachus' 'De Orbis situ ac descriptione' - a parallel translation', The Globe 86 (2019) 43-69. Availability: ISSN: 0311-3930. [cited 04 Dec 20].

 

 

 

 

Franciscus Mondono (Francesco Mondoni, fl. mid 17th cent.)

OFM & OFMRef. Italian friar. Joined the order in the Pavia province but ater transferred to the Riformati province of Sant'Antonio. Fulfilled several confessional charges in Mantua, Padua and Verona.

works

Via della salute (Padua: Sebastiano Sardi, 1651).

Documenta spiritualia (Padua: Sebastiano Sardi, 1652).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 410.

 

 

 

 

Franciscus Monerus (Francesc Moner, 1462-1492)

OMObs. Spanish (Catalan) friar from Perpignan (Southern France, then part of the Catalonian/Aragonese political and cultural world). Served as a page at the court of Juan II of Aragon (father of Ferdinand of Aragon). In his early twenties, he enlisted in the military (ca. 1481), and fought in the war against Granada. By 1485, he had become an established author in Barcelona, under the protection of Joan Ramon Folch IV, Duke of Cardona, who acted as his maecenas/patron. In this period, Moner apparently became obsessed over a woman. The resulting crisis caused him to join the Observant Franciscans, doing his noviciate first in Lleida and subsequently in Barcelona. Yet he quickly died, after a year or thereabouts, possibly even at the day of his full profession, which have caused some commentators to suspect suicide.

works

Catalan and Castilian poetry and wisdom texts (Bendir de dones, L'ànima d'Oliver, La noche, Sepoltura s'amor, etc.). See: Francesc Moners, Obres catalanes, ed. Peter Cocozzela, Els Nostres Clàssics, 100 (Barcelona: Barcino, 1970); Francesc Moner, Obras castellanas, ed. Peter Cocozzella, 2 Vols. (Lewiston, NY: The Edwin Mellen press, 1991). the 2010 study by Peter Cocozzella.

Literary works in proze, see: Two Major Prose Works of Francisco de Moner: A Critical Edition and Translation, ed. Peter Cocozzella, PhD. Diss. (Saint Louis University, 1966).

literature

Peter Cocozzella, 'Ausiàs March's Text of Subjectivity and Francesc Moner's Auto de Amores of the Early Spanish Renaissance', in: Renaissance du théâtre médiéval: XIIe colloque de la Société internationale du théâtre médiéval, Lille, 2-7 juiller 2007, ed. Véronique Dominguez (Louvain: UCL-Presses Universitaires de Louvain, 2009), 19ff; Peter Cocozzella, Fra Francesc Moner's Bilingual Poetics of Love and Reason: The "wisdom Text" by a Catalan Writer of the Early Renaissance (New York-Washington, D.C-Baltimore-Bern-Frankfurt-Berlin-Brussels-Vienna-Oxford: Peter Lang, 2010).

 

 

 

 

Franciscus Monteroni (Francesco Monteroni, 1608-1685)

OFMRef. Italian friar. Member of the reformed province of St. Nicholas, Naples. Preacher and 'Prophet'.

works

Historia apologética: MSS Madrid, Nac. 2080; 6054; 6448; 8180 [Castro, Madrid, n. 115]

Profecías del padre fray Francisco Monteroni de la orden de nuestro padre San Francisco: MSS Madrid, Biblioteca Nacional de España, MS 3926, 8180, ff. 54v-55r [Castro. Madrid, n. 212], 12.967, no. 12 ff. 16r-v & 18.780, no. 27 & 22.659, ff. 17r-v; Valencia, Biblioteca Universitaria, MS 310 [10]; Oxford, Bodleian Library MS Add. A. 137, ff. 159r-150r & MS Add. A. 152 ff. 169r-v.

Cartas profeticas dirigidas a Carlos II por don Francisco Monteroni: MSS Madrid, Biblioteca Nacional de España, MS 8180, ff. 45v-54v, MS 18.433, ff. 3r-10r & MS 22.659, ff. 17r; Madrid, Real Academia de la Historia, 9/3658, no. 9 & 9/7163, no. 53; Archivum Secretum Vaticanum, SS, Esp., no. 149, ff. 538r-549r; Madrid, Archivo Histórico Nacional, Estado, lib. 912, ff. 2r-6r; Palma de Mallorca, Biblioteca de la Fundació Bartomeu March, 39/7/2, Milini no. 203, ms. 1053, no. 1-2; London, British Library, Add. 8.703, ff. 129r-134v; Valencia, Biblioteca Universitaria, MS 700 (70).

Memorial de Francisco Monteroni a la Reina María Ana de Austria apelando por segunda vez, el decreto que se dio contra él: MS Available via the Biblioteca Digital del Patrimonio Iberoamericano [http://bdh-rd.bne.es/viewer.vm?id=0000145099&page=1]

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 410; AIA, 5 (1945), 40, 61-63, 209, 211; 27 (1967), 112; Héloïse Hermant, Guerres de plumes: publicité et cultures politiques dans l'Espagne du XVIIe siècle (Madrid: Casa de Velázquez, 2012), 524 [With info on MS signatures of the prophecies].

 

 

 

 

Franciscus Navarrus (Francisco Navarro, fl. early 17th cent.)

OFM. Spanish friar from Alfaro. Member of the Castile province.

works

Discurso sobre la conversaçion maxima que fue en deziembre del año 1603 en el qual se pronostican los felissimos successos, y vitorias que señala al rey don Phelipe III, nuestro señor, y a su gente Sagitaria, que son los españoles (Valencia: Juan Crisóstomo Garriz, 1604).

Manuale ad usum chori iuxta ritum ordinis fratrum minorum (Salamanca: Artus Taberniel, 1606). Accessible via Bogotá (Co), Biblioteca Nacional, RG 12395; Elche (Elx, Spain), Biblioteca Pública Municipal Pere Ibarra, R. 39.470; Madrid, Universidad Pontificia de Comillas, Biblioteca Beltrán de Heredia (ICAI-ICADE), 2859; Sevilla, Arzobispado de Sevilla, Biblioteca, 27-60.

Sermon que predico en la provincia de Andaluzia, en el insigne convento de San Pablo de la ciudad de Sevilla al entierro del padre maestro f. Francisco de la Cruz, hijo primogenito del duque de Bejar (Sevilla: Alonso Rodriguez Gamarra, 1611). Accessible via the Biblioteca Municipal de Palau?

Carmen sobre la inmaculada concepçion (1618). Apparently included in a collective work on the immaculate conception. This needs to be checked.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 411; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 273; Iberian Books Volumes II & III/Libros Ibéricos Volúmenes II y III, 1659.

 

 

 

 

Franciscus Navarro (Francisco Navarro, fl. c. 1700)

OFM. Franciscan friar from the Santo Evangelio province (Mexico). Preacher.

literature

AIA 15 (1955), 366-367; Manuel de Castro, Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 154 (no. 611).

 

 

 

 

Franciscus Morenus (Francisco Moreno, fl. early 17th cent.)

OFM. Spanish friar from the Los Angeles province.

works

De Conceptione Beatae Virginis Mariae, 2 Vols. (Sevilla: Alfonso Gamarra, 1617).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 411; Archivo Ibero-Americano (1955), 358; Hispania Sacra: Revista de historia eclesiastica de España (2005), 777.

 

 

 

 

Franciscus Morenus (Francisco Moreno, fl. late 17th cent.)

OFM. Spanish friar. Active as visitator of tertiary communities in Puebla de los Ángeles (Puebla de Zaragoza, Mexico). [check!]

works

Sermon en la publicacion de la Bula de la S. Cruzada (Puebla de Zaragoza: Juan de Villa Real, 1697).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 411.

 

 

 

 

Franciscus Morenus de Robles (Francisco Moreno de Robles, fl. later 17th cent.)

OFM. Spanish friar. Member of the San Miguel province. Preacher and synodal examiner.

works

Sermon funebre por la Madre Elisabetta Theorodora de los Reyes (...), conuento de la Cruz de Zafra (...) (1664): MS?

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 411; AIA26 (1926), 183; Manuel de Castro, Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 152 (no. 596).

 

 

 

 

Franciscus Mudry (Franciscus Madry/François Mudry, fl. first half 17th cent.)

OFM. French friar. Doctor of theology.

works

Annotations sur les privilèges de l'ordre des frères mineurs de l'observance reguliere, et particulierement des trois grandes Province de France, sçavoir France, Tourainem & S. Bonaventure (Lyon: G. Valfray, 1645). Accessible via the Bibliothèque Municipale de Lyon and via Google Books.

Opuscules de nostre Père S. François (Lyon: G. Valfray, 1645). Check! It would have amounted to a French translations of Francis' writings and additional early documents. We have as yet not been able to trace this work.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 398-399.

 

 

 

 

Franciscus Nicolai (fl. ca. 1493-1528)\

Observant friar. Entered the order in 1493 of 1494. Possibly a member of the Cologne province (as he was apparently from leyden and issued his Apologia Francisci Nicolai in Antwerp). Yet he also was ten years as a guardian and vicar active in Avignon (ca. 1502-1512), which was part of the Provincia S. Ludovici. In Avignon, Franciscus enticed François Lambert to enter the order. When the latter left the monastery and became Protestant in the 1520s, Franciscus Nicolai wrote at the request of his order superiors an Apologia to underscore why François Lambert was wrong and should return to the order.

works

Apologia Francisci Nicolai Minoritae ex Evangelici Fontis scaturigine deprompta, adversus impia deliramenta Francisci Lamberti in Evangelicam divi Francisci regulam oediti (Antwerp: Michael Hillen, 1528).

literature

L. Schmitt, Der Kölner Theologe Nikolaus Stagefyr und der Franziskaner Nikolaus Herborn (Freiburgin Breisgau, 1896), 58; Patricius Schlager, Geschichte der kölnischen Franziskaner-Ordensprovinz während des Reformationszeitalters (Regensburg: Coppenrath, 1909), 250; W. Schmitz, Het aandeel der minderbroeders, 95; B. De Troeyer, Bio-Bibliographia Franciscana Neerlandica Saeculi XVI, I: Pars Biographica (Nieuwkoop: D. de Graaf, 1969), 84-86.

 

 

 

 

Franciscus Noè (Fra Noè/Francesco Noè, fl. ca. 1500)

OM. Italian friar. Author of a journey to the Holy Land that is in many ways a reworking of Niccolò da Poggibonsi's Libro do Oltremare. Noè's work has been erroneously ascribed to the Servite Noè Bianchi.

works

Viaggio da Venezia al S. Sepolcro e al Monte Sinai (...) Composto dal R.P. Fra Noè dell'Ord. di S. Francesco (Bologna: Giustiano de Rubiera, 1500). Many later editions of this work (maybe even as many as 60 Venetian editions (a Lucca edition from 1700 is accessible via the British Library and via Google Books). An English version based on the 1518 edition was issued by the Studium Biblicum Franciscanum of Jerusalem in 1945. The work was often erroneously ascribed to the Servite Noè Bianchi.

literature

Itinerari e cronache francescane di Terra Santa (1500-1800). Antiche Edizioni a stampa sui luoghi santi, la presenza francescana e il pellegrinaggio nella provincia d’Oltremare, ed. Marco Galateri di Genola (Milan: Edizioni Terra Santa, 2017), 80.

 

 

 

 

Franciscus Nugent (Franciscus Nugentius/Francis Lavalin Nugent, 1569-1635)

OFMCap. Irish friar. Bon as Lavalin Nugent in Walshestown near Mullingar, County of Westmeath, in 1569, as the son of Edward Nugent (Dysert family) and Margaret O'Connor. Sent to France to obtain a Catholic education. Obtained doctorate degrees at the Universities of Paris and Louvain. Worked for several years as professor at both universities, deepening his knowledge of Greek, Hebrew, and a number of European vernaculars. Joined the Capuchins in Brussels (Flandro-Belgian Province) and made his solemn profession in 1591. Worked for a while in France and Italy and later became teacher of Irish Capuchin missionaris in Belgium, as well and general commissioner in the new Capuchin provincia Rhenana, where he was involved with the foundation of several convents. Furthermore, as vicar Apostolic and commissary general (appointed by Pope Paul V), he helped establish Capuchin friaries in Dublin and Slane. He wrote several historical, theological, mystical, apologetical and philosophical works, yet not many of these seem to have been edited. He refused the appointment of bishop of Armagh offered to him by Pius V, and died in the Charleville friary on May 18, 1635.

works

Cursus philosophicus et theologicus.

Liber de Meditatione et Conscientiæ examine. Adressed at friars in the Flandro-Belgian province.

Tractatus De Hibernia.

Paradisus contemplationum.

Secreta itinera orationis.

Super regula Minorum, Expositio Copiosa.

Epitomen Coccey de controversiis.

Tractatus contra ministrum acatholicum.

Taulerus expensus, ac defensus, ejusque veluti erronea ab aemilis vendicata.

Miracle tres-fameux n'agueres arrivé en la cité de Palerme. D'un enfant mis en pieces par sa propre mere, Et remis en vie par le Seraphique Pere S. François (Rouen Jacques Hublault, 1608). Accessible via the digital collections of the British Library and via Google Books.

To be continued...

literature

Bullarium OFMCap IV, 278, 279 & V, 276; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 413; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 274; Pellegrino, Annali dell'ordine dei Frati Minori Cappuccini I, 155-160; Rocco da Cesinale, Storia delle missioni I, 376-380, 403 & II, 451, 454, 458; Dominic O'Connor, 'Fr. Francis Nugent, Doctor and Professor at Louvain', in: Mélanges d'histoire offerts à Charles Moeller à l'occasion de son Jubilé de 50 an. de professorat à l'Université de Louvain, 2 Vols. (Louvain, 1914) II, 196-206; Angelus Healy, Pages from the Story of the Irish Capuchins (Cork: Capuchins, 1915), 19-38; Franciscaansch Leven 11 (1928), 21-28 & 21 (1938), 301, 339; Lexicon Capuccinum, 630 (with some additional references); F.X. Martin, 'A Thwarted Project: The Capuchin Mission to England and Scotland in the Seventeenth Century, 1608-1660', in: Miscellanea Melchior de Pobladura, Bibliotheca Seraphico-Capuccina, 24, 2 Vols. (Rome: Ist. Stor. dei Cappuccini, 1964) II, 211-241; Francis Xavier Martin, Friar Nugent. A Study of Francis Lavalin Nugent (1569-1636), Agent of the Counter-Reformation (Rome-London: Istituto Storico dei Cappuccini-Methuen, 1962); Hildebrand van Hooglede,‘Franciscus Nugent’ [cap. † 1635] en de oorsprong der Iersche Kapucijnen, in: Idem Miscellanea I, 161-180; A Companion to Catholicism and Recusancy in Britain and Ireland: From Reformation to Emancipation, ed. Robert E. Scully SJ (Leiden: Brill, 2021), ad indicem. See for more in-depth biographical info also: https://en.wikipedia.org/wiki/Francis_Lavalin_Nugent

 

 

 

 

Franciscus Nuñez (Franciscus Nunnez/Francisco Núñez, fl. c. 1570)

OFM. Spanish friar from the Santiago province. Author.

works

Retrado del pecador dormido (Salamanca: Matias Gast, 1572/Salamanca: Matias Gast, 1575). In any case accessible via Cracow, Biblioteka Jagiellonska (several copies), and Madrid, Bibliotec Nacional.

Tratado del hijo prodigo (Salamanca: Matías Gast, 1575). In any case present in Barcelona, Biblioteca de Cataluña, Cracow, Biblioteka Jagiellonska, Wolfenbüttel, Herzog August Bibliothek, and Madrid, Biblioteca Nacional.

Colectanea de sermones y assumptos predicables varios, de diferentes autores (Madrid: Melchor Alvarez Blanco, 1580).

False ascription (most likely work of a non-Franciscan namesake, the medical doctor Francisco Nuñez)Libro intitulado Del parto humano, en el qual se contienen remedios muy utiles y usuales para el parto difficultoso de las mugeres, con otros muchos secretos a ello pertenescientes (Alcalá de Henares: Juan Gracián, 1580). Accessible via the digital collections of the Biblioteca Complutense [http://alfama.sim.ucm.es/dioscorides/consulta_libro.asp?ref=X533424053&idioma=0] the work can also be found in the British Library and in the Bibliothèque Nationale de France in Paris.

Advertencias sobre los quatro evangelios del adviento (Salamanca: Juan Fernández, 1595/Salamanca: Juan Fernández, 1597). Apparently present in the Biblioteca Nacional de México, Biblioteca Pública del Estado/Biblioteca Provincial of Cádiz (Es), the Biblioteca Nacional of Madrid, and quite a few other libraries. Check for accessibility the Iberian Books Portal [https://iberian.ucd.ie/view/iberian:8887]

Advertencias sobre los evangelios que canta la iglesia los domingos, quartas y sextas ferias de la quaresma, mandato passion y resurreccion de Christo (Salamanca: Diego de Cussio, 1599). For accessibility, check the Iberian Books Portal [https://iberian.ucd.ie/view/iberian:8884' and the Cervantes Virtual Library [https://www.google.ca/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=&ved=2ahUKEwj6-IKUmcLtAhVvUd8KHYeKBrIQFjABegQIAxAC&url=http%3A%2F%2Fwww.cervantesvirtual.com%2Fobra%2Fevangelios-de-los-domingos-y-de-las-listas-de-todo-el-ao-tomo-i%2Fdcc78af8-2dc6-11e2-b417-000475f5bda5.pdf&usg=AOvVaw1npFrWTizeJW-qzou7BnBU]

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 413; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 274; AIA40 (1980), 185-190; Manuel de Castro, Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 155 (no. 623); Alexander S. Wilkinson, Iberian Books: Books Published in Spanish or Portuguese or on the Iberian Peninsula before 1601/Libros ibéricos: Libros publicados en español eo portugués o en la Península Ibérica antes de 1601 (Leiden-Boston: Brill, 2010), 535

 

 

 

 

Franciscus Odoardus (Francesco Odoardi/Francesco Mancini, fl. c. 1700)

TOR. Italian regular tertiary from Parma. Doctor of theology, provincial and synodal examiner. Editor of canon law works and related texts by Francesco Bordoni (See under Franciscus Bordonus).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 413;

 

 

 

 

Franciscus Ojeda Vargas Machuca (Francisco Ojeda Vargas Machuca, fl. early 18th cent.)

OFM. Spanish friar from the Andalusia (Baetica) province. Lector bis jubilatus in his order province and preacher of funerary sermons.

works

Oración fúnebre, y pósthuma laudatoria que hizo el R.P. Lector jubilado Francisco Ojeda (...), religioso de la Observancia de N.P.S. Francisco, en su convento de la villa de Ossuna, en las sumptuosas exequias que la Venerable Orden Tercera de Penitencia celebró a la memoria del Gran Monarca de las Españas Don Carlos Segundo, en el domingo segundo de adviento día 5 de Diziembre de 1700 (Sevilla: Francisco Garay, 1701). Accessible via the library of the Arts Faculty of the University of Sevilla.

Oración panegyrica de la hermosíssima y poderosa mano de Dios María Santíssima advocación de los milagros de su imagen, y aparecida Patrona del Gran Puerto de Santa María, en el día primero de la Celebérrima Octava de su Natal Glorioso, en que hizo la fiesta el inclyto Congreso del Nobilíssimo quanto Lealíssimo Secular Capítulo y Sapientíssimo Clero Secular con la lustrosa adjacencia de estar patente el Smo. Sacramento (...) (Sevilla: Francisco Garay, 1711). Accessible via the University Library of Sevilla.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 413; Francisco Aguilar Piñal, Bibliografía de autores españoles del siglo XVIII VI, 113.

 

 

 

 

Franciscus O'Mahony (Francis O'Mahony/Edmundus Ursulanus/Francis Matthew, fl. first half 17th cent.)

OFM. Irish friar. Theologian and canonist. Guardian of the Louvain Irish Franciscan college. Also definitor and (clandestine) provincial minister in Ireland. Involved with docrinal polemics. Wrote a number of works under pseudonym (Edmundus Ursulanus). He would have been killed in Cork by Puritans in 1644.

works

Examen iuridicum censurae facultatis theologiae Parisiensis, et ejusdem Civitatis Archiepiscopi latae, circa quasdam propositiones Regularibus Regni Hybernie falso impositas (...) (Frankfurt, 1631).

Tractatus de Stigmatibus Sancti Francisci.

Tractatus pro defensione privilegiorum S. Francisco et Religioni ejus concessorum.

Brevis Historia Provinciae Hyberniae.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 404; Collectanea Hibernica: Sources for Irish History 5-8 (1962), 46.

 

 

 

 

Franciscus O'Mellaghlin (Francis O'Mellaghlin, fl. 1700)

OFM. Irish friar from Athlone. lector jubilatus of theology at the Irish Franciscan College of Prague , and later professor at the Cathedral seminar of Imola. At the request of he bishop of Imola he published his philosophy lectures.

works

Philosophia accommodata ad usum Scholæ veritatis, 4 Vols. (Bologna: Pietro-Maria Monti, 1704-1706). In any case volumes 1 and 2 seem accessible via the British Library and via Google Books.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 408.

 

 

 

 

Franciscus Ordas (Francisco Ordas, fl. 17th cent.)

OFM. Spanish preacher in the Granada province. He also had mariological poetic inclinations.

works

Epigramma ad Innocentium X (...) in laudem Immaculatae Conceptionis (...), apparently included in: Elogios a Maria Santissima consagrolos. En suntuosas celebridades devotamente Granada a la limpieça pura de su concepcion (...), ed. Luis Paracuellos Cabeza de Vaca (Granada: Francisco Sanchez & Baltasar de Bolivar, 1651), f. 315.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 413; Bartolomé José Gallardo et al., Ensayo de una biblioteca española de libros raros y curiosos III (Madrid, 1888), 1082-1083.

 

 

 

 

Franciscus Ortiz Arias (Francisco Ortiz Arias, fl. c. 1580)

OFM. Spanish Franciscan theologian from he Castile province and a younger family member of Francisco Ortiz Yanez. Doctor in theology. Author of the De los Misterios de la de la sacrosanta Passión (Alcalá, 1578), divided in 68 individual treatises in three volumes. It was dedicated to Anna of Austria, the wife of King Philip II of Spain. He also published Homilias desde Septuagésima hasta el tercero dia de Pascua de Resurrección (Madrid, 1576). Francisco Ortiz Arias was publicly chastized by the Spanish Inquisition for some of his positions.

works

Primera parte de los mysterios de la sacrosanta passion de Christo nuestro Redentor y Señor, que contiene dende que ceno con sus Apostoles (...) (Alcalá: Hernan Ramirez, 1578). Available via Google Books and via the Biblioteca Nazionale Centrale Vitt. Emanuele in Rome.

Segunda Parte de los misterios de la sacrosanta passion de Christo nuestro Redentor (...) (Alcalá: Hernan Ramirez, 1578).

Tercera Parte de los misterios de la sacrosanta passion de Christo nuestro Redentor señor (...) (Alcala de Henares: Hernan Ramirez, 1578). Accessible via the digital collections of the Österreichische Nationalbibliothek Vienna, and via Google Books.

Homilias desde Septuagésima hasta el tercero dia de Pascua de Resurrección (Madrid, 1576).

Del remedio contra el pecado (Madrid, 1603). Ascription correct? Not a work by Francisco Ortiz Lucio?

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 415; E. Boehmer, Francisca Hernández und Frai Francisco Ortiz (Leipzig, 1865), 188; Pérez Pastor, Bibliografía Madrileña III (Madrid, 1907), 440; AIA 19 (1923), 78, 82; Verdad y Vida 4 (1946), 498 & 5 (1947), 193-195..

 

 

 

 

Franciscus Ortiz Lucio (Franciscus Ortisius Lucius/Francisco Ortiz Lucio, fl. 1591)

OFM. Spanish Preacher from the Toledo diocese. Member of the Castile province. Guardian of the Mondéjar friary in 1599. Provincial definitor and preacher. Author of spiritual works, predicabilia, and a compendium of rule commentaries from the Castilia province. He is not to be identified with Francisco Ortiz Yáñez or Francesco Ortiz Arias.

works

Compendium declarationum, tum summorum Pontificum, tum etiam aliorum praestantissimorum doctorum, super Evangelicam regulam Seraphici patris nostri Francisci (...) (Madrid: Franciscus Sanctius, 1584/2nd ed. Madrid: Alfonso Gomezil, 1585). The 2nd edition is available via Google Books, via the Biblioteca Nacional of Madrid, the University Library of Sevilla and the Biblioteca Nacional in Lisbon, and the first edition is in any case accessible via the Biblioteca Nacional of Madrid and the University Library of Sevilla. The work was apparently also issued in Spanish: Compendio de declaraciones sobre la Regla de S. Francisco (Madrid: Francisco Sanchez, 1585).

Libro Intitulado Jardin de amores santos y lugares comunes, doctrinales y pulpitales (...) (Alcalá de Henares: Juan Iñiguez de Liquerica, 1589; Alcalá de Henares: Juan Iñiguez de Liquerica, 1592). A series of commonplace 'treatises' for preaching purposes on the love of women, prayer, otiositas, bad company, parental love, love for one's enemies, patience, tears, sins, penitence, conscience, sacerdotal dignity, the Eucharist sacrament, considering one's death, the final judgment and the glories in Heaven. The work is accessible via quite a number of Spanish university libraries, and also via the Biblioteca Nacional of Madrid, and the University Library of Michigan at Ann Arbor and of the University of Texas in Austin.

Lugares comunes de la segunda impression muy corregida y emendada, con una nueva tabla y compendio de todas las doctrinas, lugares y escripturas, de grande utilidad para todos los estados, especial para Predicadores, Curas y Prelados (Alcalá de Henares: Juan Iñiguez de Lequerica, 1592). This edition is available via Google Books and via the University Libraries of Zaragoza, Cagliari, Granada, as well the British Library, and elsewhere.

Consideraciones de Lucía (Salamanca, 1597).

Sermones del Miserere y penitencia (Alcalá de Henares, 1595/Palma de Mallorca, 1599).

Quadragesimale super psalmum 50. Miserere mei Deus & tractatus de ornatu animae. This might be the Homiliarum super novem versus Psalmi L per totam Quadragesimam (Alcalá: Juan de Brocar, 1549/Madrid, 1599) of the older Francisco Ortiz Yanez.

Summa de summas, de auisos y amonestaciones generales para todos los estados, y recopilacion de advertencias y soluciones de casos de consciencia, con los sermones de Miserere, y de penitencia. Y toda es utilissima para predicadores y confessores, assi por tener lugares y exposiciones singulares de Scriptura, como por ser un clar y compendioso epilogo de todas las summas que en estos tiempos estan las mas recebidas (Alcalá de Henares: Juan Iñiguez de Lequerica, 1595/Barcelona: Sebastián de Cormellas, 1598/Madrid, 1603 [3rd Ed.?]/Marid: Luis Sanchez, 1610). Available via Google Books, via the university library of Barcelona and Granada and several other libraries and portals. There might also exist an earlier edition from 1585, but that we have not been able to confirm.

Compendio de Vidas de Santos del Nuevo Testamento, y fiestas principales de Christo nuestro Señor, y de la Virgen santissima su Madre, y Señora nuestra. Nuevamente recopilada y reduzido a un breve estilo del Flossanctorum (Madrid: Varez de Castro, 1597).

Compendio de todas las summas que communmente andan. Y recopilacion de todos los casos de conciencia, mas importantes u comunes, assi para el penitente examinar su consciencia, como para el confesor exercitar bien su oficio (Madrid: Lorenço de Ayala, 1598/Madrid: Laurencio de Ayala 1599/Mallorca: Gabriel Guaspo, 1599/Barcelona: Sebastián de Cornellas, 1600/Madrid: Miguel Serrano de Vargas, 1603/Madrid: Luis Sánche, 1610).

Jardin de divinas flores, y primera parte de lugares comunes de pulpito (...) Va tan añadida y enmendada (...) tercer impressión (Madrid: Laurencio de Ayala, 1599/Madrid: Miguel Serrano de Vargas, 1601). Accessible via the Biblioteca Nacional of Madrid, the University Library of Cagliari and several other libraries and portals.

Tractatus de justo pretio frumenti et hordei, see: República Cristiana, y Advertencias de algunas cosas que conviene remediar en las Republicas, segun se murmura, especialmente en lo que toca al trigo y cebada.

Jardin de divinas flores del sacerdote cristiano, de su dignidad y obligaciones (Madrid: Miguel Serrano, 1601).

Flos sanctorum y vida de Iesu Cristo, de Nuestra Señora, y de todos los Santos (1597/Madrid: Miguel Serrano de Vargas, 1605). The 1605 edition is accessible via the Vatican Library (Stamp. Barb. U.VI.53)

República Cristiana, y Advertencias de algunas cosas que conviene remediar en las Republicas, segun se murmura, especialmente en lo que toca al trigo y cebada (Madrid: Lorenzo de Ayala, 1600/Madrid: Lorenzo de Ayala, 1604/Madrid: Juan Flamenco, 1606 [with a slightly different title: Republica Christiana, y espejo de los que la rigen: con advertencias de algunas cosas que conviene se remedien en las Republicas, segun se murmura, especialmente en lonque toca al trigo y cebada]).

Tratado unico del principe y Ivez cristiano tomado del tratado quinze de los lugares comunes de la Tercera impression (...), pare juezes Eclesiasticos, y seglares, e Inquisidores Apostolicos, y para litigantes, y para todos los que le leyeren (Madrid: Luis Sánchez, 1601/Madrid: Juan Flamenco, 1606). Accessible via the Biblioteca Nacional of Madrid (V.E., 54-63; R-4983).

Horas devotissimas para qualquier Christiano, por las muchas Oraciones que en ellas ay, y consideraciones para cada dia de la semana, y para la Semana Santa, con Lamentaciones de la Tinieblas, Y declaración de los siete Psalmos Penitenciales (Madrid: Impr. Real [Por Iuan Flamenco], 1605).

Mystica Theologia y Tratado de Sacramentos y remedios contra el pecado (Madrid: Luis Sanchez, 1608).

Quatro de los novisimos y remate de la vida humana (Madrid: Miguel Serrano, 1602/Madrid: Luis Sánchez, 1608 & 1610).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 415-416; N. Antonio, Bibliotheca Hispana Nova (Madrid, 1783) II, 453; J. Sbaralea, Supplementum et Castigatio ad Scriptores Ordinis Minorum (ed. 1806), 275-276 & (ed. Rome 1908) I, 290b & 291; Biografía eclesiástica completa XV, 1179-1180; Revista de archivos, bibliotecas y museos 28 (Madrid, 1913), 201-225 & 29 (Madrid, 1913), 157-216; AIA 36 (1933), 207-208; AIA 38 (1935), 353-355; AIA 15 (1955), 381; Manuel de Castro, Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 157 (no. 644); José Simon Diaz, Bibliografia de la literatura hispanica XVI (Madrid: CSIC, 1994), 307-311.

 

 

 

 

Franciscus Ortiz Yanez (Franciscus Ortiz/Francisco Ortiz Yáñez, 1497-1547)

OFM. Spanish Observant friar of Jewish descent. Born in 1497 in Toledo as the seventh son of Sancho Ortiz & de Inés Yañes, both Jewish conversos. Studied at Salamanca and Alcalá de Henares. In 1517, he experienced a spiritual crisis, and entered the Observant friars in the Castilian province. During his novitiate at Cifuentes, his spiritual crisis at first deepened, nearly causing him to commit suicide. Made his profession at the La Salceda convent, and taught logic in the convents of Pastrana (1520), and La Salceda (1522). By 1521, he had become general preacher for the Observance branch of the order, a position that he fulfilled with vigour until 1529. In 1523, he took part in the general chapter of Burgos (1523). In the course of his homiletic obligations, he got acquainted with Francisca Hernandez, who had a profound influence on his further spiritual formation. From 1524 onwards, his home base was the S. Juan de los Reyes convent in Toledo, where he assisted in the organisation of the provincial chapter where the minister general Francisco Quiñones condemned the alumbrados. The next year, 1525, Francisco was for some time incarcerated by his provincial minister. But after his release, emperor Charles V offered him the position of imperial preacher, a position that Francisco did not accept (after consulting with Francisca Hernandez). Thereafter, Francisco continued to preach in public. Well-known are his preaching sessions in Valladolid (1528) and Toledo (1529; also in front of the empress). On 31 March 1529, Francisca Hernández was imprisoned. Shortly thereafter, on 6 April 1529, Francisco gave a violent sermon against the inquisition in his Toledo convent. Thereafter, he was put in prison on charges of disobedience and doctrinal errors. His process continued until 1532. Then he was condemned to two years of exile and five years of homiletic and confessional silence. For the Inquisitorial sentence, see Thereupon Francisco retracted and went for penitentiary purposes to the convent of Torrelaguna, vowing to never leave it, nor to preach or hear confession. The rest of his life he spent in study and prayer, refusing to accept the pardon that his brother Pedro Ortiz obtained from Clement VII. He died between March and 21 May 1547. He left behind a rather large corpus of homiletic, ascetical, and spiritual works, most of which received their final redaction at the Torrelaguna convent. Aside from his Epistolas and his treatise on preaching (Tratado de predicación), most of his writings have also been published in an elegant humanist Latin. It is hard to categorise Francisco’s religious opinions. To some extent, he can be seen as a fringe figure of the Alumbrados and Recogidos movements, not unlike Francisco de Osuna. Yet, notwithstanding his conflicts with the inquisition, his works escaped massive condemnation and could be published throughout the sixteenth century.

works

Many of his works can now be accessed via Google Books and via the Bibloteca Virtual Miguel de Cervantes.

Epístolas Familiares (Alcalá, 1551/Alcalá: Juan Brocar, 1552/Alcalá, 1555/Saragossa: Bartolomé de Nájera, 1552/Saragossa, 1592) [dealing in particular with prayer and humility]

De Ornatu Animae/Tratado del Adorno del Alma (Alcalá, 1548/Alcalá: Juan Brocar, 1549/Madrid, 1547/Saragossa, 1552) [Probably Francisco’s most renowned work, and the first to appear after his death. Deals in 19 chapters with the way in which Christ is the model for our soul. Heavy emphasis on the Passion and meditative prayer. The work drew the attraction of the inquisition] In any case the 1549 Latin edition is accessible via Google Books and via the digital collections of the Library of the Universidad Complutense in Madrid: Acutissimi ac religiosissimi patris fratris Francisci Ortiz, Ordinis Minorum regularis obseruantiae, almae provinciae Caetellae, omnium praedicantium facile suo tempore monarche: De ornatu animae liber vnicus (Alcalá: Juan Brocar, 1549).

Carta a los predicadores/Tratado de predicación/Avisos para Predicadores: Madrid, Nac. 3620 ff. 1-2v [Castro, Madrid, n. 198]; Carta a los predicadores/Tratado de predicación, ed. J. Meseguer Fernández, AIA (1948), 479-529 (522-525). Also frequently found in old editions of the Modus Concionandi of Diego de Estella.

Homiliarum super novem versus Psalmi L per totam Quadragesimam (Alcalá: Juan de Brocar, 1549/Madrid, 1599). It contains 56 moral and allegorical sermons on the verses of Psalm 50, meant for the Lenten period. Emphasis on frequent communion, confession, and mariology. The editor of the 1549 edition lists at the end all the unpublished work of Francisco Ortiz Yáñez, which apparently spanned 16 volumes and a vast number of treatises and 'annotations' on theological, moral, penitential, mariological, exegetical and other issues

Opuscula Varia Spiritualia (Saragossa, 1552) [A composite work, containing various Epistolas (some of which also appeared separately), and the Soliloquium inter Animam et Deum (which also was published separately (Alcalá, 1548& 1551/Toledo, 1550 & 1553 [together with the Via Spiritus Abreviada of Andrés Ortega & Juan de Borja]/Saragossa, 1552)]

Expositio in Orationem Dominicam a Sancto Francisco Notis Illustratam/Pater noster Decorado (Alcalá, 1551/Saragossa, 1552)

Oratio Latina pro Congregatione Capitulari (Saragossa, 1552) [Later also appeared with as title its incipit: Videte, vigilate, orate.The work goes back to a public meditation held at the provincial chapter of Toledo (S. Juan de los Reyes, 1524)]

Avisos/Anotaciones sobre los Ejercicios espirituales de San Ignacio, written together with his friar Pedro Ortiz. These were edited by C.M. Abad, in Miscelánea Comillas 25 (1956), 25-114 [Cf. H. Bernard-maître, ‘Les ‘Annotations’ des deux frères Ortiz (…)’, RAM 34 (1958), 393-434; AHSJ 25 (1956), 437-454; H. Bernard-Maitre, ‘Les ‘anotations’ des deux frères Ortiz sur le traité de l’election des Exercices spirituels (vers 1541-1546)’, Revue d’Ascetique et de Mystique 34 (1958), 393-434.]

Soliloquio entre el ánima y Dios (Toledo: Juan Ferrer, 1550/Alcalá: Juan de Brocar, 1551 [at the end of the Epístolas Familiares])

Devoto Memento para Misas.

Documento para Cuando Suena el Reloj.

Oraciones a Unas Imágenes de un Libro.

Manera de Cómo Debemos Dar Gracias Después de la Comunión.

Vida de Cristo.

Consejos para la Perfección.

Versos en Los Cuales se Contienen Muchas Misericordias que Dios Hizo al Hombre.

Quaestiones ad Moniales.

To be continued...

literature

Wadding, Annales Minorum XV, 505; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 414-415; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 274 & (ed. 1908) I, 490; E. Boehmer, Francisca Hernández und Frai Francisco Ortiz (Leipzig, 1865); J.M Sánchez, Bibliografía aragonesa del siglo 16 (Madrid, 1914), 22-24; B. Llorca, ‘Sobre el espíritu de los alumbrados. Francisca Hernández y Francisco Ortiz’, Estudios Eclesiásticos 12 (1933), 383-404; Bataillon, Erasmo y España, 169-172, 174, 179-180, 440-441; J. Meseguer Fernández, ‘Fr. Francisco de Ortiz en Torrelaguna. Notas para su biografia’, Archivo Ibero-Americano 8 (1948), 479-529; Camilo Abad, ‘Unas ‘Anotaciones’ del Dr. Pedro Ortiz y su hermano Fr. Francisco, OFM, sobre los ‘Ejercicios espirituales’ de san Ignacio’, Archivum Historicum Societatis Iesus 25 (1956), 437-454; H. Bernard-Maitre, ‘Les ‘annotationes’ des deux frères Ortiz sur le traité de l’election des exercies spirituels: Francisco Ortiz, OFM et Pedro Ortiz’, Revue d’ascétique et de mystique 34 (1958), 394-434; A. Selke, El Santo Oficio de la Inquisicíon. Proceso de fray Francisco Ortiz (1529-1532) (Madrid, 1968); A. Márquez, ‘Consciencia personal o consciencia social? Un franciscano frente al S. Oficio’ Hispania Sacra 22 (1969), 447-458; Mariano Acebal Luján, ‘Ortiz Yánez’, DSpir XI, 1004-1008; Isaías Rodríguez, ‘Autores espirituales españoles (1500-1700)’, Repertorio de Historia de las Ciencias eclesiasticas en España 3 (siglos xiii-xvi) (Salamanca, 1971), 547-548; M. de Castro, Los manuscritos franciscanos de la Biblioteca Nacional de Madrid (Valencia, 1973), 206; Lu Ann Homza, 'How to Harass an Inquisitor-general: The polyphonic law of Friar Francisco Ortíz', in: A Renaissance of Conflicts: Visions and Revisions of Law and Society in Italy and Spain, ed. John A. Marino & Thomas J. Kuehn, Thomas J. (Toronto, 2004), 299-336; Francisco Javier Sedeño Rodríguez, 'Fray Francisco Ortiz: Un ejemplo de epistolario ‘Alumbrado’, Etiópicas 1 (2004-2005), 161-242.

 

 

 

 

Franciscus Ovando (Franciscus de Ovando/Francisco Ovando Mogollón de Parades, fl. late 16th cent.)

OFM. Spanish Franciscan friar from Cáceres (Extremadura). Provincial minister of the San Miguel province. known for his abbreviations of Sentences commentaries (see study of Lanza & Toste below). Born in 1532. Entered the order at the age of fifteen in the San Francisco de Salamanca friary. He studied Latin, Greek and Theology at Salamanca University and later taught at the Franciscan friary in the same town. He is the brother of Juan Ovando Mogollón de Parades (1532-1610), who taught theology at León and Oviedo and then at Salamanca (1590s), and who published a series of lectures on Book Three of Scotus's Sentences commentary. In 1577, Francisco Ovando was designated to become bishop of Trujillo in Peru, but that appointment was delayed and in the end was never effectuated.

works

Breviloquium scholasticae theologiae in quatuor libros Magistri Sententiarum (Salamanca: apud haeredes Mathiae Gastij, 1584). Available via Google Books and via the British Library. This work covers in actual fact only the first three books.

Breviloquium in quartum librum Magistri Sententiarum (Madrid: apud Petrum Madrigal, 1587).

Elucidatio Philosophiae Naturalis et Rationalis, 3 Vols.: MS Current whereabouts unknown? See the remarks in Juan de San Antonio and Sbaralea.

Expositio Regulae Sancti Francisci: MS Current whereabouts unknown? See the remarks in Juan de San Antonio and Sbaralea.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 417-418; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 276; Memoria histórica de la Universidad de Salamanca, ed. Alejandro Vidal y Díaz (Salamanca: Oliva y Hermano, 1889), 471; Lidia Lanza & Marco Toste, 'The Sentences in Sixteenth-Century Iberian Scholasticism', in: Mediaeval Commentaries on the Sentences of Peter Lombard, ed. Philipp W. Rosemann, 3 Vols. (Leiden-Boston: Brill, 2012-2015) III, 467.

 

 

 

 

Franciscus Pagius (François Pagi, 1654-1721)

OFMConv. French friar from Lambesc in the Provence (Born on 7 September 1654). He studied arts and theology with the Oratorians at Toulon and afterwards joined the Franciscan Conventuals. Three times provincial minister in the Provemce. He died at Orange, on 21 January 1721. Church historian. He was involved with the correction of the Annales Ecclesiastici of Baronius, together with his uncle Antoine Pagi, also a Conventual Franciscan (see Antonius Pagi (Antoine Pagi)). In addition he wrote a multi-volume history of popes and councils of his own, tracing their history until 1447 (Breviarium Historico-Chronologico-Criticum Illustriora Pontificum Romanorum Gesta (...), 4 volumes by himself and 2 additional volumes by his nephew (another Antoine Pagi)).

works

Breviarium Historico-Chronologico-Criticum Illustriora Pontificum Romanorum Gesta, Conculiorum Generalium Acta, Necnon complura cum Sacrorum Rituum, tum Antiquae Ecclesiae Disciplinae Capita complectens, 4 [6] Vols. (Antwerp: Johannes van der Hart, 1718 & 1727/Lucca: Salvatore & Giovanni Domenico Marescandoli, 1729/Venice: Giovanni Battista Recurti, 1730). Several volumes digitally accessible via the Bibliothèque Municipale of Lyon, the Biblioteca Nazionale Centrale Vitt. Emanuele in Rome, the Biblioteca Nazionale Centrale of Florence, the Bayerische Staatsbibliothek in Munich, the British Library and via Google Books.

Critica Historico-Chronologica In Universos Annales Ecclesiasticos Eminentissimi & Reverendissimi Caesaris Cardinalis Baronii: In Qua Rerum Narratio Defenditur, Illustratur, Suppletur (...), ed. Antoine Pagi & François Pagi, 4 Vols. (1704/Antwerp, 1705/.../Antwerp: De Tournes, 1727). Several volumes from various editions are now accessible via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek, Ghent University Library, Google Books and other portals.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 418; Sigismondo da Venezia, Biografia serafica degli uomini illustri che fiorirono nel francescano istituto (...) (Venice: G.B. Merlo, 1846), 767.

 

 

 

 

Franciscus Palau (Francisco Palau, fl. ca. 1780)

OFM. Majorcan friar. Went with Junípero Serra, also from Majorca, to New Spain and became guardian of the Colegio de San Fernando, and later president for the California missions.

works

Cartas: José Luis Soto Pérez, 'Cuatro cartas de Fray Francisco Palou (1787)', Archivo Ibero-Americano 68:261 (2008), 437-446.

Vida de Fr. Junipero Serra (Mexico, 1787).

literature

Baja California: ensayo enciclopédico (Costa-Amic, 1985), 184, 322.

 

 

 

 

Franciscus Paludanus (François Paludanus/Frans van Palude, d. 1631)

OFM. Belgian friar from Antwerp. Member of the Germania Inferioris province. Several times guardian, provincial definitor, visitator, preacher and provincial minister. He would have died at the very end of his stint as provincial minister on 21 September 1631.

works

Manuale Fraternitatis Chordae S. Francisco cum aliquis Meditationibus (Louvain: Bernardinus Maas, 1613). The Dutch title of this work needs to be checked.

Het heylich leven, ende seer wonderlijcke wercken, vanden H. Vader Petrus van Alcantara: vander Minderbroeders Orden, Midtsgaders een onderwijsinge om wel te leuen, bidden, ende mediteren, trans. Franciscus Paludanus (Mechelen [Malines]: Hendrick Jaye, 1624). A Dutch translation of the Spanish Vida, y excelentes virtudes, y obras miraculosas del Santo Fray Pedro de Alcantara.

Epistola ad Dom. Jac. Boonen (1624), edited in: Archief voor de geschiedenis van het aartsbisdom Utrecht, Bijdragen 4 (1877), 350.

Invictissimis (...) Imperatori sacratissimo, Regi Monarchæ maximo. heroinis inclitis Austriacis. Potentia, armis (...) Orbi Christiano, prælucentibus. A.S. Elisabetha Lusitaniæ regina (...) in nono decimo, rectæ lineæ descendentis gradu, progenitis: cæteros sanctos (quorum effigies hoc scema exhibet) cognatione, ac affinitate, gradibus hic conspicuis, attingentibus. F.P. (...) d.d. (S. vanden Schore sculpsit et excudit) (Brussels, 1626).

Leven van de Heilige Elisabeth, Koninginne van Portugal/Vie de Ste. Elisabeth, reine de Portugal (Louvain, 1627). Cf. AASS 3 Jul. no 11. This work had more success in the English translation made by Catharine Greenbury, abbess of the Third Order monastery of English Nuns in Brussels: A short relation, of the life, virtues, and miracles, of S. Elizabeth called the peacemaker. Queen of Portugall Of the third rule of S. Francis. Canonised by Pope Urban the VIII. the 25. of May. Anno 1625. Translated out of Dutch by Sister Catharine Francis, Abbess of the English Monasterie of S. Francis third rule in Bruxelles (Brussels: Ihon Pepermans, 1628). This English version is accessible via the British Library and via Google Books.

Requeste remonstrative au Roy d'Espagne sur la conuersion de Nouveau Mexico. Traduite (...) par un religieux de l'ordre de S. François (Brussels: François Vivien, 1631). Accessible via the digital collections of the University Library of Ghent and via Google Books. This is a translation by François Paludanus of a work orginally written by the Franciscan friar Alphonse de Benavides.

literature

Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 276; De Godsdienstvriend 87 (1861), 271

 

 

 

 

Franciscus Panigarola (Francesco Panigarola, 1548-1594)

OFM. Italian Observant friar. Born in Milan (as scion of a noble family). Entered the order in 1567, fulfilling his noviciate in Florence. Studies in Pavia and Bologna (law) during his adolescence, aparently while leaving a life of debauchery (rhetorical exaggeration?). After his entrance in the order (taking the habit on 15 March 1567, and full profession on 15 March 1568) in Florence, studies of mathematics and philosophy in Padua and Pisa, and study of theology in Pavia and Pisa. He very quickly became a renowned preacher, and at the age of twenty-three he was sent to Rome, where his sermons attracted much attention. With the support of the pope Pius V, he was sent to Paris, where he studied for two years patristics, church history, Greek and Hebrew. After his return to Italy, he taught in Bologna, Florence and Rome, and he preached for about thirteen years (between 1574 and 1587)in a large number of Italian towns, especially during Lent, including the Alpine regions and Savoy, where he would have converted Calvinists. In between, he fulfilled administrative charges for the order, and in 1579, he attended as custos for his order province the general chapter of Paris. In 1586, Sixtus V made him Bishop elect (titular bishop of Crisopoli di Arabia) and coadjutor of Ferrara. This was followed in 1587 by an appointment as Bishop of Asti. Almost immediately, he also became active as diplomat for the papal curia in Paris (up til 1590), as assistant to Cardinal Cajetanus. Panigarola died as Bishop of Asti in 1594. He is known for many homiletic, exegetical apologetical and historical works, as well as an interesting autobiography and poems. For more detailed (and sometimes slightly different) biographical info, see also the entry in the Dizionario Biografico degli Italiani 80 (2014) [https://www.treccani.it/enciclopedia/girolamo-panigarola_(Dizionario-Biografico)]

works

Dichiaratione delle lamentationi di Gieremia (Verona: Girolamo Discepolo, 1583/Rome: Giovanni Osmerio Giliotto, 1586). Accessible via the Bayerische Staatsbibliothek and via Google Books. It would seem that this was re-issued with additions based on lectures held in San Lorenzo in Damaso as: Gieremia Dolente. Discorsi da Monsignore Reverendissimo F. Francesco Panigarola (...) (Clemente Ferroni, 1626). Accessible via the Biblioteca Nazionale Centrale of Florence and via Google Books.

Brevis paraphrasis in psalmos penitentiales, see: Dichiaratione dei Salmi di David further down.

Lettioni sopra dogmi fatte da F. Francesco Panigarola Minore Osservante, Alla presenza, e per commandamento del Serenis. Carlo Emanuelle Duca di Savoia, Nelle quali da lui dette Calviniche, come si confonda la maggior parte della dottrina di Gio. Calvino, e con che ordine si faccia, doppo la lettera si dimostrera (Venice, 1584/Ferrara: Giulio Vasalini & Giulio Cesare Cagnacini, 1585). Available via Google Books and the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek Munich. A Latin version of this work appeared ten years later, in Milan, and it would seem that a French version appeared as: Leçons catholiques, sur les doctrines de l'Eglise (Lyon: Jean Veyrat, 1591/Lyon: Pierre Rigaud, 1603), which is accessible via the Bibliothèque Municipale of Lyon and the Bayerische Staatsbibliothek Munich. The work was attacked by Giacomo Picenino in Apologia per i Riformatori e per la Religione Riformata contro le Invettive di F. Panigarola e P. Segneri (Coira, 1706).

Modo di comporre una predica trovato dal R.P.F. Panigarola Minore Osservante per quelli che cominciano/Modo di comporre una predica, del Rev. Panigarola Vescovo d'Asti. Con l'Aggiunta di un Trattato della Memoria Locale (Rome: Giovanni Osmarino Gigliotto, 1574/Milan/Cremona/Rome, 1584; Padua: Francesco Bolzetta, 1599; Venice, 1603 & 1643 (ed. Giuseppe degli Aromatari, Degli autori del ben parlare). The 1599 Padua edition is accessible via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek Munich, the British Library, and via Google Books. The oldest edition also seems accessible via Google Books, the Biblioteca Comunale of Cremona and the University Library of Turin. There also exists a French translation: L'Art de prescher et bien faire un sermon. Avec la Memoire Locale & artificielle, trans. Gabriel Chappuis (Paris: Regnault Chaudiere, 1604/Paris: Regnauld Chaudiere, 1624). Accessible via the Bibliothèque Munipale of Lyon and via Google Books.

Theses Generales ex Universa SS. Theologia Desumptae (Ingolstadt: Wolfgang Eder, 1584). Accessible via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek in Munich and via Google Books.

Oratione fatta dal R.do padre Panicarola nel duomo di Milano nelle essequie dell. Illustrissimo & Reverendissimo Cardinale di S. Prassede Arcivescovo di Milano (Rome: Heredi Antonio Blado, 1584)/Oratione di fr. Francesco Panigarola Minore Osseruante, In morte, e sopra il corpo dell'ill.mo Carlo Borromeo Cardinale di S. Prasseda, et Arcivesco di Milano (Milan: Paolo Gottardo Pontio, 1585). Under a slightly different title it also appeared in Rome in 1591. Accessible via the Biblioteca Comunale di Cremona, the Biblioteca Nazionale Centrale Vitt. Emanuele in Rome, the Biblioteca Nazionale Centrale of Florence, and via Google Books.

Riforma degli studii de frati minori osservanti in Italia. Ordinata, e publicata l'anno 1584. per commissione dell'illustrissimo, & reuerendissimo signor cardinale de Medici protettore di detto ordine (Rome: heredi Antonio Blado, 1584). Issued as Commissario degli studi in Italia. Accessible the Biblioteca Nazionale Centrale Vitt. Emanuele in Rome and via Google Books.

Cento Ragionamenti Sopra La Passione Di Nostro Signore: Diuisi in quattro parti (Venice: Giovanni Antonio Rampazetto, 1585/Naples: Giacomo Carlino, 1586/Naples: Giacomo Carlino, 1587/Venice: Francesco de Franceschi, 1592/Milan: Tini & Filippo Lomazzo, 1605). Available via Google Books, the British Library, the Biblioteca Comunale of Cremona, the bibliothèque Municipale of Lyon and several other portals. The work also saw a quick French translation as: Cent sermons sur la Passion de Nostre Seigneur (Paris: Pierre Cavellat, 1586). This is accessible via the Bibliothèque Municipale of Lyon and via Google Books.

Dichiaratione dei Salmi di David, fatta dal Reverendo Padre Fra Francesco Panigarola (...) (Venice: Appresso i Gionti, 1586/Venice: Antonio Zaltieri, 1590/Domenico Farri, 1593/Venice: Giovanni Battista Ussio, 1596/Venice: Alessandro Polo, 1622/Venice, 1627/Venice: heredi Zatta, 1720). Both the 1586 and 1596 editions are available on Google Books. The 1590 edition is present in the Biblioteca Casanata. The 1593 edition is accessible via the Biblioteca Alessandrina. The 1622 edition is present in the Biblioteca Angelica in Rome, the 1627 edition can be found in the University Library of Lausanne, and the 1720 edition seems to be accessible via the Biblioteca Nazionale of Naples and the monastic library of Montserrat, Spain. There also exist a French translation of this work, which appeared for instance in Lyon: Jacques Roussin, 1595.

Il Compendio degli Annali ecclesiastici del Padre Cesare Baronio (Rome, 1590/Venice: Appresso la Minima Compagnia, 1593). A compendium made from the first volume of Baronio's Annales Eclesiastici. Check the Österreichische Nationalbibliothek Vienna.

B. Petri Apostolorum Principis Gesta es Ipsis Divinae Scripturae locis, gravissimorumque Patrum, qui ante annos mille conscripserunt, sententiis, collecta, et in rapsodiæ, quam catenam appellant, speciem disposita (Asti: Virgilio Zangrande, 1591). Accessible via Google Books, the Narodni Knihovna National Library in Prague, and via the University Library of Turin.

Prediche di Monsig. Rever. Panigarola Vescovo d'Asti. Fatte da lui straordinariamente, e fuor' de' tempi quadragesimali in varii luocchi (...) (Asti: Virgilio Zangrandi, 1591/Venice: Giovanni Battista Ciotti Senese, 1592/Venice: Giovanni Battista Ciotti Senese, 1596/Venice: Giovanni Battista Ciotti Senese, 1599/Venice: Pietro Miloco, 1617). Accessible via the British Library, the Bayerische Staatsbibiothek, the Bibliotheca Alessandrina, the Österreichische Nationalbibliothek, the Biblioteca Nazionale Centrale in Florence, and via Google Books. It would seem that this collection was almost immediately translated: Les sermons de R.P.M. François Panigarole (...) Faits & prononcez par luy hors le temps de Caresme, en divers lieux & occasions plus illustres (...), trans. Pierre Matthieu (Lyon: Librairie de Ionte, 1592 & 1596/Paris: Guillaume de la Nove, 1599). Accessible via the Österreichische Nationalbibliothek, the Bibliothèque Municipale of Lyon, the British Library, and via Google Books.

Predica de Miracoli della Natività del Signore. Fatta in Bologna nella gran Capella del Palagio a meza la notte di Natale da Mons. Panigarola Vescovo d'Asti dell'anno MDLXXV (...) (Asti: Virgilio Giovanni Grandi, 1592). Accessible via the University Library of Turin and via Google Books.

Tre Prediche di Mons. Reverendissimo Panigarola Vescovo di Asti. Fatte da Lui in Parigi. Postillate dal Rever. P. Isidoro Rota Venetiano Minore Osservante (Asti: Virgilio Giovanni Grandi, 1592/Bologna: Giovanni Rossi, 1592). the Österreichische Nationalbibliothek, the University Library of Turin and via Google Books.

Lettera Pastorale di Monsignor Reverendissimo Panigarola, Vescovo d'Asti, e Conte. Scritta al suo Popolo con occasione di essere entrare forze di nemici Heretici in Piemonte (Milan: Pacifico Pontio, 1592). Accessible via the Biblioteca Alessandrina in Rome and via Google Books.

Tabulae viginti quatuor, ex variis conciliis et Apostolicis visitationibus depromptae (Pavia: Andreas Vianus, 1594). Available via Google Books and the Biblioteca Nazionale of Naples.

Disceptationes Calvinicae, trans. Giovanni Tonso (Milan: Pacificus Pontius, 1594). Available via Google Books, the Biblioteca Alessandrina, the Biblioteca Casanata, and via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek Munich.

Vita scritta da lui medesimo, ed. Fabio Giunta, Studi della Fondazione Michele Pellegrino (Bologna: Il Mulino, 2008). Cf. review in Collectanea Franciscana 79 (2009), 738-740, Archivio Teologico Torinese 15 (2009), 471-476 & AFH 102 (2009), 332f.

Specchio di Guerra (Bergamo, 1595/Milan: Girolamo Bordone & Pietromartire Locarni, 1604). Available via Google Books, the British Library, and via the Biblioteca Alessandrina.

Prediche sopra gl'Euangelii di Quaresima del Reuerendissimo Monsignor Panigarola vescouo d'Asti dell'Ordine di San Francesco (...) predicate da lui in San Pietro di Roma l'anno 1577. Con aggionta di noue prediche; cioe sei sopra i sabbati, e tre sopra le feste di Resurrettione del R. P. F. Gio. Battista Cauoto di Melfe, del medesimo ordine, 2 Vols. (Rome: Stefano Paolini, 1596)/Prediche Sopra gli Evangelii di Quaresima del Reverendiss. Monsig. Panigarola Vescovo d'Asti, Dell'Ordine di S. Francesco de'Minori Osser. Predicate da lui in S. Pietro di Roma l'Anno 1577. Con Aggionta di Nove Prediche (...), 2 Vols. (Venice: Domenico Farri, 1597)/Prediche Quadragesimali Del Reverendiss. Monsig. Panigarola Vescovi d'Astim Dell'Ordine di San Francesco de'Minori Osservanti, predicate da lui in San Pietro in Roma l'anno 1577 (Venice: Appresso gli heredi di Marchiò Sessa, 1600)/Prediche quadragesimali del Reurendiss. Monsig. Panigarola Vescouo d'Asti, dell'Ordine di san Francesco de' Minori Osseruanti: predicate da lui in San Pietro in Roma, l'anno 1577: con la tauola copiosissima delle cose notabili (Venice: apresso Pietro Miloco, 1617). The 1596, 1597 and 1600 editions are Available on Google Books and or via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek and the Biblioteca Casanata in Rome. The 1617 edition is also present in the library of the Universidad Complutense of Madrid. These Roman Lenten sermons were translated into French as well. See for instance: Sermons de Caresme, par tres reverend Pere, Messire François Panigarole, Evesque d'Asti, de l'Ordre S. François des Mineurs Observantins. Par luy preschez a à S. Pierre de Rome, l'An MDLXXVIII (...) (Paris: Olivier de Varennes, 1599). Accessible via Google Books and the British Library.

Ragionamenti fatti al clero d’Asti (Venice: F. Prati, 1597). In part a reworking of the Lettere pastorali.

Prediche Qvadragesimali Del Reuerendiss. Monsig. Panigarola Vescovo D'Asti (...) fatte da lui in Roma l'anno 1588 & recitate in S. Pietro (.../Venice: Giovanni Battista Ciotti Senese, 1598/Venice: Giovanni Battista Ciotti Senese, 1605). Accessible via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek, the Biblioteca Comunale di Cremona, and via Google Books. There also exists a French translation of this work: Eloquentes predications du caresme dernier presché par le Docte et Reverendissime P.F. Françoys Panigarole (...) A Rome en l'Eglise sainct Pierre (...) en l'Annee 1588 (...) (Paris: Regnauld Chaudiere, 1609). Accessible via the Bibliothèque Municipale of Lyon and via Google Books.

F. Francisci Panigarolae Episcopi Astensis (...) In Sacrosancta, Qvae Legi Solent à Dominica prima post Pentecosten, vsque ad Aduentum, Euangelia (...) Homiliae: Roma olim habitae Anno MDLXXX. Nunc vero primum in lucem aeditae (...), ed. Ioannes Armius OFM (Venice: Giacomo Vincenzo & Riccardo Amadino, 1600/Venice: Giacomo Vincenzo & Riccardo Amadino, 1604). Available on Google Books, via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek, the Biblioteca Alessandrina, and via the British Library.

Prologhi sopra del’Evangelij di Quaresima (Vercelli, 1601).

Conciones Quadragesimales, Reverendissimi Panigarolae, Episcopi Astensis (...) translatae ex lingua Italica in linguam latinam (...) Novem Discursus Super septem verba Christi, trans. Anton Kerkbeck (Mainz: Joannes Albinus, 1602). Accessible via the Österreichische Nationalbibliothek Vienna, the Bayerische Staatsbibliothek in Munich and via Google Books.

Discursos de Fray Francisco Panigarola Obispo de Aste Hechos por el en differentes tiempos, lugaros, y occasiones, Traduzidos de lengiua Toscana en Castellana, tranbs. Gabriel de Valdes y Sarafolia (Salamanca: Andres Renaut, 1602). Available on Google Books.

Homelie sopra le domeniche dopo Pentecoste (Venice: Giacomo Vincenzo, 1604/1617).

Rhetorica Ecclesiastica, sive de modo componendae concionis libellus (Cologne: Johannes Honthemius, 1605/Cologne: Jacobus de Graffis, 1612 (together with preaching manuals by Franciscus de Borgia and Joannes a Jesu Maria); Mainz, 1612 (in a translation by Michael Cremelius OP). A French version appeared as: L’art de prescher et bien faire un sermon, trans. Gabriel Chappuis (Paris, 1604/1608/1624;Lyons, 1615). Several of these editions available via Google Books and a number of library portals. It needs to be checked to what extent it is more or less the same work as the older Italian Modo di comporre una predica, del Rev. Panigarola Vescovo d'Asti. Con l'Aggiunta di un Trattato della Memoria Locale

La Quaresima del reverendissimo Monsignor Francesco Panigarola Vescovo d'Asti (Bergamo: Comin Ventura, 1605). Available via Google Books.

Nuovo volume di prediche Quadragesimali (Milan, 1608).

Eloquentes predications du Caresme (Paris: Arnauld Chaudiere, 1609).

Il Predicatore di F. Francesco Panigarola (...) overo Parafrase, comento e discorsi intorno al libro dell' Elocutione di Demetrio Falerco (...), 2 Vols. (Venice: Bernardo Giunti, Giovanni Battista Ciotti & Comnpagni, 1609/1643). Available via Google Books and via the Biblioteca Nazionale Centrale of Florence.

Sacri concetti sopra diversi luoghi della Scrittura (Milan, 1625).

Lettere di Monsignr. Panigarola Vescovo d'Asti, ed. Alessandro Panigarola (Milan: Giovanni Battista Bidelli, 1629). Accessible via the British Library, the Biblioteca Alessandrina in Rome, and via Google Books.

Compendio del Comento Fatto da Mons. Panigarola Sopra il Libro della Locuzione di Demetrio Falereo in Qinque Libri Diviso. Aggiuntovi il Modo di comporre una Predica (...) (Naples: Gennaro Muzio, 1730). Present in the University Library of Turin and accessible via Google Books.

Juan de San Antonio and Sbaralea mention a number of unedited works that we have not yet been able to trace. Some of these are possibly hidden in the documents alluded to in the entry by Vincenzo Lavenia on Panigarola in the Dizionario Biografico degli Italiani.

literature

Wadding, Annales Minorum XXIII, ad an. 1594, n. 76-81; Wadding, Scriptores; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 418-422; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 276-278; M. da Civezza, Storia universale delle missioni francescana (Rome, 1883), VII/I,436-449; P. Sevesi, AFH, 40 (1947), 143-207; Rita Bramante, ‘Il ‘Predicatore' di Francesco Panigarola', Studia Borromaica 21 (2007), 291-306; Fabio Giunta, ‘Panigarola e la Francia. Note sulla ‘Vita' e la teoria della predicazione', Lettere Italiane 59 (2007), 331-351; Utzima Benzi, ‘De la transgression à la règle. Itinéraire et conversion de Francesco Panigarola (1548-1594)’, Italies 11:1 (2007), 437-459; G. Laurenti, ‘Il Predicatore’di Francesco Panigarola', Giornale Storico della Letteratura Italiana 185 (2008), 400-434; Fabio Giunta, Francesco Panigarola e la Scrittura come modello retorico (…)’, in: Sotto il cielo delle Scritture. Bibbia, retorica e letteratura religiosa (secc. XIII-XVI). Atti del Colloquio organizzato dal Dipartimento di Italianistica dell’Università di Bologna, ed. Carlo Delcorno & Giovanni Baffetti, Biblioteca di ‘Lettere Italiane’. Studi e Testi, 70 (Florence: Leo S. Olschki, 2009), 139-151; G. Laurenti, Tra retorica e letteratura: l’oratoria dell’«argomentare ornato» nelle ‘Calviniche’ (Turin, 2012); Vincenzo Lavenia, 'Panigarola, Girolamo', Dizionario Biografico degli Italiani 80 (2014) [https://www.treccani.it/enciclopedia/girolamo-panigarola_(Dizionario-Biografico)/ with additional biographical information and information on archival documents ]; Emily Michelson, ‘How to Write a Conversionary Sermon: Rhetorical Influences and Religious Identity’, in: Religious Orders and Religious Identity Formation, ca. 1420–1620: Discourses and Strategies of Observance and Pastoral Engagement, ed. Bert Roest & Johanneke Uphoff (Leiden-Boston: Brill, 2016), 235-251.

 

 

 

 

Franciscus Parisiensis (François de Paris, fl. 14th cent.)

OM. French friar and master of theology in Paris who is mentioned as regent in the Grand Couvent de Paris in Sentences commentaries of other Parisian masters, such as Dionysius Cisterciensis (=Dionysius de Montina OESA), whose Sentences commentary was printed in 1511.

works

Comm. in Quatuor Libros Sententiarum. Check!

literature

Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 278.

 

 

 

 

Franciscus Parexa (Francisco Pareja/Francisco Parexa, c. 1570–1628)

OFM. Spanish friar, born in Auñón (Guadalajara). Became a Franciscan friar in the province of Castile, and departed in 1595 from the friary of Valladolid to the missions in Florida (second Franciscan expedition to that region, after a failed Jesuit undertaking), together with eleven other friars (under the leadership of Juan da Silva). For a number of years, Pareja worked as a missionary on the east coast of the Florida peninsula, with as his main base the doctrina/mission San Juan del Puerto, established around 1583 not far from the main settlement of the Saturiwa people of that area, part of the Timucua chiefdom. As a missionary, Pareja succeeded in devising a script for the Timucua language, enabling him to write a series of bilingual (Spanish-Timucua) works of religious instruction. His 1612 bilingual catechism is considered to be the oldest book ever written in an indigenous languages within the present boundaries of the USA. His works also stimulated the spread of Timucua literacy among the local population. Later, Pareja worked as a missionary in the doctrina/misson of San Pedro de Mocama (Cumberland Island in present-day Georgia). There he worked among the Tacatacuru, who spoke a Timucua dialect known as Mocama. During his station there, he experienced the so-called Guale revolt of 1597. In the early seventeenth century he was guardian of the Imacolada Concepción friary (St. Agostino), and between 1609 and 1612 he was custos of the Franciscan missionary custody of Florida. When Florida and Cuba were transformed into a new Franciscan order province (Santa Elena de Florida), Pareja was elected provincial minister in 1616. Near the end of his life, Pareja retired to Mexico, where he died in 1628. Has left several catechetical works and grammatical works, both in Castilian (Spanish) and in Timucua.

works

Cathecismo en lengua castellana y timucuana, en el qual se contienne todo lo que se les puede enseñar a los adultos que han de ser baptizados(México: Vda. de Pedro Balli, 1612).

Cathecismo y breve exposición de la doctrina cristiana, muy útil y necesaria así para los españoles como para los naturales, en lengua castellana y timicuana, en modo de preguntas y respuestas (México: Vda. de Pedro Balli, por. C.A. César, 1612/México: Vda. de Pedro Balli, por C. Adriano César, 1617).

Confesionario en lengua castellana y timuquana, con algunos consejos para animar al penitente. Y assí mismo van declarados algunos efectos y prerrogativas deste sancto sacramento de la confessíon. Todo muy útil y provechoso, assí para que los padres confessores sepan instruir al penitente como para que ellos aprendan a saberse confessar (México, Vda. de Diego López Dávalos, 1613).

Arte y promunciación en lengua timuquana y castellana (México: Juan de Ruiz, 1614)

Gramatica de la lengua Timuquana de Florida (Mexico, 1614).

Catecismo y examen para los que comulgan en lengua castellana y timucuana (México, 1614).

Catecismo en lengua timucuana y castellana, en la qual se instruyen y catequizan los adultos infieles que hande ser cristianos. Y no será menos útil para los ya cristianos (México, Juan Ruiz, 1627).

IIII. parte de catechismo en lengua Timuquana y castellana: En que se trata el modo de oyr Missa, y sus ceremonias (Mexico, 1628). This work was rediscovered in November 2019 by prof. Timothy Johnson of Flagler College. The book is apparently available on-line via the Codrington Library.

literature

Juan de San Antonio, Biblioteca Universa Franciscana I, 422; Jéronimo de Oré, Relación histórica de la Florida, escrita en el siglo XVII (Madrid, 1931) I, 89; Michael V. Gannon, Cross in the Sand: The Early Catholic Church in Florida, 1513-1870 (Gainesville, Florida: University Presses of Florida, 1965), passim; Jerald T. Milanich & William C. Sturtevant, Francisco Pareja's 1613 'Confessionario:' A Documentary Source for Timucuan Ethnography (Tallahassee, Florida: Division of Archives, History and Records Management, 1972); Manuel Castro y Castro, ‘Lenguas indigenas americanas transmitidas por los franciscanos del siglo xvi’, in: Actas del II Congreso Internacional sobre Los Franciscanos en el Nuevo Mundo (siglo XVI), La Rábida, 21-26 de septiembre de 1987 (Madrid, 1988), 489-490; Amy Turner Bushnell, Situado and Sabana: Spain's Support System for the Presidio and Mission Provinces of Florida (New York: Anthropological Papers of the American Museum of Natural History, 1994), passim.

 

 

 

 

Franciscus Passarini (Francesco Passarini/Camillo Francesco Passarini, 1636-1694)

OFMConv. Italian friar. He took the habit in the Bologna monastery in 1652. Chapel master and organist in several Franciscan friaries (Bologna, Ferrara, Frari, Venice, Florence). He died in Bologna on 23 September 1694. Below are just mentioned a number of his edited/published works. A detailed chronological enumeration of Passarini's compositions, many of which have survived in manuscript format in Bologna (in the collections of the Museo della musica and of the Bolognese Convento di S. Francesco), is provided in https://www.treccani.it/enciclopedia/francesco-passarini_%28Dizionario-Biografico%29/ [last accessed on 6 November 2021]. This enumeration is predominantly based on an Inventario delle robe di musica possedute written by Francesco Passarini near the end of his life.

works

Salmi concertati a 3, 4, 5 e 6 voci, parte con violini e parte senza, con letanie della Beata Vergine a 5 voci con due violini (Bologna, 1671). See also: Letanie della Beata Vergine a 5 voci (SSATB), 2 Violini e Basso Continuo, ed. Carlo Segoloni (Ut Orpheus, 1998).

Antifone della B. Vergine a voce sola, comode per tutte le parti (Bologna, 1671).

Compieta Concertata A Cinque Voci con Violini obligati, op. 3 (Bologna, 1672).

Messe brevi: a otto voci col basso continuo per l'organo (Bologna, 1690).

See also: Music for the Ordinary of the Mass, 1600-1700, 10: Masses by Francesco Passarini, Pietri Degli Antonii, Giovanni Battista Bassani, ed. Anne Schnoebelen (Routledge, >>).

literature

Biblioteca del Convento di S. Francesco di Bologna: catalogo del fondo musicale, II, I manoscritti, ed. G. Zanotti (Bologna, 1970), 232-235; L. Manzoni, La cappella musicale della basilica di S. Francesco in Bologna dal 1537 agli inizi del XVIII secolo, Tesi di laurea, 2 Vols. (Bologna: Università di Bologna, 1984-1985), passim; Francesco Lora, 'Passarini, Francesco', in: Dizionario Biografico degli Italiani 81 (2014) [https://www.treccani.it/enciclopedia/francesco-passarini_%28Dizionario-Biografico%29/ (last accessed on 6 November 2021)]; Licia Mari, 'Francesco Passarini maestro di cappella in San Giovanni in Persiceto', in: Barocco Padano 9: Barocco padano e musici francescani, II: L'apporto dei maestri conventuali. Atti del XVII Convegno internazionale sul barocco padano (secoli XVII-XVIII), Padova, 1-3 luglio 2016, ed. Alberto Colzani, Andrea Luppi & Maurizio Padoan, Centro studi antoniani, 62 (Padua: Centro Studi Antoniani, 2018), 385-409; Robert L. Kendrick, 'Gli oratori 'viennesi' di Francesco Passarini', in: Barocco Padano 9: Barocco padano e musici francescani, II: L'apporto dei maestri conventuali. Atti del XVII Convegno internazionale sul barocco padano (secoli XVII-XVIII), Padova, 1-3 luglio 2016, ed. Alberto Colzani, Andrea Luppi & Maurizio Padoan, Centro studi antoniani, 62 (Padua: Centro Studi Antoniani, 2018), 411-417.

 

 

 

 

Franciscus Paviensis (Francesco da Pavia/Francesco Sirena, fl. 17th cent.)

OFM. Italian friar and pharmalogical specialist.

works

L'arte dello speziale (Pavia, 1679). One of the first Italian vernacular pharmaceutical manuals with more than 1200 recipes divided over 16 chapters, and with much information on the instruments and the procedures of preparation. It was considered a very important manual for pharmaceutical practice and its further development in the later 17th-early 18th century.

literature

Anna Maria Foli, La farmacia di Dio. Antichi rimedi per la salute, il buon umore, la bellezza e la longevità dalla tradizione monastica e francescana (Edizioni Terra Santa, 2020), passim.

 

 

 

 

Franciscus Peña (Francisco Peña, fl. early 17th cent.)

OFM. Spanish friar from the San Miguel province. Lector jubilatus and guardian (in Belalcázar?).

works

Sermon por la traslación del cadáver del hermano del fundador de S. Bartolomé D. Diego de Oviedo a la iglesia del convento (Salamanca: Diego Cussio, 1626).

literature

Juan de San Antonio, Biblioteca Universa Franciscana I, 423; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 278.

 

 

 

 

Franciscus Penneman (d. 1575)

OFM. Belgian friar from Ghent. Entered the order at an early age and became a well-respected preacher in the Flemish Germania Inferioris province. Also guardian of several friaries. He was guardian of the Sluis friary, when in 1575 he traveled to St. Laureins (present-day Zeeuws-Vlaanderen in The Netherlands). During this trip he was attacked by a party of Gueux (Bosgeuzen), who killed him. He would have left sermon collections and series of Loci communes for preaching purposes.

works

Sermones et Loci communes: MSS ?

literature

Juan de San Antonio, Biblioteca Universa Franciscana I, 422; Nieuw Nederlandsch Biografisch Woordenboek IX, 784.

 

 

 

 

Franciscus Perdichizzi (Francesco Perdichizzi, fl. late 17th cent.)

OFMCap. Italian Capuchin, active in Sicily. Guardian of the Milazzo and Santa Lucia del Mela friaries.

works

Milazzo Sagro (1692): MS Milazzo, Biblioteca Comunale E-B 11 (4194).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 423;

 

 

 

 

Franciscus Perez de Mardulla (Francisco Perez de Mardulla/Francisco Perez de Marulla, fl. early 17th cent.)

OFM. Italian [?] friar (maybe of Spanish descent), about whom not much is known, but to whom is ascribed a treatise on the antiquity of the devotion to the immaculate conception.

works

De Antiqua devotione erga Immaculatam Conceptionem Virginis (Paris, 1646).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 423; Biografía eclesiastica completa XVII, 1007-1008.

 

 

 

 

Franciscus Pereus de Conceptione (Francisco Peris de la Concepción, d. 1701)

OFMDisc. Spanish friar. Member of the San Juan Bautista province, Valencia. Died in Manilla.

literature

Sinica Franciscana (Quaracchi, 1942) IV, 3-12; AIA 8 (1917), 391-399; Manuel de Castro,Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 164 (no. 679).

 

 

 

 

Franciscus Peri (d. 1771)

D. Hoevenaars, ‘De ‘Chronografia Provinciae Germaniae Inferioris’ van Franciscus Peri (1771)’, Collectanea Franciscana Neerlandica 1 (1927), 349-376.

 

 

 

 

Franciscus Petronius de Agrigento (Francesco Petronio d'Agrigento/Francesco Petronio di Sant'Anna, d. 1697)

OFMRef. Italian friar from Agrigento. Lector of theology and provincial definitor of he Valle Mazzare Riformati province. Censor for the inquisition.

works

Arbor decora et fulgida genealogia Sanctorum Ioachini et Annae davidicae stirpis, gemina virente stipite Nathan et Salominis exornata, quinque offerens parentum Cristi ramos, totidem aetatibus incarnatuinem praecedentibus respondentes, 2 Vols. (Trepani: Giuseppe la Barbera, 1686).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscanaa I, 423; Atti della reale Accademia di scienze, lettere e belle arti di Palermo, n.s. 9 (1887), 30

 

 

 

 

Franciscus Petrus dei Cordi de Montepuliano (Francesco di Pietro dei Cordi, d. 1513)

OMObs. Preacher and prophet. Foretold the fortunes of Florence and Rome.

works

Predicha una di frate Francesco [held on 18 Dec. 1513 in the Santa Croce, Florence]: Florence, Bibl. Riccard. 1251. It was also edited: Predicha una di frate Francesco (ed. Florence: Sermatelli, 1591)

Orationes & Conciones. Probably the work of Francis of Montepuliano, OFMCap.

literature

Zawart, 294.

 

 

 

 

Franciscus Pichon Merinero (Francisco Pichón Merinero, fl. c. 1660)

OFM. Spanish friar and theologian from the Castilia province. Lector (lector jubilatus at Alcalá de Henares), provincial definitor, synodal examiner for the Archbishop of Toledo, and consultant for the inquisition.

works

Opusculum de Deo incarnato (Toledo: Francisco Calvo, 1659).

Opuscula de virtutibus supernaturalibus Fidei, Spei et Charitatis (Toledo: Francisco Calvo, 1662). Available via Google Books and via the library of the Universidad Complutense de Madrid.

Opusculum Tractatus de Matrimonio (Toledo: Francisco Calvo, 1664). Available via Google Books and via the library of the Universidad Complutense de Madrid. Some bibliographers also mention an edition from 1644, issued by the same publishing house. We have not yet been able to confirm that.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 423-424; AIA 35 (1932), 546; Manuel de Castro, Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 165 (no. 681); Archivo Ibero-Americano (1989), 622.

 

 

 

 

Franciscus Pisciottus (Francesco Pisciotta da Corrigliano, fl. mid 17th cent.)

OFMConv. Elected provincial of Calabria in October 1653.

works

Diversarum disquisitionum?

literature

Giovanni Franchini, Bibliosofia e memorie letterarie di scrittori Francescani conventuali Ch'hanno scritto dopo 'Anno 1585 (Modena: Eredi Soliani Stampatori, 1693), 242-244; Miscellanea Francescana 76 (1976), 199.

 

 

 

 

Franciscus Pistoriensis (Francesco da Pistoia, fl. mid 14th cent.)

OMConv. Italian friar who probably joined the order in the early 1420s and reached the magisterium theologiae. Known for his collaboration with Matteo Ronto in a Latin translation of Dante's Commedia between 1427-1429. Around this time, he was active in Siena (from which three of his letters were sent), and he had long-term contacts with Poggio Bracciolini, and at least intermittently with humanists like Ambrogio Traversari, and with the Florentine ruler Cosimo de'Medici. In 1429, he went with papal backing of Marin V on a journey to the Near East, where he delivered a papal letter to the Mamluk Sultan of Egypt and later traveled through Alexandria, Chio, and Palestine. On this journey he also collected classical art and Greek manuscripts. He again collected such materials during a second journey in Syria in 1433, and at least some Greek manuscripts thus collected ended up with Ambrogio Traversari. Francesco must have been back in Italy by Spring 1435, when Pope Eugenius IV mentioned him in a letter to the Franciscan Minister General, recommending Francisco as provincial for the Orient province. Yet that possibly never materialised. A final mention of Francesco in the context of funding/remuneration for books can be found in a letter written by Ambrosio Traversari from 31 May 1438. There are indications that Francesco da Pistoia not so long thereafter succumbed to malaria.

works

Lettere. Three letters are known: MS Ravenna, Bibl. Classense. Letters sent to Leonardo Aretino (apostolic secretary), a priest named Bartolomeo, and to the dean of the Vallombrosa monastery Benedetto Casentino. Cf. G. Mazzatinti, Inventario dei manoscritti delle biblioteche d'Italia IV (Forlì, 1894), 220. Other letters, for instance to Poggio Bracciolini and Ambrosio Traversari, must have existed, as these are mentioned, directly or indirectly, in the correspondence of those humanists.

literature

Wadding, Annales minorum X (ed. Ad Claras Aquas, 1932), 166, 277; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 279 & (ed. 1908) I, 295; Bullarium Franciscanum VII (1904), 726; Bullarium Franciscanum n.s., I 83; Croniche ovvero Annali di Terra Santa del p. Pietro Vernerio di Montepeloso, ed. G. Golubovich (Quaracchi, 1929) I, 87; M. Tagliabue, 'Contributo alla biografia di Matteo Ronto', Italia Medioevale e umanistica 26 (1983), 164f, 174-176, 188; Antonio Ciaralli, 'Francesco da Pistoia', Dizionario Biografico degli Italiani 49 (1997) [With a considerable number of additional references. See http://156.54.191.164/enciclopedia/francesco-da-pistoia_%28Dizionario-Biografico%29/]

 

 

 

 

Franciscus Pitigianus de Aretio (Franciscus Aretinus/Franciscus de Pitigianis/Francesco Pitigiani/Francesco Arretino/Franciscus Pitigiani d'Arezzo, ca. 1533-1616)

OFM. Italian Observant friar. Theologian, important Scotist author and preacher. Provincial minister of the Observant province of Tuscany (elected on 7 July 1594, during the La Verna chapter meeting). Later general definitor, theologian-consultant and confessor of Grandduke Ferdinand I, as well as preacher and theologian at the court of the Duke of Mantua and Monferrato Ferdinando Gonzaga, and collaborator/confidant of the minister general Francesco Gonzaga. Between 1606 and 1609, Pitigani was subjected to an inquiry after accusations of sodomy. He died in Mantua in 1616. For more biographical details, see http://www.ereticopedia.org/francesco-pitigiani

works

(as editor) Expositio Bartholomaei Brandulini Minoritae in Regulam Fratrum Minorum (Florence, 1594).

Practica Criminalis Canonica ad mod. R.P. Fratris Francisco de Pitigianis Arretini (...) (Perugia: Apud Augustos, 1609/Venice: Giovanni Battista Ciotto, 1617/Venice: Giovanni Battista Ciotto, 1621). The 1617 and 1621 editions are accessible via Google Books and via the Biblioteca Nazionale Centrale Vitt. Emanuele in Rome. The 1609 edition is also accessible via the Biblioteca Nazionale of Naples.

Expositio exactissima atque absolutissima identitatum et distinctionum (quas Formalitates vocant) M. Antonii Sirecti Doct. Paris. secundum doctrinam Doct. Subtilis Scoti (...) auctore (...)Francisco Arretino (Venice: De Franciscis, 1606). Available via the Bayerische Staatsbibliothek Munich, the Narodni Knihovna National Library in Prague, and via Google Books.

Explicatio primi et secundi libri Posteriorum Aristotelis: lectionibus Quadragintaquinque compendiosè, et artificiosè comprehensa (Venice: Io. Antonius & Iacobus de Franciscis, 1606). Available via the Bayerische Staatsbibliothek Munich, the Biblioteca Alessandrina in Rome, and via Google Books.

Commentaria scholastica in Genesim, in quibus ultra explicationem literalem ex patribus contextam quingentae, et nonaginta sex quaestiones (...) explicantur (Venice: Giacomo Violato, 1615). Accessible via the Biblioteca Nazionale Centrale Vitt. Emanuele in Rome and via Google Books (does not always show up).

Summae Theologiae Speculativae et Moralis, necnon Commentaria in Tertium Librum Sententiarum Doct. Subtilis Ioannis Duns Scoti theologorum facile principis, 2 Vols (Venice: Baretio - Venice: Giovanni Guerili, 1613-1615). Accessible via the Biblioteca Angelica, the Bayerische Staatsbibliothek Munich, the Biblioteca Nazionale Centrale Vitt. Emanuele in Rome, and in part via Google Books.

Summae theologiae speculatiuae, et moralis, atque commentaria scholastica, in quartum librum Sententiarum Doct. Subt. Ioannis Duns Scoti theologorum facilè principis (...), 2 Vols. (Venice: Giovanni Guerili, 1618-1619). Accessible via the Biblioteca Nazionale of Naples, the Narodni Knihovna National Library in Prague, and in part via Google Books.

R.P.F. Joannis Duns Scoti, Doctoris Subtilis, Ordinis Minorum, In VIII. libros Physicorum Aristotelis Quaestiones et expositio, ed. Hugh MacGaghwell & Francesco Pitigiani (Lyon: Durand, 1639). Hence, Francesco was heavily involved in the edition of the opera omnia of Scotus, a task that was later developed further by Hugh MacGaghwell and Luke Wadding. See also: Opera Scoti, ed. Vivès (Paris, 1891) II, 352-677 & III, 1-470.

Annotationes ad Quaestiones Scoti in VIII Libros Physicorum, included in Johannis Duns Scoti in VIII Libros Physicorum Quaestiones et Expositio.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca universa Franciscana I, 361, 424-425; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 279 & (ed. 1908) I, 294; Ch. Lohr, ‘Renaissance Latin Aristotle Commentaries: Authors A-B’, Renaissance Quarterly 21 (1974), 228-289 (251); Johannes Schlageter, `Francesco Pitigiani d'Arezzo', LThK, 3 (1995), 51; V. Lavenia, L'infamia e il perdono. Tributi, pene e confessione nella teologia morale della prima età moderna (Bologna: Il Mulino, 2004), 29, 30; Vincenzo Lagioia, '«Indicibili delitti». Francesco Aretino, teologo e confessore del granduca Ferdinando I', in: Infami macchie. Sessualità maschili e indisciplina in età modena, ed. F. Alfieri & V. Lagioia (Rome: Viella, 2018), 87-110.

 

 

 

 

Franciscus Pizarroso (Francisco Pizarroso, d. 1646)

OFM. Member of the Los Angeles province. Died in Sevilla.

literature

AIA 28 (1968), 460-461; Manuel de Castro, Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 166 (no. 688).

 

 

 

 

Franciscus Regis Gogl (Franz Regis Gogl, 1750-1814)

OFMRec. Austrian friar and member of the Tirol province. He died on 18 June 1814.

works

De regula morum necessaria, seu de iure naturae prout id per lumina et praecepta fidei ad altiorem conditionem moderna Dei ordinatione est sublimatum, assertiones quas ex praelectionibus P.F. Simonis Widmann, Ordinis Minorum Reformatorum pro tempore theologiae lectoris propugnabunt religiosi fratres Franciscus Regis Gogl et Simon de Lipnica Kapferer eiusdem instituti et disciplinae Oeniponte in conventu as s. Crucem anno MDCCLXXIII mense iunio dei VIII (Innsbruck: Wagner, 1773).

De regula morum arbitraria, seu, de illo jure quod ad genus gratiae spectat atque ad liberum seu Dei seu praesulum ecclesiasticorum arbitrium suam refert originem, adsertationes, quas ex praelectionibus P.F. Simonis Widmann, Ord Min. Reform. p.t. ss. theol. Lect., propugnabunt P.F. Franiscanus Regis Gogl et Fr. Simon a Lypnica Kapferer, eiusdem Instituti et disciplinae Oeniponte in conventu ad S. Crucem anno MDCCLXXIV mense aprili die XIV (Innsbruck: Trattner, 1774).

P.F. Mauritii Schmid, Ord. Min. Reform., ss. theol. Lectoris, Dissertatio de divinae Traditionis dogmate per arcanam primorum saeculorum disciplinam firmato, cui accedunt positiones de Fontibus theologiae, quas propugnabunt P.F. Franciscus Reg. Gogl et P.F. Simon Kapferer, eiusdem Instituti et disciplinae, Oeniponte in conventu ad s. crucem anno MD[CC]LXXV, mense maio, die XVI (Innsbruck: Wagner, 1775).

literature

Pascal M. Hollaus, 'Die Schriftsteller der Tiroler Franziskanerprovinz vom hl. Leopold gesammelt von P. Gerold Fußenegger OFM (1901-1965), 49. [Accessible via https://www.yumpu.com/de/document/read/2820520/veroffentlichungen-der-tiroler-franziskaner-aus-schwaz and https://docplayer.org/7754630-Die-schriftsteller-der-tiroler-franziskanerprovinz-vom-hl-leopold-gesammelt-von-p-gerold-fussenegger-ofm-1901-1965.html]

 

 

 

 

Franciscus Relius (Franciscus Rellio/Francisco Relio, fl. mid 17th cent.)

OFM. Irish friar. Became a member of the Spanish Burgos province and taught Scotist philosophy in the Pamplona friary.

works

Cursus Philosophicus ad mentem Doctoris Subtilis, 2 Vols. (Pamplona: Diego de Zabala/Martín de Labayen, 1651).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 431; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 281.

 

 

 

 

Franciscus Ripanti (Franciscus Aesinus/Francesco Ripanti da Jesi/Francesco da Jesi, d. 7 September 1549)

OFM & OFMCap. Italian friar from the noble Ripanti family in Iesi (March of Ancona). Studied arts and theology at the University of Perugia. At the age of 23, he opted for the Franciscan Observants (ca. 1491). Developed into an esteemed preacher, reaching the rank of apostolic preacher. More and more inclined to follow his contemplative leanings, he retreated into small hermitages, where he could live more strictly according to the precepts of the Franciscan rule. In collaboration with several other friars, he also tried to establish a contemplative reform within the Observance, and received from pope Clement VII permission (in the papal bull Insuprema, 16 November 1532) to establish in each Franciscan province some houses where friars could retreat and live according to a more strict observance of the rule. After some initial successes, this reform attempt apparently did not succeed to the degree wished for by Francesco. He therefore joined the young Capuchin reform (together with Giovanni da Fano and Bernardino d’Asti, who had been his collaborator in his earlier reform attempts). He took part in the General Chapter in Rome at S. Eufemia in 1536, and was quickly enlisted to work as an order administrator. Soon, he became provincial vicar and general diffinitor within the Capuchin order. When Bernardino Ochino defected to Protestantism in 1542,the cardinal protector of the Capuchins asked Francesco da Iesi to take over the leadership of the order, first as Commissary General and later, when his leadership was confirmed ay the next general chapter, as Vicar General. Francesco spent much of his time rebuilding the reputation of the Capuchins. After three years, he retreated to a contemplative existence to Montemalbe (Umbria). He died there early 1549 at the age of 86. Several of his sermons (from a Lenten cycle preached at Montepulciano) were copied and ended up in the hands of cardinal Cervini (the later Marcel II), who deposited them in the pontifical library. Another surviving work from his Observant period is the Circulus Divini Amoris (apparently printed in Rome, 1521), and later reworked for Capuchin circles in the 15430s. A version of this text/work with the same title has also been ascribed to his Capuchin colleague Bartolomeo Cordoni, but it seems that at least one text with this title can be ascribed to Ripanti. See on this the work of Cargnini (1990). The pontifical archives also contain several of his answers to questions concerning the legitimacy and the capacity of the Capuchins to preach.

works

Circolo del Divino Amore (1521). The only surviving sixteenth-century edition is contained in a reprint of Bartolomeo Cordoni da Città di Castello's Dialogo della unione spirituale di Dio con l’anima (Milan, 1539). In fact, there are close relations with the Dyalogo dell’unione spirituale de Dio con l’anima of the Observant friar Bartolomeo Cordoni (which had been reprinted in Milan, 1539, thanks to the editorial labours of Girolamo da Molfetta, and prior to that has been issued Perugia, in 1538, due to the labours of Ilarione Pichi) and Ripanti's Circolo del Divino Amore. In more recent times, the Circolo del Divino Amore was edited in: I fratri cappuccini. Documenti e testimonianze del primo secolo, ed. Costanzo Cargnoni (Perugia, 1991) III, sez. I, testo iii (pp. 46-47, 265-296). A partial edition of the French version has been published in: Une réforme spirituelle: les capucins (Paris, 1995), 45-52. An English 'translation' is to be found at the website of the Australian Capuchins: https://www.capuchinfriars.org.au/index.php/capdox/writers/item/125-francesco-ripanti-da-iesi. [Last accessed 7 April, 2022]. The Circolo resembles a bit the spiritual works of Bernardino d’Asti, developing a method of contemplation and a programme of spiritual reform, based on the conviction that a true renovation of the Franciscan order and the Church at large had to be based on a illumination of the individual soul through contemplative experiences. In a way a work meant to spiritually redeem the Capuchins after the apostasy of Bernardino Ochino, at a time when the Capuchins were temporarily banned from preaching in public. It would seem that Francesco taught his method of contemplation to Capuchin communities during his visitation trips as general commissioner. Cargnoni, I fratri cappuccini. Documenti e testimonianze del primo secolo, ed. Costanzo Cargnoni (Perugia, 1991) III, 265-266: ‘I discorsi del Ripanti vertevano tutti sull’amor di Dio, sull’abnegazione interiore e totale povertà spirituale e sulla Regola francescana vista come finalizzata alla vita contemplativa. Questo metodo di preghiera, elaborato con suggestiva originalità, è un modo per apprendere l’atto d’amore perfetto che è lo scopo finale della vita cristiana e religiosa. Ha per oggetto assoluto e totale Gesú Cristo considerato nella sua divinità e umanità e contemplato nel segno della croce in quanto si comunica a noi.’

Juan de San Antonio and Sbaralea also make mention of a Doctrina Christiana, allegedly present in manuscript format in the Vatican Library, and a response to the Capuchin order's Cardinal Protector concerning the order's preaching and preachers in the wake to Ochino's defection.

literature

Boverius, Annales Ordinis Minorum Capuccinorum (Lyon, 1632) I, 413; Bernardus di Bologna, Bibliotheca Scriptorum Ordinis Minorum Capuccinorum, 90; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 431; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 241 & (ed. 1908) I, 255; Monumenta Historica Ordinis Minorum Capuccinorum, ed. Melchior de Pobladura I, 537; II, 549; III, 72-87; VI, 113-132 & VII, 374-384; Édouard d’Alençon, ‘Aesinus’, DHGE I, 665-666; Francesco da Vicenza, Gli scrittori cappuccini della provincia Serafica(Foligno, 1922), 6-15; Italia Francescana 9 (1934), 126-136; Lexicon Cap. 626 (with some additional references); DHGEXVIII, 722; Costanzo Cargnoni, 'Complessità teologiche e ascendenze spirituali del 'Circolo de carità divina' di Francesco Ripanti da Iesi', Collectanea Franciscana 60 (1990), 615-663; Giorgio Caravale, Forbidden Prayer. Church Censorship and Devotional Literature in Renaissance Italy (Aldershot: Ashgate, 2011/2016), 109-111. Check also https://www.capdox.capuchin.org.au/reform-resources-16th-century/writers/ascetically-and-mystical-spiritual-writings-1535-1628/#post-253-_Toc529367925

 

 

 

 

Franciscus Ripol (Francisco Ripol, fl. mid 17th cent.)

OFM. Spanish friar from the Catalonia province. Lector of theology and predicator generalis. Procurator for the Franciscan order family in the Holy Land.

works

Bullae Diversorum Summorum Pontificum Pro Locis Terrae Sanctae, Ac Breve Sanctiss. D.N. Alexandri VII. Confirmatorium omnium privilegiorum (...) R. Adm. P. Guardiano Sacris Montis Sion, ac Fratribus, nec non loca Sancta visitantibus per omnes Sum. PP. Sedemque Apostolicam concessorum. Decreta insuper Sacrae Congregationis de Propaganda fide circa Missionarios partium Orientalium, ac litterae Regis Christianissimi in locorum SS. favorem elargitae, ed. Franciscus Ripol (Rome: Typ. Rev. Camerae Apostolicae, 1655/Paris: Christopher Journel, 1700). The 1655 edition seems to be available in the University Library of Columbia University, New York, the Biblioteca Nazionale Centrale Vitt. Emanuele in Rome, and several other major libraries. The 1700 edition is accessible via the Studium Biblicum Franciscanum in Jerusalem.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 431.

 

 

 

 

Franciscus Robles (Francisco Robles/Francisco de Robles, fl. 16th cent.)

OFM. Spanish friar. Member of the Castile province. Language scholar.

works

Ratio Accentuum Omnium fere Dictionum Difficilium tam Linguae latinae, quam haebraicae nonnullarumque graecarum. Sed praecipue earum, quae per sacras literas sparguntur (Alcalá de Henares, 1523); Ratio Accentuum Omnium fere Dictionum Difficilium tam Linguae latinae, quam haebraicae nonnullarumque graecarum. Sed praecipue earum, quae per sacras literas sparguntur fratris Francisci de Robles ordinis minorum cum quibusdam orthographiae regulis (Alcalá de henares: Miguel de Egiva, 1533). Copies of the 1533 edition are present in the Friedsam Memorial Library, St. Bonaventure University and in the library of University College London; Ratio Accentuum Omnium fere Dictionum Difficilium tam Linguae latinae, quam haebraicae nonnullarumque graecarum. Sed praecipue earum, quae per sacras literas sparguntur fratris Francisci de Robles ordinis minorum cum quibusdam orthographiae regulis. Nunc denuo accurate castigata et aucta per Joannem de Robles (Toledo: Apud fratres Ferrarienses, 1552); Copia sive Ratio Accentuum Omnium fere dictionum difficilium tam linguae latinae, quam haebraicae nonnullarumque graecarum. Sed praecipue earum, quae per sacras literas sparguntur fratris Francisci de Robles ordinis minorum cym quibusdam orthographiae regulis. Nunc denuo accurate castigata et aucta per Joannem de Robles (1564 & 1565); Copia sive Ratio Accentuum Omnium fere Dictionum Difficilium tam Linguae Latinae quam Hebraicae, nonnullarum Graecorum, sed praecipue earum quae in Bibliis, Breviario, & Martyrologio reperiuntur Zaragoza: Pedro Cabarte, 1621). The 1552, 1565 and 1621 editions are accessible via The British Library and via Google Books. The 1564 edition is present in the library of the Universidad Complutense of Madrid and should be accessible via Europeana.eu

Legendarium Sanctorum ?

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 432; L.A.Hernández Miguel, `La gramática latina en Alcalá de Henares en el siglo XVI', Humanistica Lovaniensia, 45 (1996), 319-347.

 

 

 

 

Franciscus Robles y Ortega (Francisco Robles y Ortega, fl. late 17th cent.)

OFM. Scotist theologian in the Cartagena province.

literature

AIA 15 (1955), 416-417; Manuel de Castro, Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 170 (no. 725).

 

 

 

 

Franciscus Rodriguez Parada (Francisco Rodríguez Parada, fl. first half 18th cent.)

OFM. Member of the Santiago province.

literature

AIA 32 (1929), 49-51; Manuel de Castro, Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 172 (no. 736).

 

 

 

 

Franciscus Romero (Francisco Romero, fl. second half 17th cent.)

OFMDisc. Spanish friar. Member of the San Gabriel discalceate Franciscan province. Provincial order historina and preacher, as well as guardian in Valencia.

works

Sermon predicado al capítulo provincial de la provincia de San Gabriel (Madrid, 1675).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 432-433.

 

 

 

 

Franciscus Romeu (Francisco Romeu, fl. early 18th cent.)

OFM. Spanish friar. Member of the Catalonia province.

literature

AIA27 (1927), 51-54; AIA 15 (1955),423; Manuel de Castro, Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 172 (no. 743).

 

 

 

 

Franciscus Royo (Francisco Royo, fl. early 18th cent.)

OFM. Spanish friar from the Aragon province. Theology lector.

works

Panegyrim de Immaculata Conceptione Virginis Mariae (Zaragoza: Pedro Ximénez, 1727).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 433; Archivo Ibero-Americano (1555), 424.

 

 

 

 

Franciscus Ruginius (Francesco Ruginio da Cotogno, fl. early 17th cent.)

OFMCap. Italian friar from Cotogno in the Milan Duchy. Preacher and theology lector with poetical interests in the Provincia Romana.

works

Epigrammata varia et disthica ad Eminentissimum D.D. Dominicum Gymnasium S.R.E. Cardinalem amplissimum (Rome: Guglielmo Facciotto, 1625).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 433-434; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 282.

 

 

 

 

Franciscus Salazar (Francisco Salazar/Francisco de Salazar, fl. 16th cent.)

OFM. Spanish friar. Bishop of Salamina and coadjutor of the Bishop in Majorca. Active at the Council of Trent. Later, in 1578, he was persecuted for heavy crimes related to accusations of sodomy. See the 2002 study of Francisco Núñez Roldán.

works

Oratio habita ad patres Synodi Bononiae Congregatos in festo Penthecostes, sacrifitium, peragente Reverendissimo Cardinali S . Crucis, Apostolicae Sedis Legato, Per sacrae Theologiae Professorem, fratrem Franciscum Salazar, ordinis minorum observantiae (Bologna: Bartolomeo Bonardo, 1547/Rome: Girolamo Cartulari, 1547). Accessible via the Österreichische Nationalbibliothek Vienna, the Staatliche Bibliothek Regensburg, and via Google Books.

Testimonio y remedio contra la peste de d.f. Francisco de Salazar, obispo de Salamina el año de 1546 (Valladolid: Juan Godinez de Millis, 1582 [?]).

Relacion verdadera de f. Francisco de Salazar, obispo de Salamina, del remedio que el año de 1546 se tuvo contra la peste petecha que huvo en Trento al tiempo del concilio (1609)/Relacion de la que da el obispo de Salamina de la explicacion, y letras que se hallaron en Antioquia en un monasterio de frayles, escritas en pergamino de la mano de san Zacarias, obispo de Jerusalem, cuyo misterio le fue revelado para remedio de una gran peste que huvo en su tiempo, y del emperador Heraclio en Jerusalem, presentadas en el sacro concilio de Trento el año de 1546 (...) y remetidas de la ciudad de Roma a esta corte este año de 1630 (Madrid: viuda de Alonso Martin de Balboa, 1630).

Oratio habita in exequis Marcelli Card. Crescentii anno 1552. Check!

To be continued...(several materials & titles mentioned by Juan de San Antonio and Sbaralea still need to be checked).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 434; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 282; Alexander S. Wilkinson, Iberian Books/Libros Ibéricos I, 715; Alexander Samuel Wilkinson & Alejandra Ulla Lorenzo, Iberian Books II & III/Libros Ibéricos Volúmenes II y III, 2138-2139; Francisco Núñez Roldán, El pecado nefando del Obispo de Salamina: un hombre sin concierto en la corte de Felipe II (Sevilla: Universidad de Sevilla, 2002).

 

 

 

 

Franciscus Salcedo (Francisco Salcedo, 1540-1600)

OFM. Guatemalan friar. First Creole friar in Guatemala. Born in Ciudad Real, Chiapas, as the son of conquistador Juan de Orduña. Raised by the Dominicans, he entered the Franciscan order at the Guatemala friary at the age of fourteen (1554). In addition to his knowledge of Mexican, Tzotzil and Tzotzlem, he acquired a working knowledge of Cakchiquel, Kiche and Tzuhutil. In 1575, he began teaching these indigenous languages at the Franciscan friary of Tlepanatitlán in Guatemala. Later, aguardian in the same friary. In this position, conflicts arose with the secular authorities. In this context, he was summoned to Mexico by the General Commissioner for the Missions. In 1590, he made an official visitation visit with Esteban de Verdelete to Nicaragua. Back in Guatemala, he took up his language teachings again, until his election to the position of provincial minister in 1596. In 1600, he traveled again to mexico, but died there in his way back to Guatemala in the Ciudad Real friary. Known for his proficiency in the Mexican languages of Cachiquel, Queché and Zutigil.

works

Arte y Diccionario de la Lengua Mexicana. >>?.

Documentos Cristianos en tres Linguas. >>?

Sermones Trilingües, 2 vols. >>?

literature

AIA (1927), 221; Francisco Vázquez, Crónica de la Provincia del Santísimo Nombre de Jesús de Guatemala, 2nd Ed., Bibliotea “Goathemala”, 14-17, 4 Vols (Guatemala, 1937-1944) II, 254; A Bio-Bibliography of Franciscan Authors in Colonial Central America, ed. Eleanor B. Adams (Washington D.C.: Academy of American Franciscan History, 1953), 71-72; Cipriano Muñoz y Manzano, conde de la Viñaza & Carmelo Sáenz de Santa Maria, Bibliografia Española de Lenguas Indigenas de America (Madrid, 1892/Reprint Madrid: Ediciones Atlas, 1977), 329-330; Manuel de Castro y Castro, ‘Lenguas indigenas americanas transmitidas por los Franciscanos del siglo XVI’, in: Actas del II Congreso Internacional sobre los Franciscanos en el Nuevo Mundo (siglo XVI) (Madrid: DEIMOS, 1988), 545.

 

 

 

 

Franciscus Sanchez Garcia (Francisco Sánchez Garcia, fl. second half 17th cent.)

OFM. Spanish friar. preacher in the Castile provine and visitator of the Tertiary order.

works

Breve exposicion de la Regla de los Terciarios de San Francisco (Madrid: Imp. Real, 1680).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 434.

 

 

 

 

Franciscus Sanchez del Campo (Francisco Sánchez del Campo, fl. early 16th cent.)

OMObs & OFM. Spanish friar from the Santiago province. Eventually moved to the Santoyo province and to the province of the Imacolada Concepción. Renowned for his homiletic prowess and active as professor of theology at Salamanca. Took a part in the establishment of the Los Angeles province (prior to which he was custos of the Los Angeles custody (before and in 1517)). He is seen as the co-author of the successful Passio Duorum. This work has been ascribed to Franciscus Sanchez del Campo by Luke Wadding and other early modern bibliographers. Yet Francisco Tenorio is also seen as co-author, and there is also authorial and/or editorial involvement of Luis Escobar. See also the entry of Francisco Tenorio.

works

Passio Duorum. Tratado de devotísimas y muy lastimosas contemplaciones de la Pasión del Hijo de Dios y compasión de la Virgen santa María su madre. Por esta razón llamado Passio Duorum (Valladolid: Nicolas Tyerri, 1526/Sevilla, 1534/Valencia: Francisco Díaz Romano, 1538/Sevilla: Juan Varella de Salamanca, 1539/Medina del Campo, 1543/Sevilla: Juan Cromberger, 1550/Toledo, 1567/Alcalà deHenares, 1568/Alcalà de Henares, 1579/Medina del Campo, 1582/Perpignan, 1586/Medina del Campo, 1587/Alcalà de Henares, 1595/ Alcalà de Henares, 1597/Barcelona: Francisco Dótil, 1611/Madrid: Juan González, 1623). The 1538 edition is accessible via the Biblioteca de Catalunya and via Google Books. The 1539 Sevilla edition is accessible via the Biblioteca Nacional de Madrid (BN R-30651). See also the additional references in Isaías Rodríguez, ‘Autores espirituales españoles (1500-1700)’, Repertorio de Historia de las Ciencias eclesiasticas en España 3 (siglos xiii-xvi) (Salamanca, 1971), 571-572. The work and amounts to a devotional work of passion devotion in 88 chapters. Strong affective/emotional style,fully in line with the late medieval Franciscan Passion Devotion tradition. The Passio Duorum apparently had a strong influence on Spanish mystics like Luis de Granada, John of Avila, and Theresa of Avila. Eventually (after the Barcelona edition of 1611?), the inquisition found fault with some utterances (that affirmed that the Virgin had fainted during Christ’s Passion), which led to the correction of some 56 lines in chapters 6, 62, 65, 66, 69, 71, 80, 81]

literature

A. Possevino, Apparatus Sacer (Venice, 1606) I, 494; Wadding, Scriptores, 114, 135; Wadding, Annales Minorum XXII, 226 (ad an. 1588); Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 283; J. de Castro, Arbol chronológico de la provincia de Santiago (Salamanca, 1722) I, 45; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 434; N. Antonio, Bibliotheca Hispanica Nova I, 475; Sbaralea, Supplementum I, 263; J. Meseguer, '“Passio Duorum.” Autores, ediciones,la obra', Archivio Ibero-Americano 29 (1929) 73 ff.; AIA 34 (1931), 101; Verdad y Vida 2 (1944), 691; AIA new series 22 (1962), 27, 33, 35; AIA 29 (1969), 217-268; I. Rodríguez, ‘Autores espirituales españoles 1500-1572’, Repertorio de historia de las sciencias eclesiásticas en España 3 (1971), 571-572; J. Antonio de Aldama, 'La piedad mariana enel tratado “Passio duorum”', Estudios Marianos 44 (1979), 53-72; AIA 41 (1981), 533; DSpir XIV, 304-305.

 

 

 

 

Franciscus Santander (Francisco Santander, rl. early 18th cent.)

OFMCap. Spanish friar from the Capuchin Andalusia (Baetica) province. General definitor.

works

Ejercicios por frailes Menores Capuchinos (Sevilla: Francisco Sanchez Reciante, 1723).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 434.

 

 

 

 

Franciscus Scotus (Franz Schott/Francesco Scoto, 1548-1622)

OFM? Belgian friar from Antwerp, later active in Italy (if he was a Franciscan friar to begin with, for there are serious doubts about his order allegiance). He is first and foremost known for an account of his journeys through the Eastern parts of the Mediterranean, with additional geographical info on the world at large. Yet it is unclear as to whether this was based on an actual journey (just as it is unclear as to whether he was a Franciscan friar).

works

Itinerario, ovvero nuova descrittione dei viaggi principali d’Italia di Fr. Scoto, aggiuntovi le descrizioni di Udine, Palma Nova, Sacille, Sicilia, Malta di tutto il mondo in tre modi, del Latio, della Palestina ovvero Terra Santa (Venice: Briginci, 1665). Numerous additional editions until 1700. More than 700 pages with many drawings and geographical maps, and with long descriptions of Italy, also of Rome.

literature

Itinerari e cronache francescane di Terra Santa (1500-1800). Antiche Edizioni a stampa sui luoghi santi, la presenza francescana e il pellegrinaggio nella provincia d’Oltremare, ed. Marco Galateri di Genola (Milan: Edizioni Terra Santa, 2017), 140.

 

 

 

 

Franciscus Sebastianus Altdorfensis (Franziskus Sebastianus von Altdorf/Franz Sebastian von Beroldingen, May 1633-1697/8)

OFMCap. Swiss friar from the Beroldingen family in Altdorf. Entered the Capuchins in July 1652 and made his solemn profession a year later. Four times provincial minister of the Swiss province (1677-1680, 1683-1686, 1689-1692, 1695-1698). Died in Stanz on 16 January 1698. Known for his apostolic activities as preacher and confessor, as well as for his spiritual writings. He wrote a spiritual manual for religious in meditative retreat, and a lengthy collection of 760 meditations on the life and passion of Christ. The latter work, the Vita Christi oder Hell-leuchtende Himmels-Fackel quickly became the official meditation handbook in the Swiss Capuchin province, and shortly thereafter also in the Alsace.

works

Einsamkeit in welcher der Geistliche durch gewisse Uebung underrichtet wird, sich nach seinem Evangelischen Beruf zuerneuern und eines mit Gott in Dessen reinigster Liebe zu leben (Zug, 1686)/Einsamkeit, In welcher Der Geistliche durch gewisse Uebung underrichtet wird: Sich Nach seinem Evangelischen Beruff zu ernewern, und eines mit Gott In Dessen reinster Liebe zu leben (...) (Zug: Frantz Carl Rooß, 1697)/Geistliche Einsambkeit: In welcher Ein Ordens-Persohn durch gewisse Betrachtungen vnterrichtet wird, Sich Nach seinem Evangelischen Beruff zu erneuren, Vnd mit Gott in dessen rein (...) (Vienna: Johann Jacob Kürner, 1703)/Geistliche Einsambkeit In welcher Ein Ordens-Persohn durch gewisse Betrachtungen vnterrichtet wird, Sich Nach seinem Evangelischen Beruff zu erneuren, Vnd mit GOTT in dessen reinis (...) (Vienna: Johann Baptist Prasser, Universitäts-Buch, und Kunsthandlern, 1744).

Exercitia spiritualia per decem dies peragenda. Latin version of the same work?

Vita Christi oder Hell-leuchtende Himmels-Fackel, das ist Einfältige aus dem Leben Leyden und Lehr unseres Heilands Jesu Christi Betrachtungen(Zoug, 1698-1701).

Piae meditationes de vita, doctrina et passione D.N. Iesu Christi pro quolibet anni die, 2 Vols. (1698-1701). Latin version of the same work.

literature

Bernardo di Bologna, Bibliotheca Scriptorum (…) Capuccinorum (Venice, 1747), 106-107; M. Künzle, Die schweizerische Kapuzinerprovinz (Einsiedeln, 1928), 347, 405; Collectanea Helvetico-Franciscana 2 (Luzern, 1939), 157-160; Lexicon Capuccinorum (Rome, 1951), 609; DSpir V, 1119-1121; Christian Schweizer, ‘Beroldingen, Franz Sebastian von’, Dizionario Storico della Svizzera I, 281a.

 

 

 

 

Franciscus Seggiari (Francesco Seggiari da Manfredonia, fl. first half 17th cent.)

OFMConv from Manfredonia. Master of theology and active preacher. He preached yearly in Bologna and was involved with the Consorelle del Suffragio confraternity. Known for his Lenten cycles held in Assisi (1635, 1650), Florence (1633), Venice (1636), Palermo (1637), Naples (1642). He was elected provincial minister of his province at the Chapter of San Giovanni Rotondo on June 1st, 1639, a position he kept until 1642.

works

Predica in lode di S. Antonio da Padoa, dedicata alla Signora Laura Leoni Pellegrini, Primiciera della Confraternità (...) (Bologna: Giacomo Monti & Carlo Zeneri, 1636).

literature

Giovanni Franchini, Bibliosofia e memorie letterarie di scrittori Francescani conventuali Ch'hanno scritto dopo 'Anno 1585 (Modena: Eredi Soliani Stampatori, 1693), 252; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 284.

 

 

 

 

Franciscus Sera (Francisco Sera, d. 1702)

OFM. Spanish friar from Tortosa. Theologian (lector jubilatus and regens studium) of the Catalunya province. Consultant for the inquisition in the Barcelona, Gerona and neighbouring dioceses, as wel as synodal examiner.

works

Oración fúnebre en las exequias del P. José Bearn y Foise (Barcelona: Martin Galabert, 1691).

Quaresma continua, adornada con oraciones morales evangelicas, para todos los dias, y celebridad de las quarenta horas. Añadidas otras panegyricas de las mayores festividades en ella occorrentes (...), 2 Vols. (Barcelona: Juan Jolis, 1692/Madrid: Nicolàs Rodriguez Franco, 1719). The first volume of both the 1692 and the 1719 edition is accessible via Google Books. Check also the collections of the library of the Universidad Complutense in Madrid.

El primer llanto del alba: Comedia del Niño Jesus perdido y hallado en el templo. Check!

Sermon en accion de gracias por la victoria conseguida por los españoles (Barcelona: Rafael Figuero, 1695)

Libanus Marianus, Universam fere Naturae Suppellectilem Complectens, Non omissis Sacris, et Humanioribus Hieroglyphicis, Symbolis, & Apophtegmatibus Opus (...) ad laudem Deiparae Mariae, absque Noxae Originalis debito conceptae, ac pro eiusdem omnibus solemniis conceptuum praedicabilium continens absolutissimum argumentum (Barcelona: Raphael Gelabert, 1701 [Volume 1]/1720 [Reprint Volume 1]). It was designed to be a two-volume work, but the death of the author in 1702 prevented the completion of the second volume. The 1701 edition is present in the Biblioteca de Catalunya and is accessible via Google Books.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 436; Basilio Sebastián Castellanos de Losada, Biografía eclesiástica completa XXVI (1865), 883-884; AIA 15 (1955), 447-448; Manuel de Castro, Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed.Cisneros, 1982), 179 (no. 789).

 

 

 

 

Franciscus Sitanius (Franciscus Sitanski, fl. early 17th cent.)

OFM. Polish Observant friar and lector of theology.

works

Zycie S. Magdaleny. Printed?

Fratris Francisci Sitanii Zamoscensis Ord. S. Francisci Regul. Obs. Sacrae Theologiae Professoris Poematvm Variorvm Libri IV (Lubcz [Leuppusch]: Piotra Blastusa, 1626). Cf. Warshaw, Universiteto biblioteka, 4.20.8.81-XVII/II.

Pszczolkà w Burstynie, To iest: Dorotha S. w Imieniu swoim: pokazáná Slvchaczom W Dzien iey wlasny, w Klasztorze Zwierzynieckim przy Krákowie, v Pánien Zakonu S. Praemonstratenskiego. Przez W. O. Franciszka Zamoscena Zakonu Fránciszká S. de Obseruantia S. Theol: Lektorá, y w Krákowie ná ten czás Professorá (Cracow, 1627).

Zawodnik Poczworny Chrzescianskiego Biegv. Wystawiony Przy pogrzebie pobozney pámieci, Jey Msci Paniey Dorothy Gvdzieiewskiey Dawidowey Szwykowskiey. Przez Oyca Franciszka Zamoscena, Zakonu Oycow Bernárdinow, S. Theologiey Lektorá, Káznodzieie Generálskiego. Z dozwoleniem Stárszych. Sic curro non quasi in incertum. I. Cor. 3. Sic currite vt comprehendatis. Ibid. (Lublin: Wdowy Páwlowey Konrádowey, Roku Panskiego, 1636).

literature

Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 285; Bibliografia Staropolska - Bibliografia Estreichera [https://www.estreicher.uj.edu.pl/staropolska/baza/?offset=27240&limit=30&sort=id&order=-]

 

 

 

 

Franciscus Solanus (Francisco Solano/Francisco Solano y Jiménez, 1549-1610), sanctus

OFM. Spanish Observant missionary. Known as 'el Taumaturgo del nuevo mundo'. First studied with the Jesuits before entering the noviciate at the San Lorenzo friary in La Huerta del Adalid. He made his profession on 25 April 1570. Studied philosophy and theology at the Nuestra Señora de Loreto friary/studium of Sevilla. Ordained priest in 1576 and embarked on a preaching career. Also active as confessor. Became known for his thaumaturgic qualities. Novice master in the Cordoba Arruzafa friary. In 1583 followed the transfer to the San Francisco del Monte friary, Sierra Morena, ca. 30 kilometers to the North-East of Cordoba. He became well-known for his care for plague victims in Montoro. In the wake of this he was sent out as a missionary to the New World. There he worked for ca. 20 years in Peru, Argentina, Uruguay and Paraguay. Lima hasta Tucumán (Argentina) y hasta las pampas y el Chaco Paraguayo. He became well-known for his original missionary techniques, which included musical performances. Eventually guardian of the Recolección friary of Lima. Secretary of the provincial minister in and after 1601, and subsequently preacher in Trujillo. In 1604 he returned to Lima, where he spent the last years of his life, preaching and visiting the ill and indigent. He also repeatedly fell ill himself, especially suffering from stomach issues. He kept active as a preacher and caregiver until the very end, becoming ever more decrepit himself, to die on 14 June 1610. His burial became a huge happening, and calls for canonisation followed soon afterward. he was eventually canonized on 27 December 1726. For more and sometimes diverging biographical information, see also: https://en.wikipedia.org/wiki/Francis_Solanus and https://es.wikipedia.org/wiki/Francisco_Solano_(santo)

works

Sermones. Some fragments present in the hagiographic dossiers prepared for his canonisation in the 18th century. See also the 2000 study of Fermín Peña López and other essays mentioned below.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 341; Odorico Saiz, ‘San Francisco Solano fundador de los descalzos de Lima, una de grandes misioneros de Perú’, in: Actas del III Congreso Internacional sobre Los Franciscanos en el Nuevo Mundo (siglo XVII), La Rábida, 18-23 de septiembre de 1989 (Madrid: DEIMOS, 1991), 923-952; Fermín Peña López, ‘La práctica misionaria de Francisco Solano: perspectivas misiológicas para hoy’, Rev. de Cultura Teológica 8:2 (2000), 45-63; María del Carmen Urbano Delgado, ‘Un montillano en el Perú. San Francisco Solano y el convento de los descalzos de Lima’, in: El Franciscanismo en Andalucía. Conferencias del V Curso de Verano (…). Conferencias del VI Curso de Verano (...), ed. Manuel Peláez del Rosal (Córdoba: Caja Sur, 2002) II, 403-417; Benedetto Bellesi, ‘Croce, flauto e violino. I grandi missionari: Francesco Solano’, Missioni Consolata 104:3 (Turin, 2002), 48-53; Rafael Sánchez & Concha Barrios, ‘Los Santos y las concepciones políticas y sociales en el Perú virreinal’, Hispania Sacra 54 (2002), 315-328; Félix Sáiz Díez, ‘San Francisco Solano, Presbítero franciscano (1549-1610)’, Nuevo Año cristiano VII, 292-301 (14 July).

 

 

 

 

Franciscus Solanus Menz (Franz Solan Menz, 1687-1732)

OFMRef. Austrian friar and member of the Sankt Leopold province. Court preacher.

works

Die Welt im Kloster, das ist: Die in dem Kloster lebende und in dem Kloster sterbende Welt in Hyacintha de Mariscottis, neu-erklärten Seeligen Kloster-Jungfrau auß dem dritten Orden S. Francisci Seraphici, vorgezeigt bey einen dreyträgigen Danck- und Freuden-Fest ihrer Seeligsprechung von P.F. Francisco Solano Menz, (..) Ordinari sonntäglichen Hofprediger bey dem H. Creutz zu Ynsprugg, an dem 4. Sonntag des Advents, dem 22. Dezember 1726, in: Dritter Orden des Hl. Seraph. Vatters Francisci neu beseeliget durch Hyacintham de Mariscottis (Innsbruck, 1727), second sermon.

Illuminirtes Schatten-Werck, oder Liechtreiche Schatten, das ist: Hell-strahlender Tugend- und Wunder-Glantz Jacobi de Marchia, und Francisci Solani, zweyer (...) Heilig-gesprochner Franciscaner, in einem Schatten-Werck (...), an dem letsten Tag ihrer Heilig-sprechungs- Solemnität ab der Cantzel gezeiget von P.F. Francisco Solano Menz, Ord. Min. Reform. Prov. Tyr. D. Leopoldi, dermahlen Ordinari-Sonntöglichen Hof-Prediger (...) zu Ynsprugg included in: Ynspruggerischer Ehren-Krantz, das ist: Lob- und Ehren Predigen, welche bey dem hochfeyerlichen acht-tägigen Lob- und Danck-Fest der zween neu-cononizierten oder heilig- gesprochenen Franciscaner Jacobi de Marchia und Francisci Solani, (...) in (...) Ynsprugg von unterschidlichen (...) Herren und Ordens-Predigeren in der kayserl. Hof-Kirchen zum Hl. Creutz bey denen (...) PP. Franciscanern (...) abgelegt und (...) in offentlichen Truck hervorgegeben (Innsbruck: Wagner, 1727). eight sermon.

Gefangene Freyheit und freye Gefangenschaft, an Peregrino Latiosi, einem von Benedicto XIII. Römischen Papst heilig-gesprochenen Priester, auß dem hoch-heiligen Orden der Diener Mariae, außgekundschafftet von A.R.P. Francisco Solano Menz, (...) dermahlen Ordinari dem H. Creutz zu Ynsprugg, fünffte Predig (Innsbruck: Wagner, 1728).

literature

Pascal M. Hollaus, 'Die Schriftsteller der Tiroler Franziskanerprovinz vom hl. Leopold gesammelt von P. Gerold Fußenegger OFM (1901-1965), 112 [Accessible via https://www.yumpu.com/de/document/read/2820520/veroffentlichungen-der-tiroler-franziskaner-aus-schwaz and https://docplayer.org/7754630-Die-schriftsteller-der-tiroler-franziskanerprovinz-vom-hl-leopold-gesammelt-von-p-gerold-fussenegger-ofm-1901-1965.html]

 

 

 

 

Franciscus Solier (Francisco Solier, d. 1675)

OFMDisc. Spanish friar from Cañaveras. Member of the San Diego province in Mexico. Poet.

works

Poesía

literature

AIA 10 (1918), 293-295; Angel Ortega,‘Esclarecimiento de un hecho referente a la vida de Fr. Francisco Solier. Réplica al P Lorenzo  Pérez’, AIA 11 (1919), 92-97; Manuel de Castro, Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed.Cisneros, 1982), 181 (no. 798).

 

 

 

 

Franciscus Sanchez (Francisco Sánchez, fl.first half 17th cent.)

OFM. Spanish friar. Poet from the Granada province.

literature

AIA 15(1955), 435; Manuel de Castro, Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 177 (no. 773).

 

 

 

 

Franciscus Sampson (Franciscus Nanis/Franciscus Sanson de Senis/Francesco Sansone da Brescia, 1414- 1499)

OFMConv. Italian friar. Theologian and General Minister. Born in Brescia, he entered the order at a very young age (in the Conventual friary of Siena?). Taught philosophy in Venice, Pavia and Siena (where he produced his Quaestiones in Physicam Aristotelis). Following the completion of his degree requirements in the Bologna studium generale, he became magister theology by papal bull. In between, and following his teaching obligations, he was for instance inquisitor in Siena (1461-1463), provincial minister of the conventual province of Toscane between 1470-1475, general vicar for his order in Italy (1464-1467) and general minister between 1475-1499. He died on 26 October 1499 in Florence. Known for sponsorhip of large artistic programs in Franciscan churches in Assisi, Padua, Florence, Siena, Brescia etc.

works

Commentaria in librum Ethicorum Aristotelis.

Quaestiones super Physicam Aristotelis/Questionum omnium in phisicis contingentium breves & utilissime terminationes secundum Aristotelis Averois & Scoti doctrinam a Reverendissimo minorum generali aedite, ed. Alessandro Calcedoni (Venice: Johannes Rubeus [Giovanni Rosso], 1496). Accessible via the Biblioteca Digital Hispánica Portal [http://bdh-rd.bne.es/viewer.vm?id=0000097658&page=1 ]

Constitutiones pro reformatione provinciae Marchiae (1478). Reform constitutions established at the provincial chapter of the Marches province (13 October 1478). Cf. Michelangelo di Napoli, Chronologia Historico-Legalis Seraphici Ordinis Fratrum Minorum Sancti Patris Francisci.

Ordinationes seu Constitutiones pro regimine ordinis (1485). Thirty chapters/titles collected from older constitutions edited at the general chapter of Casale (1485) under his leadership: MS Ravenna, Conv. S. Francisci. [cf. Sbaralea] Check !

Epistulae, ed. C. Piana, AFH 49 (1956), 27-33

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 434; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 282-283 & (ed. Rome, 1908) I, 299f.; DHGE, XVIII, 761-3; Johannes Schlageter, ` Franceso Sansone', LThK, 3 (1995), 54.; Johannes Madey, ‘Sansone, Francesco, conv.’, Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon XVI, 1392f.; Miscellanea francescana 22 (1921), 146ff; AFH 15 (1922), 138-143, 372-376; AFH 49 (1956), 27-33; Alberto Bravo, ‘Analisi grafologica della scrittura del P. Francesco Sansone da Brescia, Ministro Generale OFM Conv. (1475-99)’, Miscellanea Francescana 86 (1986), 589-591; Lorenzo Di Fonzo, Il P. Francesco Sansone da Brescia, OFMConv ministro generale e mecenate francescano 1414-1499, Quaderni Francescani, 30 (Rome, 2000) [=extract from Miscellanea Francescana 100 (2000), 261-315]; Frate Francesco Sansone “de Brixia” Ministro Generale OFMConv. (1414-1499). Un mecenate francescano del Rinascimento, ed. Giovanna Baldissin Molli, Quaderni del Museo Antoniano, 4 (Padova, Centro Studi Antoniani, 2000). [A.o. Lorenzo Di Fonzo, ‘Il p. Francesco Sansone da Brescia OFMConv. Ministro generale e mecenarte francescano (1414-1499)’, pp. 9-49 [also in Miscellanea Francescana 100 (2000) 261-315]; ‘‘Gaude Felix Padua quae Thesaur[um] Pos[s]ides’. Francesco Sansone e la basilica antoniana’, pp. 51-93; Silvestro Nessi, ‘Il generale Francesco Sansone e Assisi’, pp. 95-108. Cf. Reviews in Collectanea Franciscana 71 (2001), 326-328; Misc. Franc. 101 (2001) 408-411]; Pasquale M. Magro, 'Tra Duns Scoto e Francesco Sansone. I protagonisti della controversia sull'Immacolata nel coro intarsiato della chiesa superiore di Assisi', in: Giovanni Duns Scoto. Studi e ricerche nel VII centenario della sua morte. In onore di P. César Saco Alarcón, ed. Martín Carbajo Núñez, 2 Vols. (Rome, 2008) II, 439-454.

 

 

 

 

Franciscus Sordellus (Francesco Sordelli, d. 1443)

OMConv. Italian friar. Master of theology and custos of the Ferrara custody. Renowned preacher.

works

Quadragesimale: ?

Opusculum de Virginitate: ?

Summa Casuum Conscientiae (unfinished): ?

literature

Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 285; Zawart, 323

 

 

 

 

Franciscus Serranus (Francisco Serrano, fl. c. 1600)

OFM. Spanish friar from Andalusia. Served as vicario de coro in Guatemala. Present in the Guatemala friary in 1603. At that time he was about 40 years old. Known as a scribe of liturgical and musical books.

literature

Francisco Vázquez, Crónica de la Provincia del Santísimo Nombre de Jesús de Guatemala, 2nd Ed., Bibliotea “Goathemala”, 14-17, 4 Vols (Guatemala, 1937-1944) III, 301; A Bio-Bibliography of Franciscan Authors in Colonial Central America, ed. Eleanor B. Adams (Washington D.C.: Academy of American Franciscan History, 1953), 76.

 

 

 

 

Franciscus Soriano (Francisco Soriano/Francisco de Soriano, fl. early 17th cent.)

OFM. Spanish friar and preacher in the Andalusia (Granada) province. Guardian in Granada. Devoted to the immaculate conception of Mary.

works

Sermón Predicado en el Convento de San Francisco de Granada, en la fiesta de la Inmaculada Concepción de la Virgen (Granada: Martín Fernández, 1616).

Panegyrim de Immaculata Conceptione Virginis (Granada: Martin Fernandez, 1648).

Concertatio Theologica pro Immaculata Virginis Conceptione (Granada: Martin Fernandez, 1648).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 438; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 285; AIA15 (1955), 452-453; Manuel de Castro, Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 181 (no. 802).

 

 

 

 

Franciscus Soto (Francisco Soto y Marne, 1698-1771?)

OFM. Spanish Observant friar from the San Miguel de Extremadura province. Fulfilled most of his educational obligations prior to 1733, when he began to preach and teach philosophy. Later theology professor at the friary of Ciudad Rodrigo (Salamanca) around 1738. Possibly in between guardian and involved with the missionary college Nuestra Señora de los Ángeles de la Moheda, erected to train missionaries for Asia and the New World. Lector Jubilatus in or around 1748. At one point he had been appointed provincial order historian, and in that context he issued in 1743 a follow-up volume to the chronicle published in 1671 by his predecessor José de Santa Cruz. This historical endeavor was apparently well received, for he later was appointed general historian for the Observants. Between 1740 and 1751, Francisco engaged in a literary polemic with the Benedictine monk Benito Jerónimo Feijoo about the works of Llull, Luis de Monte and others. This more or less came to a close when Francisco was first appointed custos and subsequently was made general commissary of Peru, with the task to supervise the Franciscan settlements and missions oversea. He departed for the New World in January 1753. In Peru, alongside of his supervisory work, and additional obligations as consultant for the inquisition, Francisco continued to preach and to lecture as Professor of scotist theology at the University of San Marcos. He also produced a blueprint for educational reforms, and became involved with the support and setup of schools and missionary colleges (such as the Colegio de San Idelfonso de Chillán). It is unknown what happened after Francisco completed his stint as general commissary in 1765. He died after 1771, and possibly even after 1775, the year that one of his sermons was allegedly printed in Lima.

works

Carta: MS Madrid, Biblioteca Nacional 10579, f. 134-143.

Caduceus crítico-theologicus, sive concordia inter doctores scholarum capitalium príncipes, Seraphycum, Angelicum et Subtilem, super Magistri quatuor Sententiarum libros cum eiusdem magistri distinctionum pro lectionibus academicis paraphrastica expositione (Lima, c. 1763): MS Madrid, Bibioteca Nacional 12274.

Memorial que se presentó a la Magestad Cathólica por el R. P. Fr. Francisco Soto y Marne, Chronista General de la Religion de nuestro P. San Francisco: MS Madrid, Biblioteca Nacional 20244 (item 17). The work apparently also reached the printing press: Memoriales presentados a la Magestad Catholica del Señor D.Fernando Sexto (que Dios guarde), y papeles en defensa de ellos (?: 1752). Available via Google Books?

Instructiones sobre los estudios de artes y teología: MS Lima, Archivo del Convento de San Francisco, Registro 6, nos. 2-335.

Instructiones sobre el Colegio de Guadalupe: MS Lima, Archivo del Convento de San Francisca, Registro 8, nos. 2-337.

Florilegio Sacro, en que el celestial ameno frondoso parnasso de la Iglesia, riega (mysticas flores) la aganipe sagrada fuente de gracia y gloria Christo, con cuya afluencia divina, incrementada la excelsa palma mariana (Triumphante a privilegios de gracia), se corona de victoriosa gloria. Dividido en discursos panegyricos, anagógicos, tropológicos y alegóricos, fundamentados en la Sagrada Escriptura: robocados con la authoridad de Santos Padres y exegéticos particularíssimos discursos de los principales expositores: y exornados con copiosa erudición sacra y prophana en ideas, problemas, hieroglíficos, philosóficas sentencias, selectíssimas humanidades (Salamanca: Impr., de la Sta. Cruz, por Antonio Villarroèl y Torres, 1738). Available via Madrid, Biblioteca Nacional, and via Google Books.

Chrónica de la santa provincia de San Miguel del orden y regular observancia de nuestro padre San Francisco, parte II, Que continene la sucesión chronológica de los capítulos y congregaciones que ha celebrado esta Santa Provincia; las elecciones y aciertos de los prelados que la han governado; los religiosos y religiosas venerables en santidad, en que ha florecido; los sugetes célebres en prendas y literatura que la han ilustrado; y varios sucessos que han acaecido desde el año de 1668 hasta el de 1682 (Salamanca: Antonio Villarroèl y Torres, 1743). Present in Madrid, Biblioteca Nacional.

Reflexiones crítico apologéticas sobre las obras del R. P. Maestro Fr. Benito Gerónymo Feijoo: En defensa de las milagrosas flores de San Luis de Monte, de la constante pureza de Fe, admirable Sabiduría, i utilíssima Doctrina de el Iluminado Doctor y esclarecido mártyr, el B. Raymundo Luli: De la gran erudición i sólido juicio del claríssimo Doctor el V. Fr. Nicolao de Lyra: De la famosa literatura i constante veracidad histórica del Ilmo. i V. D. Fr. Antonio de Guevara: i de otros Claríssimos Ingenios que ilustraron al Orbe Literario, 2 Vols. (Salamanca: Eugenio Garcia de Honorato i S. Miguel, [1749]). This work gave rise to a number of refutations and reactions, both by Benito Geromimo Feijoo (entitled Justa repulsa de iniquas acusaciones), by Lucas Ramírez OFM (in defense of Feijoo) and by Antonio Llontisca y Ribas. Present in Madrid, Biblioteca Nacional. At least one volume of Francisco's 1749 work is accessible via Google Books and via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek.

Copia de la relación y diario crítico-naútico de el viage que desde la ciudad de Cádiz a la de Cartagena de Indias hizo con sus compañeros el Rmo. Padre Maestro Fr. Francisco de Soto y Marne, Doctor Theologo, Lector dos veces Jubilado, Padre, Ex-Custodio de la Provincia de San Miguèl, Chronista General de la Religion de San Francisco, Comissario General, y Apostolico de las Provincias Minoritas del Peru, &c. (Madrid: Eugenio Bieco, 1753). Present in Madrid, Biblioteca Nacional. Available via Google Books and via the libraries (Widener Library) of Harvard University (HX G1DX R). For a transcript of some kind, see also AIA 60 (2000), 136-158.

literature

Archivo Ibero-Americano13 (1920), 441-442; Archivo Ibero-Americano 25 (1926), 212-213; José María Cossío, ‘Fray Francisco de Soto y Marne en Lima’, Boletín de la Biblioteca Menéndez y Pelayo 14 (1932), 326-330; Archivo Ibero-Americano n.s. 2 (1942), 164-167; Luis Arroyo, Comisarios generales del Perú, edición y prólogo de P. Fidel de Lejarza, OFM (Madrid, 1950), 403-441; Archivo Ibero-Americano n.s. 15 (1955), 455-456; Ramón Otero Pedrayo, El Padre Feijoo. Su vida, doctrina e influencias (Orense, Instituto de Estudios Oresanos "Padre Feijoo", 1972), 225 & passim ; Castro, Madrid (1973), 485-486; Isaac Vázquez, ‘Fr. Francisco Soto y Marne,  impugnator de Feijoo’, Boletín auriense 4 (Orense, 1974), 167-198; Benito Jerónimo Feijoo, Obras completas, I: Bibliografía, ed. José Miguel Caso González & Silverio Cerra Suárez (Oviedo, Centro de Estudios del siglo XVIII, Catédra Feijoo, 1981), passim; Manuel de Castro, Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 182 (no. 809); Patricio Hidalgo Nuchera, ‘Un impugnador de Feijoo en el Perú: el padre Soito Marne y su «Diario crítico-náutico de Cádiz a Cartagena de Indias»’,Archivo Ibero-Americano 60 (2000), 109-158; Julián Heras, ‘Los franciscanos en la Universidad de San Marcos (Lima)’, Archivo Ibero-Americano 60 (2000), 243-258 (esp. 248-249).

 

 

 

 

Franciscus Spinellus (Francesco Spinelli di Paola, fl. early 17th cent.)

OFMCap. Italian friar from Naples. Scion of the Paola Viscount family. Member of the Cosenza province. Preacher.

works

Predica del M.R. Padre F. Francesco Spinelli di Paola Cappuccino, fatta nel Duomo di Messina, l ' Anno MDCXXXIII. Celebrandosi la Festa della Lettera scritta dalla Beatissima Vergine Maria all' istessa Città (Messina: heredi di Pietro Brea, 1634). Present in Palermo, Biblioteca Centrale della Regione Siciliana 'Alberto Bombace', Misc. A. 241.

He would have issued other works under pseudonym, for reasons of humility.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 438; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 286; Biblioteca Centrale della Regione Siciliana 'Alberto Bombace' Palermo, Edizione messinesi dei secoli XVI-XVIII possedute dalla Biblioteca centrale della Regione siciliana, ed. Angela Falletta, Tomasso Faraone & Rita Di Natale, Sicilia-Biblioteche online, no. 4 (Palermo: Regione siciliani, Dipartimento dei Beni Culturali e dell'Identità Siciliana, 2013), 94 (no. 311) [https://doczz.it/doc/1539607/edizioni-messinesi-online-definitivo ].

 

 

 

 

Franciscus Spoletinus (Francesco da Spoleto, fl. first half 14th cent.)

OM. Italian friar and bishop of Satrianum (from 1332 onwards). Composed several sermons, which apparently did not survive.

literature

Sbaralea, Suppl.,I, 286.

 

 

 

 

Franciscus Staidellus (Francisco Staidelio/Johann Franz Staidel/Giovanni Francesco Staidelio/Giovanni di Dio Staidel, fl. 1750)

OFMConv. Italian/Croatian friar. Member of the Tirol province. Theologian and prosynodal examiner in Trento. Author of an Ars Magica adserta, which confirmed the existence of magic in his own times, arguing against authors such as Scipione Maffei (author of Arte magica dileguata), who argued that after Christ's salvific work magic had disappeared from the world.

works

Ars magica adserta (Trento, 1750). This work is divided into eight sections (paragraphs). The first explains the motivation for writing the work (namely his involvement with casus reservati as examiner in the diocese of Trento, including those of magic, reflecting in this context on the opinion of some people that magic did no longer exist, and providing a definition that states that magic consists of transformations/transfigurations, deception of the senses and divination); the second paragraph provides biblical proofs for the existence of magic; the third paragraph analyses and re-interprets biblical passages that at first sight seem to deny the existence of magic (pp. 9-12); The fourth paragraph charts patristic confirmations of the existence of magic (pp. 12-19); the fifth paragraph discusses the presence and hence the reality of magic in the deeds of the martyrs (pp. 19-20); the sixth paragraph discusses liturgical and other church-approved measures and rituals against magic, confirming their reality (pp. 21-29); the seventh paragraph returns to patristic sources, showing how passages that seem to deny the existence of magic can be read differently (pp. 30-40); the eight and final paragraph counters philosophical arguments against the existence of magic (pp. 41-46). His work is a peculiar mixture of a defense of the existence of magic and quite 'modern' historical criticism of and exegetical engagement with his biblical and patristic sources. He agrees that a lot of magic is not real magic, but that it does not follow that for that reason real magic does not exist, and from this perspective he takes on the arguments of Scipione Maffei and others who categorically deny the existence of magic

literature

Erika Kustatscher & Martin Korenjak, 'Theologie und kirchliches Schrifttum', in: Tyrolis Latina. Geschichte der lateinischen Literatur in Tirol, II: Von der Gründung der Universität Innsbruck bis Heute (Vienna-Cologne-Weimar: Böhlau, 2012), 807-832 (823-824).

 

 

 

 

Franciscus Suarez (Francisco Suárez, fl. late 17th cent.)

OFM. Spanish Franciscan historian, active in Latin America

literature

B.H. Slicher van Bath, De bezinning op het verleden in Latijns Amerika 1493-1820. Auteurs, verhalen en lezers (Groningen, 1998), passim

 

 

 

 

Franciscus Subiratus (Francisco Subirats, fl. first half 17th cent.)

OFM. Spanish friar from the Catalonia province. Guardian of the Jesus de Lerida friary.

works

Memorial apologetico, verdad autentica, y satisfacion a los devotos de San Francisco en sus llagas, dirigido al devido culto con que las veneran (Barcelona: viuda Mathevad, 1651). Accessible via the Biblioteca de Catalunya, and via Google Books.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 440; AIA33 (1930), 291-292; Manuel de Castro, Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 182 (no. 811).

 

 

 

 

Franciscus Surianus (Francesco Suriano/Francesco da Venezia, 1450-ca. 1530)

OMObs & OFM. Italian Observant friar. Originated from Venice (he is also called Franciscus de Venetiis), where he probably was born in 1445. Travelled extensively in the Middle East as a merchant before his entry into the order at the age of 25 in the venetian San Francesco della Vigna friary (1475). In 1480-81, he was apppointed guardian of the Beirut friary in Libanon, and in between stints in Italy, he was twice custodian of the Holy Land and guardian of the Franciscan friary in Jerusalem (1493-1495 and 1512-1515). The biography of Bernardino da Feltre describes a meeting between Bernardino and Francesco Suriano in Perugia in 1487, where Bernardino encouraged the desire of Suriano to become a preacher. (see Bernardino Guslino, La vita del beato Bernardino da Feltre, ed. I. Checcoli (Bologna: Compositori, 2008), 137). At the request of the Observant Poor Clares of the Santa Lucia monastery in Foligno, and particularly Francesco’s sister Sista, member of the Santa Lucia community, Francesco wrote Il trattato di Terra Santa e dell’Oriente, composed as a dialogue in which he answers Sista’s questions, but in which he also betrays his anti-islamic and especially his strong antisemitic views (notably in chapter 38), and in which he stresses the superiority of Catholicism over all other forms of Christianity found in the East. The work also includes legendary materials (including fabulous descriptions on the diet of giraffes, and lengthy quotes from an alleged letter from the guardian of Mount Syon (Paolo da Chanedo) to Prester John and decriptions of the alleged journey of a large host of priests and teachers to John's realm in Ethiopia). The nuns of the Santa Lucia convent (and especially the scribe Catherine Guarnieri da Osimo) took care to copy and disseminate this work. Il trattato, started in 1485, knew three different versions. The first two are conserved as manuscripts and the third was printed in 1524 (Cf. U. Vignuzzi – P. Bertini Malgarini, ‘Le capacità linguistiche delle Clarisse dell’Osservanza’, in: Cultura e desiderio di Dio. L’Umanesimo e le Clarisse dell’Osservanza, ed. C. Caby et al. (Assisi. Porziuncola, 2009), 35-44: 40-42.

works

Il trattato di Terra Santa e dell’Oriente. A first version of this work can be found in Biblioteca Augusta di Perugia, MS 1106. This manuscript was probably copied in Santa Lucia and later incorporated in the library of the Poor Clares of Monteluce in Perugia. Part of it is transcribed in Cultura e desiderio di Dio (2009), 109-118. The second version of the Trattato can be found in Biblioteca Augusta di Perugia, MS E 39 (dated 1514 and is written in Suriano’s own hand). A third version was printed: Trattato di Terrasanta e dell’Oriente. Opera nova chiamata Itinerario de Hierusalem: ovvero dela parte Orientale diviso in due volumi (Venice: Francesco Bindoni, 1524). The work received a modern edition as Il trattato di Terra Santa e dell’ Oriente di fr. Francesco Suriano, ed. G. Golubovich (Milan, 1900). This edition by Golubovich is based on two complete MSS from the Biblioteca Comunale di Perugia and an incomplete copy from Lucca. An English version appeared as: Francesco Suriano, Treatise on the Holy Land, transl. Th. Bellorini and E. Hoade, with a pref. by B. Bagatti (Jerusalem: Franciscan Press, 1949).

Sermo egregius de indulgentia Sancte Marie de Angelis apud Assisius (sine anno, sine loco). A copy of this text can be consulted in the Biblioteca comunale Augusta in Perugia.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 440; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 286; Il trattato di Terra Santa e dell’ Oriente di fr. Francesco Suriano, ed. G. Golubovich (Milan, 1900), Introdiction; B. Dansette, ‘Jérusalem et la Terre sainte au tournant des années 1500, un enjeu politico-religieux pour l'Occident? Une nouvelle lecture du Traité de la Terre sainte de l'Orient de Francesco Suriano’, in: Le Partage du monde: Échanges et colonisation dans la méditerranée médiévale, ed. by M. Balard - A. Ducellier (Paris, 1998), 81-100; M. Caria, Il Tratatello delle indulgentie de Terra Sancta di Francesco Suriano: primi appunti per l'edizione e lo studio linguistico (Alghero: Edizioni del sole, 2008); U. Vignuzzi & P. Bertini Malgarini, ‘Le capacità linguistiche delle Clarisse dell’Osservanza’, in: Cultura e desiderio di Dio. L’Umanesimo e le Clarisse dell’Osservanza, ed. C. Caby et al. (Assisi. Porziuncola, 2009), 35-44; ‘Il trattatello delle indulgenze di Terra Santa di Fra Francesco Suriano da Venezia (ms. 1106 BAP)’, in: Cultura e desiderio di Dio. L’Umanesimo e le Clarisse dell’Osservanza, ed. C. Caby et al. (Assisi. Porziuncola, 2009), 109-118; Itinerari e cronache francescane di Terra Santa (1500-1800). Antiche Edizioni a stampa sui luoghi santi, la presenza francescana e il pellegrinaggio nella provincia d’Oltremare, ed. Marco Galateri di Genola (Milan: Edizioni Terra Santa, 2017), 84; Marzia Caria, 'Incomençano le peligrinatione de la cità sancta de Ierusalem": il viaggio in Terra Santa di Francesco Suriano', in: "Ad stellam": il Libro d'oltramare di Niccolò da Poggibonsi e altri resoconti di pellegrinaggio in Terra Santa fra Medioevo ed Età moderna: atti della giornata di studi, Milano, Biblioteca nazionale braidense, 5 dicembre 2017, ed. Edoardo Barbieri, Studi sulle abbazie storiche e ordini religiosi della Toscana, 2 (Florence, 2019), 33-54; Yvonne Friedman & Shulamit Furstenberg-Levi, 'Franciscan Pilgrimage to Real and Virtual Jerusalem: The Holy Land versus San Vivaldo', Franciscan Studies 79 (2021), 197-224.
With thanks to Pietro Delcorno

 

 

 

 

Franciscus Tantius (Franciscus Tant, d. 1602)

OFM. Belgian friar from Bruges. Entered the Franciscan order in his home town. Studied arts and theology in Paris. Subsequently lector of philosophy and later of theology in Bruges. Following these assignments, he became guardian in Ypres (Ieperen) and Dunkerque (Duinkerken), and lector of theology of theology in Luik (Liège). There he died at a relatively young age on 14 October 1602.

works

In Magistrum Sententiarum Commentaria: MS ?

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 440-441; Pholianus Naessen, Franciscaansch Vlaanderen. Levensschetsen van al de paters minderbroeders-recollecten die aan de voormalige provincia van St. Josef, in het graafschap van Vlaanderen hebben toebehoord van 1629 tot 1797; benevens van de Franciscanen die vóór 1629 in Vlaanderen geboren zijn, er langen tijd geleefd hebben of gestorven zijn en door hunne deugden, geleerdheid, enz. hebben uitgemund (Mechelen: Dierickx-Beke Zonen, 1896), 438-439.

 

 

 

 

Franciscus Tedde (Francesco Tedde della Fane, fl. second half 17th cent.)

OFM. Italian (Sardinian) friar. Long-term lector and provincial minister, as well as theological censor for the Inquisition.

works

Orazione panegirica sopra il sagramento dell'altare (Cagliari: Giovanni Battista Pani, 1684).

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 441; Giovanni Siotto- Pintor, Storia letteraria di Sardegna III (1844), 289.

 

 

 

 

Franciscus Tejada (Franciscus Tejada y Velasco/Francisco de San Buenaventura, d. 1760)

OFM. Friar from the Andalusia province. Bishop of Guadalajara (Mexico).

literature

AIA 25(1926), 239; José Simón Díaz, Bibliografía de la literatura hispánica, 11 Vols. (Madrid, 1960-1976) X, nos. 2952-2956; Manuel de Castro, Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 183 (no. 814).

 

 

 

 

Franciscus Tenorio (Francisco Tenorio, fl. early 16th cent.)

OMObs & OFM. Provincial of the Observant Castilian province (Concepción province) around 1504. General vicar of the Santoyo province (1510-1513), and again provincial of the Observant Castilian province (Concepción province) around 1520 (as successor of Juan de Zumárraga). Died before 30 June 1525. He is known as the (co-)author, with Francisco Sachez del Campo, of the Passio Duorum/Tratado de devotíssimas y muy las timosas contemplaciones de la pasión del Hijo de Dios e compasión de la Virgen sancta Maria su madre, por esta razón llamado Passio duorum (Valladolid, 1526 etc.). It is possible that the Observant friar Luis Escobar was also involved as author. It was in any case Luis Escobar who prepared the printed edition of 1526.

works

Passio Duorum. See the works under the entry of Franciscus Sanchez del Campo.

literature

Wadding, Scriptores, 135; Wadding, Annales Minorum>>> (Quaracchi, 1934), ad. an 1597; Sbaralea,Supplementum I, 300; N. Antonio, Bibliotheca Hispana Nova (Madrid, 1783) I, 475; AIA 33 (1930), 51 (n. 1); M. Rodríguez Pazos, Provinciales compostelanos (Madrid, 1969), 167; Juan Meseguer Fernández, “Passio duorum’. Autores, ediciones, la obra’, AIA 29 (1969), 217-268; AIA 31 (1971), 420-422; AIA 32 (1972), 281-282; Estudios Marianos 44 (1979), 51-72; DSpir XV, 192-193; Iberian Books: Books Published in Spanish Or Portuguese Or on the Iberian Peninsula Before 1601, ed. Alexander S. Wilkinson (Leiden-Boston: Brill, 2010), 713-714.

 

 

 

 

Franciscus Tonarelli de Bagnone (Francesco Tognarelli da Bagnone/Bagnonese, 1610-1692)

OFMCap. Italian friar. Member of the Parma province. Took the habit in the Faventia convent in 1634/5. Renowned preacher and spiritual author. He died in Parma on 4 April 1692.

works

Considerationi divote e spirituali delle grandezze di Dio, Spettanti a'principali Misteri dell'humana Redenzione, 2 Vols. (Parma: Galeazzo Rosati, 1683). There might also exist a 1682 edition from Milan. The first volume is accessible via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek and via Google Books. Was the second volume ever issued?

Soliloquio o sia essercitio spirituale per amar Dio nel più alto e perfetto modo possibile. Sopra quelle parole di Cristo Giesù in S. Matteo nel Capitolo 22 (Parma, 1685). Edition re-issued in Collectanea Franciscana 75 (2005), 571-592. This work is apparently partly based on Il paradiso interiore (Bologna, 1637), a spiritual guide composed by the Capuchin friar Capuchin Paolo Manassei da Terni.

literature

Bernardinus de Bononia, Bibliotheca Scriptorum OFMCap, 91; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 368; Giacchino da Soragna, Memorie del Servo di Dio Francesco da Bagnone (Parma, 1703); Pellegrino, Annali dell'ordine dei Frati Minori Cappuccini III, 480-483; Leggendario Cappuccino IV, 53-72; Eduard d'Alençon, Bibliotheca Mariana, 23; Squilla Serafico-Mariana 23-24 (1934-35), 48ff; Costanzo Cargnoni, ‘Francesco da Bagnonese, iquietista? Note in margine ad una sua operetta spirituale’, Collectanea Franciscana 75 (2005), 543-592; Carlo Bruno Brunelli, ‘Padre Francesco da Bagnone Servo di Dio (1610-1692)’, Archivio storico della Provincia di Parma 4:59 (2007), 79-85; Salvatore Rizzolino, Angelus Domini nuntiavit Mariae. Poemetti mariani dimenticati fra Lagrime e Rime spirituali del Tasso. Appendice di testi mariani cappuccini tra XVI-XVII sec., ed. Costanzo Cargnoni, Centro Studi Cappuccini Lombardi. Nuova Serie, 4 (Milan: Edizioni Biblioteca Francescana, 2017), 584-594.

 

 

 

 

Franciscus Tiburtius Geiger (1755-1843)

OFM. German friar. Active in Germany and Switzerland. Important traditionalist theologian, ultramontanist, and religious polemicist against enlightment philosophy (especially against the Kantian system and its impact in Germany and Switzerland). Entered the order in Luzern (1772). Studied philosophy and theology at the order studia in Regensburg and Wurtzburg (1773-1778). Professor and preacher (a.o. at Offenburg and Freiburg). Professor of dogmatic theology and church history at the Luzern lyceum (1792). Left the order to become secular priest in 1805, after which he became a canon at the collegial St. Leodogarius church of Luzern.

works

Sämtliche Schriften, ed. J. Widmer, 8 Vols. (Flüelen, 1823-1839).

Briefe,ed. E. Reinhard, in: Schweizerische Rundschau 25 (1925-1926), 557-567, 669-677, 768-777.

literature

J. Widmer, Der selige Chorherr Franz Geiger (Luzern, 1843); J. Widmer, Schweizerische Kirchenzeitung 12 (1843), 301-305, 322-326; Konrad Eubel, Geschichte der oberdeutschen Minoriten-Provinz (Würzburg, 1886), 153, 33-333; Historisch-Bibliographisches Lexikon der Schweiz III, 423; J.R. Geiselmann, ‘Der Kirchenbegriff Geigers’, Theologische Quartalschrift 112 (1931), 54-61; N. Wicki, ‘Der Luzerner Theologe Franz Geiger’, Festschrift G. Boerch(Schwyz, 1980), 291-305; Leo Ettlin, ‘Geiger, Franz’, Historisches Lexikon der Schweiz V, 153..

 

 

 

 

Franciscus Tirado (Francisco Tirado, fl. early 17th cent.)

OFM. Spanish friar. Member of the Aragon province.

works

Manual para ayudar a bien morir en la incierta hora de la muerte. En que se advierten las dificultades que al Confesor se le pueden ofrecer en qual quiera genero de muerte, y el como se ha de aparejar el Christiano enfermo para tenella buena (Zaragoza: Juan de Lanaja y Quartanet, 1614). Accessible via the library of Universidad Complutense in Madrid, via Europeana.eu and via Google Books.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 441; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 286.

 

 

 

 

Franciscus Titelmans (Franciscus Tittelmans/Franciscus Hasseltensis/Francisus van Hasselt, 1502-1537)

OMObs & OFMCap. Belgian friar. Born in Hasselt (Limburg). Matriculated as poor student at the university of Louvain (1518) at the Paedagogium Porci (‘The Pig’), which had been erected in 1428 for students of slender means by the artes professor Hendrik Van Loen. Titelmans also received financial support for his studies from Jan Robbyns (Dean of the St. Rombout in Malines), Charles de Carondelket (protector of the Standonck college (connected with the Paedagogium Porci), where Titelmans came to teach) and by the Lovain professor Jacobus Latomius. Titelmans became Master of arts in 1521, and studied theology, possibly at the Studium Theologicum of the friars Minor while teaching at the arts faculty in the Paedagogium Porci. Some of his artes lectures were later published and show him to be a proficient logician and natural philosopher. He was already a secular priest when he entered the Franciscan order at the Louvain convent in 1523. Directly after his noviciate he began to teach philosophy and sacred scripture at the Franciscan Studium Theologicum, and at least from from 1527 onwards gave public lectures on Scripture. Some of these expositions were also printed. His defense of established exegetical methods and his refusal to accept the new humanist philology wholesale brought him into severe conflict with Erasmus. After Titelman’s publication of his Collationes quinque super Epistolam ad Romanos in 1529 and his reaction to Erasmus’ Annotationes (after 1530), this conflict grew out into a bitter controversy on biblical philology, canon formation and translation (at first focusing in the question of the canonicity of the Apocalypse of John, but also on other issues). After a decade of intense writing and publication, which included the editing of works of others (chronicle of Armandus of Zierikzee, works by Thomas of Herenthals etc.), Titelmans moved to the Capuchin branch in 1535 and moved to Italy, to meet the Capuchin vicar general (Bernard of Asti) and to devote himself to charitable work. Was asked to teach theology in Milan in the newly erected Studium Generale of the young Capuchin order, but chose to work in Rome in a hospital for the incurably ill. Was asked to becvome provincial for the Capuchin Roman province, but shortly afterwards he fell ill in the monastery of Anticoli-di-Campania, where he died on September 12, 1537.

works

For more detailed information about editions of Titelmans’ works, see also B. de Troeyer, Bio-Bibliographia Franciscana Neerlandica Saeculi XVI, I: Pars Biographica(Nieuwkoop, 1969), 93-100. Many of Titelman's edited works are now availabla via Google Books, the digital collections of the University Library of Ghent University, and several other portals.

Elucidatio in omnes epistolas apostolicas (Antwerp, 1528/Paris, 1543/Lyon: Apud Guglielmum Rovillium [Guillaume Rouillé], 1547/1553). Various editions digitally available via the Bayerische Staatsbibliothek, the library of the Biblioteca Complutense in Madrid, the Österreichische Nationalbibliothek, and via Google Books. This work deals with each of the 21 apostolic letters with a proper Argumentum elucidatorium and subsequent exegetical explanations.

Tractatus de Expositione Mysteriorum Missae. Sacri Canonis Missae Duplex Expositio\Tractatus Sanctarum Meditationum(Antwerp, 1528/ Paris: Jerome Gormont, 1536/Lyon: Benedict Boerius, 1550) The Latin editions from 1536 and 1550 are available via Google Books and or the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek; Espositione del R.P. Frate Francesco Titelmano dei misteri e cerimonie, le quale si osservano nel santissimo sacrificio della messa, secondo l’ordine delli nostri santi e antichi Padri (Venice, 1548). Parts of the preface and fragments of the text (distinctions three, four, seven, and the conclusion) of the 1548 Italian edition can be found in: I Frati Cappuccini. Documenti e testimoninze del primo secolo, III/1: Santità e apostolato, ed. C. Cargnoni (Rome, 1991), 250-264. See now also (for an English translation) https://www.capdox.capuchin.org.au/reform-resources-16th-century/writers/a-treatise-on-holy-meditations/ [last accessed 7 April, 2022]. This work saw also a French (1544) translation. The Tractatus de Expositione Mysteriorum Missae aimed at focusing the mind of the believer in preparation to and during religious services on sun- and weekdays. Heavy emphasis on the necessity to allow the Holy Spirit to enter in one’s soul and to ask for its presence in continual prayer. The centre of the work is devoted to the reception of the Eucharist in Mass, which should be prepared with a thorough contemplation of Christ’s virtues, his suffering, and his glorious resurrection, which is a promise to mankind: ‘Considera qualmente quel corpo, che il venerdí fu sepolto e seminato in terra, tanto miserabile per le sue ferite e piaghe, tanto livido e negro per le battiture, tanto pallido per esser gli mancato ogni valore etutto il sangue, tanto grave e ponderoso, ora è risuscitato alla immortalità gloriosa, secondo quel detto: ‘Cristo, risorgendo dalla morte, non piú muore, la morte non ha dominio piú sopra di lui’, perciocché per esser morto, è morto una volta al peccato, ma che egli viva, vive a Dio. Ma egli risuscitò al tutto glorificato, di corpo molto sottile e glorioso, tal che potesse penetrare ogn’uscio e trapassare ogni ostacolo senza alcuna contrarietà, siccome entrò con le porte serrate alli suoi discepoli con la sua agevolezza e virtú, perciocché quel glorioso corpo era già fatto impassabile e immortale, anzi dirò spirituale.’ Found in: I Frati Cappuccini. Documenti e testimoninze del primo secolo, III/1: Santità e apostolato, ed. C. Cargnoni (Rome, 1991), 257-258. The second part of the work, the Sacri Canonis Missae Duplex Expositio is an explanation of the biblical canon partly based on a work of Bishop Odo of Kamerijk (Cambrai).

Collationes Quinque super Epistolam ad Romanos beati Pauli apostoli, quibus loca eius Epistolae difficiliora, ea potissimum quae ex Graecis aliquid habere videntur difficultatis diligentissime tractantur atque explicantur (Antwerp: W. Vorsterman, 1529). Accessible via the library of the Universidad Complutense de Madrid, and via Google Books. [defense of the Vulgate translation, directed against Erasmus’ biblical translations. See also Erasmus's vilifying reaction: Desiderii Erasmi Responsio ad Collationes cujusdam Juvenis Gerontodidascali, in: Opera Omnia Des. Erasmi Roterodami, ed. J. Leclerq, 10 Vols. (Leiden, 1703-1706) IX, 967-1016]

Epistola Apologetica pro Opere Collationum (Antwerp: W. Vorsterman, 1530) [defense of his positions put forward in the Collationes Quinque super Epistolam ad Romanos against Erasmus’ critique].

Libri Duo de Authoritate Libri Apocalypsis. In quibus ex antiquissimorum authorum assertionibus scripturae huius dignitas et authoritas comprobatur adversus eos qui nostra hac tempestate sive falsis assertionibus sive non bonis dubitationibus, canonicae et divinae huius scripturae authoritati derogarunt. Per fratrem Franciscum Titelmannum Hasselensem, ordinis Fratrum minorum sacrarum scripturarum apud Lovanienses praelectorem (Antwerp: Michael Hillen, 1530) [full-scale attack on the doubts voiced by Erasmus regarding the canonicity of the Apocalypse of John. Although Erasmus in his final analysis did not state that the Apocalypse was not canonical, the fact that he raised doubts about the status of the work was enough to elicit a strong reaction.]

Libri Duodecim de Consideratione Rerum Naturalium (Antwerp: S. Cocus, 1530). An encyclopedic exposition on space, time, the universe, man, animals, plants etc.

De Sacrosancte Trinitate de Joanne Pechano Huius Officii Authore (Antwerp, 1530).

Oratio de Praematura Morte Bonorum (published together with De Sacrosancte Trinitate in 1530). It is a funeral oratory for the Louvain professor Joannis a Myrica (d. 1526).

Compendium Philosophiae Naturalis, seu de Consideratione rerum Naturalium,earumque ad suum Creatorem reductione Libri Duodecim (Antwerp: S. Cocus, 1530/Antwerp, 1535/cologne, 1544/Lyon: Guillaume Rouillé, 1551/Lyon: Antoine Vincent, 1558/Lyon: Guillaume Rouillé, 1564, etc.). This is an encyclopaedia of all things that pertain to the created world, and contains: I. De principiis rerum naturalium; II. De causiis rerum naturalium; III. De motu et eius accidentibus; IV. De infinito loco, vacuo et tempore; V. De generatione et corruptione rerum naturalium; VI. De mixtorum imperfectorum generationibus; VII. De caelo et mundo; VIII. De anima in genere deque potentiis vegetativis specialiter, item et de longitudine et brevitate vitae; IX. De sensibus exterioribus vitae; X. De potentiis sensitivus interioribus; XI. De intellectu et eius officiis; XII. De appetitu sensitivo et voluntatis praecellentia. Several editions of this work are available via the digital collection of the Bayerische Staatsbibliothek the library of the Universidad Complutense in Madrid, and via Google Books.

Elucidatio in Omnes Psalmos iuxta veritatem vulgatae & ecclesiae vsitatae aeditionis latinae (Antwerp: M. de Keyser for W. Vorsterman, 1531/1545/Lyon: Guillaume Rouillé, 1548 [2 Vols.] Lyon: Guillaume Rouillé, 1556 [2 Vols.]/Lyon: Guillaume Rouillé, 1573 [2 Vols.]) [text-critical literal exegesis with recourse to the fathers. Dedicated to Charles V. Subsequently published as the Psalterium Illustratum] The 1545 and 1556 editions are accessible via the library of the Universidad Complutense de Madrid. The 1548 Lyon edition seems to be accessible via the digital collections of the Narodni Knihovna National Library in Prague, and the 1573 seems to be accessible via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek. Several of these editions are also accessible via Google Books.

Den schat des kersten gheloofs: een costelike ende devote hantboecxken getogen uut die heylige scriftuere. (Antwerp: Simon Cock, 1530/Antwerp: Simon Cock, 1532). The 1530 edition is accessible via the University Library of Amsterdam; the 1532 edition is accessibe via the digital collections of Ghent University Library and via Google Books. It is a short explication  of Catholic faith, dealing in 32 contemplations (33 in later editions) with issues such as Eternity, God, creation, the fall, the incarnation etc. For a short escription, see Schmitz, 85-86.

Edited in 1532 Thomas Herenthal’s Den speghel des kersten levens. See under Thomas.

Edited in 1532 the De septem verbis domininin cruce Arnoldi Carnotensis abbatis Bonaevallis. Eiusdem sermo de laudibus Virginis Matris, with Titelman's own comments and dedicated to Jan Robbyns.

Summa Mysteriorum Christianae Fidei (Antwerp: Martin Caesar, 1532/1550/Lyon: Tedobalus Pagano, 1554/Lyon: François de Gabiano, 1555/Antwerp: Jean Beller, 1571/ 1572). This is a Latin, somewhat extended version of the Den schat des kersten gheloofs, dedicated to Charles Carondelet. At least the 1532, 1550, 1555, 1571 and 1572 editions are accessible via a number of digital portals, including the library of the Catholic University of Leuven, the Österreichische Nationalbibliothek, the Bayerische Staatsbibliothek, the Plantin Museum in Antwerp, and via Google Books.

Compendium dialecticae ad libros logicorum Aristotelis/ De consideratione dialectica libri VI / Institutionum dialecticarum libri sex (Antwerp: S. Cocus, 1533/Paris, 1544/Lyon: Guillaume Rouillé, 1545); De consideratione dialectica libri VI (Lyon: Guillaume Rouillé, 1551/Lyon: Guillaume Rouillé, 1558/Antwerp: Vidua Martini Nutii, 1561/Lyon: Guillaume Rouillé, 1564/Lyon: Guillaume Rouillé, 1580). Contains: I. De praedicabilibus; II. De praedicamentis; III. De interpretatione sive de enuntiatione; IV. De syllogismis; V. De locis dialecticis; VI. De locis sophysticis. This work was dedicated to the Arts faculty of Louvain university. There are a number of later editions. The 1544 Paris edition, the 1545, 1551, 1558, 1564 and 1580 Lyon editions, as well as the 1561 Antwerp editions are accessible via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek, the library of the Biblioteca Complutense in Madrid, and via Google Books.

Institutionum dialecticarum libri sex, see: Compendium dialecticae ad libros logicorum Aristotelis.

Dialecticae considerationis libri sex, see: Compendium dialecticae ad libros logicorum Aristotelis.

Chronica compendiosissima, ed. Franciscus Titelmans (Antwerp: S. Cocuss, 1534). This compendium, which Titelmans dedicated to his provincial Matthias Weynsen includes: an extended version of he world chronicle of Armandus of Zierikzee (Chronica venerandi patris Amandi a Zierxea); the De septuaginta hebdomadibus Danielis scrutinium and the Quaedam notatu digna, de Sophi rege Persarum, hoste Turcarum,likewise of Armandus of Zierikzee; two letters by Emperor David of Etyopia, sent to Pape Clemems VII via the legate Franciscus Alvarez; a i>De Fide et Religione Moribusque et Ceremoniis Aethiopiae Regis et Subditorum Regis (Compiled with the help of the historical works of Damiaan de Goez); three letters from New Spain (Mexico), namely from Martin of Valencia (to Matthias Weynsen, dated 12 June, 1531), Juan Zumárraga (to Matthias Weynsen, dated June 1531) and Peter of Ghent (to the friars of the Provincia Flandriae, dted 27 June 1529), presented together as De fidei profectu in Nova Hispania; a selection scriptural texts suitable for mission purposes.

Edition of the Formula Vitae Christianae of Gaspar Schatzgeyer OFM (1534).

Commentarii in Ecclesiastem Salomonis, cum annotationibus ex Hebraeo, et aeditione Graeca in singula capita (Antwerp: S. Cocus, 1536/Paris: Jerome & Denis de Marnes 1549/Paris: Petrus Galterus, 1552/Lyon: Guillaume Rouillé, 1555). Written on request of the Cardinal-Protector Quignonius. The 1549, 1552 and 1555 editions are accessible via the library of the Universidad Complutense de Madrid, the Bayerische Staatsbibliothek, and via Google Books.

De Exercitiis Religiosorum. Written after his transfer to the Capuchins, and his move to Rome. It amounts to a short treatise for incumbent and beginning monastics. Not known whether this work was ever printed.

Commentarii/Elucidatio in Job (ed. posthumously, 1543)

In Omnes Psalmos Davidicos exactissima enarratio, nunc primum Coloniae aedita & a multis mendis (...)repurgata. Accessit et Enarratio Canticorum, quae ferialia usus Ecclesiasticus vocat. Habes praeterea eodem autore Annotationes, in quibus variae ex lingua Hebraica & Chaldaica interpretationes continentur (...) (Cologne: Melchior Novesiant, 1544). Accessible via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek and via Google Books. See also Annotationes Ex Hebraeo Atque Chaldaeo in Omnes Psalmos, in Quibus Quid in Unoquoquo Psalmo Distet Originalis Lectio Hebraea a Nostra Vulgata Latina, Demonstratur (Jean de Roigny, 1553).

Elucidatio paraphrastica in Jesu Christi evangelium secundum Matthaeum, additis annotationibus in loca Difficiliora (...) Aeditio Prima (Antwerp: Ioan. Steelsii, 1545). This editio princeps of the Matthew commentary is accessible via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek and via Google Books.

Doctiss. commentarii in Cantica Canticorum Salomonis, Authore F. Francisco Titelmanno Hassellensis ord. Minorum, nunc recens in lucem aediti (Antwerp: Johannes Steels, 1547/Paris: Audoënius Parvum, 1547). Accessible via the library of the Universidad Complutense de Madrid,via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek (1547 Antwerp edition), and via Google Books.

Paraphrastica Elucidatio In Sacrosancta Iesu Christi Evangelia Secundum Matthaeum et Ioannem: Additis Annotationibus In Loca Difficiliora (1547/Lyon: Rovillius, 1556). The 1556 edition is available via Google Books.

Libellus de mineralibus, plantis et animalibus (Lyon, 1551).

Many of Titelmans's works had a huge success in the course of the sixteenth century and even thereafter, especially his Elucidatio in omnes Psalmos (23 editions until 1588), his Summa mysteriorum christianae fidei (11 editions until 1608), his De consideratione dialectica libri sex (38 editions until 1621), his Commentarium in Ecclesiasten Salomonis (8 editions until 1555), his Elucidatio in Evangelia secundum Matthaeum et Joannem (7 editions until 1556), his Elucidatio in librum Job (7 editions before 1554), and his Commentarii in Cantica Canticorum (8 editions until 1554). Cf. De Troeyer, Op. Cit., 93-99. Additional works are mentioned by Sbaralea, but those we have not yet been able to trace.

literature

Bullarium OFMCap II, 14 & IV, 113; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 441-443; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 286-287 & (ed. 1908) I, 303-304; Flores Seraphici I, 86-92; Dirks, Histoire littéraire des frères mineurs en Belgique (1885), 49-59; Chrysostome de Calmpthout, Fr. Titelmans de Hasselt. Esquisse biographique (Roulers, 1903) [also in Études Franciscaines 7 (1902), 367-385 & 651-664]; W. Schmitz, Het aandeel der minderbroeders, 80-89; Italia Francescana 10 (1935), 36-43 , 14 (1939), 268-274 & 18 (1943), 122-124; Lexicon Capuccinum, 638-639 (with some additional references to older literature); W. Risse, Die Logik der Neuzeit I (Stuttgart, 1964), 413-414; W. Risse, Bibliographia Logica I (Hildesheim, 1965), 47; B. de Troeyer, Bio-Bibliographia Franciscana Neerlandica Saeculi XVI, I: Pars Biographica (Nieuwkoop, 1969), 84-100 (with additional literature references); J.H. Bentley, ‘New Testament Scholarship at Louvain in the Early Sixteenth Century’, Studies in Medieval and Renaissance History n.s. 2 (1979), 53-79; Erika Rummel, Erasmus and His Catholic Critics, Vol. 2: 1523-1536 (Nieuwkoop: De Graaf,1989), 14-22, 102-103; ‘Frans Titelmans’, in: Contemporaries of Erasmus. A Biographical Register III, 326-327; Estud. Francisc., 96 (1995), 229-234; Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon XII, 190-192; Mathijs Lamberigts, ‘Titelmans, Frans’, LThK 3X, 56; Irena backus, ‘The Church Fathers and the Canonicity of the Apocalypse in the Sixteenth Century: Erasmus, Frans Titelmans, and Theodore Beza’, Sixteenth Century Journal 29:3 (1998), 651-666; Paolo Sartori, ‘Tracce dell’opera di Jacobus Latomus nel ‘Prologus Apologeticus’ di Frans Titelmans’, in: Margarita amicorum. Studi di cultura europea per Agostino Sottili, ed. Fabio Forner et al., 2 Vols. (Milan: Vita e Pensiero, 2005) II, 1031-1042; Paolo Sartori, ‘Frans Titelmans, the Congregation of Montaigu, and Biblical Scholarship’, in: Biblical Humanism and Scholasticism in the Age of Erasmus, ed. Erika Rummel (Leiden-Boston: Brill, 2008), 215-226; Paolo Sartori, ‘Divine inspiration and biblical translators: The 'Vestus Interpres' of the Latin New Testament in a comparison of Erasmus, Petrus Sutor and Frans Titelmans’, in: Infant Milk or Hardy Nourishment?: The Bible for lay people and theologians in the early modern period, ed. Wim François & August den Hollander, Bibliotheca ephemeridum theologicarum Lovaniensium, 221 (Louvain, 2009), 87-110; Wim François, ‘Augustine and the Golden Age of Biblical Scholarship in Louvain (1550-1650)’, in: Shaping the Bible in the Reformation: Books, Scholars and Their Readers in the Sixteenth Century, ed. Bruce Gordon & Matthew McLean (Leiden: Brill, 2012), 235-290.

 

 

 

 

Franciscus Tornellius de Novara (Francesco Tornielli/Francesco Torniello da Novara, 1499 [1491?]-1589)

OFM. Italian friar. Born in Barengo (Mulan Duchy) in a noble family. In his youth, prior to his entry into the order, he studied geometry and mathematics and worked on inproving the typographical qualities of the Latin alphabet for printing purposes, influence by the work on proportions by Luca Pacioli and Sigismondo Fanti. This led to the publication of the Opera del modo de fare le littere maiuscole antique (Milan: Gotardo da Ponte, 1517). In 1519 he joined the Order of Friars Minor, where he took on several administrative charges, developed a reputation as a preacher, and became involved with issues of order reform, eventually obtaining from the minister general Quinones the hermitage of San Vittore di Montebarro and other loci, where he initiated a form of life that helped to initiate the movement of the Minori Riformati. he would have died in the Franciscan friary of Treviglio in 1589 [if this is the same person, soms doubts remain].

works

Opera del modo de fare le littere maiuscole antique (Milan: Gotardo da Ponte, 1517). See also: The Alphabet of Francesco Torniello da Novara (1517), Followed by a Comparison with the Alphabet of Fra Luca Pacioli, ed. Giovanni Mardersteig (Verona: Officina Bodoni, 1971). The 1517 original has survived in four copies (Biblioteca Columbina in Sevilla, the Pepys Library in Cambridge and 2 exemplars in the Biblioteca Ambrosiana of Milan).

De Unitate Ecclesia Dei contra Lutheranos (1588). MS Lost? Once present in the library of the Franciscan friary of Treviglio.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 444; Studi Francescani (1922), 306; https://de.wikipedia.org/wiki/Francesco_Torniello

 

 

 

 

Franciscus Toschi (Francesco Toschi, d. 1647)

OFMCap. Italian (Bolognese) Capuchin friar and preacher. He died in Argenta in 1647

works

Regionamento in lode dell'Infanta Isabella di Savoja Principessa di Modena (Bologna: Francesco Catanio, 1631).

Il trionfante levità poemetto sacro di santo Lorenzo. Diviso in cinque canti (Bologna: Francesco Catanio, 1632). Dedicated to Lorenzo Magalotti, cardinal and bishop of Ferrara. It amounts to an epic poem on the martyrdom of Saint Lawrence. Accessible via the British Library and via Google Books.

Panegirico Mariano in lode della bellissima, e miracolosa imagine di Maria Vergine del Rosario di S. Gioseffo di Fontanellato, al M.R.P. lettore F. Tomaso Pallavicino, Domenicano Vicario di Fontanellato (Parma: Seth & Erasmo Viotti, 1637).

Meditazioni sopra il Cantico Magnificat: MS Bologna Biblioteca dei Frati Cappuccini. Check!

literature

Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 288; Francesco Saverio Quadrio, Della storia e della ragione d'ogni poesia, 4 Vols. (Milan: Ferdinando Pisarri, 1749) IV, 279; Giovanni Fantuzzi, Notizie degli scrittori Bolognesi VIII (Bologna: Stamperia di S. Tommaso d'Aquino, 1790), 99; Innovation in the Italian Counter-Reformation, ed. Shannon McHugh & ANna Wainwright (University of Virginia Press, 2020), 42, 48 no. 37

 

 

 

 

Franciscus Vaccari (Franciscus de Vacchariis/Francesco Vaccari da Argenta, fl. late 15th cent.)

OMConv. Italian friar. Probably finished his degree studies at Ferrara in 1473 (Magisterium 6 May 1473). Stayed in Ferrara until 1480. Provincial minister of the Bologna province (?) between 1492-1495. Preached at  the S. Marco in Venice, and gave quadrigesimal and other sermons in Ferrara (1486-1487), as well as quadragesimal sermons in the S. Petronio church of Bologna in 1489 and 1494. One Pater Noster sermon of the 1494 quadragesimal series was published in Bologna in 1489.

works

Sermones (in three volumes) held in Ferrara and Venice: Modena Bibl. Estense, cod. y.F.I.II [= Vol. I: 43 quadrigesimal sermons, described by the compiler as: ‘Summa de vitiis et virtutibus, necnon de septem donis Spiritus sancti per modum sermonum atque praedicationum, ut patebit infra; quos sermones ego fr. Franciscus de Vachariis de Argenta ord. Minorum, sacrae theologiae doctor immeritus, verbi Dei praedicator inutilis, necnon provinciae Bononiae minister, composui in famosissima urbe Ferrariae anno 1486, dominante illustrissimo et excellentissimo principe duce Hercule, et illos per totam quadragesimam in religiosissimo episcopatu Ferrariae praedicavi, quos antea Venetiis praedicavi in sancto Salvatore.’]; Modena Bibl. Estense, cod. y.F.I.12 [= Vol. II, 40 sermons. On f. 2, we read: ‘Registrum sermonum, qui continentur in hoc volumine, quos ego composui anno 1487 in alma civitate Ferrariae, dum illic morarer et officio ministeriatus provinciae Bononiae fungerer…praedicavi Venetiis in conventu praesantissimo ‘Domus magnae’ de Venetiis, qui dicitur conventus fratrum Minorum et in almo templo divi Marci, ad quem locum crebro vocitatus fui ab illo serenissimo ac sacratissimo principe et duce d. Augustino Barbadico, mihi familiarissimo…’]; Modena Bibl. Estense, cod. y.F.I.13 [=Vol. III, 42 sermons. On f. 8r we read: ‘Haec est tabula sermonum, qui continentur in hoc volumine, qui compilati fuere per me fr. Franciscum de Vacchariis de Argenta ord. Minorum, sacrae theologiae doctorem mediocrem et verbi Dei evangelizatorem indignum; finiti sunt in meo studio anno 1506, die 23 novembris, hora XX.’]

Pater Noster gratiae predicati per maestro Francisco de Argenta, predicatore in santo Petronio a Bologna MCCCCLXXXIX (Bologna: Giovanni Antonio Benedetti, 1489) [cf. AFH 47 (1954), 54, note 2]

literature

A.M. Berengo Morte, ‘Francescani predicatori nella basilica di S. Marco in Venezia. Nei ‘Diarii’ di Marin Sanudo’, Le Venezie francescane 13 (1946), 10ff.; Celestino Piana, Ricerche su le Università di Bologna e di Parma nel secolo XV (Quaracchi (Florence: Typographia Collegii S Bonaventurae, 1963), 199; Celestino Piana, ‘Lo Studio di S. Francesco a Ferrara nel Quattrocento. Documento inediti’, AFH 61 (1968), 144-145.

 

 

 

 

Franciscus Varela (Francisco Varela, d. 1630)

OFM. Spanish friar from the Santiago province (León friary). In the Summer of 1599, he traveled with a group of 30 friars lead by Antonio de Tineo to Guatemala. After a number of years of missionary work in Guatemala, he became custos of the Santa Elena custody in Honduras (1624). he died in 1630. He was known as a solid theologian with a good understanding of Guatemaltec languages. he was asked to compile a Guamaltec dictonary along the lines of a comparable work by Ambrosio Calepino. Francisco's dictionary became known as the Calepino de Varela. The work was aparently used by his fellow friars, but did not see the printing press.

works

Calepino de Varela, diccionario de varios idiomes indígenas de Guatemala. Apparently kept in the San Francisco de Guatemala friary.

literature

Francisco Vázquez, Crónica de la Provincia del Santísimo Nombre de Jesús de Guatemala, 2nd Ed., Bibliotea “Goathemala”, 14-17, 4 Vols (Guatemala, 1937-1944) III, iv, 299; Cipriano Muñoz y Manzano, conde de la Viñaza & Carmelo Sáenz de Santa Maria, Bibliografia Española de Lenguas Indigenas de America (Madrid, 1892/Reprint Madrid: Ediciones Atlas, 1977), 276; A Bio-Bibliography of Franciscan Authors in Colonial Central America, ed. Eleanor B. Adams (Washington D.C.: Academy of American Franciscan History, 1953), 83-84; Manuel de Castro y Castro, ‘Lenguas indigenas americanas transmitidas por los Franciscanos del siglo XVI’, in: Actas del II Congreso Internacional sobre los Franciscanos en el Nuevo Mundo (siglo XVI) (Madrid: DEIMOS, 1988), 549.

 

 

 

 

Franciscus Vázquez (Francisco Vázques de Herrera/de Asis, fl. early 18th cent.)

OFM. Guatemalan Franciscan friar from the Santísimo Nombre de Jesús province (Guatemala). Historian.

works

Crónica de la Provincia del Santíssimo Nombre de Iesus de Guatemala de la orden de Nuestro Padre San Francisco, 2 Vols. (Guatemala: Ymprenta de San Francisco, 1714-1716); Crónica de la Provincia del Santísimo Nombre de Jesús de Guatemala de la orden de Nuestro Seráfico Padre San Francisco en el Reino de Nueva España, ed. Lázaro Lamadrid, Biblioteca ‘Gaothemala’ de la Sociedad de Geografía e Historia, 14 (Guatemala: Tipografía Nacional, 1937).

literature

AIA 20 (1923), 82-84; AIA 7 (1947), 1142, 459; Manuel de Castro, Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 188 (no. 857); B.H. Slicher van Bath, De bezinning op het verleden in Latijns Amerika 1493-1820. Auteurs, verhalen en lezers (Groningen, 1998), passim; Carlos García-Romeral Pérez, Bio-bibliografía de Viajeros Españoles (siglos XVI-XVII) (Madrid: Ollero & Ramos, 1998), 195 (no. 827).

 

 

 

 

Franciscus Velazquez (Franciscus Velasquez/Francisco Velázquez, fl. first half 17th cent.)

OFMDisc. Spanish Friar from the San Juan Bautista province (Valencia).

works

Doctrina para la educación y crianza de los novicios y nuevos professos, que toman el ábito en la S. Provincia de San Juan Bautista de Frayles Menores Descalços (...) (Valencia: Vidua Joseph Gasch, 1650). Reissued more than a century later as: Doctrina para la educación y crianza de los novicios, y nuevos professos, que toman el hábito en la (...) Provincia de San Juan Bautista de Frayles Menores Descalzos de la Regular Observancia de N.S.P. San Francisco (...), ed. Felipe de S. Pascual (Murcia: Viuda de Felipe Teruel, 1788).

Historia provinciae Angelorum: MS Valencia, Conv. S. Antonio

literature

Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 289; AIA 34 (1931), 33; Manuel de Castro, Bibliografía de las bibliografias franciscanas españolas e hispanoamericanas, Publicaciones de Archivo Ibero-Americano (Madrid: Ed. Cisneros, 1982), 190 (no. 862).

 

 

 

 

Franciscus Vervoort (Franciscus Vander Voerde, ca. 1495-1555)

OFM. Belgian friar. Born in Malines (Mechelen). After the death of his parents, he entered the Observant Order in the Province Germania Inferior (at the instigation of the suffragan bishop of Martin Cuperus). Probably studied theology at the Franciscan Studium Theologicum of Louvain, without obtaining a degree. According to a 1551 letter by the Franciscan provincial Henricus Helstanus to the archbishop of Trier, Johan von Isemborch, Vervoort was knowledgeable in Hebrew, Chaldeic, Latin, Flemish and German, and had produced a lot of educative and devotional works in the Dutch vernacular, as well as translations of important Patristic and medieval theological texts (a first full catalogue of his work was made by Prosper Verheyden in 1924, who listed least 14 books in 79 editions and in addition 23 titles of works that were never printed). As such, Vervoort was presented as an ideal candidate to lead pastoral work in the Trier Archdiocese. It is not clear whether Vervoort did fulfill specific pastoral or inquisitorial tasks in Trier after 1551. Fact is, that Vervoort died in Mechelen (Malines) on November 24, 1555, and probably had spent most of his time in the order in the friary of his home town writing. Most of Franciscus Vervoort’s texts were published anonymously by a committee of his friends, like Petrus Godefridus (Peter Goens, general of the Beghards of Antwerp), Jan van Brugghe and Aert Peeters, who a few years before Vervoort's death began a concerted effort to have them edited and made ready for publication. As a result (and probably also because of Vervoort's own chosen stance of humility), a number of these texts at first appeared under the names of these editors. Most of Vervoort’s works had an immediate succes, which for some works lasted well into the seventeenth and sometimes even into the eighteenth century. Many later bibliographers therefore have compared him with Ruusbroec and Henry of Herp, and sometimes have accused Vervoort of plagiarism, in that he made ample use of late medieval devotional bestsellers to ameliorate his own works [Cf. Verjans (1933); Rombouts-Van Eeghem- Van Mierlo (1955); Ampe (1961/1962); Peeters (1966/1968); De Troeyer (1969), 213].

works

Boekxken des ewigen leevens: MS Brussels Bibl. Nat. 3646-48 ff. 2-133. [the same manuscript contains several other short treatises as well, probably also by Vervoort. The MS has been studied by Ampe & Deblaere in Ons Geestelijk Erf (1945), 211-216]

Den Berch des Heeren onderwysende het contemplatieve leeven: MS Brussels Bibl. Nat. 3646-48 ff. 134-267.

Een tractaet leerende vander vereeniginghe der siele met Gode: MS Brussels Bibl. Nat. 3646-48 ff. ff. 268r-274v.

Het vingherlink des Bruygoms: MS Brussels Bibl. Nat. 3646-48 ff. 275r-281v.

Een leeringhe vander afgescheydenheyt ende innicheyt des herten: MS Brussels Bibl. Nat. 3646-48 ff. 282v-285v.

Op dat weerdich hoochtijt der heyligher drijvuldicheyt een suyverlijc schoon sermoen ende leerende hoe dat in Christo ihesu zijn gheweest vier ghevoelen: MS Brussels Bibl. Nat. 3646-48 ff. 295v-307v.

Op Marie Magdalenen dach sermoon: MS Brussels Bibl. Nat. 3646-48 ff. 308r-312v.

Vander ghebenedijder Maghet Maria. Van haerder boetscap oft het is een ghemeyn sermoon: MS Brussels Bibl. Nat. 3646-48 ff. 312v-316v.

Sermoenen op Cantica: MS Leiden UB BPL 48E ff.>> [These are exegetical sermons directed at (probably Carmelite) nuns Cf. Schepers (1997 & 2006). The manuscript was part of the library of the‘Groot Begijnhof’ in Mechelen/Malines]

For an additional series of ca. 21 other unpublished works, such as Het hemelsch Jerusalem, Den gulden berch der kennisse Gods, Die verclaringhe op Davids Psalmen, Der maechden dans der XII deuchden, tMedecijnboeck der dwalender gheesten and several others, see the more in-depth survey of Benjamin De Troeyer (1969), 219-220 and the 1997 article of Schepers.

Quite a number of his works became bestsellers during and after his lifetime:

Die Woestijne des Heeren: leerende hoe een goet kersten mensche, Christum, dlicht der waerheyt zal navolghen (...) (Antwerp: Hans van Liesveldt, 1551/Antwerp: Jan van Ghelen, 1554/Antwerp: Jan Roelants, 1557/Louvain: Jan Maes for Peeter den Smith, 1575/Louvain: Jan Maes & Peter Fabri, 1585/Louvain, 1586?/Antwerp: Hieronymus Verdussen, 1599/Antwerp: Hieronymus Verdussen, 1612/Antwerp: Hieronymus Verdussen, 1613/Antwerp 1624?/Antwerp: Hieronymus Verdussen, 1650) [a devotional work with many prayers and exercises, dealing in 40 (later editions 30) day journeys (dachreysen) the suffering of Christ. Every day journey is followed by a substantial prayer]

Dit is het Boeck vanden heylighen Sacramente, ghenoempt De Pane Angelorum (Louvain: Reynier van Diest for Aert Peeters in Mechelen, 1552/Antwerp: Simon Cock, 1556/Antwerp: Claes vanden Wouwere, 1563) [a doctrinal treatment of the Sacraments, with additional prayers]

Medecin der Sielen voor alle menschen, geestelijcke en weerlijcke seer profijtelijck (Louvain: Reynier van Diest, s.a. [c. 1552?]/Antwerp: Jan van Ghelen, 1557/Antwerp: Jan Roelants, 1558/Antwerp: Jan van Ghelen, 1559/Antwerp: Jan van Ghelen, 1566/Antwerp: Henricus Swingenius for Marten Huyssens, 1602) [A guide for priests and lay people teaching Christians how to die in a pious fashion and how terminally ill can be fortified spiritually. The work is based on the text Aegrotavit rex Ezechias usque ad mortem]

Des Vijants Net der booser wercken, raet, visioenen ende bedriechlijcker soeckelijcheijt (Antwerp: Hans van Liesveldt, 1552/Antwerp: Simon Cock, 1556[reworked edition: ghevisiteerd nyeu wederomme ende verbetert]/Antwerp: Jan van Ghelen, 1561/Antwerp: Pauwels Stroobant, 1597/Antwerp: Pauwels Stroobant, 1609) [catalogue of devilish tricks: bad works, bad visions, councils and apparitions. In short, the world is a wild sea, and the church is like the Ark of Noah]

Hortulus Animae. Vol alder devoter ghebedekens oft oefeningen diemen inder kercken lesen sal onder den dienst Godts/Hortulus Animae oft Hoofken der Sielen[from 1574 additional title. Cf. Ampe (1962)] (Louvain: Reynier van Diest, 1553/Antwerp: Jan van Ghelen, 1556/Antwerp: Jan van Ghelen, 1559/Antwerp: Jan van Ghelen, 1562/Antwerp: Jan van Ghelen, 1565/Antwerp: Jan van Ghelen, 1573/Antwerp: Jan Foulaert, 1574/Louvain: Rutger Velpius, 1574/Brussels: Jan Mommaert, 1602). A French translation appeared as: Thresor de devotion. Contenant plusieurs oraisons devotes & exercices spirituelles: pour dire en l'Eglise pendant l'odfice divin (Douai: Jean Bogaert, 1574) [Collection of spiritual exercises and devotional prayers, meant to be performed in the Church during the Divine Office, or at home, as a book of hours. The work includes exercises on the 15 bloodsheddings of Christ.]

Bruygoms Mantelken, vanden inwendighen navolgne des Levens ende cruycen ons liefs Heeren Ihesu Christi (Antwerp: Jan van Ghelen, 1554/Antwerp: Jan van Ghelen, 1563/Antwerp: Marten Huyssens, 1607/Antwerp: Hendrik Aertssens, 1646) A French translation was issued in Arras by the printer Guillaume de La Riviere as: Mantelet de l’Époux, 1596 (2x) and 1621) [25 chapters with meditational exercises to arrive at an interior imitation of the life and crucifixion of Christ, leading the self to christian perfection. It has been compared with the Imitatio-Christi work by Thomas a Kempis. We have to shed seven types of clothing before our cross, and to be crucified with the nails of faith, hope and love, to become like the crucified Christ, ]

Tkeysers Munte, oft het Scijs boeck, leerende wat een goet kersten mensch is, ende aan wat teeken datmen dat bekennen sal, ghelijkmen eenen penninck is bekennende aen sijn Munte ende aen sijn opscrift (...) (Antwerp: Jan van Ghelen, February 1, 1555) [the real coin is the true faith. Counterfeit coin, which lacks the weight of the real one is false faith and sin]

Beghijnken van Mechelen. Daer den reghel inne staet hoe elck beghinnende goet mensche sal comen totter volmaectheyt der deuchden totter heylicheyt ende puerheyt des herten (Antwerp: Jan van Ghelen, August 18 1556/Antwerp: Jan van Ghelen, May 20 1569/Louvain: ?, 1604/Antwerp: Jacobus Mesens for Marten Huyssens, 1618/Brussels: Nicolaes Goossens, s.a. [1618]/Antwerp: G. Lesteens, 1631 [?] & 1634). The 1556 edition is accessible via the collections of Ghent University Library [https://lib.ugent.be/nl/catalog/rug01:001633508?i=9&q=%22Frans+Vervoort%22&search_field=author]. The work teaches in example fashion how debutants in the faith can perfect the virtues, arrive at personal sanctity and purity of the soul. It speaks in twelve points about the life of the beguine, with many admonitions with regard to `typical’ female sins and vices. Later editions sometiomes under a different title: Den Spieghel der beginnende menschen & Aen de Begynkens van Mechelen.

De Sermoenen ende manieren van levene des godlijckste ende heylighste Bernaerdts (...) to zijnder Suster (...) (Antwerp: Jan van Ghelen, 1557) [translated and reworked sermons of Bernard of Clairveaux, some of which presented in a question and answer format. These latter texts directed at Vervoort’s sister].

Thantboekxken der Christenen Menschen. Leerende den cortsten wech alder deuchden om te comen tot der liefden Gods ende alle volmactheyt des levens (Brussels: Michel van Hamont, s.a. [after September 1558]) [Manual of Christian doctrine/categism to arrive at a life of evangelical perfection. One copy in the Royal Library of Brussels]

Den Berch van myrren. Ende het sijn seven graden der Contemplatien devotelyc sprekende vandert bitter passie ende doot Iesu gebenedijt (...) (Antwerp: Jan van Ghelen, s.a. [c. 1560]/Antwerp: Jan van Ghelen, s.a. [c. 1561]/ Brussels: Jan Mommaert, 1618/Louvain: Cornelis van Bruegel, 1634/Haarlem: Herman van Cranepoel, 1647/ Antwerp: Frans de Does, 1714/Antwerp: Nicolaes Braeu, 1714/Antwerp: Cornelis Stichter, s.a./Antwerp: Heredes Vid. C. Stichter, 1729) [The mountain of Myrrhe signifies the seven degrees of contemplation, focussing on the passion and death of Christ. Vervoort wrote this in first instance for people who confessed with him. It is divided into meditations for each day of the week.]

Bediedinghe van sinte Gregorius op de seven Psalmen der penitentien (Antwerp: Jan van Ghelen, s.a. [c. 1561]) [Dutch reworking and explication of the Gregory’s Psalm commentary. ]

Den Troost Gods. Een schoon verclaringe op de seven honichvloeyende woorden die Christus voor ons een Testament aenden cruyce heeft achter gelaten (...) (Antwerp: Hans van Liesveldt, 1565) [On the seven words on the cross, as words of consolation for all those sorrowful of heart. The ascription of this work is questionable]

Het Bruylocht cleedt der liefden Gods, verclarende hoe seer dat een yegelijck Christen mensche van noode is totter salicheyt, ende wat groote wonderlijcke vruchten die Charitate in die siele der menschen ios werckende (...) (Antwerp: Peeter van Keerberghen, 1566 (2x)) [allegory on the mariage cloth of divine love as necessary for the salvation of every Christian and on the way in which divine charity works in the soul of man]

T’Gulde Gebedeboeck. Met allen zijn figuren des levens Iesu, seer devoot, vierrich ende salich allen menschen (Antwerp: Jan van Ghelen, ca. 1552 [lost?]/Louvain: Reynier van Diest, ca. 1552 [lost?]/Antwerp: Jan van Ghelen, ca. 1554/6 [lost?]/Antwerp: Jan van Ghelen, ca. 1557 [lost?]/Antwerp, ca. 1589 [lost?]/Antwerp: Guillaume Stroobant, 1594/Antwerp: Pauwels Stroobant, 1597/Antwerp: Hieronymus Verdussen, 1602/Antwerp: Hieronymus Verdussen, 1604/Brussels: Jan Mommaert, 1604/Antwerp: Pauwels Stroobant, 1615/Antwerp: Joachim Trognesius, 1616/Antwerp: G. Verhulst, 1623/Antwerp: Hendrik Aertssens, 1638/Antwerp: Goftgaf Verhulst, 1672/Antwerp: Verdussen, 1679/Utrecht: Arnoldus vanden Eynde, 1680/ etc. cf. Le Clercq (1943) & De Troeyer (1969), 217) [Book of prayers for every day of the week, with strong emphasis on prayers commemorating elements of the life of Christ. Possibly the own work issued with a commendation of Vervoort himself, addressed at Marten de Cuyper, Suffragan/auxiliary Bishop of Kamerijk. The 1594 edition also includes Govaert van Diest's Een corte verclaringhe oft meditatie op die seven Psalmen der Penitencien, which had earlier appeared independently in Louvain, Reynier van Diest, 1560.]

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 445; Pr. Verheyden, Passietoneelen uit Vervoort's Die Woestijne des Heeren (1551) (Antwerp, 1924); Pr. Verheyden,‘Frans Vervoort, Minderbroeders, gest. 1555, Werken, Uitgevers’, Handelingen van den Mechelschen Kring voor Oudheidkunde 30 (1925), 51-114 & 32 (1927), 17-52; J. Van Mierlo, Geschiedenis van de oud- en middelnederlandsche letterkunde (1928), 419-421; J. Huijben, ‘Nog een vergeten mystieke grootheid’, Ons Geestelijk Erf 2 (1928), 361-392; L. Verschueren, ’De Heraut van Ruusbroec’, in: Jan van Ruusbroec. Leven en werk (Mechelen, 1931), 230-262; M. Verjans, ‘Is het ‘Bruygoms Mantelken’ een plagiaat?’, Ons Geestelijke Erf 7 (1933), 357-361; Smitz, Het aandeel (...)(1936), 116-126; Axters, ’De lijdensbeleving bij den Minderbroeder Frans Vervoort’, in: Prosper Verheyden gehuldigd (Antwerp, 1943), 23-38; L. Le Clercq, ’Frans Vervoort's T'Gulde gebedeboeck’, in: Prosper Verheyden gehuldigd (Antwerp, 1943), 255-287; Stephanus G. Axters, Mystiek Brevier. Het Nederlandsche mystieke proza., 2 dln. (Antwerp: De Nederlandsche Boekhandel, 1944) I, nos. 22, 25, 32, 63, 76, 87, 98 [fragments of Vervoort's works]; A. Ampe & A. Deblaere, ‘Nieuw werk van Frans Vervoort’, Ons Geestelijk Erf 19 (1945), 218-225; Ons Geestelijk Erf 22 (1948), 237-258; Ons Geestelijk Erf 26 (1952), 187-191; Ons Geestelijk Erf 28 (1954), 172-193; E. Rombauts, ‘Traditie en vernieuwing in de Zuid-nederlandse letterkunde‘, Koninklijke Vlaamse Academie voor Taal- en Letterkunde 3 (1954), 299-330; G. Peeters, ‘De verhouding Ruusbroec-Herp-Vervoort‘, in: Handelingen van het 21e Vlaams Filologencongres, Leuven, 12-14 april 1955 (Louvain: De Vlaamsche Philologencongressen, 1955), 235-239; E. Rombauts, W. Van Eeghem & J. Van Mierlo, ‘Studie over de 16e eeuwse prozaschrijver Frans Vervoort en zijn afhankelijkheid van de middeleeuwse mystieke passieliteratuur‘, Verslagen en Mededelingen juli-augustus 1955, Koninklijke Vlaamse Academie voor Taal- en Letterkunde (1955), 422-439; Stephanus G. Axters, Geschiedenis van de vroomheid III (1956), 285-286, 289, 296-298, 413, 334-446; Albert Ampe, ‘‘Den Wijngaert der Sielen‘ van Jacob Roecx als diets origineel van Tauler's ‘Exercitia’ en zijn verhouding tot Frans Vervoort’, Ons Geestelijk Erf 34 (1960), 5-52, 271-306; Albert Ampe, ‘Was Frans Vervoort ooit provinciaal?', Franciscana 16 (1961), 104-112; Albert Ampe, Ons Geestelijk Erf 35 (1961), 182-214, 300, 318; Albert Ampe, ‘Kritische aantekeningen bij de Hortulus Animae in de Nederlanden‘, Handelingen der Koninklijke Zuidnederlandse Maatschappij voor Taal- en Letterkunde en Geschiedenis 15 (1961), 1-81; Albert Ampe, ‘Het aan Vervoort toegeschreven Ghulden Ghebedeboecxken‘, Ons Geestelijk Erf 36 (1962), 129-164, 353-371 [over de Heimelike Passie]; G. Peeters, ‘Vervoort (+1555), Roecx (+1527) en de ‘Exercitia Tauleriana‘‘, Verslagen en Mededelingen van de Koninklijke Vlaamse Academie voor Taal- en Letterkunde n.s. 5-8 (1966), 123-154; G. Peeters, Frans Vervoort O.F.M. en zijn afhankelijkheid (Ghent: Koninklijke Vlaamse Academie voor Taal- en Letterkunde, 1968); Benjamin De Troeyer, Bio-Bibliographia Neerlandica Saec. XVI,I (Nieuwkoop, 1969), 211-230; Benjamin De Troeyer, Bio-Bibliographia Neerlandica Saec. XVI, II (Nieuwkoop, 1970), 371-396; Benjamin De Troeyer, ‘Vervoort (François)’, Dict de Spir, 16 (1994), 506-509; Kees Schepers, ‘De ‘Sermoenen op Cantica’ en ander nieuw werk van Frans Vervoort OFM’, Ons Geestelijk Erf 71 (1997), 250-273.

 

 

 

 

Franciscus Verdeselli (Francesco Verdeselli/Francesco Undefessi, fl. early 17th cent.)

OFM. Italian friar from the Picena or Unbria region. Hagiographer and educator. Involved with the education of Federico Ubaldo della Rovere at the request of the latter's mother (Francesca Maria II della Rovere, Duchess of Urbino).

works

Relazione di Francesco Verdeselli in merito all'educazione di Federico Ubaldo Della Rovere: MS. Accessible via https://unire.uniurb.it/items/dd87906b-d831-4304-b3bd-6117472b6bef

Quintuplices corporalis [et spiritualis] paupertatis causae magis principales, ac aliqua remedia earum: MS Vatican City, BAV, Urb.lat. 556, ff. 1r-206v; MS Vatican City, BAV, Urb.lat. 557, ff. 1r-247r. Dedicated to Francesca Maria II della Rovere, Duchess of Urbino.

Breve instruttione da ben prendere il santissimo Sacramento dell'Eucarestia: MS Vatican City, BAV, Urb.lat.594, p. VII, 1-101.

Libro secondo dell'amore spirituale: MS Vatican City, BAV, Urb.lat.629, ff. 1r-113r, Vr-XXr. Dedicated to Federico Ubaldo, Duke of Urbino (1605-1623).

Francesco is also known as a translator (into Italian) of the Vita B. Pilingotti Urbinatis Terti Ordinis S. Francisci. Cf. AASS Junii I (ed. 1695), 148 (1 Jun. Commentarius Praevius no. 2 [Undifesi]) & Antonio Maria Bonucci, Vita del beato Pelingotto da Urbino coll'aggiunta di altri nove beati (...) (Rome: Bernabò, 1709), 181.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 446; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 289.

 

 

 

 

Franciscus Vici (Franciscus Maria Vici/Francesco Vici da Fano, fl. mid 17th cent.)

OFMConv. Italian friar. Theologian, missionary, legate and order administrator. Active in the Switzerland mission. He became missionarius laureatus in Luzern in 1651. The same year, he moved temporarily to Madrid, as a member of the Swiss embassy with the Spanish king. Shortly afterwards in Milan and involved with the feast of Saint Anthony in the Sant Antonio di Padova friary outside the city walls (a hospice for the Franciscans of the Custody of the Holy Land). Guardian of the Fano friary in Italy in 1653 and visitator of the Conventual Strasbourg province (with convents in Alsace, Switzerland and Bavaria). He returned with a diplomatic mission for Switzerland to Madrid, where he died at the end of 1655.

works

Accademico Nascosto, letto nella nobilissima terra di Clusione aprirvi un'Accademia di belle Lettere (...) (Milan: Dionisio Gariboldi, 1639).

Il Monte Vesuvvio panegirico per le glorie di San Carlo Borromeo. Composto dal P.F. Francesco Maria Vici da Fano Francisco Conventuale, e dallo stesso recitato in Cantù nell'insigne oratorio. De gl'Illustrissimi Signori Conti Archinti Il giorno del medesimo Santo L'Anno mille seicento quaranta trè (Milan: Ludovico Monza, 1643). Accessible via he University Library of Turin, Lugano, Biblioteca Salita dei Frati, and via Google Books.

Epitome della vita, attioni e miracoli di S. Antonio, naturale della città di Lisbona, che volgarmente si chiama di quella di Padova (...) composta in lingua castigliana dal (...) P. Maestro F. Michele Pecheco (...) tradotta nella toscana dal P.M.F. Francesco Maria Vici da Fano (...) (Milan: Dionisio Gariboldi, 1646/Milan: Il Monzo, 1653).

La colomba innocente: panegirico per le glorie del Patriarca San Francesco (David Hautt, Libraro di Vienna, 1649).

literature

Giovanni Franchini, Bibliosofia e memorie letterarie di scrittori Francescani conventuali Ch'hanno scritto dopo 'Anno 1585 (Modena: Eredi Soliani Stampatori, 1693), 251; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 266.

 

 

 

 

Franciscus Vicedominus (Francesco Visdomini da Ferrara/Franceschino Visdomini, fl. 16th cent (died 1573?)

OFMConv. Italian friar. Born in 1514 as scion of a noble family from Ferrara. In 1526, at the age of 12, he began his studies of philosophy. This was followed by studies of theology, Greek, Hebrew, mathematics, and music. In the order he was theology professor/lector (regent in Venice (1545-1555), Naples, and Bologna), provincial minister (1561) and very important preacher, who preached throughout Italy, at the Council of Trent, and also preached to organize money to liberate Christian captives who had become slaves in Ottoman lands.

works

Homelie dello Spirito Santo delle quali nelle tre prime si narra la sacra historia della Pentecoste; nelle seguenti si trattano i sette doni dello Spirito santo. Predicate in Venetia dal Padre Franceschino Visdomini da Ferrara, Reggente nello studio de Frati Minori (Venice: Andrea Arrivabene, 1552/Venice: Appresso Andrea Arrivabene, 1554/Venice: Appresso Andrea Arrivabene, 1557). The 1554 edition is accessible via Google Books and via the Bayerische Staatsbibliothek Munich. Check http://edit16.iccu.sbn.it/scripts/iccu_ext.dll?fn=10&i=29692 for the locations where in any case the 1557 edition can be found.

Imitazione di nostro Signore Giesù (1553).

Commodita della morte al buon christiano. Predicate alla inclita città di Genova; dal P. Franceschino Visdomini da Ferrara il di quinto di Maggio nell'anno del Signore MDLIII (Venice: Gabriel Giolito de Ferrari et Fratelli, 1553). Accessible via the digital collections of the Österreichische Nationalbibliothek in Vienna and via Google Books.

Misterio della Santissima Trinita: predicato a Venetia in la chiesa de frati menori il dÎ XX di magio l'anno MDLIIII; Della S. Predestinatione (Venice: Andrea Arrivabene, 1555).

Il cantico di Zaccaria, padre di San Giouanni. Predicato, et esposto dal padre Franceschino Visdomini, da Ferrara (...) (Venice: Andrea Arrivabene, 1557).

Oratione funebre fatta in Napoli nell'hon. essequie della serenissima Regina d'Ingliterra (...) (Naples: Raimondo Amato, 1559). Accessible via the British Library and via Google Books.

Le Dieci Homelie Dello Spiritu Santo: Et Tutte L'Altre Prediche del Reuer. Padre Franceschino Visdomini Da Ferrara. Predicate da lui in diuersi Tempi, & luoghi, & raccolte tutte insieme a beneficio di chi se ne diletta (Venice: Domenio de'Farri, 1560). Accessible via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek Munich, and via Google Books.

Il Vero sugetto delle prediche del reuerendo padre fra Franceschino Visdomini da Ferrara sopra li sette salmi Penitentiali di David; et di alcune altre divote espositioni, udite per me Vital de Iacomo di Vitali dalla sua viva voce, & poste in ottava rima nel l'anno 1553, & 54 in Venetia (...) (Venice: Domenico de'Nicolini, 1561). Accessible via Biblioteca Alessandrina in Rome, and via Google Books.

Disputationes aliquot de rebus fidei in Concilio Tridentino ?

Concio de Duplici Mysterio Abominationis Uno, Desolationis Altero, Habita (...) Ad Sacrosanctam Synodum Tridentinam Dominica XXIII post Pentecosten (...) (Brescia: Damiano Turlino, 1562). Accessible via the Narodni Knihovna National Library in Prague, and the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek Munich, the British Library, and via Google Books.

Delle prediche del Reuerendo Padre Franceschino Visdomini da Ferrara, Regente nel studio de' Frati Minori, predicate da lui in diversi luoghi, & in varii tempi, & ridotte tutte insieme. Con la tavola nel fine, & di novo reviste (Venice: Girolamo Scotto, 1562). Accessible via the Biblioteca Complutense in Madrid, via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek, via Google Books, and via the Europeana.eu digital collections.

Le dieci homelie dello Spirito Santo et tutte l'altre prediche del reverendo Padre Franceschini Visdomini da Ferrara. Predicate da lui in diversi tempi, & luoghi, & raccolte tutte insieme a beneficio di chi se ne diletta. Con la tavola nel fine, & di novo reviste (Venice: Girolamo Scotto, 1562). Accessible via Google Books.

Discorsi morali sopra gli Euangeli correnti, Dalla Domenica di Settuagesima, fina all'ottava di Pasqua (Venice: Giovanni Battista Bozzola, 1565/Venice: Amdrea Muschio, 1566). Accessible via the Biblioteca Nazionale of Turin, the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek, the Biblioteca Comunale of Cremona, and via Google Books.

Le dieci homelie dello Spirito Santo, et tutte l'Altre prediche del reverendo Padre Franceschino Viscomini da Ferrara (Venice: Domenico de'Farri, 1569[?]/Venice: Girolamo Scotto, 1562). Accessible via Google Books (creative search. Does not always appear). This collection apparently appeared again with additional sermons as: Homelie dieci del reuerendissimo monsig. Franceschino, Visdomini da Ferrara, dell' Ordine Minore, nelle quali si tratta dello Spirito Santo, 2 Vols. (Venice: Gioradno Ziletti, 1575). This 1575 edition is accessible via Google Books.

Oratione funebre (...) nell'hon. essequie della (...) Ducchessa D. Virginia Della Rovere (...) (Pesaro, 1571/1591).

Homiliae ex Catechismo Romano, in Decalogum, et in orationem dominicam (Venice: eredi Geronimo Scoto, 1575).

Tutte le prediche et homelie del reverend. Padre Franceschino Visdomini da Ferrara, dell'Ordine Minore Conven. lequali prima, & dopo la sua morte si sono potute havere, 2 Vols. (Venice: Giordano Ziletti, 1575). In any case the first part is accessible via the University Library of Turin and via Google Books.

F. Francischini Vicedomini Ferrariensis Conventualis Minoritae, insignisque hac nostra tempestate divini verbi praeconis, In Sacrosancta (quae vocantur) de Adventu, & de Quadragesima, Evangelia, Nec non, & in Catechismum Romanum, Homiliae. Nunc recens emendatiores in lucem editae (Venice: Apud Haeredem Hieronymi Scoti, 1576/Venice: Apud Haeredem Hieronymi Scoti, 1591). The 1576 edition is in any case accessible via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek and via Google Books. The 1591 edition is accessible via the Österreichische Nationalbibliothek Vienna, the Biblioteca Nazionale Vitt. Emanuele in Rome, and via Google Books (search under the title In sacrosancta (quae vocantur) de adventu et de quadragesima evangelia homiliae). A facscimile edition of this collection appeared with Fb&c Limited in 2018.

Homelie del R. padre F. Franceschino Visdomini da Ferrara, Reggente nello Studio de'Frati Minori. Nelle quali vi sono molti vtili, e necessari essempi, e documenti, tratti dalle principali auttorità della sacra Biblia, & de sacri Euangeli. Predicate in Roma, in Vinegia, in Genova, in Bologna, in Brescia, & nel Sacrosanto Concilio di Trento). Di nuovo ristampate, ripurgate (...) (Venice: Nicolò Moretti, 1585). Accessible via the Biblioteca Complutense in Madrid, via the Bibliothèque Municipale de Lyon (check Numelyo), via the Biblioteca Alessandrina in Rome, and via Google Books. This is not the first edition (see also under Le dieci homelie dello Spirito Santo, which seemingly contains a number of the same sermons).

literature

Giovanni Franchini, Bibliosofia e memorie letterarie di scrittori Francescani conventuali Ch'hanno scritto dopo 'Anno 1585 (Modena: Eredi Soliani Stampatori, 1693), 252-262 (which also includes materials of Francesco Visdomini's correspondence and also mentions some additional works, the existence of which we have not yet been able to confirm); Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 354-355; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 289-290; Historia almi Ferrariæ gymnasii in duas partes divisa II, 160-161; G. Parisciani, 'Franceschino Visdomini da Ferrara, OFMConv (1514-1573) e una sua predica De Immaculata Conceptione', Miscellanea Franciscana 80 (1908), 425-458.

 

 

 

 

Franciscus Vidal de Noya (Francisco Vidal de Noya, fl. second half 15th cent.)

OFM. Spanish (Catalonian) friar and member of the Aragon province. According to order chronicles he was a Doctor Parisiensis. Likewise, older catalogues mention that he was a teacher of Don Fernando el Católico and a translator of Salustius, yet there might be a confusion with the Syracuse Archdeacon Francisco Vidal de Naya (who also was apostolic pronotary and nominated for the position of prior of Pilar de Zaragoza in 1477 by Pope Sixtus IV, and later for the position of Bishop of Cefalù in 1484 by Innocent VIII).

works

Postillae ad Scoti Marianis Doctoris libri: MS. Check!

Salustio traducido por el Maestro Francisco Vidal y Noya en estilo asaz alto y muy elegante: MS Biblioteca del Duque de Villahermosa [Check!]. This work was issued as Salustio traducido por el Maestro Francisco Vidal y Noya en estilo asaz alto y muy elegante (Burgos: Juan de Burgos, 1500/Logroño: Miguel de Eguía, 1529/Amberes, 1554). This work was probably the work of the Syracuse Archdeacon Francisco Vidal de Naya.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 446; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 290 & (ed. 1908), 307f; Félix de Latassa y Ortín, Bibliotecas antigua y nueva de escritores aragoneses III, 353f; Biografia eclesiastica completa XXX, 233f; Gonzalo Díaz Díaz, Hombres y documentos de la filosofía española VII, 841.

 

 

 

 

Franciscus Vidal Peinado (Francisco Vidal Peinado, fl. first half 18th cent.)

OFM. Spanish friar from Santiago de Compostela. Born around 1680 and probably took the habit in his home town, On 27 October 1707, when he was an ordained Franciscan priest, he was made a fellow of the Colegio de Pasantes de Alba de Tormes in Salamanca. Subsequently, he reached the doctorate and held university teaching positions in Guatemala (such as the university of Guatemala city). He reached the status of lector jubilatus and in 1735 became custos in the Nombre de Jesus province. He was a theologian and exegete who the Scotist teachings of Bartolomeo Mastri.

works

Mastrius abreviatus, sive Bartolomaei Mastrii Philosophia in compendium redacta: MS Guatemala City, Conv. San Francisco. Check!

Scotistica Theologia: MS Guatemala City, Conv. San Francisco. Check!

literature

J.M. Beristain de Souza, Biblioteca Hispano-Americana Septentrional V, 145; F. Lanza Álvarez, Dos mil hombres gallegos (Buenos Aires: Ediciones Galicia, 1953), 314; Gonzalo Díaz Díaz, Hombres y documentos de la filosofía española VII (1980), 841f (with additional bibliographical info.).

 

 

 

 

Franciscus Vita Polyntius (Francesco Vita Polyntio da Patti/Francesco Vita Polintio, fl. 16th cent.)

OFMConv. Sicilian friar from Patti or Palermo. Was present at the Council of Trent in the delegation of Pietro Tagliavia d’Aragonia, Archbishop of Palermo. Francesco was a Scotist theologian.

works

De justificatione liber unus, de confessionis vetustate codicillum, et de Eucharistica veritate contra haereticos et haereses hujos temporis (Venice: Ad Signum Spei, 1548).

literature

Wadding, Scriptores, 139; Antonio Mongitore, Bibliotheca Sicula, siue De scriptoribus Siculis I (Palermo, 1708), 244; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 446; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 290; Santi Correnti, La Sicilia del Cinquecento: il nazionalismo isolano, Storia e documenti, 35 (Milan: Mursia, 1981), 163.

 

 

 

 

Franciscus Wervensis (Frans vanden Werve)

OFM. Belgian friar.

works

Emblemata

literature

A. Fich, `Pater Frans vanden Werve. Auteur van een emblematabundel?', Franciscana 42,2 (1987), 153-164.

 

 

 

 

Franciscus Willer (Franciscus Wiler/Franz Weyler, fl. c. 1500)

OMObs. German or Swiss friar active in Basel and Freiburg region. Student of Stefan Brulefer and lector of theology at the Franciscan studium of Basel. Also active as a preacher in Tübingen. Friend of the printer Johan Amerbach.

works

Lignum Pomiferum Beatae Mariae Virginis (dedicated 1494 to Trithemius): MS Luxembourg Bibl. 236. Check!. The Lignum Pomiferum Beatae Virginus (and related works) is in any case also present in MS Universitätsbibliothek Freiburg 154 ff. 1r-54v, and can be accessed in digital format at http://dl.ub.uni-freiburg.de/diglit/hs154/0005?sid=a5ab70142c6f3bee204258cd4d3debd0 [Checked 8 September, 2016].

Cursus septem gaudiorum beatae Mariae virginis.: MS Universitätsbibliothek Freiburg 154 ff. 54v-57ra. It can be accessed in digital format at http://dl.ub.uni-freiburg.de/diglit/hs154/0005?sid=a5ab70142c6f3bee204258cd4d3debd0 [Checked 8 September, 2016].

Laudismus beatae Mariae virginis: MS Universitätsbibliothek Freiburg 154 ff. 57rb-57vb. It can be accessed in digital format at http://dl.ub.uni-freiburg.de/diglit/hs154/0005?sid=a5ab70142c6f3bee204258cd4d3debd0 [Checked 8 September, 2016].

Poemata Religiosa: MS Luxembourg Bibl. 236. Check!

De Immaculata Conceptione (1490): MS Luxembourg Bibl. 236. Check!

Directorium Confessorum (1490): MS Luxembourg Bibl. 236. Check!

Cosmographia (1500): MS Luxembourg Bibl. 236. Check!

Repertorium Epistolarum D. Hieronymi. ?

De Vitiis & Virtutibus. ?

De Passione Domini. ?

Epistolae ad diversos. ?

Tractatus: Basel, Universitätsbibl. MS G I 125 no. 1 [check!]

Compendium sacrae Theologiae pauperis seu Alphabetum pauperum D . Bonaventurae (Basel: Jacobus de Pfortzen [Pfortzheim], 1501). [an edition of the 'Bonaventurean' handbook of Johannes Rigaldus [Jean Rigaud]?]

(as editor): Ratperti Paschasii Abbatis Corbejensis Ord. S. Benedicti Commentaris in Lamentationes Hieremiae Prophetae (Basel: Jacob Pforthem, 1502).

literature

Wadding, Scriptores 95; Fortunatus Hueber, Dreyfache Cronickh von dem dreyfachen Orden dess grossen H. Seraphnischen Ordens-Stiffters Francisci, 447; Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 447; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 291 & (ed. 1908) I, 308.

 

 

 

 

Franciscus Xaverius de Sancta Theresia (Francisco Xavier de Santa Theresa, 1686-ca. 1758)

OFMDisc. Portuguese or Brazilian friar. Born in Cidade da Bahia in Portuguese America (Brazil) on 12 March 1686. He studied Latin in the Jesuit seminary of Villa da Cachoeyra. He then took the Franciscan habit in the Sergipe do Conde friary (the Discalceate of San Antonio da Bahia) on 3 July 1702, making his solemn profession the next year. He pursued the liberal arts in the Olinda friary and later in the custody of Madeira. After his ordination in Lisbon, he became lector of theology in the Madeira custody. Following a stint as lector, he went as member of a delegation of the governor of Madeira (Pedro da Cunha) back to Lisbon and then with Jacinto Borges de Castro to London (1714) and the Southern Low Countries. Back in Lisbon, he joined Captain/Admiral Lopo Furtado de Mendoça on the Armada on the expediton to liberate Corfu from the Turks, and during this naval campaign he was severely wounded and lost his left leg. Back in Portugal, he became a member of the Portuguese Observant province (April 1719). He obtained various important responsibilities, including that of general penitentiary for the Franciscan order and visitator-examiner of the three military orders. He also was elected a member of the Academia Real da Historia Portugueza. Well-versed in Latin, French, English and Italian, and recognized as an accomplished preacher and poet.

works

Flosculus Epigrammaticus: MS Olinda, Convento de Santo Antonio, ? Check.

Poema ao Espirito Santo: MS Olinda, Convento de Santo Antonio, ? Check.

Tragicomedia ao martyrio de Santa Felicidade, e seus Filhos: MS Olinda, Convento de Santo Antonio, ? Check.

Oratio Panegyrica de Exaltatione Sanctissimi Domini Nostri Benedicti XIII. Pontificis Maximi habita in Regio D. Francisci Olyssiponensi Caenobio Tertio Nonas Octobris MDCCXXIV (Lisbon: Pascual da Sylva, 1725).

Augurium ex felicissimo conjugio Serenissimi Brasiliae Principis (Lisbon: Officina da Musica, 1728).

Sonetos, e Epigramas com huma Elegia à Memoria do Duque do Cadaval D. Nuno Alvares Pereira de Mello, included in: Ultimas acções do Duque D. Nuno Alvares Pereira de Melo desde 11 de Setembro de 1725, atè 29 de Janeiro de 1727, em que faleceu: relação do seu enterro, e das exequias, que se lhe fizerão em Lisboa, e nas terras, de que era donatario / Duque Dom Jayme (Lisbon: Officina da Musica, 1730), 171, 172, 176.

Sermaõ da Soledade de Maria Santissima na Igreja do Hospital Real de Lisboa no anno de 1729 (Lisbon: Mauricio Vicente de Almeyda, 1733).

Epigramas Latinos, e hum Soneto Portuguez em louvor do Padre D. Rafael Bluteau Clerigo Regular, included in: Obsequio funebre, pela Academia dos Aplicados (Lisbon: Jozeph Antonio da Sylva 1734).

Sermaõ Panegyrico em a nova Festa do Patrocinio do illustre, e glorioso Patriarcha S. Joseph celebrada na Igreja de S. Jozeph de Ribamar em 17. de Junho de 1735 (Lisbon: Jozeph Antonio da Sylva, 1735).

Extremus honor Illustrissimo, Religiosissimo, ac Sapientissimo D. D. Emmanueli Caetano à Souza amplissimae dignitatis viro persolutus (Lisbon: Mauricio Vicente de Almeyda, 1735).

Plausus in Natali die Augustissimae Beriae Principis Olyssipone feliciter natae XVI. Kalend. Januarii MDCCXXXIV (Lisbon: Mauricio Vicente de Almeyda, 1735).

Postremus honor Serenissimo Principi D. D. Carolo Portugaliae Infanti (Lisbon: Mauricio Vicente de Almeyda, 1736).

Practica com que congratulou a Academia Real de estar eleito seu Collega recitada no Paço a 5. de Setembro de 1735 (Lisbon: Jozeph Antonio da Sylva, 1736).

Tres Epigramas, e hum Soneto em aplauzo do Excellentissimo, e Reverendissimo Bispo do Porto D. Fr. Jozeph Maria da Fonceca, e Evora chegando de Roma a Lisboa. Sahiraõ com outros Versos a este assumpto (Lisbon: Officina Real Sylviana, 1742).

Oraçaõ Funebre nas solemnes Exequias do Augustissimo Cezar Carlos VI. celebradas pela Naçaõ Germanica no Real Convento de S. Vicente de fora em 9. De Março de 1741 (Lisbon: Officina Real Sylviana, 1742).

Elogio funebre recitado nas exequias (...) D. Antonio, Infante de Portugal celebradas no 28 de Novembro do anno 1757 (Lisbon: Na officina da Manoel Coelho Amado, 1757). Accessible via the digital collections of the Universidad de Navarra [http://dadun.unav.edu/handle/10171/30759 ]

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 448; Revista Trimensal de Historia e Geographia ou Jornal do Instituto Histórico e Geográfico Brasileiro 5:2 (1863), 80-82.

 

 

 

 

Franciscus Xaverius Faber (fl. 1700)

OFMRef. German friar from the Bavaria province. Lector of theology.

works

Compendium theologicum de casibus reservatis in genere et in specie. De censuris reservatis in & extra Bullam Coenae Domini pro omnibus confessariis tam regularibus, quam saecularibus juxta Decreta, etiam novissima Summorum Pontificum secure congestum. Pluribus itidem dioecesibus quoad casus communiter reservatos episcopales specialiter accommodatum (Ingolstadt: sumptibus Joannis Andreae, 1702). Accessible via the Österreichische Nationalbibliothek in Vienna and via Google Books.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 447.

 

 

 

 

Franciscus Xaverius Maria de Neapoli (Francesco Saverio Maria da Napoli, fl. 18th cent.)

OFMCap. Italian friar and member of the Naples province. Provincial minister between 1753 and 1755.

works

Vita del venerabile servo di Dio FR. Girolamo da Corlione religioso laico cappuccino consecrata al merito singolare dell'Eccellentissimo Signore D. Luigi Ruggieri Primo de' Ventimiglia de' Normanni, svevi, aragonesi; Conte Ventimiglia (...) (Naples: Stamperia di Giuseppe Raimondi, 1755). Apparently, this is the second edition. Looking at the dedicatory epistle at the beginning of the work, it was finished late November 1735, and possibly a first edition was issued around that time.

literature

Apolinaro da Valencia, Bibliotheca Fratrum Minorum Capuccinorum Provinciae Neapolitanae (Naples, 1886), 149.

 

 

 

 

Franciscus Zazer (Francisco Zazer, fl. early 17th cent.)

OFMCap. Spanish friar from Madrid. Theologian and consultant for the Inquisition, as well as confessor of King Philip IV of Spain.

works

Concio de Ascensione Domini (Orihuela: Vicente Francisco, 1632).

literature

Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 293.

 

 

 

 

Franciscus Zenus (Francesco Zeno, d. 1512)

OMObs. Italian friar from the Milan province. Apostolic preacher and Vicar general for the Cismontan Observants (elected in 1504 and again in 1509). Apostolic Nuntius for Pope Julius II and papal commissary in the Kingdom of Naples. He died in 1512 and was buried in the Santa Maria Nuova friary in Naples.

works

As approbator: Approved the publication of Thesaurus Theologicus ex 4. libris Sententiarum a Fr. Joanne Picardo Minorita ? Check!

Editorial involvement: Comformitates S. Francisci ad Christum a Bartholomaeo Pisano (Milan: 1510). Check!

Super Quartum Sententiarum ? Uncertain ascription.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 452; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 293; Bernardo da Decimio, Secoli serafici ovvero compendio cronologico della storia francescana (Florence: Pietro Gaetano Viviani, 1757), 128, 135.

 

 

 

 

Franciscus Zichenius (Frans van Zichem, d. ca. 1559)

OFM. Belgian (Flemish) Observant friar, probably born in Zichem (near Diest) in Brabant. Entered the Observants in the Germania Inferior province. After his training and after he was ordained priest, he became active as a preacher. In 1550, he was vicar of the Antwerp friary. Quite possibly, he was guardian of that same friary somewhat later. Certainly guardian of the Maastricht and Mechelen (Malines) friaries in the 1550s. In 1559, shortly before his death, he was, as he said himself: ‘Dominus Franciscus Zichenius, Ducis Georgii Archiepiscopi Bremensis Theologus.’ At that time he was, in fact, a canon with a special consignment for educational and preaching purposes in the service of the Archbishop of Bremen. It might suggest that Frans van Zichem by then had left the Franciscan order, and had become a secular priest (this, at least, is the opinion of Benjamin De Troeyer). Frans van Zichem produced five spiritual works, all of which were published between 1550 and 1559.

works

Pia meditatio quaedam in orationem dominicam (Antwerp: Joannes Loëus, 1550) [A rather popular exposition of the Pater Noster,dedicated to Erasmus Schets van Grobbendonk]

Laconica exhortatio ad mortem omnibus communem prospiciendam et rerum mundanarum gloriam contemnendam (Maastricht: Jacobus Bathenius, 1554) [hortatory meditational treatise, urging its readers not to concentrate on worldy matters but to consider one’s life in the context of death that takes all] The work present in the library of the Universidad Complutense in Madrid and is accessible in digital format at https://catalog.hathitrust.org/Record/009304028 [checked 8 Sept. 2016], and via Google Books.

Septem verborum, que Christus ex cruce protulit, brevis et pia explicatio pro concione habita (Antwerp: Joannes Bellerus, 1556) [Considered to be Franciscus Zichenius’ principal work. This work, which contains a dedicatory letter to the Franciscan friar Bernardus de Fresneda (confessor of the Spanish King Philip II), amounts to a meditation on the seven words of Christ on the cross] Acessible via Google Books and via the Staats - und Stadtbibliothek Augsburg.

Concio de eleemosynae efficacia et utilitate (Antwerp, 1556)

Enarratio in psalmum XL. This exposition of the first verses of Psalm 40 (Beatus qui intelligit super egenum) was published together with the Septem verborum, que Christus ex cruce protulit, brevis et pia explicatio pro concione habita

Orationis Hieremiae D. Francisci Zichenii, qua calamitatem nostrae tempestatis deplorat, enarratio simplici dictione plebeioque sermone (Cologne: Joannes Birckmann, 1559). It is a lamentation of the present state of mankind, framed on the Lamentations of Jeremiah. The work was dedicated to Johannes Gebhart, Archbishop of Cologne, and the title page indicates that, by then, he had left the Franciscan order and had become theologus in the service of the Archbishop of Bremen. The work is present in the British Library and accessible via Google Books.

literature

Juan de S. Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I (Madrid, 1732), 452; Wadding, Scriptores 97; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 293 & (ed. 1908) I, 311; Hurter, Nomenclator II, 1498; Biographie Nationale de Belgique VII (1883), 261-262 & XXII (1914-1920), 380-381; S. Dirks, Histoire littéraire et bibliographique des Frères Mineurs en Belgique (Antwerp, 1885), 84-85; W. Schmitz, Het aandeel der minderbroeders, 104; E. Heynen, ‘Maastrichtse Drukken (1552-1816)’, Publications de la Société Hist. et Archéol. dans le Limbourg 83 (1947), 9; Benjamin De Troeyer, ‘Fr. Zichenius’, Franciscana 19 (1964), 28-31; Benjamin De Troeyer, Bio-Bibliographia franciscana neerlandica saeculi XVI (Nieuwkoop, 1969-1970) I, 204-206 & II, no. 739-742; Heinz-Meinolf Stamm, ‘Zichenius (François van Zichem)’, Dict. de Spir. XVI (1994), 1640-41.

 

 

 

 

Franciszek Lekszycki (d. 1668)

OFM. Polish friar and painter. Probably born in an aristocratic family from Cracow around 1600. Became a rather successful painter after his entry into the Franciscan order, and in particular from the late 1640s onwards. His work seemingly was inspired by Hercules Segers, Anthony van Dijk and Peter Paul Rubens. Many of his surviving paintings can be found in Franciscan friaries and convents in Poland and in local musea.

works

Paintings by Franciszek Lekszycki

literature

Gene Harubin Zygmont, The influence of Peter Paul Rubens on the seventeenth century Polish artist Franciszek Lekszycki (California State University, 1981); Maria Delaperrière, Le Baroque en Pologne et en Europe (Publications Langues'O, 1990), 196, 380; J. Dzik, Fr. Lekszycki malarz religijny baroku (Cracow: Wydawnictwo Bernardynów "Calvarianum", 1998); Aleksandra Koutny-Jones, Visual Cultures of Death in Central Europe: Contemplation and Commemoration in Early Modern Poland-Lithuania (Leiden-Boston: Brill, 2015), passim.

 

 

 

 

Fransciszek Rychlowski (1611-1673)

OFMRef. Polish friar. Preacher

works

Sermo Invenerunt eum in medio doctorum, edited in the volume Pietas et Studium. Rocznik Wyzszego Seminarium Duchownego Prowincji Matki Bozej Anielskiej Zakonu Braci Mniejszych w Krakowie (Cracow: STYL, 2009).

literature

Kazimierz Panus, “Invenerunt eum in medio doctorum’. Franciszka Rychlowskiego OFMRef ‘Na pierwsa niedziele po Trzech Krolach kazanie pierwsze”, Pietas et Studium 2 (2009), 529-544 [concerning the sermon in dominica prima post Epiphaniam, ‘Invenerunt eum in medio doctorum’].

 

 

 

 

Fredericus de Brunswick (Friedrich von Braunschweig, late 14th cent.)

OM. German Franciscan friar in lower Saxony and the Rhineland. Eschatological writer. In 1392 he was persecuted in Speyer for his eschatological utterances and writings, which apparently were along the lines of those of Jean de Rocquetaillade's Vademecum in tribulatione, and foresaw the appearance of a reparator orbis after the arrival of Antichrist.

works

Eschatological writings. Probably none of his works have survived.

literature

Otto von Heinemann, `Ueber die deutsche Chronik des D. Engelhus', Neues Archiv der Gesellschaft für ältere deutsche Geschichtskunde, 13 (1887/8), 179; Alexander Patschovsky, `Chiliasmus und Reformation im ausgehenden Mittelalter', in: Ideologie und Herrschaft im Mittelalter, ed. Max Kerner (Darmstadt, 1982); Idem, `Eresie escatologiche tardomedievali nel regno teutonico', in: L'attesa della fine dei tempi nel medioevo, ed. Ovidio Capitani & ; Die Rektorbücher der Universität Heidelberg, I: 1386-1410, ed. Jürgen Miethke (Heidelberg, 1986), 29f [information on Friedrich's conviction in a rector book from the University of Heidelberg concerning the year 1392]; Norbert Martin, `Friedrich von Braunschweig OFM (?), Häretiker († nach 1392)', Lexikon des Mittelalters IV (1989), 966; R.E. Lerner, `The medieval return to the thousand-year sabbath', in: The Apocalypse in the Middle Ages, ed. R.K. Emmerson & B. McGinn (Ithaca-London, 1992), 69, 70, & n. 71.

 

 

 

 

Fredericus de Erlenbach (Friedrich von Erlenbach/Erlenbacensis, d. ca. 1496)

OM. German friar. Professor at Leipzig and guardian at Chemnitz in 1496.

works

Sermones de tempore: MS ?

Sermones de Sanctis: MS ?

Quadragesimale: MS ?

Sermones super Salve regina: MS ?

literature

Fabricius, II, 209; Zawart, 331

 

 

 

 

Fredericus (Federicus) de Pernstein (Fridericus Theutonicus/Friedrich von Pernstein, d. 1341)

OM. German friar and bishop of Riga.

works

De Paupertate Christi et apostolorum (Resumptio): Vatican City, Vat.Lat. 3740 (14th cent.), ff. 81vb-82ra

literature

Tommaso Valenti, 'Gli inventari di Fr. Federico de Pernstein O.F.M. arcivescovo di Riga (1304-1341). Con 6 documenti dell'Archivo vaticano', Miscellanea Francescana di storia, di lettere, di arti 33 (1933), 46-66; Manfred hellmann, 'Friedrich von Pernstein, Erzbischof von Riga († 1341)', Lexikon des Mittelalters IV (1989), 965-966; J. Etzkorn, Iter Vaticanum Franciscanum (Leiden: Brill, 1996), 42; Bernhart Jähnig, 'Friedrich von Pernstein (OFM) (um 1270-1341). 1304-1341 Erzbischof von Riga', in: Die Bischöfe des Heiligen Römischen Reiches 1198 bis 1448. Ein biographisches Lexikon, ed. Clemens Brodkorb & Erwin Gatz (Berlin, 2001) I, 651-652; Zdenka Hledikova, 'Z domácnosti Friedricha z Pernstejna [on the episcopal household Friedrich von Pernstein?]', in: Pocta Janu Janákovi: predsedovi Matice moravské, profesoru Masarykovy univerzity venují k sedmdesátinám jeho prátelé a záci, ed. Bronislav Chocholác (Brno, 2002), 391-403; Volker Honemann, ‘Facetten der Literatur- und Geistesgeschichte Rigas im Mittelalter’, in: Vom vielfachen Schriftsinn im Mittelalter. Festschrift für Dietrich Schmidtke, ed. Freimut Löser & Ralf G. Päsler (Hamburg: Meinert Verlag, 2005), 183-204.

 

 

 

 

Fredericus de Regensburg

OM. German friar.

works

Theological work: MS Fribourg Cordeliers 26 [Check https://www.e-codices.unifr.ch/en/searchresult/list/one/fcc/0026 ]

literature

W. J. Courtenay, `Friedrich von Regensburg and Fribourg Cordeliers 26', in: O. Pluta (ed.), Die Philosophie im 14. und 15. Jahrhundert (Amsterdam, 1995), 603-613.

 

 

 

 

Fredericus de Saarburgo (Friedrich von Sarburk, fl. 14th cent.)

OM. German friar from Lotharingen (?) or Saarland. compiled a German verse treatise on the Antichrist, partly based on (an annotated version of) theLibellus de Ortu et Tempore Antichristiof Adso, as well as on utterings concerning the Antichrist in the Compendium Theologicae Veritatis of Hugo Ripelin of Strasbourg (OP). The 1964 editor of the text apparently is somewhat disappointed by Frederick’s ‘lack of apocalyptical imagination’ and his limited theological background (see Der Endkrist, 12). In its contents, Der Endkristis rather conventional and does not show any sign of Joachimism or comparable chiliast engagement. An interesting feature, however, is Frederick’s dramatization of events by inserting dialogues and speeches of the main protagonists (Antichrist, Elias, Enoch, the voice from Heaven etc). The 1964 editor remarks in this context: ‘Für die im ganzen gut gelungene Dialogisierung des Stoffes mag der Einfluss von Mysterienspielen verantwortlich gemacht werden, vielleicht sogar von Antichristspielen, die man für jene Zeit wohl volkssprachlich voraussetzen darf. Man könnte sich vorstellen, das unser stück mit verteilten Rollen gelesen wurde, ein erbaulich-belehrendes Gesellschaftsspiel.’ (Der Endkrist, 16-17).

works

Der Endkrist: MS Vienna, Österr. Nationalbibl. 2885 ff. 164ra-174ra (the manuscript, which for the most part contains more frivolous materials, was written between 22 April and 4 July 1393 by Johannes Götschl). See also the following editions: Der Endkrist des Friedrich von Saarburg und die anderen Inedita des Cod. Vind. 2886, ed. U. Schwab, Istituto Universitario Orientale di Napoli, Quaderni della sezione Germanica degli Annali I (Naples, 1964); 'Die Antichrist-Rede Friedrichs von Saarburg', ed. Walter Röll, Zeitschrift für deutsches Altertum und Deutsche Literatur, 96 (1967), 278-320.

literature

Richard Schwab, 'Bruder Friedrich von Saarburg und sein Endkrist', Heimatbuch des Kreises Saarburg 10 (1965), 27-29; Walter Röll, 'Friedrich von Saarburg', Die deutsche Literatur des Mittelalters. Verfasserlexikon II (1980), 959.

 

 

 

 

Fredericus Mykonius (Mecum, fl. first half 16th cent.)

Friar from the Saxony province who joined the Lutheran camp. He had entered the Franciscan order in 1510 in Annaberg, and soon after transferred to Weimar. There he became a partisan of Luther, as a result of which he was put in prison by his order back in Annaberg. he was able to flee in 1524, and traveled to Zwickau, where he became a vicar and preacher at the St. John Hospital en preached together with the former Francican Johannes Voit in the Marienkirche. From Zwickau he wrote a 'Predigtflugschrift', addressed at the inhabitants of Annabarg, urging them to stick to the new faith. He followed this up with other pamphlets, for instance one written during a sejourn in Paderborn.

literature

P. Drews, 'Der Bericht des Mykonius über die Visitation des Amts Tenneberg im März 1526', Archiv für Reformationsgeschichte 3 (1906), 1-17; Friedrich Mykonius 1490-1546: Lebensbild und neue Funde zum Briefwechsel des Reformators, mit einer textgeschichtl. Einleitung und einem Korrespondentenverzeichnis der gesamten Erstausgaben, ed. Heinrich Ulbrich (Tübingen, 1962); Ralph Nickel, 'Die Minderbrüder in Paderborn', in: Franziskanisches Leben (...), ed. D. Berg (1994), 229-253 (236); Chang Soo Park, Luther und die Franziskaner (Hamburg, 1996), >>; Bernd Moeller & Karl Stackmann, Städtische Predigt in der Frühzeit der Reformation. Eine Untersuchung deutscher Flugschriften der Jahre 1522 bis 1529, Abhandlungen der Akademie der Wissenschaften in Göttingen. Philosophisch-Historische Klasse, 3. Folge 220 (Göttingen, 1996), 109f; Joannes Schlageter, Die sächsischen Franziskaner und ihre theologische Auseinandersetzung mit der frühen deutschen Reformation, Franziskanische Forschungen, 52 (Münster: Achendorff, 2012), 138-149 & passim. Review in Wissenschaft & Weisheit 76 (2013), 314-316.

 

 

 

 

Fredericus Stumelius (Friedrich Stuemel, fl. later seventeenth cent.)

OFMRec. German recollect friar from the Thuringen (St. Elisabeth) province. Scotist theogian, whose Unilabius pays a lot of attention to the history and significance of the formal distinction. In the process, he follows the treatment of the formal distinction through the centuries. His work seems to have been influenced by the theological stance of Willem Herinx, John Punch, and Willem van Sichem.

works

Unilabium orbis subtiliter literati de distinctionibus a vocibus et novis loquendi modis in schola Scoti hactenus in usitatis, expurgatum (Fulda, 1670-80). A Manuscript copy of the work is apparently present in Paris, BN 52743 [? Check]

Primum et perenne mobile theologicum in 2 tomos distributum, in quibus de simplicitate Dei et scotica distinctione agendi lucide ostendit, Subtilis doctrinam tutam esse, oecumenicis et provincialibus conciliis scriptoribusque consonam(Cologne, 1680).

Controversiarum inter cathedras Divi Thomae et Scoti (Cologne, 1680).

Theologia sacramentalis in formam thesium ad mentem Subtilis Doctoris. ?

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 452.

 

 

 

 

Fremin Capitis (Ferminus Capitis/Firminus/Firmanus, fl. 16th cent.)

OFM. French Franciscan friar, doctor in theology and preacher, notably in Metz and Verdun. Known for his anti-huguenot preaching in Lorrain in and around 1560. Author of several works (homiletic and apologetical).

works

Briefve apologie contre Calvin et ses complices: Touchant l'administration des sacremens, et la maniere de faire les prieres en l’Eglise, et que les traductions de Marot et Beze ne doivent estre appellées Psalmes de David (Reims: chez Jean de Foigny imprimeur de monseigneur le Cardinal de Lorraine, 1563/Paris: Thomas Brumen, 1563). The 1563 Paris edition is accessible via the Österreichische Nationalbibliothek and via Google Books (creative search, does not always show up).

Antidote à la response qu’a fait Jean Taffin calviniste contre l’Apologie de frère Fremin Capitis (Verdun: N. Bacquenois, 1564). Accessible accessible via the Österreichische Nationalbibliothek and via Google Books.

Triomphe de la sainte messe (Verdun, 1566 & 1567).

Expositio in Genesim ab Adami noxa, ad natum Isaac vsque aliquot homiliis partita, ac concionibus tempoee Adventus Salvatoris accommoda. In calce libri habetur de immaculata Conceptione Sacratissimae Virginis brevis concio (...) (1567/Paris: apud Nicolaum Chesneau, 1570) The 1570 edition is available via Google Books, the Österreichische Nationalbibliothek in Vienna, and the Biblioteca Alessandrina in Rome. Check also the Post-Reformation Digital Library [ww.prdl.org/author_view.php?a_id=1880 ]. In fact an Advent sermon collection structured around the Book of Genesis, to draw out/exploit alleged christological elements.

Saint Iean Damascene, Apologie contre Leon Isaure Empereur de Constantinople, & ses complices adversaires des Images sacrees de l'Eglise, trans. Fremin Capitis (Verdun, 1573).

Expositio in Exodum a principio ad primogenitor. Aegipti necem usque aliquot Homiliis partita concionibus tempore Adventus Salvatoris accommoda (Paris: Apud Nicolaum Chesneau, 1579) Available via the Biblioteca Alessandrina, the webportal of the Bayerische Staatsbibliothek, and via Google Books. In fact an Advent sermon collection structured around the book of Exodus.

Catéchisme, ou Instructions des premiers fondemens de la Religion chrestienne (...) rédigé en LIII homilies (...) tiré en partie du latin de M. Euesque de Mesburg, enrichy et faict françois par F. Fremin Capitis. Plus aultres XVII homilies (...) par Estienne Paris (...) et aultres traictez mentionnez en ladicte page (Paris: Chez Nicolas Chesneau, 1575). Available via the Bibliothèque Municipale de Lyon and via Google Books.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 350, 387; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 294; F.T. Feret, La Faculté de théologie de Paris et ses docteurs les plus célèbres by Pierre Féret La Faculté de théologie de Paris et ses docteurs les plus célèbres: Epoque moderne, 7 Vols. (Paris: A. Picard, 1900-1910) II, 228-230 [See for the work also Idem: La Faculté de théologie de Paris et ses docteurs les plus célèbres: Moyen-Age, 5 Vols. (Paris: A. Picard, 1894-1897)]; H. Tribout de Morembert, La Réforme à Metz, II: Le Calvinisme (1553-1585) (Nancy, 1971, 63-64; J.K. Farge, Biographical Register of Paris Doctors of Theology: 1500-1536 (Toronto: PIMS, 1980), 357 (n. 375); D. Crouzet, Les guerriers de Dieu. La violence au temps des troubles de religion, vers 1525 - vers 1610, 2 Vols. (Seyssel: Champ Vallon, 1990) I, 301, 316; Robert Sauzet, Mendiants et réformes. Les réguliers mendiants acteurs du changement religieux dans le royaume de France (1480-1560) (Tours: Publications e l’Université de Tours, 1994), 53; Megan C. Armstrong, The Politics of Piety: Franciscan Preachers During the Wars of Religion, 1560-1600 (Rochester NY: University Rochester Press, 2004), passim.

 

 

 

 

Froinsias O Maolmhuaidh (Franciscus Molloy/Proinsias Ó Maolmhuaidh/Francis Molloy, d. 1677)

OFMRef. Irish friar from the Meath diocese. Probably an uncle of Seán Ó Dálaigh, who studied at Saint Isidore's College, Rome, and might have acted as censor librorum for Ó Maolmhuaidh's Grammatica. Froinsias Ó Maolmhuaidh himself joined the Friars Minor of Strict Riformati Observance at the Irish College in Rome on 2 August 1632. After the completion of his education, he was in 1642 appointed lector in philosophy at Klosterneuberg (Vienna), when he would have been ca. thirty-six years old. In this period he issued his main theogical work, the so-called Disputatio theologica de incarnatione verbi ad mentem Joannis Duns Scoti (1645), which might have been a reworking of his doctoral thesis. During a trip to Italy, in Spring 1647, he was asked to become a lector of philosophy at the St. Isidore in Rome. Five years later, in 1652, he was a theology lector there, a position he kept until 1677, possibly with an intermittent strint as the college's president in and afer 1671. During his teaching career in Rome, Froinsias issued in 1658 his Iubilatio genethliaca in honorem Prosperi Baltharasaris Philippi Hispaniarum principis (1658). This was followed in 1666 by his Philosophia (...) tomus primus dialectiae breviarum complectens (1666). Althoigh additional volumes were envisaged, they never seem to have been published. He did produce an influental Lochrann na gCreidmheach/ Lucerna fidelium, seu Fasciclus decerptus ab authoribus magis versatis qui tractarunt de doctrina Christiana (1676). He had embarked on this work as early as 1670, at the request of his friend Cardinal Baldeschi, secretary of Congregatio de Propaganda Fide. He also issued in 1677 a Grammatica Latino-Hibernica nunc compendiata, which is generally considered to be the first printed grammar of the Irish language. While lecturing in Rome, Froinsias undertook initiatives on behalf of the Irish Franciscans, and in May 1670 he was appointed procurator for the Irish Franciscan province at the Roman curia. A year later, his name circulated as potential bishop of Kildare in Ireland, yet opposition by Oliver Plunkett, archbishop of Armagh, possibly put an end to that. As a result, Froinsias continued to work in Rome until 1677, when he did leave the city to travel in the Seán Ó Dálaigh via France to Ireland for missionary purposes. He apparently died on he road in the Fall of that year.

works

Disputatio theologica de incarnatione verbi ad mentem Joannis Duns Scoti (Greccio, 1645).

Iubilatio genethliaca in honorem Prosperi Baltharasaris Philippi Hispaniarum principis (Rome: Niccolò Angelo Tinassi, 1658).

Philosophia (...) tomus primus dialectiae breviarum complectens (Rome, 1666).

Lucerna fidelium, seu Fasciclus decerptus ab authoribus magis versatis qui tractarunt de doctrina Christiana/Lochrann na gCreidmheach (Rome: Congregatio de Propaganda Fide, 1676/.../Typis Sacrae Congreg. de Propaganda Fide, 1707/...). A modern edition was issued as Lucerna Fidelium, ed. P. Ó Súilleabháin (1962). The 1676 edition is accessible via the Österreichische Nationalbibliothek, Vienna, and via Google Books. This Irish Catechism, which was used for missions to Ireland, the Scottish higlands and by Irish soldiers active on the European continent, apparently remained for sale until 1910.

Grammatica Latino-Hibernica nunc compendiata (Rome: Typographia S. Cong. de propaganda fide, 1677). Accessible via the Österreichische Nationalbibliothek, Vienna, the Bibliothèque Municipale of Lyon, and via Google Books. It is divided in 25 chapters, including chapters on etymology, contractions, cryptic writings, prosody and versification. It more or less ends with a poem lamenting the neglect of Ireland's ancient language of Ireland and the need to revive it.

De prosodia hibernica (M. H. Gill & son, Limited, 1908). Part of the Grammatica Latino-Hibernica nunc compendiata?

Parrthas an Anma: MS British Library, ?. A devotional texts for personal use by our friar.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 409; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 272-273; John Thomas Gilbert, 'Molloy, Francis', in: Dictionary of National Biography, ed. Sidney Lee (London: Elder Smith & Co. (1894) XXXVIII; Bernadette Cunningham, 'Ó Maolmhuaidh, Froinsais', in: Oxford Dictionary of National Biography XLI 41 (Oxford: Norbury-Osborn), 804–805; Darren McGettigan, 'Ó Maolmhuaidh, Proinsias (Francis O'Molloy)', in: Dictionary of Irish Biography [https://dib.cambridge.org/viewReadPage.do?articleId=a5870]

 

 

 

 

Fulcherius de Zuccola (Fulcherio di Zuccola, d. 1293)

OM. Italian friar, born near Cividale del Friuli in the castle of Zuccola. Bishop of Concordia (Friuli) since 1270. Important diplomat.

literature

E. Degani, Fra Fulcherio dei signori di Zuccola, vescovo di Concordia (S. Vito al Tagliamento, 1887); P. Zovatto, ‘Fulcher de Zuccola’, DHGE XIX, 337-338.

 

 

 

 

Fulgentius Bossaert (Fulgence de Steenvoorde/Henri Bossaert, d. 1746)

OFMCap. Belgian friar. Born in Steenvoorde (Northern France/French Flanders), he studied at Douai university. After he had become a secular priest he took up a position as canon at the Cathedral of Ieper (Ypres, between 1694 and 1698). He joined the Capuchins in the province of Flanders, taking his profession on 13 November 1703. Taught philosophy and theology in the order’s schools, and fulfilled tasks as guardian of Dunkerque (1735-1736) and as provincial definitor (1730 and 1732). He died at Ieper (Ypres) on 14 August 1740 or 1746. Wrote a large multi-volume handbook of theology, which reflects his teaching and shows some probabilist tendencies. This was only published some 35 to 40 years after his death.

works

Principia Theologiae Moralis et Scholasticae, 6 Vols (Ypres: J.F. Moerman, 1780-1783). A second edition of the work, edited by W.W. Ruys, priest at Huisseling in Holland, saw the light at the printing press of J.P. Hofers& Son in Bois-le-Duc.('s Hertogenbosch) between 1815 and 1817.

literature

Catalogus Scriptorum Ordinis Minorum S. Francisci Capuccinorum, ab anno 1747 usque ad annum 1852, sive Appendix ad Bibliothecam Scriptorum Capuccinorum a P. Bernardo Bononiensi (...) (Rome: Gaetano A. Bertinelli, 1852), 23; Hildebrand van Hooglede, ‘Le Théologien Fulgence Bossaert de Steenvoorde, Capucin’, in: Idem, Miscellanea IV, 1788-1794 (reprint of: ‘Le théologien Fulgence Bossaert de Steenvoorde, capucin’, Franciscana 7 (1924), 188-194; DThCat VI, 968; LexCap (Rome, 1951), 649; DThCat VI, 968; L.Ceyssens, ‘Fulgence de Steenvoorde’, DHGE XIX, 377-378.

 

 

 

 

Fulgentius Bottens (1636-1717)

OFMRec. Belgian (Flemish) friar from Courtrai (Kortrijk). Born on 31 August 1637. Entered the order at Dunkerque, where he made his profession on 15 December 1654. Active as a confessor from 30 April 1662 onwards (confessor of the Poor Clares of Gent and Bruges). Also guardian of the Bruges convent in 1677 and lector of theology between 1662 and 1702. He was repeatedly chosen to the tasks of definitor and custos in the St. Joseph province in Flanders. Between 1689 and 1692, in between his teaching obligations, he acted as the secretary and archivist for his province. He left an astonishing number of ascetical and spiritual works.

works

Den geest des Heeren: MS Brussels, Royal Library 2457

De waerachtighe mistique theologie: MS Brussels, Royal Library 2457

Brieven/Lèttres: MS Brussels, Royal Library 2457

Triumphe van den konst-winnenden Apollo. Op-ghedraghen aan de seer edele ende eer-weerdighe mevrouwe Me Adriana Heylinck, abdisse van het vermaert klooster der Urbanisen binnen de stadt van Gent (...) (Brussels: Guilliam Scheybels, 1664). Accessible via the digital collections of the University Library of Ghent and via Google Books. This is a theatre piece.

Scintillae Seraphicae, sive exercitia ascetica quotidiana ad amoris divini perfectionem aspirantibus utilissima (Gent, 1673).

Seraphijnsche oeffeninghen seer profytigh voor alle godvruchtighe persoonen die naer de volmaecktheyt der goddelycke liefde trachten (Bruges, 1678). [eight additional editions]

Algemeynen toevlucht in allen nood den H. Antonius van Padua, voorgesteld I. in zijn loffelyk leven ende deugden. II. In de glorie zynder mirakelen. III. In zyn eere en dienst, bezonderlijk door de novene, dat is negen dyndaegsche devotie(Bruges, 1682/Bruges: Pieter vande Cappelle, 1720/1736/Bruges: Jan Baptiste Macque, 1778). The 1720 and 1778 editions are accessible via the digital collections of the University Library of Ghent and via Google Books.

Manuale Cantus Secundum Usum Fratrum Minorum Recollectorum Provinciae Comitatus Flandriae S. Joseph (Ghent: Erven Johan van Kerckhoven, 1682). Accessible via the digital collections of the University Library of Ghent and via Google Books.

Vita Trina et Una, qua uni trinoque Domino perfectissime servitur et vivitur, in omni perfectione nobis pro statu hoc possibili(Ghent: Joannes Danckaert, 1684). Accessible via the Bibliothèque Municipale de Lyon and via Google Books.

Kort begryp vanden oorspronck, voortgangck, oeffeninghen, reghels, etc. van een seer devoot broederschap eerst begonst ende wort noch onderhouden in't Clooster der Penitenten op S. Pieters neffens Ghendt (Bruges, 1685/Ghent: Livius de Clerck, 1697). The 1697 edition is accessible via Google Books.

Het Goddelyck Herte, ofte de woonstee Godts in het herte, 2 Vols. (Bruges: Pieter van Pee, 1685/Bruges: Pieter van Pee, 1688/Bruges, 1694/Ghent: Franciscus en Dominicus vander Ween, 1716). Accessible via the digital collections of the University Library of Ghent and via Google Books.

Korte ende soete inleydinghe tot ende in het goddelick ende minnelick Herte van den Heer Jesus (Bruges: Pieter van Pee, 1685). Accessible via Google Books.

Oeconomia Sacrae Sapientiae Increatae, sive Dei cum hominibus commercium mediante s. Scriptura. Opus Isagogicum, in tres Tomos divisum, omnibus ejusdem studiosis, theologis, concionatoribus ac controversistis perquam necessarium, 3 Vols. (Bruges: Petrus van Pee, 1687 - Ghent: Michael Masius, 1691). In any case the first volume is accessible via the digital collections of the Bayerische Staatsbibliothek Munich and via Google Books. The second volume is accessible via the digital collections of the University Library of Ghent.

Apologia Fratrum Minorum Recollectorum Provinciae Comitatus S. Joseph Contra Libellum Famosum Auctoris Innominati (Bruges: Petrus van Pee, 1688). Accessible via Google Books.

Chronologia Sacra ab Ipso Mundi Exordio usque ad Destructionem Jerusalemi per Titum (Ghent, 1690). An addition to the Oeconomia.

Theses Sacrae de Scripturae Sacra, eius scilicet essentia, causis [materia, forma, efficiente, & fine], proprietatibus et accidentibus. Compendiose exhibentes Oeconomiam Sacram Chronologiam Sacram & Prophanam, a mundu exordio usque ad an. Chr. 72 (Gent, 1692). Accessible via the digital collections of the University Library of Ghent and via Google Books.

Het leven van de salige Isabella, suster van den heyligen Ludivicus Coninck van Vranckryck (...) (Ghent, 1693). Accessible via the digital collections of the University Library of Ghent and via Google Books.

Corte en veel inhoudende reghelen der volmaecktheyt seer nootsaeckelyck om te weten ende te onderhouden voor alle die Godt willen aenhangen in den gheest en de waerheyt, ende met hem eenen gheest worden (Bruges: Franciscus van Heurck, 1696 [9th Ed.!]/1721). The ninth edition from 1696 is accessible via the digital collections of the University Library of Ghent and via Google Books.

Psalterium Davidicum Juxta Sensum Litteralem et (Quantum Assequi Licuit) mentem Auctoris ac Pietatem Breviter et Clare Explanatum (Bruges: Franciscus van Heurck, 1698). Accessible via Google Books.

Commentaria in Omnes Epistolas B. Pauli Apostoli (Bruges: Franciscus van Heurck, 1703). Accessible via the digital collections of the University Library of Ghent and via Google Books.

Twaalf korte maer veel in-houdende reghelen seer nootsakelijck om te weten ende te onderhouden, voor alle de gene die Godt willen aenhanghen in den geest ende waerheyt, ende met hem eenen gheest worden (Antwerp: Joannes van Soest, 1705/Antwerp: Joannes van Soest, 1706). Accessible via the digital collections of the University Library of Ghent and via Google Books.

Gheestelycken catechismus van den wegh der liefde Godts, den welcken den lichtsten, cortsten en maeckelicksten, profijtighsten, schoonsten, sekersten en noodseckelicksten is, om te commen tot de Christelycke Volmaecktheyt. Bestaende in drye daghreysen, corresponderende op de drye delen van dat eerste ende meeste ghebodt (...) (Bruges: Pieter vande Cappelle, 1708/Bruges: Pieter vande Cappelle, 1729). Accessible via the digital collections of the University Library of Ghent and via Google Books.

Magnum et universale astrolabium notam faciens, et demonstrans longitudinem locorum Terra Marique, mediantibus stellis (...) (Bruges: Petrus van de Cappelle, 1712). Accessible via the digital collections of the University Library of Ghent and via Google Books.

Judicium Pacifici Salomonis Christi Domini Nostri Super Controversiis Declaratum ab Eodem, Partibus in Contradictorio Auditis, per Finalem Sententiam(Ghent: Johan Eton, 1714 [1713?]/Ghent: Johan Eton, 1731). Accessible via Google Books. The 1731 edition is also accessible via the digital collections of the University Library of Ghent.

Den gekruysten seraphyn, dat is het derde deel van het goddelyck Herte, ofte in het herte, en syne volmaektheyt (Bruges: Pieter vande Cappelle, 1710/Ghent: Franciscus en Dominicus vander Ween, 1718). Accessible via the digital collections of the University Library of Ghent and via Google Books. It amounts to an addition to Het Goddelyck Herte ofte de woonstee Godts.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 452-453; S. Dirks, Histoire littéraire et biographique des frères mineurs de l’observance de Saint-François (Antwerp, 1885), 354-360; Biographie nationale de Belgique II, 769-770; A. Heysse, Tabulae Capitulares Almae Provinciae S. Joseph in Comitatu Flandriae Ordinis Fr. Minorum Recollectorum (1629-1796) (Bruges, 1910), 2, 5, 23, 67-71, 99, 101, 103, 121-138; Analecta Franciscana VIII (Quaracchi), 68; P. Pourrat, La spiritualité chrétienne (Paris, 1928) IV, 529, 531; M. Verjans, ‘P. Fulgentius Bottens, O.F.M. (1637-1717)’, Ons Geestelijk Erf 8 (1934), 217-218; A. Van den Wyngaert, ‘Bottens’, DHGE IX, 1423-1424; J. Goyens, 'Bottens (Fulgence)', DSpir I, 1883-1884; J.U.J. Paulissen, Het leven en de werken van Fulgentius Bottens, O.F.M. (Utrecht-Nijmegen: Dekker en Van De Vegt, 1959).

 

 

 

 

Fulgentius de Isaeo (Fulgenzio da Iseo, fl. 17th cent.)

OFMCap. Italian friar. Member of the Brescia province. Preacher and historian.

works

Storia cronologica della città di Iseo (Brescia, s.a.).

Fulgentii Aesini Martyrologium Franciscanum: MS Rome, BAV? Check Sbaralea.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 453; Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 294.

 

 

 

 

Fulgentius de Nativitate (Fulgencio de Natividad, fl. 1700)

OFMDisc. Spanish friar. Member of the S. Petrus de Alcantara province in the Kingdom of Naples. Theology lector.

works

Alphabeticum quodlibetum, seu Moralium omnium operationum compendium, juxta seriem Alphabeti, permixto competenti Indice, dispositum, ex duplici Tomo Encyclopediae Mtthaei Renzi deductum. In quo laxioribus opinionibus rejectis, probabiliores, et selectiores in unicum hoc Volumen arctantur, Simulque sub litera O. Innocentii XI. Propositiones explanantur (...) Materia tam Judicibus, quam Reis, & Testibus perutilis (Naples: Typ. Archiepisc., 1701). Accessible via the Biblioteca Nazionale Vitt. Em. III in Naples and via Google Books.

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 453.

 

 

 

 

Fulgentius Estella (Fulgenzio Stella, fl. seventeenth cent.)

OFM. Italian friar and Scotist theologian. Known for his Celebriores Thomistarum et Scotistarum theologicae controversiae.

works

Celebriores Thomistarum et Scotistarum theologicae controversiae (Milan,1651).

 

 

 

 

Fulgentius Ferot (Fulgence Ferot, fl. 18th cent.)

OFMRec. French friar.

works

Abrégé historique de la Vie des saints et saintes, bienheureux et bienheureuses, et autres îeux et célèbres personnages des trois ordres de Saint François, 3 Vols. (Paris: Jean-François Bastien, 1779-1780). At least the second and third volumes are accessible via Google Books (creative search).

 

 

 

 

Fulgentius La Mothe (d. 1674)

OFMRec. Author of meditational texts.

works

Méditations pour toute l'année divisées en trois parties (Tulle: Estienne Viallanes, 1674). Available via Google Books.

literature

DSpir IX, 165.

 

 

 

 

Fulgentius Manfredi (Fulgentio Manredi/Fulgenzio Manfredi, ca. 1563-1610)

OFMCap & OFM. Italian friar from Venice. He initially joined the Capuchins, but soon after became an Observant friar. He was very active as a preacher in the Venice region from 1594 onward. During the so-called Venetian Interdict, imposed by Pope Paul V, Fulgenzio became well-known for his anti-papal sermons and for sermons in which he attacked papal interference in the organization of religious orders in the Venetian Republic. As a result, the papal inquisition started investigations, summoning him to Rome in 1606. In reply, Fulgenzio wrote a Manifesto, underlining the evangelical nature of his homiletic teachings. The gradually diminishing support of the Venetian Republic for Fulgenzio, more or less forced him to enter in negotiations with the papal nuntius Berlingero Gessi, who convinced Fulgenzio to seek reconciliation in Rome. Leaving the Venetian Republic in 1608, Fulgenzio made his way to Rome via Rimini, Ferrara and Bologna. In Rome, Fulgenzio was more or less kept in holding in the Franciscan house of San Pietro in Montorio, while the inquisition built a case against him. he was officially arrested in February 1610 and put on trial for heresy, the possession of forbidden books, contacts with heretics, attacks on Catholic doctrine and de-legitimizing remarks on the papal office. Once judged guilty, he was declared a relapsed heretic, and sentenced to be burnt. He was burned at the stake in the Campo di Fiore, in Rome.

works

Compendio sulle vite dei dogi (Venice, 1598). Part of the biographical entries in this work can apparently be traced back to Fulgenzio Manfredi.

Degnità procuratoria di S. Marco di Venetia (Venice, 1602).

Vita di s. Pietro Orseolo, di doge e principe di Vinetia fatto monaco & eremita in Guascogna (Venice, 1606).

Apologia, overo Difensione sopra la riformatione dell'Ordine suo (s.l., s.a.).

Manifesto [di risposta] al documento della sacra Inquisizione di Roma che lo cita ad apparire davanti ad essa (Venice, 1606).

A tutti li reverendissimi Padri in Christo. La gratia dello Spirito Santo, lo Spirito di Christo, et il zelo de gli Apostoli (Venice, 1606). This work was also issued in Latin a year later. Cf. on this work also MS Biblioteca Nazionale Marciana di Venezia: Opuscoli sull'interdetto, Parigi 1607.

Lettera al Senato veneziano: MS Archivio di Stato di Venezia, Senato, Dispacci degli ambasciatori e residenti, Roma, 59, c. 410.

literature

Rev. Richard Gibbins, Were "Heretics" ever burned alive at Rome? A report of the proceedings in the Roman Inquisition against Fulgentio Manfredi (London, 1852) see also https://www.ebooksread.com/authors-eng/fulgenzio-manfredi/were-heretics-ever-burned-alive-at-rome-a-report-of-the-proceedings-in-the-ro-802/page-5-were-heretics-ever-burned-alive-at-rome-a-report-of-the-proceedings-in-the-ro-802.shtml ]; Roberto Zago, 'Manfredi, Fulgenzio', Dizionario Biografico degli Italiani 68 (2007) [https://www.treccani.it/enciclopedia/fulgenzio-manfredi_(Dizionario-Biografico)]. See also https://en.wikipedia.org/wiki/Fulgenzio_Manfredi

 

 

 

 

Fulgentius Maria Riccardi (Fulgenzio Maria Riccardi di Torino/Francesco Maria Riccardi, d. 1806)

OFM. Italian Observant friar from the San Tommaso Apostolo province. Reached the status of lector jubilatus and was also for a short time provincial minister (a charge he had to end prematurely due to ill health). He died in Turin in 1806, just around the time that the religious orders were suppressed.

works

Il maestro del cristiano che insegna la maniera di vivere cristianamente traduzione dal francese con alcune variazioni, e aggiunte del p. Fulgenzio Maria Riccardi di Torino (...), 2 Vols. (1777).

Sacerdotis alloquia ad Deum, et deiparam virginem ex patribus excerpta, ac in singulos mensis dies distributa a p. Fulgentio Maria Riccardi a Taurino (Turin: Gaetano Balbino, 1779). Accessible via the Biblioteca Nazionale of Florence and via Google Books.

La figliuolanza da' genitori cristianamente educata opera del p. Fulgenzio Maria Riccardi min. osserv. della provincia di S. Tommaso appostolo (Turin: Giammichele Briolo, 1779). Accessible via the University Library of Turin and via Google Books.

Riflessioni sulla religione del padre Fulgenzio Maria Riccardi di Torino, Minor Osservante (Turin: Giammichele Briolo, 1786). Accessible via the Biblioteca Nazionale Vittorio Emanuele in Rome and via Google Books.

Vita del beato Nicolo di Valenza (1788).

Vita del B. Tommaso da Cori sacerdote dell'Ordine de' minori della regolare osservanza scritta dal P. Fulgenzio Maria Riccardi (...) (Turin: Stamperia Mairesse, 1788). Accessible via the Biblioteca Comunale of Cremona and via Google Books.

L'anno francescano, ossia Vite de' fratelli, e sorelle del terz'ordine di S. Francesco d'Assisi compilate dal padre Fulgenzio Maria Riccardi di Torino minor osservante, 2 Vols. (Turin: Stamperia Mairesse, 1789). Accessible via the Bibliothèque Municipale of Lyon (check Numelyo) and via Google Books.

Il Cristiano in Chiesa, ovvero Affetuose orazioni (...) operetta spirituale del P. Fulgenzio M. Riccardi (...) (1812).

literature

Sigismondo da Venezia, Biografia serafica degli uomini illustri che fiorirono nel francescano istituto (...) (Venice: G.B. Merlo, 1846), 856-857 [Francesco Maria Riccardi]

 

 

 

 

Fulgentius Mellocrucius (Fulgenzio Mellocroce, fl. first half 17th cent.)

OFM. Italian Observant friar from Città di Castello (Typherne). Lector of theology in the Umbria province and Commissarius for the Cismontan order provinces.

works

Oratio de ideoneo eligendo in Comitiis provinciae apud S. Mariam Angelorum prope Assisium habita (Perugia: Angelo Bartoli, 1634).

literature

Sbaralea, Supplementum (ed. 1806), 294.

 

 

 

 

Fulgentius Possevinus (Fulgenzio Possevino, fl. 1710)

TOR. Italian regular tertiary in Sicily. Master of theology. Editor of hagiographical and historical works compiled by others, such as Michele Burgio

works

Michele Burgio, Vita del Venerab. P. Giacomo d'Ugubbio, del Principio, Riforma, e Progresso della Provincia di Sicilia del Terz'Ordine di San Francesco, e degli uomini illustri in santità, nobiltà, e Lettere, che fiorirono al suo tempo in detta provincia, ed. Fulgenzio Possevino. Never issued?

literature

Juan de San Antonio, Bibliotheca Universa Franciscana I, 453; Giammaria Mazzuchelli, Gli scrittori d'Italia, cioè notizie storiche e critiche intorno alle vite, e agli scritti dei letterati italiani II,iv, 2440-2441.